Shfaqja ‘Departamenti i Ëndrrave’ vjen premierë në Teatrin Dodona

Shfaqja ‘Departamenti i Ëndrrave’ e autorit Jeton Neziraj me regji të Besim Ugzmajlit vjen premierë në Teatrin Dodona, si bashkëpunim me Organizatën Miza n’skenë, shkruan KultPlus.

Aktorët të cilët marrin pjesë në shfaqje janë: Afrim Muçaj, Ermal Sadiku, Kushtrim Qerimi dhe Molikë Maxhuni.

Pjesa tjetër e stafit të cilët kontribuan për realizimin e shfaqjes janë: Skenograf: Mentor Berisha, Koreograf: Nik Musolli, Kostumlgrafe: Njomëza Luci, Kompozitor: Liburn Jupolli

Kjo shfaqje është realizuar nga Miza n’Skenë dhe FTF.

Shfaqja jepet premierë më 24 mars në ora 20:00/KultPlus.com

Baleti Kombëtar fillon provat gjenerale të shfaqjes ‘Rebounds. A BasketBallet’

Sot, Baleti Kombëtar i Kosovës ka nisur provat gjenerale për premierën e parë të vitit 2024, “Rebounds. A BasketBallet”, me koreografi të Friederike Lampert & Jochen Roller, shkruan KultPlus.

Muzika e shfaqjes premierë “Rebounds. A BasketBallet” është realizuar nga Ohad Talmor.

Shfaqja para publikut do të jepet me datat 15.02.2024 dhe 16.02.2024, në Atelienë e Pallatit të Rinisë duke filluar ora 20:00./ KultPlus.com

BKK fillon provat e shfaqjes ‘Rebounds. A Basketballet’

Baleti Kombëtar i Kosovës ka filluar provat e shfaqjes së parë për këtë vit ‘Rebounds. A Basketballet’, me dy koreografët gjermanë Friederike Lampert dhe Jochen Roller, shkruan KultPlus.

Në një njoftim për media thuhet se me dy koreografët në fjalë BKK-ja ka bashkëpunuar edhe para 7 vitesh për shfaqjen ‘New Born’, shfaqje kjo e cila është dhënë në Prishtinë, Berlin dhe në Hamburg.

Ndërsa shfaqja ‘Rebounds. A Basketballet’ do ta ketë premierën me 15 shkurt. Përveç në Prishtinë, kjo shfaqje planifikohet të shfaqet edhe jashtë vendit tonë./KultPlus.com

Teatri i Gjilanit sjell shfaqjen ‘Tartufi’

Teatri i Gjilanit do të prezantojë shfaqjen më të re, dramën e njohur të Molière, ‘Tartufi’, me regji nga Qëndrim Rijani.

Kjo shfaqje vjen në Teatrin e Gjilanit, duke hapur dritë mbi interpretimin e ri që krijon lidhje me realitetin tonë të sotëm. Regjia e Qendrim Rijanit do të sjellë një gërshetim të bashkëkohores dhe vlerave klasike, duke e bërë “Tartufin” një eksperiencë teatrale në vete.

Me kostume të stilizuara nga Yllka Brada dhe një skenografi të përshtatur për kohën tonë nga Bekim Korça bashkë me muzikën origjinale të Trimor Dhomit, kjo shfaqje do të jetë një udhëtim emocionues në një botë të humorit, hipokrizisë dhe konflikteve të përhershme shoqërore.

Aktorët që marrin pjesë në këtë shfaqe janë: Kushtrim Qerimi, Ernest Zymberi, Aurita Agushi, Tringa Hasani, Gani Rrahmani, Flaka Latifi, Avni Shkodra, Mejreme Berisha, Alban Shahiqi dhe Florent Salihu.

Përderisa pjesa tjetër e stafit janë:

Skenograf: Bekim Korça, kostumografe: Yllka Brada, kompozitor: Trimor Dhomi, ass regjie: Fitore Jashari

 Premiera e shfaqjes vjen me datën 18 dhjetor, ora 20:00 dhe repriza e saj e parë më datën 19 dhjetor, poashtu në ora 20:00/KultPlus.com

Festivali i Teatrit ‘Moisiu’ çelet me shfaqjen ‘Vojçek’ nga regjisori japonez Kuniaki Ida

Sonte në mbrëmje nis edicioni i dytë i Festivalit të Teatrit “Moisiu”. Organizatorët kanë përzgjedhur dramën “Vojcek” për ta çelur këtë festival shëtitës, i cili edicionin e tij të parë e pati vjet në Shkup.

Në orën 19:00, në sallën 400 tek “ArTurbina”, do të shaqet “Vojcek” me autor Georg Büchner dhe artdashësit do të mund të hyjnë pa pagesë.

Regjisori i dramës është japonezi Kuniaki Ida.

“Vojcek”, e cila e pati premierën në muajin shtator, është një vepër e shkruar në fillim të shek. XIX, por që i flet publikut bashkëkohor mbi transformimin e qenies njerëzore në shoqëri të dhunshme, sjellë me emocion nga trupa e aktorëve, me një skenografi dhe muzikë mbresëlënëse.

Pjesa është përkthyer nga Ardian Klosi, kompozitor Endri Sina, ndërsa në role interpretojnë: Rafael Hoxhaj, Luli Bitri, Lulzim Zeqja, Hervin Çuli, Besmir Bitraku, Donald Shehu, Genti Deçka, Erjona Kakeli, Arben Derhemi, Dori Çaushi, Elia Zaharia, Neritan Liçaj, Igli Zarka.

Pacienti Vojcek, funksionet normale të të cilit janë shkatërruar, vazhdon të luftojë kundër sëmundjes së tij (çmendurisë) për të rifituar identitetin e tij njerëzor. Shoqëria ku jetojmë sot është plot kaos, ankth, frikë dhe imazhe dhune./atsh/KultPlus.com

Letra nga lufta/ Shfaqja i jep fund muajit të letërsisë në Gjirokastër

“Letra nga Lufta” shfaqja e regjisores Ledja Çeli përmbylli muajin e letërsisë në Gjirokastër.

Eventi u vendos për herë të parë në galeritë e betonuara të Muzeut të Luftës së Ftohtë edhe për të përforcuar simbolikën e pjesës që u përcoll. Interpretuesit ishin tre të rinj gjimnazistë që ushtrohen me teatrin. Shfaqja solli pasazhe nga vepra të ndryshme letrare si kujtesë për përmasën e dramës dhimbjes, ndarjes por edhe të menduarit e reagimit njerëzor në kushtet e luftës.

“Letrat” sipas regjizores i drejtohen atyre që nuk e kanë përjetuar luftën por që mirfilltazi mund të bëhen protagonistë të parandalimit të saj duke qenë vigjilentë ndaj mungesës së demokracisë, aspekteve destabilizuese shoqërore dhe mosrespektimit të normave bazë të lirisë individuale dhe shoqërore.

Për të përmbyllur  Muajin e Letërsisë, Bashkia Gjirokastër  organizon një aktivitet gjatë të cilit kemi përzgjedhur  nga vepra të ndryshme, pjesë të ndryshme të cilat flasin për luftën, ndjesitë e njerëzve që kanë përjetuar luftën, kemi vendosur të bashkojmë letërsinë, historinë dhe kulturën e qytetit tonë në këtë aktivitet”- shprehet regjisorja Lejda Çeli.

“Sot në kuadër të Muajit të Letërisë kemi zhvilluar një aktivitet në të cilin do të flasim për luftën pasi edhe në ditët e sotme kemi shumë luftra që po zhvillohen  E para është që ne përcjellim një mesazh “ Stop luftës !” dhe ne kemi pjesë të cilat do të flasim si ne e përjetojmë”- shprehet aktorja Egi Baxha.

