Faik Konica, një njeri me kulturë të lartë, eseist i shkëlqyer, stilist i përkryer, themelues teorik dhe praktik i kritikës letrare shqiptare, është ndër figurat më të shquara shqiptare.
Konica përveç si kritik letrar ka qenë edhe veprimtar politik me orientim perëndimor, siç ishte kultura e popullit që i takonte, poliglot, solli një model të ri në mendësinë shqiptare.
KultPlus ju sjellë 7 thënie të Faik Konicës për shqiptarët:
1. Dëshira për hakmarrje është susta më e fuqishme e shpirtit shqiptar. ( 1907).
2. Të mbetur pa unitet fetar, e vetmja lidhje që ka mbajtur shqiptarët të bashkuar ka qenë gjuha. (1906).
3. Shqiptarët janë populli më mosbesues në botë. (Kujtesë për lëvizjen kombëtare shqiptare).
4. Asgjë nuk i ftoh më shumë shqiptarët se t’u thuash që kanë të bëjnë me një copë injoranti që i drejton.
5. Shqiptari e ka zakon të kundërshtojë para se të marrë vesh.
6. Shqiptarët janë një komb të cilit i pëlqen të lëvdojë veten. Si thonë gojë-rrumbullët tanë, kombi shqiptar është i pari nga mendja, nga sjellja e nga trimëria. Sikur shqiptarët të qenë jo kombi më i mendshmi, por thjesht një komb i mendshëm, ata do të kishin dalë me kohë nga dita e zezë ku ndodhen. (Vepra 1, f. 271).
7. Shqipëria është një vend i bekuar me njëmijë bukurira, shkelur nga turmë e cila ushqen njëfarë urrejtje ndaj bukurisë. (Vepra 2, 34)./KultPlus.com
Për Vaçe Zelën padyshim mund të themi se ishte një këngëtare ikonë e skenës shqiptare, një këngëtare që me zërin e saj të fuqishëm, la gjurmë në mëdha në historinë e muzikës shqipe, shkruan KultPlus.
Ajo e filloi karrierën e saj në moshë të re dhe në vitin 1962 ishte e para që fitoi Festivalin e Këngës. Me këngën “Fëmija i parë”, ajo dëshmoi se një idhull i muzikës po lindte atë mbrëmje të 26 dhjetorit të vitit 1962.
Repertori i saj është shumë i pasur; numërohen me dhjetëra këngë popullore, të lehta, kantata, balada, etj. Ajo ka dhënë një kontribut të rëndësishëm edhe në muzikën e filmit, ku ka interpretuar shumë këngë si pjesë e muzikës së filmave.
Sonte, KultPlus ju sjell këngën ”Nënë moj do pres gërshetin”, kënduar kaq fuqishëm nga këngëtarja jonë e madhe.
Bashkangjitur gjeni videon dhe tekstin e këngës.
Nënë, moj do pres gërshetin, E do dal malit përpjetë, Shok’ e shoqe po më presin, N’ato bjeshkë ku puthin retë
Dil, moj nënë, lajmëro dasmoret, Se do shkoj un’ partizane, Mos me bëj nuse zakoni, Do marr pushkë, në mal do dal.
Refreni: Në m’u kalbtë rripi I pushkës Nënë, moj në shi e n’ere Do ta lidh në ballët e luftës Me gërshetin tim të prerë, o mori nënë!
Në të martë malli për mua, Dil dëgjo krisma nga mali, Mbi lirin asgjë nuk dua Se jam nuse partizani.
Mos I pyet zogjtë nëpër pyje Ku kam qenë e ku s’kam qenë Gjurme me gjurme do le ca yje, Të më gjesh kudo, moj nënë.
Refreni: Në m’u kalbtë rripi I pushkës Nënë, moj në shi e n’ere Do ta lidh në ballet e luftës Me gërshetin tim të prerë, o mori nënë! / KultPlus.com
Më 28 maj 2024, mbushen 40 vjet nga dita kur në Shkodër u nda nga jeta fotografi i njohur, Gegë Marubi. Ai ishte i treti dhe ndoshta i fundit i yllësisë zulmëmadhe të fotografisë shqiptare me emrin MARUBI, me vlera unike dhe të pakrahasueshme në kulturën shqiptare.
Piknisja e marrëdhënies së Gegës me fotografinë është e hershme. Ajo filloi kur Rrok Kodheli, i zbritur nga fshati Kodhel i Lezhës dhe, i vendosur në Shkodër, aty nga fundi të shekullit XIX, çoi djalin e tij Mati, si çirak tek italiani Pietro Marubbi. Ky, në mesin e shekullit XIX, kishte hapur në qytet të parën studio fotografie në vend. Mati-a ndodhi i pafatë, sepse vdiq mjaft i ri, në moshën 19-vjeçare. Atëherë plaku nga Kodheli e zëvendësoi birin fatkeq me djalin tjetër të tij, Mikelin, atë kohë vetëm 15 vjeç. Këtë e përthithi shpejt magjija e fotografisë, por edhe mjeshtër Pjetri (kështu thirrej në qytet), i cili tanimë ishte shqiptarizuar mirë, e ndihmoi pa u kursyer që Kodheli i ri të zbulonte të fshehtat e profesionit. Kur vdiq mjeshtri, më 1903, Mikelit (Kelit), tashmë fotograf i përgatitur, i mbeti studjoja me emrin e njohur “Fotostudio Marubbi”, por edhe mbiemri Marubi, të cilin e trashëguan më vonë të gjithë pasardhësit e tij.
Gegë Marubi u lind në Shkodër në vitin 1907 si njeri nga dy djemtë dhe tri vajzat e fotografit Kel, tre vjet pasi ishte shuar pioneri i fotografisë shqiptare, gjyshi Pjetër. Gega, me emrin e lindjes Gregor, bashkë me të vëllan dhe motrat kryenin punë të rëndomta në atelje, por dukej se mjeshtri Kel këtij i kishte vënë syrin për t’a pasur krah në fotografi. Kështu, , Keli edhe me ndërhyrjen e vëllezërve të njohur francezë, Lymjerë, me të cilët kishte letërkëmbim, e dërgon Gegën, tani 17 vjeçar për studime në Francë. Aty, ai regjistrohet në shkollën e parë të kinematografisë dhe fotografisë në botë, “Lumiere & Joungla” të Parisit, të hapur nga Vëllezërit Lumiere. Gega ishte studenti i parë i huaj i që kryente studimet në të. Sipas studiuesit Pirro Naçe, aty ai u njoh edhe me disa fotografë të shquar parizian të kohës. Mjeshtër Keli, me dërgimin e Gegës për shkollim professional, tregoi se kuptoi shumë mirë se për të vazhdur rritjen e nivelit të punës në “Studio Marubi” lipseshin njohuri teorike dhe praktike bashkëkohore.
