“Duaj marrëzisht dhe nëse të thonë që dashuria është mëkat”


William Shakespeare ishte një nga autorët më të njohur botëror. Ai e ngriti artin poetik në majat më të larta, shkruan KultPlus. 

Kur flitet për të shumë pak autor i qëndrojnë përkrah dhe asnjë sipër. Studimet, analizat dhe komentet rreth tij janë të panumërta por përfundimi është i njëjtë: vepra shekspiriane është e admirueshme si tërësi dhe në të tërë përbërësit e veçantë.

Gjatë krijimtarisë së tij, Shekspiri realizoi 37 vepra për teatrin, nga të cilat 13 tragjedi, 10 drama historike dhe 14 komedi. Pjesa tjetër e krijimtarisë përfshinë 154 sonete që mbahen si realizimi poetik më i çmueshëm i gjithë kësaj periudhe dhe 2 poema të gjata.

KultPlus sot ju sjellë një thënie të këtij autori të madh:


Duaj, duaj marrëzisht, duaj më shumë se që mundesh dhe nëse të thonë që dashuria është mëkat, duaje mëkatin dhe do jesh i pafajshëm./ KultPlus.com

Vdekja ka me ardhë me sytë e tu


Poezi nga Cesare Pavese

Vdekja ka me ardhë e ka m’i pasë
sytë e tu-
kjo dekë që na shoqnon 
prej mëngjesi deri n’mbramje, e pagjumë,
e shurdhët,
si nji pendsë e moqme,
a nji ves qesharak.
Sytë tu kanë me u bâ fjalë pa vlerë,
kanë mu ba vajtim i lâmë n’gjysmë, a veç heshtje.
Ja çka sheh ti çdo mëngjes kur je vet, e i afrohesh pasqyres!
Oj shpresë e çmueshme,
veç at’ ditë kemi me marr vésh’ se ti 
je vet’ jeta dhe s’je asgja.

Vdekja e ka nji f’tyrë për të gjithë.
E vdekja ka me ardhë 
e ka m’i pasë sytë e tu.

Përktheu: Blega Sheholli / KultPlus.com

Arab Time në vitin 1990: Thirrja e Leka Zogut I për lirinë e Kosovës

Nga Aurenc Bebja, Francë

“Arab Times” ka botuar, të martën e 30 janarit 1990, në faqen n°6, thirrjen e Mbretit Leka Zogu I për lirinë e Kosovës, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar.

Thirrje për lirinë e Kosovës

Burimi : Arab Times, e martë, 30 janar 1990, f.6

Bruksel, 29 janar (Reuter) : Pretendenti në mërgim (ekzil) për fronin shqiptar, “Mbreti” Leka, bëri sot thirrje për pavarësi për krahinën jugosllave të Kosovës, ku policia qëlloi për vdekje shqiptarët etnikë gjatë demonstratave të fundjavës.

“Në vitin 1913 Kosova ishte viktimë e copëtimit të territorit shqiptar. Mbi të gjitha, ajo është bërë një republikë e pavarur, krejtësisht më vete”, tha Leka në një intervistë për gazetën belge “La Dernière Heure”.

“Kosova, një enklavë prej 1.7 milionë shqiptarësh etnikë kryesisht myslimanë në Republikën Jugosllave të Serbisë, duhet të bëhet përfundimisht pjesë e Shqipërisë”, tha Leka.

Tani jeton në Afrikën e Jugut me gruan dhe djalin e tij, por Leka ishte vetëm dy ditësh kur një pushtim gjerman dhe italian (në fakt italian) detyroi të atin, Mbretin Zog, të ikte nga Shqipëria në vitin 1939.

Leka, i cili thotë se synon të përmbysë regjimin stalinist të Shqipërisë për t’i hapur rrugën demokracisë së stilit perëndimor, ishte në Bruksel në një turne në Evropë dhe Shtetet e Bashkuara për të mbledhur (marrë) mbështetjen e të mërguarve shqiptarë për një kryengritje.

https://www.darsiani.com/la-gazette/arab-times-1990-thirrja-e-leka-zogut-i-per-lirine-e-kosoves/?fbclid=IwAR0vsgdDD-7-3uN1e4fzcc_BLz1_pMT_34C0fPankF0G4TLsN2OdmNu2uI0 / KultPlus.com

Leka Zogu I – Mbret i shqiptarëve


Historia e panjohur e Xhemal Ferrës, tregtarit shqiptar të tekstileve në Milano

Publikohet historia e panjohur të Xhemal Ferrës me origjinë nga qyteti i Krujës, i cili që në moshën 8-vjeçare iu shiste çikërrima ushtarëve austro-hungarezë të garnizonit të atij qyteti dhe gjatë periudhës së Monarkisë së Zogut, u bë një nga tregtarët dhe ndërtuesit me të njohur jo vetëm në rrethin e Krujës e Matit, ku me fonde shtetërore ndërtoi disa godina publike, si Nënprefekturën dhe Garnizonin Ushtarak të Burrelit, si dhe elektrifikoi qytetin me një central që e solli nga Londra, por edhe në Tiranë, ku ai fitoi të drejtën për ndërtimin e Pallatit Mbretëror të Zogut (Pallati i Brigadave), i cili mbeti pa mbaruar për shkak se në majin e vitit 1939-ës, Xhemali u internua në Itali si antifashist. Dëshmia e të birit, Ferik Ferra, për historinë e të atit që nga koha kur ishte i internuar në Itali dhe më pas gjatë gjithë periudhës së regjimit komunist, ku ai si një nga biznesmenët e njohur në qytetin e Milanos për tregtinë e tekstileve dhe ndërtimit, ndihmonte qeverinë shqiptar në gjetjen e tregjeve për shitjen e produkteve të ndryshme që eksportonte Shqipëria e asaj kohe.

Përse nuk pranoi ai të kthehej në Shqipëri pasi regjimi komunist i lejoi që t’i shkonin pjestarët e familjes për ta takuar në Itali, dhe ndarja nga jeta në qershorin e vitit 1991-it, duke u përcjellë për në banësën e fundit në Tiranë, ku ai kishte qenë për herë të fundit në 1943-in?! Ishte fundi i qershorit i vitit 1991, kur në aeroportin e Rinasit me një nga linjat e pakta ajrore që preknin asokohe Shqipërinë, do të mbërrinte trupi pa jetë i Xhemal Ferrës, me origjinë nga Kruja, që ishte larguar nga vendlindja e tij që nga viti 1943.

Kush ishte ky njeri që njihej ndryshe dhe si “Konti Ferra”, dhe cila ishte e kaluara e tij që arriti të bëhej i njohur nga të gjithë shqiptarët? Për herë të parë djali i madh i “Kontit”, Ferrik Ferra, poeti i njohur, i cili pas viteve ’90-të ka filluar të ndjekë gjurmët e të atit, rrëfen historinë e panjohur 90 vjeçare të babait tij Xhemalit: që kur braktisi klasat e fillores të Mulla Hysenit në Krujë për t’ju shitur cikërrima ushtarëve austro-hungarezë, e deri kur mbylli sytë në një nga klinikat mjeksore të Universitetit Politeknik të Milanos në Itali, në 21 qershor të 1991-it. Si e filloi tregtinë? Xhemali lindi në qytetin e Krujës në vitin 1903, dhe ishte fëmija i tretë i Haxhi Ferrës, krutanit që kishte kryer dhjetë vjet shërbim ushtarak në perandorinë turke, duke shkuar si bedel për vëllezërit e tij.

Pas kthimit nga ushtria, Haxhiu filloi të merrej me tregëti të vogël, të cilën e bëntë kryesisht në rrethin e Matit. Pas vdekjes së djalit të madh, i cili e ndihmonte Haxhiun në punët e tregtisë, gjendja ekonomike e familjes u rëndua dhe ai u detyrua që të hiqte nga shkolla djalin tjetër, Xhemalin, që mësonte me Mulla Hysenin (shkolla e të pasurëve të qytetit), për t’i gjetur një punë. Fillimisht ai nisi të punonte tek dajat e tij (fisi Vogli), si shegert, të cilët duke parë aftësitë e tija në punët e tregtisë, më pas hapën një dyqan dhe e bënë ortak.

Pas hyrjes së trupave austro-hungareze në qytetin e Krujës, ai filloi të shkonte nga kazermat e tyre, ku ju shiste ushtarëve gjithshka. Xhemali kishte një kujtesë natyrale shumë të mirë, i bënte me mend, të gjitha veprimet kur blinte e shiste. Kjo gjë e ndihmoi atë që brenda pak muajsh, të mësonte gjuhën gjermane, me të cilën komunikonte lirshëm me ushtarët austro-hungarezë. Komandanti austriak i garnizonit të Krujës, duke parë aftësitë e prirjet e tij, i propozoi të atit Haxhiut, që ta dërgonte Xhemalin për të studjuar në një shkollë ushtarake në Austri, dhe për ta joshur i tregoi atij një uniformë të bukur ushtarake. Kjo nuk u realizua pasi nëna e tij e refuzoi, nisur nga pritja e gjatë prej dhjetë vjetësh që ajo i kishte bërë burrit të saj. Pas kësaj, komandanti austriak e dërgoi Xhemalin si përkthyes në administratën e komunës së Cudhinit afër Krujës. Në vitin 1932, Xhemali u martua me një vajzë nga fisi i njohur i Dollakëve të Krujës, me të cilën pati tre djem e një vajzë.

Nga Londra, central elektrik për Burrelin Aktiviteti ndërtimor i bëri ata shumë të njohur dhe më pas fituan si firmë ndërtuese, tenderin për ngritjen e ndërtesës së Nënprefekturës dhe Garnizonit Ushtarak të qytetit të Burrelit. Pas këtyre ndërtimeve që u vlersuan nga Ministria e Punëve Botore, në vitin 1932-’33, Xhemali hapi një shoqëri transporti udhëtarësh, duke vënë autobuzët e tij në linjën: Tiranë-Burrel e anasjelltas gjë e cila ndihmoi shumë matjanët për të udhëtuar drejt kryeqytetit. Aktiviteti dhe fitimet e Xhemalit filluan të rriteshin dhe ai vazhdoi përsëri aktivitetin ndërtues në qytetin e Burrelit, duke ngritur depo, dhe një hotel me restorant për vete.

Pas disa viteve pune në qytetin e Burrelit ku kishte dhe pjesën më të madhe të aktivitetit tregtar dhe atij ndërtues, Xhemal Ferra mendoi që të ngrinte një central elektrik për qytetin e Burrelit. Këtë dëshirë të tij dhe të banorëve matjanë, ai arriti ta realizojë duke blerë një central elektrik në kryeqytetin britanik, Londër, të cilin e solli dhe e instaloi në qytetin e Burrelit, duke bërë që të ndizen për herë të parë llampat elektrike në atë qytet. Po në vitin 1935, Ministria e Punëve Botore duke parë aktivitetin e tij ndërtues të suksesëshëm, i ofroi atij tenderin për ngritjen e Pallatit Mbretëror (sot Pallati Brigadave), të cilin ai filloi ta ndërtonte. Xhemal Ferra kishte një aktivitet shumë të zgjeruar për kohën, që kapte afërsisht rreth 50 të punësuar.

