Hap dyert sot panairi më i madh i librit në botë, në Frankfurt të Gjermanisë, me temën “Ide që lëvizin botën”. I ftuar nderi është shteti i Norvegjisë. Janë mbi 7,300 ekspozues nga e gjithë bota, ndër të cilët, tradicionalisht, i pranishëm është edhe shteti i Kosovës, organizuar e prezantuar nga Shoqata e Botuesve të Kosovës, me ndihmën e Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit dhe Ambasadës së Kosovës në Berlin.
Pos Çmimit Nobel, muaji tetor shquhet në botën mbarë për panairin më të
madh të librit, që mbledh rreth vetes të gjithë profesionistët e librit për
pesë ditë sa edhe zgjat. Janë mbi dhjetë mijë gazetarë, mbi njëqind e
pesëdhjetë shtete e mbi dyqind e shtatëdhjetë mijë vizitorë që frekuentojnë
kryengjarjen e vitit për librin.
Treni i
letërsisë nga veriu arriti në Frankfurt me delegacionin e vet nga Norvegjia, e
ftuar nderi, duke përfshirë yjet e letërsisë botërore që vijnë nga ky vend, si:
Karl Ove Knausgard, Jo Nesbo e Maja Lunde, së bashku me Princeshën e
Norvegjisë, Mette-Marit. Pos të ftuarve që vijnë nga Norvegjia, panairi do të
nderohet me emra të jashtëzakonshëm të letërsisë botërore, si: Margaret Atwood,
Elif Shafak, Ken Follett, Colson Whitehead, e shumë autorë të tjerë.
Kosova
është e pranishme me një përfaqësim dinjitoz në sallën 5.0, sallë e botuesve
dhe shteteve ndërkombëtare si: Belgjika, Italia, shtetet e Evropës Qendrore,
Lindore e Juglindore, Turqia, Holanda, Evropa Veriore, Irani e të tjerë. Janë
botimet më të reja të botuesve kryesorë të Kosovës, si: “Buzuku”, “Koha”, “Faik
Konica”, “Pema”, “Artini”, “Dija”, “Damo”, “Meshari”, “Magjia e Librit”,
“Lugjet e Verdha”, e të tjerë, si dhe institucioneve si Akademia e Shkencave
dhe e Arteve e Kosovës, Instituti Albanologjik, Instituti i Historisë dhe
Universiteti i Prishtinës. Shënohen përvjetorë të rëndësisë së lartë nga
letërsia, historia dhe kultura shqiptare, si: 20-vjetori i Çlirimit të
Prishtinës dhe Kosovës, 100-vjetori i Konferencës së Paqes, 400-vjetori i
vdekjes së Lekë Matrëngës, 90-vjetori i lindjes së Rexhep Hoxhës, 90-vjetori i
lindjes së Kosovë Rexhë Balës, 80-vjetori i lindjes së Adelina Mamaqit,
80-vjetori i lindjes së Rrahman Dedajt, 70-vjetori i vdekjes së Mithat
Frashërit, 70-vjetori i vdekjes së Vinçenc Prennushit, 40-vjetori i vdekjes së
Jakov Xoxes.
Në fundjavë, panairi hapet edhe për qytetarët dhe vizitorët e thjeshtë, me ç ‘rast mbahen promovime me autorë dhe orë letrare në stendën e Kosovës, që është edhe pikëtakim i qindra kosovarëve që jetojnë në Gjermani. Një rast i jashtëzakonshëm ky për të gjithë diasporën që jeton në Gjermani, që të njoftohet me prurjet nga letërsia dhe kultura shqiptare. / KultPlus.com
Miss Universi, Catriona Gray, do t’u bashkohet përpjekjeve për ngritje të fondeve për shpëtimin dhe përmirësimin e jetëve të nënave dhe fëmijëve në Kosovë, duke u bërë pjesë e mbrëmjes bamirëse ‘Meet Us Halfway’ në Yale Club të Nju Jork-ut më datë 10 tetor, 2019.
Miss Gray dhe Organizata Miss Universi do t’i bashkohen përpjekjeve të ‘Action for Mothers and Children’, partnerëve dhe donatorëve të tjerë për të sjellë ndryshim pozitiv në Kosovë, thuhet në një njoftim të postuar portalit tonë, Koha.net.
BBC ka realizuar një dokumentar të shkurtër rreth Kosovës, me fokus të veçantë marrëdhëniet ndërmjet shqiptarëve dhe serbëve pas luftës.
Në këtë dokumentar flitet rreth ndarjes që vazhdon të jetë në mes të shqiptarëve dhe serbëve, duke thënë se “edhe pse lufta në mes të Kosovës dhe Serbisë ka mbaruar 20 vite më parë, konflikti asnjëherë nuk është zgjidhur në mënyrë të duhur”, transmeton koha.net.
Në disa pjesë të Kosovës, njerëzit nga të dyja anët e konfliktit ende nuk bashkëpunojnë, thuhet në këtë dokumentar.
“A mundet gjenerata e lindur pas luftës të gjejë një mënyrë që të jetojë së bashku?”, pyet BBC.
Ata kanë takuar një shqiptar 20 vjeçar nga Mitrovica, i cili asnjëherë në jetën e tij nuk ka takuar një serb, e të cilin e kanë bindur që të takohet me Selenan, një 16 vjeçare serbe, nga Mitrovica e veriut në urën e qytetit të ndarë.
Në shenjë nderimi për jetët e humbura nga sulmet terroriste të 11 shtatorit 2001 në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, sot është inauguruar Memorialin “Kosova kujton” në oborrin e Qeverisë së Kosovës, shkruan KultPlus.com
Akti terrorist në New York të ShBA-së ishte goditje ndaj institucioneve dhe popullit amerikan, ndaj vlerave të lirisë dhe demokracisë. Në atë sulm, humbën jetën rreth tre mijë persona.
Ndeshja e djeshme mes Anglisë dhe Kosovës ka marrë vëmendje të madhe nga mediat e huaja. Krahas historikut te Përfaqësueses së Kosovës dhe historisë së vendit, edhe tifozët dhe mbishkrimet e tyre ishin pjesë e interesimit të madh medial. Tifozët nga Kosova, ashtu siç e kërkon nderi dhe kultura shqiptare, u treguan falenderues dhe mirënjohës ndaj rolit të Britanisë së Madhe në bombardimet e NATO-së më 1999 në Kosovë, shkruan KultPlus.com
Prestigjozja “The Telegraph” i ka kushtuar këtë artikull tifozëve kosovar që në një numër shumë të madh udhëtuan në Londër në përkrahje të ekipit të tyre të zemrës, Përfaqësueses së Kosovës.
Ata kishin ardhur nga e gjithë Evropa dhe nga Mbretëria e Bashkuar në Stadiumin “St Mary” për një lojë që do të thotë më shumë sesa thjesht një ndeshje tjetër në kualifikues në Euro 2020 për kombin e ri të Kosovës dhe ekipin e tij të ri të futbollit.
