Pas suksesit të ligjëratave të para online të organizuara me liderë botërorë për të gjithë nxënësit e Kosovës, Shkolla Finlandeze tani organizon diskutimin e radhës me Ish-Kryeministrin e Finlandës, Z. Esko Aho, të hënën (27 prill) duke filluar nga ora 14:00.
Diskutimi do të fokusohet në gjendjen e botës pas COVID-19. Linku për regjistrim: https://bit.ly/3atJMaP
Z. Esko Aho është politikan finlandez i cili ishte Kryeministër i Finlandës gjatë viteve 1991-1995. Duke qenë kryeministri më i ri në historinë e Finlandës (mosha 36 vjeçare), Z. Aho ndikoi në nxjerrjen e vendit të tij nga recesioni duke zbatuar reforma të fuqishme ekonomike si dhe duke e vendosur atë në rrethin e Bashkimit Evropian.
Gjatë karrierës së tij, dhe tani, Z. Aho ka qenë aktiv në botën e akademisë, sektorin privat, dhe ka eskperiencë të madhe në biznes në kompani si Nokia ku ishte President i Marrëdhënieve Korporative dhe Përgjegjësisë. Aktualisht ai është Kryesues i Bordit të Drejtorëve të Cinia Oy dhe East Office of Finnish Industries, dhe poashtu është Anëtar i Bordit të Odës Ekonomike Ndërkombëtare (ICC). Përveç kësaj, Z. Aho ka qenë këshillues ndaj disa kompanive ndërkombëtare dhe ka shërbyer si President në grupe të çështjeve të vlerësimeve ndërkombëtare dhe kombëtare. Z. Aho është Kryesues i Bordit të Drejtorëve të Adven Group dhe është Drejtor Ekzekutiv i Aalto University. Z. Aho poashtu ka diploma të doktoratës nga Universiteti i Vaasa (Finlandë) dhe University i Alberta (Kanada). Më herët poashtu ka qenë profesor në Sciences Po, Paris.
Na u bashkoni më 27 prill 2020 (e hënë) në ora 14:00 në diskutimin online të hapur me Ish-Kryeministrin e Finlandës, Esko Aho, dhe pyetni direkt rreth temave të ndërlidhura me situatën aktuale në botë. https://bit.ly/3atJMaP
Sigurohuni të regjistroheni më herët për të vijuar këtë mundësi të rmekullueshme.
Vendndodhja e Göbeklitepes (ose Göbekli Tepe) ka pasur fatin në fatkeqësi. Që nga viti 1963, arkeologët nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës e kanë zbuluar këtë vend vetëm 15 kilometra larg qytetit Shanliurfe (Urfe) në juglindje të Turqisë.
Për shkak të formave të gurit të ngjashëm me kryqin dhe hulumtimit të pamjaftueshëm kanë menduar që me siguri i takon varrit bizantin apo kryqtarëve të cilët gjatë shekullit të mesëm kanë bredhur gjerë e gjatë në rrugën deri në “Tokën e shenjtë”.
Tridhjetë vjet më vonë, arkeologu gjerman Klaus Schmidt i cili ka hulumtuar këtë rajon, ka vendosur që sërish t’ia hedhë një sy vendit të braktisur në bashkëpunim me Muzeun Arkeologjik të Shanliurfes.
Kur është zbuluar rëndësia e tij e vërtetë, lajmi ka shkaktuar habi të plotë – është gjetur tempulli më i vjetër në botë, më vjetër se cilido qoftë para tij, ndërkaq historia e gjinisë njerëzore dhe e fillimeve të tij në Mesopotami është dashur që të revidohet.
Disa herë, vjetërsia e mbetjeve është verifikuar me ndihmën e karbonit radioaktiv C-14, dhe çdoherë është marrë i njëjti rezultat – tempulli daton nga koha prej rreth 11.500 vjetëve.
Në studimet e përbashkëta të Institutit Gjerman Arkeologjik në Berlin dhe Muzeut të Şanlıurfa-s, studime këto që zgjasin që nga viti 1995, janë gjetur gurë në formë të kafshëve të egra që ngjasojnë “T”-së, të gjata 3-6 metra dhe të rënda 40-60 tonë.
Gjatë gërmimeve janë gjetur dhe mbetjet e tempullit më të vjetër në botë, mbetje të larta 8-30 metra dhe me forma rrethore dhe drejtkëndore. Gjithashtu janë gjetur dhe vepra të llojllojshme historike si statuja 65 centimetërshe të njeriut.
Në mesin e strukturave rrethore të Gobeklitepesë, diametri i të cilave shkon deri në 30 metra, janë zbuluar 2 obeliskë prej gëlqerori të fortë të periudhës neolitike me trajtën e germës “T” dhe me lartësi 5 metra.
Për më tepër, në këtë zonë janë konstatuar edhe tempuj të tjerë që presin të shohin përsëri dritën e diellit.
Gërmimet arkeologjike në Gobeklitepe vazhdojnë për të zbardhur të panjohurat rreth ndërtimit të kësaj qendre besimi dhe jetës së njerëzimit në atë periudhë shumë të hershme të historisë.
Gobeklitepe është shtuar në Listën e Trashëgimisë Botërore të #UNESCO-s.
Në kuadër të përkrahjes së drejtpërdrejtë të organizatave sportive, Ministrja e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Vlora Dumoshi, nënshkroi edhe pesë memorandume bashkëpunimi.
Memorandumet u nënshkruan me Komitetin Paraolimpik të Kosovës, Federatën e Bjeshkatarëve Alpinistë, Federatën e Bilardos, Federatën e Sporteve për të Verbër dhe Organizatën e Tifozerisë Kombëtare ‘Dardanët’.
Memorandumet të cilat u nënshkruan janë në vazhdën e mbështetjes së përvitshme që MKRS-ja bën për organizatat që merren me sport në Republikën e Kosovës dhe mjetet që u ndahen atyre kanë për qëllim që ato t’i realizojnë planet dhe aktivitetet që kanë për objektivë për këtë vit.
Ndër tjera, ministrja Dumoshi i njoftoi drejtuesit e këtyre organizatave sportive se MKRS-ja po bën të pamundurën që t’u gjendet pranë sportistëve në këtë kohë të vështirë nëpër të cilën po kalojmë si pasojë e pandemisë. “Besoj se përkrahja që MKRS-ja po e jep, do ta bëjë më të lehtë tejkalimin e sfidave që po përballeni ju si organizata me veçantitë që keni secila prej jush. Unë si ministre do të angazhohem me të gjitha mundësitë që të dëgjoj dhe përkrah organizatat sportive”, u shpreh ministrja.
Ndërkaq, drejtuesit e organizatave sportive të cilat nënshkruan memorandumet e bashkëpunimit e falënderuan ministren Dumoshi dhe ministrinë për vëmendjen dhe përkrahjen e kushtuar ndaj organizatave sportive në vendin tonë. Ata theksuan se pas qetësimit të gjendjes kur hiqet izolimi do të fillojnë menjëherë aktivitetet dhe përgatitjet që përpos realizimit të garave, pjesëmarrjes në to, do të angazhohen në rritjen e cilësisë dhe korrjen e rezultateve sa më të mëdha. / KultPlus.com
Violonçelisti i njohur Hauser, anëtar i 2Cellos, i njohur për interpretimet e mahnitshme dhe shumë të veçanta, do të vijë këto ditë me një performancë në vendlindjen e tij, në Pula të Kroacisë, shkruan KultPlus.
