“Edhe nëse ky qe fati im, unë pajtohem me të, pavarësisht nga çmimi që mund ta paguaj, sepse fëmijët e mi dhe jo unë vetë, janë kuptimi i jetës sime. Atdheu e fiton kuptimin me ta dhe jo pa ta, pasi që për atdheun mund të luftohet vetëm në emër të njerëzores dhe kurrsesi ndryshe.”
“Historia e shqiptarëve nuk duhet të bëhet nga të tjerët, por duhet njohur nga të tjerët.”
“Populli duhet të jetë i kujdesshëm, të mos zgjedh për udhëheqje persona që sillen para të tjerëve në mënyrë inferiore, inferioriteti i liderëve i jep imazh inferior edhe vendit, shtetit e shoqërisë. Shtetet e liderët e fortë nuk i duan afër vetes lider e shtete që sillen në mënyrë inferiore.”
“Një Serbi që e mban të pushtuar Kosovën nuk është as vetë e lirë. Liria e vërtetë e Kosovës është një premisë themelore edhe për lirinë e vërtetë të Serbisë. Kosova për Serbinë është kulti i robërisë së vetvetes, nëse nuk bëhet shans i lirisë dhe i evropianizimit të saj të ardhshëm.”
Mëngjesi vjen si duhmë armature pa freski, pa prekje, veç zhurmë ndërtimesh që mbijnë nga çdo qoshe.
Unë, me sytë ende në gjumë, pi kafen në një filxhan të çarë duke soditur qytetin tim pa lumë, pa qetësi, pa gjelbërim. Veç ndërtesa që rriten, si pemë pa rrënjë.
Fqinjit mund t’ia shtrëngosh dorën nga ballkoni. Ka kaq shumë dritare, por pak njerëz brenda. Ka kaq shumë banesa, por askush nuk mbjell një pemë.
Këtu, shpresa ecën me sandale të lira, një qese plastike në një dorë, një diplomë që s’vlen në tjetrën. Studentët fluturojnë me teori, por harrojnë ku preket toka.
Trotuaret janë plot me mbetje qeni, sufllaqe të papërfunduara, zëra që flasin me vete, dritë semaforësh që s’respektohen. Unë ec ngadalë, duke kërkuar një copë bukuri të braktisur.
Ka shumë libra, por pak lexues. Shumë dritë, por pak diell. Shumë xhama, por pak dritare që hapen. Shumë zëra, por pak fjalë që prekin. Më merr malli për një lulekuqe jo në murale, por në dhe.
Prishtina ime e zhurmshme, ku nata vishet me takë dhe grim, ku gotat shkëlqejnë më shumë se sytë e atyre që pinë. Drita nuk është më dritë është reklamë, ndriçim që fsheh boshësinë, vezullim që të lodh kujtesën.
Ti, qytet që më mban gjallë por kurrë të plotë më jep ujë në shishe dhe ajër me ngjyrë hiri. Mbeturinat s’i mbulon askush as turpi. Veç disa gra të përkulura, me shami të bardha, mbledhin trishtimin në thasë të zinj.
E megjithatë, kur djemtë më thërrasin “mami” në mëngjes, dhe drita hyn mes perdeve të zverdhura, unë e dua prapë këtë qytet, me gjithë inatin tim, me gjithë pluhurin, me gjithë mungesën.
Se është imi. Si trupi im. Pa lumë. Pa lule. Por me jetë. Dhe me zë.
Mbi përdorimin e gabuar të foljes “jap” (me dhanë)
Folja “jap” është folje kalimtare, e cila ka një larmi formash bazë dhe një denduri të lartë përdorimi. Në “Fjalorin e gjuhës së sotme shqipe” (2006) thuhet se “jap” ka format bazë “jap, dhashë, dhënë” dhe kuptimet: 1. i dorëzoj, i zgjat a i vë përpara dikujt një gjë për ta marrë, për ta pasur të tijën, për ta përdorur etj. i fal dikujt një gjë timen. 2. kuptim i figurshëm; e pajis me diçka; dhuroj: i dha një gotë ujë; i dha qumësht; i dha dorën; i dha një tufë lule; na ka dhënë një roman të bukur; i dha shkollë (dije); jap jetën (gjakun) flijohem, bëhem theror; jap kokën (shpirtin) e do shumë. 3. në ligjërimin bisedor: fejoj ose martoj vajzën me dikë: e ka dhënë në shtëpi (në familje) të mirë; kanë dhënë e kanë marrëkanë lidhje krushqie. 4. ia besoj a ia ngarkoj diçka; ia bëj të ditur: i jap një detyrë (një rol); dha lajmet; dha sqarime; i jap leje; jap llogari. 5. në ligjërimin bisedor. nis të bëj diçka shpejt a me vrull; i bie a e qëlloj dikë: i dha një grusht (një shuplakë): i dha dru (dajak) e rrahu; i dha dërrmën e dërrmoi. 6. nxjerr, prodhoj; arrij diçka; veta III krijon, formon, shkakton a shfaq diçka: dha shumë bereqet; jep qumësht (lopa). 7. kuptim i figurshëm. nis menjëherë e me fuqi; lëviz diçka me vrull; shpërthej: ia dha vajit; ia dha vrapit. 8. krijoj lehtësi a mundësi për të bërë diçka, lejoj të bëhet a të ndodhë diçka (edhe në një varg njësish frazeologjike): i jap shkak (rastin); i jap dorën e ndihmoj; i jap udhë (diçkaje) e zgjidh; i jep jetë; i jep gjallëri e gjallëron; i jap zemër (dikujt) e nxit; i jap ndihmë e ndihmoj; i jap dritë e ndriçoj; i dha shkollë e shkolloi; i dha fund e përfundoi. 9. shtroj (një drekë a darkë); organizoj e bëj (një shfaqje, një koncert etj.); bëj a krijoj diçka: dha një darkë (një pritje); dha shfaqje; kaq jep ai. 10. në ligjërimi bisedor; ngas një mjet udhëtimi; vë në lëvizje diçka: i jap makinës (veturës); jepi shpejt (majtas). 11. në ligjërimin bisedor; përcaktoj çmimin e diçkaje a moshën e dikujt; paguaj me çmimin që dëshiroj: sa jep ti?; i dha shumë (pak); sa vjet i jep atij? 12. si pasthirrmë;përdoret për të nxitur dikë: jepi, forca!; jepini, burra!
