Label – i ( shtëpia muzikore ) ‘’ Lahuta Music’’, i cili menaxhohet nga ONIMA nënshkruan kontratë me Luan Durmishin si trajnues vokali ( Vocal Coach ).
Kjo shtëpi muzikore bëhet a para shtëpi në të gjitha trojet shqiptare dhe me gjerë, me trajnues ( profesionist ) të vokalit, i cili do t’i trajnojë të gjithë këngëtarët me të cilët kjo shtëpi do të lidhë kontrata me ta.
Nga tash e tutje ‘’ Lahuta Music ‘’, e cila drejtohet nga Erkand Shabani do të nxjerrë artistë të rijnë dhe që janë në skenë në mënyrën me profesionale si këngëtar profesionist, të cilët do ta kenë target industrinë e muzikës moderne, pop etj… , duke ju ofruar kushtet më moderne në rajon si dhe me një ekip profesional e të përkushtuar për zhvillimin e artistëve.
Këngëtarët e kësaj shtëpie muzikore ekskluzivisht do të kenë mundësi të marrin instruksionet, teknikat vokale dhe ato interpretative më bashkëkohoret , të cilat aplikohen në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, për të cilat Luan Durmishi ka specializuar dhe është certifikuar për teknikat vokale dhe ato interpretative‘’ Zëri për trupin, trupi për zërin’,’ në klasën e një prej pedagogeve më të mira në SHBA , Dorothy Stone./ KultPlus.com
Artistja Rita Ndoci, prej vitesh jeton në Gjermani ku e ka gjetur veten në fushën e përkthimit. Ajo ka studion e saj si përkthyese dhe ndihet mjaft e realizuar si grua, nënë dhe bashkëshorte.
Me humorin që e karakterizon shkodrania Rita Ndoci tregon disa detaje nga jeta e saj në Gjermani në një intervistë për “Alb Uk”.
“Ndihem e realizuar dhe mendoj se çdo ditë që më sjell jeta mundohem të realizoj veten dhe kjo më bën të ndihem mirë me veten, familjen dhe miqtë, të cilëve i kushtoj gjithmonë kohë. Nuk harroj të kaloj kohë edhe me shqiptarë kudo në botë nëpërmjet rrjeteve sociale.”
Rita Ndoci tregon se ka arritur të krijoi një arkivë personale me materiale nga karriera e saj e mëparshme në Shqipëri, në mënyrë që kjo pjesë e jetës saj të mos mbetet në harresë.
“Kur u ktheva në Tiranë në vitin 2001, mendova ta shfrytëzoj për të shkuar tek Arkiva dhe të marr materialet e mia. Kur shkova atje, falë memories sime arrita t’i saktësoj datat dhe minutat kur kam interpretuar. Kisha rolet e mia në muzikë dhe aktrim.”
Ajo tregon se pavarësisht karrierës saj në art, nuk ka pasur probleme që ta gjej veten edhe në një fushë tjetër siç është përkthimi.
“Jeta të ofron shumë mundësi dhe ndaj duhet të përdorësh momentin e duhur për çdo gjë. Në Gjermani unë e gjeta veten duke u marrë me përkthim. Kam një zyrë përkthimi dhe ndihem shumë mirë, punoj në zyrën time dhe ndihem mjaft e realizuar”.
Kur kemi qenë në një audiencë me Papën, kur na takoi të gjithëve unë isha në mes dhe kur më dha dorën tha “Po ti prej nga vjen?”, në italisht. Unë i thash vij nga Shkodra, “Da Scuteri”. Më pa dhe tha: Jo Scuteri, qytet katolik martir” dhe nuk ma lëshonte dorën. Që nga ai moment mua më ka ndryshuar jeta. Në atë kohë erdha në jug të Gjermanisë dhe nisa të bashkëpunoj me një shkodran në Gjermani dhe aty u bëra sërish e zonja e vetes, si para viteve ’90. Të mësoja gjermanishten nuk ishte aspak e lehtë.”
E pyetur për planet që ka në muzikë Rita Ndoci thotë se po përgatit një album me muzikë shkodrane. “Planet e momentin janë për një bashkëpunim me motrën, Julin. Gjithashtu kam në plan të bëj një CD me të gjitha jaret shkodranet. Si dhe dua t’ju them se do kemi një kthim të katërt, bashkë me motrën Julin, vëllain dhe me bashkëshorten e Frederikut. Sipas Rita Ndocit asgjë nuk është e pamundur, mjafton dëshirë dhe vullnet.”/alb/KultPlus.com
Arkela Zeqiri është vetëm pesë vjeçe dhe tashmë konsiderohet nga shtëpitë e njohura të modës si një modele me përvojë. Ajo hyn në mesin e atyre pak vajzave të vogla të moshës parashkollore, fotografitë e të cilave figurojnë në kompani të njohura të modës.
Arkela, për herë parë ka pozuar si 3 vjeçe në një shtëpi mode në Cyrih.
Nga ajo kohë, shqiptarja e vogël dhe e talentuar nuk është ndalur më. Ajo sot është fytyra e shumë modeleve të rrobave për fëmijë në dyqanet më të njohura të Europës.
Arkela ka aktualisht disa fotografi profesionale në tregun e gjerë europian të rrobave e të firmave që ka reklamuar. Përderisa nga shtëpia e modës “Kids Model” Zürich, ajo ka me dhjetëra fotografi profesionale që figurojnë gjithandej ku kjo shtëpi mode ofron produktet e saj.
Të gjitha kompanitë me të cilat ajo ka kontratë dhe prezanton përmes fotografive modelet më të reja të rrobave për fëmijë, janë kompani të njohura botërore, mirëpo për arsye të kontratës dhe rregullave që ato specifikojnë, nuk lejohet të përmenden emrat dhe publikimi i fotografive për shkak të sigurisë së Arkelës.
Shumë e pjekur për moshën
Prindërit e Arkelës thonë se vajza e tyre ka qenë dhe është shumë e pavarur për moshën që ka. „Ajo, si fare e vogël ka kombinuar rrobat vet, mandej lëvizjet me plot pozitivitet para kamerës e komunikimi simpatik, kanë zgjuar interesimin e shtëpive të modës, të cilat e kanë kërkuar gjithnjë e më shpesh“, tregon Albani, i cili me profesion është mjek stomatolog prej të cilit Arkela ka mësuar shumë gjëra të nevojshme për jetë; „Por jo modelimin“ -thotë Albani dhe vazhdon – „atë e ka mësuar prej së ëmës sepse edhe ajo dikur ishte pjesë e modelimit“.
Duke qenë se nëna e Arkelës, Egzona Hoda Zeqiri, ka qenë edhe vetë e angazhuar si modele, ajo është kujdesur që vajza e saj të jetë fytyrë e shtëpive më të mira e më serioze të modës.
Kështu, në shtëpinë e modës KIDS MODEL Zürich, „ajo gëzon një simpati të veçantë, të cilën e ka fituar që nga dita e parë e takimit me menaxheren e saj“, tregon e ëma e saj, Egzona, e cila punon si zyrtare kantonale në entin për punësim.
Prindërit tregojnë që vajza e tyre Arkela është shumë modeste dhe reagon me qetësi karshi reklamave të mëdha në qytete ku ajo duket me modelet e rrobave më të reja.
„Ajo e ka marrë shumë qetë, thjeshtë si një punë e përditshme e saj“, veçon e ëma.
Prindër të lumtur
„Ne si prindër, jemi shumë të lumtur me Arkelën, është ndjenjë shumë e veçantë kur sheh dyqane me emër dhe madje jo vetëm në Zvicër, kur të shfaqet para syve reklama dhe në të, personazhi kryesor është fëmija yt. Mandej është ndjenjë edhe më e veçantë, kur miq nga vende të ndryshme evropiane, na dërgojnë foto me Arkelën që i kanë hasur në dyqane e reklama të ndryshme të kompanive të modelimit me renome botërore“, shprehen prindërit, Albani dhe Egzona.
Arkela ka shumë dëshira, dhunti e talent për shumë gjëra, por prindërit e saj mendojnë që asaj më së shumti i fle në shpirt, arti.
Pasion i madh i saj përveç modelimit, është edhe piktura e kënga. Ajo këndon shqip, gjermanisht dhe anglisht. Vallëzon shumë bukur dhe është anëtare e rregullt e SHKA “Dardania” në Winterthur.
“Nëse arrini të fitoni simpatinë e Arkelës, dhurata e saj për ju do të jetë një punim në artin figurativ, pikturuar nga ajo vet”, tregon babai i saj.
Megjithëse, siç tregojnë prindërit, dhuntia më e madhe që ka ajo është, talenti për mësimin e shpejt të gjuhëve të huaja, ndonëse ata në shtëpi flasin me të shqip.
