Autor: KultPlus

A e dimë saktë portretin e Skënderbeut?

Posted on by KultPlus

Ilir Muharremi

Portreti i Gjergj Kastriotit Skënderbeut prej shumë shekujsh u pasqyrua edhe në veprat e artistëve botëror si: Italian, Gjerman, Holandez etj. Mirëpo, pjesa dërmuese e artistëve na shfaqin Skënderbeun me sy të gjallë dhe hundë në formë të sqepit të Shqiponjës. Piktori holandez Rembrant e punoi krejt ndryshe portretin e tij: Sy të mëdhenj, buzë të holla, hundë jo shumë të kthyer, krejtësisht gati ndryshe me sqepin e shqiponjës.

Kemi edhe portretin më të hershëm të tij që ndodhet në Galerinë Ufizi të Firences të piktorit Xhentile Benini, dhe ky mendohet të jetë portreti më i përafërt me dukjen origjinale të Skënderbeut. Ai këtu paraqitet në moshë të shtyrë si duket këtu ndërmori edhe udhëtimin e fundit drejt Italisë.
Portreti më i famshëm dhe më i hershëm paraqitet në veprën e historianit shqiptar Marin Barleti. Kemi edhe në gravurë të punuar nga artistët gjermanë Jang Breu dhe Jost Aman, i cili u paraqit me një sfond kështjelle.

Edhe një tjetër artist gjerman e bëri në gravura Sigizmund Fejgrahent. Kurse, për herë të parë përkrenaren dhe shpatën e paraqiti Tabias Shtimer.
Piktori francez N. Auronks është autor i portretit që u botua në poemën e Bysjerit (1658). Në vitin 1662, kjo poemë u ribotua, por tani me portretin të bërë nga piktori Blanshet. Ndërkaq librin e Biemit, të botuar në vitin 1672, e ka ilustruar piktori italian F. Zuçi (Zucci). Një gravurë në dru bëri I.B. Skotin.

Edhe artistët arbëreshë të Italisë në veprat e tyre e krijuan Skënderbeun. Kemi në afresk në kishën Monreales në shek XVI në Sicili. Por, më 1878 në një kishë katolike në Prizren, aty ku u krijua Lidhja Shqiptare e Prizrenit. Portreti i Skënderbeut na shfaqet ne medaljon.

Në kohën e Rilindjes Kombëtare, në veprat e artistëve shqiptar figura e Skënderbeut u bë temë qendrore. Sidomos portreti tradicional i kthyer në profil i krijuar nga artisti Gjergj Panariti (1883), figura e plotë e heroit mbi kalë dhe në sfond beteja, u trajtua më 1889 nga Anastas N. Ballamaçi dhe Theohar Gjini (1880-1956). Ballamaçi u ndihmua nga tabloja e piktorit francez T. Zheriko.

Më pastaj, figura e tij i krijua edhe nga artisti autodidakt Spiro Xega (1876-1953) autor i një cikli romantik-heroik prej më se tetë veprave. Midis tyre edhe “Skënderbeu” (1913). Me fjalë të tjera, prej tij ruhen mbi dhjetë tablo me figurën e Skënderbeut, disa prej tyre të fillimit të shekullit XX.
Mendohet që linja origjinale e Skënderbeut ndodhet në tablonë Skënderbeu në betejë” e pikturuar në vitin 1915-1916 nga piktori shkodran Simon Rrota (1887-1961). Artisti shkodran Ndoc Martini, portretin e punoi në disa variante.

Odhise Paskali, njëri nga skulptorët më të fuqishëm në Shqipëri e ngriti më 1968 bashkë me skulptorin Andrea Mano si dhe Janaq Paco, e realizuan në Tiranë monumentin e tij. Siluetat japin heroin në lëvizje, në një paradë, shpatën e ka të mbështetur anash, kokën shumë energjike, duket si luftëtarë, burrë shteti, tejet madhështor.

Në Prishtinë, shtatorja e Skënderbeut e punuar nga Janaq Paco erdhi në vitin 2001. E planifikuar për një teren shkëmbor e jo të rrafshët sepse në dukje, Skënderbeun na jap më të madh se kalin.
Monumenti i heroit, vepër e skulptorit italian Romano Romanelli (1882-1969), i ngritur në vitin 1940 ndodhet edhe në sheshin Albania të Romës. Bustit i Skënderbeut ndodhet edhe në Vaccarizzo Albanese – fshat i Kozencës në Kalabri. Në vitin 2008, busti i heroit u vendos edhe në Civita të Italisë.

Në vitet ’60 të shekullit XX, emigrantët shqiptarë në Belgjikë paraqitën kërkesë për ta vendosur monumentin e Skënderbeut në Bruksel. Kjo u realizua në vitin 1968. Monumenti u vendos pranë parkut Josafat të komunës Schaerbek në Bruksel. Monumentet, përkatësisht bustet e Heroit Kombëtar ndodhen edhe në Vjenë, në Budapest, buzë liqenit të Gjenevës, në Detroit etj.

Përmendorja e Skënderbeut në Miçigan të SHBA-së është përuruar në vitin 2006, në prani të mijëra vetëve, përfshi kryepeshkopin e Detroitit – Kardinalin Adam Maida dhe presidentin e Shqipërisë – Alfred Moisiun. Monumenti është vendosur në hyrje të oborrit të Kishës katolike shqiptare Shën Pali në Roçester Hills, rreth 40 kilometra në veri të Detroitit.

Të gjithë artistët e lartpërmendur, portretin e riprodhuan mbas fiksimeve imagjinatave, ndonëse jo edhe të sakta, ashtu siç do ta paraqiste shkenca. Si mund të ketë version të saktë derisa eshtrat e Skënderbeut u zhvarrosën nga turqit pas rënies së Krujës, më 1480, 12 vjet pas vdekjes? Varri i tij, që ndodhej në Kishën e Shën Nikolla në Lezhë, u dhunua dhe eshtrat u morën si hajmali nga ushtarët turq. Për t’u ditur saktë pamja e tij, duhet marrë eshtrat dhe mbas versionit tredimensional të montohet mishi dhe në saktësi do dimë çdo gjymtyrë, artistët kështu do ta riprodhonin origjinalin e jo imagjinatën. Portreti më i përafërt me pamjen origjinale të tij mendohet të jetë i artistit italian Xhentile Belini. Por, ende pamja e tij mbetet imagjinative mbas artistëve dhe kjo s’mund të ofrojë saktësi.

Te ne në Kosovë, në librat shkollorë, por edhe në pikturat e artistëve, riprodhohet imazhi i Skënderbeut i krijuar nga Odhise Paskali. Pasi nuk kemi imazh të saktë të tij, atëherë artistët duhet me ndryshime dhe mbas përpjekjes imagjinative ta pikturojnë. Ende edhe në ditët e sotme, nuk e dimë saktë si është dukur Skënderbeu./KultPlus.com

In memoriam Jusuf Gërvalla

Posted on by KultPlus

Faqja e tretë e Jusuf Gërvallës.

Shkruan: Erenestina Gjergji Halili

Një nga fushat e dashura të mia, të cilat shënjuan rritjen, ishte gazetaria.Koha shqiptare prodhoi histori, gjatë gjithë periudhës së ushtrimit tim të profesionit.Njoha vendin tim pëllëmbë për pëllëmbë, njoha njerëzit, bukuritë e dëshpërimin, u rrita udhëve të tij me shenja e dëshmi… Vite më pas, në auditor ligjëroj ende edhe për gazetarinë televizive, si një nga aplikimet e mëdha e më të dashura të këtij profesioni aq të dashur nga të rinjtë. Një nga lëndët e mia, ishte edhe Faqja e tretë, të cilën e kam përgatitur me dashuri e vëmendje të veçantë, nxitur edhe nga përkushtimi i Profesor Artan Fuga, atëbotë drejtues i Departamentit të Gazetarisë e Komunikimit.

Më ra në dorë reportazhi letrar Me kompleksin e Anteut, të Jusuf Gërvallës, të nr.3.Jehona. Shkup.1972.
Sot flitet shumë mbi raportin e narrativës në gazetari, mbi raportet e reales, lajmit, faktit dhe fiksionit në mjeshtërinë e gazetarisë, siç kemi dëgjuar se letërsia nuk është lexuar ende, ndërsa gazetaria është e palexueshme, thënë prej Wajlld.

Rasti Ryszard Kapuściński, si rasti më i përfolur i ligjësive të reportazhit të udhëtimit, i dëshmuar edhe në librin e ish-nxënësit të tij, Artur Domoslawski, Kapuściński non fiction ( titulli në original), si dhe polemikat mbi faktin,kanë përfshirë botën gazetareske e më gjerë. Të gjitha argumentet sillen rreth pyetjes- bosht: A informojmë përmes letërsisë, detajit si pjesë e tekstit letrar, nga ana tjetër a duhet të marrim kënaqësi estetike nga leximi i faktit gazetaresk? A mund të jenë bashkë këto dy fusha të shprehjes njerëzore? Në të gjitha pyetjet e gritura gjejmë shembuj autorësh, të cilët kanë eksploruar të dy kampet, si Balzak, Dikens, gjatë viteve 1800 e më vonë Zola e Matilde Serao, Passolini, Calvino, Orwell,i cili nisi polemikat e më pas solli veprën e tij Animals Farm, të paralajmëruar pikërisht në Faqen e tretë.

Termin reportazh, të lindur fillimisht në Itali e shohim të evoluojë edhe në terma si :non fiction writing e/o travel literaturee më vonë me togfjalëshin New Giornalsm në SHBA, me përfaqësues si:Truman Capote, Norman Mailer ose Gabriel García Marquez. Prej fillimit të konceptit të Faqes së tretë, faqes së dedikuar narracionit, romanit shtojcë, rubrikës me thelb të dukshëm letrar e deri në raportet konceptuale të përfshira në analiza transgjenerike, thelbi mbetet i njëjtë. Reportazhi dhe natyrat e tij, si dhe kërkimi i mjeteve, larg leksikut stereotipik, për të kapërcyer “paplotësinë” përmes letërsisë- si për të përligjur mendimin e Kapuściński -shkaktuar nga gjuha e shtypur e pamjaftueshme në krahasim me shumëllojshmërinë e realitetit të kulturave, traditave apo feve të huaj. Ndaj ende mbetet në këmbë përkufizimi i Clifford Geertz, referuar letërsisë së udhëtimit e reportazhit letrar, si zhanre konvergjence e vijave paralele. Gazetaria e Re amerikane, u cilësua pikërisht për përshkrimin e ngjarjeve dhe njerëzve në mënyrë autentike, përmes formave dhe stilit të asaj që ne e quajmë narrativë apo fiksion anglo-sakson.

