Sot, këngëtarja, aktorja dhe aktivistja e njohur Demi Lovato feston 33-vjetorin e lindjes. E lindur më 20 gusht 1992 në Albuquerque, New Mexico, Demi ka ndërtuar një karrierë të jashtëzakonshme që shkon përtej muzikës pop, duke u kthyer në një zë të fuqishëm për shëndetin mendor, vetëpranimin dhe forcën personale.
Që nga fillimet si aktore në seriale të Disney Channel si “Camp Rock” dhe “Sonny with a Chance”, e deri te sukseset e mëdha me këngë si “Skyscraper”, “Heart Attack” dhe “Sorry Not Sorry”, Demi ka treguar vazhdimisht talent, pasion dhe guxim për të qenë vetvetja, edhe në dritën e vështirësive personale, transmeton KultPlus.
Në dekadën e fundit, Lovato ka qenë e hapur për betejat e saj me shëndetin mendor, varësinë dhe vetëbesimin, duke ndarë historinë e saj me miliona fansa në të gjithë botën. Dokumentarët si “Dancing with the Devil” dhe daljet publike kanë ndihmuar shumë njerëz që përballen me sfida të ngjashme.
Në vitet e fundit, Demi ka përqafuar më shumë autenticitet, duke ndarë edhe udhëtimin e saj rreth identitetit gjinor dhe përdorimit të përemrave që reflektojnë më mirë ndjesinë e saj personale. Ky hap ka bërë që ajo të shihet edhe më shumë si një ikonë për komunitetin LGBTQ+ dhe për të gjithë ata që kërkojnë të jetojnë të vërtetën e tyre.
Në vitin 2024, Demi publikoi këngë të reja dhe njoftoi një rikthim në muzikën rock, duke iu kthyer rrënjëve të saj me energji dhe stil të ri. Në korrik 2025, ajo publikoi singëllin e fundit “Phoenix”, një himn për ringjalljen personale, që u prit ngrohtësisht nga publiku dhe kritikët.
Ndërsa feston 33-vjetorin, Demi Lovato nuk është vetëm një yll i muzikës pop, ajo është një simbol i kurajos, ndryshimit dhe vetëdashurisë./KultPlus.com
Klubet e natës në SHBA dhe Evropë po mbyllen me shpejtësi, duke shënuar fundin e një epoke të artë të muzikës dhe vallëzimit. Në dekadën e fundit, rënia ka qenë e dukshme, sidomos pas pandemisë COVID-19 që ndryshoi sjelljet sociale dhe solli krizë ekonomike të rëndë për këtë industri.
Brezat e rinj, veçanërisht gjenerata Z, po preferojnë shoqërinë në shtëpi, mbledhje të vogla, festivale apo forma alternative argëtimi, duke lënë pas modelin e “clubbing”-ut që shënoi vitet ’80 dhe ’90.
Shifrat flasin qartë: në Francë, numri i klubeve ka rënë nga 6,000 në vetëm 1,400 që nga vitet ’80, ndërsa në Britani 31 për qind e tyre janë mbyllur vetëm mes viteve 2020-2023.
Në SHBA, qytete si Los Angeles kanë parë rënie me 20 për qind të hapësirave të jetës së natës që nga viti 2019. Arsyet janë të shumta nga taksat dhe qiratë e larta, deri tek ndryshimet kulturore që po e zhvendosin rininë drejt argëtimit më intim dhe larg turmave, transmeton KultPlus.
Një studim i GlobalData tregon se 21 për qind e gjeneratës Z planifikojnë të dalin më pak jashtë shtëpisë, ndërsa një sondazh i YouGov (2024) zbulon se vetëm 28 për qind e 18-34-vjeçarëve në SHBA frekuentojnë rregullisht klubet, krahasuar me brezat e mëparshëm. Ekspertët paralajmërojnë se kjo rënie nuk është vetëm një çështje ekonomike, por edhe një krizë kulturore, pasi klubet e natës dikur përfaqësonin qendra të jetës shoqërore.
Paradoksi është se largimi nga skena e natës nuk po sjell më shumë lidhje shoqërore, përkundrazi: një sondazh amerikan i vitit 2021 tregoi se 61 për qind e të rinjve të gjeneratës Z ndihen të vetmuar, krahasuar me 44 për qind në vitin 2010. Në këtë mënyrë, ndërsa klubet po shuajnë dritat, një brez i tërë po përballet me një formë të re të vetmisë dhe ndryshimit të mënyrës së jetesës./KultPlus.com
Në një komunikatë për media u njoftua se kori “Siparantum” do të përfaqësojë Kosovën në Thailand International Choral Festival 2025, një prej skenave më prestigjioze të muzikës korale në botë. Ky festival do të zhvillohet nga 31 gusht deri më 5 shtator 2025 në Bangkok, Tajlandë, dhe mbledh kore elitare nga e mbarë bota në një ngjarje të rrallë artistike dhe kulturore.
Këtë vit, “Siparantum” nuk do të jetë thjesht pjesëmarrës, por konkurrent i drejtpërdrejtë përballë disa prej koreve më të njohura ndërkombëtare. Repertori i përzgjedhur është i nivelit të lartë teknik dhe emocional, duke reflektuar standardin artistik, cilësinë vokale dhe prezencën skenike që e ka karakterizuar këtë ansambël ndër vite.
Në kuadër të festivalit, dirigjenti Memli Kelmendi do të mbajë një workshop ndërkombëtar, me fokus në zhvillimin e muzikës korale në Kosovë, nga rrënjët tradicionale deri te krijimtaria bashkëkohore. Një segment i veçantë i këtij prezantimi do t’i kushtohet veprave korale shqiptare, duke sjellë elementet unike të trashëgimisë muzikore kombëtare në vëmendjen e komunitetit ndërkombëtar të muzikës.
“Duke marrë pjesë kore nga e gjithë bota, prezantimi i literaturës sonë korale merr një rëndësi të veçantë, duke forcuar identitetin kulturor të Kosovës dhe duke krijuar ura të reja bashkëpunimi,” deklaroi Kelmendi.
Një tjetër moment i rëndësishëm për korin është ftesa në Ceremoninë Zyrtare të Hapjes së festivalit, që mbahet në skenën madhështore të Thailand Cultural Centre, një privilegj që u jepet vetëm ansambleve me sukses të dëshmuar në arenën ndërkombëtare.
Pjesëmarrja në këtë festival shënon gjithashtu shtetin e 19-të ku kori “Siparantum” ka performuar deri më sot. Aktualisht, sipas renditjes së Interkultur, “Siparantum” renditet ndër 20 ansamblet më të mira vokale në botë, me një histori të pasur suksesi që përfshin 19 çmime ndërkombëtare të fituara në konkurrencë të drejtpërdrejtë me kore të nivelit të lartë artistik.
Ky udhëtim është shumë më tepër sesa pjesëmarrje në një festival, është një mision kulturor dhe artistik për të vendosur Kosovën në hartën botërore të muzikës korale dhe për të dëshmuar se arti ynë mund të qëndrojë krah për krah me më të mirët./KultPlus.com
Taylor Swift njoftoi të martën se do të publikojë një album të ri: “The Life of a Showgirl.” Njoftimi surprizë për albumin e saj të 12-të origjinal erdhi në mënyrë dramatike, ndërsa një orë numërimi mbrapsht në faqen e saj të internetit përfundoi në orën 12:12 të mëngjesit.
Në një video të publikuar në Instagram, që jep një vështrim të shkurtër të paraqitjes së Swift në podcastin “New Heights” të Travis Kelce, të bashkë-prezantuar me vëllanë e tij Jason Kelce, Swift nxori një valixhe ngjyrë mente me inicialet “TS” të shkruara me portokalli, duke thënë: “Ky është albumi im i ri.” Ajo nuk tregoi se kur do të publikohet albumi apo ndonjë informacion tjetër rreth tij. Fansat do të duhet të presin edhe pak për të parë dhe dëgjuar më shumë kur paraqitja e shumëpritur e Swift në podkastin “New Heights” të publikohet të mërkurën në orën 7 pasdite me orën Lindore.
Pas Swift, në skenën e “New Heights”, ndodheshin disa libra me kopertina ngjyrë portokalli që përmbanin veprat e artistëve Jean-Michel Basquiat, Marc Chagall dhe Ruth Asawa, të cilët mund të jenë ndikime apo referenca për muzikën e saj të re.
