Sotiraq Filo, kryebashkiaku i Korçës, i një qyteti që ka se ç’t’u ofrojë turistëve, solli sot në vëmendje Muzeun Arkeologjik të Korçës, i cili është muzeu i vetëm pre-historik në Shqipëri.
“Janë 1111 objekte të ndryshme në këtë muze, të cilat datojnë nga Epokat Pre dhe Proto historike e deri në shekullin e 12-të të erës sonë” është shprehur Sotiraq Filo.
Muzeu Arkeologjik është i veçantë në llojin e vetë. Ai u krijua në vitin 1985, në një godinë karakteristike të shek XIX. Për vlerat arkitektonike është shpallur monument kulture. Në të janë ekspozuar pasuritë arkeologjike të trevave juglindore të Shqipërisë, ku vendin kryesor e zë pellgu i Korçës.
Objektet e ekspozuara nisin nga periudha neolitike dhe deri në fazën e zhvilluar të epokës së hekurit. Në këtë muze janë përfaqësuar disa vendbanime të rëndësishme prehistorike si Maliqi, Potgoria, Dunavesi, Trajani e përmbyllet me një sesion të vogël të periudhave pas prehistorike./ atsh / KultPlus.com
Gjiganti mediatik “The Sun” i ofron publikut britanik më të mirën e bregdetit shqiptar, duke u sugjeruar plazhet shqiptare si alternativa më fantastike për pushimet në Mesdhe.
Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale artikullin e publikuar në ‘The Sun”, i cili i bën jehonë bregdetit shqiptar.
Sipas tij, “The Sun” promovon edhe lehtësinë e aksesit falë investimeve në infrastrukturë dhe së shpejti me aeroportin e Vlorës.
Ndërsa e cilëson Shqipërinë “Maldivet ekonomike të pazbuluara të Evropës”, “The Sun” e promovon atë si një pikë pushimesh që ka marrë shumë popullaritet për shkak të ofertave të lira dhe plazheve të bukura./atsh / KultPlus.com
Kreu i AdZM Korçë, Gjergji Koki solli sot pamje nga liqenet akullnajore në malin e Valamarës.
Koki publikoi në rrjetet sociale fotografi të cilat shprehin më së miri natyrën e mrekullueshme malore të trevës Pogradec, Gramsh, Korçë. Dhjetëra liqene akullnajore gjenden në malin e Valamarës që bashkon Pogradecin, Gramshin dhe Korçën në lartesinë mbi dy mijë metra nga niveli i detit.
Pogradeci nuk ka vetëm liqenin, por edhe destinacione turistike malore të cilat kohët e fundit janë rizgjuar nga të apasionuarit e alpinizmit dhe jetesës në harmoni me natyrën. Edhe Valamara është në listën e destinacioneve të preferuara të turistëve dhe entuziastëve vendas të natyrës.
Valamara është mal me lartësi 2373 m në kufirin midis rrethit të Korçës, atij të Gramshit dhe të Pogradecit. Në veri kufizohet me Gurin e Topit. Bimësia përbëhet nga pyje ahu e pishe në pjesën e ulët dhe nga kullota të pasura verore në pjesën e sipërme. / atsh / KultPlus.com
Artisti latin me renome ndërkombëtare, Ricky Martin prej disa ditësh po qëndron në Shqipëri.
Këngëtari sonte (e enjte) do të mbaj koncertin madhështor në sheshin “Skënderbej”, në Tiranë por para kësaj ai ka vizituar edhe qytetin bregdetar të Durrësit, nga ku edhe postoi imazhe për fansat e tij.
Përveç tjerash, 51-vjeçari ka mbetur i mahnitur nga mikpritja e popullit shqiptar, për të cilën është shprehur para miliona ndjekësve në Instagram.
Ai ka publikuar një informacion në të cilën përshkruhej mikpritja si një prej karakteristikave të popullin shqiptar, një gjë të cilën e ka konfirmuar edhe vet autori i “Livin’ La Vida Loca”.
FOTO: RICKY MARTIN / INSTAGRAM
“Shqiptarët janë jashtëzakonisht mikpritës, fakte”, ka shkruar Martin në postim.
