Kryeministri në detyrë Albin Kurti ka shkruar në rrjetin social Facebook se këngëtarja Violeta Rexhepagiqi ishte rebele e paqes, shkruan KultPlus.
Mes shumë reagimeve pas ikjes së këngëtares Rexhepagiqi, ka reaguar edhe Kurti përmes këtij postimi.
Postimi i plotë.
Në Nju Jork? Debbie Harry. Në Londër? Siouxsie Sioux. Në Paris? Guesch Patti. Në Berlin? Nena. Në Beograd? Zana Nimani. Në Prishtinë? Violeta Rexhepagiq. Sot u shua vajza jonë e valës së re muzikore nga vitet e ’80-ta. Violeta këngëtare ishte rebele e paqes. Violeta gazetare ishte reportere e luftës. E mirë dhe aq e dashur. U prehtë e qetë. /KultPlus.com
Ai ishte për një kohë të gjatë ylli më i njohur i kinematografisë. Çarli Çaplin, aktor dhe regjisor, skenarist dhe kompozitor. Rolet e tij si endacak janë të paharrueshme. Filmat e tij mahnisnin miliona spektatorë.
Charlie Chaplin ishte i dhënë pas grave dhe është martuar gjithsej katër herë. Në fotografi gruaja e dytë e tij Lita Grey Chaplin dhe dy fëmijët në vitin 1913. Yllin e ri të kinematografisë e tërhiqnin gjithmonë vajzat e reja. Kjo shpesh herë i ka krijuar telashe. Në SHBA dhe në atdheun e tij në Angli, apostujt e moralit e kanë kritikuar ashpër atë.
Vetëm në filmat e tij të vjetër Chaplin luante karaktere të pakëndshëm. Shumë shpejt ai iu përkushtua roleve, që karakterizuan më pas filmat e tij: ky ishte njeriu i thjeshtë, që mbrohet ndaj padrejtësive të jetës. Në veprat e më vonshme si „Kohët moderne“ (1936) ai ushtron edhe një kritikë të thellë shoqërore – njeriu në ingranazhet e industrializimit.
Një vepër mjeshtërore e Chaplin është filmi “Diktatori i madh” (1940). Përpjekjes, që konsiderohej thuajse e pamundur për të satirizuar Hitlerin dhe nazistët – Chaplin ia doli me sukses. Më vonë Chaplin është shprehur, se po të kishte pasur dijeninë për kampet e përqendrimit ai nuk do ta kishte xhiruar filmin. E pavarësisht kësaj “Diktatori i madh” edhe sot është një film që ia vlen të shihet. /KultPlus.com
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, nesër do të organizojë homazh ceremonial në nderim të këngëtares, kompozitores dhe gazetares, Violeta Rexhepagiqi e cila ka vdekur sot, shkruan KultPlus.com
Sot gjatë ditës një numër i madh i personaliteteve të fushës së artit dhe politikës kanë shprehur ngushëllimet e tyre.
Këtu keni njoftimin e plotë nga MKRS:
“Të nderuar,
Ju njoftojmë se nesër (17 prill 2020), ora 10:00, para objektit të Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit, në Sheshin “Nëna Terezë” në Prishtinë, për nder të këngëtares tonë Violeta Rexhepagiqi, do të vendoset fotografia e të ndjerës dhe do të lëshohen këngët e saj.
Për shkak të rrethanave të pandemisë, është paraparë që kësisoj të organizohet homazhi ceremonial për këngëtaren, kompozitore e gazetaren Violeta Rexhepagiqi, e cila kaloi në amshim.
Për herë të parë Kosova do të jetë pjesë e çmimit të BE-së pë letërsi, shkruan KultPlus.com
“Këtë vit Kosova është një nga 13 shtetet pjesëmarrëse (Belgjika, Bosnja dhe Hercegovina, Danimarka, Estonia, Gjermania, Kosova, Kroacia, Luksemburgu, Mali i Zi, Maqedonia, Norvegjia, Qiproja dhe Spanja)”, thuhet ndër të tjera në njoftim.
“KOSOVA PJESË E ÇMIMIT TË BE-së PËR LETËRSI
Këtë vit Kosova është një nga 13 shtetet pjesëmarrëse (Belgjika, Bosnja dhe Hercegovina, Danimarka, Estonia, Gjermania, Kosova, Kroacia, Luksemburgu, Mali i Zi, Maqedonia, Norvegjia, Qiproja dhe Spanja) për çmimin e Bashkimit Europian për letërsi, që synon afirmimin e kreativitetit dhe diversitetit gjuhësor e kulturor në letërsinë bashkëkohore të Europës.
Ky është edicioni i dymbëdhjetë i çmimit të BE-së për letërsi (EUPL) ku Kosova merr pjesë për herë të parë. Çmimin e bashkëfinancon programi i Komisionit Europian Europa Kreative që ka për qëllim të nxisë dialog ndërkulturor dhe promovim të arritjeve artistike në zhanrin e romanit. Në konzorcium të këtij çmimi marrin pjesë edhe Këshilli i shkrimtarëve europianë, Federata e botuesve europianë, si dhe Federata ndërkombëtare dhe europiane e librashitësve.
Në fazën e parë të kësaj gare, juritë kombëtare të shteteve pjesëmarrëse i kanë propozuar listat e ngushta të autorëve pjesëmarrës të cilat mund të gjenden në uebfaqen e EUPL-së : https://www.euprizeliterature.eu/news/eupl-2020-shortlist
Juria kosovare e përbërë nga Lindita Tahiri (kryetare), Osman Gashi, Festa Molliqaj dhe Lindita Rugova i kanë dhënë secili nga disa propozime, dhe pas shqyrtimit të kritereve të konkurrimit, në listën e ngushtë kanë mbetur këta autorë: Azem Deliu me romanin Shënimet e krimbit Smolinski, Majlinda Bregasi me romanin Gërsheti i prerë, dhe Shpëtim Selmani me romanin Libërthi i dashurisë. Listën e ka aprovuar Këshilli i EUPL-së, dhe kriteret për pjesëmarrje kanë qenë: autori të jetë në fillim të karrierës letrare dhe të ketë botuar minimum dy e maksimum katër libra, romani të jetë botuar 18 muaj para shpalljes të fituesit dhe të përfaqësojë vlera europiane, duke përjashtuar çfarëdo paragjykimi ndaj grupeve të caktura shoqërore, racizëm, seksizëm, pornografi, homofobi apo urrejtje.
Fituesi i çmimit nga lista e ngushtë do të shpallet në 19 maj, dhe EUPL do ta botojë antologjinë vjetore me fragmente nga romanet fituese të këtij çmimi, duke synuar një audiencë më të gjërë dhe qarkullim të teksteve në gjuhët europiane. Fituesit do të marrin shpërblimin prej 5.000€ dhe do të promovohen ndërkombëtarisht në panaire të librave”.
Disa njerëz vijnë në jetën tonë për të na mësuar që të mos jemi si ata. Sepse, siç tha Oscar Wilde, “disa njerëz sjellin lumturi kudo që të shkojnë; të tjerët vetëm kur largohen.” Sidoqoftë, edhe këta njerëz na mësojnë diçka, edhe nëse na bëjnë të vuajmë, sepse na japin mundësinë të menaxhojmë ndjenjat tona ndryshe nga ato.
