Claude Ruiz Picasso, djali i vogël i artistit spanjoll Pablo Picasso, ka vdekur në Zvicër në moshën 76-vjeçare. Lajmi është konfirmuar nga avokati i tij, por nuk ka dhënë detaje mbi shkaqet e vdekjes.
Claude ishte një fotograf dhe regjisor filmi, i cili gjithashtu menaxhoi pasurinë e babait të tij nga viti 1989 deri në korrik të këtij viti, kur ia dorëzoi përgjegjësinë motrës së tij më të vogël, Paloma.
Claude punoi si asistent i fotografit të famshëm Richard Avedon për gati një vit dhe punoi si fotoreporter për Time Life, Vogue dhe revistën amerikane Saturday Review. Në vitin 2011 iu dha nderimi më i lartë i Francës, Legjioni i Nderit, për punën e tij si artist dhe si administrator i caktuar nga gjykata i pasurisë së babait të tij.
Picasso kishte katër fëmijë. Claude dhe Paloma ishin fëmijët e tij me artisten franceze Françoise Gilot, e cila vdiq në qershor në moshën 101-vjeçare. Djali i tij i madh, Paul, nga martesa me balerinën Olga Khokhlova, vdiq në vitin 1975. Maya, vajza e tij me modelen franceze Marie-Therese Walter, vdiq në vitin 2022.
Picasso ndërpreu kontaktet me Claude dhe Palomën pasi Gilot, ish-gruaja e tij, shkroi një kujtim për jetën e tyre së bashku. Ai u përpoq të parandalonte botimin e librit të saj të vitit 1964, me titull “Jeta me Pikason”.
Në vitin 1970, 22-vjeçari Claude paditi në Francë për t’u njohur si djali legjitim, dhe rrjedhimisht trashëgimtar. Gjykata vendosi në favor të tij dhe Paloma, vëllezërit e motrat u bënë trashëgimtarë të Picasso-s një vit pas vdekjes së tij në 1973.
Pasuria e Pikasos mbetet një nga dinastitë më të pasura në botën e artit. Kur Picasso vdiq në moshën 91-vjeçare në vitin 1973, ai la pas më shumë se 45,000 vepra, mes tyre 1,885 piktura, 1,228 skulptura, 7,089 vizatime, 30,000 printime, 150 libra skicash dhe 3,222 vepra qeramike. Ai la edhe miliona para. Në total, pasuria vlerësohej në 650 milion £ në atë kohë./KultPlus.com
Edicioni i parë i Festivalit Ndërkombëtar të Fotografisë – FOTOIST, premton të jetë një festë vizuale për të gjithë.
Ekspozitat madhështore si “Rrethimi i Sarajevës”, që paraqet veprat e jashtëzakonshme të fotografit të njohur Paul Lowe, “The Hollow of the Hand” nga Seamus Murphy dhe P.J. Harvey, “Yves Saint Laurent” nga Pierre dhe Alexandra Boulat që kanë fotografuar për firmën për katër dekada, si dhe ekspozitat e fotografëve vendorë, Ferdi Limani dhe Jeton Karahoda, janë vetëm disa nga aktivitetet e programit.
Festivalin e përuruan Kryeministri Albin Kurti, zëvendëskryeministrja, Emilia Redžepi, ministri Hajrulla Çeku, shumë artistë dhe adhurues të fotografisë.
Muzeu Kombëtar, Biblioteka Kombëtare, Galeria Kombëtare, Kino Armata, Galeria Qahili, janë disa nga vendet ku do të mbahen ekspozitat, ligjëratat, debatet e bisedat mes artistësh, shfaqjet e filmave dhe fotosesionet, të cilat vazhdojnë deri me 29 gusht.
Me qëllim të promovimit të fotografisë dhe jetës kulturore përmes tyre, MKRS qëndron si një nga mbështetësit kryesorë prapa Fotoist – International Photography Festival./KultPlus.com
Një muze i ndërtuar në Shqipëri në vitet 1980 për të nderuar diktatorin shumëvjeçar komunist Enver Hoxha, i njohur ndryshe si Piramida, po shndërrohet në një qendër trajnimesh kompjuterike për të rinjtë, duke hequr gjurmën e fundit të së kaluarës së izoluar dhe represive të vendit, sipas një artikulli të botuar në të përditshmen “The Straits Times”.
Ndërtesa dikur shfaqte pasuritë personale dhe fotografitë e mëdha të Hoxhës, i cili e shkëputi Shqipërinë nga bota e jashtme nën sundimin e ashpër stalinist për 40 vjet, duke zgjeruar shkrim-leximin dhe kujdesin shëndetësor, por duke lënë shumicën e shqiptarëve në varfëri të regjimentuar.
Tani ish-muzeu, i ridizajnuar nga arkitekti holandez Winy Maas, po përgatitet të presë qindra të rinj shqiptarë të etur për trajnime në teknologjinë kompjuterike dhe kodimin, pjesë e përpjekjes së qeverisë për lidhje më të ngushta me Bashkimin Evropian.
Arkitektët, të cilët përfshinin vajzën e Hoxhës, Pranvera, e projektuan ndërtesën në formën e një piramide që lavdëronte liderin si një faraon të stilit egjiptian.
Muzeu u përfundua në vitin 1988, tre vjet pas vdekjes së Hoxhës dhe dy vjet para rënies së sundimit të izoluar komunist, duke i lënë vendin demokracisë.
Leon Cika, një nga kuratorët origjinalë të muzeut, tha se në kohën kur ai përfundoi, ndërsa regjimet e dominuara nga sovjetikët në të gjithë Evropën Lindore po fillonin të shkatërroheshin, ai ndjeu se do të ishte “lopata e fundit për një monument të komunizmit” në Shqipëri.
Në të vërtetë, pas rrëzimit anarkik të komunizmit në kombin jugor të Ballkanit, krahët si piramidë të ndërtesës, të ruajtura gjatë rinovimit, u përdorën nga fëmijët si rrëshqitje në mungesë të këndeve të lojërave.
Pamja e jashtme e rinovuar rrethore përbëhet nga shkallët që vizitorët vendas dhe të huaj i ngjitin për të fituar një pamje panoramike të kryeqytetit Tiranë, i cili është shndërruar në një qytet modern dhe plot gjallëri.
Brendësia kubistike përmban atë që duken si grupe kontejnerësh të grumbulluar, të cilat do të shërbejnë si klasa, duke u ngritur disa kate në kupolën origjinale të qelqit.