“Fare rastësisht kam zbuluar se ajo flet shumë mirë anglisht. Ajo komunikon anglisht pa problem, krahas gjuhës shqipe dhe gjermane”, tregon me entuziazëm për bijën e tij, stomatolgu Albani i cili tek ajo sheh një minierë talenti e dhuntie që do të rritet e imponohet si një gur diamenti që askush nuk mund t`ia marrë shkëlqimin.
Pozitivitet dhe spontanitet para kamerës
„Ajo, si fare e vogël ka kombinuar rrobat vet, mandej lëvizjet me plot pozitivitet para kamerës e komunikimi simpatik, kanë zgjuar interesimin e shtëpive të modës, të cilat e kanë kërkuar gjithnjë e më shpesh“, tregon babai i saj, Albani.
Pasion për pikturën dhe vallëzimin
Pasion i madh i saj përveç modelimit, është edhe piktura e kënga. Ajo këndon shqip, gjermanisht dhe anglisht. Vallëzon shumë bukur dhe është anëtare e rregullt e SHKA “Dardania” në Winterthur./albinfo/ KultPlus.com
Një ekip ndërkombëtar i shkencëtarëve ka zbuluar një vendvarrim nga 31,000 vjet më parë, dhe në të mbetjet më të vjetra të njohura të varrosura në botë të binjakëve identikë.
Një ekip ndërkombëtar i shkencëtarëve ka zbuluar një vendvarrim nga 31,000 vjet më parë, dhe në të mbetjet më të vjetra të njohura të varrosura në botë të binjakëve identikë.
Varri i përket periudhës së Paleolitit të Epërm – 40,000 deri në 10,000 vjet më parë që njihet si Epoka e Vjetër e Gurit. Në vendin e varrimit, shkencëtarët gjetën jo vetëm mbetjet e dy binjakëve, por edhe një foshnjë të tretë, i cili ka shumë të ngjarë një kushëri.
“Të zbulosh një varrim të shumëfishtë nga periudha e Paleolitit është një specialitet në vete. Fakti që ADN e vjetër e mjaftueshme dhe me cilësi të lartë mund të nxirret nga e brishta, mbetjet skeletore të fëmijës për një analizë gjenome tejkaluan të gjitha pritjet dhe mund të krahasohen me një biletë lotarie”, tha Maria Teschler-Nicola, studiuesja kryesore e studimit, në një deklaratë.
Varri i binjakëve në formë vezake u gjet në një gërmim arkeologjik në Krems-Wachtberg, një vendbanim i lashtë, përgjatë brigjeve të lumit Danub pranë qytetit Krems an der Donau, Austri.
Në mënyrë që të konfirmojnë marrëdhëniet midis foshnjave, arkeologët zhvilluan një analizë gjenomike të ADN-së antike. Ekzaminimi bëri që autorët të konkludonin se dy nuk ishin vetëm binjakë, por binjakë identikë. Gjithashtu, foshnja e tretë, që besohet të jetë rreth 3 muajsh dhe u varros rreth 5 metra nga vendi ku ishin binjakët, ishte ndoshta një kushëri i tyre.
Një aspekt tjetër interesant i gjetjes ishte se binjaku, i cili jetoi për disa javë më shumë se vëllai i tij, u rivarros bashkë me të pas vdekjes së tij, andaj, rihapja e varrit do të ishte kërkuar për “rivarrimin”. Kjo konfirmon një fenomen kulturor-historik të zbuluar rishtazi të hapjes së varreve – diçka që nuk ishte e njohur për periudhën e Paleolitit.
Në varret e vëllezërve u zbuluan 53 rruaza të modeluara nga fildishi i mamutit, të lidhura në gjerdan. Gjithashtu u gjetën tri molusqe të shpuara, të cilat ishin varëse në gjerdan.
Pas analizës kimike të disa elementeve në smaltin e dhëmbëve, përfshirë izotopet si bariumi, karboni dhe azoti, u mësua se binjakët ishin ushqyer me gji. Autorët pohuan se një prej foshnjave vdiq jo shumë kohë pas lindjes, ndërsa vëllai i tij binjak mbijetoi 6-7 javë.
Megjithëse kushëriri i tyre jetoi për tre muaj, “vijat e stresit” në dhëmbët e tij tregojnë se ai ishte dëmtuar nga vështirësitë e të ushqyerit. Kjo ndoshta ishte për shkak se nëna e tij luftonte nga mastiti – një infeksion i dhimbshëm i gjirit.
Sipas autorëve, vdekjet e hershme të foshnjave është ndoshta një reflektim i një faze të dobët të furnizimit me ushqim midis grupit të gjuetarëve Paleolitikë që u vendosën në zonë 30,000 vjet më parë./ KultPlus.com
Qendra e sporteve dimërore në Moskë është kthyer në spital për trajtimin e pacientëve me koronavirus për shkak të ngritjes së numrit të rasteve në valën e dytë, njofton agjencia Reuters.
Mjekët rusë kanë thënë se palestra do të shërbejë si spital i përhershëm për shkak se kapacitetet ruse po tkurren për çdo ditë, si pasojë e ngritjes enorme të rasteve me infektime.
Në këtë qendër janë të vendosura të gjitha pajisjet mjekësore për diagnostikim dhe trajtim të pacientëve, ka bërë të ditur mjeku përgjegjës, Andrei Shkoda. Ai ka thënë se Qeveria ruse ka investuar në pajisje digjitale, që mjekëve të mos u mungojnë pajisjet dhe aparaturat e nevojshme.
Rusia po përballet me më shumë se 22 mijë raste të reja me koronavirus brenda një dite, duke ngritur alarmin nga radhët e mjekëve se vendi mund të ngelet pa burime të mjaftueshme për të gjithë pacientët e shtruar.
Rusia ka bërë të ditur javën e kaluar se vaksina “Sputnik V” ka rezultuar me 92 për shkallë efikasiteti në mesin e vullnetarëve, ani pse janë testuar vetëm disa dhjetëra sosh. Kremlini po mundohet të ruajë hapin krahas laboratorëve perëndimorë. Kompanitë “Pfizer” dhe “BionTECH” tashmë kanë bërë të ditur se vaksina e tyre ka rezultuar me 90 për qind shkallë efikasiteti gjatë testimeve në mijëra pacientë të prekur me koronavirus. /gazeta express/ KultPlus.com
E hëna ditë e bezdishme si çdo fillim tjetër i mërzitshëm i të gjitha gjërave shtriq përtacinë për të vendnumëruar nga e para tromaks lodhjen e stisur nga ndjekaqejfet e fundjavës fsheh me xhelozi rrezet e diellit të së dielës në zymtësinë e shiut vjeshtor.
Të hënat s’ më kanë pëlqyer kurrë as të martën as të mërkurën as të premten lëre më të shtunën e të dielën E cilit të përhënur mund ti pëlqejë e hëna përpos të marrëve, të dehurve dhe poetëve. / KultPlus.com
Njerëzit që luajnë videolojëra për periudha më të gjata ndjehen më të lumtur sesa ata që nuk luajnë, thotë një studim i Universitetit të Oxfordit, raporton BBC.
Hulumtimi i Institutit për Internet i Oxfordit është fokusuar në dy videolojëra:: Animal Crossing të Nintedos dhe Plants vs Zombies të EA.
Në një hap të pazakontë, zhvilluesit e videolojërave kanë ndarë të dhëna anonime se sa gjatë kanë luajtur pjesëmarrësit.
Këto më pas janë lidhur me një anketë ku lojtarët i janë përgjigjur pyetjeve për mirëqenien e tyre.
Një total prej 3.274 adhuruesëve të videolojërave morën pjesë. Të gjithë ishin mbi 18 vjet.
Profesori Andrew Przybylski, që ka bërë hulumtimin, ka thënë se ishte i befasuar me rezultatin.
“Nëse luan Animal Crossing për katër orë në ditë, çdo ditë, atëherë me gjasë do të ndjehesh dukshëm më i lumtur krahasuar me dikë që nuk luan. Kjo nuk do të thotë se vet Animal Crossing të bën të lumtur”, thotë Przybylski.
Por, ai ka shtuar, se në 40 vjetë hulumtime të mëhershme ishte thënë se sa më gjatë lojtarët luajnë, aq më të palumtur janë.
Akademikët thonë se një arsye për rezultatet e këtij hulumtimi të ri është se dy lojërat kanë edhe tipare sociale, ku lojtarët bashkëveprojnë me karakteret që i kontrollojnë njerëzit tjerë.
“Nuk besoj se njerëzit do të kalonin kohë të gjatë në lojëra me tipare sociale nëse nuk do të ndjeheshin të lumtur për këtë”, ka thënë profesori Przybylski.
Profesori i ka bërë thirrje prodhuesëve të lojërave tjera që të ndajnë të dhënat e ngjashme.