Viktor Frankl shkroi se mund të nxjerrim mësime nga gjërat që na bëjnë të vuajmë. Megjithëse nganjëherë nuk mund të gjejmë kuptimin e marrëdhënieve të caktuara negative, ata, në realitet, na ofrojnë një vizion të botës që më parë ka qenë i panjohur.
Me fjalë të tjera, kjo do të thotë që përvoja të tilla na mësojnë se çfarë duam të vlerësojmë dhe çfarë na sjell në të vërtetë vuajtja. Ata na tregojnë se çfarë nuk duam të bëhemi.
Parimet tona janë forcuar falë përvojave të caktuara. Duke qenë dëshmitarë të padrejtësisë dhe duke ndjerë një shqetësim të madh për sjelljet që disa njerëz na rezervojnë, na ndihmon të reflektojmë mbi parimet tona dhe të forcojmë, në këtë mënyrë, bindjet tona për atë që është e mirë dhe çka është e keqe.
Ka njerëz që, në fund, tregojnë veten për atë që vërtet janë, kur nuk kanë nevojë për ne dhe nuk e fshehin atë.
Kur kjo ndodh, dhimbja na lejon të shqyrtojmë prioritetet tona dhe sjelljen tonë ndaj të tjerëve. Për këtë arsye, nganjëherë, duke kaluar një kohë të keqe na bën njerëz më të mirë.
Kjo na ndihmon të vlerësojmë ndjenjat e tjera dhe favorizon rritjen tonë. E gjithë kjo kërkon një punë të madhe të brendshme, për të na mundësuar për të ecur përpara dhe për të mos grumbulluar sëmundje, ndjenja të fajit apo pakënaqësi.
Largimi nga njerëzit që krijojnë probleme është diçka shumë e mirë për shëndetin dhe shpirtin tonë. Kur na duhet të largohemi nga njerëzit që na lëndojnë, është mirë të luani me avantazhin e përparimit. Pra, përfitoni nga fakti se reagimet dhe synimet e tyre janë gjithnjë e më të parashikueshme. Kjo na lejon të lidhemi me të tjerët në një mënyrë të ndryshme, pasi ne mund të menaxhojmë më mirë mjedisin rrethues.
Në këtë kuptim, ne nuk duhet t’i japin aq shumë rëndësi se çfarë këta njerëz bëjnë, por të përqendrojmë vëmendjen tonë në mësimet që mund të nxjerrim nga ajo përvojë.
Jeta është shumë e shkurtër për ta jetuar atë të pikëlluar nga ajo që njerëzit rreth nesh bëjnë apo nuk bëjnë. Për këtë arsye, vendimi më i mirë që mund të bëjmë është të largohemi nga gjithçka që është negative dhe të afrohemi me atë që na bën të ndihemi mirë./filozofia.al/ KultPlus.com
Gruaja që zbuloi koronavirusin e parë njerëzor ishte vajza e një shoferi autobusi skocez, e cila la shkollën në moshën 16-vjeçe.
BBC shkruan se ajo quhet June Almeida e cila vazhdoi të bëhej një pioniere e imazheve të viruseve, puna e të cilës është rikthyer përsëri në fokus gjatë kësaj pandemie aktuale.
Covid-19 është një sëmundje e re por ajo është shkaktuar nga një coronavirus i tipit i identifikuar së pari nga Dr. Almeida në vitin 1964 në laboratorin e saj në Spitalin St. Thomas në Londër.
Sipas BBC, virologia lindi në June Hart në vitin 1930 dhe u rrit në një banesë pranë parkut Alexandra në veri-lindje të Glasgow.
Ajo la shkollën me pak arsim zyrtar, por mori një punë si teknike laboratori në histopatologji në Glasgow Royal Infirmary.
Më vonë ajo u transferua në Londër për të vazhduar më tej karrierën e saj dhe në vitin 1954 u martua me Enriques Almeida, një artist venezuelas.
Çifti dhe vajza e tyre e re u transferuan në Toronto në Kanada dhe, sipas shkrimtarit mjekësor George Winter, ishte Instituti i Kancerit në Ontario që Dr Almeida zhvilloi aftësitë e saj të shkëlqyera me një mikroskop elektronik.
Ajo filloi një metodë e cila vizualizoi më mirë viruset duke përdorur antitrupa për t’i grumbulluar ata.
Z. Winter i tha Drivetime në BBC Radio Skoci se talentet e saj u njohën në Mbretërinë e Bashkuar dhe ajo ishte joshur përsëri në vitin 1964 për të punuar në Shkollën Mjekësore Spitalore St. Thomas në Londër, të njëjtin spital që trajtoi kryeministrin Boris Johnson kur vuante nga Covid-19.
Pas kthimit të saj, ajo filloi të bashkëpunonte me Dr. David Tyrrell, i cili po drejtonte kërkimet në njësinë e zakonshme për ftohjet në Salisbury në Wiltshire.
Winter thotë se Dr. Tyrrell kishte studiuar “larjet e hundës” nga vullnetarët dhe ekipi i tij kishte zbuluar se ata ishin në gjendje të rritnin disa viruse të zakonshëm të shoqëruara nga të ftohtit, por jo të gjithë.
Një mostër në veçanti, që cili u bë e njohur si B814, ishte nga “larja e hundës” e një nxënësi në një shkollë me konvikt në Surrey, në vitin 1960.
Ata zbuluan se ata ishin në gjendje të transmetonin simptoma të zakonshme të ftohjes tek vullnetarët, por ata nuk ishin në gjendje ta rritnin atë në kulturën rutinore të qelizave.
Sidoqoftë, studimet vullnetare demonstruan rritjen e saj në kulturat e organeve dhe Dr. Tyrrell pyeti veten nëse mund të shihej nga një mikroskop elektronik.
Ata dërguan mostra te June Almeida e cila pa grimcat e virusit në ekzemplarë, të cilat ajo i përshkroi si viruse të gripit, por jo saktësisht të njëjta.
Ajo e identifikoi atë që u bë i njohur si coronavirusi i parë njerëzor.
Coronaviruset janë një grup i viruseve që kanë një pamje si kurorë (korona) kur shikohen nën mikroskop.
Winter thotë se Dr Almeida në të vërtetë kishte parë grimca si kjo më parë ndërsa hetonte hepatitin e miut dhe bronkitin infektiv të pulave.
Sidoqoftë, ai thotë se letra e saj për një revistë të rishikuar nga shkencëtarët tjerë u refuzua “sepse gjykuesit thanë se imazhet që ajo prodhoi ishin thjesht fotografi të këqija të grimcave të virusit të gripit”.
Zbulimi i ri nga B814 u shkrua në Gazetën Mjekësore Britanike në vitin 1965 dhe fotografitë e para të asaj që ajo kishte parë u botuan në Journal of General Virology dy vjet më vonë.
Sipas Winter, ishte Dr. Tyrrell dhe Dr. Almeida, së bashku me profesor Tony Waterson, njeriu përgjegjës në St. Thomas, të cilët e quajtën atë coronavirus për shkak të kurorës që e rrethon atë në imazhin viral, transmeton Panorama shkrimin.
Dr. Almeida më vonë punoi në Shkollën Mjekësore Postdiplomike në Londër, ku asaj iu dha një doktoratë.
Ajo e mbaroi karrierën në Institutin Wellcome, ku u emërua në disa patenta në fushën e imazheve të virusit.