Shqiptarët ishin të ndarë për vite me radhë se si ta përshtatnin ndërtesën në përputhje me demokracinë e tyre në zhvillim, me disa të hidhëruar për trashëgiminë represive të Hoxhës që kërkonin që ajo të rrafshohej dhe të tjerë donin ta ruanin atë si një ikonë arkitekturore.
Në vitet pasuese, aty u ngrit një klub nate, një stacion televiziv dhe madje u vendosën edhe zyrtarë të NATO-s gjatë ndërhyrjes së aleancës për të ndalur luftën në Kosovën fqinje në vitin 1999.
“Ishte një monument arkitektonik si asnjë tjetër”, tha Ilda Qazimllari, drejtoreshë e investimeve në zyrën e kryebashkiakut të Tiranës.
“Nga ana tjetër, ideja fillestare ishte që të kishim një mauzole për të kujtuar Hoxhën dhe kjo është arsyeja pse njerëzit donin të fshinin simbolin e vetëm të mbetur nga koha komuniste”, shtoi ajo./KultPlus.com
Tourists visit the redesigned pyramid that was formerly a museum built to honour late Communist dictator Enver Hoxha, in Tirana, Albania, August 18, 2023. REUTERS/Florion Goga
Një shekull e gjysmë para fetishizmit ndaj dështimit tonë modern, një çështje thelbësore kjo dhe filozofike për vlerën që mbart.
Filozofi, poeti, kompozitori dhe shkrimtari Friedrich Nietzsche (15 tetor,1844-25 gusht,1900) është burri më i qëndrueshëm dhe me më shumë ndikim në shoqërinë njerëzore. Është mjaft e njohur konsiderata që ai ka për masën e filozofëve, ku ai ju referohet atyre si “kokë-lakra“ dhe një herë është qarë duke thënë:”Është fati im që të jem njeriu i parë i denjë. Kam një frikë të tmerrshme se ndoshta një ditë do të konsiderohem si i shenjtë.”
Në një letër, ai i konsideron brezat e ardhshëm të begatë, që i përkasin një niveli të lartë mirëqenieje meqë kanë mundësi të shijojnë punën e tij:“Mua më duket se të marësh një nga librat e mi në dorë, është nderi më i madh që mund t’i bësh vetes. „
Një shekull e gjysmë më vonë, egoja e shëndetshme e Nietzsche-s është vërtetuar bindshëm, me një arsyetim çuditërisht mjaft modern: siguria me të cilën ai pohon se shpërblimet më të mëdha të jetës vijnë nga dora e mjerimit.
Më shumë se një shekull para “dhuratës së dështimit” dhe fetishizmit ndaj dështimit si një kanal drejt paturpësisë, Nietzsche lavdëroi këto vlera në mënyrë të barabartë, si pjesë të madhështisë dhe të qartësisë.
Në një nga shumë aforizmat tij emblematike, të shkruara më 1887 dhe të botuar në përzgjedhjen pas vdekjes nga fletoret e tij ”The Will to Power”,Nietzsche shkruan nën titullin kryesor: «Llojet e dishepujve të mi»:
“Për ato qenie njerëzorë që përbëjnë sadopak shqetësim për mua, dëshiroj dhe ju uroj vuajtje, shkatërrim, sëmundje, keqtrajtim, fyerje dhe ofendim. Dëshiroj të mos mbeten të panjohur me vetëpërbuzjen dhe torturën e dyshimit të personit të vet apo mjerimin e pasmposhtjes. Nuk kam as grimcën më të vogël të mëshirës për ta, sepse ju uroj të vetmen gjë që mund të provojë sot nëse dikush ka sado pak vlera apo jo, në qoftë se reziston.” / KultPlus.com
Teatri Kombëtar i Kosovës filloi provat e shfaqjes së radhës “Ditë vere” të autorit Slawomir Mrozek në regji të regjisorit Kaltrim Balaj.
Në një ditë të bukur vere pa diell, ballafaqohen njerëzit dhe fatet e tyre. Dëshira për të jetuar dhe pamundësia për të dëshiruar është një nga faktet kryesore që përballen personazhet e kësaj shfaqje. “E keqja është dëshira për gjithçka dhe nuk merr asgjë” dhe “e keqja është kur nuk do asgjë sepse ke gjithçka” .
PriFest prezanton jurinë e filmave të metrazhut të mesëm. Kjo kategori përfshin filma nga 25-60 minuta dhe PriFest është i vetmi festival në rajon që ka këtë kategori filmash.
Dhe anëtarët e jurisë janë:
Shahar Rosen u diplomua me nderime nga JSFS, Jerusalem, 1996. Është vlerësuar me regjisorin më të mirë në Konkursin e Filmave të Shkurtër të Çmimeve të Institutit të Filmit Izraelit. Çmuar Drama më e mirë televizive për “Mother V” në Festivalin e Filmit në Jerusalem 2001.
Përmendje e veçantë në Cinema Tout Ecran, Zvicër. Liebe Perla mori çmimin Magnolia në festivalin e filmit në Shangai dhe dokumentari më i mirë në Festivalin e Filmit në Stamboll 2000. Skenari më i mirë për “Rosat, një legjendë urbane” në POFF, Talin 2022. Mësues i kualifikuar i Chubbuck Technique dhe themelues i Studios së Aktrimit Chubbuck Israel.
Rina Krasniqi është një aktore kosovare. Ajo filloi të këndojë, të aktrojë dhe të performojë në moshën katër vjeçare. Pas diplomimit në Akademinë e Arteve në Prishtinë, ajo u zgjodh në rolin e saj të parë për “Virgjëresha Shqiptare” (2021). Filmi mori çmime në çdo festival të madh filmi ku mori pjesë. Duke bërë histori, Rina fitoi çmimet “Aktorja më e mirë” dhe “Aktori më i mirë” për rolin e saj si Luana/Jack në edicionin e vitit të kaluar të PriFest (2022). Rina vazhdon të japë performanca magjepsëse dhe karriera e saj është në ngjitje duke e forcuar atë si një yll ndërkombëtar në rritje. Veprat e tjera të saj përfshijnë: ‘Illyricvm’ (2022) dhe Heshtja e Sirenave (2023). Belkıs Bayrak lindi në Turqi në vitin 1984 dhe mori diplomën master në Film dhe Televizion në Universitetin Bilgi të Stambollit. Ajo realizoi filmin e saj të parë të shkurtër The Apartment në 2018. Ajo themeloi kompaninë e saj të prodhimit Saba Film. Filmi i saj i dytë i shkurtër Cemile u shfaq në më shumë se 50 festivale ndërkombëtare të filmit duke përfshirë Dublinin, Stambollin, Bosforin, Shorts Mexico dhe fitoi disa çmime. Filmi i saj debutues Gulizar ishte fitues i çmimit të pikut më të mirë në PriForum në vitin 2019. Filmi është aktualisht në post-produksion dhe i pari bashkëprodhim Turqi-Kosovë. Ajo është një studente e Torino Film Lab, Reclaim The Frame’s Filmonomics Program dhe një anëtare e EWA.
