Këngëtarj Ronela Hajati përfaqësoi Shqipërinë në gjysëmfinale të Eurovision Song Contest, pa arritur të kualifikohet për finalen e madhe, e cila zhvillohet sot, shkruan KultPlus.
Përmes një postimi në llogarinë zyrtare, Hajati ka treguar se mbështetjen e saj për finale e ka Spanja me këngën “Channel”.
“Ju dua të gjithëve! Dhe unë dua që Channel të fitojë sonte! Do të më mungojë shumë të jem në finale”, ka shkruar ajo në “Twitter”.
Ndërkaq, kjo është lista e plotë e shteteve pjesëmarrëse në finale të Eurovision.
Për njëmbëdhjetë vjet Iowa luajti rol kyç në ngritjen profesionale të Forcës së Sigurisë së Kosovës dhe në të bërit e Kosovës kontribuese të sigurisë në botë, duke e përfshirë FSK-në në misionet e ruajtjes së paqes.
Në takimin që Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, pati me komandantin e Gardës Kombëtare të Iowa-s, gjeneralmajorin Benjamin J. Corell, në Iowa të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, i kërkoi që mbështetja për ngritjen profesionale të FSK-së të vazhdojë me të njëjtin ritëm.
Kryeministri Kurti u shpreh mirënjohës për shërbimin e pjesëtarëve të Gardës Kombëtare të Iowas në misionin e NATO-s në Kosovë, KFOR dhe për kontributin e deritashëm për Forcën e Sigurisë.
Ai theksoi angazhimin dhe përkushtimin e qeverisë për ngritjen profesionale të FSK-së. Synimi ynë është të kemi Forcë që është e aftë të përmbushë detyrat e veta kushtetuese në mbrojtje të vendit dhe të jetë e ndërveprueshme me partnerët dhe aleatët në ruajtjen e paqes në botë, tha kryeministri Kurti.
Ai nënvizoi nevojën për zhvillimin e mëtutjeshëm të aftësive, rritjen e kapaciteteve dhe sigurimin e pajisjeve të reja dhe të avancuara për FSK-në.
Lidhur me situatën e sigurisë në Evropë, pas agresionit dhe invazionit të Rusisë në Ukrainë, kryeministri tha se Kosova është e përkushtuar për stabilitet dhe siguri në rajon dhe nuk ka alternativë tjetër përveç NATO-s, SHBA-së dhe BE-së.
Në takim ishin të pranishëm edhe Ministri i Mbrojtjes, Armend Mehaj, Zëvendësministrja e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, Liza Gashi, Shefi i Stafit të Kryeministrit, Luan Dalipi, koloneli Ejup Maqedonci, dhe shefi i Misionit në Konsullatën në Iowa, Artan Duraku. /KultPlus.com
“Mendoj se të biesh në dashuri me jetën është çelësi i rinisë së përjetshme” – Doug Hutchison
“Jeni në këtë botë vetëm për një vizitë të shkurtër. Mos u ngutni, mos u shqetësoni. Dhe sigurohuni që t’u merrni erë luleve rrugës” – Walter Hagen
“Njeriu që guxon të humbasë një orë kohë, nuk e ka zbuluar vlerën e jetës”– Charles Darwin
“Nëse jeta do të ishte e parashikueshme, ajo do të pushonte së qeni jetë dhe do të ishte pa aromë” – Eleanor Roosevelt
“E gjithë jeta është një eksperiment. Sa më shumë eksperimente të bëni, aq më mirë” – Ralph Waldo Emerson
“E gjithë jeta është maja malesh dhe lugina. Mos lejoni që majat të jenë shumë të larta dhe luginat shumë të ulëta: – John Wooden
“Misioni im në jetë nuk është thjesht të mbijetoj, por të lulëzoj; dhe ta bëj këtë me pak pasion, pak dhembshuri, pak humor, dhe pak stil” – Maya Angelou
“Jeta është si të ngasësh një biçikletë. Për të mbajtur ekuilibrin, duhet të vazhdosh të lëvizësh” –Albert Ajnshtajn
“Gjëja më e rëndësishme është të kënaqeni me jetën tuaj – të jeni të lumtur – kjo është gjithçka që ka rëndësi – Audrey Hepburn
“Jeta është e shkurtër. E ke ti në dorë që ta bësh të ëmbël” – Sarah Louise Delany
“Gjithmonë më pëlqen të shikoj anën optimiste të jetës, por jam mjaftueshëm realist për të ditur se jeta është një çështje komplekse” – Walt Disney / KultPlus.com
Një tjetër bujtinë e bukur gati të hapë dyert së shpejti në Beratin 2 mijëvjeçar.
Lajmi u bë i ditur nga kryeministri Edi Rama, i cili ndau sot pamje nga kjo bujtinë, që po ngrihet artizanë e gurë të zonës, me karakter autentik.
“Vetëm 10 km nga qyteti, në fshatin Fushë Peshtan, “Kantina Pupa”, deri dje një biznes i vogël familjar, që sot me ndihmën e qeverisë përmes AZHBR është zgjeruar me 20 hektarë vreshta rrush autokton, 1000 rrënjë ullinj, 2 salla degustimi vere dhe 15 dhoma në funksion të agroturizmit të zonës”, theksoi Rama.
Agroturizmi është kthyer në një formë e shkëlqyer biznesi për të mbajtur njerëzit në fshat dhe për të siguruar një zhvillim të qëndrueshëm në zonat rurale. Interesimi për të bërë investime të tilla ka ardhur gjithnjë në rritje në zonat rurale. /KultPlus.com
Kryeministri i vendit, Albin Kurti, ka përkujtuar sot masakrat e kryera gjatë luftës së fundit në Qyshk, Pavlan, Zahaq dhe Llabjan. Ai tha se krime të tmerrshme u kryen në këto fshatra 23 vjet më parë, duke lënë të vrarë 44 persona në Qyshk, 17 në Zahaq, 21 në Pavlan dhe 13 në Llabjan.
