Tomaž Šalamun
Mos dremit
në trenin e linjës Venecie – Vjenë,
lexues i dashur.
Sllovenia është kaq e vogël,
sa që mund ta humbasësh.
Është më e vogël
se ferma ime në Lindje të Sierras!
Zgjohu, më mirë,
nxirr kokën jashtë dritares,
paçka se thotë NDALOHET
Zërin tim
të artë dëgjo!
Vepra e At Zef Pllumit “Rrno vetëm për me tregue” përshtatur për skenën e teatrit nga regjisori Bruno Shllaku pritet të jetë premierë për publikun vitin që vjen.
Puna për këtë shfaqje teatrore tashmë ka nisur dhe regjisori Shllaku tregon se premiera do të jetë në skenën e Teatrit Metropol. Vepra do ketë aktorë nga Tiranë, por dhe nga Shkodra. Ky vit që po mbyllet ka qenë me angazhime artistike për Bruno Shllakun. Nuk ka munguar me role jo vetëm në teatër, por dhe në kinematografi. Edhe në ditët e fundit të vitit regjisori Bruno Shllaku nuk ndalon me punën e tij për projektet në teatër. Rolet në veprën e At Zef Pllumit interpretohen nga Bruno Shllaku, Gjergj Doçi, Agron Dizdari, Mimoza Marjanaku, etj. Regjisor në dramë Bruno Shllaku tregon se këto ditë të fundit të këtij viti puna ka nisur me disa figurantë, që do jenë pjesë e korit në vepër. “Unë kam nisur punën me veprën teatrore të At Zef Pllumit “Rrno vetëm për me tregue”. E kam filluar punën me figurantët, sepse ka të bëjë shumë kori. Në veprën e At Zef Pllumit, që unë e kam përshtatur për skenën është brenda saj edhe revolta në burgun Spaçit, dhe do të jenë veç aktorëve dhe rreth 25 figurantë, djem të rinj që do të jenë kori. Kori në antikitetin e lashtë grek presupozon frymën e shenjtë dhe të gjithë këto do të trajtohen si kor në këtë shfaqjen, që unë kam perceptuar”, pohon regjisori Shllaku. Jo vetëm vepra e At Zef Pllumit, por nga regjisori Bruno Shllaku në këtë shfaqje janë të përfshira dhe kujtimet e xhaxhit të tij Gjon Shllaku, që vuajti në burgjet e diktaturës. “Në skenë do të vijë një dramë, që është e gërshetuar dhe me disa kujtime që unë kam pasur rastin që ti dëgjoj nga xhaxhai im, i cili ka qenë dhe ai i burgosur politik, i dënuar me pushkatim, por më pas mbeti i dënuar me shumë vite. Xhaxhai im Gjon Shllaku doli nga burgu pas 17 vjetësh”, vijon të tregojë regjisori Bruno Shllaku, i cili pas disa ditësh do të nisë punën dhe me aktorët e tjerë për këtë vepër teatrore, që do ta ketë premierën vitin që vjen në Tiranë.
Drama në skenë
Ditët e fundit të këtij viti e gjejnë regjisorin Bruno Shllaku duke menduar e punuar për projektin e ri të teatrit, që do të sjellë në skenë për publikun. Por këtë herë në një dramë për vuajtjet gjatë regjimit komunist si regjisor Bruno Shllaku thotë se do ti sjellë skenës së teatrit, një dramë që përcjell mesazhe të forta. “Kujtimet nga burgu të xhaxhait time janë gjëra rrënqethëse dhe unë i kam gërshetuar brenda në këtë material, duke krijuar dhe një kënd tjetër vështrimi. Ajo që trumbetohet shumë në tavolina, por nuk e kemi parë në skena shqiptare është momenti se si janë të lidhur dy ekstremitete të komunitetit fetar, ai mysliman dhe katolik, ku ndërthuren me një mjeshtri absolute si nga thëniet e xhaxhait tim si nga At Zef Pllumi gjëra që do të jenë të bujshme dhe kam fatin e madh që po ia jap skenës ti shikojë të vërtetuara ashtu si kanë ndodhur ato vite”, shprehet mes të tjerave Shllaku.
Këtë herë regjisor dhe aktor në këtë dramë Bruno Shllaku tregon se dhe vetë ka zgjedhur të vijë në rolin e një të burgosuri, që i takon besimit mysliman.
“Në këtë dramë unë vetë do të luaj një të burgosur të fesë myslimane, që jep dhe ndihmën e tij për të shpëtuar një të burgosur të rrahur për vdekje në qelitë e burgut të asaj kohe që ndodhej në Bulqizë. Në vepër janë përfshira tre burgjet, Bulqiza, Burreli dhe Spaçi, por kryesisht tregohen ngjarjet në këtë të fundit”, vijon regjisori Shllaku. At Zef Pllumi në veprën e tij “Rrno vetëm për me tregue”, na jep një tablo të asaj që ai ka përjetuar përgjatë viteve të persekutimit komunist. Nga Julia Vrapi / KultPlus.com
Ministri Gashi: Institucionet e kulturës dhe trashëgimisë do të kenë nënkodet e veçanta buxhetore
Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Gashi, mbajti konferencën e fundvitit ku prezantoi të arriturat e 2018-tës.