Pas largimit nga Wellcome, Dr. Almeida u bë një mësuese e joga-s, por u kthye përsëri në virologji në një rol këshillues në fund të viteve 1980, kur ajo ndihmoi për të bërë fotografi të reja të virusit HIV.
June Almeida vdiq në vitin 2007, në moshën 77 vjeçe.
Tani 13 vjet pas vdekjes së saj, ajo më në fund po merr “njohjen që meriton” si një pioniere, puna e së cilës përshpejtoi të kuptuarit e virusit që aktualisht po përhapet në të gjithë botën. / KultPlus.com
Të dëgjosh fjalën shqipe “lumturi” nëpër brigjet e bukura të Sicilisë është ndjenjë e rrallë dhe e veçantë. Por, të dëgjosh këngë bashkëkohore nga një komunitet mesjetar paraqet majën e gëzimit dhe qejfit.
Bendi me të rinj arbëreshë, The DAGGS nga Hora e Arbëreshëve (Piana degli Albanesi) e ofron këtë dëfrim shpirtëror me një aftësi spektakolare përmes këngëve të tyre të kënduara në arbërisht, shqipen e paraardhësve tanë.
Bashkëdyzimi i vargjeve të poetit arbëresh Paskal Renda (1955-2014) dhe i mjeshtërisë muzikore të The DAGGS çon në krijimin e një melodie mbresëlënëse siç përjetohet përmes këngës Lumturi. Kjo këngë përbën edhe videoklipin e parë të grupit arbëresh, i frymëzuar nga një udhëtim nostalgjik e përplot mall nëpër fshatrat arbëreshë të Kalabrisë dhe do lansohet me 11 maj 2020.
Lumturi është kënga e parë që do lansohet nga albumi i tyre i parë. Përderisa bendi pret me padurim të ndajë albumin e tyre me audiencë të gjerë, lansimi i tij është shtyer për shkak të koronavirusit.
Nuk mjafton vetëm të lexohet për këtë krijimtari të bukur, ajo duhet të dëgjohet patjetër.
BIO – THE DAGGS
“The Daggs” është një grup të rinjësh nga Hora e Arbëreshëve, qytezë siciliane e themeluar nga mërgimtarë shqiptarë para pesë shekujsh, në të cilën ende sot është e gjallë gjuha, kultura dhe identiteti arbëresh.
Shkruajnë kështu në gjuhën e stërgjyshërve dhe e përditshmërisë: arbërisht.
Këngët e tyre janë një nevojë shprehëse. Tregojnë dashuri për rrënjët dhe një identitet gjithmonë në udhëtim, ndër ethnos dhe stil bashkëkohor.
Ata kanë marrë pjesë në Suns Europe (Festivali Evropian i Këngës në Gjuhë Pakicash, Cagliari, 2015) dhe kanë fituar OPP! Festival-in (Favara, 2017). Kanë patur edhe ekpserienca në televizionet shqiptarë (Top Channel, TvKlan, TVSH; Digitalb) dhe italianë (Rai). Në janar 2018 kanë luar një koncert për Presidentin e Republikës së Shqipërisë, në Pallatin e Brigadave (Tiranë).
Bota po përballet me një pandemi të paparë nga një virus i padukshëm që ka mbyllur globin. Ende nuk kemi ilaç për shërim as vaksinë për parandalim. Prandaj, sot, 2.3 miliardë njerëz në botë janë mbyllur në shtëpi. Janë mbyllur, sepse ky virus nuk njeh kufij as superfuqi, nuk njeh Kryetarë as Kryministra, nuk njeh ligje as Kushtetutë.
Jemi mbyllur sot edhe ne në Kosovë, sepse nuk duam që nesër mjeku juaj të vendos kush do të futet në respirator e kush do të vdesë në korridor.
Është vështirë të qëndrosh mbyllur mes 4 muresh të shtëpisë me fëmijë që duan bukë në sofër, me të moshuar, të sëmurë kronikë e persona me aftësi të kufizuara që kërkojnë kujdes.
Mbase ke humbur pasurinë, punën, të nesërmen. Tashmë i ke bërë llogaritë dhe ke nxjerrë një numër. Por, jeta jote e as e më të dashurve tuaj nuk matet me numër. Nuk ka çmim. Pasurinë mund ta kthesh, por jetën e më të dashurve tuaj – JO.
Mos harroni se vdekja nga kjo murtajë moderne tashmë ka trokitur në 9 shtëpi në Kosovë duke marrë jetë prindërish, gjyshërish e nënash. Askush nuk e din se cila do të jetë shtëpia e 10, 20 apo 30.
Por, edhe në këtë kohë të vështirë, ajo që mposht çdo sfidë është shenjtëria e dashurisë së familjes, e cila është fuqizuar në këtë kohë pandemie. Ajo është 100 herë më e fuqishme se çdo virus. Kemi qenë dhe mbetemi bashkë edhe kur na keni duartrokitur nga ballkoni, edhe kur na keni sharë nga salloni.
Unë, bashkë me të gjithë kolegët e mi në të gjitha nivelet e kujdesit shëndetësor nuk do t’ju lëmë kurrë vetëm! Në asnjë rrethanë e me asnjë çmim. Shëndeti juaj dhe i familjeve tuaja do të jetë ideali ynë deri në orët e fundit të këtij rrugëtimi të vështirë e të gjatë.
Tani më shumë se kurrë kemi nevojë të qëndrojmë bashkë!
Këto kufizime që kemi ndërmarrë ja vlejnë-sepse shpëtojnë jetë!
Kjo jetë e shpëtuar mund të jetë jeta jote ose familjarit tënd!
Koronavirusi do të ndikojë në humbjen e mijërave personave, por edhe në ndryshimin e mënyrës sonë të jetesës.
Ja disa nga mënyrat se si do të ndryshojë bota pas COVID-19:
Shoqëria
Duket si një epokë më parë tani, por ishite vetëm pesë muaj më parë kur njerëzit po grindeshin nëse Britania e Madhe duhet të largohej nga BE. Shoqëria dukej më e përçarë se kurrë.
Dhe pastaj erdhi kriza më e madhe për të paktën një gjeneratë dhe potencialisht që nga lufta, pasi njerëzit u detyruan të izolohen ose të përballen me rrezikun e vdekjes, sëmundjen e rëndë ose të paktën ngjitjen e saj tek dikush tjetër që mund të sëmuret seriozisht.
Ndërkohë, marrëdhënia jonë me shtetin ka ndryshuar plotësisht, me miliona mbështeten tek qeveria se ajo do të paguajë pagat e tyre, diçka që nuk është bërë kurrë më parë. Disa besojnë se do të vazhdojë të ketë ndryshime të thella.
Puna
Ekspertët kanë frikë se kjo do të çojë në mijëra nëse jo qindra mijëra humbje pune. Të tjerët mund të zbulojnë se ata janë të fuqizuar nga kriza.
Me miliona fëmijë janë të detyruar të qëndrojnë në shtëpi, shumë njerëz janë të detyruar të hartojnë mënyra të reja për të siguruar të ardhura ndërsa kujdesen për të rinjtë.
Teknologjia
Asnjëherë në historinë e internetit nuk ka pasur një ndryshim kaq të papritur në mënyrën se si ne përdorim teknologjinë dhe internetin.
Në pamundësi për të takuar njerëz ballë për ballë, bota papritmas është zhvendosur nga kontakti i drejtpërdrejtë në takime virtuale. Njerëzit po përdorin versionet e konferencës video në një mënyrë dhe në një masë që ata kurrë më parë nuk kanë bërë.
