Kina nuk e transmetoi performancën e Eugent Bushpepës mbrëmë

Kina nuk e ka transmetuar mbrëmë performancën e Eugent Bushpepsë në Eurovizion. Shteti kinez duket se i ka respektuar rregullat televizive dhe shtetërore dhe ka hasur në probleme me Shqipërinë dhe Irlandën.

Shteti kinez ka rregulla strikte për tatuazhet, dhe meqë Eugenti ka disa tatuazhe atëherë komplet performanca e tij mbrëmë në gjysmëfinalen e parë të Eurovizionit nuk është transmetuar në Kinë.

Hunan TV e ka transmetuar gjysmëfinalen, i ka modifikuar edhe videoklipet e Eugentit në promot e tyre dhe pos Shqipërisë nuk e ka transmetuar këngën nga Irlanda për shkak të dy djemve që vallëzojnë afër njëri tjetrit dhe janë të dashuruar.

EBU- Unioni i Transmetuesve Evropianë ende nuk ka dalë me reagim, shkruan KultPlus.

Të vetmet momente kur Kina nuk i ka prerë Shqipërinë dhe Irlandën nga nata është momenti kur të dyja këngët u futën në finale, pra momenti i zbulimit të finalistëve.

Për herë të parë në Kinë Eurovizioni është transmetuar në vitin 2013-të.

Edhe Eugenti edhe përfaqësuesi i Irlandës, Ryan O’Shaughnessy, futen në finalen e Eurovizionit që mbahet me 12 maj. / KultPlus.com

Shqiptarja Annella lanson “Kisse Misse” (VIDEO)

Këngëtarja shqiptare Annella e cila jeton tash e shumë vite në Danimarkë, pas lansimit të disa këngëve të saja që po synojnë tregun botëror, ka lansuar edhe këngën më të re “Kisse Misse”, shkruan KultPlus.

Kjo këngëtare, pjesë e labelit Wooden Hat Records në USA më herët pati lansuar këngët “Red Stilettos”, “Married Man”, “Parfume”, e këngë të tjera.

https://www.youtube.com/watch?v=L0yfb_i8Lbw

Ajo është një vajzë me prejardhje nga Peja, por e lindur në Zvicër, e që tani jeton në Danimarkë, vendin në të cilin edhe filloi karrierën si këngëtare.

Annella karakterizohet për stilin e muzikës që bën dhe paraqitjen e saj. / KultPlus.com

Eugent Bushpepa futet në finalen e Eurovizionit

Eugent Bushpepa ia ka arritur të futet në finalen e Eurovizionit.

Sapo janë bërë të ditura dhjetë këngët e gjysmëfinales së parë të cilat shkojnë në finale, pas një mbrëmjeje plot spektakël e muzikë.

Kënga “Mall” do të jetë në finalen e Eurovizionit, pasi Shqipëria ka munguar disa vite në finalen e Eurovizionit.
Finalja e Eurovizionit mbahet me 12 maj.

Shqiperia kalon ne finalen e #Eurovision 2018!

A post shared by Eurovision Albania ©FFICIAL (@eurovisionalbania) on

Në finale do të jenë edhe Austria, Lituania, Estonia, Qipro, Izraeli, Bullgaria, Çekia, Finlanda dhe Irlanda.

Eleni Foureira futet në finalen e Eurovizionit

Këngëtarja shqiptare Eleni Foureira do të jetë pjesë e finales së Eurovizionit këtë vit.

Me këngën “Fuego” Eleni sot ka ndezur zjarrin në skenën e Eurovizionit dhe kësisoj do të këndojë edhe me datë 12 maj, në finalen e Eurovizionit 2018.

Eleni sonte në gjysmëfinalen e parë të festivalit evropian këndoi e funda, e 19-ta me radhë, derisa në fund kualifikohen për në finale vetëm dhjetë nga këto këngë.

‘Një kujtim, mbi mua le një puthje’ (VIDEO)

Elida Kryeziun e kujtojmë për një këngë të mrekullueshme të cilën na e dhuroi vite e vite më parë.

Shumë prej nesh e kujtojnë edhe videoklipin e këngës “Një kujtim” nga Elida, e cila edhe sot është një muzikante profesioniste.

Kënga ‘Një kujtim’ vjen sonte pikërisht si një kujtim i një kohe të bukur muzikore për shqiptarët, një melodi e veçantë për një dashuri të humbur për të cilën nuk humb shpresa.

