DJ i parë Bullgar, i cili luajti në klubin legjendar Turnmills në Londër” Lindur në Shtator 1982, Vladislav Rashkov (aka Gnubass) filloi karrierën e tij në 1999.Në fillim zhanert që ai performonte ishte Funky & Tribal Techno, por tani ai preferon fuqishëm Electro & Minimal, Funky & Tech House.
Ai performoi me artistë si Tiesto, Sven Vath, Umek, Freemasons, David Vendetta, Jamie Lewis, Kevin Yost, Christian Smith, Serge Devant, Inigo Kennedy, Luke Slater, Ade Fenton, DJ Boss, Sandy Rivera, Simon Digby, Tony Thomas, Nic Fanciulli, Jerome Isma-Ae, Redhead, dhe më shumë.
Paraqitjet e tij ndërkombëtare përfshijnë koncerte UK, Serbia, Spanja, Greqia, Rumania, Sllovenia, Kosova, Maqedonia etj. Ai luajti dy herë në skenat e festivalit më të njohur të muzikës në Evropë – EXIT Festival.
Ai u bë mjaft popullor në Bullgari pas ngrohjes së tij të vendosur për Tiesto para 7000 njerëzve gjatë koncertit të tij në Sofje në Shtator 2008. Në fillim të vitit 2011 Vladislav Rashkov filloi shfaqjen e tij në radiostacionin më të mirë elektronik në Evropën Lindore – Alpha Radio.
Shfaqja.Në 2012 Vladislav Rashkov krijoi labelin e tij të regjistrimit, të quajtur Selektive. Në të kaluarën ai ishte pjesë e ndërmarrjes promovuese më të mirë në Bullgari, e quajtur Sofia Music Enterprises.
Në 2007 dhe 2008 ai ishte duke marrë pjesë në organizimin e koncerteve të mëdha në Sofje me artistë si Tiesto, Kylie Minogue, Madonna dhe shumë më tepër.Vladislav Rashkov ka lidhje me shumicën e promovuesve kryesorë në Evropë. Lidhjet e tij nga e gjithë bota rezultuan me koncerte për kaq shumë artistë dhe grupe për herë të parë në Bullgari.
Në setet e tij mund të dëgjoni Chill, Deep, Progresive, Vocal, Etnike, Minimal, Techno, House, etj. Dj-ing deri më tani për më shumë se 13 vjet, Vladislav Rashkov është padyshim një artist, të cilin duhet ta dëgjoni të paktën një herë duke performuar e andaj Rave dhe Win Music Freedom Ks sjellin performancën e rradhës të Vladislav në shtëpit tuaja me një perfomancë drejtpërdrejt nga Bullgaria.
Akademia e Shkencave e Shqipërisë po vijon punën për hartimin e tri veprave madhore albanologjike: Enciklopedia shqiptare, Fjalori i madh i shqipes dhe Historia e shqiptarëve.
Në kuadër të projektit madhor të hartimit të këtyre tri veprave, që përbën një nga drejtimet kryesore të punës së Akademisë së Shkencave për vitin 2021, e në vazhdim, u organizua edhe një takim me kreun e ASH-së, Skënder Gjinushi për përcaktimin e hapave të mëtejshëm për ngritjen e strukturave kryesore e atyre ndihmëse për hartimin e këtyre veprave madhore.
Të pranishëm ishin anëtarët e këshillit: prof. Emil Lafe, akad. Ilirjan Malollari, akad.Jani Thomai, prof. Valter Memishaj, akad. Pëllumb Xhufi, prof. Neritan Ceka, akad. Dhimitër Haxhimihali dhe drejtori ekzekutiv i QBAE prof. Irakli Koçollari.
Ndërsa janë hartuar preventivat orientuese e platformat paraprake në bashkëpunim me përfaqësues të ASA-s, me anëtarë të Asamblesë e të komisioneve e në konsultim me ASHAK-un, si dhe është konfirmuar miratimi i tyre në parim, në takimin e kësaj të hëne u diskutua listimi i tërë stafeve të studiuesve të veprave përkatëse, me synimin që të përgatiten listat e plota të atyre që do të merren me hartimin e tyre.
Për të tria veprat u diskutuan format e bashkëpunimit me institucionet e tjera, nevojat për infrastrukturë e personel ndihmës.
Hartimi i Historisë së shqiptarëve u vlerësua që mund të fillojë punë shumë shpejt e të realizohet në kohën e parashikuar, duke u theksuar se ka mjaft të dhëna, prova e dokumente të reja që e bëjnë të domosdoshme shkrimin e saj.
Puna me Fjalorin e madh të shqipes do të nisë së shpejti. Në këtë vepër do të ketë mbi 100.000 zëra leksikografikë (mbi 90.000 fjalë dhe mbi 10.000 njësi frazeologjike).
Puna e studiuesve synon që të pasqyrojë sa më gjerë leksikun e shqipes me të gjithë përbërësit e tij: fjalë, kuptime, nuanca mbishtresore, lidhje sintagmatike të lira e frazeologjike, lidhje paradigmatike, të dhëna gramatikore, stilistike e të përdorimit, shënime plotësuese dhe etimologjike etj.
Në aspektin kombëtar Fjalori do të bëhet shprehësi më i plotë i pasurisë, i larmisë, i forcës dhe i bukurisë së gjuhës shqipe, i mundësive që jep ajo për të gjitha fushat e veprimtarisë e të krijimtarisë.
Enciklopedia shqiptare që përbën ndërmarrjen më të vështirë e më voluminoze, përfundimisht vlerësohet të realizohet në dhjetë vëllime e në një kohë sa më të shkurtër, për pesë vjet.
Në takim, për të tria veprat u diskutua edhe bashkëpunimi i ngushtë me ASHA-n në Kosovë dhe Institutin Albanologjik në Prishtinë dhe më pas u dhanë udhëzime për ngritjen e ambienteve të reja të punës për Qendrën e Botimeve Albanologjike dhe Enciklopedike.
Marrja prej Akademisë së Shkencave, në bashkëpunim me Akademinë e Shkencave dhe Arteve të Kosovës e rolit organizator e financues në hartimin e tri projekteve madhore shqiptare; Enciklopedisë shqiptare, Fjalorit të madh të gjuhës shqipe e të Kuvendit të Albanologjisë në nëntor të këtij viti realizon një prej objektivave kryesorë të reformës së këtij institucioni, atë kryerjes prej ASH-së të rolit strategjik në zhvillimin cilësor të shkencave albanologjike. /atsh/ KultPlus.com
Në qoftë se doni të bëheni deputet, mos përrallisni për shtimin e prodhimit të panxharit të sheqerit, të karburanteve, të grurit; mos flisni për tatimin mbi të ardhurat; mos u betoni për besnikëri ndaj Kushtetutës dhe Atdheut, mos dërdëllisni për mbrojtjen e interesave të punëtorëve, të nëpunësve, të fëmijëve. Jo. Nëse ju doni të bëheni deputet, duhet të mbani këtë fjalim:
«Zotërinj! Aspiroj të jem deputet, sepse dua të vjedh sa më shumë dhe të “rregullohem” sa më mirë. Qëllimi im nuk është të shpëtoj vendin nga rrënimi; jo, zotërinj, nuk është ky qëllimi im kryesor; unë, me lakmi dhe babëzi të papërmbajtur, dëshiroj të marr pjesë në veprimtarinë plaçkitëse për të boshatisur arkën e shtetit, aspiratë fisnike kjo, që ju duhet ta kuptoni se, për çdo kandidat për deputet, është më e fuqishme dhe më zjarrtë se mbajtja pastër e shpirtit të tij.
