Riviera Shqiptare shtrihet përgjatë detit Jon rreth 100 kilometra nga Vlora në veri, deri në Sarandë, që ndodhet në kufirin grek, sipas një artikulli të botuar në revistën franceze “Figaro Nautisme”.
Kjo vijë bregdetare shkon përgjatë limaneve të egër dhe shkëmbinjve të pjerrët nga vendpushimet bregdetare në fshatrat autentikë.
Vizitoni shtatë vendet mahnitëse gjatë turneut tuaj në jug të Shqipërisë.
Vlora – hyrja në Rivierën Shqiptare
E vendosur në zemër të gjirit me të njëjtin emër, qyteti i Vlorës është i mbushur me vende emblematike; Sheshi i Flamurit dhe Muzeu i tij i Pavarësisë, Xhamia e Muradies, Varrezat e Dëshmorëve…
Në fund të këtij pushimi kulturor, kthehuni në bregdet për të shijuar gjiret e egra dhe limanet me ujëra të pastër kristal.
Shijoni një zhytje sensacionale për një zbulim të Rivierës ekzotike!
Orikumi – jeta tradicionale vendase
Vazhdoni udhëtimin tuaj drejt fshatit të bukur të Orikumit, një ‘portret’ i vërtetë i jetës lokale.
Lëreni veten të tundoheni nga pyjet e larta deri në mbi 2000 metra mbi nivelin e detit.
Do të zbuloni shumë lloje pemësh me forma mahnitëse, si dhe një përqendrim të lartë të kafshëve të egra, duke përfshirë shqiponjat e arta dhe ujqërit.
Dhërmiu – fshati me dy pamje
Në verë, fshati shndërrohet në një vendpushim të kushtueshëm dhe të gjallë bregdetar.
Dhërmiu kufizohet nga një plazh olimpik me rërë të hollë dhe me pamje nga Manastiri i Shën Theodhorit, duke formuar një mjedis mahnitës!
Jala- e imët dhe e artë
Jala është një nga plazhet më të bukura në rajon. Rëra e saj e imët, e artë dhe uji i kaltër, formojnë një peizazh idilik.
Lukova – fshati i njëmijë aromave
Vazhdoni udhëtimin drejt Lukovës.
Një thesar i vërtetë ku ajri i kripur i detit Jon përzihet me aromat e luleve të egra dhe portokalleve.
Ky fshat në bregdetin shqiptar është shtëpia e një prej plazheve më të bukura në të gjithë vendin dhe do t’ju lejojë të relaksoheni në qetësi të plotë.
Saranda – joshëse
Ky qytet bregdetar me një atmosferë miqësore ndodhet pikërisht përballë ishullit të Korfuzit.
Shkoni për një shëtitje në shëtitoren e saj bregdetare, dhe ndaloni në fshatin e vogël të Ksamilit për t’u çlodhur në plazhet e mrekullueshme dhe për të notuar në ishujt e tij.
Mos e humbisni sitin arkeologjik të Butrintit, i listuar si një sit i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s, më pak se 20 kilometra në jug.
Butrinti – një nga vendet e klasifikuara të UNESCO-s
Butrinti, një park kombëtar dhe vend arkeologjik, është një vend i paharrueshëm që do t’ju lejojë të zhyteni në historinë e largët të vendit.
Në zemër të një ekosistemi të jashtëzakonshëm, vendi ndërthur monumentet historike të lashta greke me atraksionet natyrore të bimësisë së ruajtur.
Një vend ideal për të përfunduar udhëtimin tuaj në Rivierën Shqiptare!
Shqipëria nuk është prekur ende nga turizmi masiv, por po tërheq gjithnjë e më shumë turistë që kërkojnë autenticitet dhe udhëtime të orientuara drejt natyrës dhe kulturës.
Ka shumë gjëra për të parë dhe bërë në Shqipëri! Plazhe të mrekullueshme, vende të UNESCO-s, monumente historike…
Shqipëria ka një histori magjepsëse dhe një trashëgimi arkitekturore që ia vlen të vizitohet.
Adhuruesit e natyrës mund të eksplorojnë male, pyje dhe shtigje të shumta të ecjes.
Zgjidhni udhëtimin tuaj midis majit dhe tetorit: temperatura e detit është e këndshme, shirat janë të lehta dhe transparenca nënujore është e shkëlqyer./atsh/KultPlus.com
Pemet e kopshtit te amullta rrine ne ajrin e bute te mbremjes, si te ishin piktura mbi nje pelhure te holle; nje zog i perhimet qe kolovitet mbi degen e nje pjeshke ne lulezim, keqyr mire se mos turbullon heshtimin qofte edhe vetem nje klithme; gjithcka eshte ne gjume, dhe hena qe reflektohet ne ujin e liqenit, eshte si nje barke imcake ne mes te livadhit te ndricuar me ar./ KultPlus.com
Nesër do të bëhet hapja e ekspozitës “Jeta, Arti dhe Koha” e piktorit Donat Krasniqi, e kuruar nga Naser Shatrolli, shkruan KultPlus.
Ekspozita do të mbahet në Qendrën Kulturore “BogdaniPolis” në Katedralen Nënë Tereza në Prishtinë, me datë 29.05.2024 (E MËRKURË) në ora 19:00./ KultPlus.com
Talenti i Alexandre Calame u vërejt për herë të parë në 1829 nga bankieri Jacques-Amédée Diodati, i cili pagoi për të për të studiuar me François Diday, mjeshtri i peizazheve alpine në Gjenevë dhe përreth.
Kjo pamje e liqenit Brienz është tipike se si Calame u ndikua nga piktura holandeze e peizazhit të shekullit të shtatëmbëdhjetë. Më 1838, ai udhëtoi për në Holandë për të studiuar veprën e Meindert Hobbema dhe Jacob van Ruisdael, pasi zbuloi shkollën holandeze nga koleksionistët e Gjenevasë, të cilët preferuan realizmin e saj të mundimshëm dhe predikimin për pikëpamjet lokale në vend të veprave akademike, të idealizuara të shkollës italiane.
Calame mësoi nga mjeshtëria teknike e shkollës holandeze, veçanërisht në dhënien e ujërave të pastër të liqenit dhe shkëlqimin e gjetheve. Atmosfera e pastër, e ngrohtë dhe e qetë e liqenit Brienz rrezaton emocion. Loja e dritës është jashtëzakonisht delikate, duke filtruar nëpër gëmusha pemësh në të majtë për të krijuar një fletë metalike për elementët në plan të parë dhe në mes, të theksuar nga rrezet e dritës në anën e djathtë./Liberale.al/ KultPlus.com
Filmi “Si e verdhë e sëmurë” (2024) i regjisores Norika Sefa, që shfaqi premierën në festivalin e Roterdamit këtë janar, shpërblehet me çmimin filmi më i mirë i shkurtë në Beldocs.
Filmi është një thurje nga materialet arkivore të video kasetave të tregimeve familjare që nuk janë më. Ai zhytet në kujtesën e Norës, ku realitetet shkrihen, hapësira e jetës bëhet skenë e rutina performancë.
