32 vjet më vonë, Murphy kthehet në “Coming 2 America”

Akeem dhe Semmi janë bashkuar përsëri pas më shumë se tri dekadash me “Coming 2 America”, vazhdimi i filmit origjinal dhe ylli Eddie Murphy mezi pret që fansat ta shohin.

“Mendoj se doli me të vërtetë mirë. Dhe jam thjesht i ngazëllyer që njerëzit do ta shikojnë atë. Nuk mendoj se ka pasur ndonjëherë një film me vazhdim, ku pjesa e dytë e filmit ka dalë 32 vjet më vonë”, ka thënë Murphy.

“Pra, ne bëmë diçka që nuk është bërë kurrë. Dhe unë jam i emocionuar që njerëzit do ta shikojnë”.

Vazhdimi i filmit “Coming 2 America” të vitit 1988 paraqet Akeem (Murphy) dhe Semmi (Hall) gjersa kthehen në Amerikë, pasi e kishin kuptuar se Murphyt i lindi një djalë, duke shpresuar ta kthente atë në kombin imagjinar afrikan Zamunda si trashëgimtar i ligjshëm i fronit. Shumica e anëtarëve origjinalë të ekipit u kthyen për pjesën e dytë, së bashku edhe me shumë fytyra të reja.

“Ka qenë koha e duhur pasi shumica e njerëzve janë akoma këtu dhe ne ishim në gjendje ta realizonim atë. Për James Ear Jones, na duhej të xhironim pjesët e tij veçmas – nuk mund të udhëtonte, kështu që kishim për t’i xhiruar pjesët e tij në New Jork”, ka thënë Murphy.

“Një nga shfaqjet e shkëlqyera në këtë film, mendoj se njerëzit do ta duan Wesley Snipes. Dhe nëse nuk gaboj, ishte folur se Wesley do të ishte në të parin. Kështu që më në fund e morëm të mrekullueshmin Wesley Snipes për ta bërë pjesë të këtij filmi”, ka shtuar Hall.

Murphy, një legjendë e gjallë, gjithashtu është një nga më të mirët e komedisë të të gjitha kohërave, pasi shumë njerëz nga industria e filmit ia kanë dhënë meritat se ka qenë frymëzim i karrierës së tyre.

“Është mirë, është bukur. Është bukur që komikët më të rinj ose komikët e brezit pas jush e vlerësojnë atë që keni bërë dhe frymëzoheni nga ajo. Kjo është një ndjenjë e mrekullueshme. Sidomos kur është dikush qesharak. Sidomos kur është dikush qesharak”, ka thënë Murphy.

“Coming 2 America” publikohet më 5 mars në Amazon Prime./ KultPlus.com

Holland testohet me rolin e ri në filmin “Cherry”

Miqtë dhe familja e Hollandit ishin në mëdyshje se pranimi i rolit në “Cherry” ishte i duhuri për aktorin 24-vjeçar, i cili ka ndërtuar një bazë globale duke luajtur një superhero klasik, atë të “Spidermanit”

Pasi filloi karrierën me dramën “The Impossible”, Tom Holland i ka kaluar pesë vjetët tij të fundit i njohur dhe i dashur për botën si “Spider-Man”.

Përderisa atë kohë të jetës së tij po ua kushtonte përshëndetjeve me adhuruesit si superheroi i tyre i preferuar, vëllezërit e famshëm regjisorë të Marvelit, Anthony dhe Joe Russo, e kishin pyetur Hollandin nëse ai do të luante në dramën e tyre të ardhshme “Cherry”, si një veteran i varur nga droga mjekësore nga Cleveland, Ohio. Filmi është bazuar në romanin gjysmautobiografik “Cherry” nga veterani i ushtrisë Nico Walker.

“Ngurrova dhe druhesha për ngarkesën e punës dhe për temën. Unë kurrë nuk kam bërë një film që trajton çështje reale, si epidemia opioide ose për ata që vuajnë nga PTSD-ja. Kështu që, vetëm isha pak i shqetësuar se nuk do të isha në gjendje ta sjell atë nivel të vërtetësisë që kërkon një film si ky”, ka shpjeguar Holland.

Por pas bisedave të gjata me vëllezërit Russo, Holland pranoi, duke u ndier i sigurt se mund ta pranonte këtë sfidë të re.

“Gjëja për të cilën jam më krenar është vetëm filmi. Është vetëm ajo që kemi arritur. Janë vendet ku kemi shkuar emocionalisht. Janë vendet ku kemi shkuar fizikisht. Është arti i të rrëfyerit, i cili mendoj se është bërë në një mënyrë vërtet të bukur e unike në këtë film”, ka thënë ai. Libri paraqet detaje të tmerrshme në lidhje me përvojat e ushtarit në Irak.

“Tom (Holland) u prek nga temat në libër. Ai foli me një veteriner, që vuan nga PTSD-ja, i cili i tha Tomit: ‘Ata na mësojnë se si të vrasim, por nuk na mësojnë si të kthehemi në shtëpi’. Dhe ky është një hendek kritik te kujdesi për veterinerët”, ka thënë Joe Russo, i cili e ka përshkruar krijimin e këtij filmi si diçka shumë të rëndësishme për të.