Ndërkohë, me të arritur në aeroportin e Tiranës, ai tha se është i lumtur për koncertin që do të mbaj për shqiptarët dhe ftoi që të gjithë të bëhen pjesë e tij. / KultPlus.com
Bazuar në këngët më të njohura të grupit “ABBA”, do të vihet në skenë për herë të parë ‘live’ për publikun shqiptar komedia muzikore “Mamma mia”, në datat 25 dhe 26 korrik në orën 21.00 në Amfiteatrin e Liqenit të Tiranës. Me Regji nga Altin Bashës dhe skenografi nga Iliriana Basha, komedia muzikore “Mamma Mia” nis me historinë e Sophie-së, e cila ka ftuar në martesën e saj me Sky-in, tre baballarët e saj të mundshëm.
Ajo kupton, nga ditari i nënës së saj- Donnes, se është fryt i dashurisë së tre historive romantike gjatë një muaji 21 vjet më parë. Cila nga tre dashuritë e rinisë së Donnes, është babai i Sophi-së? Sam? Harry? Apo Bill? Kjo komedi muzikore, e sjellë ne stilin Musical, është një sfidë e madhe për të gjithë protagonistët e shfaqjes, të cilët njëherësh aktrojnë, kërcejnë dhe këndojnë ‘live’. Emocionet, humori, muzika e bandit dhe e protagonisteve ‘live’, ju ofrojnë një shfaqje me nivel te kalibrit botëror, shkruan shqiptarja.com.
Aktorët pjesëmarrës janë Elia Zaharia, Ina Morinaj, Rea Nuhu, Gerta Mahmutaj, Amos Zaharia, Endri Kacaci, Donald Shehu dhe Igli Zarka.. Trupa mbeshtetese e personazheve te teatrit muzikor përbehet nga artistët e rinj: Ketjona Pecnikaj, Zerxhina Hasanaj, Gloria Taga, Krisa Gjika, Maria Ademi, Ilia Kaci, Amri Hasanlliu, Aldrin Biba, Mario Dorre, Denardo Neziri.
Instrumentistët e Bandit që do të luajnë këngët e ABBA-ve të orkestruara për teater muzikor nga Jusiald Xhani janë: Erald Simixhiu, Denis Hima, Mateos Gjipi, Emil Zaharia, Alex Zisi.
“Mamma mia” erdhi si një projekt veror dhe për ta vënë në skenën e Amfiteatrit. Puna ka nisur dhe Ilirjana (Loxha – Basha) po bën skenografinë. Ka një lloj kënaqësie kur ti punon me disa zhanre artistike në të njëjtën kohë. Këtë radhë sigurisht kemi aktorë si Elia Zaharia, që është në rolin kryesor, në rolin e Donës. Ky është projekti i dytë që punoj me Elian dhe është kënaqësi të shohësh se si ajo është pjekur si aktore,” tha Altin Basha për ABC News,
“Sigurisht personazhet janë mjaft interesante dhe kthesat dramaturgjike janë mjaft interesante, si histori me nevojën e njeriut për të njohur vetveten dhe sigurisht mesazhet që përcjell vepra se nuk është e thjeshtë. Janë mesazhe me të cilat shoqëria jonë mund të përballet, janë problemet e familjes, të dashurisë dhe të identitetit. Është komplekse, ndoshta ne na duket e lehtë, por ka dhe koreografi”, u shpreh ai./KultPlus.com
Biblioteka presidenciale “Dr. Ibrahim Rugova”, është pasuruar me rreth 600 tituj të rinj, botime të Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë.
Dorëzim-pranimi u bë në një ceremoni të organizuar në Akademinë e Shkencave të Republikës së Shqipërisë, në të cilën këshilltari i Presidentes Osmani z. Vehbi Miftari dhe përgjegjësi i bibliotekës presidenciale Florent Rrahmani u pritën nga sekretari shkencor i Akademisë akad. Shaban Sinani dhe akad. Vasil S. Tole, zëvendëskryetar i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë.
Përgjegjësi i bibliotekës presidenciale z. Rrahmani tha se ky koleksion e pasuron fondin bibliotekar dhe thellon më tej bashkëpunimin ndërinstitucional, por njëkohësisht ofron edhe mundësi të reja për studiues dhe hulumtues.
“Fondi i dhuruar nga Akademia e Shkencave, që po i dhurohet bibliotekës presidenciale, përveç pasurimit, ka peshë të veçantë jo vetëm për bashkëpunimin ndërinstitucional, por edhe për hapjen e mundësive të reja për studiues”, ka thënë Rrahmani.
Ai, më tutje, në emër të Presidentes së Kosovës Vjosa Osmani, ka falënderuar Akademinë për gatishmërinë dhe kontributin e tyre
Ndërkaq, Shaban Sinani, sekretar shkencor në Akademi, theksoi se është nder që botimet tona të jenë pjesë e bibliotekës presidenciale.
