Dy romane të Ahmet Prençit do të promovohen në KultPlus Caffe Gallery

“Anja” dhe “Brenga e Prokurorit” janë dy romane të autorit Ahmet Prençi që kanë shënjuar një udhë të qartë për te lexuesi. Në Tiranë dhe në Shqipëri romanet, si rrallë kohëve të fundit, kanë tejkaluar autorin, aq sa shpesh ai thërritet në emrat e dy personazheve kryesor që mbajnë gjallë linjat e subjekteve, Anton Hilës dhe Martin Gurit. Pas pritjes jo me pak interes në qarqet letrare dhe më tej të veprave të tij, Ahmet Prençi vjen edhe në Prishtinë.

Më 3 shkurt, në KultPlus Caffe Gallery dashamirësit e letërsisë në përgjithësi dhe të romanit në veçanti do të njihen me një shkrimtar të rrallë.

Të rrallë për vetë faktin që ai vjen nga radhët e sistemit të drejtësisë dhe në fakt në të dy romanet që do të paraqiten për lexuesin fin të Kosovës, kanë në qendër të drejtën, betejën për të dhe fitoren nëpërmjet saj.

Nëse Anja është romani i dashurisë, Brenga është romani i dilemës së madhe ekzistenciale, është një manual të të bërit drejtësi, aq sa çdo punonjës i këtij sistemi, ndër ne, duhet ta ketë udhërrëfyes në çdo çastshmërinë e punës së tij. Ju ftojmë të ndajmë bashkë mendime mbi këto dy romane, që na diktojnë një autor të veçantë që duhet patur në vëmendje, jo vetëm nga lexuesi…

Promovimi i dy romaneve të Ahmet Prençit do të bëhet më 3 shkurt, në ora 11:00./ KultPlus.com

‘Anja!’ nga Ajne Iberhysaj, një ndër poezitë finaliste në konkursin poetik ‘KultStrofa’

Ajne Iberhysaj

Anja,
kërkojmë veten tonë,
nën luhatjet e egos së besimit.
Çapitjet e hapave tuaja i preku syri,
kurrë nuk i ndkeu shpirti.
Lundroj në thellësinë e shpirtit tënd,
syri yt ma zgjon zemrën e fjalës.
Trupat përqafohen,
lëkura që puthitet, shkërmoqet…
Asgjë e re, si vetë Cikli i Krebsit.
Frymënxjerrja e rënduar,
sytë flasin më shumë se duhet
dhe fjalët heshtin në një ditë,
si vetë frymëmarrja jonë.
Përqafimet tona valviten me erën,
përdridhen, trembin qerpikun.
Fryma jote shpirtit i jep frymë,
qiellin e ngushton…
Lotët sikur i bien me grusht tokës.
Muskujt tendosen, rinia ikën,
eshtrat lëshojnë zë krisme.
Në kabare, Anja qëndron,
me vellon e reve të bardha vallëzon.
Shpirti mban aromë limoni, vetminë tënde.
Buzët ndizen, të gjitha digjen zjarr!
Eh… bota sa herët kishte rënë për t’fjetur!
Tinguj fjalësh, krim dhe ndëshkim.
Anja,
në qiellin blu vetëm lutje përpëliten.
Të guximshmit janë fitues të puthjeve hajdute,
vetëm frikacakët bëjnë luftë.
Të gjithë në qiell t’zhveshur jemi.
Në sytë e tu, Anja, çdo gjë është art.
Anja,
Itaka rënkon përherë,
dashuritë bien me natën e errët.
Nesër,
me të tjera ëndrra ato zgjohen.
Në kabare muzika dëgjohet…
Shpirtin e zjarrtë vetëm unë ta njoha,
Anja,
askujt mos i beso, as hijes tënde!
Të gjithë në qiell t’zhveshur jemi
Ti mbete fëmijë në udhëkryqet e jetës/ KultPlus.com