Lista per financimin e revistave letrare

Republika e Kosoves
Republika Kosova-Republic of Kosovo
Qeveria-Vlada-Government
Ministria e Kultures, Rinise dhe Sportit/Ministarstvo za kulturu, omladinu i sport
Ministry of Culture, Youth and Sports


Lista per financimin e revistave letrare, sipas konkursit 26.01.2018

Nr Shte • is Botuese Autori Titulli i revistes Totali
1 N.SH”Zog Mengjesi-Mollekuqja” Labinot Kelmendi Mollekuqja 1,500€
,
` Ars Clubi”Beqir Musliu Sabit Sabit Rrustemi Agmia 1,000€
OJQ QTSHRK Tanseli Rogova Soz Koprusu (Ura e fja les) 1,000€
4 Shoqata kulturore„Ymer Prizreni” Bedri Halimi SHARRI 2,000€
5 SH.SH.M„Jakup Ceraja” Riza Haziri Fjale e Vale 3,000€
6 L.SH.K Flora Brovin Metafora 6,000€
7 N.SH„OM” Xhemajl Avdyli Symbol 6.000€
8 BKSH”Perspektiva” Sevdail Hyseni Perspektiva 1,500€
9 N.SH Revistat Rilindja Dee TopaIli Jeta e Re 11,000€
10 D.SH”Imza Publications” Agim Rifat Kosova Imza 1,000€
11 Allcoa Impex Qemajl Jabllanica “Yekhipe” – Bashkimi 1,000€

Totali 35,000 euro

Shkëlzen Doli themelon Ansambël me emër të tij, nesër koncert në Gjakovë

I njohur Shkelzen Doli, sot në Gjakovë në një konferencë për media ka bërë të ditur se nga nostalgjia për Gjakovën, i kthehet asaj por edhe Kosovës dhe më gjërë, pasi ka vendosur që të themeloj një ansambël muzikor me emrin e tij.

Shkelzen Doli, që ka bërë emër në Filarmoninë e njohur të Vjenës, i lindur në Shqipëri e familja e tij me prejardhje gjakovare, këtë herë erdhi në mesin e gjakovarëve dhe hapi zemër për të kumtuar lajmin se nga sot ai e themelon ansamblin muzikor të cilit i dha edhe emrin e vet.

Për këtë hap që ndërmori violinisti i famshëm, në një konferencë për medie folën miqtë e Dolit, gazetari Skënder Gola dhe instrumentisti i njohur Ruzhdi Sadiku. Ata bënë të ditur se ansambli muzikor po nis me qëllim që ta begatoj muzikën shqipe dhe si i tillë do të jetë vend që do t’ i tuboj këngëtarët dhe instrumentistët e më vonë edhe vallëtarëtmë në zë të trevave shqiptare, këndej dhe matan Drinit, siç do të thoshte Dritëro Agolli i njohur.

Ansambli i posathemeluar Shkelzen Doli, do të jap nesër mbrëma koncertin e parë mu para gjakovarëve në Pallatin e Kulturës “AsimVokshi” me fillim nga ora 20.00./KultPlus.com

KONCERTI I ANSAMBLIT FILARMONIK I VJENES – Violinisti Shkelzen Doli, duke performuar gjate nje koncerti me Ansamblin Filarmonik te Vjenes, me rastin e Vitit te Ri, ne Pallatin e Kongreseve./r/n/r/nCONCERT OF VIENNA PHILHARMONIC ENSEMBLE – Albanian Violinist Shkelzen Doli, performing during a concert with the Vienna Philharmonic Ensemble, on the occasion of the New Year, at the Palace of Congresses.

Publiku prishtinas përjetoi versionin shqip të radiodramës së shumë dëgjuar në BBC “Në fushë të Kosovës”

Qendra “Multimedia” ishte nikoqire e një radio drame tashmë me nam. “Në fushën e Kosovës”, është shkruar nga Fin Kennedy dhe është krijuar nga këngët e PJ Harvey gjatë udhëtimit të saj në Kosovë. Mbrëmë në Prishtinë erdhi me regji të Kushtrim Koliqit.TamashaTheatre Company (UK) e INTENT New Theatre (KS-UK), të mbështetur nga Arts Council England dhe British Council, e sollën mbrëmë pranë publikut prishtinas, versionin shqip të kësaj drame që tashmë numëron edhe çmime.

Gili Hoxhaj

Mary Martin, drejtoreshë ekzekutive e Intent New Theatre, para se të filloj leximi skenik tregoi se kjo seri prej pesë episodesh është prodhuar dhe transmetuar në BBC Radio 4 dhe ka arritur mbi 2 milion dëgjues për çdo ditë. Para atyre që ishin në sallë, ajo tregoi për procesin e realizimit të kësaj radiodrame.

“ “Në fushën e Kosovës” është një tekst në pesë episode i ndarë në radiodramë i cili flet për dy njerëz që janë në kërkim të historisë dhe identitetit. Ideja ka filluar pikërisht këtu, dy vite më parë. Fin Kennedy që është shkrimtar nga Tamasha është kontaktuar nga BBC që të shkruaj për Kosovën dhe ata janë inspiruar prej PJ Harvey, i cili po ashtu ishte inspiruar prej Kosovës”, u shpreh Martin, e cila shtoi se Kennedy kishte ardhë në Kosovë për të hulumtuar për shkrimin e tij dhe ka mbajtur një punëtori interesante për radiodramë.

Drita ndriçonte zbehtë fytyrat e aktorëve Maylinda Kosumovic, Shkëlzen Veseli, Labinot Raci, Qëndresa Jashari, Shpëtim Selmani, Allmir Suhodolli. Ata herë ulur e herë në këmbë sollën në shqip dy episode të kësaj radiodrame, që brenda vetëm një dite ka kapur rreth 2 mijë dëgjues të BBC Radio.

Shpëtim Selmani qëndron gjatë gjithë kohës i ulur dhe lexon çdo detaj të veprimeve të personazheve.Rebeka (Qëndresa Jashari) dhe Dardani (Allmir Suhodolli) janë në qendër të radiodramës. Dardani ka qenë vetëm 3 vjeçar e Rebeka vetëm 5 vjeçare në kohën kur u dërguan në Mançester si të mitur të pashoqëruar gjatë konfliktit në 1999. Në kërkim të trashëgimisë së humbur, të rritur pa familje, ata kthehen pas shumë vitesh në një udhëtim në Kosovë. Dardani donte fort që të vinte e të mësonte për të kaluarën e familjes së tij, e Rebeka thirrej në atë që kishte ardhur vetëm për ta shoqëruar të vëllain. Në Prishtinë do të qëndrojnë në tri bare vetëm në natën e parë të ardhjes, në shoqërim të tyre janë Rroni (Labinot Raci) dikur aktivist që i kishte hedh ngjyrë të kuqe rektorit teksa ai fliste në podium e sot një gazetar që kërkonte vetëm stabilitet dhe Venera (Maylinda Kasumovic), e cila edhe pse në muajin e fundit të shtatzënisë, nuk ndalet se kundërshtuari këtë sistem, ajo nuk e kursen veten as nga protesta. Ajo në çdo fjalë nxirrte zërin e saj protestues kundër komandantëve që sot janë shndërruar në njerëz “të paprekshëm” e të korruptuar. Biseda me këta të dy, bën që ata të njihen me situatën aktuale në këtë vend derisa bredhin rreth Prishtinës, pranë ndërtesës së qeverisë e kishës ortodokse që qëndron pa dritare, e pa shfrytëzuar.