Sipas burimeve zyrtare, 20,000 kosovarë prisnin në Southampton për ndeshjen kundër Anglisë dhe vetëm 10,000 midis tyre me bileta – një mbështetje ndërkombëtare larg si askush tjetër. Ata kishin ardhur me siguri për të mbështetur skuadrën e tyre, aktualisht pas 15-ndeshje të pamposhtur dhe të freskët nga fitorja ndaj Republikës Ceke të Shtunën, por ata gjithashtu kanë një dashuri të madhe për futbollin britanik dhe britanikët në përgjithësi.
Kristian Gashi, 30 vjeç, një përkrahës kosovar që ishte për herë të parë në Mbretërinë e Bashkuar nga shtëpia e tij në Austri po pyeste një ekip të BBC-së nëse mund të shfaqte flamurin e tij në pjesën e prapme të transmetimit të tyre live për lajmet e 6-të. “Faleminnderit juve tani luajmë kundër jush”, shkruhej në pankart . “Përgjithmonë mirënjohës ndaj jush, Anglia jonë e dashur”. Gashi erdhi nga qyteti kosovar i Ferizajt dhe deshi të shpjegojë për rolin e Britanisë në ndërhyrjen e Nato në luftën ballkanike të vitit 1998 deri në 1999.
“E kam provuar luftën dhe kurrë nuk kam menduar se në një hapësirë kaq të shkurtër kohe do të jemi këtu, duke luajtur futboll në një stadium,” tha ai. “Ne po luajmë kundër kombit më tradicional të futbollit. Unë gjithmonë do të jem mirënjohës për Anglinë dhe ato që bënë për vendin tim. Ata ndërhynë në shfarosjen e popullit tonë. Pastaj ata na ndihmuan më vonë që ekipi ynë të njihej në sport ”.
Rimor Arifi, 26 vjeç, nga Prishtina, ka një fotografi në telefonin e tij të një solisti britanik që luante futboll në rrugë me fëmijët kosovarë. Ai kishte ardhur për lojë dhe për të vizituar familjen. “Kjo ishte 20 vjet më parë dhe tani ne po luajmë me Anglinë,” tha ai, “është e mrekullueshme.” Arifi tha se kushëriri i tij kishte shpresuar të takohej me Tony Bler këtë javë. Ish-Kryeministri vlerësohej si një hero në Kosovë nga ana e tij në ndërhyrjen e Natos dhe në Kosovë ka një gjeneratë fëmijësh me emrin e tij. “Unë di rreth 20 fëmijë të quajtur” Tonibler “,” tha Arifi.
Luan Zeka, 55 vjeç dhe djali i tij Jon, 19 vjeç kishin ardhur nga Londra perëndimore për këtë lojë. Jon lindi në Londër një vit pasi familja e tij u shpërngul nga Prishtina dhe megjithëse ata zakonisht do të mbështesin Anglinë, ky ishte një propozim tjetër. “Asnjëherë nuk kemi menduar të shohim këtë ditë,” tha Leka. Djali i tij Jon tha se për kosovarët në Britani të Madhe në veçanti kjo ishte një ditë e rëndësishme. “Unë kam lindur këtu, kam qenë në gjendje të shkoj në shkollë këtu. Ne nuk do të zhgënjehemi nëse nuk fitojmë. Futbolli është thjesht një sport në fund të ditës ”./KultPlus.com
British Council prezantoi projektin ‘’Perceptimet’’ i cili u realizua në partneritet me pesë institucione kulturore rajonale, përfshirë edhe Kosovën në një nga konferencat më prestigjioze dhe rëndësishme të muzeve në botë.
Konferenca e përgjithshme e ICOM, e cila mbahet çdo tre vjet, është një mundësi unike për anëtarët e 141 vendeve të botës, për të shkëmbyer përvoja dhe plane bashkëpunimi për të ardhmen, dhe për të çuar më tej trashëgiminë e tyre kulturore në menaxhimin e muzeve.
Tema e konferencës së përgjithshme në Kyoto 2019, “Muzetë si qendra të kulturës: e ardhmja e traditës”, është një forum për të marrë në konsideratë se si muzetë mund dhe duhet të luajnë një rol kryesor në shoqëri, duke krijuar role të reja për muzetë që të pasurojnë të ardhmen, ndërsa përqafojnë të kaluarën.
Projekti i përbashkët ‘’Perceptimet’’ u zgjodh si një rast studimi dhe si një shembull i forcimit të pozitës së muzeve në ngritjen e çështjeve të rëndësishme shoqërore. Përmes shkëmbimit të veprave artistike nga koleksioni i British Council dhe institucioneve të kulturës së vendeve të Ballkanit Perëndimor, muzetë pjesëmarrës tërhoqën vëmendjen për çështje të barazisë dhe përfaqësimit të grave në koleksionet permanente të muzeve, si dhe nxitën një diskutim më të gjërë për stereotipet gjinore dhe pozitën e grave në segmente të ndryshme të jetës.
Ndryshimet politike, ekonomike, sociale, teknologjike dhe natyrore prezantojnë sfidë, por edhe mundësi më të madhe që muzetë të bëhen forume qendrore për diskutim dhe një vend i angazhimit qytetar.
Ekspozitat, si ofertë thelbësore e muzeut, janë në qendër të diskutimit se si muzetë i përgjigjen sfidave dhe i përshtasin programet e tyre në një përfitim më të gjërë shoqëror. Paraqitja e projektit nga Ballkani Perëndimor si një shembull i praktikës së mirë në një forum kaq të rëndësishëm botëror konfirmon cilësinë e modeleve të bashkëpunimit dhe ekspertëve që udhëheqin institucionet më të rëndësishme kulturore në rajon, pavarësisht sfidave me të cilat përballen.
Gjatë vizitës në Konferencën e ICOM, Arta Agani, kuratore nga Kosova deklaroi:
‘’Ndryshime të mëdha kanë ndodhur gjatë jetës tonë si dhe në rajonin tonë. Ndryshime në politikë, ekonomi dhe sisteme sociale. Duke qenë të kapura në këto ndryshime, gratë kanë luftuar të bëhen aktore aktive në zhvendosjet drejt shoqërive më të mira, dhe kanë pasur sukses. Gratë artiste kanë fituar vendin e tyre të merituar në muze dhe shkolla të artit. Sidoqoftë, ka disa ndryshime të mëdha që rrjedhin nga qasja kritike e grave kundër diskriminimit në sistemet ekzistuese. Përdoren forma të ndryshme të kritikës, ndonjëherë më të drejtpërdrejta se të tjerët, duke treguar shenja që roli i grave në shoqëri dhe art po pëson ndryshime.’’ /KultPlus.com
Koordinatori amerikan për kundërterrorizmin, ambasadori Nathan A. Tales, thotë se Kosova është një nga vendet e para në riatdhesimin e qytetarëve të vetë, që kanë luftuar për ISIS-in.
Në një konferencë për shtyp, mbajtur të enjten (01.08) në Departamentin e Shtetit, ambasadori Tales tha: “Sa i përket riatdhesimit dhe gjykimit të luftëtarëve të huaj ne kemi pasur disa suksese dhe duam që ato të shtohen. Vende si Kazakistani dhe Kosova kanë qenë në gjendje të riatdhesojnë dhjetëra dhe në disa raste qindra luftëtarë dhe familjarë të tyre, kanë dënuar ata që kanë bërë krime dhe kanë dërguar në qendra rehabilitimi fëmijët dhe familjarët, të cilët marrin pjesë në programe çradikalizimi dhe integrimi”, raporton DW.
