“Newsweek” ka botuar, me 15 janar 1990, në faqen n°16, shkrimin e gazetarit Spencer Reiss në lidhje me takimin e tij me Mbretin Leka I në Johanesburg, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Mbreti me sy blu Leka nuk është një monark bulevardi pa fron. Pesë mijë milje dhe 50 vjet larg shtëpisë (atdheut), trashëgimtari i shtëpisë mbretërore të Shqipërisë, javën e kaluar, u ul në zyrën e tij në shtëpinë-fermë në periferi të Johanesburgut.
Një pistoletë automatike nëntë milimetra “Browning” gjendej në brezin e tij, pesë qen u përkulën në këmbët e tij dhe një pushkë automatike me një gjerdan me fishekë varur në krah. Në pjesën tjetër të shtëpisë, mbretëresha Susan, e cila lindi në Australi, kujdesej për dokumentet. Truproja i tyre Shan Burmese shërbeu filxhanë të ngjyrosur e të vegjël kafeje.
Dhe në tryezën mbretërore spartane gjendeshin fotokopjet (traktet) e para një jave në lidhje me thirrjen për të marrë armët : “Ne, Leka I, Mbreti i Shqiptarëve, i bëjmë thirrje popullit tonë… të përfitojë nga ngjarjet që po trondisin vendet e Evropës Lindore dhe të ngrihet (çohet)”.
Leka ishte tre ditësh kur babai i tij, mbreti Zog, u dërgua në ekzil, pak përpara trupave pushtuese të Musolinit, në 1939. Ai trashëgoi titullin mbretëror pas vdekjes së babait të tij në 1961, dhe tani pretendon të ketë mbështetje të gjerë midis shqiptarë në mërgim.
Ai jetoi së pari në Spanjë, e cila e dëboi atë në 1979 për komplotin e veprimeve të armatosura kundër qeverisë shqiptare dhe dekadën e kaluar në Afrikën e Jugut, ku jeton si “tregtar i mallrave (lëndëve të para) në shkallë ndërkombëtare”.Por ai e quan rrëzimin e komunistëve shqiptarë “punën e jetës sime”.
Thirrja mbretërore për të marrë armët, pranon Leka, do të duhet të transmetohet në Shqipëri nëpërmjet ballonave (“Ne e kemi bërë më parë”), radios në një vendndodhje të fshehtë (“Ju e kuptoni që nuk mund ta them këtu”) ose përmes “kontakteve” brenda vendit.
Por dy Mercedes-ët e vjetër në garazhin e Lekës janë gati të mbartin familjen mbretërore – përfshirë Princin e kurorës 8-vjeçar Leka Anwar Zog Reza Baudouin – përmes triumfit të Tiranës.
“Populli shqiptar është si një burim që është ngjeshur për shumë, shumë vite”, thotë Leka.“Dhe sapo ajo pranverë të fillojë, ajo do të përhapet në të gjithë vendin, me kusht që dikush të ndërhyjë e të jetë i pëlqyeshëm për të gjitha partitë dhe të veprojë si një garantues për zgjedhjet e lira.Stalinistët e Shqipërisë janë paralajmëruar.” – Spencer Reiss në Johanesburg./darsiani/ KultPlus.com
Jusuf Gërvalla, poeti e muzikanti që vazhdon të jetojë nëpërmjet artit të tij përtej aktivizmit kombëtar, la shumë krijimtari pas vetes, shkruan KultPlus.
Një ndër veprat e tij të paharrueshme është “Do të kthehem nënë”, e cila ka një tonalitet edhe më emocional për ata që e njohin historinë e Gërvallës.
I detyruar për në rrugën e mërgimit nga përndjekja jugosllave, Gërvalla vdiq në dheun e huaj, pa mundësinë e kthimit për herë të fundit te vendi i nënës së tij.
Kjo i ngjau edhe vëllaut të tij, Bardhosh Gërvallës.
KultPlus ua sjell tekstin dhe këngën “Do të kthehem nënë”:
Sa fort më mundon Vetmia, o nanë E votrën braktisa një ditë N’vendlindje ështe vjeshtë Tani është vonë Më presin të korrat e brengat
N’mendime më ke tretur Tani, o nanë Për birin që të la në vetmi Shikimi përhera kah dera përgjon Trokitje të lehta dëshiron.
Kthehu shpejt më ke pas thënë Se brengat më kanë molisur Të presin shokët një varr nën bli Porositë e babait tënd
Kaluan pranvera e vjeshta o nanë Që kur ti e ndjell veç një kthim Nëse vetë nuk do të mundem Do i them birit tim Në vendlindje le të shtrojë çdo gëzim
Të lutem jeto me shpresa o nanë Se dikush një ditë do të trokllojë Në atë vatër ku së pari zëri im jehoi Andej nipat do të ngrejnë shtëpinë. / KultPlus.com
Po pse është kaq e rëndësishme të dish se çfarë ka ndodhur më parë? Sepse shumë herë, ajo që ka ndodhur më parë të shpjegon se pse disa gjëra ndodhin sot dhe, në çdo rast, ashtu si me formacionet e futbollistëve, është një mënyrë për të pasuruar kujtesën tonë. Dakord, kjo nuk mund të bëhet vetëm me libra dhe revista, bëhet fare mirë edhe në Internet. I cili duhet përdorur jo vetëm për të bashkëbiseduar me miqtë, por edhe për të biseduar (fjala bie) me historinë e botës. Cilët ishin hititët? Kamisardët? Dhe si quheshin tre anijet e Kolombit? Kur u zhdukën dinosaurët? A mund të ketë patur një timon Arka e Noes? Si quhej paraardhësi i demit? Kishte më shumë tigra 100 vjet më parë, apo sot? Çfarë ishte Perandoria e Malit? Dhe kush ishte personi që fliste për Perandorinë e të Keqes? Cili ka qenë Papa i dytë i historisë? Kur u shfaq Mickey Mouse?
Nuk do të doja që kjo letër e Krishtlindjes të tingëllojë si e shkruar nga Deamici, dhe të të jepte këshilla dashurie për të singjashmit tanë, për vendin, për botën dhe gjëra si këto. As nuk do ia vije veshin dhe, kur të vinte çasti për t’i vënë në zbatim (ti i rritur dhe unë i ikur nga kjo botë), sistemi i vlerave do të ketë ndryshuar kaq shumë, sa që rekomandimet e mia ndoshta do të kenë dalë mode.