“Si e verdhë e sëmurë” (23′) është realizuar me mbështetjen e #QKK-së dhe është prodhuar nga shtëpia filmike CMB, me producent Mentor Shalën e bashkëproducent Besnik Krapin dhe Norika Sefën./ KultPlus.com
Ndikimi i muzikës së Rilindjes Italiane, ka mbërritur shpejt në Shqipëri nëpërmjet priftërinjve dhe misionarëve arbëreshe.
Palokë Kurti, autori i këngës së njohur popullore qytetare shkodrane “Për mue paska kenë kismet”, ishte ndër të parët kompozitorë të Rilindjes tonë kombëtare. Krijimet e tij janë si tip ariesh të vogla operistike, të mirënjohura si jaret shkodrane.
Arsyeja që e lidhë Kurtin me Italinë, vendin e lindjes së operas ishte mësuesi i tij i parë i muzikës. Që në moshë të vogël Kurti u regjistrua në shkollën françeskane dhe At Tomë Marcozzi, një prift arbëresh, e mësoi rreth muzikës dhe të luajë instrumente muzikore.
Marcozzi, i përkushtuar në misionin e tij, jo vetëm që ka mësuar të vegjlit e kolegjit françeskan në Shkodër, por edhe ka siguruar që për mësimin e tyre, të vinin plot instrumente muzikore nga përtej detit. I frymëzuar nga mësuesi i tij dhe qyteti i lindjes, Palokë Kurti ka lënë shumë momunente të këngës popullore qytetare shkodrane, dhe rrugën e tij kanë ndjekur edhe të bijtë Lec e Zef Kurti./ KultPlus.com
Më i keqi analfabet është analfabeti politik. Nuk dëgjon, nuk flet në ngjarje politike pjesë nuk merr. Ai nuk e di se çmimi i jetës çmimi i fasuleve, i peshkut, i miellit, i qirasë, i këpucëve dhe barnave nga vendime politike varen. Analfabeti politik është aq kafshë, sa shet edhe mend e fryhet si gjel kur thotë “e urrej politikën” Por është i trashë dhe nuk e di trapi, se nga padija e tij politike çfaqen kurvat, braktisja e të miturve, grabitësit dhe më i keqi i të gjithë horrave, që është politikani i pandershëm, mashtrues dhe i korruptuar, që lëpin këmbët e ndërmarrjeve kombëtare dhe atyre shumëkombëshe./KultPlus.com
U nënshkrua sot marrëveshja e bashkëpunimit ndërmjet Akademisë së Shkencave të Shqipërisë (ASHSH) dhe Universitetit të Arteve. Marrëveshja u nënshkrua nga kryetari i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë akad. Skënder Gjinushi dhe rektori i Universitetit të Arteve prof. Kastriot Çaushi, në praninë e zëvendëskryetarit të Akademisë së Shkencave akad. Vasil Tole dhe sekretarit shkencor akad. Shaban Sinani.
ASHSH bëri me dije se, marrëveshja e bashkëpunimit midis palëve shtrihet në të gjitha fushat e dijes, me përparësi fushat me më shumë interes të përbashkët, si studimet për artin dhe kulturën.
Palët do të bashkëpunojnë për zhvillimin e aktiviteteve të përbashkëta shkencore, si: kuvende, kongrese, konferenca, forume, simpoziume etj. Marrëveshja ka për qëllim rregullimin e bashkëpunimit ndërinstitucional, si dhe midis strukturave përbërëse të tyre./atsh KultPlus.com
Ambasada amerikane në Prishtinë, ka uruar kadetët e Kosoëvs me rastin e diplomimit të tyre në Akademinë Prestigjioze Ushtarake të SHBA-së.
Përmes një shkrimi në në rrjetet sociale, nga ambasada amerikane theksojnë se presin që këta kadetë të japin kontributin me kolegët në Forcën e Sigurisë së Kosovës dhe të ndajnë përvojat njohuritë e fituara atje.
”Urime të gjithë të diplomuarve të Klasës së vitit 2024, dhe një thirrje speciale për Vesa dhe Andrin, kadetët kosovarë që u diplomuan në Akademinë Prestigjioze ushtarake të SHBA-së, West Point! Ne presim kontributin tuaj të çmuar dhe ndërsa ndani njohuritë dhe përvojat tuaja me kolegët tuaj në Forcën e Sigurisë së Kosovës”.
“The Door” është një orkestër e përbërë nga 20 muzikantë të jashtëzakonshëm nga Shkodra, të cilët kanë performuar në festivale në Shqipëri dhe Evropë.
Rrugëtimi i tyre ka qenë i gjatë dhe sfidues, por historia e tyre tregon se si muzika transformon jetën e artistëve me nevoja të veçanta.
Ata ishin pjesë të hapjes së Javës së Evropës në Shkodër.
“The Door”, si e gjallëron muzika jetën e njerëzve me nevoja të veçanta
Një mbrëmje vere në Lillehammer, Norvegji, një grua me një fustan të kuq po shijonte muzikën, kur një burrë e ftoi të kërcenin.
“Ishte mbrëmja pas koncertit që patëm atje. Dukej si një përrallë: dritat, muzika, buzëqeshjet, emocionet dhe lumturia në sytë e tyre. Ata kërcenin në pistë dhe ne i vështronim. Nuk do ta harroj kurrë atë imazh; ishte një nga çastet më të mira të punës sime. Pikërisht atë çast e kuptova se gjithçka që kishim bërë ia vlente”.
Për Kastriot Facin ky është kujtimi më i çmuar gjatë gjithë viteve që punon me “The Door”, një grup muzikantësh me nevoja të veçanta në Shkodër.
Gruaja që kërcente ishte Silva Pjetrushi, një person me sindromën Down dhe një nga muzikantet e grupit. Ishte vallëzimi i saj i parë.
“Të gjithë muzikantët në grup kanë nevoja të veçanta. Ata nuk flasin shumë, por nuk është e vështirë të lexosh në sytë e tyre gëzimin që ndiejnë nga muzika apo aktivitetet shoqërore”, thotë Faci, drejtuesi organizativ i grupit, i cili ka një kujtesë të qartë të gati 20 viteve më parë, kur njerëzit me nevoja të veçanta nuk kishin fare mundësi.
“Sot flasim për pengesa të thyera, por dikur situata ishte shumë më e rëndë. Stigma ishte e dukshme, ashtu si edhe paragjykimi. Qëndrimi i komunitetit nuk ishte kaq pozitiv apo i hapur sa sot. Duke qenë se përballeshin me dhunë verbale, shpesh mbeteshin të izoluar, ndaj kishin edhe vështirësi në të folur apo në komunikim. Pas mbarimit të shkollës, ata thjesht “kyçeshin” në banesat e tyre, pasi nuk kishin ku të shkonin. Sot, rreth 20 muzikantë të moshave të ndryshme kanë një jetë të re. Ata janë pjesë e një komuniteti, pjesë e një grupi muzikor. Ata udhëtojnë, luajnë muzikë në koncerte dhe takojnë njerëz”, thotë Faci.
