Ministrja e Kulturës, Elva Margariti, i bëri jehonë suksesit të operas “Carmen”, vënë në skenën e TKOB fundjavën që lamë pas.
“Pasionante dhe energjike “Carmen” ndezi skenën e Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit”, shkroi ministrja Margariti në rrjetet sociale.
Për 4 net radhë, Orkestra Simfonike, solistët dhe kori i TKOB-së sollën një “Carmen” shpëthyese të kompozitorit francez Georges Bizet, nën dirigjimin e maestros, Dian Tchobanov, me regji të Giandomenico Vaccari, dhe asistencën e Ada Gurrës.
Dy kaste mjeshtërore artistësh si Vikena Kamenica, Ivana Hoxha, Carlos Cardoso, Denis Skura, Armando Likaj, Artur Vera, Renisa Laçka, Nina Muho e shumë profesionistë të tjerë mbajtën pezull frymëmarrjen e publikut për 4 net rresht.
Muaji dhjetor nisi në TKOB me dramën e jetës së një gruaje, e cila sfidoi rregullat shoqërore dhe shpërfilli traditat e asaj kohe, duke kapërcyer kufijtë e teatrit tradicional.
Historia fillon në qytetin e Seviljes, ku një ushtar fisnik, Don José, takon Carmen-in, një vajzë pasionante dhe e lirë, e cila provokon ndjenjat e Don José-s, duke pasuar një zinxhir ngjarjesh që do të tronditin rregullat shoqërore dhe do të çojë në fatin e keq të të dy protagonistëve./atsh/KultPlus.com
Nuk di në ç’vetull të qëndroj, Nuk di ku të të puth më parë. Shikoj një buzë që flakë lëshon I tëri një hijeshi e rrallë! Dhe le të digjem, shkrumb të bëhem Mbi ato buzë do të qëndroj, S’dua të mbetesh imazh ëndrre Të të humbas jo dot s’guxoj…/KultPlus.com
Në kohën e hiçit S’prishen ëndrrat e askujt As varet qielli në gjysmështizë Ta zëmë Kur eklipsohet dielli Shpërfaqen marrëzitë Miq Shenjtëria e maleve preket Sa herë bien në delir perënditë Tallje me vetveten Tash e dymijë vjet S’ia mësuam mashtrimit gjuhën Në Olimp Veç qirinj të ndezur Tym pak dhe errësirë Parajsa e hiçit Ç’na përhihej Në njëmijë e një fytyra Udha Pa trokëllimë Gjumë i ftohtë akull Shpresa e asgjës Epitafi i ëndrrës/KultPlus.com
Dy bedena vetmitarë në gjinjtë e tu Hekubë, si e durojnë vallë aq kuqëlim e trishtëzim? Prehet një tiran në gojën time, o shpirt, Hekubë, o shpirt! Bedenat, tek të lëngen, më ndjellin rrënim.
Mos është ajo venë e kërcyer në zverkun tënd plot borë puthja ime e tejshtriqur asisoj, Hekubë, si njëlloj kumti? Të të dashuroj e të më rrënosh Hekubë në tonën plojë gjersa unë të bie mbi barkun tënd si kashta e kumtrit… …oriri-oriri ia bëjnë kasandrat mbi kryet e tua Hekubë, lumit Kokitos të zemrës sime vozit fryma jote oriri-oriri…/KultPlus.com
U habita kur e pashë papritur Ajo kishte një buzëqeshje më ndryshe Një shikim të tretur Një frikë më pak Sepse i kishte parë të gjitha tashmë Ikjen e papritur Mungesën që nuk mbushej me asgjë Kërkimin e syve të njohur nëpër turmë Madje edhe tani pa e ditur përse E sheh shikimin tim të vrazhdë Si rend pas saj Duke mos e kuptuar Duke mos ditur në çfarë ëndrre të saj Kisha hyrë pa e ditur Dhe ashtu humburazi kisha dalë.
U habita kur e pashë papritur Të nesërmen do ta lija edhe vendin tim Edhe ëndrrat e mija Edhe ëndrrat e saj Ishte një qytet i huaj atë mëngjes Qyteti i tërë pandalë zbrazej prej nesh Dhe zbrazej diku në një pikëllim të bardhë…/KultPlus.com
Një çorientim kohe e hapësire Lëbyrje shikimi mbi Urë t’Gallatës Bie t’i falesh Perëndisë dhe s’e gjen dot anën Kërkon kyblen nga jugu dhe të duket e kthyer nga lindja Në të gdhirë sikur dielli lind nga perëndimi vendtakim kohësh në një Sot kaosi
Një e kaluar pa të ardhme dergjet Kaq shumë lëngatë n’bregmallin e Detit t’Zi, S’ka mjekues as mëkues, s’ka vend planeti që shkakton aq dhimbje askush nuk flet shqip në “Arnautkoj”[1]
Të gjallë zëlëmekur me pak shpirt në grahmën e fundit n’hon historie shkuan gjithë karavanet e natës Të dëbuar nga mbretër të joshur nga dovletër një det varr Sot’n e ndan nga Djeja n’Stamboll “Shoku” i Muharem Qenës është kalbur në varr një pus dhimbjesh mbledh kujtimet kënga
S’ka murnajë pa mistri shqiptari as bedena kalaje, as istikame Çanakalaje, shumë flijesa pa emblemë atdheu
Dhembjet e Stambollit një zverdhanik kujtese Koha Sot –një gur varri mbi Djenë Epitaf mbi të pakthyeshmen
[1] Arnautkoy, paralagje që ka marrë emrin sipas shqiptarëve, por që në ditët e sodit konsiderohet si lagje pa shqiptarë! / KultPlus.com
Sërish unë, në letrën e njëzetetretë të ciklit drunor duke shkruar veten për të kushedi të satën herë, madje edhe atëherë kur shkruaj për ty jam po unë, në veten e dytë. Ti më lexon në qoshen tënde të jetës për një çast, qoftë vetëm për një çast, pa u ndjerë vetëm. Ec zgjuar me të gjitha shqisat, i atypëratyshëm nëpër çdo shkronjë, pa të kaluar asgjë, pa u ndalur në asnjë, si nëpër tespih lutjesh. Është mëtimi më i bukur për të mbushur boshllëkun e të arrish atje ku dot nuk shkon, në mua, në ty, në tjetrin. Ç’të duhet poezia, thanë ata që më ndaluan pragun, si t’ua shpjegoja të kuptonin se, kisha gjetur krahëhapur kanatat e fjalës gjer në apogjeun e shpirtit, ku të takova ty, apo të krijova vetë, nuk e di. Më beso, fati është një shaka kozmike për të humburit e fillit në labirinthin e kohës që matet me tonën prani. Sërish unë, vij rrokafundit me një nënshkrim të kuqërremtë nëntori mbi gjethen e mbrame që përtoket, kur ndalem e shikoj si të kanë sjellë sot tek unë duart e mia./KultPlus.com