Ministri, me theks foli për faktin se për herë të parë pas 18 vitesh, institucionet e kulturës dhe trashëgimisë do të kenë nënkodet e veçanta buxhetore.
“Ky vit është karakterizuar edhe me sfida, me theks të veçantë në funksionimin e institucioneve vartëse të Ministrisë së Kulturës dhe siç e dini sipas rekomandimeve të raportit të auditorit të përgjithshëm ne jemi të detyruar dhe kemi vepruar në mënyrë të shpejtë duke i mbyllur të gjitha xhirollogaritë në bankat komerciale me të cilat janë financuar institucionet e trashëgimisë kulturore dhe ato të kulturës”, është shprehur Gashi.
Sipas tij kjo ka bërë që për herë të parë pas 18-të viteve të gjitha institucionet e trashëgimisë kulturore dhe ato të kulturës të jenë me nënkode buxhetore.
“Në buxhetin e vitit 2019 të gjitha këto institucione do t’i kenë kodet e veçanta buxhetore dhe mjetet financiare do i shfrytëzojnë nga kodet të cilat Ministria e Kulturës i ka krijuar në kuadër të buxhetit të saj”, theksoi ai./ KultPlus.com
Ka ndërruar jetë sot në moshën 79 vjeçare shkrimtari i njohur Amos Oz.
Oz ka shkruar 18 libra në gjuhën hebreite dhe afër 450 ese dhe artikuj. Veprat e tij janë të përkthyera në më shumë se tridhjetë gjuhë të botës.
Para disa vitesh në një intervistë me Rudina Xhungën, ai u shpreh edhe për Kosovën dhe për Pavarësinë e Kosovës.
RUDINA XHUNGA: Tani do doja të flisnim pak për vendin nga unë vij, për Shqipërinë dhe Kosovën gjithashtu, sepse kur Kosova shpalli pavarësinë e saj unë kisha me vete librin tuaj, kur tregoni pavarësinë e Izraelit?
AMOS OZ: Unë nuk di mjaftueshëm për historinë dhe rrethanat e Kosovës, por në mënyrë instiktive, kur një popull shpall pavarësinë e tij, simpatia ime është me të. Kjo është e vërtetë për sa i përket izraelitëve, kjo është e vërtetë për palestinezët dhe kjo është e vërtetë edhe për kosovarët.
RUDINA XHUNGA: Po për historinë që lidh Shqipërinë me Izraelin, për kohën kur Holokausti na bashkoi dhe shqiptarët u hapën dyert izraelitëve?
AMOS OZ: Ne gjithmonë do ta kujtojmë me falënderim dhe për mirë Shqipërinë, pasi në Evropë ka pasur shumë pak dyer që u hapën për hebrenjtë, shumë pak dyer dhe derën e Shqipërisë ne gjithmonë do ta kujtojmë për mirë.
RUDINA XHUNGA: Faleminderit. Ju kujtohet ajo kohë dhe raporti që keni me atë kohë? E pyesni herë pas here veten, ç‘qe ajo urrejtje, pse ndodhi Holokausti?
AMOS OZ: Holokausti na shoqëron ne gjithë kohën, madje edhe nipërit e njerëzve që kanë përjetuar Holokaustin akoma i përjetojnë traumat, dhe akoma pyesin veten çfarë ndodhi, por asnjëri prej nesh nuk ka përgjigje, ka shumë përgjigje, por nuk ka një përgjigje të vetme. Ka një përgjigje që thotë: s‘duhet të jesh kurrë i dobët, ka një përgjigje tjetër që thotë: kurrë nuk duhet të jesh johuman dhe ka një përgjigje të tretë që thotë: duhet të kishim ardhur të gjithë në shtetin e Izraelit në kohën e duhur, dhe ka një përgjigje të katërt që thotë: që edhe në shtetin e Izraelit ka nga ata që duan të na shfarosin dhe ka përgjigje të pestë, të gjashtë dhe të shtatë. Pothuajse çdo izraelit ka një përgjigje të ndryshme.
Nga i madhi Migjen – Millosh Gjergj Nikolla
Poema e Mjerimit
Kafshatë që s’kapërdihet asht, or vlla, mjerimi,
kafshatë që të mbetë në fyt edhe të zë trishtimi
kur shef ftyra të zbeta edhe sy t’jeshilta
që t’shikojnë si hije dhe shtrijnë duert e mpita
edhe ashtu të shtrime mbrapa teje mbesin
të tan jetën e vet derisa të vdesin.
E mbi ta n’ajri, si në qesendi,
therin qiellën kryqat e minaret e ngurta,
profetënt dhe shejtënt në fushqeta të shumngjyrta
shkëlqejnë. E mjerimi mirfilli ndien tradhti.
Mjerimi ka vulën e vet t’shëmtueme,
asht e neveritshme, e keqe, e turpshme,
balli që e ka, syt që e shprehin,
buzët që më kot mundohen ta mshefin –
janë fëmitë e padijes e flitë e përbuzjes,
t’mbetunat e flliqta rreth e përqark tryezës
mbi t’cilën hangri darkën një qen e pamshirshëm
me bark shekulluer, gjithmon i pangishëm.