Dardani dhe Rebeka kanë vetëm një fotografi, por kanë shpresa që do të gjejnë gjurmët e familjes. Arsyeja përse ata janë kthyer është sepse një varrezë masive është gjetur pranë fshatit të tyre të vjetër dhe ata duhet të japin një mostër të ADN-së për të parë nëse diçka nga mbetjet u përkasin prindërve. Ata takojnë xhaxhain e Rronit, Luanin (Shkëlzen Veseli), sot një nëpunës civil e dikur ushtar i UCK-së. Mes pijesh, e bisedash ai mbron ushtarët e UCK-së e thotë se “lufta i ndryshoi ata”, përpiqet t’u tregoi historinë e Kosovës, e thotë se me këtë histori më së miri mund të njoftohen nëse shkojnë në memorialin e Jasharëve. Rebeka e cila ishe 5 vjeçare kur ka ikur, kujtimet shpejt i përfytyrojnë të kaluarën. Edhe tek ajo ngjallen shkëndijat e urrejtjes. E vetmja gjë që kërkon që të ik nga këto kujtime, është kërkesa që të largohet nga ky vend.

Pas leximit skenik të aktorëve, të pranishmit shijuan episodin e tretë të kësaj radio drame, mirëpo jo përmes leximit skenik por përmes dëgjimit në versionin origjinal të saj. Publiku ishte gati se në errësirë, e vëmendja ishte e fokusuar tek zërat e zhurma që dëgjohej. Ky version të jepte ndjesinë e të qenit në vendin ku po zhvillohej radio drama, një mundësi që publiku vet ta vizualizoj gjithë ngjarjen. Në këtë episod Dardani e Rebeka janë udhës për tek përmendoret e Jasharave, ku ndalen në muzeun afër tyre. Dardani ngrit pyetje e dilema, të cilat do ta nevrikosin kuratorin e muzeut. Gjatë kohës sa zëri i tij shpjegon historinë e Jasharajve, ndeshen me gjërat e tyre personale e lodrat e fëmijëve tëJasharajve. Gjatë dëgjimit të kësaj pjese jo dhe pak nga publiku do t’u rrëshqasin lotët.
Pas kësaj, rruga e tyre vazhdon për tek Malet e Sharrit, në fshatin e tyre të vjetër. Në rrugë hasin banorë, shkrepin fotografi e dëgjojnë këngët e tyre në rrugë. I pyesin për Bukurijen, të vetmit emër që e njohin dhe që duhet ta gjejnë. Bukurija ka ruajtur një zingjir çelësash të shtëpisë së vjetër, e u mëson që prindërit ishin nga qyteti i ndarë i Mitrovicës e jo nga fshati. “Çdo çelës ka një histori”, u drejtohet Bukurija atyre, derisa nisen për në shtëpinë e vjetër të fshatit.

Debo Adebayo, producent i Fin Kennedymori mori fjalën menjëherë pas përfundimit të radiodramës ndërsa tha se shpreson që do të gjejnë bashkëpunim mes artistëve, kompani e kompozitorë të ndryshëm, në mënyrë që ta sjellin edhe versionin shqip të kësaj radiodrame në radiot e Kosoës. Ai po ashtu tha se synimet e tyre janë që ta sjellin një Festival të Radio dramës në Kosovë.

“Ajo çfarë ne dëshirojmë të bëjmë është të krijojmë një festival të radiodramave duke shpresuar që ato radiodrama do të jenë të inspiruara jo vetëm nga kjo çfarë ka bërë Fin Kennedy por edhe nga rrëfimet e kaluara dhe të tashme të Kosovës. Ideja e këtyre radiodramave është që të angazhohen autorë kosovar e aktorë kosovar që t’i prodhojnë këto radiodrama”, u shpreh Adebay
Regjisori Kushtrim Koliqi kishte qenë njëri nga të kontaktuarit e Kennedy, i cili është porositur nga BBC që ta bëj këtë radiodramë në Kosovë. Pas punës së tij hulumtuese, Kennedy ishte kthyer me draftin e parë. Më pas ai ishte konsultuar me Koliqin lidhur me përmbajtjen e tekstit, në mënyrë që konteksti i ngjarjes të jetë i qartë dhe i saktë.Koliqi i cili është njëri nga themeluesit e INTENT NewTheatre u shpreh se beson se Kosova ka market për radiodramat.

“Për ta prodhuar një radiodramë duhet shumë më shumë investim se sa gjërat që prodhojnë radiot, duhet më shumë angazhim dhe ne i dijmë mundësitë që i kanë radiot këtu. Ne jemi duke tentuar që të prodhojmë radiodrama edhe pse jemi ende në fillim, unë e kam bërë regjinë e këtij leximi skenik pasi e kam njohur këtë radiodramë dhe jemi munduar t’i sjellim edhe komunitetin e radiove që potencialisht do të mund të punojmë me ta”, tregoi Koliqi për KultPlus.
Radio drama “Në fushën e Kosovës” fitoi drama produksioni më të mirë në BBC RADIO & MUSIC AWARD 2018./ KultPlus.com

Sislej Xhafa me instalacionin “J” në Firencë të Italisë (FOTO)

Artisti Sislej Xhafa do të sjellë instalacionin e tij të ri të titulluar “J” në Firencë më 21 maj, shkruan KultPlus.

Sislej Xhafa do të inaugurojë një instalim të ri të titulluar “J” në Palazzo Di Giustizia të Firencës me mbështetjen e Galerisë Continua, të hënën më 21 maj.

Duke punuar në një shumëllojshmëri të mediave që nga piktura e vizatimi në skulpturë, Sislej Xhafa ka krijuar disa instalime me madhësi të mëdha përgjatë karrierës së tij si punimi “Sivlio” i paraqitur në hapësirën e Galerisë Continua të Les Moulins.

Temat e hulumtuara nga artisti përfshijnë proceset e turizmit, ilegalitetin e detyruar, dekonstruktimin e mitologjive, konceptin e kombësisë dhe mohimin e të drejtës për të votuar. Punimet e Xhafës përdorin një gjuhë konceptuale dhe në të njëjtën kohë janë ironike, humoristike dhe subversive.
Të hënën, më 21 maj, artisti do të përurojë instilacionin e ri “J” së bashku me veprat e katër artistëve të tjerë e që po ashtu ishin fitues të konkursit ndërkombëtar të artit bashkëkohor, që ka filluar në gusht të vitit 2015, organizuar nga qyteti i Firences./KultPlus.com

Rama: Europa është feja e shqiptarëve

“Shqiptarët janë mbështetës entuziastë të BE-së dhe Europa është feja jonë”. Kështu deklaroi Kryeministri Edi Rama në një intervistë për gazetën gjermane Frankfurter Allgemeine Zeitung, ku foli për procesin e integrimit europian të Shqipërisë.

Me anëtarësimin në BE, theksoi Rama, “ne do të ndërtojmë një urë mes të kaluarës dhe të ardhmes sonë”.
Duke folur për rëndësinë që ka për Shqipërinë integrimi në Bashkimin Europian, Rama tha se “për ne dhe vendet e tjera të Ballkanit Perëndimor është çështje për jetë a vdekje”.

“Pas aq shumë e shumë vitesh dhimbjeje dhe ankthi, Europa përcakton të ardhmen tonë. Siç mund të jeni në dijeni, Shqipëria ka patur regjimin më të frikshëm komunist në Europë dhe jo shumë larg në kohë, ne kemi përjetuar disa prej luftrave më të përgjakshme në Europë gjatë shpërbërjes së ish-Jugosllavisë ose në Kosovë”, tha Rama.

“Shoqëritë tuaja nuk kanë përjetuar luftra prej tre brezash. Shoqëritë tuaja janë në njëfarë mënyre të shkëputura nga realitetet e ashpra të botës përtej BE-së. Nga këndvështrimi ekonomik, shoqëritë tuaja janë në gjendje të mirë dhe kjo ndoshta mund të jetë arsyeja përse europianët harrojnë se sa me fat janë”, tha Rama.

Ky është traileri i filmit “Bohemian Rhapsody”

Është publikuar traileri i filmit biografik të bendit legjendar Queen, dhe kjo video ka marrë mbi tetë milionë vizita që në ditët e para.