Anja, kërkojmë veten tonë, nën luhatjet e egos së besimit. Çapitjet e hapave tuaja i preku syri, kurrë nuk i ndkeu shpirti. Lundroj në thellësinë e shpirtit tënd, syri yt ma zgjon zemrën e fjalës. Trupat përqafohen, lëkura që puthitet, shkërmoqet… Asgjë e re, si vetë Cikli i Krebsit. Frymënxjerrja e rënduar, sytë flasin më shumë se duhet dhe fjalët heshtin në një ditë, si vetë frymëmarrja jonë. Përqafimet tona valviten me erën, përdridhen, trembin qerpikun. Fryma jote shpirtit i jep frymë, qiellin e ngushton… Lotët sikur i bien me grusht tokës. Muskujt tendosen, rinia ikën, eshtrat lëshojnë zë krisme. Në kabare, Anja qëndron, me vellon e reve të bardha vallëzon. Shpirti mban aromë limoni, vetminë tënde. Buzët ndizen, të gjitha digjen zjarr! Eh… bota sa herët kishte rënë për t’fjetur! Tinguj fjalësh, krim dhe ndëshkim. Anja, në qiellin blu vetëm lutje përpëliten. Të guximshmit janë fitues të puthjeve hajdute, vetëm frikacakët bëjnë luftë. Të gjithë në qiell t’zhveshur jemi. Në sytë e tu, Anja, çdo gjë është art. Anja, Itaka rënkon përherë, dashuritë bien me natën e errët. Nesër, me të tjera ëndrra ato zgjohen. Në kabare muzika dëgjohet… Shpirtin e zjarrtë vetëm unë ta njoha, Anja, askujt mos i beso, as hijes tënde! Të gjithë në qiell t’zhveshur jemi Ti mbete fëmijë në udhëkryqet e jetës/ KultPlus.com
Si një Hënë e jetës po mpaket Nëna ime, Dritë e verdhë e saj më bën lot në sy, tej, në skaje ardhjesh, fshehur At i ikur, Porsi ditë-nata bashkëjetojnë të dy. /KultPlus.com
Me një fill gjaku, qëndrojnë të lidhur foshnja me nënën. Me një fill dashurie, thuret batanija që e ngroh posa lind. Me një fill lidhim ëndrrat, ngjisim malin që më shumë i druhemi. Me një fill lidhim yjtë më të ndritshëm, krijojmë yjësi të reja. Me një fill që kalon zemrash, endim pëlhura dashurie qiejve ku fluturojmë. Me një fill zë fill jeta, filli i jetës na mban të lidhur të gjithëve./KultPlus.com
Në prag të ndarjes së Çmimeve Kombëtare të Letërsisë, Qendra Kombëtare e Librit dhe Leximit është duke publikuar kandidatët sipas gjinive.
Sot QKLL bëri publike online, kandidaturat për çmimin “Romani më i mirë i vitit”, të cilët janë: Fatos Kongoli për romanin “Misteri i mjellmave”; Liridon Mulaj për “Provinca”; Rita Petro për romanin “Lindur së prapthi”; Stafan Çapaliku për romanin “Një engjëll me frak”; Zija Çela për “Banka e ankesave”.
Të tjera çmime që QKLL do të ndajë këtë fundviti janë: “Libri për fëmijë më i mirë i vitit”, “Përkthimi më i mirë i vitit”, “Vëllimi poetik më i mirë i vitit”, “Vëllimi me tregime më i mirë i vitit”, “Vepra më e mirë studimore letrare e vitit”.
Si kandidate për çmime gjejmë emra të njohur të letërsisë shqipe si: Besnik Mustafaj, Flutura Açka, Flurans Ilia, Mira Meksi, Aida Baro, Natasha Shuterriqi etj. / atsh / KultPlus.com
Të martën mbrëma, në ambientet e Bibliotekës Kombëtare të Kosovës, u mbajt një takim letrar për librin “Kësulëkuqja – përrallë për të rritur” të autorit Ag Apolloni, nën patronatin Çmimi i Bashkimit Evropian për Letërsinë (EUPL), i cili këtë vit nderoi autorin me çmimin “Special Mention”, shkruan KultPlus.
“Kësulëkuqja – përrallë për të rritur”, është një roman i cili e dërgon lexuesin te origjina e historisë së përrallës së Kësulëkuqes, e cila në fakt nuk është një përrallë argëtuese, siç rëndom është paraqitur, por se kuptimi i vërtetë bazohet në një ngjarje përdhunimi, e që këtë herë mjeshtërisht autori Ag Apolloni e solli në versionin e një romani dashurie, i cili në vete ngërthen edhe përdhunimin që vjen si kontrast me njëri-tjetrin.
Pikërisht kjo specifikë, kjo lojë me mendimet dhe ndjenjat e lexuesit herë nga ngjarje të bukura dashurie, e herë nga akte të rënda siç është përdhunimi, qojnë në një ‘Skizofreni leximi’, që duket sikur po ngacmon mendjen jo vetëm të lexuesit shqiptar por edhe atij të huaj, duke e bërë librin të ketë interesimin më të madh të publikut ndaj librave të autorit Apolloni, deri më tani.
Në hollin e Bibliotekës Kombëtare nën tingujt e pianos, në mesin e shumë të ftuarve, mbrëmja letrare filloi me energji pozitive të emetuar nga prezantuesja Vlora Merovci, me një fjalim mirënjohës për prezencën e të pranishmëve, e cila më vonë lexoi edhe biografinë e autorit si dhe prezantoi të gjithë krijimtarinë e tij letrare.
“Krijimtaria e tij e larmishme tashmë ka zgjuar interesim ndërkombëtar dhe ky event i mbështetur nga Bashkimi Evropian është një nga treguesit më të mirë të këtij interesimi. Duke qenë se Biblioteka e Kosovës ishte nominuese e Ag Apollonit për çmimin Evropian, andaj edhe është caktuar nga Bashkimi Evropian për ta organizuar këtë event”, ka thënë Merovci duke shtuar se librat e Apollonit tashmë janë përkthyer në gjuhë të ndryshme duke e vendosur në mesin e autorëve më të shquar bashkëkohorë.