Mjerimi s’ka fat. Por ka vetëm zhele,
zhele fund e majë, flamujt e një shprese
t’shkyem dhe të coptuem me t’dalun bese.
Mjerimi tërbohet n’dashuni epshore.
Nëpër skaje t’errta, bashkë me qej, mij, mica,
mbi pecat e mykta, t’qelbta, t’ndyta, t’lagta
lakuriqen mishnat, si zhangë; t’verdhë e pisa,
kapërthehen ndjenjat me fuqi shtazore,
kafshojnë, përpijnë, thithen, puthen buzët e ndragta
edhe shuhet uja, dhe fashitet etja
n’epshin kapërthyes, kur mbytet vetvetja.
Dhe aty zajnë fillin t’marrët, shërbtorët dhe lypsat
që nesër do linden me na i mbushë rrugat.
Mjerimi në dritzën e synit t’kërthinit
dridhet posi flaka e mekun e qirit
nën tavan t’tymuem dhe plot merimanga,
ku hije njerzish dridhen ndër mure plot danga,
ku foshnja e smume qan si shpirt’ i keq
tu’ ndukë gjitë e shterruna t’zezës amë,
e kjo prap shtazanë, mallkon zot e dreq,
mallkon frytn e vet, mallkon barrn e randë.
Foshnj’ e saj nuk qesh, por vetëm lëngon,
e ama s’e don, por vetëm mallkon.
Vall sa i trishtueshëm asht djepi i skamit
ku foshnjën përkundin lot edhe të fshamit!
Mjerimi rrit fëmin në hijen e shtëpive
të nalta, ku nuk mrrin zani i lypsis,
ku nuk mund t’u prishet qetsia zotnive
kur bashkë me zoja flejnë në shtretënt e lumnis.
Mjerimi pjek fëmin para se të burrnohet,
don ta msojë t’i iki grushtit q’i kërcnohet,
atij grusht që n’gjumë e shtërngon për fytit
kur fillojnë kllapitë e etheve prej unit
dhe fetyrën e fëmis e mblon hij’ e vdekjes,
një stoli e kobshme në vend të buzqeshjes.
Nji fryt kur s’piqet dihet se ku shkon
qashtu edhe fëmia n’bark t’dheut mbaron.
Mjerimi punon, punon dit e natë
tu’ i vlue djersa në gjoks edhe në ballë,
tue u zhigatun deri n’gjujë, n’baltë
e prap zorrët nga uja i bahen palë-palë.
Shpërblim qesharak! Për qindenjë afsh
në ditë – vetëm: lekë tre-katër dhe “marsh!”.
Mjerimi kaiher’ i ka faqet e lustrueme,
buzët e pezmatueme, mollzat e ngjyrueme,
trupin përmendore e një tregtis s’ndytë,
që asht i gjikuem të bijë në shtrat vet i dytë,
dhe për at shërbim ka për të marrë do franga
ndër çarçafë, ndër fëtyra dhe në ndërgjegje danga.
Mjerimi gjithashtu len dhe n’trashigim
-jo veç nëpër banka dhe në gja të patundshme,
por eshtnat e shtrembta e n’gjoks ndoj dhimbë,
mund që t’len kujtim ditën e dikurshme
kur pullaz’ i shpis u shemb edhe ra
nga kalbsin’ e kohës, nga pesha e qiellit,
kur mbi gjithçka u ndi një i tmerrshmi za
plot mallkim dhe lutje si nga fund i ferrit,
ish zan’ i njeriut që vdiste nën tra.
Kështu nën kambët’randë t’zotit t’egërsuem –
thotë prifti – vdes ai që çon jetë të dhunuem.
Dhe me këto kujtime, ksi lloj fatkeqësinash
mbushet got’ e helmit në trashigim brezninash.
Mjerimi ka motër ngushulluese gotën.
Në pijetore të qelbta, pranë tryezës plot zdrale
të neveritshme, shpirti me etje derdh gotën
n’fyt për me harrue nandhetenand’ halle.
E gota e turbull, gota satanike
tu’ e ledhatue e pickon si gjarpni-
dhe kur bie njeriu, si gruni nga drapni,
nën tryezë qan-qeshet në formë tragjikomike.
Tê gjitha hallet skami n’gotë i mbyt
kur njiqind i derdh një nga një në fyt.
Mjerimi ndez dëshirat si hyjet errsina
dhe bajnë tym si hejt q’i ban shkrum shkreptima.
Mjerimi s’ka gëzim, por ka vetëm dhimba,
dhimba paduruese qe t’bajnë t’çmendesh,
që t’ap in litarin të shkojsh fill’ e t’varesh
ose bahe fli e mjerë e paragrafesh.
Mjerimi s’don mshirë. Por don vetëm të drejt!
Mshirë? Bijë bastardhe e etënve dinakë,
t’cilt n’mnyrë pompoze posi farisejt
i bijnë lodërtinës me ndjejt dhelparak
tu’ ia lëshue lypsiti një grosh të holl’ n’shplakë.
