Aktorja kosovare Arta Dobroshi tash e sa kohë është duke e realizuar kampanjën Jumping Joyfully For World Peace e cila po përzgjedhë persona të ndryshëm si pjesë të kësaj kampanje, shkruan KultPlus.
Së fundi ajo ka zgjedhë dy kondukterë të linjës së autobusëve lokal në Prishtinë, të cilët edhe e kanë realizuar këtë foto. Blerim Ahmeti dhe Nazmi Mustafa janë kondukterët që janë përfshirë në këtë kampanjë./KultPlus.com
Këngët e kënduara dikur si të vegjël, rikthyen artistët e mëdhenj të skenës në një mbrëmje të paharrueshme në sallën e Universtitetit të Arteve në 70 -vjetorin e Qendrës Kombëtare të Kulturës për Fëmijë, shkruan KultPlus.
Një rikthim pas në kohë, por edhe për të vijuar traditën e mirë të përgatitjes së talenteve të rinj nga kjo Qendër.
Në këtë mbrëmje u nderuan me medalje mirënjohjeje për kontributin e çmuar emra të mëdhenj e të njohur të skenës sonë. Një nderim i veçantë shkoi për kompozitorin Aleksandër Lalo, i cili u nda nga jeta pak kohë më parë.
Ministrja e Kulturës, Mirela Kumbaro dorëzoi kupën e mirënjohjes për kompozitorin Lalo, kupë të cilën në mënyrë simbolike e mori nipi i tij i vogël. Me medalje mirënjohje u vlerësuan shumë prej emrave të famshmëm të cilët fillimet i kanë tek ish-Pallati i Pionierëve, si Inva Mula, Ardit Gjebrea, Irma Libohova, David Tukiçi, Zana Çela, Suzana Frashëri etj.
Një ndër performncat ishte edhe e Inva Mulës, e cila këngën e gjyshes e këndoi bashkë me vajzën e saj Nina dhe këngëtaren e vogël Ana Kodra./KultPlus.com
Kanë mbetur edhe pak ditë deri te fillimi i Festivalit të Muzikës së RTSH-së, festival që fituesin e dërgon në Eurovizion, shkruan KultPlus.
Poashtu është bërë publike tash e sa kohë lista pjesëmarrëse e këngëtarëve që do të sfidohen në këtë garë, por ajo që bie në sy, është vetëm një këngë nga Kosova që është futur në këtë listë.
Është kënga “Një tjetër jetë” nga Grupi “NA” dhe këngëtarja Festina Mejzini. Për dallim prej viteve të tjera, ku këtë garë e kanë synuar shumë këngëtarë kosovarë, sivjet do të dëgjojmë vetëm këtë këngë.
Kjo këngë është punuar me tekst dhe muzikë të grupit “NA, dhe ky grup po merr pjesë në këtë festival për herë të tretë me radhë, kurse Festina Mejzini për herë të dytë.
Grupin “NA”, e përbëjnë: Kreshnik Koshi – vokal dhe bass, Blerat Kepuska – kitarë, Bekim Kepuska –bateri dhe Klodian Rexhepaj – piano./KultPlus.com
https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=0QPAbjrwywo&app=desktop
Muzeu i Kosovës sot ka hapur një market me produkte unike të cilat janë punuar nga artistë bashkëpunëtorë të këtij muzeu, poashtu në këtë market u prezantuan edhe produktet e punuara nga programi edukativ “Muzeu Kreativ”, shkruan KultPlus.
Gili Hoxhaj
Bizhuteri, kartolina, çanta, e shumëçka tjetër, disa prej tyre të lidhura edhe me motive tradicionale ishin shtrirë sot në tavolinat e katit të parë të Muzeut të Kosovës. Duke qenë se këto punime vijnë në prag të festave të fundvitit, përmbajtjet e tyre kishin edhe mesazhe pozitive e plot dashuri.
Artistet pjesëmarrëse të këtij marketi ishin Saba Ismajli, Vlora Hajrullahu, Ilire Lepaja, Mire Canolli dhe Ardita Begu.
Alisa Gojani- Berisha nga Muzeu i Kosovës, tregoi për KultPlus se kjo ide është baza fillestare pas së cilës do të hapet edhe një dyqan i muzeut dhe kjo është arsyeja se edhe ky aktivitet është titulluar “Museum shop”, derisa tregoi se momentalisht janë në kërkim të artistëve të cilët mund të bashkëpunojnë me Muzeun.
“Iniciativa të tilla si kjo na bëjnë të mendojmë që kohët e fundit kemi vepruar drejt në Muzeun e Kosovës, pasi që, e kemi ndryshuar konceptin e prezantimit, dhe kështu edhe do të vazhdojmë me programe edukative me fëmije dhe programe interaktive që së bashku me komunitetin ta promovojmë sa më shumë institucionin dhe trashëgiminë kulturore”, tregoi artistja Gojani.
Muzeu i Kosovës u prezantua sot me programin edukativ “Muzeu Kreativ”, që është një program edukativ ku punëtoret e muzeut së bashku më fëmijët e këtij programi kanë punuar aksesorë të ndryshëm ku motivet e tyre lidheshin me artefaktet që janë të prezantuara në këtë muze.
Gojani, poashtu tregoi se të ardhurat të cilat do të mblidhen nga ky aktivitet do të shkojnë për programe edukative të cilat do të mbahen në Muzeun e Kosovës për persona me nevoja të veçanta dhe kjo është edhe kauza që kishte bashkuar në një projekt të gjithë punëtorët pavarësisht pozitave të tyre në muze.
Derisa kaloje në panairin e këtij dyqani, vizitorët nuk mund të mos ndaleshin tek tavolina e pasur e artistes Saba Ismajli, e cila kishte shfrytëzuar çdo pjesë të hapësirës se saj për ta mbushur me bizhuteri të veçanta e shumëngjyrëshe. Punimet e saj janë të punuar kryesisht me bakër dhe gurë natyral, por duke përfshirë edhe pjesë të koleksioneve të reja të punuara me tekstil dhe me lëkurë.
“Është ndjenjë shumë e mirë të jesh pjesë e kësaj iniciative pasi që një pjesë e saj do të jetë si donacion për një kategori e cila është dhe nuk është e përkrahur. Çdo stoli që do ta blihet këtu për ta vendosur një femër, jo vetëm se do ta zbukuroi atë por edhe do të kontribuoj për një kategori të veçantë”, tregoi artistja Ismajli për KultPlus.
Jo shumë larg saj, vizitorët mund të hasin edhe në punimet unike të piktores Vlora Hajrullahu e cila kishte gërshetuar artin e saj në objekte të ndryshme të cilat po ashtu kanë një funksion të caktuar. Piktura, defi, arkat prej druri, e mullinjtë për mëlmesa ishin disa nga objektet të cilat përmbanin detaje të veçanta dhe të cilat mund të zbukurojnë sofrën apo ambientin e secilit.