“Më e rëndësishmja, në fund të ditës, pavarësisht nëse bëhet fjalë për varësi nga opioidet ose veteranët me trauma, filmi po përpiqet të krijojë empati për të dy temat, sepse mendojmë se empatia tani është në mungesë dhe që njerëzit thjesht duhet të dëgjojnë pak më shumë dhe t’i bërtasin më pak njëri-tjetrit”, ka shtuar ai.

Miqtë dhe familja e Hollandit ishin në mëdyshje se pranimi i rolit në “Cherry” ishte i duhuri për aktorin 24 vjeçar, i cili ka ndërtuar një bazë globale duke luajtur një superhero klasik. “Mendoj se gjithmonë do të jetë e vështirë për prindërit e mi. Mendoj se ata gjithmonë do ta shohin djalin e tyre të vogël në rolin e heroit dhe do t’i shokojë pak. Por nuk e di. Deri më tani është mirë. Duket se të gjithëve po ju pëlqen me të vërtetë”, ka thënë ai. “Cherry” shfaqet më 26 shkurt në kinema të kufizuara dhe më 12 mars në Apple TV +./ KultPlus.com

‘Edhe një herë o veç edhe një herë, këngët që i këndoj të kam o kujt të ia dhuroj’(VIDEO)

Armend Rexhepagiqi njihet për muzikën e tij të veçantë, tekstin me mesazh të thellë dhe zërin e tij të fuqishëm, shkruan KultPlus.

Një ndër këngët e pavedekshme të tij është “Edhe një here”, e cila është një ‘lutje’ dashurie.

KultPlus ua sjell tekstin dhe këngn “Edhe një herë”:

Ka shumë ditë që pikëllimi më mban

Si një sëmundje e rëndë

Që bar nuk ka e s`më lë të jetoj

Ka shumë ditë që rrugët përherë na janë ndarë

E ditët e mia netë e mija kot unë i harxhoj

A ka në botë kudo arsye për këtë vuajtje

O më beso se faj nuk kam që forca po më lë

Se çdo ditë e re më tregon se ishte e kotë tërë kjo pritja ime dhe mundi im dhe endërrat për dashuri

Edhe një herë o veç edhe një herë

Këngët që i kujtoj të kam o kujt të ia dhuroj

Edhe një herë o veç edhe një herë

Gjakun o prap ta ndez

Veç një mengjes me ty ta pres

Edhe një herë o veç edhe një herë

Të të takoj e veç një çast

gëzimi ta jetoj me ty

Edhe përherë t’i mbylli sytë në këtë rrugë pa të vetmen dashuri

Edhe një herë o mos të vdes pa t’pa, pa t’pa edhe një herë

Vetem edhe një herë

Diçka e rëndë sikur hyri në mua

Më shtrëngon e po dhemb

Ma mori sigurinë nuk jam i njëjti ai njeri

Dhe çdo ditë e re më tregon se ishte e kotë tërë kjo pritja ime dhe mundi im dhe endërrat për dashurinë

Edhe një herë o veç edhe një herë

Të të takoj e veç nje çast

gëzimi ta jetoj me ty

Edhe përherë t’i mbylli sytë në këtë rrugë pa të vetmen dashuri

Edhe një herë o mos te vdes pa t’pa, pa t’pa edhe një herë

Vetëm edhe një herë… / KultPlus.com

Ahmeti falënderon Armend Rexhepagiqin: Na paska marrë malli me të pa në skenë

Teksa sonte po transmetohet ‘Edhe një herë’, koncerti që riktheu në skenë një nga këngëtarët që la gjurmë në muzikë, Armend Rexhepagiqin, kryetari i komunës së Prishtinës ka falënderuar atë për secilën këngë të bukur që mbanë në repertorin e tij, shkruan KultPlus.

Në një postim në Facebook, Shpend Ahmeti ka shkruar se ndonëse planet ishin që një koncert i tillë të mbahej me një publikë, sonte kemi mundësinë që ta shijojmë secili nga pak në shtëpitë tona.

Tutje ai ka shtuar se të gjithë i ka marrë malli që ta shohin dhe një herë në skenë, duke e falënderuar publikisht në emër të Prishtinës.

Më poshtë mund të lexoni statusin e tij:

Jam i lumtur që Armend Rexhepagiqi është artist i komunës tonë.  Edhe më i lumtur që ka pranuar që sontë të këndojë këngët e karrierës së gjatë krijuese.  E di që me Armendin kemi pas dëshirë që këtë koncert ta kemi me publikë dhe kështu ne ta nderojmë atë dhe ta falenderojmë për këngët e bukura.  Por, pandemia!

Megjithatë, ta shijojmë këtë koncert nga shtëpitë tona.   Live në Klan Kosova, mbështetur nga Komuna e Prishtinës.

Armend, na paska marr malli me të pa në skenë!  Falemnderit në emër të Prishtinës!/ KultPlus.com

Dukagjin Lipa i bënë thirrje Greqisë: Është koha ta ndjekni shembullin e Izraelit dhe ta njihni Kosovën

Nuk janë të rralla rastet kur dashura për atdheun, por edhe thirrjen për të drejtën bëhen nga ana e artistëve që tashmë njihen edhe jashtë atdheut. Kësisoj ka vepruar edhe Dukagjin Lipa i cili ka shkruar se dhe Greqia duhet të ndjekë shembullin e Izraelit dhe të njohë Kosovën, shkruan KultPlus.