Krahas vrasjeve, nga këto fshatra janë dëbuar me dhunë qindra civilë dhe janë plaçkitur e djegur një pjesë e madhe e shtëpive.
“Për të gjithë ata që e kanë përjetuar luftën e fundit në Kosovë në këtë zonë, ju kujtohet që gjatë majit 1999 në të gjitha këto fshatra, plaçkiteshin, ndaheshin burrat nga gratë, kryhej pushkatimi dhe digjeshin shtëpitë me kufoma brenda. Krime të njëpasnjëshme. Secili më i rëndë se tjetri”, ka shkruar Kurti.
Kryeministri tha se zakonisht për raste të tilla mungojnë gjykimet, mungojnë vendimet e mungojnë aktakuzat.
“Por në rastin e masakrave në fjalë, për disa prej vrasjeve u iniciua gjykimi në Beograd, si rezultat i kallëzimit penal të bërë nga Fondi për të Drejtën Humanitare. Aktakuza ishte ngritur në vitin 2010, ndërsa në shkurt të vitit 2014 me Aktgjykim të shkallës së parë tre persona u dënuan me nga 20 vjet burgim, një me 15 vjet, një me 12 vjet, një me 10 vjet, një me 5 vjet, dy me nga 2 vjet burgim, ndërsa ndaj dy personave u tërhoqën akuzat. Por, në shkurt të vitit 2015 Departamenti për Krime Lufte i Gjykatës së Apelit në Beograd anuloi aktgjykimin e shkallës së parë dhe ktheu lëndën në rigjykim”.
Kurti vazhdoi duke thënë se prej 2015-ës disa të akuzuar kanë vdekur, e disa janë larguar nga aktakuza për shkak të gjendjes së keqe shëndetësore.
“Megjithatë qysh prej vitit 2015, gjykimi është akoma duke vazhduar. Prej vitit 2015, s’ka asnjë rezultat konkret. Përkundër faktit që janë dëgjuar 116 dëshmitarë në këtë rast, akoma sot, në vitin 2022, nuk ka asnjë të dënuar me Aktgjykim përfundimtar”.
Ai tha se drejtësia e vonuar është drejtësi e mohuar, derisa shtoi se viktimat meritojnë të pushojnë në paqe, e familjet të jenë të qetë duke e ditur që kriminelët kanë marrë dënimin e merituar./ KultPlus.com
Tek ti, unë, dashuroj siluetën e anijes nisur për në pol Tek ti, unë, zbulimet aventuriere prej kumarxhinjsh Tek ti, largësinë. Tek ti, unë, dashuroj të pamundurën. Të kridhem në sytë e tu, ashtu si në një pyll plot dritë. Mes djersës, urisë e irritimit, me uri gjahtari të ta kafshoj mishin Tek ti unë, dashuroj të pamundurën, Por kurrë pesimizmin./ KultPlus.com
Njëzet e pesë vende konkurrojnë sonte në finalen e madhe të Festivalit të Këngës, Eurovision, ekstravaganca e përvitshme muzikore, që këtë vit zhvillohet në Itali.
Ukraina është në qendër të vëmendjes me këngën “Stefania”, një përzierje energjike e tingujve tradicionalë folklorikë dhe hip-hopit nga grupi ”Kalush Orchestra”, gjashtë anëtarët e të cilit kalojnë nëpër skenë me kostume tradicionale.
Oleg Psyuk fillimisht shkroi këngën për nënën e tij.
Por, duke pasur parasysh luftën që po zhvillohet në Ukrainë, tani shihet se bëhet fjalë për Ukrainën si një atdhe që duhet mbrojtur.
“Unë gjithmonë do ta gjej rrugën time për në shtëpi, edhe nëse të gjitha rrugët janë të shkatërruara”, thuhet në tekst.
Kënga ka qenë prej javësh e preferuara mes parashikuesve të fituesve.
Grupi njoftoi në rrjetet sociale se do të nxjerrë në ankand trofeun e fituesit për bamirësi nëse fiton.
Konkursi katërorësh supozohet të jetë i gjithi rreth muzikës, por Eurovision-i i këtij viti ka ngjyrime politike më të forta se zakonisht për shkak të pushtimit të Rusisë.
Rusia është përjashtuar nga konkursi i këtij viti, ashtu si edhe aleatja e saj e ngushtë, Bjellorusia.
Përveç Ukrainës, edhe Suedia (Cornelia Jakobs me “Hold Me Closer”), Italia (Mahmood dhe Blanco me “Brividi”) dhe Spanja (Chanel me “SloMo”) gjithashtu pritet të jenë në vendet e sipërme të renditjes përfundimtare./ KultPlus.com
Tom Cruise iu deshën 36 vjet për t’u kthyer në zonën e rrezikut dhe kritikët e filmit thanë të enjten se ia vlente pritja për të parë “Top Gun” përsëri në ekranin e madh, transmeton KultPlus.
Vazhdimi i filmit të suksesshëm të vitit 1986, i quajtur “Top Gun: Maverick”, fitoi një vlerësim pozitiv 96% nga 76 komente të mbledhura në faqen e internetit të Rotten Tomatoes.
Filmi do të debutojë në kinema më 27 maj.
Në film, 59-vjeçari Cruise ripërsërit rolin e tij si Pete Mitchell, piloti kokëfortë i Marinës, i cili kurrë nuk është ngritur në rangjet për shkak të prirjes së tij për autoritet të përkulur. Mitchell, emri i koduar i të cilit është Maverick, i kërkohet të trajnojë një grup pilotësh të rinj luftarakë për një mision të specializuar.
Mark Kennedy i Associated Press e quajti filmin e ri “një shembull i përkryer se si bëhet një vazhdim filmi”.
Analistët parashikojnë se filmi do të renditet si një nga hitet më të mëdha të verës. Ishte planifikuar të dilte në qershor 2020, por distributori Paramount Pictures (PARA.O) e vonoi lëshimin disa herë gjatë pandemisë COVID-19.