Kurse artistja Ilire Lepaja kishte një mënyrë të veçantë për të sjellë punimet e saj në këtë fundvit, tavolina e saj ishte mbushur me kartolina të cilat përmbanin motive kombëtare dhe me motive të festave të fundvitit.
“Me këto produkte vizitorët do të marrin një pjesë të Prishtinës, një pjesë të Kosovës me vete dhe një copë historie, pasi që, punimet kanë përshkrime prapa dhe punimet janë relativisht të lira”, tha për KultPlus artistja Lepaja.
Të gjithë ata që duan të marrin diçka me vete nga këto punime unike dhe të kontribuojnë për një komunitet të rëndësishëm të shoqërisë, ky market do të qëndrojë i hapur deri më 21 dhjetor./ KultPlus.com
Degradimi i trashëgimisë kulturore në Prizren edhe në vitin 2017 ka vazhduar që të jetë dukuri shqetësuese. Me qëllim të ndërgjegjësimit të qytetarëve për mbrojtjen e aseteve të trashëgimisë kulturore por edhe shtytjes së institucioneve qeveritare e të drejtësisë për veprim në drejtim të zbatimit të ligjit, EC Ma Ndryshe të martën ka organizuar performancën e titulluar “MOS E PREK! – trashëgimi kulturore!”.
Në kuadër të performansës janë vendosur afishe te ndërtesat e trashëgimisë kulturore që janë nën mbrojtje të ligjit dhe atyre që janë pjesë e fushës së konservimit arkitekturor të Qendrës Historike të Prizrenit me njoftimin se ndalohet demolimi apo çdo intervenim në këto ndërtesa pa pëlqimin e autoriteteve përgjegjëse si dhe përshkruhen sanksionet që i parasheh legjislacioni.
Paralelisht me këtë të martën janë shpërndarë edhe kartolinat sensibilueze për opinionin publik për vlerat e humbura ndër vite të trashëgimisë kulturore në Prizren, të cilat me postë i janë dërguar institucioneve lokale e qendrore të pushtetit ekzekutiv dhe atij gjyqësor.
Përmes këtij aktiviteti synohet që të sillet në vëmendje edhe njëherë shqetësimi për dukurinë e rrënimit dhe shkatërrimit të trashëgimisë kulturore në Prizren.
Në hulumtimin “Gjendja fizike e monumenteve të trashëgimisë kulturore në Prizren” të publikuar nga EC në nëntor të këtij viti theksohet se në vitin 2016 sipas Planit të Konservimit dhe Zhvillimit të Qendrës Historike kanë qenë 122 monumente të listuara brenda kësaj zone dhe se deri në nëntor të vitit 2017 janë rrënuar ose kanë pësuar tjetërsim të pakthyeshëm 31 monumente. Po kështu nga gjithsej 388 ndërtesa tradicionale që ishin në vitin 2006, sot ekzistojnë 155 sosh, që tregon se 233 ndërtesa apo struktura tradicionale të qytetit janë rrënuar ose kanë pësuar tjetërsim.
Ndërkaq në prill të vitit 2014, EC pat publikuar analizën “Ligjet nuk po e mbrojnë Qendrën Historike”, ku rekomandimi kryesor ka qenë zbatimi i ligjeve përmes ndëshkimit, që do të shërbente si shembull parandalues. Dëmtimi ose shkatërrimi i trashëgimisë kulturore përbën vepër penale dhe mosndëshkimi nënkupton paaftësinë e institucioneve për të siguruar sundim të ligjit. EC Ma Ndryshe beson se vetëm opsioni i ndëshkimit (me gjobë ose burgim) për veprën penale “dëmtim i trashëgimisë kulturore” mund të shpëtojë Qendrën Historike nga shkatërrimi i tërësishëm.
EC Ma Ndryshe deri më tani shumë herë ka reaguar në lidhje me shkatërrimin e monumenteve të trashëgimisë kulturore në Prizren, e sidomos në Qendrën Historike të qytetit dhe e përsërit qëndrimin se është çasti i fundit që organet shtetërore, sidomos prokuroria dhe gjykata të veprojnë në mënyrë serioze për zbatimin e plotë të legjislacionit në raport me këtë zonë të mbrojtur.
“Qytetet Gjithëpërfshirëse…” është projekt i EC, i cili synon të artikulojë nevojat e grupeve të komunitetit dhe t’i përkthejë ato në plane të zbatueshme urbane të komunës së Prizrenit. Grupet e komunitetit me të cilat punohet në këtë projekt janë të shpërndarë në lagje dhe fshatra të ndryshme të komunës së Prizrenit./ KultPlus.com
Në kuadër të Festivalit Ndërkombëtar të Teatrove “Ditët e Jurislav Koreniqit” që po mbahet nga 16-23 dhjetor 2017 në Sarajevë, sonte në programin garues të festivalit do të jepet shfaqja “Sonte jam vetëm” me regji të Enver Petrovcit e me aktorët Ilir Tafa dhe Niada Saliasi.
Shfaqja “Sonte jam vetëm” përfaqëson teatrin kosovar, ndërsa konsiderohet ndër shfaqjet favorite të programit garues në mesin e produksioneve teatrale nga Kroacia, Serbia, Mali i Zi, Maqedonia e pjesëmarrës të vendeve të tjera.
Ekipi i shfaqjes “Sonte jam vetëm” tashmë kanë arritur në Sarajevë, ndërsa shfaqja do të jepet nga ora 20.00. Juria profesionale e festivalit përbëhet nga emra të mëdhenj të teatrit e filmit, si: Nebojša Glogovac, Dragan Komadina, Moamer Kasumović, Elma Berberović e Larisa Sarajlić-Ramović.
Festivali do të mbyllet të shtunën më 23 dhjetor, kur edhe do të ndahen çmimet për fituesit./ KultPlus.com
Mbrëmë Festivali “Kosova Brass”, solli edhe koncertin përmbyllës të edicionit të tij të dytë ndërsa në këtë mbrëmje në skenë ishte ngjitur orkestra e këtij festivali e dirigjuar nga dirigjenti amerikan, Gregory Jones, shkruan KultPlus.
Gili Hoxhaj
Në këtë koncert poashtu me orkestrën para saj interpretuan edhe organizatori dhe trumpetisti kosovar, Avni Krasniqi kurse tinguj nga instrumenti i kornos i solli Bledar Bujupi.
Orkestra kishte mbledhur të gjithë instrumentistët e tunxhit në vend, të cilët kishin zënë vendet e tyre brenda Amfiteatrit të Bibliotekës Universitare. Kur atyre u vihet përballë dirigjenti Gregory Jones, salla rrëmbehet nga tingujt e këtyre instrumentistëve, disa të rinj e disa më profesionist në këtë instrument.