Më vonë fjalën e mori drejtori i Bibliotekës Kombëtare, Fazli Gajraku i cili tregoi se si kishte ardhur deri te nominimi i librit të Apollonit për Çmimin Evropian për Letërsi në edicionin e vitit të kaluar, që ishte edicioni i 5-të në traditën e këtij institucioni evropian për çmimet letrare.
“Kur rrjeti i përkthimit të Radukut që vepron prej 15 vitesh në Ballkan iu patën drejtuar Bibliotekës Kombëtare të Kosovës, duke i kërkuar të nominohet një vepër letrare në prozë e botuar së fundmi i një prej autorëve në rritje nga Kosova në një konkurrencë të letërsive përkatësisht letrat e autorëve të 13 shteteve evropiane, ndër titujt që u sollën në vëmendje si vepra të përkthyera në gjuhë të huaj ishte edhe vepra “Kësulëkuqja-Përrallë për të rritur” libër ky që para kësaj jurie fitoi edhe çmimin që e cekëm më lartë”, tha ai.
Drejtori më tutje shtoi se romani “Kësulëkuqja-Përrallë për të rritur” është një roman që flet për dashurinë dhe jetën e abuzimin përmes një filozofie të thellë.
“Nëpërmjet një poetike me shumë elemente lirike, dramatike, muzikore, filozofike. Ag Apolloni na sjell një version të ri të njërës prej përrallave më të njohura në botë. Ai jo vetëm që e hulumton origjinën e përrallës, e ri-simantizon, e ri-kontekstualizon, për të krijuar paralele, paradokse dhe përplasje. Tema e dashurisë gërshetohet me temat e tjera që imponohen nga konteksti ku vendosen ngjarjet, temat e tjera janë përdhunimi, lufta, fqinjësia, vdekja, religjioni etj”, tha drejtori Gajraku më tutje.
Më pas, me kumtesën e saj u prezantua edhe drejtoresha e mediumit KultPlus, Ardianë Pajaziti e cila tregoi që me shumë ëndje e kishte lexuar veprën dhe se ishte përfshirë komplet në ngjarjet tejet interesante, herë të bukura, e herë të dhimbshme që trajton libri.
“Kur e mora ftesën për të qenë paneliste në këtë takim letrar, e pata një ndjenjë shumë të mirë, sepse vërtetë është një ndjesi shumë e keqe kur të thërret dikush të flasësh për një roman dhe nuk e ndien brenda. Unë jam shumë me fat që e kam marr këtë ftesë dhe tërë ndjesinë e brendshme po mundem me shfaq me komplet kompetencën time pa lajka, sepse është një prej romaneve që të sjell një ndjesi me copëza të bukura që të përcjell deri në fund. Kur e kam lexuar Kësulëkuqen ka momente që më ka pëlqyer jashtëzakonisht, por ka momente që ja kam marr edhe shumë inati shkrimtarit, sepse është ajo ndjesia që na ka risjellë aq afër dhimbjen që e kemi përjetuar me luftën dhe do të thotë, është ende e gjallë e shtresuar në ndjenjat tona dhe del në pah ajo çka kemi përjetuar”, ka thënë Pajaziti.
Drejtoresha Pajaziti më tej tha se ndihej me fat që jeton në një kohë të letërsisë së Ag Apollonit, duke vënë theksin në faktin se ata që kanë përjetuar luftën, dhe që kanë fatin të ndërlidhin letërsinë e sjell nga Apolloni, është ndërlidhja më reale që mund ta ketë një lexues “.
“Një roman i fshehur pas një përralle, por që në esence bart një dhimbje të madhe, dhimbje që përcjell më shumë se një gjeneratë dhe se kjo përrallë sa shkon e rëndohet. Kësulëkuqja na përkujton edhe rritën tonë, me një përrallë që në fakt qysh në fillim ka qenë një përrallë për të rritur dhe që gjenerata e gjenerata e kanë marrë një përrallë për të vegjël, e që me aq lehtësi është prezantuar para të vegjëlve”, ka thënë më pas Pajaziti, duke vlerësuar edhe këtë pjesë të rishfaqjes së Kësulëkuqes, por fiks në dimensionin që kjo përrallë ka për gjenezë.
Më pas, drejtoresha e KultPlus, Ardianë Pajaziti ka thënë se e bukura e librit është se ka një shtrirje në disa dimensione dhe dalëngadalë këto dimensione i përshtatë ndaj njëra-tjetrës, duke e sjell këtë përrallë që është vendosur prej gjenezës së përrallës së Kësulëkuqes e deri te lufta e fundit e Kosovës, sikurse dhe pasojat e saj në ditët e sotme.
“Pastaj letërsia fiktive me ngjarjen reale është ndërlidhja më e bukur që është bërë në këtë roman, ku dhimbja e tri grave të dhunuara nga forcat serbe janë përfshirë në këtë roman, për të argumentuar që ky roman ka një bazë, qëndrueshmëri përpos të bukurës letrare. Një kësulëkuqe, një ujk, një dramaturg dhe një aktore është pastaj kapërcimi i mjeshtërisë së Ag Apollonit duke tërhequr kështu edhe një paralele mu sikurse në jetën reale të popullit shqiptar. Se ne me të vërtetë kishim vuajtje, kishim dhimbje por është edhe fakti tjetër, se është edhe e bukura, është edhe arti, edhe poezia edhe teatri, rezidenca letrare e deri te dehjet”, ka thënë Pajaziti.
Ajo në fund ka rekomanduar se një libër i tillë si “Kësulkuqja një përrallë për të rritur do të duhej që nga institucionet e Kosovës të jetë pjesë e shkëmbimit të dhuratave në takimet e larta shtetërorë, sikurse do të duhej të jetë pjesë e tryezave ku diskutohet për dhunimet e grave në luftërat e ndryshme, në çdo shkollë dhe çdo pore të jetës.
“Pavarësisht kësaj, shkrimtari ka vendosur të shënoj këtë krijimtari me një tjetër vulë, shndërrimin e këtij romani edhe në film, që prej tashti jam shumë kurioze, që të di se kush do të jetë kësulëkuqja e kush ujku”, ka thënë për fund Pajaziti.