Shawn Robbins, analisti kryesor në BoxOffice Pro, vlerësoi se shitja e biletave do të arrinte 100 milionë dollarë gjatë fundjavës së Ditës së Përkujtimit në Shtetet e Bashkuara dhe Kanada. Kjo do ta bënte atë debutimin me fitimin më të lartë në karrierën e Cruise.
Aktori është duke e promovuar filmin në evente në mbarë botën. Në një premierë në San Diego, ai bëri një hyrje madhështore duke pilotuar një helikopter në një aeroplanmbajtëse. Javën e ardhshme, ai do të marrë pjesë në një shfaqje në Festivalin e Filmit në Kanë në Francë.
Kritikët thanë se filmi ofron skena drithëruese fluturimi, një histori emocionale dhe performanca të forta nga kasti mbështetës, duke përfshirë Miles Teller, i cili luan djalin e Goose, partnerit të Maverick që vdiq në filmin origjinal.
Por shumica e lavdërimeve u derdhën në Cruise.
“Është një shkëlqim me fytyrë të freskët në origjinalin … i mundësuar, si origjinali, nga një yll që thjesht nuk do të pushojë kurrë së qeni yll,” shkroi K. Austin Collins nga Rolling Stone.
Leah Greenblatt e Entertainment Weekly tha se filmi “i përket pothuajse në çdo skenë Cruise”.
“Në këtë pikë të karrierës së tij, ai nuk po luan vërtet personazhe aq shumë sa variacione në një temë – tema është, ndoshta, Ylli i Fundit i Filmit,” tha ajo. “Dhe në ajër atje lart, ai qëndron vetëm.”/ KultPlus.com
Në një kohë që Finlanda ka vendosur që të aplikojë për në NATO, zyrtarët e këtij vendi po përgatiten për çdo skenar të mundshëm.
Nën kryeqytetin Helsinki ndodhet një rrjet i madh bunkerësh bërthamorë, që mund të strehojë rreth 900 000 persona, në rast se Rusia i kthen në realitet kërcënimet e saj për ta “rrafshuar Finlandën për 10 sekonda”.
Një zyrtare e Bashkisë së Helsinkit tha për “Daily Mail”: “Si vend neutral, gjithmonë e kemi ndjerë nevojën për të mbrojtur veten dhe këtë gjë kemi bërë. Bunkerët nëntokësorë i kemi nga eksperienca jonë gjatë Luftës së Dimrit dhe gjatë Luftës së Dytë Botërore. Të gjithë kemi të afërm që kanë vuajtur nga këto trauma”.
Rrjeti i bunkerëve nëntokësorë finlandezë përfshin lokale, terrene sportive, pista për makina kart dhe parkingje makinash. Portat hyrëse për në bunkerët nëntokësorë janë shumë të trashë dhe e përballojnë fare mirë një shpërthim bërthamor./A2CNN/ KultPlus.com
Ekipi shqiptar, Bad News Eagles pësojnë humbje në ndeshjen e parë në fazën “Legends Stage”, në turneun më të madh në botë në CS:GO, PGL Antwerp Major.
Bad News Eagles ka humbur nga ekipi danez, Copenhagen Flames 14-16, njofton Klankosova.tv.
Ndeshja është zhvilluar në Mapen “Ancient”, ku ekipi shqiptar kishte një epërsi të lehtë në fillim, derisa më pas barazuan danezët.
Tutje, përballja mes dy ekipeve ishte pothuajse e barabartë deri në fund. Por që dy raundet e fundit ishin kruciale për fitoren e danezëve.
Bad News Eagles do të garojnë prapë gjatë ditës së sotme.
Derisa edhe kjo fazë si e kaluara, një ekipi për të kaluar tutje i duhen tri fitore nga pesë ndeshje, ku më pas kalojnë në “Champions Stage”, derisa aty është me eliminim direkt. /KultPlus.com
Alpinistja Uta Ibrahimi përmes një postimi në Facebook ka njoftuar se me datën 12 maj ka ngjitur me sukses Majën Makalu 8485 metra, përcjell KultPlus.
Ajo njofton se kjo ngjitje është gjysma e projektit të saj të madh ‘14 Majat e Himalayave- Utalaya’.
Në vijim gjeni postimin e saj:
O njerëz të mirë, e dij që nji kohë të gjatë kam qenë jasht rrjeteve sociale dhe komunikimit me botën ..
Për krejt këto javë kam qenë në shpinë tem të dytë, në vargmalin e Himalayave, duke e ndjek andrrën tem e të popullit tem, ngjitjen nëpër çatitë e botës, 14 Majat e Himalayave.
Këtë herë, me datë 12 Maj ngjita me sukses Majën Makalu 8485m / maja e pestë më e larta në botë.
Për mua kjo ngjitje është më e veçanta sepse ishta ngjitja e 7 prej 14, e këtu është gjysma e projektit të madh ‘14 Majat e Himalayave- Utalaya’.
I pata premtu vetës, që nëse do të ngjes gjysmën e 14-tave, do ta vazhdoj deri në fund .. ❤️
Shihemi në 8K e tjera,
Shumë dashni nga larg, më vonë më shumë informata./ KultPlus.com
Me rastin e festimit të 100 vjetorit të marrëdhënieve midis Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë, javën e ardhshme do të ketë aktivitete të shumta festive.
Ambasadorja e Shteteve të Bashkuara, Yuri Kim, shpalli sot me anë të një mesazhi “Javën e Amerikës”.
“Gati për të festuar! Festojmë 100 vjetorin e marrëdhënieve midis Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë këtë vit dhe kjo ngjarje meriton një festë. Me shumë kënaqësi shpall Javën e Amerikës, javën e ardhshme! Dua t’ju ftoj të gjithëve ju dhe familjet tuaja të na bashkoheni për një festë një javore, që do të ketë muzikë, ushqim dhe argëtim amerikan. Të gjitha aktivitetet janë pa pagesë dhe të hapura për të gjithë”, tha Kim.