Si nisi gjithçka
Grupi u themelua rreth 20 vjet më parë, sipas shembullit norvegjez dhe me kontributin e tyre. Në vitin 2005, Faci i kërkoi Bepin Vjerdhës, artist dhe mësues muzike, ta ndihmonte në këtë nismë. Ata shkuan në shkollën speciale “3 Dhjetori” në Shkodër dhe pasi panë se si të rinjtë ndiqnin ritmin, energjinë, buzët dhe dhëmbët e tyre, zgjodhën disa nga ata që tregonin forcë fizike dhe talent për t’u bërë pjesë e bandës së veglave frymore.
“Arti dhe muzika janë të vështira për çdo artist. Na duheshin shumë prova, shumë punë, orë të gjata dhe shumë durim. Për të qenë pjesë e një bande frymore, tre elementë janë të rëndësishëm: forca trupore, buzët dhe ritmi. I mësova të ndiqnin ritmin dhe si ta mbanin instrumentin, por nuk ishte gjithmonë e lehtë. Kishte një moment që doja të largohesha, por Faci më bindi të mos e bëja. Tani jam krenar për atë që kemi bërë. Së bashku mësuam të luajmë muzikë dhe të ecim përpara”, shpjegon drejtori muzikor i grupit, Bepin Vjerdha.
Banda frymore ka qenë pjesë e disa koncerteve dhe festivaleve në gjithë Shqipërinë dhe jashtë saj, që nga Kosova e Mali i Zi deri në Norvegji. Zakonisht bëjnë prova dy herë në javë, por para koncerteve punojnë më shumë. Repertori i tyre përfshin muzikë klasike dhe popullore, që nga Beethoven deri tek arti vendas, por të gjitha partiturat muzikore rishikohen ose orkestrohen nga Vjerdha. Një pjesë e re muzikore ka nevojë për gati një muaj prova, por në fund, grupi “The Door” mund t’i luajë të gjitha notat.
Ndërsa Java e Evropës këtë vit kremtoi gjithëpërfshirjen, diversitetin dhe të drejtat e njeriut, muzikantët me nevoja të veçanta hapën programin në Shkodër. Muzika e tyre vjen me frymën e tyre. Me çdo frymëmarrje në skenë, ata tregojnë se sa mund t’i japin shoqërisë.
“Dikur të izoluar dhe krejt vetëm, tani ata e kanë pranuar talentin e tyre dhe e kanë zhvilluar atë. Ata kanë nevoja të veçanta të ndryshme, por të gjithë, pavarësisht moshës, mendojnë si fëmijët”, thotë Faci, duke kujtuar të gjitha përrallat e vogla që mund të përjetojmë me pak përpjekje për t’u dhënë të gjithëve të njëjtat mundësi, sepse “The Door” ishte fillimisht vetëm një ëndërr apo një derë për të ardhmen./atsh/ KultPlus.com
Nën duartrokitjet frenetike të një publiku entuziast, u kurorëzua një nga mbrëmjet gala, një mbrëmje magjike, që do të mbetet gjatë në kujtesën e publikut në Bukuresht. Një koncert i jashtëzakonshëm, me artistë shqiptarë dhe rumunë, u zhvillua mbrëmjen e së premtes, 24 maj 2024, në Bukuresht.
Organizatorët e koncertit ishin Shoqata Lidhja e Shqiptarëve të Rumanisë (ALAR) në bashkëpunim me Teatrin Kombëtar të Operetës “Ion Dacian” në Bukuresht. Në skenën e Operetës u ngjit sopranoja shqiptare me famë botërore, Inva Mula, së bashku me çiftin e artistëve shqiptaro-rumun, Gjergji dhe Ionela Mani, si dhe i ftuari special, tenori Daniel Magdal, solist i parë dhe drejtor artistik i Operës Kombëtare të Bukureshtit. Orkestra u drejtua nga dirigjenti Alexandru Ilie, artistët interpretuan për publikun e shumtë pjesë nga muzika shqiptare e rumune, nga repertori botëror, por edhe këngë nga folklori shqiptar e rumun. Perfomanca e lartë interpretuese i të gjithë solistëve, repertori i larmishëm, prania e muzikës shqiptare të lëvruar dhe popullore, me ritmin dhe dinamikën e saj, mahnitën publikun dhe zbuluan edhe një herë fuqinë e jashtëzakonshme të muzikës për të bashkuar popujt dhe kulturat. Cilësimi i këtij koncerti gala do të ishte: Zëra të jashtëzakonshëm – publik i mrekullueshëm! Inva Mula – magjia e skenës, zëri i saj i kristaltë, ndjeshmëri e lartë dhe interpretim mjeshtëror arriti të elektrizojë sallën me energjinë e saj; tenori Gjergji Mani, një zë i fuqishëm, energjik, me timbër plot ngjyrë; sopranoja, Ionela Mani, me veçori vokale të rralla, si dhe tenori, i njohur ndërkombëtarisht, Daniel Magdal, i pakrahasueshëm në interpretimin e tij dhe për performancën brilante si gjithmonë!
Koncerti filloi me Vallen Simfonike nr. 2 të kompozitorit të mirënjohur, Thoma Gaqi, e cila është interpretuar disa herë në Rumani nga orkestra të ndryshme simfonike. Është një pjesë me impakt të madh tek dëgjuesi i huaj, në sajë të strukturës simfonike moderne, harmonisë, ndërtur mbi një lajtmotiv popullor shqiptar.
Artistja e madhe, Inva Mula, e kthyer në Bukuresht pas më shumë se 30 vitesh, ku ka marrë çmimin e parë ndërkombëtar të karrierës së saj, Çmimin George Enescu, shkëlqeu me interpretimet e saj, përmes ndjeshmërisë, qartësisë dhe inteligjencës së epërme të zërit të saj. Përveç disa pjesëve të njohura nga repertori i huaj, ajo interpretoi pjesë të babait të saj, kompozitorit Avni Mula si Agimet shqiptare, Valsi i lumturisë etj. Së bashku me tenorin e ri, të talentuar, Gjergji Mani, befasuan publikun me pjesën rumune Te iubesc (Të dua) të kompozitorit Gherase Dendrino. Gjergji Mani, një zë i fuqishëm, energjik, me timbër plot ngjyrë, përcolli emocione të forta te publiku me një sërë këngësh të njohura shqiptare si Më ka shku menja me u fejue, Bishitalecat palë palë apo Ky marak, këngë të cilën e interpetoi në duet me bashkëshorten e tij, Ionela Mani. Interpetimi në duet me Inva Mulën i këngës arbëreshe E lule -lu duket se arriti pikën kulminante të koncertit, sepse interpetimi i dy solistëve u shoqërua ritmikisht nga spektatorët dhe gëzoi duartrokitje të zgjatura të spektatorëve, të cilët u ngritën në këmbë në shënjë vlerësimi. Sopranoja, Ionela Mani, me veçori vokale të rralla, interpretoi pjesë të vështira nga folklori rumun dhe shqiptar, si Lie, Lie ciocarlie, Baresha apo Margjelo, duke evidentuar cilësitë teknike dhe emocionale të interpetimit. Tenori i njohur rumun, Daniel Magdal, me një karrierë ndërkombëtare, plotësoi paletën e pasur të repertorit të koncertit me pjesë spanjolle dhe franceze. Përpos suksesit të jashtëzakonshëm të të katërve artistëve lirikë, një risi e këtij koncerti ishte fakti që u soll në qendër të vëmendjes, mbase si asnjëherë tjetër në kryeqytetin rumun, muzika shqiptare.