Ky film, që mban titullin e këngës ikonike të grupit britanik “Bohemian Rhapsody”, kishte pasur telashe të vazhdueshme me produksion.
Është publikuar traileri i filmit biografik të bendit legjendar Queen, dhe kjo video ka marrë mbi tetë milionë vizita që në ditët e para.

Ky film, që mban titullin e këngës ikonike të grupit britanik “Bohemian Rhapsody”, kishte pasur telashe të vazhdueshme me produksion.

Së pari ishte larguar aktori Sacha Baron Cohen të cilit i ishte dhënë roli i Freddie Mercury-t, por që mosmarrëveshjet e tij me kitaristin Brian May kishin bërë që ai të hiqte dorë.

Më pas kishte ardhur largimi i regjisorit Tom Hooper, i cili u zëvendësua nga Dexter Fletcher.

Së pari ishte larguar aktori Sacha Baron Cohen të cilit i ishte dhënë roli i Freddie Mercury-t, por që mosmarrëveshjet e tij me kitaristin Brian May kishin bërë që ai të hiqte dorë.

Më pas kishte ardhur largimi i regjisorit Tom Hooper, i cili u zëvendësua nga Dexter Fletcher.

Ndërkaq, në vend të Cohen, rolin e vokalistit të paharrueshëm e luan aktori Rami Malek, i njohur për serinë Mr. Robot.

Konica: Është një vend në faqe të dheut, ku katilin e kanë për njeri të nderuar

Është një vend në faqe të dheut ku katilin e kanë për njeri të nderuar; hapen që t’i bëjnë udhë kur kalon; e fshehin nga i vetë-thëni gjyq, në iu tektë së vetë-thënës polici të bëjë sikur e kërkon; edhe në daltë ndonjë i çmendur për të marrë anën e kanunit [ligjit], e shajnë edhe e fëlliqin me një zell të çuditshëm. Dhe prandaj ai vend ka fituar një famë shumë të shëmtuar në botë…
Për cilin vend po flas, do ta kuptoni menjëherë kur t’ju them që nuk ndodhet në mes të Afrikës, po në Evropë.
Faik Konica (Vepra 3, f. 169).

Fansi e quan të vjetër, Pink i kthen përgjigjjen e duhur

Një person e quajti “plakë” në Twitter këngëtaren Pink, por ajo diti t’i kthente përgjigjjen e duhur këtij personi.

“Ka pak njerëz në botë që zgjedhin të plaken natyrshëm dhe unë e kam fituar çdo minutë të 38 viteve të mia”, shkroi Pink.

Këngëtarja e famshme shtoi në rrjetin social: “Unë jam e mendimit se është një bekim të plakesh. Nëse fytyra juaj ka rrudha rreth syve dhe gojës, kjo do të thotë që keni qeshur shumë. Lutem që të dukem më e vjetër pas 10 vitesh sepse kjo do të thotë se unë jam gjallë”.

Politikani grek: Nëna e Aleksandrit të Madh ishte shqiptare (VIDEO)

Theodoros Pangalos, ish ministri grek i ekonomisë ka folur në një diskutim privat për shqiptarët dhe serbët.

Sipas tij shqiptarët, turqit dhe grekët janë të racës së njëjtë dhe nuk kanë të bëjnë me serbët.
Në po të njëjtin diskutim Pangalos, thotë se nëna e tij ishte shqiptare, pasi që në atë kohë grekët nuk kanë ekzistuar.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=245&v=HaXtQph0ZGw
“Në kohën e Aleksandrit të Madh nuk ka pasur grekë, nëna e tij është shqiptare”.

Dashuria, miqësia dhe respekti nuk i bashkojnë njerëzit aq shumë sa i bashkon…

“Kur njerëzit janë të lumtur, ata nuk e vërejnë nëse është dimër apo verë.”

“Dija nuk e ka asnjë vlerë përderisa nuk e praktikoni.”

“Dashuria, miqësia dhe respekti nuk i bashkojnë njerëzit aq shumë sa i bashkon urrejtja e përbashkët për diçka.”

“Ju duhet të besoni tek njerëzit, përndryshe jeta bëhet e pamundur.”

“Asnjë psikolog nuk duhet të pretendoj ta kuptojë atë që ai nuk e kupton… vetëm budallenjtë dhe sharlatanët din gjithçka por nuk kuptojnë asgjë.”

“Nëse keni frikë nga vetmia, mos u martoni.”

– Anton Chekhov

Pesë artistë që shpërfaqën mjegullën e Kosovës (FOTO)

Mbrëmë Galeria Kombëtare e Kosovës ka mirëpritur ekspozitën “Mjegull”, një kombinim i veçantë i artistëve Albert Allgeier, Driton Selmani, Fatmir Mustafa-Karllo, Gazmend Ejupi dhe Luan Bajraktari. Një ekspozitë e cila të fton të shohësh përtej mjegullës që shpesh here krijohet, ashtu siç tha edhe kuratori i kësaj ekspozitë, Avi Lubin, shkruan KultPlus.

Alberina Haxhijaja

Që në hyrje të Galerisë, në oborrin e saj ishte vendosur një nga punimet e artistit Fatmir Mustafa-Karllo, një veturë e cila tymin që lironte e kthente përsëri brenda saj.
Për të vazhduar me veprat që intrigonin publikon nga Driton Selmani, të tilla si “Gjallë dhe Zier”, një grumbull i telave me gjemba e që vende-vende në të ishin vendosur edhe doreza të boksit. “Më trego nga ky jam?”, një hartë ku Kosova mungon, apo “Bashkësia e Patitulluar”, një flamur i bërë nga gjysma e flamurit të Jugosllavisë dhe gjysma nga Flamuri i Shqipërisë. Flamurë që valëvitej në shkopin e drunjtë të një kosë të dorës…

Për të eksploruar tutje “Dëshmitarin e fundit” që gjendej në arkivol nga Fatmir Mustafa-Karllo apo “vëllaun e Milotit” nga Luan Bajraktari, videoinstalacionet “Humbje momentale e arsyes” nga Gazmend Ejupi apo edhe “YOU-GO”.

Duke zbuluar më shumë nga “Gjatësia mesatare e një numri arbitrar të njerëzve në një moment të dhënë në kohë dhe hapësirë”, nga Albert Allgaier duke përfshirë këtu gjatësinë mesatare të njerëzve tëinvolvuar në ekspozitën “Mjegull”, gjatësinë mesatare të popullsisë femërore dhe mashkullore në Kosovë, gjatësinë mesatare të ekuipazhit të misionit në gjithësi “Apollo 13” dhe gjatësinë mesatare të anëtareve të grupit “The Spice Girls”.

Pikërisht ky kombinim i punëve nga artisti Alber Allgaie nga Austria i cili punon në Vjenë, si dhe i kosovarëve nga diaspora, Luan Bajraktari nga Vjena dhe Gazmend Ejupi nga Londra dhe i dy artiste kosovarë që punojnë dhe veprojnë këtu, Fatmirë Mustafa-Karlo dhe Driton Selmani, është arsyeja e numrit të madh të artdashësve që në hapje të kësaj ekspozitë u shpreh drejtoresha e Galerisë Kombëtare, Arta Agani.

Titulli i ekspozitës “Mjegull” ka ardhur si rezultat i përjetimeve që ka pasur kuratori më Kosovën, vendin për të cilin ai nuk kishte ditur asgjë para se të bisedojë me artistin Gazmend Ejupi dhe Driton Semani.
“Fillova që të kërkojë më shumë informata për Kosovën, vendin tuaj, historinë e këtij vendi, e që nuk e kisha ditur më parë.Po ashtu kuptova që vendi im Izraeli nuk e njeh pavarësinë tuaj. Ishte shume e çuditshme për mua, pasiqë ne jemi në një situatë pothuajse të njëjtë, shumë shtete nuk e njohin pavarësinë tonë dhe ne nuk e njohim pavarësinë e Palestinës. Këto pyetje mbi ekzistencën e shteteve apo mbi njerëzit ishte një pikë intriguese për mua që shërbeu si pikë fillestare”, tha ai.
Ai duke kujtuar fjalët e ish-kryeministres së Izraelit, Golda Meir,e cila kishte thënë se palestinezët nuk ekzistojnë, ka dashur që të sjellë në mënyrë metaforike një ekspozitë e cila nuk ekziston, në një vend që nuk ekziston.