“Si një element i veçantë, grupi rrok i Forcave Ajrore të Shteteve të Bashkuara “Touch ‘n Go” do të vijë posaçërisht në Shqipëri! Ky grup fantastik do të japë koncert të enjten mbrëma në sheshin “Skënderbej” dhe të shtunën në Kështjellën e Rozafës në Shkodër”, shtoi ambasadorja Kim.
“Do të shfaqim gjithashtu edhe disa nga filmat tanë të preferuar amerikanë tek Reja në Tiranë dhe do të festojmë shumëllojshmërinë e shijshme të ushqimit amerikan tek Pazari i Ri”, theksoi më tej Kim.
“Të gjitha detajet dhe kalendari i plotë të Javës Amerikane janë në faqet e Facebook dhe Instagram të Ambasadës, prandaj klikoni tek to dhe shihemi atje!”, përfundoi Kim./atsh/KultPlus.com
Mbrëmjen e kësaj të shtune do të zhvillohet finalja e madhe e Eurovision 2022. Pjesë e saj janë 25 shtete, të cilët sonte do të konkurrojnë për vendin e parë.
Në gjysmëfinalen e dytë u zgjodhën edhe 10 shtetet e tjera finaliste që janë Australia, Azerbajxhani, Belgjikë, Ceki, Estoni, Finlandë, Poloni, Rumani, Serbi dhe Suedia.
Në gjysmëfinalen e parë 10 vendet që u kualifikuan ishin Zvicra, Armenia, Islanda, Lituania, Portugalia, Norvegjia, Greqia, Ukraina, Moldavia dhe Holanda, ndërsa 5 vendet Franca, Italia, Anglia, Gjermani dhe Spanja shkojnë automatikisht në finale.
Finalja e madhe do të mbahet në stadiumin ‘Pala Olimpico’ në Torino të Itali dhe ashtu si dy netët e parë edhe finalja do të prezantohen edhe nga Mika, Laura Pausini dhe Alessandro Cattelan./abcnews/ KultPlus.com
“Gazzetta di Venezia” ka botuar, të shtunën e 15 shkurtit 1919, në faqen n°2, shkresën e djemve të Ismail Qemalit drejtuar asokohe ministrit të Punëve të Jashtme të Italisë me rastin e vdekjes së babait të tyre, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Djemtë e Ismail Qemalit — Sonnino-s
Burimi : Gazzetta di Venezia, e shtunë, 15 shkurt 1919, f.2
Vlorë, 14 shkurt.
Djemtë e Ismail Qemalit i dërguan ministrit të Punëve të Jashtme Sonnino shkresën e mëposhtme :
“Në këto rrethana të dhimbshme, mirënjohja jonë e përjetshme ndaj kombit të madh fisnik italian dhe qeverisë së tij mbretërore, për pritjen e rezervuar dhe nderimet e bëra ndaj trupit të babait tonë të dashur,është aq e madhe dhe e paharrueshme,se është detyrë për ne, fëmijët e tij, t’i lutemi që të pranojë falënderimet tona të përzemërta dhe të besojë përgjithmonë, si të gjithë shqiptarët e vërtetë,miqtë e tij besnikë dhe të përjetshëm që i urojnë mbarësi,duke pasur sigurinë se me të do të sigurohet prosperiteti i Shqipërisë. — Nënshkruar : Et’hem, Qazim, Qamil, Vlora”./ KultPlus.com
Emma Goldman lindi më 27 qershor të vitit 1869 dhe vdiq më 14 maj të vitit 1940.
Goldman ishte një anarkiste e njohur për aktivizmin e saj politik, me shkrime dhe fjalime, shkruan KultPlus.
Ajo luajti një rol të rëndësishëm në zhvillimin e filozofisë politike anarkiste në Amerikën e Veriut dhe Evropë në gjysmën e parë të shekullit të 20. Lindur në Kovno, Perandoria Ruse (sot Kaunas, Lituani), Goldman emigroi në Shtetet e Bashkuara në vitin 1885.
E tërhequr nga anarkizmi pas aferës Haymarket, Goldman u bë një shkrimtare dhe një lektore e njohur në filozofinë anarkiste, të drejtat e grave, dhe çështjet sociale, duke tërhequr mijëra turma./ KultPlus.com
Aktori amerikan, Fred Ward, ka vdekur në moshën 79 vjeçare.
Lajmin për aktorin e filmave “Tremors”, “Henry & June”, “Sweet Home Alabama” dhe “Enough” e ka bërë të ditur publicisti i tij të premten.
Ai njihej më së miri për rolin e Gus Grissomit në filmin e vitit 1983, “The Right Stuff”, ku kishte luajtur përkrah Sam Shepard dhe Dennis Quaid.
Ndërkaq, roli i tij i funduit iste si Eddie Velcoro në dy episode të serisë së famshme antologjike, “True Detective”./ KultPlus.com
Mandatory Credit: Photo by Chris Pizzello/AP/Shutterstock (6276976aw) Fred Ward Fred Ward, a cast member in “30 Minutes or Less,” poses at the premiere of the film in Los Angeles, . The action-comedy film is released in theaters on August 12 Premiere 30 Minutes or Less LA, Los Angeles, USA
Ekipi shqiptar, Bad News Eagles do të nisin sot garën në “Legends Stage” në turneun më të madh në botë në CS:GO, PGL Antwerp Major.
Përballja e tyre e parë do të jetë ndaj ekipit danez Copenhagen Flames, të cilët me renditje janë në vendin e 14-të.
Ndeshja do të zhvillohet me fillim nga ora 12:00.