Përtej kënaqësisë së dëgjuarit këto vepra, interpretimi i tyre depërtonte thellë tek publiku, pasi që, secilës vepër i paraprinte shpjegimi i tyre nga dirigjenti amerikan Jones. Kur ai erdhi tek vepra Afagio “Concerto de Aranjuz”, dukej sikur bëri një kthesë emocionale tek të gjithë të pranishmit derisa shpjegoi se kompozitori i kësaj vepre Rodrigo, kishte qenë i verbër derisa gruaja e tij kishte qenë e sëmurë në spital, ai pasi që nuk mund ta shihte, shpesh nuk e dinte nëse ajo është e gjallë, dhe kështu ai e vendoste veshin e tij tek zemra e saj e cila rrihte ngadalë, dhe pikërisht me këtë ritëm nisi edhe kjo vepër e cila më pas vazhdoi me tinguj më të shpeshtuar.
Ky dirigjent në Kosovë kthehet pas shumë vitesh, ndërsa ndihet i lumtur që këtë vend e gjen më të zhvilluar. Ai tregon se kur i kishte takuar fillimisht organizatorët e këtij festivali, ata kishin qenë shumë të vegjël dhe sot thotë se ndihet i mahnitur nga suksesi i tyre dhe nga mënyra se si ata punojnë me studentët.
“Ata me të vërtetë kujdesen për studentët e tyre, kemi pasur prova të dielën në mëngjes dhe të gjithë ishin aty, dhe kur ne i përfundonim provat studentët nuk largoheshin menjëherë por vazhdonin të flisnin me profesorët e tyre, kjo do të thotë se profesorët janë të mrekullueshëm”, ishin fjalët e dirigjentit amerikan Gregory Jones i cili tha se kur është në Amerikë, ai sikur bën marketing për Kosovën dhe Shqipërinë dhe se do të kthehet në mundësinë e parë.
Në një bisedë të shkurtër për KultPlus, ai theksoi se ka qenë shumë kërkues ndaj studentëve ndërsa ishte mahnitur me entuziazmin e tyre, derisa shton se ata i kapnin gjërat shumë lehtë.
“Studentët erdhën çdo ditë, ishin shumë të interesuar, ata ndryshonin pjesët kur unë u thosha kurse gjëja më e mirë në këtë ansambël është se fillon të ndihesh sikur jeni një familje e madhe”, tha dirigjenti Jones, i cili tregoi se atij nuk i ndodh shumë shpesh të has në studentë kaq të disiplinuar.
Organizatori i këtij festivali Avni Krasniqi, tha për KultPlus se përkundër vështirësive që kanë hasur, thotë se ndihet i kënaqur me ecurinë e festivalit.
“Vështirësia e parë në organizimin e këtij koncerti është buxheti modest, edhe pse ka shumë vështirësi, si të dytën mund ta rangoj sallën pasi që ka qenë shumë sfidues fakti që në sallë nuk ka pasur nxemje dhe është dashur te gjesh mënyra alternative që ta ngrohesh sallën”, tregoi trumpetisti Krasniqi, i cili tutje tregoi se e sheh si shumë të suksesshëm bashkëpunimin që erdhi mbrëmë midis Kosovës dhe Amerikës, dhe që mbrëmja dhe i gjithë koncerti i ka i ka arritur pritshmëritë e tij, kurse veçantia e kësaj mbrëmje sipas tij qëndron në faktin se janë ngjitur në skenë të gjithë instrumentistët e tunxhit në vend, lidhur me këtë ai tregoi se ndihet i lumtur që Kosova ka arritur t’i plotësoj nevojat e orkestrës, pasi që vetëm para pesë viteve instrumentistët e tunxhit duhej të importoheshin nga jashtë.
“Tashmë dihet që instrumentistët e tunxhit janë shumë të rinj, disa që interpretuan sonte ishin studentë, disa kanë mbaruar studimet kurse sonte së bashku me ta interpretuan dhe pedagogë të tunxhit dhe kjo mendoj që është veçantia e kësaj mbrëmje, sidomos puna me profesorin Gregory Jones, i cili ka ardhur enkas për ta përgatitur këtë program dhe mendoj se me këtë koncert festivali e ka përfunduar në mënyrën më të mirë të mundshme”, tha për fund organizatori i këtij festivali Avni Krasniqi.
Ky festival i cili ka filluar në fund të muajit të kaluar, ka arritur të sjellë instrumentistë të njohur nga Kosova, Shqipëria, Gjermania, Republika Çeke dhe Amerika, në mesin e tyre është dhe trumpetistin me renome botërore, gjermanin OttoSauter i cili javën e kaluar interpretoi me Piccolo Trumpetë, i shoqëruar nga kuarteti i harqeve i udhëhequr nga violinisti kosovar Visar Kuçi.
Poashtu edhe këtë vit, festivali u ka kushtuar rëndësi të veçantë studentëve dhe nxënësve të tunxhit në vend, pasi që gjatë gjithë kohës janë mbajtur masterklase për studentët me pjesëmarrës të festivalit./ KultPlus.com
Hapet Ekspozita kushtuar Migracionit Shqiptar, iniciativë e Ministrit të Shtetit për Diasporën Pandeli Majko, në bashkëpunim me Muzeun Kombetar, shkruan KultPlus.
Të pranishëm në ceremoninë e hapjes së ekspozitës, e cila tregonte nëpërmjet një panoramimi fotografik historikun e migrimit të diasporës shqiptare që pas largimit të Skënderbeut e deri në ditët e sotme, ishin përfaqësues të diasporës shqiptare, diplomatë, historianë, personalitete të botës së artit.
Fjalën e hapjes e mbajti drejtori i Muzeut Historik Kombëtar Dorian Koçi.
“Në kuadër të 18 dhjetorit, “Ditës Ndërkombëtare të Emigracionit”, Muzeu Historik Kombëtar në bashkëpunim më Ministrin e Shtetit për Diasporën çel ekspozitën “Unë jam shqiptar”, ku përfshihen materiale fotografike dhe objekte muzeale, që kanë të bëjnë me disaporën shqiptare. 18 dhjetori është caktuar nga Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara si “Dita Ndërkombëtare e Emigracionit”.
Kurse Inva Mula, sopranoja shqiptare me famë botërore tha “Gjithçka që unë e kisha marrë nga Tirana ime, nga shkolla ime shqiptare nga muzika, nga kompozitorët dhe nga pedagogët tanë të shkëlqyer. Kjo ëndërr e cila vazhdon dhe në ditët e sotme, u bë ajo që unë krenohesha që isha shqiptare, kudo në botë. Që në fillimet e karrierës time, tek të gjithë konkurset ndërkombëtare që fitova, filluan të mos përmendnin më emrin tim, por të më thonin “shqiptarja”, sepse pata fatin të isha shqiptarja e parë, e cila dola nga një botë shqiptare, e cila ishte komplet e panjohur atje ku unë isha në botën e perëndimit. Në fillim më vinte çudi që unë isha kjo përfaqësuesja shqiptare, pastaj më vinte mirë që Shqipëria u bë e njohur nga arti, nga muzika dhe pas meje erdhën plot artistë të shkëlqyer dhe sot ne jemi krenar të gjithë që jemi shqiptarë dhe jemi në të njëjtat valë me të gjithë artistët ndërkombëtarë. Sot Shqipëria nuk njihet vetëm nga Inva, por nga plot talente, të cilët na bëjnë krenarë”, ka thënë ajo.