“Ajo ka thënë njëherë së nuk ka palestinezë dhe kjo që nga atëherë është shndërruar në shaka në Izrael, pasi që ne i shohim ata njerëz, pra si është e mundur që ata të mos ekzistojnë. Kur mendova që të vi këtu ju thashë djemve që le të bëjmë një ekspozitë që nuk ekziston, në një vend që nuk ekziston, me njerëz që nuk ekzistojnë, në një galeri që nuk ekziston. Kjo filloi si shaka mirëpo kur erdha këtu në janar për hulumtim kishte mjegull në qiell dhe aeroplani nuk mundi që të ateronte, kështu që unë mbeta edhe për një natë në Stamboll. Ju shënova artistëve ‘Ndoshta Kosova më të vërtetë nuk ekziston’ dhe ky moment ishte edhe fillim për këtë ekspozitën”, u shpreh ai.

Tutje kuratori sqaroi se pikërisht këtë mjegull nuk duhet shikuar si një gjendje degresivëpor si mënyrë potenciale për të parë ndryshe, për të filluar diçka të re pa qenë të karakterizuar nëpër kategori apo në bazë të historisë, të kaluarës traumatike.

Në mesin e punëve të ekspozuara ishte edhe “Loja” nga Luan Bajraktari, një punë e re e artistit në të cilin ai ka qenë duke punuar kur e ka marrë ftesën për këtë ekspozitë
“Kjo punë lidhet shumë mirë me gjithë ekspozitën, pra mjegullën, pyetjet rreth ekzistencës dhe mos ekzistencës. Mendova që do të jetë interesant ta sjellë pikërisht këtë punëbrenda galerisë. Gjithmonë kur ne si shtet, pra Kosova, bisedon me dikë duhet që të jetë edhe njëlojtar i tretë i cili na ndihmon me e zhvillu në një mënyrë lojën. Mirëpo nuk është vetëm kjo pasi që ky punim është rrjedh e punëve të mia të mëparshme. Unë kam dëshirë që të luajë me hapësirën edhe me krijua skulptura në hapësira, pra kjo nuk ështëvetëm një fushë futbolli kjo për mua paraqet një skulpturë”, u shpreh ai për KultPlus.
Tëgjithë të interesuarit që dëshirojnë ta vizitojnë këtë ekspozitë do të mund ta bëjnë këtë deri më 17 qershor./KultPlus.com



Emri i ri i Maqedonisë, “Republika e Maqedonisë së Ilindenit”

Maqedonia dhe Greqia kanë arritur marrëveshje sa i përket ndryshimit të emrit të Maqedonisë.

Kryeministri maqedon, Zoran Zaev dhe ai grek, Alexis Tsipras janë pajtuar në Samitin e Sofjes që emri i ri i Maqedonisë, të jetë “Republika e Maqedonisë së Ilindenit”, njofton Klan Kosova.

Ilindeni është Dita e Republikës së Maqedonisë.

Me këtë marrëveshje që ende nuk është konfirmuar, do t’i hapet rrugë anëtarësimit të Maqedonisë së BE dhe Aleancën Veri-atlantike.

Përveç “Republika e Maqedonisë së Ilindenit” opsion kanë qenë edhe emra tjerë si “Maqedonia e Epërme” ose “Republika e Maqedonisë së Shkupit”.

Analisti, Ylber Sela, ka thënë për Zona B direkt nga Sofja se mes Zaev dhe Tsipras është përmbyllur pjesa e parë e finales. Ai ka shtuar se edhe shqiptarët e Maqedonisë janë pjesë përbërëse e kësaj zgjidhjeje të arritur.

“Sot është ditë historike për Maqedoninë pasi interesi i shqiptarëvë është që Maqedonia të bëhet anëtare e NATO-s dhe të hyjë në BE”.

“Janë parë interesat bullgare dhe duhet të shihen edhe interesat e shqiptarëve sa i përket çështjes së emrit”.

“Besoj që më në fund Maqedonia të zgjedhë këtë kontest. Ardhja jo vetëm e Theresa May por këta muajt e fundit kemi pasur shumë liderë evropianë që kanë ardhë në Shkup. Roli i Bullgarisë është mjaft i rëndësishsëm dhe Sofja dha maksimumin dhe ky është fat që duhet të shfrytëzohet dhe po ia arrijnë qëllimit. Shpresoj që në vitin 2018 do të shkruhet me shkronja të arta për Maqedoninë”

Kurse analisti tjetër, Qashif Bakiu, ka thënë se Zaev dhe Tsipras janë përkujdesur që ta mbajnë të fshehtë këtë marrëveshje të arritur e cila sipas tij do të diskutohet edhe në të dy vendet përkatëse.

Ai ka thënë se në rastin e emrit të ri të Maqedonisë edhe historianët duhet ta bëjnë punën e tyre./Klan Kosova/

Shkëlqejnë divat, Irma, Rovena, Eneda dhe Besa elektrizojnë publikun (VIDEO)

Salla prej 3000 vendesh e Pallatit të Kongreseve duket se ishte e vogël për të pritur të gjithë adhuruesit e muzikës së 4 prej emrave më të mirë të muzikës shqiptare në të parin recital të përbashkët.

Dhe 4 divat: Irma, Rovena, Eneda dhe Besa, nuk zhgënjyen pritshmëritë, duke elektrizuar publikun që mbushi çdo kënd të Pallatit të Kongreseve mbrëmjen e së mërkurës.

Një koncert për forcën e femrës, të pagëzuar me titullin “Diva” për të thënë se femra shqiptare është një divë, jo vetëm në skenë, por edhe përtej saj.

“Diva’s show” do të shfaqet në ekranin e Top Channel në muajin shtator, ndërsa 4 diva të tjera do të vijojnë këtë nismë vitin e ardhshëm.

“Ditënetët e Librit”, Agolli tregon magjinë e festivalit: Kulturë e trashëgimi, ja risitë

Është çelur mbrëmë në Muzeun Historik Kombëtar festa pranverore e librit. Pesë ditë e pesë net (16-20 maj), në atriumin e muzeut, në salla e në kënde të tij, brenda e jashtë, deri edhe në pavijone, promovohen libra e mbahen takime me përkthyes e shkrimtarë që i këndojnë himne letërsisë.

Disa gjuhë e disa zhanre, me letërsi shqipe, franceze, spanjolle, ruse, turke, me vargje të fuqishme si ato të Fabrizio De Andre, me histori e gjuhësi, me studime e kujtime dhe rrëfime ku krijuesi, narratori e personazhi ndodh të jenë një.

Gsh thotë se disa shtëpi botuese të vëna krah njëra-tjetrës na rikthejnë vëmendjen te letërsia dhe artet, njëherësh me konkurset letrare e pamore që mbahen në kuadër të këtij eventi.

Në fjalën e hapjes, Elona Agolli tha se një ngjarje të tillë si Festivali “Ditënetët e Librit” e bën të ndihet e nderuar.

Duke falënderuar Ministrinë e Kulturës, që ju përgjigj kërkesës për festivalin, tha se ky event “i bën brezat më të ndjeshëm ndaj mbrojtjes me librin e botimet, e duke e parë së bashku këtë domen nga këndvështrimi i krijuesit, autorit, përkthyesit, mbartësit fillestar të vlerës”.

“Sfondi Historik i Vitit Mbarëshqiptar të Skënderbeut, thërret ‘Ditënetët e Librit’ që përmes nismave me ‘libër e penë’, të kontribuojë në promovimin dhe përçimin e trashëgimisë kulturore e të traditave, të përbashkojë diasporën dhe shqiptarët përtej kufijve në një kuvend virtual vlerash, duke kultivuar ndërgjegje e krenari për thesaret e shqiptarëve të këtej e përtej Drinit.