Një gjë të tillë Lipa e ka bërë një postim në rrjetin social Twitter, ku ka shpërndarë një artikull ku dhe kërkohet që Greqia të njoh Kosovën.

“Është koha që Greqia të ndjekë shembullin e Izraelit dhe të njohë Kosovën”, ka shkruar Dukagjin Lipa./ KultPlus.com

https://twitter.com/dukagjinlipa/status/1366086059080220676

Vdes regjisori i njohur Kujtim Gjonaj

Është ndarë nga jeta skenaristi dhe regjisori i mirënjohur Kujtim Gjonaj. Ai u nda nga jeta sot në moshën 74 vjeçare.

Kujtim Gjonaj ka qenë skenarist, regjisor i filmave dokumentarë dhe vizatimorë, producent dhe botues. Ai ka lindur në 13 nëntor të vitit 1946 në qytetin e Tiranës.

Në vitin 1968 mbaroi studimet e larta në Universitetin e Tiranës Dega Gjuhë – Letërsi dhe po atë vit fillon punën si redaktor i skenarëve të filmave dokumentarë në Kinostudion “Shqipëria e Re”.

Në vitin 1974 kalon si regjisor në sektorin e filmave dokumentarë duke shkruar edhe shumë nga skenarët e këtyre filmave.

Veprimtaria e Kujtim Gjonajt

Në vitin 1982 do të nderohet me Çmimin e II-të në Konkursin Kombëtar Letraro – Artistik për Skenarin për skenarin e filmit “Kryengritjet e Mëdha”, në vitin 1986 filmi “Më e madhja dashuri” do të vlerësohej si filmi më i mirë i vitit, në 23 prill të vitit 1990 filmi “Kështjella e Këngëve” do të vlerësohej me Kupën e Festivalit në Festivalin e VIII-të të Filmit Dokumentar dhe Vizatimor Shqiptar, në vitin 1995 filmi “Shembja e idhujve” do të vlerësohej me Çmimin e I-rë në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit të shkurtër në Palermo (Palermo Film Festival), në vitin 1998 do të vlerësohej gjithashtu me Çmimin e I-rë në Konkursin e V-të Ndërkombëtar të Mesdheut të Filmit Dokumentar dhe Reportazhit (Premio Internazionale del Documentario e del Reportage Mediterraneo).

Në filmin artistik ai ka shkruar katër skenarë, përmendim këtu skenarin e filmit “Thirrja” që do të ishte dhe skenari i tij i parë në filmin artistik në vitin 1976, filmat “Ata ishin katër” dhe “Cirku në fshat” në vitin 1977, filmin “Këshilltarët” në vitin 1979. Pas viteve 90’ Kujtim Gjonaj ka qenë për një kohë Drejtor i Alba Filmit dhe më pas krijoi një shtëpi prodhuese filmike, “Bota Shqiptare”, ndërmjet të cilës vazhdon krijimtarinë e tij profesionale.9

Kjo shtëpi prodhuese është edhe një shtëpi botimi ma anë të së cilës botuesi Gjonaj prodhon biografitë e figurave të shquara të kombit si Ali Pasha Tepelenën, Faik Konica, Jeronim De Rada, Naim Frashëri, Nënë Tereza, Sulejman Pitarka (Artist i Popullit)), etj. Këto biografi i shërbejnë më pas si bazë për skenarët e filmave dokumentarë mbi këto figura. Me dokumentarin “Enciklopedi që ecën më këmbë”, Kujtim Gjonaj do të vlerësohej me Kupën e Festivalit në Festivalin e XII-të të Filmit Dokumentar Shqiptar të mbajtur në Tiranë në vitin 2006./ news24/KultPlus.com

Me zemër në qese najloni

Poezi nga Xhevdet Bajraj

Kur e përzunë me forcë nga atdheu

me zemër në qese najloni

arriti në dhé të huaj

(nëse ka dhé të huaj ndokund)

Ia filloi ditës së re

me dëshirën e vjetër

ta prekë jetën me dorë

Kur e zë gjumi

i kujtohen ditët

e dhunës

që ranë si gjethe

të pemës së jetës

që kurrë më

nuk u vesh me to./ KultPlus.com

Producentët e Drag Race po krijojnë një show të ngjajshëm me Eurovision

Nëse Drag Race UK, Drag Race i Kanadasë, Drag Race Thailand, Drag Race España dhe Drag Race Doën Under nuk ishin të mjaftueshme.

World of Wonder, kompania e prodhimit prapa RuPaul’s Drag Race, ka njoftuar se po punon në një konkurs të ri të drag queen.

Mbretëresha e Universit është planifikuar si një “konkurs këndimi si asnjë tjetër”, me Drag Queens nga e gjithë bota që garojnë për një çmim të madh.

Pa dyshim, e gjithë kjo tingëllon si një version i barabartë i Eurovision, duke premtuar “taka të lartë, oktavë të lartë, shumë make up” dhe “konkurrencë ” që “do të fryjë parukën tuaj”, thuhet në njoftim.