E njohur për përfshirjen e “Easter eggs” apo shenjave të fshehta përpara publikimeve të saj, Swift shkaktoi një shpërthim spekulimesh të hënën pasi në Instagram u publikua një karusel me 12 foto. Mbishkrimi thoshte: “Duke menduar për kur ajo tha ‘Shihemi në epokën tjetër…’”
Njoftimi surprizë përkoi me një zbulim të bërë të hënën mbrëma, ku u bë e ditur se Swift do të bashkohej me Travis Kelce, të dashurin e saj dhe lojtarin e Kansas City Chiefs, si dhe me vëllain e tij për një episod të “New Heights,” pas paralajmërimit se një i ftuar “shumë i veçantë” do të merrte pjesë në episodin e së mërkurës. Empire State Building në qytetin e Nju Jorkut u ndriçua me ngjyrë portokalli, ngjyra e kopertinës së re të albumit të Swift, të martën në mbrëmje. Një mbishkrim në llogarinë zyrtare të ndërtesës në Instagram shkruante: “Në epokën tjetër.”
Ky është albumi i parë i Swift që nga përfundimi i turneut të saj rekordthyes Eras Tour në dhjetor. Ai është i disponueshëm për porosi paraprake në faqen zyrtare të Swift në format fizik: vinyl, kasetë dhe CD.
Albumi më i fundit i Swift ishte “The Tortured Poets Department,” një album i dyfishtë me 31 këngë që ajo e njoftoi në vitin 2024 gjatë turneut Eras dhe ndryshoi listën e këngëve të performuara për të përfshirë edhe ato nga albumi i ri. “The Life of a Showgirl” do të jetë publikimi i saj i parë që kur ajo u bë pronare e plotë e gjithë katalogut të saj muzikor, rreth gjashtë vite pasi protestoi për shitjen e masterëve të saj nga ish-shtëpia diskografike.
“Të thuash që është ëndrra ime më e madhe që është realizuar, është në fakt një mënyrë e përmbajtur për ta thënë,” shkroi Swift, duke shtuar se ishte në gjendje të “riblerte” muzikën e saj nga Shamrock pas suksesit të turneut Eras Tour. Shitja e masterëve të gjashtë albumeve të para të Swift tek producenti Scooter Braun dhe kompania e tij Ithaca Holdings në vitin 2019 ishte e diskutueshme, me Swift që pretendonte se ishte kapur në befasi dhe nuk iu dha mundësia të blinte katalogun në atë kohë. Braun këmbënguli se ekipi i saj ishte në dijeni për marrëveshjen që po ndodhte.
Kjo e shtyu këngëtaren që të rimerrte kontrollin e muzikës së saj në mënyrën e vet, duke premtuar se do t’i rixhironte albumet. Ajo vazhdoi të publikonte ato që i quajti “Taylor’s Version” për albumet “Red,” “Speak Now,” “Fearless” dhe “1989.” Me secilin album “Taylor’s Version”, ajo përfshiu edhe këngë të papublikuara më parë, që i quajti “nga kasaforta.”/CNN/KultPlus.com
Kur thue Shkodra, mundesh me nënkuptu tançka përfaqson kyt gurthemel të rand të historisë, kulturës, traditës dhe qytetarisë.
Kur përmend Shkodrën, mundet me ndërmend gjithçkaqë që asht ngjiz dhe ka marrë vullnesë krenie në t’gjallt e t’pasionuemit, bijt e bijat e këtij qyteti, njiksaj përkatësie, e cilla ma shum’ se gjeografike, mundet me ken shpirtnore dhe artistike, siç diti me dëshmu dhe me xan vend në faqet e lavdishme të historisë si gurthemel i rand i kaprcyelleve.
E ndërsa lyp me dallue prej tan atyne yjeve qi kan shndrit qiellin mëkimit të naltuar në shpirtje shkodrane, tue e nusnue këtë amë legjendash, ma i shndritshmi vezullim n’ta asht jarja shkodrane. E kur nëpër këtë tempull të muzikës kërkon me gjet nji emën, nji za, nji prej atyne qi e kanë këndue dhe e naltue këtë mjeshtëri të krijimit, do ta kesh sa t’pamujtun njaq edhe sfiduese. Gjithqysh, prej atyne që u përfaqësuen, e jarja shkodrane u mori njaq sa dhe u dha, nji za i gjithpranum në këtë virtuozitet interpretues, asht Bik Ndoja. Shpirti i tij krijues dhe tansia mëkuese përgjat nji jete në skenën e kangës dhe në ëndjen e adhurimit, u plazmu duke mbetun tash e përgjithmon të pashlyem, shkodrane, n’traditën e jares dhe shqiptare, n’galerinë e veprave që morën status thesari kombëtar.
Bik Ndoja, jo vetëm me jaren, por me tan pasuninë shpirtnore që mori jetë kah kanga, mujti me i dhan njat za qi kishte me mbet ma i epërmi, ma i andshmi, ma i duartrokituni në skenën shqiptare dhe asaj botnore. Bik Ndoja kishte lindun për me këndu dhe kurrgja nuk mujti me e ba njat za me pushue, e njat zemër me rrah me dashni pa cak. Ai u ngjit në apogje dhe shndriti si yll, pa arritun për me shkëlqy si n’skenë njashtu edhe në podet e nderimeve dhe titujve, edhe pse meritoi ndoshta ma shumë se gjithkush tjetër. Shndriti me virtuozitetin e interpretimit të jares shkodrane, njashtu siç shndrin në ag nji diell qi lind tue dëbu terrin.
Bik Ndoja bani jetën e nji njeriu t’përkorë, pa ankime dhe trazime, megjithëse rreth tij, siç nuk i munguen njerëz qi e vlerësuen talentin, u gjindën ndër ta qi u rreken ta pengonin në ngjitjen e këtij ylli n’qiellin e vet. Por ai nuk u dha, nuk e shterri zanin e tij të magjishëm, nuk e la atë shpirt artisti dorzan dredhive dhe smirës. Gjithqysh ai triumfoi.
Në vitin 1969, Bik Ndojës i’u akordua titulli “Artist i merituar”. Plot 30 vite më vonë, Bashkia e qytetit të Shkodrës i akordoi titullin “Krenaria e qytetit”. Në vitin 2007, Qendra Kombëtare e Veprimtarive Folklorike i jep titullin “Interpretues i shquar i jares shkodrane”, duke qenë ky vlerësimi i fundit së gjalli. Në lëmin e meritave vlen të përmendet fakti se që nga viti 2011, dosja “Mjeshtri i Madh” pret në institucionin e Presidencës, për t’iu akorduar ndoshta pas vdekjes.
Ludovik Ndoj Gjergji i njohur si Bik Ndoja, u lind në Shkodër me 13 gusht të vitit 1925 për t’u shue më 27 dhjetor 2015. Ishte dhe mbetu lëvruesi dhe përçuesi i jares shkodrane, këtij visari të papërsëritshëm, kësaj urëbashkimi mes Lindjes dhe Perëndimit, traditës dhe bashkëkohjes në artin e këndimit./KultPlus.com
Tirana dhe Shkodra u kthyen këto ditë në epiqendra të ritmit dhe inovacionit muzikor, falë edicionit më të fundit të Festivalit të Muzikës Moderne. Ky aktivitet mblodhi artistë të njohur dhe të rinj të skenës moderne shqiptare, duke ofruar një mozaik tingujsh që përfshinte stile të ndryshme muzikore, nga elektronika, te popi alternativ dhe hip-hopi bashkëkohor.
Në Tiranë, publiku pati mundësi të përjetonte performanca dinamike në ambiente të hapura dhe skena alternative, ku energjia e artistëve dhe ndërveprimi me audiencën krijuan një atmosferë të paharrueshme. Shkodra, nga ana tjetër, u shqua për mikpritjen e ngrohtë dhe përfshirjen aktive të komunitetit lokal, që tregoi një interes të veçantë për formatet moderne të shprehjes muzikore, transmeton KultPlus.
Festivali synon të promovojë diversitetin artistik dhe të krijojë hapësira për bashkëpunim mes artistëve nga Shqipëria dhe rajoni, duke sjellë freski në skenën kulturore vendase. Me këtë edicion, Festivali i Muzikës Moderne konfirmon rolin e tij si një ngjarje kulturore e rëndësishme që i jep zë brezit të ri të krijuesve muzikorë dhe ndërton ura të reja midis qyteteve shqiptare./KultPlus.com
Mes artistëve të shumtë që janë bërë pjesë e Porto Palermo Festival, ishte edhe Aurela Gaçe.