Muzeu i Luftës së Ftohtë është një prej objekteve të turizmit të errët më të vizituara  në Gjirokastër. Eventet me karakter artistik të vendosura brenda tij janë përpjekje rijetëzuese jo vetëm për tërheqjen e vizitorëve por edhe për evidentimin përmes artit të historisë së diktaturës e cila kushtoi shumë jetë njerëzish duke përdorur  luftën e klasave, bunkerizimin dhe izolimin social e shpirtëror me gjithë botën.

“Letra nga Lufta” përcolli përmes pasazheve letrare edhe ndjesi të të jetuarit nën izolimin e diktaturës , në një luftë të ftohtë me konflikte ende të pambyllura për të gjithë vendin./topchanel/KultPlus.com

Jepet shfaqja ‘Kopshti i Hijeve’ e bazuar në historinë e familjes së Saranda Bogujevcit, Ministri Çeku: Simbolizon fuqinë e një gruaje të pamposhtur

Është dhënë para publikut shfaqja “Kopshti i Hijeve”, e cila është e bazuar në historinë e familjes së Saranda Bogujevcit, e cila u masakrua nga forcat serbe në luftën e vitit 1999, shkruan KultPlus.

Shfaqjen nga afër e ka ndjekur edhe Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku, të dhënë në Teatrin e Podujevës  nga trupa e Teatrit të Gjilanit.

Ministri Çeku përmes një postimi në facebook ka thënë se shfaqja simbolizon fuqinë e Sarandës një gruaje të pamposhtur, e cila është shembull për forcën e saj, e cila përkundër asaj çfarë ka përjetuar, po vazhdon të kontribuojë për një të ardhme më të mirë të vendit.

“Një e vërtetë e tmerrshme në formë arti. Një histori dhimbjesh në skenën e Teatrit të Podujevës, portretizuar me mjeshtëri nga trupa e Teatrit të Gjilanit.

“Kopshti i Hijeve” me autore Sarah Hehir dhe regjisore Natazja Domaradzka, ritregoi historinë e familjes Bogujevci. Rishfaqi guximin e Sarandës, Jehonës dhe Fatosit, fëmijët e parë në botë që dëshmuan në një gjykatë për mizoritë e kryera nga forcat serbe në Kosovë.

Shfaqja mbi të gjitha simbolizon fuqinë e një gruaje të pamposhtur, Sarandës, e cila nuk njeh kompromis në kërkimin e drejtësisë, duke na dëshmuar se asnjë akt nuk mund të shuaj dëshirën e njeriut për të kontribuuar për një të ardhme më të mirë për vendin”, thuhet në postimin e Ministrit Çeku/KultPlus.com

‘Hana po fluturon’, shfaqja premierë në teatrin e Ferizajt

Mbrëmë, në qytetin e Ferizajt është dhënë premierë shfaqja “Hana po fluturon” me regji të Iliriana Arifi dhe autore Arta Arifi, në teatrin ‘Adriana’, shkruan KultPlus.

Aktorët të cilët kanë luajtur në shfaqje janë: Dardane Mehmeti, Edona Berisha, Dashuri Rexhepi, Arben Marevci, Gresë Gashi, Nea Hamza dhe Nexhat Xhokli, të cilët sollën historinë e përqendruar tek Anita dhe Belina dhe përpjekjet e tyre për të mbrojtur shtëpinë nga rrënimi, kujtimet dhe sekretin e fshehur për vite të tëra.

Ministria e Kulurës, Rinisë dhe Sportit ka bërë të ditur që bashkë me publikun, shfaqjen e ndoqi edhe ministri Hajrulla Çeku/KultPlus.com

Shfaqja ‘Qorri’, mesazhi sensibilizues duartrokitet nga publiku shkodran dhe turistëtf

Shfaqja “Qorri”, u përcoll mes duartrokitjesh nga publiku artdashës shkodran i cili përjetoj një mbrëmje të veçantë në Qendra Rinore “Arka”.

Me regji të Gert Palali, interpretuar mjeshtërisht nga të rinj të talentuar, “Qorri” është një protestë përmes artit, që shoqëria shqiptare të reagojë ndaj fenomenit të dhunës që prek çdo ditë nënat, motrat, gratë dhe vajzat  dhe një nevojë që ne kemi për të ngritur zërin në shenjë ndërgjegjësimi.

Titulli i shfaqjes është vendosur si simbolikë e verbërisë që shoqëria shfaq çdo ditë ndaj fenomeneve të dhunës, shtypjes, margjinalizimit etj.

“Qorri” është një produksion i fondit të teatrit për të rinj 2023, mundësuar nga Ministria e Kulturës dhe Teatri Kombëtar Eksperimental “Kujtim Spahivogli”.

Ky aktivitet ishte një nga stacionet e sezonit veror “KultArt” 2023, organizuar nga Ministria e Kulturës, që çon artin e kulturën atje ku është publiku./atsh/KultPlus.com

“The Superfluous Man”, shfaqja filozofike që shkëputi audiencën nga koha dhe identiteti

Vjollca Duraku
Foto: Esad Duraki

Mbrëmë në teatrin Oda, në kuadër të edicionit të 11 të Festivalit Fem Art, u dha shfaqja e Mitcha Figas “The Superfluous Man” nga regjisori Yehezkel Lazarov, e cila ishte bashkëpunim me Trupën Artistike Rezidente të Artpolis, shkruan KultPlus.

Shfaqja “The Superfluous Man”, që në vete ngërthente art dhe filozofi, për tu paraqitur para audiencës prishtinase, këtë herë kishte udhëtuar nga Izraeli.

Shfaqja nisi rreth orës 19:00, këtë herë filloi në oborrin e Teatrit Oda, dhe përgjithësisht trajtoi fenomenin e indiferencës në jetën shoqërore dhe private, ku përtacia, mosveprimi, plogështimi dhe ëndërrimi, janë pjesë e sistemit të besimit të heroit. 

Trupa Artistike Rezidente e ArtPolis, në përbërje nga aktorët  Qëndresa Kajtazi, Edlir Gashi, Kaltrinë Zeneli, Mikel Markaj, Zhaneta Xhemajli, Labinot Raci dhe Blerta Gubetini zbritën nga shkallët e Pallatit të Rinisë, prej nga edhe filluan performancën e tyre disa minutëshe me thënie filozofike nga filozofi Artur Shopenhauer.

“Ne na pëlqen të shohim teksa njerëzit tjerë vuajnë, sepse kjo na jep ne kënaqësi. Duke e parë se jemi të përjashtuar nga vuajtja.

Arsyeja që njerëzit i mbajnë fytyrat e lumtura, edhe pse përbrenda vuajnë rrjedh vetëdijshëm nga kujdesi që njerëzit kanë për këtë trajtë njerëzore pa shpëtim. Ku zbulohet kënaqësia që ndiejmë tjetrin duke vuajtur”, ishin fjali filozofike te cilat trajtonin thellësinë e qenies njeri.

Pas përfundimit të pjesës artistike, aktorët e Artpolis u zhvendosën në hollin e Teatrit Oda të cilët e vazhduan perfomancën e tyre duke pritur audiencën të hynin brenda në sallë, duke i kënduar ninullat “Nina, Nana në djep të drunit t‘i mu bëfsh plak i katunit” dhe “Nina, nana në djep të hekurit t’i mu bëfsh plak i qytetit”  duke e parë në korridorin e saj një grua në gjumë dhe videoinstalacionin “Fantazma” nga Ran Slavin.

