Shiroka, atraksioni turistik buzë liqenit të Shkodrës

Vetëm 4 kilometra larg qytetit të Shkodrës, pasi lë “Urën e Bunës” dhe merr rrugën në të djathtë të shfaqet Shiroka, një nga lagjet më të veçanta të Shkodrës, e vlerësuar si një prej bukurive mahnitëse të veriut buzë liqenit të Shkodrës dhe rrëzë malit të Taraboshit.

Bashkia e Shkodrës publikoi sot disa fotografi nga Shiroka, të cilës investimet e viteve të fundit i kanë ndryshuar faqen, duke i dhënë një rrugë të re, pedonalen brigjeve të liqenit, rehabilitimin e plazheve të vogla dhe së fundmi edhe moli për varkat lundruese.

Ajri i freskët, që vjen nga thellësitë e Alpeve, filtrohet në ujërat e liqenit dhe vjen i shëndetshëm këtu, duke e bërë Shirokën një nga joshjet më të veçanta për të kaluar disa orë ndryshe për shkodranët, por edhe për turistët vendas dhe të huaj.

Shiroka ka histori qindravjeçare dhe kjo mund të vërtetohet nga disa zbulime arkeologjike, që janë bërë në afërsi të saj, në vendin e quajtur “Ullini i vetun”, në vitin 1959, të cilat sot gjenden në muzeun e qytetit.

E njohur që në shekullin e 19-të për aftësitë kurative, Shiroka shumë shpejt do të bëhej një nga zonat më të famshme në vend.

Kjo zonë turistike shquhet për florën dhe faunën e pasur, ku  jetojnë në harmoni shumë lloje bimësh, peshqish, shpendësh dhe kafshësh. Pjesa më e madhe e faunës përbëhet nga shpendët.

Numërohen gjithsej 240 lloje, ku më shpesh syri të ndesh pulëbardhat. Për të apasionuarit e peshkimit, fauna ujore ofron rreth 65 lloje peshqish. Më i famshmi krapi, por jo vetëm, edhe karasi, gjuca etj. Kjo pasuri e faunës dhe florës, e bën këtë zonë një ekosistem shumë të veçantë dhe atraktiv./ atsh / KultPlus.com

Statujëza unike 2 500-vjeçare nga Shqipëria mbërrin në Muzeun Getty për ekzaminime të mëtejshme

E nxjerrë nga një fushë në Shqipëri, një statujë 2 500-vjeçare mbërriti në Muzeun J. Paul Getty, i referuar zakonisht si Getty, që është një muze arti në Los Anxheles. Ky muze përmban piktura evropiane të para shekullit XX, vizatime, dorëshkrime, skulptura, arte dekorative dhe foto.

”Në fillim, ishte vetëm një vezullim i gjelbër dhe kafe në papastërti, i ekspozuar gjatë lërimit rutinë në një fermë shqiptare që ndodhej pranë një vendbanimi të lashtë”, shkruan Erin Migdol për getty.edu.

Më pas, ndërsa arkeologët pastronin me kujdes dheun, forma e saj u shfaq gradualisht dhe ajo ishte një figurë e kalorësit mbi kalë, një krah i zgjatur, që dukej sikur tundte një armë ose kamxhik.

Thundrat e kalit humbën dhe pjesa më e madhe e trupit të kalorësit ishte ende e fshehur nën shtresa të dheut. Por, arkeologët që panë këtë statujë e dinin se ishte diçka e jashtëzakonshme.

Instituti Shqiptar i Arkeologjisë kërkoi ndihmën e Getty-t duke ia besuar kalorësin laboratorit të konservimit të Muzeut, ku konservatorët dhe studiuesit kaluan muaj të tërë duke pastruar bronzin dhe duke hetuar origjinën e tij.

Statuja është e ekspozuar në një ekspozitë të veçantë, Kali dhe Kalorësi nga Shqipëria, në Muzeun Getty Villa nga 26 korriku 2023 deri më 29 janar 2024.

Më pas, ajo do të kthehet në shtëpi.

“Si arriti atje dhe pse ishte atje dhe pse nuk u gjet asgjë tjetër rreth tij që ne të mund ta lidhnim vërtet me të?”, pyet Jens Daehner, kurator i asociuar i antikiteteve në Muzeun Getty duke theksuar pyetjet që studiuesit po përpiqen t’u përgjigjen në lidhje me këtë gjetje unike.

Megjithatë, i mrekulluar ai thotë se ”pjesa shqiptare është e një cilësie që vështirë se e gjeni askund tjetër në botën greke. Është një objekt vërtet i veçantë”.

Zbulimi i vitit 2018 i Kalit dhe Kalorësit, siç u bë e njohur statuja, ishte rezultat rrethanash të vështira. Gjatë fushatës së gërmimeve të atij viti në Babunjë, një projekt i disa vendeve evropiane, arkeologët vëzhguan një fermer vendas që lëronte arën e tij aty pranë. Ata menduan se ia vlente t’i kushtohej vëmendje, pasi gjetjet e rastësishme janë gjithmonë një mundësi. Asnjëherë nuk e dini se çfarë mund të gjendet pranë shtresave të sipërme të tokës. Sigurisht, ndërsa fermeri lëronte fushën pas vjeljes së qepëve të sezonit, arkeologët panë që statuja të dilte nga jo më shumë se 15 centimetra nën sipërfaqe.

Vlerësimet fillestare të bazuara në teknikat artistike të veprës, mënyrën se si ishte hedhur, stili i saj dhe vendndodhja e saj në një zonë ku u vendosën edhe grekët e lashtë treguan se objekti ishte grek dhe datonte rreth vitit 500 para Krishtit.

Duke njohur ekspertizën e Getty-t në ruajtjen e antikiteteve dhe objektet e tij më të avancuara, kolegët shqiptarë propozuan një bashkëpunim me Getty-n për konservimin e statujëzës. U bënë plane për hetimin, trajtimin dhe ekspozitën eventuale dhe statuja më në fund mbërriti në Los Anxheles vitin e kaluar.

Heqja e papastërtive

Susanne Gänsicke, konservatore e vjetër e antikiteteve në Getty dhe specialiste në ruajtjen e metaleve të lashta, iu fut punës. Statuja erdhi në laboratorin e konservimit me shumë tokë ende të ngjitur, duke e bërë të pamundur të dalloheshin shumë detaje. Së pari, bronzi u ekzaminua me radiografi, e cila zbuloi se kali ishte i fortë, jo i zbrazët në qendër dhe se vepra ishte, në mënyrë mbresëlënëse, e derdhur në një pjesë. Imazhet treguan gjithashtu se nën papastërti, kalorësi mbante një shpatë.

“Ishte një surprizë vërtet e bukur”, tha Gänsicke.

Duke përdorur një bisturi të vogël të krijuar për të kryer operacione në sy, Gänsicke filloi të fshinte me kujdes papastërtitë. Llojet e etanolit shërbyen si lubrifikant për të ndihmuar në lirimin e dheut dhe një furçë e vogël ndihmoi në fshirjen e pluhurit.

“Është shumë e ngjashme me atë që përjetojmë kur shkojmë te dentisti”, tha ajo.

Procesi ishte delikat, pranoi ajo, sepse i duhej të hiqte dheun pa dëmtuar sipërfaqen origjinale.

Më në fund, puna e saj e kujdesshme filloi të zbulonte detaje mbi statujën, si sytë dhe vrimat e hundës së kalit dhe buzëqeshja e kalorësit. Hulumtimi i mëtejshëm do të ndihmojë në përcaktimin e shkakut të saktë të korrozionit që ka bërë ngjyrën e bronzit të gjelbër.

Hetimi i origjinës së statujëzës

Kuratorët dhe historianët nga Getty dhe në Evropë, të etur për të mësuar historinë pas statujëzës përballen me një sfidë të madhe, pasi aty pranë nuk u gjet asnjë objekt tjetër. Nuk ka asnjë provë për të dhënë fakte se kush mund ta zotëronte bronzin dhe ku apo si u përdor. Dhe për shkak se thundrat e kalit mungojnë, është e paqartë nëse ose si ishte ngjitur me diçka tjetër, si për shembull një mobilie ose një enë.

“Ne mund ta krahasojmë atë me objekte të tjera të një natyre të ngjashme dhe më pas të dalim me disa skenarë, por deri më tani nuk mund të tregojmë më shumë se një tjetër”, thotë Daehner.

“Pra, është ende një pyetje e hapur, a ishte një pjesë e pavarur apo pjesë e diçkaje edhe më të madhe dhe më mbresëlënëse?”, shton Daehner.

Kur statujëza të kthehet në Shqipëri, historia e saj e plotë ka të ngjarë të jetë ende e panjohur dhe të mbetet një objekt studimi për vitet në vijim.

“Konservimi përfshin analiza që na lejon të mësojmë më shumë rreth metalurgjisë aktuale, si është bërë dhe ku mund të jetë bërë”, thotë Daehner.

“Dhe shpresa është që me gërmimet e ardhshme, ne do të fitojmë më shumë pika të dhënash në mënyrë që t’i afrohemi përgjigjeve këtyre pyetjeve”, thekson Daehner.

Vizitorët në ekspozitën në Getty Villa do të shohin statujëzën si dhe video dhe imazhe që dokumentojnë procesin e konservimit.

Në Shqipëri, objekti do të shfaqet përfundimisht në Muzeun Historik Kombëtar në Tiranë./ atsh / KultPlus.com

Spahiu: Pronarët e hoteleve me 5 yje s’kanë bërë 5 ditë shkollë për turizëm

Juristi Kreshnik Spahiu tha në një intervistë për Euronews Albania se mungesa e traditës turistike dhe arsimimit përkatës bën që Shqipëria të jetë ende e papërgatitur në sektorin e turizmit.

Sipas tij, fakti që sot hapin hotele me 5 yje njerëz nuk kanë bërë asnjë ditë shkollë për turizëm apo nuk kanë asnjë njohuri rreth tij, bën që të mos e shohin klientin si zot shtëpie por si qenie për ta grabitur.

“Shqipëria është e papërgatitur se nuk ka traditë turistike. Shqipëria ka qenë një lloj bunkeri, s’e ka  zhvilluar kurrë turizmin. Turistët e rrallë që kalonin në Shqipëri na shikonin si ishulli i Tarzanit. Ne nuk jemi të përgatitur në kuadrin arsimor. Ata që sot hapin hotele me 5 yje nuk kanë bërë 5 ditë shkollë për turizëm, nuk kanë bërë 5 ditë si turistë, nuk kanë shkuar në 5 vende turistike. Kjo sjell turizëm agresiv, që mendon sot për sot. Pronarët e hoteleve e shohin klientin jo si zot të shtëpisë, por si qenie për ta grabitur”, tha Spahiu. / KultPlus.com

‘Kala fest’ jehonë në ‘New York Times’ dhe ‘Metro’, Rama: Festivalet verore, ambasadore të promovimit të turizmit

Mediet ndërkombëtare vijojnë t’i bëjnë jehonë Shqipërisë turistike, kësaj here duke u ndalur edhe te festivalet e shumta verore që tërheqin turistë nga gjithë bota.