Si sot, më 25 gusht 1900, lindi Prof. Hasan Ceka, njeriu që vuri themelet e arkeologjisë shqiptare.
Hasan Ceka studioi në Vjenë ku u dallua si student i shkëlqyer. Pas kthimit në Shqipëri, në vitin 1930, punoi në Bibliotekën Kombëtare, krijoi një koleksion arkeologjik, të cilin edhe sot e trashëgon Biblioteka e Institutit të Arkeologjisë, ndërsa ka përfaqësuar Shqipërinë pranë misioneve të huaja arkeologjike në Apolloni e Butrint.
Në vitin 1947 drejtoi ekspeditën e parë arkeologjike në Apolloni si dhe punën për krijimin e Muzeut Arkeologjik Etnografik në Tiranë. Në 1956-të kthehet në Apolloni për t’ia kushtuar qytetit antik tërë veprimtarinë e tij kërkimore e studimore. Cekës i takon merita e zbulimit të një kompleksi arkitektonik në afërsi të ndërtesës së Agonoteteve, e nimfeut të qytetit dhe e shumë veprave të tjera.
Prof. Ceka u nda nga jeta më 2 nëntor 1998.
DPA ka publikuar edhe një fotografi nga Prof. Hasan Ceka si dhe promemoria mbi ndërtimin dhe formimin e Muzeut Kombëtar nga arkeologu, Hasan Ceka, e cila ruhet në AQSH. / KultPlus.com
Filmi më i ri i cili po thyen rekordin kudo në botë, “Barbie” do të shfaqet në Liban siç është planifikuar në fund të këtij muaji, pavarësisht thirrjeve për ndalimin e tij.
“Një komitet i ngarkuar për censurimin e filmave, i cili përbëhet nga përfaqësues të sigurisë publike dhe Ministrisë së Ekonomisë, e pa “Barbie” dhe nuk gjeti asgjë që binte në kundërshtim me “vlerat në Liban”, sipas një burimi.
“Barbie” shkaktoi polemika në Liban pasi ministri i Kulturës Mohammed Mortada, i cili është i afërt me të dyja lëvizjet myslimane shiite libaneze, Hezbollah dhe Amal, bëri thirrje për ndalimin e filmit, duke pretenduar se ai promovon homoseksualitetin dhe transformimin seksual.
Ministri tha se filmi jep një ide të shëmtuar të refuzimit të kujdestarisë së babait, dhe nënvlerëson dhe tall rolin e nënës, duke vënë në pikëpyetje domosdoshmërinë e martesës dhe ndërtimin e një familjeje.
I përballur me një reagim të madh nga aktivistët dhe zyrtarë të tjerë libanezë, Mortada më vonë tha se ndalimi ishte vetëm një kërkesë në emër të tij, dhe se çështja ishte përtej kompetencave të tij.
Sipas operatorit të kinemasë Vox, “Barbie” do të shfaqet në kinematë libaneze duke filluar nga 31 gushti.
Muajin e kaluar, shefi i Hezbollah, Hassan Nasrallah nisi një sulm ndaj komunitetit LGBT në Liban.
Ai tha në një ceremoni fetare se homoseksualët përbëjnë një “rrezik të afërt” dhe u bëri thirrje autoriteteve libaneze të ndërmarrin veprime.
Algjeria dhe Kuvajti e ndaluan filmin “Barbie”, por Arabia Saudite, e njohur për institucionet e saj konservatore islamike, e lejoi shfaqjen e tij./KultPlus.com
Ryan Gosling, left, and Margot Robbie pose for photographers upon arrival at the premiere of the film ‘Barbie’ on Wednesday, July 12, 2023, in London. (Vianney Le Caer/Invision/AP)
“NGA TRI metamorfozat e shpirtit po ju them: Si shpirti bëhet deve, deveja luan dhe luani më në fund fëmijë. Shumë gjëra të rënda janë atje për shpirtin, shpirtin e fortë nderues që do të duronte shumë: sepse e rënda dhe më e rënda dëshiron forcën e saj.
Çfarë është e rëndë? kështu pyet shpirti që do të duronte shumë, dhe pastaj ulet në gjunjë si deveja dhe dëshiron të jetë i ngarkuar mirë.
Cila është gjëja më e rëndë, heronj? pyet shpirti që do të duronte shumë, që të mund ta marr mbi vete dhe të gëzohem me forcën time.
A nuk është kjo: Të poshtërosh veten për të mpirë krenarinë e dikujt? Të shfaqësh marrëzinë e dikujt në mënyrë që të tallesh me mençurinë e tij?
Apo është kjo: Të braktisim kauzën tonë kur ajo triumfon? Të ngjitesh në male të larta për të tunduar tunduesin?
Apo është kjo: Të ushqehesh me lisat dhe barin e diturisë dhe për hir të së vërtetës të vuash urinë në shpirt?
Apo është kjo: të jesh i sëmurë dhe të largosh ngushëlluesit dhe të bësh miq i të shurdhërve, të cilët nuk i dëgjojnë kurrë kërkesat e tua?
Apo është kjo: të hysh në ujë të ndyrë kur është uji i së vërtetës dhe të mos shmangësh bretkosat e ftohta dhe kalamajtë e nxehtë?
Apo është kjo: të duam ata që na përbuzin dhe t’i japim dorën fantazmës që përpiqet të na trembë?
Të gjitha këto gjëra më të rënda, shpirti që do të mbante shumë i merr përsipër: si deveja, e cila, kur ngarkohet, nxiton në shkretëtirë, kështu e shpejton shpirtin në shkretëtirën e saj.
Por në shkretëtirën më të vetmuar ndodh metamorfoza e dytë: këtu shpirti bëhet luan; ai do të kapë lirinë e tij dhe do të jetë zot në shkretëtirën e tij. Këtu ai kërkon zotërinë e tij të fundit: ai dëshiron të luftojë atë dhe Zotin e tij të fundit; për fitore do të luftojë me dragoin e madh. Kush është dragoi i madh që shpirti nuk dëshiron ta quajë më Zot?