“Ne duhet të studiojmë më tepër lojëra, më tepër lojtarë, gjatë kohës”, ka thënë ai. / KultPlus.com
Këshilli për Mbrojtjen e të Drejtave e të Lirive të Njeriut kanë reaguar ndaj Qeverisë të Kosovës, duke kërkuar një kujdes më të madh për grupet e margjinalizuara, të cilave vlerësohen se nuk u janë përmbushur standardet minimale për respektim të të drejtave të njeriut, shkruan KultPlus.
Ky Këshill i cili merret me mbrojtjen e të drejtave dhe lirive të njeriut nëpërmjet kësaj kërkese thërret Qeverinë e Kosovës të intervenojë shpejt në mënyrë që grupet e margjinalizuara të mos privohen nga të drejtat që iu takojnë e që deri më tani nuk ka qenë krejtësisht në përputhje me standardet, qoftë edhe minimale për respektimin e të drejtave të njeriut”, ka reaguar KMLDNJ.
Tutje, ata kanë shtuar se institucionet qeverisëse duhet të ndihmojnë pjesëtarët e grupeve të margjianlizuara qoftë edhe duke i liruar nga pagesat e detyrimeve dhe shërbimeve komunale, duke potencuar se komuniteti serb i Kosovës nuk i paguan ato fare. Poashtu është kërkuar edhe pajisja e këtyre grupeve me lëndë djegëse nga qeveritë lokale meqë jemi në prag të dimrit.
Ky Komision ka përmendur edhe kategoritë e grupeve të margjinalizuara të cilat janë në gjendje të rëndë.
“Grupet e cenueshme, sikur të moshuarit, të sëmurët me sëmundje kronike, kategoritë e skemës sociale janë në gjendje të rëndë. Edhe kategoritë e dala nga lufta nuk janë aspak në gjendje të mirë. Viktimat e dhunës seksuale gjatë luftës së fundit vuajnë nga një mungesë e përkujdesjes së shtuar e që reflekton në përkeqësim të gjendjes ekonomike sikur edhe thellim të vuajtjeve shpirtërore”, shkruan KMLDNJ.
Poashtu ata nuk kanë lënë anash as komunitetin rom, ashkali dhe egjiptas, duke theksuar se me masat e reja kufizuese iu janë vështirësuar veprimtaritë e tyre për mbijetesë.
“Sipas informatave të KMDLNj-së nga terreni, pjesëtarët e komunitetit romë janë në gjendje shumë të rëndë materiale për shkak të papunësisë së madhe dhe diskriminimit që iu është bërë më herët në këtë aspekt e që është arsyetuar me mungesën e shkollimit ndonëse numri i të punësuarve romë ka qenë simbolikë edhe aty ku nuk ishte kërkuar ndonjë kualifikim profesional”, kanë shtuar ata.
KMDLNj poashtu ka bërë thirrje për institucionet e Kosovës që të ndalin proceset e përmbarimit për individë që nuk kanë asnjë mundësi t’i shlyejnë detyrimet e mëparshme./KultPlus.com
Teatri “Dodona” do t’i hapë dyert për t’i falur momente të bukura fëmijëve nëpërmjet shfaqjes premierë “Teo, qeni i rrugës” për dy ditë me radhë, shkruan KultPlus.
Në shfaqjen “Teo, qeni i rrugës” me regji të Elhame Kutllovcit, shikuesit do të kenë rastin të shohin një rrëfim artistik për një qen që jeton në rrugë dhe të cilin tenton ta marr protagonisti, Lumi.
Teo është një qenush i vogël që jeton rrugëve i vetmuar dhe kërkon ushqim dhe dashuri. Lumi dëshiron ta ketë një qen, por nëna e tij nuk i do qentë në shtëpi. Lumi dhe Teo takohen dhe krijojnë miqësi, por miqësia e tyre hasë në vështirësi, pasi që shumë njerëz përreth tyre nuk janë dashamirë të qenve ashtu siç është Lumi.
Rrëfimi është i bazuar në librin “Teo, qeni i rrugës” me ilustrime nga Tiziano Beber dhe storie nga Sara Carlin. Ndërkaq aktorët të cilët do të jetësojnë rolet në këtë shfaqje janë: Drin Lumi, Edon Shileku dhe Vjosë Tasholli.
Fëmijët do të kenë rastin të zënë vendet e tyre në ulëset e Teatrit “Dodona” më 21 nëntor duke filluar nga ora 12:00 dhe një ditë pas, më 22 nëntor duke filluar nga ora 12:40.
Shfaqja “Teo, qeni i rrugës” është mbështetur nga Komuna e Prishtinës. /KultPlus.com
Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të Shqiptarëve në Shkup, në kuadër të organizimit “Ditët e Alfabetit-2020” ka përkujtuar dy zëra të mëdhenj të muzikës shqiptare, Nexhmije Pagarushën dhe Hanife Sejfulla Reçanin, shkruan KultPlus.
Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore kishte bashkuar folës, artdashës e dëgjues të muzikës së Pagarushës e Reçanit, të cilat kanë lënë një krijimtari të bujshme për artin shqiptar. Nexhmija e njohur për zërin e saj të veçantë, që e bëri ta marr epitetin “Bilbil i Kosovës”, e në anën tjetër Hanifja si një ndër këngëtaret më të njohura të muzikës folklorike dhe popullore, u kujtuan nga përfaqësues të institucioneve të ndryshme.
Teksa organizimi përkujtues u moderua nga Sefer Tahiri, fjalën i pari e mori drejtori i Institutit të Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të Shqiptarëve, Skender Asani.
“Kur jemi përcaktuar për këtë temë, kemi pasur parasysh tre faktorë, e para depërtimi i zërit të gruas në shoqërinë patriarkale ka qenë sfidë dhe të gjitha ato që kanë provuar ta rrëzojnë këtë mur refuzimi janë ballafaquar me paragjykime dhe stigmatizim nga më të ndryshmet”, nisi fjalën e tij Asani.
Tutje ai vazhdoi duke përmendur edhe dy faktorë tjerë, e që përmendi mendimin e mëparshëm se gruaja nuk do të mund të kishte sukses pa burrin.
“Afirmimi i gruas shqiptare në një dimension më të gjerë publik ka shënuar shkallën e përparimit të shoqërisë”, theksoi kryetari i Institutit.
Fjalimin e saj, profesoresha nga Universiteti i Prishtinës “Hasan Prishtina”- Rreze Kryeziu e realizoi me një lidhje digjitale në organizim, e cila i përgëzoj organizatorët për përzgjedhjen e kësaj teme. Teksa fliste për Nexhmije Pagarushën, ajo theksoj se ishte gruaja e cila theu paragjykimet e kohës dhe u bë shembull për të tjerët.
“Me anë të saj ne mund të kuptojmë historinë e një populli të shtypur midis Ballkani”, shtoj profesoresha Kryeziu, e cila tha se Pagarusha është “fenomen i papërsëritshëm”.
Për këngëtaren Hanife Sejfulla Reçanin, fjalën e morri profesori i Universitetit të Tetovës, Fadil Sulejmani dhe Bekim Ramadani.
“Grua e matur, e kulturuar, e sinqertë. Ka qenë e denjë dhe ka pasur qëndrim mjaft aktiv ndaj muzikës. Sjellja e saj në skenë ka qenë profesionale dhe ka shërbyer si model për interpretuesit që erdhën më vonë”, vlerësoj Ramadani.
Tutje profesori universitar theksoj se muzika shqiptare nuk e pasuroi Hanifen por, ajo muzikën.
Pastaj fjalën e morri edhe profesori i Universitetit të Evropës Juglindore në Tetovë, Agim Poshka
“Kishte nevojë për një zonjë të dytë, përveç zonjës Pagarusha, që do t’i sjellte atë freski që gjithmonë gruaja di të sjell në skenë kur bëhet fjalë për dinjitetin artistik”, vlerësoj Poshka për këngëtaren me prejardhje nga Kukësi, Hanife Sejfulla Reçanin.
Ishte radha për vlerësimet e një bashkëqytetari, i cili edhe e kishte ndjekur punën e Hanifes duke raportuar si gazetar. Publicisti dhe shkrimtari Lulzim Haziri theksoj se ajo ishte model i gruas që kishte pasur guximin të sfidon kohën dhe mentalitetin përmes thyerjes së tabuve dhe hapjes së rrugëtimit edhe për gratë e tjera.
Përtej fjalimeve, për këtë organizim ishin përgatitur edhe punime më të larta akademike. Kështu, Ermal Mehmeti nga Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të Shqiptarëve dhe profesoresha nga Fakulteti Pedagogjik i Universitetit të Shkupit, Jeta Starova kishin përgatitur punimin shkencor “Nexhmije Pagarusha dhe Baresha”. Për fund këta të dy interpretuan muzikë, duke i sjellur një gjallëri dhe atmosferë organizimit.
Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të Shqiptarëve në Shkup premtoi se do të bëjnë më shumë për botimin dhe hulumtimin e këtyre dy figurave të mëdha të muzikës shqiptare./KultPlus.com
Pas pjesëmarrjes në Festivalin e Filmit në Sarajevë, ‘’Galaktika e Andromedës’’ po vazhdon rrugëtimin e tij suksesshëm. Filmi i metrazhit të gjatë është nominuar në festivalin e kategorisë A, në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit në Kajro, shkruan KultPlus.
Regjisorja e këtij filmi, More Raça për KultPlus është shprehur se ndjehet e lumtur për suksesin e radhës të filmit, pasiqë Festivali Ndërkombëtar i Filmit në Kajro është festival prestigjioz ku janë zgjedhur filma shumë të suksesshëm dhe të dëshmuar në festivalet botërore.
“Jemi jashtëzakonisht të lumtur që pas premierës botërore në kategorinë kryesore të festivalit të Sarajevës marrim pjesë në një festival prestigjioz të kategorisë A”, u shpreh Raça.
Tutje regjisorja theksoj se filmi “Galaktika e Andromedës” është në programin ‘’International critics’ week’’ dhe garon për dy çmime që ndahen për këtë kategori.
Ky film është i pari i metrazhit të gjatë për regjisoren More Raça, teksa në rolet kryesore luajnë: Sunaj Raça, Juli Emiri, Elda Jashari, Avni Dalipi, dhe Don Raça.
Filmi me producent Sunaj Raçën është bashkëprodhim i Kosovës me Spanjën dhe është financim i Qendrës Kinematografike të Kosovës. /KultPlus.com
Përderisa Covid-19 ka kapluar botën, mësimi është digjitalizuar në çdo cikël arsimor të vendeve. Sociologu Artan Fuga e ka kritikuar mënyrën e të ligjëruarit që transmetohet në televizionin publik, shkruan KultPlus.
Fuga ka kritikuar mënyrën e ligjërimit të mësimdhënësve, duke marrë shembull njërin që i ka rastisur ta shoh në transmetimin e televizionit publik. Madje ai ka thënë se kjo formë është bashkim midis banalitetit pedagogjik dhe atij televiziv.
KultPlus ua sjell të plotë reagimin e Artan Fugës:
Nuk bëhet kështu shkolla në televizion!
Ka disa ditë që më ka tërhequr vëmendjen emisioni për shkollën në televizionin publik shqiptar. Gjoja si zëvendësues ose ndihmës për mësimin në klasë në kohë pandemie.
Dje pata pak kohë ta ndiqja me kujdes disa minuta, sepse një i afërt më tha : Ore, shih se çfarë bëhet! Ka gallatë!
Pëllcet qeliza – thotë mësuesja!
Ishte një lemeri, një banalitet, një mediokritet i paparë! Më mirë pa mësim fare sesa me ato paçavure!
Ishte tema e mësimit në histori: Monarkia franceze!
Nuk kuptohej nëse atë mësim e kishte çertifikuar Ministria e arsimit apo ishte një show e televizionit publik, një koncert variete komike për të na bërë të qeshim.
Uroj që nxënësit të mos e kenë marrë seriozisht dhe t’i kenë kthyer kurrizin! Më mirë pa shkollë sesa me atë lloj mësimi të turpshëm, ku me taksat e qytetarëve disa institucione tallen.
Nuk e ka fajin prezantuesja, së cilës i kërkoj falje, por nuk kuptohej se për cilin cikël ishte mësimi.
Ishte mësim historie, por nuk kishte asgjë historie, më shumë një sociologji banale e feudalizmit, trajtuar si mos më keq. O Zot!
Jepej një citim, por pa pikë reference. Nuk tregohej se në cilat tekste mbështetej mësimi. Asnjë datë veç një gjë që kishte ndodhur si Traktat i Verdunit andej nga shekulli i nëntë. Asnjë shpjegim për këtë.
Asnjë datë tjetër, asnjë ngjarje madhore e përmendur, asnjë personazh veç legjendës të Zhanë d’Arkës që nuk kuptohej se çfarë ishte. Lufta 100 vjecare me Anglinë nuk kuptohej se përse u bë dhe çfarë lidhje kishte me Monarkinë.
Ngatërrohej koncepti mbret i frankëve me atë të mbretit dhe monarkisë të Francës. Veç Hygë Kapetit, sikur nuk kishte as Luigj të 14, as të 15, as të 16.
Nga monarkia hidhej në arsyetime banale për feudalizmin ku feudalët konsideroheshin rivalë të mbretit, i cili gjithë kohën paskësh qenë solidar me byrgerët e qyteteve.
Histori pa histori, monarkia paraqitej e njejtë në të gjitha kohët. A thua se Sharlëmanja nuk kishte ekzistuar fare dhe zëvendësohej me një personazh gjysmë mitologjik si Zhana.
U premtua se do të flitej për asamblenë kushtetuese, por asgjë nga historia e saj. Dukej si aneks i mbretit, siç ka qeveria jonë Kuvendin. Asnjë fjalë për Kishën Katolike dhe pushtetin e saj.
A thua se nuk kishte pasur iluministë! Nuk kishte pasur As Volter, as Danton, as Marat, asgjë prej gjëje!
U premtua se do të trajtoheshin dallimet mes monarkisë franceze dhe angleze, por asgjë nuk u tha. A thua se kanë qenë dy copa guri të palëvizshëm në mal që krahasohen me dy fjalë.
Nuk bëhej fjalë të lexohej ndonjë dokument historik, të jepeshin pjesë të ndonjë dokumentari, të sugjeroheshin romane a lexime, të jepej me skemë historia dhe gjenealogjia e ngjarjeve historike, të tregohej shtrirja gjeografike në kohëra të ndryshme, të tregoheshin mekanizmat e oborrit, të taksave, të ushtrisë, të kështjellave të mëdha.
o Zot, thashë, këta nuk heqin dorë nga Turi, këta nuk kanë dinjitet, nuk dinë se bëjnë krime.
Cfarë bën televizioni publik shqiptar? Pse pranon të tilla surrogato, pse bëhet palë me këto emisione ku banaliteti dhe mediokriteti të bëjnë të vjellësh! Kush vazhdon të tallet me arsimin e rinisë shqiptare edhe pasi dikush që u tall disa vjet më në fund u zbyth.
Në televizion ne po shohim aktin e parë të dramës që prodhon Turin në maturë.
Turi maturi!
Turi imaturi!
Turi aguridhja!
Pasi bëhen këto lloj mësimesh sigurisht në fund pyetjet do të jenë:
A e ke parë filmin me D’Artanjanin?
Kush aktor e ka luajtur rolin e tij në filmin Tre Moskjeterët?
Lutem jepini fund këtij banaliteti!
Këtij maskaralliku televiziv!
Këtij bashkimi midis banalitetit pedagogjik me banalitetin televiziv! /KultPlus.com
Përmes një instalacioni të vendosur para Qeverisë së Kosovës e të quajtur “Pakoja e rimëkëmbjes ekonomike”, Arianit Beqiri ka kritikuar pakon e rimëkëmbjes.
Sipas tij, në kohën kur populli po mbyllet, bashkë me të po mbyllen edhe shumë biznese. Nëse populli shpreson që së shpejti do të hapet sërish, shumë biznese duket se nuk do të mund të hapen më. Kjo po ndodhë sepse Pakoja e Rimëkëmbjes Ekonomike, ndonëse po pritet shumë, nuk është ajo që po e prisnim. Sot, vendosa ta bëjë këtë aktivitet duke e vendosur një kosë të arit në një paketë të vogël. Paketë e vogël sepse aq është Pakoja e Rimëkëmbjes, e kosa e arit sepse më shumë po flitet për të sesa që është punuar që ajo të jetë e duhura.
Pos, pas përfundimit të shfaqjes së kësaj vepre artistike ai është ftuar që të paraqitet në Policinë e Kosovës për të dhënë deklaratë.
Sipas Beqirit, prokurori ka kërkuar gjithashtu që të ngritët aktakuzë ndaj tij, me pretendimin për kërcënim.
“Ndonëse u prit që të deklarohem vetëm sa për procedurë, prokurori kujdestar kërkoi që të ngritët aktakuzë ndaj meje me pretendimin për kërcënim. Në Polici deklarova se ky instalacion nuk ka për qëllim kërcënimin ndaj askujt. Vepra në vetvete ka karakter artistiko-politik dhe është kritikë për Pakon e dobët e të varfër të Rimëkëmbjes Ekonomike. Pra, nëse populli shpreson që së shpejti do të hapet sërish, shumë biznese duket se nuk do të mund të hapen më. Kjo po ndodhë sepse Pakoja e Rimëkëmbjes Ekonomike, ndonëse po pritet shumë, nuk është ajo që po e prisnim”, ka shkruar Beqiri.