Dhe duket se Jusuf Gërvalla ndjek këtë metodë përshkrimi…
Reportazhi i tij ka një pikënisje: Një stacion treni, ku toka lëviz nën rrota, me vete ka një hajmali që do ta ruajë nga qyteti mëi madh i atyre anëvë, ku po shkonte si destinacion udhëtimi, kish një copë vendlindje të ndryrë në parzëm, si mit, si kompleksi i Anteut, birit te Geas( Perëndisë së tokës) e i Poseidonit ( perëndisë së ujrave), ani pse i vetëdijshëm për dobësinë e tij…
Me se ta peshonte një dridhmë, që ende nuk ia dinte shkakun?
Kësaj nuk ia doli as Anteu i madh…

Rëndë, rëndë, lehtë e ëmbël,
rrëmbyeshëm… kjo qenka masa !

I rri pranë e pandashmja, kitara, e dashura e shpirtit, ajo që i gëzon edhe askun erotik, ajo që i kupton dhimtën e shpirtit, e pagojta kur duhet, e gjithëdijshmja kur flet…
Mbërrin në Qytetin e Madh, me shushurima të rrëmbyeshme të çisternave që lajnë me vrer trotuaret, në dhomën 337 takon Ehat Musën, në fakt kujdeset të rrëfejë se e gjen në gjumë, një natë më pare, ai ka qenë në koncert. Ndërsa lë shokun të kotet, autorin e rrëmbejnë kujtimet, në retrospektivën autoriale, qyteti prej nga mori një copë Anteu nuk po fle, një burrë tjetër para tij ka shpejtuar me partitura nën sqetull, më pas një tjetër, një tjetër, që kanë shënjuar vlerat e vërteta të artit, po sikur nuk po dëgjohet më për ta…

Dhe dikur Ehati këndellet e miqtë flasin e flasin per muzikën, shokët, autorët e mëdhenj, duke u përpjekur të mos flasin për të arriturat personale, siç bëjnë në fakt miqtë…
Eh, ta shihje Ehatin duke nxjerrë nga këllëfi kitarën, duke mbështetur belin e saj mbi gjunjë, duke i ledhatuar lehtësisht gushën, duke i ngrohur me gishtërinj fijet e holla të zërit dhe ajo që nxirrte ofkëllima lozonjare, si mëz i llastuar duke u hedhur herë në gjymtyrët e parme e herë në të prapmet,,rëndë, rëndë, lehtë e ëmbël, rrëmbyeshëm…derisa triptikut i afrohet fundi.
Ndarja, miqtë duhet të ndahen, vetëm se nuk duhet bërë pyetja se si u dashurua me kitarë, ajo pyetje, jo.
Në kupenë e trenit, nën të cilën toka lëviste, ai e di një gjë: Eterin do ta shpojë edhe për një kohë tingulli i një kitare edhe pse qyteti mban shushurimën e çisternave që lajnë me vrer trotuaret, ligjërima e kitarës, paralajmërohet, se do të vijë në trojet e Jusuf Gërvallës. Jemi në vitin 1972…
Dhe do të vijë dendur, dendur, ëmbël e hareshëm, allegro con esperanza…

I gjithë arkivi i mjeteve që paraqitëm, duke dashur të risjellim në vëmendje falubën, konsiderohet i vlefshëm për të parë situatën fakt, por ndërkohë, ato qëndrojnë si pushka e Çehovit, koncept i njohur dramatik, si parakusht detajor, që sjell aksion e suspancë. Nga njëra anë kemi një rrëfim real, me koordinata të sakta e konkrete, me situate të udhëtimit, duke pasur para syve praninë e autorit, si dëshmi reale e faktit raportues, në anën tjetër, associimin me situata metaforike, që dëshmohen në retrospektivë e në kohën e tashme të rrëfimit të reporterit- shkrimtar, të cilat janëprodhim i ligjërimit fiksional. Si pasojë mbërrijmë në të ashtëquajturën Tregim i tregimit. Reportazhi i tij narrativ, shfaqet si një tipologji tekstuale, ku përshkruhet subjekti narrativ nga këndvështrimi subjektiv personal. Në të nuk kemi një rregjistrim të thjeshtë faktik të udhëtimit të tij, udhëtimi i tij nuk është më një justifikim realist, nuk është i mjaftueshëm dhe mbi të gjitha synim i selektimit tëtoposit, çka na jep tablonë e një zhanri hibrid, ku dallimi fiction– nonfiction, nuk ka më kufij të saktë , po aq sa edhe raporti mimesis- invencion, apo subjektit që vëren dhe objektit të vëzhguar.
Aq sa dallojmë koordinata udhëtimi, aq shohim përsiatjen e trajtuar si fiktion, dialogët, përshkrimet realiste nga ana tjetër, por edhe figurat si metafora, epitete,krahasimet e bëjnë leximin të rrjedhshëm e imagjinativ si dhe konfirmon idenë e Bakhtin, rreth polifonisë karakteriale, që ndërton mozaikë të pasur socialë,pluralitetin e ideve, të cilat mbajnë raportin ide konsensuale- kundërshtinë e fuqisë, ku zërat, personazhet, teksti, autori, mbivendosen.Rrëfimi shndërrohen në një arenë, ku subjekti, diskursi dhe realitetet e botës konfrontohen.

Mjeshtri i fjalës si ai, synimit faktik i ka veshur gjithë aureolën e kënaqësisë estetike të leximit, duke synuar të kumtojë idenë e tij dhe të dekodohet përata që kuptojnë.
Në ndarje me mikun, por në të njëjtin vend nga mbërriti për tu bashkuar, diktoi se po kthehej me një shqetësim më të vogël e një përshtypje më tëpër…
Ai pyet ekzistencialisht, gjatë udhëtimit triptik, ku shenjat shihen dendur, dendur…
– Ç’pe ashtu mbi tela, Jusuf Gërvalla ?!/KultPlus.com

Skënderbeu sot vlerësohet e studiohet në Akademinë Mbretërore të Londrës për strategjinë dhe taktikën e tij ushtarake (FOTO)

Posted on by KultPlus

Në kuadër të 550-vjetorit të vdekjes së Skënderbeut, Muzeu Historik Kombëtar hapi ekspozitën me armë mesjetare si dhe libra të autorëve të ndryshëm dedikuar prijësit mesjetar të shqiptarëve. Në ceremoninë e hapjes së kësaj ekspozite kishte mjaft të pranishëm, të interesuar për dokumentacionin e larmishëm, pjesë e këtij koleksioni, përcjellë KultPlus.

“Personaliteti i Skënderbeut si burrështeti, strateg e mjeshtër i artit ushtarak dallonte me mbretërit e me princat evropianë të kohës, sepse ndryshe nga veprimtaria ushtarake e tyre që bazohej mbi trupat mercenare, ai u mbështet mbi një ushtri të formuar kryesisht nga vullnetarë që kishin gatishmëri luftarake dhe shpirt vetëmohimi”, ka thënë drejtori i Muzeut Historik Kombëtar, Dorian Koçi, në hapjen e ekspozitës “Moti i Madh” e cila përkujton 17 janarin e vitit 1468, ditën kur një prej gjeneralëve më të mëdhenj të të gjitha kohrave, politikani, diplomati e burrë shteti, mbylli sytë.

Ekspozita “Moti i Madh” është si një kujtim e si një shenjë e bashkësisë arbëreshe që nëpërmjet traditës së vet dhe letërsisë së shkruar e mbajti të pashuar zjarrin e viteve të Skënderbeut për ta ringjallur ashtu si Feniksi në memorien dhe kujtesën kolektive të mbarë shqiptarëve.
Sipas Dorian Koçit, Skënderbeu sot vlerësohet e studiohet në Akademinë Mbretërore të Londrës për strategjinë dhe taktikën e tij ushtarake, ndërsa bustet dhe monumentet e tij janë në të gjitha sheshet qendrore evropiane, ndaj është një hero dhe simbol i qytetërimit evropian.

Ekspozita përmban statute, faksimile, gravura të autorëve të ndryshëm dhe portrete, kryesisht nga përkthimi i Marin Barletit në Gjermanisht i vitit 1533 ku janë të përfshirë rreth 107 ilustrime. Si autorë të mundshëm përmenden Hans Burgmair, Jorg Breu i Vjetri, Jorg Breu i Riu etj. Përzgjedhja e këtyre gravurave që pasqyrojnë shpirtin e kohës është bërë me qëllimin për ta parë Skënderbeun ashtu si e vështroi dhe përjetoi Evropa e Humanizmit e shekullit të XI-XVI.

Projeksionet artistike me dokumentarë dhe imazhe nga filmat për Skënderbeun pasurojnë ekspozitën “Moti i Madh” gjatë gjithë hapësirës së hollit kryesor të Muzeut Historik Kombëtar./ KultPlus.com

Kur Rade Serbedzija e Miroslav Tadic këndonin këngë për Bekim Fehmiun (VIDEO)

Posted on by KultPlus

Aktori shqiptar Bekim Fehmiu i cili ishte një aktor me përmasa ndërkombëtare, shumë herë ka marë vëmendjen e kolegëve të tij, shkruan KultPlus.

Në këtë video të realizuar më herët shihet duke kënduar aktori i njohur Rade Serbedzija dhe Miroslav Tadic, këngë kjo e cila i dedikohet aktorit të madh Bekim Fehmiu. Kjo këngë titullohet “Pjesma za Bekima”, dhe tingujt e kësaj kënge janë mjaftë melankolike/KultPlus.com
https://www.youtube.com/watch?v=1gG-tYKTtu8&feature=youtu.be

Basri Çapriqi, poet i jetës

Posted on by KultPlus

Profesorët Sali Bashota, Lindita Rugova e Osman Gashi qëndronin sot pranë derës së Sallës së Kuqe të Fakultetit Filologjik, ndërsa prisnin edhe shumë kolegë, studentë e figura të njohura nga Kosova, Shqipëria e Ulqini për t’i dhënë lamtumirën e fundit poetit e profesorit Basri Çapriqit, me të cilin kishin ndarë shumë vite brenda këtij objekti, shkruan KultPlus.

Gili Hoxhaj

Profesori Osman Gashi ishte ai që udhëhoqi këtë akademi mortore, ndërsa lexoi një letër ngushëlluese të kryeministrit të Kosovës, Ramush Haradinajt, në të cilën thuhej se Universiteti i Prishtinës ka humbur një njeri të madh.

“Jemi mbledhur sot me një dhimbje te papërshkrueshme për t’i dhënë lamtumiren profesorit, mikut tonë të shtrenjtë, kolegut dhe intelektualit të madh, Basri Çapriqit”, tha profesori Gashi derisa theksoi punën e gjatë të tij në Universitetin e Prishtinës dhe synimet e tij për ta ngritur sa më lart këtë institucion.