Në mënyrën dëftore, kjo folje del si vijon:
E tashmja: jap, jep, jep, japim, jepni, japin; E pakryera: jepja, jepje, jepte, jepnim, jepnit, jepnin; E kryera e thjeshtë: dhashë, dhe, dha, dhamë, dhatë, dhanë; E kryera: kam dhënë, ke dhënë, ka dhënë, kemi dhënë, keni dhënë, kanë dhënë; Më se e kryera: kisha dhënë, kishe dhënë, kishte dhënë, kishim dhënë, kishit dhënë, kishin dhënë; E kryera e tejshkuar: pata dhënë, pate dhënë, pat(i) dhënë, patëm dhënë, patët dhënë, patën dhënë; E ardhmja: do të jap, do të japësh, do të japë, do të japim, do të jepni, do të japin etj.
Për ta “thjeshtuar” punën, nuk po i japim trajtat e kohëve të tjera të foljes: E ardhmja e përparme etj.
Përdorimi i gabueshëm i foljes jap (me dhanë) në Kosovë ka marrë dhenë. Në jetën e përditshme, në biseda, në media, në Kuvend, në tubime publike, në emisione radiotelevizive, nëpër librari, në biblioteka… Edhe në instancat më të larta shtetërore e në institucionet më prestigjoze kulturore, arsimore dhe shkencore, pothuajse kudo.
Për çdo ditë dëgjojmë: “Kemi me japë…”, “mundesh me e japë…” , “… Filani ka japë…”, “e japa një provim”, madje edhe në përcjellore: “duke japur”, “duke i japur” etj. etj.
Po japim disa shembuj konkretë, që i kemi regjistruar herë pas herë në emisionet televizive dhe në medien tjetër.
Moderatorja e emisionit shumë të ndjekur të RTV Dukagjini, “Radar”, e zonja në punë të vet, bie vazhdimisht në grackën e këtij gabimi: “Kemi me japë (në vend se do të japim ose kemi me dhanë) edhe një shpërblim”; “Të falënderoj për kontributin që ke japë (në vend se që ke dhënë); “i falënderoj edhe prindërit e tu për edukatën që ta kanë japë (të kanë dhënë)”.(Radio Dukagjini, emisioni Radar, 30. 6. 2017). I njëjti gabim rishfaqet edhe në një emision tjetër: “Për edukatën që i kanë japë prindërit fëmijës” ose, siç thuhet shpesh gabimisht: “fëmiut”! (TV Dukagjini, 14 mars 2025).
“Fan Noli ka japë kontribut të madh…” (RTK, 28. 2. 2018).
Ka edhe shumë shembuj të tjerë, që vrasin veshin, si: “Mundesh me e japë (në vend se mund ta japësh ose me e dhanë) mendimin tënd”, dëgjohet për çdo natë në debatet e shumta televizive, madje edhe në mënyrë më të vrazhdë: ”Çka po do me t’japë tjetër?!”.
Një gazetar zhurmaxhi bërtet nga ekrani sa i ha zëri: “Kanë dështu edhe partitë e tjera, por kanë japë dorëheqje!…”. Domethënë, ato paskëshin “japë”, kurse ky ose kjo s’po jepka!
Më 2 prill, në Ditën botërore të autizmit, në programin e mëngjesit, ndoqa një emision kushtuar kësaj sëmundjeje. Mjeku i ftuar në studion e KTV-së (në të vërtetë ishte mjeke), thoshte: “Informatat që prindi na ka japë…”, në vend se “Informatat që prindi na ka dhënë…” etj.
Një mjek tjetër, mik imi, profesor universiteti, pasi i flas për një ekzaminim mjekësor, më thotë: “Diagnoza që ta ka japë mjeku nuk është e saktë…”.
Shembujt e mësipërm tregojnë se krahas sëmundjes gjithnjë e më të përhapur të autizmit, ekziston edhe autizmi gjuhësor, kaq i përhapur në mediet tona të shkruara e elektronike.
Gjuhëtarët tanë më shumë merren me gjëra periferike, çfarë është, fjala vjen, edhe përdorimi i fjalës media (në njëjës) dhe medie (në shumës), sesa me masakrimin që i bëhet foljes “jap”!
Edhe presidentja e Kosovës, zonja Vjosa Osmani, e cila në përgjithësi e flet mirë gjuhën (shqipen letrare), e bëri këtë gabim ditë më parë. “… M’ka japë kënaqësi takimi me ju” (me fëmijët), tha në emisionin “Në kurthin e Piter Panit”, të moderuar nga Alketa Vejsiu dhe të emetuar më 6 qershor 2025 në TV KLAN.
Shihet se ka rënë nën ndikimin e mjedisit, sepse gabimi që përsëritet shpesh bëhet rregull!
Kështu po ndodh në Kosovë me përdorimin e foljes “jap”, veçanërisht në kohën e kryer: “kam japë”, për “kam dhënë”!
Kam pritur që për këtë dukuri të shëmtuar të reagonte ndonjëri nga gjuhëtarët tanë, sepse gabimet nuk ndreqen pa i korrigjuar, por një reagim i tillë deri më sot ka munguar./ KultPlus.com
Lumi i Shalës, që derdhet në liqenin e Komanit, po tërheq çdo vit një numër të lartë turistësh vendas e të huaj, për shkak të bukurisë që natyra i ka falur kësaj zone.
Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale pamje nga Lumi i Shalës në Shkodër, ku siç u shpreh ai, turistët shijojnë një nga eksperiencat më magjike të pushimeve në Shqipëri.
Në këtë atraksion të jashtëzakonshëm të turizmit, në veri të Shqipërisë, turistët zgjedhin të shijojnë eksplorimin e zonës me varkë, ngjitjen në majat përreth me pamje spektakolare, zhytjen në ujin e freskët të lumit të Shalës dhe ushqimet tradicionale që ofrohen në bujtinat e ngritura pranë tij.
Lumi i Shalës buron rrëzë Alpeve dhe ka një gjatësi prej 37 km prej burimit në majën e Radohinës e deri në Drin. Lumi i Shalës dallohet për ujin e tij të veçantë ngjyrë blu të thellë.
Ai është i pasur me një shumëllojshmëri peshqish, por më e përhapura është trofta, që rritet vetëm në ujërat e ëmbla. Ngjyra e kaltër dhe e ftohtë e ujit është karakteristike e këtij lumi, shkëmbinjtë e thepisur që e rrethojnë, duken sikur prekin qiellin./atsh/KultPlus.com
Kush e di në më ka parë ajo ndonjëherë kështu, kush e di në më ka parë ndonjëherë njeri, kaq përtokë, kaq të ftohtë në këtë kënd. Por era kujtoi se unë isha gur dhe trupin tim donte të shpërbënte.
