Nën dirigjimin e mjeshtrit Dario Salvi, Orkestra e Filharmonisë së Kosovës do të prezantojë një program ekskluziv, plot ekspresivitet dhe nostalgji në Gala Koncertin e Vitit të Ri 2025, shkruan KultPlus.
Në koncert do të prezantohen koreografitë e pavdekshme të mjeshtrit botëror Mikhail Fokine, të shoqëruara nga muzika e Tchaikovsky-it, Saint-Saëns-it, and Adam-it, përmes balerinit dhe koreografit ikonik italian Toni Candeloro dhe Martina Arduino, prima balerina e të famshmit “Teatro alla Scala” – Milano.
Mbrëmja do të sjellë gjithashtu virtuozitetin e dy instrumentistëve të jashtëzakonshëm: violinistes franceze Anna Göckel, fituese e çmimit prestigjioz “Révélations Classiques de l’ADAMI”, dhe të trumbetistit të parë të Filharmonisë së Sofjes, Peter Makedonski duke mos harruar edhe copëza nga repertori i familjes Strauss.
Gala Koncerti i Vitit të Ri 2025 do të mbahet më 21 dhjetor, ora 19:30, në Sallën AMC./ KultPlus.com
Ismail Kadare dhe vepra e tij fitoi pavdekësinë këtë vit. Krijimtaria e kolosit të letrave shqipe është pasuri për vendin dhe për këdo që shfleton romanet e tij.
Ndërkohë, autorët që janë rritur me artin që Kadare nxori nga pena, i janë dedikuar studimeve për të. Kështu, Bedri Islami sjell librin “Kadare i oborrit apo i lirisë”, ku autori synon të gjejë përgjigjen e pyetjes nëse Kadare i ka shërbyer oborrit të pushtetit të shkuar apo ka qenë një dishepull i lirisë.
Ky botim i UET Press u promovua në Qendrën e Solidaritetit Fundjavë Ndryshe, në praninë e zonjës Helena Kadare.
“Kur fillova ta shkruaj këtë libër, në një takim që patëm me Ismailin, më dha vetëm një porosi, mos zbukuron asgjë, mos më bëj ashtu siç nuk jam“, u shpreh Bedri Islami.
“Dua t’ju siguroj që Ismaili do të ishte i kënaqur nga ky libër“, tha Helena Kadare.
Personalitete nga fusha të ndryshme të pranishëm në aktivitet kujtuan Kadarenë si artistin guximtar dhe luftëtar të lirisë.
“Kadare është apartiak, i takon të gjitha palëve. Madje është një pikë e fortë referimi për qenien tonë. Kadare ishte kurajoz, ishte guximtar, do të thosha që shumë bashkëjetues të Kadaresë tentuan të përplasen me të nëpërmjet ideve të tyre, por fati i tyre i tyre nuk qe i
“Liria ka gjithmonë një çmim, dua të kujtoj diçka që më ka thënë në prezencë të Helenës në një nga drekat tona, ku tha ndoshta askush nuk e ka ditur, por unë kam qenë i lumtur, sepse ia kam dalë të shkruaj të gjitha ato që kisha përbrenda”, rrëfeu kryetarja e parlamentit, Elisa Spiropali.
Në fund, si një kujtim i paçmuar, zonja Kadare vendosi në këndin e personaliteteve në Qendrën e Solidaritetit Fundjavë Ndryshe portretin e njeriut që ishte dashuria dhe frymëzimi i saj.
“Kam kënaqësinë dhe nderin të ve foton e Kadaresë që e solla posaçërisht për ju”, tha zonja Kadare./tch/KultPlus.com
Aktorja spanjolle Marisa Paredes ka vdekur në moshën 78-vjeçare, njoftoi Akademia e Filmit në Madrid.
“Kinemaja spanjolle humbet një nga aktoret e saj më ikonike”, thuhet në një deklaratë nga Academia de Cine.
Paredes, i nominuar për çmimin Goya për aktoren më të mirë për “My Secret Flower” në 1995, ka punuar me regjisorë si Pedro Almodóvar, Roberto Benigni, Guillermo del Toro dhe Amos Gitai.
Kryeministri Pedro Sánchez e përshkroi Paredes si “një nga aktoret më të rëndësishme që Spanja ka prodhuar”.
“Prania e tij në kinema dhe teatër, së bashku me angazhimin e tij për demokracinë, do të jetë shembull për brezat e ardhshëm”, shtoi ai.
Mediat spanjolle e përshëndetën Paredes si “madhështia e kinemasë spanjolle”.
Sipas Akademisë, ai luajti në më shumë se 75 filma në ekranin e madh, duke luajtur role të vogla në vitet 1960 dhe 1970 përpara se të bënte debutimin e tij në “Opera Prima” të Fernando Trueba./ atsh/ KultPlus.com
Një koncert me veprat e kompozitorëve më të njohur mbarëshqiptarë, ku u përfshinë vepra të krijuesve nga Shqipëria, Kosova dhe Mali i Zi u organizua në sallën “Aleks Buda”, në Akademinë e Shkencave.
