“Na kanë bërë të besojmë se dashuria, ajo e vërteta gjendet vetëm një herë në jetë dhe në përgjithësi para moshës 30 vjeç, nuk na kanë thënë që dashuria nuk ka kohë e nuk mbërrin në një moment preciz.
Na kanë bërë të besojmë se secili prej nesh është gjysma e një portokalli e se jeta ka kuptim vetëm kur arrijmë të gjejmë gjysmën tjetër. Nuk na kanë thënë se kemi lindur Të Plotë e që asnjë në jetën tonë nuk meriton të mbajë mbi supe përgjegjësinë për të kompletuar atë që na mungon: rritemi me veten. Nëse jemi në shoqëri të mirë është thjesht më e këndshme.
Na kanë bërë të besojmë në një formulë të quajtur “dy në një”, dy njerëz që mendojnë njësoj, që veprojnë njësoj e që vetëm kjo mund të funksiononte. Nuk na kanë thënë se vetëm duke qenë individ me personalitetin tënd, të lejon të kesh një marrëdhënie të shëndetshme.
Na kanë bërë të besojmë se martesa është domosdoshmëri e se dëshirat jashtë saj duhen shtypur. Që ekziston një formulë e vetme për lumturinë, e njëjta për të gjithë ata që dalin jashtë kësaj janë të dënuar të margjinalizohen.
Nuk na kanë thënë se këto formula nuk funksionojnë dhe e tjetërsojnë njeriun. Nuk na kanë thënë se askush nuk do na i tregonte të gjitha këto. Secili nga ne do ti zbulojë vetë. Dhe kështu kur të duash vetveten, do jesh po aq i lumtur e do mund të duash dikë tjetër”./ KultPlus.com
“Na kanë bërë të besojmë se dashuria, ajo e vërteta gjendet vetëm një herë në jetë dhe në përgjithësi para moshës 30 vjeç, nuk na kanë thënë që dashuria nuk ka kohë e nuk mbërrin në një moment preciz.
Na kanë bërë të besojmë se secili prej nesh është gjysma e një portokalli e se jeta ka kuptim vetëm kur arrijmë të gjejmë gjysmën tjetër. Nuk na kanë thënë se kemi lindur Të Plotë e që asnjë në jetën tonë nuk meriton të mbajë mbi supe përgjegjësinë për të kompletuar atë që na mungon: rritemi me veten. Nëse jemi në shoqëri të mirë është thjesht më e këndshme.
Na kanë bërë të besojmë në një formulë të quajtur “dy në një”, dy njerëz që mendojnë njësoj, që veprojnë njësoj e që vetëm kjo mund të funksiononte. Nuk na kanë thënë se vetëm duke qenë individ me personalitetin tënd, të lejon të kesh një marrëdhënie të shëndetshme.
Na kanë bërë të besojmë se martesa është domosdoshmëri e se dëshirat jashtë saj duhen shtypur. Që ekziston një formulë e vetme për lumturinë, e njëjta për të gjithë ata që dalin jashtë kësaj janë të dënuar të margjinalizohen.
Nuk na kanë thënë se këto formula nuk funksionojnë dhe e tjetërsojnë njeriun. Nuk na kanë thënë se askush nuk do na i tregonte të gjitha këto. Secili nga ne do ti zbulojë vetë. Dhe kështu kur të duash vetveten, do jesh po aq i lumtur e do mund të duash dikë tjetër”. / KultPlus.com
Kjo është letra e shkruar nga një beqare, e cila ka jetuar 4 dekada dhe ende nuk e ka marrë vendimin për t’u martuar apo lindur një fëmijë.
“Në përcjelljen e nënës sime për në banesën e fundit, unë isha duke mbajtur nipin tim 11 muajsh kur një mik i familjes pyeti: “Kur do të bësh fëmijë?” Ai është njeri shumë i mirë, por pyetja e tij u duk si një goditje e fortë.
Është një pyetje që më bëhet shumë shpesh dhe jam lodhur duke iu përgjigjur. Ndihem sikur duhet të zbuloj detaje të jetës sime personale për të kënaqur kuriozitetin e dikujt tjetër. Unë kam punuar shumë për të mos më interesuar se çfarë mendojnë të tjerët për mua, por disa njerëz supozojnë se unë ende jetoj si një 20-vjeçare kur jam në të 40-at e mira.
Unë nuk dal çdo javë në lokale nate, as nuk pi, as nuk e kaloj gjithë ditën në gjumë. Unë mbaj gjithë përgjegjësitë që i takojnë një 40-vjeçareje, thjesht nuk kam fëmijë. Supozimet e njerëzve më lëndojnë shumë sepse më duket sikur më thonë se nuk mbaj peshën që më takon në shoqëri.
Të qenit pa fëmijë nuk ishte zgjedhja ime; unë zgjodha të mos jem me njeriun e gabuar. Unë gjithmonë i kam dashur fëmijët. Kisha kaq shumë njerëz që më thoshin që në moshë të vogël se unë duhet të isha mësuese në kopsht sepse isha gjithmonë gati për një fëmijë. Unë me të vërtetë e ndjeva atë orë që nga koha kur isha 30 vjeç dhe vëllai im i vogël u martua. Mbaj mend që nëna ime tha: “Koha po mbaron!” ose, “Do të ishte mirë sikur të gjesh dikë.”
Njerëzit thanë: “Do të jeni shumë të lumtur nëse keni fëmijë. Dhe mendova: “Unë në të vërtetë jam e lumtur siç jam, por a do të jem më e lumtur nëse kam fëmijë?” Tani mendoj se ka dy lloje të lumturish – me dhe pa fëmijë. Në fakt, ka nga të gjitha llojet e lumturive.
Po të kisha gjetur dikë me të cilin do të bëja fëmijë, do ta kisha bërë. Sidoqoftë, nuk e gjeta atë person, kështu që zgjedhja ishte të mos kisha fëmijë me personin e gabuar. Të qenit pa fëmijë nuk ishte zgjedhja ime; unë zgjodha të mos jem me njeriun e gabuar.
Të kuptuarit se nuk do të kisha fëmijë ishte një proces i gjatë dhe i tërhequr. Për një kohë të gjatë ende jetoni me pak shpresë – por sa më shumë që i afrohesha të 40-ve, aq më shumë e kuptova se nuk do të ndodhte. Shkova për të parë një këshilltar i cili ishte i shkëlqyeshëm për të më mësuar strategji për të kuptuar se nuk jam e pavlefshme sepse jam pa fëmijë.