Koha e lirë
Asnjëherë më parë, britanikët nuk i kanë vlerësuar parqet e tyre aq sa tani kur ata përballen me pamundësinë për t’iu qasur atyre.
Kjo ka bërë që miliona njerëz të dalin jashtë dhe të vrapojnë, të ecin apo thjesht të bëjnë ushtrime jashtë shtëpive të tyre për shkak të monotonisë. Në të njëjtën kohë, parqet janë mbyllur për publikun, plazhet janë bërë hapësira të ndaluara dhe britanikëve u është thënë që të mos dalin në parqe.
Konsumi
Nëpër supermarkete ka pasur shitje të jashtëzakonshme gjatë periudhës së izolimit, por gjërat nuk duken mirë për të ardhmen.
Tashmë ka filluar gjithashtu që të përdoret shume dhe metoda “me porosi”, për blerjen dhe kjo mund ta ndryshojë shumë mënyrën e konsumimit dhe blerjeve dhe pasi periudha e izolimit të mbarojë. Njerëzit mund të preferojnë më shumë këtë opsion. / SkyNews / KultPlus.com
Ka vdekur sot, kompozitorja, këngëtarja dhe gazetarja e njohur Violeta Rexhepagiqi, shkruan KultPlus.
Violeta do të mbahet mend për kontributin e madh që e ka dhënë në fushën e gazetarisë dhe informimit tek populli shqiptar për ngjarjet dhe torturat e burgosjet që ndodhnin në Kosovën e para luftës.
Ika e saj fizike la të pikëlluar familjarët, miqtë e njerëzit që e njohën nga afër.
Ministrja e Kulturës,Vlora Dumoshi, ka reaguar për vdekjen e hershme të Violetes duke e cilësuar si një humbje të madhe për artin dhe kulturës e vendit tonë.
KultPlus ju sjell postimin e plotë të ministres Dumoshi:
E nderuara familja Rexhepagiqi,
Me dhimbje e pikëllim të thellë mora lajmin e trishtë për ikjen e hershme të më të dashurës tuaj, e kompozitores, këngëtares e gazetares tonë të njohur, Violeta Rexhepagiqi. Ndarja nga jeta e Violetës është humbje e madhe për ju, por është edhe humbje e madhe për artin dhe kulturën e vendit tonë, të cilës ajo në periudhat më të vështira i dha shumë.
Violeta nuk ishte artiste e zakonshme. Të jashtëzakonshme e bënte përpjekja e saj për të thyer tabutë duke sjellë modernitetin në formën më të mirë të tij, në artin e kulturën tonë. Në kohët më të vështira, me muzikalitetin dhe elegancën e saj skenike Violeta, la gjurmën e pashlyeshme në artin kosovar.
Violeta do të mbahet gjatë në mend krahas kontributit të madh në fushën muzikore edhe për kontributin e çmuar që ka dhënë për fushën e gazetarisë e informimit, në kohën kur Kosova e paraluftës përballej me tortura e burgosje. Violeta Rexhepagiqi ishte udhërrëfyese për artistët e rinj dhe si e tillë do të mbahet mend gjithmonë.
Jemi me fat që e patëm e që e njohëm. Me respekt, Vlora Dumoshi Ministre e Kulturës, Rinisë dhe Sportit. / KultPlus.com
Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, duke folur në Parlamentin Evropian, iu drejtua në mënyrë të veçantë Italisë, transmeton KultPlus.
Ajo kërkoi falje për sjelljen e BE në kohën kur shteti italian kishte më shumë nevojë për ndihmë.
“Është e vërtetë që shumë munguan kur Italia kishin nevojë për ndihmë në fillim të kësaj pandemie. Dhe është e vërtetë, BE tani duhet t’i kërkojë falje Italisë. Por faljet zbatohen vetëm nëse ndryshoni sjelljen tuaj. U desh shumë kohë që të gjithë të kuptojnë se ne duhet të mbrojmë njëri-tjetrin. E vërteta është kjo: tani Bashkimi Evropian është e pranishme për të ndihmuar më nevojtarët.”
Reagimi i von der Leyen erdhi pasi BE u kritikua shumë për qëndrimin që mbajti karshi Italisë. Madje, kryeministri Conte kërcënoi edhe me daljen nga unioni. / KultPlus.com
Jetoi para kohës. Dhe si të gjithë ata që jetuan para kohës, nga zhgënjimi, përfunduan të fundosur në dhimbje. Fatkeqësisht, arti është si komunizmi, i vret idhtarët e vet më të devotshëm.
Fatkeqësisht, sikur Violeta, do të përfundojnë dhe do të largohen, artistët. Artistët karakterizohen për ndjeshmërinë e lartë që kanë, dhe kjo nuk i lejon të lëndojnë askë, përpos vetes. Janë shumë krenarë për të kërkuar ndihmë. Krenaria është mallkim.
Të jetuarit para kohe, artistët e vecantë dhe të suksesshëm i bënë të paragjykohen. Paragjykimi i (vet)izolon artistët. Artisti futet në (vet)izolim, sepse nuk mund të përballet me dhimbjet që i ja shkakton realiteti.
Violeta, sado rebele që dukej, ishte e ndjeshme. Artisti, largohet nga realiteti, duke mos dashur që ta amnistojë atë. Në përballje me rrethanat, në pamundësi për t’i rezistuar trishtimit, ajo u lëndua. Dhe vazhdoi të rronte e lënduar. Arriti të krijonte atë që gjithë njerëzit e ditur dhe rebel e kanë përjetuar, (vet)izolimin e detyruar, nga njerëzimi.
Mënyrën e jetesës që zgjodhi, ishte domosdo, ishte mundësia e vetme që besoi se do t’ja shuante dhimbjet, që të lirohej nga përditshmëria që vret. Nuk mund ta përballonte poshtërimin ndryshe. Ajo jetoi duke u shtirur, e rrethuar nga mediokritetet. Ajo, sikur të gjithë ne, nuk e jetonte jetën, e shtyente jetën.
Violeta ishte e pamëshirshme dhe nuk bënte kompromis me të vërtetën. Në kombinim me guximin dhe dijen, një kombinim i frikshëm për kohën dhe gjininë, krijoi art dhe e dokumentoi të vërtetën tonë, atë që s’jemi. U paragjykua, u gjykua dhe u dënua, njëkohësisht.
Kur këndonte, e gjykonim. Kur shkruante për të vërtetën tonë, e gjykonim. Kur shfaqej, e gjykonim. Kur u tërhoq, nga pamundësia, e gjykonim. Shpresoj tani ta lëmë të qetë. Tani do ta lëmë të qetë, me siguri. Ne të lartësojmë vetëm kur e kuptojmë se vuan nga sëmundje e pashërueshme dhe të duam vetëm kur kuptojmë se vdes. Violeta, tashmë ka vdekur. Na lejohet ta duam. Të qoftë dheu i lehtë! / KultPlus.com
Autor i dhjetëra romaneve, librave të udhëtimit, eseve, skenareve, të njohura për publikun e gjerë për “Historia e një pulëbardhë dhe macja që e mësoi atë të fluturonte”, Sepulveda lindi në Ovalle, Kili, në 1949.
