Jeni gati për një udhëtim në Shqipëri këtë verë? Zbuloni në cilën zonë të qëndroni në Tiranë!
Kryeqyteti i Shqipërisë, Tirana ndodhet në qendër të vendit dhe ka një popullsi prej 726 547 banorësh, shkruan Samuel Metairie në revistën franceze të udhëtimeve “Generation Voyage”.
E themeluar në vitin 1620, Tirana është qendra kryesore industriale dhe kulturore e vendit.
Epoka e diktaturës komuniste është shumë domethënëse, megjithëse që nga hapja e saj demokratike, qyteti është cilësuar si i furishëm, i gjallë dhe i këndshëm për t’u vizituar.
Akomodimi në Tiranë është i përballueshëm për të gjitha buxhetet.
Modernizimi po zë vend edhe në Shqipëri dhe po rrit koston e jetesës lokale. Ja në cilën zonë të qëndroni në Tiranë!
Në qendër të qytetit
Qendra e qytetit të Tiranës është plot me ndërtesa historike, sheshe, parqe të vogla, bulevardë të mbushur me njerëz.
Qendra e qytetit shtrihet në veri të kalatave të lumit Lana dhe ofron më shumë se një aktivitet turistik që meriton interes: Piramida e Tiranës, një gjurmë që mban shëmbëlltyrën e regjimit të Enver Hoxhës.
Mbi të gjitha, përfitoni nga qëndrimi në Tiranë për të vizituar Bunk’Art, bunkerin anti-bërthamor të Enver Hoxhës, i ndërtuar në fshehtësi midis viteve 1972 dhe 1978.
Sot është një muze nëntokësor që ju lejon të rijetoni ashpërsinë e kushteve të jetesës nën regjimin e diktaturës dhe sfidat e Luftës së Ftohtë falë ekspozitave që ndërthurin historinë e vendit dhe artin modern.
Vizita kronologjike fillon në vitin 1939 me pushtimin italian dhe përfundon në vitin 1991 me fundin e diktaturës komuniste.
A ju pëlqen historia dhe kultura?
Muzeu Historik Kombëtar është një gjë vend që nuk duhet të humbisni gjatë qëndrimit në Shqipëri, veçanërisht nëse zgjidhni të qëndroni në Tiranë.
Ky është muzeu më i madh në Shqipëri, ku gjurmohen periudhat parahistorike, greke dhe romake, mesjetare dhe të rilindjes shqiptare.
Gjithashtu, shijoni Sheshin Skënderbej, një hapësirë e rëndësishme ku ndërthuret stili fashist italian, epoka staliniste sovjetike dhe stili otoman.
Blloku
Dikur një zonë e rezervuar për elitën politike gjatë diktaturës komuniste nga viti 1945 deri në 1991, Blloku është vendi më trend i Tiranës: të rinjtë takohen atje për të dalë në mbrëmje.
Do të gjeni gjithashtu shumë butikë luksoze, kafene, restorante dhe klube nate.
Pijet janë të lira dhe fasadat shumëngjyrëshe janë një vend i preferuar për artin e rrugës.
Në jug të qytetit, shtrihet një zonë gjelbërimi prej 289 hektarësh, e rrethuar nga një liqen i madh: Parku i Madh i Tiranës, i njohur si “Parku i Madh”, ideal për një pushim relaksues larg bulevardeve të zhurmshme të qendrës së qytetit.
Kjo është padyshim një nga zonat më të mira për të qëndruar në Tiranë./atsh/KultPlus.com
Njeriut asgjë nuk iu dhurua përfare As forca as brishtësia as dhe zemra e vet Hija e tij krahëhapur një kryqi i ngjet Kur e gjurmon lumturinë gjendet në rrëmet
Jeta e tij një ndarje e kotë edhe vrastare Nuk ka dashuri të lumtur kurrherë Jeta e tij ngjason me ushtarët pa pajime Që kush e di ç’fat i përplas në këtë prag Edhe pse aq herët u zgjuan sot në ag Tani sillen të ngeshëm në ditën që u vag Mos derdhni pikë loti Po thoni Jeta ime Nuk ka dashuri të lumtur kurrherë
O dashuri e bukur brenga ime e çmuar Të ruaj thellë vetes si një zog flatrathyer Dhe ata që na shohin kur kalojmë rrëmbyer Pëshpërisin gjithë ato fjalë që kam ngërthyer Për sytë e tu të mëdhenj e që tash janë shuar Nuk ka dashuri të lumtur kurrherë
Tashmë u bë vonë të mësojmë ç’është jeta Përkryer zemrat tona qajnë nëpër natë Këngën të këndohet e ndih një dhimbje e gjatë S’dridhet tel kitare pa lotë e përgjëratë Shpirtin e përmbytin vetëm dallgët e vërteta Nuk ka dashuri të lumtur kurrherë
Dashuri që nuk kapit nuk ka kurrkund në botë Nuk ka kurrkund dashuri që vuajtjesh s’të flak Nuk ka kurrkund dashuri që nuk sëmbon e mpak Pa ty edhe atdheun do ta doja më pak Nuk ka dashuri që gjallon pa derdhur lotë Nuk ka dashuri të lumtur kurrherë Atë veç ne të dy e kemi ndjerë./KultPlus.com
Frank Sinatra, dikur e kishte këshilluar aktoren që të blinte një kabinete arkivimi për të mbrojtur gjërat e saj personale. Dhe ajo e dëgjoi. Kur Monroe vdiq në vitin 1962, në moshën 36 vjeçare, letrat, faturat, kujtimet dhe fotografitë u gjetën të ruajtura në një strehë të fshehura prapa një sirtari në një nga këto kabinete, përcjell KultPlus.
“Ajo ishte me të vërtetë shumë e talentuar edhe në aspektin intelektual, ajo ishte mirë e informuar për botën, më shumë sesa mund t’i lejonte karakteri i saj”, vuri në dukje Laura Woolley, e cila katalogonte një numër artikujsh nga koleksioni i saj.
Gjithashtu në ankand janë të përfshira edhe një seri vizatimesh nga Monroe, të cilat shpërfaqin talentin e saj edhe në artin vizual. Edhe pse këto nuk janë të datuara, Woolley tha se është e mundur kanë qenë rezultat i kursit të artit të cilin e ndiqte ajo. Njëra nga skicat e saj përfshijnë një formë femërore të mbështetur. Woolley thotë se nuk habitet nga këto zbulime. “Ju shikoni njerëz si Frank Sinatra, Tony Bennett, Ronnie Wood, Jonathan Winters, Phyllis Diller, Anthony Quinn, Van Johnson, Dinah Shore, Cecil Beaton, ka kaq shumë njerëz, të gjithë këta njerëz gjithashtu pikturojnë”, tha ajo.
“Është një gjë me të vërtetë e zakonshme për njerëzit në një fushë krijuese të kenë një prizë në artet pamore gjithashtu. Sa më shumë që njerëzit janë të rrethuar nga llojet e tilla krijuese, aq më shumë rrugë hapen nga kjo energji krijuese “. Jo vetëm që ishte një lexuese e pangopur dhe një poete por, siç dëshmojnë disa prej këtyre objekteve, Monroe gjithashtu ishte thellësisht e përkushtuar në mbledhjen dhe krijimin e artit vizual. Ndër këto objekte – shumë prej të cilave asnjëherë nuk janë parë nga publiku – ishin planet arkitekturore të vitit 1961 për apartamentin e parealizuar të Manhattan të Monroe. Përveç kësaj, një seri letrash nga fundi i viteve 1950 tregojnë se Monroe u regjistrua në një kurs të artit përmes Shkollës së Artistëve të Famshëm në Westport, Connecticut. /KultPlus.com
Organizata Botërore e Fotografisë ka shpallur fituesit e çmimit prestigjioz “Sony World Photography Awards 2024”, gjatë një ceremonie gala të organizuar dje në Londër.