Pastaj, brenda Teatrit Oda u dha edhe pjesa tjetër e shfaqjes nga aktorët e Izraelit, shfaqje e cila trajtoi fenomenin e indiferencës në jetën shoqërore dhe private në një botë e cila është e përqendruar në synime, aspirata dhe arritje, ku kërkohen përgjigje për pyetje se a është legjitim largimi nga sekuenca e vazhdueshme e jetës, nga fuqia punëtore dhe nga jeta shoqërore? dhe a ka të drejtë një njeri të jetojë jetën e tij pa lënë gjurmë?

Aktorë në këtë pjesë ishin: Adam Gabay, Shirah Naor, Vladimir Friedman, Alon Barel, Bar Sade dhe Eduard Shpochman.

Shfaqja izraelite e cila u dha me titra në gjuhën angleze, pati edhe disa pika të ndërlidhura të cilat herë pas here shfaqeshin edhe në shqip. Një lloj meditimi u realizua nga të gjithë pjesëmarrësit, e cila u mundësoi pjesëmarrësve të shkëputeshin nga e kaluara dhe e ardhmja si dhe identiteti i tyre.

Përfundimi i shfaqjes  pasoi me duartrokitje të shumta, si shenjë falënderimi për artin e dhuruar. Ndërsa aktorja nga Trupa Rezidente e Artpolis, Kaltrinë Zeneli në një prononcim për KultPlus tha se ka qenë interesante përvoja për të qenë pjesë e shfaqjes e cila në fillim ishte monolog filozofik.

“Ka qenë interesant për të realizuar hyrjen në një shfaqje të tillë. Njëkohësisht është edhe nder për ne me qenë pjesë  kësaj shfaqje. Fillimisht ne kemi bërë një work-shop, ku pastaj regjisori na ka treguar dhe na ka ndarë rolet. Pjesa e parë e shfaqjes ishte me një monolog filozofik”, ka thënë aktorja.

Aktorja Zeneli po ashtu, ka thënë se interpretimi dhe përgatitja e këtij monologu nuk ka qenë e vështirë, pasi sipas saj aktorët janë të mësuar të interpretojnë pjesë të vështira teatrale.

“Nuk ka qenë diçka e vështirë. Ne si aktorë jemi mësuar me gjëra shumë më të vështira dhe kjo ka qenë diçka si një lloj paragjelle nëse e përdorim analogjinë. Interesant ka qenë. Ne nuk e kemi parë shfaqjen nuk e kemi ditë se çka do të përmbajë ose çfarë ka me qenë shfaqja. Po mandej u lidh në tërësi edhe pjesa si e filluam ne dhe mandej edhe zhvillimi i shfaqjes. Për mua ishte një gjë shumë e mirë.”, ka përfunduar Zeneli.

Kjo shfaqje ishte në kuadër të natës përmbyllëse të edicionit të 11—të të Festivalit FemArt, i në vend brenda një jave solli artistë dhe shfaqje të ndryshme nga bota, e të cilat këtë herë, përpos kryeqytetit, patën shtrurje edhe në qytetin e Mitrovicës./KultPlus.com

Teatrot shqiptare do të mirëpresin shfaqjen ‘Patrick le Chinois’

Teatri Kombëtar i Kosovës do ta mirëpret shfaqjen mysafire nga komediani francez Patrick Veisselier, i njohur me emrin Patrick le Chinois, shkruan KultPlus.

Pas turneut botëror nga Parisi në Pekin, me iniciativë të producentit me origjinë shqiptare Hazis Vardar sjell komedinë e tij në Ballkan në tre teatro shqiptare.

31 mars në Teatrin Kombëtar të Tiranës 1 prill në Teatrin Kombëtar të Prishtinës dhe 2 prill në Teatrin Shqiptar Shkup. /KultPlus.com

Dilemat shekullore, çështjet tabu dhe dashuria e pastër ndërthuren mes vete te ‘Muslimani’

Uranik Emini

Martesa, si një bashkim mes dy personave, në shumicën e rasteve midis një burri dhe një gruaje, rregullohet nga ligje, rregulla, zakone, besime dhe qëndrime që përshkruajnë të drejtat dhe detyrat e partnerëve. Mirëpo, një ndikim të madh në martesën e njerëzve nga Kosova dhe më gjerë, është përzier me fenë, në këtë rast atë muslimane, duke pasur parasysh përqindjen e lartë të kësaj feje në Kosovë dhe rajon, shkruan KultPlus.

Shfaqja “Muslimani”, e cila ngërthen në vete një dilemë shekullore në qoftë se duhet të lejohen martesat mes një gruaje muslimane dhe një burri katolik, paraqet edhe mentalitetin e “turbullt” të shoqërisë, që edhe pas viteve të shumta nuk po gjen përmirësim. Vetëkuptohet se martesa e një gruaje muslimane me një burrë jomusliman është një nga çështjet kryesore tabu në debatet mbi islamin.

Sefedini, i cili është i shtrirë në një kolltuk, çdo ditë zgjohet nga gjumi për të falur namazin e mëngjesit, ku edhe kryen të gjitha ritualet përpara faljes. Në anën tjetër, Anita, një vajzë e re, e cila pa dijeninë e Sefedinit, angazhohet nga vajza e tij për t’i bërë shoqëri një babai që nuk del asnjëherë nga shtëpia dhe gjithçka që ai dinë të bëjë, është vetëm të falet dhe të pi çaj.

Dini, rolin e të cilit e portretizon autori dhe regjisori i shfaqjes, Enver Petrovci, parqet një musliman i cili ka “zhdukur” nga jeta vajzën e tij, për arsye se kjo e fundit u martua me një burrë amerikan-katolik.

Shfaqja e cila zgjati për dy orë kaploi disa tema dhe probleme aktuale të shoqërisë dhe faktin që Dini asnjëherë nuk e lë mënjanë mendësinë e të kaluarës që një vajzë duhet patjetërsisht të martojë një musliman, ose ndryshe konsiderohej se po “tradhtohej” feja.

Bota ka ndryshuar thellësisht dhe ne duhet të përballemi me realitetin, një gjë të tillë e bëri edhe Dini në fund të shfaqjes, atëherë kur edhe dashuria mes tij dhe Anitës lindi natyrshëm. Dashuria mund të bëjë më shumë sesa të kalojë vetëm kufijtë – ajo mund të ndërtojë ura mes dy personave, dhe ndoshta kjo është diçka për të cilën ata patën më së shumti nevojë.

Pas shfaqjes, autori, regjisori, aktori, kantautori dhe protagonisti kryesor i shfaqjes, Enver Petrovci, në një intervistë për KultPlus, rrëfeu edhe momentin kur lindi ideja për këtë shfaqje.

“Jam munduar të paraqes mentalitetin e shqiptarëve jo vetëm në Kosovë, por sidomos në Ulqin. Kjo ide më lindi pikërisht kur isha në plazh dhe atje filloi një dasëm. Prapa meje dëgjova në gjuhën malazeze, kur dikush po bënte një martesë dhe ishin pikërisht një shqiptare muslimane me shqiptarin malazez ortodoks që po kurorëzonin martesën e tyre. Atje pronari i hotelit, i cili ishte gjithashtu shqiptar katolik, më njoftoi se këtu shqiptarët musliman dhe katolikë nuk martohen kurrë mes vete, por vetëm me shqiptarë të tjerë malazez ortodoks, ndoshta ka ndodhë që janë martuar vetëm dy çifte, por ata më pas kanë ikur nga Ulqini, këtu edhe lindi inspirimi”, deklaroi ai.