Po të mundja të të takoja, kushedi në do mund të takohemi ndonjëherë, unë do të di të sqarohem me ty.
Por klubet e hapur dhe të mbyllur, rrugët netëve dhe ditëve, stacionet pa njerëz, lagjet e tëra me banorët e tyre, dritat, telefonat, hapat dhe ky kënd, nuk dinë gjë, se ku je ti.
Dhe kur era kërkon të shkatërrojë më kërkon te porta e shtëpisë tënde.
Unë ia përsëris edhe erës, po qe se do mundem të të takoj, po qe se ti më shfaqesh, unë do të di të sqarohem me ty.
Sot janë bërë 82 vite nga lindja e një prej figurave më të shquara të kombit shqiptar, Ukshin Hotit, shkruan KultPlus.
Ukshin Hoti ka lindur në Krushë të Madhe më 17 qershor 1943. Ai ka qenë filozof dhe aktivist shqiptar, profesor i të drejtës ndërkombëtare dhe më pas i filozofisë në Universitetin e Prishtinës, si dhe themelues i UNIKOMB, një partie politike në Kosovë.
Për shkak se përkrahu demonstratat e vitit 1981 në Prishtinë, u arrestua për të parën herë nga autoritetet jugosllave më 21 nëntor tok me Halil Alidemaj, Ekrem kryeziu, etj. Më 1994 u dënua me 5 vite në burgun e Dubravës. Më 16 maj 1999, kur dënimi i tij mbaronte dhe duhej të lirohej, u mor peng nga rojet e burgut dhe prej atëherë nuk dihet asgjë për fatin e tij.
Është i pari që shkroi për konceptin e demokracisë autentike në viset shqiptare që nga 1994. Si studjues mbahet mend për veprën ‘Filozofia politike e çëshjes shqiptare’ botuar më 1995 në Tiranë.
Ukshin Hoti lindi në Krushë të Madhe të Rahovecit. Ishte i biri i Nazif Hotit dhe Fatime Rrustem Danës nga Xërxa. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen në Prizren dhe më pas në Prishtinë. Pas diplomimit vijoi studimet në vitin 1964 në Zagreb ku u diplomua për shkencat politike dhe u dallua si student i veçantë. Më pas, në vitin 1968, kreu dhe dy vite postuniversitare në Beograd ku ndoqi fushën e tij të preferuar të marrëdhënieve ndërkombëtare në fushën e ekonomisë dhe politikës.
Nisi punë në administratën e parlamentit të Kosovës dhe më 1975 nisi të jepte të drejtën ndërkombëtare në Universitetin e Prishtinës. Më 1978/1979 vijoi specializime postlaureate për shkenca politike dhe marrëdhënie ndërkombëtare në Chicago, Harvard dhe Washington, pasi kishte fituar bursen Fulbright.
Në vitet ’70 Ukshin Hoti kishte qenë i angazhuar në disa pozita të ndryshme politike dhe arsimore në Kosovë ku fillimisht kishte rënë në kundershtim me udhëheqesit jugosllavë në Kosovë dhe me sistemin e regjimit jugosllav në Kosovë.
Kujtojmë që Ukshin Hoti për aktivitetin e tij atdhetar ishte arrestuar disa herë nga regjimi serb i Titos dhe i Millosheviçit. Për herë të fundit ishte arrestuar në vitin 1994 nga policia serbe me akuzën e ushtrimit të veprimtarisë armiqësore kundër Jugosllavisë dhe për pjesëmarrjen e tij në lëvizjen për Republikën e Kosovës, me ç’ rast ishte dënuar 5 vjet burg.
Me 16 maj 1999, atëherë kur lufta po zgjaste që gati një vit, Ukshin Hoti arrin tek fundi i dënimit të tij, ai do të shoqërohet nga dy roje drejt daljes, ditën e diel, me 16 maj, një ditë jo e zakonshme për lirimin e të burgosurve. Ai edhe sot vazhdon të figurojë në listën e Personave të Pagjetur, nga lufta e vitit 1998-1999 në Kosovë./KultPlus.com
Sot 140 vite më parë, simboli i lirisë i Shteteve të Bashkuara të Amerikës ka mbërritur në portin e New York-ut.
Statuja e Lirisë është ndër monumentet më të famshme të botës. I është dhuruar zyrtarisht SHBA-së nga populli francez me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit, që solli çlirimin e kolonive nga Britania e Madhe. Me kalimin e viteve ajo mori një simbolikë tjetër, atë të lirisë e të demokracisë në botë. Ajo u kthye në një pararojë të ”botës demokratike”.
Statuja gjendet në ishullin “Liberty Island” në Portin e New York-ut dhe tregon perëndeshën romake të ilirisë, “Libertas”.
Vendimi për t’a ndërtuar atë u mor më 1876, 100 vjet pas revulucionit amerikan. Mirëpo për shkak të mungesës së fondeve dhe vështirësisë së realizimit të një vepre kaq gjigante, statuja u ”ngrit në këmbë” në ishullin e saj, vetëm 10 vjet më vonë, më 28 tetor 1886.
“Statuja e Lirisë” është e lartë 46,5 m, të cilës i duhet shtuar edhe 46,9 m lartësinë e bazës.
Autor i skulpturës është Frederik August Bartoldi i ndihmuar nga inxhinieri Gustav Eiffel, autor i Kullës së famshme të Parisit. Në vitin 1886 ajo është ndërtuar dhe dizenjuar./KultPlus.com
Xhudistja nga Kosova, Laura Fazliu është renditur e treta në Kampionatin Botëror të këtij sporti, që po mbahet në Budapest të Hungarisë.
Sikurse vitin e kaluar, edhe këtë vit Laura e ka fituar medaljen e bronztë në kategorinë e seniorëve.
“Në xhiron e parë ajo ishte e lirë, në xhiron e dytë Laura mposhti Natalia Kropskan nga Polonia, kurse në xhiron e radhës ajo mposhti Carlotta Avanzaton nga Italia. Në çerekfinale Laura u mposht nga Rafaela Silva nga Brazili, duke vazhduar në repasazh me garuesen Enkhriilen Lkhagvatogoo nga Mongolia. Në ndeshjen vendimtare për të bronztë, Laura mposhti me Ippon, Nauana Silvan nga Brazili”, është thënë në njoftimin e Federatës së Xhudos të Kosovës në një postim në Facebook.