Gjatë ditëve të festivalit, të pasionuarit do të kenë mundësi t’i prekin këto vlera shqiptare, të shtrëngojnë duart e bashkëbisedojnë me mendjet që i kanë krijuar e trashëguar ato, teksa këtu Kosova mbërrin mes vargjesh poetësh të dashur të pamoshë dhe përmes personalitetesh, që na nderojnë me praninë e tyre e që bartin me vete kontribute me peshë në nismat kulturore përbashkuese”, tha Elona Agolli.

Pasi përmendi Fakultetin e Gjuhëve të Huaja, studentët e Fakultetit të Arteve Pamore, Bashkinë e Tiranës dhe Muzeun Historik Kombëtar, që do të kthehet në sfondin natyral të këndit të leximit, ajo uroi “një navigim të mbarë në ditënetët e leximit”.

Më tej, ministrja Mirela Kumbaro tha se Leximi është hapësirë e lirë mendimi. “Në gjithë këto vite kemi pritur si për Godonë, që të mbërrinte diçka e rrallë dhe e rëndësishme: ndarja së bashku e një kohe të pasur kulturalisht.

Mbushja e kësaj kohe me emocion, mendime, ide, diskutime librash. Takime që të japin shpresë e të bëjnë të ndjehesh i vlefshëm, ku nuk flitet veç për përfitime të shpejta, zgjidhje praktike, kënaqësi që treten pa lënë shenjë. Kemi dashur të krijojmë grupime, shoqëri që i bashkon Shenjti i pazëvendësueshëm, Libri.

Të krijojmë kushtet për një atmosferë mikëpritëse për njerëzit që e duan librin, si për ata që e shkruajnë, ashtu dhe për ata që e lexojnë”, tha Kumbaro.

Ajo shtoi se nuk e krijon dot politika atmosferën për librin, kërkohet ndihma e gjithsecilit, e sidomos e punëtorëve të librit, shkrimtarëve, përkthyesve, botuesve, lexuesve, edhe e gazetarëve, madje edhe e cinikëve dhe skeptikëve!

“Leximi duhet të mendohet si urë lidhëse, si hapësirë për t’u ndarë bashkë. Libri nuk mund dhe nuk duhet të jetë vetëm pronë elitash e shoqërish të zgjedhura (e kush është ai që do i bënte këto zgjedhje, të rrijë larg prej nesh!)”.

Ajo shtoi se çdo vit shtohen festivalet e librit, si ky që hap dyert sot “Ditënetët e librit” – 5 ditë ku libri do të jetë kryefjalë. Libri dhe leximi, në të gjitha format dhe mënyrat e perceptimit: si brendi, si urë komunikimi, si vepër arti, si burim zhvillimi.

Ndërtesa e Qeverisë së Kosovës mbulohet me ngjyrat e komunitetit LGBTI (FOTO)

Ndërtesa e qeverisë së Kosovës është mbuluar sot me ngjyrat e komunitetit LGBTI për ditën ndërkombëtare kundër Homofobisë.
Përmes një postimi në llogarinë e qeverisë së Kosovës, në Twitter, thuhet se ndërtesa e qeverisë ngjyroset me ngjyrat e krenarisë.
“Kosova shënon IDAHOT 2018 duke ngjyrosur ndërtesën kryesore të qeverisë në Prishtinë me ngjyrat e krenarisë. Kosova është e angazhuar që t’i mbrojë dhe promovojë të drejtat e LGBTI”, thuhet në postim.

Sot në kryeqytet është shënuar Dita Ndërkombëtare kundër Homofobisë me një numër të aktiviteteve, me ç’rast është vendosur një ekspozitë me disa nga komentet me të cilat i janë drejtuar persona të ndryshëm, menjëherë pas daljes së tij në mënyrë publike.

Flamuri i LGBT-së në Katedralen “Nënë Tereza”

Flamuri i komunitetit LGBT është shfaqur sot në ndërtesën e Katedrales Nënë Tereza në qendër të Prishtinës, për nderë të ditës ndërkombëtare kundër homofobisë, Transofobisë dhe Bifobisë.
Flamurin e komunitetit LGBT në Katedralën Nënë Tereza e kanë shfaqur disa aktivistë të këtij komuniteti në Kosovë, raporton Insajderi.
Dita Ndërkombëtare Kundër Homofobisë, Transfobisë dhe Bifobisë shënohet për çdo vit më 17 maj dhe synon të koordinojë ngjarjet ndërkombëtare që rrisin ndërgjegjësimin për shkeljet e të drejtave të komunitetit LGBTI.

Vajza e paralizuar ngrihet në këmbë për Rita Orën (FOTO)

Ka pak ditë që Rita Ora ka publikuar këngën titull “Girls”, në duet me Bebe Rexhën, Cardi B dhe Charli XCX Po në të njëjtën ditë, këngëtarja ka nisur turneun e ri, i cili në ditët e para po ecën mjaft mirë.

Ditën e djeshme, këngëtarja pati një takim mjaft të veçantë me një fanse, të cilën e kishte takuar pesë vite më parë. Ajo ishte e paralizuar dhe i kishte dhënë premtimin Ritës, se herën tjetër kur do të takohen ajo do të ecte vetë.

Në një fotografi të publikuar së bashku me Ritën, fansja shkruan: “Mbrëmë pas shfaqjes, falë ekipit të shkëlqyeshëm të Ritës, e takova këtë engjëll përsëri, dhe pas 5 vitesh duke mbajtur premtimin se do të ecja drejt saj kur ta takoja, unë bëra 6 hapa dhe i dhashë asaj përqafimin më të madh që kisha. Pasi kisha imagjinuar këtë moment gjatë rehabilitimit dhe shtytjeve që kam bërë, nuk mund të besoj se ky moment ka ardhur”. Ndërsa Rita që ka shërdarë fotografinë e fanses ka shkruar: “Më pëlqeu që u takuam sërish pasi ti më premtove që do të ecje dhe e bëre. Gjashtë hapa të pabesueshëm nga karrigia jote deri tek unë. Nuk kam për ta harruar kurrë dhe po, ne po rritemi bashkë. Shihemi në turneun e ardhshëm e dashur. Me dashuri Rita”, ka shkruar ndër të tjera Rita poshtë fotografisë me fansen./21

Po, unë e quajta Mitrovicën Arabi

Shkumbin Kajtazi

Artikulli i djeshëm që qarkulloi nëpër të gjitha mediat kosovare, është shkruajtur nga gishtat e mi. S’jam pishman asnjë pikë. Mitrovica po bëhet si Arabia me të vërtetë. Më lini t’jua sqaroj…

Por para se ta trajtoj këtë detajisht, mund të them se dëshmi më e freskët e kesaj shoqërie të mbyllur, të cilën po e kritikoj, është pikërisht sulmi i ashpër pas shkrimit tim. Fyerjet e lincimet ndaj mendimit tim, dhe jo veç timit, që ngjan të jetë ndryshe, shërbejnë si alarm për shoqërinë tonë ku secili pritet të mos e prekë vijën e përgjithshme të besimeve, ideve e qëndrimeve. Andaj, qëndrimi im s’mëton të jetë kundër fesë e fetarëve, por kundër mendjeve primitive të mbyllura ku secilit individ i mohohet liria e shprehjes veç për hir të lirisë së tyre.

*
Kujt i ka rënë të kalojë nga Mitrovica dhe të flas me dhjetëra të rinj, e kupton se ata mendojnë fetarisht. Pra, të kërkosh një të ri mitrovicas që mendon racionalisht dhe i pandikuar nga feja, është bast me rrezik të lartë. Kjo gjendje nuk mund të themi se është shfaqur tani. Për të jemi fajtorë të gjithë, e sidomos partitë që për hatër të votave u kanë servuar populizëm qytetarëve të saj.
Kujt i ka rënë të debatojë me të rinjtë mitrovicas, a një grua a burrë në moshë deri 35 vjeçare, e ka parë që ekziston një diskurs fetar. Kjo nuk ka ardhur krejt rastësisht. Kjo është pjellë, sidomos e partive politike, e në mënyrë sistematike edhe nga hoxhallarët që s’i kontrollon kush.

