Nëse njerëzit do pushonin së ekzistuari, 3.5 milion ton mbeturina nga Japonia dhe në Kaliforni do të mbeteshin të mbledhura. Kjo do të thotë se shumë mbeturina plastike, do të endeshin’ nëpër rrugë, pyje dhe oqeane.
Nuk do të ishte për t’u habitur nëse do të zgjoheshim 1000 vjet më vonë dhe do të kishim ende gota plastike të McDonalds. Por, kjo gjë nuk do të kishte vetëm anë negative, pasi mungesa e njerëzve do t’i bënte një ton të mira planetit dhe të gjitha tipareve të tij, transmeton KultPlus.
Më poshtë do të gjeni disa hiporeza surreale që do bëheshin reale nëse do të flinim për 1000 vjet. / KultPlus.com
1. Pyjet do të rriteshin kudo në botë
2. Një numër gjigant ndërtesash do të ishin shembur
3. Shumica e kafshëve shtëpiake do të zhdukeshin
4. Shumë nga monumentet e botës do të ishin histori
U riktheva duke ringjallur pamjet ku do të gjeja sërish, Tafin, pronarin trupmesëm e shëndetlig të moteleve Joni e Ejona.
Pas njëmbëdhjetë vjete e kërkoja aty në hijen e pishave ku ai i vetëm pinte kafenë e mëngjesit.
Nuk vjen këtu ka vite, më tha rojtari i parkingut përballë dy ndërtesave të braktisura të moteleve të dikurshme.
Lin, më duket jeton në Paris, po ndoshta edhe ka vdekur, e plotëson polici që rri përpara derës së parkingut të marketit ”Ola”.
Ka vite nuk ka pyet njeri për Tafin, thotë Lini dhe largohet. Shumë vite. Shton habitur: Ku të bie ndërmend, për Tafin!
Vera e parë
Mos kërko të marrësh vesh asgjë nga unë, ti them kur dua, më tha pas ditës së katërt të njohjes.
Shërbyesja, gruaja që vinte nga qyteti për të pastruar çdo mëngjes dhomat, më mori ditën e katërt të pushimit, orën Omega. I pagjetur nga ankesa ime për të sqaruar rastin, se shërbëtoren e kishte familjare, Tafi më hapi një fletë të vogël të jetës që ishte vështirë për ta lexuar nga jashtë.
E paguaj unë, por lëre, më tha shkurt. Sa kushton ora?
E kam kujtim nga baba, i thashë.
Ora nuk paska çmim, tha dhe me shkëputje të ngadalshme të fjalëve, vazhdoi: Babai im më la shumë kujtime të bukura.
U ngrys, përbiu fjalët, dhe me mund fshehu pikëllimin.
Vera e dytë
Biznesin e ngrita pas shpërthimit të burgjeve komuniste. Këtë e bëra për të harruar urrejtjen se urrejtja është, nuk di, instinkt apo emocion dërrmues. Thashë të ik nga realiteti, të largohem në botën ku të shikojnë shumë sy fatalë pa të parë asnjëherë. Pa të njohur askush. Ndërsa, unë i shihja ata. Përpara tyre rrinte deti provokues i gatshëm për të fshehur përherë trishtimin e pakthyeshëm. E kupton, biznesi në det përgjithmonë ka pengesa të tmerrshme. Nuk ka vijë të qartë ndarëse me krimin.
Të duket mirë kur përmend fjalën biznes. Mendon në para, në botë me plot beteja, të kesh shumë pengesa, të hysh në një proces evolucioni nga i cili nuk trembesh se do të të largojë ndokush, mbasi nuk të mundësohet dhe as lejohet të kthehesh mbrapa. Ose fundosesh e të hanë peshkaqenët ose del matanë në breg me thesin plot para. Kështu, je i bllokuar nga të gjitha anët dhe papritmas sheh rrugën e vetme, të dalësh në bregun tjetër fitimtar.
Nuk e mohoj, biznesi im ishte larg nga nënshkrimet zyrtare. Mos mendo ta kem lajmëruar në ndonjë regjistër, llogari a zyrë ndonjë gjë. Biznesi im i tëri ishte rrëshqitje e gjallë nëpër ferr, më skafe dhe sy të tmerruar, me zëra të pafund të pashpresë, të padëgjuar ndihme, një shkretëtirë e lodhur nga thatësira e pritjes dhe padurimit.
Dua të mos e kujtoj, por nuk mund të harroj asgjë.
Mbante me dorën e djathtë pjesën e gjoksit, nën të cilin, thoshte, janë therjet e zemrës.
Vera e tretë
E kam të pamundur të mendoj kthjelltë, kjo më dhemb. Prindërit e mi mendonin dhe flisnin me zemër, por asgjë që deshën nuk iu kthye për të mirë të tyre. Secili lavdëron të vetët, për Tetoshët, dua ta besosh, unë kisha prindër për t’u krenuar, megjithëse jeta më bëri të jepja përgjigje të hidhur për ata dy të dashur që vuanin shumë pse nuk mbanin kurrsesi shtatë fëmijët në oborrin me fik e ullinj në Kavajë, përveç me lutje e shpresë. Tani ata janë të vdekur dhe do të doja të ishin këtu, të kënaqeshin ata dhe unë dhe të më tregnin çfarë të bëj me lirinë, me veten time të lodhur.
Fytyra e zbardhur si copë e hollë letre e Tafit, provon të mos ndryshojë kur ai ende më vendosur e shtyp me dhëmbë tronditjen e pakëndshme sjellur si fragmente të ftohta ajri.
I ndërtova, ja i sheh këto dy motele, jo për të jetuar se jetoja mirë me paratë e dërgimit të njerëzve matanë: shqiptarë, kurdë, iranianë, në Itali, por për të zënë këtë hapësirë, që ishte e shtetit dhe donin ta merrnin njerëzit që kanë ngrënë jetën e të tjerëve, edhe timen, në emër të vuajtjes së të pafajshmëve. Desha të hakmerrem për vuajtjet në burgje dhe punën përditë të vdekshme në tharjen e kënetave, nga të cilat nuk pushonte kurrë të dilte vrullshëm ujë dhe vetëm ujë i trashë, ja si gjaku i zënë tashti në damarët e gjymtyrëve të mia.
…
Tafi vështron pikëlluar nga motelet, vendi ku rri është anash, mu pamje buzë plazhit të Malit të Robit. Joni dhe Ejona janë midis pishave të mbjella nga nxënësit e Shkollës Teknike Amerikane Hari Fullc që para Luftës së Dytë Botërore, me bukurinë më të rrallë në vijën e mesme të bregdetit shqiptar. Nga kati i dytë i Jonit pishat duken si valëza të renditura.
Kënaqu thotë, Tafi, me valët e kaltra të këtij deti që na kujton fundin me shkumë e gjethe të thara.
Vera e fundit
Njeriu është dhe nuk është një qenie e vërtetë. Asnjëherë s’ka të drejtë të abuzojë me të tjerët, më kupton. Po, por në sytë e të gjithëve duket dhimbja e keqkuptimi kur i hyjnë aventurës më të rrezikshme dhe më të mirë të kapërcejnë detin pa u vërejtur nga askush. Të kalosh detin si mister, padënueshëm. Edhe vet pastaj shndërrohesh në mister dhe enigmë të pazbërthyeshme.
Po të dilja një herë nga ky fund tuneli, do të ecja në rrugë tjetër.
Unë kam dhimbje, më thoshte dhe t’i nuk e di shfryrjen e saj. Shkon të flesh dhe atëherë përpara gjumit e ndjen gjithë tmerrin në shpirtin tëndë. Je i lodhur, por ende më i lodhur zgjohesh. Secilën ditë zbret më i pamundur.
Mendoj të ikë, ndoshta në Kanada a në Paris. Nëse pyet përse, kuptohet, psenë nuk di të ta them.
Pa verë
Tafi për zbrazëtinë: Babai ishte anëtar i Bandës Muzikore të Oborrit Mbretëror. Në varfërinë e madhe, në mbrëmje, te fiku, merrte ca kokërr ulliri e rakinë dhe ia thoshte këngës me mandolinë. Mua sot nuk më këndohet, jo pse nuk kam zë, por nuk kam shpirt. Shpirtin e kam bosh, më të trazuar edhe se deti me gjashtë ballë. Kam plot para që nuk më duhen tjetër përveç të kujtoj mënyrën tragjike të kapjes së tyre. Rrugë të pastër për fitim të madh nuk ka. Babai nuk kish para, por shpirtin kish sa deti, thoshte, Tafi.
…
Tafi, po kush e di ku gjendet Tafi, vazhdon të mërmërisë vetëmevete rojtari i parkingut. / KultPlus.com
Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ka pranuar nga kryeministri i Kroacisë, Andrej Plenković, përgjigje në letrën që Kurti i pati dërguar atij dhe kryeministrave e presidentëve të 56 vendeve të botës.
Në një njoftim të zyrës së kryeministrit thuhet se në këtë letër Kurti kishte shprehur pikëpamjet e Kosovës mbi trashëgiminë kulturore dhe rëndësinë e mbrojtjes së saj.
Në përgjigjen e kryeministri kroat thuhet se pajtohet plotësisht që historia kulturore e çdo vendi dhe personifikimet fizike të trashëgimisë së saj kulturore duhet të trajtohen gjithmonë me respektin e duhur dhe të mbrohen në të mirë të shoqërive tona në tërësi.