Zotërinj, të vjedhësh nuk është e lehtë. Për të vjedhur e grabitur nevojiten kushte të caktuara, që besoj se nuk i kanë rivalët e mi. Para së gjithash, nevojitet të jesh një cinik i përsosur, dhe ju siguroj se jam i tillë. Zotërinj qytetarë, mos e vini në dyshim këtë. Në radhë të dytë, duhet të jesh tradhtar, dhe unë i tillë jam, zotërinj. Duhet të dish të shesësh në kohën e duhur, jo në mënyrë të paturpshme, po në mënyrë “evolutive”. Jam i aftë të sajoj edhe termin që do të zëvendësojë fjalë tradhti, që është aq i nevojshëm në këto kohë; t’i shesësh vendin ofruesit më të mirë, është një punë sa e mbrapshtë aq edhe e vështirë, sepse e kam kuptuar, zotërinj, që pozicioni ynë, domethënë, pozicioni i vendit tonë është i tillë që nuk gjen dot blerës as për pesë lekë, sidomos në këtë moment historik dhe tejet të rëndësishëm, në të cilin ndodhemi. Kini besim, zotërinj, unë do të jem një hajdut, por, para se të shes vendin për një pjatë groshë, besomëni, preferoj të jem i ndershëm. Mbështetni madhështinë e sakrificës sime dhe do ta shikoni se unë jam kandidati më i përsosur për deputet.
Është e vërtetë se dua të vjedh, por, më thoni: cili nuk do të vjedhë? Më thoni, ju lutem, kush është ai i pafytyrë që në këto kohë të turbullta nuk dëshiron të vjedhë? Nëse më gjeni një njeri të tillë të ndershëm, unë do të vrasë veten. Edhe shokët e mi duan të vjedhin, këtë s’e luan as topi, por ata nuk dinë të vjedhin. Ata do ta shesin vendin për hiçgjë, dhe kjo nuk është e drejtë. Kurse unë do ta shes atdheun tim, ashtu siç duhet. Ju e dini se arka e shtetit është katandisur mos mëkeq, domethënë, ka mbetur pa një kacidhe dhe s’ka me se të paguhen borxhet e jashtme; epo, mirë, unë do ta nxjerr vendin në ankand për njëqind rroga mujore, që nga jugu në veri, dhe jo vetëm do të tregtoj shtetin, por do të bie në ujdi me biznesmenë të fuqishëm, me falsifikatorë ushqimesh e ilaçesh, me koncesionarë; do të siguroj armë të paefektshme për shtetin, gjë që është shumë efikase për të shmangur luftën, sesa kur ke armë ofensive, domethënë të efektshme; do të blej tagji të mirë për kalin e drejtorit të burgjeve dhe gjellë-lëtyrë për të burgosurit, do të blej afishe për spote, do t’u vendos taksa mushkonjave dhe qenve, taksa për tullat dhe kalldrëmet…
Po çfarë nuk do të vjedh unë, zotërinj? Ja, më thoni ju, zotërinj të nderuar, çfarë nuk do të vjedh unë. Nëse ju jeni në gjendje të më thoni qoftë edhe një gjë materiale të vetme që unë nuk jam i aftë ta vjedh, atëherë, unë “ipso facto” heq dorë nga kandidatura ime…
Mendojeni për një minutë, qytetarë të nderuar. Mendojeni. Unë di të vjedh. Jam një hajdut i madh. Dhe në qoftë se nuk besoni në fjalën time, shkoni në Drejtorinë e Policisë dhe kontrolloni dosjen time. Do të shihni se ç’performancë kam. Kam qenë i ndaluar për hetim bëmash të tilla nja tridhjetë herë; ndër të tjera për trafik armësh, që natyrisht nuk ishin të miat, po ashtu jam aktivizuar dhe kam kryer detyrën e konkurrentit të rremë në tendera e ankande, domethënë, duke ulur çmimin kot; kam bërë punën e sekserit, të lojtarit hileqar, të zhvatësit, të fshehësit; edhe kur më kanë hequr si zbulues apo hetues, kam bërë punën e ndihmës hetuesit apo ndihmës hileqarit; pastaj kam shkuar si agjent gjyqësor apo edhe si president i komitetit të famullisë, me kusht; kam shitur loto, ka pasur raste që kam qenë edhe baba të varfërish e nënë jetimësh; kam pasur biznes dhe kam dështuar, madje, kam qenë i akuzuar për djegie të qëllimshme të një klubi nate që pata…
Zotërinj, nëse nuk më besoni, shkoni dhe verifikoni dosjen time… dhe atëherë keni për të parë se jam i vetmi midis tërë atyre hipokritëve që duan të shpëtojnë këtë vend, absolutisht i vetmi që mund të shesë qoftë edhe pëllëmbën e fundit të kësaj toke… Kam ndërmend ta shes edhe Kuvendin, ndërsa Pallatin e Drejtësisë do ta kthej në një banesë kolektive apo hotel, sepse, po të mos ketë fare drejtësi, atëherë unë jam më i lirë, zotërinj qytetarë…»
Dhe keni për të parë se me një fjalim të tillë ose ju vrasin, ose ju zgjedhin në postin më të lartë të vendit.
Buenos Aires, 1936. Përktheu Bajram Karabolli / KultPlus.com
Dokumentari i ri i cili flet për yllin e muzikës Tina Turner, më në fund është bërë me datë të lansimit.
Ky projekt i cili e rrëfen jetën dhe karrierën e këngëtares ikonike, do të shënojë premierën botërore javën e ardhshme në kuadër të Festivalit të filmit në Berlin, kurse në kanalin “HBO” dhe në platformën digjitale “HBO Max”, do të transmetohet më 27 mars të këtij viti.
Lajmi për realizimin e dokumentarit me titull “Tina”, fillimisht ishte bërë publik në vitin 2018 në kuadër të Festivalit të filmit në Kanë. Ai e ekranizon jetën dhe karrierën e ikonës së muzikës, nga suksesi i hershëm në vitet ’60 e deri tek shndërrimi i saj në një fenomen global të muzikës gjatë viteve ’80, transmeton KultPlus.
Pas shkurorëzimit të saj nga bashkëshorti, Ike Turner, në vitin 1978, me të cilin Tina e kishte krijuar edhe grupin muzikor “Ike & Tina Turner”, ajo e bëri rikthimin më të mirë në historinë e muzikës duke e lansuar hitin “What’s Love Got to Do With It”. Kjo ishte kënga e saj e parë e cila u pozicionua në vendin e parë të toplistës së 100 këngëve më të mira, “Billboard”, në vitin 1984.
Në trilerin e parë të dokumentarit, Turner dëgjohet duke folur për mungesën e nënës së saj që e kishte braktisur si fëmijë, derisa në prapavi dëgjohet melodia e hitit “Proud Mary”.
Intervistat intime me Turnerin në shtëpinë e saj në Zvicër, si dhe intervistat me yje të showbizit si Angela Bassett, Oprah Winfrey, Kurt Loder, Katori Hall dhe bashkëshorti i saj Erwin Bach, po ashtu përfshihen në këtë dokumentar, bashkë me pamje, foto dhe audio-incizime të cilat nuk janë shfaqur kurrë më parë për publikun.
Gjatë kohës sa ishte pjesë e grupit “Ike & Tina Turner”, nga viti 1960 deri më 1975, ajo i kishte realizuar 20 këngë të cilat shënuan suksese të mira në toplistën e 100 këngëve më të mira. Ndërsa si solo këngëtare, ajo i lansoi 40 hite të cilat i pozicionuan në maje të kësaj topliste, përfshirë këtu këngën “What’s Love Got to Do With It”.
Ky hit muzikor, në vitin 1985 ia pati fituar Turnerit 3 shpërblime të rëndësishme “Grammy”, në kategoritë të tilla si: “Kënga më e mirë e vitit”, “Incizimi më i mirë” dhe “Performanca më e mirë pop”. “What’s Love Got To Do With It” ishte pjesë e albumit “Private Dancer” të Tina Turnerit, dhe njihet si një prej këngëve të saja më të pëlqyera. Fillimisht, kënga i ishte ofruar këngëtarëve, Cliff Richard, Donna Summer dhe Bucks Fizz, para se Turner ta incizonte atë. Ndërkaq në vitin 1993, emri i këngës ishte shfrytëzuar si titull i filmit biografik të këngëtares së famshme amerikane.