Në sallë ndodheshin personalitete të muzikës dhe artit në Rumani, gazetarë, artdashës dhe simpatizantë të kulturës shqiptare si dhe anëtarë të komunitetit shqiptar të Rumanisë. Televizioni Kombëtar TVR1 realizoi një reportazh të posaçëm për koncertin e jashtëzakonshëm. Deputeti Bogdan-Alin Stoica, kryetari i shoqatës së shqiptarëve, kryetari Dr. Radu-Cosmin Savulescu si dhe Koordinatori i Qendrës Kulturore të ALAR, Dr. Luan Topçiu, morën urimet për organizimin dhe realizimin e kësaj ngjarje të rëndësishme kulturore që ndihmon drejtpërsëdrejti njohjen në shkallë të gjerë të kulturës shqiptare në Rumani, promovimin e artistëve të talentuar e të denjë shqiptarë, që shndërrohen, kësisoj, në ambasadorë të vërtetë të kulturës shqiptare dhe vendit të tyre në botë./ Balkanweb/ KultPlus.com
Në fillim të shkurtit 1902, u mblodh në Paris, Kongresi 1-rë i Xhonturqve ose thënë ndryshe Kongresi i Opozitës Liberale Osmane. Fotografia që po sjellim është botuar në një nga revistat e përjavshme italiane më të lexuara të kohës “L’illustrazione italiana”, më 15 shkurt 1902.
Në qendër të fotografisë gjendet Princi i kurorës Sabahaddin-i (Sabahedin) dhe në të djathtë të tij gjendet Ismail Qemal Bej Vlora.
Njëkohësisht po publikojmë për herë të parë edhe artikullin për Kongresin Otoman, të publikuar nga gazeta franceze “Le Bloc”, i shkruar nga Xhorxh Klemanso (Georges Benjamin Clemenceau 1841-1929), më 22 shkurt 1902.
Aty pasqyrohet edhe zgjedhja e Ismail Qemal në Komitetin e Përhershëm. Kjo gazetë përgatitej dhe botohej asokohe nga Xhorxh Klemanso, burrështetas francez, mjek dhe gazetar, i cili më pas do të bëhej edhe kryeministër i Francës.
Ismail Qemali kishte spikatur në qarqet intelektuale turke edhe në ato evropiane si përkrahës i parimeve liberale. Ai përkrahte parimin e decentralizimit të Perandorisë Osmane, respektimin e të drejtave kombëtare dhe rivendosjen e kushtetutës osmane.
Ismail Qemal Vlora ishte një figurë kyçe si e Lëvizjes Kombëtare Shqiptare ashtu edhe e Revolucionit të Turqve të Rinj. Ismail Qemali, së bashku me eksponentë të tjerë të Lëvizjes Kombëtare Shqiptare si Ibrahim Temo, Dervish Hima, Jashar Erebara etj., u përfshinë në lëvizjen e Turqve të Rinj (Xhonturqve), duke pasur parasysh synimin e kësaj lëvizjeje për rivendosjen e kushtetutës së vitit 1876.
Ata e shikonin atë si një mundësi për të realizuar të drejtat kombëtare shqiptare. Por, për shkak se Ismail Qemali i mbeti besnik vizionit dhe ideve të tij, ai u nda me Turqit e Rinj që në kongresin e zhvilluar në Paris më 1902, pavarësisht se ai ishte edhe një prej organizatorëve të tij.
Ismail Qemali pas arratisjes së tij të bujshme nga Kostandinopoja më 1 maj 1900, vazhdonte të banonte në Bruksel, ndërkohë dy djemtë e Damat Mahmudit, – princi Sabahedin dhe princi Lutfullah nga familja perandorake osmane – u kthyen nga Egjipti dhe u ngulën me banim në Paris, ku dhe po bënin plane për të thirrur një kongres për të diskutuar situatën në Turqi. Ata shkuan në Bruksel, ku e takuan dhe e ftuan edhe Ismail Qemalin që të merrte pjesë në këtë kongres të liberalëve osmanë, që ishin në azil nëpër Europë.
Ismail Qemali vendosi si kusht kryesor për pjesëmarrjen e tij në këtë kongres, që aty të përfaqësoheshin të gjitha etnitë e Perandorisë, në mënyrë që të formuloheshin dëshirat e të gjithë popujve. Kushtet e tij u pranuan dhe ai shkoi në Paris, ku u mbajt kongresi. Pas debatesh të gjata e të nxehta, shumica e Kongresit të Turqve të Rinj, e kryesuar nga princi Sabahedin dhe e përkrahur nga Ismail Qemali, dha pëlqimin t’u drejtohej një thirrje Fuqive për një regjim në përputhje me parimet e Kushtetutës së 1876. Ky organizim duhet të përfshinte të gjithë elementët etnikë në Turqi, duke u garantuar liri e drejtësi dhe mbrojtje të të drejtave kombëtare të tyre. Por një ndarje e thellë u shënua lidhur me çështjen e ndërhyrjes së huaj. Grupi, i kryesuar nga filozofi Ahmed Riza, i cili këmbëngulte për një pushtet qendror të fortë, e kundërshtonte me forcë çfarëdolloj ndërhyrje të jashtme. Kështu që midis Turqve të Rinj filluan të merrnin formë dy rryma kryesore, njëra që favorizonte nacionalizmin turk dhe tjetra otomanizmin liberal.
Turqit e rinj përkrahnin idenë e pushtetit të qendërzuar, ndërsa kombësitë joturke si shqiptarët dhe armenët ishin për decentralizimin e pushtetit. Ideja që përkrahte Ismail Qemali ishte dhënia e autonomisë për kombësitë joturke në perandori. Ismail Qemali mori pjesë në kongresin e xhonturqve si shqiptar dhe ai kurrë nuk u bë xhonturk. Parulla e Ismail Qemalit ishte: “As me turqit e vjetër as me turqit e rinj, por të punojmë për vatanin.” Ismail Qemali ka bashkëpunuar me xhonturqit vetëm kur kjo ishte në interes të çështjes shqiptare. Ai kishte rezervat e veta ndaj krerëve xhonturq, ashtu si edhe krerët xhonturq kishin rezervat e tyre ndaj Ismail Qemalit.
