Ish Presidentja e Kosovës, Atifete Jahjaga, sot gjatë ditës ka mbledhur mbeturina në Gërmi, shkruan KultPlus
“Sot, përgjatë shtegut mblodha këto mbeturina të cilat dita ditës po shtohen dhe po e zbehin bukurinë magjike të Gërmisë”, ka shkruar ndër të tjera Jahjaga në Facebook.
“Për t’i ikur zhurmës së qytetit, pasditeve dal për të ecë në Gërmi. Natyra, ajri dhe freskia e kësaj hapësire u shërben shumë qytetarëve për të kaluar kohën e tyre. Shumë nga ta i takoj rrugës teksa ecin, vrapojnë apo janë ulur me familje për të pushuar.
Mirëpo, shumë herë gjatë rrugës hasi edhe në mbeturina të shumëta, të lëna pas nga qytetarët pasi që kanë shijuar momente të këndshme e qetësie ne Gërminë tonë të bukur.
Sot, përgjatë shtegut mblodha këto mbeturina të cilat dita ditës po shtohen dhe po e zbehin bukurinë magjike të Gërmisë.
U bëj thirrje qytetarëve që ta ruajmë natyrën, ta mbrojmë ambientin – sepse Toka është shtëpi e gjithësecilit dhe për ta mbrojtur jemi përgjegjës të gjithë”. / KultPlus.com
Fatmir Krypa i takon brezit të vjetër të krijuesëve të arteve pamore, i cili që nga Shkolla e Mesme e Arteve në Pejë e deri me sot aktivisht mirret me punë kreative. Si zakonisht që ndodhë gjatë periudhave më të brishta, më dramatike krijuesit e arteve atë situatë e kanë shpërfaqë përmes veprave artistike. Akumulimin më të madh padyshim, frymëzues e kanë arritë dhe njëherit në shpirtin e tyre është krijuar një shtresim i cili tek disa krijues ka shpërthy në mënyrë eruptive. Ky erupcion i vërtetë në këtë kohë pandemie, kur i tërë globi botëror po e përjeton dhe do ta përjetjë edhe një kohë të gjatë. Artisti, grafiku dhe profesori i respektuar me të cilin 40 vjet kemi punuar bashkë në Akademinë e Arteve në Prishtinë, si dhe mbi 10 vite në Akademinë e Arteve në Tetovë, ku njëherit kemi qenë edhe në mesin e themeluesëve të Universitetit nga viti 1995 në Tetovë.
Nga punimet e shumta të punuara në këto kohë pa kohë, në këtë monotoni pandemie në fillim izoluese apo të një jete të mbyllur karantine, grafisti Fatmir Krypa realizojë një serë fletëgrafikash. Pra, ishte dhe është shumë aktiv dhe produktiv me punimet e realizuara, përkatësisht të prezantuara për dashamirët e artit në përgjithësi.
Unë këtë shkrim, impresario për veprat e artistit Fatmir Krypa, i cili në asnjë cast nuk u nda nga krijimtaria pa marrë parasysh kushteve dhe rrethanave ekzistuese, tejet të pavolitshme, ai me devocion dhe pandalshmërie edhe në këto kohëra të bezdishme e vazhdoi rrugëtimin e tij krijues. Unë me këtë rast do të ndalem vetëm në ciklin e “Tebdileve”. Punimet e këtij cikli shprehin një kontradikt të kohës ekzistuese, progresin dhe regresin. Një emancipim i denjë dhe i vërtetë i femrës shqiptare e cila has në kundërshtim me doket dhe zakonet e kohës përkatëse. Disa sugjerojnë këto doke e zakone e disa e mbrojnë. Këto imazhe të trajtësuara nga Fatmir Krypa kanë mbetur si dëshmi të asaj kohe. Struktura, hapësira e këtyre fletëgrafikave është e begatuar me raportin e dritë-hijeve dhe koloritit, ku cdo fragment spikatë me struktura përmbajtësore. Aplikimi i ngjyrës në cdo fletëgrafikë është manifestuar me qëllim të orvatjes për arritje të efekteve pikturale në mes të pikturës dhe grafikës….
Ministrja e Kulturës, Elva Margariti inspektoi sot punimet që po kryhen në Teqenë e Dollmës, pranë kalasë së Krujës, një nga monumentet më të dëmtuara nga tërmeti i 26 nëntorit 2019.
Margariti tha se “pas përforcimit të mureve, specialistët do të nisin punën për restaurimin e pikturës murale”.
Këshilli Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore Materiale miratoi në muajin shkurt projektin e restaurimit të “Teqesë së Dollmës” Krujë në kushte të emergjencës, pas tërmetit të 26 nëntorit 2019.
Projekti i hartuar nga Instituti Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore parashikon ndërhyrje konservuese dhe restauruese në elementët konstruktivë të teqesë.
Teqeja e Dollmës është monument kulture i kategorisë së parë, ndërtuar në vitin 1778 dhe një nga më të rëndësishmit e qytetit të Krujës. atsh / KultPlus.com
Instituti Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore tha sot se është ndërhyrë për restaurimin e kompozimit “Bashkimi i principatave shqiptare” që ndodhet në Muzeun Kombëtar.
Specialistët e Sektorit të Veprave të Artit pranë IKTK kryen gjatë javës së fundit ndërhyrje me karakter konservues – restaurues në kompozimin “Bashkimi i principatave shqiptare”, që ndodhet në pavijonin e Mesjetës, në Muzeun Historik Kombëtar.
“Kjo pikturë murale me përmasa 2.45 m gjerësi dhe 7.95 m gjatësi është realizuar nga piktori Fatmir Haxhiu në vitin 1981 dhe u dëmtua nga tërmeti i 26 nëntorit 2019. Piktura pësoi dy çarje të konsiderueshme vertikale në të dyja anët e saj si dhe çarje horizontale e dëmtime të tjera në qendër të kompozimit”, shprehet IKTK.
Po ashtu, IKTK shprehet se “ndërhyrjet konservuese – restauruese që u kryen konsistuan në ringjitjen e disa copëzave të shkëputura, konsolidimin e shtresave përgatitore dhe pelikulit piktorik në disa zona, stukimin dhe integrimin piktorik”. atsh / KultPlus.com
Fakulteti i Arteve në Universitetin e Prishtinës ndër vite ka nxjerrur talente të ndryshëm që kanë korrur suksese brenda dhe jashtë shtetit. Artida Bakijaj është nja nga talentet më të spikatura dhe një nga emra më premtues në fushën e kulturës.
Flautistja Artida Bakija në këtë intervistë për KultPlus ka folur hapur dhe gjerësisht për lidhjen e saj me muzikën, për koncertet e realizuara deri më tani, për sfidat me të cilat përballet si dhe për synimet e saj në të ardhmen.
Flautistja Bakija, intervistën për KultPlus e filloi duke rrëfyer lidhjen e saj të hershme me muzikën, që në fakt ishte një lidhje familjare.
“Në frymë të muzikës jam rritur. Pasi që edhe dy vëllezërit e mi kanë qenë në shkollë të muzikës dhe vazhdimisht i dëgjoja duke luajtur, më erdhi dëshira që të luaja edhe unë një instrument. Si e vogël ndodhte që të këndoja ndonjëherë ndonjë këngë me vëllaun që më shoqëronte ne kitarë, por isha edhe pjesë e korit të shkollës fillore “Mustafa Bakija” në Gjakovë”.
Flautistja që për pak mund të ishte pianiste tregon tutje për mënyrën e zgjedhjes së këtij profesioni.
“Kur më erdhi dëshira për tu regjistruar në shkollën e muzikës isha pak e madhe në moshë dhe dëshiroja instrumentin e pianos, pasi që vazhdimisht isha mësuar te dëgjoja rreth pianos dhe kitarës. Testet i kalova me pikë maksimale mirëpo, nuk mund të vazhdoja në piano për shkak që isha dikund 11 vjeçe, pra e madhe per piano dhe më propozuan flautën. Deri atëherë nuk kisha ndonjë mendim për një profesion që e mendoja se do bëhesha në të ardhmen, por jam shumë e bindur se qysh prej klasës së parë të shkollës së muzikës dhe kur i kam dëgjuar tingujt e parë të flautës, edhe pse nuk ka qenë instrumenti im i preferuar, kanë filluar idetë e mia fëminore për profesionin tim të ardhshëm”.
“Prej frikës shpesh më kanë këshilluar që të merrem me një profesion më të sigurt”, ka thënë flautistja e re, por ajo nuk është ndalur dot në rrugëtimin e saj artistik.
“Familja kanë qenë ata që më kanë mbështetur shumë që nga fillimi dhe vazhdojnë ende. Më pas profesoreshat e flautës të cilat më kanë përcjellë gjithë këto vite po ashtu. Duke qenë se në Kosovë ende nuk ka shumë njohuri nga një pjesë e popullsisë për muzikën klasike, edhe është vështirë me pasë të ardhura vetëm prej këtij profesioni kam vazhduar të punoj, plotësoj e mundohem që t’i realizoj dëshirat dhe synimet e mia. Prej frikës shpesh më kanë këshilluar që të merrem me një profesion më të sigurte, por me të vërtetë kam qenë shume e sigurt dhe kam pasur ide të qarta prej shkollës fillore të muzikës për këtë rrugëtim”.
Artida Bakija flet shkurt edhe për fillimin e studimeve në Universitetin e Prishtinës.