Ai u largua nga vendi i tij pasi u burgos nga regjimi i Augusto Pinochet. Ai fitoi Jmimin Juan Tigre në vitin 1989 me romanin e tij “Plaku që lexoi romane dashurie” dhe Prmimin Primavera de Novela në 2009 me “Hijen e asaj që ishim”. / KultPlus.com
Sot kur shumë artistë publikojnë këngë komerciale, një artist i ri ka vendosur të vijë ndryshe, me një këngë shumë të veçantë tekstin e secilës e ka shkruar vetë me shumë përkushtim, shkruan KultPlus.
Artisti i ri Adnan Kryeziu ka publikuar këngën e tij të parë me videoklip të titulluar “Breakthrough”.
Adnani ka treguar për KultPlus që përmes kësaj këngë shpreh se realiteti është i bukur, por njeriu është duke krijuar bindje që është i vështirë.
“Me këngën “Breakthrough” shprehi se sa është realiteti i bukur dhe se sa shumë jemi duke e krijuar një perspektivë/bindje që është vështirë. Me vargun “and im a mr know it all heaven calls : get yourself right get yourself right now”, më bën të kujtojë që secili nga ne e ka zgjedhjen se çka do bëjë me jetën e tij. Sipas meje të gjithë vazhdojmë ta heqim këtë peshë të shtuar e të krijuar nga opinionet/mendimet e të tjerëve saqë ndikojnë në veprimet personale”, thotë Kryeziu për KultPlus.
Ai thotë gjithashtu se “PO, ndoshta injoranca është lumturi dhe më parë do rri në humnerë sesa të jem i vetëdijshëm se çka kam mujt me qenë.”
KultPlus ju sjell këngën dhe videoklipi i cili është realizuar nga Lum Radoniqi. / KultPlus.com
Sot duke filluar nga ora 18:00, Shpat Deda vjen me një koncert nga shtëpia, përmes të cilit bëhet thirrje kundër lajmeve të rreme dhe gjuhës së urrejtjes, shkruan KultPlus.
Ngjarja do të përfshijë edhe mesazhe nga Koordinatorja pë zhvillim e OKB-së znj. Ulrika Richardson dhe Ministrja e MKRS znj. Vlora Dumoshi.
Vlen të ceket që Shpat Deda është njëri nga artistët i cili këto ditë ka argëtuar mjaft shumë fansat e tij në karantinë, duke publikuar herë pas here këngë të ndryshme të interpretuara nga vetë ai. / KultPlus.com
Shfaqja ‘Pushimi i Kalorësve’, me koreografi nga Natalia Osipova nga Baleti Kombëtar i Kosovës, vjen sontë në transmetim online, në ora 19:00.
Ngjarja e kësaj shfaqjeje zë vend në një fshat të vogël austriak, ku dy shoqe ishin të dashuruara me një kalorës të pashëm, i cili herë pëlqen njërën dhe herë tjetrën. Dy shoqe të cilat luftuan pothuajse gjatë gjithë kohës me njëra tjetrën për të fituar dashurinë e kalorësit.
Kalorësi arrestohet dhe në ndërkohë të gjithë kalorësit tjerë kërkojnë dashurinë e njërës nga dy shoqet që dashuronin atë, nuk shkon gjatë dhe ai martohet më në fund me atë tek e cila qysh në fillim vërehej se e dashuronte pak më shumë.
‘Pushimi i kalorësve’ si një balet klasik i zhanrit të komedisë, shpalos para publikut luftë e dashuri, intriga e lajka, e që në fund të gjitha përfundonin me të qeshura e zbavitje.
‘Pushimi i Kalorësve’ është një shfaqje që të mban në emocion gjatë gjithë kohës.
Shfaqjen mund ta ndiqni në faqen zyrtare të Baletit Kombëtar në Facebook./ KultPlus.com
Ka vdekur sot, kompozitorja, këngëtarja dhe gazetarja e njohur Violeta Rexhepagiqi, shkruan KultPlus.
Violeta do të mbahet mend për kontributin e madh që e ka dhënë në fushën e gazetarisë dhe informimit tek populli shqiptar për ngjarjet dhe torturat e burgosjet që ndodhnin në Kosovën e para luftës.
Violeta Rexhepagiqi u lind në Prishtinë me 16 Shkurt të vitit 1965.
Mësimet e para të përgjithshme i ndoqi në shkollën e qytetit “Faik Konica”. Pas suksesit me këngë dhe si spikere për programe të fëmijëve në “Radio Prishtinë” filloj të ndjekë mësimet edhe në shkollën e ultë të muzikës. Si rrjedhë e angazhimit të saj pasojnë edhe mirënjohjet në festivalin e fëmijëve “Akordet e Kosovës“. Njëkohësisht, Violeta interpreton më se 40 këngë për fëmijë, dhe luanë zërin e personazheve në radio-dramat për fëmijë. Në ndërkohë, Violeta nga adhuruesit e vegjël adhurohet dhe shikohet si shembull i rebelimit artistik.
Violeta për publikun e gjerë shqiptar u bë e njohur me paraqitjet e saja në grupin e muzikës moderne të kohës “Vivien” rreth vitit 1984. Gjatë kësaj kohe, ajo përfaqëson për dy herë Kosovën në përzgjedhjen e përfaqësueses së Jugosllavisë për “Këngën e Eurovizionit”. Që më parë Violeta, ishte e angazhuar në Radio Televizionin e Prishtinës dhe aty punoj deri në uzurpimin e kësaj qendre nga forcat e armatosura serbe. Gjatë kësaj kohe ajo përgatiti programin artistik me të cilin merr pjesë në festivalin e Radio Televizionit Jugosllav. Pas okupimit të RTP-së ajo mbeti e pa angazhuar deri pranoj ftesën si reportere lufte pranë disa agjencive dhe televizioneve të huaja, si “News Network”, “WTN”, “Sky NEWS” etj. Për këtë qëllim ajo raportoji nga shumë vatra të luftës. Gjatë udhëtimeve të saja, ajo pësoj një aksident në komunikacion dhe si pasojë për mëse dy vite e gjysmë nuk mund të lëvizte gjymtyrët e trupit.
Nga viti 1995 në bashkëpunim me produksionin muzikorë “Labia” bëri incizimin e një disku. Gjatë luftës në Kosovë, si pasojë e lëndimeve të saja nuk ishte në gjendje të raportonte në mënyrë aktive edhe pse kohën e luftës e kaloj në Prishtinë. Në ndërkohë (2010), Vijoleta punon pranë Radio Televizionit publik të Kosovës “RTK”, shkruan tekste këngësh dhe kompozon për këngëtarë të vijës së saj artistike. Gjatë punës së saj në RTK, ka përgatitur disa emisione dokumentare, si “Loja e heshtjes”,” Azizia”, “Linda”, “Joliria në liri”, etj. Ajo punoni në RTK deri në fund dhe në kohë të lirë shkruante tekste dhe kompononte këngë për të tjerët. / KultPlus.com
Ministri i Mjedisit dhe Turizmit, Blendi Klosi, deklaroi se “duke parë mënyrën shumë të mirëmenaxhuar të pandemisë së koronavirusit, besoj do të kemi një sezon relativisht jo të dëmtuar në maksimum, një sezon që mund të shpëtojë për realitetin shqiptar”.