Megjithatë, xhonturqit kishin nevojë për burra shteti dhe njerëz të kalibrit të Ismail Qemal Vlorës. Ata i propozuan atij kryesimin e organit të tyre më prestigjioz të shtypit, gazetës “Osmanllë”. Ai nuk e pranoi propozimin, për arsye se, siç thoshin xhonturqit, “Ismail Qemali përpara çdo gjëje mendon për Shqipërinë.”. Sejfi Vllamasi, në librin “Ballafaqime politike”, shkruan se: “Ismail Qemali, i shquar si diplomat e patriot shqiptar, dhe me një prestigj të konsiderueshëm në Shqipëri e në Turqi dhe jashtë kufijve të perandorisë, peshonte rëndë. Për këtë shkak, xhonturqit e urrenin dhe ia kishin frikën.”.
Ismail Qemali e shikonte bashkëpunimin me Turqit e Rinj si pjesë e luftës së përbashkët të shqiptarëve dhe turqve për vendosjen e rendit kushtetues në Perandorinë Osmane. Por, nga ana tjetër, ai kërkonte të ruante pavarësinë e Lëvizjes Kombëtare Shqiptare nga lëvizja xhonturke. Ai nuk dëshironte që shqiptarët të identifikoheshin si turq, osmanë apo myslimanë. Siç do të tregonin më pas faktet, politika dritëshkurtër dhe nacionaliste e xhonturqve, vuri në rrezik jo vetëm ekzistencën e popullit shqiptar, por edhe vetë ekzistencën e pavarur të kombit turk, i cili shpëtoi vetëm falë revolucionit të udhëhequr nga Mustafa Qemali.
Ismail Qemali e shikonte vijimin e bashkëpunimit midis turqve dhe shqiptarëve në luftën e përbashkët për ta futur Turqinë në rrugën e reformimit dhe njohjes së të drejtave kombëtare dhe autonomisë për popujt brenda Perandorisë, duke u dhënë atyre autonomi sa më të gjerë në përputhje me nenin 23 të Traktatit të Berlinit. Largpamësia politike e Ismail Qemalit shfaqet edhe në letrën e datës 18 tetor 1900, nga Brukseli, ku pasqyrohen mendimet e shprehura nga Ismail Qemali lidhur me të ardhmen e Perandorisë Osmane. Pavarësisht verbërisë proverbiale të xhonturqve, Ismail Qemali e kishte kuptuar që herët rrezikun që u kanosej shqiptarëve nga shpërbërja e Perandorisë Osmane. Nuk do të kalonte asnjë dekadë dhe parashikimet e Ismail Qemalit do të bëheshin realitet.
Sytë nga Perëndimi
Ismail Qemali ishte një shqiptar, i cili i përkiste fesë myslimane. Si mysliman dhe anëtar i Perandorisë, ai ishte për ruajtjen e Perandorisë Osmane. Por njëkohësisht si shqiptar, ai mbështeste një qeverisje të decentralizuar, e cila do të bënte të mundur autonominë e Shqipërisë. Në grupin e xhonturqve të Ahmed Riza-it, ai shikonte jo vetëm tendencën për një qeverisje të centralizuar, por edhe dëshirën për dominim të elementëve turq në Perandori.
Ismail Qemali përkrahte grupin e princit Sabahedin, pasi aty shikonte mundësinë për të fituar më shumë të drejta dhe liri për shqiptarët si grup etnik. Në këtë periudhë, aktiviteti i Ismail Qemalit fokusohej njëkohësisht te rrëzimi i sulltan Abdyl Hamidit II dhe në lëvizjen kombëtare shqiptare, e cila ishte duke fituar terren gradualisht. Prandaj, ai hartoi edhe një projekt për fillimin e një revolucioni kundër sulltanit nga provinca e Tripolitanisë. Ismail Qemali përkrahte decentralizimin e thellë të Perandorisë Osmane, dhe sigurimin e të drejtave të barabarta për të gjithë nënshtetasit pa dallim kombësie dhe feje.
Ismail Qemali ishte mbrujtur me konceptet liberale, prandaj e shikonte të ndërlidhur zhvillimin ekonomik të vendit me depërtimin e kapitalit të huaj. Në lëvizjen kombëtare shqiptare ai përkrahu fillimisht autonominë kulturore dhe më pas autonominë politike dhe administrative nën Perandorinë Osmane. Këtë stad Ismail Qemali e shikonte të nevojshëm për mbrojtjen dhe konsolidimin e shtetit të ri dhe si pararendës të formimit të shtetit të pavarur shqiptar.
Ismail Qemali mendonte se krijimi i një shteti shqiptar të fuqishëm do të pengonte shtrirjen e mëtejshme të sllavizmit në Ballkan dhe afrimin e Rusisë në Mesdhe. Kjo doktrinë qëndronte në themel të programit politik të Ismail Qemalit dhe po ky koncept qëndron edhe sot në themelet e aleancave strategjike të shtetit shqiptar. Ismail Qemali i drejtoi sytë e shqiptarëve nga Perëndimi. Ai nuk bënte pjesë në grupin e atyre që i kishin sytë nga Lindja dhe ndiheshin më tepër myslimanë dhe turq, sesa ndiheshin shqiptarë. Ai bënte pjesë në grupin e atyre shqiptarëve që e vendosnin kombin mbi fenë dhe mundësuan krijimin e kombit shqiptar mbi tri fe të ndryshme. Ismail Qemal Vlora u përpoq që ta përmirësonte Perandorinë Osmane, së cilës i shërbeu me zell dhe i kushtoi një pjesë të mirë të jetës së tij.
Në fund, Ismail Qemal Vlora veproi njësoj si baballarët e kombit dhe hartuesit e Deklaratës së Pavarësisë amerikane në vitin 1776, të cilët pavarësisht se i kishin shërbyer Perandorisë Britanike, në fund e luftuan shtypjen e padrejtë dhe e udhëhoqën kombin e tyre drejt lirisë dhe pavarësisë. Thomas Jefferson deklaronte se: “Nuk ka njeri në Perandorinë Britanike që ta dojë më shumë se unë bashkëjetesën me Britaninë e Madhe. Por, në emër të Zotit që më ka bërë, më mirë vdes sesa ta lejoj këtë bashkim me ato kushte që propozon Parlamenti Britanik; dhe në këtë rast mendoj se përfaqësoj ndjenjat e Amerikës.”. Një ide e ngjashme do të vërtitej edhe në mendjen e Ismail Qemalit, për raportet turko-shqiptare, 136-vite më pas kur ai shpalli Pavarësinë e Shqipërisë në Vlorë…/balkanweb/ KultPlus.com
Teatri Kombëtar sjell së shpejti në skenën e ArTurbinës, veprën “Anonimi i Venedikut”.
Përgjatë tri netëve 31 maj-2 qershor, publiku mund të ndjekë një romancë të jashtëzakonshme dashurie, shkruar nga romancieri e dramturgu italian Giuseppse Berto.