Kryeministri Edi Rama publikoi sot në rrjetet sociale shkrimet e prestigjozes amerikane “New York Times” si dhe të britanikes “Metro” të cilat shkruajnë për “Kala Fest”.

Rama vlerësoi se festivalet verore që po shtohen vit pas viti si “Kala” në Dhërmi, “South Outdoor” në Borsh, “UNUM” në Shëngjin, “Lova” në Livadh etj, janë ndër ambasadorët më të mirë të promovimit, zgjatjes dhe pasurimit të sezonit turistik.

“Për Shqipërinë mediat ndërkombëtare ‘New York Times’ dhe ‘Metro’, të cilat shkruajnë për ‘Kala Fest’ si një event për t’u prezantuar denjësisht me mrekullitë e bregdetit tonë, ndërsa festivalet verore që po shtohen vit pas viti si ‘Kala’ në Dhërmi, ‘South Outdoor’ në Borsh, ‘UNUM’ në Shëngjin, ‘Lova’ në Livadh etj, janë ndër ambasadorët më të mirë të promovimit, zgjatjes dhe pasurimit të sezonit turistik”, shkruan Rama.

Festivali veror “Kala Festival” në Dhërmi (31 maj-6 qershor) përveç atmosferës për adhuruesit e muzikës elektronike, është edhe një promovim i mirë për turizmin e Shqipërisë.

Këtë vit morën pjesë mbi 3000 pjesëmarrës në javë, nga Britania e Madhe dhe vende të tjera europiane, si dhe DJ të famshëm ndërkombëtarë.

Festivali vjen si miksim i përkryer për promovimin e bregdetit, zhvillimin e ekonomisë lokale, konsolidimin e festivaleve dhe nisjen e sezonit veror më herët se çdo vit./ atsh / KultPlus.com

“New York Times” për Shqipërinë: Vizitorët po dynden, në TikTok krahasohet me Maldive dhe Bali

Mediumi amerikan New York Times i ka kushtuar një artikull rivierës shqiptare por edhe qyteteve të tjera historike si Berati. Në artikull theksohet ndryshimi që ka pësuar vendi jonë që nga heqja e regjimit komunist. Në artikull shkruhet se riviera shqiptare krahasohet nga influencer të huaj me vende si Maldive dhe Bali. Por gjithashtu nuk jo çdo gjë përshkruhet bukur, pasi NY Times ka nxjerr ne anën e errët të bregdeteve shqiptare. Aty theksohet se një nga problemet kryesore në vend është dhe ikja e dritave si dhe papastërtia e tualeteve.

Artikulli i Plotë:

Më shumë se një duzinë njerëz tek dëfreheshin, me veshje të ndryshme, qeshnin teksa një instruktor i arteve marciale na drejtonte të zvarriteshim në dysheme. Bëni kontakt me sy, na tha ai ndërsa përpiqeshim të ndiqnim lëvizjet e trupave të njëri-tjetrit. Por ishte e vështirë të mos shikoje detin Jon me shkëlqim blu. Në Dhërmi, një fshat në Rivierën Shqiptare, ujëra shkëlqenin nën diellin e verës, pa jahtet që mbushin brigjet kroate apo greke. Palmat mbulonin peizazhin. Pas tyre dukeshin Malet e harlisura e të gjelbra. Muzika e ndërpreu mësimin tonë, duke na kujtuar arsyen pse ne fillestarët e kapoeira-s ishim mbledhur: Kala, një festival muzike dhe mirëqenieje një javor. Unë isha pjesë e një turme prej rreth 3500 të rinjsh, që shkëlqenin me pantallona e bluza transparente, të cilët kishin zbritur në Dhërmi në fund të majit dhe fillim të qershorit për t’u argëtuar nën dritën e hënës dhe për të punuar me yoga, frymëmarrje, masazh dhe klasa arte marciale. Më tej, në reportazh gazetarja përmend DJ e njohur që performuan në të gjitha netët e festivalit, duke luajtur muzikë tekno, elektronike, disko, xhaz dhe jo vetëm, ndërsa vlerëson ushqim e freskët e të shijshëm në restorantet e Dhërmiut. Na shërbyen ushqime deti të freskëta, të shijshme dhe pije me çmime të arsyeshme. Paketat njëjavore të Kala-s, të cilat përfshinin bileta dhe akomodime, fillonin me 370 dollarë, ndërsa për festivale të ngjashme në SHBA, këtë vit tarifat shkonin nga 200-400 dollarë bileta, pa akomodim.

Çdo skenë në mjedis të hapur ishte si një botë e vogël, një liman komod, një platformë që dilte në det, apo një hapësirë e madhe e rrethuar nga palma. Kur lodhesha duke tundur kokën duke ndjekur muzikën, mund të endja rrugës me të bërtitura, të qeshura nga pjesëmarrësit e festivalit dhe të futesha në një turmë tjetër me një ritëm tjetër. Ajo thekson mikrpritjen e banorëve të Dhërmiut, që në bizneset që kanë ngritur punojnë me orare të tejzgjatura teksa turistët vetëm shtohen. Problemet në Dhërmi nuk mungojnë. Dritat mund të ikin pa paralajmërim dhe tualetet mund t’i gjesh të papastruara. Popullariteti në rritje i Dhërmiut ka pasqyruar atë të Shqipërisë në tërësi. Në vitin 2022, një rekord 7.5 milionë njerëz vizituan vendin, duke shpenzuar rreth 3.1 miliardë dollarë, krahasuar me 6.4 milionë dhe 2.4 miliardë dollarë në vitin 2019, sipas Ministrisë së Turizmit dhe Mjedisit. Dhe në tre muajt e parë të vitit 2023, Shqipëria përjetoi një rritje prej 54 për qind të vizitorëve krahasuar me të njëjtën periudhë të vitit 2019, sipas Organizatës Botërore të Turizmit.

Shumë prej atyre turistëve nisen drejt qyteteve turistike dhe plazheve të Rivierës Shqiptare, të cilat po tërheqin kërkuesit evropianë të diellit dhe detit, të cilët e shohin ishullin grek të Korfuzit dhe Dubrovnikut, Kroaci, shumë të shtrenjtë dhe të mbushur me njerëz. Në Instagram dhe TikTok, influencuesit krahasojnë peizazhin detar të Shqipërisë me atë të Maldiveve ose Balit. Në të njëjtën kohë, adhuruesit e historisë po vërshojnë drejt rrënojave të lashta greke dhe romake të Shqipërisë, arkitekturës së epokës otomane dhe mijëra bunkerëve të ndërtuar nga Enver Hoxha. Natyra është e përshtatshme për të udhëtuar me biçikletë përgjatë lumit Vjosa dhe të shëtisës në Alpet Shqiptare. Gati 300 operatorë agroturizmi të certifikuar nga qeveria ofrojnë turne në ferma, degustime të verës dhe ushqime të bëra vetë në pronat që rritin qershi, arra, kumbulla, ftua dhe më shumë.

Mjedisi i sotëm miqësor për turistët është në kontrast të thellë me Shqipërinë e fillimit të viteve 1990, pasi ajo doli nga katër dekada izolim si një nga vendet më të varfra. Pasoi një krizë ekonomike dhe një rënie pothuajse në luftë civile. Në fillim të vitit 1997, gjatë një kryengritjeje popullore, rreth 550,000 armë u grabitën nga armatura dhe të paktën 2,000 njerëz vdiqën ndërsa forcat qeveritare goditën dhe kryengritësit luftuan. Kombet e Bashkuara më në fund dërguan një forcë shumëkombëshe për të rivendosur rendin. Por e gjithë kjo e la Shqipërinë me një reputacion si një vend i rrezikshëm dhe i mbushur me krime. Zhvillimi në zonën e Dhërmiut është përshpejtuar me ritme marramendëse: gjysma e fshatit ngjitur të Drymades duket se është një kantier ndërtimi. Fluksi i vizitorëve të huaj në një vend që vetëm disa dekada më parë ishte mbyllur për botën ka sjellë si prosperitet ashtu edhe sfida.

Në Dhërmi, rryma apo uji në hotele ndonjëherë fiket pa paralajmërim dhe banjat në restorante dhe bare mbetën të papastra për shumë kohë. Në ditën e dytë të festivalit, një shitëse vendase fshiu ballin dhe murmuriti teksa vëzhgoi një varg të pafund turistësh të veshur me rroba banje të paduruar që prisnin të blinin patate të skuqura, ujë, birrë dhe krem ​​dielli. Ajo po drejtonte vetëm dyqanin ushqimor dhe shkëmbimin valutor ngjitur, sepse vëllai i saj kishte qëndruar zgjuar gjithë natën duke shitur karta SIM për turistët. Vërshimi i vizitorëve po ngre gjithashtu frikën për dëmtime të mundshme ndaj florës dhe faunës së rajonit. Në qytetin e Vlorës, rreth një orë me makinë nga Dhërmiu, një projekt ndërtimi aeroporti që qeveria promovon si një mënyrë për të sjellë më shumë turistë në rivierën shqiptare është përballur me protesta nga grupet mjedisore që thonë se mund të rrezikojë vendet e shenjta të shpendëve si flamingot dhe pelikani. 

The Jewish Post më 1937: Qeveria shqiptare njeh zyrtarisht komunitetin hebre në vend

Nga Aurenc Bebja 

“The Jewish Post” ka botuar, të premten e 9 prillit 1937, në ballinë, një shkrim rreth njohjes zyrtare të komunitetit hebre asokohe nga qeveria shqiptare, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar:

 Hebrenjtë shqiptarë do të hapin sinagogën e parë

Nga Jewish Telegraphic Agency

 Burimi: The Jewish Post, e premte, 9 prill 1937, ballinë

Tiranë, Shqipëri – Komuniteti i parë hebre në Shqipëri u njoh zyrtarisht nga qeveria javën e kaluar. Ai përfshin dhjetë familje hebreje në Vlorë – numri më i madh në të gjithë vendin.

 E gjithë popullsia hebreje e Shqipërisë përbëhet nga 35 familje.

 Pas regjistrimit zyrtar të komunitetit hebre, në Vlorë filloi ndërtimi i sinagogës së parë të ndërtuar në vend pas grumbullimit të 350 napolonëve ari. / KultPlus.com

https://www.darsiani.com/la-gazette/the-jewish-post-1937-qeveria-shqiptare-njeh-zyrtarisht-komunitetin-hebre-ne-vend-ne-vlore-filloi-ndertimi-i-sinagoges-se-pare/

Plazhi i Semanit në Fier, një tjetër destinacion turistik (VIDEO)

Plazhi i Semanit, 18 kilometra larg qytetit të Fierit me hapësira pa fund bregdetare me rërë të imët kurative, plazhe familjare me ujëra të ngrohta është një tjetër destinacion turistik.