Duke përmendur Italinë, e cila ka thënë së fundmi se do të riatdhesojë një luftëtar të huaj, i cili do të gjykohet për vepër penale, ambasadori Tales kërkoi që më shumë vende perëndimore të bëjnë të njëjtën gjë.
“Çdo vend është i detyruar të zgjidhë problemin e qytetarëve të vet, që kanë shkuar për të luftuar për ISIS-in. Asnjë vend nuk duhet të presë që SHBA-ja ose SDF-ja, forcat demokratike siriane, të zgjidhin këtë problem për ta. Ky është një problem që ka të bëjë me vendin ku janë radikalizuar më parë këta luftëtarë të huaj”, tha Tales.
ISIS-i i përhapur në gjithë botën
Ai theksoi se i ashtuquajturi ISIS Kalifat është shkatërruar, por lloje të tjera të ISIS-it vazhdojnë të jenë të gjalla në gjithë botën. Ai përmendi Afrikën dhe Azinë juglindore si shembuj ku shihen rreziqe për shembull në Nigeri, Egjipt dhe Sri Lanka e Afganistan.
Konferencën e shtypit Tales e mbajti së bashku me ambasadorin James Jeffrey, të dërguarin special për koalicionin botëror kundër ISIS-it, i cili foli për rezultatet e luftës kundër ISIS-it në Siri dhe Irak. Në Siri lufta kundër ISIS-it ka pasur sukses, por në pjesë të ndryshme të vendit ISIS-i vazhdon të jetë aktiv. Edhe në Irak ka grupe terroriste të lidhura me ISIS-in.
Çlirimi i disa zonave të Sirisë ka prodhuar një numër të madh luftëtarësh të huaj dhe terroristësh që mbahen në kampe. 70 mijë vetë mbahen në al Hawl. 60 mijë prej tyre janë sirianë dhe irakianë dhe 10 mijë janë nga vende të treta dhe i janë bashkuar 2 mijë luftëtarëve të huaj terroristë. “Aty ekziston problemi i radikalizimit. Ne duam që t’ i largojmë këta njerëz nga andej dhe t’i kthejmë tek komunitetet e tyre”, tha ambasadori Jeffrey.
SHBA-ja ka riatdhesuar pesë të rritur, katër meshkuj dhe një femër, të cilët janë akuzuar për vepra penale të lidhura me terrorizmin dhe mbështetjen e ISIS-it. Një person është dënuar. Proceset e tjera nuk kanë përfunduar.
Hip hop ylli, G4shi, edhe këtë vit pritet të performojë në festivalin “Sunny Hill”, i cili do mbahet më 2, 3 dhe 4 gusht.
Reperi shqiptar i cili prej vitesh jeton dhe vepron në Amerikë, duket se mezi pret të vijë në vendlindje.
Kjo u bë e ditur nga vet ai, teksa ka ndarë një fotografi me fansat në llogarinë e tij personale, Instagram.
“Jam në Kosovë edhe katër ditë”, ka shkruar ai krahas këtij imazhi.
28-vjeçari po ashtu në “Sunny Hill” do të promovojë edhe albumin e tij më të ri.
Ndërkohë, ky festival edhe këtë vit do mbahet në parkun e kryeqytetit, Gërmi, pasi nga viti i ardhshëm do i ndërrohet lokacioni.
Ndryshe, të pranishëm do jenë edhe Dua Lipa, Calvin, Harris, Miley Cyrus, e shumë emra tjerë të mëdhenj të muzikës së huaj dhe lokale. /Telegrafi/KultPlus.com
Pamje nga vendi ku i gjet i vrarë presidenti i vetshpallur i Çamërisë Festim Lato
Mediat holandeze kanë shkruar për vrasjen e presidentit të vetshpallur të Çamërisë Festim Lato.
Siç shkruan “omroepgelderland.nl”, Lato është gjetur i vdekur të shtunën pasdite në Nieuwe Ubbergseëeg në Nijmegen.
“Njeriu i lindur në Shqipëri kishte pas vetes një ushtri kreditorësh. Festim Lato u raportua i humbur nga familja e tij javën e kaluar. Trupi i tij u gjet në rrugë në Nijmegen të shtunën pasdite. Policia ende po heton për të zbardhur rastin”, shkruan media holandeze.
Festim Lato
“Gjatë viteve të fundit, Lato ka qëndruar në një shtëpi të largët në Afferden, në komunën e Betuwe. Në shtëpinë ku jetonte ai, fluturojnë flamujt e Holandës, Shteteve të Bashkuara dhe Çamërisë, një rajon në kufirin e Shqipërisë dhe Greqisë që po përpiqet për pavarësi. Lato e kishte shpallur veten president të këtij rajoni”, shkruan më tej media.
Në shtëpinë ky jetonte Lato, valviten flamujt e Holandës, SHBA-ve dhe Çamërisë
Zandberg është i tronditur nga vdekja e shqiptarit. “Ishte një njeri simpatik me një bisedë të qetë”, thotë ai.
Si një president i vetëshpallur, Lato rregullisht kishte paraqitje publike, siç ishte në Parlamentin Europian në Bruksel dhe në demonstrata të ndryshme për pavarësi më të madhe.
“Ai e kishte marr shembull Kosovën në një intervistë me Elsevier Weekblad vitin e kaluar. “Në vitin 2008, Kosova shpalli pavarësinë nga Serbia”, shkruan më tej media holandeze.
Pamje nga vendi ku i gjet i vrarë presidenti i vetshpallur i Çamërisë Festim LatoFOTO GALERI
“Përveçse ishte president, Lato ishte gjithashtu trajner i kombëtares së futbollit të Çamërisë. Në vitin 2017, ajo skuadër në Hagë fitoi finalen e turneut për Kupën Botërore të UNPO, një turne për vendet dhe rajonet jo të njohura”, përfundon shkrimin “omroepgelderland. /BotaSot/ KultPlus.com
Raporti i fundit për Kosovën, dhe vende të tjera të Ballkanit, nga ana e Komisionit Evropian u publikua me 29 maj 2019. Instituti EPIK, përmes një kumtese për media thonë se nga hulumtimi që bënë, ky raport ka dy qëllime; Një të vlerësoj gatishmërinë e vendit për t’u anëtarësuar në BE dhe dy, të vlerësoj progresin e bërë brenda vitit të kaluar.
“Si çdo vit, pas publikimit të raportit, shumica qeverisëse ka zgjedhur disa fjali pozitive për të thënë se raporti ka vlerësuar pozitivisht qeverisjen në Kosovë, ndërsa opozita dhe ata që mendonin ndryshe kanë bërë të kundërtën – i kanë nënvizuar vlerësimet negative që raporti ka bërë për vendin.
Në këtë formë, shoqëria e Kosovës humbi mundësinë që ti qaset diskutimit empirik dhe kokëftoftë rreth një qëllimi i cili na bashkon të gjithëve – rrugëtimi drejt anëtarësimit në BE”, thuhet në komunikatën e EPIK.