Së bashku me këtë lajm, Paramount + ka njoftuar se sezoni i ardhshëm gjashtë të Drag Race të RuPaul’s All Stars do të shfaqen në transmetues – megjithëse ende nuk është konfirmuar nëse do të transmetohet në VH1 si sezonin e kaluar./ KultPlus.com

Vajza që për 15 vjet nuk i ka prerë kurrë flokët

Jo domosdoshmërish i duhet të lëshojë flokët e saj jashtë kështjellës, që princi të mund të ngjitet, por sidoqoftë 31-vjeçarja nga Gjermania, Stefanie Classen, njihet si Rapunzel.

Flokët e Classen-it janë plot 175 centimetra të gjatë, saktësisht 7 centimetra më shumë se gjatësia e saj trupore.

Ajo e nisi këtë eksperiencë interesante kur ishte 16 vjeçe dhe prej 15 vitesh nuk i ka prerë kurrë flokët. Jo vetëm që Stefanie nuk ka në plan ta bëjë diçka të tillë, por madje ëndërron të arrijë gjatësinë 2 metra.

Nisur nga fakti se flokët i janë rritur në mënyrë të qëndrueshme, një centimetër në muaj, s’duket fort larg dita kur Rapunzeli të ketë realizuar ëndrrën e saj të çmendur./ KultPlus.com

Arkeologët zbulojnë karrocën e lashtë ceremoniale pranë Pompeit

Arkeologët kanë zbuluar një karrocë ceremoniale të antikitetit Romak, pak jashtë Pompeit.

Karroca me katër rrota e ruajtur pothuajse në mënyrë të përsosur e bërë prej hekuri, bronzi dhe kallaji u gjet pranë stallave të një vile antike në Civita Giuliana, rreth 700 metra në veri të mureve të Pompeit antik, shkruan Reuters.

Drejtori në largim i stilit arkeologjik Pompei, Massimo Osanna, tha se karroca është unike sepse është e para e këtij lloji sepse në të kaluarën ishin gjetur vetëm automjete të përdoruara për transport dhe punë.

Edhe Ministra e Kulturës e Italisë e quajti këtë zbulim unik, dhe të pa precedent.

“Pompei vazhdon të na mahnisë me zbulimet e saj dhe do ta bëjë këtë për shumë vite, me 20 hektarë akoma për t’u gërmuar,” tha ministri i kulturës Dario Franceschini.

Pompei i cili gjendet 23 km në juglindje të Napolit, ishte shtëpia e rreth 13 mijë njerëzve kur u shkatërrua nga një shpërthim vullkanik dhe deri më tani nga 66 hektarë sa ka ky qytet dy të tretat janë zbuluar.

Pompei është një nga atraksionet më të njohura të Italisë dhe një Trashëgimi Botërore e UNESCO-s./ KultPlus.com

‘Nuk dua të më adhurojnë për buzëqeshjen por të vlerësojnë drejtë cilësitë e mija dhe karakterin tim’

Anneliese Marie Frank lindi më 12 qershor 1929 në Frankfurt am Main dhe vdiq në fillim të muajit mars të vitit 1945 në KZ Bergen-Belsen.

Ishte me prejardhje gjermane-hebreje, që ishte fshehur me familjen e saj në Amsterdam, në kohën nacionaliste, por që nuk arriti t’i shpëtonte vdekjes para mbarimit të luftës.

Anne Frank u bë e njohur me ditarin e mbajtur gjatë periudhës së fshehjes.

KultPlus ju sjell një paragraf të shkëputur nga Ditari i Anne Frank.

“Dëshiroj që një herë, të paktën një natë, disa ditë, një javë, të jetoj në atë mënyrë, pa halle dhe e gëzuar, por ama në fund të kësaj jave, do të kisha falenderuar të parin njeri që do ta takoja dhe që do të më fliste seriozisht. Nuk dua admironjës, por shokë, nuk dua të më adhurojnë për buzëqeshjen ose për shakatë e mia, por të vlerësojnë drej cilësitë e mija dhe karakterin tim. E di mirë se kështu do të zvogëlohet shumë numri i njerëzve që më rrethojnë. Po s’ka gjë, më mjaftojnë vetëm pak njerëz, veçse njerëz të vërtetë, të drejtë!”/ KultPlus.com

Tradita e pazakontë e mikeshave të nuses arbëreshe

Një traditë e pazakontë zbatohej nga mikeshat e nuses arbëreshe para martese në Lungro, Kalabri.

Para se një vajzë arbëreshe të martohej, mikeshat e nuses së ardhshme duhet të lanin kokën me verë. Kjo traditë u dokumentua në gjysmën e dytë të shekullit XIX kur një studiues merr pjesë në një martesë në një vend arbëresh. Ai përshkruan në detaje të gjitha fazat e ceremonisë.

Tradita e cila i bëri më shumë përshtypje dhe e shkroi në shkrimimin e tij, ishte se miqtë e nuses së ardhshme lanin kokën me verë dhe pastaj vazhdojnë të stilojnë gërshetat me fjongo të bardhë.

Në këtë foto janë tri vajza nga Lungro të veshura me kostume tradicionale./ KultPlus.com

Romani ‘Zogjtë e qyqes’ i autorit Gani Mehmetaj shpallet fituesi i Çmimit Kadare

Romani “Zogjtë e qyqes” i autorit Gani Mehmetaj shpallet fituesi i Çmimit letrar “Kadare” 2021, ndërsa 5 finalistët e kësaj gare me dorëshkrime në prozë ishin autorët Behar Jacaj, Ballsor Hoxha, Arbër Ahmetaj dhe Marcel Hila.