Në koncertin e organizuar nga Komisioni i përhershëm i artit pranë kësaj akademie, ishte i pranishëm kryetari i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, Skënder Gjinushi dhe anëtarët e kryesisë të kësaj akademie, si dhe akademikë e studiues të njohur të fushave të ndryshme të shkencës dhe të artit.
Koncerti u çel nga akademiku Vasil Tole, i cili iu uroi mirëseardhjen të pranishmëve.
Tole falënderoi organizatorët e kësaj veprimtarie dhe shprehu vlerësimin e tij për veprat pianistike të kompozitorëve mbarëshqiptarë, për rolin dhe vendin që zënë në historinë e muzikës shqiptare dhe foli më tej për veçoritë e krijimtarisë së tyre.
Koncerti nisi me interpretimet e dy artisteve të reja Nikol Tupa dhe Hepi Kajca, të cilat luajtën në piano veprat e kompozitorëve shqiptarë të Kosovës: “Alla turca” të Fahri Beqirit, “Valle e zanave”, “Arie” dhe “Fuga.nr.3” të Rauf Dhomit, “Prishtina Blues” të Rafet Rudit, dhe “Alla Toccata” të Valton Beqirit.
Pas këtyre interpretimeve, që u pëlqyen dhe u duartrokitën nga të pranishmit, u interpretuan veprat pianistike të kompozitorëve të njohur Fehim Ibrahimi Zarko Mirkoviç, Thomas Simaku, Vasil S. Tole.
Veprën e Fehim Ibrahimit “Abel (es) Meditation”, e luajti në piano e bija e kompozitorit, pianistja e njohur Etrita Ibrahimi, ndërsa veprën “Albanian folk song My beautiful Morea” e interpretuan violinisti Gëzim Bulcari me pianisten Etrita Ibrahimi.
Vepra e akad. Vasil S. Tole “Agoj 3”, temë me 12 variacione, u luajt në piano nga Ardita Bufaj.
Në fund, koncerti u mbyll me veprën e Zarko Mirkoviç “Taraf trio”, që u interpretua në violinë nga Laura Llozi, në klarinetë në LA Çlirim Baruni dhe u shoqërua në piano nga Ardita Bufaj./atsh/ KultPlus.com
Këto miniatura 500-vjeçare prej druri të dizajnuar në formën e një guaske dhe që datojnë në shekullin,16-të janë gdhendje të vogla fetare të krijuara në Flanders (Hollandë).
Kërkesa e tregut për gdhendje fitimprurëse fetare të shekullit të 16-të ndodhi në Evropë, para periudhës së Reformimit të kishës, që u shtri në një periudhë skizme, 1517-1648, ishte një trend fisnikësh, të cilët kërkonin dhe gjeni bekim hyjnorë te këto hajmali arti.
Kur përpjekjet për të reformuar Kishën Katolike dhe Kishat Protestante, përfshinë të gjithë Evropën, aksesorët e lidhur me kishën nuk ishin më një kërkesë.
Kuratorët dhe konservuesit e mrekullive të vogla, në ekspozitën e Galerisë së Arteve të Ontario-s, përdorën ekzaminimet e teknologjisë së përparuar për të analizuar skulpturat e vockla brenda kutizave.
Disa pjesë të skulpturave janë më të vogla se fara e barit. Procesi i prodhimit mbetet një mister dhe gjurmët e arit dhe dekorimet e tjera pengojnë pamjet me rreze X, shprehen ekspertët.
Ata mendojnë se këto miniaturë janë bërë midis viteve 1500 dhe 1530 në Flanders, Hollandën e sotme. Syri i njeriut nuk është në gjendje të analizojë detaje për këto gdhendje të vogla, kështu që hulumtueve ju desh metoda bashkëkohore për të hedhur dritë mbi mënyrën e realizimit dhe zbulimin e dies kompozicionale. Ata përdorën skanimin e mikro-CT dhe Softuerin e Analizuar të Avancuar 3D,për të zbuluar se sa të ndërlikuara janë vërtet pjesët.
Miniaturat ishin një rezultat i një klase të re sociale në Evropë, që krijoi një kërkesë për këto gdhendje fetare portative me cilësi të lartë. Sidoqoftë, reforma i nxori ata nga moda duke i shndërruar në thesare të gdhendësve. Vetë ekspertët janë të befasuar nga mënyra se si janë realizuar këto miniatura me karakter fetar. Ata janë të papërsëritshme në llojin e tyre, edhe sot, kur teknologjia ofron një mundësi të shumëfishtë mjetesh për realizimin e gdhenjve në dru. Ata ishin dhe mbeten vërtetë suvenire të rralla, sepse i dedikoheshin besimit dhe janë fryt i mjeshtreve që shpirtin dhe virtuozitetin e tyre i shndërruan në të tilla kryevepra.