Këtë shfaqje ai dëshiron të ju kushtojë të gjithë punëtorëve që janë në vijën e parë të frontit dhe gjithë njerëzve që po kontribuojnë në këtë situatë ku e gjithë bota po përballet me Covid-19.
Përmes një video në Facebook, Hauser ka njoftuar për kohen se kur mund ta përcjellni performancën e datës 27 prill që sipas tij do të jetë e veçantë. / KultPlus.com
“Bella ciao” është një këngë popullore – protestë italiane që buronte nga vështirësitë e grave punëtore të shtresave më të ulëta, punëtorët e fushës “paddy field” në fund të shekullit XIX që e kënduan për të protestuar kundër punës së ashpër në fushat me gjelbërim të Italisë së Veriut, shkruan KultPlus.
Kënga u modifikua dhe u miratua si një himn i rezistencës antifashiste nga partizanët italianë midis 1943 dhe 1945 gjatë Rezistencës Italiane, rezistencës së partizanëve italianë kundër forcave naziste gjermane që pushtuan Italinë, gjatë Luftës Civile Italiane, dhe luftës partizane italiane kundër Republikës Socialiste Fashiste Italiane dhe aleatëve të saj nazistë gjermanë. Vargjet e “Bella ciao” këndohen në të gjithë botën si një himn antifashist i lirisë dhe rezistencës.
Kësaj kënge shumë njerëz i janë rikthyer edhe përmes serialit të famshëm “La Casa de Papel” ku kënga përdoret si himn i rezistencës.
Teksti i plotë i këngës në gjuhën italiane:
Una mattina mi sono svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi sono svegliato,
e ho trovato l’invasor.
O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.
E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.
E seppellire lassù in montagna,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna,
sotto l’ombra di un bel fior.
Tutte le genti che passeranno,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Tutte le genti che passeranno,
Mi diranno «Che bel fior!»
«È questo il fiore del partigiano»,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano, morto per la libertà!» / KultPlus.com
Duhet të merret mësim nga disa femra. Më bëjnë përshtypje disa gra me durimin e artë që kanë, më të cilin arrijnë të mbulojnë çdo plagë, çdo dhimbje, dhe çdo formë dhune.
Nuk shprehen, nuk flasin, janë të ngurta kundrejt çdo lloj provokimi që mund t’u bëhet në familje apo në shoqëri dhe me sjelljen e tyre fisnike dallojnë nga pjesa dërmuese e grave që pikëllohen për gjënë më të vogël.
Njoh nga ato që janë abuzuar fizikisht e seksualisht nga meshkujt, por nuk flasin kurrë për gjërat që kanë kaluar. Janë disa të tjera që durojnë një bashkëshort jo të rregullt se bashku me familjen e tij. Ka dhe gra që nuk flasin kur u jepet mundësia të tregojnë të vërtetën e pse nuk e bëjnë këtë e dimë të gjithë. Por kemi harruar një kategori femrash pa përmendur.
Janë ato femra që nuk e pranojnë të quhen të dhunuara dhe për hir të këtij mendimi mohojnë gjithçka. Mund t’i quash diktatoret e vetes por ja që ekzistojnë dhe të tilla që sakrifikojnë veten për të krijuar imazhin e një familje të lumtur dhe pa probleme. E menduar në mënyrë racionale e kupton pse e bëjnë gjithë këtë. Do theksoja dhe që shoqëria e bastardon imazhin e një “gruaje të dhunuar” dhe kështu e shfuqizon atë nga shumë aspekte duke e parashtruar si të dobët e të paaftë, kur vetë shoqëria është fajtore për indiferentizmin e treguar kundrejt këtyre fenomeneve.
Po ashtu po kjo shoqëri që ngrihet vetëm në ditën e dhunës ndaj grave dhe e lufton dhunën ndaj tyre duke bërë vrap e duke veshur bluzë me ngjyrën personifikuese të gjinisë femërore, po kjo shoqëri që pranon rryma të reja floreshente, po kjo shoqëri e dhunon më shumë se çdo gjë tjetër e shformon imazhin e gruas.
Këto gra që heshtin e kanë një arsye. E respektojnë aq shumë veten sepse e njohin shoqërinë “që proteston” për to. Nuk ia lejojnë shoqërisë luksin t’ua bëjë jetën “gazetë” apo kronike e radhës për t’u lexuar. Pranojnë me dhimbje dhe shpresojnë për ndryshim të situatës ku ndodhen dhe refuzojnë poshtërimin që mund t’u japë një shoqëri e tërë.
Kjo po e vret shoqërinë tonë sot. Këto lajme frymëzuese për burrat e sëpatave, levave, thi-kave, pis-toletave, etj, etj. Të bësh lajm jetën private të dikujt duke dhënë informacione sfumuese e depresive, duke e përshkruar me imtësi sikur të ishin prova për prokurorinë… Ju lutem, mjaft i bëtë share./KultPlus.com
Kajmekami, i futur midis Ibrahim Pashës dhe Izet Agës, dukej i zymtë. Na vidhte me shikim dhe prapë i kthehej letrave që mbante në dorë sikur aty ta kapte fillin e atyre që duhej të na i thoshte gjatë atij takimi që na kishte thirrur me ngut. Dikur ia la letrar para Ibrahim Pashës dhe tha se tash e tutje do të kishim punë me të. “Fermani po shkilet”, foli gjenerali kërcënueshëm. Mbas një pushimi të shkurtër, gjithnjë me shikimin kah unë dhe Sheh Alia, shtoi se nga Reka e Hasi në sheher futën tebdil festaqinjë të shumtë. Nëpër kisha e teqe flasin sikur fermani është me sherr dhe se duhet me e kundërshtue me heqjen e mbylljes. Thonë se Gjakova dhe Malësia janë ndarë për t’u shkatërruar tinëzisht dhe çmos… “Ne po luftojmë me vdekjen, ndërsa këta shpifin sikur ne nuk bëjmë tjetër pos hapim varre të fshehura… Dikush këtu po lyp sherr. Hyqymeti nuk do të rrijë duarkryq!” Lam Mula po ziente. Mbase do të shpërthente, por ishte Sheh Alia i Teqes së Madhe, që si përherë, Ibrahim Pashës i tha se shtëpitë e zotit ishin të hapura për të gjithë. Ndërsa shqetësimi për të keqen që po na kërcënon nuk është kurrfarë armiqësie… “Shpifjet e tilla kanë për qëllim revoltën deri në shpërthim dhe kryeneçësinë kundër fermanit… Ne nuk hamë barë!…” Në fund Ibrahim Pasha, gjithnjë me atë shikimin kërcënues tha se dikush po kërkon llugë, por ajo ia ha kokën… “Ne e dimë se kush hedh gurin dhe fsheh dorën…”
(Shkëputje nga romani “Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit”, 1982) / KultPlus.com
Aktori amerikan Tom Hanks i ka shkruar letër dhe i ka dërguar një makinë të shkrimit të brendit Corona, një djali australian i cili ishte ngacmuar në shkollë për shkak të emrit të tij, Corona.