Mjerimi asht një njollë e pashlyeme
n’ballë të njerzimit që kalon nëpër shekuj.
Dhe kët njollë kurr nuk asht e mundshme
ta shlyejnë paçavrat që zunë myk ndër tempuj.
Lufta në Kosovë nuk mund të harrohet, dhe ka fotografi e momente të dokumentuara të kësaj lufte e cila i morri jetën mijëra njerëzve në Kosovë.
Në këtë luftë u dëbuan 800,000 shqiptarë nga territoret e tyre, u vranë 15,000 persona, nga të cilët 2,400 luftëtar të UÇK-së e të tjerët qytetarë të thjeshtë. Gjatë luftës janë zhdukur rreth 5,000 njerëz, fati i shumicës prej tyre është zbardhur deri në vitin 2007, por i madh ka mbetur numri i rasteve të pasqaruara.
Po i sjellim këtu disa fotografi nga faqja Lajme Shqip në Facebook, e cila i ka shpërndarë fotografitë duke dhënë edhe mesazhin e bojkotit të produkteve serbe dhe konsumimit të produkteve shqiptare, marrë parasysh luftën dhe gjenocidin që Serbia ka shkaktuar në Kosovë jo shumë kohë më parë. / KultPlus.com
Besa Shahini është ministre e re e arsimit në Shqipëri, me vendimin e fundit të Edi Ramës në ndryshimet e fundit në Qeverinë në Shqipëri.
Besa Shahini është analiste dhe hulumtuese e çështjeve të integrimit evropian dhe politikave arsimore. Deri në verë 2015, ka punuar si analiste me oganizatën me bazë në Berlin, Inciativa Europiane për Stabilitet (ESI). Ajo herë pasë herë shkruan për gazetat ditore në Kosovë. Shahini ka master nga Hertie School of Governance në Berlin
Kryeministri Edi Rama bëri ndryshime në qeveri, të cilat i njoftoi në Asamblenë e Partisë Socialiste.
Lindita Nikolla zëvendësohet nga Besa Shahini në Ministrinë e Arsimit.
Arben Ahmetaj zëvendësohet nga Anila Denaj në Ministrinë e Financave.
Ditmir Bushati do të zëvendësohet nga Genti Cakaj në Ministrinë e Jashtme.
Damian Gjiknuri do të zëvendësohet nga Belinda Balluku në Ministrinë e Infrastrukturës.
Niko Peleshi do të zëvendësohet nga Blendi Çuçi në Ministrinë e Bujqësisë.
Mirela Kumbaro do të zëvendësohet nga Eva Margariti në Ministrinë e Kulturës.
Sonila Qato do të zëvendësohet nga Eduard Shalsi në Ministrinë e Mbrojtjes së Sipërmarrjes.
Gjithashtu, Edi Rama njoftoi se do të kthehet Ministria e Marrëdhënies me Parlamentin dhe ministrja do të jetë Elisa Spiropali.
Kënga “Mall” e Eugent Bushpepës dhe performimi i saj në skenën e Eurovizionit në maj të këtij viti, është një prej 50 videove më të klikuara në Youtube – në faqen zyrtare të Eurovizionit në këtë rrjet.
Ky mbetet sukses i madh duke marrë parasysh se në këtë kanal janë të gjitha videot e të gjitha këngëve që janë kënduar në Eurovizion ndër vite, e që janë mbi 2 mijë të tilla.
Sot, në një video të publikuar nga Eurovizioni, “Mall” e Eugentit figuron në pozitën e 42-të, derisa pritet të zbulohen edhe këngët tjera më të klikuara, shkruan KultPlus.
“Mall” e Eugent Bushpepës këtë vit u radhit në vendin e 11-të në Eurovizion, në finalen që u mbajt në muajin maj. Dy këngët tjera më të suksesshme shqiptare në Eurovizion janë “Suus” e Rona Nishliut dhe “The Image of You” e Anjeza Shahinit.
Presim të shohim nëse në 40 këngët më të klikuara të Eurovizionit këtë vit është edhe ndonjë tjetër paraqitje shqiptare. / KultPlus.com
Pjesë nga “Gjuetari i Balonave”, kryevepra e Khaled Hosseini
Shpalosa letrën. Ishte shkruar në farsi. Nuk mungonte asnjë pikë, presje, fjalët dalloheshin qartë nga njëra-tjetra. Shkrimi, me qartësinë e vet, ngjante gati fëmijëror. Fillova të lexoja:
“Në emër të Allahut të madh,
Mëshirëplotit,
Amir aga, me respektin tim më të thellë,
Farzana xhan, Sohrabi dhe unë lutemi që kjo letër të të gjejë mirë me shëndet dhe nën dritën e hireve të Allahut. Të lutem jepi falënderimet e mia Rahim Khan, sahibit, që arriti të të sjellë këtë letër. Shpresoj që ndonjë ditë të mbaj në duar një nga letrat e tua dhe të lexoj për jetën tënde në Amerikë. Ndoshta një fotografi jotja do më çelte sytë. I kam folur aq shumë për ty Farzana xhanit dhe Shorabit, se si jemi rritur bashkë, si kemi luajtur dhe si kemi vrapuar nëpër rrugë. Ata qeshin me historitë e me gjithë prapësitë që kurdisnim të dy!