Pikërisht në ketë kontekst, thuhet në komunikatë, kanë zgjedhur që të ndërmarrim hulumtimin e radhës për të dhënë përgjigje në disa pyetjet elementare sa i përket Raportit për Kosovën 2019.
Hulumtim i EPIK:
A mund të gjejmë një mënyre që të matim progresin që është bërë brenda një viti, në procesin integrues të Kosovës?
Ku është bërë progres më i madh, e ku ka pasur ngecje më të mëdha?
A mund të kuantifikojm gjeturat e Raportit?
A mund të krahasojmë Kosovën me vende të tjera të Ballkanit?
A mund të kuptojmë të gjitha detajet teknike të legjislacionit të BE-së, dhe ti prezantojmë ato në një formë sa më të thjeshtë dhe vizuale?
Pas një hulumtimi disa javorë, kemi arritur në nëntë (9) përfundime kyçe:
Në vitin 2019, Kosova është vlerësuar se ka “nivel të kufizuar të përgatitjes për anëtarësim në BE”, me numrin total të pikëve prej 1.8 nga gjithsej 5 pikë të mundshme. Rrjedhimisht, Kosova ishte në vendin e parafundit, duke lënë mbrapa vetëm Bosnjën me 1.6 pikë.
Serbia, Mali i Zi dhe Maqedonia e Veriut janë “frontrunners” – me gjithsej 3 pikë.
Shqipëria me 2.4 pikë gjendet në mesin e dy grupeve me 2.4 pikë. Rrjedhimisht, ky rezultat e vendos Shqipërinë në kategorinë e njëjtë me vendet e fundit në Ballkan – Kosovën dhe Bosnjën.
Sa i përket sundimit të ligjit, respektivisht kapitulli 23: gjyqësori dhe të drejtat themelore dhe kapitulli 24: drejtësia, liria dhe siguria, Kosova është vend i fundit në Ballkan sa i përket gatishmërisë për tu anëtarësuar në BE.
Po ashtu, nga aspekti ekonomik Kosova është vend i fundit në Ballkan në kapitullin 8: politikat e konkurrencës dhe kapitullin 19: politikat sociale dhe punësimi.
Kosova e ndan vendin e fundit në Ballkan me Bosnjën në fushat e mjedisit dhe arsimit.
Nga viti 2016, Kosova ka bërë relativisht progres më të madh se sa vende të tjera të Ballkanit drejt marrjes së obligimeve që burojnë nga anëtarësimi në BE. Sidoqoftë, ky progres ishte vetëm 0.2 pikë në shkallë prej 5 pikëve. Ky progres i kufizuar u shënua fal progresit të kufizuar në kapitullin 1: lëvizja e lirë e mallrave, kapitullin 6: e drejta e ndërmarrjeve, kapitullin 15: energjia, kapitullin 16: tatimi dhe kapitullin 32 kontrolli financiar. Ky progres nuk duhet kuptuar si punë e shkëlqyeshme e institucioneve të Kosovës, por punë e dobët e vendeve të tjera në Ballkan – cilat efektivisht kanë pezulluar agjendën reformuese.
Sa i përket progresit në baza vjetore, krahasuar me vitin 2018 Kosova ka shënuar progres të kufizuar në kapitullin 6: e drejta e ndërmarrjeve, kapitullin 25: shkenca dhe hulumtimi, kapitulli 25: arsimi dhe kultura, kapitulli 28: mbrojtja e konsumatorit dhe shëndetit dhe kapitullin 32: kontrolli financiar.
Ndërsa, fushat brenda cilës Kosova ka shënuar regres krahasuar me vitin 2018, janë kapitulli 11: bujqësia dhe zhvillimi rural, kapitulli 17: politikat ekonomike dhe monetare, kapitulli 19: politikat sociale dhe punësimi.
Bashkangjitur gjeni studimin e fundit të Institutit EPIK për Raportin e Vendit 2019. / KultPlus.com
Televizioni shtetëror serb, RTS, gjatë një transmetimi të drejtpërdrejtë, ka shfaqur një hartë të Evropës, në të cilën Kosova shfaqet si shtet i pavarur.
Gjatë transmetimit, gazetarja ishte duke folur për një spital, i cili është bashkëpunim serbo-italian.
Ndaj këtij transmetimi të drejtpërdrejtë, kanë reaguar edhe mediat serbe, të cilat e kanë konsideruar skandal të televizionit publik.
Madje, në disa media shkruhej “Këto mund të priten vetëm nga mediat në Kosovë, Shqipëri dhe SHBA”, duke shtuar se “ky televizion financohet nga të gjithë qytetarët e Serbisë”, duke e konsideruar të palejueshme, transmeton Express.
Radio-televizioni i Serbisë, është televizion shtetëror, i cili financohet nga taksapaguesit serb.
Madje, gazeta Republike, e ka konsideruar këtë si një imazh tronditës të RTS-së.
Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, ka pritur sot kongresistin Eliot Engel, Kryesues i Komisionit për Punë të Jashtme në Kongresin Amerikan.
Thaçi ka shprehur kënaqësinë para kongresistit Engel dhe ambasadorit Kosnett për përurimin e ndërtesës së re të Ambasadës së SHBA-së në Prishtinë, duke e krahasuar momentin e 4 Korrikut 2019 me hapjen e Zyrës Amerikane në Kosovë në vitin 1996.
“Ju jam mirënjohës për angazhimin tuaj personal, prej dekadash, për Kosovën dhe popullin shqiptar në përgjithësi. Është impresive kur e kujtojmë se ku ishim në vitin ‘96 dhe kur e shohim ku jemi sot”, u shpreh Thaçi dhe shtoi se “për këtë jemi mirënjohës përkrahjes së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të gjithë miqve, që na kanë përkrahur gjithë këto vite”.
Kongresisti Engel u shpreh se është i gëzuar që është përsëri në Kosovë, veçanërisht për të qenë pjesë e shënimit të 4 Korrikut me inaugurimin e ambasadës së re amerikane.
Engel, siç njofton presidenca, ka theksuar progresin e madh që Kosova ka bërë në vitet që nga pavarësia dhe ka shprehur shpresën e tij se vendi do të vazhdojë të përparojë në rrugën drejt prosperitetit, demokracisë dhe sundimit të ligjit.
Presidenti Thaçi ftoi kongresistin Engel që të angazhohet që SHBA-ja të mbetet e fokusuar në çështjen e Kosovës deri në përmbylljen e plotë të stories së Kosovës, me konsolidimin e plotë ndërkombëtar të vendit. / KultPlus.com
Ligjvënësi amerikan, Eliot Engel, njëherësh kryetar i Komisionit për Marrëdhënie me Jashtë i Dhomës së Përfaqësuesve, pritet që të qëndrojë sot në Kosovë.
Engel do të marrë pjesë në manifestimet me rastin e ditës së pavarësisë së Shteteve të Bashkuara dhe përurimin e ndërtesës së ambasadës amerikane në Prishtinë.
Gjatë ditës së djeshme, Engel ka qëndruar në Beograd ku ka takuar edhe presidentin Aleksandër Vuçiq, ndërsa është paralajmëruar edhe një vizitë në Luginën e Preshevës.