Gjatë karrierës së saj të bujshme në muzikë, Turner i ka shitur më shumë se 100 milionë albume, i ka fituar tetë shpërblime “Grammy” dhe një çmim special i cili i nderon arritjet e saj në muzikë.
Këngëtarja 81-vjeçare kishte dalë në pension menjëherë pas përfundimit të turneut, “Tina! 50th Anniversary Tour”, i cili u përmbyll në vitit 2009, dhe nga atëherë është shfaqur në publik vetëm me rastin e ngjarjeve të caktuara./ KultPlus.com
Platformat e mediave sociale kanë një rëndësi në rritje në jetën tonë pasi ato janë vendet ku ne shfaqim përvojat tona të jetesës. Një rëndësi tjetër e tyre që vlen të përmendet është se ato shfaqin një larmi dimensionesh në lidhje me pozicionin tonë në jetën shoqërore virtuale dhe fizike. Kështu janë pikërisht këta dy faktor që bëjnë njerëzit të luajnë personazhe të caktuara në arenën sociale.
“Mediat sociale mundësojnë shprehjen, eksplorimin dhe eksperimentimin e identitetit: diçka e natyrshme për përvojën njerëzore”.
Përmes rrjeteve sociale individëve i’u mundësohet të paraqiten para të tjerëve dhe të përcaktojnë mënyrën se si ata do të donin të përceptoheshin, përveç se i ndihmon të lidhen dhe të ndërveprojnë me njerëzit e tjerë dhe të marrin pjesë në aktivitetet që ata dëshirojnë. Në rrjetet sociale komunikimi ofron mënyra për tu lidhur me të tjerët, poashtu individët mund të përdorin ose jo emrat e tyre po edhe mund të hapin aq llogari sa ata duan. Janë pikërisht këto arsye që disa individ i nxitin në qasjen në rrjetet sociale duke krijuar llogari në emrat e tyre dhe duke qenë mjaft aktiv, duke shpenzuar një pjesë të konsiderueshme të kohës së tyre aty, por në anën tjetër mund të theksojmë se janë pikërisht këto disa nga arsyet që individ të tjerë të mos parapëlqejnë hapjen e rrjeteve sociale. Gjatë intervistimit të disa personave të cilët nuk kanë rrjete sociale ose kanë pasur por tani i kanë mbyllur, ata theksojnë se rrjetet sociale i marrin shumë kohë dhe shkaktojnë lodhje psikike.
“Një brez i shpërqendruar që nuk mund të përqendrohet në asgjë”. Në mungesën e rrjeteve sociale sipas tyre ata janë më të aftë të organizojnë ditët e tyre, kështu këtë kohë e shfrytëzojnë duke lexuar libra apo duke u marrë me ndonjë aktivitet tjetër që ju ndihmon.
“Me mbylljen e rrjeteve sociale tashmë unë shumë më mirë e organizoj kohën time, gjumin, leximin, të mësuarit etj”. Poashtu theksojnë se kohën që e kanë humbur më parë në rrjetet sociale ata tani e shfrytëzojnë me miqtë dhe familjen, gjë që sipas tyre është shumë më e rëndësishme. Një arsye tjetër që ndikon në refuzimin e rrjeteve sociale është se individët në rrjetet sociale në të vërtetë nuk janë ata që janë në jetën reale, domethënë në jetën e tyre të përditshme. Në këtë rast një respondent është shprehur kështu: “Arsyeja kryesore ishte sepse jeta e rrjeteve sociale mua më duket e rreme”.
Personat në rrjetet sociale përpiqen të shfaqin një imazh të vetës që do të ishte i pëlqyer apo i favorizuar nga shoqëria dhe në këtë aspekt ne ndjehemi sikur po krijojmë identitete që nuk i përshtaten asaj që realisht jemi dhe bëjmë. “Pikërisht për shkak se rrjetet sociale përcjellin mënyrën e të jetuarit “lifestyle”, kjo sjell pasiguri tek të rinjtë por edhe tek të tjerët”. Kështu mund të shtojmë se rrjetet sociale ndikojnë negativisht në vetëbesimin tonë, këtë rast e lidhim me “like”, kjo nënkupton që disa persona bëhen shumë të varur nga pëlqimet që marrin në rrjetet sociale dhe në rastet kur ata nuk marrin pëlqime kjo i bën të humbasin vetëbesimin e tyre.
Në rrjetet sociale ne humbim një sens të të qënurit vetvetja. Duke përmbledhur të gjitha këto mund të theksojmë se rrjetet sociale krijojnë krizë identitare. Sipas tyre rrjetet sociale nuk janë aspak të mira për të njohur njerëz. Sa i përket pjesës që nëse ata ndihen më inferior në një shoqëri ku të gjithë kanë qasje në rrjete sociale, ata mendojnë që kjo nuk ju pengon aspak dhe që pothuajse po të njëjtat informacione ata mund t’i marrin nga gazetat apo televizioni.
“E kam rrethuar vetën me njerëz që më njohin më të vërtet, jashtë rrjeteve sociale dhe nuk më gjykojnë siç bëjnë disa të tjerë duke më thënë se njerëzit që nuk kanë rrjete sociale janë të prapambetur”. Pra duke e pasur parasysh që rrjetet sociale pasurojnë identitet tona, sipas tyre rrjetet sociale krijojnë identitete fallco tek ne, ndërsa joqasja në rrjete sociale të ndihmon të formosh një identitet të vërtetë, kështu ti vetë zgjedh për disa nga faktorët nga të cilët dëshiron të ndikohesh në aspektin e formimit të identitetit, duke qenë të aftë të zgjedhin vetë se çfarë është pozitive dhe negative nga shoqëria, në këtë rast theksohet shumë aspekti se ne mund të pasurojmë identitetet tona përmes ndërveprimit në jetën reale me familjen dhe miqtë e afërt. / KultPlus.com
Sot më 24 shkurt të vitit 1938 vdiq gjuhëtari, filozofi, folkloristi dhe diplomati shqiptar Gjergj Pekmezi.
Gjergj Pekmezi ishte profesor i shqipes, bibliograf dhe albanolog shqiptar. Në nder të tij katedra e albanologjisë në Universitetin e Vjenës mban emrin “Prof. Dr. Gjerg Pekmezi”.
Studimet e para i kreu në Ohër e Manastir. Më 1887 shërbeu si mësues në Llëngër të krahinës së Mokrës. Studimet e universitare i bëri në Beograd e në Vjenë, ku u diplomua më 1898 për filozofi dhe filologji. Më 1903 u emërua shef i katedrës së gjuhës shqipe në Universitetin Oriental të Vjenës.
Pas një viti themeloi Shoqërinë Kulturore Patriotike “DIJA”. Më 1908 zbulon memorandumin e famshëm të 1878-ës që Vaso Pasha e Sami Frashëri i dërguan Kongresit të Berlinit. Kontribuoi pranë Komisionit Ndërkombëtar të Kufijve duke vërtetuar shqiptarësinë e banorëve në viset jugore kundrejt orekseve synimeve greke. Punoi si përkthyes pranë këtij komisioni nga vjeshta e 1913 dhe më 1914 u emërua përkthyes i misionit austro-hungarez në Durrës.