Këtë vit francezja, Juliette Pavy u nderua me çmimin prestigjioz “Fotografja e Vitit”, me serinë e fotografive – “Spiralkampagnen: Forced Contraception and Unintended Sterilisation of Greenlandic Women”- mbi sterilizimin e detyruar të grave në Grenlandë.
Pavy u përzgjodh në mesin e 10 fituesve të kategorisë Profesionist, të shpallur së bashku me fituesit e vendit të dytë dhe të tretë.
Me rrëfimet e tyre vizuale, nga ato që dokumentojnë ndryshimet klimatike dhe marrëdhëniet me natyrën e deri te portretet më intime të individëve dhe komuniteteve, fituesit dhe finalistët, nga e gjithë bota, treguan talentin e tyre të madh.
Mes tyre ishte edhe fotografi italiani, Federico Scarchilli me serinë e fotografive -“Flora” – i pari në kategorinë “Still Life”./KultPlus.com
Në kohën e lindjes së saj më 21 prill 1926, princesha e atëhershme Elizabeth ishte e treta në radhën e fronit – vajza e madhe e një djali të dytë, dhe për këtë arsye konsiderohej e pamundur të sundonte. Pas 10 vitesh, ajo u bë trashëgimtarja më e mundshme pasi xhaxhai i saj abdikoi, duke e zhytur vendin në krizë.
Në vitin 1947, ajo u martua me Princin e guximshëm Philip të Greqisë dhe Danimarkës, me çiftin që qëndroi së bashku për 73 vjet. Ndërsa udhëtonte në Kenia në shkurt të vitit 1952, ajo mësoi se babai i saj kishte vdekur dhe kështu filloi mbretërimi i monarkes britanike më jetëgjatë në histori.
Që nga qershori 2022 ajo ishte gjithashtu monarkja e dytë më e gjatë mbretëruese në historinë botërore. Në shtator 2015, Elizabeth tejkaloi rekordin prej 63 vjetësh e 216 ditësh në fron të mbajtur nga mbretëresha Victoria (stër-stër-stërgjyshja e saj) për t’u bërë monarkja britanike më jetëgjatë në histori.
Ndërsa në shkurt 2022, Mbretëresha Elizabeth festoi ‘Jubileun e Platinit’ të saj, duke shënuar shtatë dekada shërbimi ndaj Commonëealth.
Ngjitja në fron
Në verën e vitit 1951, shëndeti i mbretit George VI filloi të përkeqësohej dhe Princesha Elizabeth e përfaqësoi atë në paradën e ngjyrave dhe në funksione të tjera zyrtare. Më 7 tetor ajo dhe bashkëshorti i saj nisën një turne shumë të suksesshëm në Kanada dhe Uashington.
Pas Krishtlindjeve në Angli, ajo dhe Duka u nisën në janar 1952 për një turne në Australi dhe Zelandën e Re, por gjatë rrugës, në Sagana, Kenia, lajmi i vdekjes së Mbretit arriti më 6 shkurt 1952. Elizabeta, tani mbretëreshë, u kthye menjëherë në Angli.
Tre muajt e parë të mbretërimit të saj, një periudhë zie e plotë për të atin, i kaloi në një izolim relativ. Por në verë, pasi u zhvendos nga Clarence House në Buckingham Palace, ajo mori detyrat e zakonshme të një monarku dhe mbajti hapjen e saj të parë zyrtare të Parlamentit më 4 nëntor 1952.
Kurorëzimi i saj u bë në ëestminster Abbey më 2 qershor 1953.
Nga nëntori i 1953, Mbretëresha dhe Duka i Edinburgut ndërmorën një turne gjashtëmujor rreth Komonuelthit, i cili përfshinte vizitën e parë në Australi dhe Zelandën e Re nga një monark britanik në fuqi. Në vitin 1957, ajo dhe Duka vizituan Kanadanë dhe Shtetet e Bashkuara.
Gjatë “Jubileut të saj të Argjendtë” në vitin 1977, ajo drejtoi një darkë zyrtare në Londër ku morën pjesë liderët e 36 anëtarëve të Komonuelthit, udhëtoi në të gjithë Britaninë dhe Irlandën e Veriut dhe bëri turne jashtë shtetit në Paqësorin Jugor dhe Australi, në Kanada dhe Karaibe.
Mbretëresha Elizabeth dhe Princi Filip
Elizabeth dhe Margaret kaluan pjesën më të madhe të Luftës së Dytë Botërore duke jetuar veçmas nga prindërit e tyre në Kalanë Windsor, një kështjellë mesjetare jashtë Londrës. Në vitin 1942, mbreti e bëri Elizabetën një kolone nderi në Gardën e 500 Grenadierëve, një regjiment i ushtrisë mbretërore.
Dy vjet më vonë, ai e emëroi atë anëtare të Këshillit të fshehtë dhe Këshillit të Shtetit, duke e lejuar atë të vepronte në emër të tij kur ai ishte jashtë vendit.
Në vitin 1947, menjëherë pasi familja mbretërore u kthye nga një vizitë zyrtare në Afrikën e Jugut, u njoftua fejesa e Elizabeth me Princin Filip të Greqisë dhe një toger të Marinës Mbretërore. Ajo e njihte kur ishte vetëm 13 vjeç dhe marrëdhënia e tyre u zhvillua përmes vizitave dhe korrespondencës gjatë luftës.
Edhe pse shumë në rrethin mbretëror nuk e konsideronin Filipin për shkak të mungesës së parave dhe gjakut të huaj (gjerman) – madje edhe babai i saj nuk e miratoi – Elizabeta ishte e vendosur dhe shumë e dashuruar. Ajo dhe Filipi u martuan më 20 nëntor 1947 në Westminster Abbey.
Djali i tyre i parë, Charles (Princi i Uellsit) lindi në 1948, ndërsa vajza e tyre, Anne (Princesha Royal) erdhi dy vjet më vonë. Elizabeth dhe Philip ishin të martuar për 73 vjet, derisa Princi Philip vdiq në prill 2021 në moshën 99 vjeçare.
Monarkia moderne e Mbretëreshës Elizabeth
Jashtëzakonisht popullore gjatë pjesës më të madhe të mbretërimit të saj të gjatë, mbretëresha është e njohur për interesimin serioz për qeverinë dhe çështjet politike, përveç detyrave të saj ceremoniale, dhe i njihet merita për modernizimin e shumë aspekteve të monarkisë.
Mbretëresha dukej se ishte gjithnjë e më e vetëdijshme për rolin modern të monarkisë, duke lejuar, për shembull, transmetimin televiziv të jetës familjare të familjes mbretërore në 1970. Megjithatë, në vitet 1990, familja mbretërore u përball me një sërë sfidash.
Në vitin 1992, një vit që Elizabeth e përshkroi si “annus horribilis” e familjes mbretërore, Princi Charles dhe gruaja e tij, Diana, Princesha e Uellsit, u divorcuan, si dhe Princi Andrew dhe gruaja e tij, Sarah, Dukesha e Jorkut.
Për më tepër, Anne u divorcua dhe një zjarr shkatërroi rezidencën mbretërore të Kalasë Windsor. Gjithashtu, ndërsa vendi luftonte me recesionin, pakënaqësia me stilin e jetës mbretërore u rrit dhe në vitin 1992 Elizabeth, ra dakord të paguante taksa për të ardhurat e saj private.