Amir aga,
Afganistani, ashtu si dikur rinia jonë, ka vdekur me kohë. Mirësia është zhdukur nga kjo tokë dhe është e pamundur t’u shpëtosh vrasjeve. Gjithnjë vrasje. Në Kabul mbretëron frika, në rrugë, në stadium, në tregje, është pjesë e jetës sonë Amir aga. Të egrit që sundojnë vatanin tonë, nuk kanë pikë ndjenje njerëzore.
Një ditë, e shoqërova Farzana xhanin në Pazar për të blerë patate dhe naan. Ajo pyeti shitësin sa kushtonin patatet, por ai nuk e dëgjoi, kam përshtypjen se nuk dëgjonte nga njëri vesh. Kështu që ajo e pyeti me zë të lartë dhe befas një taleban i ri u afrua dhe e goditi në kofshë me një shkop druri. E goditi aq fort sa ajo u shemb në tokë. Ai filloi t’i ulërinte dhe ta shante duke i thënë se Ministria e Vesit dhe e Virtytit nuk lejonte që gratë të flisnin me zë të lartë.
Asaj iu bë në këmbë një njollë e madhe mavi për ditë të tëra, por çfarë mund të bëja unë përveç se të rrija dhe të shihja si ma rrihnin gruan? Po të luftoja, ai qeni do të ma kishte hequr një plumb kokës me gjithë qejf! Dhe cfarë do të ndodhte më pas më Shorabin? Rrugët janë plot jetimë të uritur dhe çdo ditë i falem Allahut që jam gjallë, jo pse kam frikë nga vdekja, por sepse gruaja ime ka një burrë dhe djali im nuk është jetim.
Do të doja shumë ta shihje Sohrabin. Është goxha djalë. Rahim Khan sahibi dhe unë i kemi mësuar shkrim e këndim, që ai të mos rritet budalla si i ati. Dhe ka një nishan të hatashëm me llastik!
Nganjëherë e çoj Sohrabin në Kabul dhe i blej karamele. Në Shar-e-Nau është ende një burrë me majmun. Sa herë e ndeshim, i jap të holla, që majmuni të kërcejë për Sohrabin. E mban mend kur uleshim poshtë pemës së shegës dhe lexonim Shahnamah-un?
Erërat e kanë tharë kodrën dhe pema nuk ka bërë kokrra prej vitesh, por Sohrabi dhe unë ende ulemi nën hijen e pemës dhe unë i lexoj pjesë nga Shahnamah-u. Besoj e kupton edhe ti vetë se pjesa e tij e parapëlqyer është ajo që mban emrin e tij: Rostani dhe Sohrabi. Së shpejti ai do të mund të lexojë vetë atë libër. Jam një baba i lumtur dhe me fat.
Amir aga,
Rahim Khan Sahibi është shumë i sëmurë. Kollitet gjithë ditën dhe i kam parë gjak në mëngë, kur fshin buzët. Ka humbur shumë në peshë dhe do të doja të hante nga pak shorva dhe orizi që gatuan Farzana xhani. Por ai ha vetëm nja dy kafshata e kjo, sipas mendjes sime, vetëm e vetëm që të mos i vijë keq Farzana xhanit.
Jam shumë i shqetësuar për këtë njeri të dashur dhe i lutem Zotit çdo ditë për të. Pas ca ditësh do të largohet për në Pakistan, të takojë ca mjekë atje dhe, inshallah, do të kthehet me habere të mira. Por thellë-thellë kam frikë për të. Farzana xhani dhe unë i kemi thënë Sohrabit të vogël që Rahim Khani do të bëhet shëndoshë e mirë. Ç’t’i themi? Është vetëm dhjetë vjeç dhe e adhuron Rahim Khan sahibin. Janë lidhur shumë bashkë. Rahim Khan sahibi e kishte bërë zakon që ta merrte me vete në Pazar për balona dhe biskota, por tani nuk ka më fuqi për këtë.
Kam parë shumë ëndrra këto kohët e fundit. Disa prej tyre janë makthe, kufoma që varen, të dekompozuara mbi fushën e përgjakur të futbollit. Më del gjumi duke m’u marrë fryma dhe qull në djersë. Por, në shumicën e rasteve, shoh ëndrra të mira dhe i falem Zotit për këtë.
Ëndërroj sikur Rahim Khani është shëruar. Ëndërroj sikur djali im do të bëhet njeri i mirë, njeri i lirë dhe i rëndësishëm. Ëndërroj që lulet laëla të lulëzojnë përsëri në rrugët e Kabulit, muzika rubab të dëgjohet përsëri në shtëpitë e samovarit dhe balonat të fluturojnë përsëri në qiell.
Dhe ëndërroj që një ditë ti të vish përsëri në Kabul për të rivizituar tokën e fëmijërisë sate. Në qoftë se kthehesh, do të gjesh një shok besnik që të pret.