Kryeministri Edi Rama ka publikuar në rrjete sociale pamje nga ky plazh dhe fton qytetarët që ta vizitojnë.

Rama shprehet se Semani është një tjetër destinacion turistik për këto ditë të nxehta.

Plazhet e Darzezë dhe Seman po kthehen gjatë viteve të fundit në të preferuarit e shumë  turistëve të huaj, pasi janë plazhe të virgjëra me rërë të pastër dhe ujë të kthjellët.

Vija bregdetare e Fierit nuk ofron vetëm plazhe, por edhe vende fantastike për aventurë,  eksplorim, peshkim apo sporte ekstreme./ atsh / KultPlus.com

Rama ndan shkrimin e “Time Out” për Shqipërinë: Destinacione interesante nga Shkodra në Gjipe

Media globale ”Time Out” shkruan për Shqipërinë duke ua sugjeruar miliona ndjekësve të saj si një vend plot destinacione interesante e aventura për t’u shijuar në çdo cep ku hedh këmbën.

Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale shkrimin promovues të “Time Out”, ku përshkruhen bukuritë e natyrës shqiptare nga Shkodra, në Gjipe.

Autori i shkrimit, Stuart Butler, i cili ka udhëtuar shumë në Shqipëri shprehet se vendi ruan ende një atmosferë të një Evrope më të vjetër dhe më të egër.

“Shqipëria është Evropa që nuk e dinit se ekzistonte. Male të thyera të mbushura me shtigje të qeta ecjeje, rrënoja të lashta të fshehura nën hijen e pemëve, plazhe mahnitëse gati për eksplorim dhe qendra urbane me zhvillim të shpejtë”, shkruan ai.

Autori vlerëson se Shqipëria është një vend ku tradita ka rëndësi.

“Një vend me aventura të papritura në fund të çdo korsie fshati me pluhur. Një vend që mund të ndryshojë të gjithë idenë tuaj për Evropën e shekullit XXI. Pra, ku të filloni? Nga kryeqyteti i saj historik, deri te bregdeti i saj i mbushur me plazhe, këto janë vendet më të mira për t’u vizituar në Shqipëri”, shkruan ai. / atsh / KultPlus.com

Vajza e ish-presidentit Trump viziton muzeun në Tiranë, e mahnitur me transformimin e Shqipërisë

Vajza e ish-presidenti Donald Trump, Ivanka Trump bashkë me bashkëshortin e saj kanë zgjedhur të vizitojnë nga afër Muzeun Kombëtar të Përgjimeve “Shtëpia me Gjethe”.

Në këtë vizitë ata u shoqëruan edhe nga kryeministri Edi Rama. Gjatë vizitës, çifti amerikan la një shënim në librin e përshtypjeve, ndërsa veçuan mikpritjen shqiptare, si një vlerë e veçantë.

“Kënaqësi të prisnim në muze Kryeministrin e Shqipërisë, z. Edi Rama, Ivanka Trump dhe bashkëshortin e saj, Jared Kushner, të cilët vizituan Muzeun Kombëtar të Përgjimeve “Shtëpia me Gjethe”.

Në fund të vizitës z. Kushner la këtë shënim në Librin e Përshtypjeve:

“Ju falënderoj për mikpritjen kaq dashamirëse dhe që ndatë me ne historinë e shtypjes së Shqipërisë për ta kuptuar më mirë transformimin e jashtëzakonshëm, dëshmitarë të të cilit jemi ne sot. Le të mësojë dhe populli im nga ky muze që këto tmerre të mos përsëriten më!”.

Ndërsa Ivanka Trump u shpreh:

“Faleminderit. Gjithë të mirat për të dy vendet tona Amerika & Shqipëria”. / KultPlus.com

Parku Kombëtar i Butrintit, destinacion i turizmit gjithëvjetor

Ministrja e Shtetit për Standardet e Shërbimeve, Milva Ekonomi në një postim në rrjetet sociale, solli sot një album fotografik të Parkut Kombëtar të Butrintit, që konsiderohet një aset i çmuar për turizmin shqiptar.

Fotot tregojnë pamjet më të bukura të këtij Parku, ku ndërthuren bukuritë natyrore dhe ato historike.

Parkun Kombëtar i Butrintit, është një nga pikat më të rëndësishme të turizmit kulturor, në jug të vendit që tërheq interesin e vizitorëve vendas dhe të huja në çdo strinë të vitit.

Parku Kombëtar i Butrintit ka një sipërfaqe prej 15 hektarësh dhe ndodhet në lartësitë 30-50 metra mbi nivelin e detit. Ai është ngritur në këndin juglindor të gadishullit të Ksamilit. Ka një pozitë mjaft të mbrojtur natyrore, duke u lagur në dy anë nga liqeni i Butrintit dhe në një anë nga kanali i Vivarit.

Parku Kombëtar i Butrintit ofron një numër të konsiderueshëm vendesh arkeologjike dhe konsiderohet si një “mikrobotë e historisë shqiptare”.

Butrinti është një mikrokozmos i historisë së Mesdheut, që prezanton ngritjet dhe uljet e perandorive të mëdha që kanë mbizotëruar në rajon. Sot është një amalgamë e monumenteve që prezantojnë një hapësirë me mbi 2000 vjet, që nga tempujt helenikë të shek. IV para Krishtit, deri në kalatë osmane të fillimit të shek. XIX./ atsh / KultPlus.com

Muzeu Arkeologjik i Korçës, i vetmi muze prehistorik në vend


Sotiraq Filo, kryebashkiaku i Korçës, i një qyteti që ka se ç’t’u ofrojë turistëve, solli sot në vëmendje Muzeun Arkeologjik të Korçës, i cili është muzeu i vetëm pre-historik në Shqipëri.

“Janë 1111 objekte të ndryshme në këtë muze, të cilat datojnë nga Epokat Pre dhe Proto historike e deri në shekullin e 12-të të erës sonë” është shprehur Sotiraq Filo.

Muzeu Arkeologjik është i veçantë në llojin e vetë. Ai u krijua në vitin 1985, në një godinë karakteristike të shek XIX. Për vlerat arkitektonike është shpallur monument kulture. Në të janë ekspozuar pasuritë arkeologjike të trevave juglindore të Shqipërisë, ku vendin kryesor e zë pellgu i Korçës.

Objektet e ekspozuara nisin nga periudha neolitike dhe deri në fazën e zhvilluar të epokës së hekurit. Në këtë muze janë përfaqësuar disa vendbanime të rëndësishme prehistorike si Maliqi, Potgoria, Dunavesi, Trajani e përmbyllet me një sesion të vogël të periudhave pas prehistorike./ atsh / KultPlus.com

“The Sun” sugjeron plazhet shqiptare si alternativa më fantastike për pushimet në Mesdhe

Gjiganti mediatik “The Sun” i ofron publikut britanik më të mirën e bregdetit shqiptar, duke u sugjeruar plazhet shqiptare si alternativa më fantastike për pushimet në Mesdhe.

Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale artikullin e publikuar në ‘The Sun”, i cili i bën jehonë bregdetit shqiptar.

Sipas tij, “The Sun” promovon edhe lehtësinë e aksesit falë investimeve në infrastrukturë dhe së shpejti me aeroportin e Vlorës.

Ndërsa e cilëson Shqipërinë “Maldivet ekonomike të pazbuluara të Evropës”, “The Sun” e promovon atë si një pikë pushimesh që ka marrë shumë popullaritet për shkak të ofertave të lira dhe plazheve të bukura./atsh / KultPlus.com

Liqenet e Valamarës në listën e destinacioneve të preferuara nga turistët

Kreu i AdZM Korçë, Gjergji Koki solli sot pamje nga liqenet akullnajore në malin e Valamarës.

Koki publikoi në rrjetet sociale fotografi të cilat shprehin më së miri natyrën e mrekullueshme malore të trevës Pogradec, Gramsh, Korçë. Dhjetëra liqene akullnajore gjenden në malin e Valamarës që bashkon Pogradecin, Gramshin dhe Korçën në lartesinë mbi dy mijë metra nga niveli i detit.

Pogradeci nuk ka vetëm liqenin, por edhe destinacione turistike malore të cilat kohët e fundit janë rizgjuar nga të apasionuarit e alpinizmit dhe jetesës në harmoni me natyrën. Edhe Valamara është në listën e destinacioneve të preferuara të turistëve dhe entuziastëve vendas të natyrës.

Valamara është mal me lartësi 2373 m në kufirin midis rrethit të Korçës, atij të Gramshit dhe të Pogradecit. Në veri kufizohet me Gurin e Topit. Bimësia përbëhet nga pyje ahu e pishe në pjesën e ulët dhe nga kullota të pasura verore në pjesën e sipërme. / atsh / KultPlus.com

Ricky Martin: Shqiptarët janë jashtëzakonisht mikpritës

Artisti latin me renome ndërkombëtare, Ricky Martin prej disa ditësh po qëndron në Shqipëri.

Këngëtari sonte (e enjte) do të mbaj koncertin madhështor në sheshin “Skënderbej”, në Tiranë por para kësaj ai ka vizituar edhe qytetin bregdetar të Durrësit, nga ku edhe postoi imazhe për fansat e tij.

Përveç tjerash, 51-vjeçari ka mbetur i mahnitur nga mikpritja e popullit shqiptar, për të cilën është shprehur para miliona ndjekësve në Instagram.

Ai ka publikuar një informacion në të cilën përshkruhej mikpritja si një prej karakteristikave të popullin shqiptar, një gjë të cilën e ka konfirmuar edhe vet autori i “Livin’ La Vida Loca”.

Foto: Ricky Martin / Instagram
FOTO: RICKY MARTIN / INSTAGRAM

“Shqiptarët janë jashtëzakonisht mikpritës, fakte”, ka shkruar Martin në postim.

Ndërkohë, me të arritur në aeroportin e Tiranës, ai tha se është i lumtur për koncertin që do të mbaj për shqiptarët dhe ftoi që të gjithë të bëhen pjesë e tij. / KultPlus.com

Altin Basha sjell për herë të parë në Shqipëri komedinë muzikore “Mamma Mia”, bazuar në këngët e grupit “ABBA”

Bazuar në këngët më të njohura të grupit “ABBA”, do të vihet në skenë për herë të parë ‘live’ për publikun shqiptar komedia muzikore “Mamma mia”, në datat 25 dhe 26 korrik në orën 21.00 në Amfiteatrin e Liqenit të Tiranës. Me Regji nga Altin Bashës dhe skenografi nga Iliriana Basha, komedia muzikore “Mamma Mia” nis me historinë e Sophie-së, e cila ka ftuar në martesën e saj me Sky-in, tre baballarët e saj të mundshëm.