Ndarja dhe divorci i mëvonshëm (1996) i Charles dhe Princeshës Diana minuan më tej mbështetjen për familjen mbretërore. Kritikat u intensifikuan pas vdekjes së Dianës në 1997, pasi Elizabeth fillimisht refuzoi të lejonte që flamuri kombëtar të ulej në gjysmështizë mbi Pallatin Buckingham.
Disa vite më vonë, në vitin 2005, Mbretëresha gëzoi mbështetjen e publikut kur dha pëlqimin e saj për martesën e Princit Charles me të dashurën e tij prej shumë kohësh Camilla Parker Bowles. Në përputhje me përpjekjet e saj të mëparshme për të modernizuar monarkinë, mbretëresha që atëherë është përpjekur të paraqesë një imazh më pak të ashpër dhe më pak tradicional të monarkisë.
Dalja në pension e Princit Philip dhe vdekja e tij e mëvonshme
Në gusht 2017, Princi Philip u tërhoq zyrtarisht nga jeta publike, duke u shfaqur periodikisht në angazhimet zyrtare. Ndërkohë, Mbretëresha Elizabeth filloi të zvogëlojë detyrat e saj zyrtare , duke i dorëzuar disa detyra Princit Charles dhe anëtarëve të tjerë të lartë të familjes mbretërore.
Djali më i vogël i Charles, Princi Harry, duka i Sussex, dhe gruaja e tij, Meghan Markle, Dukesha e Sussex-it, zgjodhi të tërhiqej nga rolet e tyre mbretërore në mars 2020. Gjatë kësaj kohe, interesi i publikut për Mbretëreshën dhe Familjen Mbretërore u rrit si rezultat i popullaritetit të gjerë të ” The Crown”.
Pasi u përball me disa pengesa fizike në vitet e fundit, Filipi, i cili ishte bashkëshorti i Elizabeth për më shumë se shtatë dekada, vdiq në prill 2021. Në përvjetorin e tyre të 50-të të martesës, në vitin 1997, Elizabeta kishte thënë për Filipin, të cilin do ta “takonte” sërish një vit pas vdekjes së tij.
“Ai ishte thjesht forca ime dhe shtëpia ime gjatë gjithë këtyre viteve”.
Ndërsa pasuria e saj e patreguar e bëri atë një nga gratë më të pasura në botë, Mbretëresha Elizabeth në nivel personal e donte thjeshtësinë. Ajo ishte një kalorëse e mprehtë, ndërsa mbante kuaj garash, shpesh merrte pjesë në gara dhe vizitonte periodikisht fermat e Kentakit në Shtetet e Bashkuara.
Një nga personat më me ndikim në botë nisi rrugëtimin e saj drejt përjetësisë plot ditë në moshën 96-vjeçare dhe me përvoja jetësore që shumëkush do t’i kishte zili. /abcnews.al/ KultPlus.com
Samuel Langhorne Clemens, i njohur me emrin Mark Tuein(Twain), ishte një autor dhe humorist amerikan. Ai shquhet për novelat e tij, The Adventures of Tom Sawyer (Aventurat e Tom Sojerit, 1876), si dhe për (Adventures of Huckleberry Finn) (Aventurat e Hakëllberri Finit), e cila me vone njihej si “Great American Novel” (Novela e famshme Amerikane).
Mençuria dhe satira e tij ishin te vlerësuara prej shume kritikeve dhe letrareve, dhe ai ishte shok me presidente, artiste, industrialiste te ndryshëm si dhe me Mbretërinë Evropiane. Gjendja e tij financiare ishte e dobët, megjithëse ai fitoi mjaft para nga shkrimet dhe ligjëratat e tij. Ai ishte i njohur si humoristi me i famshëm amerikan i moshës se tij, dhe William Faulkner e quajti Twain “babai i literaturës amerikane”.
Sot, KultPlus ju sjell disa nga thëniet e njohura të Mark Twain:
“Kujdes kur të lexoni libra shëndeti. Mund të vdisni për një gabim shtypi.”
“Unë nuk mora pjesë në funeral, por dërgova një letër të këndshme kur thuhej se e miratova.”
“Nuk e kam lejuar asnjëherë shkollimin të ndërhyjë me arsimimin.”
“Njeriu që nuk lexon libra të mirë nuk ka asnjë avantazh ndaj atij që s’mund t’i lexojë.”
“Përse rrini heshtur me pamjen e një zarfi pa adresë sipër?”
“Problemi me këtë botë nuk është se njerëzit dinë shumë pak, por se dini kaq shumë gjëra që s’qëndrojnë.”
“Është shumë e lehtë ta lësh duhanin. Unë e kam bërë me qindra herë. Blini tokë. Askush s’e prodhon më.”
“Nga të gjitha gjërat që kam humbur, më ka marrë malli më shumë për mendjen.”
“Vera gjermane dallohet nga uthulla nga etiketa.”
“Mos u sillni rrotull duke thënë se bota ju detyron jetesën. Bota nuk ju detyron asgjë. Ishte këtu para jush.”
“Gjithmonë falini armiqtë, asgjë s’i mërzit më shumë.”
“Mund t’i rezistoj gjithçkaje, përveç tundimit.” /KultPlus.com
Ashtu si Muzeu Etnografik i Krujës ku tashmë po punohet për restaurimin, edhe Muzeu Etnografik i Elbasanit do t’i nënshtrohet kësaj ndërhyrjeje dhe projekti është gati.
Kjo godinë dykatëshe, një nga më të vjetrat në këtë qytet e ndërtuar që në shekullin e XVIII-të, paraqet arkitekturën e godinave të vjetra në Elbasan, veshjet, dhe përmes objektesh të tjera gjithçka që rrëfen mënyrën e jetës së një kohe tjetër historike.
Ndërhyrja e parashikuar me një fond limit prej 7.3 mln Lekësh, parashikon ndërhyrjen vetëm në strukturë dhe përforcim të godinës, e cila sipas specalistëve është ndërhyrja më e nevojshme në këtë godinë historike.
Ndërhyrja në projekt është parashikuar të zgjasë 6 muaj dhe puna në godinë do të nisë pas shpalljes fituese nga tenderi i firmës së licensuar për restaurime. Muzeu Etnografik i Elbasanit është shpallur Monument Kulture i Kategorisë së parë më 1963, dhe është nga të pakta muze Etnografik që ndodhen në vendin tonë./tvklan/KultPlus.com
Çfarë festimi për ditëlindjen e pesëdhjetë të Victoria Beckham!, shkruan vanityfair.it.
Ish këngëtarja e Spice Girls dhe stiliste Viktoria e lindur më 17 Prill 1974 organizoi një festë ekskluzive dhe të paharrueshme për të gjithë të pranishmit.
“Mezi pres të festoj me miqtë dhe familjen time”, shkroi ajo në rrjetet sociale, duke publikuar një seri fotosh të bukura të realizuara në shtëpinë e saj në Londër së bashku me bashkëshortin e saj David, të martuar në vitin 1999 dhe katër fëmijët e tyre: Brooklyn, Cruz, Romeo dhe Harper.
Festa u mbajt në Oswald’s, një klub ekskluziv në Mayfair, Londër, ku u mblodhën rreth njëqind të ftuar të zgjedhur.
Mes të ftuarve, Eva Longoria, Gordon Ramsay, Tom Cruise, të gjitha ish vajzat Spice, Emma Bunton, Mel C, Mel B dhe Geri Halliwell./KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, tha sot se Kosova i dha mundësi qytetarëve të komunave veriore që të zgjedhin kryetarët e rinj por ata nuk e shfrytëzuan këtë mundësi.
Në vijim gjeni postimin e plotë të presidentes Osmani:
Kosova i dha qytetarëve të komunave të veriut mundësinë që t’i largojnë kryetarët aktual dhe t’i zgjedhin kryetarët e rinj.