Skena e Kalasë së Ali Pashës u ndez nga energjia e saj shpërthyese dhe zëri që sfidon kohën. Për Aurelën, kjo ishte pjesëmarrja e saj e parë në këtë festival, i cili këtë vit shënon 5-vjetorin e tij. Nata e Aurela Gaçes u kthye në një festë të paharrueshme, për publikun në kalanë mesjetare, ku çdo kengë u bë një shpërthim emocionesh dhe gëzimi.
Publiku këndoi, kërceu dhe e duartrokiti pa pushim. Një tjetër mbrëmje në Kalanë e Porto Palermos iu dedikua muzikës latine. Ritmet e zjarrta të Amerikës Latine pushtuan skenën magjike, kur Carlos Paz dhe Sin Fronteras sollën pasionin, energjinë dhe muzikën “pa kufij”, duke e kthyer natën në një festë plot kërcim dhe emocione nën yjet e jugut. Të tjerë artistë të mirënjohur që u bënë pjesë e Porto Palermo Festival gjatë kësaj fundjave ishin Kastriot Tusha dhe Ardian Trebicka. Serenatat e ëmbla dhe perlat e muzikës së kultivuar shqiptare u ndërthurën me sfondin magjik të detit dhe mureve shekullore të kalasë. Çdo notë, çdo fjalë, çdo melodi dukej se ngjallej për të treguar histori dashurie, kujtimesh dhe ëndrrash të harruara./atsh/KultPlus.com
“La Folia” është një nga meloditë muzikore më të lashta dhe më të njohura në historinë e muzikës evropiane, e cila ka inspiruar kompozitorë dhe artistë për më shumë se pesë shekuj. Ajo filloi si një melodi e thjeshtë dhe ritmike, e krijuar në mesjetë nga fermerë dhe muzikantë popullorë, por me kalimin e kohës u shndërrua në një burim të pafund frymëzimi për muzikën klasike dhe popullore.
Origjina e “La Folia”-s është e pasur me mister dhe legjenda. Shumë mendojnë se ajo erdhi nga Portugalia ose Spanja në shekullin e 15-të, ku u përhap si një temë ritmike për valle dhe këngë festive. Termi “Folia” do të thotë “çmenduri” ose “gëzim i çmendur”, duke reflektuar natyrën e gjallë dhe ritmike të kësaj melodie, transmeton KultPlus.
Çfarë e bën “La Folia”-n kaq të veçantë është struktura e saj e thjeshtë, e përsëritur, që lejon kompozitorët të ndërtojnë mbi të variacione komplekse dhe emocionuese. Kompozitorë të mëdhenj si Arcangelo Corelli, Antonio Vivaldi, dhe Sergei Rachmaninoff kanë krijuar versione të ndryshme të “La Folia”-s, duke treguar fleksibilitetin e saj dhe fuqinë artistike.
Suksesi i kësaj teme muzikore nuk ka mbetur vetëm në sallat e koncerteve klasike. “La Folia” ka depërtuar edhe në kulturën popullore dhe mediat moderne, duke u përdorur në filma, reklama dhe madje edhe në seriale televizive si “The Addams Family”. Kjo tregon se një melodi e thjeshtë dhe autentike mund të jetë e përjetshme dhe të prekë zemrat e njerëzve për breza me radhë.
Në një botë ku muzika ndryshon me shpejtësi dhe hitet vijnë e shkojnë, “La Folia” është dëshmi se bukuria e muzikës qëndron në thjeshtësinë dhe ndjeshmërinë e saj. Ajo vazhdon të frymëzojë, të bashkojë dhe të kënaqë njerëzit kudo në botë, një dëshmi e vërtetë e fuqisë së muzikës për të kapur shpirtin njerëzor./KultPlus.com
Nga 21 deri më 28 gusht 2025, Himara do të kthehet në një skenë të gjallë muzikore, duke mirëpritur artistë të njohur nga mbarë bota për edicionin e saj të radhës të “Himara International Music Festival”. Ky festival, i lindur si një projekt muzikor për të bashkuar njerëzit rreth pasionit të përbashkët për muzikën, ofron një program të pasur dhe të larmishëm që përfshin zhanre si muzika klasike, tango, jazz dhe chanson.
Që nga debutimi i tij në vitin 2022, festivali ka sjellë në Himarë emra të jashtëzakonshëm nga Shqipëria, Gjermania, Franca, Sllovenia, Izraeli, Japonia dhe Kuba. Magjia ndodh në një hapësirë intime, midis shtëpive karakteristike të vjetra dhe Kishës së Gjithë Shenjtorëve në Himarë-fshat, ku tingujt e muzikës ndërthuren natyrshëm me atmosferën historike dhe peizazhin bregdetar, përcjellë KultPlus.
Me mbështetjen e një ekipi të pasionuar e të përkushtuar, “Himara International Music Festival” synon të rritet vit pas viti, duke promovuar jo vetëm trashëgiminë kulturore shqiptare, por edhe traditat muzikore ndërkombëtare që e pasurojnë atë. Qëllimi është të krijohet një pikëtakim i përvitshëm ku muzika dhe kultura bëhen ura lidhëse mes artistëve dhe publikut, mes brezave dhe vendeve të ndryshme.
Ky edicion premton netë të paharrueshme, ku tingujt e botës bashkohen në një skenë të vetme, duke i dhuruar Himarës dhe vizitorëve të saj një përvojë të rrallë artistike dhe shpirtërore./KultPlus.com
Në qytetin e trëndafilave, Përmet, mbrëmjen e djeshme u çel edicioni i pestë i festivalit “Nona”, i njohur si festa e gjysheve shqiptare. Qytetarë të shumtë dhe turistë, vendas e të huaj, mbushën sheshin kryesor, duke e kthyer atmosferën në një festë të vërtetë popullore.
Ky aktivitet treditor, unik në llojin e tij, e shndërron Përmetin në një sofër të madhe mikpritjeje, të ngjashme me ngrohtësinë e shtëpisë së gjysheve. Festimet nisën që në orët e paradites me vizita në shtëpitë e gjysheve përmetare, ndërsa pasditja solli hapjen e panairit “Nga duart e gjysheve”, ku u shijuan gatime tradicionale të përgatitura me dashuri, transmeton KultPlus.
Mbrëmja u mbush me muzikë e argëtim, falë performancave të artistëve të njohur si Evgjeni Çulli, Mikel & Ervis Rrapaj, Luljeta Ilia, Çiljeta Xhilaga, Anxhela Peristeri, G Bani dhe aktorja Eva Alikaj. Përmes këtij festivali synohet të krijohet një urë lidhëse mes brezave, duke zëvendësuar hendekun që shpesh vërehet mes të rinjve dhe të moshuarve në jetën urbane.
Festivali do të vijojë edhe më 9 dhe 10 gusht, me një sërë aktivitetesh kulturore që premtojnë të mbushin qytetin me gjallëri e traditë./KultPlus.com
Muzikanti britanik Terry Reid, i njohur për zërin e tij të fuqishëm dhe shpirtëror, i cili mori nofkën “Supermushkëritë”, ka ndërruar jetë në moshën 75-vjeçare, konfirmuan përfaqësuesit e tij në Britani. Karriera e tij ishte e lidhur ngushtë me ato të grupeve legjendare si “The Rolling Stones” dhe Jimmy Page.
Në muajt e fundit të jetës së tij, Reid po merrte trajtim për kancer. Edhe pse asnjë këngë e tij nuk arriti të renditet në tabelat britanike, albumet e tij si “River” (1973) morën vlerësime të larta nga kritikët.
Reid kishte një vetëbesim të jashtëzakonshëm, duke refuzuar kërkesat nga grupe si “Led Zeppelin” dhe “Deep Purple” për t’u bërë vokalist i tyre. Përkundrazi, ai i kishte përkushtuar veten karrierës së tij solo, dhe kishte patur një lidhje të ngushtë me Jimmy Hendrix. Në moshën 16 vjeçare, ai ishte mbështetje për “The Rolling Stones”, Ike dhe Tina Turner, dhe “The Yardbirds”, dhe më vonë kishte nisur një karrierë solo që e çoi në SHBA si mbështetës i Stones.