‘Një kujtim’ ka rreth 12 vite jetë dhe mbetet një prej këngëve më të dashura të kësaj kohe në muzikën shqipe. Po e sjellim sonte këtë këngë dhe një videoklip të këngës, duke kujtuar Elidën dhe zërin e saj unik të mishëruar në këta minuta. / KultPlus.com

Naté e voné unê gjumé nuk kam
në syté e mi në syté e mi
hije më vjen edhe me ngjan
në ty më ngjan në ty
ti nuk vjen
dité pas ditesh t’më largohesh
ti nuk vjen uné e di
jo ti nuk vjen
një trëndafil që mbané në doré
ështê tharë nuk ka aromê
sërish kërkon prit për të qel
ësht von për te ësht von
ti nuk vjen
dit pas ditesh tmë largohesh
ti nuk vjen un e di

Refreni:
Një kujtim mbi mua le një puthje
nat për nat papritur ti u shduke
është von për të haruar
sa shum më ke munguar

Një kujtim mbi mua le një puthje
nat për nat papritur ti u shduke
është von për të haruar
sa shum më ke munguar sa shum

Jo ti nuk vjen e di
Jo ti nuk vjen e di

Tenori Ramë Lahaj, nesër me masterklasë në Prishtinë

Duke filluar në ora 15:00, nesër në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Universitare në Prishtinë tenori Ramë Lahaj do të mbajë një masterklasë.

Lahaj, i cili këtyre ditëve po qëndron në Kosovë me ftesë të Ambasadores Nataliya Apostolova, nesër do të mbajë një ligjëratë dhe një masterklasë në kuadër të aktiviteteve të Ditës së Evropës 2018.

Lahaj sonte po e mban koncertin e tij në kryeqytet e nesër në këtë ligjëratë e masterklasë të hapur do të ketë mundësi të njoftohet me fansat e tij nga Kosova.

Tenori Ramë Lahaj po bën karrierë të bujshme muzikore jashtë Kosovës me paraqitjet e tij edhe krahas yllit të madh Placido Domingo.

Lahaj është dekoruar këto ditë nga Hashim Thaçi. / KultPlus.com

Sipas basteve, Eurovizionin do ta fitojë shqiptarja Eleni Foureira

Sonte do të mbahet gjysmëfinalja e parë e Eurovizionit – festivalit të madh muzikor që këtë vit mbahet në Portugali.

Do të jenë gjithsej 19 këngë që do të ngjiten në skenë, ndërsa vetëm dhjetë prej tyre në fund të natës do të kualifikohen për në finale të festivalit.

Para se të nisë nata, vëmendja fokusohet tek bastet e ndryshme.
Eleni Foureira – shqiptarja që këtë vit këndon për Qipron në Eurovizion, është momentalisht e para në baste për të fituar edhe gjysmëfinalen e parë edhe festivalin në tërësi. Deri dje këtë pozitë e ka pasur Netta nga Izraeli, por tani e para është ngjitur në listë Eleni.

Sonte Eleni performon e fundit në listë.

Në gjysmëfinale sonte këndon edhe Eugent Bushpepa për Shqipërinë. Në bastet momentale, Eugenti renditet në pozitën e 15-të dhe nuk ka shansa të kualifikohet, gjithmonë sipas basteve.

Nëse bastet kanë të drejtë, atëherë sonte drejt në finale shkojnë Qipro, Izraeli, Estonia, Lituania, Çekia, Greqia, Austria, Belgjika, Armenia dhe Bullgaria. / KultPlus.com

Komunisti nuk është njeri, ai është gjarpër, krimb, derr, çakall…

Nga Edison Ypi

Komunisti është gjallesa më e degjeneruar, më e ndyrë dhe më e pështirë në fytyrë të dheut. Komunisti nuk është njeri. Komunisti është kafshë, shtazë, gaforre, gjarpër, krimb, larvë, skile, derr, çakall, kukumjaçkë, bretkockë, zvarranik, zhapik. Komunisti është llapaqeni më i gërrditshëm.

Komunisti është dembeli dhe paraziti më i pacipë. Komunisti është hajduti më i pa skrupull. Komunisti është hipokriti më i neveritshëm. Komunisti është i pabesi më i rrezikshëm. Komunisti është hileqari më i poshtër. Komunisti është dredharaku më i qelbur. Komunisti është vrasës i lindur. Komunisti është një frikacak i pashok. Komunisti nuk ka asnjë ndjeshmëri, asnjë dashuri, asnjë dhemshuri, për asnjë dhe për asgjë.

Komunisti është një i pa Fe’, i pamoralshëm, i paatdhe’, i pavatër, që i spiunon të gjithë, nënën, babain, motrën, vëllain, nipin, mbesën, kushuririn, të gjallë, të vdekur, madje edhe veten e vet. Komunisti është mishërimi i të të gjitha sëmundjeve, çrregullimeve, deformimeve, patologjive; psiqike, psikologjike, sociale, qytetare, kulturore, intelektuale, antropologjike. Komunistin Zoti nuk e ka krijuar për asgjë tjetër veçse si shëmbëlltyrë se si njeriu nuk duhet të jetë.

Komunisti është edhe shumë më i llahtarshëm dhe më i beterrshëm se kaq. Është e pamundur t’ja numurosh të gjitha komunistit. Ta cilësosh dhe mallkosh komunistin si e meriton, duhet të kesh ngrënë një Kosovë me fasule, një Myzeqe me bukë, një Tomorr me djathë, një Kinë me oriz, një Kubë me sheqer, dhe të pish një Vjosë me raki e një oqean me ujë.