Qytetarët në masë të madhe nuk e shfrytëzuan këtë mundësi. Për fat të keq, kjo kryesisht ndodhi për shkak të presionit të Beogradit, të ekzekutuar nga Lista Serbe dhe strukturat ilegale kriminale. Edhe njëherë, Serbia kreu ndërhyrje të paligjshme në një proces zgjedhor të një shteti tjetër. Edhe njëherë, Vuçiqi shkeli fjalën që ua kishte dhënë partnerëve ndërkombëtarë.
Por, Kosova sërish dëshmoi maturi, organizim e respektim të plotë të ligjeve e kushtetutës, duke ju ofruar të gjitha komuniteteve, pa dallim, mundësinë që ata të zgjedhin vetë se kush dëshirojnë t’i përfaqësojë. E falënderoj Komisionin Qendror të Zgjedhjeve, institucionet tona të sigurisë, si dhe partnerët tanë për punën, përkushtimin dhe bashkëpunimin.
Me organizimin e procesit të sotëm, Kosova i ka plotësuar të gjitha kushtet e kërkuara nga BE-ja. Masat e padrejta kundër Kosovës duhet të hiqen menjëherë./KultPlus.com
Gjigandi i teknologjisë me seli në SHBA, Apple, ka hequr aplikacionet e mesazheve dhe mediave sociale të Meta-s, WhatsApp dhe Threads nga App Store në Kinë, në përputhje me rregulloret e internetit dhe ndalimet në vend.
Konsumatorët tani nuk janë në gjendje të kenë qasje në këto aplikacione në App Store.
Këto aplikacione të mediave sociale janë tashmë të bllokuara në Kinën kontinentale, por përdoruesit mund të kenë qasje vetëm përmes shërbimeve VPN. Rregullorja më e fundit e internetit në Kinë kërkon që të gjitha aplikacionet celulare të kenë një licencë lokale dhe të ofrojnë shërbime nga një server lokal me një emër domaini të regjistruar në kontinent.
Kompanitë që do të ofrojnë shërbime aplikacionesh në Kinë pritet të marrin një licencë “Ofruesi i Informacionit të Internetit”, si dhe të respektojnë politikën e censurës së vendit, si dhe rregullat dhe standardet e transferimit të të dhënave./KultPlus.com
Një ditë do t’i marrësh në gji gjethet e rëna të stinëve të tua dhe do të kërkosh kot veten shtigjeve të harruara të një moshe e nuk do të kesh më as flokë ere, as shikim ylberi ta matësh fillin dhe fundin e mashtrimit tënd të shkurtër.
Një ditë do t’i shpalosh vjetët tua si pajën e nuses së vdekur e do të numrosh fluturat e shkuara t’agsholeve t’prenduara e s’do të kesh më as zjarr në buzë, as lot në sy të qeshën ngrohtë, të qajsh rrejshëm dhe t’i mahnitësh djelmoshat.
Një ditë dot’i hash buzët e tua, gjurmët e tua do t’i pështysh dhe secilin muzg do ta pagëzosh me nganjë pendim që dhemb e s’do te kesh me as sy deti, as hap te hedhur sorkadheje te shohesh si t’perqeshin gonxhet dhe te ikesh prej hijes sate.
Ruaju, moj se vashat më të bukura i vret bukuria e vet. / KultPlus.com
Mund ta njihni Mark Twein nga disa prej librave të tij popullorë, si Aventurat e Hakwlberri Finit apo Aventurat e Tom Sojerit. Ai ishte shkrimtar, por edhe humorist, satirist dhe lektor.
Twein njihet mirë për shumë prej thënieve të tij shpesh herë të mbushura me humor. Ja disa prej këshillave që ai ka lënë.
1. Pranoje vetveten
“Një njeri nuk mund të ndihet rehat pa pranimin e vetes së tij”
Nëse nuk e pranon veten tënde, apo sjelljen dhe veprimet e tu, atëherë me siguri do të vish vërdallë gjithë ditën me një ndjesi parehatie. Nëse, nga ana tjetër, e miraton veten tënde, atëherë do të kesh prirjen të jesh i relaksuar si dhe të fitosh lirinë e brendshme për të bërë më shumë prej atyre gjërave që i do me të vërtetë.
Tani, kjo gjë ka potencialin të shndërrohet në një pengesë të madhe sa i përket zhvillimit personal. Mund të kesh gjithë mjetet e nevojshëm për t’u rritur personalisht, por në një farë mënyre ndien një si rezistencë të brendshme. Nuk shkon dot atje kudo.
Ato që ndesh mund të jenë barrierat e suksesit. Ti ngre barriera në mendjen tënde, për gjëra që mund ose nuk mund t’i meritosh. Apo barriera që të tregojnë se cfarë je i aftë të bësh.
Ato mund të të thonë se në të vërtetë nuk je lloji i personit që mund të bësh atë gjë për të cilën po përpiqesh. Ose, edhe nëse bën ndonjë farë përparimi në drejtimin ku je nisur, mund të fillosh të sabotosh vetveten. Për ta mbajtur veten në një vend që është i njohur për ty.
Kështu që, ke nevojë t’i japësh miratimin vetvetes dhe të lejosh që të jesh personi që dëshiron të jesh. Mos kërko miratim nga të tjerët. Vetëm nga vetja jote. Për ta shembur atë barrierë të brendshme apo për të hequr dorë nga ajo tendencë sabotuese. Nuk është e lehtë kjo dhe mund të kërkojë kohë.
2. Limitet e tua mund t’i kesh vetëm në mendje
“Mosha është një çështje e mendjes mbi rëndësinë. Nëse nuk e vret mendjen, atëherë nuk ka rëndësi”
Shumë kufizime i kemi thjeshtë në mendjen tonë. Për shembull, mendojmë që njerëzit nuk do të miratojnë sepse jemi shumë të gjatë, shumë të moshuar apo shumë qerosë.
Por këto janë gjëra që kryesisht kanë rëndësi atëherë kur ti MENDON se kanë rëndësi. Sepse nis të shqetësohesh për atë që njerëzit mund të mendojnë. Dhe njerëzit shfrytëzojnë pikërisht këtë gjë dhe mund të reagojnë në mënyra negative. Ose ti mund të interpretosh cdo gjë që ata bëjnë si një reagim negativ, për arsye se ke kaq shumë frikë prej një reagimi negativ, apo sepse je kaq shumë i fokusuar brenda vetes.
Ndërkohë që, nëse ti nuk e vret shumë mendjen, edhe njerëzit do të kenë prirjen të mos e vrasin kaq shumë mendjen. Dhe nëse nuk e vret mendjen, nuk do të lejosh këtë pjesë të vetes tënde të shndërrohet në një pengesë në jetën tënde.
3. Çelu dhe argëtohu
“Humori është bekimi më i madh i njerëzimit” “Asgjë nuk mund t’i rezistojë sulmit të të qeshurës”
Humori dhe e qeshura janë mjete të mrekullueshme. Ato mund ta shndërrojnë çdo situatë serioze në dicka për të qeshur. Ato mund ta përmirësojnë gjendjen shpirtërore pothuajse kudo.
Dhe një gjendje shpirtërore më e mirë është zakonisht një hapësirë më e mirë për të punuar, për arsye se tashmë trupi dhe mendja jote nuk janë të mbushur me emocione negativë.
Kur je më i çelur dhe i relaksuar, atëherë zgjidhja për një situatë është shpesh herë më e lehtë për t’u gjetur dhe zbatuar.