Më 1916 me pushtim-administrimin austro-hungarez, u emërua kryetar i “Komisisë Letrare të Shkodrës”, ku me Luigj Gurakuqin, Gjergj Fishtën, Ndre Mjedën e patriotë të tjerë bënë punë të mëdha për gjuhën, tekstet dhe shkollën shqipe. Pasi shkoi për çështje private në Vjenë, kur u kthye në Shkodër gjeti të miratuar Parimet e rregullat mbi orthografinë e gjuhës shqipe të shkruar, gjë për të cilën dha dorëheqjen duke parë miratimin në mungesë të tij një veprim jokorrekt.
Në vitet 1920-24 emërohet Konsull i Përgjithshëm i Shqipërisë pranë Republikës së Austrisë. Riemërohet në këtë detyrë më 1926-28, vit në të cilin emërohet profesor në Universitetin e Vjenës, Katedra e Gjuhës Shqipe. Këtë detyrë e kreu deri më 24 shkurt 1938, kur ndërroi jetë. / KultPlus.com
“Isha i ftuar të luaja në Kremlin dhe aty ndodhej Putin, familja presidenciale dhe politikanë. Aty luajta me orkestrën e mrekullueshme. Putin tha se ishte e mrekullueshme dhe më ftuan në Moskë për disa herë të tjera”.
Elvin Hoxha është djali i muzikantit të shquar shqiptar nga Shkodra, Hajredin Hoxha, i cili është larguar nga Shqipëria në vitet ’90. Ai është gjithashtu edhe djali i një artisteje të njohur nga Ajzerbaxhani, Nermin Ganijev.
Elvini është cilësuar si “Paganini shqiptar” dhe në një konkurs ndërkombëtar që është zhvilluar në Shangai të Kinës, me më të mirët e më të mirëve, ai është renditur në 8 muzikantët më të mëdhenj të botës. Ai është vetëm 24 vjeç dhe me performancat e tij ka pushtuar skenat botërore. Madje edhe Putin e pëlqen shumë.
Elvini ishte në një lidhje “Skype” nga Gjermani me emisionin “Shqipëria Live” për të folur rreth suksesit të tij, si dhe për objektivat që ka për të ardhmen. Elvini ka treguar se që kur ka qenë 4 vjeç, gjyshja e tij dëshironte që të bëhej violinist.
Ai u shpreh se më shumë luan në Evropën perëndimore dhe në Turqi. “Por kam qenë edhe në Shqipëri për të takuar familjarët e babait, por edhe për koncerte, në Shkodër dhe në Tiranë”, shtoi violinisti. I pyetur nëse është e vërtetë se Vladimir Putin e pëlqen shumë atë, Evini tregoi se si është njohur. “Isha i ftuar të luaja në Kremlin dhe aty ndodhej Putin, familja presidenciale dhe politikanë. Aty luajta me orkestrën e mrekullueshme. Putin tha se ishte e mrekullueshme dhe më ftuan në Moskë për disa herë të tjera”, vijoi ai. I pyetur se pse jeton në Gjermani, duke qenë se është lindur dhe rritur në Turqi, Elvini tha se ka profesorin e tij në këtë shtet.
“Gjermania është një prej vende më të rëndësishme për muzikën klasike. Erdha për të studiuar me një profesor shumë të mirë të violinës. Dua që edhe emrin tim ta bëj më të njohur në Evropë”, rrëfeu violinisti. Gjithashtu Elvini tregoi se ka objektiva për të ardhmen e tij, ai dëshiron që të bëhet një solist. “Dua të jem një solist, më pëlqen orkestra, por dua të luaj në salla ta mëdha që të luaj vetëm. Dua të jem Elvin Hoxha nga Shkodra, dua të jem vetvetja, dua të krijoj emrin tim”, tha ai, i cili shtroi se për t’u bërë violinist i suksesshëm duhet të punosh të paktën 4-5 orë çdo ditë. Hoxha tregoi në fund se në prill do të vijë në Tiranë, pasi është i ftuar që të jetë pjesë e një koncerti. / KultPlus.com
Egjipti së shpejti do të përurojë fabrikën e parë të replikave arkeologjike si pjesë e përpjekjeve për të luftuar përhapjen e prodhimeve kineze në tregjet lokale
Egjipti është në përgatitjet e fundit për të përuruar fabrikën e parë e më të madhe të riprodhimeve arkeologjike në Lindjen e Mesme. Projekti ndihmon për të ruajtur të drejtat e Egjiptit në pronësinë arkeologjike në trashëgiminë e vet, si dhe të ofrojë riprodhime egjiptiane si zëvendësim për prodhimet kineze.
Sipas arkeologëve, ky projekt do të ketë një ndikim pozitiv në fushën ekonomike, atë të turizmit dhe të arkeologjisë.
Në dhjetor të vitit të kaluar, Mustafa Waziri, sekretar i përgjithshëm i Këshillit Suprem të Antikiteteve, kishte thënë se fabrika do të kontribuojë në mbrojtjen e të drejtave intelektuale për antikitetet egjiptiane.
Waziri ka vënë në dukje se fabrika, që gjendet në zonën industriale të qytetit Obour në krahinën Qalyubia, është ngritur në bashkëpunim me Kompaninë Egjiptiane të Thesareve, si e para e llojit të saj në Egjipt dhe në Lindjen e Mesme.
Sipas deklarimeve të mëhershme, fabrika pritet të hapet në çerekun e parë të këtij viti.
Katërdhjetë e katër artistë të specializuar dhe punëtorë në fusha të ndryshme si skulptura, vizatimi, pikturimi, punimi i metaleve, qeramika, punimet në dru dhe zbukurime do të punojnë në fabrikën prej 10 mijë metrash katrorë.
Fabrika, që kushton 100 milionë paundë egjiptianë (në vlerë prej 6.3 milionë dollarësh) është e pajisur me teknologjinë e fundit, dhe ka vijat e saj manuale e të mekanizuara të prodhimit për të modeluar metalet dhe për të rritur efiçiencën e prodhimeve.
Aty do të jetë edhe një linjë për drurin e zdrukthëtarinë, ndërkohë që është paraparë edhe një sallë ekspozimi për t’i shpërfaqur të gjitha riprodhimet.
Madgy Shaker, arkeologu kryesor në Ministrinë e Turizmit dhe Antikiteteve të Egjiptit, ka thënë se fabrika do të ndihmojë për të përballuar prodhimet antike të bëra sipas modeleve kineze që kanë vërshuar tregjet lokale dhe ato ndërkombëtare.
“Prodhimi kinez është i cilësisë së dobët dhe me çmim të ulët. Disa turistë i blejnë ato si suvenire dhe ankohen se ato thyhen edhe para se të largohen nga Egjipti për shkak të cilësisë së dobët”, ka thënë ai. “Nëse i shikoni replikat kineze, do të shihni se tiparet e prodhimit iu përngjajnë kinezëve më shumë sesa egjiptianëve të vjetër”, ka shtuar Shaker, duke theksuar se artistët egjiptianë duhet t’i dizajnojnë këto suvenire dhe jo dikush tjetër. Ata do t’i kopjojnë ato nga antikitetet origjinale, ka nënvizuar ai.
Shaker ka thënë se fabrika e riprodhimit do të punojë për të monopolizuar këtë industri në Egjipt. Pazaret e fabrikës do të jenë brenda atraksioneve turistike me qëllim që të arrijnë shitje të mëdha.
“Ministria tashmë ka një njësi për prodhimin e modeleve dhe replikave arkeologjike, por ka fare pak prodhim ndryshe nga prania e një fabrike të specializuar”, ka thënë ai.
Qëllimi i kësaj njësie ishe të mbronte të drejtat e pronësisë intelektuale, ringjalljen e artit të lashtë egjiptian, si dhe zhvillimin e resurseve të Këshillit Suprem të Antikiteteve.
Ndërkohë, fabrika e re do të zgjerojë prodhimet e riprodhimeve arkeologjike përmes rritjes së kapaciteteve.
Kohë më parë arkeologu dhe historiani Francis Amin kishte thënë se modelet arkeologjike konsiderohen si industritë më të rëndësishme të punëdores dhe trashëgimisë, për shkak se ato janë burim i të ardhurave ekonomike për shtetin.