Në një intervistë televizive, Klosi tha se “nëse do të vendosim rregulla të qarta të distancimit dhe higjienës, besoj do të kemi një sezon që do t’i shpëtojë katastrofës në vendin tonë. Kemi turistë nga Kosova, Mali i Zi, turistë që nuk janë të varur nga kompanitë e fluturimit”.
“Avantazhet e turizmit në Shqipëri janë fakti që biznesi hotelier është familjar dhe nuk ka nevojë për vendimmarrje në borde, ndërkohë që me anulimin e fluturimeve dhe mosditjen se kur do të rinisin, vendi ynë ka një numër të madh turistësh që vijnë nga toka. Në gjithë historinë e koronës dhe krizës në Shqipëri dhe botë, pyetja më e vështirë është se kur do të përfundojë. Vendimi se kur do të hapet situata nuk dihet. Nuk dihet nëse sezoni do të jetë i përfshirë në aktivitet”, nënvizoi Klosi.
Ministri Kosi u shpreh se “me grupet e ekspertëve të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes Sociale, është duke u përgatitur një material të plotë për mënyrën e re të sezonit turistik ku të respektohen rregullat e higjienës dhe të distancimit social”.
Sa i përket fluturimeve, Klosi tha se “nëse situata fillon të marrë për mirë, dhe të kufizohet aq sa mundemi në raportin e higjienës besoj se do të fillojnë fluturimet, nga qershori me fluturimet e para shumë më tepër të kontrolluara për të hapur mundësi për udhëtime çarter”, tha ministri.
I pyetur nëse në qershor ka mundësi për të hapur fluturimet nëse kemi këta tregues, ministri Klosi tha se “rregullat e reja më shumë se sa pasaporta identifikuese, do të ketë ajo e historikut shëndetësor. Megjithatë, situata duket jo premtuese për rinisjen e fluturimeve nëse deri atëherë nuk do të gjendet vaksina”.
“Po diskutohet të hapen fluturime të kontrolluara ku më tepër se pasaporta me emër me mbiemër, do të ketë rëndësi pasaporta shëndetësore. Pa dalë vaksina do ta kemi të vështirë të kthehemi në normalitet”, theksoi ministri Klosi.
Lidhur me masat specifike për distancat mes çadrave në plazhe, Klosi tha se “ne kemi përgatitur një material të plotë së bashku me Ministrinë e Shëndetësinë që edhe ai është në diskutim nga grupet e ekspertëve. Italia i ka nxjerrë materialet e para, se e ka më specifike sipas rajoneve dhe ka nxjerrë masat e reja për plazhet, me distanca nëpërmjet çadrave, ka propozime në turizëm elitar ku të ketë ndarje me pleksiglas ndërmjet çadrave”.
“Ne e kemi bërë një material, do të jetë pjesë e diskutimet deri në momentin që do të mendojmë se do të fillojë hapja, një ide se si mund të jetë sezoni i plazhit po përpunohet nga grupi i ekspertëve. Sa i përket hotelerive dhe lokaleve, do të jenë të fundit që do të hapen”, tha Klosi. /atsh/ KultPlus.com
Shkrimtari japonez, Mizuho Ota në një shkrim për ”Asahi Shinbun”, një nga dy gazetat kryesore japoneze, me një tirazh prej 10 milionë kopjesh ka shkruar për turizmin e Shqipërisë.
”Shqipëria është një vend i vogël në Gadishullin e Ballkanit, në Europën Lindore. Shqipëria, që ka qenë një vend i izoluar për një kohë të gjatë, po përjeton aktulisht një rritje të madhe në aspektin turistik, por popullariteti i saj në Japoni është akoma i ulët”, është shprehur ai.
Mizuho Ota ishte mahnitur kur vizitoi Shqipërinë dhe shkroi këtë artikull në tri pjesë për të prezantuar Shqipërinë dhe për të shkëmbyer përvojën e tij. Pjesa e parë ka të bëjë me Tiranën, kryeqytetin e vendit.
Parqe të bukura dhe një kulturë unike historike
A do të dinit të përgjigjeshit nëse pyeteni “Ku ndodhet Shqipëria?” Ajo ndodhet në pjesën jugperëndimore të Ballkanit, me Greqinë në jug dhe Italinë në perëndim. A nuk është e pazakontë të mos e njohësh këtë vend, që rrethohet nga fuqi të tilla destinacionesh turistike? (shumë vetë e ngatërrojnë Shipërinë me Armeninë, por Armenia është larg, në Lindje, midis Detit të Zi dhe detit Kaspik). Edhe pse nuk mund të jetë vendi i parë që ti mendon si një destinacion turistik, Shqipëria është e pasur me site të trashëgimisë botërore dhe parqe të bukura kombëtare dhe ka një kulturë dhe një histori unike. Kam vizituar Shqipërinë rastësisht në vitin 2018, por më pas e vizitova përsëri në vitin 2019 vetë dhe tani ajo është bërë një nga destinacionet e mia të preferuara.
Kur zbrita për herë të parë në aeroportin e Tiranës, ndjeva se ishte i ngjashëm në madhësi me një aeroport rajonal në Japoni. Ishte e mbështjellë me ajër të freskët dhe qielli ishte blu, rrethuar nga malet që dukeshin në largësi.
Të sjellshëm dhe miqësorë
Sapo hipa në autobusin që lidh aeroportin me Tiranën, një burrë i ulur pranë meje më pyeti se nga vija. Ai ishte trupmadh dhe goxha i bëshëm, por t toni i tij ishte shumë miqësor dhe i shoqëruar me një buzëqeshje të zgjatur. ” Nga Japonia? Kur kam qenë fëmijë kam jetuar në Greqi dhe kam parë shumë japoneze!” Ai më tha se quhej Ilir, se punonte si guidë turistike dhe se po kthehej në Tiranë pasi kishte përcjellë një mik.
“Emri Ilir vjen nga Iliriya, që tregon Shqipërinë në gjuhën tonë. Diçka për të vizituar në Tiranë do të rekomandoja Bunk’Art. Unë mendoj se do ta shijoni. Gjithashtu ka një teleferik aty pranë që mund ta merrni për të shijuar pamjen nga maja e malit”, shtoi ai.
Ai me mirësi filloi të më shpjegonte mua për Shqipërinë dhe kur mbërritëm në Tiranë, më tha se po shkonte nga gjyshja.
”Shijojeni Shqipërinë!”, më tha, ndërsa zbriti shpejt e shpejt nga autobusi.
Gjatë dy javëve në vazhdim që udhëtova nëpër Shqipëri, takova njerëz të panumërt si Iliri. Një nga tërheqjet më të mëdha të Shqipërisë është se ajo ka kulturë në mikpritjen e të huajve, duke i mirëpritur dhe respektuar jashtëzakonisht kudo që ata shkojnë.
Qyteti ku jetojnë një e treta e shqiptarëve
Tirana është e vendosur në brendësi rreth 30 kilometra larg detit Adriatik, është një qytet i madh me rreth 800 000 banorë, përfshirë rrethinat e saj, afër një e treta e gjithë popullsisë.
Thënë kjo, ajo ka pak zinxhirë dyqanesh globale, e lëre më rrokaqiej. Shenjat e ”McDonald” dhe ”Starbucks”, të përhapura në çdo qytet tjetër në botë, këtu mungojnë. Por, unë e shoh atë tërheqëse, ndërsa shëtisja përgjatë ndërtesave shumëngjyrëshe të stilit perëndimor me dekorime dhe ndërtesa të stilit komunist me dizajn linear minimalist.