I punësuar si ekonomist në firmën e Xhemal Ferrës, për disa vjet në kohën e Monarkisë, ka punuar Hysni Kapo, njëri nga njerzit që pas 1945-ës, ka qenë figura kryesore e shtetit komunist shqiptar pas Enver Hoxhës. Lidhur me aktivitetin e tij si tregtar dhe ndërtues, i biri i tij, Ferriku, dëshmon: “Gjatë periudhës së Monarkisë, baba, Xhemali, kishte 12 kamionë, autobuzë e automjete të tjera ngarkim shkarkimi. Përveç disa dyqaneve që ai kishte në qytetet, ku shtrihej aktiviteti i tij tregtar e ndërtues, ai ndërtoi dhe katër shtëpi për veten e tij si në Burrel, Durrës, Krujë dhe Tiranë. (Shtëpie në Burrel, ka shërbyer si Shtëpia e Pritjes, deri në 1990-en) Një ndihmë të madhe në aktivitetin e tij tregtar, i dha Xhemalit dhe vëllai i tij, Qazimi. Përveç aftësive që kishte për tregti, Xhemali ishte dhe një punëtor i madh. Mëngjesi e zinte në Krujë, dreka në Burrel, darka në Tiranë dhe e nesërmja në Durrës.

Të gjithë këtë ai e përballonte së bashku me shoferin e tij personal, Njazi Islamin (pas 1945-ës ka qenë ministër i Komunikacioneve dhe anëtar i Komitetit Qëndror të PPSH së), që ishte një djalë i sjellshëm dhe punëtor i palodhur. Babai e vlersonte dhe e donte shumë Njaziun, të cilin e zëvendësonte shpesh në timon, kujton Ferriku, Internimi në Itali Në viti 1939, aktiviteti ndërtimor më i madh i Xhemal Ferrës ishte përqëndruar në ndërtimin e Pallatit të madh Mbretëror që kishte filluar Mbreti Zog dhe që ngrihej me fondet e shtetit. Këto punime ai i vazhdoi deri në muajin maj të atij viti, kur do të arrestohej nga italianët, dhe gjithë ai ndërtim kolosal do t’i mbetej pa mbaruar, vetëm për rifiniturën. Arrestimi i Xhemalit me akuzën e kundershtarit politik të fashizmit, erdhi pak kohë pas pushtimit të vendit, pasi ai kishte ndihmuar dhe mbajtur me ushqime falas, rreth 1000 forca vullnetare për 8 ditë në Qafë-Shtamë të Krujës, ku ato i kishin zënë pritë forcave pushtuese italiane, që përparonin në thellësi të vendit për të shkuar në Mat. Kështu më 24 maj të 1939-ës, Xhemali arrestohet dhe del në gjyq më 12 qershor, së bashku me vëllanë e tij, Qazimin, të cilët dë, nohen me dy vjet internim në Itali.

Në aktin e dënimit të tyre, me vendim gjyqësor, ju sekuestrua e gjithë pasuria së bashku me depozitat bankare (shuma të konsiderueshme), ju mbyll i gjithë aktiviteti tregtar e ndërtues. Familjes tyre ju la vetëm shtëpia që kishte ngritur babai i Xhemalit, Haxhi Ferra, në Krujë. Pas vendimit gjyqësor, Xhemali me Qazimin u dërguan në bugun e Barit, e më pas u ndanë, duke shkuar, Xhemali në Kolflorito, e Qazimi në Akuila. Në kampin burg të Kolfloritos ku ishte Xhemali, ndodheshin të internuar si kundërshtarë politik të regjimit fashist dhe shumë intelektualë të njohur shqiptar, si profesorët: Zijaudin Kodra e Petraq Pepo, Tahir Dizdari, Faik Bregu, Tefik Gjyli, Skënder Frashëri, Haki Luzati, Seit Bilali etj. Lidhur me këtë Ferrik Ferra kujton fjalët e babait tij: “Aty në Kolflorito në ditët e para të internimit, u kujtova se shkollën e kisha lënë pa bërë dhe gjithë kohën që kisha në dispozicion, e kaloja midis intelektualëve të njohur, si profesorët Zijaudin Kodra e Petraq Pepo, të cilët diskutonin e debatonin në atë kamp ku ndodheshin shumë nga ajka e inteligjencies shqiptare të asaj kohe, të cilët i dëgjoja me kujdes”.

Edhe në atë burg, Xhemali nuk e harronte zanatin e tij, duke u marrë me furnizimin e të dënuarëve me ushqime. Pas dy vitesh internimi, Xhemali së bashku me vëllanë Qazimin, u liruan dhe u kthyhen në Shqipëri. Xhemali vendoset në Krujë tek shtëpia e babait, dhe filloi përsëri një tregti të vogël tek një barrake që kishte pasur dikur për shitjen e biletave të linjës autobuzëve Burrel-Tiranë, e cila ishte e vetmja “pasuri” që kishte mbetur pa i’u konfiskuar. Kurse vëllai Qazimi, u vendos në Tiranë, ku hapi një dyqan si bashkëortak me Rexhep Kasmin nga Kruja. Këtë punë Xhemali e vazhdoi deri nga muaji mars i vitit 1943. Kështu më 23 prill të vitit 1943, ai u largua me një dhimbje të madhe për të mos e parë më kurrë sa ishte gjallë vendin e tij. Në 1943-in, vendosët në Milano Xhemali u vendos në qytetin e Milanos, duke shpresuar në fillimin e ndonjë aktiviteti të vogël. Lidhur me këtë periudhë kohë të Xhemal Ferrës, I biri, Ferriku, dëshmon: “Në fillim baba paraqitej në Kuesturë çdo ditë dhe hapsira e lëvizjes për të ishte e kufizuar.

Ai ra në kontakte me tregtarët që vinin nga Shqipëria për të blerë mallra të ndryshme dhe i prezantonte ata me pronarët e firmave pritëse. Për këtë punë komisioneri që bënte, ai merrte një përqindje të vogël të fitimit, nga të dy tregtarët që prezantonte. Pas disa kohësh, këtë shifër e ngriti në 2 %, gjë e cila i dha mundësi që të krijonte një fitimi dhe një fond të mjaftueshëm për t’i hyrë një tregtie të vogël të tekstilit të cilën ai e njihte mjaft mirë. Ai blente nga një firmë tekstile dhe i shiste tek një firmë tjetër. Këtë punë ai e vazhdoi deri nga fundi i vitit 1944, kur arriti që të futej plotësisht në biznesin e tekstilit. Gjatë asaj kohe që ai merrej me tekstile, nuhati mungesën e pambukut që i mungonte atij biznesi, gjë e cila kishte filluar të ndjehej nga vitet e Luftës. Pas mbarimit të Luftës, në nëntorin e 1944-ës, dhe vendosjes së regjimit komunist, Xhemali nuk u kthye më në Shqipëri, ku kishte të gjithë njerzit e familjes. Ai ndiqte me vëmëndje konjukturat politike dhe shprehej se: ‘Nacional-çlirimtarja është shumë larg atyre që premtoi gjatë Luftës’ Po kështu ai kishte kontakte me shumë nga shqiptarët që arratiseshin nga Shqipëria për në Perëndim, të cilët i tregonin dëshmi të rënda dhe aspak premtuese nga vendi i tij. Një nga arsyet që e brengosi më shumë atë dhe ndikoi në vendimin e tij për të qëndruar në Itali, ishte dhe arrestimi e dënimi i vëllait, Qazimit, në vitin 1946, si dhe sekuestrimi e konfiskimi i të gjithë pasurisë tij nga ana e regjimit komunist në fuqi. (Qeveria që erdhi në tetorin e 1943-it, ja riktheu atij të gjithë pasurinë që ja kishin sekuestruar italianët.) Në këto kushte nga mesi i vitit 1945, kur Italia filloj të çlirohej nga Lufta e pasojat e saj, dhe nisi të konsolidohej shteti ligjor demokratik, Xhemali mendoi që të qëndronte aty dhe filloi të interesohej për tregjet e pambukut të cilat ofronin punë dhe fitim kolosal”, kujton Ferrik Ferra periudhën kur i jati i tij, Xhemali, vendosi të qëndronte përfundimisht në Itali.

Në Teheran për tregti Lidhur me vajtjen e Xhemalit në Iranin e largët për problemet e gjetjes së tregjeve të pambukut, i biri i tij, Ferriku, dëshmon: “Pasi studjoi mirë konjukturat e tregjeve të pambukut, babai shkoi në Teheran në mesin e vitit 1946, dhe kontaktoi me pronarin e njërës prej firmave më të mëdha të pambukut në botë. Para nënshkrimit të kontratës, Xhemali i tha tregtarit persian: ‘Zotëri, sa metra tekstil doni tju sjell nga Italia’? Ai u kap në befasi dhe ju drejtua babait: ‘Zoti Ferra, unë jam tregtar pambuku, e jo tregtar tekstili’. Pas kësaj Xhemali ju kthye duke i thënë: ‘A mos keni keq zotëri që të fitoni në të dy krahët’?! I joshur nga sugjerimi i babait, tregtari persian filloi që të mendonte seriozisht për atë gjë dhe konstatoi se fitimi i tij ishte me të vërtetë i madh në dy drejtime. Kështu ai, nga njëra anë shiste sasira të mëdha pambuku, dhe nga ana tjetër merrte tekstile të gatëshme nga Italia, që do ja sillte Xhemali për t’i shitur në tregun e tij në Iran”. Tregtisë së pambukut, ju shtua dhe ajo e qylymave Persian, që ai ja blente tregtarit persian dhe i shiste në Itali. Në aktivitetin e tij, shquhet sidomos puna e madhe që bëri me firmën amerikane “Anderson- Klejton” që ishte asokohe një nga shtëpitë më të mëdha të pambukut në botë. Pa i shkëputur asnjëherë kontaktet me familjen, të cilën ai e ndihmonte sadopak financiarisht për arsye të pengesave ligjore, Xhemali vazhdonte të ndihmonte dhe njerëz të tjerë miq e të afërm, me të cilët dikur kishte punuar në Shqipëri. Shpëtoi 4000 punëtorë italianë nga falimenti Në vitin 1955, një nga fabrikat e Tekstilit me të cilën Xhemali bënte tregti, ishte në prag të falimentit. tregon Ferriku: “Pronarët e fabrikës duke mos pasur rrugë tjetër, i kërkuan babait që ai t’i ndihmonte financiarisht, për të kaluar krizën që do i conte drejt falimentit. Xhemali i ndihmoi ata duke ju dhënë një shumë të madhe, pa interesi.