“Ti do”, quhet dragoi i madh. Por shpirti i luanit thotë: “Unë do”.
“Ti do,” shtrihet në shtegun e tij, që shkëlqen me ar – një bishë e mbuluar me luspa; dhe në çdo peshore shkëlqen një “Ti do të jesh!” Vlerat e një mijë viteve shkëlqejnë në ato peshore dhe kështu flet më i fuqishmi nga të gjithë dragonjtë: “Të gjitha vlerat e të gjitha gjërave shkëlqejnë mbi mua. Çdo vlerë është krijuar prej kohësh dhe unë jam i gjithë vlera e krijuar. Vërtet, nuk do të ketë asnjë më shumë ‘do’”.
Kështu flet dragoi.
Vëllezërit e mi, pse shpirti ka nevojë për luanin? Pse nuk mjafton bisha e barrës, e cila heq dorë dhe nderon?
Të krijosh vlera të reja – që as luani nuk mund t’i realizojë: por të krijosh për vete lirinë për krijimin e ri – atë liri mund ta kapë fuqia e luanit. Për të krijuar lirinë për veten dhe për t’i dhënë një Jo të shenjtë edhe detyrës: për këtë, vëllezërit e mi, duhet luani.
Të marrësh të drejtën për vlera të reja – ky është supozimi më i frikshëm për një shpirt bartës dhe nderues. Për një frymë të tillë është pre dhe vepër e një bishe grabitqare. Ai dikur e donte “Ti do” si më të shenjtën: tani është i detyruar të gjejë iluzionin dhe arbitraritetin edhe në gjërat më të shenjta, që liria nga dashuria e tij të jetë pre e tij: luani duhet për një pre të tillë.
Por më thoni, vëllezërit e mi, çfarë mund të bëjë fëmija, që as luani nuk mundi ta bëjë? Pse luani grabitqar duhet të bëhet ende fëmijë?
Fëmija është pafajësia dhe harresa, një fillim i ri, një lojë, një rrotë vetërrotulluese, një lëvizje e parë, një Po e shenjtë. Për lojën e krijimit, vëllezërit e mi, nevojitet një Po e shenjtë: shpirti tani do vullnetin e tij; i dëbuari i botës tani pushton botën e tij.
Nga tre metamorfozat e shpirtit ju kam treguar: si shpirti u bë deve, deveja luan dhe luani më në fund fëmijë.
Aida Buturoviq ishte një nga studentet më të mira në degën e Letërsisë në Universitetin e Sarajevës. Fliste pesë gjuhë. E donte kulturën dhe librat. Librat, si ata që ndodheshin në Bibliotekën e Sarajevës ku ishin tre milionë libra si dhe qindra dokumente origjinale nga koha e Perandorisë Osmane dhe monarkisë austro-hungareze.
Ato ishin dëshmi e historisë qindravjeçare të Bosnjës dhe të identitetit të një shoqërie multikulturore. Serbët e dinin mirë këtë, ndaj në prill të vitit 1992 filluan të rrethonin qytetin. Disa muaj më vonë, në gusht të të njëjtit vit, ushtria serbe nën komandën e Radovan Karaxhiqit dhe gjeneralit Ratko Mlladiq, kishte nën shënjestër ndërtesën e bibliotekës të njohur si “Vijeçnica”.
Aida ishte atje, sepse punonte aty, sepse i donte librat, sepse nuk mendonte se ishte e drejtë që të prekeshin librat.
Sot 31 vite më pare, kur bombat filluan të shkatërronin bibliotekën, ajo nuk mendoi për asnjë çast që të largohej por vrapoi për të shpëtuar librat – historinë e Bosnjës.
Ndërkohë që të gjithë po largoheshin e zjarret po bëheshin gjithnjë e më të fuqishme, Aida arriti të merrte disa prej tyre, pastaj akoma disa të tjerë, duke u munduar që të shpëtonte sa më shumë që të ishte e mundur. Në fund erdhi shpërthimi përfundimtar që i morri jetën dhe shkatërroi tre milionë libra.
“Biblioteka Kombëtare në Sarajevë u dogj tre ditë me radhë, ditë në të cilat mbi Sarajevë fluturonin zogj të zinj”, shkruante atëherë shkrimtari Valerijan Zujo: “Janë fletët e djegura nga libri i madh për ngritjen dhe rënien e Bosnjës dhe Sarajevës.” / KultPlus.com
Ka disa ditë që ka nisur rrugëtimin e tij edicioni i dytë i projektit kulturor rumuno-shqiptar “Ana – Rozafa”, që synon të afrojë nga ana kulturore muzikantë nga Rumania dhe Shqipëria – vende që ndajnë të njëjtën hapësirë kulturore ballkanike, përcjell KultPlus.
Kështu, nga 14 gjer më 27 Gusht 2023, po mbahen një sërë koncertesh në qytetin e Shkodrës dhe rrethinat nga dy grupe muzikore rumune, njëri jazz dhe tjetri muzikë klasike. Ata po performojnë në evente të rëndësishme kulturore shqiptare: Shkodra Jazz Festival dhe Rrok Academy. Gjithashtu, ata do të marrin pjesë në një sërë masterclass-esh dhe shkëmbime përvojash në Shqipëri, duke bashkëpunuar me artistë nga e gjithë rajoni ballkanik.
Rumania do të përfaqësohet nga grupet PopFolklorica (Ovi, Mihaela Zlat, Sorin Zlat, Frații Cazanoi) dhe Enescu Young Strings (Andreea Ioana Nistor, Alesia Mihai, Ștefan Ciceu, Carla Herescu). Të dy grupet do të performojnë muzikë rumune në Shkodra Jazz Festival përpara një audience prej mbi 2,000 njerëzve dhe do të bashkëpunojnë me muzikantë shqiptarë për të zhvilluar repertore të reja bazuar në tema muzikore specifike të të dy vendeve. PopFolklorica: PopFolklorica përbëhet nga artistë të shquar që vijnë nga stilet muzikore që variojnë nga jazz-i te motown apo soul, me elemente etno dhe folklorike. Nën këtë koncept unik, i nisur nga solisti Ovi (Ovidiu Jacobsen – Cernăuțescu, i cili mori vendin e tretë në Eurovision 2010 së bashku me Paula Seling) – piano dhe zë, Mihaela Zlat – zë, së bashku me pianistin Sorin Zlat dhe anëtarët e njohur të grupit Frații Cazanoi, PopFolklorica tejkalon kufijtë muzikorë të skenës rumune, falë versatilitetit instrumental dhe energjisë vibruese që ofrojnë si një grup i unifikuar me personalitete krijuese kaq të ndryshme.