Më pas prezantuesja Vlora Merovci për të pranishmit lexoi një fragment të romanit, i cili u përcoll me shumë vëmendje, për t’i lënë radhën më pastaj autorit Ag Apolloni, i cili falënderoi drejtorin Fazli Gajraku për nominimin dhe drejtoreshën e KultPlusit, Ardianë Pajaziti për promovimin e vazhdueshëm të veprës së tij dhe të kulturës në përgjithësi.
Apolloni është shprehur se përkundër faktit se ky çmim ndahet prej vitit 2009, ai konsideron se ky cmim realisht ka filluar sivjet.
“Unë besoj se edhe ata e kanë parë se mënyra se si jepej në vitet paraprake ky cmim ishte gabim, do të thotë çdo kush që konkurronte ishte edhe fitues. Mendoj që tash këta po kërkojnë identitetin e vet, si çmim sigurisht që nuk e ka peshën e një çmimi Nobel apo Man Booker, por prej sivjet janë në kërkim të identitetit të formimit si çmim dhe mendoj, se edhe më kanë nderuar edhe i kam nderuar”, tha Apolloni.
Ai më tutje tregoi se një libër i Maria Tatas, studiuese e folklorit në Harvard, ishte bërë shkas i shkrimit të këtij libri, duke i rikujtuar historinë dhe origjinën e vërtetë të përrallës që në të gjithë botën ritregohej si argëtuese.
“Më ngacmoi ajo histori sepse nuk e kisha menduar më parë, ku më pas e lidha me histori dashurie. Është edhe histori dashurie edhe histori përdhunimi që duket sikur diçka që e përjashtojnë njëra-tjetrën u përpoqa që t’i bëj bashkë në mënyrë që të dominojë historia e dashurisë, por njëkohësisht here pas here të shfaqen edhe ato histori të tmerrshme të përdhunimit. Dhe lexuesi herë ndihet mirë e herë keq, dhe është pak problem a ta quajmë roman të gëzueshëm, të pikëllueshëm apo trishtueshëm. Sa fillon të ndihesh mirë, ndihesh keq me historitë që i lexon që shfaqen qoftë në formë dramatike apo klasike sepse kam zgjedhur t’i tregoj në atë mënyrë që të duken pak më të buta”, tha më tutje autori.
Apolloni po ashtu e potencoi punën sfiduese në shkrimin e këtij romani, i cili sipas tij shkakton një lloj “skizofrenie të leximit” që provokon lexuesin se sa mund të përballoj këtë binaritet emocional.
“Sado që i bashkon akti, i ndan qasja, në njërën anë është kur personi vlerësohet e prandaj lidhet me tjetrin dhe është pjesa tjetër e përdhunimit kur dëshiron të bëj të njëjtin akt, por në formë abuzimi, në formë nënçmimi. Duken të ndryshme si dita me natën, por kur vijnë pranë-pranë shohin se sa e tmerrshme është kjo pjesa e përdhunimit. Mendoj që po të ishte një roman për përdhunimin nuk do të dukej kaq prekës dhe kaq emocional, por kur ka në njërën anë dashurinë që e merr me relax dhe në anën tjetër e ke përdhunimin, atëherë emocinalisht reagon shumë më ndryshe”.
Më pastaj autori Apolloni, si mesazh për autorët e rinjë, tha që secili duhet të dëgjoj shpirtin e tij dhe të brendshmen në raport me rrethanat e veçanta të gjithsecilit, përderisa bëri të ditur se për vitin 2024 do të botoj një libër i cili flet për qytetin e Vjenës.
Krejt në fund, pjesëmarrësit patën mundësi që të bashkëbisedonin me njëri-tjetrin për librin në fjalë si dhe të merrnin autografe nga autori Ag Apolloni. / KultPlus.com
Me ftesë të Presidentit të Këshillit Evropian, Charles Michel, Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, ka udhëtuar për në Bruksel, ku do ta përfaqësojë Republikën e Kosovës në samitin e liderëve të Bashkimit Evropian dhe Ballkanit Perëndimor.
Në takimin e liderëve të BE-së dhe Ballkanit Perëndimor, Presidentja Osmani do të diskutojë nevojën e përshpejtimit të procesit të integrimit në dritë të sfidave të vazhdueshme të sigurisë në rajon dhe më gjerë, duke filluar me mbështetjen për statusin e vendit kandidat për Republikën e Kosovës.
Liderë të BE-së dhe Ballkanit Perëndimor në Bruksel ndër të tjera do të diskutojnë për procesin e zgjerimit dhe perspektivën evropiane të vendeve të Ballkanit Perëndimor, bashkërendimin me politikën e përbashkët të jashtme dhe të sigurisë të BE-së, si dhe tejkalimin e sfidave të përbashkëta.
Në kuadër të samitit, Presidentja Osmani poashtu do t’i informojë krerët e shteteve dhe të BE-së lidhur me situatën e sigurisë në vend, pas sulmit të agresionit të Serbisë më 24 shtator./KultPlus.com
Libri më i ri me poezi “Matanë dashurisë është një lumë”, i Sali Bashotës sikur e krijon palimpsestin e kujtimeve dhe të përjetimeve të poetit brenda një periudhe të gjatë krijuese, të cilat sistemohen në një rend tipologjik, madje edhe të ngjarjeve të ndodhura.
Me librin “Matanë dashurisë është një lumë”, Sali Bashota, i ndërton poetikisht çastet e lumtura të jetës për vendlindjen, nënën, miqtë, dashurinë, Prishtinën, por edhe çaste të tjera që ndërlidhen me luftën, dorëshkrimet e djegura, pikëllimin, mërzinë, vetminë, dhimbjen, harrimin etj. Përvoja krijuese e funksionalizuar me një përzgjedhje të figurave poetike shfaqet me imazhin e ndjenjave dhe mendimeve të konkretizuara në sfondin e përjetimin poetik.
Tri kaptinat e librit: “Shpirtëzimi”, “Palimpsesti dhe Testamenti”, e formësojnë udhëtimin e imagjinatës së poetit, duke u nisur nga “privilegji” i dashurisë, me një strategji të re të ligjërimit dhe të figuracionit, që dallon nga veprat e tjera të poetit. Kjo ndodh edhe me modelin e komunikimit.
Poezitë, siç janë: “Qielli i vendlindjes”, “Zërat e paharruar të Bashotëve”, “Letër mikut”, “Askush nuk përmallohet më shumë se dhimbja, ”E premtja e Ujmirit”, “Nesër nuk do të shkruaj poezi për luftën”, “Mëngjes marsi në Prishtinë”, “Lamtumira e Borhesit”, “Palimpsesti”, “Matanë dashurisë është një lumë”, janë shenjat më të veçanta të poetit që ndërlidhen me botën krijuese në këtë libër poetik.