Në gusht të vitit të kaluar, xhudistja 24-vjeçare e ka fituar medaljen e parë olimpike në karrierë.
Ajo është shpërblyer me medalje të bronztë në kategorinë deri në 63 kilogramë.
Kur flitet për xhudon, Kosova është kthyer në emër me nam në botë, sidomos pas fitoreve të njëpasnjëshme të xhudistes Majlinda Kelmendi – tani trajnere – e cila pati shkruar historinë për Kosovën, duke ia siguruar medaljen e parë olimpike në Lojërat e mbajtura në Rio de Zhaneiro më 2016.
Kelmendi pati fituar medalje të artë.
Xhudoja është sporti i vetëm që i ka sjellë Kosovës medalje olimpike deri tani – pesë sosh. /rel/KultPlus.com
Edicioni i 7-të i festivalit “Shpirti i Ballkanit”, që u zhvillua këtë fundjavë në Korçë, krijoi një atmosferë mbresëlënëse për qytetarët dhe turistët.
Kryeministri Edi Rama ndau në rrjetet sociale pamje nga ky festival.
“”Shpirti i Ballkanit” ndezi Korçën. Artistët nga Kosova, Maqedonia e Veriut, Greqia, Mali i Zi, Bullgaria dhe Franca iu bashkuan yjeve shqiptarë në një festë ngjyrash, ritmesh dhe kulturash”, shkruan Rama.
Rrugët e qytetit të Korçës u kthyen në një mozaik gjuhësh, kostumesh dhe identitetesh, që u prit me entuziazëm nga qytetarët dhe vizitorët, një dëshmi e gjallë e shpirtit ballkanik që bashkon përtej kufijve.
Në mbrëmje, tingujt e folkut dhe xhazit përshkuan Pazarin e Vjetër, duke sjellë një atmosferë të jashtëzakonshme.
“Shpirti i Ballkanit” është më shumë se një festival, është një përqafim kulturash, një thirrje për të festuar atë që na bashkon./atsh/KuktPlus.com
“On the Road” titullohej koncerti i pianistit Robert Bisha i shfaqur mbrëmjen e djeshme në Teatrin e Operës dhe Baletit në Tiranë.
I rikthyer pas 16 vitesh në skenën e TKOB, Bisha solli për të pranishmit një udhëtim muzikor i mbushur me energji eksperimentuese, intimitet dhe vizione që përshkojnë peizazhe mistike dhe metafizike.
Në koncert ishte i pranishëm edhe ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, i cili në një postim në rrjetet sociale ndau momente nga ky koncert si dhe nga takimi me dirigjentin Peter Michael Garst.
“Me Peter Michael Garst dhe Martha Garst pas shfaqjes Piano Solo të Robert Bisha në TKOB, ku në nëntor do kemi një koncert të dirigjuar nga miku i Shqipërisë, drejtuesi i një aktiviteti humanitar në ndihmë të shkollave tona rurale në vitet e vështira 1993 – 2009, dirigjenti prej mbi gjysëm shekulli, Peter Michael Garst (në skena të disa vendeve si: Gjermani, Zvicër, Austri, Francë, Itali, Spanjë, Hollandë), për t’u detajuar si program me drejtorin Aulon Naçi dhe në një format mirënjohjeje e shenjë nderimi për familjen Garst që ndjehet shqiptare në zemër”, tha Gonxhja.
Pianisti Robert Bisha përcolli me virtuozitet një vizion unik i të bërit muzikë, i pasur në përvojë dhe poezi.
Zgjedhja e një blues‑i të lashtë mesdhetar, ritmet shqiptare, ballkanike dhe të Lindjes së Mesme, tema nordike, harmonitë nga lashtësia e muzikës tradicionale evropiane deri tek kërkimet për traditat avangarde dhe natyrisht stilemat origjinale ishin pjesë e koncertit të pianistit Robert Bisha.
Robert Bisha është një virtuoz i pianos, i vlerësuar nga kritika. Lindi në 1984, në Vaun e Dejës, dhe kreu studimet në Itali, kur megjithëse diplomohet për piano, mund të konsiderohet poli-instrumentist e gjithashtu kompozitor. Zakonisht në koncertet e tij, ai luan në disa vegla muzikore. Robert Bisha ka kompozuar edhe për kinematografinë italiane, duke arritur të marrë vlerësime si çmimi i parë “Premio Pertini” si dhe çmimin më të rëndësishëm italian “David di Donatello”, për kolonën zanore të filmit “Anija”, i Roland Sejkos./KultPlus.com
Laguna e Kune Vainit, përveç se një nga asetet turistike të veriperëndimit të vendit, është një atraksion me turizëm gjithëvjetor, e shpallur si e para zonë e mbrojtur në vend.
Ministrja e Turizmit dhe e Mjedisit, Mirela Kumbaro zhvilloi sot një vizitë në këtë Park Natyror, ku i pranishëm ishte edhe kryebashkiaku i Lezhës, Pjerin Ndreu.
Ministrja Kumbaro tha se në këtë “Park Natyror zhvillohen aktivitetet e preferuara të vizitorëve të kësaj hapësire me vlera të rralla të biodiversitetit, që është kthyer në një atraksion të veçantë për ekoturizmin, shëtitjet në natyrë, vëzhgimin e shpendëve dhe kulinarinë fantastike”.
“Kemi një nga parqet më të frekuentuara, por edhe më të mirëmbajtura për shkak të pasurive natyrore. Gjithashtu është edhe një nga pikat e atraksionit turistik, ndaj më erdhi mirë që e kishit futur në guidën e re për turizmin në bashkinë e Lezhës, pasi ky është një nga destinacionet kryesore” tha Kumbaro.
Një nga punonjëset e Parkut Natyror tha se Laguna Kune-Vainit është një nga zonat që frekuentohet më shumë nga turistët vendas dhe ata të huaj, jo vetëm pse ka agroturizmin natyror, por edhe për pjesën e turizmit bregdetar.