Të mos kesh fëmijë sjell ndjenja pikëllimi, por unë i kam pranuar ato. Unë e shoh vdekjen e nënës sime si një ngarkesë të madhe të errët që rri mbi shpatullat e mia. Është gjithmonë aty, por ti mësohesh me të. Është e njëjta gjë me mos pasurit fëmijë. Është gjithmonë aty, por ti mësohesh dhe ndihesh rehat me të.
Unë kam miq në të njëjtën situatë me mua dhe shumë supozime bëhen për ne. Disa njerëz supozojnë se unë jam lezbike. Të tjerët mendojnë se unë i urrej burrat, se ka diçka që nuk shkon me mua, sepse nuk isha në gjendje të gjeja dikë me të cilin të kem fëmijë, ose se jeta ime është e lehtë dhe nuk kam asgjë për t’u shqetësuar.
Shoqëria ju tregon se duhet të jeni të martuar me fëmijë për të qenë të lumtur dhe të plotësuar Unë kam shumë fëmijë në jetën time. Unë krenohem shumë kur më thonë se jam tezja më e mirë në botë dhe kam shumë dashuri për të dhënë. Në moshën 36 vjeçare, fillova një karrierë të re si mësuese. Unë vij nga një radhë e gjatë mësuesish, kështu që ndiej se është në gjakun tim. Kur njerëzit pyesin nëse kam fëmijë unë them: “Unë kam 19”.
Shoqëria ju thotë se duhet të jeni të martuar me fëmijë për të qenë të lumtur dhe të përmbushur, por unë e kam kuptuar që mund të jeni të lumtur edhe pa fëmijë e pa partner. Jam i hapur për të pasur dikë në jetën time, por nuk jam e gatshme të duroj dikë që nuk është i mirë për mua. Kur mamaja ime ndërroi jetë, ishte dëshira e saj që unë të bëja kompormis. Nuk e di nëse ajo e kuptonte plotësisht që unë mund të isha e lumtur edhe me veten.
Kam një jetë të shkëlqyeshme. Unë kam miq të mirë dhe jam vërtet e lumtur me vendin që kam në jetë. Njerëzit duhet të kuptojnë se jeta e gjithsecilit nuk funksionon ashtu si dëshiron dhe kjo është në rregull”./preferenca.al/ KultPlus.com
Kur Megan Kennedy dhe Thomas Cahoon shpallën fejesën, nisën menjëherë të planifikonin ditën e martesës e cila sipas tyre duhet të ishte e madhe dhe e paharrueshme.
Ata dërguan ftesat, prenotuan autobusë të kuq për të marrë të ftuarit në vendin ku do të mbahej ceremonia dhe Megan zgjodhi shoqërueset e saj për në altar që do të ishin dhjetë.
Por koronavirusi bëri që ata të shmangnin të gjitha planifikimet dhe në fund ftuan vetëm 15 persona.
Kështu që Megan hodhi poshtë planet e saj origjinale dhe në vend të tyre zgjodhi 2 gjyshe që t’i kishte si shoqëruese.
Kur i pyeti për herë të parë, Gillian Holloway, 80 vjeç dhe Mary Kennedy, 90 thanë se ideja ishte “pak budallaqe”. Ato u shprehën se ishin shumë të moshuara për të bërë rolin e shoqërueses së nuses.
Por më pas ato pranuan. Gjyshet nuk kishin veshur fustane të ngjashëm, por kishin buqeta dhe ecën së bashku në korridorin e kishës për të shoqëruar Megan. /express/ KultPlus.com
Disa ditë më parë, ish-zonja e parë e Amerikës e cila është tejet e dashur për publikun, gjatë eventit të ‘Essence Festival’, mbajti një fjalim ku këshillonte gratë dhe vajzat në gjetjen e partnerit të tyre, shkruan KultPlus.
E martuar prej 26-vitesh me Barack Obama-n, ish-zonja e parë tregoi disa sekrete të vogla që e kanë ndihmuar për një marrëdhënie të shëndetshme dhe jetëgjatë.
“Martesa është një zgjedhje që t’i e bën çdo ditë. Ti s’e bën këtë sepse është e thjeshtë. Ti martohesh sepse beson tek personi tjetër. Zonja dhe zotërinj, prandaj është kaq e rëndësishme të martoheni me dikë që e respektoni. Është e rëndësishme të martoheni me dikë që është i barabartë me ju dhe do që ju të fitoni në jetë aq sa ju doni për ta.”- u shpreh Michelle.
Për ta bërë më të thjeshtë deklaratën, ajo e paralelizoi këtë me sportet.
“Im shoq është skuadra ime. Nëse ne duam ta fitojmë këtë lojë bashkë, ai duhet të jetë i fortë dhe duhet të jetë gjithashtu dakord me forcën që do të tregoj unë. Unë s’dua një lojtar të dobët në skuadrën time, as ai s’e do këtë. Ndonjëherë, ne pranojmë dobësitë tek njëri tjetri pasi kjo duket më e thjeshtë. Bëni kujdes nga burrat ose gratë që duan thjeshtë një njeri të lehtë.”- shtoi ajo. / KultPlus.com
Në Rusinë e lashtë, Princi Igor dhe Princesha Oga, ishin një shembull i një çifti të fuqishëm – Igori i quajtur “I mençuri” ishte djali i Ryuk, themeluesi i Rusisë, dhe Olga ishte e njohur në të gjithë mbretërinë si “E bukura Olga”. Ai nënshtroi fiset e Uglich, Drevlian dhe Pechen. Udhëhoqi dy fushata kundër Bizantit në 941 dhe 944, dhe rrethoi Kostandinopojën.
Lufta e pasuksesshme me Bizantin përfundoi me një marrëveshje tregtare të vitit 944. Procesi i feudalizmit u përshpejtua në kohën e tij në Kijevin e Rusisë, por pati edhe revolta të vazhdueshme për shkak të taksave të larta Rebelimi u udhëhoq nga fisi Drevlian. Në ballafaqim me ta, Igori u kap dhe u vra në vitin 945. Olga u shkatërrua. Trishtimi i saj ishte aq i madh saqë sa herë që dikush i propozonte të martohej përsëri, përfundonte i vdekur, transmeton Reporteri.net
Ajo nuk ishte e vetme, me Igorin kishte një djalë trevjeçar, Svjatoslav.