Gega u kthye në vendlindje më 1927, pasi studioi për dy vjet në Francë, më 1927, me njohuri më të plota teorike dhe praktike për fotografinë, por edhe me ëndra e projekte mbi të ardhmen e “Foto Studio Marubi”. Filloi të bëj ndryshime në ndriçimin e ateliesë dhe i përkushtohet sidomos fotoportreteve brenda saj, por edhe të dali në natyrë e të fotografoj për qejf të vet. Puna në dyqan po ecte mirë, madje prej vitit 1919, po mbahej edhe regjistri i fotove, një nga gjerat më të mençura dhe me vlera të paçmushme për fondin Marubi. Ndërkohë, materialet fotografike porositeshin tek firma e Lymjerëve, pra të cilësisë më të lartë, çka bënte që edhe fotografitë të dilinin teknikisht mjaft të pastra. Gega fillon të eksperimentojë për gjithçka kishte mësuar në shkollë. E nis me solarizimin që edhe në Francë ishte gjë e re, më pas vazhdon me fotografimet e peizazheve me filtra, ku tregohet mjeshtër i vërtetë dhe pioner në këtë lëm për fotografinë shqiptare. Natyrisht, mund të këtë pasur edhe përplasje ndërmjet të atit dhe të birit, secili me nga një armë të fortë, por të ndryshme nga e tjetrit. Plaku kishte përvojën e tij të pasur, por edhe të mjeshtër Pjetrit, ndërsa rioshi kishte shkollën e francezëve të njohur të kinematografisë, Keli vazhdonte të përdorte fotografimin me pllaka xhami, ndërsa Gega me filma celuloidi. Nga këto ndeshje, më e fituar dilte “Studio Marubi”, e cila përherë e më shumë po ngrinte nivelin e punimeve fotografike.
Në vitet ‘30, ai realizon për herë të parë foto me reliev dhe me rreze infra të kuqe. Ishte një sprovë e sikletëshme, por e kaluar me sukses nga Gega. Janë fotografi që kur shihen sot, të mbajnë gjatë para tyre duke menduar se si ka arritur fotografi të trajtojë objekte të ndryshme si të ishin të shkëputura nga e tëra, sikur gjysma e fotos të ishte pozitive dhe gjysma negative. Këto ishin lodrime të bukura artistike e plot fantazi të fotografit me gjuhën e fotografisë, përherë brenda natyrës së veçantë të këtij mediumi.
Në vitin 1936, në Bari të Italisë, ku organizohet panairi i njohur “Fiera dell Levante”, mori pjesë dhe Shqipëria me një pavion artizanati, por edhe me disa fotografi. Aty Gegë Marubi u vlerësua me “Fletë Nderi”. Ishte diçka që plaku nuk e kishte arritur e provuar, por s’kishte shumë rëndësi, atë po e gëzonte i biri. Përveç punës së përditëshme në atelje, mjeshtri i ri vazhdon të fotografojë gjithmonë e më tepër jashtë studios, peizazhe natyrore dhe urbane, portrete, pa harruar se ajo që bënte sot duhet të ishte më e mirë se e djeshmja. Më 1937, Gega bashkë me fotografët më të mirë të kohës, si Ymer Bali, Mandi Koçi, Dedë Jakova, Kol Maca, Vasil Ristani, Ali Bakiu, Shan Pici, Mihal Popi etj, u ftuan nga mbreti Zog I për të përjetësuar në letrën fotografike kremtimet e mëdha të 25 vjetorit të Shpalljes së Pavarësisë në Tiranë.
Në të njëtin vit, 1937, Gega hapi në Tiranë një ekspozitë vetjake me punime fotografike në shumë gjini, duke përdorur pllakat autokrome të Lymjerëve. Historikisht, kjo mbahet edhe si ekspozita e parë fotografike në Shqipëri. Ekspozita përbënte një ngjarje në jetën kulturore të kryeqytetit shqiptar. Në shkurt të vitit 1938 realizoi foton ikonë ”Katër shkrimtarët e mëdhenj”, ku paraqiten Fishta, Asdreni, Koliqi dhe Poradeci, njerëz të shquar të letrave shqipe. Dy shkrimtarët e jugut, Asdreni dhe Poradeci, kishin shkuar në Shkodër me ftesë të Fishtës për kremtimin e 25 vjetorit të pavarësisë, por për shkaqe të ndryshme kishin mbritur atje tre muaj më vonë. Fotografia është realizuar në studio dhe është mjaft e studiuar, si nga vendosja simbolike e personave, ashtu dhe nga konturimi grafik dhe shpërndarja tonale e bardhë e zisë. Kështu, ajo mbetet një nga fotografitë më të goditura të Gegë Marubit. Po atë vit, ai mori pjesë me fotografi në Panairin e Selanikut (Greqi), ku dhe aty puna e tij çmohet, Gega nderohet me “Medalje Ari”, vlerësim nxitës i punës së tij me passion dhe frymëzim artisti.
Gega realizoi edhe fotoportrete të figurave të njohura të jetës shpirtërore shqiptare. Veçojmë këtu portretet e Aleksandër Xhuvanit, Migjenit, Lola Aleksi, Tefta Tashko Koço, Marije Krajës, e piktorit Kol Shiroka etj. Njeri me kulturë europiane, ai, natyrisht do tërhiqej nga figura që jo vetëm e konsumonin, por edhe krijonin kulturë. Në këtë suazë, i veçantë sidomos është portreti i piktorit Kol Shiroka, ku ndonëse ai nuk paraqitet me përparsen e punës, pra nuk është në proces pikturimi, me bardhë e zinë karakteristike, jepet mirë e bukur bota e një artisti ëndërimtar e romantic. Fotoja është mbajtur pa kontraste të forta tonale, çka i shkon mjaft mirë edhe natyrës së qetë të vet piktorit.
Në vitin 1940, Kel Marubi ndahet nga jeta, gjë që hidhëroi pa masë, sepse me të kishte lidhje të dyanëshme, si prind dhe si koleg. Vazhdoi të fotografojë, por sidomos, të ruaj dhe mbaj me rreptësi regjistrin e fotografive. Pas 1944, vijoi si fotograf privat, veprimtari që zgjati deri në vitin 1949, kur me vendim qeverie u shtetëzuan të gjitha studiot fotografike private. Këtë ngjarje të dhimbshme e pasqyron edhe një fotografi e bërë nga Angjelin Nenshati, ku me një buzëqeshje të ngrirë qëndrojnë para aparatit, Gega, Shan Pici, Pjetër Raboshta, Dedë Jakova, të cilët bashkë me fotografuesin, përbëjnë ”Pesëshen” e njohur të fotografëve shkodranë të shekullit XX. Themi të ngrirë, sepse prej atij çasti ato detyroheshin të punonin me profesione të tjera artizanale që s’kishin të bënin me artin, për më tepër nën urdhëra dhe varësi nga njerëz që s’e njihnin fare fotografinë.