Enescu Young Strings: Enescu Young Strings promovon muzikantë të rinj në fillim të karrierës së tyre, të cilët tashmë kanë dalluar veten me rezultate të shquara në konkurse dhe në skenë. Violinistet Andreea Ioana Nistor, së fundmi pranuar në seksionin e violinës të Akademisë Mbretërore të Muzikës në Londër, Alesia Mihai, violonçelisti Ștefan Ciceu dhe flautistja Clara Herescu do të prezantojnë për audiencën shqiptare një program ekskluzivisht rumun të kompozitorëve përfaqësues të shekujve XX – XXI. Kështu, PopFolklorica do të performojë më 23 Gusht, në ora 18:30, në qytetin e Shkodrës në Rrok Academy, dhe më 25 Gusht, në ora 20:30, në Sheshin pranë Bashkisë në të njëjtin qytet. Kuarteti Enescu Young Strings do të performojë në të njëjtin qytet më 20 Gusht, në ora 20:30, në Banesën Oso Kuka, dhe më 27 Gusht, në ora 19:30, në Orkestrën e dhomës Skanderbeg. Titulli i projektit “Ana-Rozafa” flet për mitin themelor dhe metaforën e sakrificës së krijimit, një temë e pranishme në legjenda nga të dy hapësirat, rumune dhe shqiptare.
“Duke vijuar një bashkëpunim të nisur në 2021 mes shoqatave UCIMR dhe Rrok Jakaj – partneri ynë nga Shqipëria, projekti ‘Ana – Rozafa’ forcon një lidhje kulturore të natyrshme mes artistëve të të dy vendeve që kanë shumë të përbashkëta, përfshirë legjendën e vjetër të sakrificës së krijimit, përmes dy personazheve femërorë të sakrifikuar brenda mureve të Manastirit Argeș – Ana – dhe respektivisht të kalasë së Skutarit në Shkodër – Rozafa”, thotë Sebastian Gheorghiu, menaxher kulturor dhe anëtar i Bordit Drejtues të UCIMR.
Projekti Ana – Rozafa është organizuar nga Shoqata UCIMR – Uniunea de Creație Interpretativă a Muzicienilor din România – në partneritet me Shoqatën Kulturore Rrok Jakaj dhe bashkëfinancuar nga Instituti Kulturor Rumun, përmes Programit Cantemir – program financimi për projekte kulturore të dedikuara bashkëpunimit ndërkombëtar. / KultPlus.com
Seminari Ndërkombëtar për Gjuhën, Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare përmbylli punimet e edicionit të 41-të.
Ky edicion i sivjetmë i Seminarit arriti ta vazhdojë traditën si kryengjarje e albanologjisë dhe përmbushi misionin e seminarit- afirmimin e shqipes kudo në botë.
Seminari i përvitshëm ka bërë për vete edhe albanologë dhe etnologë nga vende të tjera, duke sjellë emra të njohur ndërkombëtarisht të gjuhësisë. Prania e emrave të shquar në fushë të studimeve albanologjike dhe shpalosja e rezultateve të tyre shkencore, si dhe interesimi i madh i seminaristëve për ta mësuar shqipen, janë tregues të rëndësishëm të mbarëvajtjes së edicionit të 41-të të Seminarit të Prishtinës.
Seminari për Gjuhën, Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare vlerësohet si një prej ngjarjeve më të rëndësishme dhe kontributin më të madh në fushën e shkencave albanologjike. / KultPlus.com
Grupi muzikor vienez “Znap” dhe këngëtarja me famë ndërkombëtare Patricia Moreno, kanë performuar mbrëmë në sheshin para Bashkisë Shkodër, në natën e parë të koncerteve përmbyllëse të “Shkodra Jazz Festival 2023”, që do të vijojnë deri më 27 Gusht.
Sonte në skenë do të jetë grupi nga Rumania “Popfolklorica”. Grupi rumun do të performojë në sheshin para Bashkisë Shkodër, në orën 22:00.
Dy karakteristika e bëjnë këtë grup një eksperiment të jashtëzakonshëm. E para, është ideja e drejtorit të grupit, Ovi, laureat çmimesh në Eurovision 2010 dhe 2014, për të bashkuar personalitete tashmë shumë të spikatura individualisht në skenën rumune.
E dyta, është zgjedhja e mënyrës së krijimtarisë, që niset nga pasuria e jashtëzakonshme etnomuzikore rumune për ta pasuruar atë me gjetje interesante të frymëzuara nga stilet jazz, blues, motown ose vintage soul.
Të tjerë solistë dhe grupe të mirënjohura muzikore do të jenë në skenë në dy ditët e fundit të edicionit të 14-të “Shkodra Jazz Festival”, organizuar nga Shoqata Kulturore “RROK JAKAJ”, me mbështetjen e Bashkisë Shkodër dhe partnerë të tjerë./ atsh / KultPlus.com
Vuaj nga një sëmundje e rrallë e plot mister Çdo ditë më gërryen diçka përbrenda Përballë secilën qelizë jete me vdekjen
Vuaj nga përditshmëria e të pathënës fjalë të groposura n’thellësinë e zezë humnerore të vetmisë zbardhur
Vuaj kur nuk luftoj mos me u dorëzua Në rrugën që pritet t’i jepet një emër Dikush gjithnjë është n’kërkim të një emri
Një njeriu
Vuaj për njeriun ndarë në dysh mes kundërshtive si në gojë darâsh
Me veten strukur diku në qoshkun e fëmijërisë
Vuaj për luftën që se bëj Për rrënjët në paqe lëshuar thellë, zgjatim Vuaj për fytyrat e fryra për dhimbjet shkakësore mimikën beton e buzëqeshje sipërore harruar
Në të djeshmen, matanë murit të koshiencës
Vuaj për emrat që nuk kanë këmbë, duar as fytyrë Që s’shprehin gjë as irritohen thjesht ekzistojnë për fjalën që dhemb – një dhembje kohë rrënon një dromcë dashurie të ndjellë ndonjëherë diku
Vuaj çdo ditë për timen bijë që nuk arrita t’ia bëja një botë më të mirë me vizllima Të papranishmën botë Që premtuar ia kisha asaj dhe shoqeve të saj
Vuaj për vuajtjen Për përmbysjen, kaosin e pritjen
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, do të vizitojë më 4 shtator Shqipërinë me ftesë të Presidentit Bajram Begaj. Osmani do të pritet me një ceremoni shtetërore në ambientet e Presidencës.