Pasi fabrika kaloi krizën, presidenti i sindikatave italiane të asaj kohe, De Vitorio, e falenderoi përzemërsisht për xhestin e tij, duke i thënë se kishte shpëtuar nga flakja në rrugë rreth 4000 puntorë. Po kështu ai ju drejtua babait, duke i thënë se kishte dijeni që ai nuk e kishte familjen në Itali, e po të dëshironte mund të ndërhynte pranë autoriteteve më të larta shqiptare, që t’i krijonte mundësinë e bashkimit me familjen në Itali. Babai pasi e falenderoi për interesimin nuk i tha jo, por ia la atë në dëshirën e tij. Përgjigjia që mori De Vitorio nga autoriteti më i lartë shqiptar ishte: “Nuk e kemi bërë ligjin akoma për këtë, por sa ta bëjmë do të shohim se çmund të bëhet”. I hapi Shqipërisë tregjet me Perëndimin Aty nga fundi i viteve ‘50-të e fillimi i viteve ’60-të, tregtia që Xhemali bënte me pambukun filloi të binte, për shkak të konkurencës së madhe, dhe fitimet ranë ndjeshëm. Kështu ai u detyrua dhe e kaloi biznesin e tij në ndërtime, pasi në ato vite Italia ishte në fazën ë një bumi ekononmik, e ai si njohës i mirë i konjukturave të biznesit, diti të manovronte e të gjente mundësitë për të punuar. Në vititn 1959, në zyrën e tij të punës, shkuan dy shqiptarë që ishin përfaqësues tregtarë pranë ambasadës shqiptare në Romë dhe kërkuan që të bisedonin me të për probleme tregtie. Xhemali lidhur me këtë vizitë ka dëshmuar: “I prita tepër gjakftohtë ata dy zyrtarë të ambasadës shqiptare, sepse e dija që një ditë do të vinin në zyrën time për të kërkuar ndihmë. Pasi biseduam normalisht për punët e tregtisë, problemi kapërceu disi kur njeri nga ata më pyeti për konjukturat e çmimeve të grurit në Itali, e mënyrat se si mund të blinin. Unë ju thashë se grurë në Itali kishte plot e me çmime të arsyeshme, por po më çudit fakti se Bashkimi Sovjetik që ka grurë sa të mbulojë gjithë territorin e Shqipërisë, pse nuk ju jep, po kërkoni ta blini këtu”?! Megjithatë dhe pas këtyre fjalëve, Xhemali u tregua i gatshëm që t’i ndihmonte ata, në të gjitha kërkesat për mallra që dëshironin të blinin për Shqipërinë.

Duke parë mundësitë e vogla të Shqipërisë për aktivitetin tregtar me Italinë, babai filloi të mendoi për hapjen e një zyre tregtare në Milano me përfaqsues shqiptarë, e cila do të kordinonte shkëmbimet e ndërsjellta të mallrave në mes dy vendeve, sidomos të disa lëndëve të para që Shqipëria i dispononte deri diku. Kështu pas hapjes së kësaj zyre, nga Shqipëria drejt Italisë dhe Perëndimit, filluan të vërshojnë sasira të mëdha mallrash, si: duhani, pambuku, bitumet, mermeri, nafta, prodhimet artistike etj. Babai në këtë ndihmë që i dha Shqipërisë për çeljen e tregjeve të saja me Perëndimin, nuk vuri në mes pikpamjet e tija politike dhe as inatin e sekuestrimit të pasurisë dhe bu, rgosjes së vëllait Qazimit, dhe se familja e tij në Shqipëri ishte e diferencuar e shikohej me sens negativ. Ai atë e bëri pa snjë lloj interesi, por thjesht si një shqiptar që e donte vëndin e tij dhe shqiptarët”. I hapet rruga e takimit me familjen Ndihma e madhe që Xhemali i dha shtetit shqiptar, i vuri në pozitë të madhe autoritetet zyrtare të Tiranës, në trajtimin që i bëhej familjes Ferra në Shqipëri. Në vitin 1962, shteti shqiptar lejoi djalin e madh të Xhemalit, Ferikun, për të takuar babanë në Itali, të cilin nuk e kishte parë që nga prilli i 1943-it. Lidhur më këtë vizitë, Feriku kujton: “Qëndrova afro tre muaj me babanë në Milano, në apartamentin e vetëm të tij. Ai atëherë e deri sa vdiq, bëri një jetë krejt normale, pa asnjë lloj lluksi. Ai kishte mundësira të mëdha të ndërtonte vila për vete, por qëndroi në atë apartamentin e thjeshtë dhe zyrën e tij të punës. Ai kishte një kujtesë brilante dhe një mendje të fuqishme që bënte veprime matematikore me disa shifra. Babai ruante traditat shqiptare dhe sa herë që flitej për Shqipërinë, i mbusheshin sytë me lot.

Ai ishte shumë i pezmatuar për gjendjen në të cilën ndodhej Shqipëria, e i vinte shumë keq që disa përfaqsues tregtarë pranë ambasadës në Romë, të cilët ai i kishte ndihmuar dhe kishin fituar përvojë, sapo ktheheshin në Shqipëri, përfundonin nëpër bu, rgje. Hapja e zyrës tregtare në Milano që ai e bëri me dëshirë, si dhe gjithë ndihma që ai dha jo vetëm në sektorin tregtar por dhe në atë të kreditit që hynte si garant për palën shqiptare, i jepte një kënaqësi të madhe që diçka po bënte për vendin e tij. Babai e kishte të vështirë që të kthehej përgjithmonë në Shqipëri pranë familjes, ndonëse i kishte të gjitha mundësitë dhe rrugët e hapura. Arsyeja kryesore ishte se ai kishte pikpamje politike me diferenca të thella me regjimin në fuqi, të cilat nuk i premtonin dhe nuk i hapnin asnjë lloj perspektive. Ardhja e tij këtu vetëm sa do t’i krijonte probleme serioze, për vete dhe për familjen. Megjithëatë ai kurrë nuk e ndërroi shtetësinë e tij shqiptare për të marrë atë italiane, gjatë gjithë jetës së tij në Itali dhe deri sa vdiq, ai mbeti thjesht një emigrant ekonomik shqiptar”. Pas vizitës së parë që i bëri djali Feriku, shteti lejoi pak nga pak dhe pjestarët e tjerë të familjes, që të shkonin ta vizitonin nga një herë në Itali. Xhemali vazhdonte ta ndihmonte familjen në Shqipëri dhe insistonte që ata të mbaronin shkollat, për të cilat ai ishte gati të jepte gjithshka. Oferta zyrtare nga Tirana: Zoti Ferra, silli depozitat këtu Në vitet ’60-të, Xhemal Ferra konsiderohej dhe njihej në Itali, si një nga biznesmenët e suksesëshëm. Po në këtë viti kur një delegacion qeveritar italin do të bënte një vizitë disa ditore në Bashkimin Sovjetik, u ftua dhe u caktua që në përbërje të tij, do të ishte dhe afaristi Xhemal Ferra.

Nuk dihen ende arsyet sepse në çastet e fundit të nisjes së atij delegacioni, Xhemali nuk u paraqit. Pasi u interesuan për të, mësuan se ai ndodhej i shtruar në një nga klinikat mjeksore të Milanos?! Aty nga fillimi i viteve ’70-të, gjatë një bisede që Xhemali po bënte me disa përfaqsues së Ministrisë së Tregtisë së Jashtme të Shqipërisë, që kishin shkuar për probleme pune në Itali, i kërkuan atij duke i sugjeruar që po të donte të shihte mundësinë e trasferimit të depozitave bankare nga bankat italiane, për në Shqipëri, duke i garantuar dhe interesat përkatëse. Lidhur me këtë ofertë që pala zyrtare shqiptare i bëri Xhemal Ferrës, djali i tij Ferriku dëshmon: “Pasi i dëgjoi ata, babai ju përgjigj me dipllomaci duke ju thënë: ‘Do ta kem parasysh këtë propozim dhe do ta shoh pasi të kem përfunduar disa punë që kam nëpër duar. Fundi i një jete të gjatë Ndonëse Xhemalin Ferrën në Shqipëri e njohin ndryshe si Konti Ferra, ai as nuk e kishte dhe as e dëshiroi kurrë që ta thërrisnin ashtu. Lidhur më këtë, djali i tij Ferriku dëshmon:” Babai kurrë nuk ka lejuar njeri që ta quante Konti Ferra. Kur dikush e thërriste ashtu, kuptohet nga dashamirësia, ai ja shpjegonte se nuk e kishte pasur kurrë atë titull. Titujt: Kont, Baron, Markez, etj., jepeshin vetëm në regjimet Monarkike, dhe Italia ku ai jetonte e punonte, ishte një republikë. Ndonëse ai nuk e pranonte titullin Kont, kishte një simpati të veçantë për periudhën e Monarkisë së Zogut. Për këtë ai shpjegonte: “Unë i kam provuar të gjitha regjimet që nga austro-hungaria, e deri tek fashizmi.

Por periudha e Monarkisë ka qënë më e mira, sepse na dha mundësitë me legjislacionin e krijuar që të punonim të gjithë dhe të tregonim aftësitë tona”. Xhemali punoi në mënyrë aktive me biznesin e tij deri nga vitet 1977-‘78 pa e ndërprerë për asnjë çast punën. Edhe pas kësaj moshe, kur ai e la aktivitetin e tij si afarist, ndiqte me vëmendje bursën italiane dhe atë europiane, jo për ndonjë përfitim ekonomik, por vetëm për sadisfaksion profesional. Dhe në moshë të thyer ai ishte në korent të përhershëm të bursës, duke ju dhënë këshilla shumë miqëve të tij tregtarë e afaristë që e pyesnin për gjithshka. Puna e madhe që e nisi që 8 vjeç dhe e la në moshën 78 vjeçare, sëmundjet e herë pas hershme dhe ndërhyrjet kirurgjikale, kishin bërë punën e vet.