Ndërsa gjaku i Igorit ishte ende i freskët në duart e tyre, Drevlianët i dërguan një mesazh Olgës në të cilin shkruanin se Igori ishte si një ujk që shkatërronte gjithçka para tij, por se ajo konsiderohej e mirë dhe se më së miri do të ishte të martohej me princin e tyre Mala. Kështu ata u përpoqën të luanin rolin e Cupidit me qëllim të fitimit të kontrollit mbi të gjithë mbretërinë. Olga, megjithatë, kishte plane të tjera me njerëzit që i sugjeronin martesë.
Ajo u tha atyre se oferta martesore ishte pikërisht ajo që dëshironte dhe për të treguar respekt për popullin e Kievit ajo u tha atyre të hipnin të gjithë në një anije për t’i parë dhe për t’i përshëndetur. Kur erdhi deri te kjo, njerëzit e saj e fundosën anijen në një hendek dhe i varrosën të gjallë.
Por ky nuk ishte fundi. Hakmarrja e Olgës sapo kishte filluar. Pas kësaj, ajo e dërgoi mesazh te Drevlianët duke shkruar: “Nëse dëshironi me të vërtetë praninë time, më dërgoni njerëzit tuaj më të fuqishëm në përcjellje në mënyrë që tek princi juaj të vijë në mënyrë të përshtatshme”. Pasi morën mesazhin e saj, Drevlianët bënë atë që ajo kërkoi.
Kur burrat arritën në Kiev, Olga i përshëndeti me një buzëqeshje në fytyrën e tyre dhe u një relaksim në banjat termale (siç ishte zakon në atë kohë). Ata pranuan ofertën e saj dhe kur hynë, ajo urdhëroi që dera të mbyllet dhe i gjithë objekti të digjej. Ajo u shkroi sërish Drevlianëve, duke kërkuar prej tyre një sasi të madhe të mjaltit, por gjithashtu edhe të përgatitnin për burrin e saj një varrim të madh për të kërkuar falje për vdekjen e tij. Natyrisht Drevlianët e dëgjuan përsëri, dhe Olga u soll normalisht dhe ngrohtësisht në funeral.
Në festën pas varrimit, ajo priti që të gjithë të dehen dhe pastaj shfrytëzoi pakujdesinë e tyre dhe në një moment urdhëroi të gjithë ushtarët e saj t’i vrisnin të papërgatitur. Në aktin e saj të fundit të revoltës kundër Drevlianëve, ajo u tha atyre se ata janë të detyruar të paguajnë një taksë në formë të zogjve. Ata e dëgjuan dhe mblodhën të gjithë zogjtë dhe ia dërguan ata Olgës.
Ajo mori dhuratën dhe më pas lidhi një copë leckë të zhytur në squfur në këmbën e çdo zogu. Posa nata ra, banorët ndezën pishtarët e tyre për të bërë dritë. Olga e dinte se zogjtë do të fluturonin përsëri te pronarët e tyre sapo t’i linin të shkonin. Leckat në këmbët e zogjve të zhytura në sulfur dhe pishtarët e ndezur nxitën një zjarr të madh në të cilin tërë qyteti u dogj./ KultPlus.com
Vajza nuk është e huaj, as rob e as tepricë. Vajza është dhuratë e Zotit, është ilaç i shpirtit, e shtylla e shtëpisë. Vajza është sinonimi i dashurisë e i sakrificës. Askush si vajza nuk e din e nuk e njeh dhimbjen për familjen.
Edhe unë jam vajzë e kurrë nuk du me u ndje e huaj n ‘shtëpinë e babës e as nuk du me e dëgju dikënd t’u përmend diçka të tillë. Unë si vajzë e di qysh duhet me u sjell e çka i ka hije me bo një vajzës edhe pa qenë t’tjerët avokatët e mi. Unë si vajzë nuk ndryshoj asgjë prej vetes sa me iu hy n’zemër njerëzve. Unë si vajzë e di kur e kam “vaktin” për martesë e askush nuk ka t’drejtë me ndërhy n’jetën tem. Unë si vajzë kurrë nuk ka me marr vendime t’rëndësishme për veten shkel e shko për hatër t’kërkujt e sa me i ndal “fjalët e hallkut”. Unë si vajzë kurrë nuk du me e turpëru familjen, përkundrazi du me e bo shumë krenare. Por… Unë vajza e dikujt, njeri para së gjithash, nuk jam përfekte…! / KultPlus.com
Një çift ka zgjedhur një mënyrë të pazakontë për t’u martuar në kohë pandemie.
Kështu me motoçikletë, çifti nga Prishtina vendosi që të bëjë xhiro të shtunën, meqë planet për dasmë me kolonë makinash, e me festë të madhe familjare ua prishi koronavirusi.
“Ideja ka qenë e jemja se gjithmonë kam pas dëshirë me ardh Valoni me më marrë me motor se jemi motorista për një kohë të gjatë, por për shkaqe të ndryshme s’ka pas përgjigje pozitive, por tash për shkak të situatës”, tha Erza.
“Na kanë bërë të besojmë se dashuria, ajo e vërteta gjendet vetëm një herë në jetë dhe në përgjithësi para moshës 30 vjeç, nuk na kanë thënë që dashuria nuk ka kohë e nuk mbërrin në një moment preciz.
Na kanë bërë të besojmë se secili prej nesh është gjysma e një portokalli e se jeta ka kuptim vetëm kur arrijmë të gjejmë gjysmën tjetër. Nuk na kanë thënë se kemi lindur Të Plotë e që asnjë në jetën tonë nuk meriton të mbajë mbi supe përgjegjësinë për të kompletuar atë që na mungon: rritemi me veten. Nëse jemi në shoqëri të mirë është thjesht më e këndshme.
Na kanë bërë të besojmë në një formulë të quajtur “dy në një”, dy njerëz që mendojnë njësoj, që veprojnë njësoj e që vetëm kjo mund të funksiononte. Nuk na kanë thënë se vetëm duke qenë individ me personalitetin tënd, të lejon të kesh një marrëdhënie të shëndetshme. Na kanë bërë të besojmë se martesa është domosdoshmëri e se dëshirat jashtë saj duhen shtypur. Që ekziston një formulë e vetme për lumturinë, e njëjta për të gjithë ata që dalin jashtë kësaj janë të dënuar të margjinalizohen.