Kurse rektori i Universiteti të Prishtinës, Marjan Dema tha se Universiteti i Prishtinës humbi një nga profesorët me të çmuar. Letërsia, kultura dhe publicistika humbën një shkrimtar të shkëlqyeshëm, kurse studentët humbën udhërrëfyesin e tyre, ndërsa familja prindin dhe bashkëshortin e dashur.
“Është moment shumë pikëllues dhe i dhimbshëm ky çast i mbledhjes tonë për t’u përshëndetur për herë të fundit fizikisht me profesorin tonë të çmuar Çapriqin, i cili i dha kaq shumë Universitetit të Prishtinës dhe shoqërisë tonë. Sot e kam të vështirë të flas e ta them fjalën e ndarjes për njeriun që kaloi jetën në sallë të ligjëratave para studentëve të tij, para librit dhe penës që me mendjen e tij të ndritur të ndris mendjen e shumë të rinjve dhe të rinjve”, tha rektori Marjan Dema, i cili ndër të tjera theksoi edhe punën e tij si lider i mirë i Këshillit Drejtues të UP-së, ku kishte ndarë gjashtë vite të punës me të, ndërsa tha se ai gjatë këtyre viteve ka dhënë një kontribut të madh në avancimin cilësisë së Universitetit të Prishtinës.

Më pas dekania e Fakultetit Filologjik, Lindita Rugova tha se puna e tij dha një kontribut të rëndësishëm në auditoriumet e Fakultetit të Filologjisë. “Jemi mbledhur në këtë sallë ceremoniale për ta përshëndetur pa praninë fizike të tij punën dhe veprën e njërit prej profesorëve të shquar të Katedrës së Albanologjisë. Studimet e tij letrare do të mbesin si pikë reference për shumë studiues të tashëm dhe të ardhshëm”, tha dekania Lindita Rugova, derisa ngriti lart kontributin e tij pedagogjik, shkencor e artistik.

“Të dashur të pranishëm, profesori nuk e mbërriti për pak orë datëlindjen e tij të 58-të , e keqja e pafund e sëmundjes e mbërtheu fort dhe nuk e lëshoi, megjithatë emri i tij tashmë ka zënë vend në mesin e atyre që kujtohen, derisa studiohet letërsia shqipe në këtë vend”, përfundoi Rugova,
Njëri nga miqtë e tij të hershem dhe shoku i gjeneratës, Sali Bashota në fjalën e tij përshëndetëse tha se Basri Çapriqi ishte një poet i mrekullueshëm, një stilist brilant, profesor i pakrahasueshëm dhe studiues i thellë i letërsisë shqipe. Ndërsa tha se ai ka arritur të jetë një nga poetet më të veçantë shqiptar.

“Kur ne prisnim ditëlindjen tënde pse miku im u ngute dhe harrove dritaren hapur për të fluturuar shpirti yt në zemrën e qiellit, shpesh na thoshe dritaren lëre hapur që të hyj ajri nga rruga. Basri i dashur, nuk mund të themi lamtumirë asnjëri nga ne këtu. Asnjeri nga të dashurit e tu, nuk kemi lamtumirë për ty, na fal. Ti ishe poet i jetës, jo i vdekjes. Pranë teje ishte vetëm dashuria për jetën dhe miqësia për njeriun”, ishin fjalët e profesorit Bashota.

Në emër të familjes, fjalën e mori vajza e poetit e profesorit, Bulza Çapriqi e cila emocionoi të pranishmit me fjalën e lamtumirës kushtuar babait të saj. “Me të gjitha mësimet që na i mësove për gjuhën dhe fjalët, sot nuk po arrijmë t’i kujtojmë. Ike aq shpejt dhe na le në heshtje, a thua që i deshe fjalët aq shumë na i more të gjitha me vete. E kemi shumë të vështirë ta pranojmë humbjen tënde. Një gjë e dimë shumë mirë dashuria dhe mirësia me të cilat na rrethove, do të na ngrohin zemrat përjetë. Do të na mungosh shumë, kurrë nuk do të arrijmë ta përmbushim zbrazëtinë që na lë pas”, ishin fjalët e Bulza Çapriqi për babain.

Basri Çapriqi ka ndërruar jetë të dielën në moshën 58 vjeçare, Punoi profesor në Universitetin e Prishtinës, ku ligjëroi lëndët; Stilistikë, Semiologji dhe poezi bashkëkohore. Poezitë e tij janë përfshirë në shumë antologji të poezisë shqipe dhe në antologji të poezisë bashkëkohore në gjuhë të ndryshme. Poezitë i janë përkthyer në anglisht, frëngjisht, gjermanisht, rumanisht, polonisht, serbokroatisht, turqisht, arabisht, maqedonisht. Ishte Kryetar i PEN Qendrës së Kosovës dhe njëherësh themelues në vitin 2004. Ka qenë Kryetar i Bordit të Universitetit të Prishtinës, kurse nga viti 2012 ishte anëtar i Akademisë Shqiptare të Arteve dhe Shkencave./KultPlus.com

Princesha e Greqisë që nuk pranoi të bëhej Mbretëresha e Shqipërisë

Posted on by KultPlus

Shkruan: Pirro Naçi

Ajo po të donte mund të bëhej Mbretëresha e Shqipërisë. Të paktën Zogu e donte aq shumë këtë gjë. Princesha ishte vajza e Mbretit të Greqisë Aleksandër dhe e Aspasia Manos, e një grekeje me origjinë nga Stambolli. Mori emrin e të atit pasi erdhi në jetë pesë muaj pas vdekjes së tij. Mbreti në moshën 27-të vjeçare humbi jetën(nga septicemia) për shkak të kafshimit gjatë një shëtitje në periferinë e rezidencës verore Tatoi nga një majmun.

Aleksandra nga ana e nënës ishte e vetmja anëtare e familjes mbretërore me prejardhje greke. Në shumicën e familjeve mbretërore europiane dinastia Glucksburg bashkëshorti/ja ishin me prejardhje gjermane.

Në moshën 3-vjeçare u detyrua të largohet nga Greqia dhe së bashku me nënën e saj u vendosën në disa qytete europiane. Por qëndra ishte Venecia. Rininë e kaloi duke studjuar dhe duke krijuar shoqëri me njerëzit brenda fisit të saj. Një nga miqtë më të afërt ishte Princi Filip, bashkëshorti i Mbretëreshës së Anglisë, Elisavet.

Në moshën 16- vjeçare sapo ishte formuar si personalitet dhe po dilte në jetën shoqërore me një shkëlqim dhe bukuri të veçantë në vilën ku jetonin në Venecia erdhi një njoftim shumë interesant dhe me shumë rëndësi. Mbreti Zog dërgonte nga Roma ambasadorin e tij me një mision tepër konspirativ. Ishte viti 1937-të.

Përpara se të ndalemi tek ky takim letë të bëjmë një retrospektivë në vend të parantezës.
Në vitin 1928-të Zogu vetëshpallet Mbret i Shqipërisë. Në shtator të po këtij viti Greqia njohu e para këtë veprim, duke i sjellë Shqipërisë dhe vetë Zogut një shërbim mjaft thelbësor.

Pas shpalljes së Mbretërisë përveç problemeve të shumta që ai kishte për të ndjekur në aspektin politik, shoqëror dhe ekonomik, njëra ishte disi më e veçantë. Proekupimi kryesor, martesa me një vajzë që vinte nga një familje aristokrate dhe mundësisht mbretërore europiane. Shumë janë thënë dhe janë shkruar për këtë periudhë. Le të ndalemi tek disa prej tyre, më pikantet dhe më thelbësoret të cilat ndoshta e pikëlluan Zogun.

Italianët qenë të parët të interesuar për një martesë të tillë, një martesë që më shumë se sa e tillë, shikohej si snjë aleancë politike, që mbartëte brenda saj vetëm interesa, qoftë të së kaluarës por edhe të ardhmes gjeopolitike te saj në rajon.

Ata qysh më 1931 i kishin dërguar Mbretit një listë të gjatë që përmirësohej vazhdimisht në kohë dhe në rrethana të caktuara me markeze, kontesha,barone dhe princesha, kandidate të mundëshme për Mbretëresh, bashkë me fotografitë e tyre. Këto veprime bëheshin më intensive pasi shpesh shtypi i huaj fliste për një martesë të mundëshme të Mbretit herë me një gjermane e herë me një hungareze apo edhe serbe e rumane…Detaje më të plota për këto janë shkruajtur në librin me kujtime ‘’Valixhia Diplomatike’’(Pietro Kuarone, Ugo Sola).

Pamvarësisht nga të gjitha këto, preferncat më të shumta të Zogut ishin për të bijën e Mbretit të Italisë, Princeshën Maria. Pak më vonë Ai tëthiqej më shumë nga Princesha Xhovana, vajza 22-vjeçare e Viktor Emanueli lll dhe Elenës së Malit të Zi. Një martesë e tillë e mundëshme do të sillte një fuqizim të pozitave italiane në gjithë rajonin por edhe të Zogut.

Dëshirat e Mbretit nuk po bëheshin realitet, vitet rrokulliseshin dhe mosha po bënte punën e vet…Për të mos u zgjatur me faktet e shumta dhe peripecitë e një pas njëshme le të ndalemi përsëri tek viti 1937-të.

Faktet e këtij viti nuk kanë zënë vend aq sa duhet, ose ose, nuk janë pasqyruar ndoshta nga mungesa e tyre, apo edhe nga arësyetime dhe rrethana të tjera, në historikun e familjes mbretërore, por edhe të historiografisë shqipëtare.

Zogu ishte 42-vjeç, ndërsa Aleksandra vetëm 16-të. Siç e përmendëm dhe më lart, në vilën Edem në Venecia ku jetonte Princesha, mbëriti një letër nga Mbreti i Shqipërisë me ambasadorin e akredituar në Romë. Në ato vite ambasador ishte miku personal i Mbretit Zog, Xhafer Villa.(1936-1938). Për ironinë e fatit dhe të përpjekjeve të tij ndaj Naltmadhërisë ai humbi jetën pothuajse pas një viti në aksident aeroporik gjatë kthimit për në Romë pas marjes pjesë në dasmën e Mbretit, në të cilën ai ishte i ftuar.
Aspasia dhe Aleksandra e pritën me përzëmërsi…Ai i njoftoi se Mbreti Zog i Shqipërisë kërkonte dorën e vajzës për tu martuar. Ambasadori shpjegoi se Naltmadhëria kishte kohë që donte të martohej por për fat të keq nuk kishte pasur deri atëherë lumturinë dhe dashurinë për një gjë të tillë, deri sa pa një fotografi të Aleksandrës. Sa e bukur, sa e madhërishme, sa që Mbreti ra në dashuri (nëpërmjet një fotografie). Ai ju tha se kishte marë udhëzime për ta shoqëruar deri në portin e Durrësit ku do ta priste Mbreti për tu njohur me Aleksandrën dhe për të thënë ‘’Po’’-në e madhe.