Kryetari i Komisionit Qeveritar për Persona të Pagjeturit, Andin Hoti, ka thënë se pas tri vitesh dialog dhe tendencave të pajustifikueshme për zvarritje nga ana e Serbisë, sot në Bruksel është miratuar formimi i Komisionit të Përbashkët që do të mbikëqyrë zbatimin e Deklaratës për Personat e Zhdukur.
Hoti tha se ky hap përben një moment të rëndësishëm në adresimin e shqetësimeve të Kosovës në lidhje me çështjen e personave të zhdukur, të cilën ai e quajti të ndjeshme dhe të rëndësishme për familjet në shoqërinë kosovare.
“Komisioni i Përbashkët, i kryesuar nga Bashkimi Evropian, do të jetë trupa më e lartë që do të ketë përgjegjësinë për mbikëqyrjen dhe sigurimin e zbatimit efektiv dhe në plotësi të Deklaratës së Personave të Zhdukur”.
“Njëkohësisht, do të shërbejë si platformë, ku më në fund do të mund të adresojmë të gjitha shqetësimet tona sa i përket ngecjeve në proces dhe mosadresimit adekuat të këtyre ngecjeve apo pengesave; përfshirë këtu mungesën e bashkëpunimit të Serbisë në Grupin Punues dhe refuzimin për të hapur arkivat përkatëse”, tha Hoti, transmeton Klankosova.tv.
Tutje, ai tha se shpreson që ky hap të shërbejë si një moment përparimi drejt zgjidhjes përfundimtare dhe të shumë vonuar, sipas tij, të fatit të personave të zhdukur dhe lehtësimit të dhimbjes së familjeve të tyre, të cilat tha se shumë kohë kanë pritur drejtësi dhe të vërtetën.
Artistja e madhe e kinematografisë shqiptare, Tinka Kurti feston sot 92-vjetorin e saj të lindjes.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja uroi sot aktoren e madhe për ditëlindjen.
“Protagoniste e filmit të parë shqiptar me metrazh të gjatë “Tana” dhe me mbi 300 role në skenën e teatrit dhe të filmit, Tinka Kurti është vlerësuar me çmime e tituj nderi si “Artiste e Merituar” dhe “Artiste e Popullit” dhe me medaljen “Mjeshtër i Madh i Punës”. I urojmë shëndet dhe e paçim sa më gjatë pranë nesh!” – shkruan Gonxhja në një postim në rrjetet sociale.
Tinka Kurti lindi më 17 dhjetor 1932 në Sarajevë në një familje artdashëse. Nëna e saj ishte një nga aktoret kryesore të Teatrit Kombëtar të Sarajevës. Familja e saj u shpërngul, kur Tinka ishte pesë vjeç, drejt qytetit të Shkodrës. Këtu mbaroi arsimin shtatëvjeçar dhe në vitin 1947 u nis në Tiranë për të studiuar në Politeknikumin e Tiranës. Rastësisht, siç do të shprehej ajo vetë vite më vonë, do të kalonte në degën e Dramës në Liceun Artistik.
Që prej rolit të veçantë të Tanës, në filmin e parë shqiptar në vitin 1958, Tinka Kurti mban mbi supe 75 vite karrierë me përkushtim të palodhur ndaj artit dhe kinematografisë shqiptare.
Kurti spikati jo vetëm për dramën që rolet e luajtura prej saj mbartnin, por dhe me mënyrën e interpretimit./atsh/ KultPlus.com
Të hënën mbrëma u shfaq reportazhi për rinovimin e katit të parë të objektit “Gërmia”, dhe transformimin e hapësirës në galerinë në të cilën sot ekspozohet dokumentimi i rezistencës mbi një dekadëshe civile dhe të armatosur të Kosovës, deri në lirinë e saj, përmes Reporting House.
“Reportazhi dhe organizimi i mbrëmshëm në veçanti iu dedikua të gjithë punëtorëve të Ndërmarrjes Publike Banesore (NPB) që punuan në rinovimin e kësaj hapësire dhe kthimin e saj për komunitet, si dhe bashkëpunëtorëve institucional, dhe partnerëve që mbështetën realizimin e Reporting House, një nga ta edhe Ministria e Kulturës”, bëhet e ditur një njoftimin e Ministrisë e cila në këtë mbrëmje u përfaqësua nga zëvendësministrja, Daulina Osmani.
Kryetari i Komunës së Gjilanit, Alban Hyseni, ka marrë vendim për ndalimin e përdorimit të mjeteve piroteknike në prag të festave të fundvitit.
“Ndalohet përdorimi i produkteve piroteknike fishekzjarrëve në vendet e hapura publike, përkatësisht në tregje, rrugë e sheshe”, thuhet në një njoftim për media.
Kjo ndalesë do të jetë në fuqi nga 20 dhjetor 2024 deri më 03 janar 2025.
Personat të cilët veprojnë në kundërshtim me këtë urdhëresë do të gjobiten në shumë prej 100 euro.
