Përfaqësuesi i Islandës në Eurovision 2021 nuk do të performojë live, për shkak se një anëtar i grupit ka rezultuar pozitiv me koronavirus.
Daði og Gagnamagnið do të jetë pjesë e konkursit por nuk do të performojë në provat e së mërkurës, në gjysëmfinale e as në finale të shtunën.
Në vend të kësaj do të përdoren pamjet e regjistruara gjatë një prove të fundit.
Këngëtari kryesor Daði Freyr tha se testi pozitiv ishte një “befasi e madhe”.
Organizatorët e Eurovision thanë në një deklaratë: “Në bashkëpunim të ngushtë me EBU dhe transmetuesin nikoqir, Daði og Gagnamagnið kanë marrë vendimin e vështirë për t’u tërhequr nga shfaqjet e drejtpërdrejta të këtij viti në Eurovision Song”.
Të gjithë anëtarët kanë qenë të izoluar në një hotel dhe kanë bërë teste gjatë javës. / KultPlus.com
Arkivi Qendror Shtetëror i Filmit do të prezantojnë online versionin e restauruar të filmit artistik ‘Vdekja e Kalit’ i vitit 1992 me regji nga Saimir Kumbaro, përcjell KultPlus.
Filmi shfaqet falas në të gjithë botën, me titra anglisht, për një javë nga data 19 deri më 26 maj me fillim nga ora 19:00 në kanalin në YouTube të Arkivit Qendror Shtetëror të Filmit.
Titullarja e Arkivit, Iris Elezi, do të mbajë një prezantim hyrës mbi filmin e parë dramatik të realizuar pas rënies së regjimit komunist.
Restaurimi dhe prezantimi i filmit ‘Vdekja e Kalit’ (The Death of a Horse) u mundësua falë programit Sezoni i filmave klasikë (A Season of Classic Films), nismë e Shoqatës së Kinematekave Evropiane – ACE (Association des Cinémathèques Européennes) që AQSHF është anëtare prej 2019, dhe me mbështetjen financiare të programit Creative Europe MEDIA.
Filmit u restaurua falë punës së ekspertit Izraelit të restaurimit, Shai Drori, dhe kineastit Australian, Steven Kastrissios./ KultPlus.com
Ministri i Kulturës Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çeku është takuar gjatë ditës së sotme me tenorin nga Kosova me famë ndërkombëtare, Rame Lahaj, shkruan KultPlus.
Lahaj i cili në takim ishte së bashku me Besa Luzhën diskutoi me ministrin mbi artin dhe kulturën, e në veçanti skenën muzikore Kosovare.
Në njoftimin e bërë nga Ministra e Kulturës tregohet se Lahaj ka ofruar ndihmë institucioneve të Kosovës për të kontribuar në ndërtimin e mëtejmë dhe avancimin e skenës muzikore dhe operistike në Kosovë.
Më poshtë mund të lexoni njoftimin e plotë:
Takim me tenorin Ramë Lahaj
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit kishte kënaqësinë të priste në takim tenorin nga Kosova me famë ndërkombëtare, z. Ramë Lahaj, i cili u shoqërua nga Prof. Besa Luzha.
Këngëtari i skenave operistike botërore u prit nga Ministri Çeku dhe këshilltari i tij, Liburn Jupolli. Bashkë biseduan mbi artin dhe kulturën, në veçanti mbi skenën muzikore në Kosovë.
Shprehim falenderim ndaj z. Lahaj i cili i ofroi ndihmë institucioneve qendrore të Kosovës të kontribuojë në ndërtimin e mëtejmë dhe avancimin e skenës muzikore dhe operistike në Kosovë. Kabineti i Ministrit dhe ai do të vazhdojnë të mbajnë kontakt për bashkëpunim më të afërt në të ardhmen./ KultPlus.com
Koleksioni privat i titulluar ”Rozeta”, i krijimtarisë së instrumenteve frymore së figurës së njohur Shaqir Hotit, sot u shpalos në hapësirën e Muzeut Kombëtar të Kosovës, ku të vendosua ishin instrumentet e ndryshme unike të vetë punuara nga krijuesi i papërsëritshëm që kompozoi mjaft krijime të muzikës tradicionale shqiptare, shkruan KultPlus.
Në këtë ngjarje, për të shënuar Ditën Ndërkombëtare të Muzeut, përveç artistëve, familjarëve dhe dashamirëve të muzikës së Hotit, të pranishëm ishin edhe drejtori i Muzeut të Kosovës Ajet Leci, Ministri Hajrulla Çeku, këshilltari i Çekut, Librun Jupolli si dhe artisti Ilir Shaqiri.
“Jam shumë i nderuar që kjo ekspozitë po mbahet në ambientet e Muzeut Kombëtar të Kosovës. Baca Shaqë edhe pse jo fizikisht me ne, krijimtaria e tij artistike do të jetojë për ne dhe shumë breza të ardhshëm. Kurse, veprat e tij artistike që po ekspozohen flasin më shumë sesa që ne mund të flasim”, nisi kështu fjalimin Leci për të shënuar aktivitetin e dytë me radhë në kuadër të Ditës Ndërkombëtare të Muzeut.
Po ashtu, ministri Çeku është shprehur se po ndjen një kënaqësi të madhe për praninë e tij dy ditë radhazi në Muzeun Kombëtar e për të parë diçka të re.
“Sot është një moment i veçantë sepse figura e Hotit është një figurë mjaft komplekse me interpretimin muzikor, multinstrumentizmi, kompozimin, tekst shkrimin dhe ndërtimin e skenës muzikore në Kosovës”, thotë Çeku.
Sipas tij, potenciali i Hotit është një model që gjithmonë duhet ndjekur sepse Hoti përfaqësonte folklorin, natyrën e pasur, thjeshtësinë dhe madhështinë e Kosovës, tregimet e njerëzve të Kosovës.
“Ai komunikonte me të gjithë ku vetë pati një qasje të ndjeshme dhe vetë përkushtuese. Profesionalizmi i tij dhe vlerat e tij ndaj kombit tregojnë se Kosova është me fat që pati një njeri si ai”, përfundon Çeku.
Ndërsa, muzikanti Librun Jupolli foli për figurën e Hoti që për të ishte një shembull i rrallë i komunikimit.
“Ndoshta kjo është vetia e tij kryesore sepse secili artefakt në këtë ekspozitë është mjet komunikimi. Me instrumentet e tij ai takonte frymën, ajrin dhe erën për të komunikuar me gjuhën e muzikës, me gdhendjet në punëtorinë e tij, me pajisjet radiofonike, ai ishte kampion i komunikimit”, thotë Jupolli.
Sipas tij, këto veti janë të njohura nga të gjithë sepse ai kapërceu zhanre, stile e formate të llojllojshme artistike. Për Jupollin, komunikimi i Hotit kishte aftësinë për të transformuar, përshtatur, adaptuar me lehtësi folklorin me të gjitha rrymat e tjera.
Kështu krejt në fund, ky aktivitet u përmbyll me fjalën e rastit nga artisti Ilir Shaqiri.
“Jam shumë i lumtur që sot po tregohen këto vlera kulturore, etnografike dhe semiotike të kulturës tonë bashkëluftëtare të punuara nga një artist i veçantë që sot na la trashëgimi këto vlera që duhen të trashëgohen brez pas brezi”, përfundon Shaqiri.
Shaqir Hoti interpretonte në instrumente të shumta ku me mjeshtërinë e tij në veglat muzikore ai do të mbetet një identitet kulturor dhe do të mbahet mend edhe për shndërrimin e instrumentit të Okarinës në jetë që sot dashamirë të shumtë të muzikës mund ta shohin në Muzeun Kombëtar të Kosovës. / KultPlus.com
Ylli i muzikës dhe filmit, Jennifer Lopez, do ta portretizojë një vrasëse të rrezikshme në filmin e ardhshëm të platformës Netflix, me titull “The Mother”.