Më pas Gega, thuajse nuk fotografoi fare, por ruan dhe mirëmban me kujdes të veçantëfondin e madh të paraardhësve, punë e vyer që në një farë mënyre, zbuste pasojat e kolektivizimit brutal dhe i jepte atij kënaqësi krijimi. Në vitin 1970, u zhvillua farsa e faljes (dorëzimit) nga Gega organeve shtetërore të Fondit Marubi prej rreth 200.000 fotografish në letër, xhama dhe negativa (celuloid). Diçka të papëlqyeshme për diktatorin mendohej se kishte brenda tij, prandaj, ndoshta, u kërkua fondi, i cili u muarr nga përfaqësuesit e shtetit pa process-verbal dhe pa numërim. Shpejt u inskenua edhe letërkëmbimi i shtirë, i shplarë, por i detyruar i fotografit plak me diktatorin që mbushi faqet e shtypit të vetëm shtetëror.
Siç u cek edhe më sipër, 28 maji 1984, ishte dita e fundit e jetës së Gegë Marubit, ose Zotni Gegës, si thirrej përherë ai në Shkodër. Ndoshta fati e donte që ai të ndahesh nga kjo botë po atë muaj kur 77 vjet e tetë ditë më parë ishte lindur. Me shuarjen e Gegë Marubit u fik edhe zjarri i fundit i yllësisë fotografike me emër e famë botërore Marubi, por nuk u mpak vlera e fondit të pasur fotografik mbi një shekullor. Ai çdo ditë e më tepër bëhet i pranishëm dhe e dobishëm për botën kulturore dhe shkencore të shqiptarëve në të gjitha trevat ku ata banojnë. E, një pjesë e madhe e këtij fondi, është fryt i mendjes dhe dorës së Gegë Marubit, i cili hynë në elitën e fotografëve shqiptarë të të gjitha kohëve. /Exlibris/ KultPlus.com
Bariu, shokë, bariu, kur gjëmon e fryn veriu, është përjashta fatziu, e rreh breshëri dhe shiu! Barinë, shokë, barinë, mos e harroni fatzine, se lë gruan e shtëpinë t’u kullosë bagëtinë. kullotni, moj bagëti, ti, ti, ti. . . Kullotni, biro, kullotni, kur të vdes te me kujtoni, Ndjesë pastë! — të më thoni.
Shikoni barin’ e gjore: në diell a në dëborë, bariu me shkop në dorë ruan deshtë me këmborë. Vështronje barinë mirë, me të ngrën’ e me të pirë, t’u marrë dhëntë pa gdhirë, t’i kullosë me dëshirë, të rrijë bashkë me to, to, to, to. Hani, moj bagëti, hani, kur të vdes do të më qani, për mua zi do te mbani! /KultPlus.com
Prej tri ditësh 300 artistë nga vende të ndryshme i kanë dhënë gjallëri Vlorës me këngët, vallet dhe kostumet tradicionale në edicionin XVI të “Aulona Inter Folk Festival” Artdashës të shumtë vendas dhe të huaj ndoqën grupet nga Shqipëria, Rumania, Hungaria, Kosova, Maqedonia e Veriut, Greqia, Italia e Ukraina.
Kupën e festivalit e fitoi Ansambli “Romanasul”, nga Rumania. Shijuan për tre netë aktivitetet që promovojnë traditat dhe kulturat e vendeve të ndryshme, por tek vlonjatët përsëri mbizotëron patriotizmi për vendlindjen.
Vizitorët e huaj të Vlorës, pushues në qytetin bregdetar përtej argëtimit ju bënë përshtypje vlerat kulturore që përcollën grupet pjesëmarrëse, duke veçuar shqiptarët dhe traditat që vendi ynë mbart.
“Jemi nga Italia. Prej një jave kemi ardhur për pushime në qytetin e Vlorës por këtu po ndihemi shumë mirë. Është shumë bukur dhe njerëzit janë shumë të mirë.”
“Jam nga Ukraina, jetoj prej 2 vitesh në Vlorë dhe këtë aktivitet e kam ndjekur edhe vitin e kaluar, pra është hera e 2-të. Më pëlqen të shoh dhe ndjek kultura të ndryshme, por këtu takoj dhe miqtë e mi nga Ukraina. Më pëlqejnë shqipatrët, e çmoj kulturën tuaj dhe ndihem si në shtëpinë time.”
“Jam Festivaliste me ansamblin e Ukrainës. Kostumi im është një kostum i një valleje të caktuar tradicionale. Vlora më përcjell përshtypje pozitive. Njerëzit janë shumë të dashur dhe qyteti i bukur.”
“Jam indian i rritur në Turqi. Jam turist dhe më pëlqen të eksploroj vende të ndryshme. Më pëlqen të udhëtoj në Tiranë dhe këto, po kënaqem. Njerëzit janë shumë të mirë dhe të ndihmojnë nëse u kërkon ndihmë. Janë shumë mikpritës.”
Grupet pjesëmarrëse nuk u ngjitën vetëm në skenën e festivalit në sheshin përpara stadiumit të futbollit “Flamurtari”, por edhe në mjediset e shumta publike, rrugë e sheshe, që mbajtën peshën e rëndë të ngjyrave të kostumeve, tingujt e këngëve dhe ritmet e valltarëve./TemA/ KultPlus.com
Paolo Spadaccini, zëvendëspresident i fondacionit “Festival Pucciniano”, vlerësoi Teatrin e Operës dhe Baletit shqiptar dhe nderoi Drejtoreshën e institucionit Abigeila Voshtina dhe Drejtorin Artistik, Jacopo Sipari di Pescasseroli, si ambasadorë të artit puçinian në botë, në 100-vjetorin e vdekjes së gjeniut të Torre del Lago.
Dhënia e këtij çmimi prestigjioz nga fondacioni “Festival Pucciniano” shënon një moment të rëndësishëm për TKOB-në. Ai përkon me 70-vjetorin e themelimit të institucionit emblemë të artit shqiptar dhe 120-vjetorin e vënies së parë në skenë të “Madama Butterfly” në teatrin e Brescia-s.