Në një njoftim të ambasadës amerikane në Beograd, thuhet se ai bisedoi me presidentin serb lidhur me bisedimet me Kosovën, arritjen e paqes dhe qëndrueshmërisë afatgjate në Ballkan dhe vënien e drejtësisë për të gjitha viktimat e luftës në Kosovë.
Ndryshe, Engel njihet si një nga miqtë e mëdhenj të shqiptarëve dhe mbështetës i fuqishëm i zgjidhjes së çështjes së Kosovës. / KultPlus.com
Republika e Kosovës ia ka parë sot edhe një herë sherrin Serbisë. Në Asamblenë Gjenerale të EBU-së të mbajtur në Oslo të Norvegjisë 673 shtete kanë votuar kundër ndryshimeve të Statutit të EBU-së, të cilat do t’i lejonin Kosovës të bëhej anëtare me të drejta të plota në këtë institucion.
Pas këtij votimi, Kosovës i duhet që të presë edhe më shumë për t’u paraqitur në Eurovision.
Pro kanë votuar 400 shtete, ndërsa 113 të tjera kanë abstenuar. Para fillimit të votimit, 17 shtete, përfshirë këtu Greqinë, Qipron, Spanjën dhe Serbinë kanë kërkuar që votimi të bëhej në mënyrë të fshehtë.
Kjo kërkesë ishte miratuar, dhe votimi për kërkesën që të ndryshohet Statuti është bërë në mënyrë të fshehtë, raporton Express.
Siç shkruan mediumi ‘eurovisionfun.com’, ky votim e vendos situatën në një kaos , pasi që Kosova vazhdimisht kërkon që të marrë pjesë në Eurovision.
Sipas tyre e vetmja mundësi për t’i hapur rrugë anëtarësimit të Kosovës, është që Prishtina të zgjidh problemet me Beogradin dhe të fitojë pozitën në Kombet e Bashkuara. / Insajderi / KultPlus.com
Udhëtova rreth njëzet orë nga Japonia në Utah të Amerikës. Qëndrova atje disa ditë dhe për tridhjetë orë të tjera nga Amerika në Prishtinë, në Kosovë. Po, një udhëtim i gjatë. Ndoshta i udhëtova tri të katërtat e botës. Kur aterrova në aeroportin e Nju Jorkut, Xh.F.Kenedi, pashë shumë japonezë që po prisnin të fluturonin për në Tokio. Në udhëtimin nga Nju Jorku në Stamboll kishte prapë disa prej atyre. Por në fluturimin nga Stambolli në Prishtinë, nuk pashë asnjë japonez. Vetëm të moshuar, studentë dhe biznesmenë kishte në aeroplan. Meqë e dinin ku po shkonin dhe çka po bënin, nuk më dukeshin turistë. Për mua që isha një e huaj ata dukeshin se ishin familjarë në mes vete. Në kontrollën e pasaportave zyrtari i aeroportit më shikoi me vëmendje dhe më pyeti “Pse keni ardhur në Kosovë?” Pse jo? Por nuk i thashë ashtu. “Që të realizoj disa hulumtime mbi folklorin e Kosovës, zotëri. Në Institutin Albanologjik.” E kalova kontrollën. E mora valixhen. Isha tepër e lodhur. E kalova derën. Dhe, çka dëgjova? Emrin tim! Sapo dola nga dera shoqja ime nga Instituti erdhi drejt meje! Kë takova së pari në Kosovë? Shoqen time të dashur N, që do ta quaj motra N.
Çka më befasoi së pari?
Qëndrimi im tre javor në Prishtinë kishte filluar. Dita e parë ishte e këndshme. Kisha arritur në mëngjes dhe motra N po më shoqëronte. Malet ishin të gjelbëra, qyteti i vjetër dukej ekzotik, sheshi kryesor ishte plot njerëz, akullorja me shije të mirë, kafeja ishte e lirë edhepse nuk pagova unë por motra N. Por dita e dytë ishte sfiduese. Dëshirova të shkoj në market që të blej banane dhe molla. Sapo dola në rrugë u frikësova nga dy gjëra: qentë dhe makinat. Nuk kisha parë qenë të jetojnë në rrugë prandaj kisha frikë t’i kaloja. Por u mësova me ta pas ditës së parë se dukeshin të kënaqur me jetën e tyre dhe nuk ngacmonin njeri. Në anën tjetër më mori një javë që të mësohesha me trafikun e rënduar. Në Japoni të gjitha rrugët kanë semaforë. Nuk mund të rrezikoja jetën time duke kaluar rrugën me aq shumë makina që kalonin në mënyrë aq agresive. Po mahnitesha kur po shihja sa të guximshëm ishin kënbësorët dhe vozitësit e makinave në Kosovë. Këmbësorët mund të ndalnin makinat duke dalur vetë në rrugë. Vozitësit i binin borisë për t’u ankuar, për të përshëndetur, apo për të komunikuar diçka që unë kurrë nuk e kuptova. Pavarësisht këtyre, vozitësit lehtësisht parkoheshin vertikalisht (njëri pas tjetrit), duke lënë shumë pak hapësirë para dhe pas. Sidoqoftë, pas një jave e mësova si ta kaloja rrugën. A doni ta dini si? Prisja që dikush të afrohej për të kaluar rrugën dhe e ndiqja atë person nga pas deri në anën tjetër të rrugës. Zgjuarësi! Trafiku pa semafor në fillim më befasoi, por e mbijetova.
Si ishte të jesh një japoneze në Kosovë?
Shumë burra me mjekra dhe gra të veshura me rroba të modës. Kjo ishte përshtypja ime e parë në këtë qytet. Grupe burrash duke pirë kafe, duke shëtitur në rrugë dhe duke biseduar me njëri tjetrin me zë të lartë. Gratë të veshura me ngjyra të hapura, me pantollona të ngushta, xhaketa të shkurtëra e grim të kujdesshëm. Më vonë vërejtja se kishte edhe burra pa mjekra e gra me veshje të përdishtme, por ajo ishte përshtypja ime e parë. Ndoshta ngaqë u ndjeva e pasigurtë midis këtyre njerëzve që nuk dukeshin si unë apo si babai im. Kur shkoja në ndonje restaurant, kudo, madje edhe në rrugë, grupe të njerëzve më shihnin, ndoshta ngaqë u dukesha ndryshe. Natyrisht ata nuk mund të më dallonin nëse isha japoneze apo kineze. S’ishte me rëndësi. Ndihesha pak e frikësuar të isha e vështruar në çdo moment. Pas dy javësh u mësova me këtë situatë. Ndonjëherë madje edhe e shijoja. Do të dëshiroja t’ju dukesha më e bukur se ndoshta unë isha japonezja e parë që shihnin. E kujtoj kur isha në të njëzetat dhe pata shkuar në Texas. Para disa dekadave, po ju them. Pata shkuar në restaurant. Njerëzit ishin kuriozë, në veçanti fëmijët. Një vajzë e vogël i pati thënë së ëmës diçka në gjuhën e vet dhe ajo u duk e turpëruar. Kur familja e saj po largohej vajza e vogël erdhi te unë dhe më dha një sheqerkë. Unë u lumturova. I thashë “Gracias” – e vetmja fjalë që dija në spanjisht. Oh më lini t’ju them e vetmja fjalë e imja në shqip është “Fermendele” (Faleminderit). Fjalë e mirë, apo jo?