Për zbatimin e këtij vendimi do të kujdesen Drejtoria e Inspeksionit dhe Policia.
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani ka udhëtuar për Bruksel, ku do të marrë pjesë në Samitin BE-Ballkani Perëndimor përkrah liderëve të vendeve anëtare të BE-së, si dhe atyre nga Ballkani Perëndimor.
Temë kryesore e Samitit pritet të jetë zgjerimi i BE-së me përfshirjen e Ballkanit Perëndimor, si dhe do të trajtohen në veçanti: Plani i Rritjes për Ballkanin Perëndimor, Plani Ekonomik dhe i Investimeve, Agjenda e Gjelbër dhe Digjitale për Ballkanin Perëndimor, si dhe fusha të tjera si Politika e Përbashkët e Jashtme dhe e Sigurisë, luftimi i kërcënimeve hibride dhe kibernetike, dhe migracioni./KultPlus.com
Bekim Lumi ka lindur më 17 dhjetor të vitit 1966 në Suharekë, i cili konsiderohet si njëri ndër regjisorët më të vlerësuar në fushën e teatrit në Kosovë, shkruan KultPlus.
Gjatë viteve 1987 – 1991 Lumi ka studiuar Gjuhë dhe Letërsi Shqipe në Fakultetin Filologjik të Univerzitetit të Prishtinës, kurse gjat viteve 1992 – 1996 ka mbaruar studimet për Regji Teatri, në Akademinë e Arteve të Bukura në Tiranë, në klasën e profesor Agim Qirjaqit.
Në të njëjtin universitet, më 2010 ka mbaruar edhe studimet e magjistraturës. Nga viti 2002 deri në vitin 2008 ka punuar si gazetar i fushës së kulturës në radion “Evropa e Lirë”.
Përgjatë këtyre viteve, ai ka punuar si regjisor i pavarur, në Teatrin Kombëtar të Kosovës, në Teatrin “Dodona” si dhe ka realizuar projekte teatrore me kompaninë e tij teatrore “Loja”.
Disa nga shfaqjet e tija kryesore janë: “Mesimi”, “Galani”, “Arushani & Fejesa”, “Shtëpia e Bernarda Albës”, “Çifti Martin”, “Këmisha e gjakut”, “Dillerat”, “John Cage’s Hamlet”, “Nana dhe fëmija” dhe e fundit “Arturo Ui”. Me shfaqjet e tija, ai ka qenë pjesmarrës në dhjetra festivale të rëndësishme kombëtare e ndërkombëtare, në Zvicër, Gjermani, Itali, Greqi, Rumani, Bosnjë e Hercegovinë e në vende të tjera.
Bekim Lumi, me punën e tij si regjisor është shpërblyer me shumë cmime kombëtare e ndërkombëtare, ndër të cilat edhe: në vitin 2006, me shfaqjen “Mësimi”, në Festivalin Ndërkombëtar të Teatrit në Lugano të Zvicrës ka fituar cmimin kryesor për shfaqjen më të mirë; Në vitin 2016 ka fituar “Cmimin Vjetor për Shfaqjen më të mirë”, të cilën e ndanë Ministria e Kulturës e Kosovës. Lumi ka qenë botues dhe kryeredaktor i revistës së mirënjohur për teatër “Loja” e cila është botuar në Kosovë nga viti 2006 deri në vitin 2010. B
Lumi është autor i dhjetra shkrimeve, analizave, studimeve e eseve për teatrin dhe përgjithësisht për skenën kulturore në Kosovë dhe më gjerë. Nga viti 2013 ka punuar si profesor në Fakultetin e Arteve, dega e regjisë së Teatrit.
Ndërkaq, ai vdiq në vitin 2018 pas një sëmundje të rëndë. /KultPlus.com
Si testament i përkushtimit për promovimin e lirisë dhe edukimit, Shkolla Finlandeze në Kosovë ka marrë përsëri vëmendje ndërkombëtare, me shfaqjen e saj të tretë në CNN, në kuadër të iniciativës së CNN të quajtur “Dita e Tokës” (#CallToEarth).
Prishtinë, 17 dhjetor – Për të tretin vit me radhë Shkolla Finlandeze tërheq vëmendjen botërore të mediumit prestigjioz amerikan CNN të cilin e shikojnë mbi 300 milionë njerëz në ditë mesatarisht. Kësaj radhe shkolla është pasqyruar rreth aktiviteteve vetëdijësuese rreth mbrojtjes së ambientit përmes formave të ndryshme kreative dhe artistike, duke rritur ndërgjegjësimin në këtë drejtim anëmbanë globit.
Aktivitetet inovative të Shkollës Finlandeze tashmë 3 vite me radhë pasqyrohen në CNN, duke promovuar iniciativa të rëndësishme për shoqërinë dhe mjedisin të cilat iu mësohen fëmijëve që nga niveli parashkollor. Sistemi finlandez vlerëson edukimin e nxënësve në fusha të ndryshme të jetës shtesë anës akademike, duke iu kushtuar rëndësi të madhe zhvillimit të tërësishëm të fëmijëve.