Nga fundi i viteve ’80-të, ai e kuptoi se po i afrohej momenti kur do të mbyllej gjithshka, por i padëshpëruar dhe krenarë e i kënaqur për atë që kishte bërë në punën e jetën e tij. Lidhur me ditët e fundit të jetës së gjatë afro 90-të vjeçare të Xhemal Ferrës, djali i tij Ferriku kujton: “Në shkurt 1991-it, pak muaj para se babai të ndërronte jetë, ai pa në televizor rrëzimin e monumentit të Enver Hoxhës. Pasi u mendua pak, u tha njerëzve që kishte pranë: Tani do të fillojnë ditë të vështira për Shqipërinë. Ai kishte shumë dëshirë që të vinte dhe t’i shijonte ado “ditë të vështira”, por shëndeti i keqësuar nuk ja premtonte. Në qershorit të vitit 1991, në ditët e fundit të jetës tij, rastësisht i gjetëm në rrobat që kishte veshur, një flamur të vogël shqiptar që e mbante me vete që nga viti 1939 kur ishte internuar si antifashist në Kolflorito të Italisë. Ai ju shpjegoi njerëzve që e pyetën se atë e mbante me vete si shenjë idenditeti, sepse rruga e puna e tij kalonin përmes rreziqesh që nuk ju dihej fundi”.

Megjithë përpjekjet e mëdha të mjekëve të klinikës së Universitetit Politeknik të Milanos, për ta mbajtur në jetë atë trup 88 vjeçar, më 21 qershor të 1991 it, në atë kohë që shqiptarët po përjetonin fundin e sistemit komunist afro 50 vjeçar, Xhemal Ferra ndërroi jetë. Familjarët e tij e sollën trupin e tij në Shqipëri dhe miqtë e të afërmit i bënë një përcjellje dinjitoze me të gjitha nderimet e rastit për në banesën e fundit në Tiranë./ Memorie.al / KultPlus.com

Me 3 doza Pfizer arrihet mbrojtje e plotë nga varianti ‘Omicron’


Konfirmimi vjen nga Izraeli që ka publikuar të dhënat e para të një studimi.

Me 3 doza të vaksinës Pfizer jeni të mbrojtur nga varianti i ri i koronavirusit, Omicron.

Ministri i Shëndetësisë, Nitzan Horowitz, bëri thirrje për qetësi, pasi sipas tij nuk ka vend për panik.

“Situata është nën kontroll dhe nuk ka arsye për panik. Ne prisnim një variant të ri dhe jemi gati. Në ditët në vijim do të kemi informacion më të saktë për efektshmërinë e vaksinës, por të dhënat e para tregojnë se ata që kanë një dozë të tretë janë me shumë të mbrojtur nga ky variant”, tha ai, transmeton CNN.

Varianti i ri Omicron mund të ketë mbërritur në Europë përpara se sa mendohej. Këtë e konfirmuan shkencëtarët në Holandë që identifikuan dy raste mes 19 dhe 23 nëntorit. Megjithatë rastet nuk datojnë përpara atyre të raportuara në Afrikë të Jugut.

Ndërkohë, vendet në kontinentin e vjetër vijojnë të marrin masa për të luftuar variantin e ri, i cili konsiderohet i rrezikshëm nga Organizata Botërore e Shëndetësisë. / KultPlus.com

epa08814066 An undated handout made available by the German pharmaceutical company Biontec shows a hand holding an ampoule with BNT162b2, the mRNA-based vaccine candidate against COVID-19, in Mainz, Germany. Pfizer and Biontech SE announced on 11 November 2020 that they have reached an agreement with the European Commission to supply 200 million doses of their investigational BNT162b2 mRNA-based vaccine candidate against COVID-19 to European Union (EU) Member States, with an option for the European Commission to request an additional 100 million doses. EPA/BIONTECH SE / HANDOUT HANDOUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES

The daily colonist në vitin 1977: Arresimi i Leka Zogut 1, Kreu i qeverisë shqiptare në mërgim, në Bangkok

Nga Aurenc Bebja, Francë

“The Daily Colonist” ka botuar, me 3 prill 1977, në faqen n°44, një shkrim në lidhje me arrestimin e Mbreti Leka Zogu I në Bangkok, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar.

Bangkok – “Tij Leka Mbret Shqptarvet”, i cili e quan veten Mbreti Leka i Shqiptarëve, është arrestuar për armëmbajtje pa leje.

Ai pretendon të jetë kreu i qeverisë shqiptare në mërgim dhe udhëheqës i një lëvizje guerile për të përmbysur qeverinë komuniste.

https://www.darsiani.com/la-gazette/the-daily-colonist-1977-arrestimi-i-leka-zogut-i-kreu-i-qeverise-shqiptare-ne-mergim-ne-bangkok/ / KultPlus.com

Fitimet e një “Showman-i”, dibrani dhe arti i tij në rrugët e Amsterdamit

Emiljan Cera është 27-vjeçari nga Dibra, që nga lavazhier është bërë një nga artistët më të preferuar të rrugëve.

Në një lidhje me Skype për “ABC e Mëngjesit”, ai tregoi se fillimisht punonte në një lavazh, ku lante makinat. Ndërkohë, pas 14 vitesh jetesë në Greqi dhe praktikonte me disa djem breakdance, u largua për në Amsterdam.

Tashmë, Cera jep shfaqje në rrugë dhe fiton para sa për një muaj punë krahu.

“Është më vështirë se është në rrugë, është pllakë, asfalt. Po trupi vihet në punë. Që i vogël 5-6 vjeç kam nisur breakdance. Për momentin nuk bëj stërvitje se e shpërndaj energjinë time kur bëj shfaqje.

Unë jam një tip shumë energjik dhe kam shumë qejf adrenalinën. Kam shumë qejf ta vazhdojë derisa të kem mundësi. Unë kam eksperienca me këtë shfaqje në rrugë. Po që në 2012. Si fillim flas, bëj prezantimin, nuk i tregoj se çfarë do bëj. Derisa shoh që janë mbledhur shumë njerëz dhe i surprizoj.

Jam nga Dibra. Kam bërë lloj-lloj punësh, 19 vjeç kam punuar në lavazh, kam larë makina. Këtë shfaqje e përsëris dy herë në ditë dhe për mua është perfekt”./abcnews.al / KultPlus.com

Trazirat e Shkodrës dhe të Kukësit, Ramiz Alia, Ribashkimi i Kosovës me Shqipërinë dhe kthimi në atdhe – Intervista ekskluzive e Leka Zogut I

Nga Aurenc Bebja

“DTIC – Defense Technical Information Center” ka botuar, me 25 janar 1990, në faqet n°1 dhe 3, një intervistë ekskluzive të Leka Zogut I për një media serbo-kroate (Novosti Osam) me gazetarin Momcilo Popovic, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar.

Leka stërvit forcat ushtarake jashtë vendit për të “ndihmuar” shqiptarët 

…Rezidenca e tij në një periferi të Johanesburgut është e mbrojtur vetëm nga një truprojë, megjithëse ai pretendon se ka pasur deri në gjashtë përpjekje për ta vrarë në vitet e fundit.

Megjithatë, truproja i lartpërmendur është padyshim i armatosur dhe i trajnuar profesionalisht. Ai kontrollon me kujdes çdo vizitor në çdo kohë. Gjashtë qen janë gjithashtu në krah gjatë gjithë kohës. Vetë Leka I, i cili është i gjatë 180 centimetra, mban një pistoletë dhe një thikë zbukuruese në rripin e tij.

“Një pistoletë dhe një thikë në brezin e dikujt,” shpjegoi ai, “janë pjesë e traditës sonë. Ky është zakon për të gjithë shqiptarët e rritur.”

“Unë nuk dua një mbrojtje të madhe sepse jam optimist. Mbi të gjitha, ndiej që fundi i pritjes sime për tu kthyer në atdhe po afron. Ky vit do të jetë shumë i zymtë, dhe kështu e dërgova stafin tim me pushime, sepse më vonë ata nuk do të kenë shumë mundësi për këtë.” – deklaroi Leka I.

Ashtu si një hero komik, Leka I beson se gjashtë atentatet u organizuan “nga Jugosllavia”, “në përgjigje të pozicioneve të mia kritike në lidhje me Kosovën”. Edhe pse ai nuk citoi ndonjë provë, ai “e di” këtë. I pyetur, para së gjithash, sa dinte për situatën aktuale në Shqipëri dhe si e shikonte atë, “Madhëria e Tij” u përgjigj me emocion :

Leka I : Për vite me radhë, unë kam qenë jashtëzakonisht i informuar për të gjitha ngjarjet në vendin tim. Në fund të muajit të kaluar, trazirat, ose rebelimi popullor, në Shkodër dhe Kukës u shtypën pa mëshirë. Kjo është vetëm e përkohshme, megjithatë, pasi raportet që unë kam marrë tregojnë se morali në ushtri dhe Sigurimi [shërbimi shqiptar i sigurisë] atje është shumë i ulët, dhe hierarkia qeverisëse është bërë e korruptuar.

NOVOSTI OSAM : A janë përfshirë edhe paratë tuaja në këtë?

Leka I : Jo. Ata po shpenzojnë paratë e njerëzve. Për një kohë të gjatë, Shqipëria ka jetuar në një vakum dhe njerëzit janë nën presion të madh nga regjimi i urryer ateist, i cili nuk di të sundojë (drejtojë) shtetin. Njerëzit po vuajnë, sepse nuk mund të arrijnë standardin e jetesës që njerëzit meritojnë në ditët e sotme.

NOVOSTI OSAM : A keni pasur ndonjë kontakt me Ramiz Alinë, presidentin aktual shqiptar?

Leka I : Edhe pse u dënova në mungesë me vdekje si një “armik i popullit”, unë jam përpjekur t’i shpjegoj Alisë pikëpamjet e mia. Ishte e humbje kohe.

NOVOSTI OSAM : A keni pasur ndonjë problem me agjentët e Sigurimit?

Leka I : Ata vazhdimisht përpiqen të infiltrojnë organizatat tona, ashtu si agjentët e vendeve të tjera, veçanërisht nga shërbimi i inteligjencës Jugosllave. Kjo na krijon probleme të caktuara, sepse shërbimi ynë i inteligjencës duhet të humbasë kohën për t’i zbuluar ato.

NOVOSTI OSAM : Kush ka interes t’ju vrasë?

Leka I : Fati im ka qenë gjithnjë në duart e të Plotfuqishmit. Unë jam përgjegjës vetëm para popullit shqiptar, dhe kjo do të vazhdojë të jetë e vërtetë, derisa i gjithë kombi të zgjedhë lirisht dhe në mënyrë demokratike një qeveri që dëshiron të ndjekë. Unë fitoj armiq midis atyre që kërcënohen nga aspiratat tona legjitime.

NOVOSTI OSAM : A nuk ju duket se po e ekzagjeroni kur përhapni vlerësime të papërpunuara (pabazuara) të situatës në Kosovë?