“Zona ka rëndësinë e saj sepse është një nga zonat e mbrojtura në Shqipëri, që më 7 korrik 1940. Zona është shpallur zona e parë e mbrojtur, ndërsa mori edhe statusin Rezervat Natyror i menaxhuar. Falë vlerave të biodiversitetit, kemi numrin më të lartë shpendëve në lagunë. Shpendët janë kryefjala e kësaj lagune si çafka e vogël e bardhë, çafka e madhe etj”, tha ajo, duke theksuar se një nga aktivitetet më të preferuara për turistët e huaj është ekoturizmi, xhirot me biçikleta, vrojtimi i shpendëve dhe specieve të tjera me dylbi, si edhe shijimi i kulinarisë tradicionale.
Ministrja Kumbaro u shpreh se në territorin e Lagunës nuk duhet të lejohet asnjë ndërtim, por të ruhen ato pak pika që lejuar të ndërtohen në harmoni me natyrën.
Kumbaro pohoi se ka një “fluks të rritur të vizitorëve në zonat e mbrojtura, nga syri i kaltër në Finiq e deri në Alpe e Theth kemi rritje”. “Kemi rritje në gjithë territorin e Shqipërisë, edhe në Kune-Vain, por janë vizitorë që shtohen të dedikuar elitarë që janë të përkushtuar për natyrën”, u shpreh Kumbaro.
Laguna e Kune-Vainit në Tale të Lezhës është zona e parë e mbrojtur në vend, e shpallur si e tillë gati 8 dekada më parë.
Në përbërje të lagunës hyjnë mjedise detare, lagunore, ligatinore, pyje, shkurre dhe livadhe, që ndërthuren hijshëm midis tyre.
Laguna dallohet për larmi të madhe të botës së gjallë rreth 227 specie bimësh, 17 lloje molusqesh, 10 lloje amfibësh, 24 lloje zvarranikësh, disa lloje peshqish.
Veçanërisht e pasur është bota e shpendëve dhe 196 lloje migratore dhe të përhershëm, e cilësuar si “ornitologjia e Mesdheut”, dhe 23 specie gjitarësh./atsh/KultPlus.com
”Të dua” dhe ”të lutem më prit” janë disa nga fjalët e shkruara në një letër të prillit të vitit 1962 nga John Lennon për gruan e tij të parë, Cynthia Powell, e cila do të dalë në ankand më 9 korrik.
Kompania e ankandeve ”Christie’s” mendon ta nxjerrë atë në shitje me vlerën fillestare midis 30 000 dhe 40 000 paund.
Lennon e shkroi atë në moshën 21 vjeç, ndërsa po performonte me ”Beatles”-at e tij në Hamburg, kur grupi ende nuk kishte arritur sukses në mbarë botën.
Në letër, udhëheqësi i Fab Four i thotë Cynthias se “më mungon shumë. Të lutem më prit dhe mos u trishto”.
Lennon përmend gjithashtu mikun e tij të mirë dhe basistin origjinal të grupit të Liverpulit, Stuart Sutcliffe, i cili kishte vdekur disa ditë më parë, duke thënë se kishte menduar të vizitonte të dashurën e tij, Astrid, por më pas ndryshoi mendje.
Cynthia Powell dhe Lennon u martuan në gusht të vitit 1962 dhe bashkimi i tyre solli në jetë djalin e tyre Julian në prill të vitit 1963.
Ata u divorcuan në vitin 1968 dhe një vit më vonë Lennon u martua me Yoko Ono./KultPlus.com
16 Qershor 1890 – Lindi Stan Laurel (1890 – 1965), një ndër figurat më të dashura të komedisë klasike.
Stan Laurel, aktori dhe komediani anglez, mbeti i pavdekshëm falë dysheve të tij me Oliver Hardy, duke krijuar njërin nga duetet më ikonike të humorit në historinë e kinemasë: Laurel & Hardy.
Me mimikën e tij të pafajshme, sytë e mëdhenj plot habitje, dhe lëvizjet e ngathëta por plot finesë, Stan Laurel nuk kishte nevojë për shumë fjalë për të nxjerrë të qeshura nga publiku.
Ai ishte mjeshtër i komedisë fizike, i detajeve të vogla, i një thjeshtësie që shkëlqente në ekran. Filmat e tyre bardh e zi, pa efekte, por me shumë zemër, janë ende të dashur edhe sot.
Sepse e qeshura e sinqertë… nuk plaket kurrë. Sot kujtojmë një gjigand të vogël në trup, por të madh në ndikim, shkruan naishtedikur./KuktPlus.com
Violinisti 12-vjeçar, Princ Fanaj ka fituar çmimin Grand Prix në festivalin Ars Kosova 2025, përcjell KultPlus.
Fanaj nga shkolla e muzikës ‘Prenk Jakova’ ka rrëmbyer çmimin kryesor në edicionin e 20-të të këtij festivali.
(Fondi i çmimit GRAND PRIX ARSKOSOVA 2025 , 500 euro )
PRINC FANAJ -violinë (Nxënës i Sh.u.m.Prenk Jakova -Prishtinë, klasa e prof.Ferdi Fanaj)
PRINC FANAJ-violinë BIMI MILLA-shoqërues në piano
Çmimi Tradicional i Kompozitorit AKIL KOCI
(Çmim i cili ndahet nga Kompozitori nga edicioni i parë i Garave ArsKosova-viti 2003)
Kompozitori AKIL M.KOCIFondi i çmimit AKIL KOCI 2025 , 500 euro )
Finalistët e Çmimit AKIL KOCI 2025
1.NOA CANA-piano
(Nxënëse e Sh.u.m.Prenk Jakova -Prishtinë, klasa e prof.Arbëresha Shehu)
2.LEONOR NEBIU-klarinet
(Student i DAM -Fakulteti i arteve UP-klasa e prof.Shkumbin Bajraktari)
3 LIS MUSTAFA-Kitarë
(Student i DAM -Fakulteti i arteve UP-klasa e prof.Drilon Çoçaj)
(1.Noa Cana, Lis Mustafa & Leonor Nebiu )
Çmimi i violinistes DRITA DIDA
( Çmim i cili ndahet nga Familja e violinstes së ndjerë Drita Dida nga viti 2024)
Violinistja DRITA DIDAFondi i Çmimit të violinstes DRITA DIDA, 500 euro )
Finalistët e Çmimit DRITA DIDA 2025
1.DION PEÇI ,violinë
Familja e violinstes Drita Dida me violinstin Dion Peçi
(Prof Jeta Dida Bujari-pianiste dhe drejtore e Shmm Prenk Jakova -PR, Mentor Dida dhe Bardha Dida )
Çmimi i CHOPIN PIANO FEST 2025
(Fondi i Çmimit CHOPIN PIANO FEST, 200 eur & 2 Koncerte gjatë Festivalit 2026)
Çmimi i CHOPIN PIANO FEST 2025 (Ndahet nga prof Lejla Haxhiu -Pula,drejtore artistike e Chopin Piano Fest )
1.NOA CANA, piano (Nxënëse e Shum “Prenk Jakova” Prishtinë, klasa e prof Arbëresha Shehu )
2.HILLARI PARANGONI,piano (Nxënëse e Liceut Artistik Jordan Misja -Tiranë, klasa e prof Nadjezhda Porodini)
Çmimi ESTA KOSOVË (Ndahet nga Mrika Hoxha ,presidente e ESTA KOSOVË)
1.Uran Ismaili-violinë
Violina-Instrument nga Koleksioni i ASOCIACIONI ESTA KOSOVË i jepet violinstit te ri nga Shmm e Gjilanit në shërbim 1 vjeçar gratis.