Çka lexova së pari në Kosovë?
Na ishte njëherë një grua e moshuar që e mbante një gjarpën për djalë. Djali-gjarpër donte që të martohej me vajzën e mbretit dhe në fakt ia arrin qëllimin. Përralla “Djali gjarpër dhe vajza e mbretit” (Robert Elsie, “Albanian Folktales and Legends”) ishte pak e vështirë për mua. Në këtë përrallë, para se të rregullohej martesa, gjarpëri e dërgon gruan e moshuar/nënën e tij tek mbreti tri herë që t’ia kërkojë të bijën. Të moshuarën e godasin dhe e përzënë nga pallati duke mos ia respektuar kërkesën, përveç se në herën e fundit. Pse gjarpëri nuk shkon vetë të mbreti? Nëse mund t’i flasë së ëmës/të moshuarës ai mund t’i flasë edhe mbretit. Pasi që martohet me vajzën e mbretit, gjarpëri transformohet në një djalë të ri e të pashëm me fuqi të mbinatyrshme. Gjarpëri, mund të them, ishte një hyjni sikur Erosi në mitologjinë greke. Mirë, por edhepse ai ishte i veçantë dhe në fund i ofron të moshuarës një jetë të rehatshme, nuk m’u duk i drejtë ekspozimi i vazhdueshëm i saj ndaj rrezikut, vetëm për shkak të kërkesave të tij. Bretku-princ në përrallën e vëllezërve Grimm e gjen vetë mënyrën si t’i afrohet princeshës madje edhe me pamjen e tij prej bretku (KHM 1). Kur i mendoj përrallat japoneze në të cilat krijesat jo-njerëzore martohen me ato njerëzore, ka dallime të mëdha. Asnjëherë nuk përfshihen prindërit apo njerkët e tyre, dhe krijesat jo-njerëzore e ruajnë identitetin e tyre duke mbajtur distancë nga njerëzit dhe duke qëndruar në botën e tyre të Natyrës. Me fjalë të tjera Natyra ka dinjitet dhe sillet sipas parimeve të saj. Njerëzit mund të dashurohen në natyrën por ajo asnjëherë nuk na vardiset. Ka faltore për gjarpërin zotin-kami në Japoni. Gjarpëri zoti-kami asnjëherë nuk ëndërron të jetojë si qenie njerëzore. Këtë gjë e lexova vetëm në përrallat shqiptare këtu. Të gjitha përrallat janë të bazuara në sfondin kulturor. Do të jetë një sfidë, si edhe kënaqësi për mua që të zgjidh pyetjet dhe keqkuptimet e mia duke e njohur dhe kuptuar më tepër kulturën shqiptare.
Çka më theu më së shumti zemrën?
Me motrën N dhe kolegët e saj nga Instituti një ditë shkuam në Mitrovicë. Një orë larg nga Prishtina në një udhëtim plot pejsazhe të bukura dhe shtëpi me kulme ngjyrë portokalli. Shihja male me kurora plot borë në jug dhe fusha e kodra të gjelbëruara në lindje. Tokat bujqësore dhe ndonjë lopë aty këtu më bënë të ndihem e përmalluar për Japoninë. Për mua Mitrovica shfaqej më turistike se Prishtina. Njerëzit e veshur me më shumë ngjyra që vozisnin makina më ngadalë. E vizituam Muzeun e qytetit në Mitrovicë. Zonja kuratore na bëri një prezantim të ngjeshur të muzeut në gjuhën angleze. Nga ajo mësova se shumë gjëra ishin shkatërruar dhe shumë humbje kishin pësuar gjatë luftës dhe se ishte “dashuria e madhe” e kuratorëve për punën që po e bënin atë muze të hapur për vizitorët. Ata kishin mbledhur, pastruar dhe rregulluar vetë eksponatet e zhvendosura. E kishin lyer edhe muzeun, gjithashtu. Në fund të këtij udhëtimi nëpër muze, e pashë ekspozitën me fotografitë nga lufta të cilat i kishte bërë një fshatar në mënyrë të fshehtë. Aty pashë shtëpi të djegura dhe fytyra njerëzish të shushatura. Ishte një foto në të cilën shihej trupi i djegur i një njeriu para shtëpisë së tij të shkatërruar. Kjo gjë më theu zemrën më së shumti. Më duhet të them se nuk arrita të flej për disa ditë më pas. Shpirti i tij u prehtë në paqe, jam lutur disa herë. E kaluam edhe urën dhe u kthyem prapa në anën tjetër kosovare të qytetit të ndarë.
Kush më bëri ta dua më së shumti në Kosovë?
Ju thashë që me kohë kisha filluar të mësohem të jem e huaj në këtë qytet. Por, megjithatë njëherë më erdhi keq që isha e huaj. E vizitova një çerdhe të fëmijëve kur shkova bashkë me motrën N të merrnim nipin e saj dy-vjeçar. Ishte çerdhe e pastër dhe mësueset kishin buzëqeshje të këndshme ne fytyrë. Nipi i motrës N erdhi bashkë me mësuesen e tij në dhomën e pritjes dhe ia mori dorën halla e tij/motra N. Edhe ai ia dha dorën asaj. Pastaj, ai e pa një të huaj që po fliste me hallën dhe po i ndihmonte asaj t’ia mbante çantën e tij që kishte një vizatim bretkose. Dy sytë e bretkosës dhe dy sytë e djaloshit nuk po i ndaheshin të huajës. Ai po ndihej mirë derisa nuk arritën te makina dhe ai u vendos në karrigen e pasme. Nuk e pati të lehtë, por kishte ende shpresë. Halla e tij u ul në ulësen e vozitësit dhe çka ndodhi?! E huaja u ul në karrigen djathtas vozitësit. Ai nuk mundi të duronte më. U zhgreh në vaj. Qau e qau pa u ndalur, duke e thirrur të atin. Nuk po mund t’i besonte më as hallës së tij sepse ajo e kishte ftuar të huajën në makinën e saj. Kjo ishte shqetësuese për të. E mbulonte gojën e tij me ato duart e vogla dhe qante pa u ndalur. Madje kjo e huaja i bëri edhe foto, duke thënë se ishte shumë i ëmbël. E pafalshme! Epo, e huaja japoneze u ndje shumë keq që qe e huaj për këtë djalë kaq të dashur nga Kosova!
Çka më bëri të mendohem sa isha në Kosovë?
Një mëngjes po shëtisja përgjatë bulevardit Nënë Tereza në Prishtinë dhe gjeta një rrethojë me shënimin e dyzet e dy emrave në rrugën Fehmi Agani. Pranë emrave ishin edhe vitet e lindjes dhe të vdekjes. U ngurosa kur e pashë se të gjithë kishin vdekur më 1999. 1948-1999, 1956-1999, 1935-1999… Atëherë fillova të mendoj më në detaje për monumentet përkujtuese në qytet. Po, këtu ka disa të tilla, madje edhe në kampusin e Universitetit të Prishtinës. Vërtetë u ndjeva e prekur në zemër dhe u luta për të gjithë. Kemi monumente përkujtimore edhe në Japoni. Veçanërisht nëpër fshatra gjenden monumente nga luftërat e ndryshme, por unë nuk u kam kushtuar vëmendje ndoshta nga ndjenja se luftërat kanë ndodhur në të kaluarën. Tani po mendoja për këtë gjë. E paskam pasur gabim. Babai im ishte fëmija më i vogël nga tetë vëllezërit dhe motrat e tij dhe gjashtë nga ta kishin humbur jetën në luftë, bashkë me nënën e tyre. Babi më kishte treguar si kishte vrapuar nëpër qytetin e djegur të Tokios gjatë bombardimit në fund të Luftës së Dytë Botërore. Ai kishte parë shumë njerëz duke kërcyer në lumë, i cili po vlonte nga zjarri . Rrëfimet e tij m’u kthyen në kujtesë derisa po qëndroja në Prishtinë.