Sheshi Skënderbe dekorohet me flamuj

6 maji ditëlindja e Skënderbeut shënohet edhe në Prishtinë, përmes një simbolike dekorohet sheshi Skënderbe me flamuj nga Komisioni Qeveritar për Vitin Mbarë-Kombëtar Gjergj Kastrioti -Skënderbeu.

Komisioni Qeveritar për Vitin Mbarë-Kombëtar Gjergj Kastrioti Skënderbeu në krye me Jahja Llukën, dekoruan sot sheshin Skënderbe në Prishtinë, me flamuj të portretit të Skënderbeut dhe me flamuj që mbajnë llogon e Vitit Mbarëkombëtar për të shënuar 613 vjetorin e lindjes s’ë heroit tonë.

Sipas z.Lluka kjo simbolikë ka një mesazh të rëndësishëm për shkak se kultura, traditat dhe historia jonë viteve të fundit kanë qenë në shënjestër të sulmeve nga qarqe të ndryshme të cilat nuk ia duan të mirën shqiptarëve në Ballkan.

Monica Bellucci akuzohet për mosdeklarim të pasurisë

Që pas ndarjes nga ish-bashkëshorti i saj, aktorin Vincent Cassel, e bukura Monica Bellucci është shfaqur shumë pak, duke bërë një jetë të qetë, larg vëmedjes mediatike. Por, ashtu si dhe shumica a njerëzve të famshëm edhe Bellucci po përballet me problemet fiskale.

Aktorja me orgjinë italiane akuzohet nga autoritetet franceze se nuk ka deklaruar dy llogari dhe një shtëpi që ka në Francë, transmeton tch. Autoritetet zvicerane ndërkohë kanë thënë se Bellucci është pronare e një shoqërie offshore në Ishujt Vergin.

Edhe më parë aktorja franceze ka qenë nën akuzë nga shteti francez për një rezidencë në Britaninë e Madhe, kohë kur jo ishte ende e lidhur me Vincent Cassel.

Filmat ‘Martesa’ dhe ‘T’padashtun’ fitojnë çmime në Los Angelos

Filmi “Martesa” me regji të Blerta Zeqirit ka arritur të fitojë çmimin “Filmi i Parë më i Mirë” në festivalin e filmit në Los Angelos.

Filmi “Martesa” paraqet një trekëndësh dashurie pranë dhe gjatë një martese.

Skenarin e filmit e kanë realizuar Blerta Zeqiri dhe Kreshnik Berisha, ndërsa në tri personazhet kryesore luajnë: Alban Ukaj, Adriana Matoshi dhe Genc Salihu.

Ndryshe, në festivalin e filmit në Los Angelos edhe filmi ”T’padashtun” i regjisorit kosovar, Edon Rizvanolli ka fituar çmimin “Audience Award Feature”. / KultPlus.com

Një thesar me vlera dhe domethënie

Lindita AHMETI

Marrë nga recensioni i katalogut të ekspozitës që do të hapet më 10 maj në Maqedoni në Galeirne “Marko Cepenkov”, nga piktori Agron Saliu. Aty do të paraqiten 50 portrete të realizuar gjatë këtij viti.

Dy fjalë mbi krijimtarinë e piktorit Agron Saliu. Agron Saliu, një emër tashmë i njohur i pikturës shqiptare, (i lindur në Tetovë në vitin 1984 ku e kreu shkollën fillore e të mesme dhe studimet universitare në klasën e profesor Ilirian Beqirit) po e shton opusin e tij krijues me piktura të reja që po prezantohen në ekspozitën e tij të shtatëmbëdhjetë.

Portretet e tij prej ekspozite në ekspozitë dëshmojnë për mundësitë e mëdha krijuese të këtij piktori të ri, i cili tashmë e ka formuar dhe i ka vënë vulë shprehjes së tij artistike. Talenti i Agron Saliut është vënë re që në fillim të punës krijuese, kurse pjekuria e tij artistike doli në shesh fuqishëm në ekspozitën e gjashtëmbëdhjetë në të cilën u paraqitën disa portrete të arrira të një numri të personaliteteve shqiptare.

Në qendër të interesimit të krijimtarisë së Agronit është njeriu me karakteristikat dhe finesat shpirtërore të cilat pasqyrohen në fytyrë dhe ku, përmes syve, mimikave dhe shenjave reflektohet bota e brendshme njerëzore. Nuk bën ta anashkalojmë këtu një nuancë “të padukshme” të pikturës së Agronit, theksimin, e do të kisha thënë edhe “nënvizimin” dhe zmadhimin e atyre dhembjeve të brendshme të cilat krijuesit “i lexojnë” në sy, në vetulla e në pjesë të tjera të fytyrës. Të bëra me dorën e mjeshtrit, ato përcjellin shqetësimin te shikuesi dhe e bëjnë të dukshme atë botë me një lirizëm që na vendos para ndërlikueshmërisë së jetës me humnera, me hije, me drama dhe me të papritura të pakëndshme.