Kjo është hera e parë që TKOB vlerësohet nga një teatër tjetër i huaj me çmimin unik “Puccini”, që jepet një herë në vit për përhapjen jo vetëm të emrit të kompozitorit të madh italian Puccini, por edhe të produksioneve të “Festival Puccini di Torre del Lago”. Vlerësimi i TKOB-së përkon gjithashtu me 70-vjetorin e krijimit të “Festival Puccini”./tch/KultPlus.com
Edicioni i IV i Festivalit të Letërsisë “ZaNa”, i mbajtur për katër ditë nga 22 deri më 25 maj 2024 në Mitrovicë, nën tematikën “Me art kurojmë”, solli një sërë ngjarjesh letrare dhe kulturore gjithëpërfshirëse për dashamirësit e letërsisë dhe artit.
Ky festival bashkoi komunitetet përmes artit, duke përfshirë aktivitete të ndryshme si netë poetike, punëtori kreative për fëmijë e të rinj, orë letrare, ekspozita multimediale dhe muzikë.
Në hapjen e festivalit, Shoqata e të Verbërve të Mitrovicës dhe grupi i shkrimit kreativ “Za” lexuan poezi, ndërsa Drejtori i Kulturës, Rinisë dhe Sportit premtoi mbështetje të vazhdueshme për këtë festival.
Gjithashtu u organizua ekspozita e fëmijëve që realizuan punimet e tyre në dy anët e qytetit. Diskutimet me autoret austriake Barbara Marković dhe Friederike Gösweiner në Qendrën Kulturore Akvarijus në veri të qytetit, pasuruan më tej festivalin. Nata kryesore përfshiu lexim të poezive, muzikë dhe përkthime në gjuhën e shenjave, e moderuar nga Arbër Selmanaj.
Dita e fundit e festivalit u mbyll me një orë letrare nga poetet lokale dhe një koncert e ekspozitë multimediale, duke theksuar përfshirjen dhe mbështetjen nga Ambasada e Austrisë dhe Misioni i Kombeve të Bashkuara në Kosovë (Unmik).
ZaNa vazhdon të jetë një platformë e fuqishme për promovimin e letërsisë në Mitrovicë, duke ofruar një hapësirë gjithëpërfshirëse për artistët dhe komunitetet e margjinalizuara, dhe duke konfirmuar rolin e saj të rëndësishëm në pasurimin kulturor të qytetit./KultPlus.com
Shkrimtarja e re Ambra Hysa, ka publikuar librin e saj më të fundit, “Një dekadë dashurie”.
Ambra Hysa është një autore e njohur dhe e vlerësuar në botën letrare shqiptare, me një bibliografi që përfshin tituj si “Balada e bardhë” (cikël poezish), “Dashuri në kohë Koronavirusi” (roman), “Lady D” (roman) dhe “Luftë dhe trendafila” (novelë). Me romanin e saj të fundit, “Një dekadë dashurie”, ajo sjell një histori shumë të veçantë dhe personale për herë të parë për lexuesit e saj.
“Një dekadë dashurie” rrëfen historinë e dashurisë së gjatë dhe të veçantë mes autores dhe bashkëshortit të saj, një histori që ka filluar që nga fëmijëria. Njohur që në moshë të vogël dhe rritur si shokë të ngushtë, ata përjetuan një dashuri që u formua natyrshëm dhe me kalimin e viteve u bë gjithmonë e më e fortë dhe e qëndrueshme. Ky roman jo vetëm që shpalos detaje intime dhe emocionale të marrëdhënies së tyre, por gjithashtu ofron një reflektim të thellë mbi vlerën e vërtetë të dashurisë, besnikërisë dhe aftësisë për ti përjetuar mes shumë koloritesh, dashuritë romantike.
Ambra Hysa, me stilin e saj emocionues, na bën pjesë të një rrugëtimi të paharrueshëm të dashurisë së saj të përjetshme. “Një dekadë dashurie” është një testament i fuqishëm i asaj se si dashuria mund të rritet dhe kurorëzohet pavarësisht sfidave dhe ndryshimeve që sjell jeta.
Autorja është një zë i veçantë në letërsinë moderne, me një botë të pasur shpirterore dhe pasion të thellë për artin e shkrimit. Me këtë libër të ri, ajo jo vetëm që thellon lidhjen me lexuesit e saj, por gjithashtu u ofron atyre një histori që rezonon me ndjenjat dhe përvojat e shumë njerëzve./KultPlus.com
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit njofton se po vazhdon puna në restaurimin e aseteve të trashëgimisë kulturore në gjithë vendin.
Sipas njoftimit ka përfunduar faza e parë e punimeve restauruese në Kishën Katolike “Engjëlli i Rojes” në Ferizaj.
Tuje ministria njofton se tashmë është hapur procedura për fazën e dytë të restaurimit dhe për ndërhyrjet e radhës MKRS-ja ka ndarë 1.3 milion euro.
“Ky objekt me vlerë të trashëgimisë kulturore është ndërtuar një shekull më parë, dhe pas restaurimit të plotë do të vazhdoj të jetë i qasshëm për banorët dhe turistët”, thuhet në njoftim.
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani ka pritur në takim drejtoreshën e Korpusit për Paqe të SHBA-ve, Carol Spahn.
Gjatë takimit është diskutuar rreth misionit të këtij Korpusi në Kosovë e bashkëpunimit mes Kosovës dhe SHBA-ve.
“Korpusi i Paqes, këtë javë shënon 10 vjetorin e themelimit të misionit të tyre në Republikën e Kosovës, 10 vite shërbim të vullnetarëve amerikanë. Gjatë takimit diskutuam mbi misionin e jashtëzakonshëm të Korpusit të Paqes, bashkëpunimin mes dy vendeve dhe nismat që kanë për qëllim përafrimin më të madh të popujve tanë. Korpusi i Paqes është personifikimi më i mirë i partneritetit mes SHBA-ve dhe Kosovës. Një investim i tillë nga ana juaj ndikon në impakt afatgjatë në Kosovë. Ky mision ka ndihmuar në shkrimin e një kapitulli të ardhshëm të historisë tonë të përbashkët”, tha presidentja Vjosa Osmani.
Ndërsa, drejtoresha e Korpusit për Paqe të SHBA-ve, Carol Spahn deklaroi se për 10 vite, 220 vullnetarë të tyre kanë shërbyer në Kosovë.
“Prej vitit 2014 më shumë se 220 vullnetarë kanë ardhur për të ndërtuar ura të mirëkuptimit. Populli i Kosovës i ka mirëpritur vullnetarët tanë në shkolla e shtëpi. Së bashku vullnetarët kanë ndihmuar në shtytjen përpara të projekteve që udhëhiqen nga komunitetet”, tha ajo.
Pas takimit u tha se Kosova dhe Korpusi i Paqes do të vazhdojnë bashkëpunimin për të mirën e dy popujve dhe mbrojtjen e vlerave që i bashkojnë ato.