Roli i Anitës luhet nga ish-studentja e profesorit, Vlora Nikçi, e cila paraqet dhimbjen që totalisht ndryshon dramaturgjinë e shfaqjes.

“Unë i edukoj studentët e mi që të luajnë me mua, nuk kam turp për studentët e mi, aq sa i mësoj dhe aq sa dinë. Unë kam qef të luaj së bashku me ta, ne për këtë punë po shkollohemi. Me kënaqësinë më të madhe luaj me ta, ndërsa studentët e kanë një drojë se po luajnë me profesorin, por me kohë çlirohen dhe e vazhdojmë pa problem”, tha në fund Petrovci.

Ndërkaq, Nikçi për KultPlus tha se profesori ishte vetë tekstshkruesi dhe regjisori, gjë që e bëri edhe më të vështirë adaptimin me të.

“Enver Petrovci ishte profesori, regjisori dhe tekstshkruesi, që do të thotë se kanë dal pikërisht prej shpirtit, dorës dhe mendjes së tij teksti që ka bërë ai, e kjo është e vështirë t’i adaptohesh. M’i dhënë frymë dhe jetë atij personazhi që ai vetë e ka kriju dhe shkru është shumë e vështirë. Unë për këto katër muaj kam ecur nëpër dy emocione shumë të fuqishme. Një është e keqe, se si me e plotësu atë që e ka bë regjisori dhe tekstshkruesi, e në anën tjetër kur po i jepja jetë asaj që me të vërtetë është Anita që ai e ka shkruar. Këto janë dy gjëra shumë të fuqishme që më kanë ndjekur pas këto muaj”.

Sa i përket pjesës së portretizimit të roleve të tilla, Nikçi i vlerësoi shumë e madje tha se dhimbjet e mëdha na shtyjnë që të bëjmë gjëra të bukura, njësoj siç u shfaqën edhe aty.

“Është shumë e rëndësishme portretizimi i roleve të tilla në teatër, dhimbja e Anitës më prek shumë. Është pikërisht kjo dhimbje që e bën atë të vazhdojë me këtë burrë të lënë pas dore, dhimbja e saj e shtynë të vazhdojë të bëjë gjëra të bukura. Mos të harrojmë që ndonjëherë, dhimbjet e mëdha na shtyjnë të bëjmë shumë gjëra të bukura. Është dhimbja e Anitës që e ndryshon të gjithë dramaturgjinë e shfaqjes, prandaj është edhe e fuqishme”, u shpreh ajo.

E pyetur në qoftë se ky është roli më i vështirë që ka pasur në teatër, ajo tha se ishte shumë i veçantë për faktin se luajti krah ish-profesorit të saj, e madje edhe u rikthye në kohë për të mësuar gjëra të cilat mund t’i kishin “ikur” si studente.

“Nuk do të thoja që është roli më i vështirë që e kam pasur në teatër, por më i veçanti po, pasi po luaja me profesorin tim në skenë. Dhe po të luash me profesorin në skenë, ndjehesh pak e priviligjuar, mos të harrojmë që ky thotë se është regjisori në shfaqje, por ai ka qenë gjithmonë profesori. Më është duk sikurse jam rikthyer në studime dhe kam kapur edhe një herë të gjitha mësimet që dikur në ligjërata kanë mundur të më ikin si studente”.

Dashuria është një gjë e vështirë, sepse ajo mbështetet në më shumë se vetëm ndjenja – ka të bëjë me vullnetin, përkushtimin dhe këmbënguljen, pavarësisht pengesave që qëndrojnë në rrugë. Por nëse ka një vullnet e një mënyrë, atëherë ka edhe një rrugëdalje, gjë të cilën e gjetën edhe Hana (vajza e Dinit) dhe Stefani, i dashuri i saj. E për të ruajtur ndjenjën më të thellë të shpirtërores së zemrës, do të ishte thelbësore të kapërcejmë hipokrizitë dhe dyfytyrësinë shoqërore që shpërbëjnë mënyrën tonë aktuale të jetesës. /KultPlus.com

Nga Zvicra në Kosovë, shfaqje për vjedhjen e të moshuares zvicerane nga Loredana dhe vëllau i saj

Shfaqja nga Jeton Neizraj me regji të Katharina Cromme ndërtohet mbi dinamikat e dy emigranteve nga Kosova në Zvicër. Këngëtarja e njohur Loredana Zefi në vitin 2019 bëri bujë pasi dyshohej se bashkë me vëllain e saj i kishin marrë 900 mijë franga një gruaje zvicerane. Arrestimi i saj nga policia ishte ndjekur gjerësisht nga media kosovare dhe zvicerane. Ylfete Fanaj, në anën tjetër, në qershor të vitit 2020 u bë shqiptarja e parë e zgjedhur në pozitën e Presidentes së Këshillit të Kantonit të Lucernit.

Origjina dhe ‘kredibiliteti’ i rrugës. Këngë dhe debate. Pushteti dhe media. Ndjekësit në rrjete sociale dhe zgjedhjet. King Lori – Instagration është një dramë për dy personazhe imagjinare; Loredanën dhe Ylfeten. Përmes muzikës dhe debatit, shfaqja ndriçon dinamikat kontraverse të yllit të muzikës, Loredana dhe politikanes së suksesshme, Ylfetes. Të dyja nga Lucerni, të dyjat me prapavijë emigrimi. Por, krijuesit e kësaj shfaqjeje, megjithatë këmbëngulin që këto dy personazhe janë imagjinare. Si në ndonjë përrallë, ose nga Netflx-i, ose nga Instagrami.

King Lori – Instagration

Shfaqje mysafire nga Zvicra do të jipet në teatrot e Kosovës në këto data

15 mars, 2022 > ora 20:00 në Teatrin e Qytetit të Gjilanit

16 mars, 2022 > ora 20:00 në Teatrin “Adriana” të Qytetit të Ferizajt

17 & 18 mars, 2022 > ora 20:00 në Teatrin ODA, Prishtinë

Shfaqja është bashkë-produksion i  Zürcher Institut für bewegende Künste; Qendra Multimedia dhe Kleintheater Luzern, derisa në të do të luajnë: Susanne Abelein dhe Julia Schmidt.

Shfaqja do të jipet në gjermanisht me titra shqip. /KultPlus.com

Shfaqja ‘Stiffler’ nuk do të shfaqet më 25 janar në Teatrin Oda

Shfaqja “Stiffler” nuk do të shfaqet më 25 janar në Teatrin Oda, për shkak që njëri nga aktorët ka rezultuar pozitiv me COVID-19, shkruan KultPlus.

Shfaqja tregon përvojën e Havës, një punëtore seksi e therur me thikë në shpinë nga një klient i saj, e cila kalon 24 orë duke kërkuar ndihmë nëpër institucione dhe adresa të ndryshme, ku trajtohet e gjykohet si kriminele e jo si viktimë e një krimi.

Shfaqja ka marrë titullin “Stiffler”, kështu duke portretizuar thikën të cilën Hava e mban të ngulur në shpinë përgjatë gjithë shfaqjes si simbol të asaj që ajo merr në secilin institucion e derë që troket për të kërkuar ndihmë, një tjetër thikë të ngulur në plagën që vazhdon t’i qëndroj hapur.

Pjesë e ekipit artistik të këtij prodhimi janë edhe Njomëza Luci, kostumografe; Genc Elezaj, kompozitor; Mentor Berisha, skenograf; Kreshnike Osmani, asistent regjisore; Leart Rama, video realizator, Yann Perregaux, dizajner i dritave dhe Gëzim Ramizi, dizajner.