Ajo kupton, nga ditari i nënës së saj- Donnes, se është fryt i dashurisë së tre historive romantike gjatë një muaji 21 vjet më parë. Cila nga tre dashuritë e rinisë së Donnes, është babai i Sophi-së? Sam? Harry? Apo Bill? Kjo komedi muzikore, e sjellë ne stilin Musical, është një sfidë e madhe për të gjithë protagonistët e shfaqjes, të cilët njëherësh aktrojnë, kërcejnë dhe këndojnë ‘live’. Emocionet, humori, muzika e bandit dhe e protagonisteve ‘live’, ju ofrojnë një shfaqje me nivel te kalibrit botëror, shkruan shqiptarja.com.

Aktorët pjesëmarrës janë Elia Zaharia, Ina Morinaj, Rea Nuhu, Gerta Mahmutaj, Amos Zaharia, Endri Kacaci, Donald Shehu dhe Igli Zarka.. Trupa mbeshtetese e personazheve te teatrit muzikor përbehet nga artistët e rinj: Ketjona Pecnikaj,  Zerxhina Hasanaj, Gloria Taga, Krisa Gjika, Maria Ademi, Ilia Kaci, Amri Hasanlliu, Aldrin Biba, Mario Dorre, Denardo Neziri.

Instrumentistët e Bandit që do të luajnë këngët e ABBA-ve të orkestruara për teater muzikor nga Jusiald Xhani janë: Erald Simixhiu, Denis Hima, Mateos Gjipi, Emil Zaharia, Alex Zisi. 

“Mamma mia” erdhi si një projekt veror dhe për ta vënë në skenën e Amfiteatrit. Puna ka nisur dhe Ilirjana (Loxha – Basha) po bën skenografinë. Ka një lloj kënaqësie kur ti punon me disa zhanre artistike në të njëjtën kohë. Këtë radhë sigurisht kemi aktorë si Elia Zaharia, që është në rolin kryesor, në rolin e Donës. Ky është projekti i dytë që punoj me Elian dhe është kënaqësi të shohësh se si ajo është pjekur si aktore,” tha Altin Basha për ABC News,

“Sigurisht personazhet janë mjaft interesante dhe kthesat dramaturgjike janë mjaft interesante, si histori me nevojën e njeriut për të njohur vetveten dhe sigurisht mesazhet që përcjell vepra se nuk është e thjeshtë. Janë mesazhe me të cilat shoqëria jonë mund të përballet, janë problemet e familjes, të dashurisë dhe të identitetit. Është komplekse, ndoshta ne na duket e lehtë, por ka dhe koreografi”, u shpreh ai./KultPlus.com

Akademia e Shkencave e Shqipërisë dhuron koleksionin e botimeve të saj për bibliotekën e Presidentit të Kosovës ‘Dr. Ibrahim Rugova’

Biblioteka presidenciale “Dr. Ibrahim Rugova”, është pasuruar me rreth 600 tituj të rinj, botime të Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë.

Dorëzim-pranimi u bë në një ceremoni të organizuar në Akademinë e Shkencave të Republikës së Shqipërisë, në të cilën këshilltari i Presidentes Osmani z. Vehbi Miftari dhe përgjegjësi i bibliotekës presidenciale Florent Rrahmani u pritën nga sekretari shkencor i Akademisë akad. Shaban Sinani dhe akad. Vasil S. Tole, zëvendëskryetar i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë.

Përgjegjësi i bibliotekës presidenciale z. Rrahmani tha se ky koleksion e pasuron fondin bibliotekar dhe thellon më tej bashkëpunimin ndërinstitucional, por njëkohësisht ofron edhe mundësi të reja për studiues dhe hulumtues.

“Fondi i dhuruar nga Akademia e Shkencave, që po i dhurohet bibliotekës presidenciale, përveç pasurimit, ka peshë të veçantë jo vetëm për bashkëpunimin ndërinstitucional, por edhe për hapjen e mundësive të reja për studiues”, ka thënë Rrahmani.

Ai, më tutje, në emër të Presidentes së Kosovës Vjosa Osmani, ka falënderuar Akademinë për gatishmërinë dhe kontributin e tyre

Ndërkaq, Shaban Sinani, sekretar shkencor në Akademi, theksoi se është nder që botimet tona të jenë pjesë e bibliotekës presidenciale.

“Për ne është nder i veçantë që një pjesë e botimeve të Akademisë, sidomos nga fusha albanologjike, të jenë pjesë e bibliotekës presidenciale. Shprehim gatishmërinë tonë që kjo formë e bashkëpunimit të vazhdojë edhe në të ardhmen”, ka thënë Sinani./KultPlus.com

Rama: Velipoja më e pastër se asnjëherë më parë

Velipoja, një ndër plazhet ranore me shtrirjen më të gjerë në Shqipëri, frekuentohet çdo vit nga mijëra pushues vendas e të huaj.

Kryeministri Edi Rama publikoi sot në rrjetet sociale përshtypjet e pushuesve për këtë sezon veror në Velipojë.

Rama tha se pushuesit “këtë vit e gjejnë më mirë të organizuar, si edhe më të pastër se asnjëherë më parë”.

“E mbajnë pastër më mirë se vjet. Plazhi është plot nuk ka pasur asnjëherë kaq shumë”, tha një qytetar.

Një qytetare u shpreh se “jemi të kënaqur është përmirësuar shumë zona është e lirë, ka pastërti”.

“Siguria në plazh është e mirë ne po kalojmë shume mirë”, tha një tjetër qytetar.

Me një shtrirje prej mbi 14 km, plazhi i Velipojës është ndër më të preferuarit në veriperëndim të vendit edhe për shkak të cilësive kurative të rërës.

Rëra me efektin e saj kurativ, ndërthurja me hijeshi e detit, lumit, delta me ishuj, kodrat, pylli, laguna e fusha, bëjnë për vete çdo vit pushues të shumtë.

Shumë prej tyre janë të përvitshëm në sezonin veror në Velipojë, të tjerë vijnë për herë të parë për t’u rikthyer vit pas viti. /atsh / KultPlus.com

“The Face”: Si u bë Shqipëria pika kryesore turistike në verën e 2023?

Pavarësisht sulmeve ksenofobike të konservatorëve të Britanisë së Madhe ndaj emigrantëve shqiptarë, Shqipëria është kthyer në një vend shpëtimi për të rinjtë britanikë, duke ofruar festivale si, “Kala” dhe ION, akomodime të lira dhe plazhe të mrekullueshme, shkruan “The Face”.

Sa më shumë t’i referohesh një destinacioni si një vend krejtësisht i ndryshëm, aq më shumë do të bëhet një pikë e nxehtë turistike . Rasti në fjalë? Së fundmi Shqipërisë i është referuar si, Kroacia e Re, Maldivet e Evropës, Karaibet e Evropës, Greqia e ardhshme, e cila po gëzon një rritje të madhe të numrit të turistëve.

Edhe nëse nuk keni qenë kohët e fundit në Shqipëri, me siguri i keni parë pamjet në internet. Për ne që navigojmë, “Toka e Shqiponjave” është shpërndarë kudo në rrjete kohët e fundit. Të gjithë, me sa duket, kanë bërë banjo dielli në plazhet e saj me rërë, janë zhytur në ujërat e paeksploruara dhe kanë kërcyer në festivalet e saj.

Nga viti 2010 deri në vitin 2019, numri i turistëve që shkojnë në Shqipëri çdo vit u trefishua në 3,3 milionë, ku 120 000 prej vizitorëve ndërkombëtarë ishin nga Britania e Madhe. Megjithatë, së shpejti parashikohet që vendi të vizitohet nga miliona turistë britanikë.

Nuk ka qenë gjithmonë kështu. Për dekada me rradhë, Shqipëria i ndaloi hyrjet. Vendi më i izoluar në Evropën Lindore, kombi ballkanik nuk i hapi dyert deri në fund të viteve ’80, duke ekzistuar si një shtet komunist i mbyllur për pjesën tjetër të botës.

Kur lideri i saj stalinist Enver Hoxha vdiq në vitin 1985, turistët filluan të vërshonin drejt vendit, por jo me një ritëm të shpejtë, deri në vitin 1989 ku vetëm 10 000 njerëz në të gjithë globin shkonin në Shqipëri çdo vit.

Mbërritjet filluan të rriteshin në fund të viteve ’90, kur industria evropiane e turizmit filloi të zbulonte potencialin e Shqipërisë për të konkurruar në Mesdhe.

Megjithëse vendi ende përballej me ndërprerje të energjisë elektrike, probleme me ujin e papijshëm dhe ujërat e zeza, në vitin 2003 Ministria e Turizmit vendosi të shkatërronte ndërtesat për të zbukuruar plazhet dhe për të riemërtuar kombin. Shtatë vjet më vonë, Shqipëria ishte vendi më i mirë për t’u vizituar sipas “Lonely Planet”.

Në vitin 2017, ishte vetëm një linjë udhëtimi me “British Airways” nga aeroporti “Gatwick” i Londrës në Tiranë. Tani, ka mbi dhjetë linja, më e lira është “WizzAir”, që ju çon për tre orë për vetëm 27 £.

“Ka patur një rritje të konsiderueshme në numrin e pasagjerëve që zgjedhin Shqipërinë si destinacionin e pushimeve”, tha për “The Face”, Zsuzsa Trubek, menaxhere e Komunikimit të Korporatës “Wizz Air”.

“Numri i pasagjerëve është rritur 27% në gjysmën e parë të vitit në 2023, krahasuar me të njëjtën periudhë në 2022. Për të përmbushur kërkesën, është rritur kapaciteti për të kryer 19 fluturime në javë”, tha ajo.

Shqipëria është ende një destinacion relativisht alternativ. Aktualisht, kryhen më pak se 20 fluturime në javë, dhe numri i britanikëve që shkojnë në Greqi çdo vit është pothuajse 40 herë më i lartë. Por, pritet që numri i turistëve drejt Shqipërisë të vazhdojë të rritet, një besim i çeliktë që ka çuar në investime nga e gjithë bota dhe ndërtimin e një aeroporti me vlerë 125 milionë dollarë në Vlorë, i cili është në punime e sipër, deri në përfundimin e tij në prill të 2024.

Gjithashtu, duke pasur parasysh se pothuajse askush jashtë Shqipërisë nuk dinte për vendin deri 20 e ca vjet më parë, zhvillimi i tij është marramendës.