Në fjalën e tij Kryetari i Bashkisë së Tiranës Erion Veliaj tha “Në fillim dua të falënderoj Ministrin e Shtetit për Diasporën Pandeli Majkon, i cili e ka kuruar me shumë kujdes projektin e Ekspozitës kushtuar diasporës shqiptare. Një pjesë e agjendës sonë aktive, për të promovuar Tiranën, kanë qenë dhe vizitat me Kryetarë të Bashkive të Kryeqyteteve të ndryshme Europiane. Ajo që kam konstatuar me kënaqësinë më të madhe, duke filluar nga Ankaraja ku ishim së fundmi, ku Kryetari i Bashkisë ishte shumë krenar për shoqatën “Sami Frashëri” dhe deri në Belgjikë, ku hapëm panairin e Krishtlindjeve, ku Tirana kishte një pavion të veçantë dhe ku Kryetari i Bashkisë së Brukselit ishte krenar për Shoqatën “Faik Konica”, me “Vatrën” në Amerikë dhe me një pafundësi organizimesh, në fakt të japin idenë që ne jemi një vend me disa dhjetra-milionë banorë, për të kuptuar që jemi shumë pak, por që prej rrethanave të ndryshme historike, jemi shpërndarë kudo në botë dhe jemi krenarë që jemi shqiptarë”, ka përfunduar Veliaj./KultPlus.com
Të enjten më 21 dhjetor me fillim nga ora 17:00, autorja Sibel Halimi, promovon librin “Shoqëri në Alarm”, shkruan KultPlus.
Libri i cili promovohet në kafe-librarinë Dit’ e Nat’, është një reflektim mbi zhvillime të gjithëmbarshme në shoqërinë kosovare, në gati pothuajse dy dekadat e fundit. Është shqetësim dhe kureshtje për të mbajtur qëndrim apo regjistruar ndryshimet shoqërore, sidomos në periudhën e pasluftës, kur ngarendja për ta krijuar shtetin, la anash shumë aspekte të rëndësishme sociale, të cilat në një formë a tjetër po i hakmerren shoqërisë sonë. Pra, një alarm se një kohë tjetër nuk ka dhe se ndodhitë brenda nesh nuk duhet t`i kundrojmë sikurse ndodhin në vende të tjera. Të guxojmë për të ndryshuar, si garanci se liria e individit është mbi të gjitha dhe se ajo nuk mund të negociohet.
Për librin do të flasin: Nita Luci, antropologe dhe Linda Gusia, sociologe, derisa do të moderohet nga Arbër Selmani, gazetar dhe redaktor në gazetën për kulturë KultPlus./ KultPlus.com
Pullat e postës kushtuar migracionit shqiptar janë emetuar në kuadër Ditës Ndërkombëtare të Migracionit.
Kjo ka ardhur si iniciativë e Ministrit të Shtetit për Diasporën Pandeli Majko, në bashkëpunim me Postën Shqiptare.
Gjatë gjithë historisë njerëzore migrimi ka qenë një shprehje e guximshme e vullnetit të individit për të kapërcyer vështirësitë dhe për të jetuar një jetë më të mirë. Kjo ka nxitur në masë të madhe njerëzit me dëshirë dhe kapacitet për të lëvizur në vende të tjera.
Duke marrë parasysh numrin e madh dhe në rritje të emigrantëve në botë, më 4 dhjetor 2000 Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara caktoi 18 Dhjetorin si Ditën Ndërkombëtare të Emigracionit. Më 18 dhjetor 1990 Asambleja e Përgjithshme miratoi konventën ndërkombëtare “Për mbrojtjen e të drejtave të punëtorëve migrantë dhe anëtarëve të familjeve të tyre”.
Krahasuar me popullsinë në vendin e origjinës, migracioni shqiptar mund të krahasohet si ndër më të mëdhenjtë në botë. Sot diaspora shqiptare është e pranishme në shtetet Europiane, Kanada, Australi, Azi dhe Afrikë. Në shumicën e vendeve mikpritëse shqiptarët kanë themeluar organizatat e tyre. /atsh
Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Gashi, po viziton Republikën e Turqisë, ku do të nënshkruajë Marrëveshjen ndërshtetërore Kosovë-Turqi, për bashkëpunim në fushën e kulturës.
Në kuadër të vizitës dy ditore që Ministri Gashi po zhvillon në Republikën e Turqisë, do të realizojë takime me Ministrin e Sportit dhe Rinisë, Osman Aşkın Bak, me Ministrin e Kulturës dhe Turizmit, Numan Kurtulmuş, me të cilin edhe do të nënshkruajë marrëveshjen e bashkëpunimit ditën e nesërme.
Ministri Gashi po ashtu do të vizitojë Qendrën e Kulturës Shqiptare “Sami Frashëri” në Ankara, Institutin Yunus Emre, Drejtorinë për Turqit jashtë Shtetit dhe Komunitetet Farefisnore (YTB).
Vizita do të realizohen edhe në Parlamentin e Republikës së Turqisë dhe në Radio Televizionin e Turqisë, në redaksinë e gjuhës shqipe të këtij mediumi./KultPlus.com
Qendra Kulturore e Kosovës në Suedi në kuadër të Takimeve të Dhjetorit, organizoi një promovim libri dhe një hapje ekspozite.
Një promovim i organizuar bukur, por peshoi rëndë në zemrat e njerëzve me përmasën e kujtimit e forcën e dhembjes. Kujtimi, jo harresa lehtësonte, paçka se dhembte shumë. Ekspozita thellonte mendjet skutave të frymëzimit e freskonte shpirtërat me magjinë e pikturimit. Promovimi i librit Terrori i Serbisë Pushtuese mbi Shqiptarët 1844 – 1999, dokumentarit Dëshmitë e Heshtura, të Dr. Nusret Pllanës, dhe i ekspozitës Drejt lirisë, të Florie Lule Bajraktarit, u cilësua ngjarje e rëndësishme kulturore me të cilën Qendra Kulturore Shqiptare me seli në Malmö, përmbylli me sukses aktivitetin e vet për vitin 2017.
Qendrën kulturore dhe promovimin e radhës e nderuan me pjesëmarrje edhe deputetët e Partisë Social Demokrate në Parlamentin suedez, zonja Hillevi Larsson dhe Adnan Dibrani. Zonja Larsson përshëndeti publikun dhe autorët e pastaj u ndal shkurtimisht në të vërtetat historike e politike të Kosovës, shikuar nga këndi i suedezës. “Jam e lumtur që Suedia nga më të parat shtete njohu pavarësinë e Kosovës”-tha Larsson. Adnan Dibrani është deputet në parlamentin suedez, i rajonit të Hallandit. “Do të flas e do ta përhap kudo në institucionet suedeze veprën e Dr. Nusret Pllanës”, premtoi Adnani. Fjalë të mira për veprën e N. Pllanës dhe veprimtarinë e Qendrës Kulturore foli edhe Besnik Hoti, zëvendës ministër i Ministrisë së Punëve të të Jashtme të Kosovës. Hoti premtoi përkrahjen e Ministrisë së Jashtme për aktivitete të tilla të mërgatës sonë kudo në botë.