Leka I : Populli shqiptar padyshim që dëshiron të ribashkohet dhe të jetë zot i fatit të vet. Si udhëheqës i tyre legjitim, për të cilin kam vetëm interesat e tyre në mendje, unë do të bëj gjithçka që është e mundur për të kontribuar në ribashkimin e zonave etnike shqiptare me atdheun e tyre. Natyrisht, rrethanat dhe metodat që do të çojnë në ribashkim do të varen plotësisht nga aftësia e fqinjëve tanë për të kuptuar perënditë tona. Veçanërisht dua të theksoj se unë besoj në një politikë të fqinjësisë së mirë si mënyra më e shëndetshme për të ruajtur stabilitetin në një zonë që ka njohur vuajtje për një kohë të gjatë dhe ka qenë shkaku i drejtpërdrejtë i dy luftërave botërore. Do të ishte më së miri të arrijmë qëllimet tona pa gjakderdhje. A nuk do të ishte më racionale të flisni me fqinjët tuaj për të ardhmen e zonave etnike shqiptare në Jugosllavi, në vend që të përkeqësonin ndarjet, siç po bëhet tani në Kosovë me ndihmën e njësive speciale nga qeveria federale në Beograd?

NOVOSTI OSAM : Ju po flisni për “ribashkim”, megjithëse Kosova nuk i ka përkitur kurrë Shqipërisë dhe megjithëse serbët, malazezët dhe disa popuj të tjerë sllavë kanë jetuar në atë rajon për shekuj.

Leka I : Shikuar historikisht, sllavët janë ardhje të kohëve të fundit në zonat që tani pushtojnë. Është e vërtetë që ka pjesë të Kosovës që kanë rëndësi të veçantë për serbët. Do të shkoja shumë larg nëse do të mohoja këto fakte. Megjithatë, dua të shkoj një hap më tej dhe të them se nëse ulemi me qeverinë serbe dhe jugosllave dhe të diskutonim për këtë, me siguri do të arrinim në një lloj interesi të përbashkët. Për shembull, manastiret e shenjta, aq të lavdëruara dhe të kremtuara, dhe monumenti i Betejës së famshme të Kosovës, mund të caktohen dhe të njihen si jashtë territorit nga të dy palët. Ky është statusi që kanë ambasadat në vendet e tjera.

NOVOSTI OSAM : Ju me sa duket nuk e imagjinoni që Jugosllavia nuk mund të pranonte një mundësi të tillë.

Leka I : Problemet në lidhje me Kosovën mund të zgjidhen vetëm me vullnet të mirë nga të dy palët. Duhet kuptuar që ribashkimi i popullit shqiptar është i domosdoshëm dhe se vetëm në atë kusht mund të ndërtohen marrëdhënie të fqinjësisë së mirë.

NOVOSTI OSAM : A do të përmirësonin ndryshimet e mundshme demokratike në Shqipëri shanset për normalizimin e marrëdhënieve me Jugosllavinë?

Leka I : Unë sinqerisht besoj se zgjedhja e një qeverie demokratike në Shqipëri do të ishte gjithashtu mënyra më e mirë për të arritur bashkëpunimin, derisa të kuptohet se populli shqiptar nuk mund të mbetet i përçarë.

NOVOSTI OSAM : Në disa raste të mëparshme, ju keni përmendur një lloj konfederate ballkanike. Çfarë kuptoni me këtë, dhe cilat vende do të ishin pjesë e saj?

Leka I : Në kohën e tanishme, është e nevojshme të kuptohet se vendet e vogla si ato Ballkanike, të cilat janë të banuara nga grupe të ndryshme etnike, të cilat kanë fe dhe zakone të ndryshme, dhe të cilat kanë trashëgimi të ndryshme kulturore, kanë një vështirësi të madhe duke jetuar në paqe dhe duke bashkëpunuar me njëri-tjetrin, përveç nëse i respektojnë ato dallime. Nëse fillojmë të respektojmë njëri-tjetrin, vullneti i mirë do t’i përgjigjet vullnetit të mirë dhe aleancat e mira ekonomike dhe tregtare do të vijnë gjithashtu. Në kushte të tilla, edhe kombet plotësisht të pavarura mund të mendojnë për t’u bashkuar në një konfederatë, kryesisht për arsye ekonomike dhe mbrojtëse. Secili komb në një konfederatë të tillë do të ishte i pavarur. Marrëdhëniet e ndërsjella do të rregullohen me traktate dhe marrëveshje, dhe jo me dominimin e disave mbi të tjerët.

NOVOSTI OSAM : Përveç oborrit mbretëror, ekziston edhe një “qeveri shqiptare në mërgim”. Cilat janë marrëdhëniet tuaja me anëtarët e saj?

Leka I : Si udhëheqës i opozitës parësore ndaj diktaturës shqiptare, unë kam kontakte me shumë parti me ide të ndryshme politike. Si i tillë, unë përfaqësoj mendimin e shumicës së popullit shqiptar. Për më tepër, meqenëse monarkia shqiptare nuk u rrëzua kurrë nga vullneti i popullit, por më tepër nga një akt agresioni nga ana e Italisë fashiste në 1939, qeveria shqiptare në mërgim nuk pushoi së ekzistuari. Detyrat e saj janë të shumta dhe ajo do të vazhdojë të mbajë gjallë pishtarin e lirisë derisa të vijë koha kur kombi do të zgjedhë qeverinë e tij në një referendum të lirë, demokratik dhe mbarëkombëtar.

NOVOST OSAM : Nëse populli shqiptar do të pranonte kthimin tuaj, si do të ishte monarkia juaj?

Leka I : Do të ishte natyrshëm një monarki kushtetuese, siç u krijua për herë të parë nga Kushtetuta e vitit 1928.

NOVOSTI OSAM : Cili do të ishte statusi i fesë në një shtet të tillë?

Leka I : Kushtetuta e vitit 1928 e përcakton mbretin si mbrojtësin e të gjitha feve. Mbreti ka të drejtë të zgjedhë fenë e tij, si çdo qytetar. Siç e dini, unë jam një mysliman, por të gjitha fetë do të trajtoheshin në mënyrë të barabartë dhe të mbrojtura.

NOVOSTI OSAM : Cilat janë marrëdhëniet tuaja me numrin e madh të shqiptarëve që jetojnë në Perëndim?

Leka I : Marrëdhëniet e mia me bashkatdhetarët e mi në të gjithë botën kanë qenë gjithmonë të shkëlqyera. Unë gjithmonë kam qenë i gatshëm të dëgjoj problemet e tyre dhe të kuptoj nevojat e tyre natyrore, madje edhe t’i ndihmoj ata nëse jam në gjendje ta bëj këtë. Kjo është e vërtetë për marrëdhëniet e mia me të gjitha partitë dhe grupet politike të emigrantëve shqiptarë, dhe me dëshirën e Zotit, kjo do të vazhdojë të jetë e vërtetë.

NOVOSTI OSAM : Shtypi i Evropës Perëndimore ka shkruar disa herë për një farë “Princ të Kosovës” Kryeziun. Kush është ai, dhe ku e fitoi një titull të tillë?

Leka I : Unë nuk e dija që i afërmi im Esad Kryeziu po e përdorte atë titull. Në çdo rast, ai është djali i hallës sime. Princesha Nafije ishte e martuar me Cenabeg Kryeziun.

NOVOSTI OSAM : Çfarë planifikoni të ndërmerrni më tej për njerëzit tuaj në Shqipëri?

Leka I : Kjo është një pyetje shumë e ndjeshme, sepse nuk dua t’i bëj publike qëllimet e mia paraprakisht.

NOVOSTI OSAM : Kohët e fundit, megjithatë, ju lëshuat një “shpallje mbretërore” dhe ia dërguat njerëzve tuaj në Shqipëri.

Leka I : Po. Në të, unë i bëra thirrje popullit shqiptar dhe forcave të armatosura shqiptare që të punojnë së bashku për të përmbysur regjimin e paligjshëm, i cili po vazhdon tiraninë dhe nënshtrimin e vëllezërve dhe motrave tona të dashura. Kjo shpallje tashmë është kontrabanduar (ka hyrë) në Shqipëri dhe fletëpalosjet (traktet) që e përmbajnë atë do të hidhen së shpejti në disa qytete nga balonat.

NOVOSTI OSAM : Ju bëni një jetë mjaft luksoze. Disa vjet më parë, ju u akuzuat si tregtar armësh. Si e fitoni (siguroni) jetesën tuaj?

Leka I : Unë e mbajta veten duke punuar si përfaqësues i ndërmarrjeve të ndryshme të mëdha, dhe së fundmi fillova biznesin tim, duke shitur mallra të konsumit. Ato akuza për tregtinë e armëve janë thashetheme që kanë ekzistuar për një kohë të gjatë. Pretendohej se merresha me drogë dhe gra. Këto ishin sulme të vrazhda ndaj personit tim. Unë kurrë nuk kam qenë tregtar armësh. Sigurisht, është e vërtetë që unë kam blerë herë pas here armë për njësitë tona, për rezistencën… Kur kjo është e nevojshme për ne, për njerëzit tanë, unë e bëj atë, dhe kurrë për përfitim.

NOVOSTI OSAM : A do të thotë kjo se keni një lloj ushtrie tuajën?

Leka I : Ne jemi përpjekur gjithmonë të krijojmë forca ushtarake që do të ndihmonin njerëzit në Shqipëri. Ato janë duke u trajnuar për vite në shumë vende.

https://www.darsiani.com/la-gazette/trazirat-e-shkodres-dhe-te-kukesit-ramiz-alia-ribashkimi-i-kosoves-me-shqiperine-dhe-kthimi-ne-atdhe-intervista-ekskluzive-e-leka-zogut-i-johanesburg-1990/ / KultPlus.com

Në portin Ayia Napa në Qipro vendoset vepra e artistit shqiptar

Porti i Qipros që prej fillimit të muajit nëntor ka për simbol një statujë të realizuar nga skulptori shqiptar Besim Caushi.

Në një ceremoni të realizuar nga nga bashkia e qytetit është inauguruar punimi në bronx i skulptorit përmetar  “Paqe në Tokë”, (5,5m×4,5m×3,8m).

“Sepse paqja është detyrë e të gjithëve!!! Në se duam paqe në këtë jetë duhet të flasim për paqe, t’i thurrim lavde….thotë Nënë Tereza”, u shpreh autori në ceremoninë e inaugurimit.