Nëna e saj Aspasia, pamvarësisht nga befasia e këtij propozimi, ju përgjigj ambasadorit me shumë takt. E konsideronte vajzën shumë të vogël dhe njëkohësisht duhej marë pëlqimi i shtyllës së familjes Mbretërore, Mbretit Jorgo ll.

Ai për disa arësye nuk e lejoi një bashkim të tillë. Ndoshta i trembej ndonjë divorci në të ardhen e tyre që mund ti sillte pasoja politke për të dy vendet. Ndoshta nuk donte një lidhje që mbesa e tij të bëhej Mbretëresha e një vendi ku Greqia kishte probleme… Ndoshta nuk e shikonte këtë lidhje siç e shikonin italianët…Ndoshta…

Por edhe Aleksandra nuk mendoi për asnjë çast të thoshte ‘’Po’’-në . Kështu që Princesha e Greqisë dhe e Danimarkës nuk u bë Mbretëresha e Shqipërisë. Pak vite më vonë Ajo u bë Mbretëresha e një shteti tjetër ballkanik.

Ato çka përmenda më lart janë marë ekskluzivisht nga autobiografia e saj(1957).
Në mbyllje të këtyre fakteve interesante , kujtesa më çon në disa rreshta lapidar, ku Faik Konica ka përmbledhur karakterin e Zogut;-
“Por edhe për ata që u pëlqen, edhe për ata që nuk u pëlqen, ai mbetet një karakter enigmatik interesant, një përzierje e papajtueshme kontradiktash, gjysmë hero e gjysmë karagjoz, i cili për shumë kohë do të tërheqë si mbledhësin e çudirave të historisë edhe studiuesin e psikologjisë”.

“Zombie”, kënga super e njohur e “The Cranberries”

Posted on by KultPlus

“The Zombie” konsiderohet si kënga që ka shkundur pub-et dhe hapësirat e tjera rinore, hit ky i viteve të 90-ta, që u pat shndërruar si një këngë e dashur për shumë adhurues të “The Cranberries” , shkruan KultPlus.

Dolores O’Riordan, është vokalistja e këtij bendi që ka shkrirë vokalin e saj në këtë super hit, por që e njëjta sot ka ndërruar jetë në moshën 46 vjecare.

KultPlus sjellë edhe njëherë këtë hit të madh për ta kujtuar këtë këngëtare të madhe./KultPlus.com

Kosovari nga Novobërda – ambasador i Skënderbeut në Venedik

Posted on by KultPlus

Gjergj Pelini, një kosovar i Novobërdës, ambasador i Skënderbeut në Republikën e Venedikut.

Kështu shkruan historiani i njohur Jahja Drançolli, që thotë se krahas politikës së brendshme, rëndësi të madhe Gjergj Kastrioti-Skënderbeu i ka kushtuar edhe politikës së jashtme.

“Në skenën europiane Skënderbeu kishte hyrë kur ajo ishte e përçarë, sikurse edhe Arbëria. Në fushën e marrëdhënieve ndërkombëtare, Skënderbeun do të zëvendësonin një sërë diplomatësh, siç ishin, vëllezërit Gazulli (Gjini, Pali dhe Ndreu), Gjergj Pelini i Novobërdës, arqipeshkvi Pal Engjëlli, Ndrte Snatiku, abati Lazar, e ndonjë tjetër. Rol kyç në diplomacinë skënderbejane kanë luajtur vëllezërit Gazulli, të cilët kishin specializuar për çështje të marrëdhënieve të Skënderbeut me Raguzën, Shtetin e Papës dhe Mbretërinë e Hungarisë. Gjergj Pelini i Novobërdës (? – 1463, lat. Georgius Pelino, Georg/Georgo Pelinus/Pellinus, Georgius Polini, etj.), ndërkaq ishte i specializuar për çëshje të marrëdhënieve me Republikën e Venedikut”, ka thënë Drançolli në një artikull autorial, raporton Koha.net.

Sipas tij, ambasadori e diplomati Pelini ka lindur në Novobërdë (“venerabilis vir dom Georgius Pellini de Nouomente; “Georgius Andree Pellini de Nouamonte”, etj.), dhe pjesën e madhe të jetës e drejtonte Kuvendin benediktin të Shën Mërisë në Rotec afër Tivarit (1436-1463, Rotezo, Rhotetio, Rotazio, Roteza, Ratec, Retec, Rozezo, de Reteco, Ertezo, etj.).

“Sipas lëndës arkivore të proveniencave dalmate dhe italiane, aktiviteti diplomatik i abatit Pelini mund të ndiqet së paku nga viti 1438; më 1441, e shoqëronte Gjin Gazullin në një mision diplomatik në Itali; në cilësi të diplomatit kishte vizituar shpesh Republikën e Venedikun (1448-1463). Më 1448 (4 tetor), Pelini mori pjesë me Ndreun (ipeshkëv i Arbërisë) në Traktatin e paqës, në mes të Skënderbeut e Venedikut, që është përfaqësuar nga Paolo Loredan e Andrea Venier. Traktati i paqës, që u nënshkrua në kampin e Skënderbeut, caktonte që Danja t’i mbetej Venedikut, por që edhe Skënderbeu të shpërblehej, me një pension të përvitshëm (1400 dukate); me një hua (1500 dukate), që i mundësonte të bëhej mik i Huniadit në Betejën e Dytë të Kosovës (17-19/X/1448)”, ka thënë tutje Drançolli, teksa ka shtuar se objektivi i kësaj marrëveshjeje paqësore ishte që Skënderbeu t’i shpëtonte luftës në dy fronte njëkohësisht: më Venedikun dhe më osmanët.

“Pelini, dy vjet më vonë, në emër të Skënderbeut, i ofronte Venedikut sovranitetin mbi Krujën. Në vitin 1456, ai kishte ndërmjetësuar me shpenzimet e vete në zgjidhjen e një sërë çështjesh të diskutueshme mes Venedikut e Skënderbeut. Në vitin tjetër (qershor 1457), përveç ankesave të Skënderbeut ndaj Venedikut rreth mospagimit të taksave dhe shkeljen e privilegjeve të dakorduara më parë, Pelini, kishte kërkuar nga Republika, që ti lejohet Skënderbeut të dilte në Zetën Arbrore, e cila në atë kohë pjesërisht ishte nën osmanët. Gjatë shtrëngesave të paraqitura, Pelini kishte shfrytëzuar nga rasti, që t’i kërkonte Senatit të Venedikut, katër fshatra, të cilat i kishte pushtuar më parë konti Vojinoviq. Po në këtë vit, Pelini qe angazhuar edhe te Papa Kaliksti III, që Skënderbeut ti vazhdohen ndihmat financiare. Reputacioni i Pelinit në Venedik, dëshmohet nga fakti së në prill (1462), Senati i kishte shkruar princit të Shkodrës, për ta angazhuar Pelinin rreth ndërmjetësimit më gjeneralin. Pelini, edhe me këtë rast, si një ndërmjetës mes dy palëve, kishte arritur sukses. Para vdekjës i papëlqyeshëm për administratën e komunës së Tivarit, Pelini kishte kërkuar për të shkuar në Venedik, dhe atje, që të kalonte pjesën tjetër të jetës; kishte paraqitur kërkesë drejtuar Senatit për tu vendosur me të afërmit. Në cilësi të diplomatit për herë të fundit e ndeshim në Venedik (20/X/1463, protonotarius et abbas sancte Marie de Rotetio), dhe me siguri ka vdekur në mes të kësaj date dhe datës 13/XII/1463)!”, ka thënë Drançolli.

“Unë kam një ëndërr”, fjalimi i fuqishëm i Martin Luther King Jr (VIDEO)

Posted on by KultPlus

Bota e kujton si një nga figurat më te zëshëm në histori, i cili kërkoi të drejtat bazike për njerëzit me ngjyrë në SHBA, shkruan KultPlus.

“I have a dream”, apo në shqip “Unë kam nje ëndërr” është titulli i fuqishëm i fjalimit madhështor të King, përmes të cilit la një thirrje e mesazh frymëzues i cili kujtohet edhe sot. Ky fjalim mbahet mend si një nga fjalimet më të mira e frymëzuese në historinë e njerëzimit. Më 1963 në marshin protestues në Washington ai i kërkonte SHBA-së që t’i jepte fund diskriminimit racor. Ai ishte zëri i 250 mijë protestuesve të cilët qëndronin në heshtje duke ndjerë çdo fjalë të këtij fjalimi, ndërsa brohoritnin fort pas çdo fjalie.

“Unë kam një ëndërr, që të gjithë njerëzit të jenë të barabartë. Unë kam një ëndërr, që katër fëmijët e mi do të jetojnë një ditë në një vend, ku nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës, por nga karakteri i tyre. Sot unë kam një ëndërr”, ka thënë King gjatë fjalimit të tij.

KultPlus po ju sjellë sonte këtë fjalim të fuqishëm:

Njëqind vjet më parë, një amerikan i madh, nën hijen e të cilit qëndrojmë sot, nënshkroi Shpalljen e Emancipimit. Ky dekret i momentit erdhi si drita e një feneri të madh për miliona skllevër me ngjyrë, të cilët ishin përcëlluar në flakët e padrejtësisë përvëluese. Erdhi si një agim në fund të një nate të gjatë të robërimit.

Por njëqind vite më vonë, njerzit me ngjyrë ende nuk janë të lirë. Njëqind vite më vonë, jeta e një njeriu me ngjyrë është ende e sakatuar nga prangat e izolimit dhe zinxhirët e diskriminimit. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë jetojnë në një ishull varfërie në mes të një oqeani të gjerë me prosperitet material. Njëqind vite më vonë, njerëzit me ngjyrë ende brengosen në qoshe të shoqërisë amerikane dhe e ndjejnë veten si në ekzil në tokën e tyre. Prandaj ne kemi ardhur këtu të dramatizojmë një kusht të turpshëm.

Në një farë kuptimi, ne kemi ardhur në kryeqytetin e kombit tonë për të marrë një çek. Kur arkitektët e republikës sonë shkruan fjalët e mrekullueshme të Kushtetutës dhe Shpalljes së Pavarësisë, ata po nënshkruanin një shënim premtues, sipas së cilit, çdo amerikan duhet të ishte trashëgimtar. Ky shënim ishte një premtim se të gjithë njerëzit, po, njerëz me ngjyrë dhe të bardhë, do t’i garantoheshin të drejtat e patjetërsueshme të jetës, liria dhe kërkimi i lumturisë. Është fare e qartë sot se Amerika nuk i ka plotësuar zotimet e premtuara, për sa i përket qytetarëve me ngjyrë. Në vend që të nderojnë këtë detyrim të shenjtë, Amerika u ka dhënë popullit me ngjyrë një çek të keq, një çek në të cilin shënohen “fonde të pamjaftueshme”.