Ai kishte theksuar se skulptorët e moçëm egjiptianë kishin një punëtori për bërjen e statujave – fjala vjen si punëtoria e skulptorit Thutmose, aty ku ishte gjetur statuja magjepsëse e Nefertitit.
Në shumë pjesë të Egjiptit, veçmas në fshatin Qurna, që ndodhet në bregun perëndimor të Nilit përkundrejt Luxorit, industria e falsifikimit të antikiteteve është duke lulëzuar, veçmas në fushën e skulpturave dhe riprodhimeve të vogla arkeologjike.
Sipas faqes zyrtare të Ministrisë së Turizmit dhe Antikiteteve, secili prodhim i bërë në fabrikë do të ketë një stampë të posaçme të Këshillit Suprem të Antikiteteve, si dhe një certifikatë që thekson se është vepër origjinale, krahas barkodit për identifikim të lehtë që kontribuon në mbrojtjen e prodhimeve të fabrikës nga falsifikimet. /almonitor/ KultPlus.com
Kostandin Kristoforidhi ka lindur në Elbasan në vitin 1827. Shkollën e mesme e kreu në Gjimnazin “Zosimea” të Janinës.
Gjatë viteve 1847-1850 Kristoforidhi i mësoi gjuhën shqipealbanologut Hahn, i cili ishte konsull i Austrisë në Janinë. Vite më vonë Hahni me ndihmën e Kristoforidhit zbuloi shkrimet e Dhaskal Todrit. Në bashkëpunim me Hahnin, ai botoi më 1854 në Vjenë veprën “Studime shqiptare” (Albanische Studien). Më pas Kostandini studioi në kolegjin protestant të Maltës. Në vitin 1869 përktheu, me porosi të Shoqatës Biblike Britanike, Dhiatën e Re në dialektin gegë dhe më 1897 e botoi atë në Stamboll sipas dialektit toskë.
Kristoforidhi përktheu edhe disa nga librat e Dhiatës së Vjetër. Në vitin 1872 botoi Psalltirin dhenë vitet 1880-1884 botoi “Të bërët”, “Të dalët”, “Nomi i dytë”, “Fjalë të Urta” dhe “Isaia” në toskërisht.
Kristoforidhi provoi në teori dhe në praktikë bashkësinë dhe njësinë e gjuhës shqipe në dy trajta shekullore dialektike, gegërisht dhe toskërisht dhe njësinë e kombit shqiptar.
Veprat shkencore shumë të rëndësishme për gjuhën shqipë janë “Gramatika” (1882) dhe “Fjalori i Gjuhës shqipe”, i cili mundi ta shohë dritën e botimit në vitin 1904 në Athinë.
Të gjitha përkthimet e tij shquhen nga pastërtia dhe përdorimi i shkëlqyer i gjuhës shqipe. Kostandin Kristoforidhi vdiq më 24 shkurt 1895 në qytetin e lindjes në Elbasan. / KultPlus.com
Bennet Nura 17 vjeçar, është shqiptari i parë që tashmë i ka arritur emri në këtë planet.
Në vitin 2020 para se raketa AtlasV të niset për në planetin Mars, NASA ka hapur konkurs për të gjithë banorët e botës në rast të vërtetimit se aty do të mund të zhvillohet jeta.
Aty ka konkurruar Benneti në mesin e 100 mijë njerëzve, i cili tashmë është përzgjedhur të jetë ndër banorët e parë zyrtarë të këtij planeti, njëherësh shqiptari i parë, nëse në të ardhmen aty do të ketë jetë.
Benneti tha për RTK-Radio se tashmë i ka 2 pasaporta. Një të NASA-s dhe një që mban shtetësi holandeze, pasi ai jeton në Holandë.
“Ideja e këtij konkursi Ishte që të zgjidhen 100.000 banorë virtual të Marsit, nga 7.8 miliardë banorë sa i ka bota. Këta të përzgjedhur, tashmë janë edhe banorë zyrtarë të këtij planeti, ku në mesin e tyre jam edhe unë. Pra nëse planeti mars bëhet i banueshëm, ne si të përzgjedhur jemi të parët që kemi të drejtë jete atje’’, tha Nura.
Benneti studion shkencat kompjuterike, njëkohësisht ndjek edhe kurse të IT-së. Ai për RTK-në tregon edhe mënyrën e aplikimit në NASA për tu bërë banorë potencial në planetin Mars.
“Mua më lindi ideja të vendos emrin tim së bashku me të tjerët në planetin Mars, në marshimin nga vetë faqja e internetit e NASA-s, pasi po e reklamonte në faqen e parë. Aty vetëm duhej të plotësohet një pyetësor me pyetje personale dhe të dërgohet. Më pas më erdhi konfirmimi dhe pasaporta nga NASA’’, tha ai.
Me datën 18.02 2021 ne ora 9:55 raketa Atlas V ka ateruar ne Mars. Qëllimi i këtij udhëtimi ishte që të mblidhen mostra, për të parë nëse më herët aty ka pasur jetë. Sonda me gjashtë rrota, më e madhja dhe më e avancuara e NASA-s, ateroi të enjten, pas një udhëtimi shtatë mujor, prej 470 milionë kilometrash, nga Toka.
NASA i është bashkuar Agjencisë Evropiane të Hapësirës, për të sjellë shkëmbinj nga Marsi, që mund të tregojnë nëse ka ekzistuar ndonjëherë jetë në planetin Mars. / KultPlus.com
Një Gjykatë në Kinë ka urdhëruar një burrë të paguaj mijëra dollarë si kompensim për ish-bashkëshorten e tij e cila i ka kryer punët e shtëpisë gjatë pesë vjetëve sa ata ishin të martuar.
Wang, një amvise, ka kërkuar dëmshpërblim nga burri i saj 24.700 dollarë, pasi ai ka paraqitur divorcin në gjykatën e Beijingut në tetor, transmeton KultPlus.
Wang tha se ajo është kujdesur për fëmijët dhe i ka bërë punët e shtëpisë vetëm, derisa burri i saj “mezi bënte ndonjë punë shtëpie”.
Kështu, gjykata vendosi që Wang të paguhet nga burri i saj 7.700 dollarë si kompensim për punët e shtëpisë, pasi kanë ndarë në mënyrë të barabartë edhe pasurinë e përbashkët.
Roli i pabarabartë gjinor në punët e shtëpisë ka qenë debat publik në Kinë në vitet e fundit, derisa grupet e feministëve kanë ngritur zërin për këtë çështje. / KultPlus.com
Winston Leonard Spencer-Churchill, ishte politikan britanik i njohur kryesisht për drejtimin e Britanisë së Madhe gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Ai shërbeu si kryeministër i Britanisë së Madhe prej viteve 1940-1945 dhe përsëri prej viteve 1951-1955. Një burrë shteti dhe një orator i njohur, Churchill ishte edhe oficer në ushtrinë britanike, historian, fitues i Nobelit për Letërsi.
Në krye të skenës politike për rreth 50 vite, ai pati shumë pozita politike dhe në kabinet. Para Luftës së Parë Botërore, ai punoi si President i Bordit Për Tregti, si sekretar dhe Lordi i Parë i Forcave Detare si pjesë e qeverisë liberale. Gjatë luftës ai ende punoi si Lord i Parë deri në luftën shkatërruese në Gallipoli e cila shkaktoi ndarjen e tij prej qeverisë. U kthye si Ministër i Municioneve, Sekretar i Shtetit për Luftë dhe Ajër. Gjatë viteve të luftës shërbeu si Kancelar i Thesarit në qeverinë konservative.
KultPlus sot ju sjell një thënie të tij që flet për politikanin ideal.
“Politikani bëhet burrë shteti kur nis të mendojë për brezat e ardhshëm e jo për zgjedhjet e ardhshme”.