Duke hulumtuar këtë botë piktori jo vetëm që i rrok tiparet karakteristike të personazheve të pikturës së tij, por e përmbush edhe një boshllëk të madh që e kemi pasur në kulturën tonë, përkatësisht e pasuron kulturën tonë me portrete. Këtu do t’i mbetemi borxh publikut nëse nuk themi se si Agroni askush nuk i është përkushtuar me këtë energji dhe, do të thosha, edhe me këtë “fanatizëm” portretit, me të gjitha ato cikërrima e vështirësi që i kërkon krijimtaria e këtij zhanri.
Muza e mban piktorin vendosmërisht këtu, te portreti. Aty ky autor e kërkon dhe e gjen revoltën e njeriut të kësaj toke, me të cilin thuajse bisedon për realitetet e hidhura ku ka kaluar dhe kalon ditë për ditë.

Në këto raporte ku kërkohet emocioni i brendshëm përmes të cilit reflektohet dhe sheshohet e vërteta, Agron Saliu në të vërtetë me krijimtarinë e tij ambicioze e bën një mozaik të rrallë me detaje të jetës së popullit të vet, i cili fatkeqësisht gjatë kohë kalon nëpër shtegun e pasigurisë.

Pikturat e Agron Saliut e kanë edhe një “fshehtësi”. Ato i rrokin dhe i përjetësojnë ato reaksione shpirtërore të cilat nuk i sheh, nuk i vëren, syri i kalimtarit të rëndomtë. Brushës së Agronit nuk i shpëtojnë pa u realizuar mirë dritat, hijet dhe ngjyrat karatersitike. Dhe, veçmas errësira, të cilat na ndjekin si fat. Paraqitjet e vetmisë së thellë, të frikës, ballafaqimit me tmerrin, por edhe të rezignacionit e indiferencës përbëjnë një shtyllë të rëndësishme të krijimtarisë së Agronit, e cila, kam përshtypje se mban barrën krijuese të këtij piktori aq produktiv. Në to janë përmbledhur të gjitha ato gjëra që i quajmë vlera dhe domethënie i tërë opusi krijues i Agron Saliut thuajse ka një fusnotë që thotë: kushtuar popullit tim. / KultPlus.com

Ndue Ukaj, mbi dramën Lazër Stani dhe Luljeta Lleshanaku

Ndue Ukaj

Lazer Stani, publikoi sot në profilin e tij në Facebook, vendimin, me të cilin ai u detyrua të largohej nga puna, me motivacionin se është fejuar me Luljeta Lleshanakun, mbesën e armiqve të betuar të popullit dhe të partisë. Nga perspektiva e sotme, duket e paimagjinueshëm, që një vendim i tillë, të jetë nënshkruar vetëm pak orë para rënies së komunizmit, por ja që faktet e dëshmojnë një gjë të tillë.

Ky vendim, i nënshkruar nga Lisen Bashkurti – një i ashtuquajtur diplomat e pedagog- në grahmat e fundit të diktaturës komuniste, tregon më së miri forcën tërbuese të këtij regjimi të çmendur.

Në fakt, shoqëria shqiptare, deri me tani, asgjë nuk ka mësuar nga e kaluara. Ajo ende lëngon nga plagë te saj, ndërkohë që figurat që dhunuan liritë e tjerëve dhe i shërbyen të keqes, vazhdojnë të jenë në pozicione të forta publike.
Ky është krim i dyfishtë, ndaj atyre të cilëve u bënë keq, por më shumë ndaj të ardhmes së shqiptarëve.
Komunistët shqiptarë, asnjëherë nuk janë rrëfyer përpara historisë për krimet makabre që kanë bërë kundër shqiptarëve. Përkundrazi, ata kanë tentuar të retushojnë të kaluarën e tyre të pistë, dhe të shtiren si demokratë e liberalë.

Publiku i gjerë, si dikur në Athinë, më shumë iu ka besuar atyre që kanë folë rreth tregimit për gomarin, sesa atyre që kanë folë për liri të njëmend, të vërtetat politike, historike dhe kulturore.
A mund të mësojmë gjë nga ky rast?
Lazër Stani dhe Luljeta Lleshanaku, janë dy shkrimtarë përfaqësues të letërsisë shqipe, të përkorë dhe të shkëlqyeshëm në punën e tyre letrare.
Rasti i tyre, edhe njëherë na tregon sa e madhe ishte urrejtja e komunistëve shqiptarë ndaj tjerëve që s’ishin si ta. Dhe po ashtu, na tregon sa pak mund të presim nga mbetjet e tij.

Shqiptarët, deri me tani kanë qenë nxënës të këqij të historisë, sepse nuk kanë mësuar asgjë nga ajo.

Shqiptarët e kudondodhur sot janë përpara një krize të thellë morale, kulturore e politike, prandaj duhet të rrëfehen përpara historisë, në mënyrë që breznisë që vjen mos t’i lënë kaq shumë urrejtje dhe kaq pak dashuri.

Dihet, pa u çliruar nga e keqja, nuk ka liri të njëmend, progres dhe mirëqenie.
Si pasojë e paaftësisë dhe pazotësisë për t’u çliruar nga e keqja, shqiptarët vazhdojnë të qeverisen dhe të përfaqësohen nga ata që mbrojnë doktrinat neosmane dhe neokomuniste. Natyrisht, si kameleonë që janë, në kohën sotme, ata janë mveshur me petkun e demokracisë dhe të vlerave perëndimore.