Në vitin 1968, Aretha Franklin e kishte cilësuar Terry Reid si një nga tre gjërat më të rëndësishme në muzikën britanike, duke e krahasuar me emra si “The Beatles” dhe “The Rolling Stones”. Ndërkohë, kitaristi i “Yardbirds”, Jimmy Page, kishte ofruar që Reid të bashkohej me bendin e tij të ri, “Led Zeppelin”, por ai e kishte refuzuar, për t’i dhënë përparësi turneut me “The Rolling Stones”. Pas kësaj, Page formoi grupin legjendar me Robert Plant, John Bonham, dhe Jimmy Page. Ai gjithashtu kishte refuzuar të bëhej vokalist i “Deep Purple”, duke theksuar se ndihej i nderuar, por vendosi të ndiqte rrugën e tij.
Albumi debutues i Reid, “Bang Bang, You’re Terry Reid”, përmbante këngën “Without Expression”, e cila kishte tërhequr vëmendjen e grupeve të njohura si John Mellencamp, REO Speedwagon dhe Crosby, Stills, Nash & Young. Gjatë karrierës së tij, Reid ishte mbështetje për grupe të mëdha si “Cream”, “Fleetwood Mac”, dhe “Jethro Tull”, por albumet e tij nuk arritën të kishin sukses komercial. Pas një periudhe të pasigurisë, ai u rikthye në studio për të regjistruar albumin “River” në vitin 1973 dhe kaloi një kohë në Kaliforni.
Në vitet ‘80, Reid pati një pauzë nga karriera si solo artist dhe filloi të punonte me emra të njohur si Bonnie Raitt, Don Henley dhe Jackson Browne. Në vitin 1991, ai publikoi albumin “The Driver”, i prodhuar nga Trevor Horn, por ai nuk pati sukses as komercial dhe as artistik. Megjithatë, Reid mbeti një ikonë për koleksionistët e muzikës së vjetër, dhe këngët e tij u përqafuan nga grupe si DJ Shadow dhe Alabama 3.
Në vitet e mëvonshme, Reid ishte ftuar për paraqitje si mysafir nga emra të njohur si “The Raconteurs”, Marianne Faithfull dhe Chris Cornell. Ai gjithashtu kishte pasur një bashkëpunim me Dr. Dre, i cili ishte mahnitur nga albumi i tij “Seed of Memory”.
Pavarësisht sfidave të mëdha që përjetoi për shkak të sëmundjes, Reid e vazhdoi karrierën e tij dhe kishte ende një ndikim të madh në muzikë. Megjithatë, disa data turneu u anuluan për shkak të trajtimeve mjekësore, dhe një fond publik u ngrit për të mbështetur shpenzimet e tij. Ajo që mbeti e padiskutueshme ishte fakti se “shpirti i Terryt mbetet i fortë”, dhe ai u përkujtua nga shumë muzikantë, përfshirë Joe Bonamassa, i cili e quajti atë “një prej më të mirëve të tij, një person dhe një shpirt i bukur”./theguardian/KultPlus.com
Më shumë se 1,000 bare, pube dhe restorante në Mbretërinë e Bashkuar do të organizojnë ngjarje muzikore si pjesë e një festivali të ri kombëtar, të quajtur Seed Sounds Weekender, që do të mbahet në shtator. Kjo nismë ka mbështetjen e Matty Healy, këngëtarit të grupit The 1975, i cili ka paralajmëruar për shuarjen e hapësirave të vogla muzikore, vendet ku lindin yjet e së ardhmes.
“Vendet lokale nuk janë thjesht vende ku bandat e reja nisin karrierën, ato janë themeli i çdo kulture të vërtetë,” tha Healy në një deklaratë. “Pa to, nuk do të kishim The Smiths, Amy Winehouse apo The 1975. Do të kishim heshtje.”
Festivali synon të mbështesë hapësirat që quhen “seed venues”, vendet e para ku artistët e rinj bëjnë debutimin e tyre. Shembuj të këtyre hapësirave përfshijnë Grapes pub në Sheffield ku debutuan Arctic Monkeys, Rayner’s Hotel në Londër ku këndoi për herë të parë Amy Winehouse, dhe The Castle Hotel në Manchester, një nga skenat e para të The 1975.
Sipas organizatorëve, këto hapësira po përballen me sfida të jashtëzakonshme ekonomike. Sektori i mikpritjes në Mbretërinë e Bashkuar është në rënie, dhe mbi 370 pub-e pritet të mbyllen vetëm gjatë vitit 2025, sipas Shoqatës Britanike të Birrës dhe Pub-eve, që fajëson taksat dhe kostot e larta.
Kit Muir-Rogers, bashkëthemelues i platformës së muzikës live GigPig, tha se ky festival është “një moment për të bashkuar dhe për të festuar hapin më të rëndësishëm në rrugëtimin e një artisti”.
Sipas tij, ky lloj muzike tani po njihet gjerësisht si “seed music” dhe këto hapësira si “seed venues”, vende që mbjellin talentin që një ditë do të ngjitet në skenat më të mëdha si ajo e Glastonbury.
Matty Healy, ambasadori i këtij festivali, shtoi se rrënimi i financimeve për këto hapësira është simptomë e një tendence më të gjerë për të shkatërruar infrastrukturën demokratike që mundëson artin. “Në vend të saj, mbetet një ekonomi kulturore ku vetëm të privilegjuarit kanë mundësi të krijojnë, dhe ku mbijeton vetëm arti që sjell fitime të menjëhershme,” tha ai.
Seed Sounds Weekender do të mbahet nga data 26 deri më 28 shtator, në shumë lokacione në të gjithë Britaninë – për të kujtuar se muzika e vërtetë lind në bodrume, në lokale të vogla, dhe jo në zyra korporatash apo arena të mëdha./BBC/KultPlus.com
Këngëtarja me origjinë shqiptare, Dua Lipa, ka arritur një tjetër sukses historik në karrierën e saj muzikore. Ajo është bërë artistja e parë femër në historinë e Spotify që ka dy albume debutimin e saj “Dua Lipa” dhe superalbumin “Future Nostalgia” që kanë kapërcyer kufirin prej 14 miliardë dëgjimesh në total.
Ky lajm u shpërnda edhe nga vetë këngëtarja përmes rrjeteve sociale, duke e shoqëruar me katër zemra të kuqe dhe një foto të saj ikonike, në shenjë falënderimi për fansat që e kanë mbështetur në çdo hap të rrugëtimit të saj muzikor, transmeton KultPlus.
Ky sukses e përforcon edhe më tej pozitën e Dua Lipës si një ndër artistet më të dëgjuara dhe me ndikim në industrinë globale të muzikës./KultPlus.com
Ozzy Osbourne, ikona e skenës së heavy metal dhe protagonisti i kulturës globale pop, vdiq më 22 korrik 2025, në moshën 76 vjeç, pas një beteje të gjatë me sëmundjen e Parkinsonit.
Vdekja e tij u konfirmua në një deklaratë për gazetën The Sun: “Me trishtim të patreguar njoftojmë se Ozzy ynë i dashur ndërroi jetë këtë mëngjes, i rrethuar nga familja e tij. Kërkojmë që privatësia jonë të respektohet.”
Trashëgimia e Osbourne, si kulturore ashtu edhe financiare, është e pamatshme. Pasuria e tij vlerësohet në 220 milionë dollarë, fryt i një karriere që zgjati pesë dekada dhe që ndikoi jo vetëm në muzikë, por edhe në televizion dhe në prodhimet live.
Karriera e tij filloi me Black Sabbath dhe vazhdoi me një karrierë të suksesshme solo, duke shitur miliona disqe. Ozzfest , turneu muzikor që ai themeloi në vitin 1996, fitoi mbi 100 milionë dollarë dhe shiti pesë milionë bileta.
Televizioni e katapultoi atë edhe më lart. Reality show “The Osbournes” (MTV, 2002) ndryshoi peizazhin televiziv dhe i dha atij një brez të ri fansash. Familja fitoi 800,000 dollarë në sezonin e parë dhe 5 milionë dollarë për anëtar në të dytin.
Gruaja e tij Sharon, fëmijët Jack dhe Kelly, si dhe marrëveshjet e tij për miratim, reklamim dhe botim kontribuan në një perandori biznesi me vlerë 251 milionë dollarë. Pavarësisht shëndetit të tij në përkeqësim, Ozzy ruajti një ndikim global deri në fund./KultPlus.com
Billy Joel ka ndarë një përditësim mbi shëndetin e tij disa muaj pas anulimit të turneut të tij, i cili erdhi si pasojë e diagnozës së tij me hidrocefalinë me presion normal (NPH), një gjendje që ndikon në tru.