“Për të gjithë ata që duan të përjetojnë emocione të papërsëritshme, që duan të qeshin dhe të qajnë, të dashurojnë, por edhe të urrejnë…”, kështu shkruhet në faqen online të Teatrit Kombëtar.
Vepra vjen me regji të Hervin Çulit, i cili gjithashtu ka zgjedhur edhe të aktrojë përkrah ish-partneres së tij në jetë, aktores Adelina Muça, me pjesëmarrjen edhe të vajzës së tyre, Noha.
Vepra trajton historinë e një çifti të divorcuar që ritakohen pas tetë vjetësh dhe bëjnë një udhëtim në Venecia, duke rikujtuar kohët e kaluara ku zihen si gjithmonë, dashurohen si gjithmonë, por është personazhi kryesor i veprës, burri ai që e ka kërkuar këtë takim, sepse është duke vdekur.
Ky është një rikthim i veprës në skenën shqiptare, pasi më herët është sjellë nga emra të mirënjohur të artit, si aktorët Luiza Xhuvani e Fatos Sela, dhe me skenografinë e Orion Shimës./atsh/ KultPlus.com
Ambasada e Shqipërisë në Kosovë bashkë me ministrinë e Mbrojtjes së Shqipërisë dhe komunën e Prishtinës më 29 maj organizojnë koncertin “Melodia e lirisë” për të shënuar vitin e 25-vjetorit të çlirimit të Kosovës dhe 80-vjetorit të çlirimit të Shqipërisë.
“Përshëndetje miq në Prishtinë e kudo në Kosovë! Dëshiroj t’ju ftoj në një mbrëmje magjike ditën e mërkurë datë 29 maj 2024 ora 19.30 në Sheshin ‘Zahir Pajaziti’ në Prishtinë”, ka njoftuar Malaj në Facebook.
“Ambasada e Republikës së Shqipërisë në Prishtinë me mbështetjen e Ministrisë së Mbrojtjes së Republikës së Shqipërisë dhe Komunës së Prishtinës organizojnë këtë event muzikor”.
“Në vitin e 80-vjetorit të çlirimit të Shqipërisë dhe 25-vjetorit të çlirimit të Kosovës, Orkestra Frymore e Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë sjell këtë mbrëmje koncertin ‘Melodia e Lirisë’ me shije muzikore kombëtare e ndërkombëtare”.
Ilirjana Gjoni dhe Milica Laloseviq ishin protagonistet e koncetit të tetë në “Chopin Piano Fest”, të cilat njëkohësisht janë edhe artistet e para që e prezantuan shtetin e Malit të Zi në historinë e Festivalit më të madh të muzikës klasike në vend, shkruan KultPlus.
Ngjarja si zakonisht u zhvillua në Amfiteatrin e Bibliotekës Universitare. Me këngë popullore malazeze u hap programi i natës së mbrëmshme nga pianistja Ilirjana Gjoni, e cila është fituese e shumëfishtë në garat kombëtare në Mal të Zi, si dhe sopranoja Milica Laloseviq, po ashtu e shpallur fituese në festivale të ndryshme.
Në nderim të vet Festivalit pianistja Gjoni kishte përzgjedhur edhe veprën e F. Chopin “ Nocuturne op.27 nr 2, D- dur”, “Ballade nr.1, op 23, g-mol” duke dhuruar tinguj aq të bukur në sallë, ku ndër personalitete të tjera të pranishëm që me shumë kënaqësi e ndoqën ngjarjen ishin edhe kryeministri Albin Kurti dhe tenori me famë botërore Ramë Lahaj.
Ngjarjen po ashtu e shijoi shumë edhe publiku që edhe kësaj radhe ishte i shumtë në numër, përderisa pikën kulmore të koncertit e shënoi vepra “Skënderbeu” nga Çesk Zadeja, duke dhuruar tinguj që në veshin e audiencës identifikoheshin si shqip.
Veprat tjera me të cilat u zhvillua programi ishin: “Balada e ullirit” nga S. Gaceviq, Poljem se vija”, “Bulbul mi poje”, “Duso, Mare”, “Vrani se konji igraju”. “O mio baabbino caro”, “Lauretta- Gianni Schicchi” nga G.Puccini, “Gypsy melodies: Op 55: 4. Andante con moto” nga A. Dvorak, “ Non ti scordar di me” nga E. De Curtis, “ Suite bergamasque- Prelude, Menuet, Claire de Lune, Passepied nga C. Debussy.
Krej në fund të koncertit pianistja Gjoni të jashtëzakonshëm e quajti interpretimin e natës së mbrëmshme, i cili e kishte rikthyer në Kosovë pas 15 vitesh.
“Ishte kënaqësi e jashtëzakonshme të jem në Prishtinë përsëri pas një periudhe 15 vjeçare, që kur jam shkëputur nga studimet në Gjermani dhe Belgjikë. Unë si ulqinake normalisht në Prishtinë ndihem si në shtëpinë time. Ishte kënaqësi e veçantë të luaj si pianiste soliste. Edhe me sopranon Lalosheviq kemi luajtur një program të larmishëm, ku për mua ishte një mundësi interesante që të njihesha me repertorin me motive malazeze sepse nuk e kam luajtur më parë. Shumë faleminderit të gjithë organizatorëve, jemi ndjerë me të vërtetë shumë mirë dhe jemi kënaqur sonte”, ka thënë Gjoni.
Pianistja Gjoni më tej komentoi edhe veprën “ Skënderbeu” nga Çesk Zadeja, të cilën para pak kohe kishte pasur rastin ta luajtur në Bruksel.
“Veprën e “Skënderbeut” nga Çesk Zadeja e kam luajur para pak ditësh në Bruksel, në Ditën e Evropës, më 9 maj. Kam pasur nderin të përfaqësoj kompozitorët e Ballkanit Perëndimor. Dëshira ime ishte që “Skënderbeun” ta vendosja te institucionet Evropiane. Vepra u përcoll vërtetë shumë mirë, mos të them që publiku duke qenë se kam luajtur vepra nga të gjitha shtetet e Ballkanit Perëndimor, e ndiente një lidhje më të veçantë me Çesk Zadenë”, ka thënë më tej pianistja Gjoni.
Kurse sopranoja Milica Laloseviq ka thënë koncertin në “Chopin Piano Fest” do ta kujtoj si një përvojë mjaft të bukur.
“Kemi kaluar shumë mirë këtu , do ta kujtoj si përvojë të bukur. Kemi prezantuar katër këngë të bukura nga Mali i Zi. Mendoj se këto këngë e prezantojnë kulturën tonë dhe mënyrën tonë të mendimit. Janë shumë të shkurtra por mendoj se audienca i ka shijuar dhe e kanë kuptuar. Pjesa tjetër e koncertit ka përfshirë repertorin e famshëm italian” është shprehur sopranoja duke komentuar edhe bashkëpunimin me pianisten Gjoni.