Skulptori Besim Caushi ka kryer studimet në Liceun Artistik “Jordan Misja” në Tiranë dhe më pas Akademië e Arteve të Bukura (sot Universiteti i Arteve). Prej vitesh jeton dhe krijon në Athinë, Greqi. / KultPlus.com

Leka Zogu I: Të gjithë shqiptarët duhet të ndihmojnë në sjelljen e lirisë së fjalës dhe fesë në vendin e tyre të lindjes

Nga Aurenc Bebja, Francë – 28 Qershor 2021

The Daily Colonist, 3 qershor 1976, f.3

Ky njeri do të ishte Mbreti Leka i Shqipërisë nëse babai i tij, Mbreti Zog, nuk do të ishte përmbysur nga një regjim që përfundimisht u bë qeveria komuniste e një vendi të Evropës Qendrore. Leka, duke biseduar këtu me gruan e tij Susan në Peterborough, në Ontario., thotë se të gjithë shqiptarët duhet të ndihmojnë në sjelljen e lirisë së fjalës dhe fesë në vendin e tyre të lindjes.

https://www.darsiani.com/la-gazette/the-daily-colonist-1976-leka-zogu-i-te-gjithe-shqiptaret-duhet-te-ndihmojne-ne-sjelljen-e-lirise-se-fjales-dhe-fese-ne-vendin-e-tyre-te-lindjes/ / KultPlus.com

Austria do të vendosë gjobë deri në 7 mijë euro ose burg për ata që refuzojnë vaksinën

Ata që refuzojnë vaksinimin në Austri pasi masa për vaksinimin e detyrueshëm të hyjë në fuqi do të gjobiten deri në 7000 euro ose do të duhet të bëjnë disa javë burg. Sipas projektligjit kushdo që refuzon të planifikojë marrjen e vaksinën do të marrë një telefonatë zyrtare nga autoritetet lokale.

Nëse nuk përgjigjet ai do të telefonohet përsëri brenda katër javëve të ardhshme. Nëse kërkesa e dytë formale shpërfillet, ai person do të gjobitet nga 3600 euro deri në 7200 euro në rast të përsëritjes së shkeljes ose do ju duhet të qëndrojnë në qeli për disa javë.

Përjashtime do të ketë vetëm për ata individë që përjashtohen nga vaksinimi i detyrueshëm për shkak të pasojave në shëndet, gratë shtatzëna dhe fëmijët deri në 12 vjeç.

Me detyrim do të jenë edhe doza përforcuese për kategoritë e caktuara. Ministria e Shëndetësisë do të jetë përgjegjëse për zbatimin e këtij projektligji.

Qeveria austriake pritet të vendosë nëse do të përjashtohen nga ky rregull personat që janë shëruar nga COVID. Projektligji do të diskutohet në zyrën e kancelarit ditën e sotme dhe në rast se nuk merr miratim mund të pësojë ndryshime. Nëse merr “Ok”, ai do të jetë në fuqi për tre vitet e ardhshme. /abcnews.al / KultPlus.com

“Vetmi dimri – në botën me një ngjyrë era ulëron”

Nga Matsuo Bashō

Pranvera iku.
Zogjtë qajnë. Sytë e peshqve
janë me lot.

***

Bie e para shqotë
Bile edhe murgu ka nevojë
Për një kapotë.

***
Fushat e blerta.
Krejt çka mbetet nga ëndrrat
e luftëtarëve.

***

Ti flet e s’resht.
Buza ndien të ftohtë
Dhe fryn vjeshtë.

***

Vetmi dimri –
në botën me një ngjyrë
era ulëron.

***

Sëmundja më ndal n’vend,
E ëndrra ime vazhdon të vrapojë
fushës së shkretë.

***

M’vjen t’ia marr gjamës.
Nëna po qan, e vjetër dhe e vetmuar.
Kjo shoqe e hënës.

***

M’vjen t’ia marr vajit
kur shoh atë plasaritje
n’helmetën e ushtarit.

Përktheu e përshtati nga anglishtja: Ag Apolloni. / KultPlus.com

Rihanna shpallet heroina kombëtare e Barbadosit

 Barbadosi, i saposhpallur republikë, e ka bërë superyllin Rihanna një nga heronjtë e saj kombëtarë.

Tashmë i pavarur nga Britania e Madhe që nga viti 1966, Barbadosi, ishulli më lindor i Karaibeve, 300 kilometra larg Venezuelës, festoi kalimin e tij në një regjim republikan pas rreth katër shekujsh nënshtrim ndaj sovranit britanik.

Këngëtarja dhe biznesmenja, 33 vjeçe, e lindur në Barbados, i ishte dhënë tashmë prej 2018-s titulli i ambasadores së plotfuqishme të ishullit-shtet, e ngarkuar me promovimin e turizmit, arsimit dhe investimeve.

“Rihanna e bëri të gjithë botën të ëndërronte me kërkimin e saj për përsosmëri, krijimtarinë, disiplinën dhe, mbi të gjitha, angazhimin e jashtëzakonshëm ndaj atdheut të saj”, tha kryeministrja e Barbadosit, Mia Mottley, para personaliteteve të mbledhura për ceremoninë zyrtare gjatë së cilës u betua presidentja e re, Sandra Mason, e zgjedhur në tetor.

“Në emër të një vendi mirënjohës dhe të një populli edhe më krenar, ju prezantojmë personin e caktuar si Heroina Kombëtare e Barbadosit, ambasadoren Robyn Rihanna Fenty”, vazhdoi Mottley, duke ftuar këngëtaren e R&B t’i bashkohet asaj.

“Vazhdoni të shkëlqeni si një diamant dhe ta mbuloni vendin tuaj me nder me fjalët dhe veprimet tuaja”, shtoi ajo, duke lënë të kuptohet për një nga hitet më të mëdha të këngëtares, “Diamonds” (2012).

Rihanna bëri një hyrje meteorike në skenën muzikore ndërkombëtare në vitin 2003.

Ajo arriti të krijojë një perandori masive në industrinë e modës dhe bukurisë dhe talenti i saj sipërmarrës e katapultoi atë në një superstar.

Të ardhurat e saj tani eklipsojnë ato të superyjeve, si Madonna dhe Beyoncé.

“Ajo “vlen” 1,7 miliardë dollarë, gjë që e bën atë një nga muzikantet më të pasura në planet”, njoftoi revista e specializuar Forbes në gusht.

Rreth 1,4 miliardë nga pasuria e saj vjen, sipas revistës, nga marka e tij e kozmetikës, Fenty Beauty, e krijuar në partneritet me gjigantin francez të luksit LVMH.

Dhe, pavarësisht faktit se nuk ka publikuar një album që nga viti 2016, këngëtarja mbetet një ndikim i madh në internet, me mbi 100 milionë ndjekës në Instagram dhe Twitter.

Ceremonia u zhvillua në prani të Princit Charles, i cili njohu “mizorinë e tmerrshme të skllavërisë” nga e cila vuajti ishulli gjatë kolonizimit britanik. / KultPlus.com

Fotografi e rrallë e Leka Zogut foshnje në Versajë, botuar nga prestigjiozja franceze

Nga Aurenc Bebja

“Le Figaro” ka botuar, të premten e 11 gushtit 1939, në ballinë, një fotografi të rrallë të Leka Zogut foshnje, realizuar gjatë kohës së strehimit të familjes mbretërore shqiptare në Francë.

Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, ka sjellë, për publikun shqiptar, fotografinë në fjalë, si dhe përshkrimin e saj nga prestigjiozja franceze :

Djali i mbretit Zog

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Këtu, paraqitur nga dadoja e tij, dje, në Versajë, princi i vogël Aleksandër (Leka), djali i mbretit Zog të Shqipërisë dhe mbretëreshës Geraldinë.

https://www.darsiani.com/la-gazette/le-figaro-1939-prezantimi-i-leka-zogut-foshnje-ne-versaje-foto-ekskluzive/ / KultPlus.com

Vdes aktori i mirënjohur shkodran, Fejzi Spahija

Ditë e trishtë sot për kinematografinë shqiptare. Aktori i viteve 1960, Fejzi Spahija ka vdekur.

Lajmin e hidhur e ka bërë të ditur, ‘Teatri Migjeni’ në Shkodër, pasi Spahija ka shërbyes si drejtues i tij në fundit e viteve ’80.

Me hidhërim, njoftojmë se u nda nga jeta, aktori i viteve 1960 dhe drejtuesi i teatrit tonë në fundin e viteve 80, Fejzi Spahija

I përjetshëm qoftë kujtimi i tij!’, thuhet në njoftimin e Teatrit Migjeni.

Në skenën e Teatrit “Migjeni”, Shkodër, ai interpretoi në shumë shfaqje nga të cilat:

“Dy binjaket venecian” (11.01.1959, ne rolin e Florindos si dublant); “Tragjedia optimiste” (30.04. 1960, ne rolin e oficerit te dyte); “Maskat” (2.07.1960, ne rolin e Skenderit); “Nora” (28.12.1960, ne rolin e Veli Sokolit dublant me Bep Shiroken); “Gjuetaret e ujqerve” (21.6. 1961, ne rolin e Gjokes); “Keneta” (6.11.1961, ne rolin e Hasanit); “Plaku i maleve” (25.11.1962, ne rolin e kapitenit); “Zekthi” (20.03.1964 , ne rolin e Mikeles ); “Njerez te brezit tone” (29.11.1964, ne rolin e Fatmirit);

Ai gjithashtu, ka interpretuar edhe një film te Kinostudio ‘Shqipëria e re’ në ‘Komisari i dritës’. / KultPlus.com

“Njeriu s’është shtazë, është mish plot urtësi, por me raste shëndetlig”

Poezi nga Fernando Pessoa

Dashuria është thelbësore.
Seksi, krejt rastësor.
Mund të jenë një
Ose tjetër gjë
Njeriu s’është shtazë:
Është mish plot urtësi,
Por me raste shëndetlig.

Përktheu: Edon Qesari / KultPlus.com

Sot 10 vjet nga vdekja e Leka Zogut I

Më 30 nëntor 2011 në Tiranë vdiq Leka Zogu I.

Ai ishte djali i vetëm i Mbretit Zogu I të shqiptarëve dhe i Mbretëreshës Geraldina Apponyi. Ai u quajt Princi i Kurorës Skënder në lindje. Leka ishte pretendues për fronin shqiptar dhe njihet si Mbreti Leka I.

Pas kalimit të Familjes Mbretërore në Egjipt, në vitin 1946, Princi Leka filloi studimet në kolegjin britanik “Victori Collegie” të Aleksandrisë dhe më pas në “British Boys School”, të cilat i përfundoi me rezultate të shkëlqyera në vitin 1954. Pas transferimit të Familjes Mbretërore në Francë, në vitin 1955, Princi Leka tashmë 16 vjeçar, regjistrohet në kolegjin e famshëm “Vilare Ailange Kolegie” të Olon-it, në Zvicër, ku mori edhe diplomën “Matriculation of Oxford” në vitin 1956. Në vitet 1956-1958 Princi Leka vazhdoi studimet në Akademinë Ushtarake Mbretërore të Sund’hurstit në Londër (Royal Military Academy), ku pas diplomimit me rezultate të shkëlqyera u titullua oficer, me gradën toger. Në vijim studioi për Shkenca Politike dhe Ekonomike në “Universite De Sorbone” të Francës, ku ndoqi gjithashtu edhe kursin intensiv të gjuhëve orientale.