Ai tutje ka shpjeguar se me ftesën e Prokurorisë së Shtetit do të paraqitet për të deklaruar rreth kësaj vepre.
“Ashtu siç i pyeta zyrtarët policorë se si e parasheh procedura për vepër penale një vepër artistike bashkëkohore, jam kurioz ta dëgjoj edhe prokurorinë se çfarë përgjigje ka”, thotë Beqiri. / KultPlus.com
Jill Biden së shpejti do të hyjë në histori si Zonja e Parë që nuk do të braktisë punën e saj gjatë qëndrimit në Shtëpinë e Bardhë.
Por kush është zonja e parë e parë e Amerikës?! Nga edukatore te mbrojtëse e bashkëshortit të saj dhe më tepër, BBC sjell një raport të plotë mbi atë që pritet të jetë Zonja e Parë e Amerikës.
Profesoreshë karriere
Gjatë fushatës, Jill tha se do të vazhdonte të jepte mësim si profesoreshë angleze në një kolegj komuniteti në Virxhinia Veriore, ku studentët e saj thonë se ajo është një nxënëse e shkollës.
“Është e rëndësishme dhe unë dua që njerëzit të vlerësojnë mësuesit, të dinë kontributet e tyre dhe të ngrenë lart profesionin,” u shpreh Jill në gusht.
Me një gradë doktorature, ajo do të jetë gjithashtu ndër bashkëshortet presidenciale më të arsimuara në historinë 231-vjeçare të këtij roli. Profesoresh Biden mori doktoratën e saj të arsimit në vitin 2007 nga Universiteti i Delaware. Në disertacionin e saj, ajo u përqendrua në mbajtjen e studentëve në kolegjet e komunitetit.
Profesoreshë Jill Biden gjatë gjithë jetës ka gjithashtu dy diploma Master, në anglisht dhe lexim.
Jill Jacobs lindi në vitin 1951 dhe u rrit në një periferi të Filadelfias. Babai ishte një nëpunës banke dhe më pas u bë menaxheri i saj, ndërsa nëna e saj ishte shtëpiake.
Jill ishte duke u shkurorëzuar nga burri i saj i parë kur takoi Bidenin, një të ve që udhëtonte çdo ditë nga Delaëare në Uashington, ku punonte si senator amerikan.
Çifti u martua në vitin 1977 dhe Jill u bë nëna e djemve të tij, Hunter dhe Beau. Ajo nga martesa me Joen ka një vajzë, Ashleyn, e lindur në vitin 1981.
“Shumë gra amerikane mund të udhëheqin me një biznes si dhe të kenë një jetë private, por Zonjat e Para kurrë nuk u lejuan ta bënin këtë,” tha Katherine Jellison, një profesoreshë historie në Universitetin e Ohios, raporton BBC.
“Megjithatë, mbase ka ardhur koha që amerikanët të ndihen rehat me një Zonjë të Parë që nuk është në dispozicion gjatë gjithë ditës së Shtëpisë së Bardhë”, pohoi Jellison.
Ajo gjithashtu është gjyshe dhe një shtyllë për Joen, e cila e shtyu atë të vazhdonte përpara pas tragjedisë që e goditi gati pesë dekada më parë, kur humbi bashkëshorten, por edhe vitet e fundit, me humbjen e djalit Beau.
Mbrojtëse e burrit të saj
Jill njihet gjithashtu për një rol tjetër: mbrojtësin e burrit të saj, duke ndihmuar përgjimin dhe largimin e (hecklerëve) personave që pengojnë tubimet.
Në shkurt, ajo u hodh Për të larguar një protestues larg Joe, më vonë duke qeshur për këtë pasi ajo u tha gazetarëve se ishte thjesht “një vajzë e mirë e Phillyt”. Ajo u filmua gjithashtu duke mbajtur larg hecklerët gjatë një tubimi në mars.
Shërbimi sekret ka të ngjarë që tani të marrë përsipër një pjesë të kësaj përgjegjësie.
Jill në mbrojtje të Biden nga penguesit e tubimeve
Kthimi në Shtëpinë e Bardhë
Sigurisht, ky nuk do të jetë niveli i parë i asaj në Shtëpinë e Bardhë – ajo ishte, natyrisht, Zonja e Dytë gjatë gjithë presidencës së Barack Obamës, gjatë së cilës vazhdoi gjithashtu punën si profesoreshë.
Ish Zonja e Dytë e fundit që shërbeu përsëri si Zonjë e Parë ishte Barbara Bush, gruaja e ish-presidentit George H W Bush, nga 1989-1993.
Gjatë mandatit të saj si Zonja e Dytë, ajo u përqendrua në përpjekjet për ngritjen e vetëdijes për çështjet e grave, veçanërisht parandalimin e kancerit të gjirit, duke theksuar rëndësinë e arsimit dhe kolegjeve të komunitetit, si dhe ndihmën për familjet ushtarake.
Në foto: Jill Biden me ish-Zonjën e Parë të SHBA-së, Michelle Obama
Si u njoftua Joe dhe Jill?
Joe humbi gruan e tij të parë Neilia – të cilën e kishte njohur në kolegj – dhe vajza e tyre në një aksident automobilistik në vitin 1972.
Tre vjet më vonë, ai u njoh me Jill Jacobsin. Ai ishte një senator amerikan dhe ajo ishte veterane e kolegjit dhe të dy kishin qenë të martuar më parë.
Në kujtimet e vitit 2007, Joe ka shkruar se “Ajo më ktheu jetën. Ajo më bëri të filloj të mendoj se familja ime mund të jetë përsëri e plotë”.
Jill i tha Vogue se Joe u paraqit në takimin e tyre të parë (në një film) i veshur me një pallto sportive.
Jill dhe Joe Biden
“Mendova,” Zot kjo nuk do të funksionojë kurrë, as në një milion vjet “. Ai ishte nëntë vjet më i madh se unë!”, shtoi ajo.
Në fund të mbrëmjes, ai i uroi një natë të mirë dhe kujtoi që e thirri nënën e saj në 01:00 për t’i thënë “Nënë, më në fund takova një zotëri’”.
Sidoqoftë, Joe iu deshën shumë dalje para se Jill të pranonte të martohet me atë.
Joe tha se ajo vazhdonte të thoshte “jo akoma” sepse dëshironte të ishte 100 për qind e sigurt se martesa do të aprovohej edhe nga djemtë e tij, Hunter dhe Beau.
Ata u martuan në qershor të vitit 1977 në qytetin e New Yorkut, në një kishëz të Kombeve të Bashkuara. Të dy, Beau dhe Hunter ishin pranë çiftit në altar – dhe e gjithë familja shkoi së bashku në muajin e mjaltit. /Politiko.al / KultPlus.com
Billbordi me emblemën e UÇK-së, i cili u vendos në afërsi të Graçanicës nga drejtimi i Gjilanit, nuk ka për qëllim pajtimin, por provokimin”, ka deklaruar kryetari i komunës së Graçanicës Sërgjan Popoviq për Kosova Online dhe ka paralajmëruar takime me përfaqësuesit e institucioneve të sigurisë sot.
“Tabela u vendos jo shumë larg shtëpive të familjeve serbe në vendbanimin e Kishnicës, të cilat janë po aq të shqetësuara sa banorët e Graçanicës”, brengoset Popoviq.
“Ne i bëmë thirrje komunitetit ndërkombëtar të përdorë autoritetin e tij në mënyrë që gjëra të tilla të mos ndodhin. Nesër do të kemi takime me të gjitha strukturat e sigurisë dhe do t’u tregojmë atyre se cili është problemi dhe si ta heqim atë billbord”, ka pretenduar Popoviq.
Billbordet, me mesazhin “Liria ka emër” të shkruar pranë emblemës së UÇK-së, janë vendosur në të gjithë Kosovën. Shumica e tyre janë vendosur në rrugët që çojnë në Prishtinë, në të cilat komuna e Graçanicës mbështetet territorialisht.
“Unë jam kryetar i komunës së Graçanicës dhe kjo është një komunë serbe. Detyra ime është të dëgjoj dhe të flas me popullin tim. Kam marrë shumë thirrje dhe kam dëgjuar se ata janë dukshëm të shqetësuar për shkak të gjithë kësaj”, ka pretenduar Popoviq.
Ky reagim i Popoviqit edhi menjëherë pasi një ditë më parë, shefi i tij, drejtori i të ashtuquajturës zyre serbe për Kosovën, Petar Petkoviq u ankua për vendosjen e këtij billbordi në afërsi të Graçanicës, duke pretenduar se “ky është kërcënim i hapët për serbët”.