Gazetar, publicist, shkrimtar, dramaturg dhe kineast, Gani Mehmetaj, (1955), ka lindur në Pejë, ndërsa është autor i një numri veprash.

“Zogjtë e qyqes” është rrëfim intrigues për njerëzit dhe kohën, për dashurinë dhe urrejtjen, për shpresat dhe zhgënjimin. Një kolon serb, ndërsa mund të jetë kolon i cilitdo komb, përmes situatave e veprimeve, dialogut e përsiatjeve, paraqet kronikën dyzetvjeçare të ngjarjeve, fatin e ardhacakëve dhe fatkeqësitë e vendësve. Galeria e personazheve është e gjerë, etnitë e ndryshme, si edhe shpërfaqja e tyre dinamike.

Romani “Zogjtë e qyqes” trajton me vlera të spikatura letrare artistike, urrejtjen në mes të serbëve e shqiptarëve, marrëdhëniet e tyre të ndërsjellta, dashurinë e pa realizuar që e intrigon lexuesin, ndërsa pasuron letrat shqipe.

Në edicionin e gjashtë të këtij konkursi, nismë e Institutit Pashko, morën pjesë me veprat e tyre në dorëshkrim në gjininë e prozës 30 autorë shqiptarë nga Shqipëria, Kosova dhe diaspora, duke shenjuar një produkt të lavdërueshëm në shkrimtarinë shqip. Juria e kryesuar nga shkrimtari Preç Zogaj, kishte në përbërje të saj profesorin e filozofisë Blerim Latifi, shkrimtarin Loer Kume, shkrimtarin Ermir Nika, si edhe studiuesen e letërsisë Genciana Abazi.

Kryetari i jurisë, shkrimtari Preç Zogaj bën me dije se “veprat e paraqitura pohojnë fort dhe bindshëm një numër përfaqësues shkrimtarësh shqiptarë përtej kufijve gjeografikë, të cilët gjakojnë letërsinë e mirë dhe premtojnë një nivel dinjitoz të letrave shqipe në hapësirën e përbotshme komunikuese të letërsisë.”

Me një traditë të konsoliduar tashmë me 5 autorë fitues që prej vitit 2015 kur nisi, Çmimi “Kadare” është një konkurs letrar që ka në fokus letërsinë shqipe dhe nxitjen e mbështetjen e autorëve shqiptarë. 

Romani “Zogjtë e qyqes” do të vijë së shpejti në duart e lexuesit nga shtëpia botuese UETPREES. Ndërsa për shkak të kushteve të pandemisë, ceremonia e dorëzimit të këtij Çmimi do të organizohet në një moment më të përshtatshëm ku të jetë e mundur prania e autorëve finalistë, disa prej të cilëve jetojnē jashtë Shqipërisë./shqiptarja/ KultPlus.com

Delja e egër që jeton prej vitesh e vetme

Një dele e egër, e cila prej vitesh jetonte e vetme, u shpëtua nga një grup i mbrojtjes së kafshëve në Australi, duke i hequr 35 kilogramë lesh që e mbulonte. Delja, e quajtura “Baarack”, u gjet nga një banor vendas në Lancefield, Victoria.

Veç peshës së lartë, leshi e pengonte atë të shikonte dhe të ecte normalisht. Vullnetarët e grupit “Edgar’s Mission” thonë se “Baarack” tani është duke u trajtuar me kafshët e tjera të shpëtuara./voa/ KultPlus.com

‘Në pellgun ku jetoj vdesin përditë, edhe të gjallët shëmbëllejnë të vdekunit’

Poezi nga Liridon Mulaj:

Unë jetoj në nji pellg!
Përballë vendrojes ku
përgjoj jetën qi rrjedh,
jeton nji vajzë veshun me të zeza.
E krrusun prej kryqit ,
e terun prej dhimbjes.
E përpos ketij dënimi,
ajo të kjesh e vjen e të nep dorën,
tuj zgat rrudhat anash gojës qi
kërcasin si dru i shkulun.
Bash njit meje do ruba të zeza
janë të mbledhuna nën nji kulm,
e nata e tyne e gjatë, asht e mbushun
me ofshama.
Dikush u ka vdekë , po se kush nuk dihet,
në pellgun ku jetoj vdesin përditë
edhe të gjallët shëmbëllejnë të vdekunit.
Dita jeme janë katër mure, njit nji pellgu,
qi vrojton frymët e ngrata të frymorëve,
e heq kaj copë mish prej vedi ,
sa herë dikush i falet dekës.
Shkul e ruej, shkul e ruej,
eshnat, nuk kanë ma mish as shpirt
e unë vazhdoj e ruej pellgun
njit nji muri të lagësht…  / KultPlus.com

‘Rreth e rreth Shkodrës jam sjellë lule m’lule tuj shetitë, ndër ma të bukurat ty të kam zgjedhë porsi hylli i bukurisë’ (VIDEO)


Këngët e vjetra janë ato të cilat sa herë i dëgjojmë ndjejmë një mallëngjim dhe na duket sikur po kthehemi në kohë, shkruan KultPlus.

E tillë është kënga shkodrane “Pranvera filloi me ardhë”, e cila na jep ndjesinë e çeljes së luleve, gëzimit shpirtëror dhe qetësisë së përgjithshme.