Corona De Vries, 8 vjeçar, i kishte shkruar i pari, Tom Hanksit dhe gruas së tij, Rita Wilson, pasi kanë qenë sëmurë nga virusi.
“Kam dëgjuar në lajme që ti dhe gruaja jote jeni sëmurë nga koronavirus, a jeni në rregull”, ka shkruar ai, shkruan BBC.
Ai ka shtuar se e do emrin e tij, por në shkollë po e thërrasin koronavirus.
“Jam shumë i mërzitur dhe i zemëruar kur njerëzit më thërrasin kështu”, ka shkruar ai.
Tom Hanks në përgjigje i ka shkruar “I dashur shok Corona”. “ Letra jote na ka bërë mua dhe gruan time të ndihemi mrekullueshëm. Faleminderit që je një shok kaq i mirë- shokët i bëjnë shokët të ndihen mirë”, transmeton KOHA.
Hanks dhe Wilson janë kthyer nga Queensland në SHBA, pasi kanë shpenzuar tri javë për t’u shpruar nga koronavirusi.
Aktori i ka thënë djaloshit se “ti je njeriu i parë që e kam njohur dhe që mban emrin Corona”, ka thënë ai. / KultPlus.com
Piktori shqiptar Kristo Dëfrim Hasa, ka vendosur që dy piktura të tij t’ia dhurojë spitalit të qytetit Amaliada të Greqisë, ku jeton prej 30 vitesh.
Hasa e ka cilësuar këtë si një gjest simbolik sipas tij, për të dhënë një kontribut në këto ditë të vështira sidomos për sistemin shëndetësor.
Piktori është shprehur se i ka ngelur në mendje një shprehje e presidentit amerikan John F. Kennedy e cila thotë, “mos shiko çfarë bën atdheu për ty, por çfarë bën ti për atdheun” dhe sipas mundësive të tij modeste ka dhuruar dy punimet që do të vendosen në pavijonin e ri.
Më përpara Hasa ka dhuruar punime të tij në spitalin e Gramshit, qytet ku kishte planifikuar të hapte dhe një ekspozitë me punimet e tij, së shpejti.
Gjatë ceremonisë së mbajtur me këtë rast drejtoresha e spitali të Amaladias, Irini Aggelaku e ka falenderuar piktorin shqiptar për dhuratën e tij.
Gjesti i piktorit shqiptar është pasqyruar edhe në mediet lokale greke./ atsh/ KultPlus.com
Pas ngjitjes në Stacionin Ndërkombëtar Hapësinor (ISS) në korrik të vitit 2019, astronautët amerikanë tani janë kthyer në një botë krejtësisht të ndryshuar nga pandemia e koronavirusit.
Andreë Morgan, një nga astronautët në një intervistë tha se ndërsa ishte “një përvojë e jashtëzakonshme dhe nder i madh” të jesh në gjendje të përfaqësosh vendin dhe planetin si pjesë e ekuipazhit të ISS – “ai filloi të ndërtojë pamjen se Toka në të cilën do të kthehesha nuk do të ishte e njëjta që lashë”.
Në një karrierë të mëparshme, Morgan shërbeu si mjek urgjent dhe oficer ushtarak.
“Dhe kështu, unë kam një respekt të madh dhe dashuri për profesionistët që vënë jetën e tyre në linjë, kur vendi i tyre, kur bota, kur njerëzit, kur njerëzimi ka nevojë për to’’, tha ai.
“Por gjithashtu,” shtoi Morgan, “ishte shumë e vështirë për mua të shikoja këtë nga lart dhe të mos isha në gjendje të jem atje dhe të marrë pjesë dhe të kontribuoj vetë. Dhe kështu, mendova se gjëja më e mirë që mund të bëja është të frymëzoj të gjithë duke iu treguar se sa krenar jam për ta dhe se jam i vetëdijshëm që herë si këto nxjerrin në pah sakrificat e profesionistëve mjekësorë.’’
“Por këto janë lloji i sakrificave dhe mënyra se si ata rrezikojnë jetën e tyre në baza ditore,” theksoi ai.
Me 27 maj, NASA dhe SpaseX do rifillojnë dërgimin e astronautëve nga SHBA pas 8 vitesh varësi nga Rusia. / KultPlus.com
Dhjetë aktorët e serialit të famshëm “Doctor Who”, nga pesëdhjetë vjetët e fundit, do të bashkohen për t’iu shprehur falënderime mjekëve të vërtetë dhe pjesëtarëve të tjerë të Shërbimit Kombëtar britanik të Shëndetësisë, në një videokonferencë për mbledhje fondesh organizuar nga BBC-ja. Organizimi i “BBC One” – “The Big Night” – do të përfshijë aktoren Jodie Whittaker, mjeken aktuale të “Doctor Who”, si dhe aktorët e tjerë që e kanë portretizuar rolin e mjekut të famshëm të serialit.
“Little Britain”, “Peter Kay”, “The Vicar of Dibley” dhe “Catherine Tate” do të rikthehen po ashtu, gjatë speciales triorëshe.
“Children in Need” dhe “Comic Relief” i kanë bashkuar, po ashtu, forcat për herë të parë për këtë ngjarje, e cila do të mbahet në orët e vona të mbrëmjes.
Mjekët e serialit kanë xhiruar mesazhe falënderimi për të gjithë mjekët e vërtetë që janë vënë në vijën e parë të frontit, gjatë kohës së pandemisë së koronavirusit. Dhe mesazhet e tyre do të transmetohen përgjatë manifestimit që pritet të zgjasë për të paktën tri orë.
Aktorët që do të marrin pjesë janë të shumtë, duke nisur prej Tom Bakerit, i cili e ka luajtur këtë rol midis viteve 1974-1981, deri te Whittaker dhe Jo Martini që dukej si inkarnimi alternativ i mjekut në dy episodet e mëhershme të këtij viti.
Në pjesën tjetër të manifestimit gjatë natës do të përfshihen Matt Lucas dhe David Walliams, duke e portretizuar “Little Britain”-in në ekrane për të parën herë gjatë më se një dekade.
Dawn French do të ringjallë “The Vicar of Dibley”, ndërsa Kay do ta shpalosë një videoxhirim të ri.
Tate do ta rikthejë nxënësen rioshe Lauren, e cila i shfaq telashet e arsimimit nga distanca me mësuesin e saj, rolin e të cilit e luan Tennant.
Shfaqja treorëshe synon mbledhjen e miliona funteve për personat e rrezikuar kudo nëpër Britani të Madhe, të cilët tanimë janë prekur nga pandemia. Qeveria britanike ka premtuar po ashtu që t’u bashkohet donacioneve publike, me minimum 20 milionë funte. Programi premton, po ashtu, që të “lartësojë mirësinë, humorin dhe frymën e shpresës, si dhe rezistencën që po e shtyn kombin që të ecë përpara”’.
Në të do të përfshihet edhe shfaqja e një videoje në kushte shtëpiake e një kënge të punuar në bashkëpunim, prej këngëtarëve Dua Lipa, Chris Martin dhe Rita Ora. Ata – bashkë me këngëtarët, si Ellie Goulding, Jess Glyne, Paloma Faith dhe Rag ‘N’ Bone Man – kanë regjistruar një kover të këngës së “Foo Fighters” nga viti 2003 – “Times Like These”.