Kjo shfaqje është pjesë e Festivalit Origjinal të Dramës shqipe “Talia e Flakës” akoma nuk dihet në qoftë se do të jetë e gatshmer për t’u shfaqur atje. /KultPlus.com

I ri në moshë, por ka lënë gjurmë në film dhe teatër, Bytyçi: Viti 2021 ishte mjaft i suksesshëm

Uranik Emini

Aktori i ri, Labeat Bytyçi, ndanë me lexuesit e KultPlus vitin e tij shumë të suksesshëm 2021, duke filluar nga shfaqjet teatrore e deri te pjesëmarrja në një film me përmasa enorme.

Bytyçi tregon se në filmin ““ILLYRICVM”, mori pjesë në audicionet që janë mbajtur në Prishtinë, dhe aty fitoi rolin e “Curtius”.

Në filmin ku janë të përfshirë më shumë se 30 aktorë dhe 150 punëtorët të filmit, Bytyçi është përzgjedhur që të luajë njërin ndër rolet kryesor në këtë film.

“Kjo ka qenë një eksperiencë shumë më ndryshe prej çka jemi mësuar deri më tani, duke filluar nga tema që trajton filmi dhe periudha në të cilën zhvillohet”, thotë Bytyçi për KultPlus.

Filmi ILLYRICVM është filmi i parë në të cilin personifikohen paraardhësit e shqiptarëve, ilirët, dhe është produkt i bashkë-producentëve nga katër shtete, ndër të cilat Kroacia, Italia, Sllovenia, Bosnja dhe Kosova.

Edhe pse nuk ka ndonjë datë zyrtare se kur do të shfaqet ky film, Bytyçi njofton se filmi është në pjesën e montazhës.

“Deri më tani sa kam informacion, filmi është në pjesën e montazhës ku është menduar që të dalë në vjeshtën e këtij viti, por kuptohet që asgjë nuk është definitive”, shprehet ai.

Përpos angazhimit në film, Bytyçi ka qenë vazhdimisht duke punuar edhe në teatër.

“Kam luajtur në disa shfaqje gjatë vitit 2021, ku e fundit ka qenë shfaqja “Andorra” nga Teatri i Prizrenit, e kjo do të vazhdojë edhe për këtë vit me repriza, mund të them se viti 2021 ka qenë mjaft i suksesshëm”.

Sa i përket vitit të ri dhe planeve të reja, aktori nga Suhareka shpreson që së pari të ketë shëndet dhe planet e tij fokusohen në film e teatër. /KultPlus.com

Teatri Kombëtar pa energji elektrike, dështon shfaqja ‘Lea & Co’

Shfaqja Lea & Co ishte parparë që të shfaqet më 21 dhe 22 dhjetor në Teatrin Kombëtar të Kosovës, shkruan KultPlus.

Megjithatë, një gjë të tillë e ka pamundësuar mungesa e energjisë elektrike, e cila është paraqitur si problem në të gjithë botën.

Aktori i kësaj shfaqje, Kushtrim Sheremeti, njoftoi përmes një shkrimi në llogarinë e tij në “Twitter” se është ndalur rryma dhe rrjedhimisht shfaqja ka dështuar.

“KEDS e ndal rrymen fiks ne ora 20:00 ne Teatrin Kombetar te Kosoves, Teatrit Kombetar nuk i punon gjeneratori qe 2-3 vjet dhe si pasoje anulohet shfaqja Lela & Co ndersa salla ishte plot me publik #KosoveDjepLirie”, ka shkruar ai.

Kjo nuk është hera e parë që po dështojnë shfaqjet në Teatrin Kombëtar të Kosovës si rezultat i mungesës së energjisë elektrike. /KultPlus.com

Shfaqja për fëmijë ‘Planeti i gjelbër’ do të jepet premierë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës

Aktori shqiptar, i cili jeton në New York të Amerikës, Diar Xani, ka njoftuar se do të organizojnë dy shfaqje për fëmijë, shkruan KultPlus.

Xani ka bërë të ditur se më datë 18 dhjetor, në një qendër kulturore në “Greenwich” të Amerikës do të jepet premiera e shfaqjes për fëmijë “Planeti i gjelbër”.

“Me date 18. Dhjetor 2021, dite e shtune ne dy termine 10:30 & 11:30am ne Albanian Youth Center, adresa: 4 Horseneck Lane, Greenwich Connecticut 06830 do ta shfaqim shfaqjen per femije te titulluar “Planeti i Gjelber”, Autore Arife M. Haliti, Regjia dhe Loja Diar Xani”, ka shkruar ai mes tjerash.

Në anën tjetër, këtë shfaqje mund ta shohin edhe ata të cilët jetojnë në New Jeresy, pasi do të jepet në një shkollë shqipe.

Autorja e shfaqjes është Arife Haliti, ndërsa regjia dhe loja nga Diar Xani. Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit ka financuar këtë projekt. /KultPlus.com

May be a cartoon of text that says 'KOSOVES ÛT RINISÊ ON wart art ION AXC SREENMICH planeti gjelber Autore: Arife Haliti Regjia dhe Loja: Diar Xani Drant Finijr Me 12.18.2021 në ora 10:30am & 11:30am PASS lesnn Vendi: Albanian Youth Center adresa: 4 Horseneck Lane, Greenwich Connecticut 06830'

‘Stiffler’ jepet sot premierë në Teatrin Oda, vihen në pah sifdat e një punëtoreje të seksit

Shfaqja “Stiffler” në Teatrin ODA do të ketë premierën e saj sonte, kur edhe do të shfaqet me fillim nga ora 20:00, shkruan KultPlus.

Përmes një njoftimi në llogarinë zyrtare në “Facebook”, Teatri ODA ka njoftuar se për dy ditë radhazi, kjo shfaqje do të ketë premierën dhe reprizën më 4 dhe 5 dhjetor respektivisht.

Shfaqja tregon përvojën e Havës, një punëtore seksi e therur me thikë në shpinë nga një klient i saj, e cila kalon 24 orë duke kërkuar ndihmë nëpër institucione dhe adresa të ndryshme, ku trajtohet e gjykohet si kriminele e jo si viktimë e një krimi.

Shfaqja ka marrë titullin “Stiffler”, kështu duke portretizuar thikën të cilën Hava e mban të ngulur në shpinë përgjatë gjithë shfaqjes si simbol të asaj që ajo merr në secilin institucion e derë që troket për të kërkuar ndihmë, një tjetër thikë të ngulur në plagën që vazhdon t’i qëndroj hapur.

Pjesë e ekipit artistik të këtij prodhimi janë edhe Njomëza Luci, kostumografe; Genc Elezaj, kompozitor; Mentor Berisha, skenograf; Kreshnike Osmani, asistent regjisore; Leart Rama, video realizator, Yann Perregaux, dizajner i dritave dhe Gëzim Ramizi, dizajner.

Kjo shfaqje realizohet nga Integra në bashkëpunim me Fondin për Zhvillim Komunitar, The Global Fund, Ambasadën e Suedisë në Prishtinë, Rockefeller Brother Funds, Kumunën e Prishtinës, Teatrin ODA dhe Qendrën Multimedia./ KultPlus.com

No photo description available.

Çeku: Ahmet Brahimaj mbetet një prej heronjve tanë popullor që i kanë dhënë shpirt vendit tonë

Në një vjetorin e vdekjes së Ahmet Brahimaj, Baleti Kombëtar dha reprizën e shfaqjes “Sisters” ku Ministri Hajrulla Çeku pati nderin t’i ndaj disa fjalë.