Pas takimit është planifikuar një konferencë e përbashkët për shtyp e dy homologëve, siç ka bërë të ditur Presidenca e Shqipërisë.
Kjo është vizita e parë e Presidentes së Kosovës që nga koha kur kreu i shtetit Bajram Begaj mori detyrën.
Vizita e kreut të shtetit të Kosovës vjen pas anulimit të mbledhjes së dy qeverive në Gjakovë dhe refuzimit që kryeministri Albin Kurti i bëri kryeministrit Rama në takimin informal me liderët e rajonit gjatë muajit korrik. / KultPlus.com
Nën kujdesin e familjes Mulleti dhe të shoqatës Tirana, mbërriti në atdhe arkëmorti me eshtrat e nacionalistit dhe veprimtarit politik Qazim bej Mulleti.
Më në fund, ish prefekti i Tiranës, do të prehet në atdhe, ashtu sic ishte edhe amaneti i tij dhe djalit të vetëm, i cili vuajti tërë jetën persekutimin e regjimit komunist.
Arkivoli me eshtrat e nënpunësit të lartë të shtetit shqiptar gjatë viteve të Luftës së Dytë Botërore mbërriti mëngjesin e sotëm në portin e Durrësit. Që nga viti 1956, kur Mulleti mbylli sytë në Romë e deri më sot nuk kanë reshtur tentativat e familjarëve për kthimin e tyre në atdhe.
Eshtrat e Qazim bej Mulletit do të prehen në varrezat e Tufinës. Ceremonia e rivarrimit është caktuar për ditën e hënë 28 gusht ndërsa kryerja e riteve fetare do të bëhet në xhaminë e “Kokonozit” tek Pazari i ri./ atsh / KultPlus.com
Koncerti i mbajtur mbrëmë në Vjenë Forum Gitarre Wien kishte në qendër të vëmendjes Diar Aliun, kitaristin e jashtëzakonshëm 18-vjeçar, nga Mitrovica.
Hapja e koncertit me interpretimin e Diar Aliut ishte tregues i aftësive të tij mjeshtërore në kitarë, ashtu sikurse pranimi në Universitetin e Arteve në Graz që nënvizon përkushtimin që ka ai ndaj profesionit.
Talenti nga Mitrovica tashmë ka një koleksion prej 17 çmimesh. Së bashku me kitarën e tij, ai ja ka dalë më së miri të kapërcejë kufijtë.
Një vit më parë ai fitoi çmimin e parë në festivalin ndërkombëtar “Forrum Gitarre Wien 2022”, një festival i kitarës klasike ndër më prestigjozët në Evropë.
“Ai përfaqëson potencialin e jashtëzakonshëm të të rinjve kosovarë”, thuhet në një postim të Ministrisë së Kulturës, Rinisë e Sportit të Kosovës.
Rrugëtimi i Diarit, që përfshin një dekadë punë dhe pjesëmarrje në gara të shumta evropiane, e vendosë emrin e Kosovës lartë në skenën globale./ atsh / KultPlus.com
Në këtë ditë të 25 gushtit, bota kujton dhe nderon një ndër filozofët dhe mendimtarët më të ndritur të shekullit të njëzet. Fridrih Niçe, figura e ndritur dhe ndikuese e kohës së tij, vazhdon të përjetësohet përmes veprave të tij që kanë ndikuar thellësisht në filozofi, letërsi dhe kulturën moderne.
Fridrih Vilhelm Niçe, lindur më 15 tetor 1844 në Röcken, Prusia (tani pjesë e Gjermanisë), shprehu shqetësimin dhe reflektimin e thellë në temat e ekzistencës, moraleve të shoqërisë dhe rolit të religjionit. Filozofia e tij e kritikës së vlerave tradicionale dhe shqyrtimi i mendimit konvencional shpërfaqën një vështrim të thellë mbi realitetin dhe natyrën njerëzore.
Një nga konceptet kryesore që u shprehën përmes shkrimeve të Niçes ishte “zgjimi i qytetërimit.” Ai shprehu nevojën për të përballuar sfidat intelektuale dhe morale të kohës, duke ecur përpara nga dogmatizmi dhe kufizimet e mendimit të ngushtë. “Zgjimi i qytetërimit” synonte të ndriçonte rrugën drejt një shoqërie më të zhvilluar dhe një individi më të vetëdijshëm për fuqinë e vet krijuese.
Përtej kontributit në filozofi, Niçe shkroi edhe në fushën e letërsisë. Për shembull, vepra e tij “Kështu foli Zarathustra” është një roman filozofik që përshkruan aventurat e personazhit kryesor, Zarathustra, në një udhëtim të frymëzuar nga synime të thella të mendimit human. Ky veprim i veçantë i Niçes lidh filozofinë me imazhin e krijuesit individual dhe forcën e mendimit për të shkaktuar ndryshime të thella në shoqëri.
Gjatë jetës së tij, Fridrih Niçe u përball me sfida personale dhe shëndetësore. Kjo periudhë e vështirë e jetës së tij shpërfaq trishtimin dhe izolimin, por gjithashtu prodhoi disa nga shkrimet më të fuqishme dhe të thella të Niçes.
Edhe pse vdiq më 25 gusht 1900, trashëgimia intelektuale e Fridrih Niçes vazhdon të jetë e gjallë. Mendimet e tij lidhen ngushtë me sfidat e kohës moderne, duke inkurajuar individët të reflektojnë mbi vlerat, qëllimet dhe kuptimin e jetës. Siç thoshte vetë Niçe, “Dëshira për dituri është një dëshirë e madhe për të ditur se si të duash.” Kjo thirrje për të eksploruar thellësitë e mendjes dhe të jetës është një trashëgimi e çmuar që vazhdon të frymëzojë dhe të udhëheqë njerëzit edhe sot e kësaj dite. / KultPlus.com
Qeveria mori vendimin për të kaluar Kalanë e Lëkursit në administrim të Ministrisë së Kulturës.
Sipas vendimit të marrë më 24 gusht 2023, kalaja me sipërfaqe totale 8211.4 m2, por dhe 7 ndërtesat që ndodhen në këtë kala do i kalojnë nën administrim Ministrisë së Kulturës.