4. Largoje zemërimin
“Zemërimi është një acid që i bën më shumë dëm enës ku ndodhet se sa cdo gjëje mbi të cilën derdhet”
Në pjesën më të madhe të kohës, zemërimi është i pakuptimtë. Mund të bëjë që situatat të dalin jashtë kontrolli. Dhe nga një këndvështrim egoist, ai është shpesh herë më i dëmshëm për të zemëruarin se sa për personin me të cilin ky është i zemëruar.
Kështu që, edhe pse ndihesh i zemëruar me dikë për ditë të tëra, kupto që më shumë po dëmton veten tënde. Personi tjetër mund të mos jetë as i vetëdijshëm që ti je i zemëruar me të. Kështu që, ose fol me personin dhe zgjidhe konfliktin, ose hiq dorë nga zemërimi sa më shpejtë të jetë e mundur.
5. Çliroje veten nga pretendimet
“Mos hajde vërdallë duke thënë që bota të ka borxh të jetuarit. Bota nuk të ka borxh asgjë. Ajo ka qenë aty para se ti të lindje”
Kur je i vogël, nëna dhe babai mund të të japin shumë gjëra. Ndërkohë që rritesh, mund të ndihesh sikur bota e ka për detyrë të të japë atë që ti dëshiron, apo që të ka borxh diçka. Ky lloj mendimi mund të shkaktojë shumë zhgënjim dhe zemërim në jetën tënde.
Sepse bota mund të mos të ta japë atë që ti pret prej saj. Nga ana tjetër, mund të jetë në të njëjtën kohë diçka çliruese. Sepse mund të kuptosh që je ti që duhet t’i japësh formë jetës tënde, drejt asaj që dëshiron.
Nuk je më fëmijë, që pret prindërt apo botën t’i japë diçka. Tashmë je në vendin e shoferit. Dhe mund të shkosh, pak a shumë, ku të duash.
6. Nëse merr një udhë të ndryshme, përgatitu për reagimet
“Një njeri që ka një ide të re, është një i fiksuar, deri kur ideja rezulton e suksesshme”.
Mendoj se kjo gjë ka shumë lidhje me vetëpërmirësimin. Nëse fillon të ndryshosh, apo të bësh diçka të ndryshme nga ajo që bën zakonisht, njerëzit mund të kenë reagime të ndryshëm. Disa mund të jenë të lumtur për ty. Të tjerë bëhen indiferentë. Të tjerët mund të jenë të çuditur, dhe reagojnë në mënyra negative apo shkurajuese.
Shumë prej reagimeve me shumë gjasa nuk kanë të bëjnë me ty, por me personat që i shprehin këta mendime dhe për jetët e tyre. Mënyra si ata ndihen për veten shprehet në fjalët që përdorin dhe gjykimet që bëjnë.
Dhe nuk është problem. Mendoj se ka shumë gjasa që ata nuk do të reagojnë aq negativisht sa ti e imagjinon. Ose ndoshta, shumë shpejt ata do të kthehen të fokusohen tek sfidat e tyre.
Kështu që, ajo që njerëzit mund të thonë dhe mendojnë, si dhe lejimi i këtyre që të të sprapsë, mund të jenë thjeshtë fantazi dhe barriera që ti vetë i ndërton në mendjen tënde.
Mund të zbulosh se, kur më në fund e kapërcen atë pragun e brendshëm që vetë e ke krijuar, atëherë njerëzit që ke përreth nuk do të të qortojnë apo të rendin me “cfurk” në dorë pas teje. Me shumë gjasë, thjeshtë do të të pranojnë.
7. Ruaje fokusin të qëndrueshëm në atë që dëshiron
“Largoji mendimet prej telasheve të tua… përmes veshëve, përmes thembrave, apo çfarëdolloj gjëje tjetër që mundesh”.
Ajo mbi të cilën ti e fokuson mendjen përcakton se si do të shkojnë gjërat. Mund të fokusohesh në problemet e tua dhe të zhytesh në vuajtje dhe një mentalitet viktime.
Ose mund të fokusohesh në anën pozitive të një situate, në atë që mund të mësosh prej një situate, apo thjeshtë ta fokusosh mendjen në diçka krejt tjetër.
Mund të jetë normale të “zhytesh” në probleme dhe të notosh në një det negativiteti. Por kjo është një zgjedhje. Si dhe një zakon i të menduarit. Mundesh që ta kesh refleks të zhytesh në probleme, në vend që ta rifokusosh mendjen në diçka më të dobishme. Por mund të zhvillosh edhe zakonin e të mësuarit që të marrësh gjithnjë e më shumë kontrollin se ku e vendos fokusin.
8. Mos u fokuso aq shumë për ta bërë veten të ndihesh mirë
“Mënyra më e mirë për të ngritur humorin tënd është të përpiqesh të ngresh humorin e dikujt tjetër”.
Mund të jetë një këshillë jo shumë e besueshme. Por, një prej mënyrave më të mira që të ndihesh mirë me vetveten është të bësh dikë tjetër të ndihet mirë, apo ta ndihmosh në një farë mënyre.
Kjo është një mënyrë shumë e mirë për t’i parë gjërat, për të krijuar një spirale pozitiviteti dhe shkëmbimi vlerash mes njerëzve.
Ti ndihmon dikë dhe të dy ndiheni mirë. Personi që ndihmove ndihet i prirur të të ndihmojë më vonë, përderisa njerëzit kanë prirjen të jenë reciprokë. E kështu të dy ndiheni më mirë dhe ndihmoni njëri-tjetrin.
Këto ndjenja pozitive janë ngjitëse tek të tjerët e kështu mund të përfundosh duke i bërë dhe ata të ndihen më mirë. E kështu ndihma që more mund të të frymëzojë të shkosh e të ndihmosh dikë tjetër. Kështu spiralja e pozitivitetit vazhdon.
9. Bëj atë që do të bësh
“Pas 20 vjetësh do të jesh më i zhgënjyer me gjërat që nuk ke bërë, se sa prej gjërave që ke bërë. Kështu që, “hiqe litarin”.
Lundro larg prej portit të sigurtë. Kap erën për velat e anijes tënde. Eksploro. Endërro. Zbulo”.
Këshillë e mrekullueshme. Dhe kësaj vërtetë që nuk ke shumë për t’i shtuar. Ndoshta duhet shkruajtur dhe mbajtur si kujtesë e përditshme… për atë që je në gjendje të bësh në jetën tënde./KultPlus.com
Kuarteti i Orkestrës Simfonike të Forcave të Armatosura interpretoi në koncertin e mbajtur në Krakov të Polonisë, me rastin e 15-vjetorit të anëtarësimit të Shqipërisë dhe Kroacisë në NATO.
Ministri i Mbrojtjes, Niko Peleshi e vlerësoi sot si të shkëlqyer interpretimin e Kuartetit, teksa theksoi se, “profesionalizmi i katër artistëve të OSFA dhe virtuoziteti i sopranos kroate Gabriela Hrzenjak u vlerësuan maksimalisht”.
“Muzika e mrekullueshme shqiptare solli emocione të mëdha, si një kujtim i veçantë për të gjithë të ftuarit”, nënvizoi ministri Peleshi./atsh/ KultPlus.com
Sot, 21 Prill 2024, festohen Krishtlindjet e Romës: legjenda thotë se ajo u themelua më 21 Prill 753 para Krishtit nga Romulus, një nga binjakët e ushqyer nga ujku pasi u braktis në Palatine.
Data e saktë rrjedh nga llogaritjet e kryera nga Lucius Taruzio Firmano në shekullin I para Krishtit, një mik i Ciceronit dhe Varros.
Megjithatë, gërmimet arkeologjike sugjerojnë një datim paksa të ndryshëm, duke vendosur themelet e qytetit midis fundit të shekullit të 8-të dhe fillimit të shekullit të VII para Krishtit.