Edhe kjo fazë si e kaluara, një ekipi për të kaluar tutje i duhen tri fitore nga pesë ndeshje, ku më pas kalojnë në “Champions Stage”, derisa aty është me eliminim direkt. /Klankosova/ KultPlus.com
Sot është e shtunë… Për mua dhe për ty Për të gjithë. Për të gjithë ata Që patën diçka në tokë. Sot është e shtunë Edhe për ata që janë mërzitur Për ata që nuk dinë të jetojnë. Është e shtunë edhe për ata Që nuk janë më. Sot është e shtunë Për kuajt që tërheqin karrocat në errësirë Për lodrat që u luajtën Dhe për vendet bosh në sallat e lavdisë. Sot është e shtunë Edhe për ata që nuk e dinë këtë gjë Që vuajnë e s’janë të lumtur. Vetëm sot është e shtunë, E dëgjova në rrugë Në derën e spitalit. Sot është e shtunë Edhe sikur askush të mos e kujtojë… Jo vetëm sepse unë sot jam mërzitur, Por për madhështinë e një dite Që veshi mbi vete pelerinën e vjetër të botës. Është e shtunë Sepse nuk ekziston asnjë ditë tjetër Si kjo e sotmja Dhe dikush mund të thotë Se asnjëherë nuk ka qenë e shtunë, Se asnjëherë, asnjë ditë Nuk ka shpënë buzë greminës kuptimin e madh Jetën e madhe përpara një bluze Të thjeshtë dite Siç është dita e shtunë. Ditë e shtunë sot Që u përsërit aq shumë Mbi atë çka bënë ata që nuk jetojnë sot Me lehtësinë e atyre që jetojnë Të mbështjellë nga e shtuna Që si letër karamelesh Bie mbi butësinë e vjetër. Sot e shtuna bie mbi kërcënimin e vjetër Dhe thuhet nga të gjitha buzët kudo Edhe atje ku dita është ngatërruar me një tjetër Edhe atje ku dashuria është është zëvendësuar me një tjetër. Kudo sot e shtuna përkëdheli plagët dhe buzëqeshi Për t’ua bërë më njerëzore, Për t’ua larguar sadopak nga pesha e kohës, Që e veshur me hijen dhe dritën e një të shtune Ndaloi lozonjare dhe tha: Sot është e shtunë Kur filluam të kuptojmë Se vetëm në botën tonë është diçka Të rrish pak më shumë në të ftohtë Për të larguar diku drejt pafundësisë Nyjen e vërtetë, Që lëkundet me përkëdheli Brenda thellë së shtunës Që duket se nuk do të ndërrohet me asnjë ditë tjetër. Sot është e shtunë Për të vetmen thjeshtësi dhe mendim Për të vetmen kënaqësi dhe trishtim Për të bërë një hap Në botën e vogël të njerëzve./KultPlus.com
Sot mbushen 23 vjet nga Masakra e Qyshkut, në të cilën forcat pushtuese kriminale serbe kanë vrarë dhe masakruar barbarisht 44 meshkuj.
Masakra e 14 majit 1999 ishte vetëm njëra nga të shumtat që kanë ndodhur gjatë luftës në Kosovë.
Dhjetëra pjesëtarë të grupit paramilitar serb “Çakallët” janë arrestuar dhe dënuar në Beograd.
Në Qyshk është kryer një nga krimet më monstruoze nga shteti i Serbisë: policia dhe bandat qeveritare, pas një sulmi të egër – gjatë të cilit kanë përdhunuar gratë shqiptare dhe kanë plaçkitur gjithçka që kanë mundur të marrin me vete – kanë vrarë të paktën 44 civilë, në tri shtëpi të fshatit të cilat i kanë djegur.
Fshati është rrafshuar me tokë, ndërsa nga aty janë dëbuar më shumë se 400 civilë./ KultPlus.com
Bertolt (Eugen Berthold Friedrich) Brecht-i është ndër më të njohurit dramaturgë dhe poetë gjermanë të shekullit XX. Ai lindi në Augsburg, qytet në juglindje të Bavarisë.
Nga fundi i Luftës së Parë Botërore regjistrohet në Universitetin e Munihut për Mjekësi dhe Shkenca Natyrore, por duke qenë më shumë i interesuar në çështjet letrare, ai nuk e merr seriozisht studimin e këtyre disiplinave. Poezitë e para nis t’i publikojë në gazetën vendase të Augsburgut kur ishte shumë i ri. Më pas do të angazhohet me shkrime (kritike) mbi teatrin. Siç e rrëfen vetë, ai kishte shkruar katër drama dhe një opera kur nisi të lexojë për herë të parë analiza politike dhe shkrime të Marksit.
Njohja me teorinë marksiste do të ketë një ndikim të jashtëzakonshëm te Brecht-i, çka do të reflektohet në të gjithë krijimtarinë poetike, letrare dhe intelektuale: në fakt prej këtu e gjithë vepra e Brecht-it mund te themi se do të jetë e drejtuar vetëm në shërbim të përparimit dhe emancipimit politik të klasës punëtore. Walter Benjamin-i thotë se ai ishte i pari që u drejtoi intelektualëve kërkesën për të mos e furnizuar aparatin e prodhimit pa e ndryshuar atë në drejtim të socializmit.[1] Intelektualët e interesuar në çlirimin e punëtorisë, ose inteligjenca progresive/revolucionare siç e quan Brecht-i, nuk duhet t’i shërbejnë aparatit prodhues të kohës, por duhet që brenda mundësive ta ndryshojnë në interes të klasës punëtore.
