Regjisorit serb nuk i lejohet hyrja në Kosovë

Boris Malagurski, një regjisor serbo-kanadez, është kthyer mbrapsht nga autoritetet e Kosovës.

Kësisoj shkruan Blici serb kur tregon se regjisori nuk ka mundur të vijë në Kosovë për të qenë pjesë e premierës së filmit dokumentar ‘Kosovo: Momenat u civilizaciji’.

Premiera e filmit ndodhi në Mitrovicë dhe poashtu edhe në Graçanicë, ndërsa regjisori u ka thënë mediave serbe se ndalesa e tij dhe moslejimi i hyrjes në Kosovë është pjesë e agjendës kosovare që të fshihet historia dhe identiteti serb, shkruan KultPlus.

Gjatë premierës në Mitrovicë u fol se si kosovarët duhet ta kuptojnë se ka një trashëgimi serbe në Kosovë dhe ajo duhet mbrojtur. Në hapje folën Igor Simic – deputet i Listës Serbe dhe Zoran Garic – Drejtor i Institutit për Mbrojtjen e Monumenteve.

Malagurski ka organizuar edhe protesta më parë kundër shpalljes së pavarësisë së Kosovës.

Dokumentari në fjalë zgjatë 54 minuta dhe është realizuar në shtator të vitit të kaluar. Për filmin dokumentar patën reaguar edhe Ramush Haradinaj – që e dënoi një dokumentar ku Kosova paraqitet me imazh të keq, dhe më pas erdhi edhe reagimi i Marko Gjuriq – Drejtorit të Zyres për Kosovë dhe Metohi – që mbështeti filmin dhe realizimin e tij. / KultPlus.com

Shtatë cilësitë e një karakteri origjinal

Pavarësisht nga ajo që mendojmë, ka njerëz të ndershëm në botë. Mund të duket e vështirë, duke pasur parasysh lajmet që mësojmë çdo ditë, por ato ekzistojnë.

Nëse keni këto cilësi, jeni me siguri një person autentik dhe interesant.

1. I sjellshëm dhe i respektueshëm me të gjithë

Ju jeni të sjellshëm dhe të vëmendshëm dhe kjo ju bën të imunizuar nga problemet. Është një cilësi e rrallë, të cilën është e vështirë ta gjesh tek shumëkush.

2. Durimi

Durimi është një dhuratë e natyrshme që keni. Mund të jetë një aftësi e vështirë për të zotëruar, por nëse është brenda jush, nuk do të keni probleme.

3. Të besueshëm

Njerëzit kanë besim tek ju dhe tek këshillat tuaja. Ju jeni shumë të besueshëm. Besnikëria për ju është thelbësore dhe nëse dikush dyshon në vërtetësinë tuaj, vazhdoni në rrugën tuaj dhe mos u shqetësoni për ta.

4. Ndiqni një rregull të artë

Mënyra se i trajtoni njerëzit është trajtimi që dëshironi të merrni. “Bëni të tjerëve atë që doni t’ju bëjnë ju”. është motoja e jetës suaj.

5. Drejtësia ka një vlerë të lartë për ju

Besoni në drejtësi dhe që të gjithë duhet të trajtohen si e meritojnë. Sepse drejtësia gjithmonë mbizotëron, sidomos në gjëra të vogla.

6. Mos prisni asgjë nga mirësia juaj

Ju jeni të sjellshëm me të gjithë dhe nuk prisni asgjë në këmbim. E mira që u bëni të tjerëve është thelbësore dhe nuk mund të shlyhet kurrë, sepse e bëni me gjithë zemër.

7. Vetëbesimi

Vetëbesimi është një vlerë shumë e rëndësishme për ju. Vetëbesimi ju lejon të keni maksimumin e përmbushjes. Kur dikush ka një problem, ju jeni gjithmonë shumë të gatshëm për të dhënë këshilla.

Askush nuk është perfekt, por kjo nuk do të thotë se mund të përmirësohemi. Pavarësisht nëse keni të gjitha këto cilësi apo vetëm disa, përdorni këto këshilla për t’u përmirësuar. Jini të mirë, e mira kthehet gjithmonë tek ata që e japin.

Panairi i Librit në Prishtinë, nga 5-10 qershor

Panairi jubilar, i 20-të, do të mbahet nga 5-10 qershor 2018 në ambientet e Pallatit të Rinisë, organizuar nga Shoqata e Botuesve të Kosovës.

Ceremonia e hapjes do të bëhet më 5 qershor, në orën 18:00 dhe transmetohet drejtpërdrejt, traditë kjo e televizionit publik të Kosovës – RTK-së.
Panairi do të mbyllet më 10 qershor, në orën 18:00.
Panairi do të jetë i hapur për vizitorë çdo ditë, nga 9.00-20.00.
Hyrja për vizitorë: Gratis!
Pritet të marrin pjesë rreth 100 botues nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia dhe Diaspora.
Numri i titujve të rinj, rreth 1400-1500. Numri i titujve të viteve të fundit, rreth 5000.

Panairin pritet ta vizitojnë rreth 40000 vizitorë: studentë, nxënës të shkollave të mesme dhe fillore të Kosovës, qytetarë dhe personalitete të shquara nga jeta akademike, letrare, politike e intelektuale e Kosovës.

Duke qenë panair tashmë me traditë të konsoliduar, dhe në 10-vjetorin e shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, do të ketë edhe një varg aktivitetesh, të cilat përkojnë me përvjetorë të mëdhenj të personaliteteve letrare shqiptare:
– 550-vjetori i vdekjes së Heroit Kombëtar Gjergj Kastrioti – Skënderbeu – VITIT TË SKËNDERBEUT
– 300-vjetori i lindjes së Teodor Kavaliotit
– 200-vjetori i lindjes së Zef Jubanit
– 100-vjetori i lindjes së Tajar Hatipit
– 100-vjetori i lindjes së Vorea Ujkos
– 100-vjetori i lindjes së Spiro Çomorës
– 100-vjetori i lindjes së Pashko Gjeçit
dhe botërore:
– 200-vjetori i lindjes së Turgenjevit
– 100-vjetori i lindjes së Moris Dryonit
– 100-vjetori i lindjes së Solzhenicinit

Të gjitha këto personalitete do të kujtohen në kuadër të përurimeve, debateve dhe aktiviteteve të tjera në ditët e panairit.

SHBK-ja po ashtu ka paraparë darkën solemne më 7 qershor në hotel Prishtina, ku do të nderohen me trofeun e Panairit, sipas vlerësimit të jurisë speciale, librat më të mirë në:
– Prozë
– Poezi
– Kritikë/studime letrare/eseistikë/publicistikë
– Përkthim letrar
– Projektin kapital
si dhe shpallet:
– Shkrimtari i vitit (letërsi shqipe)
– Shkrimtari i vitit (letërsi e huaj)
– Stenda më e vizituar
Panairi do të ketë edhe mysafirët e nderit, shkrimtarë të shquar shqiptarë dhe të huaj.
Panairi do të organizojë përurime, debate, paraqitje, dedikime shkrimtarësh:
– Më se 50 aktivitete.

Gjarpri rreth 80 cm tmerron nxënësit brenda shkollës ‘Ismail Qemali’ në Prishtinë

Një gjarpër ka tmerruar nxënësit e shkollës fillore “Ismail Qemali” në Prishtinë.

Të mërkurën, rreth orës 15:00, ata kanë parë në korridorin e shkollës gjarprin dhe menjëherë e kanë njoftuar personelin e shkollës, raporton KTV.

Burim Ferati, i cili arriti ta izolojë gjarprin, thotë se ai ishte i gjatë rreth 80 cm.

Drejtoresha e shkollës nuk ka dashur të flasë por ka thënë se është tejet e shqetësuar dhe se po bisedon me komunën lidhur me dezinsektimin e shkollës gjatë vikendit.

Ndërkohë, kohëve të fundit, është raportuar për shtim të numrit të gjarpërinjve në Parkun e Gërmisë.

Komuna e Prishtinës, në anën tjetër, ka bërë të ditur se nesër fillon fazën e parë të dezinsektimit hapësinor për vitin 2018.

Sivjet do të dezinsektohet një sipërfaqe prej mbi 6500 hektarë, duke përfshirë edhe zona rurale ku ka potencial të lartë të zhvillimit të insekteve.

Dezinsektimi do të bëhet çdo ditë, duke filluar nga ora 19:30 deri në orën 24:00.

Arbër Selmani, një prej fituesve të Bursës Sakharov për këtë vit

Arbër Selmani, redaktor në KultPlus, është një prej 12 fituesve të Bursës Sakharov për vitin 2018-të.

Bursa Sakharov është pjesë e Çmimit të madh Sakharov dhe ndahet nga Parlamenti Evropian.
Edhe këtë vit sikur vitin e kaluar, 12 avokues të të drejtave të njeriut e marrin këtë bursë dhe shpallen fitues të saj.

Selmani është njëri prej këtyre fituesve, bashkë me emra të aktivistëve nga Jordania, Bolivia, Kirgistani, Armenia, Libani, Meksiko, Maqedonia, Sudani, Tajlanda, Turqia dhe Venezuela.

Bursa Sakharov është bursë që jepet për individët që luftojnë për të drejtat e njeriut dhe ndihmojnë në kauzat e ndryshme që lidhen me të drejtat elementare njerëzore.