“Ndërsa Amsterdami po largon të gjithë britanikët, italianët po lodhen gjithnjë e më shumë dhe Lanzarote po vuan sjelljen tonë të keqe, Shqipëria po na mirëpret krahëhapur, duke premtuar një paketë të plotë, gjithëpërfshirëse, diell, plazhe dhe festa të këndshme. dhe një litër birrë të mirë për 200 lekë (vetëm 1,50 £)”, tha ajo.

Shumë njerëz, tërhiqen kryesisht nga festivalet. “Kala”, një festival i nisur në vitin 2018 nga “Mainstage Festivals” dhe i vendosur në Rivierën Shqiptare, ka fituar shpejt zemrat e vizitorëve.

“Ne nuk mund të marrim meritën e plotë për rritjen më të gjerë të turizmit, mendoj se festivalet tona muzikore kanë ndihmuar që Shqipëria të vendoset në hartë për një numër të madh të rinjsh që nuk kishin dëgjuar më parë për të”, tha Juan J. Lopez, drejtor i Marketingut në “Mainstage”.

“​Ambjenti në Dhërmi është perfekt, sepse shumica e hoteleve nuk janë shumë larg nga skena. Bonusi i madh? Çmimi i një festivali kampingu ku mund të kaloni një javë të plotë në një hotel në Shqipëri, që do të thotë të mos ketë netë pa gjumë në tenda”, tha Lopez.

Antonia dhe Georgie, të dy 28 vjeç, shkuan në “Kala” muajin e kaluar.

​“Dhërmiu ishte vendi ku do të shkonim. Edhe shqiptarët vendas shkonin atje për pushimet e tyre, ishte një vend vërtet emocionues”, tha Georgie. ​

“Ishte një nga festivalet e para ku kemi qenë, të gjithë aty ishin vetëm për muzikë dhe Vibe të mirë, të gjithë kishin energji të mirë dhe ishte bukur të ishe në një hotel dhe jo në një tendë”, shtoi Antonia.

​“Dhe sigurisht që kishte peizazhe, male, plazhe të bukura, kanioni në Gjipe, një ekstazë për syrin tuaj”, tha ajo.

Ky peizazh piktoresk është i përsosur për postimet e bukura si një kartolinë në Instagram. Për ata që nuk shqetësohen për festat, janë pamjet që i nxisin të vizitojnë, veçanërisht pasi ato janë relativisht të përballueshme.

​”Kur bëhet fjalë për udhëtime, ka pak mistere të mbetura në Evropë. Shqipëria është vendi i fundit evropian, që nuk është kthyer në një destinacion të qëndrueshëm për pushime në plazh dhe i rrënuar nga turizmi masiv”, tha Lopez.

“Shqipëria ofron peizazhe mahnitëse mesdhetare, ujëra të mrekullueshëm bruz, plazhe të paprekura, ushqim të shkëlqyeshëm dhe çmime shumë të përballueshme”, shtoi ai.

Bardha Krasniqi, një fotografe me origjinë shqiptare, e cila u shpërngul në Britaninë e Madhe kur ishte ende një femijë, kthehet rregullisht në Shqipëri.

​“Shkova në qershor dhe vura re se kishte më shumë turistë se zakonisht”, tha ajo. ​

“Njerëzit me të vërtetë duan të shohin dhe eksplorojnë diçka ndryshe. Shqipëria është në jug të Evropës, kështu që është si një Greqi tjetër. ​Është diçka e re dhe njerëzit nuk e dinin se ekzistonte. Ka kaq shumë larmi të natyrës, është një çmenduri”, tha Krasniqi.

Ky vizion idilik është përhapur falë rrjeteve sociale. Në fund të fundit, shumica prej nesh tani ndjekin në TikTok Thomas Cook për këshilla udhëtimi, përmes një katalogu gjithnjë e më të përditësuar të destinacioneve më të bukura në botë. Shqipëria u bë virale verën e kaluar, veçanërisht resorti i plazhit Ksamil, shkëlqimi i të cilit nuk po shuhet.

​”Gushti do të jetë i çmendur dhe kjo për shkak të TikTok-ut, vitin e kaluar të gjithë ripostonin vendodhjet e tyre”, tha Krasniqi.

​”Edhe këtë vit miqtë më kanë dërguar mesazhe si: “Nuk e dija që Shqipëria dukej kështu”, sepse jugu është shumë i bukur’, shtoi ajo.

“Kur shkova për herë të parë në jug të Shqipërisë, muajin e kaluar, takova dy vajza britanike dhe i pyeta se si e kishin zbuluar vendin. ​Ato thanë nga TikTok-u, është qartë se TikTok po promovon gjithandej Shqipërinë”, tha ajo.

Ekziston gjithashtu efekti “Dua Lipa”. Krahas figurave të njohura si Rita Ora dhe Bebe Rexha, Dua, e lindur në Shqipëri, është bërë një vajzë që promovon vendin përmes postimeve. Në fund të vitit të kaluar, ajo u bë qytetare nderi dhe madje përmbylli turneun e saj botëror “Future Nostalgia” në Tiranë.

Becky dhe Elena, të dyja 24 vjeç, vizituan Shqipërinë javën e kaluar.

​“Ne nuk bëmë asnjë kërkim dhe përfunduam në një fshat, një orë larg Tiranës. Pamë anën më pak turistike”, tha Becky. ​

“Rreth orës 1 të mëngjesit, gjithçka ishte ndryshe. Përpara nesh u shfaqën vajza me bikini duke kërcyer në ballkone, njerëz që zhyteshin në pishinë dhe gjithçka ishte e ndezur njësoj si “My Super Sweet Sixteen”. Ne përfunduam në ato që vendasit i quajnë ​“vilat e festave” që merren me qira për një natë, të klasifikuara si shumë të zhurmshme nga policia e Tiranës”, shtoi ajo.

Personat e përfshirë në industri janë të prirur të theksojnë rolin e madh që luan turizmi në ekonominë lokale. “Kala”, për shembull, punon me 250 biznese lokale, krijon 200 vende pune çdo vit dhe ka ndihmuar në dyfishimin e sezonit turistik. Dhe organizatorët përpiqen të sigurohen që vendasve të mos u mungojë argëtimi. ​

“Çdo vit ne rezervojmë një pjesë të biletave për banorët e Shqipërisë, Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut, të cilët mund t’i blejnë ato me një çmim të reduktuar”, tha Lopez.

Shqiptarët po përballen me probleme të migracionit. Qasja nënçmuese e Partisë Konservatore ndaj migrantëve shqiptarë, e nxitur nga politikat e Suella Braverman, ka nxitur forma të reja të ksenofobisë. Çështja është komplekse, është e vërtetë që mafia shqiptare ka një rol kyç në tregun e drogës në Britaninë e Madhe, por shumë nga ata që mbërrijnë në BM trafikohen dhe detyrohen të punojnë për këto banda, dhe nuk është një zgjedhje e tyre.

Siç ka theksuar më parë David Neale, një ekspert i migracionit shqiptar, Shqipëria nuk është domosdoshmërisht një vend i sigurt. ​

“Një shkak i zakonshëm i arratisjes së shqiptarëve nga vendi i tyre është gjakmarrja”, shkroi Naele në “The Guardian”, duke shpjeguar se shumë prej tyre përballen me kërcënimin e sulmeve hakmarrëse nga familje të tjera, që zgjasin me breza.

Ky kontrast midis turizmit dhe torizmit është i vështirë. Ndërsa shumë prej nesh e kalojnë kohën me pushime në Shqipëri, shumë nga vendasit e saj po kalojnë një kohë të vështirë në shtëpi dhe po përballen me qëndrime ksenofobike, përkatësisht, nga Britania e Madhe.

​“Fatkeqësisht, shumica e njerëzve nuk dinë shumë për Shqipërinë dhe mbështeten thjesht në stereotipe negative”, tha Lopez. ​

“Megjithatë, kjo është në avantazhin tonë, pasi aventurierët kur vijnë në Shqipëri habiten shumë kur zbulojnë se të gjitha këto paragjykime jane larg realitetit”, tha ai.

Becky dhe Elena e përjetuan këtë nga afër.

​”Të gjithë shqiptarët që na priten ishin të këndshëm me turistët”, tha Becky.

Një punishte vere u ofroi ushqim falas, një vendas i ftoi për raki, një tjetër u ofroi atyre një udhëtim me varkë dhe një taksist madje ndaloi për t’u blerë bakllava.

​”Ne e vizituam vendin me shumë paragjykime, pasi familja dhe miqtë tanë ishin të pasigurt, por ishte vërtet argëtuese. Njerëzit ishin vërtet të sjellshëm”, thanë Antonia dhe Georgie.

Një banakier vrapoi për të gjetur vodka për ta, ndërsa një pronar gazetash u dha atyre një kovë akulli pasi mendonte se birrat që shiste nuk ishin mjaftueshëm të ftohta.

Për Krasniqin, pushuesit e verës 2023 do të thyejnë industrinë e turizmit të Shqipërisë.

​”Ky vit do të përcaktojë se si njerëzit e trajtojnë dhe respektojnë atë”, tha ajo, duke shtuar se vendi mund të shndërrohet në një tjetër Ibiza, me shpresën se vizitorët do të ndikohen pozitivisht. Ashtu si çdo vend në zhvillim, ekziston rreziku drejt nje kolapsi te turizmit, që numëron mbrapsht drejt erozionit kulturor. Po kështu, nëse të ardhurat nga turizmi rrjedhin në ekonominë lokale, kjo mund të çojë në një rezultat pozitiv për të gjithë.

Sido që të jetë, është e qartë se “Albmania” do të vazhdojë të përhapet në të gjithë Britaninë e Madhe, pasi infrastruktura shtesë dhe një valë e re ngjarjesh e ëmbëlsojnë marrëveshjen, tashmë joshëse.

Së shpejti, vendit nuk do t’i referohen më si Kroacia e Re, Maldivet e Evropës, Karaibet e Evropës, Greqia e ardhshme, por thjesht Shqipëria. /atsh / KultPlus.com

Lumi i Shalës fluks vizitorësh, rreth 12 mijë vetëm në qershor

Lumi i Shalës, në liqenin e Komanit po tërheq çdo vit një numër të lartë turistësh vendas e të huaj, për shkak të bukurisë që natyra i ka falur kësaj zone.

I cilësuar nga mediet e huaja si një “parajsë e vogël”, ky lum është padyshim destinacioni më i preferuar sidomos nga të rinjtë.

Emanuel Pjetri, guidë turistike në Pukë, tha për ATSH-në se ” nga 1 qershori e deri tani mund të ketë pasur afërsisht 12 000 vizitorë. Në ditë ky lum është vizituar nga 400 -500 persona në ditë, ndërsa fundjavat normalisht ka pasur një numër më të lartë”.
Sipas tij, për të vizituar lumin e Shalës udhëtimi me varkë nga Komani zgjat 1 orë e 20 minuta.