Kujt i ka rënë të kalojë nëpër Mitrovicë ditën e premte në mesditë, e ka parë që fetarizimi i Mitrovicës është në masë gati të pakontrollueshme, dhe për këtë kanë faj të gjithë, e sidomos partitë politike që jepnin shembull shkuarjen nëpër faltore sa për t’u dukur të moralshëm e për të fituar një grusht vota. Në Mitrovicë, pra, nuk shkohet në faltore vetëm për besim. Aty shkohet për politikë, për trend e për ‘obligim shoqëror’.

*
Këto shpërfaqje arabizmash, dhe jo vetëm kaq (mund të rri gjithë ditën duke dhënë shembuj të tillë), e tregojnë se Mitrovica është një Arabi, nëse jo në funksionim institucional, në atë kulturor e fetar gjithsesi. E ndikimi kulturor është premisë kryesore që shtron shtratin e ideologjisë fetare deri në kufijtë e joracionales, që në rastin e fundit është krijimi i gjendjes që lokalet të mos servojnë pije alkoolike.

E kur jemi tek përdorimi i pijeve alkoolike, më duhet të them se është argument kryesor i sipërfaqësisë së të menduarit në Mitrovicë, e që e vërteton arabizimin e saj. Në një botë ku feja dhe dallimi konceptual mbi zotin sjellin mijëra të vdekur çdo ditë, mitrovicasit vendosin që në emër të këtyre koncepteve të shkelin lirinë individuale të njerëzve për të përdorur cilën pije të duan.

*
Për fund, më duhet të them se dhuna sistematike e një aparati kulturor të arabizuar, ka sjellë në Mitrovicë një gjendje të tillë që është zor të quhet edhe Arabi, pasi zor se është mjaftueshëm ilustruese.

Mitrovica, mbase mund të quhet Afganistan: Ai Afganistani që paraqitet në librat e Khaleed Hussein që shkatërrohet nga talibanët, dhe jo ai i Kairos së bukur të para luftës. Mitrovica mbase mund të quhet edhe Liban: Ai Libani që paraqitet në veprën ‘Hotel Bejruti” të Nehat Islamit, që tregon se si shkatërrohet një vend nga dallimet fetare, e jo ai i bukuri i paraluftës që kishte mbi 700 filiale bankash botërore.

Pra, Mitrovica mund të quhet me çfarëdo emri të Lindjes së Mesme që është sinonim i shkatërrimit shoqëror dhe degradimit kulturor. Por, vetëm me disa emra nuk mund të quhet: Unë s’mund ta durojë më kurrë që dikush para syve të mi t’i thotë këtij qyteti: Mitrovica e personaliteteve të shquara, Mitrovica e kulturës, e rokut…

Yllka Gashi po i kthehet teatrit, por jo në Kosovë

Aktorja e njohur kosovare Yllka Gashi ka kohë që nuk është pjesë e skenës kosovare, pasi që, tash e sa kohë ajo është duke jetuar në Amerikë, shkruan KultPlus.

Por, pavarësisht që ka ndërruar vendbanimin, duket që ëndrrën prej aktore e ka bartur edhe përtej oqeanit, pasi që, vetëm dy ditë e ndajnë nga emocioni i dërrasave skenike, dhe këtë emocion do ta përjetojë para audiencës së New York.

Për këtë prezantim ka njoftuar vet Yllka Gashi e cila ka treguar se do të jetë pjesë e shfaqjes ‘Women on Fire-Stories from the frontlines’

“Njerëz t’mirë, kam knaqësinë me ju njoftu që të shtunën me 19 Maj do t’jem pjesë e shfaqjes ‘Women on Fire-Stories from the frontlines’ me skenar e regji nga Chris Henry.
Shfaqja luhet në hapësirat e Royal Family Productions në Times Square, New York!
145 West 46th Street, 3rd Floor
Biletat mund t’i bleni online në www.royalfamilyproductions.org
Nëse keni kohë e mundësi ju që jetoni/punoni në Greater New York Area hajdeni se m’nderoni!”, ka shkruar Yllka Gashi./KultPlus.com

Rriten çmimet në hotelet shqiptare

Shqipëria po shndërrohet në atraksion për shumë turistë nga Maqedonia, Greqia, Italia, Gjermania, Polonia, Anglia, Çekia

Qeveria shqiptare ka lehtësuar vitin e kaluar sektorin e hotelerisë nga taksat, por çmimet e akomodimit po vijnë në rritje.

Sipas të dhënave të INSTAT, ndryshimi vjetor i çmimeve në shërbimet e akomodimit nisi të rritej në nëntorin e vitit të kaluar dhe po vjen gjithnjë e në trend rritës.

Turistët nga Evropa Perëndimore po rriten dhe hotelet janë të zëna. Hotelet shqiptare, që në fund të vitit të kaluar raportuan se janë përballur me prenotime jo të zakonshme për pushimet e verës 2017. Turistët çekë, polakë dhe sllovakë duket se janë shtuar dukshëm për verën e 2017, shkruan ‘Monitor’.

Menaxherët e Rafaelo Resort në Shëngjin thanë se gati gjysma e kapaciteteve për 2018, rreth 130 dhoma, janë tashmë të prenotuara nga agjencitë çeke dhe polake, duke pohuar se kërkesa këtë vit është dukshëm më e lartë. Të njëjtën tendencë pohuan edhe menaxherët e hoteleve të mëdha në zonën e Durrësit, Dolce Vita dhe Fafa Resort, përcjell albinfo.ch.

Shqipëria është vizituar nga një numër rekord të huajsh në vitin 2017, sipas statistikave të lëvizjeve të shtetasve të publikuar nga INSTAT.

Në total, në Shqipëri hynë 5.1 milionë të huaj, me një rritje prej 8.1% në krahasim me vitin e mëparshëm. Gati gjysma e tyre erdhën për qëllime turistike.

Shtetasit nga Kosova vijojnë të zënë vendin e parë për sa i përket numrit të të huajve në vend, me 34% të totalit (nga 45% që ishte pesha e tyre vitin në 2016-n).

Shqipëria po shndërrohet në atraksion për shumë turistë nga Maqedonia, Greqia, Italia, Gjermania, Polonia, Anglia, Çekia, teksa Shqipëria vazhdon të jetë në fokusin e mediave të huaja që shkruajnë për bukuritë e tij dhe alternativën e çmimeve të lira.

Emina Çunmulaj: Jam krenare që jam shqiptare

Modelja Emina Çunmulaj është në prag të lindjes së fëmijës së saj të dytë.

Por bukuroshja nuk i harron kurrë rrënjët e saj dhe një fakt i tillë duket qartë në foton e fundit që ka publikuar, shkruan koha.net.

Eminën e shohim me kostum popullor dhe krahas kësaj veshje ka shkruar: “I vogli im! Të premtoj se do të rris me të njëjtat vlera me të cilat me ka rritur mamaja ime. Të premtoj që do të të kujtoj gjithnjë se nga vjen mamaja jote dhe sesa krenare jam për këtë. Kultura ime është pasuria më e madhe dhe puna ime do të jetë përgjithmonë të të mësoj ty dhe Ella Farias bukurinë e saj,” – përfundon Emina në rrjete sociale./KultPlus.com

Ilir Meta, presidenti më Rock në Botë

Eugent Bushpepa i cili përfaqësoi Shqipërinë këtë vit me këngën “Mall”, duket që po shijon pritjet që i janë bërë në vendin e tij, pas kthimit nga kjo garë evropiane, i cili është radhitur i 11-ti, shkruan KultPlus.