“Kam filluar këtë vit akademik në Universitetin e Prishtinës në Fakultetin e Arteve në drejtimin Muzikë, ndërkohë që përgatitesha për provimet në Zürcher Hochschule der Künste. Këtë vit kam qenë në klasën e prof.Venera Mehmetagaj Kajtazi, prej të cilës kam marrë mjaft njohuri dhe mbështetje për vazhdim të studimeve në Zürich”.
Bakija flet për koncertet e saj brenda dhe jashtë shteti, të cilët qenë përcjellur me emocione e përgjegjësi.
“Deri më tani kam pasur tre koncerte solistike të miat, dhe dy herë kam performuar edhe me orkestër. Në 2014, në klasën e katërt ka qenë koncerti i parë solistik i mbajtur në Gjakovë me mësuesen Kaltrina Krasniqi. Më 2017 kur isha në vitin e parë të shkollës së mesme dhe më 2019 si maturante në klasën e prof. Igballe Çitaku në Prishtinë ku edhe e kam përfunduar Shkollën e Mesme të Muzikës. Kam qenë pjesëmarrëse e spektaklit “Virtuozet” që është mbajtur në Tiranë, ku performova me orkestër simfonike. Po ashtu kam qenë edhe në Itali ku kam mbajtur masterklase dhe koncerte, këtë herë edhe si pjesë e orkestrës. Secili prej këtyre koncerteve ka të veçantat e veta. Në secilin prej tyre ka pasur emocione, por në këtë të fundit pak më shumë edhe përgjegjësi artistike”.
Flautistja Artida Bakija, flet specifikisht për sfidat me të cilat është përballur në rrugë e sipër. Se suksesi nuk është ekskluzivisht çështje talenti e tregon edhe ‘mësimi autodidakt’ i saj.
“Për shkak që kemi regjimin e vizave, njëjtë edhe në të kaluarën, pjesëmarrja në masterklasa ka qenë e kufizuar. Mundësia e shëtitjes në Europë për t’u takuar me profesorë ka qenë më e vogël. Për sa i përket koncerteve, të gjitha kanë qenë të vetëfinancuara. Por këto kushte jo aq të lehta, nuk më kanë ndalur asnjëherë. Njohja e flautistëve përmes Youtube ka pasur rrol shumë të rëndësishëm. Flautistët si Denis Bouriakov, Emmanuel Pahud, Jean Pierre Rampal, etj., me të cilët jam njohur prej videove të tyre qysh në moshë të re kanë ndikuar shumë që të ëndërroj për skena të mëdha. Prej tyre jam njoftuar edhe me teknikat dhe veprat moderne të flautës, të cilat i kam mësuar në mënyrë autodidakte”.
Bakija përmend edhe modelet që ka pasur për ngritjen profesionale, thotë se edhe kritikat i kishin ndihmuar.
“Deri më tani kam pasur fat me profesoreshat e mia të flautës për njohuritë, patjetër shtytjen e përkrahjen. Por, edhe për profesorët e lëndëve teorike të muzikës, që këto lëndë sado pak më kanë ndihmuar që të plotësuar hapësira në muzikë. Kritikat dhe lëvdatat (përfshirë ato të garave, koncerteve dhe masterklasave) kanë qenë një tjetër faktor i madh që më kanë motivuar për të ushtruar, studiuar, dhe realizuar qëllimet e mia deri më tani”.
Mungesën e një salleje koncertale që e përmend po thuajse çdo artistë në Kosovë, nuk e ka lënë pa e përmendur as flautistja Artida Bakija.
“Kosova ka të rijnë e të reja që premtojnë shumë, por edhe që po e dëshmojnë me sukseset e tyre jashtë dhe brenda Kosovës. Muzikës klasike në Kosovë duhet t’i jepet më shumë rëndësi dhe përkrahje institucionale e sidomos në ndërtimin e një salle koncertale. Por jo vetëm, përkrahje për studentë e profesorë të Artit, pasi që jemi ambasadorët më të mirë në një mënyrë, për të përfaqësuar shtetin tonë”.
Duke e përmbyllur intervistën për KultPlus, flautistja Artida Bakija, tregon për pranimin e saj në një universitet në Zvicër dhe për prtishmëritë e saj atje.
“Qysh në shkollë të mesme kam ëndërruar për të qenë pjesë e një Universiteti të Arteve në Europë. Ky vit ka qenë mjaft kërkues dhe angazhues për përgatitjen për provime për Zürcher Hochschule der Künste. Jam shumë e kënaqur që arrita të pranohem në drejtimin instrumental flaute pasi kisha edhe konkurrencë. Thjeshtësia e profesorëve gjatë komunikimit, më bëri që të mos besoj derisa më erdhi konfirmimi zyrtar. Korrektësia e tyre në orare dhe data, që kanë dërguar orarin e ligjëratave, data të koncerteve, ditëve të punës, pushimeve, profesorët të cilët do të ligjërojnë dhe për shumicën e lëndëve literaturën dy muaj para se të filloj semestri, më bënë mezi të pres për fillimin e vitit akademik. Sidomos për zgjerimin e njohurive dhe eksperiencave të reja”./ KultPlus.com
Historia, na ka treguar rrëfime të dhimbshme të mizorive të kryera në të kaluarën, nga tiranë dhe sundimtarë të pamëshirshëm. Por pak ngjarje, kanë qenë aq të tmerrshme sa Holokausti, dhe pak diktatorë kanë qenë aq mizorë sa Adolf Hitleri. Megjithatë, ligësia e tij nuk do të mund të bënte shumë dëme, po të mos ishte për ndihmën e plotë dhe mbështetjen e organizatës së tij më të besuar, Gestapo.
“Gestapo”, është në fakt një shkurtim i “Geheime Staatspolizei”, që në gjermanisht do të thotë “policia sekrete shtetërore”. Ajo u emërua si policia zyrtare sekrete shtetërore e Gjermanisë naziste, me veprim pasi nisi lufta edhe në zonat e pushtuar nga nazistët.
Ajo nuk u themelua në fakt nga Hitleri, por nga një zyrtar nazist i rangut të lartë, Herman Gëring më 26 prill 1933. Gëring u emërua drejtor, dhe Rudolf Diels komandant. Disa historianë pretendojnë se në fakt ishte ky i fundit, që sugjeroi idenë e një force policore sekrete.
Synimi kryesor i krijimit të Gestapos, ishte të ndihmonte në forcimin e sundimit nazist, duke identifikuar dhe arrestuar të gjithë agjentët anti-nazistë në Gjermani dhe zonat e pushtuara. Gëringu i inkurajoi oficerët e tij në Gestapo, të arrestonin të gjithë komunistët dhe simpatizantët e tjerë majtistë, si dhe të gjithë ata që mund të konsideroheshin si një kërcënim për qeverinë naziste.
Diels u shkarkua nga posti i tij vetëm një vit më pas, për shkak se nuk ishte “mjaftueshëm i pamëshirshëm”, për të kryer një punë kaq të rëndësishme dhe autoritative. Vendin e Diels e zuri një tjetër zyrtar nazist i rangut të lartë nazist nga Bavaria, Hajnrih Himler.
Megjithatë, për pjesën më të madhe të ekzistencës së saj 12-vjeçare, përgjegjës për udhëheqjen e Gestapos ishte Hajhrih Myler. Gestapo, përbëhej nga disa departamente, ku secili prej tyre kishte detyra sspecifike. Departamenti A, ishte përgjegjës për trajtimin e kundërshtarëve politikë të partisë, B-ja merrej me kishat dhe sektet fetare. Departamenti C merrej me administrimin e partisë, D-ja me ruajtjen e rendit në territoret e pushtuara, dhe E-së iu caktua kundërzbulimi.
Secili nga anëtarët e Gestapo-s, sidomos ata që punonin në pozicionet më të ulëta, nuk i kërkohej domosdoshmërisht të ishte nazist. Ajo që kërkohej, ishin aftësitë e veçanta policore dhe ato burokratike. Shumë nga anëtarët e kësaj policie, ishin ekstremistë nazistë dhe ish-kriminelë, të cilët ishin të pamëshirshëm, barbarë dhe kësisoj të përsosur për mizoritë që qeveria naziste priste që ata të kryenin, kundër atyre që arrestoheshin.
Gestapo, ishte përgjëgjëse vetëm para Hitlerit, dhe anëtarët e saj nuk i nënshtroheshin një procesi normal gjyqësor. Kjo organizatë, kishte gjykatat e veta, dhe shpesh vendoste vetë të ekzekutonte ndonjë që mendonte se ishte “fajtor” për tradhëti, apo që përbënte një kërcënim ndaj regjimit nazist.
Në shkurt 1936, një dekret zyrtar shpallte se Gestapo, nuk ishte përgjegjëse para gjyqësorit. Ajo nuk kishte kufizime ligjore lidhur me arrestimet, paraburgimet, trajtimin, madje edhe ekzekutimin e të ashtuquajturve “të dyshuar”, të cilët ishin kryesisht hebrenj, ciganë, homoseksualë, komunistë, dhe anëtarë të grupeve të tjera etnike minoritare.
Duhet theksuar se policia sekrete, nuk mund të kishte sukses në përpjekjet e saj, pa ndihmën dhe mbështetjen e civilëve. Gestapo, i inkurajoi qytetarët gjermanë të raportonin çdo person “të dyshimtë” tek policia lokale, e cila do të merrej pastaj vetë me kërcënimin e supozuar.
Në fillim të Luftës së Dytë Botërore, numri i agjentëve të Gestapos në Gjermani ishte rreth 40.000. Kur nisi lufta, dhe Gjermania filloi të pushtonte pjesën tjetër të Evropës, numri i agjentëve, informatorëve dhe anëtarëve të Gestapos, u rrit në mbi 150.000.