KultPlus ua sjell interpretimin nga Frederik Ndoci dhe tekstin e kësaj kënge:

Pranvera filloi me ardhë
Dhe bylbyli nisë me k’ndu’.

 Njajo dranofillja e bardhë
Del n’dritare me ndigju’.

Ref.:
Oooh shpirt sa të du’
Per mas teje kam maru
Oooh shpirt sa të du’
S’bashkut jetën me kalu’.
Rreth e rreth Shkodrës jam sjellë
Lule m’lule tuj shetitë
Ndër ma t’bukrat ty t’kam zgjedhë
Porsi hylli i bukurisë.
Ref.:
O shpirt…
Kanarinën e merr malli
S’mundet kujt me i diftu’
Se bylbyli asht i pari
Edhe unë i kam besu’.
Ref.:
O shpirt… / KultPlus.com

Hillary Clinton rizbulon veten si shkrimtare romanesh policeske

Një Sekretare Shteti e sapoemëruar, me detyrën për të rikthyer në fuqi udhëheqjen amerikane pas vitesh ndikimi të reduktuar jashtë vendit, vihet menjëherë në sprovë nga një valë sulmesh terroriste, që kërcënojnë të destabilizojnë rendin botëror: nëse tema duket e njohur, ka një arsye, sepse “Shteti i Terrorit”, triller i ri politik nga shkrimtarja kanadeze Louise Penny ka një bashkëautore të jashtëzakonshme, Hillary Clinton.

Në një shembull të pazakontë bashkëpunimi, romani do të botohet më 12 tetor nga “Simon dhe Schuster” dhe “St. Martin’s Press”, që janë shtëpitë përkatëse botuese të Clinton dhe Penny.

Të dyja grate, mike prej një kohe të gjatë, nuk e kanë fshehur kurrë admirimin e tyre të ndërsjellë.

Në kujtimet e saj, “Çfarë Ndodhi”, Hillary thotë se “u zhyt në misteret e Louise për të gjetur ngushëllim, pas humbjes ndaj Donald Trump në 2016″.

“Kur u sugjerua që të shkruanim një thriller politik së bashku, unë nuk ngurrova të them po”, tha nga ana e saj shkrimtarja kanadeze, që ka tashmë 16 romane nën emrin e saj.

Hillary do të shfrytëzojë dekada të vazhdueshme përvojë në politikë për t’i dhënë një realizëm narrativës.

Ashtu si bashkëshorti i saj Bill, edhe Hillary është një lexuese e zjarrtë e tregimeve policeske./ ata/ KultPlus.com

Rita Ora, e veçantë edhe për nga veshja

Këngëtarja e famshme shqiptare, Rita Ora ka mahniur artdashësit e saj me stilin e veshjes, shkruan KultPlus.

Nën kombinimin e të kaltrës, Ora është kujdesur që pantollonat e saj t’i ketë me pikturën e Van Goghut.

Në anën tjetër, ajo ka publikuar fotografi edhe me motrën e menaxheren e saj, Elena Ora.

Të dy motrat Ora shihen të kenë një pamje për mrekulli përgjatë qëndrimit në Australi.

Së fundmi, Ora ka qenë në karantinë, teksa tashmë e ka kaluar këtë fazë. / KultPlus.com

Alarm i kuq për planetin

Synimet Kombëtare të Klimës (NDC) nuk janë afër arritjes së asaj që përcaktohet nga Marrëveshja e Klimës në Paris, e cila parashikon ngadalësimin e ngrohjes globale sa më shumë që të jetë e mundur.

“Rezultatet e brendshme të Konventës së Kombeve të Bashkuara mbi Ndryshimin e Klimës janë një alarm i kuq për planetin tonë”, tha Sekretari i Përgjithshëm i KB Antonio Guterres.

Raporti adreson përpjekjet kombëtare për klimën e 75 vendeve që kanë paraqitur tashmë “caqet e tyre kombëtare të klimës”.

Larg qëllimit të planifikuar

Vendet e mbuluara nga raporti janë përgjegjëse për afërsisht 30 përqind të emetimeve globale të gazeve serrë.

“Planet e anëtarëve të Marrëveshjes së Parisit për Luftimin e Ndryshimit të Klimës na largojnë nga qëllimi që vendosëm me Marrëveshjen e Parisit”, tha Patricia Espinosa, Drejtor Ekzekutiv i KB për Ndryshimet Klimatike.

Përpjekjet e deritanishme të shteteve tregojnë se emetimi i gazrave të dëmshëm mund të ulet me vetëm një përqind, e cila është larg qëllimit për të arritur temperaturën për t’u rritur me një shkallë e gjysmë deri në vitin 2030, sipas marrëveshjes së International Paneli për Ndryshimet Klimatike. /express/ KultPlus.com

Londra kapërcen Nju Jorkun, më shumë milionerë sesa në metropolin amerikan

Pavarësisht nga pasojat e Brexit ose ato të COVID-19, Londra tani për tani duket se po qëndron e fortë për sa i përket përqendrimit të të pasurve dhe super të pasurve mes banorëve të saj.

Jo vetëm në nivelet shumë të larta të miliarderëve, por edhe midis niveleve mesatare, numri i tyre, sipas një sondazhi të fundit të raportuar nga “The Guardian”, tani është më i lartë se ai i Nju Jorkut.