Më 5 prill 1957, me rastin e 18 vjetorit të lindjes, në prani të personaliteteve më të njohura të botës shqiptare në emigracion dhe të miqve të huaj nga më të shquarit, Mbreti Zog, pasi e dekoroi personalisht me Kolanin e Shqipërisë, e shpalli solemnisht Princin Leka i Parë “Trashëgimtar të Kurorës Mbretërore Shqiptare”. Kurorëzimi i Princit Leka I Më 15 prill 1961, në ceremoninë speciale të organizuar në hotelin “Bristol” të Parisit, në prani të ish deputetëve të Parlamentit të Mbretërisë Shqiptare, si dhe të 70 delegatëve të përzgjedhur nga e gjithë mërgata, Asambleja Provizore e mbledhur zyrtarisht, në bazë të artikujve 51 dhe 55 të Statutit Themeltar të Mbretërisë Shqiptare, e shpalli dhe e kurorëzoi unanimisht Princin Leka si “Mbret i Shqiptarëve”. Pas kësaj, në përputhje me nenin 56 të Statutit, Sovrani i ri bëri betimin formal kushtetues si Mbret i Shqiptarëve.

Mbreti Leka u përkushtua për përmbushjen e detyrimeve prej Sovrani para bashkatdhetarëve në mbarë Evropën dhe në vendet arabe gjatë 5 viteve të para pas kurorëzimit (1961-1966). Në vitin 1967, veprimtaria politike e Mbretit Leka në dobi të çështjes kombëtare dhe intensifikimi i kontakteve me bashkatdhetarët, njohën kulmin pas vizitës që Mbreti kreu në SHBA-të në verën dhe vjeshtën e këtij viti. Mbreti Leka në SHBA-të shfrytëzoi rastin të nderonte figurat e shquara të kulturës sonë kombëtare dhe përfaqësuesit eminentë të mërgatës shqiptare në Amerikë: Imzot Fan Nolin dhe z. Faik Konica, në varret e të cilëve vendosi kurora me lule në emër të Familjes Mbretërore, në nderim të kujtimit të punës dhe veprës së tyre në shërbim të atdheut, kombit dhe bashkatdhetarëve. Mbreti Leka përgëzoi gjithashtu drejtuesit e shoqërisë atdhetare “VATRA”, si dhe veprimtarët politikë legalistë e ballistë, për kontributet e tyre atdhetare e politike. Suksesi impresionues i vizitave, pritjet madhështore dhe ndikimi i jashtëzakonshëm i diasporës shqiptare të SHBA-ve për fatet e çështjes kombëtare, e nxitën Mbretin Leka të rikthehej në SHBA edhe në vitin 1968.

Viti 1975 shënoi ngjarjen më të rëndësishme në gjirin e Familjes Mbretërore dhe garantoi trashëgiminë e kurorës së Dinastisë Mbretërore shqiptare nëpërmjet martesës së Mbretit Leka me Mbretëreshën Susan. Pesë vitet që pasuan Kuvendin e Madridit shënuan përpjekjet titanike të Mbretit për jetësimin e vendimeve të këtij kuvendi. Mbreti Leka, si përfaqësuesi eminent i Kauzës së Rilindjes Kombëtare dhe pinjoll i gjyshërve të tij Xhemal dhe Xhelal Pasha, (që ishin ndër më të shquarit pashallarë që ideuan dhe jetësuan Kuvendin dhe vendimet e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit), ishte njëkohësisht edhe figura qëndroje dhe drejtuese e Ushtrisë Kombëtare dhe e Këshillit Ushtarak për Çlirimin e Shqipërisë Etnike.

Prishja e Tiranës zyrtare me Kinën komuniste diktoi intensifikimin e natyrshëm të përpjekjeve të Mbretit Leka dhe mërgatës antikomuniste për ndryshimin e statukuosë në Shqipërinë e asaj kohe. Shtetet fqinje dhe ato të perandorisë komuniste, bashkuan përpjekjet dhe kontributet në platformën e detajuar politiko-agjenturore të sabotimit të luftës për ndryshimin e kësaj gjendjeje dramatike për popullin dhe kombin shqiptar. Marrëveshja e Jaltës, politikat e detantës dhe ruajtjes së ekuilibrave në rajonin e Ballkanit, kontinent dhe planet, prodhuan strategjinë e sabotimit të përpjekjeve të Mbretit dhe mërgatës antikomuniste për përmbysjen e regjimit tiranik në Shqipëri. Në vitin 1976 Mbreti Leka kreu takime të rëndësishme me bashkatdhetarët në SHBA, në qytetet Nju Jork, Uotërberi, Detroit, Çikago, Hjuston, Tampa, Miami, Uashington, etj., si dhe në Piterburg, Toronto e Montreal të Kanadasë. Aktiviteti intensiv i Mbretit në favor të Çështjes kombëtare, shkaktoi kundër-reagimin e ashpër të qarqeve antishqiptare, çka imponoi edhe emigrimin e Familjes Mbretërore nga Spanja në Rodezi në vitin 1979 dhe në Johanesburg të Afrikës së Jugut në vitin 1982. Asnjë vështirësi dhe distancë gjeografike nuk mundi ta pengojë Mbretin për të organizuar, koordinuar dhe furnizuar me armë kryengritjen e armatosur çlirimtare gjatë pranverës së vitit 1981 në Kosovë, e cila u shtyp me zinxhirët e tankeve dhe u pagua me gjakun e afro 1200 martirëve që dhanë jetën për liri dhe që plazmuan idenë e bashkimit dhe luftës për çlirim kombëtar në mbarë viset shqiptare nën sundimin gjakatar të Beogradit.

Formimi dhe brumosja e Mbretit Leka me kulturën demokratike perëndimore, jo vetëm që nuk binin në kundërshtim me aspiratat e Tij për çlirim kombëtar dhe shoqëror të shqiptarëve, por përkundrazi, ishin të justifikueshme dhe konform obligimeve madhore atdhetare, të bazuara mbi parimet dhe vlerat më të mëdha të Perëndimit demokratik. Takimet e Familjes Mbretërore me Nënë Terezën, Papën Gjon Pali II-të, si dhe ato private të Mbretit me monarkë, presidentë dhe kryeministra të shumë vendeve të botës demokratike, kishin në fokus dhe si emërues të përbashkët shqetësimin për fatet e popullit dhe kombit shqiptar. Vendosmëria e Mbretit Leka për të mos u tërhequr nga pozicionimi dhe deklarimi në favor të Çështjes kombëtare dhe Kauzës së Shqipërisë Etnike, nuk njohu kompromis as kur Mbretit iu deklarua se vizita në Belgjikë në vitin 1989 i lejohej vetëm në këmbim të mospërmendjes së Shqipërisë Etnike, me ç’rast Mbreti refuzoi dhe e anuloi vizitën e planifikuar.

Kishte ardhur koha e rifaktorizimit dhe riformatimit të forcave dhe përpjekjeve të qarqeve antikomuniste dhe demokratike shqiptare, strumbullari dhe simboli i të cilëve ishte Mbreti Leka. Pengesat për kthimin e Familjes Mbretërore në atdhe e shtynë në kohë procesin e çmontimit dhe çrrënjosjes së komunizmit në Shqipëri nëpërmjet edhe kontributit të çmuar të Mbretit Leka si antikomunist dhe politikan i kultivuar, si strateg dhe prijës i profilit të lartë. Viti 1997- Kthimi i NMT Mbretit Leka I ne Atdhe pas një mërgimi të gjatë prej 58 vitesh, u prit me dashamirësi në aeroportin Nënë Tereza, me datë 12 prill 1997 me pjesëmarrjen prej 10.000 vetë ku i pershendeti me fjalet “Paqe-Bashkim-Vellazerim”.

Mbreti u detyrua të largohej nga atdheu, por imazhi dhe kontributi i Tij mbetën të pashlyer tek shqiptarët. Kthimi përfundimtar në atdhe i Familjes Mbretërore, nuk arriti dot të kurorëzohej me kontribute konkrete të Mbretit në raport me zhvillimet politike në Shqipëri, për shkak të fatkeqësive të humbjes së Nënës Mbretëreshë Geraldinë dhe Mbretëreshës Susan, këtyre bashkëluftëtareve të shquara të Mbretit në Kauzën e Tij. Natyrisht që këtu ka ndikuar edhe gjendja shëndetësore jo e favorshme e Mbretit, që e pengon të jetë i kudondodhur pranë bashkatdhetarëve, ashtu siç do të dëshironte dhe siç u është gjendur atyre gjatë gjithë jetës plot privacione e sakrifica të përbashkëta. / KultPlus.com

Sot promovohet libri ‘Përtej dhimbjes, drejt guximit: Rrëfime për traumën e dhunës seksuale në luftë”

Qendra Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarve të Torturës (QKRMT) dhe forumZFD programi në Kosovë, në kuadër të 16 Ditëve të Aktivizmit kundër dhunës me bazë gjinore – organizojnë aktivitetin promovues të librit ‘Përtej dhimbjes, drejt guximit: Rrëfime për traumën e dhunës seksuale në luftë”.

Sot, eventin mund ta ndjekni live në rrjetin social Facebook të KRCT-së duke filluar nga ora 18:00.

Libri është përpjekje për të dokumentuar dhunën seksuale gjatë luftës në Kosovë, si dhe jehonën traumatike që këto përvoja kanë në organizimin familjar, komunitar dhe shoqëror.

I përpiluar në formë rrëfimtarie të historive gojore, libri shqyrton implikimet e dhunës seksuale në luftë dhe drejtësinë sociale përmes tregimeve të burrave dhe grave, vajzave dhe motrave, që (bashkë)jetojnë dhe ballafaqohen me traumën, turpërimin dhe stigmën kolektive. Dokumentimi i këtyre historive po ashtu synon të kontribuojë në diversifikimin e rrëfimit për luftën në Kosovë.

Një panel i përbërë nga njohës të kësaj qështjeje do të diskutojnë për mënyrat se si ekspozimi i tërthortë ndaj kësaj traume ndikon shoqërinë, të afërmit dhe familjarët. Fragmente të rrëfimeve të paraqitura në libër do të lexohen gjatë këtij promovimi.

Paneliste do të jenë:
Selvi Izeti ÇARKAXHIU- Psikologe në QKRMT
Vjollca Krasniqi – Profesoreshë në UP

Libri është i përgatitur në tri gjuhë dhe në fund te promovimit do të shpërndahen ekzemplarë falas!