“Turistët shijojnë eksplorimin e zonës me varkë, ngjitjen në majat përreth me pamje spektakolare, si dhe zhytjen në ujin e freskët të lumit të Shalës, ushqimet tradicionale që ofrohen në bujtinat e ngritura pranë tij”, theksoi Pjetri.

Pjetri tregon se vizitorët në udhëtimin e tyre vizitojnë kanionin te lumi i Shalës, ujëvarën e Qerretit të Vilës, Shpellën e Kaurrit (murgjëve) etj.

Lumi i Shalës buron rrëzë Alpeve Shqiptare dhe ka një gjatësi prej 37 km prej burimit në majën e Radohinës e deri në Drin. Lumi Shalës dallohet me ujin e tij të veçantë ngjyrë blu e thellë.

Ai është i pasur me një shumëllojshmëri peshqish, por më e përhapura është trofta, që rritet vetëm në ujërat e ëmbla. Ngjyra e kaltër dhe e ftohtë e ujit është karakteristike e këtij lumi, shkëmbinjtë e thepisur që e rrethojnë, duken sikur prekin qiellin./ atsh / KultPlus.com

Rikualifikimi i Drilonit, Rama: Do të jetë një nga destinacionet mahnitëse për të gjithë vizitorët

Kryeministri Edi Rama ka publikuar në rrjetet sociale pamje nga Driloni i cili do jetë një pol i ri ekoturistik në Pogradec dhe në qarkun e Korçës.

Rama nënvizon se Driloni këtë verë do të jetë falë vënies në jetë të një super projekti transformues në një nga destinacionet mahnitëse për të gjithë vizitorët, të huaj apo vendas.

Projekti rikualifikues që shtrihet në 170 hektarë të parkut parashikon investime në  infrastrukturë për xhiro me biçikleta, kullat e vëzhgimit për shpendët, vijat ujore që mund të përshkohen me varka apo edhe mjetet elektrike miqësore me mjedisin.

Rikualifikimi i projekti po zbatohet në bashkëpunim mes Agjencisë Kombëtare të Zonave të Mbrojtura dhe AADF.

Të gjitha ndërhyrjet janë bërë me qëllim ruajtjen e mjedisit dhe biodiversitetit të zonës, si edhe do të pasohet nga një plan menaxhimi.

Ky projekt lejon që vizitorët të mos shëtisin vetëm në pedonalen e Drilonit, por përmes kalimeve dhe urave të shkohet deri tek burimet e Drilonit dhe në Tushemisht./ atsh / KultPlus.com

”El Pais”: Një udhëtim agroturistik në Shqipëri mes akomodimit rural, fermave dhe kantinave të suksesshme

Në vitin 2021, Shqipëria priti 5,6 milionë turistë të huaj, të joshur nga plazhet e saj perfekte të Jonit, nga peizazhi i përthyer i Alpeve Shqiptare dhe nga një trashëgimi e pafund historike, shkruan Victoria Zarate* për gazetën më të madhe spanjolle ”El Pais”.

”Megjithëse grumbullimi i turistëve këtu nuk ka filluar ende, çdo vit i kushton më shumë vendit ballkanik që të ruajë reputacionin e tij si sekreti më i ruajtur në Ballkan, një alternativë e qetë dhe ekonomike për bregdetin e Mesdheut që ofron Spanja, Italia apo Greqia.

Por, ka ende shumë për të eksploruar në Shqipërinë e paprekur, përtej resorteve të viteve ’90 dhe plazheve të mbushura me motorë uji, që përcaktojnë 400 kilometrat e vijës së saj bregdetare ku bashkohen detet Jon dhe Adriatik. Një mënyrë ndryshe dhe që lidhet me trashëgiminë e saj të pasur është ta vizitoni vendin përmes rrjetit të gjerë të hapësirave të certifikuara si objekte agroturistike, që ofrohet në të gjithë gjeografinë e saj.

Pas zhdukjes së një pjese të mirë të kooperativave bujqësore, të shkaktuara nga rënia e regjimit komunist, në fillim të viteve ’90 të shekullit të kaluar, fermat panë rënien e prodhimit të tyre, që rifilloi një dekadë më pas. Të njohura në prodhimin e grurit, misrit, duhanit, mishit dhe produkteve të qumështit, shumë prej tyre tani kanë rimarrë shkëlqimin e dikurshëm, të gjallëruar nga brezat e rinj që shkuan jashtë vendit, veçanërisht në kuzhinat italiane, për të mësuar se si të gatuajnë. Ata përpunojnë ushqimet lokale dhe përcaktojnë historinë e tyre në vendin e tyre të lindjes. Një dhuratë premtuese për bizneset e reja, që transferojnë të kaluarën bujqësore shqiptare në akomodime rurale, taverna dhe kantina të suksesshme, ku mund të provoni librin tradicional shqiptar të recetave me një shije bashkëkohore apo të degustoni verë apo të zgjoheni në një mjedis të pakrahasueshëm dhe me ​​çmime më të ulëta konkurruese.

Në këtë itinerar që nis pak kilometra nga Tirana (në këtë qytet operon aeroporti kryesor ndërkombëtar, me kompani si ”Wizz Air” që ofron fluturime direkte nga Madridi dhe Barcelona), histori personale grumbullohen sapo kalon pragun e çdo vendi. E para na çon vetëm 20 minuta me makinë në drejtim të Prezës, një fushë e rrethuar nga malet e Krujës dhe Dajtit dhe një qytet mjaft i vizituar për kështjellën e tij mesjetare që shërbeu si një bastion strategjik për heroin kombëtar, Skënderbeu. Pak metra larg sheshit kryesor, kantina ”Enol” ju pret me një fermë dhe punishte vere dhe ju fton të ndani produktet e saj vendase në kopshtin e saj të pyllëzuar, të ngrohur nga mbulesat e kuqe të tavolinave, me buqeta lulesh të egra dhe një furrë me tulla në natyrë. Eni dhe Olsi, djemtë e themeluesit të saj Qemal Alushi, vendosën një ditë të ndiqnin pasionin e tij për verën dhe të përmbushnin një ëndërr të vjetër rinore për të prodhuar verën e vet.

Hardhitë e para në kodër që ndajnë ullinjtë, kumbullat dhe pemët e tjera frutore, u mbollën në vitin 2002 dhe u përpunuan në vjeljen e tyre të parë shtatë vjet më vonë. Me një prodhim aktual që arrin në 10 000 shishe në vit, verërat e saj përziejnë notat e kabernetit, sangiovese dhe merlotit dhe mund të shijohen para tryezës së drurit, të ndjekur nga fjalët që Olsi, mjeshtri i verës, flet me entuziazëm në lidhje me kultivimin e saj. Por, asgjë nuk mbaron këtu. Ata gjithashtu zhvillojnë degustime të disa varieteteve të rakisë, një pije shumë e popullarizuar në Shqipëri me shije mjalti, kanelle dhe karafili. Eni merr përsipër pjesën gastronomike të biznesit me nënën e tij, me një menu të bërë nga produkte artizanale si reçel, gjalpë, djathë dhe kos të bërë me qumësht të mbledhur në fshatrat e afërta. Shkoni herët të provoni gjithçka në shtëpinë e tyre, si për shembull një antipastë për t’ju hapur oreksin apo kecin e pjekur në hell.

Këtu pranë, në rrugën që të çon në Durrës, bregdeti më i ngarkuar i Adriatikut në vend dhe porti kryesor, ka disa adresa për t’u marrë parasysh. Nga njëra anë, ”Gjepali”, i aksesueshëm vetëm me makinë, duke kaluar një shteg me korsi të ngushta mes fushave dhe qarqeve lumore që ”çmendin” edhe Google Maps. Historia e këtij kompleksi rural filloi 23 vjet më parë, kur themeluesi i tij Fundim Gjepali emigroi në Itali në kërkim të një fati më të mirë. Pasi u bë një kuzhinier i njohur në qytete si Roma dhe Tirana (në këtë të fundit ai ka një restorant të kuzhinës së lartë), ai krijoi paralelisht këtë shtëpi-fermë të stilit toskan, me kuzhinë që kënaq dashamirësit bio. Një bujtinë e ndërtuar mbi pllaka terrakote dhe e zbukuruar me vepra të piktorëve shqiptarë, ku mund të provoni specialitete vendase si byrek me qumësht dhe përzgjedhjen e verërave italiane.

Për ata që vendosin të kalojnë natën atje (dhoma të disponueshme nga 30 euro), mëngjesi nuk do t’ju zhgënjejë me bukë, perime dhe fruta, të sjella nga kopshti i tyre.

Pranë akomodimit avangardë në formën e kabinave prej druri, me pamje nga një liqen i bukur, është gostia gastronomike e ofruar nga Huqi (nga 50 euro nata për dhomë dyshe) në rrugën për në Gjirin e Lalzit, katër kilometra nga Maminasi në Radë, që gjallërohet me shëtitjet me varka dhe ditët e peshkimit, përveç kënaqësisë së krijuar nga kopshti i tij i populluar nga pulat, rosat dhe lepujt. Përpara kësaj kanavace idilike me pamje nga Adriatiku, qëndron një fermë dhe restorant i drejtuar nga një ish-oficer i ushtrisë, i cili donte të ndërtonte një projekt në tokën e të parëve të tij, që do t’i bënte homazh natyrës që e rrethon. Kur vjen vera dhe darkuesit ulen në tavolinë, një ”meze” me manaferra dhe mjedra të mbledhura nga fusha e tyre, i paraprin një liste të gjatë gatimesh tradicionale si lakror me domate dhe qepë, spinaq ose kos, djathë dhie apo keci, i pjekur në dru, brenda një pusi të thatë, tre metra të thellë.

Sekretet e mëdha të Shqipërisë së Veriut

Duke u ngjitur në rrugën drejt veriut, për të parë liqenin e Shkodrës, i cili vepron si një kufi natyror me Malin e Zi me gjiret e tij të vegjël ku mund të laheni, ofrohen perlat e mrekullueshme të agroturizmit ku mund të ndaloni gjatë udhëtimit tuaj. Qyteti i vogël i Krujës ia vlen të vizitohet. Këtu lindi fisniku shqiptar Skënderbeu, i cili orkestroi kundërshtimin ndaj pushtimit osman, i pranishëm në të gjithë morfologjinë e tij, të dukshme nga maja e kodrës që dominon kështjellën kryesore. Më poshtë është pazari i tij historik, ku mund të humbisni mes rrugëve me kalldrëm, me tezga që alternojnë suvenire të një cilësie të dyshimtë, me mostrat e zanateve vendase si mbulesa tavoline me grep, qilima, piktura apo antika.