Fëmijët e mi nuk dijnë për përvojat egjyshit të tyre në luftë. Ne duhet të ruajmë kujtimet nga e kaluara e vështirë për gjeneratat e ardhshme, se kështu ata pastaj do të bëjnë përpjekje për të ruajtur paqen në botë. Më duhet të shtoj këtu se kjo lidhje e Kosovës me Japoninë nëpërmjet kujtimeve të luftës nuk është e kufizuar vetëm tek kujtimet tragjike. Në fakt është më pozitive. Derisa po qëndroja në Prishtinë, po e kujtoja hap pas hapi se si dëshironin njerëzit në Japoni ta rindërtonin shtetin e tyre pas shkatërrimeve të Luftës së Dytë Botërore. Kishte shumë ndërtime dhe jeta po ndryshonte me të shpejtë me rritje të numrit të makinave nga viti në vit, të kompeticionit nëpër shkolla dhe kishte shumë shpresë për të ardhme më të mirë në vitet ’50 e ’60. Në Kosovë një “dashuri e madhe” si ajo e kuratorëve në muzeun e Mitrovicës e paraqiste më së miri këtë ndjenjë pozitive për përmirësim të jetës. Në të vërtetë secili ishte shumë entuziast për të më treguar çka kishin në këtë vend. Jam shumë e falënderuar.
Cila ishte gjëja e mirë në Kosovë?
“Pse keni ardhur në Kosovë?” “Çka do të bëni këtu?” ishin pyetjet më të shpeshta që më bëheshin gjatë qëndrimit tim. Njerëzit ishin shumë kureshtarë. Çdo kjo e huaj këtu? Çka pret të gjejë në vendin tonë? Interesoheshin. Tani po e dini çka gjeta: zbulime të çmuara. Po në fakt, pse unë erdha në Kosovë? Motivimin e parë ma ka dhënë motra N me rrëfimet për vendin e saj që më joshte ta vizitoja. Kështu fillova pak të interesohem për historinë e komplikuar të Ballkanit dhe kulturën e pasur shqiptare. E lexova Edward Lear-in dhe Edith Durham-in. E lexova edhe romanin How to be a Kosovan Bride [Si të bëhesh nuse Kosove] dhe u ndjeva e lehtësuar që nuk isha e vetmja. Shëtita shumë nëpër Prishtinë, bëra shëtitje vetëm nëpër qytet. Të gjitha këto ishin gjëra shumë të bukura. Më e mira ishte, në njërën anë, koha e lirë që kalova me njerëzit: miqtë e mi nga Instituti, kuratorët e muzeve dhe veçanërisht motrën N dhe familjen e saj. Nga të gjithë mësova shumë për këtë vend dhe këtë kulturë, nga rrëfimet e tyre personale, arritjet akademike dhe më së shumti bisedat e përgjithshme dhe humorin. Secili moment me të gjithë ishte i veçantë; dhe mbi të gjitha që nuk u ndjeva e huaj për ta. Faleminderit! Shpresoj se do të vij përsëri.
Për autoren:
Keiko Wells është profesoreshë e Letërsisë dhe kulturës amerikane dhe asaj krahasimtare në Universitetin Ritsumeikan në Kyoto të Japonisë. Ajo e vizitoi Prishtinën gjatë vitit të saj sabatik në maj 2019 për të realizuar një hulumtim në letërsinë gojore. Libri i saj më i shitur është Singin and Talking to Survive:
African American Songs and Tales (Tokyo: Iwanamishoten, 2014) Është nënë e një vajze dhe një djali. I pëlqejnë akulloret e Prishtinës. / KultPlus.com
Organizata e Kombeve të Bashkuara për Edukim, Shkencë dhe Kulturë – UNESCO, Universiteti i Kombeve të Bashkuara dhe National Estate of Chambord (Francë) do të organizojnë një ngjarje ndërkombëtare në kështjellën në Chateau de Chambord solidaritet me komunitetet e Mosulit që po luftojnë për të rimarrë strukturën shoqërore të qytetit në veri të Irakut dhe për të rindërtuar monumentet e saj ikonike, të cilat u shkatërruan nga ISIS-i.
Kjo ngjarje do të mbahet më 26 të këtij muaji, shkruhet në njoftimin e UNESCO-s, përcjell Koha Ditore.
“Organizuar në kuadër të projektit të udhëhequr nga UNESCO-ja, ‘Ringjall shpirtin e Mosulit’ , ngjarja do të sjellë së bashku ekspertë, artistë dhe gazetarë të angazhuar për të ardhmen e Mosulit. Kontributi i tyre do të ndihmojë në formësimin e mëtejshëm të iniciativave të UNESCO-s”, shkruhet në njoftim.
Audrey Azoulay, drejtor i përgjithshëm i UNESCO-s, do të hapë konferencën së bashku me Jean d’Haussonville, drejtor i Château de Chambord dhe David Malone, rektori i Universitetit të Kombeve të Bashkuara. Daniel Rondeau, shkrimtar francez, ish-diplomat dhe anëtar i Akademisë franceze, gjithashtu do të marrë fjalën në hapje. Ati Najib Mikhael Moussa, arqipeshk i Mosulit që nga viti 2018, do të flasë për përpjekjet e tij për të shpëtuar prej ISIS-it dorëshkrimet e lashta dhe do të theksojë rolin që ka pasur komuniteti lokal në rimëkëmbjen e qytetit.
“Folës të tjerë të rëndësishëm në këtë eveniment janë edhe Dominique Charpin nga Kolegji i Francës, Susana Abdul Majid, aktore me origjinë irakiane që luajti në shfaqjen teatrale ‘Orestes’ në Mosul dhe të rinj nga qyteti që rrezikuan jetën e tyre për të informuar botën për ato që po ndodhnin gjatë okupimit”, shkruhet në njoftim.
Ambasadorët dhe delegatët nga UNESCO-ja po ashtu do të marrin pjesë në takim, siç do të bëjnë edhe hulumtuesit dhe dijetarët e rinj në fushën e studimeve për Mesopotaminë, historinë e artit dhe shkenca politike, artistët, shkrimtarët, muzikantët dhe aktorë të teatrit, si dhe përfaqësues të rinj të shoqërisë civile.