Nuk na kanë thënë se këto formula nuk funksionojnë dhe e tjetërsojnë njeriun. Nuk na kanë thënë se askush nuk do na i tregonte të gjitha këto. Secili nga ne do ti zbulojë vetë. Dhe kështu kur të duash vetveten, do jesh po aq i lumtur e do mund të duash dikë tjetër.”/ KultPlus.com
Një shkrim i Alain de Botton, që nuk ka
rëndësi nëse jeni beqar apo i martuar, por jua sugjerojmë që ta lexoni
patjetër.
Është një terapi e vërtetë martese…
Një “guidë” mbi të vënit kurorë të dy njerëzve në të
dyja rastet, kur ke ndjenja apo je bashkuar me të, për arsye të ndryshme?
Duhet ta lexoni patjetër këtë shkrim të përkthyer nga gjermanishtja në “virtualsophists” nga Gilman Bakalli, ish-shkrimtari dhe ish-deputeti, tashmë i ndjerë.
Të martuar me personin e gabuar nga Alain de Botton
Martesa është një aventurë e rrezikshme.
Një aventurë që ndërmerret nga dy persona, të cilët
lidhen në emër të një të ardhmeje, të cilën ato mendojnë se e dinë si do jetë,
por që në fakt s’ia kanë as idenë më të vogël.
Për një kohë të gjatë njerëzit janë martuar nisur nga
arsye thjesht logjike: ngaqë ara e tij ndodhej ngjitur me arën e saj, ngaqë
familja e tij administronte një biznes, ngaqë babai i saj ishte kryeplak i
fshatit, ngaqë kështjella duhej të nxirrte shpenzimet që kërkonte, ose ngaqë
prindërit e të dyja palëve besonin në të njëjtën formë interpretimi të një
Shkrimi të Shenjtë.
Simptomat shoqëruese të martesave të tilla të nxitura
nga arsyeja janë vetmia, mungesa e besnikërisë, keqtrajtimi, ftohtësia
emocionale dhe britmat e shamatave.
E parë në retrospektivë, martesa mbi bazën e arsyes
nuk ka të bëjnë aspak me arsyen.
Ajo është thjesht utilitariste, fanatike, snobiste dhe
shfrytëzuese.
Këtu qëndron arsyeja se pse pasardhësja e saj
sentimentale, martesa me dashuri, shihet me sy aspak kritik.
Në një martesë me dashuri, dy persona ndjejnë tërheqje
për njëri-tjetrin.
Të trullosur nga ndjenjat, ato janë plotësisht të
bindur se kanë lindur për njëri-tjetrin.
Sa më spontanisht, sa më i shkujdesur dhe i pamenduar
të ketë qenë vendimi për t’u martuar (ndoshta janë njohur para 6 muajsh,
ndoshta njëri prej të dyve është pa punë, ndoshta janë shumë të rinj), aq më
mirë për martesën me dashuri.
Mendjelehtësia është kundrapesha e gabimeve të bëra në
emër të racionales.
Rendja pas instinktit është reagimi traumatik ndaj
atyre eksperiencave shekullore, të dominuara nga një arsye aspak e arsyeshme.
Shpresojmë se në martesë do rendim në kërkim të
lumturisë.
Në të vërtetë, jemi në kërkim të intimitetit.
Shpresojmë se do të rikthejmë në raportin tonë prej dy
të rriturve ndjesitë dhe emocionet e fëmijërisë.
Sidoqoftë, dashuria që kemi provuar në vitet e hershme
të jetës sonë ngatërrohet shpesh me një dinamikë tjetër destruktive: me
ndjesinë se do të ndihmosh një të rritur që ka dalë nga kontrolli.
Në këtë kuptim, është logjike që ne ta refuzojmë një
person si partner martesor jo ngaqë është i keq për ne, por ngaqë është shumë i
mirë për ne, shumë i mirëkuptueshëm, shumë i besueshëm, shumë i ekuilibruar.
E kështu ndodh që martohemi me partnerin e gabuar.
Po ashtu edhe frika nga vetmia na bën të gabojmë gjatë
zgjedhjes së partnerit.
Sepse kur ke frikë nga vetmia ka rrezik që më shumë të
dashurohesh me të mos qenit më vetëm, se sa me personin që po na ruan nga ky
fat i keq.
Në fund, ne martohemi edhe ngaqë duam ta ruajmë atë
Gjënë e Bukur që kemi përjetuar me tjetrin.
Për shembull, atë eksitimin e ngrohtë kur patëm
menduar herën e parë t’ia shprehim dëshirën për lidhje martesore.
Mbase ishim në Venecia, duke shëtitur mbi varkë,
dielli në perëndim e përshkëndiste sipërfaqen e lëmuar të ujit, teksa i hapnim
njëri-tjetrit shpirtin rrugës për tek restoranti i peshkut dhe i rizotos së
famshme.
Shpresojmë se martesa mund të na i ruajë momente të
tilla.
Martohemi për t’u dhënë jetëgjatësi momenteve të
tilla.
Mirëpo institucioni i martesës e ngre bashkimin tonë
martesor në një rrafsh administrativ, ndoshta diku në një shtëpizë diku në
periferi, ecejaket e përditshme punë shtëpi, shtëpi punë, me fëmijë të cilët e
fikin pasionin, produkt i të cilit janë ato vetë.
Gjëja e vetme që ka mbetur nga ato momentet e
dikurshme është personi që keni përballë.
Pikërisht ai/ajo që me shumë gjasë nuk duhej të ishte
ruajtur.
Të martuar me personin e gabuar?
Lajmi i mirë është ky: nuk ka problem!
Nuk duhet të ndahemi prej tij/saj, por thjesht të
ndahemi nga ideja romantike e martesës me dashuri.
Kjo nënkupton shkëputjen prej idesë mbi ekzistencën e
një krijese perfekte, e cila qenka në gjendje t’i shuajë të gjitha nostalgjitë
tona.
Duhet ta pranojmë se çdo person mund të na frustrojë,
zemërojë dhe zhgënjejë dhe (pa dashur të jem i lig) se të njëjtën gjë do bëjmë
edhe ne me të.
Kur zgjedhim me kë do martohemi, ne vendosim se për
cilën formë vuatjeje jemi të gatshëm të sakrifikojmë.
Filozofia e pesimizmit mund të na shërbejë si
këshilluese e mirë martesore.
Sepse pesimizmi e zbut atë presionin e tejskajshëm
fantazmagorik që ushtron kultura romantike tek martesa.
Thjesht fakti se një person nuk është në gjendje të na
çlirojë nga melankolia jonë nuk e fajëson atë person e as lidhjen tonë me të.