Parakalimi i Big Apple është certifikuar nga një hulumtim i bërë nga shoqëria për konsulencën e pasurive të patundshme “Frank Knight”, që vlerëson se ka 875 000 milionerë (me pasuri, prona, me vlerë më shumë se një milion dollarë) që banojnë në kryeqytetin britanik, kundrejt 820 000 në metropolin amerikan.

“Për ironi të fatit, kostoja e lartë e strehimit në Londër, mesatarisht 514 000 stërlina, është nxitësi kryesor për klasifikimin e kaq shumë familjeve si të pasura”, tha Liam Bailey, menaxher i kërkimit global në “Frank Knight”.

Raporti për Pasuritë i “Frank Knight” tregon se pavarësisht shkatërrimit ekonomik të shkaktuar nga pandemia në miliona njerëz me të ardhura modeste, ata që ishin tashmë shumë të pasur qenë në gjendje të rrisnin pasurinë e tyre.

Studimi zbuloi se Londra kishte më shumë të ashtuquajtura shtëpi “premium” se çdo qytet në botë, me më shumë se 68 000 njësi me vlerë mbi dy milionë stërlina secila.

Londra është emëruar, gjithashtu, qyteti i zgjedhur për të pasurit për stilin e jetës, po sipas një sondazhi të “Frank Knight” për atë që të pasurit kërkojnë nga qytete të tilla, si restorantet me yje “Michelin”, shtëpi operash dhe teatro, universitete, pajisje sportive dhe argëtimi.

Kryeqyteti britanik thuhet edhe se ka përfituar nga një fluks i qytetarëve të pasur të Hong Kongut, shumë prej të cilëve kanë lënë ish-koloninë britanike mes shqetësimeve për shtypjen autoritare të Kinës./ata/ KultPlus.com

Pamje të rralla nga varrimi i 24 civilëve të vrarë në Likoshan e Çirez

Sot bëhen 23 vjet nga fillimi i luftës në Kosovë, e cila kishte nisur në fshatrat e Drenicës, Likoshan dhe Çirez, ku te vendi i quajtur “Te tre lisat” ishin zhvilluar luftimet mes Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe forcave kriminale serbe.

Në luftimet e zhvilluara kishin mbetur të vrarë disa policë serbë.

Si pasojë e kësaj, forcat e armikut kishin rrethuar të dy fshatrat, ku kishin ekzekutuar 24 civilë të pafajshëm në shenjë hakmarrjeje pas përleshjes me një njësit të UÇK-së te Lisi Gjashtënjak, shkruan magazina.al.

Në rrethimin e fshatrave, armiku kishte përdorur artileri të rëndë, duke përfshirë helikopterë dhe shumë mjete tjera të blinduara, përfshirë edhe tanke. Qysh në ditën e parë të luftimeve, armiku kishte kryer masakrat ndaj civilëve, vetëm në familjen Ahmeti kishte vrarë 11 persona.

Pamje nga varrimi i 24 të vrarëve mund të shihni në videon më poshtë:

https://video.gjirafa.com/10000000-849378045918016-4303848596350686682-n-mp4

L’éclair më 1912: Mitrovica në pushtetin e Isa Boletinit

Nga Aurenc Bebja

“L’Éclair” ka botuar, të premten e 6 shtatorit 1912, në faqen n°3, një shkrim në lidhje me lëvizjet e shqiptarëve të Kosovës dhe çlirimin e Mitrovicës nga Isa Boletini, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Zbatimi i reformave. – Mitrovica në pushtetin e Isa Boletinit 

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Konstandinopojë, 5 shtator. – Anarkia është e përgjithshme në Shqipëri. Qeveria nuk po përpiqet të rivendosë rendin. Shqetësimi i saj i vetëm është të bëjë që shqiptarët të vetëvendosin rregull (rend).

Për këtë, ajo urdhëroi zbatimin e menjëhershëm, në vilajetin e Kosovës, të reformave të akorduara për shqiptarët, përveç asaj në lidhje me shërbimin ushtarak rajonal.

Na thuhet nga Shkupi se Ibrahim Pasha ftoi udhëheqësit shqiptarë të Prishtinës që të vinin dhe të bisedonin me të.

Shefi Isa Boletini është tërësisht zot i Mitrovicës; ai komandon xhandarët dhe madje ka ngritur një gjykatë. / KultPlus.com

118 vite nga vdekja e rilindasit, Jeronim De Rada

Jeronim De Rada, një ndër figurat më të ndritura të botës arbëreshe, themeluesi i Rilindjes tonë Kombëtare, mësues, botues, folklorist, filolog dhe poet i shquar kishte vdekur më 28 shkurt të vitit 1903.

Ai kishte lindur më 29 dhjetor 1814 në komunën e Maqit, (Macchia) në Kozenca të Italisë.

De Rada që herët iu përkushtuar çështjes shqiptare.  Aktivitetet e tij publicistike, letrare dhe politike, ishin thelbësore jo vetëm për  ndërgjegjësimin rreth minoritetit Arbëresh në Itali, por edhe për vendosjen e themeleve të një letërsie kombëtare shqiptare.