Ambasadori Minxhozi dhe Jahja Lluka diskutojnë për ngjarjet e Vitit të Skënderbeut

Ambasadori i Shqipërisë Qemal Minxhozi dhe Kryetari i Komisionit Qeveritar për vitin Mbarë-kombëtar Gjergj Kastrioti- Skënderbeu Jahja Lluka, mbajtën takim ku diskutuan për ngjarjet të cilat do të zhvillohen nën kuadër të vitit të Skënderbeut.

Në veçanti u diskutua për shënimin 140 vjetorin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit e cila pritet t’i mbledhë gjithë krerët shqiptar nga tri shtete Kosovë, Shqipëri dhe Maqedoni, poashtu përfaqësues të tjerë shqiptarë nga Mali i Zi, Presheva dhe viset tjera të Ballkanit dhe diaspora.

Ambasadori Minxhozi u shpreh i hapur për bashkëpunim në mes të Qeverisë së Shqipërisë dhe asaj të Kosovës.
Sipas Minxhozi ky vit përcjellë një mesazh të fuqishëm për kulturën, historinë dhe kombin shqiptarë.
Ndërsa Kryetari i Komisionit Qeveritar për vitin Mbarë-kombëtar Gjergj Kastrioti- Skënderbeu – Jahja Lluka, theksoi se Komisioni të cilin ai e udhëheq tashmë ka filluar me shumë aktivitete të cilat përcjellen në disa fusha e si qëllim esencial kanë promovimin e kulturës dhe historisë shqiptareduke mos lënë që gjeneratat e reja të harrojnë vuajtjet nëpër të cilat kemi kaluar si komb.

Veç agjendës e cila ka filluar të zbatohet me eventet e saj Minxhozi propozoi që në Kalanë ne Prizrenit të mbahet një koncert me grupe të ndryshme të muzikës me zhanre që nga folklori deri te rock-u, e që do të promovonin promovonin shumëllojshmërinë e muzikës sonë të bukur, poashtu koncerti të vazhdojë të mbahet për çdo vit ku do të mblidhte rininë shqiptare nga të gjitha trojet.

Lluka u shpreh i hapur për bashkëpunim duke vlerësuar kështu gadishmërinë e Minxhozit.

Mos të harrojmë që këto aktivitete kulturore do të nxisin bashkëpunim të mëtejmë të qeverive shqiptare e që shënjojnë një kthesë pozitive për opinionin e gjerë. / KultPlus.com

Erdhlezeti Festival nesër i sjellë Prishtinës atmosferë

Me mesazhin “MUZIKA ËSHTË GJUHA JONË!”, Erdhlezeti Festival 2018 mbahet me 6 Maj, prej orës 12:00 deri në orën 23:00, në platonë përpara librarisë/kafes Dit’ e Nat’.

Sivjet, lista e performuesve përbëhet nga grupe muzikore tejet unike nga Kosova, Slovenia, e Hungaria.

Për vitin e 5-të me rradhë, Festivali Erdhlezeti i paralajmëron artistët që do performojnë në qendër të Prishtinës me 6 Maj për të festuar Shën Gjergjin, duke i kujtuar Kosovarët edhe njëherë që vera është fare pranë.

Erdhlezeti është festival i muzikës që sjellë tinguj nga e gjithë bota në kryeqytet, e i jep rast publikut që ta shuajë etjën për shfaqje të veçanta muzikore pak para se të shpërthejë periudha kaotike e verës.

Festa e Erdhlezetit fillon në terrasën e Dit’ e Nat’ me Ashikët e Gjakovës, një grup jo-tipik i burrave Gjakovar që këndojnë vetëm në hapësira të mbyllura, rreth sofrës, me plot meze në tavolinë.

Ashikët e hapin festivalin me disa nga këngët më autentike të repertoarit tradicional të muzikës Gjakovare e Shkodrane.

Erdhlezeti ka lindur në Dit’ e Nat’, me idenë që muzika ka fuqinë t’i bashkojë njerëzit. Për të kaluar vëmendjen tek bina kryesore, sivjet festivali ka formuar “bendin e shtëpisë”.

Erdhlezeti All Stars vjen me plot këngëtarë e artistë nga zemra e kryeqytetit – me disa surpriza marramendëse që do të publikohen në ditën e festivalit.

Festa vazhdon me Nesesari Kakalulu, një grup Slloven, i krijuar nga dëshira e flaktë e anëtarëve për të eksploruar ritmet e muzikës afrikane. Afrobeat-i i Nesesari Kakalulu e detyron dëgjuesin të vallëzojë me çdo kusht.

Dhe për fund, fokusi shkon te performanca kryesore e natës. Besh o droM është një kolektiv muzikor Hungarez i përbërë prej 8 muzicientëve, të apasionuar për kombinime të instrumenteve e tingujve nga më të ndryshmet. Muzika e tyre inspirohet nga folku Rom nga Evropa Lindore, tingujt e klarinetit të Mesdheut, si dhe ritmeve perkusive nga Lindja e Mesme. Besh o droM, me shumë mjeshtëri, i kombinon të gjitha këto në skenë me një shfaqje energjetike e cila e kapë cilëndo publikë.