Gjatë luftës, Gestapo kishte dy objektiva kryesore. Së pari të identifikonte dhe shfaroste hebrenjtë, dhe njerëzit që i përkisnin rcave të tjera “të padëshirueshme”. Dhe së dyti, të parandalonte apo shtypte çdo rezistencë të jashtme. Në rajonet e pushtuara të Evropës, ajo u ndihmua nga ekstremistët, dhe ata që mbështetën Hitlerin dhe regjimin nazist.
Sidomos në Francë dhe Poloni, qytetarët vendas luajtën një rol të madh në gjuetinë ndaj grupeve të rezistencës, opozitës, hebrenjve, dhe njerëzve të grupimeve të tjera etnike.Nëse kjo polici informohej për dikë që kishte bërë qoftë edhe një shaka mbi Hitlerin, regjimin e tij apo mbi ndonjë anëtar tjetër të rëndësishëm të qeverisë naziste, ai arrestohej menjëherë, dhe dërgohej në një kamp përqendrimi.
Metodat e arrestimeve të Gestapos, ishin ç’njerëzore. Cilido që cilësohej i dyshuar, kishte vetëm 3 minuta që t’i thoshte lamtumirë familjes së tij, dhe të përgatiste rrobat që donte të merrte me vete. Pas atyre 3 minutave, ai do të mbyllej në qelitë e policisë më të afërt, dhe detyrohej të nënshkruante Formularin D-11, ku pranonte se kishte rënë dakord vetë që të hynte në burg.
Pasi rrihej, i dyshuari dërgohej në një kamp përqendrimi, dhe qëndronte atje për aq kohë sa Gestapo e ndjente se ishte e mjaftueshme, për t’i dhënë të dyshuarit një leksion.
Gestapo ishte drejtpërdrejti apo tërthorazi përgjegjës për identifikimin dhe dëbimin e më shumë se 10 milionë njerëzve (përfshirë hebrenjte dhe të tjerët), në kampet e tmerrshme të përqendrimit si në Aushvic, Bergen-Belsen, Dahau etj. Shumë të arrestuar nga Gestapo, si kundërshtarë politikë dhe jo-politikë, u zhdukën pa gjurmë. Ata nuk u gjetën kurrë.
Gestapo menaxhoi në këtë mënyrë, vrasjet e mijëra njerëzve. Policia sekrete, përkrahu plotësisht dhe ndihmoi përdorimin e njësive të lëvizshme të vrasjeve (të quajtur Einsatzgruppen), të cilat ishin përgjegjëse për vrasjen masive të rreth 1 milionë hebrenjve gjatë Holokaustit.
Imazhi tipik i një agjenti të Gestapos, ishte ai i një burri të veshur kostum, pardesy dhe kapele. Ata që punonin për Gestapon, paguheshin më mirë se sa ata që punonin në sektorin privat. Punonjësit e nivelit më të ulët, merrnin rreth 1500 RM (Rahjmarka) në vit, ndërsa ata të niveleve të larta paguhesghin deri në 11.000 RM.
Pas luftës, Gestapo u shpërbë më 8 maj 1945, dhe u shpall një organizatë kriminale nga Gjykata Ndërkombëtar për Krime Lufte. Ajo evidentoi mizoritë dhe krimet e kryera nga anëtarët e saj, dhe arrestoi dhe dënoi mijëra prej tyre. Megjithatë, shefi i saj vjetër, Hajnrih Myler nuk u arrestua kurrë. Disa historianë mendojnë se ai u arratis në Amerikën e Jugut, ndërsa të tjerë besojnë se ai u vra gjatë luftës. Filozofia. al / KultPlus.com
Shoqata e Gastronomëve të Kosovës ka vlerësuar se masat e fundit të marra nga Qeveria e Kosovës për të parandaluar përhapjen e koronavirusit, e shpie këtë sektor drejt kolapsit ekonomik.
Me vendimin e Qeverisë së Kosovës është shkurtuar orari i punës në gastronomi deri në ora 21:00, ndërsa gjatë orarit lejohet vetëm puna në pjesën e hapur të lokalit dhe po ashtu duke u mbajtur distanca. Shoqata ka bërë thirrje që të dënohen individualisht bizneset që nuk respektojnë masat e jo i gjithë sektori.
“Ne si Shoqatë, edhe pse kemi qenë vazhdimisht sektori më i goditur nga pandemia, kemi qenë dhe jemi të gatshëm për bashkëpunim me institucionet përkatëse. Vendimi i fundit i marë nga Qeveria e Republikës së Kosovës, jo vetëm që nuk ndikon në parandalimin e përhapjes së virusit, por edhe shkatërron komplet bizneset tona dhe na shpie drejt një kolapsi ekonomik. Si Shoqatë mendojmë që shkurtimi i orarit të punës deri në orën 21:00, neve si biznese na pamundëson operimin e mëtutjeshëm dhe na çon drejt shpalljes së bankrotit. Njëkohësisht, nuk besojmë që ky është faktor kyç që do të ndihmonte zvogëlimin e numrit te infektuarve dhe si Shoqatë besojmë që vetëdijesimi i klientëve tonë, stafit, mbajtjes së maskave dhe respektimit te masave të tjera gjithmonē në bashkëpunim me institucionet përkatëse do të ishte zgjidhje më e mirë. Ne mbetemi të bindur që orari nuk është problemi dhe faktori kryesor por vetëdijesimi i popullatës për të mbrojtur veten dhe të tjerët duke respektuar masat e ISHPK-së. Virusi është ekzistent, dhe ne duhet të mësohemi te jetojmë me të duke e vetëdijesuar popullatën dhe parandaluar rritjen e numrit të infektuarëve dhe jo duke fajësuar vetëm sektorë të caktuar e duke goditur vetëm biznese të caktuar. Për më tepër, nuk ka fakte dhe statistika të sakta qe vatra e virusit është Gastronomia dhe si shoqatë, ndjehemi të revoltuar nga shpifje të tilla, marrë parasysh se ne nuk veprojmë për të dëmtuar askënd kur edhe vet jemi të rrezikuar nga ky virus dhe kemi përgjegjësi ndaj vetes, familjes dhe shoqërisë. Ju bëjmë thirrje që Institucionet kompetente ti gjobisin bizneset individualisht për shkelje të masave dhe rregullave, dhe jo të veprojnë në mënyrë gjithëpërfshirëse”, është shkruar në komunikatë.
Po ashtu gastronomët kanë kërkuar nga institucionet për ndihmë shtesë, si riprogramim të kësteve të kredisë, lehtësira për çasje në financa, përkrahje për pagat dhe qiratë, së paku edhe për tre muaj, shtyrje të deklarimeve dhe pagesave të tatimeve, së paku edhe për tre muaj.
Një shoqatë italiane e dasmave ka organizuar një manifestim të pazakontë të martën, me ç’rast 15 vajza të veshura me fustane nusërie kanë parakaluar rrugëve në shenjë proteste ndaj masave kufizuese për dasmat, të zbatuara shkaku i koronavirusit.
Një protestë e tillë është mbajtur pasi shoqata e dasmave – AIRB – ka bërë të ditur se humbjet në sektorin e organizimit të dasmave kanë arritur në 80 për qind, si rrjedhojë e kufizimeve të zbatuara për frenimin e përhapjes së virusit, raporton KOHA.
“Kemi me miliona punëtorë, kemi më shumë se 30 mijë kompani, kemi edhe sektorin e eksportit që janë ndalur tërësisht”, ka thënë Mario Canditone, sekretar i shoqatës.
Shumica e çifteve në Itali kanë pezulluar dasmat për shkak të rregullave të distancës sociale dhe kufizimeve të tjera që i ndalojnë tubimet dhe ceremonitë martesore.
“Me shumë sakrifica, na është dashur ta anulojmë dasmën që e kishim ëndërruar, dhe krejt kjo për shkak të kësaj situate. Nuk duam që të martohemi pa pjesëmarrjen e njerëzve tanë më të afërt”, ka thënë Dauria Ermanzia, njëra prej nuseve protestuese.
Në Itali dasmat janë kryesisht ngjare që shërbejnë për ribashkimin e familjeve dhe mbledhin shpesh me qindra persona.
S’kishte të bënte me kulturën, kishte të bënte me udhëheqjen.
Kur Amerika nisi së humburi luftën kundër koronavirusit? Si ne gjejmë vetveten të përjashtuar ndërkombëtarisht, duke mos u lejuar për të udhëtuar as në Evropë?
Them se pika kthyese është kur shohim pas më 17 prill, ditën kur Donald Trump shkroi në Twitter, “ÇLIROJENI MINNESOTA-n”, përcjell nga “ÇLIROJENI MICHIGAN-in” dhe “ÇLIROJENI VIRGINIA-n”. Duke vepruar kështu, ai efektivisht deklaroi se Shtëpia e Bardhë përkrahë protestuesit që të kërkojnë fundin e mbylljes, të cilën e kishin kërkuar guvernatorët në mënyrë që Covid-19 ta sillnin nën kontroll.
Ashtu siç ndodh, guvernatorët demokratë ishin cak i këtyre tweet-ave. Por guvernatorët republikanë në Arizona, Florida, Texas dhe gjetiu shpejt hoqën masat e qëndrimit në shtëpi dhe u dhanë fund shumë ndalesave në të bërit biznes. Ata poashtu, të prirë nga Trump, refuzuan që t’u kërkojnë qytetarëve që të bartin maska dhe Texas dhe Arizona ua mohuan qeverive lokale të drejtën për të zbatuar kërkesa të tilla. Ata mënjanuan paralajmërimet e ekspertëve shëndetësorë se hapja e parakohshme dhe e pakujdesshme mund të çojë drejt një vale të re infeksionesh.