Gary Barlow, Steve Coogan, Rob Brydon, Jack Whitehall, Romesh Ranganathan, Miranda Hart dhe ekipi i aktorëve të serialit “People Just Do Nothing” janë mes aktorët të tjerë që priten të shfaqën në këtë organizim. Dhe profesionistë të “Strictly Come Dancing” kanë përgatitur një rutinë të re vallëzimi, në mënyrë që njerëzit të mund ta mësojnë nga shtëpitë e tyre.
Programi do të udhëhiqet Matt Baker, Zoe Ball, sir Lenny Henry, Paddy McGuinness dhe Davina McCall. “Është gjë aq drithëruese që në fakt të jeni në gjendje të bëni diçka pozitive… sidomos kur është fjala për bashkimin e ‘Comic Relief’ dhe ‘Children in Need’ brenda një nate të vetme”, ka thënë McCall për “BBC Radio 5 Live”. “Në fakt, ne do të jemi në studio, për të cilën gjë unë personalisht jam shumë i gëzuar – të jesh pra në një dhomë me persona të tjerë. Do të jemi në studion e ‘BBC One Show’, e aty do të jemi Matt, Lenny dhe unë gjatë orës së parë dhe të gjithë do të jemi të paktën dy metra larg njëri-tjetrit”.
Sir Lenny tha, po ashtu, për BBC-në se megjithëse do të jenë në një vend, të gjithë do të jenë të distancuar.
“Do ta mbajmë distancën sociale dhe pastaj do të ecim tutje, të gjithë do të bëjnë diçka nga shtëpitë e tyre apo nga një lokacion më i largët. Do të jetë mrekullueshëm”.
Synimi i gjithë kësaj nate është “që t’i bëjmë punëtorët kryesorë të shëndetësisë dhe përkujdesjes shëndetësore që të kuptojnë se ne përnjëmend e çmojmë atë që ata janë duke bëtë”, ka thënë ai.
Duke folur rreth mbledhjes së fondeve, ai ka shtuar: “Shumë projekte që ne i mbështesim na janë drejtuar dhe na kanë thënë se janë vërtet duke kaluar nëpër vështirësi gjatë këtyre kohërave. Ata kanë nevojë për ndihmën tonë”. / KultPlus.com
Me rastin e Ditës Botërore të Librit, Universiteti i Prishtinës “Hasan Prishtina”, ka mbajtur një diskutim virtuarl për librin në kohën e karantinës, transmeton Klan Kosova.
Sipas njoftimi të UP-së thuhet se nga kjo ligjëratë, qindra studentë përfituan këshilla e sugjerime për shfletimin e librave.
“Prof. dr. Sali Bashota, prof. ass. dr. Nerimane Kamberi, prof. asoc. dr. Rrahman Paçarizi dhe prof. ass. dr. Majlinda Bregasi, nën moderimin e ass. Durim Abdullahut, dhanë opinionet e tyre në lidhje me librin në kohën e karantinës, falë diskutimit virtual të organizuar nga Universiteti i Prishtinës “Hasan Prishtina”, me rastin e Ditës Botërore të Librit”.
“Nga kjo ligjëratë, qindra studentë përfituan këshilla e sugjerime për shfletimin e librave, të cilat u cilësuan si libra që duhet lexuar në këtë kohë karantine. Ndër të tjera, në këtë ligjeratë u diskutua edhe për ndërlidhjen e leximit me mediat, universitetin dhe shoqërinë”.
“Përmes këtij aktiviteti, UP-ja ka shënuar 23 Prillin, ditë e cila është shpallur nga UNESCO si Dita Botërore e Librit dhe e së Drejtës së Autorit”, thuhet në këtë njoftim.
Alban Skënderaj është një nga këngëtarët më të njohur të skenës shqiptare, i cili ndë vite ka realizuar hite të pavdekshme, shkruan KultPlus.com
‘Vetëm ty’ është një nga këngët e tij më të vjetra dhe njëkohësisht një ndër hitet më të njohura që këngëtari nga Lushnja ka realizuar ndër vite. Alban Skënderaj ka mbajtur me dhjetra koncerte edhe në Kosovë.
‘Vetëm ty’ nga Skëderaj është një baladë që ngërthen në veten një tekst unik me një gjuhë artistike.
“Me mire te isha une nje shkemb dhe dallget te rrihnin ne koken qe s’me dhemb Mbase me mire do te ishte te isha une nje mal dielli me rrezet te me griste kemishen e bardhe
Edhe me mire do te ishte te isha une nje peme me fruta e gjethe te blerta qe kurre te mos bien me mire akoma do te ishte te isha une nje kenge tinguj e nota te mbloja ne cdo vend
Por une e di, e dashur kam nje detyrim gjithmone me ty, ne lindje perendim jo s’mund te jem as shkemb, as mal, as peme thjesht nje njeri per ty une do te jem
Chorus: Se ti je motiv i jetes time vec per ty do te jetoj ti me ben te fle pa mendime vetem ty une enderroj
Sikur te isha une nje cope qielli i ftohte ne zemren tende do te vija te qendroja ngrohte edhe nje yll te isha me diellin e drite ne sy driten time te gjithen do te ta falja ty
Ty vetem ty, ty vetem ty Ty vetem ty, ty gjithmone ty,ty vetem ty
Por un e di tani cdo gje ka nje kuptim Eshte thjesht nje ndjenje pa fund pa perendim Tani po mund te jem dhe shkemb dhe mal dhe peme Gjithcka per ty, per ty un do te jem
Chorus: Se ti je motiv i jetes time vec per ty do te jetoj ti me ben te fle pa mendime vetem ty une enderroj”
Një alternativë me dy ftyra, siç janë të gjitha alternativat. Tue u krue mbas veshi, rri njeriu përpara alternativës; dy ftyra – mbrapa nji ftyre asht Sokrati i vuejtun me rropatmet e veta e mbrapa së dytës ashte derri i kënaqun me trup të rrumbullakët të vetin. Te Sokrati nuk ke çka shef: dy sytë të tretun në rrashtë, disa shkarravina të palexueshme dhe një trup me do gjymtyrë të zhgatrrueme e pa asnjë vijë harmonike; e te derri ke çka shef: at frotë të kombinuese mbas rregullave strikt estetike, – e sidomos që të kënaqë synin – aj trup i majun e i shndoshë e me andje zhigatuni, dhe në fund ai bisht i përculluem në flakën e bukurisë hyjnore. Rri njeriu përpara kësaj alternative tue u krue gjithnji mbas veshi, ku e ha dyshimi – se nuk di se ç’ftyrë të zgjedhi.
Por, falemi Perëndisë! Praktik ashtu siç e ka dhanë natyra, në fund të fundit njeriu dijti me zgjedhë. Edhe dijti me zgjedhë fare mirë; aq mirë sa edhe krijesat e planeteve të tjerë, dhe ma të përparuem se njeriu, ja patën lakmi. Vetë Perëndia, tue i ra kokës me dorë, tha se nxënësi e kaloi mësuesin, dhe shumë-shumë u pendue se ç’shkathtësi i dhe njeriut. Njeriut iu shtue vullneti për tu praktikue në shkathtësi. – E dikush dikur tha: “Nuk mundet me kenë shërbëtori ma i madh se zotnia e tij, as nxanësi ma i madh se mësuesi i tij.” O vall! Ç’ironi groteske.