Arbër Selmani është gazetar dhe aktivist për të drejtat e njeriut. Momentalisht punon si redaktor në KultPlus dhe është pjesë e Qendrës Kulturore dhe Informative të Bashkimit Evropian. Ai ka bashkëpunuar me disa organizata që merren me komunitetin LGBT në Kosovë ndërsa ka shkruar vazhdimisht mbi problematikat sociale në Kosovë. Për disa kohë ai ka moderuar një emision mbi të drejtat e njeriut në Radion Vala Rinore në Prishtinë. Bashkëpunon me ILGA-Europe, organizatë e njohur në Evropë e cila punon në fushën e të drejtave të njeriut.

Në vitin 2013-të ai morri çmim nga UNDP dhe UNWOMEN në Kosovë, për shkrimet e tij gazetareske në fushën e të drejtave të njeriut.

Bursa Sakharov është bursë prestigjioze e cila bursistët e saj i angazhon në trajnime të ndryshme në Parlamentin Evropian, ndërsa bursistët më pas do të jenë pjesë aktive e Parlamentit dhe do të angazhohen në organizime të ndryshme që kanë të bëjnë me të drejtat e njeriut dhe paqen në vendet prej nga vijnë.

Kujtojmë se Çmimin e madh Sakharov për Paqe e kanë fituar Adem Demaçi në vitin 1991 dhe Ibrahim Rugova në vitin 1998. / KultPlus.com

Anri Sala: Jam një qenie politike

Anri Sala një nga emrat më të njohur të artit bashkëkohor sot erdhi në një rrëfim mbi dy veprat e tij “Take over” (2017) dhe Mixed Behaviour Reloaded (2018) në natën e fundit të Festivalit të Resë. I ftuar nga platforma e artit kontemporan Harabel, veprat e Salës ishin një ngjarje për qytetin. Qindra shikues kishin mbushur hapësirën e Resë për të ndjekur videot dhe performancën e Salës. Take Over(2017) është një instalacion-video dhe zë i përbërë nga dy filma. Trajton tematikat kryesore në veprën e Anri Salës, duke eksploruar marrëdhëniet midis muzikës dhe rrëfimit, arkitekturës e filmit dhe cilësitë e ndërsjella të mediumeve të ndryshme, duke shkrirë kufijtë e tyre përkatës.

Pikënisja konceptuale e Take Over janë dy vepra muzikore të njohura, të lidhura me kompleksitetin e historisë politike dhe kulturore, La Marseillaise dhe Internationale. Kompozuar në vitin 1792, Marseillaise ishte e lidhur ngushtë me Revolucionin Francez, por shpejt u përhap në vende të tjera ku u bë simbol i përmbysjes së regjimeve shtypëse. Kështu, teksti i shkruar në 1871-in për Internationale fillimisht u përcaktua në vijën melodike të Marseillaise-s, deri në vitin 1888 kur muzika e saj origjinale u kompozua dhe kënga u bë himni standard i lëvizjes socialiste.

Të dyja himnet kanë pësuar ndryshime të mëdha në kuptimet e tyre politike: nga revolucioni, restaurimi, socializmi, rezistenca dhe patriotizmi, në shoqatat lidhur me kolonizimin dhe shtypjen në gjysmën e dytë të shekullit të njëzetë (si himne kombëtare përkatësisht të Francës dhe Bashkimit Sovjetik). Take Over e bën të dëgjueshme marrëdhënien e ngushtë të këtyre dy himneve dhe gërmon lidhjen muzikore në gjurmët e këtij ndryshimi simbolik. Është vetë tingulli ai që e përcakton filmin: ndryshimi i fokusit në film është i lidhur me tonalitetet muzikore dhe lëvizjen e çelësave që e prodhojnë muzikën – edhe nëse sfondi i këtij sistemi mbetet i pakapshëm.

Të dy filmat janë konceptuar fillimisht për t’u shfaqur njëkohësisht, me qëllim konkurrimin e njëkohshëm të tingujve të tyre përkatëse. Për këtë prezantim, filmat do të shfaqen njëri pas tjetrit. Për Take Over ka luajtur në piano Clemens Hund-Göschel. Ndërsa performaca Mixed Behaviour Reloaded, 2018, e cila zgjati rreth 30 minuta ishte një vepër arti, e cila u paraqit për herë të parë për publikun, vazhdim i veprës së famshme të artistit Mixed Behavior (2003). Kjo punë mishëron tematikat dhe strategjitë më të rëndësishme të veprës së artistit,duke vendosur në të njëjtin koncept vizual planin e parë dhe prapaskenën, dritën dhe errësirën, tingullin dhe figurën.

Përmes Mixed Behaviour, performanca do të sjellë jehonën e tingujve të Tiranës së vitit 2003, tani nën një konstelacion krejtësisht të ri, ashtu siç do të jehoi natën e 30 majit 2018 te Reja, pranë Bulevardit të Tiranës, duke krijuar një lojë mes tingullit dhe zhurmave të gjalla të qytetit në sfond. Pas prezantimit të dy videove të para, Sala erdhi në një bashkëbisedim me shikuesit nën moderimin e Ajola Xoxes. Pyetjes se sa politike janë veprat e tij, ai iu përgjigj se “ishte një qenie politike”. / Gazeta Shqip / KultPlus.com

Iku Siria, iku

Jazra Khaleed

Iku Siria, iku;
mori shamitë e saj, rrugët, rrënojat
hodhi në krahë të vdekurit e saj dhe iku.
Mori gjuhën e saj dhe çështjet personale,
hapësirën ajrore dhe forcat tokësore,
mori pozicionin e saj gjeopolitik dhe iku.

Iku Siria, iku;
e panë një mëngjes tek linte çelësin
nën rrogozin e derës së jashtme,
tek thoshte një lutje të shpejtë,
tek lidhte këpucët dhe ikte.
E panë të përshëndeste Haxhikun, që kishte dyqanin e perimeve tek qoshja,
Kurnat as Saudën, Detin e Vdekur dhe të ikte.
E panë të përshëndeste pemët e mollëve në oborrin e saj,
qenin që flinte në rrugë,
korrespondentët e Agjencisë Reuters.

Iku Siria, iku;
nuk mbante dot më vdekje të tjera në trup,
nuk mbante dot më vdekje të tjera nën lëkurë.
I kujtohen një nga një të vdekurit e saj
edhe pse janë me mijëra e mijëra,
edhe pse s’di më aritmetikë, mbledhje e zbritje.
I kujtohet Nabili që thërriti “Liri për Sirinë”
dhe i prenë të dy gishtat,
i kujtohen fëmijët që i varën në shesh,
se shkruajtën në mur “Doktor, tani është radha jote”;
i kujtohet Lukmani, poeti, të cilin e pushkatuan
bashkë me librat e tij e foljet ndihmëse,
Faiza që e zuri muri bashkë me dy vajzat e saj.
I kujtohet rrethimi i Homsit dhe Baba Amri,
plaku me pendë që u thërriste me zë të lartë mushkave të tij,
mësuesja Latakia, ajo me syzet me tel,
që u lexonte fëmijëve poezi të Sanijes Salih,
infermierja që qante në spitalin Jisr al-Shughur,
macja që ndehej nën hijen e një Toyota Highlux.
I kujtohet Abuja, berberi, krehërat dhe erzinat e tij,
kur njëherë i preu gabimisht veshin bashkëfshatarit të tij;
i kujtohet gjyshja Meisam, që gatuante çdo të diel
pulë më koriandër për gjithë familjen,
derisa një ditë ia behën ushtarët në prag;
i kujtohen fëmijët qe loznin me top në rrugë,
kur një fuçi plot me TNT shpërtheu ngjitur në Khalil,
ndërsa ishte radha e tij të luante portierin.
I kujtohen gjithë emrat e të torturuarve,
organet e prera gjenitale,
zgavrat e zeza në bulbat e syve.
I kujtohen gjithë emrat e të vdekurve të saj,
edhe pse janë me mijëra e mijëra,
edhe pse s’di më aritmetikë, mbledhje e zbritje.

Iku Siria, iku;
la pas një hartë të Europës në arabisht
bashkë me ca letra të Ibn Al Arabit.
La pas kapelen dhe syzet e leximit,
flamurin me yje dhe simbolin e saj kombëtar.
Mori me vete Orontin, por la pas Eufratin,
mori me vete Damaskun, por las pas të shtatë portat,
mori me vete malet dhe fushat e iku.
Thonë që thërriti: “Mjaft më me vdekjen!”
rregulloi fustanin e saj e iku.
Ishin duart e saj plot me njerëz,
Thonë, se çdo hap i saj ishte baraz me katër pash detarë,
dhe okatë e dhimbjeve, ah të papërballueshme,
ashtu si i hiqte zvarrë.

Iku Siria, iku;
ushtarëve të Hezbollahut u rrëshkiti toka nën këmbë
edhe ushtarëve amerikanë u rrëshqiti toka nën këmbë.
Ushtarëve iranianë, sidomos atyre, u rrëshqiti toka nën këmbë!
Mbeti këshilli i ministrave pa vend që të qeverisi,
bombarduesit rusë pa qiell që të fluturojnë.
Dhe ngelën të gjithë të shikojnë të habitur vrimën e zezë në hartë.
Sepse iku Siria, iku
dhe askush s’e di drejt çfarë udhe shkoi.

Në Festivalin ‘Mirëdita, Dobar Dan’ shpalosen eksperiencat e luftës dhe raportet sot mes Kosovës e Serbisë

Gili Hoxhaj

Edicioni i pestë i Festivalit “Mirëdita, dobar dan” tashmë po vazhdon ditën e dytë të aktiviteteve.