Kurse, me emrin e Florie Lule Bajraktarit lidhej edhe ekspozita që u hap po këtë ditë. Ekspozita përbëhej prej pikturave më të bukura të autores e cila së bashku me piktorët si Sali Lutolli, Shyqri Gjurkaj, Rrustem Bujupi, Visar Ulaj, Sejdi Zeka e të tjerë, ka pasuruar traditën e pikturës e skulpturës shqiptare në Skandinavi. /KultPlus.com
Poezi nga Qëndresa Prapashtica.
Po eci edhe sivjet në t’njejtin qytet’
këmbët e ndjejnë ramjen e notave të njejta
mbi tastierë,
mbi qytet…
– edhe pse unë nuk jam vetëm vesh’t e mi
sot s’më duhet tjetër gjë, veç nji kange të mirë…
…edhe sivjet
më kanë thanë që nji kangë mallëngjyese do të lihet për fund
e shtirjet janë gjthmonë të fillimit,
…edhe sivjet,
e njejta kangë do t’këndohet
apo i njejti qytet do të jetë, i mbajtur pa zë
e kangët e vitit të ri do të thuhen për të,
si pëshpërima kurajuese të nji të dashuri
në netë të ftohta…
diku fshihet fuqia e njeriut
ndoshta në kangët e dashurisë…
Në Greqi, këto ditë u botua libri poetik i shkrimtarit Ibrahim Kadriu, me titull “Κλεμμενος Χρονος” (Kohë e vjedhur), shkruan KultPlus.
Librin e ka përkthyer Iliaz Bobaj, shkrimtar dhe përkthyes i njohur i cili jeton dhe krijon në Greqi, i cili njëkohësisht ka bërë edhe përzgjedhjen. Libri ka 144 faqe, shqip dhe greqisht dhe përcillet me shënime mbi autorin, ndërkaq redaktore e këtij vëllimi është Panajota Hristopullu Zalloni, kryetare e Lidhjes së Shkrimtarëve Grekë. Botues është :Shoqata e Shqiptarëve “EMIGRANTI” Patra – Greqi. /KultPlus.com
Maja e Hekurave ndodhet në Alpet Shqiptare në rrethin e Tropojës, me lartësi 2561 metra. Shtrihet në lartësitë e luginës së Valbonës.
Cirqet e shumta akullnajore, që shtrihen gati në të gjitha anët e tij, i kanë dhënë majës një formë të mprehtë piramidale.
Majat kryesore të tij janë ajo e Alshinës (2295 m), maja e Zezë (2424 m) dhe maja e Dhive (2332 m). Sipas ATSH-së, ka dhe një legjendë për këto “thika” të mprehta malore që lidhen me përmbytjen e madhe, atë të Noes dhe se arka e tij paska ngecur në këto lartësi dhe aty ka lidhur hekurat e zinxhirëve të ankorimit.
Por më e rëndësishmja është se këto maja janë kthyer në një destinacion të rëndësishëm turistik për aventurierët e borës dhe lartësive.
Çdo fundjavë aty sheh të ngjiten të rinj nga vendi dhe kuriozë nga bota për t’i parë e prekur këto maja legjendare.
Bashkëpunëtori ynë i kësaj zone ka nisur një video ku pasqyrohet madhështia e këtyre majave./ KultPlus.com
Nga Aurenc Bebja
Në librin në gjuhën frënge, “Vie d’Ali-Pacha, visir de Janina, surnommé Aslan ou le Lion – Jeta e Ali-Pashës, vezirit të Janinës, i thirrur Asllan ose Luan”, të autorit Alphonse de Beauchamp, botuar në Paris në vitin 1822, gjejmë një fragment të veçantë, në faqen n°180, mbi rrëfimin e një filozofi shqiptar* për Ali Pashë Tepelenën.
Në vijim, do të gjeni tekstin e plotë, të sjellë në shqip nga Aurenc Bebja – Blogu “Dars (Klos), Mat – Albania” :
“Qeveria e tij kishte megjithatë apologjetë ; Konsulli i Francës (François Pouqueville) citon si dëshmi, mendimin e një filozofi shqiptar, që e njihte Francën, që kishte qëndruar në Paris dhe frekuentuar shkrimtarë, bashkohorë si Volteri. Burri i moshuar i ka shprehur atij këto fjalë :
Në Prémiti (Përmet) kam lindur. Njeriu i mençur dhe i kujdesshëm mund të jetë i lumtur kudo. Për këtë, unë jam një shembull i padiskutueshëm. Kam parë Versajën dhe Mbretin e Francës ; kam parë qytetërimin më të shkëlqyer ; kam jetuar në mesin e popullit më të sjellshëm në botë ; dhe pavarësisht kësaj, kam dëshiruar të kthehem në atdheun tim.
Për pesëmbëdhjetë vjet kam shërbyer si përkthyes, vezirit Ali Pasha, pa patur prej tij mosmirënjohje apo nder të madh. Qeveria e tij, të cilën ju me siguri do ta gjykoni me ashpërsi, është në raport me njerëzit që ai urdhëron ; padrejtësitë dhe mizoritë e tij, gjithçka është e zbatueshme dhe proporcionale me natyrën e egër të shqiptarëve.
Duhej një tiran për të nënshtruar një popull grabitqarësh. Fjalët e mia ju çudisin, e pranoj ; por dhjetë vjet më parë ju do të ishit vrarë ose shitur si skllav, nga ata që sot ju shoqërojnë dhe mirëpresin.”>
* Identiteti i filozofit shqiptar nuk është përmendur në libër, por sipas kërkimeve mund të bëhet fjalë për Konstandin Dukën nga Përmeti./ KultPlus.com
Nga Akbar Ahmed
Çamët, Rohingya e Europës?
Tragjedia e çamëve dhe e popullit Rohingya ilustron rreziqet e urrejtjes etnike dhe fetare. Ne lutemi që Rohingya të mos ketë të njëjtin fat si çamët në Greqi.
Ashtu si Rohingya po përballet me zhdukjen apo atë që Kombet e Bashkuara e kanë quajtur “spastrim etnik”, populli çam është përballur me një fat të ngjashëm një shekull më parë në Europë.
Ndryshe nga Rohingya e Myanmar, çamët janë europianë, vijnë nga një kontinent që e cilëson veten përfaqësues të modernizimit, të drejtave të njeriut dhe qytetërimit. Kam studiuar komunitetin për botimin tim të ardhshëm, Udhëtim në Europë: Islami, Imigrimi dhe identiteti dhe gjendja e tyre duhet t’i sillet botës në vëmendje.