Sali Bashota deri më tani i ka botuar veprat me poezi: “Albumi i grisur” (1986), “Zogu me profil vjeshte” (1989), “Plagomë” (1994), “Dalje nga trishtimi” (1999), “Bukuri e nëmur” (2006),” Dorëshkrimi i ngjallur” (2011), “Në fillim ishte Drita” (2017), “Asnjë zë tjetër” (2018), “Lutja e parë e shpirtit” (2020), “Pëshpëritja e agonisë-libri i karantinës” (2020).
Libri “Matanë dashurisë është një lumë”, botuar nga Kosova PEN Center, është libri i mallit për ndjenjën që ekziston me të përjetuarën…/KultPlus.com
“Arrëthyesi”, një nga shfaqjet më të njohura të repertorit botëror klasik, do shfaqet premierë nga Baleti Kombëtar i Kosovës dhe Filharmonia e Kosovës për festat e fundvitit.
Ky produksion i përmasave të jashtëzakonshme me koreografi të Ilir Kernit dhe dirigjimin e Boian Videnoffit, vjen si rezultat i bashkëpunimit në mes dy institucioneve.
Shfaqja jepet në sallën Salla AMC Magjistralja Prishtinë – Mitrovicë, më 16 dhe 17 dhjetor 2023 ora 19:30/KultPlus.com
Njerëzit RIBËHEN. Bëhen të bukur, të latuar. (Bebet së shpejti do të lindin duke qeshur: shkenca do ta bëjë lumturinë të mundur, i ke parë: ka aq mjekë që merren me lëkurën sa ka gra që merren me lek-kurën?) Dija është rrudhë. Vuajtja është turpëruese. Të varfrit janë strukur. Të dehurit janë rralluar. Po arti, pse hesht?!
2.
Njerëzit i keqpërdorin këshillat: “Rrno vetëm për me tregue” nuk është thjesht një titull, të gjithë mbajnë sytë nga “jeta e treguar” ekranet janë ricikluese, ripërtypëset e mëdha të jetëve. Njerëzit – rripa patatesh që skuqen një vaskë vaji gëluese tërë yNDYRË a SHERRbet si ushqimet e majme të fast-fund-eve, se fundja, fjala, si buka, kalon përmes gojëve dhe nga të dyja – fjala është më pak mbushëse. Letërsie përdorur në zorrë është kjo?
3
Ja, bota – toka e poetëve të përzënë. Avionë, anije, trena ekspresë, makina, jahte dhe shumë agjenci turistike për njerëz që udhëtojnë gjithnjë e më vetëm (siç udhëtonim në ëndërrime e në fantazitë letrare). Paçka se nuk është epokë akullnaje, por e shkrirjes globale jovertebrorët – jomadhështorët: poetët do të zhduken nga bota porsi dinozaurë. / KultPlus.com
84 vite më parë ndërronte jetë mjeshtri i pikturës shqiptare, Kolë Idromeno.
“Kjo figurë emblematike, jo vetëm i dha qytetit të Shkodrës aromë bukurie qytetare evropiane, po hapi rrugën e zhvillimit të artit pamor modern shqiptar”, shkruan DRTK Shkodër në një publikim online, në nder të Idromenos.
I vlerësuar si themeluesi i pikturës realiste shqiptare, Kole Idromeno njihet gjithashtu si arkitekt, urbanist, fotograf, skenograf, siparist, muzikant e kompozitor. Mban titullin “Piktor i Popullit”.
Ishte i pari që realizoi shfaqjet kinematografike në Shqipëri, në 1919. Në vitin 1883 realizoi tablonë “Motra Tone” që është dhe vepra e parë e rëndësishme realiste në pikturën shqiptare të periudhës së Rilindjes dhe Pavarësisë.
Kolë Idromeno rrjedh prej një familjeje çame të ardhur nga Parga e Greqisë e të vendosur në Shkodër. Mësimet e para të artit i mori në studion e Pietro Marubbi-t, gjë që e vuri në kontakt me mediumin më të ri të kohës, fotografinë. Në moshën 16-vjeçare më 1875, ai shkon në Venecia ku kalon një periudhë të shkurtër studimi në Akademinë e Arteve të Bukura e më pas pranë studios së një artisti venecian. Pas kësaj përvoje, më 1878 ai kthehet në Shkodër ku shfaq interesat e dhuntitë e tij në disa fusha. U bë i njohur për projektet arkitektonike të një sërë ndërtesash publike e private në Shkodër si Kafja e Madhe, Banka Kombëtare, disa shtëpi në dy rrugët kryesore të qytetit. Arkitektura që propozon ai sjell disa tipare perëndimore kundrejt arkitekturës orientale që kishte depërtuar ndër shekuj.
Fondi i tij fotografik numëron 1300 negativë në xham në Qendrën e Studimeve Albanologjike në Tiranë dhe rreth 100 në Muzeun “Marubi”./atsh/KultPlus.com
Ministrja e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit, Arbërie Nagavci dhe drejtoresha ekzekutive e DokuFest, Linda Llulla-Gashi nënshkruan sot Memorandum Bashkëpunimi, i cili ka për qëllim vendosjen e bashkëpunimit në mes të MAShTI-t dhe DokuFest, në fushën e edukimit mediatik në shkollat e ciklit të mesëm të ulët.
Në njoftimin e MASHTI-t thuhet se përmes përdorimit të platformës digjitale dedikuar për mësimdhënësit, palët synojnë të nxisin dhe mbështesin mësimdhënësit në përdorimin e mjeteve audiovizuale në planifikimin dhe zhvillimin e procesit edukativ-mësimor.
Ministrja e Arbërie Nagavci me këtë rast ka thënë se, Ministria e Arsimit po i kushton vëmendje edukimit mediatik në shkolla dhe e njëjta tashmë është edhe pjesë e listës propozuese për lëndët me zgjedhje, që është deleguar tek DKA-të, qysh në maj të këtij viti.
Përfaqësuesit e DokuFest bënë të ditur se janë duke e ridizajnuar platformën virtuale Biblioteka Digjitale e Mësimdhënësit, e cila parashihet që të ofrojë filma të shkurtër dokumentar, kryesisht me tema shoqërore dhe të drejtave të njeriut.