Sot në Qendrën për Dekontaminim Kulturor në Beograd, u hap diskutimi i cili në fokus kishte pyetjen “Kosova-Serbia: Kush jemi ne për njëri tjetrin?”. Pyetja është relevante sidomos me vështirësitë në të cilat kaloi dita e parë e festivalit, ku radikalët e Serbisë bënë zhurmën e tyre dhe gati e ndaluan mbarëvajtjen e festivalit.
Në diskutimin e moderuar nga Idro Seferi, panelistët e diskutimi ishin aktivistja nga Serbia- Jovana Prusina, Emel Ajdini nga Integra, Bojan Elek nga Qendra e Beogradit për Politika të Sigurisë dhe Eraldin Fazliu nga Kosovo 2.0. Në këtë diskutim u fol mbi të kaluarën dhe të ardhmen e marrëdhënieve mes Serbisë dhe Kosovës, si dhe rëndësinë e bashkëpunimit dhe rrjetizimit mes dy shoqërive. Si i tillë festivali përshkohet nga një proces dinamik i afrimit të dy shteteve me njëra-tjetrën.

Folësit e këtij paneli treguan kujtimet e tyre në luftën e vitit 1999 dhe shumica prej tyre e kanë përjetuar fëmijërinë e tyre gjatë kësaj kohe. Emel Ajdini kujtoi se kishte qenë vetëm 9 vjeç kur së bashku me familjen e saj prej 5 anëtarëve ishin larguar për Maqedoni, aty ku në kufi i kanë ndarë gratë dhe burrat, e ndërkohë kishin përjetuar frikën më të madhe pa ditur se cfarë ka ndodhur me të afërmit e tyre.

“Në kufi na kanë thënë policët se burrat nuk kanë të drejtë të kalojnë kufirin, ne nuk e kemi ditur se cfarë po ndodhë me babain dhe dajtë tonë dhe pas dy muajve kemi rënë në kontakt me ta dhe e kemi marrë vesh se janë gjallë”, u shpreh Emel Ajdini sot gjatë diskutimit.

Në pyetjen se si e sheh raportin mes Kosovës dhe Serbisë ajo tha se duke qenë pjesë e organizatës Integra, Festivali “Mirëdita, dobar dan” është platforma që i ndesh dy realitete duke e bërë të vërtetën me sy qelq.

“Në anën tjetër i dijmë propagandat që na shpërlajnë trurin në të dy anët e kufinjve. Shqiptarët e Kosovës dhe serbët e Serbisë mund të vijnë dhe t’i shkëmbejnë idetë e tyre”, tregoi Ajdini.

Në pyetjen se si i shohin njerëzit e Prishtinës ata të Beogradit, ajo tha se asnjëherë nuk ka arritur ta sjellë shoqërinë e saj në Beograd ndërsa për herë të parë para tri viteve një shoqe nga Beogradi ka ardhur në Kosovë.
“Kjo është histori suksesei. Të rinjtë e kanë një frikë për shkak të asaj që shohin në televizion dhe për shkak të së kaluarës së dhunshme që e kemi pasur, pra nuk është e lehtë për asnjërën anë por përmes disa platformave të rinjtë kanë mundësi që të njihen dhe të komunikojnë”, tha tutje Ajdini.

Ndërsa aktivistja nga Serbia, Jovana Prusina, u shpreh se nuk është problem të vish në Prishtinë, problem më i madh është kur kthehesh.
“Ti mund të shkosh në Prishtinë dhe të kthehesh, dallimi qëndron në atë se kur ti shkon në Barcelonë të pyesin se si kalove dhe ti u thua mirë kurse kur shkon në Prishtinë dhe kthehesh dhe duhet të ndash ndjenjat tua me mjedisin tënd, nuk flasin më me ty ose të thonë se çfarë kërkove në mesin e tyre”, u shpreh Prusina.

Edhe Jovana Prusina kishte qenë fëmijë në kohën kur ndodhën bombardimet e NATO-s ndërsa gjatë diskutimit tha se iu desh shumë kohë që të rritet dhe ta kuptojë se pse ndodhën bombardimet.

Tutje Prusina tha se është tejet e rëndësishme që të rinjtë të njihen me kontekstin e asaj çfarë ka ndodhur.
“Gjithmonë përpiqemi të flasim për çështjen tradicionale dhe luftën, është e rëndësishme që të rinjtë ti dijnë pasojat e luftës. Kur flasim për ballafaqimin me të kaluarën, çfarë kanë kaluar njerëzit, duhet të flitet me të rinjtë pasi që kjo është e vetmja mënyrë qe të dihet e vërteta”, tha tutje Prusina.

Eraldin Fazliu nga Kosovo 2.0 kishte qenë vetëm 10 vjeç kur ka ndodhur lufta në Kosovë. Ai tha se vjen nga Ferizaj, nga një vend që nuk është edhe shumë larg Reçakut. Gjatë pranverës së vitit 1999, ai shprehet se përveç frikës kanë ndjerë dhe mungesën e ushqimit, derisa kishin kaluar në Maqedoni, atje ku si fëmijë ishin ndjerë më të lehtësuar.
“Kur kemi arritur në Maqedoni e kemi parë një shi që s’pushonte dhe ishte e vështirë ta dinim nëse njerzit qanin apo shiu binte mbi trupat e tyre. Pastaj fillon një jetë më e lehtë për neve si fëmijë pasi nuk ndjenim frikë dhe kishim ushqim. Si dhjetë vjeçar e takoje shokun e klasës në kampin ku ishin mijëra të shpërngulur dhe problemi i vetëm ishte vështirësia ti gjenim tendat tona pasi ktheheshim prej lojës. Në fillim të qershorit jemi shpërngulur në Danimarkë në vitin 2000 dhe jemi kthyer në Kosovë dhe nga viti 2015 jam bërë pjesë e Kosovo 2.0”, tregoi Fazliu.

Ai tha se është i tmerrshëm fakti se si askush nuk merret me 1600 persona që ende figurojnë të zhdukur.
“Këtë javë kam takuar familjet e të pagjeturve dhe ata janë të mllefosur si se institucionet e Kosovës dhe gjithë bashkësia ndërkombëtare nuk angazhohen më shumë për këta persona. Ka shumë hipokrizi në atë se çfarë ka ndodhur në raportet tona dhe mendoj se edhe ne si qytetarë jemi përgjegjës dhe nganjëherë e kemi shumë lehtë ta drejtojmë gishtin kah politika por pyetja kryesore është kush i voton këta njerëz që na përfaqësojnë”, u shpreh Fazliu.

Bojan Elek nga Qendra e Beogradit për Politika të Sigurisë është lindur në Mitrovicën e Veriut, atje ku edhe ka përjetuar kohën e bombardimeve. Ai tha se ka lindur në vitin 1987 kurse datëlindjen e 12-të e kishte pritur pikërisht mes bombarimesh, e nënës i kishte kërkuar tortën me mbishkrimin target.

“Unë kam lindur në vitin 87 dhe jam më i vjetri në këtë panel dhe ditëlindjen e 12-të e kam fesuar gjatë bombardimeve. Duke qenë se nënën e kam mjeke , babai ishte mobilizuar dhe dhjetë ditë i kemi kaluar në Kosovës e pastaj jemi zhvendosur për në në Rudnicë. Unë nuk e kam ditur çfarë po ndodhë për ditëlindjen time, i kam kërkuar nënës të ma bënte një tortë me emrin target. E mbaj mend që shokët gëzoheshin kur nuk shkonin në shkollë. Kur jam zhvendosur këtu e kam kuptuar se çfarë ka ndodhur pas atëherë kemi pasur shumë pak informacione, kemi pasur vetëm një kanal që bënte propagandë”, tregoi ai.

82 % e serbëve nuk kanë qenë në Kosovë edhe pse Kosova mbetet tema kyçe e Serbisë, sipas një raporti nga Qendra e Beogradit për Politika të Sigurisë.
“Këto hulumtime nuk kanë qenë shumë surprizuese. Shumica janë për vazhdimin e dialogut ndërsa 84% nuk janë për njohjen e Pavarësisë së Kosovës edhe nëse vendoset si kusht futja në Bashkimin Evropian”, tregoi Elek.
Festivali “Mirëdita, Dobar Dan” do të jetë prezent në lokacione të ndryshme në Beograd, dhe hyrja në të gjitha ngjarjet do të jetë, si në vitet e mëparshme, falas.

Si frymëzim për themelimin e festivalit ka shërbyer Bekim Fehmiu, aktor i ndjerë shqiptar, kosovar, beogradas, jugosllav dhe botëror, simbol i së kaluarës së përbashkët, së bashku me të gjitha sfidat, arritjet dhe keqkuptimet.

Festivali organizohet nga Integra (Kosovë) dhe Nisma e të Rinjve për të Drejtat e Njeriut (Serbi) në partneritet me Fondacionin Kosovar për Shoqëri të Hapur (KFOS), dhe Iniciativat Qytetare (Serbi). / KultPlus.com

MKRS investon në Skenderaj 280 mijë euro në tri projekte

Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Gashi, sot ka vizituar Komunën e Skenderajt, ku është takuar me kryetarin Bekim Jashari, me të cilin kanë diskutuar për çështjet e përbashkëta të cilat janë në interes të MKRS-së dhe Komunës së Skenderajt.

Në komunikatë thuhet se Gashi i ofroi gatishmërinë kryetarit Jashari, që në bazë të kapaciteteve buxhetore ta ndihmojë Komunën e Skenderajt, duke investuar në projekte të cilat i mbulon si fusha MKRS-ja.

Në kuadër të vizitës, ministri Gashi dhe kryetari Jashari nënshkruan tri memorandume bashkëpunimi.