Aktorja dhe këngëtarja 51-vjeçare i është bashkuar kastës së filmit të ardhshëm të Niki Caros.
Lopez, e cila gjithashtu shërben në rolin e bashkë-producentes së këtij projekti, të realizuar për platformën gjigante, do ta portretizojë një vrasëse e cila detyrohet të kthehet në këtë profesion nga i cili kishte hequr dorë, në mënyrë që ta mbrojë vajzën e saj, të cilën e kishte dhënë për adoptim para shumë vjetëve.
Misha Green është përgjegjëse për ta shkruar skenarin, ndërsa postproduksionin e filmit e bën Andrea Berloff. Filmi thuhet se bazohet pjesërisht në projektin klasik të Luc Bessonit të lansuar në vitin 1994, “The Professional”.
JLo po ashtu do të luajë dhe do ta prodhojë adaptimin e ri të filmit “The Cipher” nga Netflixi. Aktorja e cila njihet për portretizimin e detektives Harlee Santos në serialin “Shades of Blue”, në këtë projekt të bazuar në romanin best-seller të Isabella Malondos do ta luajë rolin e agjentes së FBI-së, Nina Guerrera. Ajo e gjen veten të përfshirë në rastin e një vrasësi serik, pasi ai në mënyrë strategjike i poston disa kode komplekse dhe enigmatike online. Ato përkojnë me vrasjet e tij të fundit, dhe kanë për qëllim ta tërheqin Ninan në një lojë të përndjekjes.
Lopez, e njohur edhe për rolin e saj në filmin “Second Act”, i ka edhe disa projekte të tjera filmike në pritje për t’i realizuar, mes së cilave edhe “Marry Me”, “Shotgun Wedding” dhe “The Godmother”.
Në filmin “Marry Me”, aktorja luan krahas yllit të hollywoodit, Owen Wilson. Aty e portretizon një yll të muzikës pop, e cila martohet me një të panjohur, i portretizuar në film nga Wilson, pasi e zbulon se i fejuari i saj e ka tradhtuar. Ky projekt po konsiderohet i ngjashëm me filmat hit të zhanrit komedi dhe romancë, “Notting Hill” dhe “The Proposal. Ende nuk ka data të sakta të lansimit të filmit “The Godmother”, ndërsa lansimi i filmit “Marry Me” është shtyrë për shkurt të vitit 2022, shkaku i pasigurisë së shkaktuar në industrinë e filmit, si pasojë e pandemisë së koronavirusit.
Filmi “Shotgun Wedding” e rrëfen historinë e Darcyt dhe Tomit, të cilët vendosin të martohen në bregdet por dasma e tyre pengohet nga disa kriminel. Rolet protagoniste i luajnë 51-vjeçarja Jennifer Lopez dhe 48-vjeçari Josh Duhamel. Lenny Kravitz, D’Arcy Carden, Selena Tan, Desmin Borges dhe Alex Mallari po ashtu janë pjesë e filmit, regjinë e së cilit e ka bërë Jason Moore. “Shotgun Wedding” pritet të lansohet nëpër kinema në qershor të vitit 2022./ koha.net / KultPlus.com
Ines Murzaku, profesore e Historisë Kishtare, Drejtoreshë e Programit të Studimeve Katolike dhe Themeluese e Departamentit të Studimeve Katolike në Universitetin Seton Hall në New Jersey në një rrëfim dhënë për gazetën “Dielli”, organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës Vatra në New York, rrëfen për publikun librin e saj më të ri kushtuar Shenjtores shqiptare Nënë Terezës në përmbledhjen studimore “Shën Tereza, Shenjtorja e Periferive”.
Libri është një libër teologjik, përdor metodat teologjike, filozofike e misionare për të kuptuar e interpretuar figurën e Nënë Terezës dhe veprën e saj që e tejkalon bamirësinë. Libri është i bazuar në teologjinë e periferive të Papa Françeskut, një periferi që manifestohet në forma të ndryshme, me dimensione të ndryshme, me aktorë të ndryshëm.
SHËN TEREZA, SHENJTORJA E PERIFERIVE
Libri nuk është një tjetër biografi mbi jetën dhe veprën bamirëse të Nënë Terezës. Ka shumë libra të tillë. Nënë Tereza është një figurë që ka tërhequr shumë shkrimtarë, biografë dhe kjo ka bërë që të kemi një “letërsi” të tërë mbi Nënë Terezën. Libri është një studim shkencor mbi Nënë Terezën, i bazuar në dokumenta origjinale, letra të shkruara nga dora e Nënës. Libri është një libër teologjik, përdor metodat teologjike, filozofike e misionare për të kuptuar e interpretuar figurën e Nënë Terezës dhe veprën e saj që e tejkalon bamirësinë. Libri është i bazuar në teologjinë e periferive të Papa Françeskut, një periferi që manifestohet në forma të ndryshme, me dimensione të ndryshme, me aktorë të ndryshëm. Nënë Tereza dhe Papa Françesku janë takuar në periferi, e kanë bërë periferinë pjesë të jetës, të misionit dhe identitetit të tyre.
Ata të dy, kanë sjellë dhe sjellin periferinë dhe problemet e periferikëve, atyre njerëzve që shoqëria i ka mohuar, larguar e izoluar, në qëndër të vëmendjes. Nënë Tereza me zërin e saj i dha zë atyre që nuk kishin zë, i dha sy të verbërve duke perdorur popullaritetin e saj në media për shembull. Qëllimi i librit është për të argumentuar se periferia e periferikët, kombet në periferi siç është rasti i kombit Shqiptar, kanë shumë për të ofruar, qendra mund të mësojë nga periferia. Nënë Tereza vjen nga një popull i vogël por me vlera të mëdha, një popull që ka kontribuar dhe kontribon akoma. Për Nënë Terezën Zoti, besa-nderi, mikpritja janë të gjitha cilësi të cilat vijnë natyrshëm për një Shqiptar dhe këto ajo diti me zgjuarsi e vetëmohim t’ja transmetojë gjithë botës.
NËNË TEREZA NJË FIGURE HUMANITARE, FETARE, SHQIPTARE QË LARTËSOI KOMBIN SHQIPTAR
Nënë Tereza dhe kombi ynë janë një binom. Ajo i ka bërë truallit Shqiptar një shërbesë, pa e ditur dhe pa e kuptuar. Ajo është prezantimi me i mirë i vlerave të një populli të vogël, periferik, ndoshta dhe të harruar por që ka kontribuar duke i dhënë botës një bijë besnike, të mençur, heroike e shumë njerëzore dhe për këtë shoqëria ka shumë nevojë.
PERIFERIKËT E NËNË TEREZËS: TË SEMURET, TË VETMUARIT, TË PAMUNDURIT NË VËMENDJEN E KISHËS KATOLIKE
Periferikët pra të sëmurët, të vetmuarit, të pamundurit kanë qënë gjithnjë në vëmëndjen e Kishës Katolike si një klasë e preferuar, që misionaret i shërbenin pa pritur shpërblim. Kuptohet, ky është një parim biblik e teologjik.
PËRCEPTIMI I HARMONISË FETARE NË SHQIPËRI, SHQIPËRIA RAST I VEÇANTË
Kjo temë do shumë kërkime e dokumenta për tu vërtetuar e vlerësuar si e tillë nga bota akademike. Pastaj janë edhe periudhat, për kë periudhë po flasim në historinë e Shqipërisë? Mendoj se është një temë shumë e rëndësishme por ka ende shumë për tu studiuar.
ZHDUKJA E FESË NË SHQIPËRI MË 1967, REFLEKTIMI EDHE SOT NË KRIM, KORRUPSION DHE VESE NË SHOQËRINË SHQIPTARE
Unë kam më shumë se dy dekada që jam larguar nga Shqipëria. Nuk mund të gjykoj për këtë. Mendoj se nuk është vetëm feja që ndikon në moralin e shoqërisë, është edhe familja, shkolla etj. Çfarë ka ndodhur e po ndodh me familjen shqiptare? Familja është baza e shoqërisë, shtylla kurrizore.