Gjurmët e para të vendbanimeve të qëndrueshme datojnë në shekullin e VIII para Krishtit, në Palatin dhe në Kodrën Kapitol. Më vonë, bashkimi lindi Romën.
Roma e lashtë: një fuqi mijëravjeçare
Roma u zhvillua me shpejtësi, duke u bërë një fuqi dominuese ushtarake dhe ekonomike në Mesdhe. Gjatë gjithë historisë së saj, Republika Romake (509-27 pes) u zgjerua, duke pushtuar territore të gjera në Evropë, Azi dhe Afrikë.
Më pas, me ngritjen e Augustit, lindi Perandoria Romake (27 para Krishtit – 476 pas Krishtit), e cila arriti shtrirjen maksimale nën Trajanin (98-117 pas Krishtit).
Qytetërimi romak ka lënë një trashëgimi të pashlyeshme në fusha të ndryshme: ligj, arkitekturë, letërsi, filozofi, shkencë dhe teknologji.
Ndikimi i saj ka formësuar kulturën perëndimore dhe vazhdon ta ndikojë atë edhe sot.
Në 1871 Roma u bë kryeqyteti i Mbretërisë së Italisë. Që atëherë, qyteti ka përjetuar ndryshime të thella, duke u bërë një metropol modern dhe kozmopolit.
Ndërsa ruan të paprekur hijeshinë e saj të lashtë, Roma ka qenë në gjendje të rinovohet, duke u hapur ndaj sfidave dhe tendencave të reja të botës bashkëkohore.
Çdo vit, më 21 prill, Roma feston ditëlindjen me Krishtlindjet e Romës.
Pika kryesore e festimeve është Parada Historike, një procesion që kujton historinë e qytetit që nga themelimi deri në mesjetë.
Përveç procesionit, Krishtlindjet në Romë ofrojnë një shumëllojshmëri të gjerë iniciativash për të gjitha shijet: ekspozita, koncerte, shfaqje teatrale, vizita me guida në muze dhe vende arkeologjike, degustime të produkteve tipike dhe shumë më tepër. /atsh/ KultPlus.com
80 milionë dollarë është shuma që do të financojë Banka Botërore në Shqipëri për të mbështetur sektorin e turizmit. Marrëveshja e financimit të projektit “Mjedis i pastër dhe i qëndrueshëm për Detin Blu” është nënshkruar nga ministri i Financave Ervin Mete dhe zv.presidentja e Bankës Botërore Antonella Basani.
Në fokus të këtij investimi do të jetë mbrojtja e mjedisit dhe reduktimi i ndotjes në mjedisin ujor detra e lumenj në zonën jug perëndimore, në funksion të zhvillimit të qëndrueshëm të turizmit. Një pjesë e rëndësishme e fondit do të përdoret për mbrojtjen e lumit Vjosa nga ndotja.
Pjesa e dytë e projektit synon uljen e ndotjes në Lumin Vjosa, kjo edhe në kuadër të mbështetjes dhe mbrojtjes së mëtejshme të tij, pas akordimit të statusit “Park Kombëtar”, si lumi i fundit i egër në Europë. Projekti do të synojë zgjerimin e infrastrukturës së pastrimit, përmirësimin e mëtejshëm të saj, si edhe parandalimin e ndotjes.
Projekti është i ndarë në tre komponentë, dhe në tërësi ka të bëjë me promovimin e një qasjeje për mbrojtjen e mjedisit dhe burimeve ujore ndërsa zbatimi parashikohet të zgjasë deri në mars të vitit 2029./abcnews.al/KultPlus.com
Mbi 100 fëmijë të spektrit autik, por edhe me sindromën Down, sindromën Williams e me aftësi ndryshe, bashkë me prindërit e tyre, ndoqën operën “La Boheme”.
Vjera – mami i Sarës, Elvana – mami i Nensit, Fatimja – mamaja e Uendit dhe Vera – mamaja e Arturit japin përshtypjet e tyre për nismën e TKOB-së, duke iu bashkuar muajit të ndërgjegjësimit ndaj autizmit.
Është e vërtetuar shkencërisht që MUZIKA ndihmon në përmirësimin e autizmit, ndaj edhe Tetri Kombëtar i Operës dhe Baletit këtë muaj ia kushtoi ndërgjegjësimit ndaj autizmit./atsh/KultPlus.com
Më 21 prill 1972 aktori kosovar me famë botërore Bekim Fehmiu vizitonte për herë të parë Shqipërinë.
Fehmiu lindi në Sarajevë më 1 qershor 1936 dhe vdiq (vetëvrasje) më 15 qershor 2010 në Beograd. Ai është aktor shqiptar nga Kosova i kinematografisë dhe teatrit jugosllav.
Është aktori i parë nga Europa Lindore që luajti një rol në një film hollivudian përgjatë Luftës së Ftohtë.
Ai lindi në gjirin e një familjeje gjakovare në Sarajevë, ku familja e tij vuante internimin. Familja e tij qëndroi me banim në Shkodër deri në vitin 1939. Pas pushtimit italian dhe bashkimit të një pjese të Kosovës me Shqipërinë, u zhvendosën drejt Prizrenit. Gjatë viteve 1956-1960, Bekim Fehmiu studioi në Fakultetin e Artit Dramatik në Beograd.
Spikati veçanërisht në filmin “Mbledhësit e puplave” dhe menjëherë ra në kontakt me shumë shtëpi filmike ndërkombëtare. Ka luajtur një sërë rolesh, duke interpretuar në shqip, në maqedonisht, në serbisht, në turqisht, në spanjisht, në frëngjisht, në anglisht dhe në italisht. Mishërimi mjeshtëror i personazheve prej tij, do të hasej dukshëm në realizimet “Prova speciale”, “Odiseja”, “Aventurieri”, “Rruga”, “Vite të nxehta” dhe “Dezertori”.
Fehmiu ka bashkëpunuar me emra të mëdhenj të artit filmik, si: Ava Gardner, Robert Shoè, John Huston, Dirk Bogard, Irene Papas, Claudia Cardinale etj.
Shqipërinë e vizitoi për herë të parë më 21 prill 1972, ndonëse nuk e fshehu kurrë dashurinë për vendin e origjinës./atsh/KultPlus.com
Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çeku, ka vizituar selinë e Bienales së Vendikut pasi Pavijoni i Kosovës fitoi çmimin “Special Mention for National Presentation”.
Ministri Çeku është shprehur se në Bienale kanë ngre dolli për këtë sukses të madh dhe për të gjitha mundësitë e reja që do të hapen nga ky moment i rëndësishëm.
Më poshtë gjeni shkrimin e plotë të Ministrit Çeku:
Ditën e nisëm në selinë e Bienales së Venedikut, brenda sallës historike ku për 60 vjet janë ndarë çmime për artin dhe artistët më të mirë të botës. Republika e Kosovës këtë ditë do të shënonte historinë duke pranuar shpërblim si përfaqësim shtetëror për herë të parë. Për kontekst dhe perspektivë, nga të gjitha shpërblimet e fituara këtë edicion, i vetmi shtet nga vendet e Evropës me çmim të fituar, është Kosova.
Doruntina, Erëmira e Hana, nga podiumi ku pranonin mirënjohjen, reflektonin shumë porosi. Tregimin e zakonshëm të grave të jashtëzakonshme në realitetin e vështirë të punës dhe shtëpisë. Fuqinë e gjithë ekipit të pavijonit, plot profesionalizëm dhe vetëmohim. Dëshirën e flaktë për t’i treguar botës sa shumë potencial dhe energji jeton brenda nesh. Dhe që Republika e Kosovës është këtu për të vazhduar së qenuri gjithmonë.