Për emblemën e UÇK’së, nga Serbia ka reaguar shefi i zyrës së ashtuquajtur për Kosovë, Petar Petkoviq. Sipas tij, kjo e kërcënon sigurinë e serbëve në Kosovë. / KultPlus.com
Qytetarët e Nju Jorkut po largohen masivisht nga qyteti i tyre dhe arsyet kryesore për të emigruar janë krimi, përhapja e koronavirusit, por edhe varfërimi dhe pasojat e tjera ekonomike të pandemisë. Që nga marsi i këtij viti, gati 300,000 familje e kanë lëshuar Nju Jorkun.
Shërbimi Postar i Shteteve të Bashkuara të Amerikës (SHBA) njoftoi se nga 1 marsi deri më 31 tetor kanë marrë gati 295,000 kërkesa përndryshim të adresës së atyre që u larguan nga Nju Jorku, që zakonisht nënkupton familje të tëra, dhe jo vetëm individë.
Vetëm nga marsi deri në korrik, kishte 245,000 kërkesa të tilla, që është më shumë se një rritje e dyfishtë krahasuar me të njëjtën periudhë të vitit 2019, kur kishte 101,000.
Eksodi masiv nga qyteti më i madh amerikan shpjegohet me frikën e përhapjes së koronavirusit, problemet ekonomike, shkallës së krimit në rritje, por edhe shkollës me reputacion të keq, shkruan RT.
Shteti i Nju Jorkut regjistroi deri në 33,000 vdekje nga COVID-19 , që është shifra më e lartë në SHBA, nga të cilat deri në 24,000 ishin në New York.
Metropoli amerikan kishte disa nga karantinat më të rrepta në SHBA, prandaj mijëra kompani të vogla kolapsuan, siç janë restorantet, dyqanet e sallonet e bukurisë.
Gjithashtu, që kur protestat filluan pas vrasjes së George Floyd, jo vetëm që Nju Jorku u prek nga trazirat në ato demonstrata, por shkalla e krimit gjithashtu shpërtheu në të gjithë SHBA-në.
Shkalla në të cilën Nju Jorku është bërë një vend i padëshirueshëm për të jetuar tregohet gjithashtu nga rezultatet e hulumtimit të kryer nga Instituti Manhattan në korrik dhe gusht. Sipas këtij studimi, rreth 44% e banorëve të Nju Jorkut që kanë të ardhura vjetore prej më shumë se 100,000 dollarë, po mendojnë të largohen nga qyteti. Deri në dy të tretat mendojnë se situata e përkeqësuar do të bëhet jeta e përditshme e Nju Jorkut. Shumica besojnë se cilësia e jetës ka rënë në mënyrë dramatike dhe kënaqësia me situatën në qytet është përgjysmuar.
Ndër arsyet kryesore për pakënaqësi, përveç koronavirusit dhe vështirësive ekonomike, është edhe rritja e krimit . Sipas të dhënave zyrtare të policisë së Nju Jorkut, nga janari deri në shtator të vitit 2020, janë regjistruar 344 vrasje, që tejkalon shifrën e tërë vitit të kaluar, kur kishte 335 vrasje.
Sipas American Post, shumica e qytetarëve që largohen nga Nju Jorku, lëvizin në qarqet përreth, të tilla si New Jersey dhe qarqet në shtetin e Nju Jorkut që janë jashtë qytetit. Sidoqoftë, 13,000 familje u transferuan në Florida dhe deri në 9,000 familje në Los Anxhelos.
Sipas vlerësimeve ka 16,000 apartamente bosh vetëm në Manhattan. /GazetaExpress/ KultPlus.com
Në vitin 2000, një fondacion zviceran nisi një fushatë për të përcaktuar shtatë mrekullitë e reja të botës. Duke qenë se lista origjinale e Shtatë Mrekullive ishte përpiluar në shekullin e 2-të para erës sonë dhe se vetëm një prej tyre është ende në këmbë (Piramidat e Gizës), dukej se kishte ardhur koha për një azhornim. Dhe njerëzit në të gjithë botën me sa duket ranë dakord, pasi më shumë se 100 milion vota u hodhën në Internet ose përmes mesazheve me tekst. Rezultatet përfundimtare, të cilat u njoftuan më 2007, u pritën me brohoritje, por edhe me shaka, pasi një numër pretendentësh të shquar, të tillë si Akropoli i Athinës, dështuan të bëhen pjesë. A jeni dakord me listën e re?
1. Muri i madh Kinez
Të thuhet thjesht “i madh” mund të jetë një nënvlerësim. Një nga projektet më të mëdha në botë për ndërtimin e ndërtesave, Muri i Madh i Kinës mendohet gjerësisht se është i gjatë rreth 8,850 km; një studim i diskutueshëm kinez, megjithatë, pretendon se gjatësia e tij është 21.200 km. Puna filloi në shekullin e 7-të p.e.s dhe vazhdoi për dy mijëvjeçarë. Megjithëse quhet “mur”, struktura në të vërtetë përmban dy mure paralele në shtrirje të gjatë. Për më tepër, kulla vrojtimi dhe kazerma mbrojtjeje. Sidoqoftë, një gjë jo shumë e madhe për murin ishte efektiviteti i tij. Megjithëse u ndërtua për të parandaluar pushtimet dhe bastisjet, muri kryesisht dështoi në dhënien e sigurisë faktike. Në vend të kësaj, studiuesit kanë vërejtur se ai shërbeu më shumë si “propagandë politike”.
2. Chichen Itza
Chichen Itza është një qytet i Majave në Gadishullin Jukatan në Meksikë, i cili lulëzoi në shekujt 9 dhe 10 të erës sonë. Nën fisin Mayan Itza, të cilët u ndikuan fuqimisht nga Toltekët, u ndërtuan një numër monumentesh dhe tempujsh të rëndësishëm. Ndër më të dukshmet është piramida e shkallëzuar El Castillo (“Kështjella”), e cila ngrihet 24 metra mbi sheshin kryesor. Një dëshmi e aftësive astronomike të Majave, struktura përmban një total prej 365 hapash, që përkon me numrin e ditëve në vitin diellor. Gjatë ekuinokseve të pranverës dhe vjeshtës, dielli që perëndon hedh hije mbi piramidën dhe jep pamjen e një gjarpri që rrëshqet poshtë shkallëve veriore; në bazë është një kokë gjarpri prej guri. Sidoqoftë, jeta atje nuk ishte e gjitha punë dhe shkencë. Chichen Itza është shtëpia e “tlachtli” më të madh (një lloj fushe sportive) në Amerikat. Në atë fushë, banorët luanin një lojë rituale me top të popullarizuar në të gjithë Mesoamerikën para-kolumbiane.
Qyteti antik i Petrës në Jordani, është i vendosur në një luginë të largët, e vendosur mes maleve dhe shkëmbinjve ranorë. Supozohej se ishte një nga vendet ku Moisiu goditi një shkëmb dhe uji shpërtheu. Më vonë Nabataeanet, një fis arab, e bëri atë kryeqytetin e tyre, dhe gjatë kësaj kohe ajo lulëzoi, duke u bërë një qendër e rëndësishme tregtare, veçanërisht për erëza. Gdhendësit e shënuar, Nabataeanët gdhendën në gur ranor banesa, tempuj dhe varre, të cilat ndryshojnë ngjyrën me zhvendosjen e diellit. Përveç kësaj, ata ndërtuan një sistem uji që lejonte kopshte të harlisura dhe bujqësi. Në kulmin e saj, Petra thuhet se kishte një popullsi prej 30,000 banorësh. Qyteti filloi të bjerë, megjithatë, pasi rrugët tregtare u zhvendosën. Një tërmet i madh në vitin 363 të erës sonë shkaktoi më shumë vështirësi dhe pas një goditje tjetër në 551, Petra u braktis gradualisht. Megjithëse u rizbulua në 1912, ai u injorua kryesisht nga arkeologët deri në fund të shekullit të 20-të, dhe shumë pyetje mbeten në lidhje me qytetin.
Kjo vendodhje e Inkasve afër Cuzco në Peru, u “zbulua” në vitin 1911 nga Hiram Bingham, i cili besonte se ishte Vilcabamba, një bastion i fshehtë i Inkasve i përdorur gjatë rebelimit të shekullit të 16-të kundër sundimit Spanjoll. Megjithëse ai pretendim më vonë u hodh poshtë, qëllimi i Machu Picchu ka hutuar studiuesit. Bingham besonte se ishte shtëpia e “Virgjëreshave të Diellit”, gra që jetonin në manastir nën një zotim të dëlirësisë. Të tjerë mendojnë se ka të ngjarë të ishte një vend pelegrinazhi, ndërsa disa besojnë se ishte një tërheqje mbretërore. (Një gjë që me sa duket nuk duhet të jetë është vendi i një reklame birre. Në vitin 2000 një vinç që po përdorej për një reklamë të tillë ra dhe theu një monument.) Ajo që dihet është se Machu Picchu është një nga disa rrënojat kryesore para-kolumbiane që është gjetur gati e paprekur. Pavarësisht izolimit relativ të tij të lartë në Malet e Andeve, ai përmban tarraca bujqësore, shesh, zona banimi dhe tempuj.