Edhe pse nuk u bë asnjëherë anëtar i Partisë Komuniste Gjermane, Brecht-i gjithsesi dakordësohej me të gjitha qëllimet revolucionare të saj. I vetëdijshëm për rrezikun që i kanosej, një natë përpara ardhjes në pushtet të nazistëve, Brecht-i largohet nga Gjermania, një arrati që do të përfundojë vetëm me mbarimin e Luftës së Dytë Botërore. Pasi marrin pushtetin, nazistët urdhërojnë djegien e të gjitha veprave të tij. Atij i hiqet edhe shtetësia gjermane me akuzën për “tradhti të lartë”. Gjatë kësaj kohe, ai shkruan pjesët më të rëndësishme mbi teatrin, si dhe poezi e novela. Pas mbarimit të luftës kthehet dhe vendoset në Berlinin Lindor ku angazhohet ne veçanti me teatrin epik. /KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani ka vazhduar takimet dhe aktivitetet në vizitën zyrtare në Lituani, bashkë me udhëheqës institucionalë dhe akademikë në vend.
E shoqëruar nga ministrja e Punëve të Brendshme të Lituanisë, znj. Agnė Bilotaitė, Presidentja Osmani ka vizituar qendrën e regjistrimit për refugjatët e luftës, ku bashkëbisedoi me refugjatë ukrainas dhe me organizata humanitare të cilat po i dalin në ndihmë refugjatëve, shumica nga të cilët gra dhe fëmijë.
Presidentja ka përmendur përgjigjen efikase dhe njerëzore të shtetit dhe popullit lituanez ndaj popullit ukrainas dhe në këtë kontekst ka përmendur përvojën e ngjashme të popullit tonë para dy dekadash. “Populli i Kosovës e ka përjetuar ngjashëm tmerrin e luftës, gjenocidit dhe dëbimit me dhunë nga shtëpitë e tyre, prandaj u solidarizuam me ukrainasit, krah të cilëve janë bashkuar të gjithë popujt liridashës të botës”, ka thënë Presidentja Osmani.
Poashtu, Presidentja Osmani ka vendosur kurorë lulesh në kujtim të dëshmorëve të rënë në përpjekje për ta rikthyer lirinë dhe demokracinë në Lituani, duke kujtuar trimërinë e tyre, e cila hodhi themelet e Lituanisë së sotme liridashëse e demokratike.
Ndërkaq para një grupi akademikësh dhe studentësh të Institutit të Marrëdhënieve Ndërkombëtare dhe Shkencave Politike në Universitetin e Vilniusit, Presidentja Osmani ka diskutuar mbi mbrojtjen e demokracisë. Presidentja theksoi se lufta barbare dhe gjenocidale e Rusisë në Ukrainë është dëshmi se sistemi ndërkombëtar i bazuar në rregulla, liria dhe sovraniteti, si dhe vlerat tona të përbashkëta demokratike nuk duhen asnjëherë të merren si të mirëqena. “Si dy vende të cilat janë përballur gjatë me agresorë e tiranë, Lituania dhe Kosova do të vazhdojnë që ta forcojnë partneritetin dhe ta mbrojnë me çdo kusht lirinë, demokracinë dhe sovranitetin,” theksoi Presidentja Osmani.
Presidentja Osmani gjithashtu ka vizituar qytetin Kaunas në Lituani i cili sivjet është kryeqyteti evropian i kulturës, ku është takuar me kryetarin e Komunës Visvaldas Matijošaitis dhe ka vizituar Muzeun Kombëtar të Artit ku janë shfaqur ekspozita të ndryshme, përfshirë edhe mbi mbijetesën e shtypjes në Kaunas./ KultPlus.com
Pas lajmit për një turne në Kosovë ku unë do të marr pjesë, planifikoj të sjell prej andej shumë çamçakëz dhe – më ngazëlluese akoma – të blej një biçikletë si ajo që kam parë në faqet e zhubrosura të një katalogu italian: e kuqe dhe e shndritshme.
Bashkë me pesë muzikantë të rritur, paraqesim një lloj recitali të përzier, ku ndërthuren kanto, violonçel, violinë dhe piano. Pjesa e zezë e turneut është perspektiva e udhëtimeve të gjata me autobus, që më sëmurin gjithmonë. Për të ma lehtësuar kalvarin babai më shoqëron me motorin e tij afër kufirit maqedonas, ku marr autobusin.
Megjithëse më përzihet, kurioziteti për të parë kufirin, skaj mitik i përmendur aq shpesh në shkollë, është i madh. Në sajë të vigjilencës së kufitarëve tanë heroikë ai na mbron nga armiqtë e shumtë që ëndërrojnë ta shkelnin atë për të na pushtuar dhe shthurur. Simbolika është aq e fortë sa qentë ujq të racës së njohur gjermane që përdoren nga policitë e të gjithë botës te ne quhen “qen kufiri” dhe janë shokët e pandarë të kufitarëve tanë, me ndihmën e të cilëve ata përkujdesen për sigurinë tonë. Veç tyre, për t’i bërë ballë kërcënimit të çdokohshëm të pushtuesve të panumërt, është ngritur edhe një barrierë e elektrifikuar prej telash me gjemba, pothuaj e pakapërcyeshme.
Sepse kërcënimi është i dyfishtë. Jo vetëm shumë diversantë përpiqen të hyjnë në vendin tonë me çdo kusht, por, çka është edhe më keq, ca nga tanët përpiqen të ndahen nga ne për t’u bashkuar me trupat e armiqve tanë të betuar. Këta quhen “të arratisur”. Janë njerëz të degjeneruar, të korruptuar nga Perëndimi, gjarpërinj që flenë në gjirin e atdheut tonë të bukur, të ushqyer me qumështin e tij të shenjtë, dhe që – mosmirënjohësit! – ia shpërblejnë duke e kafshuar pabesisht. Si armiqtë e huaj, edhe ata meritojnë plumbin. Dhe për fat të mirë kufitarët dhe qentë e tyre besnikë e kanë syrin pishë. Të arratisurit dhe diversantët kapen gjithmonë dhe asgjësohen. Ky është fati i tyre. I pashmangshëm. Dhe mirë t’iu bëhet.