Zoti qoftë gjithnjë me ty!
Hasani”
– Khaled Hosseini, “Gjuetari i balonave”
Ia vlen të kujtojmë këngët e mira shqiptare.
2 milion klikime në Youtube dhe mijëra njerëz që e dashurojnë këtë këngë, ka bërë që ajo t’i rezistojë kohës.
Kënga “Fati ynë shpresë e marrëzi” e kënduar nga Aurela Gaçe është gjithmonë një himn i mirë për veshin e atij që e dëgjon dhe e kupton.
Kënga u këndua në vitin 1997, dhe edhe pas tërë këtyre viteve ka arritur të mbetet e dashur për njerëzit, për artdashësit, për muzikantët.
Kënga asokohe u performua në Festivalin e Fundvitit në TVSH dhe përfundoi në vendin e dytë. / KultPlus.com
Hendbollisti reprezentues i Maqedonisë dhe kapiteni i Vardarit Stojançe Stoilov ka braktisur ceremoninë e shpalljes së sportistit të vitit 2018 të Maqedonisë, pasi disa nga fituesit kanë folur edhe në gjuhën shqipe, transmeton Koha.net.
“Po ndihem i turpëruar dhe i poshtëruar” ka shkruar pa turp ai në grupin Viber të reprezentuesve maqedonas, përcjell agjencia serbe e lajmeve beta që thotë t’i ketë cituar mediet lokale.
Sportisti më i mirë i Maqedonisë për vitin e kaluar e ka braktisur ceremoninë solemne pasi përfaqësuesi i shkollës së mesme të Tetovës, pas marrjes së një shpërblimi, foli në gjuhën shqipe.
Kundër gjestit të Stoilovit ka reaguar Federate e Basketobllit e Maqedonisë.
Drejtori i Federatës Vladimir Temelkovski ka deklaruar se gjesti i hendbollistit më të mirë të Mqedonisë për të braktisur ceremoninë pse në të është folur në gjuhën shqipe, është i turpshëm. Ai ia ka përkutjuar atij se titullin e më të mirit vjet e kishte marrë edhe me votat të shqiptarëve.
Por pasi kjo nuk ndodhi, Soni Malaj, ka zbuluar se ka pasur ftesa nga shtetet e tjera që kjo t’i përfaqësonte në Eurovision, por i ka refuzuar ato edhe përkundër insistimit nga bashkëpuntorët e saj, transmeton Magazina.al
“Une nuk i pranova,se kam nje te keqe, jam idealiste per vendin tim,por mendoj qe duhet te jem me shume realiste”, është shprehur Soni.
Ajo këto komente i dha kur një fanse e saj shprehi keqardhjen pse RTSH-ja, nuk e zgjedhi këngën e saj “Më e fortë” të shkonte në Eurovision.
Kujtojmë që Festivalin e RTSH-së këtë vit e ka fituar Jonida Maliqi me këngën “Ktheju tokës”.
Vasfije Krasniqi Goodman u bë një ndër gratë e rralla që foli për dhunimin e saj nga ana e serbëve në luftën e fundit në Kosovë.
Para pak muajsh, Vasfija i tregoi shqiptarëve por edhe tërë botës se ajo u dhunua, por nuk do të ndalet asnjëherë duke ngritur zërin për viktimat e dhunës seksuale në luftë.
Balkan Insight – një media ballkanase, e ka vënë Vasfijen në listën e heronjve të vitit, atyre që zgjuan debat dhe i dhanë kuptim tjetër çështjes e kauzës për të cilën ata po ndihmojnë.
Vasfija ishte e dhunuar gjatë luftës në Kosovë, kur ishte vetëm 16 vjeç. Këtë vit, Gjykata Speciale e ka rimarrë në dorë rastin e Vasfijes dhe dhunuesve të saj. / KultPlus.com
Ende jemi në atmosferë festash.
Krishtlindjet nuk festohen vetëm një ditë, dhe kësisoj meqë është fundvit, ia vlen të festohet më gjatë, dhe për të gjitha rastet.
E kur kujtojmë Krishtlindjet, kujtojmë Mariah Carey dhe hitin e saj kryesor, himnin e çdo Krishtlindjeje. / KultPlus.com
Fitnete Tudën e kujtojmë me disa krijime muzikore.
Fitnetja, një emër i dashur për muzikën shqipe, ndër vite ka sjellë disa këngë që këndohen edhe sot dhe dëgjohën me ëndje, duke reflektuar gjithmonë për jetën, dashurinë, të kaluarën.
Një prej këngëve më të dashura padyshim mbetet “Shi bie në Tiranë”.
Fitnetja këngën e solli në skenën e Festivalit të Fundvitit në Radio Televizionin Shqiptar, bashkë me Vlera Kastratin. / KultPlus.com
Këngëtarja shqiptare me famë, Rita Ora, është shprehur gjithnjë krenare për rrënjët e saj.
Megjithëse nga angazhimet e tepërta, i bie rrallë që të vijë në Kosovë, asaj i pëlqen shumë kultura dhe traditat shqipe.