Me një repertoar të ngjeshur e të përzgjedhur me kujdes, Erdhlezeti shfrytëzon muzikën si mjet të integrimit shoqëror, duke i mbledhur të gjithë Kosovarët që ta festojnë ikjën e dimrit, e ardhjën e verës.

Biletat gjithë-ditore për Erdhlezeti 2018 mund t’i bleni me çmim promocional prej 3€ në Dit’ e Nat’, Soma, Miqt Pub, Taverna Tirona, dhe Bon Vivant, ndërsa në javën e fundit para festivalit biletat do të kushtojnë 5€.

Këtë vit Erdhlezeti Festival mundësohet nga Komuna e Prishtinës, Ministria e Kulturës e Republikës së Kosovës, Originals, Birra Peja, Semitronix Hotel, Frutti, Dit’ e Nat’, White Tree, Miqt Music, e Taverna Tirona.

Kthimi në vete

Ragip SYLAJ

Po kthehem nga sëmundina
E nga ëndrra e çmendur për lirinë
Po kthehem nga mundimtorja
Në këngën e etjes për dashurinë

Po kthehem nga honet e mallkimit
Ku u degdisa –
Nga shkretëtira e shpresës
Nga malet e dendura me (p)lisa

Po kthehem nga udhëkryqe ankthi
Te vetja për të gjetur paqen e shenjtë
Po kthehem nga mjegullat e delirit
Për ta gjetur t’vërtetën e shtrenjtë

Po kthehem nga vërshimet e urrejtjes
Nga erërat rrënuese te kullat e ndejtjes
Po kthehem nga pllajat e thatësisë së mendimit
Nga të gjitha tronditjet e rrënimit

Po kthehem nga kënetat e mëdyshjes
Nga bimësia që lëshoi rrënjë në pabesi
Po kthehem nga tirania nënshtruese
Në truallin e lirisë me disa pakënaqësi

Po kthehem nga netët e zeza të harrimit
Po vij në mëngjeset e bardha të zgjimit
(R
23. I. 2018)

‘Nana ime të dua shumë’, kur djali i dërgonte mesazh Tinka Kurtit

Aktorja e madhe Tinka Kurti është në zi, pasi në muajin shkurt u nda nga jeta djali i saj i vetëm, i cili jetonte me familjen në Kanada.

Kur e madhja Tinka Kurti festonte 85-vjetorin e lindjes, në një aktivitet të zhvilluar më datë 17 dhjetor në Shkodër në teatrin “Migjeni”, djali i saj Zef Kurti i dërgonte një video-mesazh surprizë të ëmës, ku i thoshte:

“Nana ime të dua shumë!” Me të dëgjuar këto fjalë, Tinka shpërtheu në lot.

Sonte mund të shkruaj vargjet më të trishta në botë

Pablo Neruda

Sonte mund të shkruaj vargjet më të trishta në botë.
Të shkruaj, për shembull “Nata është plot me yje blu
Që fërgëllojnë drithërueshëm atje larg.”
Era e natës vërtitet nëpër qiell dhe këndon.

Sonte mund të shkruaj vargjet më të trishta në botë.
Unë e kam dashur atë dhe ndonjëherë edhe ajo më ka dashur.
Në netë si kjo unë e mbaja atë në krahët e mi.
Unë e puthja atë pafundësisht nën qiellin e paskaj.
Unë e kam dashur atë dhe ndonjëherë edhe ajo më ka dashur.
Si të mos i duash sytë e saj aq të mëdhenj.

Sonte mund të shkruaj vargjet më të trishta në botë.
Të mendosh se nuk do ta kem më. Të ndjesh se e kam humbur përgjithnjë.
Si mund të mos i duash sytë e saj aq të mëdhenj.

Sonte mund të shkruaj vargjet më të trishta në botë.
Të ndjej natën e paskajme, edhe më e paskajmë në mungesë të asaj.
Dhe vargu bie në shpirtin tim si vesa mbi bar.

Pak rëndësi ka që dashuria ime nuk arriti ta mbante atë pranë meje.
Nata është plot e përplot me yje dhe ajo nuk është me mua.
Kjo është e gjitha. Thellë nëpër natë dikush këndon. Larg meje.
Shpirti im nuk pajtohet kurrë me humbjen e saj.
Shikimi im e kërkon atë, a thua se e merr përdore dhe ma sjell.
Zemra ime e kërkon atë dhe ajo prapë nuk është me mua.
E njëjta natë është që përndrit të njëjtët lisa.
Ne të atëhershmit nuk jemi më ata që ishim dikur.

Unë nuk e dua më, kjo është e vërtetë, po sa shumë e kam dashur.
Zëri im rendte nëpër erë për të prekur veshët e saj.
E një tjetri. E një tjetri do të jetë ajo. Siç ishte para puthjeve të mia.
Zëri i saj, trupi i saj burime drite. Sytë e saj të paanë.