Dy memorandumet u nënshkruan në fushën e trashëgimisë kulturore, konkretisht memorandumi për “Rekonstruktimin e Kullës së Shaban Manxhollit” në fshatin Mikushnicë, në vlerë prej 40 mijë euro, projekt ky i cili do të zbatohet në këtë vit. Ndërsa, memorandumi tjetër është nënshkruar për “Restaurimin e Akademisë së Parë Ushtarake të UÇK-së” në fshatin Aqarevë, projekt edhe ky me vlerë prej 40 mijë euro dhe që do të zbatohet këtë vit.

Kurse memorandumi i tretë u nënshkrua në fushën e sportit. 200 mijë euro ndahen për “Ndërtimin e tribunave rrethuese dhe shtrimin e zhavorrit në Stadiumin e futbollit” në fshatin Runik. Edhe ky investim i MKRS-së do të implementohet gjatë vitit 2018.

Me këtë rast, ministri Gashi u shpreh se ndjehet jashtëzakonisht i lumtur që ka nënshkruar këto tri dokumente që hapin rrugën për të investuar në tri projekte kapitale.

“Rreth investimeve të përbashkëta që do t’i kemi në vitin 2018 në komunën e Skenderajt, është fjala për stadiumin e Runikut. Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit për këtë fazë ka ndarë 200 mijë euro të investoj në këtë stadium. Gjithashtu, janë edhe dy projekte të tjera të cilat janë në kuadër të trashëgimisë kulturore, është rikonstruktimin e kullës së Shaban Manxhollit në fshatin Mikushnicë që do të jetë njëra prej projekteve shumë të rëndësishme të trashëgimisë kulturore në këtë trevë. Gjithashtu, do të kemi edhe restaurimin e akademisë së parë ushtarake të UÇK-së në Açarevë, që për mua është një kënaqësi e veçantë se si Ministri ta financojmë këtë projekt edhe për shkak të kujtesës tonë kolektive që përmban ky objekt”, është shprehur mes tjerash ministri Gashi.

Dy projektet kapitale në kuadër të trashëgimisë kulturore, ka vlerësuar ministri, do t’u shërbejnë komunitetit që të rikujtojnë në vazhdimësi të kaluarën nëpër të cilën ka kaluar populli i Drenicës. Kurse për projektin në Runik, ministri ka thënë se do të krijohet një hapësirë për futbollistët e asaj zone që ata të realizojnë aktivitet e tyre sportive.

Ministri Gashi tha se MKRS-ja do të investojë edhe në shtëpinë e kulturës në këtë Komunë.

“MKRS është duke investuar edhe në shtëpinë e kulturës në Skenderaj dhe jemi në fazën finale të përfundimit të këtij projekti, besoj që shumë shpejt do ta ndajmë edhe fazën finale të mjeteve financiare në mënyrë që edhe këtë projekt ta përfundojmë gjatë këtij viti. Po ashtu, ishte edhe një kërkesë e kryetarit për të investuar në muzeun e qytetit dhe besoj që bashkërisht me stafin do të shohim mundësitë dhe rrugët se si do ta financojmë edhe këtë objekt që është i rëndësisë së veçantë për qytetarët e Skenderajt”, tha Gashi.

Ndërkaq, kryetari Jashari, tha se diskutuan me ministrin Gashi për projektet që janë në zhvillim në Komunën e Skenderajt, si palestra sportive, shtëpia e kulturës dhe fushat sportive. Jashari foli edhe për memorandumet që u nënshkruan sot, sidomos për projektet restauruese. “Kjo vërteton edhe një herë përkushtimin e institucioneve të shtetit tonë që historia mos të harrohet, edhe ajo e mëhershmja para 100 viteve po edhe kjo e jona që e kemi përjetuar të gjithë së bashku para 20 viteve, do të thotë luftën e UÇK-së”, ka thënë Jashari.

Filmi ‘Bogota Change’ vjen të premtën në Kinemanë Jusuf Gërvalla në Pejë

Me 01, 8, 15 Qershor prej ora 16:00 në Kinemanë “Jusuf Gervalla” në Pejë vjen filmi Bogota Change me regji të Andreas Mol Dalsgaard.

Një portret emocionues dhe redaktues i një qyteti që është ngritur si një feniks nga hiri. Bogota, kryeqyteti i Kolumbisë, njihej prej kohësh si një nga qytetet më kriminale, të rrezikshme dhe të papërshtatshme në botë. Ndryshimi erdhi në 1995, kur Antalas Mockus u zgjodh kryetar i bashkisë së qytetit me një fitore të madhe.

Ai u mësoi qytetarëve të jetojnë së bashku dhe të marrin përgjegjësi. Pastaj Mockus hapi rrugën për pasardhësin e tij, kryebashkiaku tjetër vizionar, Enrique Peñalosa, i cili do të transformonte infrastrukturën e qytetit që nga viti 1998 e tutje. Peñalosa mbikëqyri krijimin e shtigjeve të biçikletave, parqeve me gjethe, fushave sportive, terreneve sportive, bibliotekave dhe projektin ambicioz të transportit publik Transmillennium.

Regjisori Andreas Mol Dalsgaard kombinon rrugët, intervistat, pamjet arkivore dhe animacionet në një rindërtim dinamik të kësaj historie suksesi. Është tregimi i dy burrave, të cilët, pa u ngarkuar nga politika partiake, arritën të transformonin privimin e pashpresë në një fillim të ri. Sot, metamorfoza e Bogotas shihet si një shembull i shkëlqyeshëm i rinovimit njerëzor urban.

Ky film shfaqet në kuader të iniciatives Hacking “Urban Space” iniciativë kjo e marrur nga DokuFest në bashkpunim me Anibar dhe Termokiss për shfaqjen e filmave me tema të ndryshme të fokusuara në sfidat e startegjisë urbane, rritje të popullësisë, bllokime te transportit, ambiente dhe probleme te tjera me të cilat ballafaqohen çdo ditë qytetet më të mëdha të Kosovës. / KultPlus.com

Tenori Placido Domingo do të vijë në Kosovë

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, gjatë qëndrimit në Vjenë thotë se e ka takuar edhe tenorin e dirigjentin me famë botërore, Placido Domingo.

Thaçi thotë se i ka bërë ftesë që të vijë në Kosovë, ndërkohë ai e ka pranuar këtë ftesë.

“Në Vjenë takova tenorin dhe dirigjentin me famë botërore nga Spanja, Plácido Domingo. Përveç bisedës së këndshme, tenorin e njohur Domingo, e ftova që ta vizitojë Kosovën, ftesë të cilën e pranoi me shumë kënaqësi”, është shkrimi i Thaçit në Facebook./KultPlus.com

“Vajzat”, performanca e radhës e fuqishme e FemArt-it

Alberina Haxhijaj

Dita e fundit e festivalit FemArt ka sjellë në Prishtinë performancën teatrale “Vajzat”, me autore Jillian Greenhalgh. Performancë e cila është pjesë e projektit Magdalena, shkruan KultPlus.

Gratë e zgjedhura për këtë performancë qëndronin të ulura në tavolinën e mbuluar më të zezë, mbi të cilën qëndronin objekte të ndryshme të cilat ato i kishin zgjedhur, objekte që fshihni histori prapa tyre. Tavolina kishte dy karrige, një ku ulej treguesja e historisë dhe tjetra për përcjellësin e festivalit i cili ulej pranë saj për të dëgjuar historinë që ajo do i zbulonte. Në mesin e grave që sollën historitë e tyre ishin Meli Qena, Valdete Idrizi, Aurita Agushi, Genta Ramadani, Mina Nikolic, Shqipe Gashi, Reneta Duda, Qendresa Loki.

Pjesa intriguese e kësaj performance ishte fakti se në tavolinë gjendeshin disa objekte. Kështu treguesja e historisë përzgjidhte se cilën histori të tregonte, të fshehtën e cilit objekt të vinte në pah. Kështu pjesëmarrësit e kësaj performance uleshin me radhë, herë te njëra grua e herë te tjera. E kur e gjitha përfundoi ata lanë Galerinë e Fakultetit të Arteve më histori të ndryshme të dëgjuara nga e njëjta grua. Kjo mënyrë e përzgjedhjes së historive solli diskutime edhe pas përfundimit të performancës, pasi që, pjesëmarrësit ndanin me njëri-tjetrin historitë që dëgjuan duke u munduar që të zbërthenin ngjarjen e plotë që shpërfaqnin objektet mbi tavolina.

Autorja e saj Jillian Greenhalgh, e cila është edhe pjesë e stafit të projektit Magdalena tregoi për KultPlus, më shumë për projektin dhe performancën.
“Projektin Magdalena e kemi filluar në vitin 1986, Rrjeti Ndërkombëtar i Grave në Teatër Bashkëkohorë dhe është në gjithë botën për momentin. Kemi shumë festivale gjatë gjithë kohës nën ombrellën e projektit Magdalen e që është për gra. Kështu kam takuar edhe Zana Krasniqin, drejtoreshën e festivalit gjatë pjesëmarrjeve në Beograd dhe edhe në Danimarkë. Zana e ka parë këtë performncë dhe na ka ftuar pra jemi dy gra, e që të dyja kemi festivalet tona për gratë”, tha ajo.

Kjo performancë e cila është shfaqur në shumë vende të botës tani ka edhe Kosovën në hartën e vendeve ku është shfaqur.

“Performancën e kam bërë në shumë vende, është një strukturë me të cilën unë çdoherë vi dhe me një punëtori 20 orësh ku mbledhim historitë, objektet, rregullojmë tavolinat dhe praktikojmë. Gjëja më e rëndësishme sipas meje është të marrësh në kontroll tavolinën. Gratë duhet që ta marrin situatën në kontroll dhe historitë, të mos shfaqin emocione e as të jenë sentimentale. Thjeshtë të dhurojnë historitë si një dhuratë për çdo njërin nga pjesëmarrësit”, u shpreh autorja.