2 Masterklase me profesorët Ndërkombëtarë
Fondacioni ArsKosova gjatë projekteve të Koncerteve 2025/2026 u ndau dhe mundësoi 14 Finalistëve :
SOLIST ME ORKESTER KAMERTALE TE FONDACIONIT ARSKOSOVA /FESTIVALI KAMERFEST 2025 -2026
1.PRINC FANAJ,violine
2.DION PEÇI,violinë
3.LEONOR NEBIU,klarinet
4.LIS MUSTAFA ,kitare
Koncertet recitale Solo gjatë Projekteve te Fondacionit Muz ArsKosova 2025-2026
5.NOA CANA,piano
6.HILLARI PARANGONI,piano
7.HANA AJETI,violinë
8 ATIA NASKA,violonçelo
9.AJAS VITAKU,kitarë
10.MARIJA DUZLESKA,flaut
11.ERA XHAKLI,trombon
12.BUNA LATIFI,kitarë
13.LUM TOPALLI,flaut
14.SAMANTHA SHPATA,piano
Presidentja e Fondacionit ArsKosova, Prof Sihana Badivuku i ndan 2 Masterklase Gratis per 8 harkore te rinj te kategorive të 2-3-4 violinë.
Falenderim për të gjithë 100 kandidatët pjesemarrës të ketij edicioni Jubilar, pune e palodhshme e jurisë profeisonale- profesorëve te nderuar vendorë e internacional dhe profesorëve të talentëve që treguan suksese maksimale ne kete edicion -rezultat dhe produkt i punës në kohëzgjatje permanente të 2 dekadave.
Poashtu shume urime dhe felenderim edhe për pianistët zyrtare -bashkëpunëtorët korepetitoret e insturmentistve te rinj
NITA GRUBI,piano
MELOS BUZA,piano
BIMI MILLA,piano
HANA SADIKU,piano
EMA ÇERKINI,piano
Fondacioni ArsKosova falenderon KULTPLUS per perkrahje dhe depertim te informatave te shpejta ne komunikim me 100 kandidatet, profesoret e tyre dhe prinderit qe i perkrahin femijet ne rrugen e edukimit artistik ./KultPlus.com
Luvri, muzeu më i vizituar në botë dhe një simbol global i artit, bukurisë dhe qëndrueshmërisë ka qëndruar sot i mbyllur – jo nga lufta, jo nga terrori, por nga stafi i tij i rraskapitur, të cilët thonë se institucioni po shkatërrohet nga brenda, sipas AP.
Ishte një pamje pothuajse e paimagjinueshme: shtëpia e veprave të Leonardo da Vinçit dhe mijëvjeçarëve të thesareve më të mëdha të qytetërimit – e paralizuar nga vetë njerëzit e ngarkuar me mirëpritjen e botës në galeritë e tij.
E megjithatë, momenti u ndje më i madh se një protestë e punëtorëve.
Luvri është bërë një sinjalizues i turizmit masiv global – një ndërtesë e mbingarkuar nga popullariteti i saj.
Greva spontane shpërtheu gjatë një takimi rutinë të brendshëm, pasi punonjësit e galerisë, agjentët e biletave dhe personeli i sigurisë refuzuan të kryenin punën tyre – në shenjë proteste për turmat e papërballueshme, mungesën kronike të personelit dhe atë që një sindikatë e quajti kushte pune “të papërballueshme”.
Është një gjë e rrallë që Luvri të mbyllë dyert për publikun. Ka ndodhur gjatë luftës, gjatë pandemisë dhe në një grevë të shkurtër të stafit në vitin 2019 – por kurrë kështu: me turistë që rreshtohen në shesh, me bileta në dorë dhe pa një kuptim të qartë se pse muzeu më i famshëm në botë është mbyllur.
Kjo ndërprerje vjen vetëm disa muaj pasi presidenti francez, Emmanuel Macron zbuloi një plan gjithëpërfshirës 10-vjeçar – për të shpëtuar Luvrin pikërisht nga problemet – rrjedhjet e ujit, luhatjet e rrezikshme të temperaturave, infrastruktura e vjetëruar dhe trafiku i këmbësorëve shumë më i madh se sa mund të përballojë muzeu.
Por për punëtorët në terren, ajo e ardhme e premtuar duket e largët.
“Nuk mund të presim gjashtë vjet për ndihmë”, tha Sarah Sefian nga sindikata “CGT-Culture”.
“Ekipet tona janë nën presion tani. Nuk ka të bëjë vetëm me artin – ka të bëjë me njerëzit që e mbrojnë atë”, shtoi ajo./KultPlus.com
“Kujtesa e Mesdheut – Nga Antikiteti në Kohët Moderne” është ekspozita e cila do të çelet në Bibliotekën Kombëtare, me mbi 700 vepra origjinale, libra, dorëshkrime, harta dhe gravura nga shek. XIV-XIX, që pasqyrojnë trashëgiminë e pasur mesdhetare.
Ekspozita do të çelet në 18 qershor dhe do të prezantojë për publikun një pjesë nga fondi i Bibliotekës Kombëtare.
Kryeministri Edi Rama e cilësoi sot këtë ekspozitë, si një dritare unike drejt historisë sonë të përbashkët.
“Nga Homeri, Aristoteli dhe Plutarku, tek hartat osmane dhe veprat veneciane, nga besimet monoteiste tek udhëtarët dhe gjeografët e mëdhenj, kjo ekspozitë është një dritare unike drejt historisë sonë të përbashkët”, u shpreh Rama.