CNN ka përzgjedhur aktivitetet e Shkollës Finlandeze si me të veçantat në Evropë dhe ka shfaqur ato në disa edicione televizive, duke bërë jehonë të jashtëzakonshme tek qindra miliona shikues në mbarë botën. Kosova në baza ditore promovohet në CNN përmes projekteve të Shkollës Finlandeze, të cilat shfaqen në rrjetin më të madh televiziv kombëtar amerikan. Nxënësit e shkollës janë dalluar për qëndrimin e tyre në përkrahje të kësaj iniciative.
E udhëhequr nga praktikat më të mira të sistemit arsimor të Finlandës, Shkolla Finlandeze krenohet me zhvillimin e plotë të nxënësve të saj. Duke u frymëzuar nga qasja e tërësishme, mundësitë e barabarta dhe theksi mbi të menduarit kritik dhe kreativitetin, të cilat janë karakteristike të arsimit finlandez, Shkolla Finlandeze krijon një mjedis që inkurajon kureshtjen, kërkimin dhe rritjen personale.
Duke qenë e vetmja shkollë anëtare e CIS në vend, shkolla integron standardet ndërkombëtare të arsimit, duke ofruar një përvojë mësimore gjithëpërfshirëse dhe botërore të rëndësishme për të gjithë nxënësit. Poashtu, si Shkollë Ndërkombëtare Cambridge, shkolla krijon shtegun për nxënësit të përgatiten për studime në të ardhmen që përputhen me universitetet më prestigjioze anembanë globit.
E rrënjosur në besimin se arsimi shtrihet përtej teksteve shkollore, Shkolla Finlandeze krijon një mjedis që nxit mësimin përmes praktikës, lojës, dhe kreativitetin. Gërshetimi unik i standardeve ndërkombëtare dhe filozofisë arsimore të Finlandës iu ofron nxënësve një avantazh të veçantë ndërsa përgatiten për të studimet e tyre në vende të ndryshme të botës.
Për më shumë informata rreth Shkollës Finlandeze dhe qasjes së saj në edukimin me standard ndërkombëtare me qasjen unike të sistemit finlandez të arsimit, vizitoni shkollën apo kontaktoni në [email protected] ose +383 45 235 650./KultPlus.com
Poezi e shkruar nga Esad Mekuli. Esad ishte i martuar me Sehadete Dokon. Sehadete Doko-Mekuli ishte një gjinekologe dhe pedagoge universiteti.
( Sehadetit, shoqes sime )
Flokët tashma m`u zbardhën, kaloi e marra rini – e unë ende nuk të gjeta! Mbi flatrat e vjetve e të andrrave zbulova kudo nga një pjesë tandën. ****
Mbi flatrat e vjetëve e të andrrave kaq herë zbulova në tjera ty – shoqe të andrrueme, ty, të vetmen, që me sy të ambël më shikon e më përkdhel me za që në zemër prek.
**** Në vjeshtën e jetës sime, në vetminë time Solle dhuratat e para të gëzimit pranveror: pranë teje jeta m`u ba dy herë ma e bukur ( se vetëm së bashku me grua, njeriu bahet Njeri) bashkëshortja ime flokëverdhë, gruaja ime e dashtun! /KultPlus.com
Sot janë bërë 92 vjet nga lindja e artistës së madhe të skenës dhe e kinemasë shqiptare, Tinka Kurti
Kurti lindi më 17 dhjetor te vitit 1932 në Sarajevë. Ajo ka lindur dhe është rritur në një familje artëdashëse pasi nëna e saj në rininë e vet ka qenë aktore kryesore në Teatrin Kombëtar të Sarajevës në Bosnje dhe Hercegovinë.
Arsimin bazë 7-vjeçar ajo e mori në Sarajevo dhe kur ishte vetëm 13 vjeç familja e saj u shpërngul për në qytetin e Tiranës ku vazhdoi edhe studimet në Politeknikumin e Tiranës.
Ajo rastësisht u regjistrua për të studiuar në degën e Dramës në shkollën e mesme të Dramës së asaj kohe. Shumë pak kohë pasi kishte filluar të ndiqte studimet në këtë specialitet, ajo u përjashtua nga shkolla me motivacionin “shfaqje të prirjeve liberale”.
Ishte pikërisht regjisori Andrea Skanjeti ai që pikasi talentin e saj të jashtëzakonshëm për ta rikthyer Tinkën edhe njëherë tjetër në skenë me shfaqjen “Dasëm Shkodrane”. Pas themelimit të Teatrit “Migjeni” në qytetin e Shkodrës ajo bëhet pjesë e trupës si aktore gjysmë profesioniste dhe ishte gjithashtu ndër 10 aktorët që themeluan institucionin e qytetit të Shkodrës.
Ishte çmimi “Aktorja më e mirë e Republikës” dhe kupa e festivalit në Festivalin e parë të Teatrit Shqiptar që e ngjitën aktoren Tinka Kurti në kategorinë e aktorëve profesionistë me rolin në shfaqen “Toka Jonë” me regji të Kol Jakovës.