Por ne refuzojmë të besojmë se banka e drejtësisë ka falimentuar. Ne refuzojmë të besojmë se nuk ka fonde të mjaftueshme në kupën e madhe të mundësive të këtij kombi. Prandaj ne kemi ardhur ta marrim këtë çek, një çek që do të na japë mbi kërkesën e pasurisë, lirinë dhe drejtësinë.
Tani është koha t’i bëjmë të vërteta premtimet e demokracisë. Tani është koha ta bëjmë drejtësinë një realitet për të gjithë fëmijët e Perëndisë. Do të ishte fatale sikur ky komb të tejkalonte urgjencën e momentit. Njëmijë e nëntëqind e gjashtëdhjetë e treshi nuk është fundi, por fillimi. Vorbulla e revoltës do të vazhdojë të tundë themelin e kombit tonë deri në ditën e shndritshme që drejtësia do të lindë.

Duhet t’i them diçka atyre që qëndrojnë në pragun e ngrohtë, që i drejton në pallatin e drejtësisë. Në procesin për të fituar vendin tonë të drejtë, ne nuk duhet të ndihemi fajtorë për veprimet tona të gabuara. Le të mos kërkojmë të kënaqim etjen tonë për liri duke pirë nga kupa e zemërimit dhe urrejtjes. Nuk duhet ta ngrijmë përpjekjen tonë në sferën e lartë të dinjitetit dhe disiplinës. Nuk duhet të lejojmë që protestat tona krijuese të degjenerojnë në dhunë fizike. Duhet të ngrihemi përsëri dhe përsëri në lartësinë madhore për të bashkuar forcën fizike me forcën shpirtërore.

Jam i vetëdijshëm se disa prej jush kanë kaluar përejtime dhe vuajtje të mëdha. Disa prej jush vijnë direkt nga qelitë e burgjeve. Disa prej jush vijnë nga zona ku kërkimi për liri ju ka lënë të dërrmuar nga stuhia e persekutimeve dhe është tronditur nga era e brutalitetit të policisë. Ne jemi veteranët e vuajtjes krijuese. Vazhdoni të punoni me besimin se vuajtjet e pamerituara janë shpenguese. Shkoni në Misisipi, shkoni në Alabama, kthehuni në Karolinën e Jugut, shkoni në Xheorxhia, kthehuni në Luiziana, shkoni në lagjet e varfra dhe getot e qyteteve veriore, duke ditur se në një farë mënyre situata mund dhe do të ndryshojë. Le të mos zhytemi në lëndinën e dëshpërimit, ju them, miqtë e mi. Edhe pse po përballemi me vështirësitë e të sotmes dhe të nesërmes, unë ende kam një ëndërr. Është një ëndërr e rrënjosur thellë në ëndrrën amerikane.

Unë kam një ëndërr se një ditë ky komb do të ngrihet dhe do të jetojë kuptimin e vërtetë të besimit të tij: Ne mendojmë se këto të vërteta janë të vetëkuptueshme, se të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Kam një ëndërr se një ditë në kodrat e kuqe të Xheorxhias yjet e ish-skllevërve dhe bijve të të zotëve të ish-skllevërve do të ulen krah për krah në tavolinën e vëllazërisë.

Kam një ëndërr se një ditë, madje dhe në shtetin e Misisipit, një shtet i djersitur me nxehtësinë e padrejtësisë, do të djersisë nxehtësinë e shtypjes, do të transformohet në një oazë lirie dhe drejtësie.

Kam një ëndërr se poshtë në Alabama, ku sundon racizmi i ligë, ku nga buzët e guvernatorit dalin fjalë pa kuptim, djem dhe vajza të vogla me ngjyrë, do të mund të bashkojnë duart me djem dhe vajza të vogla të bardha, si motra dhe vëllezër. Sot kam një ëndërr!
Kam një ëndërr se një ditë çdo luginë do të lartësohet dhe çdo kodër dhe mal do të ulet, vendet e ashpra do të sheshohen dhe vendet e lakuara do të bëhen të drejta, dhe lavdia e Perëndisë do të zbulohet dhe të gjithë do ta shohin së bashku.

Kjo është shpresa jonë. Ky është besimi me të cilin kthehemi në Jug. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta kthejmë malin e dëshpërimit në një gur shprese. Me këtë besim do të jemi në gjendje ta transformojmë disharmoninë e kombit tonë në një simfoni të bukur të vëllazërisë. Me këtë besim ne do të jemi në gjendje të punojmë së bashku, për të luftuar së bashku, për të mbrojtur lirinë së bashku, me dijen se një ditë do të jemi të lirë. Dhe kjo do të jetë dita kur fëmijët e Perëndisë të jenë në gjendje të këndojnë së bashku me një kuptim të ri “Vendi im është toka e ëmbël e lirisë. Toka ku stërgjyshërit kanë vdekur, toka e krenarisë së pilgrimëve, nga çdo majë mali le të këndojë liria”. Dhe nëse Amerika do të bëhet një komb i madh, kjo duhet të bëhet e vërtetë.

Kështu lëreni lirinë të kumbojë nga majat e kodrave të Nju Hemshajërit.
Lëreni lirinë të kumbojë nga malet e gjera të Nju Jorkut.
Lëreni lirinë të kumbojë nga lartësitë e Pensilvanisë.
Lëreni lirinë të kumbojë nga shkëmbinjtë me dëborë të Kolorados.
Lëreni lirinë të kumbojë nga pjerrësirat e Kalifornisë.
Por jo vetëm kaq. Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i gurit të Xheorxhisë.
Lëreni lirinë të kumbojë nga mali i Tenesit.

Lëreni lirinë të kumbojë nga çdo kodër dhe pirg dheu i Misisipit, nga çdo krah mali, lëreni lirinë të kumbasë!
Dhe kur kjo të ndodhë, kur ta lejojmë lirinë të kumbojë, kur ta lëmë të kumbojë nga çdo fshat dhe çdo katundth, nga çdo shtet dhe çdo qytet, do të jemi në gjendje të përshpejtojmë ditën kur fëmijët e Perëndisë, të bardhët dhe të zinjtë, hebrenj dhe paganë, protestantë dhe katolikë, do të bashkojnë duart dhe të këndojnë fjalët e ritmit shpirtëror të njerëzve me ngjyrë “Më në fund të lirë, më në fund të lirë. Lavdi Zotit të Plotfuqishëm, jemi më në fund të lirë”./KultPlus.com

Koleksion i rrallë i monedhave, kartëmonedhave dhe pullave postare me figurën e Skënderbeut

Posted on by KultPlus

Kjo ekspozitë, e cila përkon me një datë historike, atë të 550-vjetorit të vdekjes së Heroit Kombëtar, synon t’i prezantojë publikut të gjerë figurën e Skënderbeut përmes një koleksioni të rrallë, shkruan KultPlus.

Më 17 janar 2018, Shoqata e Koleksionistëve të Shqipërisë hap siparin e aktiviteteve në vitin mbarëkombëtar të Gjergj Kastrioti – Skënderbeut. Muzeu Kombëtar i Krujës do të jetë stacioni i parë ku do të zhvillohet ekspozita e përkohshme, “Gjergj Kastrioti Skënderbeu përmes monedhës dhe pullës shqiptare”. Kjo ekspozitë, e cila përkon me një datë historike, atë të 550-vjetorit të vdekjes së Heroit Kombëtar, synon t’i prezantojë publikut të gjerë figurën e Skënderbeut përmes një koleksioni të rrallë monedhash, kartëmonedhash dhe pullash shqiptare, pjesë e koleksionit të Julian Demeti dhe Jovan Basho.

Ekspozita do të qëndrojë e hapur në Muzeun Kombëtar të Krujës në datat 17 -18 Janar 2018. Julian Demeti dhe Jovan Basho janë koleksionistë dhe anëtarë të Kryesisë së Shoqatës së Koleksionistëve të Shqipërisë. /KultPlus.com

Majko takon shqiptarët e Ukrainës: “Gjaku nuk bëhet ujë”

Posted on by KultPlus

Ministri i Shtetit për Diasporën Pandeli Majko zhvilloi një vizitë në fshatin Karakurt, në rajonin e Odesës ku jetojnë më shumë se gjysma e shqiptarëve të Ukrainës.

Gjatë vizitës Majko përcolli dhe një mesazh për shqiptarët që jetonin atje. “Pas 300 vitesh duhet të vini në Shqipëri, për ta parë nga afër vendin tuaj të origjinës, i cili është kthyer në një destinacion mjaft të preferuar turistik”– tha Majko

“Gjaku nuk bëhet ujë”, tha më tej Ministri i Shtetit, në këtë vizitë zyrtare ku u prit nga autoritetet rajonale e gjithashtu përfaqësuesit e diasporës shqiptare. Majko premtoi se do të ketë gjithmonë një sy e një vesh për diasporën në Ukrainë.

Implementimi i projekteve të përbashkëta në arsim dhe kulturë ishte në qendër të një tryeze të rrumbullakët të mbajtur me autoritetet rajonale dhe përfaqësues të diasporës. Ministri Majko, i shoqëruar edhe nga ambasadorja e Shqipërisë Shpresa Kureta, në Ukrainë, vizitoi shkollën ku mësohet gjuha shqipe e gjithashtu Shtëpinë e Kulturës ku performuan një sërë grupesh artistike të diasporës.

Dritëro Agolli vendoste lapsa në kutinë e cigareve (FOTO)

Posted on by KultPlus

Elona Agolli, e bija e shkrimtari të madh Dritëro Agollit ka kujtuar disa detaje të jetës së babit të saj, i cili në kutinë e cigares ku për muaj të tërë rendiste cigaret, pati vendosur lapsa, shkruan KultPlus.

E bija e tij, Elona kujton se ndritshmerinë e syve të babait kur kishte parë lapsat ndërsa ia kishte marrë nga dora për t’i vendosur në kutinë e tij të cigareve.

“U gëzua kur pa ato lapsa te shkurtër dhe nuk po e kuptoja për një çast atë ndriçëllim të syve. M’i mori nga dora dhe nisi t’i rendisë në kutinë ku muaj më parë rendiste cigaret që do pinte gjatë ditës. “Ja – tha ; Në vend të cigareve, lapsa. E di si thonim në kohë të luftës? Në vend të parmendës , armët”. Dhe ati im, buzëqeshte me një nënqeshje shumëkuptimëshe”, kishte shkruar e bija e tij në rrjetin social./KultPlus.com

Me fjalime, këngë e poezi u manifestua “Ora e Gjergjit” në Prishtinë

Posted on by KultPlus

Pervjetori jubilar për heroin kombëtar Gjergj Kastriot Skënderbeun sot u manifestua me një orë letrare të quajtur “Ora e Gjergjit” që u mbajt në Bibliotekën Kombëtare “Pjetër Bogdani”, në Prishtinë, shkruan KultPlus.