Në këtë performancë çdo grua kishte rreth 10 histori për të treguar, histori të cilat lidheshin rreth një personazhi, një lidhje që ato e kanë zgjedhur, një person, nënë, motër, gjyshen apo këdo tjetër.

“Është një performancë e cila funksion në çdo vend, së fundi e kam shfaqur edhe në Gjermani dhe në Francë dhe pas Kosovës do të shkoj në Brazil. Atje do e bëjë të njëjtën performancë por vetëm me burra, pra do e përdor të njëjtën strategji. Pres më padurim të shoh sesi do të ec pasi që duhet të jesh i guximshëm por edhe i ndjeshëm në të njëjtën kohë gjatë performancës”, përfundoi ajo.
Projekti Magdalena është një rrjet dinamik ndër-kulturor i teatrit dhe performancës së grave, duke lehtësuar diskutimin, mbështetjen dhe trajnimin kritik. Është një lidhje për grupet e ndryshme të performancës dhe individët, interesi i përbashkët i të cilëve qëndron në angazhimin për të siguruar vënien në pah të përpjekjeve artistike të grave./ KultPlus.com

Vendlindja, muzë e përjetimeve poetike

Martin Camaj – “Nji fyell ndër male”

Shkruan Shkurta Konjusha.

Me librin e parë poetik të botuar në Prishtinë më 1953, me titullin “Nji fyell ndër male” Camaj hedh hapin e parë, drejt një bote të pafundme, zot i të cilës bëhet me këmbëngulje e pa fije mëdyshje. Poezia e kësaj përmbledhje ashtu siҫ na sugjeron edhe vetë titulli është poezi e prejardhjes, është poezi e malit, e këngës, e ëndrrës, e dashurisë, e dhimbjes, e urisë, e nemës, e krejt në fund e përjetësisë. Ҫdo poezi është reflektim i reve, është kushtëzim nga hija e maleve, është klithmë e mbrame e kodeve kanunore, që shoqërohet në ҫdo varg, në ҫdo frymëmarrje me imazhe të kthjellta, të papërsëritura në vargjet e poezisë shqipe. Libri fund e krye shpalos ndjesitë e brendshme të poetit në raport me vendlindjen e shndërruar tashmë në muzën e përjetimeve poetike pa të cilën nuk gjen qetësinë shpirtërore e me të cilën tundohet deri në pafundësi. Duke pasur epiqendër të trajtimeve poetike përjetimet e kaluara ky libër lirisht mund të identifikohet si një libër i kujtimeve ku natyrshëm funksionojnë trimëria e ligështia, si ndjesi të brendshme të pashkëputura nga njëra tjetra. Dashuria mbi vendin e frymëzimit që ngadalë merr trajtën e një frymëzimi të nemun, thellohet posaҫërisht kur poeti detyrohet të mërgojë drejt një bote të panjohur, nxitur nga shteti komunist, mbi të gjitha nga mungesa e fjalës së lirë. Vendlindja nën pëlhurën e trishtimit, melankolisë, mallit që të mbyt, bëhet dashuria platonike e poetit, ajo e paarritshjma e cila e shoqëron në ҫdo vëllim poezie veҫ se ҫdo herë e më i përsosur, ҫdo herë e më i mbyllur, duke kaluar kështu në trajtën e një obsesioni poetik. Malli, ky shoqërues i përhershëm i poetit është ndjenja fillestare e kësaj mrekullie artistike që nis me poezinë “Fyellit”. Fyelli bëhet dëshmitari kryesor i një jete që nis e mbaron në mal, ai bëhet mallëngjim i një jete të tërë që ҫdo ҫast të shpie te i vetmi shteg – vendlindja:

“ Gishtat më dridhen e me t’ҫue te goja
Nuk kam guxim, tingllimin tand mos t’prishi,
Por nji dashni m’përvlon ma e fort’ se droja
Për ty, për bjeshkën, që ndër valle m’grishi.”
“At jet’ këndoje, që ti e njef aq thellë:
Dashnin ngadhnjyese, bjeshkë verë e dimën,
Dokjet e rrebta dhe shpirtin e kthiellë
Vuajtjet e mdhaja, vdekjen n’skam e dhimbën.”

E gjithë krijimtaria e Camajt, posaҫërisht shkrimet e para kanë lidhje të pashkëputur me folklorin. Largimi nga atdheu nuk e largon nga lidhjet shpirtërore me mitet e historinë e vendit të tij, përkundrazi ajo veҫ sa i forcon dëshirën për rikthimin e vlerave e traditave të lashta. Kush i di lojërat e fatit, ndoshta mërgimi i tij është fitorja e tij e madhe, ajo mbase u bë rruga e artë e një materiali të përhershëm që ҫdo herë e më tepër kalon në stadin e përsosmërisë. Kjo përmbledhje me poezi pasurohet me tituj të thjeshtë pa ndonjë ngarkesë të rëndë emocionale apo pa pëlhurën e famshme metaforike e simbolike të Camajt që më vonë bëhet veҫoria poetike e tij për kah karakteri i ashpër e shpesh i pathyeshëm.

Protagonisti kryesor i dramës jetësore të vendosur në Malësinë e Veriut, bëhet Luli i shoqëruar përherë me Zanën si simbol e motiv jete. Futja e Lulit në lojën poetike bëhet qysh në fazat e para të jetës së tij, atë e shohim të sapolindur, e shohim fëmijë të rritur i përqafuar nga një trimëri e rrallë , pastaj në vrullin e rinisë, nën zjarmin e dashurisë të shoqëruar me lot e skamje për të përfunduar me ikjen. Ikja vie në fakt atëherë kur duhej të fillonte gjithҫka, atëherë kur duhej të lindte një jetë e re, një jetë e projektuar në ëndrrat fëmijërore. Fazat jetësore të Lulit mund të prezentohen me pak vargje të cilat shërbejnë si dëshmitare direkte të një vërtetësie konkrete:

Luli
“Bjeshka e naltë flente n’terr,
Kund në qiell nuk dukej hana;
K’ndojshin bujqit nëpër djerr
N’koh’ kur djali leu ndër tbana
N’heshtim krisi zani i ti
Dhe njerzija krejt u zgjue:
“Djal’!” nji za në gzim u ndi
Sa dhe tuba n’kambë u ҫue.”
Fëmija e Malit
“Kshtu Luli u rrit me shokë,
Lojnat u a njef cdo bigë,
Kambën e zdath’ cdo bokë,
Gjarpijt nën dhe i kan’ frigë
E grethi i idh’t në zgur.”
Për të vazhduar me fazën më të rëndësishme jetësore aty ku si thamë mbaron ҫdo gjë ende pa filluar mirë:
“Si grue, un Zanën e shikjoj , o Loke
E njeri i huej kurr nuk guxon me e prekë,
E emja asht tue shkel’ zakone e doke!
Mjaft ndër dyshime deri sot jam rrekë.”

Luli është figura e të riut malësor por me vizione të mëdha për jetën, është figura e të riut simbol që nuk kënaqet me pak, ai është gjithmonë në kërkim të së resë, në kërkim të lirisë fizike e psikologjike e cila si pasojë sjellë fjalën e lirë, e artikuluar mjeshtërisht në nivel të tillë që shumëçka vret e shumëçka lartëson. Dashuria poashtu kalon në tri faza: të lindjes, realizimit, ndarjes si përfundim aspak i dëshiruar por tepër i pritur për një ndjenjë të mëndafshtë në një rreth të hekurt të ashpërsisë së maleve nga hija e të cilave nuk shpëton dot askush. Këto faza Camaj i identifikon me stinët e vitit : “Në dimën”, “Në pranverë” për të vazhduar deklarativ krejtësisht identifikues si “Zana”, “Moj e mira”, “Amaneti i dashnorit” e për të përfunduar me “Ikjen” si opsion i detyrueshëm. “Ikja” si poezia e fundit e kësaj përmbledhje shënon thyerjën e kodit tradicional në dy kuptime: ikje nga zakonet shkatërruese dhe ikje nga formulimi klasik i vargjeve, ashtu si është ndërtuar i tërë ky vëllim me poezi i shoqëruar përherë me prirje kah lirika moderne. Zana ndërkaq shpesh kalon në nivelin e shoqërueses imagjinative të poetit, me pretendimin e kujtimit të përjetshëm të saj. Mungesa e saj nxit dimrin e parakohëshëm në zemrën e Lulit, e atëherë kur mërzia kapërthen ҫdo skut, kalon ҫdo limit, nën ethet e pritjes së pafund ai klith: “Pse s’din t’mbaroj kurr ky dimën i gjatë”. Zotërojnë strofat me katër vargje që të shumtën e herëve janë njëmbëdhjetë dhe tetë rrokëshe tipike popullore ashtu si gjuha e poetit, të pasura përherë me pamje të gjalla të paartikuluara më parë në gjuhën shqipe. I ndikuar në suaza të së natyrshmes nga autorët më pikantë të kohës, poetika e tij përherë bëhet më e errët, më enigmë, kështu “Ikja” shënon hapin e madh drejt kësaj fushe, duke e thyer tradicionalitetin por duke mos e nënvlerësuar asnjëherë atë. Mali i Cukalit mbetet përherë brumi i ҫdo vargu, me të cilin gaditet një art madhështor si ky i Camajt, është po ky mal që e shoqëron edhe në shkrimet e tjera që në disa raste vie si mall ndaj të dashurës, në disa si kujtim që të ҫmend e nuk të lë të qetë , në disa si forcë për të vazhduar kërkimin e një diҫkaje tashmë të humbur. Specifike në përmbledhjet tjera poetike posaҫërisht bëhet ndenja e vetmisë, që di ta trazojë botën e mistershme të poetit. Shkrimet e fundit japin vulën e një enigme e një pakënaqësie që merr trajtën e një neme (Nema). Përderisa në përmbledhjen e dytë me titull “Kanga e Vërrinit” kemi po të njejtin vrull melankolie po të njejtin tip deklarativ veҫ se me ndryshim pozite e strukturim vargjesh që ҫdoherë shkojnë drejt ikjes nga klasikja dhe përthithjes së modernës. Ky vëllim poetik detajizohet me atë llojin e dashurisë që nuk shuhet, dhe me frikën e harrimit të vlerave të vërteta, që thuhet prerë në vargjet e poezisë “Lahuta e vjetër”. Për të vazhduar me shumë përmbledhje tjera poetike në të cilat realizon paralajmërimet mbi braktisjën e modelit shkrimor të mëparshëm, e në të cilat ҫdo herë kemi pasurim motivesh, shprehjesh që ndonjëherë janë disi më konkrete si ndodh me vëllimin poetik “Lirika mes dy moteve” e ndonjëherë më vështirë të arritshme si ndodh me dy vëllimet e fundit “Nema” dhe “Palimsest”. Përsosmëria e një arti madhështor si ky i Martin Camajt do lexuesin e vëmendshëm dhe aktiv si element i nevojshëm për të shijuar lartësinë e alpeve që reflekton poezia e tij./ KultPlus.com