“Kjo është hera e parë që vij në Prishinë dhe në festival. Iliriana më ka ftuar të jem pjesë e këtij festivali me të. E njoh tash e disa vite. U takuam në një festival në Herceg Novi në Mal të Zi. Vazhduam bashkëpunimin dhe shpresoj se do të interpretojmë prapë së bashku” është shprehur ajo.
Ndërsa organizatorja e Festivalit, Besa Luzha interpretimin e dy artisteve nga Mali i Zi e quajti të jashtëzakonshëm.
“Ilirjana luajti jashtëzakonisht bukur si pianiste, kishte një dinamikë, një mendim muzikor të përmbledhur shumë bukur. Gjithashtu edhe sopranoja kishte një ngjyrë shumë të bukur të zërit, një impostim jashtëzakonisht natyral, një vokal të shtrirë të bukur dhe të butë në veprat që interpretoi, dhe gjithë kjo dha një emocion jashtëzakonisht të bukur në mbrëmjen e tetë të “Chopin””, u shpreh organizatorja Luzha.
Oraganizatorja Luzha u shpreh e kënaqur me bashkëpunimin me ambasadën e Malit të Zi në Kosovë, që në krye pati përfaqësuesin Bernard Çobaj, falë të cilit bashkëpunim u mundësua një paraqitje e tillë.
“Ishte një rastësi që java kulturore malazeze të përkonte me “Chopin…”, kështu përfaqësuesi i Malit të Zi në Kosovë, Bernard Çobaj shprehu dëshirën që ne ta kurorëzojmë këtë javë me një koncert të përbashkët, duke kombinuar një program shumë të bukur nga dy artiste nga Mali i Zi. Kishte një potpuri këngësh malazeze, variacione nga Çesk Zadeja për “Skënderbeun”, një simbolikë me folklorin e dy popujve që jetojnë në Malin e Zi. Koncerti gjithashtu u përcoll edhe me një program mjaft të bukur nga Puccini, Dvorak, Curtis, Gaceviq. Dhe, krejt në fund Ilirjana na shpërbleu me baladën e Chopen për nder të Festivalit” ka përfunduar organizatorja Besa Luzha.
Koncerti i radhës mbahet nga Kuarteti Kroat i Kitarës, në përbërje me Petrit Çekun, Zoran Dukiq, Maroje Briqiq dhe Tvrtko Sariq, më 29 maj, në ora 20:00 në Ambiteatrin e Bibliotekës Qëndrore Universitare/ KultPlus.com
Kryeministri Albin Kurti i shoqëruar nga Ministrja për Industri, Ndërmarrësi dhe Tregti, Rozeta Hajdari, zhvilluan sot një takim me anëtarët e Dhomës Ekonomike Zvicër-Kosovë.
Në njoftim të Zyrës së Kryeministrit thuhet se gjatë takimit, u diskutua për politikat më të fundit industriale dhe tregtare, rëndësinë e diasporës së Kosovës në Zvicër, për procesin e sapo përfunduar të regjistrimit të popullsisë, dhe progresin e deritanishëm në zbatimin e sistemit të arsimit dual.
Kurti theksoi se Zvicra ishte ndër shtetet e para që njohu pavarësinë e Republikës së Kosovës më 27 shkurt 2008 dhe se ka qenë e mbetet një ndër investitorët kryesor në Kosovë, “me vlerë investimesh direkte prej rreth 1.1 miliardë euro nga viti 2007 deri në fund të vitit 2023 dhe se Zvicra renditet si vendi i dytë për sa i përket eksporteve më të mëdha të Kosovës”.
Gjatë bisedës u theksua se deri më tani Kosova dhe Zvicra kanë nënshkruar 18 marrëveshje të ratifikuara, gjashtë nisma për marrëveshje ndërkombëtare që mbulojnë bashkëpunimin teknik dhe financiar, aviacionin civil, lëvizjen e lirë të personave dhe mallrave, tregtinë, mbrojtjen e investimeve dhe sigurimet shoqërore.
Në kuadër të aktiviteteve për 80-të vjetorin e Çlirimit të Shqipërisë nga pushtimi nazi-fashist, nën kujdesin e Ministrisë së Mbrojtjes, Ambasadës së Republikës së Shqipërisë dhe Komunës së Prishtinës, Orkestra Frymore e Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë do të prezantohet me një koncert festiv në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Ky koncert do të mbahet të mërkurën prej orës 19:00 në Amfiteatrin e Sheshit “Zahir Pajaziti” ku do të prezantohen vepra të njohura ndërkombëtare dhe kombëtare.
Ky koncert do të realizohet nën dirigjimin e kapiten Altin Babameto./ KultPlus.com
Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave kujton se, në 28 maj të vitit 1920 u nënshkrua me qeverinë greke një protokoll për pikat kufitare.
Ndonëse qeveria shqiptare me në krye Sulejman Delvinën, ngriti administratën dhe krijoi ushtrinë kombëtare për mbrojtjen e atdheut, rreziku për të hyrë ushtritë e huaja ishte ende i madh në vitet ’20. Për këtë arsye u nënshkrua protokolli, i cili njihet në histori si Protokolli i Kapshticës dhe që ndaloi hyrjen e ushtrisë greke në jug të Shqipërisë.
Me këtë nënshkrim të dy qeverive u ndal rreziku, por po ashtu u njohën edhe kufijtë e përcaktuar në vitin 1913. Por, ndonëse u sigurua jugu, 23 fshatra shqiptare ngelën jashtë kufijve të Shqipërisë dhe në duar të grekëve.
Këto akte të qeverisë të kryesuar nga Sulejman Delvina, vinin si angazhim për thirrjet e vazhdueshme që Shqipëria të pranohej në Kombet e Bashkuara./atsh/KultPlus.com
Ecëm krah për krah drejt rrugës “Rrustem Statovci”, që të conte në hyrje të Parkut të Qytetit, më pas u futëm në ca rrugica me ndricim të mekur, ku po kalonim vetëm ne, me hapa të ngadaltë dhe të vegjël. Dikur zonja Fazile filloi të më fliste për ndryshimin e vazhdueshëm që kishte pësuar kjo zonë ndër vite, vecanërisht kohëve të fundit me ndërtimet e pallateve shumëkatësh.
-Një ditë do të na zihet fryma të gjithëve, – tha ajo, e mllefosur, teksa po vështronte një pallat të ndërtuar pothuaj në rrugë. Më keq se kaq s’mund të jetë.
-Përse e thoni këtë?
-Ti je me fat që nuk e ke parë qytetin në periudhën e tij të artë, sepse po ta shihje atëherë sesi dukej ky qytet, sot do të shkalloje njësoj si unë, për arsye të degradimit arkitekturor në përmasa të paimagjinueshme që ka ndodhur këtu.
-A mund të ketë një zgjidhje ky problem?