“Audienca” shfaqje mysafire nga Teatri i Qytetit “Bekim Fehmiu”, shfaqet nesër nga ora 20:00 në Teatrin Kombëtar të Kosovës.
Në “Audienca e Vaclav Havelit”, shteti autoritar ka ngritur një system të çuditshëm byrokratik, një kullë Babiloni me letra e rregullore, ligje e amendamente, vendime, nene, aneks-vendime e aneks-nene… bash si një rrjetë e hekurt merimange, që përdoret për të bërë shantazh, për të ngre kurthe, akuzuar e zhveshë prej pozite e dinjiteti njerëzor gjithë secilin që shteti të dojë, veçanërisht ata të padëgjueshmit dhe ata që refuzojnë t’i bashkëngjiten këtij sistemi.
Është e parëndësishme që ti nuk ke bërë ndonjë gabim, prapë se prapë do të gjendesh fajtor, sepse diku aty ekziston një nen, në njërin prej ligjeve a rregulloreve të pafundme, që dëshmon se ti ke qenë në ‘konflikt interesi’ me… se iu ke shmangur nenit b apo f të ligjit për… Ti dëshiron të mbrohesh, prandaj thirresh në një ligj tjetër, siç thirret në ligjin që e ‘garanton larine krijuese’, personazhi i “Audiencës së Vaclav Havelit”, por ncuk, krejt e kotë, sepse gjithmonë është edhe një ligj tjetër, dhe pastaj edhe një rregullore e madje edhe një nen kushtetute që dëshmon të kundërtën. Dhe prandaj edhe drejtori i “Audiencës së Vaclav Havelit” gjendet fajtor.
Autor: Václav Havel Regjisor: Bashkim Ramadani Luajnë: Ernest Malazogu dhe Alban Krasniqi Producent: Burim Mustafa Udhëheqës Artistik: Fatos Berisha Inspicient Mahir Musliu Skenograf: Burim Arifi Kostumografe: Agnesa Malushaj Dizajni i dritave: Yann Perregaux Tonist: Flamur Krasniqi Grimi: Canan Cibo Ndriques: Fikrim Menekshe Financier: Krenar Gaxholli Rekuiziter Arben Rashkaj Garderobiere: Vjollca Hoxhaj Dekorater: Murat Javori Realizator i sken skenografisë: Onur Cibo Teknik i skenës: Shqipe Gollopeni Dizajni i posterit: Dardan Luta
Në Akademinë e Shkencave të Shqipërisë u zhvillua “lectio magistralis” me Alfred Bualotin, aktor dhe drejtori artistik të festivalit “Butrint 2000”.
Veprimtarinë e çeli drejtori i Qendrës së Studimit të Arteve, akad. Stefan Çapaliku. Ai tha se festivali “Butrint 2000” është një festival shumë i rëndësishëm për jetën teatrore shqiptare, të cilin Bualoti e ktheu në festivalin e Butrintit duke e transformuar në një shkollë të jashtëzakonshme.
Dr. Anxhela Çikopano, moderatorja e aktivitetit, kujtoi se ky festival është vlerësuar shumë nga artisti Maks Velo i cili ka thënë se “duhet të kuptojmë që festivali i Butrintit është një festival i pakrahasueshëm!”
Ndërsa vetë Bualoti shprehu mirënjohjen për vlerësimin që i kanë bërë festivalit kritikët e njohur si i ndjeri Adriatik Kallulli, Josif Papagjoni, Stefan Çapaliku, etj., dhe rrëfeu se “Butrint 2000” nisi të shtojë trupat pjesëmarrëse, jo vetëm se ato plotësonin parametrat artistikë, por edhe për specifikën e vendit të hapur që ishte një sprovë e madhe për shfaqjet.
Lidhur me skenën e hapur, Bualoti u shpreh se, ajo bëri që kriteri i përzgjedhjes të ishte sfidues për trupat më të mira në nivel rajonal e ndërkombëtar.
Bualoti rrëfeu rrugëtimin e këtij festivali që nisi nga një aplikim, në ‘98-n, në projektet e Ministrisë së Kulturës, kur ministër Kulture ishte kryeministri aktual i Shqipërisë, Edi Rama. Ai kujtoi se teatri antik i Butrintit në atë kohë ishte i mbuluar nga uji dhe ferrat.
Në festivalin “Butrint 2000” kanë marrë pjesë trupa teatrore nga Italia, Franca, SHBA, Anglia, Greqia, Rusia, Kosova, Zvicra, Republika Çeke, Maqedonia, Kroacia, Serbia, Rumania, Spanja, Bullgaria, Ukraina, Kina, Holanda, Qipro, Hungaria, Suedia, Polonia e Shqipëria. Nga këto vende kanë pasur fatin të luajnë në skenën magjike të Butrintit rreth 3000 artistë, ndërsa shfaqjet janë ndjekur nga mijëra spektatorë vendas e të huaj./atsh/ KultPlus.com
Sapo është bërë publike agjenda shtetërore për shënimin e 25 vjetorit të Çlirimit të Kosovës, dhe po sipas kësaj agjende aktivitete të ndryshme kulturore dhe pritje shtetërore do të fillojnë prej 8 qershor e do të zgjasin deri më 21 qershor, shkruan KultPlus.
Ky manifestim do të nisë me koncertin e këngëtares së njohur Shkurte Fejza e cila njëherit shënon edhe 50-të vjetorin e karrierës së saj, për të vazhduar me konferencën shkencore për 25 vjetorin e ndërhyrjes së NATO-s dhe Çlirimit të Kosovës, konferencë që do të mbahet në Akademinë e Shkencave.
Agjenda më pas përfshinë edhe ekspozita, koncerte, promovim libri dhe aktivitete të tjera kulturore. Më poshtë po ju sjellim të plotë agjendën e shënimit të 25 vjetorit të Çlirimit të Kosovës./ KultPlus.com
Biblioteka Kombëtare e Shqipërisë, ka njoftuar se në nder të 180 vjetorit të lindjes së arbëreshit Zef Serembe (1844-1901), këtë javë ka hapur një ekspozitë që sjell në vëmendje te lexuesit krijimtarinë e poetit lirik që ndodhet në koleksionet e BKSh-së.
Zef Serembe ka lëvruar gjerësisht lirikën me një tematikë të larmishme, ka krijuar lirika atdhetare, filozofike, shoqërore e të dashurisë.
“Në vjershat atdhetare grishi në luftë të hapur kundër pushtuesit osman (“Vrull”, “Dora d’Istrias”). Lirika e tij filozofike-shoqërore dhe e dashurisë pasqyroi konfliktin midis individit dhe shoqërisë së kohës, duke sjellë një hero të ri, kryengritësin individual të vetmuar (“Elegji”, “Kujtim” etj.) dhe të zhgënjyer nga jeta. Në poezinë e tij të përshkuar nga një ndjenjë malli, gërshetohen optimizmi e stoicizmi me nota të trishtuara mistike e pesimiste”, thuhet në njoftimin e Bibliotekës.