Pasi humbi zgjedhjet e vitit 1945, Churchill u bë Lider i Opozitës. Më 1951, u bë sërish Kryeministër deri në vitin 1955 kur dha dorëheqje përfundimisht. Elizabeta II i ofroi titullin Dukë i Londrës, por u refuzua nga djali i tij Randolf, i cili do ta kishte trashëguar titullin pas vdekjes së të atit. Dhe ne vitin 1965 ai vdiq ne Britaninë e Madhe dhe u Varros ne Spanje./ KultPlus.com
Është thënë se Sevasti Qiriazi-Dako ka botuar një gramatikë për shkollat fillore (Manastir 1912) dhe ka redaktuar një radhë tekstesh historie. Me të shoqin, gazetarin dhe shkrimtarin Kristo Anastas Dako (1878-1941) e me të motrën Parashqevi Qiriazi ajo vajti në Rumani e prej andej emigroi në Shtetet e Bashkuara, ku bashkëpunoi me të përdyjavshmen “Yll’ i mëngjesit”. Motrat Qiriazi ishin mësueset dhe edukatoret e para të shkollës së vashave që u hap më 1891 në Korçë.
Nga kjo shkollë dolën shumë emra të njohur të femrave të cilat kontribuan , jo vetëm në fushën e arsimit , por u bënë edhe luftëtare të njohura të çështjes kombëtare.
Sevasti Qiriazi Mori pjesë në Kongresin e Elbasanit si dhe punoi në komisionin për shqyrtimin e teksteve shkollore të ngritur nga shoqëria “Përparimi”. Shkroi “Gramatika elementare për shkollat fillore”. Bashkëpunoi me atdhetarë dhe me Ismail Qemalin për çështjen kombëtare. Kur ishte kryetare e partisë “Partia Kombëtare Shqiptare” në SHBA, mbrojti të drejtat e shqiptarëve në shumë forume ndërkombëtare. Duke iu përkushtuar përparimit kombëtar dha ndihmesë në fushën e arsimit dhe emancipimit shoqëror të femrës shqiptare.
Sevastia, motër e Parashqevisë, Gjergjit e Gjerasimit, bashkëshorte e Kristo Dakos, atdhetarit me plot merita, iu bë Shqipërisë dhe shqiptarëve një lloj “mëme mëkuese” e parimeve të jetës kombëtare dhe e primatit të gjuhës shqipe. Naimi e trajtonte si të barabartë, rilindasit i puthnin dorën dhe i drejtoheshin me venerim në korrespondencat e tyre, vashat e Toskërisë e adhuronin si mësuese të shkollës së tyre të parë, komitët e mbronin sikur ta kishin motrën e madhe prej nëne. / KultPlus.com
Më 24 shkurt të vitit 1955 lindi Steve Jobs, njeriu që botës ia dha kthesën më të madhe. Jobs njihet si një ndër biznesmenët më me ndikim, ishte themelues i kompanisë ‘Apple’, shkruan KultPlus.
Ndërkaq, sot KultPlus ju sjell letrën e fundit të Jobs.
“Në këtë moment, i shtrirë në shtrat i sëmurë, ndërsa reflektoj për jetën time, kuptoj se e gjithë fama dhe pasuria që i kushtova kaq shumë kohë, janë zbehur dhe duken të pakuptimta përballë vdekjes së afërt.
Në errësirë, shoh dritat jeshile që vijnë nga pajisjet dhe dëgjoj zërat e aparaturave, mund ta ndjej frymën e zotit të vdekjes që afrohet. Tani e di, kur kemi siguruar mjaftueshëm pasuri sa për të shtyrë gjithë jetën, duhet të merremi me të tjera çështje, që nuk lidhen me pasurinë. Duhet të merremi me diçka më të rëndësishme. Mbase me marrëdhëniet me njerëzit, mbase me art, mbase me ëndrrat për ditët e rinisë.
Ndjekja non-stop e pasurisë, do t’ju shndërrojë në një qenie të ndrydhur, ashtu si mua. Zoti na dha shqisat për të ndjerë dashurinë në zemrat e njerëzve, jo për të ndjerë iluzionet që sjell pasuria.
Pasurinë që kam fituar gjatë jetës time, nuk mund ta marr me vete. Çfarë mund të marr janë vetëm kujtimet e dashurisë. Ajo është pasuria e vërtetë që do t’ju ndjekë, do t’ju shoqërojë dhe do t’ju japë forcë e ndriçim për të vazhduar. Dashuria mund të udhëtojë mijëra kilometra. Jeta nuk ka limit. Shko ku të duash. Arriji lartësitë që do të arrish. Eshtë e gjitha në zemrat dhe duart tuaja. Cili është shtrati më i shtrenjtë në botë? – “Shtrati i vdekjes”.
Mund të punësosh dikë të ngasë makinën për ty, të fitojë para për ty, por s’mund të punësosh dikë që të përballojë sëmundjen tënde, për ty. Të mirat materiale mund të gjenden sërish edhe pasi kanë humbur, por ekziston diçka që nuk mund ta gjesh kurrë pasi e ke humbur – “Jeta”… Kujdesu për veten. Vlerësoji të tjerët”./ KultPlus.com
Kjo letër mund të konsiderohet testamenti shpirtëror i shkrimtarit kolumbian (Çmim Nobel për Letërsi më 1982): me t’ua dërguar atë miqve, ai në fakt tërhiqet nga jeta publike për arsye shëndetësore.
“Sikur Zoti të harronte për një moment që unë jam një dordolec i ndrequr me rrecka dhe të më dhuronte një copëz jetë, mbase nuk do ti thosha të gjitha ato që po mendoja, por sigurisht do ti mendoja ato që po them. Do i jepja rëndësi gjërave jo për vlerën, por për domethënien e tyre. Do flija pak, do ëndërroja më shumë, sepse çdo minutë që mbyllim sytë humbasim 60 sekonda dritë. Do vazhdoja kur të tjerët do ndalonin, do zgjohesha kur të tjerët do flinin. Do dëgjoja kur të tjerët do flisnin, dhe sa do e shijoja një akullore me çokollatë!
Nëse Zoti do më jepte një copëz jetë, do vishesha thjesht, do shtrihesha përballë diellit duke e lënë të pambuluar jo vetëm trupin, por edhe shpirtin tim.
Ah Zoti im, sikur të kisha një copëz jetë, nëse do mundesha, do shkruaja urrejtjen time mbi akull, dhe do prisja të dilte dielli. Nuk do të lejoja të kalonte as edhe një ditë pa i thënë njerëzve që dashuroja se i dashuroja. Do të bëja çdo burrë dhe grua të besojnë se janë njerëzit që dua dhe do të dashurohesha me dashurinë. Te njerëzit do të tregoja se sa gabim bëjnë kur besojnë se ndalojnë së dashuruari kur plaken, pa kuptuar se plaken kur ndalojnë të dashurojnë. Fëmijës së vogël do t’i jepja pendë, por do ta lija të mësonte vetë sesi të fluturojë. Pleqve do t’u tregoja se vdekjen nuk e sjell pleqëria por “harresa”.
Mësova kaq gjëra nga ju, njerëzit. Mësova se të gjithë duan të jetojnë në “majën e malit”, pa kuptuar se lumturia qëndron në mënyrën se si zbret “faqen e pjerrët”.
Mësova se kur fëmija i porsalindur shtrëngohet mbi pëllëmbën e tij të vogël, për herë të parë gishti që zgjatet i babit të tij e robëron përgjithmonë.
Mësova se njeriu ka të drejtë ta shohë tjetrin nga lart, vetëm kur duhet ta ndihmojë të çohet….
Të thuash gjithmonë atë që ndjen dhe të bësh gjithmonë atë që mendon… Nëse do ta dija që sot do të ishte hera e fundit që do të të shihja duke fjetur, do të të përqafoja fort, fort dhe do t’i lutesha Zotit që të bëhesha roja e shpirtit tënd.