Kështu që dua të ndalem në një rekomandim, të cilin do të jesh në gjendje ta vësh në zbatim edhe tani, ndërkohë që lundron me iPad-in tënd. Nuk do të bëj as gabimin të të këshilloj që të mos e përdorësh, jo aq shumë se do të dukesha si një gjysh që ka mbetur me të vjetrën, por sepse e bëj edhe vetë. Më e shumta që mund të të rekomandoj, nëse rastësisht ndesh në qindra faqet pornografike që tregojnë në një mijë mënyra, marrëdhënien mes dy qenieve njerëzore, apo mes një qenieje njerëzore dhe një kafshe, përpiqu që të mos besosh se seksi është ai që sheh aty, veç të tjerave tejet monoton, sepse bëhet fjalë për një aktrim, qëllimi i të cilit është të të mbajë mbyllur në shtëpi, e të mos dalësh të shohësh dhe takosh vajzat e vërteta. Po nisem nga parimi që ti je heteroseksual, përndryshe përshtati rekomandimet e mia me rastin tënd: por shiko vajzat, në shkollë apo atje ku shkon të luash, sepse janë më të mira ato të vërtetat, se sa ato televizivet, dhe një ditë do të të japin kënaqësi më të mëdha, se sa ato online. Besoji kujt ka më shumë përvojë se sa ti (dhe nëse unë do të kisha parë vetëm seks në kompjuter, yt atë nuk do të kishte lindur, dhe ti kushedi ku do të ishe, madje nuk do të ishe fare).
Gjithësesi nuk doja të të flisja për këtë, por për një sëmundje që ka goditur brezin tënd, dhe atë të të rinjve më të mëdhenj se ti, që ndoshta janë në shkollë të lartë: humbja e kujtesës.
Eshtë e vërtetë se, nëse të lind dëshira për të mësuar se kush ishte Karli i Madh apo ku ndodhet Kuala Lumpuri, mjafton të shtypësh një tastë në kompjuter dhe Interneti ta thotë menjëherë. Bëje kur duhet, por pasi ta kesh bërë, përpiqu të kujtosh atë që ke lexuar, që të mos jesh i detyruar ta kërkosh për së dyti, nëse do të të lindë nevoja, mbase për një detyrë shkollore.
Rreziku është që, duke qenë se mendon se kompjuteri yt mund të ta thotë në çdo moment, ti humbet shijen për ta ngulitur në kokë. Do të ishte pak a shumë njësoj sikur, pasi ke mësuar që për të shkuar nga Rruga Filan në rrugën Fistek, ka autobusë apo metro që të mundësojnë të lëvizësh pa u lodhur (gjë që është shumë komode dhe bëje kur e ke me nxitim), ti mendon se kështu nuk ke më nevojë të ecësh. Por nëse nuk ecën mjaftueshëm, ti bëhesh person “me aftësi ndryshe”, siç thuhet sot për të treguar ata që ecin në karrocë me rrota. Dakord, e di që merresh me sport dhe di ta lëvizësh trupin, por le të kthehemi tek truri yt.
Kujtesa është një muskul njësoj si muskujt e këmbëve, po nuk e ushtrove dobësohet dhe ti bëhesh (nga pikëpamja mendore) me aftësi ndryshe, domethënë (le ta themi qartë) një idiot. Dhe veç kësaj, duke qenë se për të gjithë ekziston rreziku që kur të plakemi na vjen Alzheimeri, një prej mënyrave për të shmangur këtë incident të papëlqyeshëm, është të ushtrosh gjithmonë kujtesën.
Dhe vijmë tek dieta ime. Çdo mëngjes mëso ndonjë varg, një poezi të shkurtër, ose siç na bënin ne të mësonim “La Cavallina Storna” apo “Il sabato del villaggio”. Dhe ndoshta bëj garë me miqtë, për të parë se kush e kujton më mirë. Nëse nuk të pëlqen poezia, bëje me formacionet e futbollistëve, por kujdes sepse nuk duhet të dish vetëm cilët janë futbollistët e Romës sot, por edhe ata të skuadrave të tjera, dhe ndoshta të skuadrave të së kaluarës (mendo që unë mbaj mend futbollistët e Torinos, skuadrës avioni i të cilës u rrëzua në Superga me të gjithë futbollistët në bord: Bacigalupo, Ballarin, Maroso etj.) Bëj gara kujtese, ndoshta me librat që ke lexuar (kush ishte në bordin e Hispaniolas në kërkim të ishullit të thesarit? Lord Trelauney, kapiteni Smollet, doktor Livesey, Long John Silver, Jim…) Shiko nëse miqtë e tu mbajnë mend se cilët ishin shërbëtorët e tre moskëtierëve dhe të D’Artagnanit (Grimaud, Bazin, Mousqueton e Planchet)… Dhe nëse nuk do të duash të lexosh “Tre moskëtierët” (dhe ti nuk di se çfarë do të humbasësh), bëje me një prej historive që ke lexuar.
Duket si një lojë (dhe është një lojë), por do të shohësh se si mendja jote do të popullohet me personazhe, histori, kujtime të gjithfarëlloji. Ndoshta ke pyetur veten, përse një herë e një kohë kompjuterat quheshin tru elektronikë: është sepse ata janë projektuar sipas modelit të trurit tënd (dhe tonit), por truri ynë ka më shumë lidhje se sa një kompjuter, është një lloj kompjuteri që ti e mban gjithmonë me vete dhe që rritet dhe fuqizohet duke e ushtruar, ndërkohë që kompjuteri që ti ke mbi tryezë, sa më shumë e përdor aq më shumë humbet shpejtësi, dhe pas disa vitesh duhet ta ndërrosh. Ndërsa truri yt sot mund të zgjasë deri nëntëdhjetë vite dhe në moshën nëntëdhjetë vjeç (nëse e ke ushtruar), do të kujtojë më shumë gjëra se sa kujton ti sot. Eshtë falas.
Pastaj është kujtesa historike, ajo që nuk ka të bëjë me faktet e jetës tënde apo gjërat që ke lexuar, por ka të bëjë me ato që kanë ndodhur, para se të lindje ti.
Sot nëse shkon në kinema, duhet të hysh në një orë të caktuar kur fillon filmi, dhe sapo fillon, dikush të merr – si të thuash – për dore dhe të thotë se çfarë ndodh. Në kohën time mund të hyje në kinema në çdo moment, dua të them edhe në mes të filmit, mbërrihej teksa po ndodhnin disa gjëra dhe ne përpiqeshim të kuptonim se çfarë kishte ndodhur më herët (pastaj kur filmi rifillonte kuptonim nëse kishim hamendësuar si duhej – përveç faktit që, nëse filmi na kish pëlqyer, rrinim të shihnim edhe atë pjesë që e kishim parë tashmë). Ja pra, jeta është si një film i kohëve të mia. Ne vijmë në jetë kur shumë gjëra kanë ndodhur tashmë, prej qindra e mijëra vitesh, dhe është e rëndësishme të kuptosh atë që ka ndodhur para se të lindnim; vlen për të kuptuar përse ndodhin shumë gjëra sot.