Ekspozita organizohet në kuadër të aktiviteteve për shpalljen e Tiranës, Kryeqytet Mesdhetar të Kulturës dhe Dialogut 2025.
Ajo do të çelet në 18 qershor në bibliotekën Kombëtare dhe do të qëndrojë e hapur për publikun deri në 18 korrik./atsh/KultPlus.com
Në një atmosferë të ngrohtë dhe simbolike, në Odën e Kryeqytetit u mirëprit grupi “Shkodra Elektronike”, krijues të një muzike që tejkalon kufijtë dhe bashkon njerëzit përmes emocioneve të përbashkëta.
Në shenjë mirënjohjeje dhe respekti për veprën e tyre artistike, grupit iu dhurua figura e “Hyjneshës në Fron”, si simbol i shpirtit krijues dhe identitetit tonë kulturor.
“Me energjinë, origjinalitetin dhe fuqinë e tyre artistike, “Shkodra Elektronike” mbeten frymëzim për të gjithë ata që e shohin artin si formë të përfaqësimit dhe krenarisë kolektive”, thuhet në njoftim./KultPlus.com
Bazilika Sinagogë e Sarandës është një nga monumentet më të rëndësishme arkeologjike të zbuluara në qytetin e Sarandës, në jug të vendit.
Si e tillë ajo është kthyer në një pikë tërheqëse për vizitorët vendas dhe të huaj.
Drejtoria Rajonale e Trashëgimisë Kulturore Vlorë ndau sot fotografi nga turistët e shumtë që vizitojnë këtë Sinagogë antike që gjendet në zemër të Sarandës.
“Një vend që çdo vizitor duhet ta shohë nga afër! Turistët po e zbulojnë çdo ditë këtë monument unik të trashëgimisë kulturore – mozaikë mahnitës, histori mijëravjeçare dhe një atmosferë e veçantë! Mos e humbisni, ejani dhe bëhuni pjesë e këtij udhëtimi në kohë”, ishte apeli i DRTK Vlorë për çdo turist që zgjedh të vizitojë Sarandën.
Bazilika Sinagogë e Sarandës është një ndërtesë antike që daton nga periudha e vonë romake dhe është një nga sinagogat më të mëdha të zbuluara në rajon. Sinagoga është zbuluar gjatë gërmimeve arkeologjike të kryera në vitet e fundit dhe është e njohur për strukturën e saj të madhe dhe mozaikët e mrekullueshëm që janë gjetur në të.
Mendohet se hebrenjtë mbërritën në Shqipëri në katër periudha të ndryshme, që nga shekulli II. Ata madje krijuan një qytet të quajtur Jeriko e më vonë u quajt Orikum.
Sinagoga e Sarandës mendohet se është ndërtuar nga pasardhësit e hebrenjve që u vendosën në bregdetin jugor të Shqipërisë rreth vitit 70 pas Krishtit. Megjithatë, në shekullin VI, sinagoga u zëvendësua nga një kishë.
Gjatë shekujve XI-XII, Orikumi, i quajtur atëherë Jeriko, ishte pjesë e një krahine bizantine që përfshinte gjithashtu Kaninën dhe Vlorën. Kjo provincë, e njohur si provincia Jericho et Caninon, përmendet në dekretin perandorak dhënë Venedikut në 1198 nga Alexios III Angelos.
Sinagoga është një nga objektet më të vizituara nga turistë vendas e të huaj, që shkojnë në Sarandë, duke qenë se është një nga monumentet më të rëndësishme të trashëgimisë kulturore të rajonit./atsh/KultPlus.com
Viti 2025 ka shënuar rekorde historike për turizmin kulturor në Shqipëri.
Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja ka publikuar shifrat të cilat flasin qartë për rritjen e vizitueshmërisë që nga kalatë madhështore, muzetë plot histori, e deri tek parqet arkeologjike që magjepsin çdo vizitor.
Prej janarit e deri në maj të këtij viti, monumentet e kulturës e objekte të trashëgimisë kulturore u vizituan prej 382,036 persona. Krahasuar me të njëjtën periudhë të vitit 2023, kjo shifër është 17% më e lartë.
Listën e destinacioneve më të vizituara e kryesojnë Muzetë Kombëtarë me 133,862 vizitorë. Më pas vijonë Parqet Arkeologjike me 174,661 vizitorë, si edhe 74,513 vizitorë në Kala dhe Monumente.
“Trashëgimia jonë kulturore, nga muzetë te parqet arkeologjike e kalatë që ruajnë shpirtin e historisë shqiptare, kanë mirëpritur në 5-mujorin e parë të këtij viti, 382,036 vizitorë vendas dhe të huaj, një rritje prej 17% krahasuar me vitin 2023”, tha ministri Gonxhja në një postim në rrjetet sociale.
Sitet kulturore në janar-shtator 2024 patën 40% më shumë turistë të huaj dhe 31% më shumë vizitorë vendas.
Listën e destinacioneve më të vizituara e kryeson Kalaja e Gjirokastrës me 196,515 vizitorë. Pas saj renditet Parku Kombëtar i Butrintit me 127,753 vizitorë dhe në vend të tretë për nga vizitueshmëria qëndron Muzeu “Gjergj Kastrioti”, Krujë me 100,874 vizitorë./atsh/KultPlus.com
Shkolla e Muzikës “Amadeus” të shtunën mbrëma ka mbajtur koncertin artistik “Da Capo al Fine”, të organizuar në kuadër të përfundimit të vitit shkollor dhe të diplomimit të nxënësve të shkollës, shkruan KultPlus.
Salla e Amfiteatrit në Bibliotekën Universitare u shëndrrua në një skenë të përbashkët interpretimi për të gjithë nxënësit e talentuar të shkollës, të cilët në të ardhmen pritet të jenë pjesë e institucioneve më të rëndësishme të muzikës në vend. Ky koncert plot ëmbëlsi nisi me interpretimin e nxënësve të klasës së parë me “Kamertale- “Yanke Doodle””. Duart e tyre të vogla përmes violinës, klarinetës, kitarës, violoncellos, pianos dhe trekëndshave dhuronin pamje dhe tinguj mjaft të këndshëm për audiencën e cila i ndiqte me admirim.
Kurse, nxënëset Ejona Musliu dhe Blendina Musliu morën diplomë për përfundimin e një cikli të rëndësishëm në jetën e tyre. Përmes veprave “Victor’s Piano Solo”- Danny Elfman, “Sous le ciel de Paris”- Hubert Giraud dhe “Pirates of the Aegean”- David Brues dëshmonin shkathtësitë e fituara gjatë këtyre viteve të punës së përkushtuar me profesoreshën e shquar, Valbona Petrovci.