Nëse do e dija se kjo do ishte hera e fundit që do të të shihja të dilje nga dera, do të të përqafoja dhe do të të jepja një puthje dhe do të të thërrisja përsëri që të të jepja edhe të tjera.
Nëse do ta dija që kjo do të ishte hera e fundit që do ta dëgjoja zërin tënd, do të regjistroja çdo fjalë tënden që të mund të të dëgjoja përsëri, përsëri…
Nëse do të dija që këto do të ishin momentet e fundit që do të të shihja, do të të thosha “të dashuroj” dhe do të supozoja jo-logjikisht se e dije më parë.
Ekziston gjithmonë një e nesërme dhe jeta na jep edhe mundësi të tjera që t’i bëjmë gjërat siç duhet, por nëse bëjmë gabime na mbetet vetëm e sotmja. Do të doja të të thoja se sa shumë të dua dhe se kurrë s’do të të harroj. E nesërmja nuk është e sigurt për askënd, si i ri, si i vjetër.
Sonte mund të jetë hera e fundit që i shikon njerëzit që do. Prandaj mos prit më, bëje sot sepse e nesërmja nuk vjen kurrë.Sigurisht do pendohesh për ditën kur nuk gjete kohë për një buzëqeshje, një përqafim, një puthje dhe sepse ishe i zënë për të realizuar një dëshirë të tyre.
Mbaji ata që dashuron pranë vetes, thuaju duke mërmëritur se sa shumë ke nevojë për ta, dashuroji, sillu mirë, gjej kohën për ta, thuaju “më vjen keq”, “më fal” , “faleminderit” dhe të gjitha fjalët e dashurisë që di. Asnjëri nuk do të të mbajë mend për mendimet e tua të fshehta…” / konica.al / KultPlus.com
Writer Gabriel Garcia Marquez, who won the Nobel Prize in 1982, died Thursday at 87.
Ka një vend që nuk e njeh pandeminë. Është një vend i vogël që ka qenë gjithmonë pa Covid, pavarësisht nga fakti që e gjithë bota është e infektuar. Dhe më e bukura është që nuk është shumë larg nesh. Mediat italiane raportojnë se bëhet fjalë për Bolognola-n, një qytet i vogël në rajonin e Marche që nuk është prekur kurrë nga koronavirusi.
Është një fshat i vogël në malet Sibillini, i njohur për majat e tij dhe për pistat e skive, në provincën Macerata. Ka pak më shumë se 150 banorë, por tërheq shumë turistë, veçanërisht dashamirësit e borës dhe malit. Ajo që shënoi një rekord të tillë është një mister, por mbetet fakti që, deri më sot, kurrë nuk ka regjistruar kurrë një sëmundje ngjitëse.
Për kryebashkiakun, Cristiana Gentili, kishte një bashkëpunim të shkëlqyeshëm midis të gjithëve: administratë, restorante, ambiente akomodimi, qytetarë. Të gjithë kanë bërë pjesën e tyre, duke respektuar rregullat, por, ai e pranon që ishte dhe fat./A2CNN / KultPlus.com
Rita Ora është duke punuar për albumin e saj të tretë, të cilin shpreson që do të arrij ta lansoj në treg, verën e këtij viti, transmeton KultPlus.
Artistja e njohur me famë botërore ka treguar për publikun se kohët e fundit ka qenë duke shkruar projekte të reja e cila tha se janë tekste që kanë të bëjnë më shumë me anën e saj emocionale.
“Unë jam duke bërë shumë shkrime këngësh. Padyshim që jam duke u përshtatur më shumë me anën time të prekshme. Do të ketë shumë më shumë emocione me këtë rekord. Ky vit ka qenë një përvojë e tillë transformuese për të gjithë ne që të jesh transparent është vërtet ajo që na duhet. Me këtë album të ri, unë do të thellohem shumë”, ka thënë Rita.
Tutje shton: “Unë kam plane që ky album i tretë të jetë diçka që unë kurrë nuk e kam bërë më parë dhe unë me të vërtetë dua të eksperimentoj dhe të vij ballë për ballë me një sfidë. Pra, ka tekst shkrues me të cilët nuk kam punuar kurrë më parë dhe instrumente të drejtpërdrejta”./KultPlus.com
Në një pus të hapur për qëllime kërkimore si pjesë e projektit kinez “Continental Scientific Drilling” (CCSD), që është një nga më të thellë në tokë, janë zbuluar mikrobe në thellësi prej mbi 5 kilometra nga sipërfaqja e tokës.
Kjo është thellësia më e madhe në të cilën janë gjetur ndonjëherë shenja jete.
Deri më tash, thellësia më e madhe në të cilën ishin gjetur organizma të gjallë ishte 3.6 kilometra në një miniere ari në Afrikën e Jugut, ku ishin gjetur krimba të vegjël nematodë.
Ekipi i udhëhequr nga Hailiang Dong i Universitetit Kinez të Gjeoshkencave dhe Li Huang i Akademisë Kineze të Shkencave kanë zbuluar tani qelizat bakteriale në thellësi më të mëdha.
Në një pus të thellë 5.1 km të hapur në Kinën lindore, studiuesit gjetën ADN-në e atyre qelizave dhe rezultatet u botuan në revistën Geobiology.
Konfirmimi se qelizat janë të gjalla do të jetë një sfidë, pasi nga studimet e mëparshme dihet se mikrobet që jetojnë thellë nën sipërfaqe shpesh veprojnë në një shkallë të ngadaltë kohore, saqë tregojnë shumë pak nga “sinjalet” e jetës, siç janë lëvizja ose riprodhimi.
Por ka disa arsye për të besuar se mikrobet e sapogjetura janë me të vërtetë të gjalla. Sipas shkencëtarëve, është e mundur që ato mikrobe të formojnë një komunitet të gjallë. Në këtë pikë, është e mundur që mikrobe të tjera mund të gjenden më thellë në pjesë të tjera të botës.
Jeta në 5 kilometra thellësi në të njëjtin pus duket e pamundur, për shkak të temperaturave shumë të larta – 137° C. Sipas shumicës së biologëve përtej 122° C organizmat nuk janë në gjendje të jetojnë, por sipas llogaritjeve të Dong dhe Huang, jeta mund të ekzistojë deri në 150° C, një hipotezë e pranueshme me mundësinë që bakteret të jetojnë “pa problem” në 137° C.
Sipas Barbara Sherwood Lollar nga Universiteti i Torontos në Kanada, temperatura mund të mos jetë i vetmi parametër që do të merret në konsideratë për të kufizuar jetën nën tokë.
“Unë mendoj se kufijtë në fakt janë për shkak të një ndërveprimi kompleks midis një larmie parametrash të ndryshëm, duke përfshirë temperaturën, presionin dhe natyrën fizike të shkëmbinjve, porozitetin e tyre dhe ujin që hyn në sistem”, tha ajo. \ a2news/ KultPlus.com
Departamenti i Shtetit nderoi të martën individë të vendeve të ndryshme për luftën kundër korrupsionit, mes së cilëve edhe gjykatësin shqiptar Ardian Dvorani.
Çmimi i ri “Kampionët Ndërkombëtarë të Anti-Korrupsionit”, siç u shpreh Sekretari amerikan i Shtetit, Antony Blinken, “vlerëson individë që kanë punuar pa u lodhur, shpesh në kushte të vështira, për të mbrojtur transparencën, luftuar korrupsionin dhe për të siguruar mbajtjen e përgjegjësisë në vendet e tyre”.
Zoti Blinken tha se ky çmim tregon se administrata e Presidentit Biden e kupton se “do të jemi të suksesshëm në luftën ndaj korrupsionit vetëm duke pasur partnerë të përkushtuar”.