Sot shkolla (përveç shënimeve të tua personale) duhet të të mësojë që të memorizosh atë që ka ndodhur para se të lindje, por duket që nuk po e bën mirë, sepse shumë studime na thonë që të rinjtë e sotëm, edhe ata më të rriturit që janë në universitet tashmë, nëse kanë lindur rastësisht në vitin 1990 nuk e dinë (dhe ndoshta nuk duan ta dinë) se çfarë kishte ndodhur në 1980 (dhe nuk po flasim për atë që ka ndodhur pesëdhjetë vjet më parë). Statistikat na thonë se, nëse pyet dikë se kush ishte Aldo Moro, të përgjigjet që ishte kreu i Brigadave të Kuqe – ndërkohë që ai u vra prej Brigadave të Kuqe.
Nuk flasim për Brigadat e Kuqe, ato mbeten ende një mister për shumëkënd, e megjithatë ato ishin e tashmja vetëm 30 vjet më parë. Unë kam lindur në vitin 1932, dhjetë vjet pas ardhjes në pushtet të fashizmit, por dija se kush kish qenë kryeministër edhe në kohën e marshimit drejt Romës (çfarë është ky?). Ndoshta shkolla fashiste ma kishte mësuar për të më treguar se sa budalla dhe i lig ishte ai ministër, që fashistët e kishin zëvendësuar. Dakord, po të paktën e dija. Dhe pastaj, duke lënë mënjanë shkollën, një i ri i kohëve të sotme nuk di kush ishin aktoret e kinemasë të njëzetë viteve më parë, ndërsa unë dija se cila ishte Francesca Bertini, e cila luante në filma pa zë, 20 vite para se të lindja unë. Ndoshta sepse shfletoja revista të vjetra të grumbulluara në depon e shtëpisë sonë, por po të ftoj pikërisht të shfletosh edhe revista të vjetra, sepse është një mënyrë për të mësuar se çfarë ndodhte para se të lindje ti.
Po pse është kaq e rëndësishme të dish se çfarë ka ndodhur më parë? Sepse shumë herë, ajo që ka ndodhur më parë të shpjegon se pse disa gjëra ndodhin sot dhe, në çdo rast, ashtu si me formacionet e futbollistëve, është një mënyrë për të pasuruar kujtesën tonë.
Dakord, kjo nuk mund të bëhet vetëm me libra dhe revista, bëhet fare mirë edhe në Internet. I cili duhet përdorur jo vetëm për të bashkëbiseduar me miqtë, por edhe për të biseduar (fjala bie) me historinë e botës. Cilët ishin hititët? Kamisardët? Dhe si quheshin tre anijet e Kolombit? Kur u zhdukën dinosaurët? A mund të ketë patur një timon Arka e Noes? Si quhej paraardhësi i demit? Kishte më shumë tigra 100 vjet më parë, apo sot? Çfarë ishte Perandoria e Malit? Dhe kush ishte personi që fliste për Perandorinë e të Keqes? Cili ka qenë Papa i dytë i historisë? Kur u shfaq Mickey Mouse?
Mund të vazhdoj në pafundësi, dhe do të ishin të gjitha aventura të bukura kërkimi. Dhe të gjitha për t’u kujtuar. Do të vijë dita kur do të jesh bërë plak dhe do të ndihesh sikur të kesh jetuar një mijë jetë, sepse do të jetë sikur ke qenë i pranishëm në Betejën e Vaterlosë, sikur ke qenë aty kur vritej Jul Çezari, dhe ndoshta vetëm pak metra larg vendit ku Bertoldi i Zi, duke përzierë substancat në përpjekje për të prodhuar flori, zbuloi gabimisht barutin, dhe hodhi veten në erë (e mbase mirë iu bë). Miqtë e tu që nuk do ta kenë kultivuar kujtesën, do të kenë jetuar vetëm një jetë, të tyren, e cila do të ketë qenë e mbushur me melankoli dhe e varfër në emocione të mëdha.
Kultivoje kujtesën pra, dhe nesër lexo përmendësh “La Vispa Tesera” (poezi e Luigi Salierit).
Burimi: “Espresso” – Në shqip nga bota.al /KultPlus.com
Oda e Mjekëve të Kosovës ka vendosur që për të gjithë mantel-bardhët e rënë në front të pandemisë të iu ngrihet një obelisk si shenjë kujtimi dhe falënderimi për ta.
Ky monument ka për qëllim që të përfshijë edhe sakrificën dhe punën e profesionistëve shëndetësorë që janë ende gjallë, por të cilët kanë kontribuar për sistemin shëndetësor brenda këtyre dy dekadave.
Këtë ide e kanë mbështetur edhe odat e lëmive të tjera të mantel-bardhëve.
Ky projekt së shpejti pritet të hidhet në proces të tenderimit.
OMK veçse e ka menduar lokacionin se ku do të mund të vendoset ky monument.
Është vendi i ashtuquajtur “Rrethi i Spitalit”, hapësirë kjo që gjendet në afërsi të qendrës spitalore, ku për këtë duhet miratimi i asamblesë komunale të Prishtinës. /kk/ KultPlus.com
Sipas një studimi të fundit, gjenomet e lashta mendohet të jenë të vjetra midis 1.3 milionë dhe 1.65 milionë vjet.
Sekuenca më e vjetër e ADN-së në botë, është gjendur nga shkencëtarët, në dhëmbët e një mamuthi që jetoi më shumë se një milion vite më parë.
Gjenomi vjen nga dhëmbët e mamuthëve që u ruajtën në lindje të Siberisë, sipas një studimi të botuar në revistën shkencore “Nature Wednesday”.
Një ekip studiuesish nxorën ADN-në nga tre ekzemplarë mamuthësh që u gërmuan në vitet 1970.
Para këtij zbulimi, mostra më e vjetër e ADN-së e regjistruar ishte nga një kalë që jetonte midis 560 mijë dhe 780 mijë vite më parë. /op/ KultPlus.com
Platforma filmike, Netflix do të publikojë dokumentarin që përfshin një pjesë të jetës së këngëtares amerikane, Madonna, përcjell KultPlus.
Në këtë dokumentar do të paraqiten pamje nga turneu i saj, ‘Madame X’, teksa do të shfaqen prapaskenat, sfidat që ka kaluar dhe ato të cilat e detyruan t’i anulonte koncertet më 2019 dhe 2020.
“Madonna vendosi fjalë për fjalë, gjak, djersë dhe lot në turneun ‘Madame X’ dhe ajo dëshiron që ky dokumentar ta tregojë atë për spektaklin që ishte” shkruan ‘The Sun’.
Filmi i ardhshëm do të vijë 30 vjet pas dokumentarit të saj thelbësor ‘Truth Or Dare’, i cili tregonte jetën në rrugë gjatë turneut të saj të ‘Blond Ambition’.