Në këtë manifestim ishin të pranishëm fetarë si Don Lush Gjergji, e shumë figura të njohura të artit letrar si: kryetai i Bashkimit të Shkrimtarëve Shqiptar, Reshat Sahitaj, dhe sekretari Asllan Qyqalla, po ashtu kryetari i Mergatës Shqiptare, Hasan Qyqalla.

Në këtë manifestim u tha se poezitë e poeteve e sjellin të gjallë figurën e Skënderbeut, këngëtarët e himnizojnë e aktorët e begatojnë figurën e Skënderbeut.
Kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj e hapi këtë manifesitm duke përshëndetur të gjithë të pranishmit, derisa tha se Skënderbeu vazhdon të jetë inspirim për shumë krijues, e mburojë përkrenare për ne ndër shekuj.

“Gjergj Kastrioti Skënderbeu është krijues i lirisë dhe inspirim i krijuesve. Ai u përket shqiptarve dhe ballkanasve të tjerë, sepse u përkiste tri feve dhe fliste gjuhët e ballkanit. Gjergji ynë është parendes i multikulturalizimit dhe multifetarizmit që sot janë vlera të përbashkëta, por që ideali i tij ishte liria e kombit. Ai ishte i pari në Ballkan qe e kishte vizion rreshtimin me perëndimin”, tha kryeministri Haradinaj.

Më pas e mori fjalën Reshat Sahitaj, kryetari i Bashkimit të Shkrimtarve Shqiptar, i cili tha se është nder që këtë vit jubilar po e hapin shkrimtarët. “ Është nder që vitin jubilar po e hapin shkrimtarët, pasi që është hera e parë që në historinë e Kosovës së pasluftës që pendat shqiptare po respektohen nga Qeveria. Dua t’ua kujtoi personaliteteve politike dhe jopolitike se krijuesit janë luftetarët e parë të lirisë nga pendat e të cilëve u ngrit vetëdija kombëtare”, tha sonte Sahitaj duke shtuar se vargjet e poeteve që nuk u pajtuan me roberinë u shndërruan në plumba, ndërsa personalitetet politike dihet të kuptojnë kritikën e shkrimtarëve, pasi që kjo është për të mirën e përbashkët.
Më pas të pranishmit e shijuan këngën e Shkurte Fejzës, e një monolog nga aktori Ismet Krasniqi – Lala kushtuar figurës heroike Skendërbeu.

Pas kësaj u hap “Ora e Gjergjit”, e cila nisi me poezinë e profesorit Prend Buzhala “Zemrimi i Gjergj Kastriotit”, për tu pasuar nga poezitë e poetes, Vera Istrefi, Flamur Shala, Shaip Emërrllahu, e shumë poetë të tjerë nga mbarë viset shqiptare, si Kosova, Shqipëria e Maqedonia.

Po ashtu në këtë ceremoni Pjetër Marku nga Shoqata kulturore “Mirdita”i dhuroi kryeministrit Haradinaj Flamurin e Arbërit. Të pranishmit mbajtën një minut heshjte në nderim të profesorit Basri Çapriqit, i cili ndërroi jetën mbrëmjen e kaluar./ KultPlus.com

Fotografi të vjetra të Urës së Ibrit në Mitrovicë (FOTO)

Posted on by KultPlus

Ura e Ibrit në Mitrovicë e cila tashmë ka edhe historinë e jugut dhe veriut të Mitrovicës, tashmë ka një dukje krejt tjetër, shkruan KultPlus.



Kjo urë ka zanafillën shumë herët. KultPlus ka siguruar disa fotografi të kësaj ure, e cila shihet të jetë e ndërtuar me mjetet e asaj kohe. /KultPlus.com

Ag Apolloni: Përveç miqve dhe të afërmve të tij, ngushëllime shprehin edhe hipokritët

Posted on by KultPlus

Sot, për ditëlindjen e profesor Basri Çapriqit janë mbushur portalet dhe rrjetet sociale me ngushëllime për vdekjen e parakohshme të tij. Natyrisht, përveç miqve dhe të afërmve të tij, ngushëllime shprehin edhe hipokritët. Këtyre të fundit profesori, po të mundej, do t’ua kthente me sharje. Unë e di që do t’i shante, sepse shpesh i shanim bashkë.

Ky, siç e shihni, nuk është një postim sentimental, apo patetik. Basri Çapriqi nuk i duronte shprehjet sentimentale dhe diskursin patetik.

Unë i jam mirënjohës për përkrahjen e vazhdueshme që më dha mua dhe brezit tim. Si atëherë kur isha student i tij, ashtu edhe kur u bëra koleg i tij, ai më trajtonte si mik të tij.

Fakulteti ynë ka humbur profesorin më parimor. Poezia shqipe ka humbur poetin më rebel. Jeta e tij tokësore mbaroi, mjerisht herët, por jeta e tij letrare do të vazhdojë sa të ketë letërsi shqipe.
I dashur profesor, siç ka thënë një shkrimtar, ne të gjithë jemi të vdekur, veçse varrosemi kur të na vijë radha. Natyrisht, ti ike pa radhë, por, dihet, rebelët s’presin radhë.

Nuk dua ta mbyll me patetizëm, sepse e di që ti do të më përqeshje, por s’mund të mos them që kur të shkoj në kafenetë që zakonisht i frekuentonim, do të më mungojë ironia jote me zërin tënd të plotë: “Kamerier, sillja Agut një raki hallall!”./KultPlus.com

Ministria e Kulturës shpall konkurs për udhëheqësit e QKK-së dhe Ansamblit “Shota”

Posted on by KultPlus

Ministria për Kulturë, Rini dhe Sporte sot ka shpallur tri konkurse për pozita të rëndësishme të institucioneve kulturore në vend, shkruan KultPlus.

Sipas njoftimeve bëhet e ditur se konkurs është shpallur për pozitën e drejtorit të Qendrës Kinematografike të Kosovës, atij të drejtorit të përgjithshëm të Ansamblit Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota”, sikurse edhe konkursi për pozitën e drejtorit artistik të po këtij institucioni.
Konkurset për të tre pozitat do të jenë të hapura deri më 29 janar të këtij viti.

Qendrën Kinematografike në mandatin e fundit e ka udhëhequr Arben Zharku, atë të Ansamblit Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota”, Shefqet Gjocaj, kurse atij artistik të po këtij institucioni, Ylber Asllanaj.

Për më shumë rreth këtyre shpalljeve mund ti vizitoni shpalljet e MKRS-së.

Konkurs: Drejtor në Qendrën Kinematografike të Kosovës (QKK)

Konkurs: Drejtor në Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota”

Konkurs për Udhëheqës Artistik në Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota”

Befason ish ambasodori amerikan: Ju tregoj pse shqiptarët rrinë në kafene

Posted on by KultPlus

Shumë herë është folur për qëndrimin e shqiptarëve, sidomos të rinjve, nëpër kafene. Analiza të shumta janë marrë duke shpjeguar këtë fenomen që ndodh në Shqipëri. Këto analiza kanë treguar padobishmërinë e kafeneve dhe qëndrimin e kot të shqiptarëve në to.

Mirëpo, ish ambasadori amerikan Xhon Uidhers ka shpjeguar në një letër dërguar Departamentit të Shtetit në atë kohë se pse shqiptarët qëndronin në kafene.

Xhon Uidhers shkruante:

Institucioni që punon më mirë në Shqipëri është i vetmi vend publik që mund të gjesh: Kafeneja”.
Më tej ai thoshte:

Shqiptarët i diskutojnë problemet e tyre në kafene, përfshirë këtu politikanë që diskutojë iniciativa publike, zyrtarë që diskutojnë politika të ndryshme dhe studentë që diskutojnë provimet ose modën”.
Këto janë zbuluar në disa kabllograme të dërguara mes shkurtit dhe marsit 2008 të zbuluara nga Wikileaks, ku Ambasada Amerikane i ka kushtuar vëmendje mënyrës së jetesës në Shqipëri.

Diplomati shton në të njëjtin kabllogram se mes shqiptarëve dinamika e marrëdhënieve personale është shumë e fortë.

Uidhers shkruante:

Që gjatë periudhës komuniste, ku ti ishe gjithmonë në kërkim të një miku që të të gjente pak më shumë mish apo qumësht, dinamika e marrëdhënieve personale është shumë e fortë dhe kërkon shumë kohë e energji.

Ato ndikojnë në vendimet e njerëzve. Në këtë mënyrë kafenetë janë institucioni ku mund të ankohesh, të zgjidhësh problemet apo të argëtohesh në Shqipëri. Pra, kur të shihni shqiptarë të ulur në kafene, mos mendoni se është humbje kohe. Është një institucion social multifunksional për një vend në tranzicion”.

Agim Vinca: Pas lajmit për shuarjen e Basri Çapriqit

Posted on by KultPlus

Në fillim e kisha student, pastaj asistent një kohë të gjatë dhe tërë kohën koleg dhe mik. Kam qenë mentor i tij në të tri shkallët e shkollimit akademik: në diplomë, në magjistraturë dhe në doktoratë. Ishte kënaqësi të punoje me të, sepse ishte i urtë, i kulturuar dhe inteligjent. Falë dhuntisë së tij të lindur për komunikim, për shumëçka kuptoheshim edhe pa folur.

Kur e zgjodha asistent në vitin 1986 (plot 32 vjet më parë), një koleg i Fakultetit më pyeti: – Nga është? – Nga Ulqini – i thashë. – E pse jo nga Kosova? – ndërhyri kolegu “patriot”. – Unë nuk i shoh njerëzit nga janë, por çfarë janë! – iu përgjigja shkurt e trup.
Koha më dha të drejtë. Basriu erdhi në Prishtinë nga vendlindja e tij për të studiuar, si shumë të tjerë dhe mbeti këtu përgjithmonë, duke krijuar një karrierë të shkëlqyer.

Basri Çapriqi ishte pa dyshim një nga poetët më të talentuar të brezit të vet, që doli në skenë në fillim të viteve ’80. Ra në sy qysh me përmbledhjen e parë,Ulli me dy mijë unaza, në të cilën sillte frymën e vendlindjes së tij si pjesë e etnosit shqiptar. Më vonë do të kultivonte një poezi me nëntekst të fortë dhe me prirje të theksuar për t’i ironizuar marrëzitë e kësaj bote.
Poet, studiues dhe intelektual par excellence, ai e përfaqësonte me dinjitet kulturën shqiptare kudo që shkonte.