Dhe virusi erdhi.
Shpërthimi fillestar i Covid-19, që goditi New York-un do të duhej të na kishte mësuar neve që të jemi të kujdesshëm. Shkalla e rritjes së infeksionit mund të shihet si një brengë minore së pari, veçanërisht nëse nuk ka testime adekuate, derisa ato të pëlcasin me shpejtësi tmerruese.
Por as politikanë republikanë, apo administrata Trump, nuk kishin vullnetin që ta merrnin parasysh atë mësim. Nga java e dytë e qershorit rastet e reja me Covid-19 po rriteshin në Arizona dhe qartazi ishte në rritje në Texas. Megjithatë guvernatorët e të dyja shteteve hodhën poshtë thirrjet për një pauzë në rihapje, duke këmbëngulur se gjërat ishin nën kontroll.
Dhe më 16 qershor, natyrisht, The Ëall Street Journal, publikoi një opinion të Zëvendëspresidentit Mike Pence ku deklaron se as ka dhe as do të ketë valë të dytë të koronavirusit. Marrë parasysh rekordin e administratës së Trump, praktikisht ishte garantuar se vala nuk do të godiste. Dhe ashtu qe.
Gjatë tre javëve të fundit gjërat filluan të ashpërsoheshin. Spitalet në Arizona dhe Texas janë në krizë. Dhe, po, ishte rihapja e parakohshme që e shkaktoi atë, bashkë drejtpërdrejtë dhe duke dërguar sinjale tek individët se rreziku kishte kaluar.
Por pse Amerika u godit keq nga Covid-19?
Ka pasë bukur komente se efekti i dështimit të përgjigjes sonë për pandeminë rrënjët i kishte thellë në kulturën amerikane. Ne jemi, argumenti vlen, tejet liberal, aq mosbesues ndaj Qeverisë, aq pa vullnet për të pranuar qoftë brengat e vockla për t’i mbrojtur të tjerët.
Dhe sigurisht ka diçka prej saj. Nuk mendoj se ndonjë tjetër vend përparimtar (por a jemi ende në një vend përparimtar?) ka një numër të krahasueshëm të njerëzve që reagojnë me tërbim kur u kërkohet që ta bartin maska në supermarket. Padyshim se nuk ka një vend tjetër përparimtar ku demonstruesit kundër masave të shëndetit publik tundin armë dhe do të pushtonin qendrat shtetërore. Dhe Partia Republikane si pak a shumë unike në mes të partive kryesore politike Perëndimore në qrmiqësinë e saj ndaj shkencës përgjithësisht.
Por çfarë më dhemb mua kur shoh dështimin e jashtëzakonshëm të Amerikës me pandeminë, është se sa kishte zbritje-ngritje.
Demonstrimet kundër mbylljes nuk ishte spontane, të pa baza. Shumë syresh ishin të organizuar dhe të koordinuar nga aktivistë politikë konservativë, disa prej tyre me lidhje të ngushta me fushatën e Trump dhe të financuar pjesërisht nga miliarderë të djathtë.
Nxitimi për të rihapur shtete si Sunbelt ishte një përgjigje më pak ndaj kërkesës popullore sesa një rast i guvernatorëve republikanë që ndjekin udhëheqjen e Trump.
Forca kryesore lëvizëse prapa rihapjes, për aq sa mund të them, ishte dëshira e administratës për të pasur fitime të mëdha nga puna të drejtuara në nëntor, që të bënte atë që dinte ta bënte – të krenohej me rritjen ekonomike. Në fakt përballja me pandeminë s’ishte nga lloj i punëve të Trump.
Në atë rast, sidoqoftë, pse Trump ka refuzuar që të vesh maskë apo të nxisë të tjerët që ta bëjnë këtë? Pas të gjithave, përdorimi më i gjerë i maskave do të ishte një mënyrë për të kufizuar infeksionet pa e mbyllur ekonominë.
Epo, e kota e Trump – besimi i tij që bartja e maskës do ta bënte atë të dukej teveqel, apo me grim të prishur, ose diçka – sigurisht që ka luajtur rol. Por është poashtu e vërtetë që maskat ua kujtojnë njerëzve që ne nuk e kemi kontrolluar koronavirusin – dhe Trump dëshiron që njerëzit ta harrojnë këtë fakt të vështirë.
Ironia është se gatishmëria e Trump për të tregtuar vdekje për punë dhe përfitime politike është rikthyer.
Rihapja ka çuar në rritje të mëdha të vendeve të punë në maj dhe qershor, pasi që rreth një e treta e punëtorëve që ishin pushuar si rezultat i pandemisë ishin kthyer në punë. Por që miratimi i Trump për punë dhe perspektiva e tij elektorale nisën të rrëshqasin.
Madje edhe në terma të thjeshtë ekonomikë, nxitimi për rihapje mund të çojë në dështim. Numrat e fundit zyrtarë të punësimit ishin një fotografi nga java e dytë e Qershorit; një shumëllojshmëri e treguesve afatshkurta që tregojnë se rritja është ngadalësuar apo ka kthim prapa të shpejtë, sidomos në shtetet kur rastet me Covid-19 po shponin.
Sidoqoftë, çështja është se humbja e Amerikës në duart e koronavirusin nuk ka ndodhur për shkak se fitorja ishte e pamundshme. As se ne si komb ishim të paaftë që të përgjigjeshim. Jo, ne pësuam disfatë sepse Trump dhe ata përreth tij vendosën se ishte në interesin e tyre politik që ta linin virusin që të shpërthente.
Paul Krugman ka qenë kolumnist që nga viti 2000 dhe është poashtu profesor i shquar në City University të New York Graduate Center. Ai ka fituar Çmimin Nobel për Ekonomi në vitin 2008 për punë e tij në tregtinë ndërkombëtare dhe gjeografinë ekonomike. / Klan Kosova / KultPlus.com
Halle Berry është aktorja e parë afrikano-amerikane, e cila e fitoi një shpërblim “Oscar” si aktorja më e mirë, për performancën e saj në filmin “Monster’s Ball”. Ajo po ashtu ka luajtur në filma të tjerë me buxhet të lartë si: “Swordfish”, “Die Another Day”, “Gothika” dhe “X-Men”.
E lindur më 14 gusht të vitit 1966 në Cleveland të Ohios, Halle Berry, një ish-mbretëreshë e bukurisë, sot njihet si një prej aktoreve më të suksesshme të Hollywoodit. Ajo është fëmija i vogël i çiftit ndërracorë, Jerome dhe Judith, dhe së bashku me motrën e saj të madhe aktorja e kishte kaluar një pjesë të madhe të fëmijërisë duke jetuar në një lagje të brendshme të qytetit. Në fillim të viteve 70’, babai i saj e braktisi familjen për çka e ëma e aktores u shpërngul bashkë me fëmijët e saj në një lagje në afërsi të Clevelandit, ku kryesisht jetonin personat e racës së bardhë. Berry për shkak të ngjyrës së lëkurës kishte kaluar nëpër vështirësi në shkollë, ku është bërë pre e diskriminimit qysh në moshë të re dhe kështu, përballja e hershme me racizmin e ka shtyrë aktoren që të arrijë sukses në jetën e saj.
Duke qenë se ishte një performuese natyrale, Berry konkurroi në disa spektakle të bukurisë në të cilat edhe triumfoi. Ajo i gëzon disa tituj përfshirë këtu, “Miss Ohio” dhe “Miss Teen America”. Ndërsa në garën e vitit 1985, aktorja u shpall përcjellësja e parë e “Miss USA”. Për pak kohë ajo i ndoqi studimet në kolegjin e komunitetit të Clevelandit, ku kishte studiuar për gazetari. Por, aktorja hoqi dorë shpejt nga ideja e një karriere në raportimin e lajmeve, dhe vendosi ta ndjekë pasionin e saj, që ishte një karrierë në industrinë e showbizit. Kështu, ajo fillimisht u shpërngul në Chicago e më pas në New York City, ku gjeti punë si modele.
Në fillim të viteve ‘90 ajo filloi të punojë si aktore, duke u angazhuar kryesisht në role televizive. Ndërsa paraqitjen e parë në ekran të madh Berry e shënoi me t’u angazhuar në rolin e të dashurës së personazhit të Samuel L. Jacksonit, në filmin “Jungle Fever”. Pas këtij debutimi, role të tjera interesante iu ofruan aktores në filma të tillë si: “The Last Boy Scout”, ku luajti krahas yllit Bruce Willis, “Boomerang”, ku ia fitoi zemrën aktorit të njohur komik, Eddie Murphy, “The Rich Man’s Wife”, “Executive Decision”, “Why Do Fools Fall in Love?”, “Bulworth,” dhe të tjerë. Në vitin 1999, Berry e publikoi projektin e saj të punuar me më së shumti pasion deri më tani, ku ajo shërbeu si bashkëproducente dhe luajti në të, “Introducing Dorothy Dandridge”. Filmi biografik i kanalit “HBO” e sjell historinë e Dorothy Dandridgeit dhe Berry kishte marrë komente të shumta për ngjashmërinë e saj fizike me aktoren e ndjerë. Berry madje e fitoi një shpërblim “Globi i Artë” dhe një “Emmy” në kategorinë “Aktorja më e mirë në film televiziv” për interpretimin e këtij roli.