Këngëtarja shqiptare dukej mjaft atraktive ndërsa kërcente nën ritmet e këngës “Valle kosovare”, teksa mbante në dorë një shami të kuqe.
Se i pëlqen të vallëzojë me muzikë tradicionale, këtë ajo e ka vërtetuar edhe gjatë koncertit të 100 vjetorit të Pavarësisë, më 17 shkurt.
Së fundmi, ajo ka bërë të ditur se në shtëpinë e saj ka pasur festë, me rastin e festave të fundvitit.
Në një video të publikuar nga e ëma e saj, Vera, në InstaStory, Rita shfaqet duke vallëzuar plot ritëm me muzikë shqiptare.
Këngëtarja shqiptare dukej mjaft atraktive ndërsa kërcente nën ritmet e këngës “Valle kosovare”, teksa mbante në dorë një shami të kuqe.
Se i pëlqen të vallëzojë me muzikë tradicionale, këtë ajo e ka vërtetuar edhe gjatë koncertit më 17 shkurt.
Rita kishte përgatitur një koreografi befasi me valltarët e saj, ku kishte kërcyer “Vallen e Rugovës”, ndërsa kishte bërë një miksim mes kësaj kënge dhe këngës “Black Window”.
Përndryshe, këngëtarja Ora ka shënuar suksese të shumta këtë vit, ku njëra ndër to ishte nxjerrja në treg e albumit të saj të dytë në karrierë, “Phoenix”.
Qeveria e ka gjetur formulën se si ta shembë papunësinë dhe shumë të këqija të tjera, me të cilat përballet vendi. Zgjidhjen e sheh te lojërat e fatit, shkruan sot “Koha Ditore”.
Në një koncept-dokument që e ka miratuar javën e shkuar, ekzekutivi e ka vajtuar këtë industri që varfëron qytetarët. Aty ka folur për shumë barriera që i janë vënë asaj dhe ka dhënë zotimin se të gjitha do t’i evitojë, nëpërmjet disa ndryshimeve ligjore.
Parashikimi i bërë thotë se, me këtë, jo veç se do të përfitojnë bizneset e lojërave të fatit, por vendi do ta rrisë mirëqenien e qytetarëve e do të krijojë shumë vende të reja pune, sikurse edhe do të godasë shumë dukuri negative, përfshirë kriminalitetin e vetëvrasjet.
Prandaj, Qeveria do që të bëjë shumë ndryshime në ligjin në fuqi që rregullon këtë fushë, e me të cilat synon ta ndryshojë edhe perceptimin e publikut për këto biznese. / KultPlus.com
Giuseppe Ungaretti
S’ma ka ënda
t’i hyj
një shuku
rrugësh
Kam kaq
mund
mbi supe
Lermëni siç jam
si një
send
vendosur
në qoshk
e i harruar
Këtu
s’ndihet
veç
i ngrohti bubulak
Qëndroj
me katër
kaprollet
e tymit
të vatrës
26 dhjetor 1916
shqip: e.qesari
Në vitin 2007, në Festivalin e Këngës në RTSH morri pjesë edhe Flaka Krelani.
Një këngëtare më aktive në të kaluarën, Flaka Krelani do të bashkëpunonte me Doruntina Dishën për të sjellë në skenën e festivalit këngën “Jeta kërkon dashuri”.
Kënga u krijua nga Edmond Zhulali dhe Agim Doçi, dhe u performua në mënyrë të mrekullueshme nga të dy vajzat. Krelani si gjithmonë shkëlqeu me vokalin e saj të fuqishëm.
E asokohe, sikur edhe sot, fituesi i këtij festivali përfaqëson Shqipërinë në Eurovizion.
Asokohe, pati bërë rrëmujë gjithandej fakti se Alban Skenderaj dhe Rudina Maxhistari, dy anëtarët e jurisë, bënë që kjo dyshe të mos shkojë në Eurovizion, sado që ishte afër.
Skenderaj nuk i dha këngës asnjë pikë derisa Rudina i dha nëntë pikë. Kënga u radhit e dyta në festival, pas Olta Bokës e cila fitoi me këngën “Zemrën e lamë peng”.
Para pak ditësh, Jonida Maliqi e fitoi këtë edicion të Festivalit të TVSH-së me këngën “Ktheju tokës”, me të cilën do ta përfaësojë Shqipërinë dhe të gjithë shqiptarët në Eurovizionin e vitit 2019-të në Izrael. / KultPlus.com
Këtë të mërkurë, me datë 26 dhjetor, duke filluar prej orës 19:00 në Prishtinë do të promovohet përmbledhja “Letërsia Lëvizëse”.
Në hapësirën e Qendrës Multimedia, Alter Habitus organizon përmbylljen e vitit 2018 duke promovuar dy publikime – përmbledhjen me poezi nga edicioni i parë i festivalit Letërsia Lëvizëse, dhe vëllimin e parë të ‘Feminizmat në Kosovë’.
Inspiruar nga përmbledhja e parë e poezive të Letërsisë Lëvizëse Alter Habitus ju fton në një panel diskutimi lidhur me letërsinë moderniste të viteve të 70-a dhe çështje tjera që kanë të bëjnë me letërsinë dhe feminizmin.