Fjalimin e plotë të ministrit e gjeni më poshtë:

“E nderuara zonja Brahimaj,

E nderuara familja Brahimaj,

Balerin dhe miq të Baletit Kombëtar,

Zonja dhe zotërinj,

Shfaqja e natës së sontme iu dedikua të ndjerit Ahmet Brahimaj, një prej figurave kyçe të zhvillimit të baletit në Kosovë, fillimisht si pjesëtar i gjeneratës së parë të baletit dhe më pas si drejtor i institucionit.

Ahmeti, me kontributin e tij jetësor në kulturë, mbetet një prej heronjve tanë popullor që i kanë dhënë shpirt vendit tonë. Ai i takon gjeneratës që e ka mbajtur kulturën gjallë me rezistencë dhe devotshmëri.

E kemi parë edhe në situatë pandemike që pa art dhe kulturë, muzikë dhe vallëzim, jeta është e thatë. Baleti në Kosovë, si medium, është kulmi i disiplinës, kapaciteteve fizike, ekselencës njerëzore.

Gjatë udhëheqjes së tij si drejtor, Baleti Kombëtar ngriti zërin tonë në botë. Trupa e baletit ka bashkëpunuar me shumë koreografë të shquar ndërkombëtarë, performoi anembanë Evropës, por më e rëndësishmja, u ofroi qytetarëve tanë netë të paharrueshme muzikore.

Pa figura si Ahmet Brahimaj, baleti kosovar do të dukej shumë ndryshe. E gjithë kultura kosovare e çmon, dhe i gjithë populli i Kosovës e nderon punën dhe figurën e tij në këtë përvjetor.

Për baletin kosovar, ai e bëri pjesën e tij, bile në mënyrë të jashtëzakonshme. Tani është radha jonë.

Qoftë i përjetshëm kujtimi për Ahmet Brahimajn.” / KultPlus.com

Diptihi teatror ‘Pa Mua’ shfaq premierën, shpaloset rëndësia e fjalës dhe gojës

Suada Qorraj

Skena e vogël e teatrit kombëtar të Kosovës tashmë ishte mbushur me një numër të madh të njerëzve të cilët të entuziasmuar dhe me padurim prisnin që të fillonte premiera e shfaqjes ‘Pa mua’. E vetme në skenë, aktorja Donikë Ahmeti që në fjalët e para të monologut të saj, ktheu publikun nga vetja, dhe theu heshtjen që për pak minuta kishte kapluar sallën, shkruan KultPlus.

‘Një gjë e vogël, e lindur para kohe…gati e pa gojë’, është një nga frazat që shoqëroi shpesh monologun e Donikës, por edhe që shënoi një ndër pikat kyqe të këtij monologu, historinë e gruas që në një mënyrë të papritur e në moshë të shtyrë i kthehet goja.

E ulur në një karrige, teksa shkruante në makinën e saj të shkrimit, nxirrte e shqyente fletën, madje edhe tavolina e saj lëvizte sa në njërën anë, e në tjetrën të skenës. Goja që tashmë ishte kthyer, shpesh herë fliste një gjuhë që kuptohej lehtë, por edhe një të atillë që nuk kuptohej kur dëgjohej.

Historia e gruas që i është kthyer goja, fillon nën petkun e kostumeve të zinj, që më pas vishet nën petkun e bardhë, e të lidhur që i pamundësonte lëvizjen në tërë skenën. Por, nuk përfundon këtu, ngase petku i bardhë zhvishet, e vie prap i ziu, që pas një kohe dhe shënon përfundimin e monologut të Donikës, dhe lojës së saj të mahnitshme të saj por, jo edhe të shfaqjes.

Regjisorja e pjesës së parë të diptihit teatror, Shkurtë Aliu  ishte jashtëzakonisht e kënaqur me lojën e bërë nga personazhi i vetëm i kësaj shfaqjeje. Madje ajo thekson se ishte e shqetësuar nëse salla do të arrinte të zinte brenda publikun që sonte kishte ardhur.

“Procesi për përgatitjen ka zgjatë dy muaj për shkak se kjo është një shfaqje diptihi, pra dypjesëshe pjesa e parë e imja, kurse e dyte e Alban Beqiraj. Unë isha pak e shqetësuar sepse pati një numër të madh të njerëzve dhe nuk e dija në do i zinte salla. Kurse me lojën e aktores, pra Donikës jam jashtëzakonisht e kënaqur”, deklaroi Aliu për KultPlus.

Publiku që për dyzet minuta qëndroj nën heshtjen e magjepsjes u udhëzua për të ecur më pas mu në skenën që minuta më parë kishe marrë jetë, drejt një korridori të ngushtë, që të dërgonte në skenën e madhe të teatrit kombëtar të Kosovës. Diptihi teatror vazhdonte rrjedhën e vet, tashmë me një kastë më të madhe aktorësh.

Kurse petku i bardhë nuk kishte mbetur në skenën e vogël, ai së bashku me rrëfimin e ri, të lidhur po aq ngushtë me të vjetrin, qëndruan pezull, mbi skenë, në ajër, por edhe të shtrirë për tokë. Por, edhe goja ishte ajo që nuk u harrua as këtu.

Pikërisht tre protagonistë ishin mbledhur që të rrëfejnë sipas tyre jetën e një gruaje që nuk është më. Madje ata edhe prezantojnë vetën, mamia që ka asistuar në lindjen e saj e saj, mësuesi i shkollës fillore, që i mësoi Abc-në dhe varrmihësi që i përgatiti banesën e fundit.

Të tre aktorët, Rajmonda Ahmetaj, Afrim Muçaj dhe Labinot Rraci paraqesin në mënyre alternative historinë e kësaj gruaje të munguar, asaj që një ngjarje tronditëse i patë marrë gojën. Dhe vite më pas, pa pritur i erdh sërish fjala dhe ajo e lëshon me ngulm e pa nda.

Krahas lojës së aktorëve publiku kishte përballë edhe një ‘kuti’, që herë luante rolin e ekranit ku shfaqeshin video e zëra, me të cilat përshtatej jo e zakonshmja dhe jo e natyrshmja që mbanë në vete teksti i kësaj pjese teatrale.

Diptiht teatror i luajtur që u luajt përballë publikut është bazuar në pjesën teatrale “Pa mua”, të autorit Samuel Beckett. Mirëpo pjesa e dytë e këtij diptihi ‘Unë Pa Mua’, nuk ishte një interpretim i Beckett, por një adoptim i mënyrës së jetesës së personazheve të tij, të munduar si shumica e njerëzve  dhe po aq këmbëngulës.

Mamia, mësuesi dhe varrmihësi janë banorë të asaj varfërie sublime, me të cilën vetë vepra e Beckett-it e ka dërguar ekspresivitetin në pika, kulmore, enigmatike, sa dhe njerëzore.

Regjisori i pjesës së dytë të diptihit teatror, Alban Beqiraj në një prononcim për KultPlus tha se ndonëse shfaqja ishte planifikuar për vitin që lam pas, si dhe me një orar të çakorduar të provave, ai në fund u nda shumë i kënaqur me shfaqjen.

“Meqenëse shumica e produksioneve që janë planifikuar të shfaqen vitin e kaluar janë shtyrë për fundvit ose sikur shfaqja jonë në fillimin e këtij viti.  Procesi i provave ka qenë më i çakorduar me orar të ndryshëm duke marrë parasysh edhe produksione të tjera. Si ekipë kemi qenë të kompletuar dhe jam ndarë shumë i kënaqur”, pohoi Beqiraj.