Gjatë viteve 2000, Halle Berry vazhdoi të punojë në projekte të mëdha dhe filma me buxhet të lartë si: “X-Men”, “Swordfish”, ku luajti krahas aktorit John Travolta, “James Bond: Die Another Day”, “Gothika”, “Catwoman”, “Their Eyes Were Watching God”, “Perfect Stranger”, “Cloud Extant”, “Kidnap”, “Kingsman: The Golden Circle” dhe së fundmi në filmin “John Wick: Chapter 3 – Parabellum”.
Berry i pranoi kritikat më të mira në karrierën e saj filmike me performancën në dramën e errët të vitit 2001, “Monster’s Ball”. Aty, aktorja e portretizoi bashkëshorten e një të burgosuri i dënuar për vdekje, i portretizuar nga reperi, Sean “Puffy” Combs, dhe e cila e zhvillon një aferë me një rojë racist të burgut, i personifikuar në film nga aktori, Billy Bob, Thornton. Ky rol ia fitoi aktores një shpërblim “Globi i Artë” dhe një shpërblim akademik, duke u bërë gruaja e parë zezake që shpallet “Aktorja më e mirë” në këtë ceremoni glamuroze.
Berry njihet si një prej aktoreve më fitimprurëse dhe njëkohësisht një prej aktoreve më të shtrenjta në kinematografi, ku në një pikë të karrierës Berry i kërkonte 14 milionë dollarë për një rol. Në prill të vitit 2007, ajo u nderua me yll në shtegun e të famshmëve në Hollywood. Po ashtu, gjatë gjithë karrierës së saj Berry është shquar për bukurinë e saj. Disa herë ka qenë pjesë e listave të përpiluara nga revistat e ndryshme, si femra më e bukur ose më seksi në botë.
Sa i përket jetës personale, Berry e ka një të kaluar romantike jo të qëndrueshme. Ajo ka qenë në lidhje me kolegun e saj nga filmi “Jungle Fever”, Wesley Snipes, para se të martohej e sportistin David Justice në vitin 1993. Çifti u shkurorëzua katër vjet më vonë dhe pas një kohe të shkurtër, ajo u fejua fshehurazi me yllin e muzikës R&B, Eric Benét. Berry dhe Benét qëndruan të martuar nga viti 2001 deri më 2005-n. Në të njëjtin vit, gjatë një sesioni fotografik për markën e njohur të modës, “Versace”, aktorja u takua me supermodelin kanadez, Gabriel Aubry. Disa muaj më vonë, Berry e konfirmoi lajmin se çifti është në pritje të fëmijës së parë. Në mars të 2008-s, Berry dhe Aubry, e mirëpritën në jetë një vajzë të quajtur Nahla Ariela, dhe dy vjet më vonë aktorja dhe modeli i njohur u ndanë. Pothuajse menjëherë pas kësaj ndarjeje, Berry e filloi lidhjen romantike me aktorin francez, Olivier Martinez. Në mars të vitit 2012 çifti u fejua dhe një vit më vonë e bënë publik lajmin se po e presin një fëmijë së bashku. Disa muaj më vonë ata e kurorëzuan lidhjen e tyre më martesë dhe në tetor të vitit 2013 e mirëpritën në jetë një djalë të quajtur Maceo-Robert. Por vetëm dy vjet më vonë, Berry dhe Martinez e bënë të ditur lajmin se kanë vendosur të shkurorëzohen.
Pothuajse të gjitha lidhjet e aktores kanë përfunduar në mënyrë joshoqërore, përfshirë këtu me baballarët e fëmijëve të saj, të cilat edhe kanë folur hapur për problemet nëpër të cilat kanë kaluar me aktoren. Dhe kështu, Halle Berry e ka fituar nofkën “Vejusha e zezë” dhe shpesh është quajtur nga meshkujt si “një grua e ftohtë, autoritare dhe jo stabile”. / KultPlus.com
Sopranoja e njohur kosovare Adelina Thaçi Meta ka njoftuar se ka rezultuar pozitive me COVID-19. Nëpërmjet një postimi në Facebook ajo ka njoftuar për testin pozitiv dhe ka bërë thirrje te qytetarët që të mos i fshehin simptomet.
Postimi i plotë i Adelina Thaçi Metës në Facebook:
Të dashure miq e familjare, Pas kaq muajve te kujdesit ne maximum nga ky virus,pa dal asnjihere pa maska pa doreza,besa 3 muajt e pare as nga shtepija. Ne mesin e kesaj popullate kemi kaq shume njerez te pa pergjegjshe qe i hasim e e mshefin pa asni fije turpi. Une hasa ne keto simptoma Para dy dite, pra; Lodhje te madhe te trupit Dhimbje te syve larte, poshte, anash, kokedhimbje dhe qafa. Une skam humbje te shijes e as te nuhatjes, jo koll.
Vlerat historike, arkitektonike dhe kulturore e bëjnë Beratin një ndër qytetet më unike në Shqipëri dhe në botë.
Sot qyteti i një mbi një dritareve shënon 12-vjetorin e hyrjes në UNESCO. Më 8 korrik 2008 në sesionin e 32-të të Komitetit të Trashëgimisë Botërore të mbajtur në Kanada, Berati u regjistrua si sit i Trashëgimisë Botërore.
Hyrja në UNESCO shënoi maksimumin e vlerësimit të vlerave duke i konfirmuar ato jo vetëm në nivel kombëtar, por edhe ndërkombëtar.
Bërja pjesë në pasuritë botërore i dha mundësinë qytetit të promovohej si sit ndërkombëtar dhe të bëhej pjesë e guidave të ndryshme duke bëre që Berati të kthehet në destinacion turistik botëror.
“Plot 12 vjet më parë, qyteti i “Një mbi një dritareve” u pranua në listën e trashëgimisë botërore, nën mbrojtjen e UNESCO-s. Berati, një qytet-muze, ku çdo rrugicë me kalldrëm, çdo shtëpi, kishë, xhami mbart vlera të jashtëzakonshme, histori, kulturë, traditë. Berati, një destinacion turistik e kulturor, që nuk duhet humbur”, – shprehet Margariti.
Ndërsa kryetari i bashkisë së Beratiit, Ervin Demo, teksa shpreh mirënjohje për brezat që kanë ruajtur këtë trashëgimi të rrallë thekson se “bashkia e Beratit do vijojë me promovimin e turizmit në qytet dhe ruajtjen e objekteve me përgjegjësinë e duhur siç e meriton Berati në UNESCO”.
Berati vazhdon të jetë destinacioni i preferuar i shumë vizitorëve nga vendi dhe bota.
Një interes të madh turistët kanë treguar për kalanë, Muzeun Ikonografik Onufri, Muzeun Etnografik, si dhe lagjet e vjetra e të qytetit: Mangalem e Goricë, si dhe Urën e Goricës. Në vitin 1961 Berati u shpall zyrtarisht qytet-muze. Sot Berati trashëgon 210 objekte muzeale, nga të cilat 150 janë objekte në këmbë. Prej tyre 60 janë monumente të kategorisë së parë dhe të tjerat të kategorisë së dytë.
Midis këtyre vlerave, nga më të spikaturat janë: Kështjella ose kalaja siç quhet nga beratasit, është ndërtuar mbi kodrën shkëmbore në formë trekëndëshi, me perimetër të mureve 1440 m, me 24 kulla e me dy porta./atsh/ KultPlus.com
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit ka njoftuar se disa zyrtarë të ministrisë janë të prekur me COVID-19, por se janë mirë me shëndet dhe janë në vetëizolim.
MKRS-ja ka thënë se po respekton dhe zbaton masat e ndërmarra nga Qeveria e Kosovës për menaxhimin e situatës me pandeminë COVID-19 dhe se po punohet me staf esencial, në përputhje me vendimin.
“Duam të njoftojmë qytetarët se objekti i MKRS-së dhe të institucioneve vartëse të ministrisë në Prishtinë dhe në qendrat tjera të Kosovës, të gjitha po i respektojnë masat mbrojtëse duke i dezinfektuar hapësirat dhe duke vënë në çdo hyrje dezinfektues për palët e jashtme. Të gjitha palët e jashtme të cilat kanë raporte, punë apo obligime me MKRS-në inkurajohen që ato t’i kryejnë në distancë (online) nëse është e mundshme ose nëse është patjetër që të vijnë fizikisht, obligohen që të kenë masat e parapara mbrojtëse (maskat, distancën), në të kundërtën nuk do të lejohen të hyjnë në objektet e ministrisë dhe nuk do të marrin shërbim. Përmes këtij njoftimi gjithashtu duam të informojmë qytetarët se disa zyrtarë të ministrisë janë të prekur me COVID-19, por të gjithë janë mirë me shëndet dhe në izolim, duke respektuar në përpikëri masat dhe sugjerimet e institucioneve shëndetësore. MKRS-ja është në komunikim të vazhdueshëm me Ministrinë e Shëndetësisë dhe institucionet tjera shëndetësore për hapat e mëtejmë që duhen ndërmarrë. I sigurojmë të gjithë qytetarët që situata është tërësisht nën kontroll dhe i bëjmë thirrje palëve që në çfarëdo mënyre kanë kontakte me MKRS-në të respektojnë masat mbrojtëse dhe të kenë mirëkuptimin për shërbimet eventuale nëse ato janë me vonesë”, thuhet në komunikatë të MKRS-së./ KultPlus.com
Rreth 150 shkrimtarë, akademikë dhe aktivistë, duke përfshirë autorët JK Rowling, Salman Rushdie, Martin Amis dhe Margaret Atwood, kanë nënshkruar një letër të hapur, ku denoncojnë “kufizimet e debateve”, sipas BBC-së.