Festën e vërtetë e mbajtëm në shtëpinë e pavijonit tonë, në ndërtesën Museo Storico Navale, ku bashkë me ekipin e pavijonit, familjarët, miqtë dhe komunitetin e artit nga Kosova që kishte ardhur për mbështetje, ngritëm dolli për këtë sukses të madh, dhe për të gjitha mundësitë e reja që do të hapen nga ky moment i rëndësishëm.
Urime të gjithëve, e faleminderit Dori, Era dhe Hana./KultPlus.com
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ka deklaruar se nga Qeveria janë ndarë rreth 200 milion euro për sportin e futbollit, buxhet ky i cili sipas tij do të transformojë rrënjësisht infrastrukturën e këtij sporti në vend.
Kryeministri Kurti ka thënë së me këtë vëllim, buxhet e seriozitet nuk është trajtuar asnjëherë futbolli.
Kreu i Qeverisë numëroi edhe punët e projektet që do të kryhen me këto para.
Më poshtë gjeni shkrimin e plotë të Kryeministrit Kurti në facebook:
200 milionë euro për transformim rrënjësor të infrastrukturës së futbollit.
Jemi të vendosur, stadiumet po bëhen. Me këtë vëllim, buxhet e seriozitet nuk është trajtuar asnjëherë futbolli.
Kemi nisur rindërtimin e tërësishëm të fushës së stadiumit “Fadil Vokrri” në Prishtinë. Punimet vazhdojnë në stadiumin olimpik “Adem Jashari” në Mitrovicë. Për përfundimin e punimeve në stadiumin e qytetit të Gjakovës kemi zotuar nëntë milionë euro. Po hartohen projektet për renovimin e stadiumit të Pejës dhe ndërtimin e stadiumit të ri të Ferizajit. Për stadiumin e Gjilanit po zhvillohen procedurat e prokurimit për zbatimin e punimeve, ndërsa shumë shpejt nisim procedurat për fazën e fundit të punimeve në stadiumin “Përparim Thaçi” në Prizren.
Punimet janë duke vazhduar edhe në stadiumet e Malishevës e Shtimes, si dhe në fushat ndihmëse në Bërnicë, Gjilan, Raushiq, Studençan, Komoran dhe Kllokot.
Janë shpallur procedurat për hartim të projekteve për stadiumet e reja të Suharekës dhe Rahovecit.
Pjesë e planit tonë pesë-vjeçar është edhe renovimi i stadiumeve në Vushtrri, Kamenicë, Mitrovicë (Riza Lushta), Podujevë dhe Drenas.
Vlera totale e investimeve tona në infrastrukturën e futbollit është afër 200 milionë euro. Gjatë këtij viti nisim procedurat për stadiumin nacional të Kosovës.
Plani ynë pesë vjeçar për infrastrukturën e futbollit është dakordim mes qeverisë, komunave dhe Federatës së Futbollit. I njëjti i është prezantuar edhe FIFA-s dhe UEFA-së dhe mbështetet nga ta./KultPlus.com
Ka shumë të cilëve sytë i janë të hapura Dhe të cilëve zemrat e fjetura; Sidoqoftë, çfarë mund të shihet Nga krijesat e thjeshta të ujit dhe baltës? Por ai i cili e ka zemrën e zgjuar Do të di dhe do jetojë këtë mister; Derisa sytë e kokës së tij do flejnë. Nëse zemra yte nuk është ende e ndriçuar Ji gjithë i zgjuar, ji kërkimtar i zemrës, Ji vazhdimisht në luftë me shpirtin. Por nëse zemra juaj është veçse e zgjuar, Flej paqësisht, flej në duart e Dashurisë, Sepse syri yt shpirtëror nuk mungon Prej shtatë qiejve dhe shtatë drejtimeve./ KultPlus.com
Sot janë bërë 114 vite nga vdekja e shkrimtarit amerikan Mark Twain, shkruan KultPlus.
Krijimtaria e tij e pasur si shkrimtar, botues dhe lektor e bënë që të cilësohej nga William Faulkner si “Babai i Letërsisë Amerikane”.
E gjithë vepra e Mark Twain inspirohet nga ngjarje dhe vende ku jetoi apo vizitoi, ndaj konsiderohen si autobiografike. Vepra e tij ndahet përgjithësisht në përshtypjet e tij nga udhëtimet, kujtimet e fëmijërisë dhe rinisë së hershme, narracionet satirike të ambientura në Mesjetë dhe Rilindje.
Në përvjetorin e tij të vdekjes, KultPlus ju sjell thëniet e tij më të famshme:
Kujdes kur të lexoni libra shëndeti. Mund të vdisni për një gabim shtypi. Unë nuk mora pjesë në funeral, por dërgova një letër të këndshme kur thuhej se e miratova. Nuk e kam lejuar asnjëherë shkollimin të ndërhyjë me arsimimin. Njeriu që nuk lexon libra të mirë nuk ka asnjë avantazh ndaj atij që s’mund t’i lexojë. “Përse rrini heshtur me pamjen e një zarfi pa adresë sipër?” Problemi me këtë botë nuk është se njerëzit dinë shumë pak, por se dini kaq shumë gjëra që s’qëndrojnë. Është shumë e lehtë ta lësh duhanin. Unë e kam bërë me qindra herë. Blini tokë. Askush s’e prodhon më. Nga të gjitha gjërat që kam humbur, më ka marrë malli më shumë për mendjen. Vera gjermane dallohet nga uthulla nga etiketa. Mos u sillni rrotull duke thënë se bota ju detyron jetesën. Bota nuk ju detyron asgjë. Ishte këtu para jush. Gjithmonë falini armiqtë, asgjë s’i mërzit më shumë. Mund t’i rezistoj gjithçkaje, përveç tundimit./KultPlus.com
Elizabeth Alexandra Mary- (21 prill 1926 – 8 shtator 2022) ishte Mbretëresha e Mbretërisë së Bashkuar dhe mbretërive të Komonuelthit.
Elizabeta lindi si fëmija i parë i Mbretit George VI dhe Mbretëreshës Elizabeth. Në kohën e lindjes së saj më 21 prill 1926, princesha e atëhershme Elizabeth ishte e treta në radhën e fronit – vajza e madhe e një djali të dytë, dhe për këtë arsye konsiderohej e pamundur të sundonte. Pas 10 vitesh, ajo u bë trashëgimtarja më e mundshme pasi xhaxhai i saj abdikoi, duke e zhytur vendin në krizë.
Në vitin 1947, ajo u martua me Princin e guximshëm Philip të Greqisë dhe Danimarkës, me çiftin që qëndroi së bashku për 73 vjet. Ndërsa udhëtonte në Kenia në shkurt të vitit 1952, ajo mësoi se babai i saj kishte vdekur dhe kështu filloi mbretërimi i monarkes britanike më jetëgjatë në histori.
Që nga qershori 2022 ajo ishte gjithashtu monarkja e dytë më e gjatë mbretëruese në historinë botërore. Në shtator 2015, Elizabeth tejkaloi rekordin prej 63 vjetësh e 216 ditësh në fron të mbajtur nga mbretëresha Victoria (stër-stër-stërgjyshja e saj) për t’u bërë monarkja britanike më jetëgjatë në histori.
Ndërsa në shkurt 2022, Mbretëresha Elizabeth festoi ‘Jubileun e Platinit’ të saj, duke shënuar shtatë dekada shërbimi ndaj Commonëealth.