Krishti Shëlbuesi, një statujë kolosale e Jezusit, qëndron në majë të malit Corcovado në Rio de Janeiro. Origjina e saj daton menjëherë pas Luftës së Parë Botërore, kur disa brazilianë kishin frikë nga një «valë mosbesimi në Zot». Ata propozuan një statujë, e cila u projektua përfundimisht nga Heitor da Silva Costa, Carlos Oswald dhe Paul Landowski. Ndërtimi filloi në vitin 1926 dhe përfundoi pesë vjet më vonë. Monumenti që rezultoi është 30 metra i gjatë, duke mos përfshirë bazën e tij, e cila është rreth 28 metra e lartë dhe krahët e tij janë të shtrirë një gjatësi prej 28 metra. Kjo është skulptura më e madhe e Art Deco në botë. Krishti Shëlbuesi është bërë prej betoni të përforcuar dhe është i mbuluar me afërsisht gjashtë milion pllaka. Disi në mënyrë zhgënjyese, statuja shpesh është goditur nga rrufeja dhe në 2014 maja e gishtit të djathtë të Jezuit u dëmtua gjatë një stuhie.
Koloseu në Romë u ndërtua në shekullin e parë me urdhër të Perandorit Vespasian. Një shenjë e inxhinierisë, amfiteatri ka një madhësi prej 189 me 156 metra dhe përmban një sistem kompleks të kupolave. Ai ishte i aftë të mbante 50,000 spektatorë, të cilët shikonin një larmi eventesh. Ndoshta më të mirënjohurit ishin luftimet me gladiatorë, megjithëse burrat që luftonin me kafshët kanë qenë gjithashtu të zakonshme. Për më tepër, uji hidhej ndonjëherë në Koloseum për beteja ujore. Besimi se të krishterët janë martirizuar aty është sidoqoftë i debatueshëm. Sipas disa vlerësimeve, rreth 500,000 njerëz vdiqën në Koloseum. Për më tepër, kaq shumë kafshë u kapën dhe më pas u vranë atje, saqë specie të caktuara thuhet se u zhdukën.
7. Taj Mahal
Ky kompleks mauzoleumi në Agra, Indi, konsiderohet si një nga monumentet më ikonë të botës dhe është ndoshta shembulli më i mirë i arkitekturës Mughal. Ajo u ndërtua nga Perandori Shah Jahān (mbretëroi 1628–58) për të nderuar gruan e tij Mumtāz Maḥal, e cila vdiq në vitin 1631 duke lindur fëmijën e tyre të 14-të. U deshën rreth 22 vjet dhe 20,000 punëtorë për të ndërtuar kompleksin, i cili përfshin një kopsht të pamasë me një pishinë reflektuese. Mauzoleumi është bërë prej mermeri të bardhë që përmban gurë gjysmë të çmuar në modelet gjeometrike dhe të luleve. Kupola e saj madhështore qendrore është e rrethuar nga katër kupola më të vogla. Sipas disa raporteve, Shah Jahān dëshironte të kishte mauzoleun e tij të bërë nga mermeri i zi. Sidoqoftë, ai u rrëzua nga një prej djemve të tij para se të fillonte çdo punë./ https://www.britannica.com/list/9-noteworthy-bog-bodies-and-what-they-tell-us / KultPlus.com
Ka vdekur veprimtari i shquar, Shaqir Shaqiri, ish presidenti i Komitetit Olimpik të Kosovës.
Për vdekjen e tij, ka shprehur ngushëllimet e saj edhe ministrja e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Vlora Dumoshi.
“Me dhimbje të madhe mora lajmin për ndarjen nga jeta të veprimtarit të shquar, Prof. Dr. Shaqir Shaqiri, ish president i Komitetit Olimpik të Kosovës.
Shaqiri ishte president i KOK-ut në periudhën 1992-1996, duke i prirë Lëvizjes Olimpike në një kohë të vështirë për sportin e për vendin në përgjithësi.
Me profilin e tij shumëdimensional ai kontribuoi jo vetëm për sportin por edhe në shumë fusha të tjera. Ishte pjesëmarrës i UÇK-së dhe njeri me virtyte të larta njerëzore.
Në emrin tim si ministre dhe të MKRS-së i shpreh ngushëllimet më të sinqerta, familjes Shaqiri, Lëvizjes Olimpike në Kosovë dhe të gjithë atyre që patën nderin ta njohin.” / KultPlus.com
Lil Nas X e ka publikuar këngën festive “Holiday”, katër ditë pasi i ngacmoi fansat me një klip të shkurtër të bazuar në filmin “Back to the Future”, pjesë e së cilit ishte edhe aktori i filmave të famshëm, Michael J. Fox.
Në videoprojektin e ri muzikor, ylli i muzikës rep dhe country shfaqet në kostume të ndryshme, duke filluar nga babadimri i veshur me kostum të argjendtë e deri tek lodrat vallëzuese, duke e sjellë kështu një atmosferë të festive të fundvitit, transmeton Koha.
Për ta promovuar këngën e re, e cila është e dyta e lansuar brenda një viti, Lil Nas X ka vendosur t’i mbajë tri koncerte virtuale në platformën online të videolojërave “Roblox”, metodë kjo e praktikuar së fundmi nga artistët për ta promovuar muzikën e tyre, prej se koronavirusi e ka bërë të pamundur grumbullimin e njerëzve në një vend.
Lil Nas X është një artist i ri në skenën muzikore i cili famën botërore e arriti me suksesin e jashtëzakonshëm të këngës, “Old Town Road”, e sjellë në bashkëpunim me yllin e muzikës country, Billy Ray Cyrus.
Kjo këngë qëndroi në pozitën e parë të toplistës së100 këngëve me të mira “Billboard” për 17 javë rresht. Kështu, “Old Town Road” e theu rekordin dhe u bë kënga që ka qëndruar më së gjati në pozitën e parë, në historinë 61-vjeçare të kësaj topliste. Deri më sot, ajo i numëron rreth 562 milionë klikime në YouTube.
Ndërsa kënga e re, “Holiday”, e cila u lansua të premten më 13 nëntor ka rritur t’i marrë më shumë se 12 milionë klikime. / KultPlus.com
“E urrej telefonin celular të mamit tim”. Tema e një fëmije 7 vjeçar është virale dhe bën të reflektosh, çdo prind duhet ta lexojë atë. Fëmija shkruan një temë për varësinë e nënës së tij nga telefoni.
Një mësuese amerikane ka vendosur të publikojë temën e një nxënësi 7-vjeçar në profilin e tij në Facebook, arsyeja është e habitshme. Tema ishte bazuar në shpikjen që urrenin më së shumti dhe ky fëmijë shkroi në detyrën e tij se e urren celularin, sepse prindërit e tij janë gjithmonë në telefon. Mësuesja ishte vërtet e befasuar nga përgjigjet e nxënësve të saj, nga 21 nxënës, 4 kishin treguar telefonin celular si shpikjen më të neveritshme. Kështu, ai donte të lëshonte një lloj apeli, duke i ftuar të gjithë prindërit që të dëgjojnë fëmijët e tyre dhe të lënë telefonin e tyre celular.
“Dëgjoni fëmijët tuaj dhe lini celularin”, shkroi mësuesja në Facebook. Hartimi e fëmijës u bë virale pasi ai tha se si nëna e tij ishte gjithmonë me telefonin e saj në dorë: “Nuk më pëlqen telefoni sepse nëna ime është në telefon gjatë gjithë ditës. Një telefon ndonjëherë është një gjë e keqe. E urrej telefonin e mamit dhe do të doja që ajo të mos kishte pasur kurrë një të tillë. Kjo është një shpikje që nuk më pëlqen”.
Tema me shkrim dore u shoqërua me dizajnin e një celulari me një kryq dhe një fytyrë të trishtuar me një re të vogël që thoshte: “E urrej”.
“Çdo ditë të jetës sonë, bëjmë një depozitim të vockël në bankën e kujtesës së fëmijëve tanë”, thotë Charles Swindoll./bota.al/ KultPlus.com
USA, New Jersey, Jersey City, Father and son (8-9) sitting at table
Aktorët Jennifer Lopez, Tracee Ellis Ross dhe Tyler Perry, u nderuan të dielën mbrëma me çmime speciale “People’s Choice Awards”, në një ceremoni e cila ndër të tjera e përfshiu një performancë të rrallë të pop yllit kanadez, Justin Bieber.