Për periudha të gjata kohore Shqipëria ka qenë e sunduar nga fuqi të mëdha si perandoritë Romake dhe Osmane. Pas Luftës së Dytë Botërore, Shqipëria, nën regjimin komunist, filloi një periudhë izolimi që zgjati për gati 50 vjet. Mbetjet nga ato periudha mund të shihen në të gjithë qytetin dhe janë një nga kënaqësitë e ecjes nëpër Tiranë.
Në qendër të qytetit është sheshi ”Skënderbej” i rrethuar nga Muzeu Kombëtar dhe Opera. Sheshi mban emrin e Skënderbeut, heroit kombëtar që luftoi kundër turqve në shekullin XV dhe ishte në gjendje të fitonte pavarësinë e Shqipërisë nga Perandoria Osmane. Statuja madhështore e tij mbi kalë, është e vendosur në qendër të sheshit.
Sapo të largoheni nga qendra e qytetit atmosfera ndryshon, me ndërtesa të vjetra dhe të mbushura me njerëz. Shumë mure po shemben dhe rrugët kanë edhe probleme, por kudo është pastër, me fëmijë duke luajtur dhe njerëz që shesin perime dhe fruta në anë të rrugës. Si turist ndihem i sigurt. Lypësit e zakonshëm që i gjeni në qytete të mëdha europiane, këtu pothuajse mungojnë.
Një pjatë plot me djathë të bardhë dhe kos
Nëse jeni lodhur duke ecur, mund të porosisni një kafe ekspres ose një birrë në një kafene dhe të kënaqeni duke shikuar njerëzit që po kalojnë.
Kafenetë, restorantet dhe dyqanet që shesin byrekë me djathë apo mish, janë kudo në qytet dhe janë plot me njerëz që bisedojnë me njëri-tjetrin.
Kuzhina shqiptare, e cila kombinon shijet greke dhe turke, përdor djathë të bardhë, ullinj dhe kos dhe është mjaft e shijshme. Ndihesh mirë duke ngrënë qebap që piqet përpara dyqanit, bashkë me një gotë birrë ose dhallë. Ju gjithashtu mund të shijoni ushqim autentik italian, siç janë makaronat e bëra në shtëpi dhe picat e pjekura në furrë me çmime të arsyeshme.
Strehimi antibërthamor shndërrohet në muzeun “BUNK’ART 1”
BUNK’ART1, i rekomanduar nga Iliri, është rreth 30 minuta nga qendra e qytetit me autobus. Gjatë epokës komuniste rreth 180 000 bunkerë u ndërtuan në të gjithë vendin në përgatitje të një lufte bërthamore dhe madje edhe sot, bunkerët hemisferikë si enët e përmbysura janë kudo.
Bunkeri i përdorur për “BUNK’ART 1” ishte më i madhi prej tyre, i ndërtuar për të strehuar zyrtarët e lartë të qeverisë.
Streha bërthamore është e madhe, ajo shtrihet për pesë nivele nëntokësore me dhoma të vogla të panumërta në brendësi, të ngjashme me një tunel, ku shfaqen materiale historike nga koha. Vlen të vizitohet, por në varësi të kohës, vizitorët mund të jenë të paktë. Tuneli i gjerë nëntokësor është plot tinguj nga një kohë e kaluar dhe me manekinët e vërtetë, të shpërndara përreth mund të jenë një përvojë mjaft e frikshme. Për një përvojë më të zbutur mund të vizitoni “BUNK’ART 2” në zemër të Tiranës.
Për një çerek ore më këmbë mund të shkosh nga ky muze te teleferiku “Dajti Ekspres”, për t’u ngjitur në majën e malit të Dajtit dhe për të parë Tiranën nga lart.
Nga këtu ju mund të shihni shtëpitë dhe natyrën të ndërthurura së bashku, çka rrit frymëzimin tuaj të aventurës. Unë e rekomandoj fuqimisht vizitën në perëndim të diellit, kur ju mund ta shihni qytetin të përflakur nga ngjyrat e kuqe të ndezura. /shqiptarja/ KultPlus.com
Në kuadër të aktiviteteve të veta Instituti i Studimeve Sociale e Humanistike ISSH e Fakultetit Filozofik i Universitetit të Prishtinës realizoi një diskutim me drejtoreshën e Muzeut Kombëtar të Përgjimeve: “Shtëpia me Gjethe”, Etleva Demollari, me temë: “Trashëgimia e vështirë – rasti i Muzeut Kombëtar të Përgjimeve: “Shtëpia me Gjethe”.
Projekti Forum 2020 + kulturë e trashëgimi është një nismë e drejtorit të ISSH Prof. Arsim Sinani për njohjen dhe evidentimin e plotë të trashëgimisë kulturore shqiptare. Në prezantimin e saj, Demollari foli për trashëgiminë e vështirë komuniste në Shqipëri, debatet mbi të në kuadër të drejtësisë tranzicionale.
Studentët patën mundësi të njihen me këtë institucion të veçantë, fitues i çmimit të Këshillit të Evropës: Muzeu i vitit 2020 dhe me mënyrën e ekspozimit të krimeve dhe të të periudhës së errët komuniste të Shqipërisë. Takimi u zhvillua në formën e një bashkëbisedimi ndëraktiv.
Studentët shfaqën interes dhe kërkuan të dinin më shumë mbi vendet e kujtesës e të trashëgimisë komuniste në Shqipëri dhe me mënyrën si po përballet Shqipëria me të kaluarën e saj. Po kështu u vizitua virtualisht Muzeu Kombëtar i Përgjimeve: “Shtëpia me Gjethe” nën drejtimin e drejtoreshës Demollari.
U ra dakord që një student nga Fakulteti Filozofik të zhvillojë praktikën në muze dhe të specializohet në këtë fushë. Bashkëpunimi mes Muzeut Kombëtar të Përgjimeve: “Shtëpia me Gjethe” dhe ISSH do të vazhdojë me projekte konkrete dhe bashkëpunim intensiv mes dy institucioneve edhe në të ardhmen. / KultPlus.com
Animatorja e Disney, Ann Sullivan së cilës iu besuan projekte filmike shumë të dashura, ka ndërruar jetë si pasojë e koronavirusit.
Ajo vdiq në moshën 91 vjeçare pas simptomave që pati nga virusi vdekjeprurës, Covid-19, njofton Klan Kosova.
Pasi studionte në Qendrën e Arteve në Pasadena, ajo zbarkoi me një punë në Walt Disney në laboratorin e pikturave të animacionit në fillim të viteve 1950.
Ajo pastaj punoi me Hanna Barbera dhe u kthye në Disney.
Sullivan kishte punuar në realizimin e animatorëve të njohur ”The Little Mermaid”, ”The Lion King”, ”Hercules”, ”Tarzan”, ”Lilo and Stich and Home on the Range”.
Animatorja Ann, është viktima e tretë që vdiq nga COVID-19 në shtëpinë e infermierëve me bazë në Kaliforni, pas aktorit Allen Garfield dhe John Breier javën e kaluar.
Sullivan, me origjinë nga Fargo, Dakota e Veriut, ndoqi gjurmët e motrës së saj Helen duke lëvizur në Kaliforni.
Yaneer Bar-Yam, fizikani amerikan që studion sfidat sociale përfshirë pandemitë, ka ndihmuar edhe Kosovën në luftën kundër koronavirusin.