“Ne i vlerësojmë shumë përpjekjet tuaja për të respektuar dhe mbrojtur monumentet e rëndësishme në Kosovë, të cilat janë një pjesë e kësaj sixhadeje të pasur të trashëgimisë kulturore. Të ngrohë zemrën të dish se je i përkushtuar në këto përpjekje. Konservimi dhe pasqyrimi vibrant i trashëgimisë kulturore heterogjene të vendit tuaj padyshim që do të sigurojë një pjesë të çmuar të trashëgimisë kulturore globale”, ka shkruar Plenković.
Më tutje në njoftimin e zyrës së kryeministrit thuhet se kryeministri kroat ka shkruar se Kroacia mbetet e vendosur t’i japë pjesën e saj të duhur kësaj kauze madhështore, e cila mbetet po aq thelbësore për pajtimin, sa është edhe për paqen dhe stabilitetin e rajonit.
letrën e datës 20 maj 2021, Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, ua ka konfirmuar liderëve të 56 vendeve të botës (ndër to edhe Serbia) vendosmërinë e Qeverisë së Kosovës për të mbrojtur trashëgiminë e tërësishme kulturore, e në veçanti atë të komuniteteve pakicë, siç janë kishat ortodokse dhe manastiret.
Kryeministri u ka bërë thirrje atyre që të përkrahin Kosovën në rrugën e saj të zhvillimit, siç ka thënë ai, duke e parë trashëgiminë tonë të pasur kulturore si ndër argumentet më të forta të vlerës së shtuar, që vendi ynë ia sjellë komunitetit botëror të kombeve, njerëzve e kulturave” thuhet më tutje në këtë njoftim. / KultPlus.com
Qendra Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarëve të Torturës, partnere implementuese e UNHCR-së, për nder të Ditës Ndërkombëtare të Refugjatëve publikoi librin “Meet My Soul” me fotografi të syve dhe mesazhe nga azil kërkuesit dhe refugjatët në Kosovë.
Libri u promovua në ambientet e KultPlus Caffe Gallery, ku pjesë e panelit dhe diskutimit ishin drejtoresha ekzekutive e KRCT-së, Feride Rushiti, shefi i misionit të UNHCR-së Erol Arduç si dhe autorja Malisa Zymberi ku u diskutua për qëllimin dhe procesin e librit. Një libër ky që erdhi pas një pune të madhe ekipore, duke tentuar kështu të ndërgjegjësojë dhe të ngritë vetëdijen kolektive na raport me sfidat dhe vështirësitë e refugjatëve, shkruan KultPlus.
”Sot jemi mbledhur pikërisht në Ditën Ndërkombëtare të Refugjatëve, ditë kjo e cila anë e mbanë botës shënohet si një ditë që shpalos nevojat dhe sfidat me të cilat ballafaqohen personat të cilët e braktisitn vendin e tyre për shkak të rrethanave të luftës, apo të arsyeve të tjera. Për ne kosovarët Dita Botërore e Refugjatëve ka një domethënie të veçantë, na kthen në kujtesën kolektive të 20-të viteve më parë ku mijëra kosovarë u dëbuan nga vatrat e tyre. Kjo ditë ma kujton klithmën dhe vuajtjen e mijëra grave e vajzave të cilat e kishin lënë vatrën ë tyre nga dhuna dhe persekutimi i asaj periudhe kohore”, theksoi për të pranishmit drejtoresha ekzekutive e KRCT-së, Feride Rushiti.
Rushiti ndër të tjera theksoi se shpeshë herë refugjatët janë edhe të padëshirueshëm, dhe ishte pikërisht kjo një ndër arsyet që bëri një ekip profesional i përbërë nga psikologë, punonjës social etj, të mblidhen e ta shtrijnë aktivitetin e tyre me këta njerëz që ndajnë histori të dhimbjes e të vuajtjes.
”Shumë herë jemi dëshmitar që në zhargonin mediatik flitet për statistika, edhe krejt ky zhargon harron që mbrapa këtyre numrave ka vuajtje e dhimbje, ka shpirtra të lënduar dhe harrojmë të trajtojmë si qenie njerëzore personat që lënë vatrat e tyre nga persekutimi apo luftrat e ndryshme me të cilat ballafaqohen vendet e tyre”, u shpreh tutje Rushiti.
”Meet My Soul” shpërfaqë një mozaik të dhimbjes, traumës e vuajtjes, dëshirave dhe ëndrrave që këta njerëz kanë. Njerëz këta që sikur të mos ekzistonte lufta, do të jetonin një jetë normale.
”A është shumë të kërkosh një jetë normale?”
”Askush nuk e fillon udhëtimin për t’u përballur me vdekjen, vdekja bëhet pjesë e udhëtimit vetvetiu”
”Pavarësisht se sa i sigurt është vendi në të cilin jetojmë ose sa kohë ka kaluar, dhimbja dhe vuajtja nga e kaluara gjithmonë do të shqetësojnë shpirtin” – Janë këto vetëm disa nga thëniet e shfaqura në këtë libër, që duken sikur rrjedhin nga sytë e secilit person që është bërë pjesë e këtij libri
Për të folur edhe më shumë rreth këtij projekti, i pranishëm ishte edhe shefi i misionit të UNHCR-së Erol Arduç, i cili deklaroi se ndjehet tejet i prekur nga prezenca e të gjithë atyre që kishin ndarë kohën për të qenë pjesë e këtij promovimi. Ai tregoi se ky rrugëtim nuk ka qenë aspak i lehtë, madje, ndër momentet më të vështira, siç tregon ai, ka qenë momenti i ”Heshtjes Absolute”, kur personi që rrëfehej për largimin nga vendi i tij, Arduçi vetë e madje edhe përkthyesja heshtin në momente të caktuara, pasi nga emocionet e mëdha nuk dilnin as fjalët.
”Këto histori janë të pabesueshme ka momente kur shokohesh. ”Meet my soul” hyn shumë thellë në atë shpirt të lënduar, e shpeshë herë të shkatërruar. Si avokat që jam, e di se shumica e gjërave zgjidhen, mirëpo të zgjidhësh një problem nuk do të thotë gjithmonë edhe ta shërosh dhimbjen e tjetrit. Prandaj them se njerëzit si Malisa Zymberi dhe Feride Rushiti janë shumë të nevojshëm dhe të rëndësishëm në botën tonë. Pasi nuk ka rëndësi se kush jemi apo çfarë jemi, në fund të ditës të gjithë kemi frikat tonë”, shprehet Arduç.
E fundit, por jo për nga rëndësia, fjalën e mori edhe autorja e kësaj libre, Malisa Zymberi. Me emocione që vijnë vetëm pas një punë të realizuar nga vullneti dhe dëshira e madhe, Zymberi theksoi se rrugëtimi përmes të cilit kaloi ”Meet My Soul”, e bëri atë që të kuptojë se ka momente të vogla që kur e sheh lumturinë tek këta njerëz, të bën të kuptosh se është pikërisht kjo puna të cilën dëshiron ta bësh.
Zymberi poashtu tregoi se ndër faktorët më shqetësues, është gjuha e urrejtjes që të tjerët kanë ndaj refujgatëve. ”Po shohim shumë gjuhë të urrejtjes ndaj refugjatëve, dhe prekem shumë kur i shoh komentet negative ndaj atyre. Më bën të pyes veten se nga vjen gjithë jo urrejtje”, thekson Zymberi.
Ajo poashtu, shpalosi para të pranishmëve, se gjatë realizimit të këtij libri, ka qenë shumë e rëndësishme të tregohen të kujdesshëm tek ajo se çfarë do të përçojnë tek shoqëria.
”Kemi tentuar që të përçojmë si mesazh përjetimet e ndryshme të këtyre personave, p.sh disa prej storjeve tregojnë që të qenurit refugjatë vjen me sfida të vazhdueshme sëbashku me rrugëtimin e tyre. Kemi fëmijë që kanë lindur në Kosovë, që për mua dhe të gjithë ekipin ka qenë një ndjenjë e veçantë, të shohësh një nënë refugjatë duke dhënë jetë në vendin tënd është e mahnitshme. Mirëpo, kur e shohim fuqinë që këta njerëz kanë, shpesh motivohemi edhe ne”, shprehet tutje Zymberi.
Qendra Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarëve të Torturës (QKRMT) është një organizatë joqeveritare e cila ka për fokus zhdukjen e dhunës dhe torturës, prandaj misioni i QKRMT-së është të mbrojë, avancojë dhe promovojë të drejtat e njeriut dhe liritë themelore për të mbijetuarit e torturës dhe formave të tjera të dhunës.
Kjo e cila do të arrihet përmes rehabilitimit dhe trajtimit ndërdisiplinor, fuqizimit socio-ekonomik, avokimit për reformat ligjore dhe institucionale, duke përfshirë hartimin e ligjeve dhe politikave, ndihmën ligjore për aksesin në drejtësi, rritjen e ndërgjegjësimit dhe forcimin e kapaciteteve të audiencave të synuara dhe aktorëve kryesorë, dokumentacionit dhe hulumtimi. / KultPlus.com
Rrjeti i Grave të Kosovës (RrGK), për të disatën herë përsërit thirrjen për ndërprerjen e gjuhës seksiste e mizogjeniste ndaj grave në politikë dhe vendimmarrje.