Aktivitete të ndryshme për Ditën Ndërkombëtare të Fëmijëve në Prishtinë

Sot, më 1 qershor, në kuadër të ditës së pestë të festivalit të leximit “Prishtina Lexon” do të shënohet Dita Ndërkombëtare e Fëmijëve me aktivitete edukative dhe argëtuese.

Kryetari i Komunës së Prishtinës Shpend Ahmeti dhe drejtori i DKRS-së Yll Rugova do të hapin këndet e leximit në Sheshin “Zahir Pajaziti” (ora 11:00) duke lexuar një përrallë së bashku me fëmijët pjesëmarrës.

Dita do të vazhdojë me shpalljen e lexuesit të vitit, regjistrime falas në bibliotekën “Hivzi Sulejmani”, Autobusin e leximit dhe program artistik. Aktiviteti përmbyllës i ditës do të jetë mbrëmja artistike ku do të interpretohen poezi në formatin Slam Poetry.

Për detajet e aktiviteteve ju lutem shihni agjendën poshtë:

9:00-12:30 Aktivitete të edukimit joformal për nxënësit e klasave 6-9 // Vendi: Shkolla Fillore “Hilmi Rakovica” // Organizuar nga TOKA
10:00-16:00 Regjistrimi falas në bibliotekën “Hivzi Sulejmani” // Vendet: Biblioteka “Hivzi Sulejmani”, Dega “Përrallat”, Dega “Lektyra”, Dega “Përkujtimore”
11:00-16:00 Autobusi i leximit // Nisja çdo orë nga Sheshi “Zahir Pajaziti” // Organizuar nga SOS Fshatrat e Fëmijëve Kosovë & ETEA
11:00-16:00 Këndet e leximit // Vendi: Sheshi “Zahir Pajaziti” // Organizuar nga Komuna e Prishtinës & Qendra Kulturore e Fëmijëve
11:00-16:00 Sill një libër – merr një tjetër // Vendi: Sheshi “Zahir Pajaziti” // Organizuar nga ETEA & Termokiss
11:00-13:00 Diskutim interaktiv mbi të drejtat e fëmijëve // Vendi: Sheshi “Zahir Pajaziti” // Organizuar nga Qendra Kulturore e Fëmijëve
13:00-16:00 Program astistik // Vendi: Sheshi “Zahir Pajaziti” // Organizuar nga Qendra Kulturore e Fëmijëve, Xixëllonjat, Evolution Dance & Biblioteka “Hivzi Sulejmani”
13:00-15:00 Aktivitete të edukimit joformal për nxënësit e klasave 6-9 // Vendi: Biblioteka “Përkujtimore” në Taukbashçe // Organizuar nga Biblioteka “Hivzi Sulejmani”, SHFMU “Gjergj Fishta” dhe Termokiss
11:00-16:00 Shfaqja “Kësulkuqja” // Vendi: Tri shkolla fillore në fshatra // Organizuar nga KYC, Qendra Balkan Sunfloëers
19:00-22:00 Slam Poetry (Recitim emocional me muzikë) // Vendi: Lapidariumi i Muzeut Kombëtar // Organizuar nga Termokiss

Panorama Mesdag tregon si dukej Haga 150 vite më parë

Panorama Mesdag është një atraksion i rrallë në Hagë, aty ku e sheh Sheveningenin siç ishte gati 150 vjet më parë dhe është brenda kësaj pikture të madhe të Shkollës së Hagës, me vlerë për t’u vizituar.

Kështu shkruan ish-ambasadori holandez në Kosovë Robert Bosch, i cili sjell edhe një video me pamje të panoramës.

Panorama Mesdag është një panoramë nga Hendrik Willem Mesdag. E vendosur në një muze të ndërtuar në Hagë, panorama është një pikturë cilindrike (e njohur edhe si Cyclorama) mbi 14 metra e lartë dhe diametër rreth 40 metra (120 metra në perimetër).

Nga një galeri vëzhgimi në qendër të dhomës, perspektiva cilindrike krijon iluzionin se shikuesi është në një dunë me rërë të lartë me pamje nga deti, plazhet dhe fshati Scheveningen në fund të shekullit të 19-të. Përshtatja në plan të parë e terrenit rreth galerisë fsheh bazën e pikturës dhe e bën iluzionin më bindës.

Mesdag ishte një piktor i marinës i Shkollës së Hagës; në 1880 ai u angazhua nga një kompani belge për të pikturuar panoramën, e cila me ndihmën e gruas së tij dhe shumë piktorëve të studentëve (duke përfshirë George Hendrik Breitner), u përfundua në vitin 1881.

Në Hagë është e vendosur edhe Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë./ KultPlus.com

Vjosa Berisha dhe Fatos Berisha ftohen në Transilvania International Film Festival

Udhëheqësit e Festivalit PriFest – Vjosa Berisha dhe Fatos Berisha, kanë udhëtuar për në Rumani ku janë të ftuar në Transilvania International Film Festival.

Ata kësisoj do të jenë pjesë aktive e festivalit duke ndërtuar ura të reja bashkëpunimi mes PriFest – si organizimi kryesor kinematografik në Prishtinë dhe Transilvania International Film Festival – festivali i cili në këtë edicion të 17-të sivjet sjellë disa programe të veçanta filmike, përfshirë këtu fokusin në kinematografinë hungareze e bullgare, filmat nga Rumania dhe programet tjera speciale.

Festivali prestigjioz ka nisur me 25 maj në Cluj-Napoca ndërsa do të zgjasë deri me 3 qershor.

“Ky është viti i tretë me radhë që jemi pjesë e këtij festivali. Është festival i rëndësishëm për regjionin tonë dhe na gëzon fakti që si PriFest kemi ndërtuar marrëdhënie kaq të mira me Transilvania International Film Festival. Këtu do të zhvillojmë takime, do të marrim pjesë nëpër prezantime të ndryshme duke u fokusuar në gjetjen e projekteve dhe personaliteteve për ti ftuar më pas të jenë pjesë e festivalit tonë në korrik” tregon Vjosa Berisha – drejtoreshë e PriFest.

PriFilmFest këtë vit edicionin e dhjetë jubilar do të mbajë në datat 17-22 korrik 2018, me një program të pasur të filmave dhe me programe të reja të filmave që më herët nuk kanë qenë pjesë e festivalit.

PriFest ka në fokus sivjet një numër të madh aktivitetevesh dhe pritjen e mysafirëve e ekspertëve të huaj të cilët do të kenë mundësi të japin kontribuut për zhvillimin e industrisë së filmit në Kosovë e regjion. / KultPlus.com

FemArt zbulon muralin e gruas që shkëlqen e udhëheqë përtej telasheve

Alberina Haxhijaj

FemArt ka zbuluar dje muralin “FemArt – WE RUN THE SHOW”, të realizuar nga studentet e Fakultetit të Arteve në Prishtinë, Aurela Hajdini, Rrezarta Berbatovci, Olta Qeska, Aurrita Katona, Drenusha Dalipi, Puhizë Mjeku, Renea Begolli, Albana Bislimi dhe Luiza Thaqi, mentoruar nga Rudina Xhaferri, shkruan KultPlus.

FemArt këtë vit ka dashur që mesazhet e veta ti përcjell edhe përmes muraleve. Për ta bërë këtë ata kanë zgjedhur një nga muret afër Pallatit të Rinisë, Kulturës dhe Sportit për ta ngjyrosur. Mbishkrimet seksiste dhe shkarravinat e vendosura në atë mur u shndërruan në një mural fuqizues për gratë duke shpërfaqur pengesat që hasin ato gjatë jetës.

Murali është realizuar nga studentët të cilat më shumë dashuri e kanë punuar atë. Një mural i cili ka për qëllim që të rinjtë gjersa kalojnë andej të magjepsen me këtë vepër arti dhe jo të lexojnë mbishkrime seksiste që do nguliteshin në mendjet e tyre tha për KultPlus Drenusha Dalipi, njëra nga studentet e cila zbuloi më shumë për muralin dhe punën e tyre.