Ndërkohë, Madonna është gjithashtu duke punuar në një film për jetën e saj, të cilin është duke e shkruar me Diablo Cody. / KultPlus.com
Dy gra janë kapur në tentim për të marrë dozën e dytë të vaksinës kundër COVID-19, duke u veshur si “plaka”, ka thënë drejtori i Departamentit për Shëndetësi i Floridës
Gratë kishin shkuar në zonën e vaksinimit me kapele, doreza dhe syze duke u përpjekur që të marrin vaksinat, ka thënë Raul Pino. Sipas zyrës së policisë, njëra grua ishte 44-vjeç dhe tjetra 34-vjeç.
Të dyja gratë kishin kartela të vaksinimit për dozën e parë, por iu mohua e dyta për shkak të problemeve që u doli me letërnjoftimet e tyre.
Departamenti ndërkohë ka rritur sigurinë përreth zonës.
Policia i ka thënë CNN-it se zyrtarët shëndetësorë kishin vërejtur se data e lindjes së tyre nuk përputhej me ato që kishin regjistruar për të marrë vaksinat, edhe pse emrat po.
Aktualisht, Florida po prioritizon të rriturit e moshës 65-vjeç dhe më të vjetër. /Koha/ KultPlus.com
Grupi i 5 arbëreshëve të Sicilisë, “Shega” kanë lansuar projektin më të ri muzikor, “Arianna”, shkruan KultPlus.
Me një melodi të qetë dhe me një tekst lirik, “Arianna” është një këngë dashurie.
“Tematika është dashuria, ajo fije që të ndan nga përditshmëria e të bën të fluturosh. Flet për dy persona që takohen në një udhëtim, pastaj ndahen në tokat e veta. Deti njëkohësisht i afron e i ndan. Kënga flet për distancë, për një ëndërr që nuk u bë realitet, e malli që lind nga kjo”, kishte treguar Giorgio Fusco për KultPlus më parë.
Kjo këngë është e para nga grupi me emërtimin e ri, teksa më parë ata kishin kënduar nën emërtimin e grupit “The Daggs”. / KultPlus.com
Aktorja dhe profesoresha universitare, Ilire Vinca, është nominuar për herë të dytë në Ligën e Gruas Profesioniste të Teatrit në Nju Jork, shkruan KultPlus.
Ajo së bashku me Zana Hoxhën dhe Burbuqe Berishën kanë arritur të hyjnë në listën prej 18 vende të botës.
Në programin e këtij viti, Vinca do të paraqitet nesër në një ligjëratë virtuale në Nju Jork të Amerikës, teksa do të prezantojë temën “Edukimi Teatror: Arritja përtej skenës”.
Për KultPlus, ajo ka rrëfyer emocionin e këtij çmimi të rëndësishëm, të cilën nuk e merr për të parën herë.
“Në kohën kur diplomacia ndërkombëtare është sfidë e vështirë për t’u kapërcyer, jemi krenarë për rolin që artistët luajnë si diplomatë kulturorë duke vendosur dialog krijues, arsimor, jo politik”, thotë për KultPlus Ilire Vinca.
Në anën tjetër, përvoja e saj e parë me këtë çmim ka qenë në vitin 2017.
“Ky është çmim që jepet çdo tre vjet, e për mua hera e parë ka qenë në vitin 2017 dhe tash për herë të dytë e rrita edhe pjesëmarrjen e Kosovës me Burbuqe Berishën dhe Zana Hoxhën”, thotë artistja e famshme.
“Prej 26 vendeve të botës, 18 të nominuara, pjesëmarrja e Kosovës pas Anglisë radhitet e dyta”, tregon Vinca.
Ilire Vinca është profesoreshë në Fakultetin e Arteve në Universitetin e Prishtinës. / KultPlus.com
“La Petite République” ka botuar të martën e 19 nëntorit 1912, në faqen e tretë, një shkrim në lidhje me intervistën e Luigj Gurakuqit dhënë gazetës “Neues Wiener Tagblatt”.
Shkrimi është si më poshtë:
“Neues Wiener Tagblatt boton një intervistë të Dr. Luigj Gurakuqit, një shqiptar i shquar, i cili udhëtoi nëpër Vjenë për t’u nisur për në Vlorë. Çështja e Lindjes nuk do të zgjidhet përfundimisht, thotë ai, nëse Serbia ose Mali i Zi pushtojnë qoftë dhe një pjesë të vetme të Shqipërisë”.
“Shqiptarët nuk duan të bëhen sllavë, ata duan të jenë të pavarur dhe do ta fitojnë pavarësinë ose do të vdesin duke luftuar për të”./KultPlus.com
Princi Harry dhe gruaja e tij Meghan Markle, Dukesha e Sussex, nuk do t’u kthehen detyrave të tyre si anëtarë të familjes mbretërore britanike, konfirmoi sot Pallati Buckingham, pas bisedimeve midis çiftit dhe Mbretëreshës Elizabeth II.
Duka dhe Dukesha e Sussex u larguan nga detyrat mbretërore vitin e kaluar, por një rishikim i vendimit të tyre ishte planifikuar pas 12 muajsh.
Mbretëresha konfirmoi se pasi Duka dhe Dukesha u tërhoqën nga familja mbretërore, nuk ishte e mundur për ta që të vazhdonin të merreshin me përgjegjësitë dhe detyrat që vijnë me një jetë në shërbim publik.
Prandaj, patronazhet e tyre mbretërore, si edhe titujt ushtarakë do t’i kthehen mbretëreshës dhe do të rishpërndaheshin midis mbretërve të tjerë.
“Ndërsa të gjithë janë të trishtuar nga vendimi i tyre, Duka dhe Dukesha mbeten anëtarë shumë të dashur të familjes”, shkroi Pallati në deklaratë.
Harry dhe Meghan, aktualisht, jetojnë në Kaliforni me djalin e tyre, Archie dhe janë në pritje të një fëmije të dytë./ata/ KultPlus.com
Projekti “Parku i Artit” u prezantua sot në mjediset e Ministrisë së Kulturës, me pjesëmarrjen e e ministres Elva Margariti, kryebashkiakut të Tiranës, Erjon Veliaj dhe të ftuarve nga bota e artit e kulturës.
Tashmë projekti për shndërrimin e hapësirës së ish-Kinostudios në një Park Arti, i mbështetur me fondet e Bashkimit Europian është gati.
Margariti dhe Veliaj prezantuam vizionin për këtë kënd të kryeqytetit.
“Ka qenë një proces i gjatë dhe falë bashkëpunimit të frutshëm të studios projektuese “iRi”, kemi arritur të gjejmë balancën e duhur mes të shkuarës dhe të ardhmes, mes hapësirave të gjelbra, parqeve dedikuar fëmijëve, hapësirave ekspozuese dhe krijuese, pasurisë së gjigantit të dikurshëm kinematografik, aparatura, makina, garderoba”, u shpreh mes të tjerash ministrja e Kulturës, Elva Margariti.