Pasi jeni lodhur, ju meritoni një pushim në hotelin dhe restorantin malor ”Shkreli”, 45 minuta nga Kruja. Ai ndodhet në zemër të Parkut Kombëtar të Qafshtamës, i njohur për ujërat e tij, që furnizonin familjen mbretërore shqiptare gjatë pushimeve të tyre në vitet ’30. I ngritur në 1 300 metra mes pyjeve me pisha, liqeneve të vegjël dhe rrugëve gjarpëruese që lidhin bashkitë e Burrelit dhe Dibrës, ky resort me sauna dhe spa, i frymëzuar nga shtëpitë tradicionale prej guri të njohura si kulla që shërbenin edhe si strehë, ka dhoma të thjeshta prej druri në në mes të askundit (nga 60 euro për natë). Edhe pse kanë vetëm një pemishte të vogël dhe fusha aty pranë të ushqyer nga manaferrat e egra dhe pemët frutore, restoranti i tyre është besnik i kuzhinës lokale të ofruar nga furnitorët vendas nga fshatrat Cudh dhe Krujë. Ajo që e bën të famshëm është mjalti aromatik, të cilin vizitori do të mund ta marrë nga dora e parë, së bashku me aktivitete të tjera në natyrë si shtigjet e ecjes, biçikleta me katër rrota apo shëtitjet gjatë muajve të dimrit.

Rrugës për në Shkodër do të hasni në dy ndalesa me shumë interes. E para të çon te bujtina ”Dini”. Pa akses të drejtpërdrejtë me transport publik, kjo shtëpi për mysafirë e drejtuar nga familja Kol Marku, pesë kilometra larg qytetit verior të Rubikut, lindi pas udhëtimit të këtij ish-minatori nëpër Kretë dhe Greqi, i cili u kthye për të përmbushur ëndrrën e tij për të ripërdorur gurin në shtëpinë e të parëve të tij dhe për ta shndërruar në një banesë. Me katin përdhes për restorantin, dy katet e sipërme strehojnë gjashtë dhoma me pamje nga lugina (nga 30 euro për natë). Një stallë e vogël për dhi dhe pula, ngjitur në shtegun ku rriten domate, fasule, qershi ose kunguj si dhe pjeshkë dhe fiq, krijon ambientin e tij të lezetshëm, që ndiqet nga një menu e përditshme nga bashkëshortja, Hale Marku. Gjatë muajve të nxehtë, nuk ka asgjë më të mirë se të ulesh në kopshtin e vogël dhe të pushosh duke pirë dhallë, e bërë me qumësht dhie. Një rostiçeri e rrumbullakët nëse shtoni tortën e bërë vetë me reçel dhe biskota.

Vetëm 30 kilometra larg Shkodrës ndodhet një nga fermat më të famshme në të gjithë vendin, ”Mrizi i Zanave”. Në kuzhinën e tij që nuk ”fle” kurrë, pijet freskuese të konservuara dhe mishrat e përpunuar marrin kuptimin e tyre të plotë. Ky projekt, i drejtuar nga shefi i kuzhinës Altin Prenga dhe vëllai i tij Antoni, është fundi i lumtur i një historie të dedikuar plotësisht punës, që nisi në vitin 1998, kur ai emigroi në Itali si adoleshent për të larë enët. Atje, më vonë, do të punonte si kuzhinier duke ndjekur hapat e të atit, kuzhinier i një mense të vjetër, siç njiheshin në kohën e komunizmit si kafene, ku shërbehej edhe  ushqim tradicional. Pas kthimit, ai vendosi të hapte restorantin e tij, i frymëzuar nga vepra e poetit kombëtar Gjergj Fishta dhe Mrizi i tij i Zanave.

Çdo vit, ata shërbejnë më shumë se 100 000 porosi midis sallës së tyre të gjerë dhe oborrit të mbuluar, me një menu që josh stomakun dhe syrin dhe ndryshon sipas periudhës së vitit, duke përdorur përbërës nga ferma e tyre dhe e 400 familjeve aty pranë. Një shëtitje nëpër fermë ju lejon të shihni disa nga punishtet ushqimore që Altini i transformoi në vitin 2018, ku përpunojnë domate të thata, reçel, perime turshi, djathëra të bërë vetë ose miell nga mulliri i tyre i vjetër, si dhe lëng qershie që mirëpret darkuesit e saj. Si pikë kulmore, një punishte vere moderne, ku fermentohet rrushi i kallmetit. Pavarësisht nga madhësia e tij, rekomandohen rezervime paraprake, edhe për drekat që shërbehen gjatë ditëve të javës. E njëjta gjë vlen edhe për konakun që zë fermën e vjetër prej guri që i përkiste gjyshit të Altinit. Tani, e kthyer në një strehë moderne, me nëntë dhoma të lira (nga 40 euro për natë), ajo josh nga dritaret e mëdha prej xhami që përshkojnë shtëpinë, me pamje të papërsëritshme të pemishteve dhe ullishteve.

Jugu me kantina të fshehura dhe verëra firmato

I futur në listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s në vitin 2005, Berati tërheq një pjesë të mirë të turizmit të vendit për shkak të pseudonimit të tij “Qyteti i një mbi një  dritareve”, apo ndoshta sepse është i izoluar apo sepse shërben si prelud i plazheve të kristalta që të presin në jug. Megjithatë, një tjetër realitet më pak i vizituar, shtrihet rreth qarkut të tij, por po aq stimulues sa kalaja e tij jetëgjatë, kishat bizantine apo rrugët që popullojnë shtëpitë e tij të famshme të stilit osman.

Rreth 20 minuta nga qyteti me makinë ndodhet një destinacion kyç për adhuruesit e verës, ”Nurellari”. Kjo punishte vere që i përket familjes me të njëjtin emër është atraksioni i madh i qytezës së Peshtanit, i ndërtuar në juglindje të Beratit në një fushë të kufizuar nga lumi Osum. Fatos dhe Libonike Nurellari, agronomë dhe themelues, ​​vendosën të rivitalizojnë një fermë të vjetër në qytet duke mbjellë hardhi rreth saj për të prodhuar verë. Shishet e para u prodhuan në vitin 1995 dhe që nga ajo kohë, së bashku me djemtë e tij të trajnuar si somelierë në Zvicër, Francë dhe Itali, kanë zgjeruar me sukses biznesin brenda dhe jashtë vendit. Një ish-magazinë është tashmë selia e kantinës së tij, e cila shquhet për dyshemenë e saj mbresëlënëse prej guri, kolonat e gdhendura dhe dyshemetë prej mermeri, të zbukuruara me mobilie nga artizanët vendas beratas. Këtu ata prodhojnë 30 000 shishe çdo vit që furnizojnë restorante të shumta në rajon, duke përfshirë rrushin vendas dhe ato të tjera ndërkombëtare si Montepulciano, Merlot dhe Cabernet Sauvignon. E hapur për vizita, degustime private dhe ekskursione gjatë vjeljes së rrushit, ajo ka një dyqan ku mund të rezervoni verëra dhe produkte të tjera që ata bëjnë vetë, si vaji i ullirit ose rakia e rrushit me aromë të quajtur ”Arrabon”. Nëse duam të zgjasim qëndrimin, ata kanë gjashtë dhoma (nga 45 euro nata).

Oferta e qarkut Berat vazhdon. Në verilindje pret kantina ”Alpeta”, e rrethuar nga ullishte dhe pemishte në qytezën e Roshnikut, ku jetojnë vetëm 120 familje. I shkëputur nga pjesa tjetër e botës, është një vend idilik për të parë një muzg mbi malin madhështor të Tomorit. Për të arritur në destinacion, duhet të merrni rrugën që kalon nëpër qytet deri në fund. Pasi kalojmë xhaminë do të gjejmë këtë kompleks të drejtuar nga Alfred dhe Petrit Fiska që strehon një punishte vere, restorant dhe bujtinë me konvikte të përbashkëta dhe dhoma private (nga 10 euro për natë). Të dy vëllezërit vazhdojnë trashëgiminë e babait të tyre, agronom në kohën e komunizmit, i cili mbolli vreshtat e para në vitin 1992. Me hapjen demokratike të Shqipërisë, biznesi lulëzoi falë tokës së re dhe prodhimit të 50 000 shisheve në vit, të njohura në të gjithë vendin për specialitetet e tij si përzierja e merlotit dhe kabernetit ose një raki rrushi të bardhë.

Të shëtisësh nëpër vreshtat e saj të ndërthurura me fiq ose të provosh të korrat e tij së bashku me ullinj, arra dhe djathëra vendas është një kënaqësi për shqisat, përpara se të zhytesh në kuzhinën fshatare të restorantit të tij me gatime si mish dhie që kullot në shpatet pranë Tomorit.

Kënaqësia e të ngrënit mish nuk mbaron këtu. Një devijim i shkurtër në veri do t’i shpërblejë dashamirësit e mishit me një ndalesë në kompleksin ”Kështjella”. Në mes të sheshit të qytezës së Poshnjës, lindi edhe një furrë buke e drejtuar nga vëllezërit Ismailaj gjatë rënies së regjimit komunist në vitin 1990. Nga prodhimi i miellit të tyre, ata e zgjeruan biznesin drejt blegtorisë dhe praktikave të tjera bujqësore, përfshirë mbjelljen e  vreshtave për të prodhuar raki dhe verë. Paralelisht, ata konturuan fytyrën e re të ”Kështjellës”, me një restorant që të kujton planimetrinë e kalasë dhe dhomat në pjesën e pasme të godinës. Nuk është kurrë keq të rezervoni për të fjetur të qetë, pasi të keni provuar menunë e tyre tradicionale me perime vendase dhe mish të pjekur nga stalla e tyre.

Të kesh një stomak plot është mënyra më e mirë për të përballuar udhëtimin njëorësh që ndan këtë fermë nga rrënojat e Apolonisë, një mrekulli arkeologjike në zemër të Shqipërisë që shumë e barazojnë me një Athinë të vogël. Mbetjet e këtij qyteti të themeluar në shekullin VI para Krishtit japin një pasqyrë të mirë të lavdisë dhe shkëlqimit që gëzonte qytetërimi antik i Ilirisë në një pjesë të madhe të Gadishullit Ballkanik. Duke lënë bregdetin e Vlorës në të djathtën tonë, arrijmë në bujtinën ”Hadër Xhebro”, afër Nivicës. Me aksesin pothuajse të rezervuar për automjetet jashtë rrugës (është e rëndësishme të ndiqni udhëzimet e dhëna nga pritësit tuaj ose të organizoni një transport privat me ta), ia vlen të udhëtoni nëpër largësinë që mbron vendin nëse kërkojmë shkëputje absolute në një prej dhomave të saj komode, me kapacitet për pesë persona (nga 20 euro për person dhe natë, plus mëngjesin).