Ata thonë se e përshëndesin “vlerësimin e nevojshëm” të kohëve të fundit mbi drejtësinë racore, por potencojnë se kjo ka nxitur mbytjen e debatit të hapur.
Letra dënon “një trend për turpërim publik dhe ostracizëm” dhe “një siguri verbëruese morale”, transmeton “Zeri.info”.
Disa prej nënshkruesve edhe janë sulmuar për komente që shkaktuan shkelje.
“Shkëmbimi i lirë i informacionit dhe i ideve, vetë gjaku i një shoqërie liberale, çdo ditë po bëhet më i shtrënguar”, thuhet në letër.
Letrën e nënshkruan edhe intelektuali amerikan Noam Chomsky, feministja e shquar Gloria Steinem, gjeniu rus i shahut Garry Kasparov dhe autori Malcolm Gladwell, e cila u botua të martën në “Harper’s Magazine”.
Paraqitja e emrit të autores së “Harry Potter”-it, Rowling, midis nënshkruesve vjen pasi ajo së fundmi u kritikua ashpër në internet për komentet ku ajo fyen njerëzit transgjinorë. /Zëri/ KultPlus.com
Artistë të ndryshëm, si tenorë, soprano e muzikantë shqiptarë, shkëlqimin më të madh e kanë arritur jashtë vendlindjes. Në mungesë të Teatrit të Operës, Kosova duket sikur nuk iu ka ofruar mundësitë për shkëlqim, por megjithatë i ka bërë gati profesionalisht.
Tenori Granit Musliu, po vazhdon studimet në Universitetin Shtetëror të Muzikës në Hamburg ku po konsiderohet si një ndër studentët më të mirë në këtë Universitet. Musliu ishte edhe pjesëmarrës në garën e “Mozart Preis”, ku edhe ka zënë vendin e dytë. Ky çmim vetëm sa i dha mundësi të shfaqë profesionalizmin e tij në një garë ku u vlerësuan nga profesorët e Universitetit, përfaqësues nga Shtëpia Shtetërore e Operës së Hamburgut si dhe profesionistë të tjerë të kësaj fushe, shkruan KultPlus.
Kjo garë, ishte ballafaqimi i parë i tenorit kosovar para një jurie gjermane me eksperiencë të madhe dhe profesionin e këndimit operistik.
“Ka qenë me të vërtetë një ndjenjë e veçantë të vlerësohem me atë çmim, ku në konkurrencë kishte shumë student të cilët ishin duke përfunduar studimet master. Unë fillimisht morra pjesë në këtë garë për të krijuar eksperiencë, por kur u vlerësova me çmimin e dytë, isha me të vërtet shumë i lumtur”, ka thënë Musliu në një intervistë për KultPlus.
Pjesëmarrja në “Mozart Preis” përveç që i dha mundësi të dëgjohet nga profesionistë e të marrë vlerësimet e merituara, gjithashtu i hapi dyert për koncerte e evente kulturore.
Një shfaqje këto ditë do të vijë nga Universiteti i Muzikës në Hamburg. Bëhet fjalë për operën ‘Le Nozze di Figaro’ të Mozart, pjesë e secilës është edhe tenori kosovar.
Opera “Le nozze di Figaro” është një nga operat që e gjen pothuajse gjatë tërë kohës në programin e çdo teatri operistik në botë. E kompozuar nga kompozitori Wolfgang Amadeus Mozart në vitin 1786, me libreto nga Lorenzo Da Ponte, kjo operë përbëhet prej 4 akteve. Ngjarja ka të bëjë me martesën e Susannes dhe Figaros të cilët ju rezistojnë komploteve të ndryshme të përgatitura nga Konti, i cili provon ta josh Susanenn dhe në anën tjetër t’i mësoj Figaros një mësim besnikërie.
Në këtë shfaqje, Granit Musliu do të këndoj dy role kryesore të tenorit të cilat i shpalos me pak fjalë për lexuesit e KultPlus.
“Basilio në këtë operë është mësuesi i muzikës kurse Don Kurzio është gjykatësi, i cili në aktin e tretë ka hyrjen e parë në skenë, ku edhe gjykon Figaron për premtimin e dhënë për ta martuar Marcelinen.”
Situata e krijuar nga Covid-19 ka bërë që edhe kjo shfaqje të vijë për publikun në formën LiveStream në YouTube dhe Facebook, por kjo aspak nuk i zbeh emocionet që përjetohen në premierë.
“Provat për shfaqjen kanë filluar më datë 26 Qershor dhe gjithçka po shkon me të vërtet mirë. Shpresojmë shumë që edhe premiera të shkojë ashtu siç jemi përgatitur, duke pasur parasysh gjithmonë emocionet që ka nata e parë e prezantimit të një pune të madhe.”
Ky konsiderohet të jetë një hap i rëndësishëm për fillimin e karrierës së Granitit në Gjermani.
“Ndjehem shumë i lumtur të jem i përzgjedhur nga dirigjenti gjerman Ulrich Windfuhr dhe poashtu më bën të ndjehem mirë që kritikat nga Windfuhr janë shumë të mira. Pas këtij bashkëpunimi, dirigjenti Windfuhr më ka përzgjedhur të jem edhe në projektet e ardhshme operistike, të cilat i ka në planë për sezonin 2020/21.”
Granit Musliu vjen nga Mitrovica aty ku edhe përfundoi shkollën fillore dhe të mesmen, ndërsa ka studiuar solo-këndim në Fakultetin e Arteve në Prishtinë. Musliu gjithashtu është anëtar i rregullt i Filarmonisë së Kosovës që nga viti 2016, por fokusi i tij për momentin është në ndërtimin e karrierës në Gjermani, por shprehet se gjithmonë do të jetë i gatshëm për projektet në Kosovë.
“Filharmonia e Kosovës është shtëpia ku jam rritë dhe jam edukuar në aspektin muzikor. Për mua gjithçka ka filluar me anëtarësimin tim në Filharmoni, e ku gjithmonë kam përfituar shumë nga përvojat dhe këshillat e profesorëve siç janë Rafet Rudi dhe Baki Jashari, të cilëve gjithmonë ju jam falënderues për mbështetjen e vazhdueshme. Për momentin fokusi im është në Hamburg, ku edhe studioj, por natyrisht që sa herë të krijohet mundësia do të këndoj në Kosovë.”
Situata e krijuar nga Covid-19 ka stopuar shumë koncerte, festivale e pothuajse çdo aktivitet kulturor, por megjithatë janë gjetur rrugët nëpër të cilat artistët kanë depërtuar te publiku edhe gjatë kësaj kohe. Granitit kjo kohë i ka shërbyer për të përgatitur pjesë të ndryshme muzikore të cilat janë projekte për të ardhmen.
“Fatkeqësisht nga pandemia Covid-19 artistët kanë qenë të prekur negativisht. Në gjithë botën janë ndaluar koncertet e planifikuara dhe për fatin e keq gjithçka është ende e paqartë, se në çfarë forme do të kthehet jeta artistike siç ka qenë më parë. Megjithatë ne kemi punuar për projektet e ardhshme.”
Duket sikur karrierë e Granitit në Gjermani po ecën me këmbë të mbarë, shumë mund ta konsiderojnë fat, por sukseset vijnë edhe falë punës dhe përkushtimit.
“Unë ndjehem me fat të kem mundësinë të studioj në një Universitet shumë të mirë dhe të punoj në profesionin i cili më përmbushë. Natyrisht se si student të gjithë kemi qëllime të mëdha dhe për mua fillimi i karrierës në Gjermani ka qenë njëri prej tyre. Me vullnet dhe punë kam arritur të realizoj disa nga qëllimet e mia, gjithmonë falë ndihmës së profesorëve si: Zana Abazi, Caroline Merz, Ahmet Derguti dhe tashmë profesori aktual Geert Smits.
Tenori Musliu tashmë në agjendën e tij artistike ka të planifikuara edhe koncerte të tjera të cilat pritet të mbahen në muajin tetor, gjithmonë duke shpresuar që gjithçka të ecën mbarë dhe situata e krijuar nga Covi-19 të shkojë drejtë përmirësimit. / KultPlus.com
Thirrjes së 3-të për projekt propozime nga programi Kultura për Ndryshim për vitin 2020 i janë përgjigjur 95 organizata, institucione, grupe jo-formale e artistë individualë.
Ekipi vlerësues i përbërë nga Jeton Neziraj, Arif Muharremi, Nadica Vasilevska (Goethe-Institut), Marija Chorbeva-Penoska (Goethe-Institut) e Shpëtim Selmani kanë hartuar listën përfundimtare të projekteve fituese.
Vlerësimet e projekteve juria i ka bazuar në kriteret e përcaktuara në pakon e “Thirrjes për aplikim” të programit Kultura për Ndryshim.
Në tërësi, në këtë cikël, janë shpërblyer 10 organizata e artistë individualë.
Qytetarët që udhëtojnë me autobusë të “Trafikut Urban” në Prishtinë, nuk lejohen të futen brenda pa pasur të vendosur maskën. E për këtë, Komuna e Prishtinës ka gjetur zgjidhje. Nëpër pritoret e autobusëve në kryeqytet janë vendosur maska dhe dezinfektues për qytetarët.
Këtë e ka bërë të ditur drejtori i Mirëqenies Sociale në Prishtinë, Dren Kukaj, përmes një postimi në Facebook.
Kukaj ka shkruar se 15 pritore të autobusëve janë furnizuar me dezinfektues dhe maska.
“Prej sot 15 pritore dhe pika të ndryshme do të jenë të pajisura me maska dhe dezinfektues”, ka shkruar Kukaj.