Gjatë karrierës së saj aktorja Tinka Kurti ka interpretuar rreth 260 role në skenën e teatrit dhe 95 role në kinematografi.
Në 1994 ajo hyri në Enciklopedinë e Institutit Biografik Amerikan si një nga 5,000 gratë më të shquara në botë dhe madje më 17 Dhjetor 2007 ajo u ftua në Uashington (SHBA) për të vendosur një pllakë mermeri me emrin e saj në këtë Institut.
Roli i saj më i fundit do të ishte në kinematografi në filmin “Bota” (2014).
Tinka për karrierën e saj artistike është vlerësuar me Çmime dhe Tituj të tjerë si Artiste e Merituar & Artiste e Popullit 1961, me urdhërin “Grand Master” i akorduar nga Presidenti i Republikës për veprimtarinë e saj artistike. /atsh/ KultPlus.com
Në drejtimin e kryetares Mimi Kodheli, u zhvillua mbledhja e radhës e Komisionit për Politikën e Jashtme.
Në këtë mbledhje, komisioni shqyrtoi dy projektligje.
Për projektligjin “Për ratifikimin e Konventës së Këshillit të Evropës për veprat penale që lidhen me pasurinë kulturore, bërë në Nikosia, më 19.5.2017”, të ftuar ishin Lira Pipa, zëvendësministre e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit dhe stafi shoqërues.
Në prezantim të këtij projektligji Pipa, u shpreh se, qëllimi i ratifikimit të kësaj konvente është bërja e këtij akti ndërkombëtar pjesë të kuadrit ligjor të brendshëm, duke synuar kështu parandalimin e shkatërrimit, dëmtimit dhe trafikimit të pasurisë kulturore si dhe promovimin e bashkëpunimit kombëtar dhe ndërkombëtar në luftimin e veprave penale që lidhen me pasurinë kulturore.
Relatori Petro Koçi tha se ratifikimi i Konventës së Këshillit të Evropës për Veprat Penale që lidhen me Pasurinë Kulturore qëndron në kuadër të bashkëpunimit me vende të tjera, me qëllimi parandalimin e shkatërrimit, dëmtimit dhe trafikimit të pasurisë kulturore.
Pas diskutimeve, ky projektligj u miratua në parim, nen për nen dhe në tërësi.
Për projektligjin “Për ratifikimin e marrëveshjes kuadër të huasë, ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe bankës për zhvillim të Këshillit të Evropës, për financimin e projektit “Laboratorët inteligjentë (smart labs) – digjitalizimi i sistemit arsimor shqiptar”” të ftuar ishin Kesiana Halili drejtoreshë e Përgjithshme e Borxhit Publik, Elona Mistrovica drejtoreshë në drejtorinë e Marrëdhënies së Sigurimit dhe Ndihmës së Huaj, etj.
Halili, në fjalën e saj të prezantimit të këtij projektligji, u shpreh se ky projektligj synon ratifikimin e marrëveshjes kuadër të huas, ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Bankës për Zhvillim të Këshillit të Evropës, për financimin e projektit “Laboratorët inteligjentë (Smart Labs) – digjitalizimi i sistemit arsimor shqiptar”, me qëllim akordimin e një huaje, në shumën 27 000 000 euro, për projektin e mësipërm. Ky projekt bashke financohet nga një grant ËBIF, në shumen 10 milionë euro.
Relatorja e çështjes, Klodiana Spahiu, vuri në dukje se faza e tretë e këtij projekti, synon ta shtrijë këtë iniciativë në 615 shkolla te vendit, duke rezultuar ne 654 Smart Labs-e të rinj. Kjo nismë gjithëpërfshirëse po revolucionarizon mënyrën se si teknologjia dhe kodimi mësohen në shkolla, duke përgatitur studentet me aftësi thelbësore për të ardhmen.
Pas diskutimeve, anëtarët e komisionit e miratuan këtë projektligj në parim, nen për nen dhe në tërësi./atsh/KultPlus.com
Ti nuk je krijesë e përbuzun, e mbrapsht. Jo, as rob, as djall nuk je! Ti nuk je mallkim për njerëzimin.
Je pjesë e pandashme pa të cilën nuk mund të mendohet jeta e njeriut – pa të cilën ajo nuk mundet me qenë… Femën, ti hymn i përjetshëm i përtërimjes, i gëzimit njerëzor, i vet jetës!
Ti bashkëluftare në rrugët për qëllimet e nalta njerëzore, për mbërrijtjen e lumnisë së të gjithë njerëzve, mbarë njerëzimit!
Aeroporti ishte një skenë që i ngjante një labirinti të vdekur, ku çdo hap ishte një vendim që mund të ndryshonte gjithçka. Ne, ishim vendosur pranë bunkerëve të naftës dhe benzinës. Një vendndodhje që, nga njëra anë, dukej strategjike për të shmangur vëmendjen e artilerisë, por nga ana tjetër, ishte një bombë e fshehur që mund të shpërthente në çdo moment.