Kjo shtëpi për mysafirë, ”e ankoruar” në shpatin e malit të Kendrevicës, një nga peizazhet më spektakolare të Shqipërisë së Jugut për shkak të kanioneve dhe shkëmbinjve të saj, ka një baxho tradicionale ku barinjtë vendas dorëzojnë qumështin e tyre si në të kaluarën, me kalë ose me mushkë. Kjo pamje piktoreske mbetet e paprekur në funksion të fazës së re që po kalon kjo shtëpi e krijuar nga Hader Xhebro, tashmë në duart e fëmijëve të tij Arjola dhe Jaho, të cilët i kanë shtuar një vend shumë të veçantë biznesit familjar. Gjalpi, djathi, salca e kosit, e ngjashme me kosin, prodhohet gjatë gjithë vitit. Në ushqimet e gatuara në shtëpi, që shërbehen çdo ditë, nuk mungojnë prodhimet e qumështit dhe as mishrat që përshkojnë malet përreth, si qengji i marinuar në furrë apo lakrori tradicional apo ëmbëlsirat e tyre të bëra vetë si revania, që shërbehet me reçel qershie.

Tashmë në jug, e ashtuquajtura Riviera Shqiptare tërheq miliona turistë për limanet e saj dhe ujërat bruz në brigjet e detit Jon. I përfshirë nga Parku Kombëtar i Butrintit dhe rrënojat e tij nga qytetërime të ndryshme si ai grek, romak apo bizantin (mbetjet më të vjetra datojnë në epokën e bronzit), banorët e Ksamilit duket se po kërkojnë një drejtim të ri vitet e fundit, përtej hoteleve që shfaqen mes tepricave të apartamenteve turistike, të ndërtuara pa asnjë sens estetik apo frymë mjedisore, bare plazhi me muzikë dhe restorante me ushqime ndërkombëtare. Në këtë kamare spikasin vilat moderne të hotel ”Arameras”, një resort i hapur që vitin e kaluar me një plazh gjysmë privat, i ndërtuar me dru dhe gurë duke respektuar peizazhin që e rrethon dhe ”syrin vigjilent” të ishullit të Korfuzit përballë.

Pas kësaj ndalese në anën më parajsore të Shqipërisë, ndalesa e fundit na nxit ta mbyllim këtë itinerar në pikën e saj më të largët, ferma ”Sotira” (e aksesueshme me minibus publik nga qyteti i Gjirokastrës). Kjo fermë e vendosur mes pyjeve pothuajse të virgjëra të parkut Gërmenj-Shelegur në brendësi juglindore të vendit, është një Eden për adhuruesit e ushqimit bio.

Të vendosur në një lartësi prej më shumë se 1 000 metrash pranë kufirit grek, fqinjët e zakonshëm si arinjtë, ujqërit apo drerët lënë gjurmët e tyre në shtigjet midis pyjeve me pisha dhe liqeneve ku mund të bëni një piknik të improvizuar. Gjithçka filloi si një fermë peshku me troftën, së cilës i shtuan një restorant të vogël lokal ku ofrojnë peshkun e tyre të freskët. Më vonë ata ndërtua një fermë me dele, rosa, pata dhe pula që bredhin lirshëm në 20 hektarët e pronës së tyre. Kalërimi nëpër male dhe vreshta plotëson një përvojë për t’u mbushur me ajër të pastër dhe për të pushuar. Ato ofrojnë dhoma me banjo private dhe mobilie te punuara nga pronaret e fermës (nga 30 euro për natë). Një fund i vështirë për t’u përsëritur për shkak të trashëgimisë shqiptare, tokës legjendare që Skënderbeu donte të mbronte me çdo kusht, shekuj më parë./ a.jor.

(Victoria Zarate* është gazetare e lidhur me ”El Pais” që nga viti 2016. Ajo koordinonte më parë faqen e internetit Tentaciones dhe seksionin e saj të modës dhe stilit të jetesës derisa u mbyll në 2018. Ajo tani bashkëpunon me Icon, Icon Design, S Moda dhe El Viajero. Ajo ka punuar për ”Glamour”, ”Forbes” dhe ”Tendenca” dhe ka shkruar edhe për CN Traveler, AD, ”Harper’s Bazaar”, V Magazine (SHBA) dhe ”The New York Times T Magazine Spain”). / atsh / KultPlus.com

Ricky Martin: Shumë i lumtur të njoftoj se do të jem në Tiranë

Këngëtari i njohur i muzikës latine Ricky Martin do të performojë për herë të parë në Tiranë. Ylli botëror i cili po zhvillon turin e tij “Ricky Martin Symphonic”, do të ndalojë dhe në vendin tonë.

Lajmin e konfirmoi vetë këngëtari i cili në rrjetet sociale shkroi: “Po!!! Shumë i lumtur të njoftoj se do të jem në Tiranë, Shqipëri më 20 korrik me koncertin tim simfonik dhe Orkestrën Kombëtare të Tiranës. Shpresoj që të gjithë të mund të më bashkoheni në koncertin tim të parë në Shqipëri”.

Përpara koncertit të Ricky Martin, një tjetër këngëtar po aq i njohur dhe i dashur për publikun, do të performojë në Tiranë. Enrique Iglesias do të jetë në sheshin Skënderbej në fund të muajit qershor duke nisur kështu Javën Kulturore Spanjolle.

Lajmin për koncertet e dy prej figurave më të rëndësishme të muzikës latine e dha edhe kryeministri Edi Rama. / KultPlus.com

“Det spektakolar dhe peshk i freskët”, Shqipëria në krye të 8 destinacioneve turistike të italianëve

Nga Xhamajka në Pragë, përmes Dubait dhe Ishujve Aeolian, këtu janë 8 udhëtime spektakolare nëse jeni duke vendosur se ku do të shkoni me pushime, të cilat zakonisht varen nga tre faktorë; çfarë kërkoni – qoftë argëtim, det apo aventurë dhe zbulime të reja – sa kohë keni në dispozicion dhe sa dëshironi të shpenzoni.

Për t’iu përgjigjur çdo kombinimi të përgjigjeve, Grazia.it ka përpiluar një listë që i përshtatet nevojave dhe buxheteve të secilit. Ajo që bie në sy është se për herë të dytë në pak ditë, revista italiane ka renditur Shqipërinë në krye te destinacioneve të kësaj vere.

Nga çatitë spektakolare të Dubait te klubet magjepsëse të Panarea-s, duke kaluar nëpër trenat e Holandës që shohin fushat e tulipanëve. Përveç destinacioneve më tradicionale (si Malta, Pulia dhe Spanja) janë edhe ato të përshtatshme për një fundjavë, si bukuritë e Pragës dhe për ata që e duan natyrën, por nuk duan të humbasin jetën e natës së qytetit, është Estonia.

Dhe më pas vjen deti i Shqipërisë, ku plazhet dhe klubet mahnitëse alternohen me ambiente ku mund të relaksoheni dhe të kaloni një pushim të qetë. Së fundi: ata që duan të largohen me miqtë, por kanë pushime të ndryshme nga miqtë, mund të zgjedhin një nga udhëtimet grupore të organizuara nga projekte si WeRoad, është Havai. Ndërsa për aventurierët e vërtetë, së fundi, për ata që duan tokat e largëta dhe detin, është Xhamajka.

Nga Evropa në pjesën tjetër të botës, këtu janë tetë destinacione që janë të gjitha magjepsëse për t’ju dhënë idenë e përsosur se ku të shkoni për pushime këtë vit. / a2cnn / KultPlus.com

“Lonely Planet” artikull për Butrintin: Udhëtohet edhe nëpër kohë

Një nga kompanitë më të mëdha mediatike që merret me promovimin e dhe kontrollin e cilësisë së turizmit në të gjithë botën, “Lonely Planet”, ka bërë një artikull për qytetin antik të Butrintit, të cilin e ka titulluar “Në Butrint të Shqipërisë udhëtohet (edhe) nëpër kohë”.

Shkrimi jep një panoramë të gjerë të qytetit të lashtë, ku përshkruan kohën se kur daton, vendndodhjen gjeografike, por gjithashtu citon edhe mitologjinë klasike, konkretisht poetin e lashtë romak Virgjilin.

Në artikull shkruhet: “Nga këta shekuj të parë, ka ende gjurmë të dukshme në zonën arkeologjike. Një pyll i dendur dhe i qetë dhe, në mes të tij, pamje të arkitekturës antike. Këto janë gjurmët e kalimit të qytetërimeve të shumta, të cilat nga shekulli i VIII pr.e.s. e tutje, u alternuan në këtë segment të bregdetit në jug të Shqipërisë.

Në këtë shtrirje jugore të Shqipërisë, jo shumë larg kufirit me Greqinë, bregdeti krijon një hyrje të thellë që i ngjan një liqeni të brendshëm. Është liqeni i Butrintit në fakt dhe lidhet me detin Jon nëpërmjet kanalit të Vivarit.

Pikërisht përgjatë rrjedhës së këtij kanali të qetë ndodhet një gadishull i vogël, i gjelbëruar dhe i rrumbullakosur, i pushtuar tërësisht nga Parku Arkeologjik i Butrintit, një vend i trashëgimisë së UNESCO-s që nga viti 1992. Sipas mitologjisë klasike, megjithatë, të mërguarit që u larguan nga Troja pas rënies së saj do të kishin themeluar qytetin e njohur në kohët e lashta si Buthrotum dhe është gjithmonë poeti Virgjili ai që kujton se Enea vizitoi Butrintin gjatë udhëtimit të tij në Itali”.

Në artikull nuk mungojnë as të dhëna historike që janë shkruar pë qytetin antik të Butrintit, si periudha kur ai u pushtua nga Ali Pashë Tepelena në fillim të shekullit të 19-të, ku citohet: “Por historia e Butrintit nuk përfundon me Perandorinë Romake. Qyteti ishte një rezidencë peshkopale në shekullin e 5-të, më pas u mor nga venecianët, iu dorëzua Napoleonit, më në fund u pushtua nga Ali Pasha në fillim të shekullit të 19-të”.

Artikulli përfundon shkrimin me një rekomandim për të gjithë turistët, se kur mund të jetë koha e duhur për të vizituar këtë qytet antik, e ku nuk lë pa përmendur as bregdetin e Sarandës, si një destinacion që nuk duhet humbur: “Rreth njëzet kilometra larg Butrintit ndodhet qyteti i Sarandës, një destinacion kryesor për ata që ëndërrojnë një pushim plazhi mes plazheve të bardha dhe ujërave të kristalta.

Vlen të organizohet një vizitë në zonën arkeologjike të Butrintit në sezonin e ulët ose, nëse kjo nuk është e mundur, në kohë më pak të ngarkuara, si në mëngjes herët, për të shmangur turmat”./ rtsh / KultPlus.com