Por a e dini se ku qëndron eureka (e gjeta!) e njeriut?
Ç’bani njeriu me alternativën? – (Ha fort’ e qerrata duel njeriu). Sokrati kursesi nuk iu pëlqente, – por as derr nuk munb t’u bate që ta merrte ftyrën e tij. Derr! Vërtet se asht i lakmueshëm derri, por, sadokudo, do të ruhet dinjiteti njerzuer përpara botës – edhe se mikroskopike në pikëpamje të tolerancës morale. Atëhere, në këtë pezullim të njeriut, u zgjua në të ajo gja që nuk asht prej kësaj bote, ajo gjasend q’i thonë pjesa qiellore, hyjnore, perendore e kuj dij ma … u zgjue – edhe njeriu u ba batakçi. Ndroi ftyrat: ftyrën e derrit ja vu Sokratit, e ftyrën e Sokratit ja vu derrit e në këtë të mbramin u mushniue vetë. Muer ftyrën e Sokratit të vuejtun – por vetëm ftyrën – e pjesën e mbrame ja muer krejt derrit. De iure u ba Sokrat, e de facto ishte derr. Mbet Sokrati i vuejtun me ftyrën e derrit – dhe mbet të vuejë edhe mbas vdekjes së vet. (Edhe këtu asht tragjedia e Sokratistëvet dhe nji arësye se njeriu zgjodhi të bahet derr). E njeriut – pos në skenë – nuk ja kënde tragjedinë. Thashë se de iure u ba njeriu Sokrat, por de facto ishte derr. Krijesat nuk mund ta njofin se asht derr dhe e nderojnë si një Sokrat. Por ka i herë njeriu nuk mund të mshehi cilsinat e derrit dhe na paraqitet ashtu siç asht.
Kështu njeriu kalon nëpër shekuj. Në vend që të naltsohet ndër sfera të kullueta e të shklasi prej hyllit në hyll me hapa përparimi – njeriu poshtnohet e bahet derr dhe Sokratin e dëbon të fyem, tuj ja vu maskën e derrit.
Q’ashtu njeriu ja luejti lojën. Kujt? Vehtes, vehtes! – bërtet morali prej mërgimit.
Në atë moshë që isha, thosha me vete se nuk kishte torturë më të madhe për zemrën e njeriut, sesa brenga e dashurisë dhe ashku dashuror. Tani po kujtoja edhe diçka tjetër, që paska edhe një mundim tjetër për shpirtin e njeriut, jo më pak i tmerrshëm se ai i pari: të jesh i dashuruar kundër vullnetit dhe dëshirës sate, të mos kesh asnjë mundësi për t’u mbrojtur nga ky pa- sion i tjetrit, i atij që të është vardisur. Të shohësh si përvëlohet në flakët e dëshirës ai tjetri dhe të jesh i vetëdijshëm që s’ke e ndihmon, të mos kesh forca për ta nxjerrë nga kjo përflakje. Kush dashuron pa shpresë, ndonjëherë gjen forca për t’i vënë.
“Gjëja më e rëndësishme që mund të bëjë një burrë për fëmijët e tij, është të dojë nënën e tyre.”
“Fati na i plotëson pjesën më të madhe të dëshirave tona, por në mënyrën e tij, me qëllim që të na japë diçka përtej asaj që ne kemi projektuar në dëshirimet tona.”
“Njerëzit e angazhuar në politikë janë gjithnjë dinamikë, kërkojnë pareshtur mundësi të reja, hidhen nga njëra anë në tjetrën, siç përpëlitet i sëmuri në krevat, duke menduar se ashtu do të gjejnë rehatinë e munguar.”
“Do të parapëlqeja të mbetesha në gjykimin e një fëmije, sepse për të dalluar të vërtetën nga gënjeshtra, fëmijët janë një gur prove, ata nuk kanë ende nevojë për të vjetrit që të gënjejnë vetveten.”
“Del se një grumbull librash nuk janë shkruar që dikush të mësojë diç nga to, më shumë janë shkruar që njeriu të hetojë se shkruesi i tyre dinte aq shumë.”
“Bukuria, ajo që gjithnjë ka aftësinë të na magjeps, është manifestim i ligjeve sekrete natyrore, të cilat nëse nuk i qëmtojmë me ngulmin e një eksploratori, do të na fshiheshin ne përgjithmonë për të mbetur mister.”
“Mos iu nënshtro shumë ndjenjave. Një zemër tepër e ndjeshme është një pasuri e palumtur në këtë tokë gjithnjë kërcënuese.”
“Urrejtja është diçka e veçantë. Atë do ta gjeni më të fuqishmen, më të dhunshmen dhe të kahur deri në caqet e mizorisë atje ku shkalla e kulturës është më e ulëta.”
“Kush dëshiron të shpëtojë nga një e keqe, e di mirë se çfarë kërkon, kush kërkon diçka më të mirë nga ajo që e ka, priret të veprojë përherë verbërisht.”
Qeveria në detyrë sot ka mbajtur mbledhjen e 26-të në formën elektronike. Sipas njoftimit të Qeverisë, thuhet se janë ndarë 500 mijë euro për Luginën e Preshevës.
“Qeveria e Kosovës ka miratuar vendimin për mbështetjen financiare për Komunën e Preshevës, Komunën e Bujanovcit dhe Komunën e Medvegjës në vlerën prej 500,000.00 € (pesëqind mijë euro) që do të përdoren për përballimin e gjendjes së krijuar nga pandemia”, thuhet në njoftim.
Në këtë mbedhje të qeverisë janë shkakuar edhe bordet e Ndërmarrjes Publike Qendrore “Korporata Energjetike e Kosovës” Sh. A, në Ndërmarrjen Publike Qendrore Ndërmarrja Hidroekonomike “Ibër Lepenc” Sh. A. dhe në Ndërmarrjen Publike Qendrore Kompania Rajonale e Ujësjellësit “Hidroregjioni Jugor” Sh. A. Prizren.
Sot me datën 23 prill 2020 në Kosovë shënohet Dita vendore e përkujtimit të Viktimave në Komunikacionin Rrugor.
Aktori Naim Berisha në vitin 2010 i kushtoi një film artistik me emër “Motivi”, duke ia kushtuar një djaloshi të ndjerë.
Nga viti 2011 u vendos që kjo datë të jetë dita kur do të përkujtohën viktimat vendore në komunikacionin rrugor.
Shënimi i kësaj dite ka për qëllim jo vetëm përkujtimin e viktimave që kanë humbur jetën në kumunikacionin rrugor brenda territorit të vendit tonë, por edhe të bartë efektin e sensibilizimit qytetar për kujdes të shtuar në rrugë.
Nga viti 2016 janërealizuar çdo vit nga tre performanca paralele, në tre rrugët me frekuencën me të madhe të automjeteve në kryeqytet, në mënyrë që efekti sensibilizues tek shoferët dhe pjesmarrësit tjerë në kumunikacion, të jetë sa më i drejtperdrejt.
Sivjet nuk është e mundur të realizohet asnjë përformancë e tillë, për shkak të Covid-19.
Bazuar në statistikat e Policisë së Kosovë nga viti 1999-të e deri në vitin 2019-të, si pasojë e aksidenteve në trafik kanë vdekur 2 mijë e 523 persona, apo mesatarisht 122 persona në vit.