Ai përmes një postimi në Twitter ka lavdëruar udhëheqësit qeveritarë për masat që kanë ndërmarrë, të cilat i quajti si të duhurat.
“Kosova është duke ndërmarrë veprime në nivelin komunal me masa “të tepruara” në mënyrë të duhur për të ndaluar shpërthimin e koronavirusit dhe të kthehet shpejt në normalitet, siç kemi rekomanduar. Bravo! Ata janë liderë! Jam i nderuar t’i ndihmoj”.
Yaneer Bar-Yam është një fizikan amerikan, shkencëtar i sistemeve dhe president themelues i Institutit të Sistemeve Komplekse të New England. Ai është autor edhe i disa librave. / Klan Kosova / KultPlus.com
E gjithë bota është përfshirë këto ditë nga akte të vogla e të madhe solidariteti për të ndihmuar ata që luftojnë me pandeminë e koronavirusit në vijën e parë të frontit. I tillë është rasti i një grupi studentësh shqiptarë të mjekësisë që jetojnë në Itali e Gjermani, të angazhuar për të mbledhur fonde për spitalet shqiptare.
Ajo që i bashkoi këta të rinj është dëshira për të ndihmuar. Nesër profesionistë të fushës së mjekësisë, sot thjesht qytetarë me një ndjenjë përgjegjësie të madhe.
“Ajo që vlerësoj më së shumti tek kjo iniciativë është shpirti luftarak dhe bashkëpunues i të gjithë grupit me të cilët po punoj këto kohë. Janë që të gjithë fizikisht në një tjetër shtet dhe me mendjen dhe shpirtin tek atdheu i tyre”, thotë Klorinda Çaushllari, e cila studion për mjekësi në Romë, raporton Zëri i Amerikës.
Të rinjtë, të cilët jetojnë e studiojnë në Itali e Gjermani, u bënë bashkë falë një ideje që lindi fare thjeshtë, por me një qëllim të madh, të ndihmojnë spitalet shqiptare me pajisje mjekësore. Për mbledhjen e fondeve ata kanë zgjedhur platformën e njohur “Gofundme.com”.
“Grupi ka folur me mjekë të ndryshëm në spitalin ‘Nënë Tereza’, njëri prej tyre është doktor, Edvin Prifti, por kemi biseduar edhe mjekë të tjerë të spitalit infektiv, të cilët e kanë përkrahur që në fillim këtë nismë”, thotë Nairda Rumani, e cila ka mbaruar studimet e larta për mjekësi në Tiranë dhe aktualisht ndodhet në Nurenberg të Gjermanisë.
“Na ka kontaktuar Sergio Tresa, i cili është iniciator i kësaj nisme, duke qenë se ne njiheshim me njëri-tjetrin dhe kemi marrë pjesë edhe në nisma të tjera. Të gjitha kontributet do të jenë në materiale (mjekësore) dhe nuk do të këtë asnjë kontribut në para”, thotë Rezarta Kolleshi e cila ka mbaruar studimet e larta për fizioterapi në Tiranë dhe diplomuar për master shkencor në Milano.
Siç rrëfejnë studentet, mbështetja morale për këtë nismë ka qenë e madhe, por jo ajo çfarë prisnin financiarisht. Ato thonë se ka një drojë të përgjithshme për shkak të situatës së krijuar.
“Kontributet që kemi mbledhur deri tani janë të konsiderueshme, por gjithsesi nuk janë të mjaftueshme për të çuar deri në fund atë që ne kishim si mision kryesor. Ne kishim si qëllim jo vetëm blerjen e maskave kirurgjikale, por edhe të respiratorëve çmimet e të cilëve janë të larta shkojnë nga 7 në 10 mijë euro”, thotë Klorinda Çaushllari.
“Doja t’u bëja thirrje kryesisht emigrantëve shqiptarë, të cilët si ne ndodhen jashtë, që të jepnin kontributin e tyre. Ndihmesa e tyre sado e vogël, do të ishte një ndihmë e madhe dhe e vlerësueshme”, shton Rezarta Kolleshi.
“Është bukur të shohësh njerëz që solidarizohen, që ndihmojnë njerëz të tjerë që kanë më shumë nevojë. Njeriu në të tilla kohëra e kupton që humanizmi është gjëja primare, pastaj vijnë të tjerat”, thotë Nairda Rumani.
Ky akt human është ajo që mban ndezur shpirtin e këtyre të rinjve në këtë kohëra të trazuara që po kalon e gjithë bota. Italia një vend i prekur rëndë nga pandemia e koronavirusit, do të vazhdojë të qëndrojë në izolim të paktën deri më 3 maj.
“Njerëzit janë të frikësuar e të lodhur sepse është kjo është një sëmundje që nuk bën dasi, mund të prek këdo, një mjek një politikan, të gjithë jemi të rrezikuar”, thotë Rezarta Kolleshi.
“Na mungon çdo gjë! Më mungon më së shumti universiteti, miqtë e mi dhe të gjithë ata me të cilën ndaj ditën time. Në të njëjtën kohë është e trishtë…është e trishtë të shohësh rrugët e një qyteti si Roma bosh”, thotë Klorinda Çaushllari.
Rrugë bosh që mbushen nga akte të tilla humanizmi e solidariteti, për ata që sot kanë më shumë nevojë.
Këngëtarja britianike Adele ka sjellur dhe vazhdon të sjell vazhdimisht super hite në skenën botërore të muzikës. Ajo ka filluar të këndoj vetëm pasi ishte divorcuar nga burri i saj, dhe njëra nga gazetat britanike me sartirë shkruante se nëse Adele nuk do të divorcohej ajo do të mbetej një shtëpiake dhe bota e muzikës do ta kishtë një yll më pak.
Adele njihet për performancat e saj live të cilat rëndom nuk janë të bazuara krejtësisht në performanca pompoze dhe të zhveshura, por në zërin e saj magjik.
“Someone like you” është njëra nga këngët e saj të pavdekshme e cila ka marrur miliona klikime dhe vazhdon të dëgjohet edhe sot.
I heard that you’re settled down That you found a girl and you’re married now. I heard that your dreams came true. Guess she gave you things I didn’t give to you.
Old friend, why are you so shy? Ain’t like you to hold back or hide from the light.
I hate to turn up out of the blue uninvited But I couldn’t stay away, I couldn’t fight it. I had hoped you’d see my face and that you’d be reminded That for me it isn’t over.
Never mind, I’ll find someone like you I wish nothing but the best for you too Don’t forget me, I beg I’ll remember you said, “Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead, Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead”
You know how the time flies Only yesterday was the time of our lives We were born and raised In a summer haze Bound by the surprise of our glory days
I hate to turn up out of the blue uninvited But I couldn’t stay away, I couldn’t fight it. I’d hoped you’d see my face and that you’d be reminded That for me it isn’t over.
Never mind, I’ll find someone like you I wish nothing but the best for you too Don’t forget me, I beg I’ll remember you said, “Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead.”
Nothing compares No worries or cares Regrets and mistakes They are memories made. Who would have known how bittersweet this would taste?
Never mind, I’ll find someone like you I wish nothing but the best for you Don’t forget me, I beg I’ll remember you said, “Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead”.
Never mind, I’ll find someone like you I wish nothing but the best for you too Don’t forget me, I beg I’ll remember you said, “Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead, Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead.”