Së fundi është takuar edhe me Ilir Metën, presidentin e Shqipërisë, ku Eugent Bushpepa e vlerëson të jetë si presidenti më rock në Botë.

“Me Presidentin me Rock ne Bote! 🤘 😁
Z.PRESIDENT shume faleminderit per vleresimin dhe mikpritjen!
The Best Rock President of them All!
Mr. PRESIDENT, thanks for having me and thanks for the appreciation! You Rock! 🤘 😎””, ka shkruar Bushpepa./KultPlus.com

Përmes shtatë “Kaligulave”, Kushtrim Koliqi solli abuzimin e pushtetit dhe mungesën e revolucionit

Para se shikuesit të zënë vend në ulëset e Teatrit, skena ndriçohet nga drita e“hënës”. Që në fillim shfaqja dukej premtuese. Imazhin e plotë të hënës, e pengojnë grilat ndriçuese të cilat zbresin ngadalë poshtë skenës. Prapa grilave, vijnë e rreshtohen aktorët, përballë gjykatëses (Gresa Pallaska). Janë këta grila që ndërmjetësojnë skenat e mizorive të perandorit romak,Kaligules. Kjo skenë është ndërmjetësuese e vetme, mes mizorive që të bëjnë të qash, e nënshtrimeve që herë- herë të bëjnë dhe të qeshësh.

Gili Hoxhaj

Drama “Kaligula” është një kryevepër e artit teatral, që është jetësuar ndër vite në skenat më të njohura teatrale. Kjo vepër e Camus është shkruar për herë të parë në vitin 1938, për t’u botuar më në fund në vitin 1945. E shkruar në kohë të rëndësishme historike (Lufta e Dytë Botërore), para publikut erdhi në një version të rishkruar. Edhe pse e shkruar shumë dekada më parë, në një kohë lufte, shfaqja me regji të Kushtrim Koliqit arriti të përcjell fuqishëm mesazhet e autorit Albert Camus, madje dhe të komunikoj me realitetin e sotëm. Personazhi Kaligula, kapërcej mes lojës së shtatë aktorëve që ishin në skenë: Adrian Morina, Allmir Suhodolli, Ard Islami, Armend Baloku, Besart Sllamniku, Shkëlzen Veseli dhe Ylber Bardhi. Në anën e “Kaligules”, e pranë tij qëndronin dy personazhe grash që erdhën përmes rolit të aktores Meli Qena e Gresa Pallaskës.

Gjithçka nis mes zërave në kërkim të Kaligules, e personazhet mes fjalëve e këngës sjellin në dritë incestin mes perandorit dhe motrës së tij. “Të flesh me tët motër, të rrënosh ca jetë të shembesh vendin tënd”, vjen në kor nga aktorët që qëndrojnë në skenë, e jo në pak raste kënga do të përcjell fuqishëm edhe skenat me eksplicite të shfaqjes, për t’i dhënë ngjyrim edhe me të fuqishëm dramaticitetit. Perandori Kaligula, i cili kthehet në skenë përmes lojës së shtatë aktorëve karakterizohet nga vulgariteti e mungesa e mëshirës. Duket sikur gjithçka këtu ka humbur kuptimin, e ai shpesh gjendet në kërkim të hënës. Liria dhe gjithçka tjetër duhet të jetë vetëm e Kaligules. Vendimi për secilën jetë duhet t’i takoj atij. Ai flet përballë atyre që u ka vrarë fëmijët e prindërit, atyre që motrat dhe vajzat ua ka shndërruar në punonjëse të shtëpive publike. Përballë këtij realiteti, ata që gjenden përballë tij, nuk mund t’i shmangen fuqisë së tyre emocionale derisa u rrëshqasin lotët njëri pas tjetrit. Kaligula u nxjerr dhimbjen, e megjithatë ata duhet të qeshin në kor, kur kjo u kërkohet. Trashëgimtari i vetëm i pasurisë së tyre duhet të jetë shteti dhe jo fëmijët që u kanë mbetur.

“Të qeverisësesh do të thotë të vjedhësh”, është një nga fjalitë që të ngulitet fort në mendje, e që theksohet gjatë shfaqjes. Rrobat e personazheve në skenë janë të grisura, Kaligulën e identifikon një shallë ngjyrë vjollce që tregon pushtetin. Secili nga aktorët do të arrij ta transformoj lojën e tij mes nënshtruesit dhe perandorit të pa mëshirë, që nuk e do askënd përveç hënës, të cilën duhet t’ia sjellë Helikoni, pasi që aty njerëzit vdesin e nuk janë të lumtur. Qëndrimi i tij në majë të shkallëve shpesh pasqyron pushtetin e tij të pakufishëm, të tjerët poshtë tij duhet të derdhin atë çfarë hanë në fytyrën e njëri-tjetrit. Kaligula thotë se vetmia ndihet me të gjallët, më shumë se më te vdekurit, ata i plotësojnë zbrazëtinë që ia krijojnë të gjallët. Kaligula kërkon të lexoj poemën për Zotin, mbi letrat e së cilës më pas shkelin personazhet në skenë.

Skenografia e krijuar nga Petrit Bakalli, e sjellë hënën herë të buzëqeshur, në habi e deri tek fytyra e saj që ngryset. Nën dritën e saj ndodhin mizoritë më të mëdha.Përmes skenave të gjyqit, një dhomë dhunuesish, shfaqja arrin në mënyrë krejt të natyrshme të kaloj në një seancë politike, ku fjala e perandorit, megjithatë është e para dhe e fundit. Çdo kush flet e hesht sipas urdhrit të tij. Më pas vallëzimi i fundit i “Kaligules”, shënon një shfaqje artistike, që i mbledh të gjithë në skenë.
Shtatë krisma të fuqishme në fund rrëzojnë personazhet në tokë. Megjithatë ata kthehen në procesin e fundit gjyqësor, e pikërisht këtu shfaqja arrin të prek drejtpërdrejt në realitetin e vendit, ku himnizohet me heronjtë e vdekur e nuk respektohen viktimat e gjalla, ku diplomat jepen pa meritë, e janë pushtetarët ata që duke i ikur burgut individual e kanë shndërruar këtë vend në një burg kolektiv. Përveç atyre që qëndrojnë prapa grilave, në këtë mes, të gjithë janë të dënuar. Zëri i bindshëm i Gresa Pallaskës kthehet drejt publikut, duke e bërë pjesë të lojës, duke ia drejtuar drejtpërdrejtë mesazhin. Duke i kthyer gishtin, e duke e cilësuar fajtor që ka lindur e jeton në këtë vend, që është ferr, e pranon e nuk bën asgjë për ta shmangur këtë realitet. “Revolucioni do të marshosh”, e “Revolucion”, janë fjalët e fundit që vijnë nga Meli Qena e me të cilat shfaqjen e ndajnë pak sekonda nga duartrokitjet e forta e të zgjatura te publikut.

“Arsyetimi i krijimit të kësaj vijës së gjyqit është se meqenëse ne nuk po mundemi këta pushtetar t’i sjellim në gjyq dhe t’i dënojmë, unë po e përdori teatrin që t’i sjellë në gjyq dhe t’i dënoj. Në të njëjtën kohë i kthehem publikut dhe i them “A nuk po iu vjen marre”, se deri kur duhet të na poshtërojnë që me reagu”, thekson Koliqi për KultPlus.

Koliqi tregoi për KultPlus se raporti me pushtetin e ka intriguar gjithmonë, veçmas mënyra se si njerëzit e përdorin pushtetin pasi që jo gjithmonë pushteti mund të përdoret për të keq. Sipas Koliqit, keqpërdorimi i pushtetit ndodhë veçmas kur ai pushtet nuk kontrollohet dhe pikërisht kjo vjen përmes “Kaligules”.