Adolf Hitleri lindi 131 vjet më parë në Branau, një qytezë e vogël austriake në kufi me Gjermaninë. Udhëheqësi nazist, ka mbetur në histori si arkitekti i konfliktit më të përgjakshëm në historinë e njerëzimit. Por emri i tij, lidhet edhe me projektin famëkeq të zhdukjes së plotë të një kombi të lashtë, sikurse është ai hebre. Historianët debatojnë ende sot mbi origjinën e urrejtjes së Hitlerit ndaj hebrenjve. Nëse nisemi nga libri i tij autobiografik “Mein Kampf”, që u bë njëherazi edhe manifesti i tij ideologjik, rrënjët e kësaj urrejtje gjenden tek vitet universitare në Vjenë.
Megjithatë studime të viteve të fundit, kanë hedhur dyshim se Hitleri është në fakt djali i paligjshëm i një hebreu gjerman. Një pretendim i ngjashëm, qarkullon edhe për bashkëshorten e tij Eva Braun.
Një studim më i fundit i botuar vitin e kaluar në Gazetën e Studimeve Evropiane, i drejtuar nga mjeku dhe psikologu Leonard Saks, ofroi prova të reja për origjinën hebreje të Adolf Hitlerit. Ky studim hedh poshtë pretendimet e historianit gjerman, Nikolaus von Preradoviç që ka deklaruar: “Asnjë hebre nuk ka jetuar në Grac para vitit 1856”. Duke u bazuar në të dhëna nga arkivat austriake të viteve 1800, dr.Saks dokumenton se në fakt në Grac ka pasur një komunitet hebrenjsh që para vitit 1850. Dhe dr.Saks paraqet prova të shumta, se Preradoviç ishte një simpatizant i nazizmit, dhe që ndihej i fyer nga hipoteza se Adolf Hitleri ishte një Vierteljude (çerek çifut)”.
Pretendimi se Hitleri kishte prejardhje hebreje, u ngrit për herë të parë nga avokati i tij personal, Hans Frank. Në vitin 1930, 16 vjet para ekzekutimit të tij në Gjykatën Ndërkombëtare Ushtarake në Nuremberg, Frank pretendoi se kishte zbuluar të dhëna se gjyshi nga babai i Hitlerit, ishte një hebre që kishte jetuar në Grac të Austrisë. Pretendimet e Frank u botuan për herë të parë në vitin 1953, si pjesë e kujtimeve që kishte lënë, pasi u ekzekutua me akuzën e krimeve të luftës. Sipas britanikes “The Sun”, Frank zbuloi prova se gjyshi i Hitlerit jetonte në të njëjtën shtëpi ku jetonte edhe gjyshja e Hitlerit, Maria Shiklgruber. Mbi këtë të fundit dihet shumë pak derisa u bë 42-vjeçe. Ajo lindi djalin e saj Alois Hitler në vitin 1837, dhe nuk pranoi të japë detaje se kush ishte babai i tij. Prifti i zonës, e pagëzoi si Alois Shiklgruber, dhe ky u regjistrua si “i paligjshëm” në regjistrin kishtar të pagëzimeve. Më vonë, Shiklgruber u martua me Johan Hajdler, dhe mbiemri i saj ndryshoi nga Shiklgruber në Hitler. Se përse ndodhi ky ndryshim mbiemri në Hitler dhe jo Hajdler, kjo gjë mbetet e paqartë. Maria vdiq në vitin 1847 në Austrinë e Poshtme.
Vetë Hitleri urdhëroi SS që të hetonin mbi një pretendim të tillë, dhe ata supozohet se nuk gjetën prova të ndonjë lidhje mes Fyhrerit dhe hebrejve. Ndërkohë, në vitin 1937, Hitleri urdhëroi gjenealogistin Rudolf Kopenshtajner që të publikonte në media pemën e tij familjare, për t’i treguar të gjithëve se paraardhësit e tij të ishin gjermanë nga Austria. Dyshime të ngjashme, sillen edhe rreth bashkëshortes së tij Eva Braun. Një dokumentar i transmetuar në televizionin britanik “Channel 4” në vitin 2014, pretendoi se Eva mund të ketë pasur prejardhje hebreje. Në të thuhet se analiza e ADN-së e mostrave të flokëve të marra nga një krëhër që pretendohet se i përkiste Braunit, sugjeron se diktatori fashist përgjegjës për vrasjen e miliona hebrenjve, mund të jetë martuar padashur me një grua me origjinë hebreje.
Krëhëri thuhet se u gjet në fund të Luftës së Dytë Botërore në dhonën e Braun në rezidencën alpine Berghof të Hitlerit në Bavari, nga një oficer i inteligjencës së ushtrisë amerikane. Ekspertët mjeko-ligjorë, zbuluan në flokët e gjetura një sekuencë specifike brenda ADN-së mitokondriale, një gjenom i vogël brenda mitokondrive të qelizës që kalohet nga nëna tek vajza e pandryshuar ndër breza, që i përket haplogrupit N1b1, i cili ka lidhje me hebrenjtë Ashkenazi. Ndihmës-fotografja Braun ra në dashuri me Hitlerin qëkur ishte vetëm 17-vjeç, edhe pse Fyhreri ishte 23 vjet më i madh në atë kohë. Hitleri e urdhëroi sekretarin e tij personal Martin Borman të hetonte origjinën e familjes Braun, për t’u siguruar që ajo ishte “Ariane”, dhe që nuk kishte paraardhës hebrenj.
Pasi u sigurua që nuk kishte asnjë të tillë, miqësia mes tyre përparoi. Por nga frika se marrëdhëniet mes të dyve do ta dëmtonte imazhin e tij publik, Hitleri nuk pranoi për shumë kohë që të martohej me Evën, dhe e mbajti lidhjen me të një sekret shtetëror. “Channel 4” përdori flokët e gjetura në verën e vitit 1945 nga Pol Baer, kapiten i ushtrisë amerikane. Në dokumentar shfaqen foto të Baer në Berghof atë vit, ndërsa krëhëri është vlerësuar si autentik nga ekspertët. Djali i Baer ia shiti krëhërin e Braun koleksionistit Xhon Reznikof.
Ndërkohë, prezantuesi i emisionit “ADN-ja e të vdekurve të famshëm”, Mark Evans ia bleu krëhërin Reznikofit për 2.000 dollarë. Më pas flokët e gjetura në të iu dërguan një ekipi ndërkombëtar ekspertësh mjeko-ligjorë për analiza. Një zëdhënës i “Channel 4 tha”: “Në shekullin XIX, shumë hebrenj Ashkenazi në Gjermani u konvertuan në fenë katolike. Ndaj Eva Braun nuk kishte gjasa ta dinte prejardhjen e saj, dhe pavarësisht hetimeve as Hitleri”. Ndërsa rezultatet e analizave, e nxisin më tej debatin, ato nuk janë shteruese. Për të vërtetuar se flokët vinin nga koka e Eva Braunit, Evans u përpoq të merrte një mostër nga AND-ja nga njëra prej 2 pasardhësve të mbijetuar të Eva Braunit, por që të dy refuzuan.