Derisa rastet me koronavirus po rritet në Shtetet e bashkuara të Amerikës, organizatorët e kësaj ngjarje kishin vendosur ta mbajnë atë në Santa Monica të Kalifornisë, përpara një audience tërësisht virtuale.
Adhuruesit, njëherë votuesit e këtyre shpërblimeve patën rastin ta shikojnë ceremoninë nga shtëpia, përmes një videokonference e cila i transmetonte fytyrat e tyre live në një ekran gjigant brenda skenës, transmeton Koha.
Tracee Ellis Ross e cila gjatë mbrëmjes u nderua me çmimin “Ikonë e modës”, e shfrytëzoi fjalimin e saj për t’i nxitur shikuesit të jenë sa më aktiv në politikë, sidomos pas zgjedhjeve të fundit në Amerikë.
Në anën tjetër, Jennifer Lopez, me ta pranuar shpërblimin e saj special “People’s Icon Award”, tha se ëndrra e saj për t’u bërë një yll i showbizit, i kishin bërë ca njerëz përreth të ndihen jo rehat.
“Si një grua latine, ne nganjëherë duhet të punojnë dy herë më shumë për t’i kapur rastet më të mira në karrierë. Nganjëherë ëndrrat dhe ambicia ime i kanë bërë njerëzit shumë nervoz. Njerëzit më thoshin, ti je një valltare prandaj nuk mund të bëhesh aktore, ose ti je aktore pse dëshiron të bëhesh edhe këngëtare. Apo ti je artiste dhe njerëzit kurrë nuk do të marrin seriozisht si afariste. Por e dini, sa më shumë që më thoshin se nuk mund të bëja diçka, aq më shumë vullnet më jepnin që t’ia arrija qëllimet e mia. Prandaj, ja ku jap sot përpara jush, shumë falënderuese kur e di se suksesi im më i madh, nuk vjen nga arkëtimet e të hollave në arkat filmike apo numri i albumeve që i kam shitur, por nga dashura që e kam ndjerë nga të gjithë ju”, deklaroi Lopez.
Ndërsa aktori, regjisori dhe producenti i shquar amerikan, Tyler Perry, në këtë ceremoni u shpërblye me çmimin “2020 People’s Champion”, i cili e nderon angazhimin e tij në fushën e bamirësisë. Në fjalimin e tij pranues, Perry tha: “Sikur të heqja dorë nga ëndrrat e mia kur isha i pastrehë dhe po flija në veturë, apo kur nuk kisha ushqim për të ngrënë, atëherë këta njerëz të mirë që po i shihni tani në ekran, nuk do të ishin pjesë e jetës sime. Këta janë njerëzit që janë të lidhur me ëndrrat dhe fatin tënd, dhe secili person e meriton t’i arrijë qëllimet e veta në jetë. Vazhdoni të punoni dhe mos u ndalni kurrë”.
Këngëtarja me prejardhje shqiptare, Bebe Rexha, ishte në mesin e të famshmëve që i prezantuan shpërblimet “People’s Choice”, dhe me këtë rast ia ndau çmimin “Emisioni më i mirë ditor”, prezantueses së njohur Ellen DeGeneres. Kjo e fundit triumfoi në këtë kategori sërish, pavarësisht dhe ky vit ishte kritik për shoun e saj “The Ellen DeGeneres Show”, pas përballjes me akuza dhe kritika për një ambient toksik të punës.
“I falënderoj të gjithë adhuruesit e mi që më kanë mbështetur vazhdimisht. Nuk di t’iu tregoj sa falënderuese jam dhe çfarë domethënie ka ky çmim për mua sivjet. Është më shumë se që mund ta imagjinoni”, citohet të ketë thënë DeGeneres.
Gjatë ceremonisë të së dielës, u nderuan yje të shumtë të tillë si: Mandy Moore e cila e fitoi çmimin “Aktorja më e mirë në dramë”, Will Smith u shpall “Aktori më i mirë”, Tiffany Haddish u emërua “Aktorja më e mirë”, Justin Bieber e fitoi çmimin “Artisti më i mirë” ndërsa Ariana Grande u shpall “Artistja më e mirë e vitit”, grupi “BTS” triumfoi në disa kategori të mbrëmjes përfshirë këtu kategorinë “Kënga më e mirë” me hitin e tyre “Dynamite”, ku e nominuar ishte edhe Dua Lipa, Doja Cat u shpall “Artistja më e mirë e re”, Jimmy Fallon e fitoi çmimin “Emisioni më i mirë i natës” dhe të tjerë.
Ceremonia “People’s Choice Awards” e cila veçohet për faktin se fituesit e të gjitha kategorive, përzgjidhen nga publiku, këtë vit u prezantua nga këngëtarja dhe aktorja, Demi Lovato. / KultPlus.com
Përfaqësues nga 44 shtete, më 16 nëntor 1945, u mblodhën në Londër për të “ndërtuar paqe në mendjen e njerëzve”, për të krijuar një organizatë që do të mishëronte një kulturë të mirëfilltë paqeje, mbështetur në solidaritetin intelektual dhe moral të njerëzimit për të parandaluar shpërthimin e një lufte tjetër botërore.
Në këtë konferencë u themelua UNESCO, akronim në gjuhën angleze për Organizatën e Kombeve të Bashkuara për Arsim, Shkencë dhe Kulturë.
Kushtetuta e UNESCO-s, nënshkruar më 16 nëntor 1945, hyri në fuqi një vit më vonë, pas ratifikimit nga 20 vende: Australia, Brazili, Kanada, Kina, Çekosllovakia, Danimarka, Republika Dominikane, Egjipti, Franca, Greqia, India, Libani, Meksika, Zelanda e Re, Norvegjia, Arabia Saudite, Afrika e Jugut, Turqia, Britania e Madhe dhe SHBA.
Sesioni i parë i Konferencës së Përgjithshme të UNESCO-s u mbajt në Paris nga 19 nëntor-10 dhjetor 1946 me pjesëmarrjen e përfaqësuesve nga 30 vende me të drejtë vote.
Përndryshe, Kosova në vitin 2015 ka aplikuar në këtë organizatë, por nuk ka arritur të anëtarësohet për tri vota. / KultPlus.com
“Shumë njerëz thonë: “Nënë Terezë, Ju i llastoni të varfrit, sepse u jepni gjithçka pa asnjë kundërshpërblim”. Mirëpo, neve nuk na llaston më shumë, se sa Zoti vetë. Shikoni: Ju keni sy të mirë dhe mund të lexoni. Si do të ishte, nëse Zoti Juve do t’ju kërkonte para, që Ai ju ka falur juve sytë. Ose, shikoni përjashta, se si ndriçon dielli. Si do të ishte, nëse Zoti do të na thoshte neve, ju duhet të punoni pesë orë, që të fitoni dy orë ndriçim të diellit.”/ KultPlus.com
Këto ditë nëntori në Shqipëri nuk i përkasin vetëm panairit të librit, por edhe promovimit të letërsisë suedeze, autorja e radhës që vjen në gjuhën shqipe nga përkthyesja Entela Tabaku është Anne Swärd.
“Botimet Pegi e pritën shumë me entuziazëm përkthimin e këtij romani dhe me gëzoi shumë se kisha dëshirë ta kishim në shqip. Prania e romanit, kjo lidhje kaq internsive mes dy fëmijëve në mes të luftës dhe fati i tyre. Po duke lexuar dalë ngadalë lexuesi zbulon se protagonisti i vërtetë i romanit nuk është prania po mugnesa, mungesa e së vërtetës, e komunikimit, e vendlindjes dhe meqënëse të gjithë personazhet janë të shpërngulur në një farë mënyrë”, rrëfen përkthyesja Tabaku
Ajo thotë se autorja suedeze Anne Swärd ka një stil të vetin të pazakontë të për përkthimin tonë shqip, që synon përkthim të plotë të rrjedhshëm që gati gati tingëllon më mirë se origjinali. “Ndërsa Ana Swärd shkruan një prozë të ngjeshur, intensive në një bashkërenditje të dendur që gati gati e lë fizikisht lexuesin pa frymë. Këto mungesa të papritura të fjalisë për ta paraqitur këtë ankth që personzahet ndjenë në libër dhe kjo do më pëlqente ta kishim në shqip”, vijon Tabaku.
Anne Sward është shkrimtare suedeze mjaft e njohur në vendin e saj. Ka debutuar më 2003 me një roman që u bë pjesë e finalistëve August Prize (çmimi më i lartë letrar skandinav). Romani i saj i tretë, `Deri në frymën e fundit`, u shpall romani më i mirë i vitit nga Bokcirklar Stora Lasarpriset (Çmimi i Lexuesve). Librat e saj janë përkthyer në mbi tetëmbëdhjetë gjuhë. Në vitin 2019, ajo u bë pjesë e Akademisë Suedeze./ diaspora shqiptare/ KultPlus.com