Në motivacionin e Departamentit të Shtetit për nderimin e zotit Dvorani, thuhet se ai është “një mbështetës kryesor i reformimit të sistemit gjyqësor të Shqipërisë.”
“Gjykatësi Dvorani zhvilloi mekanizma për të reduktuar ndikimin politik dhe kriminal në sistemin e drejtësisë, hapa që kontribuan në vendimin e BE-së në mars për të hapur negociatat për pranimin e Shqipërisë”, thotë Departamenti i Shtetit.
Po ashtu në motivacion thuhet se zoti Dvorani ishte një nga anëtarët kryesorë të grupit të ekspertëve që zhvilluan vizionin dhe dispozitat ligjore për reformën në drejtësi të Shqipërisë, duke ndihmuar në luftën kundër korrupsionit dhe mbrojtjen e institucioneve gjyqësore të reja të Shqipërisë, pas ndryshimeve të mëdha kushtetuese në sektorin e drejtësisë në 2016.
Përveç zotit Dvorani, Departamenti i Shtetit vlerësi individë nga vende të ndryshme përfshirë nga Ekuadori, India, Iraku, Sierra Leone dhe Ukraina.
Gjykatësi Ardian Dvorani ka një eksperiencë të gjatë në sistemin e Drejtësisë. Ai për shumë vite ka qenë anëtar i Gjykatës së Lartë. Zoti Dvorani kaloi me sukses procesin e rivlerësimit të gjyqtarëve dhe prokurorëve, të nisur në kuadër të reformës në Drejtësi. Në vitin 2019 dhe deri gjysmën e parë të vitit 2020 ai drejtoi dhe Këshillin e Emërimeve në Drejtësi, një institucion i cili u vu në qendër të polemikave vjeshtën e vitit 2019, lidhur me emërimet e anëtarëve të Gjykatës Kushtetuese. Presidenti Ilir Meta e akuzoi atë si përgjegjësin kryesor të përplasjes mes institucionit të Presidencës dhe Parlamentit për emërimet e disa anëtarëve të Gjykatës Kushtetueses. Aktualisht zoti Dvorani është gjyqtar pranë Gjykatës së Apelit administrativ. /VOA/KultPlus.com
Melisa Ibrahimi, e cila është studente në Fakultetin e Arteve të Bukura në Universitetin e Prishtinës, është shpallur fituese e vendit të parë në ‘Grand Prize Virtuoso’ Londër 2021, shkruan KultPlus.
Lajmi është bërë i ditur nga vetë Ibrahimi nëpërmjet një postimi në Facebook ku ndër të tjera ajo ka shkruar se është ftuar që edhe në vitin tjetër të interpretoj në ‘Royal Albert Hall” në Londër.
“I-re ne garen “Grand Prize Virtuoso” London 2021, dhe prejtim i veçante te ftohem te interpretoj ne “Royal Albert Hall” London ne vitin 2022 , ne nje nder sallat me prestigjioze ne bote!”, ka shkruar ndër të tjera ajo.
Më poshtë gjeni postimin e saj të plotë:
Suksesi i radhes se bashku me Profesoreshen time Alberta Troni!
Kenaqesi te zgjidhem Fituese e Vendit te
I-re ne garen “Grand Prize Virtuoso” London 2021, dhe prejtim i veçante te ftohem te interpretoj ne “Royal Albert Hall” London ne vitin 2022 , ne nje nder sallat me prestigjioze ne bote!
Çdo dite ndihem me fat dhe e priviligjuar te punoj me nje Profesoreshe si ju prof.Alberta Troni. Gjithmone e gjej vullnetin dhe deshiren te perfeksionoj gjdo detaj nen kujdesin tend! Faleminderit Profesoreshe. / KultPlus.com
“Tradita është ruajtja e zjarrit dhe jo adhurimi i hirit.”- me këto fjalë të prof. Françesko Altimari nisi takimi i dytë i ciklit “Gjuha shqipe në universitetet e botës”, një nismë e Qendrës për Hapje dhe Dialog (COD) bash më 21 shkurt, në Ditën Ndërkombëtare të Gjuhës Amtare.
Kjo qendër ka nisur me promovimin e gjuhës shqipe si një element i rëndësishëm i studimeve gjuhësore në botë. Në një bashkëpunim me katedrat e gjuhës shqipe në Mynih, Sofje, Shën Petërsburg, Kozencë, Beograd, Vjenë, Bejing, Gjakovë, Tetovë, Korçë, Shkodër, Prishtinë, Gjirokastër, etj, për të ndarë përvojën, kontributin, synimet, sfidat, qasjet, problematikat.
“Duhen forcuar katedrat e gjuhës shqipe në Evropë e më gjerë si ura lidhëse e bërthama kyçe që përcjellin kulturën, gjuhën, historinë shqiptare në universitetet e shtetet ku janë themeluar. Kemi marrë përsipër këtë mision duke bashkuar qendrat albanoligjike dhe katedrat shqipe”- shprehet Milena Selimi, drejtore ne COD.
Takimi i parë u mbaj mbi sfidat e gjuhës shqipe në universitetin “Ludëig-Maximilian”, Mynih, me pjesëmarrjen e prof. Bardhyl Demiraj, i cili gjatë prezantimit të katedrës, historikut dhe sfidave të tij, ai theksoi se: “Mësimi praktik i shqipes është ndër shtyllat kryesore të programit universitar të Albanologjisë, në LMU, Mynih, pasi Qendra për Studimin e Gjuhëve të Huaja në LMU është e interesuar që shqipja të ofrohet në kufijtë maksimalë brenda programeve universitare.”
Tirana, Prishtina dhe Kozenca, tri bërthama të rëndësishme të shqipes që komunikuan përmes Qendrës për Hapje dhe Dialog, në viset e arbëreshëve të “Motit te Madh”me tri lektoret prof.dr. Gjilda Prendushi, Universiteti i Kalabrise, dekanja e Fakultetit të Filologjisë në Universitetin e Prishtinës, prof. dr, Lindita Rugova , prof.dr, Aljula Jubani drejtore e Institutit të Studimeve Europiane në Universitetin e Tiranës.
Znj. Prendushi paraqiti një panoramë të përgjithshme të aktivitetit didaktik e kërkimor-shkencor të katedrës së shqipes në Universitetin e Kalabrisë, ku studiojnë rreth 200 studentë, ndër të cilët ka edhe doktorantë. Në këtë ëebinar, znj. Rugova hodhi idenë e një platforme të përbashkët, të një programi ndërkombëtar, me albanologët më të mirë, ku të përfshihen akademitë, institutet, fakultetet. Në këtë platformë të japin mësim albanologët më të mirë, të organizohen doktoratura të përbashkëta.
Prof. A. Jubani e mbështet platformën e përbashkët dhe të gjitha nismat e marra nga universitetet apo më gjerë për ruajtjen dhe zhvillimin e shqipes, duke cituar edhe prof. Françesko Altimarin:
“Tradita është ruajtja e zjarrit dhe jo adhurimi i hirit.”
Kultura dhe gjuha jonë, ka tërhequr prej kohësh vëmendjen e studiuesve të huaj dhe shqiptarë që në shekullin XVIII dhe më parë, kjo përbën një aspekt mjaft aktual edhe për ditë e sotme lidhur me sfidat dhe perspektivat e përhapjes, mësimit të gjuhës sonë nga të huaj, në universitete të ndryshme në botë.
COD behët nismëtar dhe pika ndërlidhëse me lektorët brenda dhe jashtë vendi për t’i kushtuar një cikël seminaresh online gjuhës shqipe, si pasuri kombëtare që duhet ruajtur si trashëgimia më e çmuar që na kanë lënë të parët dhe duhet të përhapet dhe njihet kudo në botë, jo vetëm për qëllime mësimi, por sidomos për qëllimi studimi./ KultPlus.com