FOKUSI, SYNIMET DHE PUNA NË SHOQATËN E STUDIMEVE SHQIPTARE
Unë jam historiane me fokus në historinë kishtare, sidomos historinë e murgjeve Italo-Grekë në periudhën mesjetare. Në Shoqatë sjell këtë dimension, teologjik, historik.
KUSH ËSHTË PROF. INES MURZAKU
Ines Murzaku është Profesore (Full Professor) e Historisë Kishtare, Drejtoreshë e Programit të Studimeve Katolike dhe Themeluese e Departamentit të Studimeve Katolike në Universitetin Seton Hall në New Jersey. Ka një doktoraturë kërkimi nga Pontifical Oriental Institute në Romë, pjesë e Konsorciumit Pontifikal Gregorian University, dhe ka mbajtur pozita vizituese (visiting profesor) në Universitetet e Bolonjës dhe Kalabrisë në Itali dhe Universitetin e Münster në Gjermani. Ka fituar grante prestigjioze qeveritare, duke përfshirë Alexander von Humboldt për Studiuesit me përvojë (Gjermani) dhe Grantin e Këshillit të Kërkimeve të Shkencave Sociale dhe Humanitare të Kanadasë (SSHRC-Kanada) dhe ka fituar Fulbright Senior Research Scholars (USA) në Itali dhe Slloveni. Kërkimet e saja shkencore janë botuar në artikuj të shumtë dhe në 8 libra. Librat janë: Mother Teresa, Saint of the Peripheries (Paulist Press 2021); Life of St Neilos of Rossano (1004) (Dumbarton Oaks, Harvard University Press 2018); Italo-Greek Monasticism from St Neilos to Bessarion (Ashgate-Routledge 2018); Monasticism in Eastern Europe and the Former Soviet Republics (Routledge 2016); Monastic Tradition in Eastern Christianity and the Outside World: A Call for Dialogue (Peeters University of Leuven 2013); Returning Home to Rome? The Monks of Grottaferrata in Albania (Analekta Kryptopherres 2009); Quo Vadis Eastern Europe? Religion, State and Society after Communism (Longo University of Bologna 2009); dhe Catholicism, Culture and Conversion: The History of the Jesuits in Albania (1841-1946) (Orientalia Christiana Analecta, Pontifical Oriental Institute 2006). Ka shërbyer si nënkryetare e Association for the Study of Nationalities (ASN) dhe si përfaqësuese e akredituar e Kombeve të Bashkuara për organizatën Christian Associated for Relations with Eastern Europe. Është komentatore e rregullt në mediat Amerikane për çështje fetare dhe ka punuar ose ka bashkëpunuar me Associated Press, CNN, Catholic World Report, National Catholic Register, Voice of America, Relevant Radio, The Catholic Thing, Crux – Taking the Catholic Pulse, The Record, The Stream, Vatican Radio (Vatican City), and EWTN (Rome)./ Gazeta Dielli / KultPlus.com
Qeveria e Holandës ka konstatuar se Kosova është e zhytur thellë në korrupsion, dhe si rezultat i kësaj thonë se e kundërshtojnë liberalizimin e vizave. Sipas MPJ-së së këtij shtetit, Kosova vuan nga një nivel i lartë i korrupsionit dhe krimit të organizuar.
Të njëjtët kanë thënë se në Këshill nuk ka përkrahje të mjaftueshme që Kosovës t’i liberalizohen vizat, shkruan Schengenvisainfo.com.
Ministria theksoi gjithashtu se “liberalizimi i vizave është një proces teknik, që udhëhiqet nga standardet, në të cilin një vend duhet të përmbushë të gjitha parakushtet përpara se Këshilli të vendosë të heqë vizat”.
Këtë qëndrim për liberalizimin e vizave Holanda e mban për vite me radhë, duke u shndërruar kështu në një prej vendeve skeptike.
Liberalizimin e vizave nuk e përkrah ende as Franca e Emmanuel Macron, duke thënë se ende s’janë plotësuar kushtet./Express/ KultPlus.com
Një grup nxënësish nga Ukraina po vizitojnë këto ditë Shqipërinë. Agjencia Kombëtare e Diasporës në bashkëpunim me Ansamblin Kombëtar të Këngëve dhe Valleve Popullore organizoi një koncert për ta, ku u njohën dhe me traditat shqiptare.
Ky aktivitet zhvillohet në zbatim të programeve që Agjencia ka për shqiptarët e Ukrainës. Gjatë koncertit u interpretuan edhe valle tradicionale të përbashkëta midis trupës profesioniste të Ansamblit dhe nxënësve të ardhur nga Ukraina. Para fillimit të pandemisë, në kuadër të marrëveshjes me Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit janë organizuar klasa të mësimit të valleve dhe kulturës shqiptare për komunitetin shqiptar në Karakurt, Tyushki, Divnyns`ke dhe Gamovka.
Aktiviteti artistik, zhvillohet duke pasur në vëmendje misionin e Agjencisë, për zhvillimin dhe konsolidimin e bashkëpunimit institucional me diasporën, me qëllim zbatimin e një qasje gjithëpërfshirëse në zhvillimin ekonomik politik, social dhe kulturor të Shqipërisë, në ruajtjen e gjuhës, traditës, identitetit kombëtar.
Gjatë qëndrimit të tyre një javor në Shqipëri ata kanë vizituar qytetet si Tirana, Durrësi, Kruja e Vlora. Grupi i studentëve përbëhet nga 31 persona të cilët vijnë nga Zaporizhia, Odessa dhe Kharkiv, vende ku jetojnë shqiptarë. / Gazeta Diaspora / KultPlus.com
Kryetarja e Dhomës së Përfaqësuesve në SHBA, Nancy Pelosi, ka bërë thirrje për një bojkotim diplomatik të Lojërave Olimpike Dimërore të parapara të mbahen në Pekin vitin e ardhshëm, për shkak të shqetësimeve për abuzim të drejtave të njeriut, raporton BBC.
Ndërsa sportistët prapë do të merrnin pjesë, Pelosi ka bërë thirrje që krerët e shteteve të mos marrin pjesë.
Pelosi ka thënë se SHBA-ja nuk mund të vazhdojë sikur të mos ketë asgjë të gabuar që Lojërat Olimpike të mbahen në Kinë.
Ajo është politikanja e radhës në SHBA që ka bërë thirrje për bojkot për shkak të trajtimit të ujgurëve muslimanë.
Kina besohet se ka arrestuar më tepër se një milion ujgurë dhe muslimanë tjerë në Xinjiang. / KultPlus.com
Nën tingujt e muzikës, lëvizjeve të trupit por dhe fjalëve të thëna nga aktorët, shfaqja danse teatër, ‘Totem dhe Tabu’ shtjelloj në natën e mbrëmshme historitë prekëse të një realiteti të pandryshuar në kohë, por njëkohësisht dhe një aktualitet, rrugëtimi i së cilit gjendet brenda kornizave e heshtjes kolektive, shkruan KultPlus.
Pikërisht këto korniza individuale e kolektive, nëpërmjet komedisë sjellin tragjiken, të qeshurën që të bënë të reflektosh, por dhe të shikosh përtej asaj që shihet e thuhet në sipërfaqe.