Nuk më paskan gënjyer: gardhi i lartë prej telash me gjemba duket sikur zgjatet pa fund në të dyja anët e kullës së vrojtimit dhe barrierës që zë rrugën. Një nga ushtarët tanë na sjell pasaportat e kuqe fringo të reja, që na janë dorëzuar me këtë rast disa ditë më parë. Në fakt ai nuk përkon saktësisht me imazhin e kufitarit krenar me dylbi dhe qenin e tij, për të cilin më kanë treguar në shkollë: në një uniformë te zbërdhulët dhe tepër të gjerë për trupin e tij, ai zvarrit këmbët me nge. Por sidoqoftë, automatikun e ka.
Autobusi ynë merr rrugën përsëri, kësaj here fare ngadalë. “No man’s land” thotë njëri nga muzikantët. Më shpjegojnë se kjo zonë nuk i përket as Shqipërisë e as Jugosllavisë. Ky “mosvend” duket goxha i madh dhe unë humbas në hamendësime: nëse “i askujt” do të thotë “i të dyve në të njëjtën kohë”, a ndodhemi tashmë jashtë vendit tonë? Dhe çfarë kombësie kanë gjarpërinjtë, ujqit dhe dhelprat që jetojnë aty? Shpejt mbërrijmë te posta kufitare e huaj. Dalloj uniforma të panjohura, me ngjyra më të errëta se të ushtarëve tanë, ndërkohë që fjalë në një gjuhë të pakuptueshme më kumbojnë në veshë.
Disa çaste më vonë përpiqem të zbuloj gjatë rrugës shenja që tregojnë se nuk jemi më në Shqipëri. Ato nuk vonojnë! Në muzgun që na rrethon kalojmë afër një katundi ku një djalosh anës rrugës mban veshur çizme të verdha: kurrë në jetën time nuk kam parë të tilla! Ndërsa për të me sa duket janë fare të zakonta duke gjykuar nga mënyra si i ka përbaltur.
Njëkohësisht me lodhjen që më kaplon, nata nuk vonon, duke përpirë peizazhet e panjohur, shtëpitë, njerëzit, zakonet e tyre të pakapshme, këto mijëra shembuj të sipëranisë së tyre ndaj nesh që edhe në mes të errësirës dalin befasisht në pah nëpërmjet tabelave të sinjalizimeve rrugore që me ngjyrat e tyre të ndezura, si dordolecë të çmendur, çajnë tek-tuk terrin me një vezullim të huaj.
Të nesërmen, në Prishtinë, kuptoj se do të më duhet të gjej një mënyrë mbrojtje prej dyndjes me informacione të reja dhe magjepsëse, për të shmangur mbingarkesën mendore. Ndërtesa të larta, ashensorë, vetura të të gjitha modeleve në numër të pakufizuar, televizorë me ngjyra, mokete, fruta të panjohura si ananase dhe banane, vitrina, xhinse, modele flokësh, syze dielli, grimime, vëmendja ime tërhiqet çdo çast. Koka më sillet rrotull dhe kam përshtypjen marramendëse sikur kam bërë një kapërcim në kohë – ndjesi e parehatshme ndërkohë që duhet t’i bëj ballë pa u dukur shumë i çoroditur. Në një bar shoqëruesit tanë më ofrojnë një pije me gaz me ngjyrë kafe, në shishe prej qelqi të trashë që duket si e brumosur me dorë.
Mahnitem nga shija e saj karakteristike të cilën më kot do të përpiqem t’ia përshkruaj Albanos kur të kthehem. Unike, përshtypja e Koka-Kolës së parë do të ruhet në një cep të kujtesës sime edhe më mirë se në shishen apo kanoçen e saj. Kurrë më në jetën time nuk do ta ripërjetoj shijen e fërgëllimës avulluese të asaj dite.
Ndërkohë, përditë na shoqërojnë në koncerte, na dëgjojnë, na festojnë. Shqetësimi im më i madh është përzierja e pashmangshme e stomakut shkaktuar nga makina. Besoj me gjithë mend se ky kalvar do të më shoqërojë gjatë gjithë ditëve të jetës sime dhe ngushëllohem duke menduar që për fat të mirë jetoj në një vend ku veturat private janë të ndaluara dhe nuk do të jem i detyruar të ulem shpesh në këto mjete të mallkuara.
Megjithatë bëhem i fortë: perspektiva e blerjes së biçikletës së kuqe më bën të duroj gjithçka, madje edhe të vjellat më të mundimshme. Ëndërroj, ëndërroj për të… Për fat të keq në ëndrrat e mia kam harruar një vogëlimë: çmimi i një biçiklete aq të mrekullueshme e tejkalon disa herë honorarin e pesë ose gjashtë koncerteve, edhe pse ai është jashtëzakonisht i lartë deri sa të lejon të blesh me qindra çamçakëzë. Zhgënjimi im është kaq i madh sa shoqëruesit tanë e vënë re, duket sikur po kërkojnë një ujdi, mund të ketë një zgjidhje mbase, shpresa ringjallet.
Një mëngjes, aeroplanë ushtarakë fluturojnë mbi qiellin e Prishtinës, fare pranë kokave tona, me një potere aq turfulluese sa të hyn deri në palcë dhe të bën të dridhesh si gjethe. Tanket patrullojnë poshtë hotelit, grupe të rinjsh vrapojnë nxitimthi në rrugë dhe gazi lotsjellës hyn deri në dhomat tona. Po atë ditë na hipin me urgjencë në autobus. Pasi kemi kaluar shumë postblloqe dhe u kemi treguar pasaportat ushtarëve që na vërejnë me përbuzje, drejtohemi me shpejtësi drejt kufirit. Pa biçikletën e kuqe.