Pak prej tyre kanë dëgjuar për myslimanët çamë të cilëve u kanë marrë emrin, identitetin dhe territorin.
Çamët janë shqiptarë që flasin dialektin e tyre të gjuhës shqipe dhe janë indigjene nga zona e njohur si Çamëria, e cila ndodhet në bregun e Adriatikut dhe kryesisht në provincën e Epirit të sotëm verior të Greqisë. Gjatë Luftërave Ballkanike në 1912 dhe 1913, rajoni i tyre u aneksua nga Greqia dhe çamët mbetën jashtë kufirit të Shqipërisë. Menjëherë pas kësaj filluan vrasjet nëpër fshatra.
Mijëra njerëz u arratisën, shumë të tjerë vdiqën nga lodhja, nga uria dhe nga tifoja dhe një grup çamësh emigruan në vende si Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Çamët shiheshin nga grekët si grekë që tradhtonin vendin duke u konvertuar në fenë islame kur osmanët sunduan Greqinë. Arsimi në gjuhën shqipe ishte i ndaluar, gjithashtu dhe të folurit e gjuhës shqipe publikisht dhe privatisht.
Filloi një fushatë për të asimiluar çamët myslimanë, të krishterë dhe ortodoksë me grupe paramilitare që sulmuan fshatrat dhe siç kanë shkruar studiuesit Robert Elsie the Bejtullah Destani: “Terrorizuan popullatën dhe qindra të rinj u deportuan në kampe në ishujt e detit Egje. Sipërfaqjet e mëdha të tokave u shpronësuan nën pretendimin e një reforme agrare.”
Përpjekja përfundimtare e ushtrisë greke ishte në vitet 1944 dhe 1945 ku rreth 25,000 çamë të goditur nga terrorizmi kalonin kufirin në Shqipëri. Grekët vetëm në një fshat të vetëm, në Filat, vranë 1286 njerëz. Një grua çame, 12 vjeç në atë kohë ka treguar tmerret e përjetuara në Filat. “Ata na urdhëruan të gjithë ne, burra, gra, vajza e djem, gjithsej 3500 persona që të mblidheshim në sheshin kryesor. I ndanë burrat nga një anë edhe gratë nga tjetra. Burrat i vranë, disa me thika e të tjerë i copëtuan. Tre djem i kishin lidhur dhe iu prenë veshët, iu hoqën sytë, iu prenë këmbët. I lanë të vuanin për së gjalli duke u dridhar si pula në një thes. Gratë dhe vajzat u zhveshën, u përdhunuan dhe u vranë.”
Fushata e “spastrimit” ishte e suksesshme dhe çamët u zhdukën nga Greqia. Gjatë një periudhe prej më pak se 10-vjeçare, siç thotë dhe studiuesi Lambros Baltsiotis, “pothuajse të gjitha xhamitë dhe sidomos minaret, simbolet e dukshme mylimane u shkatërruan.”
Çamët u pastruan edhe nga dokumentet greke. Tani ka rreth 250,000 çamë në Shqipëri dhe rreth 400,000 në vendet e tjera. Çamët vazhdojnë të kërkojnë të drejtën e kthimit në tokat dhe pronat e tyre në Greqi. Një memorial për çamët u ndërtua në Konispol, në vitin 1994 dhe në përkujtim të vrasjeve dhe dëbimit, me 27 qershor çamët kanë organizuar çdo vit një marshim nga Konispoli deri në kufirin grek. Komplikimi vjen nga fakti se Shqipëria dhe Greqia kanë qëndruar teknikisht në gjendje lufte që nga viti 1940.
Çamët kanë një parti politike në Shqipëri që i përfaqëson, Partinë për Drejtësi, Integrim dhe Unitet, e cila aktualisht ka tre vende në Parlament. Qeveria greke pohon se çamët lanë Greqinë me iniciativën e tyre, ndërsa të moshuarit çam të lindur në Çamëri dëshirojnë të vizitojnë vendin ku kanë lindur, siç na informon Robert Elisie, “kthehen rregullisht në kufirin greko-shqiptar. Nganjëherë pasaportat u janë grisur përpara syve nga ndonjë frikë e paarsyeshme që këta njerëz, gra të vjetra në shumicën e rasteve, mund të destabilizojnë shtetin grek”. Çamët përmenden nga kronikat televizive greke si “pseudo-çamët”ose “të vetëashtuquajturit çamët”. Ministria e Jashtme greke deri në shtator 2016 ka pohuar se “Çështja Çame nuk ekziston”.
Tragjedia e Çamërisë dhe Rohingya ilustron rreziqet e urrejtjes etnike dhe fetare. Ne lutemi që Rohingya të mos ketë të njëjtin fat si çamët në Greqi. Kur Papa Françesku u takua kohët e fundit me disa nga refugjatët e Rohingya, ku janë më shumë se 600,000 të cilët muajt e fundit kanë ikur përtej kufirit në Bangladesh, ai dhe populli Rohingya qanë. Ai u tha atyre: “Në emër të të gjithëve, të atyre që ju përndjekin, të atyre që ju kanë bërë keq, mbi të gjitha në emër të indiferencës së botës, unë ju kërkoj falje. Unë tani i bëj thirrje zemrës suaj të madhe, që ju të jeni në gjendje të na jepni faljen që ne kërkojmë. ”
Ashtu si Papa i kërkoi Rohingyas, ne gjithashtu duhet t’i kërkojmë Çamërisë që të na falë ndërsa qajmë për njerëzimin tonë të përbashkët.
*Autori është shkrimtar, poet, regjisor, dramaturg dhe është Kryetari i Studimeve Islame Ibn Khaldun, Universiteti Amerikan në Uashington, DC. Ai më parë ka shërbyer si Komisioner i Lartë i Pakistanit në Mbretërinë e Bashkuar dhe Irlandë.
Shkodra feston datëlindjen e aktores së njohur Tinka Kurti. Për këtë përvjetor të 85-të të lindjes nuk mungojnë urimet e sinqerta të artistëve Zef Deda, Roza Anagnosti dhe Margarita Xhepa.
Diva e teatrit dhe kinematografisë shqiptare rikthehet në skenën e teatrit “Migjeni”. Kishte kohë, që e priste një ftesë për një ditë të veçantë të jetës së saj. Jo për të interpretuar, por për të festuar, kësaj here datëlindjen e 85-të.
“Kam kënaqësinë që të vij sërish në teatër, e sa të jem gjallë të merrem me kinematografi, e këto nuk i bëj për egoizmin tim, por vetëm e vetëm për popullin tim, për Shqipërinë time”, rrëfen në ditën e lindjes e madhja, Tinka Kurti.