Qeveria ka ngarkuar Ministrinë e Kulturës dhe Agjencinë Shtetërore të Kadastrës për zbatimin e këtij vendimi.
Kalaja e Lëkursit ndodhet rreth 2 km në juglindje të Sarandës, në një kodër në formë piramide në 250 m lartësi.
Mendohet se Lëkursi ka qenë vendbanimi kryesor i zonës gjatë gjithë periudhës mesjetare, ndërkohë që përmendet për herë të parë në dokumentet osmane të viteve 1431-1432.
Shumë historianë mendojnë se fshati është ndërtuar rreth viteve 1537 në kohën kur Sulltan Sulejmani sulmoi Korfuzin dhe i lindi si domosdoshmëri kontrolli i skelës së Sarandës dhe rrugës Sarandë-Butrint.
Sot rrënojat e këtij vendbanimi dallohen ende, mes të cilave shtëpitë e braktisura dhe një kishë e një periudhe më të vonë. Ky është një destinacion për këdo që preferon të kombinojë turizmin historik me atë të aventurës. / atsh / KultPlus.com
A jeni gati të hyni në një rrugë të re akademike që do t’ju sjellë njohuri të thella, aftësi të avancuara dhe mundësi të shkëlqyera në karrierën tuaj? Nëse po, aplikoni për programin e studimit në fushën e Biznesit dhe Menaxhmentit në UNI – Universum International College dhe hapni dyert drejt një të ardhme të ndritshme dhe të shkëlqyeshme.
Një fakultet me reputacion të përmasave ndërkombëtare
UNI është një institucion ndërkombëtar i njohur për cilësinë e arsimit dhe reputacionin e tij të lartë. Programi i Biznesit dhe Menaxhmentit i ofruar nga UNI është një rrugë e sigurt drejt arritjes së një diplome të çmuar dhe ndërtimit të një karriere të suksesshme. Me stafin akademik të kualifikuar dhe bashkëkohorë, jeni të sigurt që do të merrni një edukim të nivelit të lartë.
Aftësitë që zhvilloni
Studimi në fushën e Biznesit dhe Menaxhmentit në UNI nuk është thjesht një mundësi për të fituar një diplomë, por një rrugë drejt zhvillimit personal dhe profesional. Do të zhvilloni aftësi të thella analitike, menaxheriale dhe komunikuese, që janë thelbësore në botën e tregtisë së sotme. Nëpërmjet projekteve praktike, studimeve të rastit dhe praktikave në industri, do të jeni të përgatitur për sfidat dhe mundësitë që vijnë me një karrierë në biznes.
Mundësitë e karrierës dhe rrjeti i kontaktit
Një nga avantazhet kryesore të studimit të biznesit dhe menaxhmentit në UNI është mundësia për të ndërtuar një rrjet të kontaktit të pasur dhe të gjërë. Nëpërmjet seminareve, aktiviteteve sociale dhe lidhjeve me industrinë, ju do të njihni profesionistë, ekspertë dhe të rinj të talentuar të cilët ndoshta do të jenë bashkëpunëtorë, mentora dhe burime të mundshme të punës në të ardhmen.
Aplikoni tani dhe hapni dritën e të ardhmes tuaj
Koha është për të bërë një hap drejt një të ardhmëje të ndritshme. Aplikoni për programin e studimit në fushën e Biznesit dhe Menaxhmentit në UNI – Universum International College dhe bëhuni pjesë e një komuniteti të përkushtuar për arsimin e lartë. Ndani vizionin tuaj me ne dhe përgatituni të udhëhiqeni në botën e biznesit dhe menaxhmentit me besim dhe përvojë të thellë.
Në UNI, është koha për të orientuar të ardhmen tuaj!
Në platformën e-Kosova është publikuar linku në të cilin prindërit mund të aplikojnë për subvencionim të teksteve shkollore për fëmijët nga klasa 1-5.
Ministria e Arsimit të enjten mbrëma ka njoftuar se do të ndajë 80 euro për nxënësit nga klasa 1 deri në klasën e 5 për blerjen e teksteve dhe materialeve mësimore.
Megjithatë disa prindër janë ankuar se nuk kanë mundur të aplikojnë pasi, sipas tyre, faqja nuk po funksionon.
Por, kur ka mbetur edhe një javë nga fillimi i vitit të ri shkollor, libraritë ende nuk janë furnizuar me tekste shkollore.
Ky është linku që është publikuar në platformën e-Kosova për aplikim për subvencionim të teksteve shkollore: https://ekosova.rks-gov.net/Service/5 / / KultPlus.com
Intituti Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore njoftoi se u miratua në KKTKM-n e datës 24.08.2023 projekti “Atelieja e Janit dhe Vasilit nga Qestorati nën kuadrin e pikturës së shek. XVIII”.
Ky projekt synon të kryejë analiza jo-destruktive mbi pikturën murale të kishave, studimin ikonografik, përpunimin grafik të tyre, si dhe të krijojë marrëdhënie kontekstuale.
Këto studime do të informojnë projektimin e ndërhyrjeve konservuese dhe restauruese për veprat e artit që i atribuohen ateliesë së Janit dhe Vasilit nga Qestorati, e cila përfaqëson një atelie tipike familjare, të shquara në kishat në rajonet e Zagorisë, Dropullit, Leshnicë e Sipërme, Dhrovjanit dhe Himarës. Duke hedhur dritë mbi këtë aktivitet artistik më pak të njohur të shekullit të 18-të, studimi kontribuon në përpjekjet e përbashkëta të IKTK dhe IFBZ (Institutit të Fizikës Bërthamore të Zbatuar).
Qëllimi kryesor i projektit është të përmirësojë aplikimin e teknikave bërthamore/atomike në ruajtjen dhe restaurimin e trashëgimisë kulturore në Shqipëri, duke nxitur bashkëpunimin midis institucioneve vendase dhe organizatave ndërkombëtare. / atsh / KultPlus.com
Në Galerinë “Artistët për artistë” në Prishtinë , nga data 15 gush deri më 26 gusht 2023 , piktori Arsim Kajtazi organizoi ekspozitën personale me 54 piktura, duke pasur për qëllim që në këto ditë vere, kur Kosovën e mësyjnë mërgimtarët tanë, po edhe artdashësit e tjerë, të shijojnë diçka të bukur edhe nga arti i krijuar në vendlindje. Në hapje dhe gjatë ditëve në vijim pati mjaftë vizitorë, që shijuan vlerat e ekspozuara me këtë rast.