Basri i dashur! Ike para kohe. Do të na mungojë fjala jote, urtësia, dija, por edhe ajo ironia e hollë, që është tipar qenësor edhe i poezisë sate.
Ngushëllime familjes: bashkëshortes, Sazanes, vajzës, Bulzës dhe djalit, Bindit; vëllait, motrës dhe miqve të tij të shumtë jo vetëm në Ulqin e Prishtinë, por edhe në mbarë hapësirën shqiptare./KultPlus.com

NJOFTIM PËR ANULIMIN E KONKURSIT

Posted on by KultPlus

REPUBLIKA E KOSOVËS/REPUBLIKA KOSOVA/ REPUBLIC OF KOSOVO
QEVERIA E KOSOVËS / VLADA KOSOVA /GOVERNMENT OF KOSOVA
________________________________________
MINISTRIA E KULTURËS, RINISË DHE SPORTIT
MINISTARSTVO KULTURE, OMLADINE I SPORTA/ MINISTRY OF CULTURE YOUTH AND SPORTS

DEPARTAMENTI I FINANCAVE DHE SHËRBIMEVE TË PËRGJITHSHME / DEPARTMENT OF FINANCES AND GENERAL SERVICES / DEPARTMAN I FINANSIJA I GENERALNIH USLUGA

DIVIZIONI I BURIMEVE NJERËZORE / DIVISION OF HUMAN RESOURCES / DIVIZIJA LJUDSKIH IZVORA

NJOFTIM PËR ANULIMIN E KONKURSIT

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit mbështetur në Procedurat e Rekrutimit dhe vendimin e KZAK-së / MKRS, me Nr. 01/2018, të datës 12.01.2018, njofton për anulimin e procedurës së rekrutimit, për konkursin e shpallur me datë 18.12.2017 dhe Nr. të Referencës, 78/2017, për pozitën Zyrtar i Lartë për Promovimin e Kulturës në GKK.

OBAVEŠTENJE O ANULIRANJU KONKURSA

Posted on by KultPlus

REPUBLIKA E KOSOVËS/REPUBLIKA KOSOVA/ REPUBLIC OF KOSOVO
QEVERIA E KOSOVËS / VLADA KOSOVA /GOVERNMENT OF KOSOVA
________________________________________
MINISTRIA E KULTURËS, RINISË DHE SPORTIT
MINISTARSTVO KULTURE, OMLADINE I SPORTA/ MINISTRY OF CULTURE YOUTH AND SPORTS

DEPARTAMENTI I FINANCAVE DHE SHËRBIMEVE TË PËRGJITHSHME / DEPARTMENT OF FINANCES AND GENERAL SERVICES / DEPARTMAN I FINANSIJA I GENERALNIH USLUGA

DIVIZIONI I BURIMEVE NJERËZORE / DIVISION OF HUMAN RESOURCES / DIVIZIJA LJUDSKIH IZVORA

Ministarstvo Kulture, Omladine i Sporta na osnovu procedure zapošljavanja, i odluke KRPZ/MKOS, sa Br.01/2018, datuma 12.01.2018, obaveštava o anuliranju procedure za zapošljavanje, objavljenog konkursa datuma 18.12.2017 sa Br. Preporuke 78/2017, o poziciji Visoki Zvanićnik za Promovisanje Kulture u NGK.

Konkurs: Drejtor në Qendrën Kinematografike të Kosovës (QKK)

Posted on by KultPlus

REPUBLIKA E KOSOVËS / REPUBLIKA KOSOVA / REPUBLIC OF KOSOVO
QEVERIA E KOSOVËS / VLADA KOSOVA /GOVERNMENT OF KOSOVA

MINISTRIA E KULTURËS, RINISË DHE SPORTIT
MINISTARSTVO ZA KULTURU, OMLADINU I SPORTA / MINISTRY OF CULTURE YOUTH AND SPORTS
DEPARTAMENTI I FINANCAVE DHE SHËRBIMEVE TË PËRGJITHSHME / DEPARTMENT OF FINANCES AND GENERAL SERVICES / DEPARTMAN I FINANSIJA I GENERALNIH USLUGA
DIVIZIONI I BURIMEVE NJERËZORE / DIVISION OF HUMAN RESOURCES / DIVIZIJA LJUDSKIH IZVORA

Bazuar në Ligjin për Shërbimin Civil të Republikës së Kosovës, Nr. 03/L–149, Ligji Nr. 2004/22 për Kinematografinë dhe Statutin e Kinematografisë së Kosovës, Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit shpall:

KONKURS

Institucioni: Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit
Titulli i punës: Drejtor në Qendrën Kinematografike të Kosovës (QKK)
Kategoria funksionale / Koeficienti: 9.5
Numri i referencës: 02/2018
Departamenti: Departamenti i Kulturës
Institucioni: Qendra Kinematografike e Kosovës
I përgjigjet: Drejtorit të Departamentit të Kulturës
Vendi: Prishtinë

Detyrat dhe përgjegjësitë: Nën mbikëqyrjen e Drejtorit të Departamentit të Kulturës, përmbush detyrat e poshtëshënuara:

1. Udhëheq punën e Qendrës Kinematografike të Kosovës;
2. E përfaqëson dhe përgjigjet për veprimtarinë materiale-financiare dhe për ligjshmëri e
afarizëm të QKK-së;
3. Miraton programin vjetor të punës me pëlqimin paraprak të Këshillit Drejtues;

4. Propozon dhe nxjerr aktin për organizimin dhe sistematizimin e vendeve të punës dhe aktin
për shpërndarjen e pagave, të cilin e miraton Këshilli Drejtues;
5. Merr vendim lidhur me marrëdhënien e punës së punëtorëve në pajtim me ligjin;
6. Mbikëqyr punën dhe aktivitetet artistike të trupave artistike dhe këshillëdhënëse (të përhershme
dhe të përkohshme) në pajtim me ligjin;
7. Kryen edhe punë të tjera lidhur me punën e Qendrës Kinematografike të Kosovës në pajtim me ligjin dhe me akte të tjera nënligjore;
8. Ka të drejtë dhe detyrë të marrë pjesë në punën e Këshillit Drejtues dhe të komisioneve e
të trupave të tjerë të tij pa të drejtë vote.

Shkollimi i kërkuar, përvoja, aftësitë dhe karakteristikat personale:

1. Diplomë universitare, nga lëmia e kinematografisë apo nga fushat tjera të përafërta;
2. Të ketë minimum 7 vite përvojë pune profesionale, 4 në vende udhëheqëse. ;
3. Njohuri dhe përvojë substanciale në menaxhimin e Institucioneve;
4. Aftësi komunikuese, negociuese dhe bindëse në menaxhim;
5. Shkathtësi në caktim të objektivave , planifikim të punës dhe analizë ;
6. Shkathtësi në udhëheqje dhe organizim të ekipit, aftësi për të menaxhuar një ekip ose grup punues;
7. Shkathtësi kompjuterike të aplikacioneve të programeve (Word, Excel, Power Point, Access);
8. Njohja e gjuhës angleze është përparësi;
9. Vërtetim nga Gjykata që nuk është nën hetime.

Kushtet e pjesëmarrjes në konkurs: Të drejtë aplikimi kanë të gjithë shtetasit e Republikës së Kosovës të moshës madhore të cilët kanë zotësi të plotë për të vepruar, kanë mbaruar shkollimin e lartë adekuat dhe kanë aftësi profesionale për kryerjen e detyrave.

Akte ligjore dhe nënligjore që rregullojnë mandatin: Ligjin për Shërbimin Civil të Republikës së Kosovës, Ligji Nr. 2004/22 për Kinematografinë dhe Statutin e Kinematografisë së Kosovës .

Kohëzgjatja e mandatit: 4 vjet.

Konkursi është i hapur 15 (pesëmbëdhjetë) ditë.

Data e mbylljes së konkurrimit: 29.01.2018

Paraqitja e kërkesave: Aplikacioni merret dhe dorëzohet në zyrën 27 të Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Sheshi “Nëna Terezë” Nr. 44, Prishtinë. Për informata shtesë kontaktoni në numrin 03820022201 dhe 038 20022536( apo në ueb-faqen http://www.mkrs-ks.org/).

Konkurs: Direktor Centra za Kinematografiju Kosova (CKK)

Posted on by KultPlus

REPUBLIKA E KOSOVËS / REPUBLIKA KOSOVA / REPUBLIC OF KOSOVO
QEVERIA E KOSOVËS / VLADA KOSOVA /GOVERNMENT OF KOSOVA

MINISTRIA E KULTURËS, RINISË DHE SPORTIT
MINISTARSTVO KULTURE, OMLADINE I SPORTA / MINISTRY OF CULTURE YOUTH AND SPORTS
DEPARTAMENTI I FINANCAVE DHE SHËRBIMEVE TË PËRGJITHSHME / DEPARTMENT OF FINANCES AND GENERAL SERVICES / DEPARTMAN I FINANSIJA I GENERALNIH USLUGA
DIVIZIONI I BURIMEVE NJERËZORE / DIVISION OF HUMAN RESOURCES / DIVIZIJA LJUDSKIH IZVORA

Na osnovu Zakona za Civilne Usluge Republike Kosova, Zakon Br. 2004/22 za Kinematografiju i Statut Kinematografije Kosova.Ministarstvo Kulture, Omladine i Sporta, obijavljuje:

K O N K U R S

Institucija: Ministarstvo Kulture, Omladine i Sporta
Naziv rada: Direktor Centra za Kinematografiju Kosova (CKK)
Funkcionalna kategorija / Koeficienat: 9.5
Broj referencije: 02/2018
Departman: Departman Kulture
Institucija: Centar za Kinematografiju Kosova
Odgovoran je: Direktoru Departmana Kulture
Mesto: Priština

Zadaci i odgovornosti: Pod nadzorom Direktora Departmana Kulture, ispunjava dole navedene zadatke:

1. Rukovodi radom Centra za Kinematografiju Kosova;
2. Predstavlja i odgovoran je za materijalno-finansijsku delatnost, za zakonodavnost i poslovnost CKK-a;
3. Odobrava godišnji plan rada uz prethodno usaglašavanje Upravnog Saveta;
4. Predlaže i iznosi akt za organizovanje i sistematizaciju radnih mestva i akt za raspodelu plata, koji prihvata Upravni Savet ;
5. Donosi olluku za radni odnos radnika u saglasnosti sa zakonom;
6. Nadzire rad i umetničke aktivnosti umetničkih grupa i onih savetodavnih (stalnih i privremenih) u saglasnosti sa zakonom;
7. Izvršava i ostale poslove u vezi Kinematografskog Centra Kosova, u saglasnosti sa zakonor i ostalim pod-zakonskim aktima;
8. Ima pravo i obavezu da učestvuje u radu Upravnog Saveta i komisija kao i ostalih tela bez prava glasa.

Zahtevano obrazovanje, iskustvo, sposobnosti i lične karakteristike:

1. Univerzitetska diploma iz oblasti kinematografije ili ostalih, približnih oblasti;
2. Da ima najmanje 7 godina profesionalnog radnog staža, 4 godine na rukovodećim mestima;
3. Znanje i substancialno iskustvo u upravljanju Institucijama;
4. Sposobnost u komuniciranju, pregovaranjima i autoritetnom upravljanju;
5. Sposobnost u određivanju objektiva, planiranju rada i analizi;
6. Sposobnost u rukovođenju i organizovanju ekipe, sposobnost za upravljanje ekipom ili radnom grupom;
7. Sposobnost na kompjuteru za aplikaciju programa (Word, Excel, Power Point, Access);
8. Poznavanje engleskog jezika je prednost;
9. Sudska potvrda da nije pod istragom.