Projekti mbulon mbi 16 mijë metra katrorë sipërfaqe të jashtme dhe mbi 2100 metra katrorë sipërfaqe të brendshme.
“Ajo çka kemi tepër për zemër është krijimi i Qendrës Kulturore, që parashikon të ketë që nga laboratorët fotografikë, studio muzikore, dublimi, produksioni, qeramike, sallë kinemaje, hapësirë ekspozimi, madje edhe hapësira akomodimi për artistët rezidentë”, vijoi Margariti.
“Nëse do të kujtohemi, në këtë zonë ka qenë një ngrehinë e bukur që ishte rrënuar dhe e abandonuar qëllimisht”, tha Margariti.
“Këtë projekt ne do t’ia japim në dispozicion artistëve. Ka qenë një sfidë e madhe e bërë nga të gjithë që kanë kontribuar. E gjithë zona dhe asetet janë pjesë e një pazëlli më të madh dhe Muzeu i Filmit është sfida jonë e radhës për të cilën po punojmë fort për t’i dhënë jetë pasi të përfundojë Parku i Artit”, u shpreh ministrja.
Zona, sipas saj, do të shërbejë jo vetëm si zonë për artin por edhe për punësimin e artistëve.
Ndërsa kryetari i Bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj u shpreh shumë entuziast për fillimin e këtij projekti.
“Ky është një projekt që do të hasi në vështirësi si përherë ku do t’i duhet të kalojë etapën e cinizmit dhe kur ndryshimi të vijë do t’i harrojmë të gjitha dhe do t’i gëzohemi kësaj gjëje të re që ka lindur. Siç thoshte edhe Çurçilli jemi ne që i japim formë ndërtesave dhe më pas ato na japin formë ne”, tha Veliaj.
Sipas tij, investimet e kryera në Tiranë kanë bërë që të rriten çmimet e banesave dhe ne nuk e kemi luksin që këtë hapsirë të mos e shfrytëzojmë dhe kjo gjë do të ndodhi edhe këtu. “Arti dhe kultura gjenerojnë ekonomi sidomos në kohët të cilat po kalojmë”, tha ai.
“Në këtë periudhë arti është një vaksinë për shpirtin dhe shëndetin mendor. Për këtë infrastukturë shpirtërore ne kemi vërtetë shumë nevojë. Bashkia do të marrë përsipër të gjithë ndërhyrjen fizike në territor. Ne kemi vizionin për të ndërhyrë dhe përmirësuar të gjithë zonën përreth. Dicka të ngjashme do ndërtojmë si në zonën e ish-Kombinatit edhe tek bregu i lumit afër 5 majit”, tha Veliaj. /ata/ KultPlus.com
E ardhmja ia prish magjinë të tashmes, më shumë sesa e tashmja, të ardhmes.
Romancier, dramaturg, eseisit, poet, Andre Zhid i ceku të gjitha zhanret dhe e bëri këtë larmi, të shkëlqejë edhe brenda teksteve të tij. Ai nuk e përcakton veten si provokues, përkundrazi, si “shqetësues”. Shprehjet e nobelistit Andre Zhid, pasqyrojnë gjenialitetin e madh humanist që kishte ky njeri, i cili, u shqua jo vetëm si shkrimtar, por arriti sukses të madh edhe falë qasjes kritike me të cilën, trajtoi praninë e francezëve në Afrikë. Nobelisti jetoi në gjysmën e parë të shekullit XX, një kohë e trazuar që zbuloi shumë tabu. Në shtegtimin e jetës, Zhid u përball me dilema të mëdha morale, të lidhura kryesisht me dashurinë, të vërtetën dhe seksualitetin./Konica.al
“Nëse vërtet doni të jeni të lumtur, mos bini pre e tundimit ta krahasoni këtë moment me momente nga e kaluara, që nuk ditët t’i vlerësoni, sepse po i krahasonit me momente që do të vinin në të ardhmen”.
Shumica e veprave të tij kanë theks të qartë autobiografik, pasi autori e gjente veten rëndom në udhëkryq. Gjithsesi, thëniet e Andre Zhidit janë thuajse gjithmonë të gëzueshme dhe plot freski. Në vlerësimet e tij nuk kishte asnjë shenjë inati, gjë që shumë prej bashkohësve nuk i pëlqyen. Autori ka të drejtë, kur vë në dukje se dëshira ose kënaqësia nuk vijnë përmes përpjekjeve si të tilla. Më shumë sesa një qëllim në vetvete, kënaqësia është pasojë. Të përpiqesh për atë që do, është akt lirie që prodhon vetëkënaqësi.
Pavarësisht çmimit “Nobel” për letërsi në 1947, krijimtaria e Andre Zhidit u klasifikua në Indeksin e ndaluar nga Kisha, që prej imazhi i “Imoralisti”, “Bodrumet e Vatikanit” dhe “Falsifikuesit” filloi të zbehej disi. Megjithatë, autori i “Falsifikatorët” për shumë breza nuk ishte edhe aq mendimtar mjeshtër, mendimi i tij përshkohej nga pyetje dhe dyshime të shumta, sesa mishërimi i shpirtit çlirimtar. Zhid besoi në “Ditarin” e tij: “Një funksion i shkëlqyer për t’u përmbushur, ai i shqetësuesit”. Mirëpo, guximi i Zhidit – pohimi i lirisë individuale përballë barrës së moralit konvencional, kultit të tij rinor, dëshirës për udhëtime, angazhimet në mbrojtje të homoseksualitetit, për denoncimin e kolonializmit ose totalitarizmat në përgjithësi dhe stalinizmin në veçanti, ishte më shumë të çliruar veten dhe çlirimin e tjetrit. Krijimtaria e Zhidit është e ndryshueshme, larmi që pasqyron strukturën e ndarë të personalitetit të tij. Zhid gjen në secilën nga veprat një pikë ekuilibri provizor, në një kuptim të paqëndrueshëm, të kësaj loje kundërshtimesh. Zhid disidenti, Zhid bujari, Zhid evropiani, vion të mbetet një bashkohor ende i rëndësishëm. Evropian, kozmopolit, qytetar i botës, ai nuk reshti së mbrojturi kulturën franceze. Edhe pse gjithmonë një varkëtar i mrekullueshëm i letërsive të huaja, nuk hoqi dorë nga roli i ambasadorit të kulturës franceze, dëshmuar kjo edhe në dy konferenca të rëndësishme “Kujtimet letrare dhe problemet aktuale” dhe “Në Napoli”./Konica.al
Romancier në plan të parë, eseisti i pashoq, një nga shkrimtarët më të mirë, Andre Zhid, çmimi “Nobel” për letërsi në 1947, mbi të gjitha është dëshmitari dhe mendimtari i disa brezave. Krijimtaria e tij është si një pemë: të zgjedhësh një degë do të thotë të humbasësh vizatimin e së tërës. Nëse vërtet duhet të zgjidhni, pse të mos merrni “Bodrumet e Vatikanit”, sepse nga të gjithë librat e tij, aty shfaqen më së miri tiparet më pak të njohura të veprës: humori, dëshira për të luajtur, liria mahnitëse e trillimit letrar dhe imagjinata. Botimi i parë erdhi në 1891 me “Fletoret e Andre Walter”, “Ditari intim”, “Simfonia pastorale”, “Ushqimet tokësore”, “Izabela”, “Falsifikuesit”, etj. Frazat e tij dallohen për tonin poetik, delikat, modest, si për shembull: “Të bukura janë vetëm ato gjëra që i frymëzon çmenduria dhe i shkruan logjika”. Në këtë rast, bukuria është rezultat i martesës së çmendurisë me arsyen. Nga këndvështrimi i tij, çmenduria është forca krijuese. Ky pasion absurd është ai që rezulton në diçka të re, e cila bëhet e bukur vetëm nëse logjika i jep formë. Prandaj, në botën e ideve, duhet të dominojnë imagjinata dhe paarsyeshmëria. Ai i jep jetë një universi artistik, nëse intelekti e formëson atë duke u kapur pas ligjeve të logjikës. Po ashtu, nobelisti udhëtar i apasionuar, i cili merrte kënaqësi të jashtëzakonshme kur zbulonte kultura dhe forma të reja të jetës. Dihet që udhëtarët aventurierë janë njerëz kureshtarë që nuk kanë frikë nga risia dhe që përballen me aventurat me guxim dhe vendsomëri. Kjo vlen si për udhëtarët materialë, ashtu edhe për udhëtarët intelektualë ose shpirtërorë.