Joel dha këtë përditësim duke thënë se megjithëse gjendja “nuk është shëruar” dhe “ende po punohet mbi të,” ai në përgjithësi ndihet “mirë”.
“Balancimi im është i dobët. Është si të jesh në një barkë,” tha Joel, duke shtuar më vonë: “Ndjehem mirë. Mendoj se ata vazhdojnë ta quajnë atë që kam një çrregullim truri, kështu që tingëllon shumë më keq sesa ndihem unë.”
Joel njoftoi në maj se datat e turneut të tij ishin anuluar në mënyrë që ai të mund të kërkonte trajtim për NPH, duke thënë në një deklaratë atëherë se kjo gjendje “është përkeqësuar nga performancat e fundit në koncerte, duke shkaktuar probleme me dëgjimin, shikimin dhe balancimin.”
“Nën udhëzimet e mjekut të tij, Billy po ndjek terapi fizike specifike dhe i është këshilluar të mos performojë gjatë këtij periudhe rikuperimi,” thuhej në deklaratë. “Billy është mirënjohës për kujdesin e shkëlqyer që po merr dhe është plotësisht i përkushtuar t’i japë përparësi shëndetit të tij.”
Njoftimi i Joel në maj erdhi pasi ai më parë kishte shtyrë tetë data të turneut për t’u përqëndruar në rikuperimin pas një operacioni të fundit, përcjellë KultPlus.
Java e kaluar, një dokumentar i ri mbi vitet e hershme dhe karrierën e Joel debutoi në HBO Max.
Titulluar “Billy Joel: And So It Goes,” dokumentari përshkruan fillimet dhe partneritetet muzikore të tij të hershme, dhe gjithashtu thellohet në disa nga përpjekjet e tij personale./CNN/KultPlus.com
Në moshën 75-vjeçare, Stevie Wonder vazhdon të jetë në formë të shkëlqyer.
Turneu i tij i fundit në Mbretërinë e Bashkuar, i cili përfundoi në fillim të këtij muaji, mori vlerësime të jashtëzakonshme, me kritikët që e përshkruanin yllin si “të freskët dhe në formë” për “një festë jashtëzakonisht të gëzueshme” të muzikës së tij.
Por ndërsa bashkëkohës si Billy Joel dhe The Eagles po pakësojnë angazhimet e tyre muzikore, Wonder thotë se nuk do të marrë kurrë parasysh pensionimin.
“Për sa të marrësh frymë, për sa të rrahë zemra, ka gjithmonë më shumë për të bërë,” – tha legjenda e Motown. “Nuk do ta ndaloj dhuratën që vazhdon të rrjedhë në trupin tim.”
“Unë dua të bëj atë që bëj. Një artist kurrë nuk ndalon së vizatuari. Sa kohë që mund të imagjinosh, do të jesh gjithmonë kreativ.”
Ylli gjithashtu konfirmoi se po punon ende në një album të ri me titull “Through The Eyes Of Wonder”, për të cilin kishte folur për herë të parë në vitin 2008, përcjellë KultPlus.
Ky projekt është përshkruar më parë si një vepër performative që do të pasqyrojë përvojën e tij si një njeri i verbër.
Do të ishte albumi i tij i parë në studio që nga viti 2005 me “A Time To Love”, duke zgjatur kështu një karrierë regjistrimi që nisi në vitin 1962, kur ai ishte vetëm 11 vjeç.
Wonder foli në intervistë, një ditë para se të ishte artisti kryesor në festivalin BST në Hyde Park të Londrës, duke luajtur një set dy orë e gjysmë që përfshinte hitet e tij më të mëdha, nga “Superstition” dhe “Isn’t She Lovely” deri te “You Are The Sunshine Of My Life” dhe “I Wish”.
Shumica e setit ishte e përbërë nga periudha e artë e viteve 1970, kur ai fitoi tre herë radhazi Çmimin Grammy për albumin më të mirë, për “Innervisions”, “Fulfillingness’ First Finale” dhe “Songs In The Key Of Life”.
Wonder tha për mediat, se nuk lodhet kurrë duke rikthyer ato këngë.
“Këngët janë si fëmijët, janë me ty përgjithmonë,” tha ai. “Ato janë një shprehje e shpirtit brenda teje.
“Dhe këndimi i atyre këngëve është si të marr një frymë tjetër.”/BBC/KultPlus.com
Lewis Capaldi, këngëtari i njohur skocez, ka folur hapur për betejën e tij me shëndetin mendor dhe ndikimin jetik që kanë pasur medikamentet antipsikotike në jetën e tij. Pas një periudhe të gjatë tërheqjeje nga skena publike, artisti 28-vjeçar po rikthehet fuqishëm, duke filluar nga turneu i tij i suksesshëm në Mbretërinë e Bashkuar dhe Irlandë, si dhe me koncerte të planifikuara në Australi dhe Zelandën e Re.
Pas një performance shumë të vështirë në Festivalin “Glastonbury” në verën e vitit 2023, ku u duk se po luftonte për të përfunduar interpretimin e këngës së tij hit “Someone You Loved,” Capaldi u largua nga vëmendja e medias dhe publikut. Ai rrëfeu në një intervistë të fundit, se atë moment e kishte përjetuar si “momentin më të ulët në jetën e tij,” duke e cilësuar atë si një rrënim të brendshëm që e shtyu drejt ndryshimeve rrënjësore.
Megjithatë, kalimi te medikamentet antipsikotike solli një ndryshim thelbësor në jetën e tij, përcjellë KultPlus.
“Ka qenë një ndihmë shumë, shumë e madhe,” tha Capaldi, duke theksuar se ky trajtim i ka ndryshuar jetën në mënyrë të jashtëzakonshme. Përveç medikamenteve, ai ka ndjekur terapi dhe ka bërë ndryshime të rëndësishme në stilin e jetesës, ka reduktuar konsumin e alkoolit, ka ndryshuar dietën dhe ka nisur aktivitet fizik.
Këto ndryshime i kanë ulur ndjeshëm nivelet e ankthit dhe stresit, duke i dhënë mundësinë të rifitojë kontrollin mbi jetën dhe karrierën e tij. Ai rrëfeu se momenti në “Glastonbury” ishte një kthesë e domosdoshme, pasi përndryshe, “nuk do të ishte ndalur” nga kjo rrugë e vështirë.
Rikthimi i Lewis Capaldi në skenë pas këtij periudhe të errët është një dëshmi e fuqisë së trajtimeve të duhura dhe vendimeve të guximshme për shëndetin mendor. Ai vazhdon të jetë një zë i rëndësishëm në hapjen e diskutimeve për mirëqenien psikologjike dhe për rëndësinë e kërkimit të ndihmës në momentet më të vështira./CNN/KultPlus.com
Në këtë ditë përkujtohet fillimi i karrierës së Elvis Presley-t, një prej yjeve më të mëdhenj të muzikës që ndryshoi përgjithmonë historinë e rock’n’roll-it dhe kulturës muzikore globale.
Elvis Aaron Presley lindi më 8 janar 1935 në një shtëpi me dy dhoma në Tupelo, Mississippi, nga prindërit Vernon dhe Gladys Presley. Në vitin 1948, familja u shpërngul në Memphis, Tennessee, ku Elvisi përfundoi shkollën e mesme në Humes High School në vitin 1953.
Ndikimet muzikore të Elvisit përfshinin muzikën pop dhe country të asaj kohe, muzikën ungjillore që dëgjonte në kishë dhe në netët e gjata të këndimeve fetare, si dhe ritmet e R&B-së afroamerikane që i përthithi në Beale Street historike, gjatë adoleshencës në Memphis.
Në vitin 1953, Elvisi nisi karrierën e tij muzikore në studiot legjendare të Sun Records në Memphis. Në fund të vitit 1955, kontrata e tij diskografike u ble nga RCA Victor. Deri në vitin 1956, ai ishte bërë një sensacion ndërkombëtar. Me një stil unik që bashkonte ndikime të ndryshme muzikore dhe që sfidonte barrierat racore e shoqërore të kohës, Elvis Presley hapi një epokë të re në muzikën dhe kulturën popullore amerikane.
Data e 18 korrikut shënon edhe lindjen e Elvisit, si ikonë muzikore. Më 18 korrik 1953, Elvis Presley shkoi për herë të parë në Memphis Recording Service, pjesë e kompanisë Sun Record, sot e njohur si Sun Studio. Ai pagoi 3.98 dollarë për të regjistruar dy këngët e para demo: “My Happiness” dhe “That’s When Your Heartaches Begin”. Kjo ditë shënon fillimin simbolik të karrierës muzikore të mbretit të rock’n’roll-it dhe kujtohet si një moment historik në muzikën moderne, përcjellë KultPlus.