Përpjekja e producentëve për të blerë flokët e Hitlerit, përfundoi në një situatë të sikletshme, kur doli se flokët iu shitën televizionit për 3 mijë dollarë nga historiani kontrovers Dejvid Irving, që e mohon Holokaustin./Burimet: FoxNews.com; The Independent.com – Në shqip nga bota.al / KultPlus.com
Në vazhdën e nënshkrimit të memorandumeve me federatat sportive edhe sot në Ministrinë e Kulturës, Rinisë dhe Sportit, u nënshkruan memorandume bashkëpunimi edhe me dhjetë federata sportive.
Konkretisht, memorandumet u nënshkruan me Federatën e Sporteve Universitare të Kosovës, Federatën e Boulingut, Federatën e Aeronautike, Federatën e Body-Buildingut dhe Fitnesit, Federatën e Autosporteve, Federatën Sportive të Punëtorëve, Federatën e Peshëngritjes, Federatën e Muay Thai, Federatën e Minigolfit dhe Federatën e Kik-Box-it të Kosovës.
Ministrja Vlora Dumoshi, i nënshkroi memorandumet në emër të MKRS-së ndërsa për federatat firmën e vunë drejtuesit e federatave përkatëse.
Këto marrëveshje mes MKRS-së dhe federatave bëhen më qëllim të përkrahjes financiare për federatat sportive për të realizuar objektivat dhe synimet që ato kanë planifikuar për këtë vit.
Të gjitha këto memorandume bazë ligjore kanë rregulloren për kategorizim dhe vendimin e ministres Dumoshi për caktimin e vlerës së pikëve.
Ministrja Dumoshi, fillimisht i priti në takim të përbashkët drejtuesit e federatave dhe i informoi për sfidat që do të ballafaqohet vendi ynë konkretisht edhe sporti, ajo iu premtoi që MKRS do të bëjë të pamundurën që t’u gjendet afër federatave edhe pas nënshkrimit të këtyre memorandumeve, shumë shpejt MKRS-ja do të transferojë në xhirollogaritë e federatave këstin e parë (tremujorin e parë) që federatat të kenë mundësinë të konkretizojnë fillimin e planit që kanë për këtë vit, tha ndër të tjerash ministrja Dumoshi.
Ministrja Dumoshi gjithashtu dëgjoi për sfidat dhe problemet që kanë federatat, dhe një gjë që u theksua ishte çështja e rregullores për kategorizimin e sporteve.
“Në këtë kohë të vështirë pandemie që po kalon vendi dhe gjithë bota jam e vetëdijshme që edhe federatat në vendin tonë po kalojnë një fazë të vështirë dhe ne si MKRS jemi maksimalisht të angazhuar që t’ju ndihmojmë për të lehtësuar barrën me të cilën përballeni secila federatë. Dua t’u informoj se edhe rregullorja për kategorizim është në planin legjislativ të sivjetmë për plotësim-ndryshim”, tha mes tjerash ministrja Dumoshi.
Po ashtu, ministrja u shpreh se sporti dhe federatat do të kenë kujdesin dhe vëmendjen maksimale të ministres dhe MKRS-së.
Ministrja Dumoshi kërkoi nga të gjithë sportistë që të tregohen të kujdesshëm për shëndetin dhe nëpërmjet drejtuesve të federatave porositi që në bazë të mundësive, sportistë të përgatiten vazhdimisht ashtu që të rikthehen fuqishëm drejt sukseseve e fitoreve të reja.
Ndërkaq, drejtuesit e federatave e falënderuan ministren Dumoshi dhe stafin e MKRS-së për punën dhe përkrahjen që po japin për sportin. Ata u shprehën se do të vazhdojnë të angazhohen për të qenë të gatshëm që me kalimin e pandemisë t’i kthehen edhe më fuqishëm garave dhe sukseseve. / KultPlus.com
Bebe Rexha në rrjetin social Instagram, ka postuar disa fotografi nga fëmijëria e saj, gjatë kohës kur ajo dhe familja e saj udhëtonin për në Shqipëri, shkruan KultPlus.
Bebe ka postuar edhe fotografi të familjarëve të saj, duke i bashkangjitur mbishkrimit edhe figurën e flamurit kombëtar.
“Kthim pas me këto flokët e shkurtër kur kam udhëtuar në Shqipëri. Shikojini sa të gjatë i kam pasur flokët para se t’i prisja”, ka shkruar Bebe në mbishkrimin e fotove të postuara
Vlen të ceket që Bebe Rexha gjithmonë tregon se sa krenare është me origjinën e saj shqiptare. / KultPlus.com
Kjo shprehje e Xhojsit, do ta përcaktone më saktë ndikimin e fuqishëm dhe gjurmët pashlyeshme në art, histori dhe letërsi. Shekspiri e ngriti artin poetik në majat më të larta. Të gjitha studimet e analizat e veprës së tij, kanë emërues të përbashkët: vepra shekspirane është e admirueshme si tërësi dhe në të gjithë përbërësit e veçantë. Vepra e tij, së bashku me Biblën dhe Deklaratën e të Drejtave të Njeriut, janë shtyllat mbi të cilat formohet identiteti historik i Evropës.
Shekspiri konsiderohet si shkrimtari më brilant i gjuhës angleze, në mënyrë absolute, një ndër shkrimtarët më të mëdhenj të të gjitha kohërave. Një ndër shkrimtarët më të famshëm në botë. Ai ishte qenë komedian, dramaturg, por edhe aktor. Shkroi disa tragjedi të jashtëzakonshme, që përfaqësojnë historinë e letërsisë botërore, si edhe shumë komedi dëfryese, që nuk u shfaqen kurrë nëpër skenat angleze.
Krijimtaria e tij, përmbledh 37 vepra për teatrin, prej të cilave 13 tragjedi, 10 drama historike dhe 14 komedi. Pjesa tjetër e krijimtarisë përfshin 154 sonete, që mbahen si realizimi poetik më i çmueshëm i gjithë kësaj periudhe dhe 2 poema.
Aftësia e tij qëndronte në të hedhurit e rrëfimit përtej, për të përshkruar kështu pamjet e brendshme dhe të thella të natyrës njerëzore. Mendohet se pjesën më të madhe të veprave, t’i ketë shkruar midis viteve 1585-1611 dhe pse, kronologjia e veprave që i atribuohen nuk njihet me saktësi, duke shkaktuar kështu mangësi në lidhje me hartimin e një biografie të thellë dhe të plotë, për këtë figurë madhështore të letërsisë.
Shekspiri përdori rreth 20 mijë unitete gjuhësore ndërkohë që e folmja e asaj kohe, nuk përmbante më shumë se 1,500 fjalë. Kishte një gjuhë jashtëzakonisht të gjallë dhe të pasur në neologjizma, lojë fjalësh, si dhe fjalë me shumë kuptime.
Për lexuesin shqiptar është e njohur mirë gjenia dramatike e Shekspirit, nga përkthimet e mjaft prej dramave të tij, sidomos nëpërmjet përkthimeve mjeshtërore të at Fan S. Nolit. Nëpër të 36 dramat e tij janë të shpërndara qindra këngë dhe pasazhe lirike (si kënga e Ofelisë së marrosur te “Hamleti”, profetizimi i magjistricave te “Makbethi” mjaft pasazhe tek “Antoni dhe Kleonatra”).