Kjo ngjarje kërkon të gjejë mbështetje në frymën apelit të suksesshëm të vitit 1960 për të shpëtuar tempujt e lashtë të Abu Simbelit dhe monumente të tjera të Egjiptit të Epërm. Duke përkuar me festimin e 500-vjetorit të fillimit të ndërtimit të Château de Chambord, kjo ngjarje shpall Mosulin si simbol të gjallë të diversitetit historik të Irakut dhe simbol të rezistencës në ditët e sotme, duke denoncuar urrejtjen kriminale dhe dhunën e ekstremizmit./Koha.net/
Për shënimin
e 20 vjetorit të Çlirimit të Kosovës është organizuar një ceremoni solemne ku
po marrin pjesë miqtë më të mëdhenjë të Kosovës, si ish presidenti i SHBA-ve
Bill Clinton, ish-sekretarja Madeleine
Albright, dhe shumë personalitete tjera vendore e ndërkombëtare.
Me këtë rast, nga ora
11:00, në sheshin “Skënderbeu” do të mbahet tubimi qendror i shënimit të
20-vjetorit të hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë.
Ndërsa nga ora 14:00 do të jetë “Ecja për liri”, për të vazhduar drejt sheshit “Albright”, afër American School of Kosova, për të bërë përurimin e bustit të ish-sekretares Albright.
Ndërkaq në orën 15:00, do të bëhet vizitë në Bulevardin ‘Bill Clinton’, afër shtatores së ish-presidentit Clinton./KultPlus.com
Sot bëhen 20 vjet që kur trupat e NATO-s u futën në Kosovë për t’i dhënë fund masakrave dhe gjenocidit serb mbi qytetarët e pafajshëm të Kosovës.
Ndërhyrja e NATO-s në Kosovë, i parapriu një lufte të ashpër mes Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave serbe (ushtrisë, policisë dhe paramilitarëve) dhe pas shumë masakrave të kryera ndaj civilëve shqiptarë.
Hyrja e trupave të NATO-s u bë pas marrëveshjes së Kumanovës ndërmjet zyrtarëve serbë dhe autoriteteve të NATO-s, të udhëhequra në atë kohë nga gjenerali britanik, Mike Jackson.
këtë marrëveshje, Serbia ishte detyruar të tërheqë të gjitha forcat e saja policore dhe ushtarake nga Kosova.
Dita e Çlirimit të Kosovës, së bashku me pavarësinë, konsiderohen si ngjarje që kanë shënuar kthesën më të madhe në histori.
Me rastin e shënimit të 20-vjetori ti të hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë, në Kosovë kanë ardhur ish-presidenti i SHBA-së Bill Clinton, ish-sekretarja Madeleine Albright, dhe shumë personalitete tjera vendore e ndërkombëtare.
Me këtë rast, nga ora 11:00, në sheshin “Skënderbeu” do të mbahet tubimi qendror i shënimit të 20-vjetorit të hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë.
Ndërsa nga ora 14:00 do të jetë “Ecja për liri”, për të vazhduar drejt sheshit “Albright”, afër American School of Kosova, për të bërë përurimin e bustit të ish-sekretares Albright.
Ndërkaq në orën 15:00, do të bëhet vizitë në Bulevardin ‘Bill Clinton’, afër shtatores së ish-presidentit Clinton.
Madeleine Albright, ish-sekretarja e SHBA-ve, zonja më e respektuar për shqiptarët, sapo ka arritur në Kosovë për të ju bashkuar festimeve për shënimin e 20-të vjetorit të lirisë së shtetit kosovar, ku me këtë rast ajo nesër do të mbajë një fjalim për ndërhyrjen e aleancës së NATO-s në Kosovë.
Ish presidentja e Kosovës, Atifete Jahjaga, e ka pritur në
aeroport Madeleine Albright prej ku ka ndarë edhe disa fotografi të cilat i
shoqëroi me një falënderim të veçantë për ish-sekretaren e SHBA-ve për gjithë
kontributin e saj dhënë për vendin tonë në kohën më të vështirë. Ajo është
shprehur krenare që ka pritur Albright duke e konsideruar si një nga kontribuueset
më të fuqishme në lirinë dhe Pavarësinë e vendit tonë.
“Jam krenare që, njëzet vite pas çlirimit, të mirëpres në
Kosovë ish-Sekretaren Amerikane të Shtetit, Madeline Albright- njërën nga kontribuueset
më të fuqishme në lirinë dhe pavarësinë tonë. Vendosmëria dhe përkushtimi i
Sekretares Albright për ta ndalur gjenocidin në Kosovë dhe për t’ia kthyer
lirinë dhe shpresën një populli të shtypur ishin kruciale për të ardhmen e
popullit tonë. Sekretarja Albright, e cila ishte e pakompromis ndaj dhunës që
regjimi i Millosheviqit po ushtronte në Kosovë, sot erdhi në një Kosovë që
kultivon vlerat për të cilat ajo është angazhuar- lirinë, demokracinë,
tolerancën dhe paqen.
Përjetësisht mirënjohës!”, ka shkruar Jahjaga në Facebook. / KultPlus.com
Arbana Xharra, gazetarja nga Kosova e cila deri para pak kohësh ka vepruar në Kosovë duke publikuar disa shkrime hulumtuese të cilat kanë të bëjnë me situata të ndryshme në vend.
Aktualisht është duke jetuar dhe vepruar në New York, ku edhe atje ka vazhduar aktivitetin e saj.
Ajo sapo lansoi një status në rrjetin social Facebook duke kritikuar se Kosova nuk e ka asnjë faqe online ku mund të ketë dëshmi të shumta për gjenocidin dhe tmerret e luftës së fundit në Kosovë.
Statusi i plotë:
Profesori me te cilin shkruaj artikuj ne New York, Alon Ben-Meir me kerkoi të dhëna për gjenocidin në Kosovë. Është për marre që Kosova s’ka asnjë webfaqe ku mundesh me i nxjerrë të dhënat për masakra, të zhdukur, gra te dhunume e të vrarë…Burimet e këtyre informatave janë artikujt e mediave të huaja, por asnjë adresë zyrtare në Kosovë. Nuk jeni të vetdijshem sa propaganda me shkrime kunder Kosovës po bëhët nga Serbia nëpër rrjete sociale dhe ëebsajte online. Në rrjetin social më shumë ndikim Tëitter, shqiptarët jane të pa vrejshem që komentojnë, serbët të vërshojnë me komente e propagandë në gjuhen angleze. Ju rrini kafeve gjithë ditën e kqyrni ka sa like e folloëersa po i merrni nëpër statusa në FB./KultPlus.com
Nën organizimin e Lidhjes së Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan dhe Shoqatës së Intelektualëve të Pavarur në Deçan, e përkrahur nga zyra e kryetarit të kësaj komune, sot është bërë përurimi i librit “Kosova e kërcënuar nga gjarpri i shtëpisë”, i autorit Dr.Islam Lauka, ish Ambasador i Republikës së Shqipërisë në Prishtinë.
Në këtë përurim, para të pranishmëve një fjalë rasti e ka
mbajtur edhe autori, i cili ka bërë falënderime për organizimin e përurimit të
librit.
Po ashtu sot në Deçan, gjatë përurimit të librit të Islam Laukës, është nderuar me dekoratën e Kryetarit të Nderit të Lidhjes së Historianëve të Kosovës “Ali Hadri” dega në Deçan, profesori i njohur i historisë, Selim Lokaj.