Ndërkaq aktori, Afrim Muçaj tha se përgatitja e kësaj shfaqjeje ka qenë mjaft e lodhshme sepse edhe vetë pandemia ka ndikuar në shumë procese. Gjithashtu ai ka shtuar se teksti ka qenë mjaft sfidues, por që rezultati në fund ishte i kënaqshëm.

“Pandemia ka ndikuar sepse ne kemi filluar vitin e kaluar mirëpo për shak të telasheve që i ka shkaktuar na ka vonuar deri më sot. Por me punë intensive kemi arritur që sot ta servojmë para publikut. Ka qenë e vështirë, një punë e lodhshme padyshim sepse ka orë të tëra ku ne prej orës 9 në mëngjes deri në ora 11 të natës kemi qenë në prova, ka qenë një tekst pak ma i çuditshëm sesa ata që jemi mësuar të i shohim, jo shumë i zakonshëm kështu që ka qenë edhe kjo super sfiduese, fillimisht me e mbajt në mend si tekst e pastaj me e interpretu, kështu që jam i lumtur me të thënë të drejtën, realisht jam shumë i lumtur me rezultatin në fund mendoj që ja kemi dalë”, tha Muçaj

Krejt një fund ai pohoi se ndenja e aktorit para një publiku siç ishte ai në këtë shfaqje është çdo herë e jashtëzakonshme.

Edhe për aktorin Labinot Rraci procesi për përgatitjen e kësaj shfaqjeje krahas problemeve të zakonshme, i janë shtuar edhe problemet me pandeminë, që edhe e kanë ngadalësuar më tepër procesin.

Ndërkaq aktorja, Rajmonda Ahmetaj që në shfaqje kishte rolin e mamisë, për KultPlus deklaroi se koha e përgatitjes së shfaqjes nuk ka qenë e mjaftueshme sepse ndryshe prej të tjerave kjo është më eksperimentuese.

“Procesi fatkeqësisht nuk ka qenë i mjaftueshëm sa i përket një shfaqjeje se kjo që është më jo eksperimentale, ndoshta nuk është real natyraliste ashtu siç janë shfaqjet e tjera ku e kanë një dialog më të lehtë për ta mbajtur në mend. Këtu ka qenë një dialog me i koklavitur dhe më i thellë sesa në shfaqjet e zakonshme. Na është dashur më shumë kohë që ta studiojmë tekstin”, tha Ahmetaj.

Diptihi teatror “Pa mua” do të shfaqet edhe nesër në po të njëjtin në teatrin kombëtar të Kosovës, për sjellë po të njëjtat emocione dhe duartrokitje të shumta nga ana e publikut./ KultPlus.com

Rexhep Luci “u ringjall” mbrëmë për të kujtuar dhe kritikuar kaosin urbanistik në Prishtinë

Qendrim Badalli

Mbrëmë në Teatrin Kombëtar të Kosovës është “ringjallur” Rexhep Luci. Ai u bë i gjallë në mesin tonë përmes premierës “Pesë stinët e armikut të popullit”, sa një shfaqje përkujtimore, sa një kritikë direkte ndaj degradimit urbanistik në Prishtinë, shkruan KultPlus.

Kjo shfaqje kishte ngërthyer rreth vetes një numër të madh të njerëzve të cilët teksa po rehatoheshin në ulëse, dritat u fikën, kjo ishte një shenjë që tashmë heshtja duhej të bëhej mbreti i mbrëmjes. Skena mirëpriti aktorët të cilët me tu shfaqur në skenë, përmes lëvizjeve të tyre duke e shtyrë njëri-tjetrin, përcollën mesazhin e kaosit dhe ngulfatjes së Prishtinës në Kosovën e pasluftës.

Minutë pas minute, gjithçka po qartësohej e po thjeshtësohej. Në skenën me një pamje unike, aktorët me rolet e tyre i dhuruan publiku emocione të pafundme për një të vërtete historike që u transmetua me një gjuhë të sofistikuar artistike dhe ironike. Një arkitekt i zoti, i angazhuar për çështjet publike, për të mirën e përgjithshme, së bashku me vajzën e tij tek luftonte për një plan të mirë urbanistik. Një përfaqësues i Sindikatës që korruptohet lehtë dhe manipulohet në vazhdimësi. Një biznesmen nga industria e ndërtimit që prezantohej nga një prezantuese emisionesh si “filantropist” si dhe krejt në fund, por jo edhe për nga rëndësia, aty ishte edhe një ambasador i huaj, teksa ndërtimet e egra në qytet i mbulonte me domosdoshmërinë e ruajtjes së stabilitetit dhe sigurisë, njëkohësisht i përfshirë në aferë të ndryshme korruptive dhe jo vetëm.

Kështu po zhvillohej ngjarja, nën mjeshtërinë e regjisores, Blera Nezirajt, me tekstin e dramaturgut, Jeton Neziraj, si dhe lojën e mrekullueshme të aktorëve: Armend Smajli, Shpëtim Selmani, Egzona Ademi, Kushtrim Qerimi, Afrim Muçaj dhe Verona Koxha. Vrasja e arkitektit në skenë u shoqërua me vendosjen e një pllakate në vendin ku ai u vra, dhe ajo rrugë quhet Rruga “Rexhep Luci”, këto vendime u morën nga vrasësit e tij. Në anën tjetër vajzës së tij po i propozohej që ta lëshonte Kosovën në mungesë të perspektivës. Kjo skenë shënoi momentin më vendimtar në përfundimin e kësaj shfaqjeje. Të pranishëm në Teatrin Kombëtar të Kosovës, kanë qenë një numër shumë i madh i publikut si dhe disa personalitetet të njohura nga bota e artit, kulturës dhe përgjithësisht sferës publike.

Në një intervistë dhënë KultPlusit, dramaturgu Jeton Neziraj ka shprehur përshtypjet e tij për premierën e dhënë mbrëmë. Ai ka thënë se bazuar në vlerësimin e tij dhe në reagimet e publikut, ngjarja ka shkuar mirë. “Mendoj që ka kaluar mirë, kështu e pata së paku përshtypjen prej reagimeve të publikut, megjithatë ndoshta më mirë është që publiku ta komentojë. Ka qenë një proces i gjatë dhe premierat dinë të kenë ngërçe, tensione, aktorët kanë stres dhe emocione por përshtypja ime është që shfaqja shkoi mirë, kishte ritëm, energji të mirë edhe prej publikut edhe nga aktorët”.

Tutje, Neziraj ka thënë se përmes shfaqjes së djeshme është arritur të transmetohet mesazhi që është synuar nga ta. “Po besoj që po, natyrisht duhet parë edhe reagimet dhe komentet e publikut por besoj se është realizuar ajo se çfarë kemi dashur ta plasojmë tek publiku, të tjerat janë çështje që nuk varen nga ne por na reagimi i publikut, prej mënyrës sesi publiku e ka pritë këtë shfaqje”.

Si veçanti e kësaj shfaqjeje, Neziraj ka thënë se ngjarja e shfaqjes ka qenë ajo çfarë e ka dalluar nga të tjerat. Ai ka shtuar se duke marrë parasysh se publiku e ka njohur personazhin për të cilën flitej në ngjarje. “Po është më ndryshe në kuptimin që merr shkas prej një ngjarje të cilën ne e dimë, dhe që pavarësisht që këtu nuk ju referohemi me emër, publiku e ka të qartë se bëhet fjalë për Rexhep Lucin dhe në këtë drejtim kemi pas pak më shumë përgjegjësi. Përgjegjësi ka gjithmonë, por në raste si kjo kur e dinë që publiku e identifikon personazhin drejtpërdrejt, natyrisht shtohet përgjegjësia. Por krejt në fund besoj se ja kemi arritur”.