Ngjitja në fron
Në verën e vitit 1951, shëndeti i mbretit George VI filloi të përkeqësohej dhe Princesha Elizabeth e përfaqësoi atë në paradën e ngjyrave dhe në funksione të tjera zyrtare. Më 7 tetor ajo dhe bashkëshorti i saj nisën një turne shumë të suksesshëm në Kanada dhe Uashington.
Pas Krishtlindjeve në Angli, ajo dhe Duka u nisën në janar 1952 për një turne në Australi dhe Zelandën e Re, por gjatë rrugës, në Sagana, Kenia, lajmi i vdekjes së Mbretit arriti më 6 shkurt 1952. Elizabeta, tani mbretëreshë, u kthye menjëherë në Angli.
Tre muajt e parë të mbretërimit të saj, një periudhë zie e plotë për të atin, i kaloi në një izolim relativ. Por në verë, pasi u zhvendos nga Clarence House në Buckingham Palace, ajo mori detyrat e zakonshme të një monarku dhe mbajti hapjen e saj të parë zyrtare të Parlamentit më 4 nëntor 1952.
Kurorëzimi i saj u bë në Westminster Abbey më 2 qershor 1953.
Nga nëntori i 1953, Mbretëresha dhe Duka i Edinburgut ndërmorën një turne gjashtëmujor rreth Komonuelthit, i cili përfshinte vizitën e parë në Australi dhe Zelandën e Re nga një monark britanik në fuqi. Në vitin 1957, ajo dhe Duka vizituan Kanadanë dhe Shtetet e Bashkuara.
Gjatë “Jubileut të saj të Argjendtë” në vitin 1977, ajo drejtoi një darkë zyrtare në Londër ku morën pjesë liderët e 36 anëtarëve të Komonuelthit, udhëtoi në të gjithë Britaninë dhe Irlandën e Veriut dhe bëri turne jashtë shtetit në Paqësorin Jugor dhe Australi, në Kanada dhe Karaibe.
Mbretëresha Elizabeth dhe Princi Filip
Elizabeth dhe Margaret kaluan pjesën më të madhe të Luftës së Dytë Botërore duke jetuar veçmas nga prindërit e tyre në Kalanë Windsor, një kështjellë mesjetare jashtë Londrës. Në vitin 1942, mbreti e bëri Elizabetën një kolone nderi në Gardën e 500 Grenadierëve, një regjiment i ushtrisë mbretërore.
Dy vjet më vonë, ai e emëroi atë anëtare të Këshillit të fshehtë dhe Këshillit të Shtetit, duke e lejuar atë të vepronte në emër të tij kur ai ishte jashtë vendit.
Në vitin 1947, menjëherë pasi familja mbretërore u kthye nga një vizitë zyrtare në Afrikën e Jugut, u njoftua fejesa e Elizabeth me Princin Filip të Greqisë dhe një toger të Marinës Mbretërore. Ajo e njihte kur ishte vetëm 13 vjeç dhe marrëdhënia e tyre u zhvillua përmes vizitave dhe korrespondencës gjatë luftës.
Edhe pse shumë në rrethin mbretëror nuk e konsideronin Filipin për shkak të mungesës së parave dhe gjakut të huaj (gjerman) – madje edhe babai i saj nuk e miratoi – Elizabeta ishte e vendosur dhe shumë e dashuruar. Ajo dhe Filipi u martuan më 20 nëntor 1947 në Westminster Abbey.
Djali i tyre i parë, Charles (Princi i Uellsit) lindi në 1948, ndërsa vajza e tyre, Anne (Princesha Royal) erdhi dy vjet më vonë. Elizabeth dhe Philip ishin të martuar për 73 vjet, derisa Princi Philip vdiq në prill 2021 në moshën 99 vjeçare.
Monarkia moderne e Mbretëreshës Elizabeth
Jashtëzakonisht popullore gjatë pjesës më të madhe të mbretërimit të saj të gjatë, mbretëresha është e njohur për interesimin serioz për qeverinë dhe çështjet politike, përveç detyrave të saj ceremoniale, dhe i njihet merita për modernizimin e shumë aspekteve të monarkisë.
Mbretëresha dukej se ishte gjithnjë e më e vetëdijshme për rolin modern të monarkisë, duke lejuar, për shembull, transmetimin televiziv të jetës familjare të familjes mbretërore në 1970. Megjithatë, në vitet 1990, familja mbretërore u përball me një sërë sfidash.
Në vitin 1992, një vit që Elizabeth e përshkroi si “annus horribilis” e familjes mbretërore, Princi Charles dhe gruaja e tij, Diana, Princesha e Uellsit, u divorcuan, si dhe Princi Andrew dhe gruaja e tij, Sarah, Dukesha e Jorkut.
Për më tepër, Anne u divorcua dhe një zjarr shkatërroi rezidencën mbretërore të Kalasë Windsor. Gjithashtu, ndërsa vendi luftonte me recesionin, pakënaqësia me stilin e jetës mbretërore u rrit dhe në vitin 1992 Elizabeth, ra dakord të paguante taksa për të ardhurat e saj private.
Ndarja dhe divorci i mëvonshëm (1996) i Charles dhe Princeshës Diana minuan më tej mbështetjen për familjen mbretërore. Kritikat u intensifikuan pas vdekjes së Dianës në 1997, pasi Elizabeth fillimisht refuzoi të lejonte që flamuri kombëtar të ulej në gjysmështizë mbi Pallatin Buckingham.
Disa vite më vonë, në vitin 2005, Mbretëresha gëzoi mbështetjen e publikut kur dha pëlqimin e saj për martesën e Princit Charles me të dashurën e tij prej shumë kohësh Camilla Parker Bowles. Në përputhje me përpjekjet e saj të mëparshme për të modernizuar monarkinë, mbretëresha që atëherë është përpjekur të paraqesë një imazh më pak të ashpër dhe më pak tradicional të monarkisë.
Dalja në pension e Princit Philip dhe vdekja e tij e mëvonshme
Në gusht 2017, Princi Philip u tërhoq zyrtarisht nga jeta publike, duke u shfaqur periodikisht në angazhimet zyrtare. Ndërkohë, Mbretëresha Elizabeth filloi të zvogëlojë detyrat e saj zyrtare , duke i dorëzuar disa detyra Princit Charles dhe anëtarëve të tjerë të lartë të familjes mbretërore.
Djali më i vogël i Charles, Princi Harry, duka i Sussex, dhe gruaja e tij, Meghan Markle, Dukesha e Sussex-it, zgjodhi të tërhiqej nga rolet e tyre mbretërore në mars 2020. Gjatë kësaj kohe, interesi i publikut për Mbretëreshën dhe Familjen Mbretërore u rrit si rezultat i popullaritetit të gjerë të ” The Crown”.
Pasi u përball me disa pengesa fizike në vitet e fundit, Filipi, i cili ishte bashkëshorti i Elizabeth për më shumë se shtatë dekada, vdiq në prill 2021. Në përvjetorin e tyre të 50-të të martesës, në vitin 1997, Elizabeta kishte thënë për Filipin, të cilin do ta “takonte” sërish një vit pas vdekjes së tij.
“Ai ishte thjesht forca ime dhe shtëpia ime gjatë gjithë këtyre viteve”.
Ndërsa pasuria e saj e patreguar e bëri atë një nga gratë më të pasura në botë, Mbretëresha Elizabeth në nivel personal e donte thjeshtësinë. Ajo ishte një kalorëse e mprehtë, ndërsa mbante kuaj garash, shpesh merrte pjesë në gara dhe vizitonte periodikisht fermat e Kentakit në Shtetet e Bashkuara.
Një nga personat më me ndikim në botë nisi rrugëtimin e saj drejt përjetësisë 96-vjeçare, më 8 shtator 2022./ KultPlus.com