Bunkerët ishin të mbuluar me shtresa të trasha betoni, të ndërtuara për të mbrojtur rezervat jetike nga ndonjë sulm. Megjithatë, edhe pse na jepnin një farë sigurie nga jashtë, çdo shpërthim afër mund të ndezte gjithçka. Ajri aty ishte i rëndë, i përzier me aromën e naftës që dukej sikur ngjitej në lëkurë dhe nuk të largohej kurrë.
Më kujtohet si sot, sesi heshtja e frikshme ndërpritej vetëm nga të çarat e dëshpëruara të natyrës për të mbijetuar. Një zhurmë në distancë na paralajmëroi për avionët që afroheshi përsëri. Një burrë pranë meje, i cili dikur punonte si mekanik në aeroport, pëshpëriti: “Nëse godasin këtu, s’ka mbetur asgjë nga ne.”
Megjithatë, askush nuk lëvizi. Lodhja dhe rrethanat kishin bërë që të mos kishim më fuqi as për të menduar për një plan të ri. E vetmja gjë që mund të bënim ishte të prisnim. Ndërkohë, një grua filloi të përgatiste një copë bukë për dy fëmijët e saj të vegjël. Nuk kishte asgjë të tepërt për ne të tjerët, por askush nuk u ankua. Vetëm pamë dhe dëgjuam zhurmën e avionëve që kalonin përsipër.
Papritur, një shpërthim i fuqishëm shpërtheu në distancë. Tokat përreth bunkerëve dridheshin, sikur vetë toka po bërtiste. Një shpërthim tjetër ndodhi më afër. Zhurma e saj ishte aq e madhe, sa na lëshoi të gjithë përtokë. Aroma e tymit u përhap si një hije që po përpiqej të na mbytë. E pashë njëri prej bunkerëve të dridhej, dhe për një moment, mendova se gjithçka do të mbaronte aty.
Por nafta nuk mori flakë atë natë. Si me një mrekulli, bunkerët e qëndruan stoikë, ndërsa ne, të shtrirë mbi dhe, mezi arrinim të mbanim frymën. Dikush filloi të lutej në heshtje. Ishte hera e parë që dëgjova një zë njerëzor pas disa orësh, një zë që nuk ishte i thyer nga frika, por nga shpresa.
Kur zhurmat më në fund pushuan, dolëm nga strehimi ynë i improvizuar për të parë dëmet. Një pistë aty pranë ishte bërë pluhur, ndërsa bunkerët përreth nesh dukeshin të paprekur, edhe pse me disa çarje. Atë natë, mësova diçka për frikën dhe shpresën. Frika ishte gjithmonë aty, si një hije që të ndiqte kudo. Por shpresa… shpresa ishte dritë që shfaqej në momentet më të errëta. Ishte ajo që na mbajti të qëndronim aty, pranë bunkerëve të naftës, në vend që të vraponim larg.
Në fund, nuk ishte vetëm mbijetesa fizike që na mbajti gjallë. Ishte lidhja jonë me njëri-tjetrin, ndarja e dhimbjes dhe shpresës mes nesh, që na bëri të përballonim një tjetër natë. Dhe ajo lidhje, në atë vend të mbushur me naftë e rrezik, ishte më e fuqishme se çdo shpërthim.
Lufta e Kosovës, përfaqëson një nga periudhat më të errëta dhe më të tmerrshme në historinë e popullit shqiptar. Ato ditë ishin plot vuajtje, dhimbje dhe sakrifica të jashtëzakonshme, ku secili njeri u gjend përballë një beteje për mbijetesë – jo vetëm fizikisht, por edhe shpirtërisht.
Në atë kohë, shkatërrimi dhe humbjet ishin të pranishme në çdo hap. Familjet ndaheshin, fshatra të tëra digjeshin dhe qytetet bëheshin arenë dhune. Por në mes të gjithë atij tmerri, guximi dhe qëndresa e njerëzve të zakonshëm ngriheshin si një dritë që nuk shuhej kurrë. Të gjithë ata që përjetuan luftën mbartin një barrë të rëndë kujtimesh, që nganjëherë janë shumë të dhimbshme për t’u ndarë.
Bombardimet e NATO-s kishin nisur (24 mars 1999), dhe presioni ndaj forcave serbe ishte në rritje. Ndërkohë, në terren, shqiptarët po përballeshin me masakra të tmerrshme, dëbime masive dhe shkatërrime. Familjet qëndronin të fshehura në pyje, apo ndërtesa të braktisura, ndërsa kolonat e refugjatëve zgjateshin kilometra të tëra. Ishte një kohë ku çdo ditë ndjehej si një betejë mes jetës dhe vdekjes.