Andre Zhid vdiq më 19 shkurt 1951 në Paris, duke lënë gjurmë të pashlyeshme në letrat dhe kulturën franceze. Ai u shqua jo vetëm si autor profesionist, por edhe kritik letrar e përkthyes me ndikim./ Konica.al/ KultPlus.com
Ka ngjallur shumë reagime, plani për të ndryshuar katedralen e Burgos në Spanjë. Me rastin e 800-vjetorit të ndërtimit, është ideuar edhe zëvendësimi me tre dyer të reja bronxi, çfarë me sa duket nuk mirëpritet nga qytetarët.
UNESCO, Organizata e Kombeve të Bashkuara, shumë arkitektë të njohur dhe mijëra spanjollë, kërkuan anulimin e projektit prej 1.2 milionë eurosh.
Nga ana e tyre, autoritetet lokale thanë se projekti i dizajnuar nga artisti Antonio Lopez, përbën një vepër arti bashkohor dhe se, dyert e tanishme prej druri janë të vjetra dhe nuk mund të riparohen.
Në dyert e katedrales shekullore, pasqyrohen Ati, Virgjëreshëa Mari dhe Jezusi, si fëmijë i vogël.
Megjithatë, mbi 31 mijë persona kanë nënshkruar një peticion, duke i konsideruar si të shëmtuara dyert e reja dhe duke shtuar, se trashëgimia po shkatërrohet.
Katedralja u shpall trashëgimi botërore nga UNESCO, më 31 tetor të vitit 1984, si simbol i të krishterëve në Spanjë. /konica/ KultPlus.com
Instituti Robert Koch (RKI), i cili kryen studime në fushën e sëmundjeve infektive në Gjermani dhe e informon qeverinë, themeloi një Qendër të Inteligjencës Artificiale për pandemitë.
Presidenti i RKI-sw, Lothar Wieler për gazetën ekonomike “Handelsblatt” tha se Qendra e Inteligjencës Artificiale, ndërtimi i së cilës filloi muajin e kaluar në qytetin Wildau, do të jetë gati për përdorim brenda disa muajve.
Ai tha se qëllimi i tyre është të bëjnë të disponueshme burime të të dhënave të mëdha për hulumtimin e shëndetit publik me teknologji të bazuara në inteligjencën artificiale.
“Me qendrën, RKI dëshiron të analizojë pandemitë në mënyrë më gjithëpërfshirëse, të bëjë llogaritjen e vështirësive të sëmundjeve dhe të zhvillojë sisteme të paralajmërimit të hershëm”, tha Wieler.
Sipas tij, RKI-ja do të përmbledh të dhënat e mbledhura në laboratorë me burime të tjera të të dhënave (të tilla si raportet e motit, raportet në platformat e mediave sociale si Twitter dhe Facebook ose Zyra Federale e Statistikave).
“Në këtë mënyrë, ne mund të mësojmë rreth viruseve që nuk i dinim më parë. Për shembull, përmendja e mutacioneve të reja. Do të jetë e mundur të llogaritet shumë më shpejt se sa të rrezikshëm janë kur bëhet fjalë për këtë gjë”, theksoi ai.
Wieler më tej shtoi se fillimisht do të punësojnë 101 shkencëtarë të të dhënave në qendrën e tyre dhe do të bashkëpunojnë me Universitetin Teknik ”Wildau”. \ atsh / KultPlus.com
Shkaku i vdekjes së Whitney Houston po vihet në pikëpyetje nga një raport i ri këtë javë. Një raportim thotë se ka vetëm arsye për zhvarrosjen e trupit të këngëtarit të ndjerë për të hetuar më tej.
Sipas Globe, këngëtarja është “në shënjestër për zhvarrosje” nga “hetuesit që dyshojnë se e vërteta [për vdekjen] ishte varrosur me trupin e saj”, transmeton KultPlus.
Media tregon teorinë nga një “sy i lartë privat” i cili mendon se “prova të reja” do të provojnë Nick Gordon, i dashuri i vajzës së ndjerë të Houston, Bobbi Kristina, si vrasës.
“Nick Gordon kishte motivin, mjetet dhe mundësinë – të gjitha këto janë shumë të rëndësishme për një vrasje”, thotë hetuesi.
Whitney Houston performs in 1988.
Globe thotë se të dashurit dhe të afërmit tani po “bëjnë thirrje për një hetim të ri policor” dhe autopsi shtesë për të hetuar teorinë, veçanërisht duke pasur parasysh faktin se Gordon u gjet përgjegjës për vdekjen e Bobbi Kristina’s në gjykatë pasi ajo vdiq në një mënyrë të ngjashme si mamaja e saj.
“Rastësisht, Gordon ishte gjithashtu i pranishëm kur Whitney u zhduk,” shton media. Revista thotë gjithashtu se të dy gratë “u gjetën të mavijosura keq” në vaska dhe u gjet drogë në sistemin e tyre. “Mavijosjet dhe dëmtimet e tmerrshme në trupin e saj tregojnë se ajo ishte rrahur me egërsi”, propozojnë hetuesit.
Një burim anonim shton, “Nick ishte atje kur Whitney u gjet në një vaskë, e mbuluar me të nxira”. Nëse Houston do të zhvarroset, artikulli përfundon, “drejtësia mund të vihet në vend”.