Veprat e para të Shekspirit në zhanrin e poezisë u shkruan dhe u botuan pasi ai kishte arritur të njihej si dramaturg. Në vitin 1593 u botua “Venusi dhe Adonisi” në vitin 1594 – “Përdhunimi i Lukrecias”, në vitin 1598/9 – 20 këngë lirike (midis tyre disa sonete) në “Pelegrini i apasionuar”, në vitin 1601 – “Feniksi dhe breshka”. Në këtë periudhë, me ndërprerje, Shekspiri filloi të shkruante sonetet, që i vazhdoi deri në vitin 1600. Ato qarkulluan për një kohë të gjatë në rrethin e miqve të tij dhe u botuan vetëm në vitin 1609. Ato u shkruan në kohën kur Shekspiri pati arritur pjekurinë e tij të plotë dhe paraprinë drama të tilla si “Hamleti”, “Makbethi”, “Otello”, “Antoni dhe Kleopatra”.
Më 23 prill, bëhen 456 vjet nga lindja, ndërsa 404 vjet që kur ndërroi jetë, Uilliam Shekspir.
Dita botërore e librit, sot, jo më kot përkon më ardhjen dhe ikjen… e një gjeniu të letrave! / Konica.al / KultPlus.com
Sot shënohet Dita Ndërkombëtare e Librit dhe e të drejtave autoriale. Me këtë datë të vitit 1616, lidhet vdekja e dy kolosëve të letërsisë botërore: Shekspirit në Angli dhe Miguel de Cervantes në Spanjë, shkruan KultPlus.
Kjo datë shënohet në botë që nga viti 2003, ndërsa është pazgjedhur në vitin 1995 me qëllim të kontribuojë në mbarë botë për të drejtat e autorit duke inkurajuar të gjithë, e në veçanti të rinjtë për të zbuluar kënaqësinë e leximit. Kjo datë është edhe një thirrje për të rritur respektin për kontributet e pazëvendësueshme të autorëve dhe librit në progresin social dhe kulturor të njerëzimit.
Në këtë ditë të shënuar për librin, shkrimtarja e njohur Ilire Zajmi ka shkruar disa fjalë mbi rëndësinë e librit. Ajo vlerëson se libri është një mjet për reflektim dhe na kujton se kush jemi, ku jemi dhe si erdhëm këtu.
Ilire Zajmi shkruan:
Leximi nuk ka të bëjë vetëm me zbulimin e gjërave të reja. Ai gjithashtu është një mjet për reflektim. Leximi na kujton kush jemi, ku jemi dhe si erdhëm këtu. Nëse jeni një dashnor i librit, do ta përjetoni leximin si një magji që përtërin energjinë dhe lartëson gjendjen shpirtërore. Të lexuarit të ndriçon shpirtërisht, dhe bën që të zbulosh pjesë të vetes që nuk ke ditur se ekzistonin brenda teje. / KultPlus.com
Përse Mona Lisa konsiderohet piktura më e famshme në botë? Për shkak të buzëqeshjes së saj enigmatike? Për misterin që e rrethon? Ngaqë kishte për autor Leonardo Da Vinçin?
Përgjigja është Jo.
Sigurisht, ajo është një kryevepër. Por në fillim të viteve 1900 ajo nuk ishte e famshme. U bë e tillë falë një hajduti që e vodhi atë në 21 Gusht të vitit 1911.
Vincenzo Peruggia ishte një emigrant Italian që punonte në Muzeun e Luvrit në Francë.Një ditë e ngarkuan të bënte një kornizë qelqi për pikturën. Atë pasdite pasi e mbaroi kornizën, ai nuk u largua nga galeria.
E kaloi natën i fshehur diku brenda saj. Të nesërmen në mëngjes kur u hap galeria Peruggia ishte larguar me pikturën e Mona Lisës të mbështjellë si tub dhe të fshehur nën xhaketë.
Ditën e parë askush nuk e vuri re mungesën e pikturës. Punonjësit e Galerisë kishin menduar se Mona Lisa ishte në proçes riparimi në laboratorin e Muzeut. Mona Lisa nuk ishte e njohur në atë kohë e prandaj nuk i kushtohej ndonje mbrojtje dhe vëmendje e madhe nga rojet e galerisë. Aq e parëndësishme ishte si pikturë, saqë nuk e kishin varur as në mur, por e ekspozonin të mbështetur pas murit mbi dy kolltuqe të vegjël.
Por dy ditë më vonë në Galeri u shfaq një vizitor i cili kishte ardhur për të riprodhuar me laps portretin e Mona Lisës nga origjinali, një proçedurë rutinë e lejuar e asaj kohe dhe ky ishte momenti kur u kuptua që piktura ishte vjedhur.
Lajmi u shkruajt edhe në gazetat e mëdha të botës me imazhin e pikturës në faqen e parë.
Luvri u bë edhe më i famshëm. Njerëzit tashmë shkonin në Luvër për të vizituar vendin bosh të pikturës së vjedhur.
Policia ishte e paaftë të gjentë ndonjë gjurmë të saj. Mes të dyshuarve për këtë vjedhje ishte edhe Pablo Pikaso.
Hajduti Peruggia ishte zhdukur pa nam e nishan e kështu, në dy vitet në vazhdim kjo histori u harrua.
Në vitin 1913 Alfredo Geri, një sekser veprash arti, mori një letër të çuditshme.Autori i letrës pretendonte se kishte vjedhur dhe kishte në zotërim MonaLisan origjinale dhe ia ofronte për shitje. U takuan të dy në Firence. Geri u bind menjëherë që ajo Mona Lisa e njeriut të panjohur ishte vërtet origjinali i vjedhur dy vjet më parë, të cilin Peruggia e kishte mbajtur të fshehur në bodrumin e vet gjatë gjithë asaj kohe.
Peruggia u arrestua menjëherë nga policia. Kur e pyetën në gjyq se pse e kishte kryer atë akt, ai tha që kishtë rënë në dashuri me Mona Lisën. Gjithashtu Peruggia nënvizoi faktin që piktura i përkiste Italisë përderisa autori i saj Leonardo ishte italian, e prandaj ai kishte dashur ta rikthente pikturën në atdheun e vet.
Por Peruggia gabohej. Leonardo I kaloi vitet e fundit të jetës së tij në Francëdhe ia pati shitur Mona Lisën mbretit të Francës, Fransua I.
Kështu, falë avokatit të vet që e paraqiti vjedhjen si xhest patriotik Peruggia u dënua veç me një vit burg, ndërsa Mona Lisa u rikthye në Luvër, këtë herë e famshme, më e famshme se çdo pikturë tjetër e botës.
Në vitin 1947 një person emrin Vincenzo Peruggia vdiq në Haute-Savoie. Gazetarët kujtuan se bëhej fjalë për hajdutin e famshëm te Mona Lises dhe nxituan të mbushnin faqet e gazetave dhe minutazhet e radiove me lajmin e vdekjes së tij.
Por të nesërmen u mesua që Peruggia i vërtetë kishte vdekur në harresë të plotë 22 vjet me pare, në vitin 1925, në moshën 44 vjeçare ne qytetin francez Saint-Maur-des-Fossés ku kishte punuar si mirëmbajtës veprash arti.
(Marrë nga profili i Artan Gjyzel Hasani) / KultPlus.com