“Kemi dashur që të sjellim fuqizimin e femrës por aty gjenden edhe disa elemente të cilat lidhen më të. Fillimisht është një portë e cila sjellë rrugën drejt fuqizimit por edhe pengesat që ajo hap. Po ashtu ka edhe elemente të tjera si cikli menstrual, lindja, pastaj femra të cilat nuk e marrin vullnetin që dalin në pah, të tjera të cilat nuk dëshirojnë që të depilohen, femra të ndryshme të cilat kanë karaktere të ndryshme por që janë vetvetja. Nuk kemi nevojë që të jemi perfekt thjeshtë vetvetja”, tha ajo duke treguar se në qendër bie vajza me diellin prapa e që paraqet shkëlqim.

Realizimi i murali u ka marrë pesë ditë punë mirëpo puna e tyre ka hasur edhe në vështirësi kjo pasi që ato janë penguar për të realizuar muralin ka treguar Jeta Berisha pjesë e stafit të Festivalit FemArt. Ajo tutje tha për KultPlus se akoma nuk dihet se çfarë do të ndodh më muralin pasi që i njëjti është kërkuar që të largohet dhe muri të kthehet siç ka qenë.

“Të martën është ndaluar puna nga inspektorë të Komunës së Prishtinës. Ndërsa sot kemi marrë një dokument nga Drejtoria për Shërbime Publike ku kërkohet që pas festivalit murali të kthehet në gjendjen e mëparshme. Ajo që po kërkohet është absurde pasi që kthimi i muralit në gjendjen e mëparshme nënkupton edhe kthimin e mesazheve seksiste”, tha ajo duke theksuar se edhe në fillim e kanë pasur të vështirë sigurimin e lejes për ta realizuar këtë mural duke marrë pëlqimin e Drejtorisë së Kulturës së Pallatit të Rinisë dhe Agjensioni Kosovar i Privatizimit.

Ky është viti i parë që festivali në kuadër të tij ka përfshirë edhe muralet. Ndërsa është bërë e ditur se festivali do të shikojë mundësit për ta vazhduar këtë aktivitet edhe në të ardhmen./ KultPlus.com

Ermal Meta dhe Rita Ora ndezin Tiranën më 1 dhe 3 qershor

Qershori në Tiranë nis me super evente. Pas koncertit të mbrëmshëm që shënjoi edhe përurimin e Teatrit të Hapur, në 1 dhe 3 qershor në sheshin “Skënderbej” do të zbresin artistët më mirë shqiptarë të momentit, brenda dhe jashtë vendit.

Më 1 qershor Ermal Meta dhe më 3 qershor Rita Ora vijnë në Tiranë për të sjellë një eksperiencë të paharrueshme së bashku me artistët tanë më të mirë të skenës kombëtare.

Marsela Çibukaj dhe Vitmar Basha do të ndezin skenën nesër për të pritur më pas fituesin e Sanremos, Ermal Meta dhe përfaqësuesin e Shqipërisë në Eurovizion, Eugent Bushpepajn. Në datën 3 Qershor Sheshi “Skënderbej” do të digjet nga energjia e Kidës dhe do të kulmojë me performancën e shumëpritur nga gjithë shqiptarët të këngëtares me famë botërore, Rita Ora.

Dy net të mrekullueshme me dy emra të skenës botërore që i bëjnë shqiptarët gjithmonë krenar. Të dy koncertet do jenë të hapur për publikun, ndaj bëhu gati se ka ardhur Ora e Super Muzikës./ KultPlus.com

Maroon 5 në bashkëpunim me Cardi B sjellin këngën “Girls Like You”, Rita Ora në videoklip

Maroon 5 dhe Cardi B janë bërë bashkë për remiksin e këngës “Girls Like You”.

Kjo këngë ishte pjesë e albumit Red Pill Blues të grupit muzikor dhe tani është punuar në versionin e ri me reperen e “Bodak Yellow”.

Në videoklipin e kësaj kënge është edhe këngëtarja shqiptare Rita Ora./ KultPlus.com

Çdo natë, duke u kthyer nga jeta

Poezi nga Cesare Pavese, përkthyer nga Orjela Apolloni.

Çdo natë, duke u kthyer nga jeta
para kësaj tavoline
marr një cigare
dhe tymos vetmitar shpirtin tim.

E ndjej që lëngon mes gishtash
dhe tretet përvëlues.
Më ngjitet para syve me vështirësi
në një tym fantazmë
dhe më mbështjell gjithçka
pak nga pak, nga ethe të lodhura.
Zhurmat dhe ngjyrat e jetës
nuk e prekin më:
vetëm në vetvete është krejt i tretur
me një ngopësi të trishtë
për ngjyra dhe zhurma.

Në dhomë është një dritë e dhunshme
por plot me gjysmëhije.
Jashtë, heshtja e përjetshme e natës.

Dhe megjithatë, në vetminë e ftohtë
shpirti im i lodhur
ka akoma kaq shumë forcë
që mblidhet në vete
dhe digjet nga një acarim i vrullshëm.

Më tkurret ndër duar,
pastaj, i shkatërruar, përzihet dhe shpërbëhet
në një mjegull të zbehtë
që nuk është më vetvetja
por përpëlitet tepër.

Kështu çdo natë, dhe nuk më vlen arratisja,
në një heshtje të lartë,
unë djeg vetmitar shpirtin tim./ KultPlus.com

Mes protestave të radikalëve, Festivali “Mirëdita, dobar dan” hapi programin artistik (FOTO)

Gili Hoxhaj – Beograd

Me dy orë pritje në kufirin Kosovë-Serbi e pa tri fotografi, ekipi prej organizatorëve, artistëve, gazetareve e studentëve arritën në kryeqytetin serb për të hapur mbrëmjen e parë të edicionit të pestë të festivalit që prezanton kulturën e Kosovës në Serbi, Festivali “Mirëdita, dobar dan”, shkruan KultPlus.

Pas shkuarjes atje ekipi nën përcjellje të forcave policore u nis drejt Qendrës për Dekontaminim Kulturor në Beograd. Para se të afroheshin minutat e hapjes së festivalit, numri i policëve veçse shtohej, e zërat protestues tashmë dëgjoheshin. Me këngë nacionaliste, e valëvitje flamujsh, ata këndonin për Kosovën të cilën e quanin “tokë” të Serbisë. Përkrahës të Partisë Radikale Serbe e rrethuan Vojslav Sheshelin, i cili theksonte mohimin e shtetit të Kosovës. Protestuesit me fotografi të kufomave, fotografi të Hashim Thaçit e Ramush Haradinaj kishin zënë njërën anë të rrugës e në anën tjetër gjendej turma më e madhe të cilët kishin vënë maska e veshje doktorësh ndërsa mbanin pankartat me mbishkrimet “Sa organe duhet të na merren për të pasur shoqëri me terroristët” dhe “Politikisht korrekt me trafikimin e organeve”.

Organizatori i këtij festivali, Kushtrim Koliqi u shpreh i brengosur për këtë situatë derisa tha se çdo vit kishte shpresuar që situata politike dhe raportet mes dy vendeve do të jenë më të relaksuara kurse faktet e tregojnë të kundërtën dhe situata vetëm sa po përkeqësohet. Megjithatë ai tha se nuk do të ndalen pasi që besojnë se ky festival ka vlera fisnike.

“Viti i pestë po fillon me tensione që nuk i kemi pasur më herët. Ne nuk do të ndalemi, kjo është një rrugë që na takon neve, secili e ka punën e vet dhe ne kemi punën tonë”, u shpreh Koliqi gjatë hapjes së festivalit.


Sofija Todorović nga Nisma e të Rinjve për të Drejtat e Njeriut (Serbi) u shpreh se ka qenë e vështirë të hapet ky festival tek që gjithçka ka qenë kundër kësaj ideje por u shpreh tejet e lumtur që kanë arritur kaq shumë njerëz.
Čedomir Jovanović, Anita Mitic e personalitet të tjera të njohura kanë mbushur plot Qendrën për Dekontaminim Kulturor në Beograd, aty ku u zhvillua hapja e Festivalit.

Një festival tanimë tradicional, ‘Mirëdita, dobar dan’ ka vite që prezanton artistët më të mirë nga Kosova për disa ditë të mbushura kulturë në Beogradin e Serbisë. Mbrëmë në hapësirën e brendshme të Qendrës u prezantuan karikaturat e artistëve nga Kosova e Serbia, të cilat portretizonin figurat politike të Serbisë e Kosovës në raport me dialogun që po zhvillohet. Aty u prezantuan punimet e Murat Ahmetit, Mentor Llapashtices dhe Predrag Koraksic Corax e realizuar në kuadër të projektit “Ura – Dialogu Civil Prishtinë-Beograd”.

Përfaqësuesja e projektit, Berna Caka nga Radio UrbanFm dhe INC- Rrjeti i Radiove Lokale u shpreh për KultPlus, se projekti i këtij viti flet për urat mes dy shteteve siç janë Kosova dhe Serbia.

“Në këtë mënyrë këta tre artistë kanë vendosur që ngjarjet reale t’i shprehin përmes karikaturave ato ngjarje që ndodhin në Kosovë dhe në Serbi, sidomos në politikë. Esenca ka qenë që të shprehen ngjarjet nga të dyja palët”, tregoi Caka për KultPlus.