Në anën tjetër, Gordon u gjet me të vërtetë përgjegjës për vdekjen e Bobbi Kristina në një çështje civile, por asnjë hetim i vërtetë nuk e ka lidhur atë me vdekjen e Whitney Houston dhe asnjë urdhër për zhvarrosjen e kufomës së saj nuk janë përmendur ose paraqitur në sistemin ligjor. / KultPlus.com
“The Undoing” është bërë shfaqja më e shikuar e HBO e vitit 2020.
Miniseria, me protagonistët si Hugh Grant dhe Nicole Kidman, kapërceu 12.3 milionë shikues dhe poashtu kaloi “Big Little Lies” si serialin më të popullarizuar, sipas .Variety, transmeton KultPlus.
HBO konfirmoi se 48 përqind e shikuesve thuhet se ndoqën serialin në platforma dixhitale, kurse finalet e serialit me gjashtë pjesë tërhoqën 3 milionë shikues në të gjitha platformat.
HBO Max gjithashtu raportoi një rritje prej 80 përqind nga shifrat e shikimit për finalen kundrejt episodit të mëparshëm, dhe pesë herë më shumë njerëz që shikonin që nga episodi i parë.
“The Undoing”, është një përshtatje nga romani më i shitur i vitit 2014 me të njëjtin emër nga Jean Hanff Korelitz, u shkrua dhe u prodhua nga David E. Kelley, i cili gjithashtu krijoi “Big little lies” / KultPlus.com
Me 16 Shkurt të këtij viti, mijëra qytetarë u mblodhën para selisë gjyqësore të Argjentinës në Buenos Aires duke protestuar ndaj masave të qeverisë së Presidentit Alberto Fernandez kundër dhunës seksiste dhe femicidit. Përmes parullave ‘Dua të jetoj pa frikë’ dhe ‘Kam heshtur derisa pashë veten të vdekur’ aktivistët për barazi gjinore kërkuan drejtësi për 19 vjeçaren Ursula Bahillo e cila u vra brutalisht nga ish i dashuri.
Ursula Bahillo kishte denoncuar plot 18 herë dhunën ndaj ish-partnerit të saj Matia Ezequiel Martinez i cili ishte polic. Asnjë nga këto denoncime nuk u morën parasysh nga autoritetet argjentinase. Nëna dhe shoqëria e Ursula Bahillo dëshmojnë se ajo kishte shprehur shqetësimin e saj se i dashuri e kishte kërcënuar se do ta vriste.
Sipas raportimeve, thuhet që Martinez mori vesh për denoncimet e fundit vetëm disa orë para se viktima të gjendej e vdekur, dhe kishte urdhër mbrojtës që e ndalonte ti afrohej Ursula Bahillo. Viktima u gjet e vdekur në një zonë rurale afër Rojas. Raportimet tregojnë se ajo ka pësuar të paktën 30 therje me thikë dhe dëmtime të rënda në qafë, shpinë dhe gjoks.
“Nuk dua të ndjehem e guximshme kur dal, dua të ndjehem e lirë”, “Po vritemi”, “Sa gra do të vdesin nesër?”, ishin disa nga parullat që u përdorën gjatë protestës. Protesta vazhdoi me një aksion simbolik ku gratë qëndruan të zhveshura dhe të mbuluara me qese plastike, duke përfaqësuar kështu viktimat e femicidit me një parullë që shënonte “Nga 1 janari deri më 30 dhjetor 2020, 298 gra u vranë nga burrat’.
Sipas organizatës MundoSur në shtatë muajt e parë të vitit 2020 janë raportuar 160 raste të femicidit, 97 prej tyre kanë ndodhur gjatë periudhës së karantinës. Ndërsa organizata Casa del Encuentro raporton se gjatë 12 viteve të fundit ka pasur 3251 vdekje të grave në Argjentinë.
Të dhënat e përgjithshme tregojnë se në Argjentinë 59% e grave sulmohen nga partnerët e tyre, ku 60% e këtyre rasteve ndodhin brenda shtëpisë. Poashtu në 10 vitet e fundit raportohet se ka një femicid çdo 30 orë në Argjentinë. / qika.org / KultPlus.com
Fotografi dhe thënie të ndryshme nga fizikanti Albert Ajnshtajn, shihen ngado, por si pikturë murale, sidomos në vendin tonë kjo gjë është e rrallë.
Një ide të tillë e shprehi dhe realizoj Djellza Isufi, nxënëse në Gjimnazin “Hamëz Jashari” në Skënderaj.
Ajo vendosi të pikturonte figurën e Albert Ajnshtajnit pasi që është në gjimnazin e shkencave, dhe sipas saj qëllimi ishte të lidh artin me shkencën, për t’iu përshtatur profilit të shkollës.
Kjo pikturë murale me dimensionet afërsisht 2.50 metra e gjatë dhe po aq e gjerë, i mori rreth një muaj kohë Djellzës që ta punonte, dhe se ende nuk e ka finalizuar.
“Puna ka filluar një muaj më parë, por nuk ka qenë intensive, sepse i kam vijuar mësimet, punën e kam zhvilluar para orarit mësimor, rreth tre orë në ditë”, tha Djellza, nxënëse në klasën e XI-të.
Djellza tregoi se pasionin për art e ka që prej moshës katër vjeçe, kur edhe zbuloj se kishte këtë talent.
Nga atëherë, ajo ka qenë e përkrahur nga familja dhe shoqëria e saj. Ajo tha se shkolla e ka mbështetur me lëvdata dhe mirënjohje.
Ndër të tjera Isufi tha se mund të bëjë shumë punime të tjera, të llojeve të ndryshme, murale, portret me laps, me ngjyra, me të cilat ka zënë edhe vendin e parë në garat komunale, ndërsa të dytin në nivel republike për kreativitet dhe mendim kritik.
“Punoj të gjitha zhanret e artit figurativ, mirëpo më të përsosura i kam portretet. Mundem edhe të nxjerrë portrete drejtpërdrejt”, tregon 17 vjeçarja.
Diellza shprehet se përveç aktiviteteve në shkollë, dëshiron të marrë pjesë edhe në evente të tjera jashtë shkollës dhe qytetit, që ta sfidojë veten më shumë, sepse është në proces të formimit.
Sa i përket të ardhmes së saj, mendon se nga piktura nuk do të ketë të ardhurat e mjaftueshme.
“Realisht, unë e dua shumë pikturën, por jam duke e shqyrtuar si mundësi t’i ndjek studimet në dizajn grafik, për të pas më shumë mundësi punësimi”, tregon Djellza.
Gjithashtu, profesoresha e Artit Figurativ, Remzije Shabani Beqa, tregon se me Djellzën punon që prej klasës së VI-të, dhe e ka vërejtur talentin e saj me paraqitjen e vijave të lirshme artistike dhe formave shumë të sakta në krahasim me moshën që kishte.