Bartja e maskës, dezinfektimi apo pastrimi i duarve dhe distanca fizike, janë masat kryesore që institucionet po apelojnë te qytetarët t’i respektojnë./KultPlus.com
Bashkia Klos fton qytetarët, turistë vendas dhe të huaj të vizitojnë një nga qendrat urbane që ofron bukuri natyrore dhe madje ka dhe një kryevepër të shekullit XVIII, siç mund të cilësohet Ura e Vashës.
Klosi ndodhet 20 kilometra nga qyteti i Burreli dhe 116 kilometra nga Tirana në gjurmën e vjetër dhe rrugën aktuale, por me rrugën e Arbrit, Klosi mund të quhet edhe një “lagje” e Tiranës.
Bashkia e Klosit, duke iu abshkaur thirrjes “Pusho shqip”, ftoi turistët të vizitojnë Urën e Vashës, e stolisur me kalldrëm dhe që varet mbi lumin Mat me një hark gjysmë rrethor.
Ura e Vashës ndodhet mbi lumin Mat mes Klosit dhe fshatit Guri i Bardhë që shoqërohet nga një shpat malor.
Metoda e ndërtimit të urës është me gurë e llaç gëlqeror dhe ka hark në krahun e djathtë dhe një dritare shkarkuese. Gjatësia e urës është 11m, lartësia e saj nga sipërfaqja e ujit është 7m, gjerësia 2.8 m dhe largësia mes dy këmbëve është 7m.
Ura vizitohet nga shumë turistë shqiptarë e të huaj dhe është një nga pasuritë e trashëguara të kësaj treve e ndërtuar si vepër bamirësie nga familja Skura.
E ndodhur pranë rrugës së Arbrit, kjo urë mbart vlera të mëdha historike në një peizazh të mrekullueshëm natyror. Ura e Vashës është një ndër urat më të vjetra, të këtij stili të ndërtuar në Shqipëri. Pikërisht në afërsi të Urës së Vashës, është ndërtuar ura më e madhe të Rrugës së Arbrit që lidh dy shpatet e malit.
Rruga e Arbrit ka gjithsej 6 ura, por ajo më e madhja e më e rëndësishmja është Ura e Vashës e cila kalon mbi lumin Mat dhe bashkon fshatin Fshat me Planin e Bardhë, në Bashkinë e Klosit, si për të thënë se historia përsëritet. Në shekuj një urë që jeton dhe sot për të dëshmuar rëndësinë e lidhjes së kësaj treve me qytetërimin dhe sot një urë një ndër më të mëdha në vend që do zhvillojë zonën.
Rruga e Arbrit, ky aks rrugor do të jetë rruga më e shkurtër që lidh Tiranën me Dibrën, si dhe me veriun e Maqedonisë, Dibrën e Madhe, Tetovën dhe Shkupin, por në fillim ndalon në Klos
Klosi është bashkia që puqet me lumin Mat një nga ultësirat më prodhuese të Matit, e ndarë nga lumi në mes dy maleve, mali i Gurit të Bardhë që sheh Tiranën dhe mali i Allamanit, apo Balgjajt që ka bukuri natyrore të papara, liqene akullnajore dhe bimësi të harlisur. /atsh/ KultPlus.com
Akademiku Apollon Baçe hedh poshtë versionin zyrtar që Pirro, Akili dhe Aleksandri i Madh janë me origjinë greke dhe maqedonase.
Sipas tij, Greqia ka vjedhur dhe manipuluar historinë.
-Aleksandri ishte maqedonas, profesor?
Nuk ka maqedonas. E ëma e Filipit është nga Lynkesët, i ati i Filipit Herodoti tregon një histori ku thotë se ishin tre vëllezër që shkojnë të punojnë në Tebë të Greqisë dhe pastaj prishen me të zotin ngaqë nuk po iu jepte lekët dhe iu thotë merrni rrezen e diellit. Ky e merr rrezen e diellit dhe ky e kupton që këta e grabitën, ikin i gjëmojnë mbrapa dhe përfundojnë në Iliri. Jetojnë aty disa vjet pastaj që andej shkojnë në Maqedoni.
-Përderisa Pirro thoshte jam pasardhës i Akilit, Skënderbeu thoshte jam pasardhës i Pirros, tani Akili ishte yni apo i grekëve?
Momsini na thotë këto fjalë: Epiriotët trima shqiptarë të antikitetit mbështetën me besnikëri tradicionale dhe entuziazëm rinor djaloshin e guximshëm Pirro, “Shqiponja” siç e quanin ata.
Po qe se lexohet me kujdes Iliada, ajo fillon me vajtimin që i thuhet Athinasë “Ai që na shkatërroi heronjtë tanë, ai që i bëri ushqim për qentë dhe zogjtë e egër, ai që na prishi rininë dhe ushtrinë tonë, Akili.”
Akili që ka hyrë në luftën e Trojës, ke një autor tjetër tregon këtë që, nuk ka mundësi ta marrim këtë nëse nuk marrim mjeshtrin e zaptimit të qyteteve që është Akili. Akili vjen si mercenar.
-Nga erdhi?
Akili është nga zona e Dodonës, andej vjen ai. Dodona i përkiste fisit të Molosëve.
-Domethënë nuk ishte grek?
Absolutisht nuk ishte grek. Kur Akili i lutet Zeusit i thotë: “Ashtu siç mç ke ndihmuar atëherë, ma sill Patroklin gjallë nga lufta.” Ashtu siç me ke ndihmuar atëherë, pra kur shpartalloi Akejtë, akejtë ishin grekë në atë kohë. Atëherë ky njeri që ka shpartalluar ushtrinë e akejve, atëherë si mund të jetë grek ky njeri që i ka shpartalluar ushtrinë e grekëve? Tjetër është edhe lista e qyteteve që ky ka shpartalluar.
-Sa qytete janë?
-26, dhe nga këta 26, 25 janë grekë/Dita /KultPlus.com
Albiona Ajeti 20-vjeçare ka zhvilluar dhe lansuar lojëra për celularë për Apple për më pak se një muaj, ndërsa po gëzon sukses në këtë lëmi.
Ajeti ishte vendosur në Kanada në vitin 2012, ndërsa ka mësuar gjuhën angleze për një vit, një gjuhë që flet tash lehtësisht.
“Ishte definitivisht një vit sfidues”, ka thënë Ajeti nga Ontario transmeton “The Guardian”. “Për fat të mirë, kisha një sistem të madh që më ndihmoi në shkollë. Ishte një periudhë adaptimi dhe një shok kulturor”.
Ajeti ka përfunduar shkollën e lartë në Charlottetown. Ajo po ashtu u mor me punë vullnetare, duke dhënë mësime për kompjuter për më të moshuarit.
Më pas bëri një vit pushim dhe në atë kohë mësoi programin në kompjuter për pak muaj. Ishte një nga bursistet e Western Union Global në vitin 2019. Së fundi, ka nisur të punojë si drejtoreshë kreative për UNICEF-in në Universitetin e Waterloos.
Përkundër gjithë kësaj Albiona dhe vëllai i saj Qëndrimi, kanë nisur të punojnë në lojëra për telefon celular. Qnëdrimi, një i diplomuar në dizajnim të video-lojërave dhe animacione në kolegjin Holland, është marrë me dizajnin vizual të lojërave.
Loja e fundit e tyre në “Apple Store” quhet “Crazy Tire”, një lojë ku synimi është të drejtosh një rrotë që rrotullohet nëpër platforma të ndryshme pa rënë dhe të marrësh sa më tepër monedha që është e mundur.
Albiona dhe Qëndrimi janë në proces të promovimit të lojës në platforma të ndryshme të rrjeteve sociale.
Tracy Campbell, që ia ka mësuar gjuhën angleze Albionas kur ajo së pari erdhi nga Kosova në vitin 2012, ka thënë se suksesi i saj nuk e befason.
“Ajo më ka lënë shumë përshtypje. Pasioni në sytë e saj vërehej nga kilometra larg. Jam shumë krenare me të dhe për lideren që është bërë. Duke e mësuar vet gjuhën programuese dhe duke lansuar lojëra për Applen është e jashtëzakonshme”, ka thënë Campbell.
Albiona është shumë modeste me arritjet e saj.
“Nuk besoj se është gjë e madhe”, thotë ajo për zhvillimin e video-lojërave.
Ajo është duke marrë mësime edhe në gjuhën frënge, pasi e sheh të rëndësishme të flasë dy gjuhët zyrtarë që janë në Kanada.
Albiona dhe Qëndrimi ende kanë synime që duan t’i arrijnë, duke ngritur studio të vet të krijimit të video-lojërave, ku mund të punojnë me njerëz dhe të zhvillojnë projekte që kanë ndikim të gjatë dhe pozitiv në shoqëri. / KultPlus.com
Organizata Botërore e Shëndetësisë, e pranoi se ekziston mundësia që coronavirusi të transmetohet përmes ajrit, pasi një grup shkencëtarësh nxitën organizatën që të azhurnonte udhëzimet për përhapjen e virusit.
“Ne e kemi pranuar këtë si mundësi, si një nga mënyrat e transmetimit të COVID-19”, tha Maria Van Kerkhove, nga OBSH.
Sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, OBSH deri më tani ka potencuar se coronavirusi përhapet kryesisht nga spërkalat e hundës apo gojës, të cilat pas dy metrave bien në tokë.
Mirëpo një letër drejtuar agjencisë me qendër në Gjenevë, përshkruan se spërkalat mund të qëndrojnë pezull në ajër dhe të infektojnë njerëzit që i thithin ato.