Unë vërtetë nuk e dua më atë, por ndoshta e dua përsëri.
Dashuria është kaq e shkurtër dhe harresa është kaq e gjatë.
Ngaqë në netë si kjo unë e mbaja atë në krahët e mi
Shpirti im nuk gjen paqe pse e humbi atë.
Qofshin këto dhimbjet e fundit që m’i shkakton ajo,
Dhe këto qofshin vargjet e fundit që i shkruaj për të.

Përktheu: Elida Buçpapa

Fjalët e mira të Dua Lipës për Rita Orën (VIDEO)

Një video në internet e tregon Dua Lipën duke folur për këngëtaren Rita Ora.

Është folur shumë se Dua dhe Rita nuk kanë fort simpati për njëra – tjetrën, por kjo video tregon fjalët e Duas për Ritën. Videoja ka mundësi të jetë bërë kohë më parë.

Dua thotë se e ka ëndërr të ketë një karrierë si Rita, dhe madje flet shumë mirë gjuhën shqipe.

Fotografët e parë në Shqipëri, në rrëfimin e Robert Elsies

Robert Elsie i kushtoi jetën historisë dhe studimit të Shqipërisë.

Një ndër temat që ai ka prekur ka qënë dhe ajo e udhëtarëve të huaj që e njohën herët këtë vend. Gjatë udhëtimit të tij në Shqipëri, në Kosovë dhe në Maqedoni në vjeshtë të vitit 1863, albanologu Johan Georg fon Han (Johann Georg von Hahn, 1811-1869) u shoqërua nga fotografi austriak Jozef Sekeli (Josef Székely, rreth 1838- 1901), i cili thuhet se ka bërë ndër fotografitë më të hershme të Shqipërisë.

Koleksioni i tij përfshin 50 fotografi, me pamje të Shkodrës, të Prizrenit, të Ohrit dhe të Manastirit. Në fund të shekullit të nëntëmbëdhjetë dhe në dhjetëvjeçarët e parë të shekullit të njëzetë ishte dukuri e zakonshme për udhëtarët, shkencëtarët dhe albanologët në Shqipëri të merrnin në aparat fotografik me vete për të fotografuar vendin. Ky material, jo gjithmonë fotografi me cilësi të lartë, u shfrytëzua për të ilustruar librat e tyre për Shqipërinë.

Disa koleksione nuk u botuan kurrë, dhe mbeten tani – një shekull më vonë – për t’u zbuluar. Historia e fotografisë vendase në këtë rajon të Evropës juglindore, d.m.th. të fotografëve nga rajoni vetë, lidhet në mënyrë të veçantë me dy koleksione me famë. Fototeka Marubi në Shkodër përfshin rreth 150.000 fotografi, shumë prej tyre me një rëndësi të dukshme historike, artistike dhe kulturore. U përpilua nga tre breza fotografësh. Pjetër Marubi (Pietro Marubbi, 1834-1903) ishte piktor dhe fotograf italian i cili, si përkrahës e Garibaldit, u detyruan të ikte nga Piaçenca të Italisë për arsye politike dhe gjeti strehim në Shkodër rreth vitit 1850. Aty, themeloi dyqanin Foto Marubi me disa aparatë fotografikë që i kishte sjellë me vete. Fotografitë më të vjetra të koleksionit janë nga vitet 1858-1859. Disa foto të Marubit u botuan në revistat The London Illustrated Neës, La Guerra d’Oriente dhe L’Illustration. Marubi u ndihmua nga djali Rrok Kodheli (1862-1881) dhe nga vëllai i tij, Kel Kodheli (1870-1940), i cili më vonë, pas vdekjes së Pjetrit, e mori në trashëgim firmën familjare dhe u bë i njohur si Kel Marubi.

Keli mësoi të përdorte efekte të posaçme dhe të përpunonte negativat. Gjithashtu filloi të fotografonte jashtë studios me aparate më bashkëkohore. Lidhur ngusht me familjen Marubi ishte fotografi dhe piktori Kolë Idromeno (1860-1939) i Shkodrës. Me mbështetjen e Pjetër Marubit, prej të cilit mësoi artin e fotografisë, ai shkoi në Venedik në vitin 1875 për të studiuar në Akademinë e Arteve të Bukura. Ai nuk arriti të përfundonte mësimin dhe e braktisi Akademinë pas gjashtë muajve, mirëpo mbeti në Venedik dhe punoi disa vjet si ndihmës i një piktori venecian, për të kthyer në Shqipëri në vitin 1878. Në vitin 1883, Idromeno hapi një fotostudio me aparatë fotografikë të marrë nga shoqata Pathé në Francë.