Personi martesor “më pak i gabuar” për ne nuk është
ai, që i përputhet idesë (fiktive) së plotësimit perfekt, por ai që me bujari
arrin të kapërcejë dallimet në çift. Kompatibiliteti është arritje e dashurisë;
ai nuk mund të jetë kusht paraprak i saj.
Romantika nuk ka ndihmuar aspak këto 250 vitet e
fundit.
Përkundrazi, pjesa dërrmuese e asaj që përjetojmë në
lidhjet martesore, e nxjerr idenë e romantikes nën një dritë të pështirë.
Në fund, ndjehemi akoma më të vetmuar se më parë,
sepse lidhja jonë martesore me gjithë ato të metat e saj nuk mund ta përballojë
barrën që i ngarkon ideja e romantikes.
Prandaj duhet të mësohemi të pajtohemi me idenë e “të
gabuarit/të gabuarës” që kemi në krah.
Dhe të mësojmë t’i shikojmë me humor, mirësi dhe urtësi gabimet e partnerit tonë, po ashtu si edhe gabimet tona. / KultPlus.com
‘Martesa’ me skenar dhe regji nga Blerta Zeqiri, fitues i dy çmimeve në Festivalin e Filmit në Talin, është propozimi zyrtar i Kosovës për kategorinë ‘Filmi më i mirë i huaj’ në OSCARS.
‘Martesa’ flet për një trekëndësh dashurie pranë dhe gjatë një martese. Në rolët kryesore të filmit janë Alban Ukaj, Adriana Matoshi dhe Genc Salihu.
Kryesuesi i komisionit përzgjedhës Isa Qosja u shpreh: “Filmi i propozuar është një tregim ndryshe nga ato që jemi mësuar apo detyruar t’i shohim tek ne, përmbanë një strukturëdisashtresore dramaturgjike, aktorët i gjallojnë fatet e tyre në mënyrë të natyrshme dhe me mjaft emocione. Regjisura është gati e pavërejtur dhe kjo i jep këtij filmi rrjedhshmëri nëpërceptim të fabulës dhe përjetimit”.
Filmi ‘Martesa’ është mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, është prodhim i kompanisë ‘Beze’ me producent Keka Kreshnik Berisha. Përveç QKK-së, “Martesa” u përkah edhe nga Qendra Kombëtare e Kinematografisë e Shqipërisë./ KultPlus.com
Filmi “Martesa: nga regjisorja Blerta Zeqiri nesër do të shfaqet në “Evropa! Zëri i grave në filma”, në Sydney Film Festival.
Filmi merr pjesë në këtë festival falë Qendrës Kinematografike të Kosovës dhe Evropës Kreative, shkruan KultPlus.
Edicioni i 65-të i festivalit të filmit ne Sidnei “Sydney Film Festival” (6-17 Korrik), në partneritet me “European Film Promotion” dhe “Screen International” pati shpallur programin “Europe. Voices of Women in Film”.
“Evropa! Zëri i grave në filma”, është një program i 10 filmave të ri nga regjisoret e suksesshme të Evropës, në me e tyre do të jetë edhe filmi “Martesa” nga regjisorja kosovare Blerta Zeqiri.
Festivali do të këtë edhe tetë mysafire filmbërëse të cilat do t’i prezantojnë filmat e tyre dhe do të marrin pjesë në një diskutim publik rreth hendekut gjinorë në industrinë e filmit.
Krahas filmit të Zeqirit, do të jenë edhe EmilyAtef me “3 DAYS IN QUIBÉRON” nga Gjermania, Isabella Eklöf me “HOLIDAY” nga Danimarka, Nanouk Leopold me “COBAIN” nga Holanda, Fanni Metelius me “THE HEART” nga Suedia, Katharina Mückstein me “L`ANIMALE” nga Austria, SinéadO`Shea me “A MOTHER BRINGS HER SON TO BE SHOT” nga Irlanda, Virpi Suutari me “ENTREPRENEUR” nga Finlanda, Jagoda Szelc me “TOWER. A BRIGHT DAY” nga Polonia dhe Ana Urushadze me “SCARY MOTHER”nga Gjeorgjia./ KultPlus.com
Këngëtarja shqiptare me famë botërore, Rita Ora, është pa diskutim njëra ndër emrat më të përfolur në mediat ndërkombëtare. Shkas për këtë gjë bëhen sukseset e saj të njëpasnjëshme, ndërsa jo më pak vëmendje merr edhe jeta e saj private.
Këngëtarja ka lindur në Prishtinë, dhe kur ajo ishte njëvjeçare, familja e saj emigruan për në Mbretërinë e Bashkuar. Rita është fëmija i madh i prindërve Besnik dhe Versa Ora, ndërsa ka edhe një motër më të vogël, Elenën, dhe një vëlla tjetër, Donin.
Dje (e diel) prindërit e këngëtares festuan 30-vjetorin e martesës, dhe këtë datë të veçantë familja Ora vendosën ta kremtojnë së bashku. Ka qenë vajza e dytë e familjes, Elena Ora, ajo e cila ka publikuar në rrjetin social Instagram, një fotografi të rrallë nga martesa e prindërve të saj në Kosovë, 30 vjet më parë, shkruan Insajderi.
“Urime 30 vjetori martesës për prindërit e mi. Çifti im i preferuar dhe miqtë e mi më të mirë, që kanë kaluar kohën më të mirë së bashku. Faleminderit që tregoni shoqëri të mirë për mu, dashuri dhe përkushtim”, ka shkruar Elena në mbishkrimin e fotografisë./ KultPlus.com
Edicioni i 65-të i festivalit të filmit ne Sidnei “Sydney Film Festival” (6-17 Korrik), në partneritet me “European Film Promotion” dhe “Screen International” shpalli këtë javë “Europe.
Voices of Women in Film”: një program i 10 filmave të ri nga regjisoret e suksesshme të Evropës, një prej të cilëve do të jetë filmi “Martesa” nga regjisorja kosovare Blerta Zeqiri.
Festivali do të këtë edhe tetë mysafire filmbërëse të kontinentit të cilat do t’i prezantojnë filmat e tyre dhe do të marrin pjesë në një diskutim publik rreth hendekut gjinorë në industrinë e filmit.