Sot, zëvendësdrejtori gjeneral i Radio Televizionit të Kosovës, Mentor Shala, i është drejtuar me këtë gjuhë deputetes Doarsa Kica-Xhelili, e cila njëherit është edhe Kryetare e Komisionit Parlamentar për Media.
Pa u lëshuar në polemikën ndërmjet Kica-Xhelilit e Shalës, gjuha e Shalës duhet dënuar, dhe si e tillë nuk përket askund, e aq më pak në televizionin publik- pagat e së cilit paguhen nga taksat e qytetarëve.
Gjuha e Shalës është seksiste e diskriminuese ndaj grave, si dhe për më tepër mirëmban dhe riprodhon raportet veçse të pabarabarta shoqërore, ekonomike dhe kulturore ndërmjet grave dhe burrave.
Çdo fjali e Shalës në publikimin e tij të bërë në rrjetin social Facebook është seksiste e diskriminuese. Asnjë fjali e Shalës nuk është kritikë për punën e Kica-Xhelilit si deputete- post që ajo e mban nga votat e qytetarëve. Shala, thjesht nuk do të duhej të merrej fare me pamjen e deputetes Kica-Xhelili, apo të cilës do deputete tjetër.
Gratë vazhdojnë të jenë pjesë konstruktive e proceseve politike në Kosovë, andaj RrGK e dënon ashpër çdo tentativë për zhvleftësimin e rolit të tyre politik përmes akteve seksiste dhe mizogjeniste. Gjithashtu, kjo praktikë e sfidon rrënjësisht arritjen e një shoqërie të barabartë, gjithëpërfshirëse, si dhe dëmton dhe aspiratat progresive të Republikës së Kosovës. / KultPlus.com
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit (MKRS), së bashku me Instrumentin e BE-së (BE) që i kontribuon Stabilitetit dhe Paqes (IcSP), zyrën e BE-së në Kosovë dhe Programin e Kombeve të Bashkuara për Zhvillim (UNDP) në Kosovë, lansuan projektin: “Trashëgimia Kulturore si Drejtuese e Dialogut Ndërkomunitar dhe Kohezionit Social”, financuar nga BE-ja.
Ministri z. Hajrulla Çeku, Z. Tomáš Szunyog, Përfaqësuesi Special i BE-së, z. Asier Santillan Luzuriaga, Atashe – Zyrtar i Reagimit ndaj Krizave, EU IcSP, z. Niels Knudsen, Zëvendës Përfaqësuesi i Përhershëm i UNDP-së, ishin të pranishëm sot në Ministri dhe shënuan vazhdimin e bashkëpunimit për iniciativat e trashëgimisë kulturore në Kosovë që synojnë ndërtimin e besimit ndërmjet komuniteteve, promovimin e dialogut, mirëkuptimit dhe nxitjen e ndjenjës së pronësisë së përbashkët të trashëgimisë së pasur kulturore të Kosovës mes të gjitha komuniteteve.
Ministri Çeku theksoi rëndësinë e një programi të tillë dhe ndër të tjera tha “Trashëgimia jonë kulturore është universale, ajo i bashkon njerëzit, kontribuon në paqen e qëndrueshme dhe ringjalljen ekonomike. Qeveria jonë do të veprojë e vendosur në mbrojtjen e trashëgimisë si dhe do të kundërshtojë çdo përpjekje për të përdorur trashëgiminë si faktor përçarës midis komuniteteve. Ne u jemi mirënjohës partnerëve tanë, BE-së dhe UNDP-së për një program të hartuar me shumë mençuri që lidh trashëgiminë dhe kohezionin. Ne jemi veçanërisht të lumtur që programi respekton diversitetin kulturor të vendit tonë përmes restaurimit të xhamive, kishave ortodokse, kishave katolike, teqeve, kullave, shtëpive tradicionale, varrezave, muzeve dhe hapësirave publike”.
Përfaqësuesi Special i BE-së në Kosovë, z. Tomas Szunyog me këtë rast foli për rëndësinë që ka ky projekt, qëllimin social dhe bashkimin e forcave që trashëgimia kulturore të shërbej për ofrim mes komuniteteve. Gjithashtu shprehu edhe një herë përkrahjen e vazhdueshme që BE do të bëjë në këtë drejtim.
“Trashëgimia kulturore është një nga faktorët kryesorë në afrimin e njerëzve, prandaj implementimi i një projekti të tillë kërkon shumë punë në terren dhe punë me njerëzit e Kosovë tha z. Niels Knudsen, Zëvendës Përfaqësuesi i UNDP-së i cili gjithashtu theksoi “Ne shpresojmë që të jemi pjesë e këtij projekti emocionues por edhe të ndërlikuar, i cili përfundimisht do t’i sjellë dobi popullit të Kosovës”.
I ftuar special në këtë ngjarje ishte z. Asier Santillan Luzuriaga, Atashe – Zyrtar për Reagim ndaj Krizave, IcSP i BE-së, i cili shpjegoi rëndësinë e mbajtjes gjallë të trashëgimisë kulturore dhe diversitetit kulturor.
Projekti” Trashëgimia Kulturore si Drejtuese e Dialogut Ndërkomunitar dhe Kohezionit Social” është financuar nga Instrumenti i Komisionit Evropian, Kontribues për Stabilitetin dhe Paqen (IcSP) dhe do të zbatohet në komuna të zgjedhura në të gjithë Kosovën. Kontributi i BE-së është 2 milion Euro. / KultPlus.com
Sindikata e Pavarur e RTK-së (SPRTK) ka reaguar ashpër lidhur me fjalorin e përdorur nga zëvendësdrejtori gjeneral i RTK-së, Mentor Shala ndaj deputetes, njëherit kryetares së Komisionit Parlamentar për Media, Doarsa Kica.
Kica-Xhelili në një intervistë gjatë mbrëmjes së djeshme e kishte përmendur atë, si zyrtar të RTK-së, ndërsa Shala përmes një postimi në rrjetin social “Facebook”, ka thënë se po i duket se Doarsa e ka mendjen vetëm tek ai dhe e ka ftuar për një takim
Lidhur me këtë, Sindikata e RTK-së thotë se gjuha e përdorur nga Shala është e turpshme dhe e pamoralshme
“Gjuha e përdorur nga zv. drejtori Shala është e turpshme dhe e pamoralshme, dhe si e tillë ka shkaktuar indinjatë të thellë edhe në mesin e të punësuarve të RTK-së. Sindikata distancohet nga ky fjalor i gërditshëm dhe primitiv, duke kërkuar që ky person të shkarkohet menjeherë nga të gjitha përgjegjësitë në RTK.
Nuk është hera e parë që ky person, në cilësinë e drejtorit si dhe të zv. drejtorit gjeneral të RTK-së, përdor fjalor fyes e denigrues ndaj përfaqësuesve të institucioneve dhe qytetarëve të vendit tonë”, thuhet në reagimin e tyre.
Bashkangjitur gjeni edhe statusin e Shalës. /gazetaexpress/ KultPlus.com
Aktorët Macaulay Culkin dhe Michael B. Jordan, pritet të jenë në mesin e shumë artistëve që do të nderohen me yje në sheshin e njohur Hollywood Walk of Fame. Dyshja e aktorëve së bashku me Avril Lavigne dhe DJ Khaled janë katërshja në mesin e shumë njerëzve të filmit, televizionit, muzikës, teatrit dhe sportit, që pritet të nderohen me yje në sheshin e famshëm të Hollywoodit.
Aktorët Salma Hayek, Jason Momoa, Tessa Thompson, Ray Liotta, Ewan McGregor, Regina King, Willem Dafoe, James Hong, Helen Hunt, Adam McKay dhe Carrie Fisher, do të jenë yjet e filmit që do të nderohen për vitin 2022.
Ndërkaq, nga bota e televizionit, me yje do të jenë Tracee Ellis Ross, Ricky Gervais, Bob Odenkirk, Norman Reedus, Kenan Thompson, Byron Allen, Greg Berlanti, Peter Krause, Holly Robinson Peete, Jean Smart dhe Ming-Na Wen, përcjell KultPlus.
Bota e muzikës për vitin 2022 me yje do të bëjë Nipsey Husslen, The Black Eyed Peas, George Clinton, Jr., Ashanti Douglas, Los Huracanes del Norte dhe Martha Reeves.
Yje do të kenë edhe performuesit si Patti LuPone, Marilyn McCoo & Billy Davis Jr. dhe Angelica Vale.
Ylli i radios, Richard Blade, gjithashtu do të nderohet me yll. Përkrah tij do të nderohet edhe Michael Stahan, komentues i ligës së ragbit në SHBA.
Sipas “Walk of Fame”, 38 të nderuarit janë përzgjedhur nga një listë prej qindra kandidatëve.
Zyrtarët kanë thënë se datat për ceremonitë e shpalosjes së yjeve ende nuk janë bërë të ditura. Në këtë njoftim thuhet se për organizimin e ceremonive ekziston një afat prej dy vjetësh. / KultPlus.com
Artisti shqiptar Skender Beck, i cili jeton në Los Anxhelos të Kalifornisë, është bërë pjesë e platformave muzikore “Spotify” dhe “Apple Music”.
Në një intervistë për emisionin “Vizioni i pasdites”, ai tregon rreth krijimit të emrit të tij, fillimeve të karrierës muzikore dhe kompozimeve të reja.