Uslovi za učestvovanje na konkursu: Pravo na aplikovanje imaju svi državljani Republike Kosova zrelog doba, koji imaju potpunu sposobnost za delatnost, završili su visoko, adekvatno obrazovanje i imaju profesionalnu sposobnost za izvršavanje zadataka.

Zakonski i pod-zakonski akti koji regulišu mandat: Zakon za Civilne Usluge Republike Kosova, Zakon Br. 2004/22 za Kinematografiju i Statut Kinematografije Kosova.

Vremensko trajanje mandata: 4 godine.

Konkurs je otvoren 15 (petnaest) dana.

Datum zatvaranja konkursa: 29.01.2018

Predstavljanje zahteva: Aplikacija se uzima i predaje u kancelariji br. 27 Ministarstva Kulture, Omladine i Sporta, Trg “Majka Tereza” Br. 44, Priština. Za dodatne informacije kontaktirajte broj 03820022201 ili 038 20022536( ili na web-stranicu http://www.mkrs-ks.org/).

Konkurs: Drejtor në Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota”

Posted on by KultPlus

REPUBLIKA E KOSOVËS / REPUBLIKA KOSOVA / REPUBLIC OF KOSOVO
QEVERIA E KOSOVËS / VLADA KOSOVA /GOVERNMENT OF KOSOVA

MINISTRIA E KULTURËS, RINISË DHE SPORTIT
MINISTARSTVO ZA KULTURU, OMLADINU I SPORTA / MINISTRY OF CULTURE YOUTH AND SPORTS
DEPARTAMENTI I FINANCAVE DHE SHËRBIMEVE TË PËRGJITHSHME / DEPARTMENT OF FINANCES AND GENERAL SERVICES / DEPARTMAN I FINANSIJA I GENERALNIH USLUGA
DIVIZIONI I BURIMEVE NJERËZORE / DIVISION OF HUMAN RESOURCES / DIVIZIJA LJUDSKIH IZVORA

Bazuar në Ligjin për Shërbimin Civil të Republikës së Kosovës Nr. 03/L–149, Ligjin Nr. 04/L-164, për Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota” dhe për Ansamblet tjera dhe Statutin e AKKV “Shota”, Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit shpall:

KONKURS

Institucioni: Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit
Titulli i punës: Drejtor në Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota”
Kategoria funksionale / Koeficienti: 9.5
Numri i referencës: 01/2018
Departamenti: Departamenti i Kulturës
Institucioni: Ansambli Kombëtar i Këngëve dhe Valleve “Shota”
I përgjigjet: Drejtorit të Departamentit të Kulturës
Vendi: Prishtinë

Detyrat dhe përgjegjësitë: Nën mbikëqyrjen e Drejtorit të Departamentit të Kulturës, përmbush detyrat e poshtëshënuara:

1. Udhëheq punën e Ansamblit të Këngëve dhe Valleve “Shota”;
2. E përfaqëson dhe përgjigjet për veprimtarinë materiale-financiare dhe për ligjshmëri e
afarizëm të AKKV”Shota;
3. Miraton programin vjetor të punës me pëlqimin paraprak të Këshillit Drejtues;
4. Propozon dhe nxjerr aktin për organizimin dhe sistematizimin e vendeve të punës dhe aktin
për shpërndarjen e pagave, të cilin e miraton Këshilli Drejtues;
5. Merr vendim lidhur me marrëdhënien e punës së punëtorëve në pajtim me ligjin;
6. Mbikëqyr punën dhe aktivitetet artistike të trupave artistike dhe këshillëdhënëse (të përhershme
dhe të përkohshme) në pajtim me ligjin;
7. Kryen edhe punë të tjera lidhur me punën e AKKV”Shota”në pajtim me këtë ligj dhe me akte
të tjera nënligjore;
8. Ka të drejtë dhe detyrë të marrë pjesë në punën e Këshillit Drejtues dhe të komisioneve e
të trupave të tjerë të tij pa të drejtë vote.

Shkollimi i kërkuar, përvoja, aftësitë dhe karakteristikat personale:

1. Diplomë universitare në fushën e muzikës, artit dhe kulturës.;
2. Të ketë minimum 7 vite përvojë pune profesionale, 4 në vende udhëheqëse. ;
3. Njohuri dhe përvojë substanciale në menaxhimin e Institucioneve;
4. Aftësi komunikuese, negociuese dhe bindëse në menaxhim;
5. Shkathtësi në caktim të objektivave , planifikim të punës dhe analizë ;
6. Shkathtësi në udhëheqje dhe organizim të ekipit, aftësi për të menaxhuar një ekip ose grup punues;
7. Shkathtësi kompjuterike të aplikacioneve të programeve (Word, Excel, Power Point, Access);
8. Njohja e gjuhës angleze ësht përparësi;
9. Vërtetim nga Gjykata që nuk është nën hetime.

Kushtet e pjesëmarrjes në konkurs: Të drejtë aplikimi kanë të gjithë shtetasit e Republikës së Kosovës të moshës madhore të cilët kanë zotësi të plotë për të vepruar, kanë mbaruar shkollimin e lartë adekuat dhe kanë aftësi profesionale për kryerjen e detyrave.

Akte ligjore dhe nënligjore që rregullojnë mandatin: Ligjin për Shërbimin Civil të Republikës së Kosovës Nr. 03/L–149, Ligjin Nr. 04/L-164, për Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve “Shota” dhe Statutin e AKKV”Shota”.

Kohëzgjatja e mandatit: 4 vjet.

Konkursi është i hapur 15 (pesëmbëdhjetë) ditë.

Data e mbylljes së konkurrimit: 29.01.2018

Paraqitja e kërkesave: Aplikacioni merret dhe dorëzohet në zyrën 27 të Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Sheshi “Nëna Terezë” Nr. 44, Prishtinë. Për informata shtesë kontaktoni në numrin 03820022201 dhe 038 20022536( apo në ueb-faqen http://www.mkrs-ks.org/).

Konkurs: Direktor u Nacionalnom Ansamblu Pesama i Igara “Shota”

Posted on by KultPlus

REPUBLIKA E KOSOVËS / REPUBLIKA KOSOVA / REPUBLIC OF KOSOVO
QEVERIA E KOSOVËS / VLADA KOSOVA /GOVERNMENT OF KOSOVA

MINISTRIA E KULTURËS, RINISË DHE SPORTIT
MINISTARSTVO KULTURE, OMLADINE I SPORTA / MINISTRY OF CULTURE YOUTH AND SPORTS
DEPARTAMENTI I FINANCAVE DHE SHËRBIMEVE TË PËRGJITHSHME / DEPARTMENT OF FINANCES AND GENERAL SERVICES / DEPARTMAN I FINANSIJA I GENERALNIH USLUGA
DIVIZIONI I BURIMEVE NJERËZORE / DIVISION OF HUMAN RESOURCES / DIVIZIJA LJUDSKIH IZVORA

Na osnovu Zakona za Civilne Usluge Republike Kosova Br. 03/L–149, Zakon Br. 04/L-164, za Nacionalni Ansambl Pesama i Igara “Shota” i Statut NAPI ”Shota”, Ministarstvo Kulture, Omladine i Sporta, obijavljuje: .

K O N K U R S

Institucija: Ministarstvo Kulture, Omladine i Sporta
Naziv rada: Direktor u Nacionalnom Ansamblu Pesama i Igara “Shota”
Funkcionalna kategorija / Koeficienat: 9.5
Broj referencije: 01/2018
Departman: Departman Kulture
Institucija: Nacionalni Ansambl Pesama i Igara “Shota”
Odgovoran je: Direktoru Departmana Kulture
Mesto: Priština

Zadaci i odgovornosti: Pod nadzorom Direktora Departmana Kulture, ispunjava dole navedene zadatke:

1. Rukovodi radom Nacionalnog Ansambla Pesama i Igara “Shota”;
2. Predstavlja i odgovoran je za materijalno-finansijsku delatnost, zakonodavstvo iekonomičnost
KUD “Shota”;
3. Odobrava godišnji plan rada, sa prethodnim usaglašavanjem Upravnog Saveta;
4. Predlaže i iznosi akt za organizovanje i sistematizaciju radnih mesta i akta za raspodeli plata, koji odobrava Upravni Savet;
5. Donosi olluku za radni odnos radnika u saglasnosti sa zakonom;
6. Nadzire rad i umetničke aktivnosti umetničkih grupa i onih savetodavnih (stalnih i privremenih) u saglasnosti sa zakonom;
7. Izvršava i ostale poslove u vezi KUD “Shota” u saglasnosti sa zakonom i ostalim pod-zakonskim aktima;
8. Ima pravo i obavezu da učestvuje u radu Upravnog Saveta i komisija kao i ostalih tela bez prava glasa.

Zahtevano obrazovanje, iskustvo, sposobnosti i lične karakteristike:

1. Univerzitetska diploma iz oblasti muzike, umetnosti i kulture.;
2. Da ima najmanje 7 godina profesionalnog radnog staža, 4 godine na rukovodećim mestima;
3. Znanje i substancialno iskustvo u upravljanju Institucijama;
4. Sposobnost u komuniciranju, pregovaranjima i autoritetnom upravljanju;
5. Sposobnost u određivanju objektiva, planiranju rada i analizi;
6. Sposobnost u rukovođenju i organizovanju ekipe, sposobnost za upravljanje ekipe ili radne grupe;
7. Sposobnost na kompjuteru za aplikaciju programa (Word, Excel, Power Point, Access);
8. Poznavanje engleskog jezika je prednost.
9. Potvrda od Suda da nije pod istragom.

Uslovi za učestvovanje na konkursu: Pravo na aplikovanje imaju svi državljani Republike Kosova zrelog doba, koji imaju potpunu sposobnost za delatnost, završili su visoko, adekvatno obrazovanje i imaju profesionalnu sposobnost za izvršavanje zadataka.

Zakonski i pod-zakonski akti koji regulišu mandat: Zakon za Civilne Usluge Republike Kosova Br. 03/L–149, Zakon Br. 04/L-164, za Nacionalni Ansambl Pesama i Igara “Shota” i Statut NAPI ”Shota”.

Vremensko trajanje mandata: 4 godine.

Konkurs je otvoren 15 (petnaest) dana.

Datum zatvaranja konkursa: 29.01.2018

Predstavljanje zahteva: Aplikacija se uzima i predaje u kancelariji br. 27 Ministarstva Kulture, Omladine i Sporta, Trg “Majka Tereza” Br. 44, Priština. Za dodatne informacije kontaktirajte broj 03820022201 ili 038 20022536( ili na web-stranicu http://www.mkrs-ks.org/).