“Kuptohet që pushteti mund të përdoret në mënyrë shumë të mirë por kjo nuk ndodhë rëndom, rëndom ndodhë që ai pushtet keqpërdoret, sidomos në rastet kur ai pushtet nuk monitorohet dhe një gjë edhe më e dhimbshme për realitetin e Kosovës është mosgatishmërisë për të reaguar. Ne jemi një shoqëri në gjumë, na ndodhin gjëra të tmerrshme për të cilat në baza ditore do duhej të dilnim në protesta dhe të kërkojmë llogari prej këtij sistemi dhe ndryshim të tij”, tregoi Koliqi i cili që nga fillimi shfaqja është konceptuar si radikale, duke e dërguar veprën në një nivel tjetër dhe duke i dhënë mesazhet në mënyrë të drejtpërdrejtë në abuzimin e pushtetin dhe mosgatishmërinë për të mos reaguar.

Arsyeja përse Koliqi e ka ndarë “Kaligulen”, në shtatë personazhe është pasi që ai ka dashur të luaj me fuqinë që Camus ia ka dhënë Kaligulës dhe ka dashur që këtë fuqi ta vë në lojën e shtatë aktorëve. Secili aktor që në 80 % të lojës është në pozitën e të nënshtruarit, momentin që vjen në rolin e “Kaligulës”, e keqpërdor atë pushtet në nënshtrimin e të tjerëve, ky është pikërisht mesazhi që Koliqi ka dashur ta transmetoj. Ai tha se diskutimet e shumta me aktorët gjatë procesit të provave, kanë ndikuar që ata ta implementojnë shumë lehtë konceptin e tij regjisorial në skenë.

“Bashkëpunimi me aktorët është fenomenal, jam me fakt që e kam pasur këtë kastë sepse ndryshe nuk do të mund ta kisha mundur ta arrij këtë rezultat. Për mua ka rëndësi që aktori të jetë inteligjent”, tregoi regjisori Kushtrim Koliqi.

Regjisori Fadil Hysaj tha se kjo është një nga shfaqjet më të mira e cila ka ardhë në kohën e duhur dhe si një vaksinë shumë e mirë politike që vjen në një periudhë ku është mbushur kupa.
“Mendoj që ishte një moment kulminant fundi i shfaqjes kur krijohet një relacion me publikun dhe tek secili prej nesh ngjallë një moment ndërgjegjësimi se me të vërtetë ka ardhur koha që këta njerëz, ky publik ta marrin të ardhmen në duart e tyre”, u shpreh Hysaj për KultPlus, duke shtuar se beson që kjo shfaqje do të ketë një të ardhme shumë të mirë dhe që teatri po u kthehet regjisorëve të tyre.

Aktori Ylber Bardhi ishte një nga “Kaligulat”, e kësaj shfaqje kolektive e një nga personazhet e nënshtruara në një pjesë të shfaqjes, ku secili aktor arriti ta sjellë versionin më të mirë të Kaligulës, me një natyrshmëri të lojës artistike. Bardhi tha për KultPlus se ideja për shtatë Kaligula fillimisht ka tingëlluar si intriguese por me kalimin e kohës në procesin e provave është dëshmuar që shfaqja po shkon në rrugën e duhur, e që u dëshmua edhe me duartrokitjet e publikut. Për këtë shfaqje aktorët kanë punuar rreth shtatë javë, pothuajse dhjetë orë në ditë.

“Kur kemi të bëjmë me shfaqje kolektive procesi i punës është pak i lodhshëm por unë termin “lodhje”, nuk do ta kisha përdor në këtë shfaqje, sepse vërtetë më shumë jemi kënaq se sa jemi lodhur dhe shpresoj që publikun nuk e kemi mërzit në asnjë moment dhe shpresoj që nuk janë mërzit dhe e kanë shijuar shfaqjen”, tregoi Bardhi për KultPlus, i cili tha se duke qenë se kjo është një nga veprat më të njohura, teatri duhet ta ketë privilegjin që e ka këtë shfaqje. Reprizat e parë të shfaqjes vijnë sonte më 15 dhe nesër 16 maj, duke filluar nga ora 21:00 në Teatrin Kombëtar të Kosovës. /KultPlus.com

Mami mos m’i publiko më fotografitë në Facebook!

Nga Alma Nikolli*

Mami, unë sot në mëngjes u zgjova 20 vjeçe, vite që i kam gëzuar falë teje. Si thuajse në çdo ditë të jetës sime edhe sot prite me durim që të hap sytë përtueshëm për të më dhuruar një përqafim të ngrohtë dhe për…të më shkrepur një fotografi që ta ndaje me miqtë në facebook. Edhe sot do t’u tregoje me krenari se jam bërë vajza më e mirë dhe më e bukur në botë dhe se ti je krenare për mua.

Më pas ti dole nga dhoma dhe unë fillova të mendoj se cfarë dua të bëj në jetë tani që preka këtë moshë magjike. Në mendje më parakaluan shumë vite të miat.

E mban mend ditën e parë të shkollës në klasën e dytë? Më bleve disa lule për mësuesen, e unë nuk doja as të shkoja në shkollë. Isha mërzitur për macen që na humbi në plazh nuk doja fare të qeshja, aq më pak për një fotografi. Ti më the të qeshja sa për facebook. Me bishtaleca të shtrembëruara dhe duke qeshur me zor, vajza jote mori një lumë komentesh pozitive. Të gjithë panë tek unë një fëmijë të lumtur që shkon me mall e gaz në shkollë, gati sa edhe ti harrove që nuk kam më mace.

Një ditë të bukur t’u shkrep të më bëje modele. Seç u hap një konkurs reklame dhe fëmija më i pëlqyer do të ishte fatlumi. Me ditë të tëra fotografia ime i shkonte çdo të afërmi, fqinji, miku e miku të mikut. Nuk u bëra dot modele, se nuk fituam, kushedi kush na tha po e nuk na votoi.

Pastaj fillova të mësohem. Në çdo gjë që bëja “monitorohesha”. Një fustan i ri, një kala në rërë, një letër që ta lija pas dere… gjithçka, gjithçka ndahej me miqtë në facebook, që duhet thënë që nuk na i kanë kursyer asnjëherë fjalët e ëmbla dhe ne nuk ua kemi bërë me hile për fëmijët e tyre.

Fillova të mësoj që dëftesa të më dilte në facebook, nisa kurs pianoje, edhe pse e lashë shpejt, bëmë udhëtime e qepëm plot fustane pa e pasur në mendje.

Një ditë të bukur ti mami më more te parada e homoseksualëve, jo s’e kishim ndonjë të tillë në shtëpi, por thjesht për të qenë. Unë atëherë isha dakord më çdo gjë që ishe ti, por s’e kuptova pse prindërit e tjerë që të kishin inat më shanë edhe mua. Ndoshta ishin ata prindërit që nuk na bënë like tek fotoja, ku do bëhesha modele, mendoja atëherë. Ku e dija unë ç’peshë kishte një bluzë, unë atë me Frozenin kisha të preferuarën, të tjerat i vishja pa përtesë, mjafton të më blije një vezë kinder në këmbim.

Po tani jam rritur, jam 20 vjeçe. I kuptoj të gjitha. E di se nuk dua të bëhem as modele, as pianiste dhe as fëmija më i pëlqyer në facebook.

Mendoj fëmijërinë tënde mami, më kujtohet se më ke thënë që e vetmja vuajtje ishin gjunjtë e vrarë dhe tetat që u puthnin pa u pyetur në rrugë. Mua teta Romina një ditë më pa dhe as kokën nuk ma ledhatoi se më tha që më prishte flokët se i kisha kapur shumë bukur, se m’i kishte parë në facebook.

Të lutem mami, tani që jam rritur mos m’i posto më fotografitë në facebook. Kam nevojë që ndonjë teta apo xhaxhi edhe të më shohë e dojë për atë që jam në jetën reale.

*Letër imagjinare i një fëmije që sot është 5 vjeç, duhen dhe 15 vite që ajo të dërgohet, por unë e kam shkruar sot./KultPlus.com