“Nëna më ka vënë emrin Skënderbeg Myftari, po kur shkoj në komunë të regjistronte emrin më thanë se është titull nderi dhe duhej ta hiqte emrin beg prej emrit tim. Pastaj kur u bëra shtetas amerikan në 2010 pata mundësinë të zgjedh çfarë emri dua dhe Skënderbeu më pëlqen jashtëzakonisht shumë dhe vendosa ta bëj atë emër, Skënder Beck”, rrëfeu ai.
Këngëtari tha se i pëlqen muzika me instrumente të vërteta. “Më pëlqen muzika me instrumente të vërteta, ndryshe tingëllon muzika me aparatura, domethënë në mënyrë automatike”, shprehet ai.
Duke folur për fillimet e tij, artisti thotë se ka pasur dëshirë muzikën dhe pse ka studiuar aktrimin.
Në vitin 1997, Beck migroi në New York City për të vazhduar shkollimin në Institutin e Teatrit Lee Strasberg, dhe që prej asaj kohe ka qëndruar në Shtetet e Bashkuara. / Diaspora Shqiptare/ KultPlus.com
EBC Cosmetics është kompani lidere në industrinë e kozmetikës në vend e cila njihet për origjinalitetin e saj dhe për sjelljen e brendeve ekskluzive ndërkombëtare.
Ky biznes i suksesshëm, udhëhiqet nga pronarja e vetme, Luljete Belegu duke dëshmuar kështu që gratë në vendin tonë fuqishëm po tregojnë sukses në secilën fushë.
EBC Cosmetics operon në tregun tonë që nga viti 1993 si e vetmja kompani në Kosovë e autorizuar për shitjen në 8 pika: 1. Bregu i Diellit , Rr. Eqrem Çabej 2. Rr. Nëna Terezë 3. Rr. Garibaldi, përballë hotel Grand 4. ETC Fushë Kosovë 5. Royall Mall, Rruga B 6. Galeria Mall, Prizren 7. Albi Mall, Veterrnik kati 0 8. Albi Mall, Veterrnik kati 1
Në muajin Mars të vitit te kaluar, EBC ka lansuar për herë të parë platformën për të blerë online www.ebc.shop për t’i ofruar klientëve të tyre produktet e brendeve më të njohura ndërkombëtare të kozmetikës. Ajo është kompania e vetme e autorizuar për shitje të këtyre brendeve online në vendin tonë.
Pronarja Luljete Belegu e cila në vazhdimësi punon që tregut tonë ti shtohen linjat më të njohura botërore të kozmetikës, shprehet e lumtur për suksesin e vazhdueshëm që EBC e ka dhe për rritjen e këtij biznesi çdo ditë e më shumë.
Në Gusht të vitit të kaluar, EBC ka hapur dyqanin më të madh në rajon me lokacion në qendrën tregtare Albi Mall, Veterrnik.
Luljete Belegu, tutje ka njoftuar se përveç brendeve të njohura si Dior, Tom Ford, Yves Saint Laurent, Giorgio Armani, Lancome, Shiseido, Guerlan, EBC Cosmetics do të sjell për herë të parë edhe brendet si La Mer, Valentino dhe shumë të tjera.
Përveç zhvillimit te biznesit, pronarja Luljeea Belegu gjatë këtyre viteve ka treguar edhe pjesën e saj humane, ku ka punësuar mbi 45 vajza/gra dhe është angazhuar personalisht që t’i dërgoj në trajnime të ndryshme për t’i avancuar sa më shumë.
Sipas pronares Luljeta Belegu, suksesi në biznes vjen vetëm si rezultat i punës së madhe, përkushtimit dhe dashurisë për të sjell më të mirën për klientët.
Krejt për fund, Luljeta Belegu premton që EBC Cosmetics është duke punuar vazhdimisht për të ju ofruar klientëve produktet më të mira dhe mundësinë që këto produkte të vijnë afër tyre sa më lehtë e shpejtë. / KultPlus.com
Numri i njerëzve që janë larguar nga shtëpitë e tyre për shkak të konfliktit, persekutimit dhe abuzimeve të drejtave të njeriut është dyfishuar në dekadën e fundit duke arritur në 82.4 milion.
Lajmin e bëri të ditur Komisioneri i Lartë i Kombeve të Bashkuara për Refugjatët, Filippo Grandi. Pothuajse 70% e tyre janë nga vetëm pesë vende Siria, Venezuela, Afganistani, Sudani i Jugut dhe Mianmar sipas raportit vjetor mbi zhvendosjen.
Ekspertët janë shprehur se ky fenomen do të vijojë edhe për vitet e ardhshme duke u intesifikuar vazhdimisht.
Rreth 42% e të larguarve ishin fëmijë.
Filippo Grandi është shprehur se rritja e numrit të personave që janë zhvendosur nga vendet e tyre vjen kryesisht nga vendet e Afrikës Perëndimore ku rrëmbimet, varfëria ekstreme dhe vrasjet kryesisht nga grupe militantësh po i detyrojnë ata që të ikin.
Raporti i UNHCR zbuloi se në vitin 2020 vetëm 34,400 refugjatë u zhvendosën. Këta të fundit kanë nisur një jetë të re në Shtetet e Bashkuara, Kanada dhe Evropë. / KultPlus.com
Sopranoja shqiptare me famë botërore Ermonela Jaho është pjesë e 10-vjetorit të spektaklit Musiques ne Fete në Francë. Premiera është këtë të premte dhe do të transmetohet në kanalin televiziv francez, France 3.
Me lehtësimin e disa masave, arti i është rikthyer veprimtarisë së tij dhe së fundmi sopranoja Jaho ka qenë në Spanjë e Gjermani me shfaqjet e saj.
“Musique en Fete” ofron një mbrëmje muzikore të drejt për drejtë me artistë ndërkombëtarë.
Edicioni i 10-të prezantohet nga Cyril Feraud dhe Judith Chaine duke mbledhur së bashku trupën e artistëve që interpretojnë ariet më të mëdha të operës, operetës, muzikalit dhe muzikës tradicionale dhe franceze dirigjuar nga Luciano Acocella dhe Didier Benetti.
Koncerti përfshin repertorë të Verdit, Donizetti apo Bellini që do të transmetohen në zemër të teatrit të famshëm antik D’Orange. / Diaspora Shqiptare / KultPlus.com
Libri ”Pikturë me fjalë” nga Lumnije Berisha, i cili vjen në zhanrin publicistik dhe përmban gjithsej 19 intervista me personalitete të ndryshme, ku në qendër ka komunitetin e personave me aftësi të kufizuara, u përurua mbrëmë në ambientet e KultPlus Caffe Gallery.
”Pikturë me fjalë”, që shpalos tentimin e Lumnijes për ta bërë botën një vend më të mirë për komunitetin me aftësi të kufizuara, erdhi mbrëmë në formën e një libri që brenda vetes përmban histori e personazhe të ndryshme që tregojnë sfidat e ndryshme me të cilat ky komunitet përballet, shkruan KultPlus.
Redaktorja e këtij libri, Vera Pelaj, në fjalën e saj për librin, theksoi se ky përuruim është një ditë feste, pasi siç thekson tutje ajo, Lumnije Berisha i ka mbledhur të gjithë për të shpalosur punën e saj disa vjeçare.
”Ky libër tregon shpirtin dhe mendjen e Lumnijes që punon për ta bërë botën një vend më të mirë e më të lehtë vetëm për personat me aftësi të kufizuara duke u mundur që përmes emisionit që transmetohet në dy programet e Radio Televizionit të Kosovës dhe përmes personave të fushave të ndryshme të bëjë pyetje e të gjej zgjidhje se cila është rruga më e lehtë për t’u zgjidhur problemet e një kategorie të caktuar përmes personave kompetent të fushave të ndryshme që nga prindërit e fëmijëve me nevoja të veçanta, mësuesit, trajnuesit, deputetët, eskpertët, ambasadorët e avokatët”, u shpreh Pelaj për të pranishmit.
Pelaj, ndër të tjera theksoi se në librin ”Pikturë me fjalë” përveç anës profesionale, dominon edhe ana humanitare, pasi Lumnije Berisha përmes intervistave të realizuara nxjerr në pah me kujdes çdo probem që i përcjell personat me aftësi të kufizuara duke mos harruar që t’i vë vë në pah edhe anët artistike të tyre.
”Në librin “Pikturë me Fjalë”, i cili është mjaft unik, si për nga përmbajtja, po ashtu edhe nga temat e trajtuara, që në fokus kanë personat me aftësi të kufizuara, autorja, me fjalë, pikturon mjeshtërisht një mozaik shumë-ngjyrësh, nëpërmjet të cilit lexuesit i prezanton: pozitën e personave me aftësi të kufizuara në shoqërinë kosovare; sfidat dhe paragjykimet me të cilat ballafaqohen kjo kategori e shoqërisë; kornizën ligjore e cila ofron barazi për të gjithë, por që fatkeqësisht nuk zbatohet mjaftueshëm, si dhe nevojat për ndryshim, nisur nga vetëdijesimi për mirë-trajtim dhe integrim të personave me nevoja të veçanta, e deri tek ofrimi i kushteve më të mira për jetesë, shkollim e punësim. Në përpjekjet e saja “për një botë më të mirë”, në librin që po promovohet, duke promovuar njerëzoren e barazinë, autorja trajton fenomenin e diskriminimit, tolerancën, humanizmin e bamirësinë. Për këto dy të fundit, autorja flet në intervistën me ambasadorin e Shqipërisë në Kosovë, të nderuarin, z. Qemal Minxhozi, dhe znj. Afërdita Tahiri, alpinisten që pushtimin e “Kilomanxharos” ia kishte dedikuar fëmijëve të verbër”, theksoi Pajtim Quni, recenzenti i veprës ”Pikturë në fjalë”.