‘Totem dhe Tabu’ ngrehë pikëpyetjet për shqetësimet e mëdha shoqërore, traumat, hipokrizinë e shoqërisë, por dhe ndikimin e pandemisë në po këtë shoqëri, ku pikërisht me lëvizjet e trupit, vallëzimin e aktorëve dhe ndërthurjen e këtyre lëvizjeve me monologjet e dialogjet, rrëfejnë homazhet për ata që humbën jetën nga ‘tabutë’ e shoqërisë, historitë që heshtën veç pse muret ku ato ndodhin nuk na takojnë ne. Por, ndonëse muret ku ato ndodhin janë të ndryshme prej atyre ku ne jetojmë, këto përjetime, sado të huaja, ndërtojnë përditshmërinë, realitetin por dhe të ardhmen tonë. E ky realitet mbi të cilin ndërtohet shfaqja ‘Totem dhe Tabu’ e koreografi Robert Nuha dhe e bazuar në dramaturgjinë e Zana Hoxhës, ngriti publikun në këmbë, me një duartrokitje disaminutëshe dhe emocione të shumëfishta.
Për koreografin Robert Nuha, procesi i realizimit të shfaqjes nuk ka qenë edhe aq i lehtë sepse trupa teatrale është krijuar tash e tre muaj e njëkohësisht puna e tyre është kufizuar edhe nga situata pandemike. Tutje ai ka thënë se secili nga ne duhet të ketë një kontribut sado të vogël që situata e dhunshme t’i flasim dhe t’i komunikojmë me të tjerët.
“Besoj që ne si shoqëri edhe si artistë duhet secili të ketë një kontribut sado të vogël që situatat, konfliktet ose mënyrën sesi ne i shohim gjërat të cilat janë të dhunshme për ne duhet t’i trajtojmë e t’i flasim, t’i komunikojmë tek të tjerët, me qëllim që shoqëria të hapet dhe të ndryshohen”, ka thënë Nuha për KultPlus.
‘Totem dhe Tabu’ për pothuajse 90 minuta erdhi në një mënyrë mjeshtërore nga trupa artistike e Artpolis me aktorët Donikë Ahmeti, Qëndresa Kajtazi, Ismail Kasumi , Edlir Gashi, Kaltrinë Zeneli, Mikel Markaj, Zhaneta Xhemajli dhe Blerta Gubetini.
Aktorja Donikë Ahmeti, në një prononcim për KultPlus ka theksuar se përgatitja për shfaqje ka qenë e lodhshme, me orare të stërzgjatura dhe punë fizike, por që në fund ka dhënë mesazhin e duhur tek publiku.
“Temat që kemi dashur të trajtojmë qëndrojnë mes të qeshurës dhe të qarës, nuk kemi dashur që temat e rënda t’i bëjmë shumë të rënda. Kjo nuk ka qenë veç një dramë, ka qenë gjithçka, por që në thelb është një dance teatër”, ka pohuar ajo. Ndërkaq Zana Hoxha e cila ka bërë dramaturgjinë e shfaqjes, shpreson që ‘Totem dhe Tabu’ të prek zemrat dhe mendjen e njerëzve sepse në vete ngërthen shumë mesazhe, por dhe reflektime të ndryshme./ KultPlus.com
Dy vëllezër në Karolinën Veriore kanë marrë 75 milionë dollarë si kompensim, dekada pasi ishin burgosur për dhunë dhe vrasje të cilat nuk i kishin kryer.
Leon Brown dhe Henry McCollum ishin arrestuar në vitin 1983 dhe kanë kaluar afër 31 vjet në burgim para se ata të shpalleshin të pafajshëm në vitin 2014.
Çmimi është domethënës sepse jo të gjithë personave të cilët më vonë shpallen të pafajshëm në Shtetet e Bashkuara u garantohet kompensimi. Qeveria federale, Uashington DC dhe 35 shtete kanë një formë të ligjeve të kthimit, sipas Projektit të Pafajësisë, por avokatët thonë se shumë prej tyre nuk arrijnë të dëmshpërblejnë njerëzit.
Ashtu si shumë raste të ngjashme në të gjithë vendin, Brown dhe McCollum vendosën të paraqesin një padi federale për të drejtat civile kundër agjencive qeveritare të përfshira në bindjet e tyre të gabuara, një proces që avokatët thonë se shpesh kërkon vite dhe është sfiduese për të fituar.
Javën e kaluar juria federale vendosi që Brown dhe McCollum duhet të kompensohen për kohën e kaluar në burg.
Brown dhe McCollum ishin arrestuar në vitin 1983 për dhunimin dhe vrasjen e një 11-vjeçareje. / KultPlus.com
Pozicionuar në qendër të qytetit, jo larg Kalasë së Elbasanit, Muzeu Etnografik në Elbasan është një shtëpi dykatëshe e shekullit të 18-të që ruan kulturën, folklorin dhe stilin e jetesës së qytetit.
Ndërsa ndau një tur virtual në këtë muze, deputeti i PS-së në qarkun e Elbasanit, Taulant Balla tha se në këtë muze gjenden vlerat etno-kulturore të shtëpisë karakteristike të Elbasanit me çardak.
“Mirëmëngjes dhe me këtë vizitë virtuale në Muzeun Etnografik të Elbasanit, ku gjenden vlerat etno-kulturore të shtëpisë karakteristike me çardak dhe ruhen me fanatizëm prodhimet artizanale të realizuara ndër vite nga qytetarë të ndryshëm elbasanas, ju uroj një ditë të mbarë”, tha Balla.
Muzeu Etnografik ndodhet në qendër të qytetit të Elbasanit. Në vështrim të përgjithshëm ndërtesa i ngjan shumë shtëpive karakteristike në zonat e Beratit, Shkodrës dhe Gjirokastrës.
Muzeu gjendet në një nga shtëpitë e vjetra të qytetit. Ndërtesa është 200-vjeçare dhe përfaqëson një nga shtëpitë tipike të stilit post-mesjetar shqiptar. Godina dykatëshe shquhet për ballkonin e madh të shtruar e të rrethuar nga druri. Në gjuhën e folkut shqiptar ky konstruksion njihet si çardak.
Muzeu pasqyron në mënyrë të detajuar kulturën dhe folkun e Shqipërisë së Mesme, zejtarinë e kohës dhe jetën e përditshme të banorëve të qytetit e rrethinave. Për një vizitor të huaj apo shqiptar punimet e shajakpunuesve, qeleshpunuesve, terzinjve, punimet e opingarëve, saraçëve, punimet e zilexhinjve, armëtarëve, argjendarëve, çibukçinjve, samarxhinjve janë të dobishme për të kuptuar ndikimet dhe rrymat kulturore të zonës.
Mbresëlënës janë mullinjtë primitivë të vajit dhe guri mortor i legjionarit Mark Sabiti. Për këtë të fundit etnografët thonë se tregon vendndodhjen e dikurshme të Elbasanit. /atsh / KultPlus.com
Këngëtarja shqiptare, Anxhela Peristeri, ka qenë në kryesinë e sondazhit të veshjeve më të bukura në “Eurovision 2021”.
Konkurrentët e “Eurovision” u prezantuan në tapet më 16 maj.
Ajo ka ndarë një sondazh në llogarinë e saj në Instagram ku mori shatë mijë e 417 vota, që do të thotë 28.8 për qind e votave të përgjithshme.
Anxhela dukej si një zonjë e vërtet në të kuqe. Ajo kishte veshur një fustan të kuq aq sa provokues por edhe elegant në të cilin shndriste gjatë ecjes në tapet. / KultPlus.com
Mediat italiane po i bëjnë jehonë romanit “Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit” të Jusuf Buxhovit, përcjellë KultPlus.