Alter Habitus ka nderin të ketë në panel diskutimi Resmije Kryeziun, Agim Vincën, Ag Apollonin dhe Zyrafete Shalën.
Pas diskutimit, për me festu sukseset e 2018-ës kemi koktej të lezetshëm që po na e organizon Miqt Pub. / KultPlus.com
Një prej atyre grave të cilat fytyra u është gjithmonë plot nur e buzëqeshje, Leze Qena i ka bërë ballë sfidave të jetës me pozitivitet.
Një aktore e njohur dhe një grua që vazhdon të lërë gjurmë në artin shqiptar, Leze Qena ndër vite është ngritur në profesion, njëjtë siç e ka ruajtur bukurinë dhe thjeshtësinë e saj.
Në këto fotografi, të cilat Lezja i ka ndarë me KultPlus para pak kohësh, e shohim atë të shoqëruar nga aktorët tjerë në rolet e ndryshme. Njëjtë janë edhe fotot e Lezes në etapa të ndryshme të jetës.
Derisa i shohim e i shijojmë këto fotografi, kujtojmë se Lezja ka lindur në Prizren ndërsa më pas erdhi në Prishtinë ku u fut në jetën kulturore, me fokus sidomos teatrin.
Rolet e saj mes tjerash janë te “Mahmutovitët dhe Rexhepovitët”, “Shkolla e Fshatit”, “I ikuri”, “Familja Moderne” dhe projekte tjera. / KultPlus.com
Kodi Penal sanksionon se kushdo që martohet me një të mitur mund të dënohet së paku 5 vjet burgim. Më së shumti me 20 vjet. 13 vjeçarja që ka lindur sot në QKUK, sipas mjekëve, ka qenë e martuar
13-vjeçarja e cila lindi foshnjën e saj të parë të hënën në Qendrën Klinike Universitare (QKUK) është e martuar. Insajderi merr vesh se burri i saj është nga Gjakova.
Foshnja ka lindur të hënën në orën 10 të mëngjesit, 33 ditë para kohës, shkruan Gazeta Insajderi.
Kodi Penal, neni 247, sanksionon se kushdo që martohet me të mitur dënohet nga 5 deri 20 vjet burg.
Xhevdet Gojnovci, Drejtor i Klinikës së Neontalogjisë ka treguar për Gazetën Insajderi se foshnja është duke u trajtuar në procedurë normale dhe gjendja shëndetësore e saj është e mirë.
Gojnovci ka treguar se nëna e foshnjës është shtetase e Shqipërisë nga qyteti i Elbasanit.
“Foshnja ka lind dje me datën 24.12.2018 në ora 10:05 minuta foshnja ka lind 1.900 gramë, gjatësia 50 centimetra është vajzë, është para kohe 33 javë dhe nëna është e lindur në vitin 2005 në Elbasan në Shqipëri jeton në Gjakovë”, ka treguar Gojonci.
Ai ka thënë se “sipas të gjitha gjasave është e martuar ndërsa sot e ka vizituar edhe burri i saj”. / KultPlus.com
Sonte në Shqipëri mbahet finalja e edicionit të 57-të të Festivalit të Këngës në TVSH.
Festivali, më i vjetri ndër shqiptarë dhe me një traditë në muzikë, sonte do të mbajë edicionin e radhës me 14 këngë finaliste.
Derisa presim të shohim se kush do të triumfojë në këtë edicion, ia vlen të kthehemi në retrospektivë, të shohim këngëtarët nga Kosova të cilët në këtë festival kanë udhëtuar me krijimet e tyre më të mira.
E nisim me Armendin dhe Aiden, me këngën “Ti nuk më meriton”. Pak njerëz e dijnë se kënga së pari është kënduar në Festivalin e fundvitit në Shqipëri, në vitin 1996
Një tjetër kosovare në këtë festival është edhe Albërie Hadërgjonaj. Një prej pjesëmarrjeve të saj është viti 1995, kur ajo këndoi në festival këngën “Pse vonon dashuri”. Albëria në këtë festival ka marrë pjesë edhe me këngën “Jeta nuk është lodër”.
Gili sot është një prej këngëtareve më të njohura kudo ku janë shqiptarët. Në Festivalin me plot histori, Gili ka marrë pjesë disa herë. Kënga “Ding dong” është kënduar në vitin 1996 ndërsa kënga “Sikur të isha djalë” u këndua një vit më vonë
Për çudi, në Festival ka marrë pjesë edhe Edona Llalloshi
Në Festivalin e fundvitit në TVSH ka marrë pjesë edhe Adelina Ismaili. Ajo këngën “Zemrën nuk ta fal” e ka sjellë në skenën e festivalit, shumë rrebele si gjithmonë, në vitin 1997. Kënga ka gati 1 milion klikime në Youtube dhe tregon popullaritetin e Adelinës në këtë edicion të festival. Këto janë vetëm disa prej këngëve nga këngëtarët kosovarë që kanë marrë pjesë në këtë festival. / KultPlus.com