-Dëmi i madh vecse është bërë. Qyteti e ka humbur identitetin e tij të dikurshëm. Nuk mund të flitet për zgjidhje të problemit, kur degradimi po lejohet nga ata që e kanë për detyrë ta ndalojnë këtë dukuri. Në një katrahurë të tillë, përfituese janë grupet mafioze të lidhura me njerëz të fuqishëm të politikës.
-Situata qenka tejet e pashpresë .
-Sikur të kishim të bëjmë vetëm me degradim arkitekturor, – psherëtiu ajo, – mbase do të gjenim ndonjëherë një zgjidhje, por problemi është më i thellë sesa dallohet në pamje të jashtme.
-Cili është ai problem?
-Është problemi shoqëror, Zgjim. Ne si shoqëri nuk reagojmë në mënyrë të duhur ndaj dukurive që po e shkatërrojnë jetën tonë të përditshme, dhe duke reaguar kështu, sa për sy e faqe, e keqja, jo që s’po fashitet, por po zmadhohet edhe më tej. Nuk mbrohet qyteti përmes shkrimeve në rrjete sociale. Nevojitet organizim i mirëfilltë qytetar, një masë e madhe e njerëzve që do të mblidhet për të kundërshtuar abuzimin me hapësirat publike.
-Ku të gjendet kjo masë e njerëzve? – e pyeta me njëfarë mosbesimi.
-Është në mesin tonë , – u përgjigj me siguri të plotë .
-Krejt cfarë duhet është reagimi fizik i saj. Këta njerëz duhet të organizohen. Të jesh i bindur se organizimi qytetar ngadhënjen mbi cdo grup mafioz.
Befas, zonja Fazile ndaloi në trotuar dhe shikoi orën e vënë në kycin e dorës së majtë .
-Qenka ende herët, – tha ajo. – Kam një ide.
-Po ju dëgjoj.
-Këtu afër është një kafene. Si thua të shkojmë?
U pajtova me idenë e saj dhe vazhduam të ecnim./ KultPlus.com
Ndoshta në të ardhmen, për shkak të avancimeve në Inteligjencën Artificiale (AI), asnjëri prej nesh nuk do të ketë më nevojë për punë, por sfida më e madhe do të jetë gjetja e kuptimit të jetës, tha sipërmarrësi amerikan Elon Musk.
Gjatë një videokonference në Vivatech në Paris, ai shpjegoi se për të arritur një të ardhme të tillë janë të domosdoshme “të ardhurat bazë universale”.
Sipas Musk, njerëzit do të mund të punojnë vetëm nëse dëshirojnë, por nuk do të jetë e nevojshme./ KultPlus.com
Jennifer Lopez luan rolin kryesor në filmin “Atlas” që trajton botën e intelegjencës artficiale, dhe sipas saj, ky film shfaq më së miri se si AI-ja mund të përdoret edhe për keq dhe si mund të përdoret për mirë, ka deklaruar për Variety.
“Është shumë e frikshme, menjëherë e pamë që na i vodhi fytyrat, prandaj PO, AI-ja është shumë e frikshme”, ka thënë Lopez për Variety, e cila në të njëjtën kohë ka shtuar se megjithatë duhet të respektohet kjo prurje e re teknologjike dhe të shfrytëzohen mundësitë që ofrohen nga kjo prurje.
Filmi “Atlas” është prezantuar me premierë në Los Angeles./ KultPlus.com
Ndërsa zgjas duart kah tjetër dritë, Dhe sytë, Dhe fjala, Dhe ëndrra, Dhe fryma, Janë pemë jete në kopshtin ku bien ditët
Koha Është tjetër bote që pret, tjetër. Atje tej është një det dhe një tjetër Ndërsa nuk bashkohen ujërat që i ndan kuptimi i së fshehtës Jemi pika uji në fuqi drite,
Edhe nëse qiellit jemi re, Kur biem tokës, Shi, A dëborë e bardhë, Biem, Në plis, Në shkrepa të gurtë majash të ngrira Në lugina e shtretër të përjetshëm, Në liqene dhe dete biem dhe në tokë të thatë Mbi duna rëre ku devetë ulin kokën duke mbajtur gjithçka mbi shpinë, Biem mbi veten, e bëhemi za i fëmijëve tanë, Ai çasti kur të qash është të gëzosh bekimin Dhe dashuria është frymë, është lëndë, është plotni e pasosun, jetë. Ashtu siç ka qenë Prej fillimi./ KultPlus.com
Ministria e Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë ka njoftuar se është lansuar në platformën e-Kosova paraqitja online e Provimit të Maturës Shtetërore.
Sipas njoftimit të MAShT-it thuhet se paraqitja online e provimit ka për qëllim të lehtësojë punën e të gjithë akterëve të përfshirë në proces nxënësit, shkollat, komunat dhe MAShTI.
“Përveç paraqitjes online të Provimit Shtetëror të Maturës, kjo platformë do të mundësojë edhe gjenerimin e të dhënave për orientimin dhe sistemimin e maturantëve në qendrat e testimit, shpalljen e rezultateve dhe përgatitjen e certifikatës së maturës online. Procesi i aplikimit për maturantët në platformën e e-Kosova do të jetë shumë i lehtë, i shpejt dhe efektiv në procesimin e të dhënave dhe adresimin e informative”, thuhet në njoftim./ KultPlus.com
Ministrja e Ministrisë së Punëve të Jashtme dhe Diaspores, Donika Gërvalla, është pritur nga homologia Mélanie Joly në Kanada.
Sipas njoftimit të ministrisë, takimi është bërë në 25-vjetorin e pranimit të refugjatëve nga Kosova dhe 15-vjetorin e krijimit të marrëdhënieve diplomatike mes dy shteteve.
“Në shënim të 25-vjetorit të pranimit të refugjatëve nga Kosova dhe 15-vjetorit të krijimit të marrëdhënieve diplomatike mes dy shteteve, me qëllim të fuqizimit të miqësisë dhe përparimit të projekteve me interes të përbashkët, Zëvendëskryeministrja dhe Ministrja e Punëve të Jashtme dhe Diasporës, Donika Gërvalla, gjatë një vizite zyrtare në Kanada ka zhvilluar takim me Ministren e Punëve të Jashtme, Mélanie Joly”, thuhet në njoftim.
Gjatë takimit, ku ministrja ishte e shoqëruar edhe nga kryetarja e Grupit Parlamentar të Miqësisë Kosovë-Kanada, Mimoza Kusari-Lila dhe Ambasadori i Republikës së Kosovës në Kanada, Adriatik Kryeziu,Gërvalla e njoftoi homologen e saj rreth situatës politike dhe të sigurisë në Kosovë duke theksuar veprimet destabilizuese të Serbisë, e cila sot përbën një rrezik për stabilitetin në Ballkanin Perëndimor dhe në Evropën Juglindore.
Në fund të takimit, Ministrja Gërvalla i dhuroi Ministres Joly pullën postare që simbolizon 15-vjetorin e krijimit të marrëdhënieve diplomatike mes dy shteteve dhe mirënjohjen për mbështetjen e Kanadasë për Kosovën./KultPlus.com