Po ashtu, edhe Noar Dema qe një tjetër nxënënës nga klasa e Poema Dylhasit që diplomoi në këtë koncert festiv. Përmes veprës “Concertino for violoncello A-dur”- J. Breval zgjoi emocione të festës dhe gëzimit, të cilat buronin nga lëvizjet e shkathëta të djaloshit të talentuar.
Kori i shkollës ka interpretuar në mënyrë fantastike veprat: “Këndojmë me mall”-Këngë Arbëreshe, “O sole mio”- Eduardo di Capua dhe “Kushtrim Arbëresh”- Rauf Dhomi duke zgjuar emocione deri në rrëqethje. Një jehonë e jashtëzakonshme e tingujve u dhurua edhe nga interpretimi i veprave: “Trio lll D- dur, 2nd movement”- Franz Anton Hoffmeister, “Pavane”- G. Faure, “Valle”- F. Hoxha, “Pirates of the Caribbean” dhe “Xote” nga Ansambli i Kitarave.
Pika kulmore ishte interpretimi i “Marshit të Diplomimit”, që në skenë solli të gjitha grupet e artistëve të vegjël, duke përfshirë Korin, Orkestrën Frymore, Violinistët, Cello & Kitaristët. Ky moment solemn shënoi edhe fundin e vitit shkollor dhe diplomimin e nxënësve të shkollës.
Në fund të koncerit, në një prononcim për KultPlus foli profesoresha e nderuar, Valbona Petrovci, e cila për 42 vite ka dhënë kontribut të madh në Fakultetin e Arteve, të cilin kontribut tash pas pensionimit po e vazhdon në shkollën e themeluar nga vet ajo.
“Pas pensionimit po vazhdoj aktivitetetin në shkollën “Amadeus”. Këto tre vitet e fundit kam punuar me Elonën dhe Blendinën, nxënëset që sot diplomuan. Vërtetë është kënaqësi dhe satisfaksion kur sheh që rrumbullakësohet një cikël i shkollimit. Vlen të theksohet se ky koncert nuk ka qenë fare lehtë të organizohet dhe të përgatitet, sepse të gjitha pikat muzikore janë interpretuar në grup. Kjo është një përvojë për fëmijët që i ndihmon ata të kompletohen si muziktarë, duke u koordinuar në muzikim të përbashkët. Kjo është një pjesë e veçantë e muzikimit në përgjithësi” ka thënë profesoresha Petrovci.
Megjithëse, puna me fëmijë paraqet një sfidë më vete, për profesoreshën që një jetë të tërë ia ka kushtuar pianos kjo punë paraqet një kënaqësi të jashtëzakonshme, kur para syve të saj e sheh zhvillimin e tyre si artistë të së ardhmes.
“Pas punës me student nuk ka qenë e lehtë puna me fëmijë, sepse zakonisht studentët vijnë me program të cilin iu përcaktoj paraparakisht, dhe vijnë me program të përgatitur. Ndërsa, me fëmijët e vegjël programi duhet të lexohet së bashku, e pastaj të vazhdohet me fazën e përpunimit artistik të veprës. Kështu që është pakëz më vështirë. Megjithatë unë po e gjej një satisfaksion edhe me këta fëmijë sepse e shoh nga afër zhvillimin dhe përparimin e tyre. Pra, kur sheh që prej pikës zero është duke shkuar drejt finales është vërtetë edhe kjo kënaqësi në vete”, ka thënë profesoresha Petrovci.
Ndërsa, drejtoresha e shkollës “Amadeus”, Hana Petrovci- Fetahu, tha se ky koncert ka qenë një kurorëzim i një pune të gjatë, shumë të përkushtuar dhe të jashtëzakonshme nga mësimdhënësit në bashkëpunim me nxënësit.
“Kemi pasur një përkrahje shumë të madhe edhe nga prindërit e këtyre nxënësve, të cilët i kanë sjell fëmijët shpesh në prova, për tu përgatitur për këtë koncert. E rëndësishme është që ky koncert dhe në përgjithësi shkolla “Amadeus” ka marrë një përkrahje të madhe nga ambasadat dhe institute të ndryshme. Këto përkrahje kanë ardhur si reultat i përkrahjes tonë të vazhdueshme për nxënësit e të gjitha shtresave shoqërore, jo vetëm nxënësit që kanë mundësi të ekspozohen në ambiente kulturore, edukative, profesionale por edhe për nxënësit tjerë, të cilët jetojnë në periferi të qytetit. Përmes projekteve tona ne i kemi zbuluar si talentë dhe i kemi përfshirë në edukim cilësor muzikor” ka thënë drejtoresha Petrovci- Fetahu.
Kurse, dirigjenti Vehbi Shosholli tha se ndihet i plotësuar pas përfundimit të koncertit, pasi gjithçka shkoi ashtu siç edhe ishte planifikuar.
“Po ndihem i përmbushur, pasi koncerti dhe gjithçka tjetër përfundoi suksesshëm, duke pasur parasysh faktin që patëm performanca me fëmijë të gjeneratave të ndryshme duke filluar nga klasa e parë e deri te këta që diplomuan. Patëm grupe dhe formacione të ndryshme, lloj-llojshmëri përmbajtjesh muzikore me të cilat besoj që edhe publiku është ndarë shumë i kënaqur”, ka thënë dirigjenti Shosholli.
Megjithëse ky vit shkollor për shkollën “Amadeus” përfundoi këtu, nuk kanë përfunduar aktivitetet e nxënësve. Pjesëmarrja në koncertet garuese në Vjenë pritet të jenë ajka e punës së palodhur e profesorëve dhe nxënësve.
“Ne si shkollë që tre vjet e kemi themeluar edhe Orkestrën e Fëmijëve të Prishtinës dhe aktivitetet e radhës që do t’i mbajmë janë: Një koncert në Gjilan më 20 qershor, koncerti i Orkestrës së Fëmijëve të Prishtinës dhe koncertet madhështore të cilat pritet të ndodhin janë koncertet që do të mbahen në Vjenë, në korrik. Këto koncerte kanë edhe karakter garues, në të cilat gara jemi pranuar për shkak të punës së madhe që është bërë”, ka bërë të ditur drejtoresha Petrovci- Fetahu./ KultPlus.com