I pranishëm ishte edhe Hajdar Fejzullahi nga Lena Graphic, i cili ishte përkujdesur për botimin e librit të Berishës. Ai theksoi për të pranishmit, se fakti që kishte në botim këtë libër, e bënte të ndihej me fat.
”Në hyrje të librit më la shumë përshtypje që Lumnija thotë se ne nga pamja ndoshta nuk dukemi sikur ju të tjerët, por nga brendia e shpirtit jemi po të njejtit. Dua ta përgëzoj autoren për librin dhe intervistat të cilat i kam lexuar, më la përshtypje falenderimi tek nëna e saj, një falenderim shumë prekës e me një sinqeritet që tregon se autorja i përkulet familjes dhe e përgëzon për atë që ka bërë për të”, theksoi tutje Fejzullahi për të pranishmit.
Ministrja e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit, Arbërie Nagavci e cila është ndër personazhet e përfshira në këtë libër, theksoi para të pranishmëve që me autoren e ”Pikturë në fjalë” janë njohur kohë më parë.
”Jemi njohur kohë më parë, kur më ka kontaktuar për intervistat sa kam qenë Drejtoreshë e Arsimit në Komunën e Prishtinës, pastaj edhe si deputete dhe arsyeja pse asnjëherë nuk i kam refuzuar kërkesat e saj për të biseduar ka qenë se përtej obligimit tonë që të bëjmë gjithë atë që e kemi në përgjegjësi, tani si Ministre e Arsimit edhe në punën time si mësimdhënëse e tutje, për të dhënë maksimumin që të ofrojmë mundësi të barabarta për secilin fëmijë të Kosovës.
Nagavci poashtu theksoi se janë raste sikurse Lumnija edhe të tjerë sikurse Lumnija që asaj ia bëjnë të ditur për çdo ditë për forcën dhe sukseset e njëpasnjëshme për guxmin dhe për betejat që i përballojnë me sukses Lumnija dhe të tjerë si ajo.
E fundit që mori fjalën, ishte edhe vetë autorja e këtij librit, e cila mes lotësh e duke emocionuar të pranishmit, falenderoi të gjithë që kishin ndihmuar në librin e saj dhe të gjithë ata që edhe në këto rrethana pandemia, kishin gjetur kohën që të ishin prezent në përurimin e librit të saj.
”Përtej fjalëve që u thanë deri tash, unë nuk do të kisha çfarë të shtoj më tepër përveçse t’i falenderoj jashtë mase të gjithë. Redaktorja ime Vera Pelak më ka bërë presion pozitiv, duke më shtyrë tutje që të punoj më tepër dhe që për këtë vit ta finalizoj librin, pasi unë kam dashtë që ta përuroj vitin e kaluar por meqë ndodhi si ndodhi me pandeminë që e trazoi tërë botën, nuk doja që numri 20 të figurojë në librin tim, prandaj i kam lënë 19 intervista edhe kam larguar edhe një që asesi numri 20 të mos figuroj aty brenda”, theksoi Berisha.
E me lotët që nuk mund t’i ndalte, Berisha falenderoi edhe nënë e saj. Për të cilën theksoi se është ndër personat që ka bërë e vazhdon të bëjë shumë për të. Autorja, poashtu i bëri thirrje shtetit që të punoj më tepër për personat me aftësi të kufizuara.
Lumnije Berisha u lind në Dardanë. Studimet për Gazetari i mbaroi në Fakultetin e Filologjisë të Universitetit të Prishtinës “Hasan Prishtina”, kurse studimet Master në drejtimin “Komunikim Masiv dhe Gazetari”, i përfundoi në Kolegjin AAB, ku mori titullin MA me temën “Qasja e institucioneve dhe e mediave ndaj personave me aftësi të kufizuara në Kosovë”, e cila më pas u bë libri i saj i parë.
Që nga viti 2013 është autore e emisionit me tematikë sociale “Për një botë më të mirë”, në Radio Kosovë. Gjithashtu, një periudhë kohore e ka drejtuar edhe emisionin “Kaleidoskop”, po në Radio Kosovë, në të cilin ka trajtuar tema të ndryshme me personalitete të shquara shqiptare.
Ndërkaq, “Pikturë me fjalë”, është libri i saj i dytë. / KultPlus.com
Artistja shqiptare me renome botërore, Ava Max, po vazhdon të shijojë suksese të shumta në sferën e muzikës.
Këngët e saj numërojnë miliona dëgjime në mbarë platformat muzikore, duke e bërë kështu ndër këngëtaret femra më të dëgjuara globalisht.
Hiti i saj “Sweet but Psycho” me të cilin debutoi në tregun ndërkombëtar dhe i dha asaj suksesin e madh, ka tejkaluar tashmë shifrën e një miliard dëgjimeve në atë që njihet si platforma më e madhe e muzikës në botë, Spotify.
E për ta përgëzuar për këtë sukses, Spotify i ka dedikuar një billboard’ artistes shqiptare në sheshin ‘Time Square’ të New Yorkut.
Ata kanë shfaqur portretin e Ava Max me përshkrimin “klubi i miliarderëve”, referuar kështu faktit se ajo tashmë është një nga artistet me miliarda dëgjime në këtë platformë.
Me të parë këtë, këngëtarja me prejardhje nga Shqipëria publikoi në rrjetin social Instagram një fotografi të “billboard”-it, ndërsa falënderoi Spotify-në për këtë nder që i bën.
“Faleminderit te secili që ka dëgjuar ‘Sweet but Psycho’ mbi një miliard herë! Gjithashtu Spotify, klubi i miliarderëve”, ka shkruar Ava Max në Instagram. / Diaspora shqiptare / KultPlus.com
Mbrëmjen e djeshme në ambientet e veçanta të “Resë” përpara Galerisë së Arteve në kryeqytet, ka vazhduar Festivali i Reve që në edicionin e tij të pestë ka përzgjedhur një numër të konsiderueshëm artistësh të të gjitha gjinive të artit të cilët performojnë çdo natë për publikun kryeqytetas duke dhuruar mbrëmje ndryshe dhe argëtim.
Këto performanca mund të ndiqen falas ndërsa publiku të vetmin detyrim ka ruajtjen e distancës dhe zbatimin e rregullave të protokollit kundër Covid-19.
Mbrëmjen e djeshme ka performuar artisti Plator Gashi. Titulli i kësaj performance që ka filluar në orën 20:00 ishte titulluar “Ana e Poshtme e Gjetheve” e shkëputur nga një poezi e shkruar nga babai i Platorit, Osman Gashi i cili ishte i pari qe e njohu me “Shingjergjat po sillen” dhe këngët e tjera rapsodike që më vonë kanë përcaktuar stilin e tij muzikor.
Rryma muzikore e tij dhe tingujt burojnë prej folklorit tradicional deri te nënzhanret e ndryshme të xhazit. Në veçanti ai eksploron këngën shqipe, të cilën e shkrin me ritmet e vibracionet e rrymës muzikore “bossa novas braziliane”, si dhe me gjini të tjera të afërta muzikore me të.
Ai njihet për ripërpunimet e këngëve sikurse janë “Kryet e mirë për shami”, “Shingjergjat po sillen”, “Fërfëlloi fëllanza n’ujë” e të tjera. Së fundmi ka publikuar edhe këngën “Msheftas”. Krahas muzikës merret me shkrim, përkthim dhe letërsi. / atsh / KultPlus.com
“Journal des débats politiques et littéraires” ka botuar, të dielën e 26 qershorit 1904,në faqen n°2, një shkrim në lidhje me vdekjen e Sami bej Frashërit, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Turqi
“Letërsia turke sapo ka pësuar një humbje shumë të madhe në personin e Shemsedin Sami Beut, publicistit dhe leksikografit të shquar, i cili vdiq këto ditë në Kostandinopojë, në moshën pesëdhjetë e katër vjeçare.
Me origjinë shqiptare, Sami Beu kishte marrë një arsim shumë të mirë, të cilin e kishte plotësuar me studime të forta personale. Përveç gjuhës amtare dhe turqishtes, ai e dinte mirë arabishten, persishten, greqishten e lashtë dhe modernen, si dhe më vonë frëngjishten dhe italishten.
Fillimet e tij në karrierën e letërsisë nisën rreth tridhjetë vite më parë. Ai ka botuar një numër të madh veprash dhe bashkëpunoi në disa gazeta dhe revista periodike në Kostandinopojë. Shkrimet e tij të të gjitha zhanreve, të një stili të qartë dhe të fuqishëm, tregojnë një mëndje të zgjuar, delikate dhe cilësore shumë e rrallë në Orient (Lindje) me vullnetin për të edukuar lexuesit.
Ndër veprat e tij të shumta, mund të përmendim veçanërisht fjalorin e tij frëngjisht-turqisht dhe turqisht-frëngjisht, një model në zhanrin e tij; “Kam’usul – Aalam”, enciklopedinë historike dhe gjeografike në gjashtë vëllime të mëdha; dhe, veçanërisht “Kam’usul – Turki”, fjalorin më të plotë turk deri tani në këtë gjuhë.