Elvis Presley, shpesh i quajtur “Mbreti i Rock ‘n’ Roll-it”, nuk ishte thjesht një këngëtar, ai u shndërrua në një ikonë globale që tronditi skenën muzikore botërore dhe ndikoi thellësisht në kulturën popullore të shekullit XX. Me zërin e tij të veçantë, stilin karizmatik dhe performancat e zjarrta, Elvis arriti të krijojë një urë të rrallë mes muzikës pop, country, blues dhe R&B, duke thyer kufijtë tradicionalë të zhanreve dhe duke i dhënë zë një brezi të tërë në kërkim të ndryshimit.
Këngë të paharrueshme si “Heartbreak Hotel”,”Hound Dog”, “Jailhouse Rock”, dhe “Can’t Help Falling in Love” mbeten sot ndër himnet e muzikës moderne. Performancat e tij televizive dhe kinematografike tronditën normat kulturore të asaj kohe dhe e shndërruan Elvisin në një fenomen ndërkombëtar.
Në kulmin e karrierës së tij, Elvis nuk ishte thjesht një artist me shitje rekorde, ai ishte një simbol i emancipimit rinor, një shpirt rebel dhe një figurë që ndryshoi përjetë mënyrën se si muzika dhe fama perceptoheshin. Ai mbetet një nga artistët më të shitur të të gjitha kohërave, me mbi një miliardë disqe të shpërndara në mbarë botën, dhe ndikimi i tij ndjehet ende sot në skenën muzikore globale./KultPlus.com
Me një kombinim të pazakontë mes muzikës K-Pop dhe aksionit fantastik, filmi i ri i në Netflix ka kapur vëmendjen e audiencës në mbarë botën, duke u kthyer në një nga produksionet më të përfolura të vitit.
Që nga publikimi i tij në qershor, “KPop Demon Hunters” ka pushtuar listat globale të Netflix dhe ka dominuar edhe klasifikimet muzikore në mbarë botën.
Por cili është sekreti i këtij suksesi të jashtëzakonshëm?
Filmi i animuar “KPop Demon Hunters” është bërë një hit global në kohë rekord, duke grumbulluar mbi 33 milionë shikime në vetëm dy javë dhe duke u ngjitur në Top 10 në 93 shtete. Aktualisht renditet i dyti në nivel global, përcjellë KultPlus.
Por nuk është vetëm filmi që po bën bujë. Sipas raportimeve të mediave ndërkombëtare, që prej datës së publikimit, më 20 qershor, dy grupet muzikore fiktive që paraqiten në histori, grupi i vajzave Huntr/x dhe kundërshtarët e tyre rebelë Saja Boys, kanë dominuar listat muzikore globale, duke lënë pas edhe emra të mëdhenj si BTS dhe Blackpink. Shtatë këngë nga kolona zanore e filmit janë tashmë pjesë e Billboard Hot 100, ndërsa dy prej tyre kryesojnë listën e Spotify në SHBA.
“KPop Demon Hunters” ndjek historinë e Huntr/x, një grup K-pop prej tre vajzash, Rumi, Mira dhe Zoey, të cilat, përveçse superyje në skenë, janë edhe mbrojtëse të fshehta të botës kundër forcave mbinatyrore. Kundërshtarët e tyre janë djemtë e errët Saja Boys.
Është muzika ajo që ka qenë çelësi i vërtetë i suksesit. Maggie Kang, regjisore koreano-kanadeze, frymëzimin e ka marrë nga idhujt e K-pop-it që ajo admironte në rini. Në këtë film, muzika e grupit shndërrohet në një armë mbrojtëse kundër të keqes. Çdo këngë përforcon emocionet e skenave dhe është pjesë integrale e rrëfimit, jo thjesht një shtesë komerciale si në shumë filma të tjerë të animuar.
Një tjetër arsye e rëndësishme për suksesin e filmit është njohja në rritje që publiku botëror ka me kulturën koreane. K-pop-i, filmat dhe serialet koreane janë tashmë pjesë e tregut global. “KPop Demon Hunters” e pasqyron këtë realitet përmes përfaqësimit të saktë të elementeve të jetës së përditshme në Korenë e Jugut, që nga ushqimi dhe zakonet e ngrënies, deri te vendet ikonike si muret e vjetra të Seulit, klinikat tradicionale, banjat publike dhe Kulla Namsan.
Për të arritur këtë nivel autenticiteti, ekipi i filmit udhëtoi në Korenë e Jugut dhe bëri kërkime të thelluara për kulturën dhe arkitekturën, që nga fshatrat tradicionale deri te rrugicat e lagjes Myeongdong. “Ne deshëm që filmi të dukej sa më korean që të ishte e mundur,” tha Kang. “Çdo skenë, çdo dizajn përmban elemente koreane.”
Në thelb, përtej pamjes plot ngjyra dhe energji, filmi përcjell një mesazh universal: historinë e të rinjve që përballen me pranimin e vetvetes dhe më në fund arrijnë të gjejnë identitetin e tyre të vërtetë. Është një rrugëtim pjekurie që prek zemrat përtej kulturave.
“Bëhet fjalë për vetëpranim,” thotë Golka. “Ndoshta miqtë nuk të kuptojnë menjëherë, por ata të duan dhe me kohë e kuptojnë. Besoj se kjo është arsyeja pse shumë njerëz janë ndjerë të lidhur me këtë film.”/KultPlus.com
Në edicionin e pestë të Festivalit Ndërkombëtar të Operas “Rame Lahaj”, publiku do të ketë rastin të përjetojë një bashkëpunim të jashtëzakonshëm: për herë të parë, Orkestra Simfonike e Radiotelevizionit Shqiptar do të ngjitet në skenën e këtij festivali prestigjioz.
Kjo gala-mbrëmje e shumëpritur, me titullin “Rame Lahaj & Friends”, do të mbahet më 2 gusht, ora 20:30, në Sheshin Skënderbeu në Prishtinë, dhe do të udhëhiqet nga Maestro Roberto Rizzi Brignoli, një emër i njohur i dirigjimit operistik ndërkombëtar, përcjellë KultPlus
Orkestra Simfonike e RTSH-së, një nga institucionet më të rëndësishme muzikore në Shqipëri, vjen në këtë koncert me një histori të gjatë dhe të lavdishme që prej themelimit të saj më 16 maj 1962. Në vitin 2017, ajo u nderua me titullin “Nderi i Kombit”, si vlerësim për rolin dhe kontributin e saj në jetën artistike dhe kulturore shqiptare.
Ky koncert vjen me mbështetjen e Zyrës së Kryeministrit të Qeverisë Shqiptare, dhe shënon një tjetër gur themeli në afrimin e institucioneve muzikore të Shqipërisë dhe Kosovës përmes artit dhe bashkëpunimit. “Ne besojmë thellësisht se arti është forma më e pastër e lirisë dhe se kufijtë mes Shqipërisë dhe Kosovës mund të ekzistojnë në letra dhe harta, por asnjëherë nuk kanë qenë dhe nuk do të jenë pengesë për bashkëpunimin e për rrjedhën e lirë të artit,” – thuhet në njoftimin zyrtar të Festivalit.
Të gjithë dashamirët e muzikës klasike dhe operës janë të mirëpritur të marrin pjesë në këtë ngjarje të veçantë që premton të jetë një natë e paharrueshme artistike në zemër të Prishtinës./KultPlus.com
Opera e Kosovës mbrëmë ka mbajtur koncertin “Kosova në Tinguj”, si dedikim ndaj krijimtarisë së kompozitorëve të shquar shqiptarë, duke sjellë para publikut vepra të përpunuara artistike të cilat për vite me radhë kanë ushqyer shpirtin e adhuruesve të muzikës shqipe, shkruan KultPlus. Ky koncert është mbajtur në kuadër të Konferencës Ndërkombëtare të Shoqatës Evropiane të Kartës për Rini (EYCA), me një program të përqendruar në veprën e kompozitorëve shqiptarë.
Nën drejtimin e maestro Edon Ramadani, në skenë interpretuan sopranot Adelina Paloja, Kaltrina Miftari dhe Zana Abazi Ramadani, të cilat dhuruan emocione të jashtëzakonshme përmes perlave të njohura shqiptare, që tashmë janë pjesë e rëndësishme e programit të Operës së Kosovës. Ndërkaq, instrumentistët Ëmbla Dana- flaut dhe Lum Haxhijakupi- klarinetë, me interpretimin e tyre i dhanë koncertit një shije të veçantë artistike, duke e plotësuar koncertin në çdo pikëpamje.