Po u sjellim fjalën e hapjes nga piktori e pedagogu i njohur Musë Prelvuakaj që para shumë vizitorëve shpalosi disa nga vlerat krijuese pikturale të Kajtazit, të prezantuara edhe në këtë ekspozitë:
Arsim Kajtazi është artist i gjithanshëm me një karrierë të pasur artistike, i cili që disa decenie krijon në pikturë, vizatim, grafike, kritikë arti dhe letërsi. Ka shumë vite që e njoh krijimtarinë e tij artistike, duke e përcjellë punën e tij krijuese nga afër dhe nga distanca, prandaj e ndiej të nevojshme ta bëj një shkrim modest, simbolik vetëm për një pjesë të veprave nga opusi i gjerë krijues .
Sot në Galerinë e artit të asociacionit “Artistët për artistë” Kajtazi vjen me ekspozitën e radhës, ku na paraqitët me disa risi, por edhe me disa vepra të viteve të fundit, që edhe opinioni profesional dhe artdashës mund ta shohë piktorin me karrierë të suksesshme shumëvjeçare i njohur në Kosovë, Shqipëri dhe në viset tjera shqiptare, por edhe në disa vende të Evropës.
Këto vepra burojnë nga thellësia shpirtërore e artistit, të cilat i ka realizuar me përkushtim dhe profesionalizëm, e në veçanti veprat e viteve të fundit. Natyra me bukuritë e veta magjepse është e dashur për të gjithë ne, por edhe e mistershme, ku autori sikur gjënë më shumë se pamjet , në veçanti kur futet në brendi të saj për të hulumtuar dhe zbërthyer format e ndryshme irreale dhe reale në hapësirën imagjinare . Duke u paraqitur me një numër të konsideruar të pikturave artisti në këtë hapësirë ekspozuese na sjellë një mori pamjesh si: fushat, sukat, kodrat, malet, bjeshkët e bardha-alpine, gryka, ujëvare, vendbanime rurale dhe urbane me pamje të transponuara artistikisht, të analizuara me kujdes, ku mund të konstatojmë se janë preokupime dhe frymëzime të përhershme në krijimtarinë e tij artistike. Peizazhet në telajo nuk janë thjeshtë piktura vetëm për t´i joshur sytë, por janë krijime me tematikë simbolike me forma metaforike përmbajtjesore. Nga puna e bërë shohim se autori i qasët veprës me seriozitet gjithnjë me synim kërkues që frymëzimet dhe ndjenjat e veta t´i vejë në telajo për t´iu dhënë pikturave vlera të qëndrueshme artistike, duke mos u lëshuar asnjëherë në imitimin e natyrës! Autori nga natyra zgjedh dhe nxjerr pamje karakteristike të çdo visi dhe stine. Në kompozicion përveç formave konkrete i shton edhe disa elemente tjera abstrakte, ku shumica e tyre janë në lëvizje të shprehura kryesisht me ngjyra harmonike, duke i dhënë ndonjë aksent me ngjyra kontrasti, me qëllim që vepra të bëhet më dinamike. Këto peizazhe lirike-epike me shprehje impresive-ekspresive janë me përmbajtje autoktone që duhet shikuar disa here për të hyrë më në thellësi, për të arritur deri të analiza studimore.
Autori është i kujdesshëm ndaj kërkesave të kohës me qëllim për të ecur paralel me trendët e zhvillimit të artit bashkëkohor. Me shembullin vetë krijues-hulumtues shohim se përmes veprave na ofron edhe mënyra të tjera alternative të realizimit, për t´u shpreh më lirshëm në pikturë.
Në krijimtarinë e bujshme shumëvjeçare Kajtazi arrin t´i bëjë disa cikle të veprave, ku protagonist e ka njeriun me preokupime të ndryshme nga përditshmëria jonë e vështirë: me mundime, dhembje, por edhe me gëzime në eksterier dhe enterier, ashtu siç e ka jeta. Pra autori nuk është i qetë ku në shpirt i kanë mbetur vragë nga përjetimet e regjimeve antishqiptare, në veçanti nga lufta e fundit, që rezultoi me mija viktima, dhunime, shkatërrime, dëbime të shqiptarëve nga trojet e veta etnike, në anën tjetër në mënyrën e tij e paraqet luftën për ekzistencë dhe vendosmërinë e rezistencës dhe gjakimin për liri, mbështetur në sakrificën sublime të djemve dhe vajzave për të rezistuar e sakrifikuar të ndihmuar nga aleatët tonë për ta çliruar vendin.
Si artist me ndërgjegje dhe përgjegjësi ka pikturuar dhe riregjistruar pamje me ngjarje të ndryshme dhe fenomene tjera nga vendi dhe mund të konstatojmë pa ngurrim se artisti është njohës i mirë i rrethanave, një kronik faktik i ngjarjeve të kohës në artin modern. Autori krijon lirshëm në teknika të ndryshme të artit pamor: akuarel, olio, akrilik, tush i laviruar, karbon, ku tregon se i zotëron mirë teknikat nga teknologjia e artit bashkëkohor. Kajtazi i shkrin dhe i kombinon ngjyrat për mrekulli sa që në tejdukshmërinë llazure edhe në mjegull mund ti shohim disa ngjyra tjera të integruara. Në hapësirat infinite zënë vend figurat konkrete, gjysmë konkrete dhe abstrakte, të paraqitura në perspektivë të saktë lineare.
Përveç peizazheve të realizuara me forma të ndryshme në anën tjetër e kemi shumëllojshmërinë e veprave me teknika tjera që edhe më shumë e pasurojnë artin e vetë origjinal. Përveç pikturimit ai bënë vizatime me teknika të ndryshme si skica, krroki, duke paraqitur peizazhe, portrete, nudo, ku me kreativitet kalon në abstraksion, duke përdorur mbi vija tushin e laviruar, duke nxjerrë nuanca me shumësinë e vijave të kualiteteve të ndryshme, për ta fituar plastikën e formave. Autori me kombinimin e brushës dhe pendës i realizon me shkathtësi disa skica me ngjyra bardh e zi. Me materiale të ndryshme si lapsi, tushi i bënë disa krijime të veçanta por edhe ndonjë skicë për projektet e veprave më komplekse.
Për krijimtarinë e Arsim Kajtazit kanë shkruar disa kritikë arti, në vend dhe jashtë vendit, ku ka ekspozuar, dhe veprimtarinë krijuese të artistit e kanë vlerësuar lartë. / KultPlus.com