Krahas filmit të Zeqirit, do të jenë edhe Emily Atef me “3 DAYS IN QUIBÉRON” nga Gjermania, Isabella Eklöf me “HOLIDAY” nga Danimarka, Nanouk Leopold me “COBAIN” nga Holanda, Fanni Metelius me “THE HEART” nga Suedia, Katharina Mückstein me “L`ANIMALE” nga Austria, Sinéad O`Shea me “A MOTHER BRINGS HER SON TO BE SHOT” nga Irlanda, Virpi Suutari me “ENTREPRENEUR” nga Finlanda, Jagoda Szelc me “TOWER. A BRIGHT DAY” nga Polonia dhe Ana Urushadze me “SCARY MOTHER”nga Gjeorgjia./ KultPlus.com
Filmi i metrazhit të gjatë “Martesa” me regjisore Blerta Zeqirin do të ketë premierën turke gjatë muajit prill në Instambul Film Festival, në Turqi, shkruan KultPlus.
Filmi “Martesa”, që u përkrah financiarisht nga Qendra Kinematografike e Kosovës (QKK), flet për një trekëndësh dashurie pranë dhe gjatë një martese. Treshen e personazheve kryesore të filmit me skenar të Blerta Zeqirit dhe Keka Kreshnik Berishës e interpretojnë Alban Ukaj, Adriana Matoshi dhe Genc Salihu. E gjithë ngjarja shtjellohet, para dhe gjatë martesës së Bekimit me Anitën, e cila nuk është në dijeni se Bekimi është ende në dashuri me shokun e tij më të mirë, Nolin.
Ngjarja prekë kohën e luftës në Kosovë, atëherë kur dy të rinj, Bekimi dhe Noli jetojnë brenda një ndërtese, ku edhe fillojnë të ndjejnë shenjat e para të dashurisë për njëri-tjetrin. Shumë vite më pas, luftën më të madhe do ta kenë me barrierat e kësaj dashurie.
Anita, është vajzë e një familjeje të të zhdukurve gjatë luftës. Martesën e çiftit, me mjaft emocion e pret familja e Bekimit, por jo dhe ai vet. Madje rrjedha e ndjenjave të tij, vjen e komplikohet me kthimin e Nolit, i cili është muzikant. Ai në Prishtinë vjen pas disa vitesh jetë në Francë.
Ata të cilët dëshirojnë që të shohin filmin në kuadër të këtij festivali duhet që të blejnë biletat në faqen e festivalit. Ky film do të shfaqet gjatë muajit prill, më 14, 15 dhe 17 Prill. / KultPlus.com
Kinemaja Cineplexx Kosova, ka njoftuar mbrëmë se për premierën e filmit “Martesa” të regjisores Blerta Zeqirit, janë shitur të gjitha biletat, duke tejkaluar kështu edhe premierat botërore si Maze Runner dhe Den of Thieve, shkruan KultPlus.
Në këtë film që shtjellohet dashuria nëpërmjet një trekëndëshi, me rolet e tyre luajnë aktorët: Adriana Matoshi, Alban Ukaj e Genc Salihu. E gjithë ngjarja shtjellohet, para dhe gjatë martesës së Bekimit me Anitën, e cila nuk është në dijeni se Bekimi është ende në dashuri me shokun e tij më të mirë Nolin.
Të gjithë ata që duan ta shohin këtë film, tashmë ky film çdo mbrëmje do të jetë pjesë e repertorit të Cineplexx në Prishtinë në dy orare prej 19:20 dhe 22:30. Po ashtu premiera e këtij filmi mbrëmë u prezantua edhe në Dokukino në Prizren. Sonte ky film do të jepet premierën në Tiranë, në kinemanë Milenium./KultPlus.com
Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Gashi priti në takim, ekipin e filmit fitues “Martesa” të regjisores Blerta Zeqiri.
Ministri Gashi përgëzoi Zeqirin dhe ekipin e filmit “Martesa” për arritjet e tyre dhe suksesin e filmit, i cili ka triumfuar në festivalin prestigjioz PÖFF | Tallinn Black Nights Film Festival, me çmimin e kritikës ‘Fipresci Prize’ si dhe me çmimin special për ansamblin e aktorëve në kategorinë “First Feature Competition” në Gala mbrëmjen e organizuar në Tallinn të Estonisë.
Ai u shpreh se sukseset që po tregojnë artistët tanë jashtë kufijve të Kosovës, po ndihmojnë në krijimin e një imazhi të mirë për Kosovën, andaj këto rezultate janë motivi më i mirë për të vazhduar përkrahjen edhe më të madhe për punën dhe performancën e tyre. Ministri garantoi se Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit do të rris përkrahjen edhe më tutje në realizimin e projekteve të tyre.
Ndërkaq, regjisorja e filmit, Blerta Zeqiri, falënderoi ministrin për pritjen e tij dhe përkrahjen e Ministrisë si dhe tha se puna e tyre nuk do të ndalet me kaq por do të punohet edhe më shumë në prurjen e sukseseve tjera me qëllim të promovimit të vlerave filmike të vendit tonë. / KultPlus.com
Filmi artistik i metrazhit të gjatë “Martesa” me regji të Blerta Zeqirit tashmë ka shijuar suksesin e premierës botërore, film i cili në festivalin “Tallin Black Nighs Film Festival” ka marë çmimin e kritikës dhe atë të ansamblit të aktorëve, shkruan KultPlus.
Dhe pas këtij suksesi, ky film është duke shqyrtuar rrugëtimin e mëtejmë të prezantimit të këtij filmi edhe nëpër festivale të tjera, por edhe të prezantimit të filmit nëpër kinema.
Blerta Zeqiri, regjisorja e filmit ka thënë për KultPlus se filmi “Martesa” do të prezantohet edhe në Kosovë, dhe mbrëmja e parë kur do të prezantohet ky film është një shkurti. Ajo ka treguar se filmi do të prezantohet në Cineplexx.
‘Martesa’ flet për një trekëndësh dashurie pranë dhe gjatë një martese, trekëndësh ky problematik dhe një diskutim më i thellë i tabuve të pranishme në plot shoqëri, ku rolet kryesore interpretohen nga: Alban Ukaj, Adriana Matoshi dhe Genc Salihu./KultPlus.com
Filmi ‘Martesa’ nga Blerta Zeqiri u dha premierë botërore dje, 28 nëntor, në festivalin e mirënjohur të kategorisë ‘A’ – PÖFF | Tallinn Black Nights Film Festival. Filmi u mirëprit dhe pati komente shumë pozitive nga audienca, mediat dhe kritikët.