Veprat e tij, në të cilat mbizotëron dashuria e zjarrtë për prejardhjen e tij, janë një dëshmi e mbijetesës së identitetit shqiptar, i vënë përballë sfidave të shumta gjatë historisë. Në tetor të 1934-s, me dëshirë të babait të tij, u regjistrua në Fakultetin e Drejtësisë së Napolit, por fokusi kryesor i tij mbeti mbledhja e materialeve folklorike dhe letërsia.

Pikërisht në Napoli, më 1836 nxori botimin e parë të poemës së tij më të njohur në shqip “Këngët e Milosaos”, me titullin Poezi shqiptare të shekullit XV. Vepra e tij e dytë, Këngë historike shqiptare të Serafina Topisë, grua e princit Nikollë Dukagjini, Napoli 1839 nuk u la të qarkullojë nga autoritetet burbone nën pretekstin se De Rada kishte lidhje me grupet komplotiste gjatë të ashtuquajturit ‘Risorgimento’ në Itali.

Në vitin e revolucioneve në Evropë, më 1848 De Rada themeloi gazetën “Shqiptari i Italisë” (L’Albanese d’Italia), ku u përfshinë artikuj në gjuhën shqipe. Kjo gazetë dygjuhëshe, me karakter ‘politik, moral e letrar’ e me një tirazh prej 3200 kopjesh, ishte i pari periodik në gjuhën shqipe i botuar ndokund. Më 1883 themeloi revistën mujore dygjuhëshe “Fiamri Arbërit”.

Ky periodik, i botuar në fillim në Macchia e më pas në Kozencë, zgjati deri në nëntor të vitit 1887 dhe me gjithë censurën turke e greke, lexohej gjerësisht edhe nga shqiptarët në Ballkan. Më 1892 De Rada u riemërua mësues i gjuhës dhe i letërsisë shqiptare në kolegjin e Shën Adrianit në Shën Mitër dhe më 1895 organizoi të parin kongres gjuhësor arbëresh në Koriliano Kalabro. / KultPlus.com

Historia 2000-vjeçare e ushqimit më të famshëm italian

Italia, vendi i famshëm i artit të Rilindjes, Romës së lashtë, monumenteve të mrekullueshme, kolosëve të mëdhenj të kulturës, por edhe i një ushqimi të famshëm, picës.

Ngjyra, shija e aroma e bëjnë picën një nga gatimet më të dashura në botë. Nëse mendohet se pica filloi të përhapej si një fenomen global në shekullin XX, në fakt, ajo e bëri udhëtimin e parë përtej oqeanit, e më larg, para 2000 vjetësh.

Image

Rreth historikut dhe zanafillës së saj, studiuesit mendojnë se koncepti i përafërt me picën ka qenë i njohur që në kohën e grekëve të lashtë, por në një formë më të thjeshtë të saj, të quajtur “pissa” ose “pita”, çka në fakt mendohet të ketë ekzistuar në të gjithë Mesdheun.

Pra, “pissa” antike ishte bukë, herë e skuqur dhe herë e pjekur, ndoshta edhe me erëza mbi të.

Ushqimi u shfaq më pas si “pizza” rreth vitit 997 p.e.r.

Një dokument i gjetur në veri të Napolit tregon ndodhinë interesante se si një qiramarrës, premtoi t’i paguante pronarit të shtëpisë qiranë përmes mishit të derrit dhe picës. Ndërsa në shekullin XVIII, pica nisi të përhapej masivisht si një “ushqim rruge” dhe vizitorët në qytet filluan të flisnin për të. Mes njerëzve të famshëm të kohës, shkrimtarë, sundimtarë, kishte nga ata që e urrenin këtë ushqim dhe të tjerë që e donin shumë.

Image

Mbreti Burbon i Napolit, Ferdinand, thuhet se kishte ndërtuar një furrë me tulla në rezidencën e tij dhe ndonëse konsiderohej si një ushqim i të varfërve, ai e preferonte shumë. Histori shumë e njohur është ajo e mbretëreshës të Italisë, Margarita, që kur vizitoi Napolin më 1889, kërkoi të provonte specialitetin vendas. Asaj i ofruan tri lloje të ndryshme picash, ndër to njëra me domate, mocarela dhe borzilok. Mbretëresha mendohet se zgjodhi këtë, pasi i kujtoi asaj flamurin e Italisë, lindi kështu pica Margerita. Megjithatë, ishin emigrantët më të varfër të Italisë që e popullarizuan atë në të gjithë botën. Në fillim të shekullit XIX, pas emigrimit masiv nga jugu i Italisë në Shtetet e Bashkuara, sigurisht që emigrantët morën edhe recetat e tyre me vete.

Image

Në thelb, një picë e vërtetë napolitane bëhet me përbërës të thjeshtë: ujë, miell, kripë dhe maja, pa yndyra të shtuara ose sheqerna. Duhet të lihet për të paktën 12 orë dhe të gatuhet në një furrë me dru për 60- 90 sekonda. Por, ndryshime në recetën e saj ka pasur gjithmonë, edhe brenda Italisë, ku për shembull në Romë baza e brumit është më e hollë se ajo e Napolit. E në botë, ajo e ka kapërcyer recetën e saj origjinale italiane me përshtatje të reja dhe të çuditshme, nga picat me patate të skuqura e deri tek ajo me ananas në Havai. / a2news/ KultPlus.com

Image