Ky memorandum parasheh zhvillimin e programeve alternative dhe moderne të mësimdhënies dhe të nxënit përmes gërshetimit të artit dhe të mediave, duke i aftësuar nxënësit të krijojnë dhe prodhojnë materiale mediatike, prototipe lajmesh dhe të revistave shkollore digjitale.
Mes tjerash ky memorandum do të kontribuojë në zhvillimin e shkathtësive digjitale të nxënësve në shkolla të mesme të ulëta, përmes programeve të edukimit mediatik, që zhvillojnë mendimin kritik dhe atë analitik, nxisin kreativitetin dhe fuqizojnë aftësitë e komunikimit.
Po ashtu marrëveshje parsheh pjesëmarrjen aktive të mësimdhënësve në krijimin e materialeve didaktike për përdorimin e filmit dokumentar dhe mjeteve tjera audiovizive në procesin mësimor, funksionalizimin e forumeve të pavarura të mësimdhënësve dhe nxënësve, në veçanti për rëndësinë e edukimit mediatik, përfshirjen sociale dhe edukative të të gjitha komuniteteve përmes artit vizual, filmit dokumentar dhe animacioneve.
Po ashtu palët u dakorduan që do të mbeten gjithë kohës në komunikim, për të adresuar nevojat ad-hoc për zbatim të memorandumit dhe në pjesën e monitorimit të zbatimit të aktiviteteve./KultPlus.com
Kinemaja e Shkodrës do të transformohet për t’i kthyer identitetin si një hapësirë publike në funksion të qytetarëve.
Kryeministri Edi Rama ndau sot pamje nga Kinemaja e Shkodrës, e cila është një vlerë e trashëgimisë dhe artit.
“Behemi gati për transformimin e Kinemasë së Shkodrës për t’i kthyer identitetin, si një hapësirë publike në funksion të qytetarëve të Shkodrës, si një vlerë e trashëgimisë dhe artit”, shkroi Rama në rrjetet sociale./ atsh / KultPlus.com
Dikur një qytet i trishtë dhe gri, si shumica e qyteteve komuniste në Evropën Lindore, Tirana sot është një kryeqytet i vogël, por shumëngjyrësh, shkruan Iulian Anghel në revistën e përditshme rumune “Ziare.Com”.
Ende mbizotëron ajri arkaik i epokës që kaloi tre dekada më parë, por tani ka një nuancë të ngrohtë, të këndshme, të rrethuar nga mirësia dhe entuziazmi i njerëzve.
Tirana është një qytet i lirë, ku mund të hash mirë, me çmime të ulëta dhe ku mund të kalosh një fundjavë pa frikën se mund të mërzitesh.
Tirana është një qytet shumë i sigurt, për më tepër, është edhe miqësor, me njerëz të thjeshtë dhe të ngrohtë, të kënaqur kur shohin rritjen e turizmit të shfaqur në vitet e fundit, në të cilën qeveria dhe sektori privat sigurojnë të ardhura.
Nuk e prisja, por madje pashë disa grupe aziatikësh, kinezësh, japonezësh apo çfarëdo tjetër, nëpër qytet, dëgjova edhe gjermanisht dhe frëngjisht që flitej në rrugë.
Plus italisht, por kjo nuk është përfundimtare, pasi çdo shqiptar që respekton veten ka të paktën një të afërm në Itali dhe nëse nuk ka, sigurisht që e ka bashkëshortja e tij.
Natyrisht, Tirana nuk është Londra, Parisi apo Barcelona, madje as Bukureshti, por ka hijeshinë e një qyteti ballkanik, mjaft të rregullt, me shumë restorante dhe tarraca, një bulevard të gjerë, sipas modelit të Moskës, ku janë valëvitur dhjetëra flamuj të kuq me një shqiponjë të zezë, një shesh i madh qendror, xhami dhe kisha, disa parqe dhe liqene natyrore.
Qyteti i ngjan pak Brasovit, i vendosur mes maleve. Madje, një prej tyre, Dajtin, mund ta ngjitësh edhe me teleferik, nga ku ka një pamje të përgjithshme të qytetit deri në detin Adriatik.
Sigurisht që vera është më e bukur, mund të arrish në 800 metra lartësi dhe në rrugë të ndryshme.
Por, tani është mjaft ftohtë dhe nuk duket koha e duhur për ecje nëpër pyll. Përtej qendrës, peizazhi i Tiranës është i ndërthurur.
Blloqe gri të ndërtuara sipas modelit sovjetik, ku rrobat varen për t’u tharë në telin jashtë banesës, por edhe rrugë të vogla me kalldrëm, sipas modelit turk.
Gjatë qindra viteve kur ishte nën sundimin e Perandorisë Osmane, Shqipëria u quajt zyrtarisht Arnavutluk dhe banorët e saj ishin arnavutlarët (Arnautët).
Shqipëria fitoi pavarësinë nga Perandoria Osmane në vitin 1912. Në vitin 1939 u pushtua nga italianët dhe më 1944 komunistët morën pushtetin.
Në vitin 1991, pas disa vitesh izolimi dhe komunizmi, shqiptarët rifituan pavarësinë e tyre, duke u bërë një vend demokratik.
Shqipëria është një vend i njohur që nga janari 2003 si një vend kandidat potencial për anëtarësim në Bashkimin Evropian.
Tirana është një qytet që vuajti shumë gjatë komunizmit, si Shqipëria. Rasti i diktatorit Enver Hoxha është unik në botë.
Ai ndërtoi mbi 200 000 bunkerë (disa thonë deri në 700 000) në të gjithë vendin, duke pasur një fobi ndaj luftës bërthamore dhe pushtuesve.
Në thelb, Hoxha, i cili vdiq në vitin 1985, bëri një bunker për pothuajse çdo familje në Shqipëri. Bunkerët janë kudo, në qytete, fshatra, fusha, pyje.
Shtëpia ku ai jetonte, një kështjellë e vërtetë në kohët e vjetra, tashmë është kthyer në muze.
Nën drejtimin e Hoxhës, një mandat i karakterizuar nga izolimi nga pjesa tjetër e Evropës dhe aderimi i vetëshpallur ndaj parimeve marksiste-leniniste, qeveria shqiptare krijoi një imazh të evolucionit të vendit nga një shtet gjysmë feudal në një shtet të industrializuar.
Në kujtim të Hoxhës, Partia Komuniste e Shqipërisë ngriti Piramidën e Tiranës, një atraksion unik dhe intrigues, i ndërtuar në vitin 1988 si muze për ta festuar atë.