‘Martesa’ flet për një trekëndësh dashurie pranë dhe gjatë një martese, trekëndësh ky problematik dhe një diskutim më i thellë i tabuve të pranishme në plot shoqëri, ku rolet kryesore interpretohen nga: Alban Ukaj, Adriana Matoshi dhe Genc Salihu.
Në Tallinn, përkatësisht në festival po qëndrojnë ekipa e ngushtë e filmit, regjisorja Blerta Zeqiri, producenti Keka Kreshnik Berisha, aktorët Alban Ukaj dhe Genc Salihu si dhe drejtori i QKK-së Arben Zharku.
Rreth premierës regjisorja Blerta Zeqiri u shpreh: “Jam shumë e lumtur, pasi që filmi u prit jashtëzakonisht mirë nga publiku dhe e pati një sesion të gjatë dhe shumë të mirë të pyetje-përgjgjeve pas filmit. Gjithashtu, ‘Martesa’ ishte një prej tre filmave të rekomanduar në mediat estoneze për ditën e djeshme, kështu që presim pjesëmarrje të mirë të publikut edhe në shfaqjen e dytë.”
‘‘Martesa’ do të shfaqet edhe sot, 29 nëntor, në ora 20:30 dhe me datë 3 dhjetor në qytetin Tartu të Estonisë.
Filmi pritet të jepet premierë kosovare në fillim të muajit shkurt të vitit 2018 dhe është i mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, Qendra Kombëtare e Kinematografisë së Shqipërisë me producent Keka Kreshnik Berisha dhe koproducent Eno Milkani./ KultPlus.com
Ekipi i filmit “Martesa” me skenar dhe regji të Blerta Zeqirit, me aktorët: Adriana Matoshi, Alban Ukaj e Genc Salihu në rolet kryesore janë në ethet e premirës së këtij filmi, që pikërisht në ditën e flamurit ka premierën në një festival shumë prestigjioz në Estoni. Në një intervistë për KultPlus, pikërisht para nisjes në Estoni, regjisorja Blerta Zeqiri ka treguar për pritjet që ka për këtë film. Për këtë film që ka guxuar të prekë për herë të parë një temë mjaftë të ndjeshme, atë të dashurisë në mes gjinisë së njëjtë, Zeqiri ka thënë se pret të hapë debat në shoqërinë kosovare, dhe pikërisht premiera në Prishtinë, sipas saj i jep ethe më shumë se sa paraqitjet jashtë vendit. Për filmin “Martesa”, sa i përket lojës së aktorëve, skenarit, regjisë, fotografisë dhe shumë elementeve të tjera që përbëjnë realizimin e filmit, ajo ka thënë ta ketë zemrën plot, pasi që realizimi i filmit ka tejkaluar edhe pritjet e saj.
Ardianë Pajaziti
KultPlus: Tashmë jeni në ethet e premierës së filmit “Martesa” që do të prezantohet më 28 nëntor në festivalin e kategorisë A në Estoni, një pritje e gjatë, por duket të jetë një pritje e suksesshme, me çfarë emocioni jeni duke e kaluar këtë periudhë?
Blerta Zeqiri: Tani po bëhen 5 vite prej kur kemi filluar punën në këtë film. Ka qenë punë e gjatë, shumë sfiduese, herë herë e lodhshme, por gjithnjë me shumë dashuri e entuziazëm, sepse kemi pasur një ekip të mrekullueshëm. Jam shumë e gëzuar që më në fund do ta japim premierën e filmit dhe e pres me padurim ta shoh nëse ky film do të komunikojë edhe me publikun, ashtu siç ka komunikuar edhe me profesionistët e idustrisë së filmit, sepse shpesh një film mund të pëlqehet nga industria, por jo edhe nga publiku. Jam duke i numëruar ditët deri në premierë.
KultPlus: Është filmi i parë kosovarë që ka guxuar të prekë një temë më të ndjeshme, sikurse është dashuria në gjininë e njëjtë, dhe zakonisht këto tema shumë shpesh janë përcjellë me zhurmë, je e përgatitur për këtë “zhurmë”?
Blerta Zeqiri: Prej momentit kur kemi filluar punën në këtë film, e kemi diskutuar gjithmonë këtë çështje. Kemi folur edhe për zhurmën që do ta bëj ky film tek ne. Unë kam dëshirë shumë që filmi të shikohet dhe të hapë debat në shoqëri. Kohët e fundit kam parë shumë projekte artistike që kanë trajtuar këtë temë dhe nuk kanë shkaktuar skandale. E kam ndjenjën se në Kosovë ka ndodhur një lloj përparimi sa i përket të drejtave të komunitetit LGBTIQ- natyrisht ende jo aq sa duhet – por mjaftueshëm sa projektet artistike të kuptohen dhe të trajtohen si të tilla. KultPlus:Filmi është një ndërlidhje: skenar, regji, aktorët, fotografia dhe shumë elemente të tjera, megjithatë, cilën e konsideroni si pikën më të fortë të këtij projekti?
Blerta Zeqiri: Mendoj se natyrshmëria e lojës së aktorëve është ajo që më së shumti karakterizon punën time dhe më së shpeshti ndjehem krenare me lojën e aktorëve në film. Kësaj radhe është hera e parë që përveç aktrimit, në film ndjehem krenare për të gjitha elementet e filmit: çdo element i dizajnit të produkcionit (udhëhequr nga Lendita Zeqiraj), ka qenë jashtëzakonisht mirë i punuar, si skenografia (Burim dhe Blendina Arifi), kostumet (Yllka Brada), grimi(Leonora Mehmeti), ndaj dhe kemi arritur të kemi një fotografi shumë të bukur të drejtuar nga syri i Sevdije Kastratit.
Montazhin në film e ka punuar Keka Kreshnik Berisha dhe është kjo një montazhë shumë fluide e cila e ngrit lart punën e aktorëve duke e arritur që të bëj filmin të duket shumë i vërtetë.
Kolonën zanore gjithashtu e kemi të mrekullueshme: kemi këngë shumë të bukura që i interpretojnë aktorët kryesorë të filmit (Genc Salihu dhe Alban Ukaj), kemi muzikën popullore nga grupi Melodia e Vjetër me solisten e mrekullueshme Nezafete Shala. Zëri i filmit (Pëllumb Ballata) është i punuar për mrekulli. Kemi këngë nga artistë të ndryshëm kosovarë, si Shpat Deda, Nesim Maxhuni, Armend Xhaferi, Labinot Sponca, Bicalko e Iliros. Thjeshtë secili ka bërë punën e tij me përkushtim dhe kjo shihet në rezultatin final të filmit. KultPlus: Ju pastaj keni rrezikuar në përzgedhje të aktorëve, duke përfshirë edhe jo profesionistë, sikurse është rasti me Genc Salihun, pse besove kaq shumë te Genci?