Revolta e shqiptarëve të Kosovës dhe shtypja serbe kanë ndërprerë në mënyrë brutale turneun tonë dhe suksesin që prindërit e mi shpresonin prej tij. Pavarësisht ekzaltimit tim ndaj zbulimit të modernitetit përtej kufijve, ndihem i lehtësuar nga përfundimi i kësaj përvoje që në fund të fundit përngjante me një ëndërr të keqe. Pjergullat, agrumet, ulliri i kopshtit tonë, më duken shumë më ngushëllues. Aty njoh çdo trung, çdo cep muri, çdo hije të pronës time e cila pjesëtohet në krahina qartësisht të ndara nga njëra-tjetra në mendjen time. Në një skaj ndodhet vendi ku gjenden krimbat më të mëdhenj të tokës, prapa atij ku fshihen breshkat e sjella nga gjuetia, ngjitur me “wc-të e qenve” me jashtëqitjet e fosilizuara nën diell, përtej të cilit nis këndi i surprizave, gjatë murit, ku shpesh më ndodh të gjej, si të rënë nga qielli mbi gjethet e thara që mbulojnë tokën, portofola me dokumente identiteti, letra, fotografi ose kartolina. Unë i kontrolloj imtësisht dhe kundroj fytyrat e panjohura mbi fotografitë bardhë e zi.
Hidhësia dhe pikëllimi i fytyrave të tyre duken sikur reflektojnë enkas vjedhjen viktimë e së cilës kanë rënë. Një ditë i çoj babait një dokument të çuditshëm, me ngjyrë të kuqe flakë, vendosur në një këllëf të hollë lëkure me rrip të gjatë. Ai më thotë që është një “Triskë Partie”. Nuk arrij ta besoj, jam i trallisur që nuk m’i dogji duart. Mësuesja në shkollë na ka shpjeguar se për një komunist nuk ka në botë gjë më të çmuar se ky dokument dhe për ta ruajtur atë duhet sakrifikuar edhe jeta. Shkelja që përbën fakti i thjeshtë i të prekurit të tij më shkakton një marramendje dehëse.
Nga ana tjetër, babai duket më tepër i argëtuar se sa i befasuar nga gjetja ime dhe më këshillon t’i shkruaj një letër pronarit të saj, me një stil prej djaloshi shembullor, ashtu si na mësojnë në shkollë, duke e nënshkruar “Rroftë Partia! Fatos Tedi Papavrami”. E ndiej që ka një nuancë ironie në fjalët e tij, por gjithsesi i bindem. Disa ditë më pas i zoti do të vijë ta marrë sendin e çmuar, me fytyrë të ndriçuar nga mirënjohja. Ai më krijon përshtypjen e beftë sikur të jem shndërruar në një nga fëmijët sypatrembur dhe fisnikë me të cilët janë mbushur revistat që unë vazhdoj të shfletoj – me dëshpërimin e madh të babait – paralelisht me libra më të denjë për vlerësimin e tij. /KultPlus.com
Frika dhe adrenalina ishin disa nga ndjenjat kur turistët e parë dolën në urën më të gjatë të varur në botë, që përfshin një luginë malore në Republikën Çeke, transmeton KultPlus.
“Ne erdhëm këtu sepse e duam adrenalinën,” tha alpinistja ditore Michaela Klestilova ndërsa po i afrohej urës së këmbësorëve 721 metra (2365 këmbë) që varet 95 metra mbi tokë në pikën e saj më të lartë dhe e hapur për publikun të premten.
“Kemi ardhur me këmbë deri këtu dhe tani po kërkojmë shpërblimin tonë”.
E quajtur Sky Bridge 721, u deshën dy vjet për t’u ndërtuar me një kosto prej 200 milionë korona (8.4 milionë dollarë) dhe është pezulluar nga gjashtë litarë kryesorë mbështetës dhe 60 litarë të erës.
Ndodhet në më shumë se 1100 metra mbi nivelin e detit dhe lidh dy kreshta malore në rajonin verilindor të vendit, 200 km nga Praga dhe afër kufirit me Poloninë.
Ura kalon në krye të urës Arouca 516 metra në Portugali, e cila më parë kishte qenë ura më e gjatë e varur për këmbësorë.
Ura e re çeke, megjithatë, nuk është pa kritikët e saj.
Drejtori rajonal i Agjencisë Çeke për Ruajtjen e Natyrës Michal Servus i tha TV çek këtë javë se ura shkaktoi probleme me mbrojtjen e zonave përreth dhe ndryshoi karakterin e zonës.
Zyrtarët shpresojnë se do të nxisë turizmin në zonë duke i dhënë një pamje tjetër peizazhit të pyllëzuar.
“Për mua kjo është një pamje e mrekullueshme,” tha Michal Hofirek, vizitori i parë i urës./ KultPlus.com
Po vazhdojnë xhirimet e filmit ‘Thank You Hague’ me aktorin Sir Tony Robinson i cili këto ditë po qëndron në Prishtinë, përcjell KultPlus.
Regjisori dhe producenti, Arben Kastrati, ka arritur t’i rikthehet xhirimeve të filmit të tij “Thank you Hague” përkundër vonesës 3-vjeçare që ndodhi si pasojë e pandemisë, e cila ka ndryshuar nga protokollet e zakonshme deri në rutinën e përditshme.
Regjisori Arben Kastrati deklaroi për KultPlus se si rezultat i pandemisë, është shtyrë pjesa e mbetur e filmit, pasi disa prej xhirimeve veçse janë realizuar.
“Është një film të cilin e kam filluar para 3 viteve, por për shkak të pandemisë është shtyrë pjesa e mbetur e filmit, e tani po e vazhdoj, xhirimet me Sir Tony Robinson, e më pas edhe me emra të tjerë të mëdhenj si John Rhys-Davies, Sir Tony Robinson, Claudia Gerini, Patsy Kensit. Po besoj që xhirimet do t’i përfundojmë deri në korrik, ndërsa më pas të vazhdojmë edhe me montazh”, deklaroi ai.
Filmi flet për një periudhë të pas luftës në Kosovë, e tema kryesore ka të bëjë me lindjen e një heroi aksidental, e në film luajnë edhe aktorë vendor, siç janë: Blerta Syla, Xhevdet Doda, Ylber Bardhi, Adriana Matoshi etj./ KultPlus.com