Mes emocioneve Tinka Kurti, e cila përherë ka ditur që të bëjë për vete këdo që e ka njohur, jo vetëm me elegancën e saj, prej një zonje të vërtetë, por edhe me humorin e hollë, që vetëm, një artiste, si ajo mund ta bëjë u shpreh se: “Mos kujtoni se jam pa emocione, sepse ky është vendi që kam lind e jam rritur, si artiste. Kam punuar 17 vite dhe nuk mundet ta harroj kurrë sa të jem gjallë”. (Preket) Ajo kujton me mall, me nostalgji dhe respekt, mjeshtrit e mëdhenj, të cilët e kanë marrë përdore, sapo kishte mbaruar shkollën. “U jam mirënjohëse për këtë festë që më bëni sot. Kam kaq vite, që pres që Shkodra të më bëjë një urim, e kjo është një gjë e madhe. Kam kënaqësinë që të vij sërish në teatër, e sa të jem gjallë të merrem me kinematografi, e këto nuk i bëj për egoizmin tim, por vetëm e vetëm për popullin tim, për Shqipërinë time”, u shpreh aktorja.
Më pas recitoi një poezi për Shën Terezën. Për të cilën, thotë se pavarësisht se nuk është poete zhgarravit dhe shkruan herë pas here. Kurti i rikthehet një poezie, të cilën e ka shkruar në vitin 1997, kur Shën Tereza u nda nga jeta. “O Nëna Terezë, o nënë, unë ty të them nënë, gjithçka të kam thënë. E vogël me trup, por me shpirt edhe zemër të madhe, edhe në botën e largët shumë mall kam. Edhe sot që shpirti yt prehet në amshim, nuk je e qetë, se ti do të lutesh sërish për botën, për nanën Shqipëri, prej bekimit tënd, ne nuk jemi të këqij…”. Tinka Kurti rrëfen se ka pasur fatin të punojë me artistë të mëdhenj të skenës shqiptare, fillimisht me autorë klasikë dhe me ata modernë, të cilët ishin të kontrolluar, deri në vitet e para të demokracisë.
Ato i shohim përherë bashkë, aq sa kushdo që i njeh e ka të vështirë, që të veçojë mes tyre. Prandaj kurrsesi nuk kishte se si ajo të mos ishte prezente në këtë aktivitet festiv, që i dedikohej Tinka Kurtit në 85-vjetorin e lindjes. “Dikur më pyetën: Kush është aktori më i madh në teatër? I thashë faleminderit për pyetjen, por po të them tre emra do të gaboja, po të them trembëdhjetë sërish do të gaboja. Pse? Sepse, jo vetëm në Tiranë, por edhe në Korçë e Shkodër etj., të tërë artistët ishin të mëdhenj, ishin të një mendje.
Kemi punuar me përkushtim dhe dashuri të jashtëzakonshme”, nis rrëfimin e saj, ikona e kinematografisë, Margarita Xhepa. Aktorja e cilëson Tinka Kurtin një artistë të madhërishme, që shquhet për punën cilësore dhe për figurat e mrekullueshme, që ka bërë në dramaturgjinë tonë dhe të huaj në dy kahe; në dramë, tragjedi, por edhe në komedi. “Do ta theksoj me të madhe për komedinë, se ka pasur edhe aktorë të mëdhenj të komedisë në Shkodër, të cilëve nuk u harrohet puna, vlerat dhe arti i madh, që i kanë dhënë artit shkodranë dhe shqiptar. Edhe populli ynë, e dashur Tinkë, është mirënjohës, edhe kurrë nuk do të harrojë, sepse puna jote është e madhe”, shprehet Margarita Xhepa.
Hip hop superylli, Getoar Selimi gjithnjë befason me publikimet e tij.
Reperi i madh i skenës muzikore shqiptare ka vazhduar me publikimet e tij në rrjetet sociale.
Tash, ai në Instagram ka publikuar një kolazh ku shihet ai në ngjyra bardh e zi me Naim Frashërin dhe Abdyl Frashërin, dy prej ikonave të shkrimit dhe historisë shqiptare.
Nuk dihet nëse Geti vërtet ka tentuar të krahasohet me mendjet e ndritura të historisë shqiptare.
Ka mundësi, që reperi të konsiderojë veten si tekstshkruesin më të mirë ndonjëherë shqiptar bashkë me Naimin dhe Abdylin, një pretendim që sërish do të ishte i ekzagjeruar.
Nuk munguan as komentet e ardhuruesve, ku shumë prej tyre e pranonin krahasimin si me vend, e disa madje kritikuan Geasyn pse krahasoi veten me vëllezërit Frashëri.
Geasy së fundmi erdhi me ritme rap-patriotike në projektin “Bisha me dy Koka” që pati sukses të konsiderueshëm. / KultPlus.com
Ahmet Pllana, i cili për 35 vjet punon si mësimdhënës, mezi pret që të miratohet Projektligji për Statutin e Mësimdhënësve për vitet e 90-a.
Ky Projektligj, që ende nuk ka shkuar në Komisionin për arsim, parasheh që t’i shpërblejë mësimdhënësit që kanë punuar në atë periudhë, raporton KTV.
Pllana thotë se atë kohë kanë punuar pa kurrfarë interesi, por është mirë që mësimdhënësit të shpërblehen.
Në periudhën e viteve të 90-a, qytetarët e Kosovës jepnin vazhdimisht kontributin e njohur atëherë si “Fondi i 3-përqindëshit”, por Pllana thotë se mësimdhënësit nuk i kanë marrë as nga 10 marka gjermane në muaj.
Ka kohë që është kërkuar miratimi i këtij Projektligji, i cili edhe në mandatin e kaluar qeverisës ka qenë gati, por nuk është proceduar tutje.
E, kryetari i Sindikatës së Bashkuar të Arsimit, Rrahman Jasharaj, thotë ta ketë marrë pëlqimin e të gjitha partive në vend, se do ta mbështesin këtë Projektligj.
Jasharaj ka thënë se në Projektligjin për njohjen e statusit të mësimdhënësve të viteve të 90-a, nuk do të anashkalohet kontributi i mësimdhënësve, të cilët kanë vdekur dhe atë pagë do ta gëzojë bashkëshorti ose bashkëshortja.
Sipas Jasharajt, premtimi nga Ministria e Arsimit është që në 3-mujorin e parë të vitit të ardhshëm, ky Projektligj do të miratohet.
Zyrtarë të Ministrisë së Arsimit kanë bërë të ditur se Projektligji tashmë është rishikuar dhe e kanë dërguar në Qeveri.
Por, në Komisionin për Arsim Projektligji nuk është dërguar ende.
Sipas kryetarit të Komisionit për Arsim, Ismajl Kurteshi, në parim do ta mbështesin Projektligjin, pasi t’i japin vërejtjet e nevojshme.
Sipas zyrtarëve të SBASHK-ut, ende nuk dihet saktë numri i mësimdhënësve që kanë punuar në atë periudhë, por që për të marrë atë pension do të duhet t’i marrin dokumentet e nevojshme nga shkollat ku kanë punuar, e më pastaj MASHT-i pritet t’i vërtetojë ato. / KultPlus.com
Sarah Idan nuk e ka paramenduar se një fotografi do të jetë kaq problematike. Miss Iraku ishte krenare që e përfaqësoi shtetin e saj në konkursin e Miss Universe ndërsa dëshironte ti tregonte botës që irakianët janë njerëz të mirë dhe jo terroristë siç konsiderohen nga një pjesë e botës.