Blerta Zeqiri:Performancat e Gencit gjithmonë i kam përcjellur, sepse është i mrekullueshëm kur është para publikut: këndon, folë, imiton, luan, të gjitha i bën pa pikën e kompleksit, ndaj dhe kam qenë e sigurt se do t’ia del edhe kësaj sfide. Gëzohem shumë që nuk kam gabuar, sepse Genci ka realizuar një performancë të mrekullueshme në film.
KultPlus: Në anën tjetër, rolet kryesore në këtë film vijnë nga aktorët më të treguar të periudhës së fundit, sikurse është Adriana Matoshi e Alban Ukaj, sa keni nxjerrë ndryshe këta aktorë, duke pasë parasysh se tashmë kanë pasë shumë role?
Blerta Zeqiri: Albani e Adriana janë aktorë të përkryer. Jam shumë e lumtur që kanë qenë pjesë e projektit që nga fillimi (viti 2012). Kisha pasur shumë dëshirë t’i falenderoj publikisht, sidomos Albanin, me të cilin nuk kam punuar asnjëherë më parë, për besimin që ka pasur në mua dhe që ka pranuar të bëhet pjesë e projektit ende pa u shkruar skenari, atëherë kur filmi ka qenë vetëm një sinopsis. Zakonisht draftet e para të skenarit nuk janë edhe aq të mira dhe unë jam frikësuar shumë se Albani me të cilin nuk kisha punuar më herët, nuk do të qëndroj në projekt. Por, fatmirësisht që të tretë kanë qëndruar në projekt dhe bile kanë kontribuar në punën e skenarit, sepse pas çdo drafti të rëndësishëm kemi bërë punëtori, ku e kemi lexuar skenarin, kemi diskutuar për karakteret, aktorët kanë bërë improvizime të skenave të ndryshme dhe këto prova i kemi xhiruar, pastaj kemi inkuadruar gjëra nga provat në skenarin final. Aktorët, kanë arritur të mishërohen aq shumë me personazhet e tyre në film, sa që ata për mua në film janë Bekimi, Anita dhe Noli. KultPlus: Personalisht, si skenariste dhe regjisore e keni zemrën plot me nxjerrjen e këtij rrëfimi?
Blerta Zeqiri: Unë e kam përshtypjen se ky film është filmi më i mirë që unë kam punuar deri më tani. Ndoshta nuk do të pëlqehet nga të gjithë për shkak të temës që trajton, porse si realizim, unë mendoj se është puna më e mirë e imja deri më tani. Po. Zemrën e kam plot. Gjithmonë ka mundësi që diçka të jetë edhe më mirë, porse ky film i ka tejkaluar pritjet e mia dhe ndjehem krenare për realizimin e tij.
KultPlus: Filma me tema të tilla kanë përfunduar si filma shumë te suksesshëm, po guxon të mendosh për një sukses të tillë?
Blerta Zeqiri: Filma që kanë trajtuar këtë temë kanë qenë shumë të suksesshëm në botë viteve të fundit. Nganjëherë kam frikë se kjo temë për botë nuk është shumë interesante, sepse ata i kanë trajtuar këto tema shumë. Porse, gjithsesi do të jetë një film i rëndësishëm për ne në Kosovë dhe ndoshta në rajon. Por tani filmi do të ketë premierën në Tallinn Black Nights dhe kjo më gëzon, sepse e shoh mundësinë e një suksesi edhe ndërkombëtar. KultPlus: Filmi më pas do të prezantohet në dhjetor edhe në Kosovë, cila audiencë të jep ethe më shumë, ajo e Estonisë apo e Prishtinës?
Blerta Zeqiri: Së shpejti do ta lajmërojmë edhe datën e premierës në Kosovë. Mua definitivisht gjithmonë më japin ethe paraqitjet në Kosovë, sepse kam dëshirë që filmi të përjetohet si i vërtetë dhe audienca të harrojë se është duke shikuar film dhe të zhytet brenda rrëfimit. Audienca jonë më së miri e gjykon këtë, ndaj dhe reagimi i publikut tonë është shumë i rëndësishëm për mua.
KultPlus: Keni marë ndonjë konfirmim për ndonjë prezantim tjetër?
Blerta Zeqiri: Së pari do të shfaqet filmi në festival, pastaj nuk besoj se do të mungojnë edhe prezantimet tjera, porse të gjitha do të vijnë pas premierës. KultPlus: Dhe për fund, ju jeni regjisore e shperblimeve me filma të metrazhit të shkurtë, mendon se jeni prej atyre regjisoreve që jeni e bërë vetëm për çmime?
Blerta Zeqiri: Hahahahah. Si me u përgjigj në këtë pyetje? Po e marr si kompliment, faleminderit Ardianë!
Po provoj të përgjigjem disi: Unë i bëj filmat sipas vizionit tim dhe fatmirësisht deri më tash ky vizion më është shpërblyer. Por bota e filmit të gjatë është krejt tjetër dhe nuk e kam as edhe ndjenën më të vogël se si do të shkojë puna me këtë film. Besoj se do ta përcjellim bashkarisht jetën e këtij filmi./KultPlus.com
Filmi artistik i metrazhit të gjatë “Martesa” me regji të Blerta Zeqirit tashmë ka publikuar trailerin zyrtar, shkruan KultPlus.
Në këtë film që shtjellohet dashuria nëpërmjet një trekëndëshi, me rolet e tyre luajnë aktorët: Adriana Matoshi, Alban Ukaj e Genc Salihu.
Bekimi dhe Anita gjenden në një ngjarje të dhimbshme ku janë gjetur mbetje nga varrezat masive. Prindërit e Anitës janë të zhdukur, dhe çifti është gati për martesë. Çifti, i kthyer në Prishtinë, e takon Nolin, muzikantin që jeton në Francë. Ai ka qenë shoku i ngushtë i Bekimit, ndërsa ata nuk e kanë parë njëri-tjetrin për dy vite” shkruhet mes tjerash në kritikën e Vassilis Economou.
Ndërkaq, ky film ka premierën botërore më 28 nëntor në Estoni, në festival të kategorisë A.
Përndryshe, ky është filmi i parë i metrazhit të gjatë për regjisoren Blerta Zeqiri./KultPlus.com