Sipas kësaj informate, shkencëtarët kërkuan nga OBSH t’i azhurojnë udhëzimet për përhapjen e virusit. / KultPlus.com
Emisari special për dialogun Kosovë-Serbi, Richard Grenell, ka përshëndetur prezantimin e Kodit të Ri Civili që u bë dje nga ministri i Drejtësisë Selim Selimi, kod i cili për herë të parë ka hapur rrugën për martesat mes gjinive të njëjta.
Grenell, në një postim në Twitter, ka falënderuar ministrin Selimi, që përmes këtij kodi ka bërë të mundur martesën mes gjinive të njëjta.
“Kosova legalizon martesën ndërmjet gjinive të njëjta. Faleminderit Selim Selimi”, ka shkruar Grenell.
Ndërsa Selimi e ka falënderuar ambasadorin Grenell për përkrahjen dhe i ka thënë se ky është hapi i parë drejt përfundimit të procedurave të Kodit Civil dhe ka paralajmëruar edhe hapa të tjerë, shkruan Reporteri.net.
Ministri Selimi dje në një konferencë për medie ka deklaruar se beson që Kodi Civil do të marrë përkrahjen nga Kuvendi i Kosovës, për çka kërkoi që sa më parë të procedohet në komisionet përkatëse.
Ai tha se ky Kod Civil do i përfshijë pesë libra që do rregullojnë disa çështje që kanë qenë të pazgjidhura për shumë vite në Kosovë. / KultPlus.com
Aktori hollivudian, Johnny Depp, ka treguar se ka provuar çdo drogë që ekziston qëkur ishte 14 vjeçar, se ka shkatërruar një dhomë hoteli në vitin 1995 në prezencë ish-të dashurës Kate Moss, si dhe për miqësitë me “djemtë e këqij të Hollywoodit”, Keith Richards e Marilyn Manson.
Rrëfimet e aktorit të filmit “Piratët e Karaibeve” erdhën pas pohimit se nuk ka ushtruar kurrë dhunë ndaj ish-gruas së tij Amber Heard. Mes të tjerave ai tha se kur ishte adoleshent ishte aq i varur nga drogat saqë njëherë piu tabletën e nënës së tij për nervat për t’u qetësuar, raporton TCH.
Ai tha se muzikanti i grupit “Rolling Stones”, Keith Richards, ishte një “mik dhe një ikonë” dhe se gjithashtu kishte miqësi me shkrimtarin e njohur amerikan, Hunter S Thompson dhe këngëtarin e rokut, Marilyn Manson, me të cilin pranoni se kishin marrë droga së bashku.
58-vjeçari tregoi sesi kishte shkatërruar një dhomë hoteli në Neë York në vitin 1995 para të dashurës së atëhershme, Kate Moss, duke shkaktuar 10.000 dollarë dëme.
“Gjithmonë kam qenë i interesuar te anti-kultura ashtu si shumë nga heronjtë e mi të letërsisë, si (Geoffrey) Chaucer që ishte i varur nga opiumi apo Thomas De Quincey”, ka thënë Depp kur është pyetur për drogat. /KultPlus.com
“10 vende përrallore për të cilat s’keni dëgjuar kurrë, në një shtet për të cilin mendoni rrallë” – kështu e ka titulluar shkrimin faqja e njohur turistike fodors.com, e cila më tej vazhdon:
“Nëse jeni duke kërkuar për foto mbresëlënëse dhe një ambient të mrekullueshëm, shikoni qytetet dhe fshatrat me pamje magjike të Shqipërisë.”
Fodors.com ka renditur disa nga vendet më të bukura të Shqipërisë që sipas saj ia vlen të vizitohen nga turistët e huaj. Sipas kësaj faqeje, këta janë disa nga qytetet dhe fshatrat më piktoreskë në Shqipëri.
Berati: Qyteti i një mbi një dritareve
Duke qëndruar në një mjedis të thyer malor, Berati ka fituar titullin “Qyteti i një mbi një dritareve” për numrin e madh të dritareve në kodrën e pjerrët përreth qytetit të vjetër. Në vitin 2008, qyteti është renditur si vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s për shtëpitë e stilit osman dhe atmosferën e përrallave. Tre lagjet e vjetra në Berat – Kalaja, Mangaleni dhe Gorica shfaqin banesa tradicionale me mure të bardha, çati me pllaka dhe rrugë me kalldrëm, që krijojnë një imazh ikonik të qytetit të njohur për pamjen e tij magjike. Berati ende ka shembuj të jashtëzakonshëm të arkitekturës së vjetër që shkojnë nga lagjet historike rrëzë malit deri në kështjellën në kodër.
Qyteti i Krujës: Kryeqyteti mesjetar i Skënderbeut
Kruja, një qytet shumë i vogël jo larg Tiranës, është vendlindja e heroit kombëtar Skënderbeut, mbi 500 vite më parë. Stendat e pazarit të vjetër janë të mbushura me vepra antike dhe artizanale, tradicionale të punuara me dorë, që drejtojnë rrugën e cila të çon deri në portat e kalasë. Në pjesën e vjetër të qytetit, shtëpitë qëndrojnë rrëzë një mali ku mbizotërojnë rrënojat e një kështjelle antike me pamje nga lugina. Merlika është një nga shtëpitë e vjetra në Krujë dhe ka ruajtur stilin e mrekullueshëm osman. Këtu mund të qëndroni në apartamente luksoze, të hani darkë duke parë zjarrin që digjet në një sobë mesjetare ose të admironi një muzg të paharrueshëm në tarracën e jashtme.
Gjirokastra: Qyteti i gurtë
Gjirokastra u shpall qytet muze në vitet ’60 dhe fitoi titullin “Qyteti i Gurtë” për qindra ndërtesa të ndërtuara me gurë. Ky qytet renditet gjithashtu si një vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s. Përveç një pazari shumë aktiv në stilin osman në qendër, ndodhen shtëpi me dy kate, me çati të bardha dhe ka një atmosferë të mrekullueshme. Dikush mund të endet në rrugët e pjerrëta të shtruara me gurë gëlqerorë me orë të tëra dhe të vizitojë disa shtëpi tradicionale.
Thethi: Udhëtimi si në përralla nëpër Alpet Shqiptare
Thethi është një fshat malor në kullotat e larta të Alpeve Shqiptare në veri të vendit. Fshati është i rrethuar nga një mjedis romantik, kreshta malesh të dhëmbëzuara, ujëvara dhe burime malore të pacënuara. Udhëtimi për të arritur këtu është mjaft aventuresk. Për të plotësuar këtë mjedis përrallor, akomodimi dhe ushqimi janë në dispozicion vetëm në shtëpi të ndërtuara me gur vendas, të drejtuara zakonisht nga familje të tilla si “Shpella Guesthouse”.
Valbona: Pushim në Alpet Shqiptare
Fshati i vogël i Valbonës është i vendosur në një peizazh të mrekullueshëm rrëzë maleve, në një kullotë të gjerë të rrethuar nga maja malesh. Është një nga vendbanimet më të largëta në vend dhe mund të mbërrini aty përmes luginës së Valbonës. Pavarësisht vendndodhjes së izoluar, ajo ruan një romancë të pakrahasueshme dhe një atmosferë unike dhe paqësore. Valbona lidhet me Thethin përmes një shtegu malor spektakolar.
Korça: Qyteti i serenatave
I njohur si “Qyteti i serenatave”, Korça ndodhet në pjesën juglindore të vendit, shumë afër liqenit të famshëm të Ohrit. Qendra e qytetit ka pësuar rinovim urban dhe tashmë është një vend i bukur për të shëtitur dhe admiruar trashëgiminë vendase, veçanërisht lagjen e vjetër me kafene tradicionale dhe restorante elegante. Gjithashtu, lagjet në qendër të qytetit kanë sheshe piktoreske, shtëpi të bardha dhe oborre komode.
Dhërmi: Fshati midis detit dhe maleve
Dhërmiu është i famshëm për plazhet dhe baret në bregdet. I mbizotëruar nga një manastir i vjetër magjik, fshati ka rrugë të ngushta gjarpërushe, të shtruara me kalldrëm dhe shtëpi të lara me të bardha, me oborre të vogla me hardhi. Dhërmiu është pa dyshim një nga fshatrat më të bukur shqiptarë, ku natyra dhe arkitektura lokale plotësojnë festivalet e plazheve dhe pushimet bregdetare.
Himarë: Fryma mesdhetare e qyteteve të vogla
Ndryshe nga riviera e qytetit, fshati kodrinor dhe kështjella nuk janë të mbushura me vizitorë. I ngritur mbi një shkëmb të pyllëzuar lart mbi bregdet, fshati i vjetër ka frymën mesdhetare të qyteteve të vogla të detit Jon, një kështjellë të rrënuar me pamje të mrekullueshme të detit dhe rrugicat tërheqëse të mbuluara nga lule rozë.
Vuno: Fshati tipik bregdetar
E vërteta është se është një fshat i lezetshëm, me rrugica të ngushta, pamje të detit dhe një vend intrigues për pikat më fotozhenike të rivierës. I ndërtuar në një shpat mali, ai ka një pamje unike me shtëpi të vogla majë kodrës.
Preza: Fshati në kala
Preza është një fshat i vogël në pjesën qendrore të Shqipërisë, shumë afër aeroportit të Tiranës. Aty ndodhet një kështjellë kodrinore me mure fortifikuese, një xhami antike dhe disa ndërtesa mesjetare. Aty ndodhet një restorant elegant me një tarracë me pamje panoramike. / Ndertiminfo/ KultPlus.com