Një statujë ari e diktatorit ishte vendosur sipër strukturës së mermerit dhe betonit, por u hoq pas rënies së komunizmit në 1991.
Sot, piramida shërben si një qendër për kulturën dhe artin.
Bunk’Art 1 (në qendër) dhe Bunk’Art 2 (në periferi) janë dy nga bunkerët e Hoxhës, të cilët janë kthyer në atraksione turistike. Hyrja është 7 euro, online vetëm 3,5 euro.
Vlen të shihet se sa larg kishte shkuar fiksimi i njeriut që udhëhoqi Shqipërinë komuniste. Ai kishte bërë edhe dhomat e dekontaminimit bërthamor.
Kuzhina shqiptare është për gustatorët. Shqiptarët pohojnë se përgatisin mishin e qingjit më të shijshëm dhe specialitetet e tyre janë: byreku (byreku tradicional me djathë ose me mish), tave kosi (pjatë qengji me kos), sufllaqe, qofte.
Birra shqiptare Peja është e mira (1-2 euro), verërat janë më të shtrenjta pasi janë italiane. Në Tiranë sigurisht që nuk vdes nga uria, dhe marrëzia më e madhe është të shkosh drejt ushqimeve të shpejta.
Meqë ra fjala, në të gjithë Shqipërinë nuk ka restorant McDonalds dhe Starbucks, por ka KFC dhe Burger King.
Në përgjithësi, Shqipëria është një oaz i lirë, në një botë gjithnjë e më të shtrenjtë.
Me paratë që shpenzon në Paris për tri ditë, ndoshta mund të mbijetosh në Tiranë për një muaj.
Akomodimi, në një bujtinë në qendër, kushton 13 euro nata, dhomë teke.
Sigurisht që ka vende të shtrenjta, por turizmi masiv nuk praktikohet me pesë yje.
Mjaft pranë sheshit është edhe rruga më e zhurmshme e qytetit. Në vitin 2007, George W. Bush u bë lideri i parë amerikan që vizitoi Shqipërinë dhe me këtë rast, në nder të tij u emërtua një rrugë kryesore.
Popullsia e vendit dhe e Tiranës është kryesisht myslimane, si trashëgimi shekullore e sundimit osman, por ka edhe ortodoksë shqiptarë (20%) dhe katolikë (10%).
Duke filluar nga viti 1967, Republika Popullore Socialiste e Shqipërisë ishte i vetmi shtet në botë i shpallur zyrtarisht ateist, kishat dhe xhamitë u mbyllën dhe ata që mbanin emra fetarë u detyruan t’i ndryshonin ato.
Shqipëria në atë kohë ishte si Koreja e Veriut sot. Por tani gjërat janë ndryshe. “Feja ime është Shqipëria dhe shqiptarët janë vëllezërit e mi”, është motoja që ndikoi në tolerancën fetare mes grupeve.
Rrallëherë sheh hixhabe apo koka të mbuluara në rrugë.
Aeroporti i Tiranës ka një pamje spektakolare me malet pas pistave.
Monedha vendase është leku shqiptar. Një euro është rreth 100 lekë. Fjala lek është shkurtesë e Aleksandrit të Madh, siç quhet nga shqiptarët ish-mbreti i madh i Maqedonisë së Veriut.
Ka një autobus nga aeroporti në qytet, i cili shkon çdo orë, 24/24.
Udhëtimi është 400 lekë dhe zgjat nga 30 deri në 40 minuta, në varësi të trafikut.
Në kohën e komunizmit, kishte rreth 1 000 makina në të gjithë vendin, shumica prej të cilave i përkisnin partisë.
Nuk ka metro apo tramvaj por shumë autobusë janë hibridë. Ka edhe shumë taksi, por vendet turistike janë të lidhura në qendër të qytetit, kështu që nuk keni nevojë për transport publik për t’i njohur.
Nënë Tereza është një figurë e rëndësishme në Shqipëri. E lindur më 26 gusht 1910, me emrin Agnesë Gonxhe Bojaxhiu, ajo themeloi urdhrin e Misionarëve të Bamirësisë në Kalkutë, Indi në vitin 1950.
Për më shumë se 45 vjet ai u kujdes për të varfërit, të sëmurët, jetimët dhe ata që po vdisnin, duke udhëhequr zgjerimin e Misionarëve të Bamirësisë, fillimisht në të gjithë Indinë, pastaj në vende të tjera. Në vitin 1979 ajo mori Çmimin Nobel për Paqen.
Më 4 shtator 2016, Kisha Katolike e shpalli shenjtore në sheshin e Shën Pjetrit në Romë.
Nënë Tereza është e pranishme pothuajse në të gjitha suveniret shqiptare, që nga kriklat e deri te magnetet, peshqirët, kapelet etj.
Një personazh tjetër është Ahmet Zogu, i quajtur ndryshe edhe Zogu I, i cili ishte kryeministër, president dhe mbret i Shqipërisë në gjysmën e parë të shekullit të XX.
Ai i mbijetoi 55 atentateve që u krijuan gjatë një periudhe dhjetëvjeçare. Më pas Zogu vdiq i qetë në mërgim në Paris.
Shqiptarët janë të apasionuar pas muzikës dhe argëtimit dhe janë krenarë që Rita Ora dhe Dua Lipa kanë origjinë shqiptare.
Në Tiranë ka shumë klube, por edhe pak qendra tregtare. Qyteti ka një qendër të madhe tregtare pikërisht në qendër, me dhjetëra dyqane, disa edhe luksoze.
Çmimet janë të ngjashme me tonat dhe nëse rrogat e shqiptarëve janë pak më të ulëta, oreksi për shopping duket se nuk ndikohet nga kjo.
Megjithatë, shumica e banorëve kanë të afërm jashtë vendit, të cilët i ndihmojnë ata në shtëpi.
Thuhet se në të gjithë botën jetojnë më shumë shqiptarë sesa në Shqipëri, ku shumica e tyre migrojnë në Itali, Greqi, Turqi, Kanada, Australi dhe SHBA.
Shqipëria ka 2,8 milionë banorë dhe rreth 500 mijë prej tyre jetojnë në Tiranë.
Gjuha shqipe ka mjaft fjalë të përbashkëta me rumanishten dhe një theks të ngjashëm.
Teksti i himnit kombëtar të Shqipërisë, i titulluar “Himni i flamurit”, është shkruar nga arumuni Aleksander Stavri Drenova.