Poezia e Sermebes thuhet se është një shprehje e kontradiktave dhe e zhgënjimit tragjik që përjetonnin inteletualët arbëreshë.
“Shumë prej krijimeve të Serembes (poezi, drama dhe një përkthim i Psalmeve të Davidit), që ai shpesh i rishikonte e i ndryshonte, humbën gjatë jetës së tij endacake. Sa qe gjalle ai botoi vetëm: “Poesie italiane e canti originali tradotti dall`àlbanese” (Poezi italisht dhe këngë origjinale të përkthyera nga shqipja – Kozencë, 1883), në italisht dhe shqip; “Il reduce soldato, ballata lirica” (Kthimi i ushtarit, baladë lirike – Nju-Jork, 1895), vargje vetëm në italisht; “Sonetti vari” (Sonete të ndryshme – Napoli, 1891), një përmbledhje prej 42 sonetesh me një parathënie (hyrje), me një shkrim të imtë të ndrydhur në vetëm 4 faqe”, shkruhet tutje në njoftim.
Ekspozita do të qëndrojë e hapur për publikun në Sallën Shkencore të BKSH-së./KultPlus.com
Shtëpia e famshme e familjes McCallister në filmin legjendar të Krishtlindjeve ” Home Alone ” është në shitje. Është ndërtuar në vitin 1921 në Winnetka, Illinois dhe çmimi i shitjes është 5 milionë e 250 mijë dollarë.
Është hera e parë që shitet që nga viti 2012 kur pronarët aktualë e blenë për 1.58 milionë dollarë.
Sipas faqes së internetit Zillow, pronarët rinovuan dhe zgjeruan pronën në vitin 2018 “duke i kushtuar vëmendjen maksimale ruajtjes së detajeve arkitekturore dhe integritetit të hapësirave më të paharrueshme dhe më të njohura të shtëpisë”.
Pjesa e përparme dalluese e rezidencës me tulla të kuqe është ruajtur siç ishte në filmin e vitit 1990 me Macaulay Culkin, Kathryn O’Hara, Joe Pesci dhe Daniel Stern, shkruan vizion plus.
Ka pesë dhoma gjumi, gjashtë banja, dy dhoma ndenjeje, një dhomë ngrënie, një kuzhinë të madhe, një kinema, një palestër, një verandë me oxhak dhe një fushë basketbolli të mbyllur.
Regjisori i filmit, Chris Columbus, ka deklaruar më parë se ai zgjodhi pronën sepse “nëse je fëmijë, është kënaqësi të jesh vetëm “./ KultPlus.com
Emri i këngëtares së madhe Dua Lipa është duke u lakuar nga kompania e madhe filmike “Disney” dhe hiq më pak se sa për rolin e Megit për filmin “Hercules”, raportojnë mediet e huaja.
Ky film deri më tash është i realizuar vetëm në versionin e animuar, dhe se pritjet që po vjen edhe në formatin e filmit artistik janë mjaftë të mëdha.
Mbetet të shihet se a do të realizohet ky projekt me rol të luajtur nga Dua Lipa./ KultPlus.com
Me mbështetjen e Bashkisë Shkodër, Young Entrepreneurs Albania (YEA) organizoi eventin që vuri në pah shpirtin sipërmarrës dhe kreativitetin e nxënësve të talentuar të shkollave të mesme.
Bashkia Shkodër u mbush me të rinj sipërmarrës nga e gjithë Shqipëria, të cilët prezantuan idetë e tyre inovative në YEA! Awards Final 2024.
Fituesit e konkursit për idenë më të mirë të biznesit, të nderuar me Certifikatën e Artë ishin Omnifixx, prezantuar nga Stefi Fushaj, Jonejda Zaimi, Nedit Xhaferri dhe Ditmar Zekja.
Me çmimin Plani më i mirë i Biznesit u vlerësuan NeoNet, prezantuar nga Arion Minina. Çmimi RYAS Changemaker Award iu dha Green Quest, prezantuar nga Klajdi Lazri, Klaudio Shkalla dhe Maria Vathkruja.
Ky projekt do të përfaqësojë Shqipërinë në Çmimet e Sipërmarrjes Rinore Evropiane YouthStart 2024 në Berlin, Gjermani.
Bashkia Shkodër uroi të rinjtë për arritjet, përkushtimin, krijimtarinë dhe shpirtin sipërmarrës, dhe premtoi të vazhdojë të nxisë sipërmarrjen dhe inovacionin në komunitet./atsh/KultPlus.com
Qendra Muzeore e qytetit të Durrësit ndau me ndjekësit e rrjeteve sociale një album fotografik interesant me vajza që u përngjajnë nimfave të Antikitetit.
Në Amfiteatrin antik vajzat e vitit të dytë të degës Tekstil-Konfeksione, nga shkolla profesionale “Hysen Çela”, performuan me veshje të krijuara nga vetë ato.
Shkolla është pjesë e rrjetit rajonal “Western Balkans”, një rrjet shkollash profesionale. Qëllimi i këtij projekti është të promovojë, përmes bukurisë e talentit të vajzave, trashëgiminë e çmuar dhe unikale të qytetit të Durrësit.
Vajzat zgjodhën pikërisht muret e lashta të Amfiteatrit të Durrësit, një madhështi antike, si sfond për të vënë në dukje rininë e tyre rrezatuese dhe talentin krijues./atsh/KultPlus.com
Më 25 dhe 26 maj 2024 në qytetin e Korçës, Biblioteka Publike “Thimi Mitko”, me përkrahjen e Bashkisë së Korçës dhe në bashkëpunim me PEN Qendrën e Shqipërisë, organizuan edicionin 28-të të Festivalit Ndërkombëtar të Autorëve “Netët Korçare të Poezisë”.
Hapja solemne e aktivitetit u bë me fjalët përshëndetëse nga Jorida Dhëmbi Tollkuçi, Drejtore e Bibliotekës Publike “Thimi Mitko” dhe nga Zamira Kita, Drejtore e Kulturës dhe Teatrit.
Në këtë festival morën pjesë poetë nga Shqipëria, Kosova, Zvicra, Italia, Sllovenia, Turqia, Greqia, Franca, Irlanda, Rumania, Maroku, të cilët i lexuan poezitë e tyre, mes tyre si: Sadik Bejko, Ibrahim Berisha, Rafael Newman, Besnik Mustafaj, Muhsine Arda, Dalila Hiaoui, Binak Kelmendi, Liridon Mulaj, Sali Bashota, Entela Kasi, Barbara Pogaçnik, etj.