Ngjarja në fund ka përfunduar me një koktej rasti për të pranishmit me ç’rast kanë shkëmbyer përshtypjet e tyre për shfaqjen në fjalë. / KultPlus.com

“Kur hana del” për fatin e njerëzve me sëmundje mentale, së shpejti në Ferizaj

Në fund të muajit shtator në Teatrin e Qytetit “Adriana Abdullahu” në Ferizaj, vjen premiera e shfaqjes “Kur hana del”, shkruan KultPlus.

Me tekst të Ag Apolloni e regji të Ben Apolloni, shfaqja e zhanrit tragjikomedi, trajton fatin e njerëzve me sëmundje mentale si pasojë e tmerreve të përjetuara gjatë luftës së fundit në Kosovë.

Ngjarja vendoset në një qendër të të sëmurëve psikiatrikë në Kosovë dhe zhvillohet në dy linja: njëra shpalos tragjedi të ndryshme, kurse tjetra tregon një histori dashurie mes dy të sëmurëve mentalë. Kështu, drama paraqet fatet tragjike dhe veprimet komike të personazheve, derisa në fund mbyllet me një akt tragjik.

Në kastën e aktorëve bëjnë pjesë: Ali Krasniqi, Edona Berisha, Vjosa Abazi, Jajush Ramadani, Sherif Bega, Mevlan Saraçi, Gresa Gashi, Arben Marevci, Dashuri Rexhepi, Ekrem Jakupi.

Skenografinë do ta bëjë Lebibe Topalli, kurse kostumet Pranvera Sylejmani. “Kur hana del”, vjen me premierë në fund të shtatorit në teatrin e Ferizajt./ KultPlus.com

U dha premiera e shfaqjes “Si ta vrasim presidentin”, i pranishëm ishte autorit i tekstit Miro Gavran

Alberina Haxhijaj

Në Teatrin Kombëtar të Kosovës mbrëmë është dhënë premiera e shfaqjes “Si ta vrasim presidentin” me tekst të dramaturgut, Miro Gavran e regji të Marigona Bekteshi-Ferati, shkruan KultPlus.

Dy vëllezër të rritur së bashku, Igoro dhe Roberti takohen pas disa viteve mirëpo pikëpamjet e tyre tani janë të kundërta. Gëzimin që vëllezërit do bëhen së bashku e zbeh vrasja e presidentit të Amerikës, që po e planifikon Igoro.

Igoro i cili erdhi përmes lojës së aktorit Mirsad Ferati është kundër globalizimit dhe është i përgatitur të luftojë në çfarëdo forme për një botë të re. Ai vjen nga kontinenti i Amerikës për të takuar të vëllain dhe këmbëngulë në besimin e tij se shtetet e mëdha po e shfrytëzojnë ndikimin e tyre në botë për të shkatërruar vendet më të dobëta.

Zgjedhja e vetme sipas tij dhe grupit që ai udhëheq është vrasja e presidenti dhe njerëzve të cilët janë në pozita të larta.

Por a do lejojnë vëllai i tij Roberti (aktori Fatmir Haliti) dhe gruaja e tij (aktorja Rabije Kryeziu) diçka të tillë? Po e fejuara e tij (aktorja Njomza Tmava), do e përkrahë këtë plan?

Pikërisht këto elemente intriguese dhe shumë të tjera, të cilat i ka përfshirë në tekst dramaturgu Miro Gavran kanë zgjuar kureshtjen e regjisores, Marigona Bekteshi-Ferati, e cila për herë të tretë me radhë inskenon tekste të dramaturgut Miro Gavran në Kosovë.

Një tekst të këtij dramaturgu regjisorja zbuloi për KultPlus se do e inskenojë edhe në Shqipëri, në muajin tetor gjersa thekson se kjo shfaqje në qendër ka vendet të cilat janë duke kaluar nëpër tranzicion.

“Kemi dy vëllezër që kanë pikëpamje të ndryshme ku njëri është kundër globalizmit dhe tjetri pro. Njëri mundohet që të bind tjetrin se ne jetojmë në një botë jo të mirë, ku nuk kemi të drejta. Tjetri mendon që ata jetojnë në kohën më të mirë. Pra shfaqja është e hapur dhe më mundësi zgjedhjeje. Publiku mund ta përkrahë Igorin kundër globalizmit apo Robertin i cili është pro globalizmit”, tha ajo.

Mirëpo edhe pse regjisorja tashmë e ka të njohur punën e dramaturgut Gavran, i cili prinë në listën e autorëve më të përkthyer kroat për aktoren Rabije Kryeziu kjo ka qenë hera e parë që punon me një tekst të tij.

“Kur e kam lexuar tekstin kam pasur dyshimet e mia për shkak se është një tekst i bazuar në eksperiencën e aktorëve dhe në fuqinë e aktorëve. Mirëpo i kam në qejf sfidat dhe kam pasur dëshirë të sfidoj veten. Prezenca e autorit e ka bërë edhe më të vështirë lojën tonë dhe gjithmonë ka qenë ajo dilemë nëse po bëjmë atë që është e duhur”, tha aktorja për KultPlus.

Këtë dramë Miro Gavran e shkroi 15 vite më parë, në kohën kur në Kroaci është diskutuar për globalizimin se a është apo jo ajo një çështje jetike. Në vorbullën e mendimeve se vendet të cilat synojnë globalizmin a janë duke shkuar në drejtimin e duhur.

“Në dramë kam dashur që të tregoj në rrëfim familjar. Momentet më të rënda të njeriut janë kur botëkuptimet në lidhje me jetën nuk janë të njëjta me anëtarët e familjes. Në këtë rast të Igorit, më vëllain dhe gruan e tij. Kjo dhemb më shumë sesa kur ke mosmarrëveshje me dikë tjetër. Unë këtu nuk kam dhënë përgjigje por publiku duhet t’i gjejë përgjigjet dhe të vendos se cila është më e përafërt me mendimet e tyre”, tregoi dramaturgo Miro Gavran për KultPlus, i cili ka ardhur në Kosovës, enkas për këtë shfaqje.

Sipas dramaturgut kur janë në pyetje temat politike është mirë që të tregohen botëkuptimet e kundërta.

Viteve të fundit ai ka shkruar shumë komedi pasi që siç thotë ai, është kënaqësi të bësh njerëzit të qeshësh, duke mos u larguar nga dramat tek të cilat kthehet herë pas herë.

Tutje dramaturgu, Miro Gavran, bisedoi për KultPlus edhe për mënyrën e inskenimit të tekstit të tij në skenën e vogël të TKK-së.

“Secili aktorë e ka mbrojtur rolin e vet në mënyrë të mirë dhe jam i lumtur edhe më punën e regjisores e cila ka bërë disa shkurtime por që nuk kanë penguar shfaqjen e cila e ruan kuptim dhe që mban një ritëm. Të gjitha kanë qenë në nivel. Unë them se një shfaqje është e mirë kur e ka erën, ngjyrën edhe shijen dhe shpresoj që kjo shfaqje i ka pasur të tirja dhe do të depërtojë të shikuesit”, tha ai duke theksuar se kjo shfaqje e nxitë publikun që të mendojë për jetën e tyre.

Sonte të gjithë të interesuarit mund të shohin reprizën e parë të kësaj shfaqje në Teatrin Kombëtar të Kosovës, duke filluar nga ora 21:00. Ndërsa, kjo është shfaqja e fundit për këtë sezonë në Teatrin Kombëtar të Kosovës, aty ku deri më 1 shtator nuk do të ketë më premiera./ KultPlus.com