Me një natyrë të thjeshtë dhe jo shumë komunikues, Sami Beu jetonte i tërhequr në vilën e tij në Erenkeuy, në bregdetin aziatik të detit Marmara, afër Kostandinopojës, midis librave dhe fëmijëve të tij, të cilët i donte gjithashtu.”—A. LEVAL/ KultPlus.com
Kompozitori legjendar jetoi 88 vjet (1882-1971), duke qenë kësisoj dëshmitar i disa prej ngjarjeve më dramatike të shekullit të 20-të, ngjarje që gjetën shprehje të gjallë në kompozimet e tij. Karriera e tij muzikore filloi si rebelim dhe u zgjodh nga “Disney” për të krijuar botën. Bashkëpunoi me Pikason dhe Auden, influencoi nga kompozitorët Boulez te Tavener. Muzika e shekullit XX është e paimagjinueshme pa Stravinskin, një nga kompozitorët që priu modernizmin në muzikë, në fillim të shekullit të 20-të, me ndikim të qëndrueshëm dhe të gjithanshëm.
Kompozitori, pianisti dhe dirigjenti rus i shekullit të 20-të (francez i natyralizuar dhe më pas amerikan), spikat për guximin në tërësinë e kompozimeve, guxon të kapërcejë barrierat e standardeve stilistike në ansamblin e kompozimeve. Një qytetar i vërtetë i botës, lindi në Rusi më 17 qershor, u strehua në Zvicër gjatë Luftës së Parë Botërore, më pas kaloi në Francë ku mori nënshtetësinë dhe ku miqësohet me një pjesë të mirë të inteligjencës avangardë, kryesisht miqësia e sinqertë me Pikason, apo marrëdhënia me Coco Chanel. Më vonë, u largua për në Shtetet e Bashkuara, ku gjithashtu mori nënshtetësinë.
Rritur në një familje muzikantësh, me babain këngëtar dhe nënën pianiste, që në fëmijëri Stravinski u prek nga mungesa e mjaftueshme e dashurisë së prindërve dhe këmbëngulja e tyre për të mos e bërë muzikën profesionin e tij. Për pasojë, ndoqi kurse juridike në universitetin e Shën Petërburgut në vitin 1901, së bashku me leksione harmonie dhe kontrapunkti. Kur i vdiq i ati, hoqi gradualisht dorë nga ligji për t’iu përkushtuar muzikës. Takimi me Rimsky-Korsakov ishte vendimtar, ai u bë mësuesi i muzikës, duke i mësuar kryesisht orkestrimet dhe format klasike.
Në thelb, fillimi i karrierës së Stravinskit lidhej me takimin me Diaghilev, ku kompozoi muzikën për “Ballets Russes” të këtij të fundit, që u pasua me një sukses të madh dhe Stravinski u bë i famshëm. /Konica.al/Mirëpo, kompozimet e tij, nisur nga aspekti provokues, pasi nuk respektojnë rregullat, shkaktuan edhe pakënaqësinë e disave, veçanërisht “Riti i Pranverës” shkaktoi skandal.
Karriera dhe puna e kompozitorit mund të klasifikohet në disa stade. Fillimisht i frymëzuar nga folklori rus, më pas iu kthye një stili më të zhveshur, para se të kthehej në forma më klasike. Shpeshherë, kompozitori e përshkruante Nikolai Rimsky-Korsakov, si babanë e tij të dytë. 29 maji 1913 konsiderohet të jetë pika fillestare e epokës moderne në art, pasi kjo qe edhe dita e shfaqjes së parë të “Riti i pranverës”, prodhuar nga kompania “Ballets Russes” e Diaghilev në Paris./Konica.al/Karriera muzikore e Stravinskit tradicionalisht ndahet në tri faza. Zakonisht dekadat e para referohen si periudha ruse, ndërsa kompozitori studioi folklorin rus dhe eksperimentoi me format e tij. Baletet e para u pasuan nga “Les noces”, “Renard”, opera “Mavra” etj.
Më pas, Stravinski i kushtoi disa dekada neoklasicizmit, duke e hapur këtë fazë të karrierës me “Pulcinella”, që u vu në skenë po nga kompania e Diaghilev. Kryeveprat e kësaj periudhe përfshijnë baletet “Apollo”, “Le baiser de la fée”,“Simfoni në tre lëvizje”, “Orfeu”, “Agon”, operat “Oedipus rex”, “The Rake Progress” dhe melodrama muzikore “Persephone”. Periudha e mëvonshme zakonisht quhet si serial ose dodekafonik dhe përfshin “Threni” dhe “A Sermon, a narrative and a prayer”, bazuar në tekste dhe motive biblike, dramën muzikore “The Flood” dhe pjesë orkestrale “Variations: Aldous Huxley in memoriam”.
Stravinski ishte një nga kompozitorët më pjellorë, krijimtaria e tij përfshin mbi 7,500 faqe me partitura muzikore. Ai mund të punonte për 18 orë në ditë dhe dita standarde e punës, edhe në moshë të shkuar, ishte 10 orë. Njëlloj si prindrit, Stravinski ishte karizmatik për ata që e rrethonin, një bashkëbisedues tepër simpatik. Ai ishte shok, sidomos me anëtarët e “Les Six” (“Të gjashtët”): Klod Debusi, Marsel Prusti, Pablo Pikaso, Koko Shanel dhe Çarli Çaplin.
Fundi i “marrëdhënies së dashurisë” midis artistëve avangardë rusë dhe regjimit sovjetik, në fund të viteve 1920 i dha fund edhe karrierës së kompozitorit në BRSS. Vetëm gjatë zbutjes së Hrushovit, në 1962, për të festuar 80-vjetorin e kompozitorit, Stravinski u ftua të jepte koncerte në Moskë dhe Leningrad. Madje, gojëdhënat thonë se udhëheqësi sovjetik e ftoi të qëndronte në Rusi, por Stravinski u kthye në Nju Jork, ku vdiq në 6 prill 1971. Në respektim të testamentit, ai u varros në Veneciee.
Milan Kundera, në lidhje me ndryshimet e kompozimeve, shprehet se Stravinski ishte një i internuar, i privuar nga vendlindja nga Revolucioni Bolshevik, zgjodhi të rrënjoset në muzikën e të gjithë muzikantëve, për të filluar me ta, “sipas mënyrës së tyre”, një dialog nepsqar, të cilin nuk e ndali deri në frymën e fundit. Mirëpo, Stravinski ishte edhe një eksperimentues, që kërkonte kuintesencën, aleancat origjinale të tingujve, ritualin, madje edhe të shenjtën. /Konica.al / KultPlus.com
Një film i mirë bën më shumë sesa të argëtojë ose të mbush të gjitha vendet në kinema, filmi ka fuqi për të ndryshuar zemrat dhe mendjet, madje nganjëherë edhe shoqërinë në përgjithësi.
Ka filma të shumtë të cilët kanë mbetur në histori si ndikues të mëdhenj të shoqërive, duke i ndryshuar ato për mirë.
Këto janë disa nga filmat që ishin jashtëzakonisht me ndikim, duke rritur ndërgjegjësimin dhe duke sjellë ndryshime në fushat e ndryshme, e duke përfshirë çdo llojë teme me relevancë.
A Girl in the River ( Një vajzë në lumë)
Në të gjithë botën, 5000 jetë grash merren çdo vit në atë që quhej si“vrasje nderi”.
Film fitues i Oskarit, i cili tregon historinë e Saba Qaisera, një grua e re që i mbijetoi një përpjekjejr të vrasjes nga duart e babait të saj. Krimi i saj i vetëm është që bie në dashuri me një person të gabuar.
Kryeministri i Pakistanit pasi që e pa filmin, vendosi të ndryshojë ligjin për “vrasje nderi”. Obaid Chinoy në fjalimin e saj të pranimit të Oskarit tha se “kjo është fuqia që ka filmi”, duke përmendur ndikimin që bëri filmi i saj.
Blackfish (Peshku i zi)
Filmi tërhoqi vëmendjen e njerëzve për rreziqet e mbajtjes së orkave në robëri, duke përfshirë këtu edhe kafshët, por gjithashtu edhe trajnerët e tyre.
Një vit pas publikimit të këtij dokumentari, numri i vizitorëve të parqeve me kafshë deti, u ulë. Në vitin 2015, SeaWorld, një biznes i madh ku mbaheshin kafshët, tha se po i jepte fund shfaqjeve, duke zëvendësuar këtë gjë me lirimin e orkave e balenave në habitatin e tyre natyror.
Vendimi i tyre ishte si rezultat i protestës publike të krijuar nga dokumentari Blackfish i vitit 2013.
Philadelphia (Filadelfia)
Mund të jetë e vështirë për këdo që nuk jetoi gjatë fillimit të epidemisë së Sides, në fillim të viteve 1980, për stigmën, frikën dhe keqkuptimet që rrethuan këtë sëmundje.
51% e amerikanëve mendonin se njerëzit që kishin HIV duhet të vendoseshin në karantinë, dhe 15% menduan se duhet të indentifikoheshin me tatuazhe.