Përgatitja dhe publikimi i librit mbështetet nga Ministria Federale për Bashkëpunim Ekonomik dhe Zhvillim (BMZ), Ambasada e Mbretërisë së Bashkuar në Prishtinë dhe Ambasada Zvicerane në Kosovë. / KultPlus.com

Kosova pjesë e një prej ekspozitave më të mëdha botërore “Expo 2020 Dubai”

192 Pavijone të vendeve të ndryshme të botës janë bërë bashkë në një vend. Po prezantojnë arritjet dhe pasuritë kombëtare në Dubai, në një hapësirë ku historia dhe e ardhmja bëhen bashkë dhe turistë nga gjitha bota mblidhen për të parë inovacionet më të reja, kulturën dhe traditat e shteteve pjesëmarrëse.

Për herë të parë këtë vit, në këtë vend po prezantohet edhe shteti ynë.

Një pjesë e madhe e Pavijonit të Republikës së Kosovës rrëfen historinë tonë përmes artit, kulturës, trashëgimisë kulturore dhe sportit.

Ndër të tjera ekspozita përmban koleksionin e veprave artistike origjinale të artistëve tanë më të njohur dhe artefaktet origjinale nga fondet e çmuara shtetërore, ai i Galerisë Kombëtare të Kosovës dhe Muzeut Kombëtar të Kosovës. Ekspozimi i tyre dëshmon qytetërimin e lashtë të vendit tonë ndërsa vazhdon me të ardhmen, ku shfaqen xhudistët tanë olimpik e artistët me famë botërore, si Rita Ora, Dua Lipa, Shkëlzen Doli e shumë të tjerë.

Jemi shumë të kënaqur që Republika e Kosovës po prezantohet para botës edhe përmes aktiviteteve tjera në këtë ekspozitë, siç është turizmi, bukuritë natyrore, energjia dhe shumë sektorë të tjerë me rëndësi për vendin.
Ndërtimi dhe funksionalizimi i Pavijonit u mundësua nga Emiratet e Bashkuara Arabe dhe organizimi i Pavijonit të Kosovës u arrit pas një koordinimi ndërministror, nën administrim të MINT
“, thuhet në njoftimin e Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit. / KultPlus.com

Shtëpia e Evropës hap ekspozitën: Ridizajnim dhe riciklim në industrinë e modës

Shtëpia e Evropës në Kosovë ka hapur ekspozitën interaktive “Ridizajnim dhe riciklim në industrinë e modës”, në të cilën janë ekspozuar produktet dhe aksesorët e modës të ndërmarrjes shoqërore “DYVO” dhe organizatës jo-qeveritare “Let’s do it Peja”.

Të dy këto organizata janë duke implementuar suksesshëm konceptin e ekonomisë qarkore të bazuar në aksiomën: Redukto – ripërdor – riciklo, dhe në këtë mënyrë janë duke kontribuar në uljen e ndotjes dhe ngritjen e vetëdijesimit për mbrojtjen e mjedisit, si dhe në krijimin e produkteve atraktive nga industria e modës duke ripërdorur mbetjet e materialeve të ndryshme.

DYVO, një ndërmarrje shoqërore që vepron në Prishtinë, përdor mbeturinat në formë të plastikës akrilike dhe i rikrijon ato në aksesorë modernë, trendi dhe të qëndrueshëm mode. Ndërsa organizata “Let’s do it Peja” grumbullon rrobat dhe materialet tjera të parpërdorshme, duke i ridizajnuar ato në veshje moderne.

Përpos aksesorëve dhe veshjeve të ekspozuara, në ekspozitën “Ridizajnim dhe riciklim në industrinë e modës” vizitorët kanë mundësi të mësojnë më shumë për plastikën dhe mënyrat kreative të ripërdorimit të saj, përmes kuizit, dokumentarit të shfaqur, infografikave dhe aktiviteteve të tjera interaktive.

Ekspozita e cila po qëndron e hapur në Shtëpinë e Evropës në Prishtinë dhe e cila mundësohet nga Zyra e Bashkimit Evropian në Kosovë, ka për qëllim të promovojë metodat alternative dhe të qëndrueshme të trajtimit të ndryshimeve klimatike.

Ekspozita mund të vizitohet çdo ditë pune nga ora 9:00 – 18:00, në Shtëpinë e Evropës në Prishtinë./ KultPlus.com

“Çka nëse një rrugëtim”, dokumentari që përfshinë edicionin e tretë të Autostrada Biennale

Autostrada Biennale ka prezantuar filmin dokumentar të edicionit të 3-të “Çka nëse një rrugëtim…”, dokumentar që përfshinë gjithë rrugëtimin e kësaj bienale, që është mbajte përgjatë këtij viti, shkruan KultPlus.

Organizatorët, në të njëjtën kohë kanë bërë të ditur se Övül Ö. Durmuşoğlu dhe Joanna Warsza do të vazhdojnë rolin e tyre si bashkëkuratore edhe në edicionin e 4-të, e që do të mbahet në vitin 2023.

“Viti 2021 nuk ka qenë i lehtë për shumë njerëz në botë. Megjithatë, për ne që punojmë në fushën e artit bashkëkohor, gjetja e mënyrave për të realizuar dhe ndarë punën tonë me publikun është kthyer në një formë rikuperimi dhe mbijetese. Jemi të lumtur të ndajmë me juve filmin dokumentar i cili na kthen pas në punën tonë të madhe që e kemi bërë gjatë verës, e që e ka bërë të mundur edicionin Çka nëse një rrugëtim…”, thuhet në njoftimin e Autostrada Biennale.

Edicioni i 3-të i Autostrada Biennale Çka nëse një rrugëtim…u mbajt me sukses në Prizren, Prishtinë dhe Pejë gjatë verës së vitit 2021. Ekspozita ishte e thurur rreth ndërveprimit midis një mikpritësi dhe një mysafiri – domethënë veprat e artit u realizuan kryesisht në vend nga bashkimi i forcave të brendshme dhe të jashtme të imagjinatës artistike, ekspertizës, njohurive dhe kërkimeve lokale, në vend që të transportohen nga jashtë. Ata i krijuan komunitetet e tyre brenda dhe përreth. “Ne organizuam shumë biseda emocionuese dhe të vazhdueshme që mblodhën së bashku artistë, aktivistë, krijues, punonjës të kulturës, studiues vendas dhe ndërkombëtarë”, thuhet mes të tjerash.

KultPlus ju sjell dokumentari e këtij edicioni, ku janë të përfshirë edhe mbështetësit e këtij edicioni.

“Admovere”sjell raportin “Strategjitë në fushën e arsimit të lartë në Kosovë”, publikohet nesër

«Strategjitë në fushën e arsimit të lartë në Kosovë», është raporti i fundit i botuar nga ADMOVERE, raport që është mbështetë nga KFOS, e që do të prezantohet  më 01 dhjetor 2021 (nesër) në orën 13:00 në hapësirat e KultPlus Caffe Gallery (rruga Isa Boletini, Soliteri 3/2-1, te Fontana në Ulpianë).

Nga Admovere është bërë e ditur se raporti ka për qëllim që të analizojë dhe krahasojë trendet e vlerësimit të problematikave në arsimin e lartë në aspektin institucional. Më konkretisht, hulumtimi përqendrohet në pesë indikatorë:

transparenca dhe llogaridhënia, 

puna shkencore,

gjithëpërfshirja,

ndërlidhja e programeve të studimit me tregun e punës, dhe

akreditimi.

Raporti krahason dhe shqyrton objektivat e përcaktuara dhe nivelin e përmbushjes së tyre në mes të të gjitha strategjive (dhe planeve të veprimit) të arsimit të lartë në Kosovë, të nxjerra nga Qeveria e Kosovës dhe Ministria e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit (MASHTI), dhe në mes të strategjive universitare (dhe raporteve vjetore) të Universitetit të Prishtinës (UP). Për nevojat e këtij hulumtimi, me theks të veçantë janë shqyrtuar Strategjia Kombëtare për Zhvillim (SKZH) dhe udhërrëfyesi për zbatimin e saj, Plani Strategjik i Arsimit në Kosovë (PSAK) 2017-2021 dhe Plani i Veprimit, Planet Strategjike të UP-së 2017-2019 dhe 2020-2022. Për të vlerësuar zbatimin e strategjive, me fokus tek indikatorët e lartpërmendur, janë shqyrtuar më hollësisht rastet e tre fakulteteve të UP-së, përkatësisht Fakulteti i Inxhinierisë Elektrike dhe Kompjuterike (FIEK), Fakulteti i Edukimit dhe Fakulteti i Filozofisë./ KultPlus.com

Vajza shqiptare që ka rrëmbyer vëmendjen e Bill Gates, u rendit e dyta në konkursin botëror (VIDEO)

Së fundmi kryeministri Edi Rama ka bërë publike një shembull frymëzimi, të një vajzë të re e cila punon si programuese online.

Bëhet fjalë për 20 vjeçaren durrsake Xhulia Kurti që ka rrëmbyer vëmendjen e liderëve të zhvillimit teknologjik botëror si Bill Gates e të tjerë, me pasionin për teknologjinë.

“RESPEKT Xhulia, 20 vjeçarja durrsake që ka rrëmbyer vëmendjen e liderëve të zhvillimit teknologjik botëror si Bill Gates e të tjerë, me pasionin për teknologjinë është shembull frymëzues i ndryshimit që di të sjellë gjenerata e shqiptarëve të rinj, kreativë e inovativë.

Ajo është renditur e dyta në konkursin botëror të projekteve teknologjike, ku ka impresionuar jurinë me projektin e saj për komunikimin dhe shkëmbimin e materialeve pa internet apo wifi.

“Modeli më i mirë i suksesit që unë kam është Steve Jobs dhe do doja shumë të arrija në hapat e tij. Ky pasion ka lindur herët që në vitin 2008, pasi qasja ime me internetin ka qënë shumë e hershme në internet-kafenë e babait tim. Aty mësova si të programoja dhe aty kam marrë frymëzimin e parë”, rrëfen Xhulia./ KultPlus.com

Kryeministri Rama për suksesin e dizajneres shqiptare: Urime nga zemra dhe krenar për ty Nensi

Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama është shprehur të jetë krenar me suksesin e disenjatores shqiptare Nensi Dojaka, e cila së fundi është shpërblyer edhe me një çmim prestigjioz, pas atij të Luis Vuitton, shkruan KultPlus.

Nensi Dojaka ka marrë çmimin BFC në British Fashion Aëards, duke e renditur kështu në mesin e stilistëve më të mirë.

KultPlus ju sjell të plotë reagimin e kryeministrit Rama.

🌟Pas çmimit prestigjioz të Luis Vuitton për stilistët e rinj Nensi Dojaka, ylli shqiptar i modës, ka fituar mbrëmë çmimin tjetër prestigjoz, British Fashion Award, duke u shpallur stilistja e vitit në Britaninë e Madhe💥

Urime nga zemra dhe krenar për ty Nensi❤️./ KultPlus.com