Në këtë vit Pema simbolike e poezisë, u mboll në “Lëndinën e Poetëve”, në lulishten “Vangjush Mio” nga Sali Bashota, i cili u shpall Poeti Laureat i vitit 2024.
Gjatë dy ditëve u zhvilluan aktivitete të shumta në Bibliotekën Publike “Thimi Mitko”, në Shtëpinë Muze “Vangjush Mio”, në Muzeun “Gjon Mili”, në Muzeun e Artit Mesjetar etj., ku u organizua debati për jetën dhe veprën e Nazim Hikmetit, pastaj u bë promovimi i kompletit të veprave të Basri Çapriqit, bashkëbisedimi me Besnik Mustafajn, biseda midis autorëve Ahmet Prençi, Liridon Mulaj, Entela Kasi, Enerestina Gjergji Halili, trajtimi i temës “Letërsia si atdhe universal i njerëzimit”, etj.
Në këto aktivitete me fjalët e tyre u paraqitën: Gunei Ozkilinic, Rozana Belli, Sadik Bejko, Ibrahim Berisha, Sali Bashota, Jorida Dhëmbi Tollkuçi, Enerestina Gjergji Halili, Entela Kasi, Ahmet Prençi, Liridon Mulaj, Mariana Gorzyca, Daniela Stoica, etj.
Juria profesionale në përbërje: Entela Kasi, kryetare, Rafael Newman, anëtar ndërkombëtar dhe Enerestina Gjergji Halili, anëtare, ndau çmimet tradicionale të “Netëve Korçare të Poezisë”.
Çmimi Special, Barbara Pogaçnik nga Sllovenia, Çmimi Asdreni, Mariana Gorczyca nga Rumania, Çmimi Dritëro Agolli, Guney Ozkilinç nga Turqia, Çmimi Poezia më e bukur, Liridon Mulaj, Kurora e poezisë, Besnik Mustafaj, Poeti Laureat për vitin 2024 Sali Bashota.
Me Mirënjohje për kontribute të çmuara në promovimin e kulturës kombëtare u nderuan: Haxhi Dede Edmond Brahimaj, Shtëpia Studio Kadare, Zamira Kita, Drejtore e Kulturës dhe Teatrit dhe Kryetari i Bashkisë Devoll, Eduard Duro.
Më datën 27 maj, poetët vizituan Bashkinë e Devollit, ku u takuan me Eduard Duro. Po ashtu, vizituan disa vende të trashëgimisë kulturore dhe historike. Ndërkaq në mbrëmje u mbajt një orë e madhe letrare, shoqëruar edhe me një program kulturor.
Në kuadër të këtyre aktiviteteve, PEN Qendra e Shqipërisë dhe PEN Qendra e Kosovës vlerësuan veprat e dy shkrimtarëve me Çmimet PEN. Milazim Krasniqi u nderua për veprën poetike “Kujtimet luajnë me mua” dhe Ahmet Prençi për veprën në prozë “Brenga e prokurorit”.
Gjithashtu, u botua vëllimi antologjik në dy gjuhë shqip-anglisht me titullin “Një diell i ri”, në të cilën përfshihen 34 poetë: Skënder Rusi, Albi Lushi, Aleksandër Çipa, Alfons Al Zeneli, Ahmet Prençi, Antonio Babliku, Besnik Mustafaj, Entela Kasi, Erenestina Gjergji Halili, Liridon Mulaj, Mimoza Kuchly, Rakela Zoga, Rozana Belli, Sadik Bejko (Shqipëri), Christas R. Tsiailis (Greqi), Billy Ramsell (Irlandë), Anna Lattanzi, Luccilla Trapazzo, Salvatore Nappa (Itali), Alketa Gashi Fazliu, Binak Kelmendi, Ibrahim Berisha, Lulzim Tafa, Milazim Krasniqi, Sali Bashota, Vlora Ademi (Kosovë), Dalila Hiaoui (Marok), Mariana Gorczyca (Rumani), Barbara Pogacnik (Slloveni), Rafael Newman (Zvicër), Filiz Civaner, Gunel Ozkilinç, Mesut Senol, Muhsine Arda (Turqi)./ KultPlus.com
Ditën e djeshme, më 28 maj, në ditën e dytë të Ditëve të Kulturës në Kosovë “Ktheje ka Zagrebi”, në Bibliotekën Kombëtare në Prishtinë, u bë prezantimi i librave të autorëve të njohur kroatë të përkthyera në gjuhën shqipe.
Poetja Jadranka Pintarić prezantoi librin e saj “Mirë jam, të tjerat janë gënjeshtra”, Diana Burazer prezantoi librin me poezi “Mollët e qiellit”, Davor Šalat prezantoi librin me poezi “Interpretimi i dimrit” dhe Lana Derkač prezantoi librin me poezi “Hoteli për të vdekur”.
Pas prezantimit të librave, autorët e pranishëm kanë lexuar disa nga poezitë e tyre, të cilat ishin pjesë të shkëputura nga librat e promovuar.
Pas leximit të poezive nga secili autor, fjalën nga moderatorja e ka marrë profesoresha, shkrimtarja dhe kritikja e njohur Dije Demiri Frangu, e cila fjalimin e saj e filloi me të qeshura, dhe duke e kombinuar edhe në gjuhën kroate, shkruan KultPlus.
Profesoresha Demiri Frangu tregoi se kishte fatin që gjatë jetës së saj të kishte kontakt me autorë kroat dhe se menon se kultura kroate e ka bërë punën e vet në kulturën shqiptare.
“Ka ushtruar një ndikim shumë pozitiv në formën, stilin, motivet, para së gjithash nëse nisemi prej një determicioni shumë të thjeshtë do të thotë që kultura është ajo që krijon njeriu dhe ajo është pasuria shpirtërore. Nëse koncentrohemi në këtë shohim se populli kroat ka kulturë të hershme dhe kjo dëshmon për seriozitetin e këtij populli dhe kreacionin që e ka brenda vetes si popull”, është shprehur ajo gjatë fjalimit.
Tutje, Demiri Frangu tha se në Kosovë është përkthyer një numër i mirë i autorëve që janë lexuar si dhe janë integruar në ambientin letrar të Kosovës. Ajo foli edhe për literaturën kroate e cila është e përhershme në universitetet tona dhe se janë mësuar e studiuar si dhe janë përdorur këtu.
“Emocionii në letërsinë kroate është shumë i reduktuar, është një emocion i emancipuar, i përmbajtur dhe i shndërruar në figurë, ironi dhe absurd. Kjo e ngrit nivelin e poezisë”, tha tutje ajo.