Në vitin 1912, importoi për herë të parë në Shqipëri aparate filmike dhe shfaqi filme. Në gusht të atij viti, firmosi një kontratë me shoqatën Josef Strauber në Austri për të krijuar atë që mund të quhet kinemaja e parë në Shqipëri. Brezi i tretë i fotografëve Marubi ishte djali i Kelit, Gegë Marubi (1907-1984). Ai studioi në Lion të Francës në 1923- 1927 pranë shkollës së parë të fotografisë dhe të kinemasë të themeluar nga vëllezërit Lymier, dhe punoi në Shkodër si fotograf nga viti 1928-1940. Ishte i pari në familje që përdori celuloid në vend të pllakave prej xhami. Fotostudio Marubi kap dhe dokumenton historinë e Shqipërisë së Veriut që prej Lidhjes së Prizrenit e mëtej. Përfshin fotografi të mahnitshme të udhëheqësve të fiseve të veriut, të kryengritjeve të malësorëve, të jetës qytetare në Shkodër dhe të ngjarjeve publike të ndryshme.

Vetëm pak fotografi janë botuar deri tani. Që prej vitit 1994, me mbështetjen e UNESCO-s, bëhen përpjekje për të shpëtuar koleksionin dhe për ta bërë të njohur. Koleksioni tjetër i njohur i fotografisë dhe të cinematografisë ballkanike ështe ai i vëllezërve Manakis në Maqedoni. Janaki Manakis (1878-1954) dhe vëllai Milton Manakis (1882-1964) lindën në fshatin Avdela afër Grevenës, tani në veri të Greqisë, dhe ishin me prejardhje vllahe (aromune). Nga 1898-1904 kishin një dyqan fotografik në Janinë dhe në vitin 1905 u vendosën në Manastir, tani në Republikën e Maqedonisë, ku hapën Studion për Artin Fotografik. Janaki dhe Milton Manakis bënë më shumë se 17.300 fotografi në 120 vende të ndryshme. Në vitin 1905 realizuan edhe filmin e parë në Ballkan.

Në Shqipëri janë edhe koleksionet e Shan Picit (me rreth 70.000 fotografi), të Dedë Jakovës (me rreth 50.000 fotografi) dhe të Raboshtës, të gjitha të lidhura ngushtë me shkollën e Marubit në Shkodër. Koleksione të tjera të rëndësishme të fotografisë së hershme ndodhen në Korçë. Ndër ato janë veprat e Petro Dhimitrit (1861-1946), i cili filloi si fotograf bredhacak në vitet 1890; të Kristaq Sulidhit, i cili mësoi profesionin në Greqi; dhe të Vani Burdës të Bukureshtit i cili hapi një fotostudio në Korçë në vitet 1920. Me një interes të veçantë është vepra e Kristaq Sotirit (1883-1970) të Korçës, student i Sulidhit, i cili mërgoi në Shtetet e Bashkuara në 1902-1903 dhe punoi fotograf në Nju Jork dhe Los Anxheles.

Në vitin 1923 u kthye në Korçë dhe, bashkë me piktorin e njohur korçar Vangjush Mio (1891-1957), hapi fotostudion Sotiri, të njohur në juglindjen e Shqipërisë. Janë ruajtur rreth 14.000 fotografi të këtij koleksioni. Mund të përmenden edhe Ymer Bali i Tiranës, Mandi Koçi (1912-1982) i Voskopojës, Jani Ristani i rrethit të Gjirokastrës, Misto Cici i Pogradecit dhe Xhimitiku i Beratit. Megjithëse nuk lidhet drejtpërsëdrejti me Shqipërinë, nuk duhet harruar në historinë e fotografisë shqiptare edhe emri i Gjon Milit (1904-1984), i cili mërgoi në Shtetet e Bashkuara në vitin 1923, studioi në Institutin e Teknologjisë të Masaçusec-it (Massachussetts Institute of Technology) dhe u bë i famshëm si fotograf për revista të njohura amerikane si Life dhe Fortune. GAZETA SHQIP

Ermal Meta realizon provën e parë në Eurovizion (VIDEO)

Sonte provën e tij të parë në skenën e Eurovizionit e ka pasur edhe shqiptari tjetër, Ermal Meta.

Duke qenë se këtë vit në Eurovizion marrin pjesë tre shqiptarë për tri shtete të ndryshme, Ermali sonte bëri provën e parë për Italinë.

Ermali e këndon këngën “Non Mi Avete Fatto Niente” bashkë me Fabrizio Moro.

Pasi Italia jep vit për vit para për tu mbajtur Eurovizioni, këngëtarët nga ky shtet çdo vit shkojnë drejt në finale.

Ermali me datë 12 maj do të këndojë në finalen e Eurovizionit, këngë kjo në gjuhën italiane dhe fituese e Sanremo 2018. / KultPlus.com

jeta luen roza rozina

Poezi nga Entela Tabaku

jeta luen roza rozina
sa ia mëson rrethin
ke mbërritë diku tjetër
aty loja ka ritëm të ri
e vallja qarkohet
ndryshe
e sa ia mëson hapat
roza rozina diku tjetër
e ka prej atyne që e luejnë
sjellu sjellu
vendnumëro
e të tjerë që e hedhin
larg
hap më hap
dhe rrumbullak
po ti e din tashma
unë jam filli
dhe byyy-ja
loja fillon dhe mbaron
me mu