Për shumë, aeroporti, vendet pranë rezervave të naftës, ose objekte të tjera strategjike, ishin vende që frymëzonin frikë, pasi ato ishin objektiva të sulmeve ajrore. Në ato zona, njerëzit mbijetonin me frymëmarrje të ndalur, duke pritur që shpërthimi i radhës të mos i kapte ata./ KultPlus.com
Lumnije Kqiku është mjeke dhe ligjëruese në Universitetin e Mjekësisë në Graz Austri. Më 12 dhjetor të këtij viti Lumnije Kqiku shpallet si një nga mjekët më të mirë në botë, duke u përfshirë në listën “Doctor-to-Doctor’s Top World’s 100”.
Ky çmim është një arritje e jashtëzakonshme që vlerëson punën e palodhur dhe përkushtimin e mjekëve që kontribuojnë në avancimin e fushës së shëndetësisë dhe dentistrisë.
Pjesëmarrësit në këtë listë përzgjidhen sipas një sërë kriteresh, të cilat përfshijnë nivelin e arsimit të mëtejshëm, ekspertizën specialistike dhe një angazhim të thellë në kërkimin shkencor.
Lumnije Kqiku ka treguar njohuri të shkëlqyera në fushën e saj, duke u shquar për aftësitë e saj profesionale. Kjo njohje nuk është thjesht një çmim, por një testament i përkushtimit të saj për t’i shërbyer fushës se shkencës dhe edukimit.
Një nga aspektet që e dallon Kqikun është angazhimi i saj në organizimin e kongreseve, konferencave dhe seminareve, leksioneve dhe aktiviteteve kërkimore.
Ajo ka pasur një rol aktiv në promovimin e praktikave të reja dhe inovative në dentistri, sidomos traumatologji dhe endodoncion, duke ndihmuar kolegët e saj të përmirësojnë shërbimet që ofrojnë.
Këto aktivitete e vendosin atë si një lidere në fushën e saj, duke i dhënë zë njohurive dhe përvojave të saj, dhe kështu duke kontribuar në ndërtimin e një komuniteti më të fuqishëm profesionalisht.
Përveç angazhimeve të saj në edukim dhe kërkimin shkencor, Kqiku ka përmirësuar format e përdorimit të teknologjisë në praktikën dentare. Ajo ka implementuar teknologji inovative që kanë revolucionarizuar trajtimin dhe menaxhimin e pacientëve sidomos atyre me traumë akute dento – alveolare. Këto ndryshime jo vetëm që përmirësojnë efikasitetin e procedurave, por gjithashtu rrisin kënaqësinë dhe besimin e pacientëve në trajtimet dentare.
Kjo qasje e përparuar për të lehtësuar proceset praktike e bën Kqikun një model për mjekët e tjerë dhe një frymëzim për brezat e ardhshëm të profesionistëve të shëndetësisë.
E gjithë kjo punë e palodhur dhe angazhimi i përgjegjshëm për të sjellë ndryshime të dukshme në fushën e mjekësisë e bëjnë Kqikun meritore për këtë nder të lartë. Ky çmim nuk është vetëm një arritje personale, por një reflektim i përmirësimit të vazhdueshëm dhe angazhimit për të ofruar shërbime cilësore shëndetësore. \
Kqiku ka marrë shumë çmime kërkimore dhe është ftuar në shumë vende ku ka mbajtur leksione të shumta “keynote” dhe ka shërbyer si eksperte e endodontikës dhe traumatologjisë dentare.
Ajo është anëtare e shumë shoqatave dentare vendore dhe ndërkombëtare. Në prill të vitit 2023, Kqiku është nderuar me Çmimin “Personalitet Nderi me medalje të artë” nga Qyteti i Graz-it të Austrisë.
“Çmimit për Arritje Jetësore”, do te behet në qershor 2025 në Sardegna të Italisë./ KultPlus.com
Në shenjë të kremtimit të festave të fundvitit, të mërkurën, më 18 dhjetor 2024, në orën 19:00, KultPlus organizon Mbrëmje Letrare me poetin e njohur, Lulzim Tafa.
Në këtë mbrëmje do të marrin pjesë personalitete të jetës kulturore dhe akademike, poetë, aktorë, lexues të poezisë dhe miq të poetit.
Në këtë mbrëmje do të lexohen poezi nga krijimtaria e poetit Lulzim Tafa, poezi që do të shoqërohen me tinguj të kitarës dhe shije të verës.
Jam i varfër, po i lire, ndaj më pëlqen varfëria; kush do të rrojë më mirë, s’urdhëron dot veten e tia. Mbreti, sikur të më thotë: «Hajde në pallat me mua, të gëzosh dhe ti në botë^, do t’i them: «Zot, nukë dua; për të ngrën’ e për të pirë nukë mund të shes lirinë; i varferi rron më mirë s’ai që do madhërinë. S’më duhet ergjëndi mua, dua lirine dhe ndere, dua te bej si te dua, jo si te duan te tjere. Kush mund e ben si do vete, ben si thote Perendia, nuke ka ne kete jete gje m’e vyer se liria. /KultPlus.com