Muzika është “Bashkimi është shkruar në flamurin tonë” dhe është kompozuar nga Ciprian Porumbescu.
Muzeu Historik Kombëtar dhe Galeria Kombëtare e Arteve nuk duhet të mungojnë në listën e objekteve për t’u vizituar.
Janë vende ku mund të njiheni me trashëgiminë kulturore të një vendi të vogël, por bujar në piketa arsimore.
Gjithashtu, Kalaja e Tiranës, e ndërtuar në vendin e një fortifikimi të vjetër, ka një histori interesante dhe ofron pamje interesante të qytetit dhe maleve të zonës.
Duke qenë në jug të Rumanisë, Tirana ka një mot më të butë, veçanërisht në stinën e ftohtë.
Nuk është shumë ftohtë as në dimër, dhe bie shi më shumë se borë.
Qyteti është në të njëjtën gjerësi gjeografike si Napoli, Madridi ose Stambolli dhe në të njëjtin meridian me Budapestin dhe Krakovën. /atsh/KultPlus.com
Performanca artistike, “Nasty Beauty” vjen nesër premierë në Kino Armata.
Me autore Uresa Ahmeti dhe regji nga Agnes Nokshiqi dhe Arlinda Morina – Liki, kjo performancë artistike është e bazuar në librin me poezi ‘Qysh me Abortu Dreqin’ të autores së re, Uresa Ahmeti. Një udhëtim emocional të transformimit dhe tranzicionit nga fëmijëria në moshë të rritur që vjen nën koreografinë e Agnes Nokshiqit.
E inspiruar nga natyra konfesionale/rrëfyese e poezive, kjo performancë do të kombinojë tekstin, lëvizjet dhe muzikën që të shpërfaqë para publikut një udhëtim të brendshëm të një njeriu modern që jeton në kohë të vështira shoqërore.
Kjo performancë paraqet narrativën e brendshme të subjektit nëpër disa faza të ndryshme jetësore. Poashtu shpërfaqë sfidat/ tensionet e brendshme, dhe si pasojë konfliktin me botën e jashtme të një subjekti modern.
Në këtë shfaqje luajnë: Agnes Nokshiqi, Arlinda Morina, Uresa Ahmeti, Oda Haliti dhe Rina Nikqi.
Muzikë në këtë performacë artistike vjen nën mjeshtërinë e Oda Halitit, ndërsa dritat nën përkujdesjen e Skender Latifit.
Premiera vjen ditën e mërkurë, datë 13 dhjetor, ora 20:00 në Kino Armata. Ndërsa repriza, ditën e enjte, 14 dhjetor, në ora 20:00. / KultPlus.com
Autori Betim Bregovina do të promovojë tetë librat e tij ditën e enjte, më datë 14 dhjetor, nga ora 12:00, në KultPlus Caffe Gallery.
Librat që do të përurohen janë botuar në formatin Braile dhe formatin akustik për persona të verbër dhe me shikim të dëmtuar, të cilët kanë qenë të botuar vite më parë në formatin tipik.
Projekti “Tingujt flasin”, është i mbështetur nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit. / KultPlus.com
Shkrimtarja Nerimane Kamberi sot do të promovojë librin e saj më të ri të titulluar “Qershitë” në qendrën kulturore, në KultPlus Caffe Gallery, duke filluar nga ora 19:00.
I botuar në dy gjuhë, shqip dhe frëngjisht, libri është ndërtuar nga tregime të shkurtra.
Tashmë kjo periudhë na duket aq e largët, dhe megjithatë aq e vockël është kjo kohë e cila na ndan nga pandemia vdekjeprurëse botërore dhe nga mbyllja e detyruar. Gjatë atyre orëve të pezulluara, profesoresha dhe shkrimtarja Nerimane Kamberi gjeti frymëzimin për këto tregime të shkurtra, të ndjeshme dhe poetike, të cilat bëjnë jetën e madhe të secilës dhe të secilit. Me mënyrën e saj personale së vëzhguari dhe së treguari, intimin si edhe universalen, autorja na rikujton se kjo periudhë, me gjithë tragjeditë që e shoqëruan, qe e përshtatshme gjithashtu për të vështruar Brenda dhe rreth vetes, një kohë pauze për të vëzhguar të kaluarën dhe të tanishmen, ndoshta për të (t’u) përgatitur (për) të ardhmen…Nerimane Kamberi (1967, Preshevë) ka jetuar në Belgjikë deri në moshën 20 vjeçare. Ka kryer studimet në Universitetin e Prishtinës, Fakultetin Filologjik, ku edhe ka doktoruar. Ajo është e njohur si profesoreshë e letërsisë franceze, shkrimtare, poete, gazetare dhe përkthyese. Shumë e re ka botuar në frëngjisht romanet: Anjesa dhe doktor Simoni dhe Anjesa dhe shtatë pikturat.
Krijime të tjera të saj: Hoteli Grand (reportazhe), Bluxhinset e grisura (poezi) dhe Një ditë ndoshta (tregime). Nerimanja është organizatore e shumë aktiviteteve frankofone dhe konferencave ndërkombëtare dhe aktualisht është kryetare e Shoqatës së Profesorëve të Frëngjishtes. Është dekoruar nga Shteti Francez me medaljen Urdhri I Palmave Akademike (2019).
Ky event vjen në kuadër të projektit të promovimeve në KultPlus i cili mbështetet nga Komuna e Prishtinës. / KultPlus.com
Filmi “Barbie” është në krye të listës së nominimeve për çmimet e Globit të Artë të Hollivudit (Golden Globe), pasi u nominua në nëntë kategori, duke e lënë mbrapa dramën historike “Oppenheimer” me tetë nominime.
Këta dy filma do të garojnë në kategori të ndryshme në Globin e Artë, në ceremoninë me tepih të kuq e cila e nis sezonin e ndarjes së çmimeve të Hollivudit në janar.
“Barbie”, e regjisores Greta Gerwing, do të garojë për komedinë apo filmin më të mirë muzikor kundër filmave “American Fiction”, “The Holdovers” dhe të tjerëve.
“Oppenheimer” është në garë për filmin më të mirë dramë.
“Killers of the Flower Moon” dhe “Poor Things” janë në mesin e favoritëve me nga shtatë nominime secili.
Emma Stone, Leonardo DiCaprio, Cillian Murphy dhe Da’Vine Joy Randolph janë në mesin e aktorëve të nominuar.
Fituesit do të shpallet në një ceremoni më 7 janar.