“Suita për vepër harkore” e Valton Beqirit nisi mbrëmjen që shpërthente në tinguj të këndshëm, përmes emetimit të lehtë e të butë të notave muzikore, duke dhënë ndjesinë e një harmonie të paparë. Një kombinim i ngjyrave të tingujve së bashku me zërat e fuqishëm sopranove dhe krijimeve të më të zëshmëve të kohës jepte një atmosferë kompakte e cila herë të dërgonte thellë në mallëngjim, herë në soditje të thellë, e herë në një lumturi të madhe sa herë që i këndohej pranverës, luleve, kroit, ndarjes, dashurisë dhe lumturisë.
Sopranoja Adelina Paloja përmes interpretimit të saj brilant i dha koncertit një dimension tjetër. Përveç zërit të saj kristal sopranoja emetonte rreze që jepnin ngrohtësi në shpirtin e çdonjërit. Me veprat “Pranvera filloi me ardh”- Tonin Harapi, “Mallëngjimi”- Rashid Krasniqi u zgjuan emocione thellësish të ndjera, përderisa vepra “E kujtoj at’ takim” e kompozitores Pranvera Badivuku nxirrte në pah edhe zotësinë vokale të artistes Paloja, e cila me aurën e saj rrezatuese i jep ngjarjeve sharm dhe ëmbëlsi kudo ku interpreton.
Kurse, sopranoja Kaltrina Miftari me veprat “Asaman”- Tradicionale, “Lamtumirë”- Muharrem Qena, “Kroi i fshatit tonë”- Kristo Kono dha një interpretim të fuqishëm që përkthehej në duartrokitje dhe në ovacione të fuqishme. Me një prezencë që përqonte paqe, kombinuar me zërin e fuqishëm, sporanoja Miftari depërtonte në zemrat e adhuruesve të muzikës klasike që me shumë ëndje e ndiqnin koncertin e mbajtur në Atelienë e Pallatit të Rinisë.
Ndërsa, Zana Abazi- Ramadani me një elegancë të theksuar çdo lëvizje të saj e përkthente në finesë. Ajo dha një interpretim të jashtëzakonshëm me veprat “O moj bukuroshe”- Tradicionale, “Me lule të bukura”-Tish Daija dhe “Agimet shqiptare”- Avni Mula. Secila notë dukej se buronte nga një thellësia e një esence, që vetëm nëpërmjet zërit mund të shprehej në autenticitetin e saj më të plotë.
“Sa bukur na ka dal’ nusja” nga Thoma Simaku dhe “Baresha” e Rexho Mulliqit ishin mëlmesat që i dhanë koncertit një shije vërtetë të veçantë. Kurse “Valsi i lumturisë” i kompozuar nga Avni Mula erdhi si kurorë në këtë mbrëmje magjike të perlave shqiptare të kënduara nga tri sopranot e njohura. Prania e kompozitores Pranvera Badivuku qe një moment i veçantë i mbrëmjes, të cilin e vulosi entuziazmi dhe duartrokitjet e publikut në shenjë mirënjohjeje ndaj krijimtarisë së saj dhe të kompozitorëve të saj.
Pas koncertit, në një prononcim për media dirigjenti Edon Ramadani tha se ishte kënaqur me perforancën e Orkestrës së Operës së Kosovës, duke theksuar edhe shkëlqimin e sopranove të njohura.
“Arsyeja e mbajtjes së këtij koncerti është inicuar nga një vizitë e disa gazetarëve të huaj, pas së cilës menduam që është shumë e nevojshme të merremi me repertorin tonë. Kështuqë i mblodhëm disa aranzhime, i punuam enkas për atë koncert. Po e shohim që kjo po pëlqehet shumë nga publiku dhe në të njejtën kohë ne po e rrisim opusin e aranzhmaneve për këtë formacion të caktuar për ta prezantuar kulturën tonë muzikore edhe jashtë vendit. Veçori e këtij koncerti ishte vepra e parë “Suitë për orkestër harkore” e cila ka qenë premierë në Kosovës, pas premierës në Japoni. Interpretimi i përbashkët me të rinjtë e Orkestës së Operës së Kosovës është një kënaqësi e madhe. Vërtetë e patëm një energji shumë të bukur në skenë, që besoj u transmetua edhe te publiku”, ka thënë dirigjenti Ramadani.
Ndërsa, sopranoja Zana Abazi- Ramadani ka thënë se është e rëndësishme që këto perla shqiptare të prezantohen edhe në vende të ndryshme të botës.
“Dua t’i falënderoj kompozitorët dhe aranzhuesit Edon Ramadani dhe Valton Beqiri, pasi falë tyre patëm mundësi t’i këndojmë këto vepra, sepse nuk janë të lehta edhe për nga ana e interpretimit. Këto këngë lirike janë kthyer pothuajse në këngë operistike. Interpretimi i tyre për mua është kënaqësi e veçantë sepse jemi rritur me ritmet dhe meloditë tona, gjë që e bën këndimin dhe interpretimin më të afërt me ne. I falënderoj edhe organizatorët e Operës së Kosovës për mbështetjen e artistëve të rinj. Dëshiroj që këto vepra të transmetohen edhe në Evropë, në mënyrë që t’i tregojmë edhe vendeve të tjera që Kosova ka kulturë shumë më të madhe, dhe shumë më me vlerë se sa që ata njohin”, ka thënë sopranoja Abazi Ramadani.
Ndërkaq, sopranoja Adelina Paloja ka thënë se ndihet e përmbushur pas interpretimit të veprave të bukura shqipe, pasi sipas saj kultivimi dhe interpretimi i tyre është obligim për çdo artist.
“Përherë është një emocion i mrekullueshëm kur bashkëpunojmë me institucionin e ri, por jo edhe aq të ri, sepse dihet që gjenerata e gjenerata kanë kontribuar në formimin e institucionit të Operas së Kosovës. Pikërisht në thelbin e kësaj ne kemi përzgjedhur sonte një repertoar shqiptar i cili pritet me shumë kërshëri nga audienca e Kosovës në përgjithësi, por edhe nga audienca e rajonit. Sot ishte edhe konferenca e të rinjve evropianë, dhe audiencës sonë besnike iu bashkangjitën edhe ky kast i publikut që me një ëndje të jashtëzakonshme e kanë mirëpritur këtë koncert, ku u interpretuan disa nga veprat më të bukura të muzikës tonë të kultivuar artistike. Jam e lumtur dhe e përmbushur që pas një agjende të ngjeshur që pata jashtë vendit, të kthehem pranë këtij publiku dhe ta transmetojmë me zemër plotë muzikën tonë të bukur shqipe, të cilën e kemi obligim që ta interpretojmë dhe ta plasojmë përpara një audience të tillë”, ka thënë sopranoja Paloja.
Sopranoja Kaltrina Miftari ka thënë se veprat të cilat u interpretuan në koncert janë pasuri e popullit shqiptar, dhe si të tilla duhet të ruhen dhe të zhvillohen edhe më tej.
“Ishte një mbrëmje e veçantë, ku pata rastin të interpretoj disa prej veprave më të dashura shqipe. Gjithmonë ndihem mirë kur këndoj muzikën tonë, këto vepra kanë një vend të veçantë te unë. Publiku e ndjeu këtë muzikë po aq sa ne në skene, dhe kjo është gjëja më e bukur. Është shumë e rëndësishme. Veprat shqiptare janë pasuri e jona dhe duhen interpretuar me dashuri e kujdes. Vetëm kështu mund ta ruajmë dhe zhvillojmë kulturën tonë muzikore”, ka përfunduar sopranoja Miftari.
Ky koncert që synohet të kthehet në një koncert tradicional të Operës së Kosovës paraqet një përpjekje të institucionit për të promovuar repertorin kombëtar dhe për të afirmimuar vlerat muzikore vendore./ KultPlus.com
Klube motoristësh nga vendet e rajonit dhe më gjerë janë bërë pjesë e aktivitetit “Moto Festival 2024” në Korçë, duke sjellë një atmosferë të veçantë për qytetin dhe qindra vizitorë e turistë që kanë zgjedhur Korçën për të pushuar.
Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale pamje nga atmosfera e krijuar në kuadër të këtij festivali, që u ndërthur jashtëzakonisht bukur me mikpritjen e traditën e mirënjohur korçare.