-Radio Vatikani sjell një intervistë me kuratorin e botimit, publicistin Giovani Cederone, i cili veprën e Buxhovit të përkthyer në italisht e quan një monument të rëndësishëm letrar që nxjerr në pah identitetin shpirtëror dhe kulturor shqiptar të lidhur me qytetërimin perëndimor, por njëherësh pasqyron edhe dramën e një populli që vazhdimisht i nënshtrohet përpjekjeve për zhdukje që i vinë ngaqë nuk u nënshtrohen pushtuesve…
Gazetarja e Radio-Vatikanit:Fotografia e ditës: Një vajzë e vogël me një prind përkulen për t’u mbrojtur nga sulmi me bomba. Ndoshta në Gaza, ndoshta në Izrael. Viktimat janë të gjitha njësoj ashtu si dhe luftërat, edhe atëherë kur zhvillohen kundër epidemive. Është pikërisht kjo tema që trajtohet në romanin e bukur të Jusuf Buxhovi. “Për ty toka ime”. Ngjarjet e romanit zhvillohen në tokën e popullsisë shqiptare në shekullin VIII. Ky roman sapo u botua nga shtëpia botuese “Armando” në Romë. Për librin që ka zgjuar kureshtjen do flasim me kuratorin e botimit, publicistin Giovanni Cedrone. Në roman trajtohet një histori ambicioze ndodhur gjatë vitit 1747. Romani është botuar për herë të parë në vitin 1982. Ndërsa tash vjen i përkthyer në gjuhën italiane nga Liljana Cuka- Maksuti.
Historia e tregohet nga protagonisti Gjon Nikollë Kazazi, njeri i perëndisë, i cili kërkon të nxjerrë në dritë identitetin kombëtar të popullit të tij, por mund të thuhet se protagonisti i vërtetë i kësaj historie bëhet një epidemi, një epidemi murtaje që e sjellë këtë histori shumë afër me kohën tonë.
Giovanni Cedrone: Historia e këtij romani na kujton se qeniet njerëzore sa herë janë përballur me pandemi gjatë shekujve kanë mbajtur të njëjtën qëndrim, si ky që po mbajmë edhe ne me covidin aktualisht. Protagonisti i romanit, Gjon Nikollë Kazazi në fakt gjendet duke komentuar lajmin e epidemisë së murtajës, e cila, mund themi se për atë kohë nuk ishte një gjë aq e pazakontë, por perceptohet menjëherë si një armë, një armë biologjike që mund të themi është përdorur nga pushtuesit osmanë, në të vërtetë për të ndëshkuar një popullsi, sepse haptazi nuk ishte e përshtatshme për interesat osmane. Këtë pretendim e kanë të gjitha perandoritë e mëdha mbikombëtare. Ndër të tjera në librin e tij Buxhovit na tregon, se perandoria otomane synonte krijimin e një njeriu të ri perandorak, një njeri pa rrënjë krejtësisht e kundërta ma atë që ndihej Kazazi dhe miqtë e tij, ata ndiheshin thellësisht shqiptar, me kujtimet dhe gjuhën e tyre të shtrenjtë. Dokumenti i parë i shkruar i gjuhës shqipe është i vitit 1555, ku ekziston prova e shkruar. Të ballafaquar me këtë situata, kjo popullsi e provon mbi shpatullat e saj çfarë i ka sjellë posaçërisht Perandoria Osmane.
Gazetarja e Vatikanit: Ne nuk duam të bëjmë komplotizëm për komplotizëm, por muajt e fundit kemi dëgjuar të flitet edhe për këtë, në një farë mënyre, por ky virus që po na shkatërron si një armë, si një gjest i kërkuar nga dikush, këtu në këtë roman ‘gjithashtu nxit të njëjtin dyshim’, madje edhe kur Protagonisti, një njeri i Zotit, ai është prift, rrethuar nga ankthi, ndërsa dokumenton sëmundjen, ai gjithashtu gjen edhe zgjidhjen, ai ka një ilaç me të vërtetë superior, i cili është i pagabueshëm?
Giovanni Cedrone: Po, ai ka një ilaç metafizik e cila është shpresa. Kazazi thotë se nëse heqim dorë, ne kemi vdekur që në fillimi prandaj ne duhet të kemi shpresë, për të mos u asgjësuar nga kjo epidemi në radhë të parë, dhe pastaj ata madje të fillojnë të kërkojnë një lloj anti-litteram, në se mund ta themi ata kërkojnë vaksinën. Dhe ata kanë edhe metodën e saj, të cilën Kazazi e sipas përkthimit letrar e quan “gërvishtje”, por në thelb është një inokulim i virusit brenda njerëzve të shëndetshëm. Sigurisht këtu kemi të bëjmë me një roman, ku mbi të gjitha shpresa te njerëzit theksohet fuqishëm. Kazazi duke qenë një njeri i kishës, dhe konkretisht ai është peshkop ka përgjegjësi ndaj besimtarëve të tij. E gjejmë atë të ndodhet në një udhëkryq: duhet të kundërshtojë urdhërat e sovranëve osmanë pushtues, apo tu nënshtrohet vullnetit të tyre? Ata që do të lexojnë këtë libër do të mësojnë se çfarë zgjidhje gjen peshkopi Kazazi.
Gazetarja e Radio Vatikanit: por ekziston edhe një element tjetër që ndihmon protagonistin dhe miqtë e tij, botën e tij për t’i rezistuar kësaj katastrofe kundër epidemisë dhe sugjerohet nga vetë nëntitulli, kur përmendëm identitetin kombëtar, hulumtimin dhe ruajtjen e identitetit kombëtar, pikërisht ndërgjegjen etnike-kulturore shqiptare, kjo vëmendje ndaj gjuhës që kthehet shpesh nuk është rastësi, që romani ka si nëntitull “Për ty toka ime” ne jemi në zonën shqiptare, Jusuf Buxhovi njihet si eksponent i entitetit kosovar, a mund të na ndihmoni për të kuptuar përfundimisht në këtë drejtim kufirin kulturor- gjuhësor midis Kosovës dhe Shqipërisë?
Giovanni Cedrone: Në realitet, kosovarët dhe shqiptarët të gjithë ndihen pjesë e një populli të madh, pikërisht atij shqiptar, padyshim që mund të ketë dallime shumë të vogla, por me pak fjalë ata ndihen i njëjti popull që flasin të njëjtën gjuhë. Në libër motivohet plotësisht ky fakt. Një poet i madh shqiptar është shprehur: ” Feja e shqiptarit është shqiptarizmi”. Libri e pasqyron këtë fakt në Kosovë, por i njëjti fenomen ekziston edhe në Shqipëri. Papa Françesku në vizitën e tij në Shqipëri disa vite më parë, ndër të tjera tha: “Shqipëria është një shembull i bashkëjetesës së besimeve”, pikërisht për këtë arsye, domethënë, bashkëjetesa e besimeve është vetë një element dallues i popullit shqiptar, në libër këtë e gjejmë si “Polikromi fetare”, ne e quajtëm në këtë mënyrë disi ekzotike nëse duam, por gjejmë këtë bashkëjetesë edhe në familjet e tyre, mund të themi edhe në të njëjtin person. Toka e tyre ndodhet në ekstremet e perandorisë, si i tillë duhet parë dhe analizuar, ky element që i bënë ata të papëlqyeshëm si nga Osmanët ashtu edhe nga Perëndimi në një farë mënyre dhe për këtë arsye ata janë të penalizuar, ky fakt pasqyrohet mjaft mirë në këtë libër.
Gazetarja e Radio Vatikanit: dëshira e tyre për ndërgjegjesim të identitetit kombëtar, veçanërisht sot që nacionalizmat shihen me dyshim, nuk është kjo një veçori që i bënë ata të jenë të papëlqyeshëm dhe të shikohen me dyshim si nga lindja ashtu dhe nga perëndimi¬?
Giovanni Cedrone: është shumë e vërtetë,por ne duhet të kontekstualizojmë botën ballkanike e cila është një botë shumë e veçantë, akoma më tepër Kosova ka një histori vuajtjesh, të cilën ne e tashmë e njohim shumë mirë, që çoi në rezultatin e bombardimeve të Serbisë në vitin 1998, sigurisht nuk kemi të bëjmë me një libër me pretendime nacionaliste, por gjejmë thjesht një pretendim kulturor, në realitet. / KultPlus.com
22 vjet më parë në Burgun e Dubravës ka filluar të kryhet njëra nga masakrat më të mëdha në Kosovë kundër shqiptarëve nga regjimi i kriminelit serb Sllobodan Millosheviq.