Mësimdhënësja thotë se është munduar ta përkrahë gjithmonë Djellzën, duke ia marrë punimet e saj si shembull dhe duke i diskutuar në klasë. Por, edhe duke e angazhuar në ekspozita që mbaheshin në shkollë dhe në gara të ndryshme.
“Është një ndjenjë jashtëzakonisht e mirë kur e shoh Djellzën duke punuar në talentin e saj, i përjetoj shumë sukseset e saj dhe te gjithë nxënësve të tjerë që kanë pasion për artin”, tha Shabani Beqa.
Drejtori Hajdar Beka thotë se i përkrahin këta nxënës me talent herë pas here me bursa të cilat i jep Drejtoria e Arsimit në Skenderaj, dhe i blejnë gjithë̈ ngjyrat dhe mjetet që u nevojiten, në rastet kur realizojnë ndonjë vepër për shkollën, siç është rasti i pikturës murale të Ajnshtajnit.
Beka kërkon nga Drejtoria e Arsimit që të vazhdon t’i mbështetë nxënësit me mjete financiare, në mënyrë që talentin e tyre të mund ta prezantojnë jo vetëm në Kosovë, por edhe jashtë vendit.
Gjithashtu, drejtori shprehet se kishte qenë ide e mirë të hapeshin edhe ekspozita në këtë komunë, ku pikturat mund të shiteshin, poashtu të organizoheshin më shumë gara në nivel republike dhe regjionale, duke i motivuar më shumë nxënësit.
Ndërkaq, Gjimnazi “Hamëz Jashari”, punën e filloi në vitet 1967/68 në kuadër të Gjimnazit të Mitrovicës, për ta vazhduar punën më i pavarur në Skenderaj që nga vitet 1969/70.
Aktualisht në këtë gjimnaz vijojnë mësimet 622 nxënës, në dy drejtime, shoqëror dhe atë natyror. / Zelfije Zeneli / KultPlus.com
Në përvjetorin e Pavarësisë së Kosovës, regjisorja Blerta Basholli u dekoura me Medaljen Presidenciale të Meritave, për kontribut në fushën e kulturës, pasi filmi ‘Zgjoi’ ka qenë fitues i tri çmimeve kryesore të festivalit të madh të filmit në SHBA, ‘Sundance Film Festival’, shkruan KultPlus.
Ndërkaq, sot, vetë regjisorja Basholli e bëri të ditur përmes një statusi në rrjetin social Facebook, se këtë medalje ia dedikon Fahrije Hotit.
Më poshtë gjeni statusin e plotë të Bashollit:
‘MEDALJE PRESIDENCIALE E MERITAVE
Për kontributin e dhënë në fushën e kulturës
Nderin që na e ka bërë Presidentja Osmani është nder i shumëfishtë. Jo vetëm për mua dhe ekipin e filmit ZGJOI, por është nder për shkak të tematikës të cilën trajton, për zonjën Fahrije Hoti dhe zonjat e tjera inkurajuese si ajo, për Presidenten, Grua e suksesshme si në fushën akademike ashtu edhe ate politike, për komunitetin artistik, i cili ka nevojë për më shumë vëmendje nga shteti, për vet Kosovën.
Këtë medalje të meritave ia dedikojmë zonjës Fahrije Hoti, e cila është edhe symbol i të gjitha grave të Kosovës, të cilat përkundër humbjeve që pësuan nga lufta e fundit në Kosovë, përkundër paragjykimeve e pengesave serioze nga shoqëria, përkundër mbështetjes aspak të mjaftueshme nga shteti, ato me kokën lartë vazhduan, punuan, edukuan fëmijë dhe patën sukses në çdo aspekt. Na dhanë shembull model se si duhet të vazhdojmë të punojmë edhe ne të tjerët, qofshim gra apo burra.
Tregimi i zonjës Fahrije Hoti është një tregim inkurajues për secilin prej nesh, andaj e falenderoj edhe publikisht për shembullin që na e ka dhënë për fuqizimin e gruas në vend edhe kur ai fuqizim duket i pamundur, përcillet me pengesa e me shumë dhimbje.
Faleminderit znj. Fahrije Hoti që ndave këtë pjesë të jetës tënde me ne! Je dhe do të jesh inspirimi im, por është i shumë të tjerëve përherë.
Një falenderim i veçantë dhe me shumë dashni shkon edhe për aktoren Yllka Gashi që në mënyrë profesionale dhe shumë delikate e sjelli në jetë këtë rol kaq të rëndësishëm në çdo aspekt dhe producentin Yll Uka që ishte mbështetësi kryesor i imi, por edhe i gjithë projektit. Natyrisht pa dyshim edhe të gjitha aktoret dhe aktorët e filmit Zgjoi bashkë me ekipin e palodhshëm dhe shumë të dashtun për ne.
Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Ilir Meta ka përkujtuar sot Milan Šufflay, të cilin e ka cilësuar si, mikun e madh të kombit tonë, Dëshmorin e Albanologjisë.
“Në 90-vjetorin e vrasjes së tij brutale, nderojmë sot me mirënjohje kujtimin e paharruar dhe veprën e jashtëzakonshme të mikut të madh të kombit tonë, Dëshmorit të Albanologjisë, Milan Šufflay, i cili sakrifikoi jetën për të hedhur dritë mbi të vërtetën e historisë dhe lashtësisë të shqiptarëve”, është shprehur Presidenti Meta, transmeton KultPlus.
“Një zemër kroate, që rrahu për Shqipërinë, u përjetësua si një urë e rëndësishme lidhëse dhe simbol i miqësisë tradicionale mes dy popujve tanë, ka theksuar Presidenti Meta. / KultPlus.com
Fondacioni i Beyonces “BeyGOOD”, Adidasi dhe organizata “Bread of Life” janë bashkuar për të ndihmuar banorët e Teksasit të cilët ndodhen në kushte të rënda si pasojë e stuhisë dimërore që ka goditur këtë pjesë të SHBA-së.
Banorët e Teksasit dhe të gjithë ata që janë prekur nga stuhia mund të aplikojnë për të përdorur këtë ndihmë në vlerë deri në 1000 dollarë, shkruan People.
“Lutemi për ata që janë prekur nga kjo stuhi”, është thënë në një deklarim në Twitter nga fondacioni i këngëtares amerikane Beyonce, “BeyGOOD”.
Stuhia dimërore që ka goditur Teksasin ka lënë pa energji elektrike dhe ngrohje miliona banorë të këtij vendi.
Sipas të dhënave zyrtare, deri më tani të paktën 47 persona kanë vdekur si pasojë e stuhisë. Banorët e prekur po vuajnë po ashtu nga mungesa e ushqimit dhe ujit. / KultPlus.com