Kur filmi Filadelfia u shfaq më 1993, ai ndihmoi në ndryshimin e këtyre perceptimeve. Ky film ishte i pari që trajtoi çështjen e kësaj sëmundjeje, si dhe homofobisë, madje ndihmoi në destigmatizimin e një teme që deri atëherë pak kush kishte dashur ta diskutonte.
Trevor
Ky film i shkurtër, fitues i Oskarit ndjek jetën e Trevor, një 13 vjeçar homoseksual i cili përpiqet të vetëvritet pasi u largua nga kolegët e tij, për shkak të orientimit seksual.
Pak para se të shfaqej filmi, regjisori Peggy Rajski tha se nuk ka vend në ShjBA për të rinjtë si Trevor. Me ndihmën e ekspertëve të shëndetit mendor, ky film krijoi një linjë telefonike 24 orëshe të krizës për të rinjtë homoseksualë, biseksualë, transgjinorë, për të folur dhe bërë pytje.
Pothuajse 20 vite më pas, projekti Trevor, ka ndihmuar qindra e mijëra të rinj të cilët kanë kaluar në këto faza, për t’i ofruar punë e për t’i siguruar jetesë.
Selma
Filmi Selma, i cili tregon historinë e fushatës së Martin Luther King për të siguruar të drejtat për barazi, u shfaq gati 50 vjet pas ngjarjeve që ky film përshkruan.
Ky film erdhi në një kohë të tensioneve të rinovuara racore në ShBA, dhe një lëvizje për të njohur që jeta e afro-amerikanëve ka rëndësi.
Ekipi dhe kasta e filmit ishin të etur për t’u rreshtuar me këtë lëvizje, dhe për të tërhequr vëmendje për faktin se edhe pse ishin bërë më herët gjëra sa i përket temës së njëjtë, akoma nuk ishte bërë mjaftueshëm.
“Ju shikoni filmin dhe e kuptoni se si ndihet dikush në vitin 1965, duke u tronditur për atë që mund të ndodh edhe ty”, tha Ava Duvernay, regjisorja e filmit duke përmendur vdekjen e një afro-amerikani të paarmatosur në duart e policisë. /cbc.al / KultPlus.com
Ka vdekur aktori i Teatrit Kombëtar të Kosovës, Enver Kaçaniku.
Lajmi u bë i ditur nga këngëtari Shkumbin Kryeziu përmes një postimi në rrjetin social Facebook.
“Pusho i qetë miku jonë i dashur z.Enver Kaçaniku aktor i Teatrit Kombëtar të Kosovës, njeri me vlera të larta,njeri fisnik që do të mbetesh gjithmonë i skalitur në mendjet dhe kujtimet tona. I lumi ti baca Enver për shpirtin e bardhë që ke pas”, shkroi Kryeziu.
Kaçaniku në mesin e shumë shfaqjeve teatrale në të cilat mori pjesë, është njohur për rolin e tij në “Migjeni” dhe “Kako Umreti”. / Gazeta Express / KultPlus.com
David Guetta, producent prapa hiteve si “Titanium”, “I Got A Feeling” dhe “Hey Mama”, i ka shitur katalogun e tij kompanisë Warner Music për një shumë prej nëntë shifrash.
Ylli francez bëri rreth 100 milion dollarë në marrëveshje, i cili gjithashtu mbulon regjistrimet e tij të ardhshme, i thanë burime BBC-së.
Guetta është një nga figurat më të mëdha në muzikën pop dhe vallëzim të shekullit 21.
52-vjeçari ka bashkëpunuar me këngëtarë të famshëm të tjerë, si Rihanna, Bruno Mars, Justin Bieber, Nicki Minaj, Sia, etj.
Ai e filloi karrierën si DJ në Paris dhe Ibiza, për t’u bërë në një nga më të famshmit në botë. / KultPlus.com
Sami bej Frashëri i njohur në kohën e tij si Shemsedin Sami Bej, ka qenë funksionar dhe intelektual i Perandorisë Osmane si dhe gazetar, dramaturg dhe ideologu themelor i Rilindjes Kombëtare, së bashku me dy vëllezërit e tij Abdylin dhe Naimin.
Ndryshe nga Naimi që iu përkushtua gjuhën amtare, Samiu bashkëpunoi për reformën e gjuhës osmane-turke, në hapësirën shprehëse të së cilës loboi për identitetin, problematikat dhe çështjen shqiptare. Është autor i njërit prej romaneve më të hershëm të gjuhës osmane, titulluar Ta’aşşûk-ı Tal’at ve Fitnât (shqip. Dashuria e Talatit me Fitneten) botuar më 1872.
Samiu lindi në fshatin Frashër të Vilajetit të Janinës (sot në rrethin e Përmetit), i biri i Halit beut (1797–1859) dhe Emine hanëmit (1814–1861). Nga i ati ishin pasardhës timarlinjsh muslimanë të përkatësisë bektashie, me prejardhje nga Berati që më vonë u njohën si Dulellarët, ndërsa familja e së ëmës qenë pinjoj të Iljaz bej Mirahorit.
Mësimet e para i mori në fshatin e lindjes së bashku me Naimin në Teqenë e Frashërit nga myderrizi Mustafa efendi Tetova. Pas vdekjes së prindërve, me në krye vëllain e madh që ishte bërë zot shtëpie, Abdylin, më 1865 familja u shpërngul në Janinë, ku sërish me Naimin ndoqi dhe mbaroi gjimnazin grek “Zosimea” më 1869. Përgjatë rrugëtimit shkollor ra në kontakt me filozofinë perëndimore, greqishten e lashtë dhe të renë, latinishten, frëngjishten dhe italishten. Më pas në një shkollë po lokale, nxuri mësoi arabisht, persisht dhe turqisht. Si nxënës i shkëlqyer, kreu programin tetëvjeçar të shkollës në shtatë vite; shkollë të cilën më vonë në jetë e cilësonte “të shkëlqyer”. Duke qenë shkolluar në mjedise të ndryshme kulturore dhe gjuhësore, u aftësua me mjetet e duhura intelektuale dhe emocionale për të hulumtuar kultura të ndryshme.
Më 1872 po prapë me Naimin, u vendos në Stamboll ku nisi punë në administratën osmane dhe i dhënë pas kulturës e gjuhës frënge nisi të përkthente “Të Mjerët” e Hygoit në osmanisht. Për dy vite u caktua që të punonte në Tripoli ku redaktoi gazetën lokale ‘Tarablus’ për t’u kthyer më pas sërish në Stamboll ku nisi të shkruante në gazetën ‘Sabah’. Më 1877 sërish u caktua gjetkë, duke shërbyer në Rodos si sekretar i vilajetit. Më pas u caktua në Janinë, si sekretar i komisionit ushtarak. Pasi u kthye në Stamboll, u emërua kryeredaktor i gazetës Tercümân-i Șark dhe nuk do të lëvizte më për pjesën e ngelur të jetës së tij. U shqua si një ndër intelektualët më në spikamë të kryeqytetit osman, duke drejtuar dhe redaktuar disa gazeta, duke shkruar mbi dymbëdhjetë libra në osmanisht si ”Insan” (Njeriu), ”Medeniyet-i Islamiye” (Qytetërimi islam) and ”Kadınlar” (Gratë). Hartoi një fjalor frëngjisht-turqisht më 1882 dhe një tjetër turqisht-frëngjisht më 1884, një fjalor të gjuhës arabe më 1898, një fjalor në dy vëllime në osmanisht (1899-1901) së bashku me enciklopedinë gjashtëvëllimshme Kamus al Alam. Duke shtuar këtu një pamflet për çështjen e alfabetit të gjuhës shqipe, një gramatikë dhe traktatin politik mbi çështjen shqiptare, të titulluar “Shqipëria ç’ka qenë, ç’është e ç’do të bëhet”.
Më 1874 Samiu kishte shkruar dramën “Besa yahut Ahde Vefa” (shqip: Besa ose Mbajtja e Fjalës) në osmanisht me temën rreth çështje së një etnie shqiptare, të lidhur me një territorialitet etnik, një diversitet etno-kulturor që mëton përbashkimin, nderin, besnikërinë dhe vetëflijimin osman. Me këtë vepër Samiu u përpoq t’i paraqiste shqiptarët nën një dritë tjetër për opinionin osman, duke e informuar për moralin, vlerat, zakonet e traditat e shqiptarëve të cilët i mendonte një element tejet të rëndësishëm të perandorisë; gjithashtu donte të hidhte themelet e një teatri autentik osman, i cili asokohe kishte shumë ndikime të jashtme. Për audiencën më të hollë elementi i besës nënkuptonte zhvillimin ushtarak e politik që mund të merrte.
Më 1901 u përkthye në gjuhën shqipe nga miku i tij, Abdyl bej Ypi dhe u botua nga Kristo Luarasi në Sofie, ndërkohë që ishte pjesë e kurrikulave shkollore në Mësonjëtoren e Korçës deri kur u mbyll më 1902. Përkthimi shqip i dramës nga autoritetet osmane mbahej si “nxitës i ndjesive kombëtare të shqiptarëve” dhe pas Revolucionit Xhonturk më 1908 kishte raportime se çeta kaçakësh luanin pjesë nga drama rreth zjarrit. Drama e Samiut nuk do të shfaqej gjer pas kalimit të Revolucionit Xhonturk, më pas u shfaq për tre vjet të tjera deri më 1911-1912.