Me ç’rast Qendra “Gjenocidi në Kosovë-Plagë e Hapur” thonë se edhe pas 22 vjetësh askush nga zinxhiri komandues i forcave të armatosura serbe apo edhe nga ata që ekzekutuan planin e vrasjes së pengjeve në Burgun e Dubravës nuk është përgjigjur për këto akte kriminale. Kjo qendër kërkon që të vihet drejtësi për gjitha viktimat e masakrës në Burgun e Dubravës.
“Sot mbushen 22 vjet nga fillimi i këtij krimi monstruoz dhe askush nga zinxhiri komandues i forcave të armatosura serbe apo nga ata që ekzekutuan planin e vrasjes së pengjeve në Burgun e Dubravës nuk është përgjigjur për këto akte kriminale! Në dallim nga koha kur Aleksandar Vuçiq ishte ministër i propagandës gjenocidare të Serbisë, sot në cilësinë e presidentit të shtetit, vazhdon të mohojë përgjegjësinë për përgatitjen dhe zbatimin e këtij akti gjenocidar dhe për këtë fajëson forcat e NATO-s. Qendra “Gjenocidi në Kosovë- Plagë e hapur” kërkon drejtësi për të gjitha viktimat e gjenocidit në Burgun e Dubravës”, thuhet në komunikatën për media nga Qendra “Gjenocidi në Kosovë-Plagë e Hapur”.
Shkrimi i plotë:
GJENOCIDI NË KOSOVË – PLAGË E HAPUR
Masakra në Burgun e Dubravës – Akt i gjenocidit!
Gjatë javës së fundit të muajt prill 1999 dhe dy javëve të para të muajit maj 1999, në Burgun e Dubravës u bë grumbullimi i pengjeve shqiptare nga disa burgje serbe ku ishin mbajtur deri atëherë.
Përzgjedhja, transferimi dhe sistematizimi i tyre në pavijonet e Burgut të Dubravës u bë në funksion të kryerjes së një nga krimet më të shëmtuara në kuadër të zbatimit të gjenocidit ndaj shqiptarëve në Kosovë: vrasjen masive të pengjeve të luftës!
Më datë 19 maj 1999 aeroplanët e NATO-s bombarduan caqet ushtarako-policore serbe që ndodheshin jashtë mureve të burgut të Dubravës. Pas tërheqjes së tyre, aviacioni jugosllav sulmoi pavijonet e stërmbushura me shqiptarë, me ç’rast u vranë Enver Topalli, Abdullah Tahiri dhe Gjokë Ndrecaj, ndërsa u plagosën 19 të tjerë.
Në përputhje me strategjinë për fshehjen e gjurmëve të krimit të gjenocidit, propaganda gebelsiane në krye me ministrin e atëhershëm të informatave të regjimit të Sllobodan Millosheviqit, Aleksandar Vuçiq, krimet e aviacionit jugosllav ia atribuoi NATO-s.
Përkundër asaj se në konferencat për shtyp të datës 21 maj 1999, Pentagoni dhe NATO hodhën poshtë propagandën serbe dhe me prova të pakontestueshme të mbështetura në incizimet e aksioneve të bombardimeve të caqeve ushtarako-policore, dëshmuan se asnjë bombë e tyre nuk kishte rënë brenda mureve të burgut, propaganda e Aleksandar Vuçiqit vazhdoi me të njëjtin avaz.
Kjo propagandë serbe e fajësimit të NATO-s për krimet që kishte planifikuar t’i kryente vetë, vazhdoi me intensitetit të shtuar deri më 24 maj, kur përfundoi njëri nga krimet më makabre të gjenocidit në Kosovë. Gjatë gjenocidit në Burgun e Dubravës, forcat serbe vranë 117 të burgosur shqiptarë dhe plagosën mbi 400 të tjerë, 100 prej të cilëve ishin në gjendje tejet të rëndë.
Sot mbushen 22 vjet nga fillimi i këtij krimi monstruoz dhe askush nga zinxhiri komandues i forcave të armatosura serbe apo nga ata që ekzekutuan planin e vrasjes së pengjeve në Burgun e Dubravës nuk është përgjigjur për këto akte kriminale!
Në dallim nga koha kur Aleksandar Vuçiq ishte ministër i propagandës gjenocidare të Serbisë, sot në cilësinë e presidentit të shtetit, vazhdon të mohojë përgjegjësinë për përgatitjen dhe zbatimin e këtij akti gjenocidar dhe për këtë fajëson forcat e NATO-s.
Qendra “Gjenocidi në Kosovë- Plagë e hapur” kërkon drejtësi për të gjitha viktimat e gjenocidit në Burgun e Dubravës. / KultPlus.com
Mbrëmë është mbajtur nata e parë e festivalit Eurovision ku edhe janë zgjedhur shtetet të cilat do të vazhdojnë për në natën finale.
Faqja e Eurovision në faqen e tyre zyrtare kanë njoftuar se Norvegjia, Izraeli, Rusia, Azerbajxhani, Malta, Lituania, Çipro, Suedia, Belgjika dhe Ukraina janë kualifikuar.
Ndryshe, është njoftuar se ngjarja u mbajt sipas të gjitha rregulloreve dhe masave të nevojshme mbrojtëse kundër pandemisë.
Rikujtojmë se, finalja e madhe do të mbahet të shtunën më 22 maj. / KultPlus.com
Në një xhungël magjike po buronin ciklonet e melodive që herë rrjedhnin qetësisht e herë tjera dilnin jashtë kontrollit të pianos dhe tingujt në nivele të ndryshme që dëgjoheshin nga vokali i sopranos Arta Jashari.
Qysh në fillim, koncerti i mbrëmshëm recital i sopranos futi publikun në guaskën e errësirës e cila kaploi vendin dhe njëkohësisht i dha jetë jo vetëm përmes paraqitjes skenike por edhe nga interpretimi i zgjedhur i literaturës vokale, i cili burim inspirimi kishte ritmin dhe muzikën latine, shkruan KultPlus.
Gjithçka nisi në një qetësi absolute ku të pranishmit patën rastin të shohin një skenë e cila po merrte vëmendjen e gjithsecilit me perdet zi që ndriçoheshin nga dritat e kaltërta, me përqafimin e ngushtë të gjelbërimit që kishte mbështjellë pianon përreth dhe me paraqitjen estetike të sopranos Arta Jasharit, me një fustan ngjyrë rozë që vinte dukshëm në kontrast me prapavijën por njëkohësisht po i bashkangjitej edhe pianistes Pranvera Hoxha-Brymes, e cila kishte të vendosur një kordele me po të njëjtën ngjyrë.
Ky koncert recital portretizoi literaturën vokale duke filluar nga veprat e kompozitorëve si: Xavier Monstsalvatge, Antonin Dvorak, Agustin Lara, Enrique Granados si dhe autorit të panjohur të veprës ‘Të dua Prishtinë’, që mbrëmë erdhi premierë me aranzhimin e Kreshnik Aliçkaj dhe mysafirit të ftuar Avni Krasniqi nën manovrimin e trumbetës, me ç’rast la një hijeshi stabile dhe paqësore duke futur zemrat e publikut në ekuilibër delikat që intuitën po e shkrinte tërësisht në duartrokitje dhe brohoritje plotësisht të merituara nga performuesit që mbrëmë interpretuan krijime të cilat të jepnin ndjesinë se po qëndron në mesin e heshtjes naive dhe çmendurisë dashamirëse.