Kur doli në foto me vajzën më të bukur të Izraelit, për ta fuqizuar mesazhin e saj, nisën edhe fjalë të urrejtjes në Instagramin e saj.
27 vjeçarja nisi të pranonte kërcënime për vdekje, sepse e postoi një fotografi me vajzën nga Izraeli. Izraeli, në botën arabe mbetet një pikë problematike.
Bukuroshja tregon se nuk ka menduar që diçka e tillë do të zgjonte sentimentin e urrejtjes tek njerëzit në Irak, shkruan KultPlus.
“Fotografinë e realizuam sepse të dyja dëshiruam të tregonim se duam paqe dhe se përqafojmë realitetin pa luftë dhe pa gjenocid e pa vrasje” tregon Idan për CNN. Ajo është dashur ta sigurojë edhe familjen e saj, për shkak të kërcënimeve që ka marrë.
Fotografitë e saj në të brendshme poashtu kanë shkaktuar debat në Irak, ndërsa njëjtë ka ndodhur edhe para dy vitesh me Miss Irakun në Miss Universe.
Vajza ka frikë të kthehet në Irak por thotë se atje ka familjen dhe se do të ballafaqohet me këtë zhvillim. Iraku dhe Izraeli nuk kanë ndonjë marrëdhënie diplomatike mes vete. / KultPlus.com
Organizatorët e edicionit të 56-të zbulojnë të tjera detaje nga mbrëmjet e Festivalit. Autori dhe drejtuesi i këtij Festivali, Adi Krasta, nuk do të jetë i vetëm në skenën e rrallë të ndërtuar për festën më të madhe të muzikës në vend.
Natën e parë, përveç kumbarit të kësaj feste, kantautorit Riccardo Cocciante, i cili pas performancës së tij, ka kërkuar ta ndjekë shfaqen si spektator, e rrallë kjo për artistin e madh,do t’u jepet mundësia të bashkëprezantojnë me Krastën, disa personazhë, të cilët na kanë treguar nëpërmjet punës së tyre një Shqipëri tjetër; jo atë që shumë njerëz duan ta lënë me çdo kusht, por Shqipërinë e atyre që kanë vendosur të jetojnë këtu, jo vetëm për veten, por edhe të krijojnë modele të suksesshme.
Nata e dytë do të jetë një rikthim në skenë i disa prej drejtuesve ndër vite të këtij institucioni muzikor në vend, ndërsa e treta një paradë sirenash që do të ndriçojnë edhe më shkëlqimin e skenografisë së artë të Albi Çifligut.
Mbetet surprizë bashkëpunimi në duet me Elhaida Danin dhe trajnerin e saj që e shpuri në fund të rrugës së “Voice of Italy”. Flaka Krelani e Kejsi Tola do të jenë të ftuara në Festival për të sjellë një nga këngët më të fuqishme të fondit të muzikës botërore, por nuk do të mungojë edhe tradicionalja, me qasje bashkëkohore e Kelly Guga Band, një përzierje e motiveve të jugut me motive të muzikës jazz.
Adelina Ismaili “thyen heshtjen” e disa viteve në skenë, duke ngjallur kuriozitet, sidomos në këtë fazë të jetës, ku si për çdo grua-nënë artiste, prioritetet ndryshojnë. Aurela Gaçe, “shpërthimi” i skenës sonë, aq e dashur për publikun, për energjinë dhe interpretimin e saj brilant, është një tjetër “gur” që erdhi nga Festivalet, për t’u kthyer sërish aty, për t’i dhënë Festivalit dashurinë që meriton, ashtu siç bënë edhe shumë emra të njohur të muzikës që “janë vënë në rresht” për garën, të cilën të gjithë duan ta fitojnë, por që për ta, Festivalit mbetet ende më i madh se një çmim i vetëm.
Ndërsa po përgatitet për koncertin e tij të shkurtit të vitit të ardhshëm, në Festival vjen një nga kantautorët më të dashur, Alban Skënderaj, i cili di të fitojë zemrat e spektatorëve me refrenet e papërsëritshme. Produkt festivalesh, fituese e tyre, drejtuese festivali, pjesëmarrëse në Sanremo, interpreuese në “Musical”, por më e konsoliduar se kurrë, vjen në skenën e Festivalit, Elsa Lila me bandën e saj, me një performancë të panjohur më parë nga publiku shqiptar.
Numrat koreografikë janë shfaqje të rralla artistike, të mbështetura në tematika sociale, siç është për shembull koncepti i protestës. Në Festival do luhet edhe futboll, por për të njohur shënuesin në portë, na duhet të presim gongun për çeljen e Festivalit. / KultPlus.com
Poezi e shkruar nga Cemal Süreya / Përktheu Rozana Belli
Ndaje një grua në dy pjesë;
Gjysma është nënë, gjysma fëmijë,
Gjysma e dashur, gjysma dashuri.
Ata që e dëgjojnë këtë s’e dinë,
Ata që e shohin s’e kuptojnë.
Gjysma është fjalë, gjysma natë…
– Çdokush i ka kujtimet e veta për vendlindjen e vet – kujtohen fjalët e Prof.Dr Izedin Osmanit, pediatër, njeri me autoritet, has prishtinas, i cili po kështu ndalet te një moment shumë i rëndësishëm për Kosovën:
Kujtimet e mia më së shumti janë të lidhura me hapjen e Normales “Sami Frashëri” më 1941. Ky moment historik nuk harrohet, se për herë të parë u hapën shkollat në gjuhën shqipe, filloi përdorimi i shqipes në administratë! Në shkollën “Sami Frashëri” nuk kishte vetëm nxënës kosovarë, por erdhën nga të gjitha vendet ku jetonin shqiptarët, pra kishim nxënës nga Tuzi, Podgorica, Ulqini, Tivari, Shkupi, Ohri, Tetova, Gostivari, Mastiri, Kumanova… Për herë të parë u zhvilluan mësimet në gjuhën time amtare, në shqip. Arsimtarët gati të gjithë ishin nga Shqipëria, shumë profesionistë, ekspertë të vërtetë. Kjo shkollë ka qenë bërthamë kulturore, ku u shkolluan shumë nxënës, që më vonë u shpërndane nëpër qytetet e veta, vazhduan shkollimin nëpër fakultete të ndryshme të ish-Jugosllavisë si dhe në vende të ndryshme të Evropës e Amerikës. Kështu, për një kohë të shkurtër u aftësua kuadri për formimin e Universitetit të Kosovës. Nxënësit e merituar, që arrinin të kryenin këtë shkollë, paraqitnin forcën motorike të inteligjencës.
Burimi: Sanije Gashi – Prishtina e fëmijërisë sime