Më pas salla e Qendrës për Dekontaminim Kulturor u mbush plot nga pjesëmarrësit e festivalit, të cilët u mblodhën për të parë filmin “Martesa”, me regji të Blerta Zeqirit, film ky që tashmë numëron disa çmime. Për më shumë se një orë të pranishmit ngulën sytë drejt ngjarjes së një dashurie në trekëndësh, e ngjarja ec para dhe gjatë martesës së Bekimit me Anitën, e cila nuk është në dijeni se Bekimi është ende në dashuri me shokun e tij më të mirë, Nolin. Ngjarja prekë kohën e luftës në Kosovë, atëherë kur dy të rinj, Bekimi dhe Noli jetojnë brenda një ndërtese, ku edhe fillojnë të ndjejnë shenjat e para të dashurisë për njëri-tjetrin. Shumë vite më pas, luftën më të madhe do ta kenë me barrierat e kësaj dashurie.
Festivali “Mirëdita, dobardan!” 2018 do të jetë prezent në lokacione të ndryshme në Beograd, dhe hyrja në të gjitha ngjarjet do të jetë, si në vitet e mëparshme, falas.

Si frymëzim për themelimin e festivalit ka shërbyer Bekim Fehmiu, aktor shqiptar, kosovar, beogradas, jugosllav dhe botëror, simbol i së kaluarës së përbashkët, së bashku me të gjitha sfidat, arritjet dhe keqkuptimet.

Festivali organizohet nga Integra (Kosovë) dhe Nisma e të Rinjve për të Drejtat e Njeriut (Serbi) në partneritet me Fondacionin Kosovar për Shoqëri të Hapur (KFOS), dhe Iniciativat Qytetare (Serbi)./ KultPlus.com

Diskutim dhe lexim me shkrimtarin e njohur slloven Jurij Hudolin

Qendra Multimedia organizon diskutim me shkrimtarin slloven Jurij Hudolin me datë 1 qershor prej orës 18:00 në Librarinë Monet, përcjell KultPlus.

Jurij Hudolin do te flasë për librin e tij ‘Thjeshtri’ të cilin e ka botuar Qendra Multimedia në bashkëpunim me Poetekën nga Tirana. Libri është i përkthyer nga Nikollë Berishaj.

Në këtë takim diskutimi do të shtjellohet rreth letërsisë së re nga Ballkani si dhe prezencës së letërsisë shqipe në Slloveni. Diskutimi do të moderohet nga Jeton Neziraj./ KultPlus.com

Rihapet Amfiteatri i Tiranës, çdo natë nga një aktivitet

Pas 27 vitesh, Teatri i hapur i Tiranës i është kthyer dinjitoz parkut të Liqenit Artificial, artistëve, kulturës, publikut dhe brezave. Tingujt e magjishëm të Bandës së Forcave të Armatosura shënjuan edhe fillimin e një epoke të re kulturore për kryeqytetin.

Për herë të parë, bashkë në një natë, nën tingujt e hënës, 400 artistë u ngjitën në skenën e Amfiteatrit të Tiranës, e cila ishte mbushur plot e përplot nga qytetarë të të gjitha grupmoshave, për të ndjekur koncertin plot surpriza të përgatitur nga Bashkia e Tiranës.

Në fjalën përshëndetëse, kryebashkiaku Erion Veliaj dha lajmin se skena e re e artit që i shtohet kryeqytetit do të ketë një aktivitet çdo natë. Veliaj shtoi se, përkundër ndonjë zëri kritik, këto investime në kryeqytet, jo vetëm që do të përmirësojnë jetën e qytetarëve, por njëkohësisht do të gjenerojnë edhe mjaft të ardhura për ekonominë e qytetit.

“Lajmi i mirë është që pothuajse çdo natë do të ketë një aktivitet, e mbi të gjitha ta gëzojmë Amfiteatrin e rilindur të Liqenit të Tiranës. Ne patëm një sherr shumë të madh këtu, te këndi i lodrave, patëm një të tillë më të vogël këtu, por gjithmonë u them njerëzve, atyre që thonë ‘ne s’kemi bukë të hamë, ju bëni teatër e bëni koncerte’. Nëse qëllimi kryesor i bashkive e qyteteve do të ishte buka, bashkitë do të ishin furra të mëdha buke. Ata që mendojnë se vetëm buka është ajo që na intereson, lajmi i mirë është që ky teatër do të prodhojë edhe më shumë bukë, sepse do të prodhojë më shumë ekonomi, do të ketë më shumë artistë që do të kenë aktivitete, prej tyre do të gjenerohet turizmi në Tiranë”, tha Veliaj.

Kryebashkiaku i cilësoi këto 3 vite të drejtimit të Bashkisë së Tiranës si vitet më të bukura të jetës së tij, ndërsa garantoi se puna për realizimin e projekteve transformuese nuk do të ndalet.

“Për pak ditë mbushim 3 vite që kur skuadra jonë, e gjithë skuadra, duke filluar nga i pari tek i fundit, mori përsipër sfidën që të drejtonim Tiranën. Nuk e di për ju, por unë besoj që për mua kanë qenë 3 vitet më të bukura të jetës sime dhe unë ju falënderoj me gjithë zemër për besimin. Ditët më të mira, ne i kemi përpara! Ne kemi treguar këtu në Tiranë, që kur ne bashkëpunojmë, kur i shtrëngojmë dorën njëri-tjetrit, kur kemi pak më shumë besim te njëri-tjetri, ne mund të bëjmë mrekulli, gjëra që më përpara mendoheshin të pamundura, ndaj unë ju falënderoj me gjithë zemër për besimin. Por duhet të vazhdojmë edhe këtë vit të fundit të këtij mandati, të ecim me besim. Kemi ende shumë punë për të bërë, duke filluar nga teatro të tjerë, edhe kështu me nisma të tjera, por duhet besim”, deklaroi Veliaj.

Kreu i Bashkisë lajmëroi nisjen e një sërë nismash të reja, që e afrojnë kryeqytetin shqiptar më pranë me vendet e zhvilluara të Europës.

Mbrëmjen e sotme, Veliaj ndau edhe një emocion kur në moshën 4-vjeçare, ai së bashku me babain ishin pikërisht në skenën e teatrit veror te Liqeni Artificial.

“Unë e fillova ditën shumë bukur sot. Nëna ime më bëri një surprizë, më tregoi një fotografi që isha ulur aty me babain tim në vitin ’84. Unë isha 4 vjeç atëherë, ai në fakt ishte mosha që jam unë sot. Nuk e kisha parë asnjëherë atë fotografi, nuk e di pse më kishte humbur në shtëpi dhe patjetër u mallëngjeva, por pastaj mendova ‘Ne nuk ndërtojmë vetëm infrastrukturë, ne nuk bëjmë vetëm tulla, vetëm llaç, vetëm beton, vetëm ndriçim, vetëm pemë, ne në fakt në këtë qytet ndërtojmë kujtime’. Nuk e di se çfarë do të ndodhë me ata 4-vjeçarë, por me gjasë, nëse rriten në një qytet që e shënjon të gjithë jetën e tyre me kujtime të tilla, me kujtime të bukura, ndoshta kryetari i ardhshëm, apo kryeministri i ardhshëm, apo presidenti i ardhshëm i Shqipërisë është një prej këtyre 4-vjeçarëve sot, që kujtimet e para që e lidhin me Tiranën i ka nga ky teatër, siç i kisha unë në vitin ’84”, u shpreh Veliaj.

Artdashësit e kryeqytetit kishin mundësi që të ndiqnin për më shumë se dy orë tingujt e Olen Çesarit, pjesë muzikale, balet, simfoni, arie, uvertura, si dhe pjesë nga repertori botëror dhe shqiptar. Nën dirigjimin e Noorman Widjaja interpretoi orkestra e RTSH-së, Fanfara Tirana, Kori i TKOB-së dhe balerinë solistë nga Shkolla e Baletit.

Kryeqyteti ka tashmë një tjetër skenë, që do të mirëpresë publikun me festivale, koncerte, teatër, konferenca, shfaqje të cirkut e kinema verore në të katër stinët, duke e shndërruar këtë pjesë të Parkut të Liqenit Artificial në një pikë të rëndësishme kulturore e argëtimi për qytetarët./ KultPlus.com

Qyteti 23 shekullor në Bushat të Shkodrës, tërësisht i panjohur

Një ekspeditë arkeologjike Shqiptaro-Polake ka zbuluar një vendbanim antik në zonën e Bushatit në Bashkinë e Vaut të Dejës.

Bëhet fjalë për një vendbanim që besohet se daton në shekujt III e II para Erës Sonë, shkruan “Shqip”. Sipas drejtuesit të kësaj ekspedite, profesor Saimir Shpuza, në këtë zonë nuk është bërë asnjë gërmim arkeologjik që në vitet ’80.

“Materiali që kemi gjetur kryesisht na ndihmon për të identifikuar kuadrin kohor. Për momentin flasim për një periudhë të lulëzuar helenistike, nga shekulli i tretë deri në shekullin e parë para Erës Sonë”, shprehet profesori Saimir Shpuza.

Sipas profesorit polak, pjesë të ekipit duket se kemi të bëjmë me një qytet të panjohur të cilin shpresojnë ta identifikojnë së shpejti.

“Interesante është se ndodhet në një distancë të afërt nga Shkodra dhe Lezha. Muri i fortifikimit është shumë madhështor, 3 metra e gjysme i gjerë . nuk e dimë ende emrin antik të këtij qyteti por jemi të sigurt se është një qytet i panjohur më parë”, shprehet Piot Dyczek.

Zbulimi në fjalë, përveç rëndësisë arkeologjike dhe mundësisë për zhvillimin e turizmit, pritet të sjellë informacione mjaft të vlefshme për qytetërimin e hershem të zonës./ KultPlus.com