Pjesëmarrës tjetër ishte edhe tenori kosovar, Luan Drumishi i cili dhe pse qëndronte pingul në vend, ai pushtoi komplet sallën në një rrëmbim të shpejtë zemrash me zërin e tij duke përdredhur kështu atmosferën në nivele të ndryshme vokali. Ndërkohë, soloja e interpretuar nga pianistja kishte rrethuar ndjenjën e melankolisë me gishtërinjtë e saj të cilat dukeshin se nuk po gjenin as fundin e as fillimin por që po performonin me një butësi ëndërrimtare dhe po tërhiqnin bebëzat e audiencës në një rrëfim emocionesh deri në një fund që përfundoi në një përjetësi, aty ku damari pushon por edhe lëkundet lehtësisht.
Kështu, krejt në fund, froni i kënaqësisë u arrit mbrëmë me talentin e derdhur mahnitshëm nga vokali i sopranos që kalonte nivelet e skajshmërisë e që fjalët e larmishme të veprave latine po ndiqeshin menjëherë pas disa sekondave nga instrumenti bardh e zi që dha një iluzion se edhe pianoja po fliste po të njëjtën gjuhë e po interpretonte me po të njëjtin vokal në formën e një prologu dhe epilogu pëshpëritës.
Për të folur më shumë rreth realizimit të një koncerti të tillë, për KultPlus foli sopranoja Arta Jashari, e cila u shpreh se ky koncert erdhi si nevojë për të sjell një frymë kombinuese me skenën, paraqitjen skenike dhe vokale.
“Ideja ime erdhi qysh nga kthimi im nga studimet master në Berlin, për të sjell një frymë të kombinimit me skenën, paraqitjen skenike dhe vokalin. Përzgjedhja e veprave ndodhi krejt rastësisht dhe në bashkëpunim me profesorin tim Arisar Giris në Berlin. Ne kemi përzgjedhur këto dy cikle të cilat i kam kënduar dhe për fund e zgjodha një këngë që e ka kënduar Nexhmije Pagarusha por autori nuk i dihet ende”, thotë Jashari.
Sipas saj, provat kanë zgjatur shumë sepse është hasur në probleme për shkak të ndalesave e masave të shumta në një kohë të tillë por që në fund të gjithë kanë dalur shëndosh e mirë në skenë. Ndërsa, sonte për Jasharin kjo natë ishte një krenari dhe interesimi i madh i publikut është një respekt i veçantë.
Ndërsa, për të folur rreth natës së mbrëmshme dhe solos së saj, për KultPlus foli edhe pianistja Pranvera Hoxha-Bryma.
“Ideja për këtë koncert është e Artës sepse është dashur që të realizohet një cikël këngësh të një kompozitori spanjoll e cila nuk është luajtur fare tek ne e fare pak nëpër botë. Kurse, pika ime solo është përzgjedhur nga unë sepse dëshiroja një kompozitor të origjinës spanjolle por kësaj here erdhi si një vepër më e qetë dhe besoj që e ka pasur efektin e vet”, ka thënë Bryma.
Tutje pianistja tregoi se zgjedhja e kompozitorit spanjoll Enrique Granados dhe interpretimi i valles së dytë orientale ishte një përshtatje e mbrëmjes dhe në fakt atë e kishte marrë shumë malli për të performuar para publikut sepse ka kaluar 1 vit që nuk kishte performuar live.
“Unë u emocionova pak në fund dhe e përjetova pak më speciale këtë natë sesa si zakonisht kur e kam luajtur dhe besoj që edhe publiku e ka pëlqyer shumë. Ishte një emocion i veçantë që e përjetova dhe energjia e publikut që arritën ta transmetojnë e sidomos tek vepra e parë që ishte premierë, po njëlloj edhe tek vepra e fundit”, përfundoi Pranvera.
Gjithashtu, i pranishëm në këtë mbrëmje ishte edhe drejtori i Drejtorisë për Kulturë Adrian Berisha, i cili për KultPlus tregoi edhe përshtypjet dhe emocionet e tij për këtë natë.
“Ishte e jashtëzakonshme dhe më kishte marr malli për të dëgjuar dhe parë një koncert recital me një performancë shumë të bukur të Artës, Pranverës, Luanit dhe Avniut, të cilët në fund na sollën diçka shumë të bukur për Prishtinën. Pas atij interpretimi diskutuam edhe me miq për kompozitorin dhe e kuptuam se këngën e ka kompozuar Valedin Kurti dhe menduam se sa bukur kishte me qenë që pikërisht kjo këngë të shndërrohet në himnin e qytetit të Prishtinës”, tha Berisha.
Sipas tij, për Drejtorinë e Kulturës dhe Komunën e Prishtinës është gjithmonë një kënaqësi për të organizuar koncerte të tilla. Ndërkohë, ky koncert Berishës i dha edhe një emocion shumë të bukur sa që ai ka filluar të qaj sepse po paramendonte Prishtinën me shumë gjelbërim, pjesën e vjetër të rregulluar me kalldrëm dhe gjithçka tjetër.
“Dua ta falënderoj Dardan Selimaj për bashkëpunimin dhe Artën që në këtë periudhë kohore të pandemisë ka arritur të sjell një ngjarje të tillë kulturore shumë të bukur”, përfundon Berisha.
Ky koncert është organizuar nga Komuna e Prishtinës dhe përkrahur nga Dekor Tropikal, Grand Decor dhe KTV. / KultPlus.com
Charles Grodin, ylli i filmave të tillë si “Beethoven” dhe “The Heartbreak Kid”, ka vdekur në moshën 86-vjeçare.
Familja e aktorit e konfirmoi lajmin se ai vdiq të martën më 18 maj, në shtëpinë e tij në Connecticut. Ai vuante nga kanceri i palcës kockore.
Grodin kujtohet për portretizimin e George Newtonit në filmin klasik të viteve ’90, “Beethoven”, ku ai e luante rolin e një babai të dhënë pas punës, familja e së cilit e bindë ta adoptojnë një këlysh.
Në vitin 1978, Grodin e fitoi një shpërblim “Emmy” për punën e jashtëzakonshme në emisionin “Paul Simon Special”, dhe një çmim “American Comedy Award” në kategorinë “Aktori më qesharak në rol dytësor” për performancën e tij të nrekullueshme në filmin e vitit 1993, “Dave”.
Aktori i ndjerë po ashtu e ka shkruar një libër, si dhe ka luajtur në filmin e aktorit dhe regjisorit Warren Beatty, “Heaven Can Wait”. Gjatë karrierës së tij të pasur filmike, Grodin gjithashtu ka luajtur krahas Robert De Niros në komedinë e vitit 1988, “Midnight Run”.
Me t’u bërë i ditur lajmi për vdekjen e aktorit, yje të shumtë të showbizit i pushtuan rrjetet sociale me mesazhe ngushëlluese, në mesin e së cilëve edhe Steve Martin, Patton Oswalt, Billy Eichner, Robert De Niro dhe të tjerë. / KultPlus.com
“Më dhemb barku, por jo nga ndonjë e keqe që kam ngrënë. Pres.
Nuk mund të lexoj libër. Në kinema, kur të gjithë fillojnë e qeshin, mua më duket vetja si një “i shkretë” dhe rri aty brenda jo për të parë filmin, por për të kaluar kohën.
Kam shumë frikë se të gjithë do mësojnë se sa “i shkretë” jam. Vazhdimisht mendoj vetëm një gjë.
Nevrikosem me të gjithë për shkak se të gjithë nuk janë njësoj si unë. Në filmin që po xhiroj në imagjinatën time, ne po martohemi. Tavani që është mbi krevatin tim qenka kështu, kordoni i llampës qenka kaq i çuditshëm dhe unë nuk i paskam vënë re më parë.
Askush nuk mund të më ndihmojë. Nevrikosem shumë me të gjithë që flasin duke qeshur për këto tema. Nuk punoj dot si më parë. Gjatë vakteve ha vetëm ëmbëlsirat dhe darkave pi alkool. Nevrikosem me veten time se përse nuk jam si të gjithë. Më paska ikur puçra që kasha në këmbë. Të ishte verë, hyja në det dhe, ndoshta, më bënte mirë.