Përgjatë Krizës së Madhe Lindore, qe pjesë e “Komitetit Qendror për mbrojtjen e të drejtave të kombësisë shqiptare” të drejtuar nga i vëllai, Abdyli. Ishte pjesë e 10 funksionarëve të lartë të shqiptarëve të kryeqytetit perandorak që nënshkruan memorandumin dërguar pritësit të Kongresit të Berlinit, kancelarit Bismark dhe kontit austro-hungarez Andrassy duke kërkuar reforma dhe shqiptarët të mund të rrinin brenda Perandorisë Osmane duke iu respektuar të drejtat, dëshirat, interesat dhe traditat.
Sami Frashëri drejtoi revistat e para në gjuhën shqipe “Drita” dhe pastaj “Dituria” (Stamboll, 1884-85) ku shkroi një numër të madh artikujsh. Për nevojat e shkollës shqipe hartoi librat “Abetare e gjuhës shqipe” (1886), “Shkronjtore e gjuhës shqipe” (gramatika, 1886) dhe “Shkronjë” (Gjeografia, 1888) në gjuhën shqipe. Nga veprat më të shquara të këtij mendimtari të shquar, patriot, demokrat dhe iluminist është , botuar më 1899 pa emër autori në Bukuresht. Ky traktat u bë manifesti i Rilindjes Kombëtare Shqiptare, vepra që sintetizoi programin e lëvizjes, strategjinë dhe taktikën e saj. Në të u shprehën idealet demokratike të zhvillimit politik e shoqëror të vendit, të zhvillimit të arsimit, të kulturës e të shkencës. Sami Frashëri hartoi dhe një fjalor të gjuhës shqipe i cili mbeti i pabotuar. Gjithashtu ai la në dorëshkrim një përmbledhje këngësh popullore shqiptare.
Çështjen shqiptare Sami Frashëri e mbrojti edhe në organet e ndryshme të shtypit që drejtoi, sidomos në gazetën turke “Terxhuman-i Shark”. Sami Frashëri është autor i 57 veprave në gjuhën shqipe, turke dhe arabe duke përfshirë këtu edhe revistat e gazetat që i drejtoi duke botuar vetë në to. Çështjen shqiptare dhe historinë e popullit shqiptar Sami Frashëri i trajton edhe në veprat në gjuhën turke e sidomos në artikujt e botuar në shtypin e kohës, si edhe në veprat letrare me motive nga jeta shqiptare.
Processed with VSCO with fp8 preset
Si dijetar i madh Sami Frashëri dha kontributin e tij të vyer në disa fusha të shkencës ku u dallua si përfaqësues i mendimit të përparuar materialist, jo vetëm për Shqipërinë, por edhe për vendet e Lindjes. Është autor i fjalorit normativ të gjuhës turke (Kamus-i türki, 1901) i cili ruan vlerën e vet të madhe edhe në ditët e sotme. Fjalori “Kamus-i türki” përmban mbi 40 mijë fjalë e shprehje gjuhësore dhe është pajisur me një parathënie të gjatë të shkruar nga vetë Samiu ku parashtron parimet e tij mbi fjalorin e një gjuhe letrare. Samiu është edhe autor i disa fjalorëve dygjuhësh frëngjisht-turqisht 1882); turqisht-frëngjisht 1885); arabisht-turqisht (Kamus-i arabi). Vepra madhore e Sami Frashëri në gjuhën turke është Enciklopedia e tij “Kamus-ul alâm” (1900) në 6 vëllime, ku Samiu u jep një vend tëdukshëm botës shqiptare, figurave të rëndësishme që ka nxjerrë populli shqiptar gjatë historisë së tij. Në enciklopedinë e Samiut gjenden njoftime për institucionet shtetërore, arsimore, fetare etj., si edhe të dhëna gjeografike jo vetëm për qytetet dhe qendrat administrative më të rëndësishme të Shqipërisë, por edhe për fshatrat më të njohura.
Si shkrimtar Sami Frashëri shkroi në gjuhën turke drama e romane. Vepra më e rëndësishme tregimtare Sami Frashëri “Besa”, e botuar më 1875 (?) e ka marrë subjektin nga jeta shqiptare. Ajo u shfaq në teatrin perandorak në Stamboll më 1874, një vit para se të botohej.
Për popullarizimin e dijeve shkencore shkroi disa libra dhe broshura, të cilat i përmblodhi në “Bibliotekën e xhepit”, hartoi tekste të ndryshme, botoi antologji me pjesë të zgjedhura nga letërsia botërore dhe kryesisht orientale, ai la në dorëshkrim 11 vepra kryesisht nga fusha e gjuhësisë dhe e letërsisë. Sami Frashëri ishte edhe një gazetar i talentuar. Ai ka bashkëpunuar me shkrime dhe ka qenë redaktor dhe kryeredaktor në disa gazeta si psh: “” (“Mëngjezi” 1876), ku për një kohë ishte kryeredaktor, (“Java”) etj.
Në punën krijuese të Sami Frashëri një vend të rëndësishëm zënë edhe përkthimet, e kryesisht ato nga frëngjishtja. Ai shquhej për kulturën e tij të gjerë në shumë fusha. Biblioteka personale e tij kishte 20,000 vëllime. Për veprimtarinë patriotike edhe për frymën përparimtare që përshkon veprat e tij Porta e Lartë e ndoqi dhe e persekutoi Sami Frashërin, duke e internuar e izoluar. Vitet e fundit atij i qe ndaluar të dilte nga shtëpia. Atdhetari i shquar vdiq në Stamboll më 18 qershor të vitit 1904. / KultPlus.com
Ekspozita fotografike dokumentare “IntegrAzione: 30 vitet e eksodit të madh shqiptar në Itali” do të hapet në Leçe më 26 qershor.
Prezantohet nga Integra Onlus nën kurimin e fotoreporterit Vittorio Arcieri. Të pranishëm në këtë event të shtunën në bibliotekën Bernardini del Convitto Palmieri dot ë jetë i pranishëm edhe kryetarja i Këshillit Rajonal Loredana Capone, konsullja shqiptare Genta Mbruimi.
Me këtë ekspozitë fotografike Integra Onlus Aps, e impenjuar prej vitesh në promovimin e dialogut ndërkulturor dhe në projekte të mikpritjes dhe integrimit real për emigrantët, kujto kështu përvjetorin historik të eksodit të shqiptrëve në brigjet pulieze, duke kujtuar dhimbjen dhe shpresën e një populli të shtypur ga regjimi që e shihte Italinë si një tokë e premtuar, si dhe bujaria e jashtëzakonshme e qytetarëve të Puglias që bënë çmos për të përballuar këtë emergjencë.
Ekspozita, e cila pati suksesin e parë në mars të 2011, me rastin e 20-vjetorit të eksodit si një dhuratë e vëllazërisë mes dy popujve vjen e rinovuar me rastin e 30-vjetorit.
Pas Leçes, ekspozita do të ndalet në Bari nga 20 korriku deri më 10 gusht, për të ardhur në Tiranë 3-15 shtator e më pas në Vlorë 16-30 shtator, si dhe më pas në Romë dhe Milano.
Kjo ekspozitë përmes punës së palodhshme të kreut të Integra Onlus Klodiana Cuka, synon të tërheqë vëmendjen për atë eksod që ka shënuar historinë tonë politike dhe shoqërore dhe ka përcaktuar historinë e politikave të migrimit në Itali, për të kërkuar më pas një analizë e thellë e problemeve të lidhura me fenomenet migratore të sotme dhe për të kërkuar një reflektim mbi nevojën e shtjellimit, strategji të reja evropiane dhe kombëtare për një integrim efektiv të emigrantëve dhe për të shmangur tragjeditë e mëdha që vazhdojnë të ndodhin në detet tona. / Diaspora Shqiptare / KultPlus.com
Sot, Kancelarja gjermane Angela Merkel prezantoi kompjuterin e parë kuantik të instaluar në Gjermani nga gjigandi amerikan i kompjuterave IBM, ndërsa Evropa është aktive në avancimin e kësaj teknologjie premtuese.
Kompjuteri “Q System One” u instalua pranë Stuttgart në bashkëpunim me ekspertë gjermanë dhe ka punuar që nga prilli.
Është kompjuteri i parë kuantik i grupit IBM jashtë SHBA, raporton zdnet.
“Gjermania është ndër më të mirat në kërkimin e teknologjisë kuantike dhe synon të qëndrojë e tillë”, tha kancelarja, e cila shkroi një tezë mbi kiminë kuantike gjatë studimeve të saj.
Teknologjia kuantike përdoret për kompjuterë shumë të fuqishëm për shkak të vetive fizike të grimcave jashtëzakonisht të vogla.
Në vend të “bitëve” të përdorur për kompjuterët klasikë, bota kuantike përdor “qubit” (Qubits) që mund të bëjnë disa gjëra paralelisht dhe shumë shpejt.
Megjithëse teknologjia kuantike është ende në fazën eksperimentale, një ditë ajo mund të bëjë të mundur zgjidhjen e çështjeve që janë shumë komplekse për kompjuterët aktualë në një kohë rekord.
Franca dhe Gjermania synojnë të jenë ndër liderët në atë zonë. Autoritetet franceze njoftuan investime prej 1.8 miliardë eurosh për pesë vjet në janar dhe Gjermania do të ndajë dy miliardë për ndërtimin e një kompjuteri kuantik deri në 2025. / Gazeta Express / KultPlus.com