Pas saj, fjalën e ka marrë botuesja Fatmire Duraku për të folur për secilin prej autorëve, dhe për shtetin kroat. Ajo tha se Kroacia njihet për etjen e përhershme për liri dhe është tokë e larë me gjak e cila ka luftëtarë dhe poetë të njohur.
“Në pjesën më të madhe është e spërkatur me ujin e Detit Adriatik dhe ka qytete që nëse vetëm njëherë vizitohen nga njeriu, dashurohet. Shtëpitë prej guri brenda së cilave rrash shpirti kroat, rrah edhe shpirti i poetëve të shquar. Poezitë kanë vlera të larta, deri tani këto libra janë përkthyer në shumë gjuhë të botës dhe ne kemi përzgjedh që këta të jenë në mesin e letërsisë shqipe”, u shpreh ajo.
Pas saj, shkrimtarët kroat lexuan përsëri copëza të librave të tyre. Në mbrëmje duke filluar nga ora 19:00, në KultPlus Caffe Gallery, u mbajt mbrëmja e letërsisë kroate./KultPlus.com
Sipas të gjitha analizave, turizmi në Shqipëri është rritur veçanërisht fuqishëm, shkruan sot Bettina Pfluger për gazetën më të madhe austriake ”Der Standard”.
”Pushimet verore po afrojnë dhe bashkë me to edhe sezoni i pikut të udhëtimeve. Më në fund duhet të dilni nga përditshmëria dhe të relaksoheni. Pavarësisht inflacionit dhe normave më të larta të interesit pas pandemisë, kërkesa për udhëtime ka mbetur e fortë”, shkruan gazeta.
Numri i netëqëndrimeve në Evropë arriti në 2,91 miliardë fjetje në vitin 2023 dhe 2,88 miliardë në 2019.
Në veçanti, turistët amerikanë kohët e fundit janë bërë më të rëndësishëm për Evropën.
Për shembull, pjesa e SHBA-së e të ardhurve në Spanjë u rrit nga katër për qind në 2019 në pesë për qind në 2023, në Portugali nga gjashtë në nëntë për qind dhe në Britaninë e Madhe nga 13 në 16 për qind.
Prandaj, industria e udhëtimeve në Evropë është një nga sektorët më elastikë brenda ekonomisë evropiane, sipas raportit ”Travel Tends 2024: Breaking Boundaries” nga Mastercard.
Destinacioni më i njohur për këtë verë në Evropë është Mynihu, falë tifozëve të shumtë të futbollit.
Më pas vijojnë Tirana, Nisa (Francë), Korfuzi (Greqi) dhe Stambolli (Turqi).
Këtë vit, destinacionet më të lira të plazheve të Shqipërisë, Kroacisë dhe Turqisë po shënojnë disa nga rritjen më të lartë të trafikut ajror.
Sipas të gjitha analizave, turizmi në Shqipëri është rritur veçanërisht fuqishëm.
Numri i lidhjeve me fluturime është dyfishuar që nga viti 2019 dhe numri i mbërritjeve të udhëtarëve është rritur nga 12 milionë në 2019 në 17 milionë në 2023.
“Vëzhgimet tona tregojnë një prirje emocionuese drejt sezonit të ulët”, thotë Natalia Lechmanova, kryeekonomiste e Evropës në institutin ekonomik ”Mastercard”, nëpërmjet një njoftimi për shtyp.
Arsyeja për këtë është se gjithnjë e më shumë udhëtarë evropianë po zgjedhin muajt më të butë nga maji deri në qershor dhe nga shtatori në tetor dhe duan të shmangin sezonin e lartë të mbushur me njerëz në verë.
Kjo kthesë do të mundësojë rritje të vazhdueshme në udhëtimet evropiane, pasi sezoni i lartë i verës po përballet gjithnjë e më shumë me pengesa në kapacitet.
Në përgjithësi, njerëzit janë të interesuar të përjetojnë diçka.
Sipas raportit, konsumatorët preferojnë përvojat kuptimplota sesa të mirat materiale.
Austriakët pëlqejnë veçanërisht të shpenzojnë para për udhëtime dhe ngjarje të muzikës live. Pushimet në veçanti kanë prioritet, pasi pothuajse dy të tretat (63 për qind) thonë se duan të udhëtojnë më shumë në vitin 2024”, përfundon ”Der Standard”./atsh/KultPlus.com
Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara ka caktuar 29 majin si Ditën Ndërkombëtare të Paqeruajtësve të OKB-së.
Kjo ditë ka për qëllim të nderojë paqeruajtësit që kanë humbur jetën për kauzën e paqes, si dhe nderimin e gjithë burrave e grave, të cilët vazhdojnë shërbimin në operacionet e OKB-së me profesionalizëm të lartë, përkushtimin dhe kurajo.
Që nga themelimi i misionit paqeruajtës në vitin 1948, rreth 3200 ushtarë, policë dhe staf civilë, kanë humbur jetën në shërbim të paqes, si pasojë e aksidenteve, dhunës, apo sëmundjeve të ndryshme në disa vende. Kjo ditë përdoret për të forcuar lidhjet mes paqeruajtësve dhe komunitetit ku ata shërbejnë. /KultPlus.com
U nënshkrua dje marrëveshja e bashkëpunimit ndërmjet Akademisë së Shkencave të Shqipërisë (ASHSH) dhe Universitetit të Arteve.
Marrëveshja u nënshkrua nga kryetari i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë akad. Skënder Gjinushi dhe rektori i Universitetit të Arteve prof. Kastriot Çaushi, në praninë e zëvendëskryetarit të Akademisë së Shkencave akad. Vasil Tole dhe sekretarit shkencor akad. Shaban Sinani.
ASHSH bëri me dije se, marrëveshja e bashkëpunimit midis palëve shtrihet në të gjitha fushat e dijes, me përparësi fushat me më shumë interes të përbashkët, si studimet për artin dhe kulturën.
Palët do të bashkëpunojnë për zhvillimin e aktiviteteve të përbashkëta shkencore, si: kuvende, kongrese, konferenca, forume, simpoziume etj. Marrëveshja ka për qëllim rregullimin e bashkëpunimit ndërinstitucional, si dhe midis strukturave përbërëse të tyre./atsh/KultPlus.com
I ngjan bririt t’dhisë Asht njejtë si me pa diellin kur futen n”re t’zeza Ay lule e brishtë nga shiu i ftoftë lëshon supet pa forcë as me kërkue meshirë! Më pas aroma e rrënjëve nisē me zgjidhë atë nyje prej maje gjilpëre E ngre ngadale sythin e kaltërt Ja kjo ēshtē dashuria: Veç një puls i vogël Nga një kênd-i-ngushtë bahen pesë yje… ( në përkalim të një agu me vesë ) / KultPlus.com