Dua të jem vetëm. Këto që thashë mos ia tregoni askujt, nuk dua aspak t’i dinë njerëzit. Po sikur t’i dinte ajo do të kishte ndonjë përfitim? Nëse nuk do të kishte, më mirë të mos dijë gjë fare. Jam shumë i shkretë, por ajo që ka rëndësi nuk është kjo.
Dashuria është dorëzimi. Dashuria është shkaku i dashurisë. Dashuria është të kuptosh. Dashuria është një muzikë. Dashuria dhe shpirti fisnik janë e njëjta gjë. Dashuria është poezia e trishtimit.
Dashuria është vështrimi i shpirtit të thyer në pasqyrë. Dashuria është kalimtare. Dashuria është të mos thuash kurrë që jam penduar. Dashuria është kristalizim. Dashuria është të japësh. Dashuria është ndarja e një çamçakëzi. Dashuria kurrë nuk vihet re. Dashuria është një fjalë boshe. Dashuria është të takosh Zotin. Dashuria është një dhimbje. Dashuria është të jesh sy më sy engjëllin. Dashuria është tek lotët. Dashuria është pritja në kokë të telefonit.
Dashuria është një botë e tërë. Dashuria është kapja dorë për dore në kinema. Dashuria është një dehje. Dashuria është një bishë. Dashuria është një verbëri. Dashuria është të dëgjosh zërin e zemrës. Dashuria është një qetësi e shenjtë. Dashuria bëhet temë nëpër këngë. Dashuria i bën mirë fytyrës.
Dashuria është malli ndaj një personi që do ta përqafosh fort dhe të duash të rrish me të. Është të dëshirosh se duke përqafuar atë harron gjithçka në botën e jashtme. Është malli i njeriut për të gjetur strehë të sigurt për shpirtin e tij.” / KultPlus.com
Ambasadorja e SHBA-së, Yuri Kim në kuadër të Ditës Ndërkombëtare të Muzeve ka vizituar muzeun “Shtëpia me gjethe”.
Lajmin e ka bërë të ditur ministrja e Kulturës, Elva Margariti e cila ka publikuar dhe foto nga vizita e ambasadores në këtë muze.
“Në Ditën Ndërkombëtare të Muzeve, ambasadorja e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Yuri Kim vizitoi Muzeun “Shtëpia me gjethe”. Këtë dëshmi të së shkuarës sonë jo fort të largët, kur të gjithë ishim të përgjuar. Ishte kënaqësi ta shoqëroja në këtë rrugëtim, së bashku me drejtoren e Muzeut, Etleva Demollari, për të treguar jo vetëm ç’ka ishim, por mbi të gjitha atë që duam të jemi!”, shprehet Margariti.
Ky muze shpalosë njëherësh pamje të shoqërisë shqiptare në kushtet e një regjimi që synonte kontrollin total mbi trupat, mendjet dhe shpirtrat e njerëzve.
Përgjime, kontrolle, spiunime… që kanë sjellë arrestime, internime, tortura, dënime të rënda për shumë e shumë njerëz të pafajshëm… Atyre u kushtohet ky muze…
E konceptuar në 9 seksione, “Shtëpia me gjethe” përbëhet nga 31 dhoma të lidhura me koherencë mes tyre dhe çdo dhomë ka një funksion të veçantë./atsh/ KultPlus.com
Tokyo do të hap parkun e lojërave të quajtur “Harry Potter”, në të cilin janë përfshirë lojëra nga filmi. Ku fëmijët do të kenë mundësin të shohin nga afër mënyrën se si është realizuar filmi. Parku ka një hapësirë prej 30 mijë metra katrorë, dhe është në pronësi të Warner Bros.
Studio Tour Tokyo – The Making of Harry Potter, do të jetë e hapur për gjysmën e parë të viti 2023.
Studio Tour Tokyo e ka përshkruar, parkun si një “turne në këmbë” dhe “jo një lojëra”, në të cilën do do të shfaqën një skenë zanore kopje nga seritë e filmave “Harry Potter” dhe “Fantastic Beasts” . Qëllimi është që t’u jepet vizitorëve një imazh i prapaskenës në krijimin e filmave.
Parku do të jetë i ngjashëm me Warner Bros Studio Tour London, i cili u hap në vitin 2012 dhe në periudhën para-pandemike ka mirëpritur deri në 6 mijë vizitorë në ditë./ KultPlus.com
Kreu i Tesla-s, Elon Musk është futur në listën e më të pasurve dhe tani është në vendin e tretë në listën e miliarderëve të ”Bloomberg”.
Rënia e të ardhurave të sipërmarrësit të lindur në Afrikën e Jugut është e lidhur me luhatjet e aksioneve të prodhuesit të makinave elektrike Tesla, në të cilat ai ka një pjesë të madhe të tyre.
Sipas vlerësimeve të ”Bloomberg”, pasuria personale e Musk ra me 24% nga janari në 160,6 miliardë dollarë.
Bernard Arnault i firmës së mallrave luksoze LVMH tani renditet i dyti në listën e miliarderëve me asete totale prej 161,2 miliardë dollarësh.
Shefi i Amazon Jeff Bezos kryeson listën me 190 miliardë dollarë pasuri./atsh/ KultPlus.com
Një roman që trajton persekutimin e hebrenjve në Gjermani në 1938 por që u harrua për 80 vjet, është bërë së fundmi pjesë e listës bestsellerëve në Mbretërinë e Bashkuar.
Pasagjeri i Ulrich Alexander Boschwitz flet për një burrë hebre i cili, ashtu si autori, përpiqet t’i shpëtojë ngritjes së regjimit nazist.
Romani u rizbulua në 2018 pasi mbesa e autorit e gjeti dhe ia tregoi një redaktori.
Libri ka marrë komente të jashtëzakonshme dhe ka hyrë në listën e Sunday Times për 10 librat fiksion më të shitur.
Botimi në Britani shiti thuajse 1800 kopje javen e kaluar duke e vendosur të 10-tin në listë.
Romani është shkruar në javët pas Kristallnacht (Nata e Qelqit të Thyer, e njohur gjithashtu si Pogromi i Nëntorit), shpërthimi i dhunës masive kundër hebrenjve në Gjermani dhe Austri në nëntor 1938.
Ai tregon historinë e një biznesmeni hebre të quajtur Otto van Silbermann, i cili dëgjon një trokitje në derën e tij nga nazistët Storm Troopers dhe shpejt e kupton se duhet të ikë.
Ai dhe gruaja e tij i fusin të gjitha paratë e tyre në një valixhe dhe përfundojnë duke hipur tren pas trenit në të gjithë Gjermaninë ndërsa përpiqen të shpëtojnë.
Vetë Boschwitz ishte larguar nga Gjermania tre vjet më parë pasi u miratuan ligjet antisemitike.
Libri i tij u botua në SHBA dhe MB përkatësisht në 1939 dhe 40, por nuk mori vëmendje. Autori vdiq në 1942 në moshën 27 vjeç kur anija me të cilën po udhëtonte u bombardua nga gjermanët./KultPlus.com
Ka filluar nata e parë gjysmëfinale e Festivalit Evropian të Këngës “Eurovision 2021”, që po mbahet në “Ahoy Arena” në Roterdam, Holandë.
Eurovision 2021, është një nga ngjarjet më të mëdha të drejtpërdrejta, të zhvilluara deri më tani në pandemi.
Në natën e parë gjysmëfinale performojnë përfaqësuesit e këtyre shteteve: Në natën e dytë gjysmëfinale që do të mbahet më 20 maj, do të interpreton Anxhela Peristeri e cila përfaqëson Shqipërinë me këngën “Karma”. Nata finale mbahet më 22 maj./KultPlus.com