“Netë fantastike në Korçë me Korça Moto & Rock Festival. Klube motoristësh nga vende të ndryshme të rajonit, qindra vizitorë dhe adhurues të muzikës Rock zgjodhën Korçën këtë fundjavë”, shkroi Rama.
Mbi 600 motoristë nga e gjithë bota morën pjesë në “Korça Moto Festival”, pjesëmarrës janë bërë pjesë e eventit që organizohet për të disatin vit radhazi në Shqipëri, duke sjellë motoristë nga shtete të ndryshme të rajonit të cilët parakaluan nëpër qytet duke sjellë një atmosferë elektrizuese. Të gjithë i bashkon pasioni për motorin dhe muzikën të cilën e ndanë me qytetarët e shumtë që shijuan paradën e tyre por edhe mbrëmjet me muzikë.
Korça Moto dhe Rock Festival për të disatin vit organizohet në Korçë si një prej evenimenteve me të veçanta verore që gjallëron qytetin dhe i jep dinamikë sezonit veror./atsh/ KultPlus.com
Në Ditën e Evropës, delegacioni i Bashkimit Evropian në Tiranë mblodhi artistë të rinj nga BE-ja dhe Ballkani Perëndimor për një koncert të paharrueshëm në Tiranë.
Performancat e tyre shfaqën fuqinë që muzika ka për të bashkuar njerëzit.
Marta Dettlaf ka lindur në Gdansk të Polonisë, një qytet i pasur me kulturë, histori dhe i njohur më së shumti nga romani “Daullja prej llamarine”, e fituesit gjerman të çmimit Nobel, Günter Grass. Rritja në një qytet ku stilet e arkitekturës ndërthurin kulturat, etnitë, momentet historike dhe periudhat e ndryshme, përqafimi i muzikës dhe zbulimi i kulturave të reja ka qenë mënyra e saj e të jetuarit. Mes 100 artistëve nga e gjithë Evropa, ajo ishte violina e parë në koncertin e Orkestrës Rinore të Ballkanit Perëndimor në Ditën e Evropës në Shqipëri. Vetë orkestra është një platformë për muzikantët e rinj që punojnë përtej ndarjeve kombëtare, etnike, fetare dhe kulturore.
“Ne lidhemi përmes muzikës dhe ndonëse nuk flasim gjuhët e njëri-tjetrit, mund të komunikojmë përmes muzikës. Më dukej e mrekullueshme ideja e lidhjes së të gjitha këtyre vendeve pa përjashtim. Ne vijmë nga realitete të ndryshme, por tani po ndërtojmë diçka së bashku, diçka më të madhe”, thotë Marta, ndërsa violina e saj luan pjesë të kompozitorëve shqiptarë.
“Muzika ishte e fuqishme. U përpoqa të imagjinoja vendet nga vinte gjatë interpretimit. Por, pavarësisht origjinës, ne të gjithë ndajmë të njëjtin pasion. Është dashuria që na bashkon”, vëren ajo.
Dettlaf ishte entuziaste të ishte pjesë e orkestrës që në fillim kur mori ftesën. Ndërsa Orkestra Rinore e Ballkanit Perëndimor kërkon të bashkojë rininë e rajonit, duke thyer barrierat dhe duke nxitur paqen afatgjatë, suksesi i saj varet nga artistët, kështu që, së pari, duhet të thyejë skepticizmin brenda saj.
“Në fillim isha skeptike, për shkak të historisë. Nuk kam pasur miq nga Kosova, Serbia apo Shqipëria. Por më pas takon artistë nga këto vende dhe kupton se jemi të njëjtët njerëz dhe kemi shumë gjëra të përbashkëta. Të gjithë ne i përkasim një brezi të ri dhe duhet të krijojmë një histori të re. Nuk mund ta ndryshojmë të kaluarën, por mund të ndryshojmë të ardhmen”, thotë Teodora Uskokovic, një muzikante nga Mali i Zi që luan violonçel me orkestrën.
Koncerti i Ditës së Evropës shënoi një hap të veçantë në rolin e kulturës për të krijuar ura. Artistë të rinj nga Shqipëria, Bosnja-Hercegovina, Kosova, Mali i Zi, Maqedonia e Veriut, Polonia, Holanda dhe Spanja ishin në të njëjtën skenë, duke luajtur një program që kremtonte diversitetin e Evropës dhe Ballkanit. Në mesin e gjithë artistëve që luajnë muzikë, tenori serb Stevan Karanac këndoi arie nga opera të njohura, por u dha zë edhe këngëve shqiptare.
“Është gjithmonë shumë frymëzuese të marrësh pjesë në koncerte që kanë ndonjë qëllim apo mesazh të veçantë dhe për mua ishte një mundësi e shkëlqyer të performoja për herë të parë në Tiranë, duke kënduar në gjuhën shqipe. Thjesht do të them se ishte aq emocionuese për mua, saqë edhe qava gjatë kësaj pjese të fuqishme e mahnitëse, pasi kishte mesazhin kryesor të dashurisë dhe muzikës – kjo është një gjuhë universale emocionesh që të gjithë mund ta kuptojnë”, kujton Karanac, i cili rrëfen se i është dashur një fjalor për të kuptuar tekstin dhe gjithashtu ndihma e Maestro Desar Sulejmanit për këngën shqipe.
Ndërsa artistët nga rajoni dhe Evropa zbuluan Shqipërinë dhe muzikën e saj klasike, koncerti ishte gjithashtu një mënyrë për ta lidhur vendin me artistë të rinj që kanë origjinë shqiptare dhe jetojnë larg.
Mario Ruska luan klarinetë, prindërit e tij janë shqiptarë, ai ka lindur në Greqi dhe jeton në Holandë, ku studion në Konservatorin Mbretëror të Hagës. Ai luan në klarinetë siç luante babai i tij dhe është hera e parë që vjen në Tiranë si artist.
“Ishte shumë bukur që të rinjtë u mblodhën dhe në një kohë kaq të shkurtër arritën të realizonin një koncert të tillë. Muzika mund të luajë një rol kyç në rritjen e bashkëpunimit dhe krijimtarisë brenda një ekipi. Me Orkestrën Rinore të Ballkanit Perëndimor nuk luajtëm vetëm muzikë, arritëm të bashkonim kultura dhe njerëz të ndryshëm dhe t’i ‘thyejmë’ kufijtë mes tyre”, thotë ai.
Muzika e emocionoi audiencën dhe krijoi një sinergji mes artistëve dhe spektatorëve. Provat artistike dhe përpjekjet mund të krijojnë një të ardhme më të mirë dhe me shumë punë, urat mund të jenë të qëndrueshme.
Nuk është e zakonshme të dëgjosh një orkestër duke luajtur pa dirigjentin e saj, por ORBP arriti ta magjepsë audiencën duke sfiduar veten.
“Më pëlqeu momenti kur luajtëm së bashku pa dirigjent në fund. Na u desh të punonim së bashku për ‘Vallëzimin Hungarez’ dhe mendoj se shprehëm gëzimin e këtij projekti të mrekullueshëm”, thotë Marta Dettlaf, duke treguar sesi bashkëpunimi mund t’i transformojë realitetet dhe mundësitë./ata/KultPlus.com
“Chopin Piano Fest Prishtina”, festivali më i madh i muzikës klasike në vend të enjten mbrëma nis edicionin e 14- të festivalit, duke sjellë edhe këtë herë magji të lojës me piano nga artistët vendorë e ndërkombëtar, shkruan KultPlus.
Edicioni i 14-të i “Chopin Piano Fest” do të prezantojë 14 koncerte me program të pasur artistik jo vetëm me veprat e Chopin-it, por edhe kompozitorëve të tjerë të njohur, klasikë dhe bashkëkohorë, në Amfiteatrin e Ri të Bibliotekës Qëndrore Universitare të Prishtinës.
“Për 14 mbrëmjet e festivalit, do të mund të dëgjoni një repertor të zgjedhur me kujdes, për t’i dhënë mbrëmjeve tuaja një përzierje të shkëlqyeshme të muzikës së bukur dhe interpretimit të saj në nivelin më të lartë botëror.
Bashkohuni me ne, për të përjetuar një eksperiencë unike muzikore në edicionin e 14-të të Chopin Piano Fest Prishtina”, thuhet në njoftim.
“Chopin Piano Fest 2024” mbahet nga data 9 maj deri më 9 qershor 2024/ KultPlus.com