“Për ne është nder i veçantë që një pjesë e botimeve të Akademisë, sidomos nga fusha albanologjike, të jenë pjesë e bibliotekës presidenciale. Shprehim gatishmërinë tonë që kjo formë e bashkëpunimit të vazhdojë edhe në të ardhmen”, ka thënë Sinani./KultPlus.com
Velipoja, një ndër plazhet ranore me shtrirjen më të gjerë në Shqipëri, frekuentohet çdo vit nga mijëra pushues vendas e të huaj.
Kryeministri Edi Rama publikoi sot në rrjetet sociale përshtypjet e pushuesve për këtë sezon veror në Velipojë.
Rama tha se pushuesit “këtë vit e gjejnë më mirë të organizuar, si edhe më të pastër se asnjëherë më parë”.
“E mbajnë pastër më mirë se vjet. Plazhi është plot nuk ka pasur asnjëherë kaq shumë”, tha një qytetar.
Një qytetare u shpreh se “jemi të kënaqur është përmirësuar shumë zona është e lirë, ka pastërti”.
“Siguria në plazh është e mirë ne po kalojmë shume mirë”, tha një tjetër qytetar.
Me një shtrirje prej mbi 14 km, plazhi i Velipojës është ndër më të preferuarit në veriperëndim të vendit edhe për shkak të cilësive kurative të rërës.
Rëra me efektin e saj kurativ, ndërthurja me hijeshi e detit, lumit, delta me ishuj, kodrat, pylli, laguna e fusha, bëjnë për vete çdo vit pushues të shumtë.
Shumë prej tyre janë të përvitshëm në sezonin veror në Velipojë, të tjerë vijnë për herë të parë për t’u rikthyer vit pas viti. /atsh / KultPlus.com
Pavarësisht sulmeve ksenofobike të konservatorëve të Britanisë së Madhe ndaj emigrantëve shqiptarë, Shqipëria është kthyer në një vend shpëtimi për të rinjtë britanikë, duke ofruar festivale si, “Kala” dhe ION, akomodime të lira dhe plazhe të mrekullueshme, shkruan “The Face”.
Sa më shumë t’i referohesh një destinacioni si një vend krejtësisht i ndryshëm, aq më shumë do të bëhet një pikë e nxehtë turistike . Rasti në fjalë? Së fundmi Shqipërisë i është referuar si, Kroacia e Re, Maldivet e Evropës, Karaibet e Evropës, Greqia e ardhshme, e cila po gëzon një rritje të madhe të numrit të turistëve.
Edhe nëse nuk keni qenë kohët e fundit në Shqipëri, me siguri i keni parë pamjet në internet. Për ne që navigojmë, “Toka e Shqiponjave” është shpërndarë kudo në rrjete kohët e fundit. Të gjithë, me sa duket, kanë bërë banjo dielli në plazhet e saj me rërë, janë zhytur në ujërat e paeksploruara dhe kanë kërcyer në festivalet e saj.
Nga viti 2010 deri në vitin 2019, numri i turistëve që shkojnë në Shqipëri çdo vit u trefishua në 3,3 milionë, ku 120 000 prej vizitorëve ndërkombëtarë ishin nga Britania e Madhe. Megjithatë, së shpejti parashikohet që vendi të vizitohet nga miliona turistë britanikë.
Nuk ka qenë gjithmonë kështu. Për dekada me rradhë, Shqipëria i ndaloi hyrjet. Vendi më i izoluar në Evropën Lindore, kombi ballkanik nuk i hapi dyert deri në fund të viteve ’80, duke ekzistuar si një shtet komunist i mbyllur për pjesën tjetër të botës.
Kur lideri i saj stalinist Enver Hoxha vdiq në vitin 1985, turistët filluan të vërshonin drejt vendit, por jo me një ritëm të shpejtë, deri në vitin 1989 ku vetëm 10 000 njerëz në të gjithë globin shkonin në Shqipëri çdo vit.
Mbërritjet filluan të rriteshin në fund të viteve ’90, kur industria evropiane e turizmit filloi të zbulonte potencialin e Shqipërisë për të konkurruar në Mesdhe.
Megjithëse vendi ende përballej me ndërprerje të energjisë elektrike, probleme me ujin e papijshëm dhe ujërat e zeza, në vitin 2003 Ministria e Turizmit vendosi të shkatërronte ndërtesat për të zbukuruar plazhet dhe për të riemërtuar kombin. Shtatë vjet më vonë, Shqipëria ishte vendi më i mirë për t’u vizituar sipas “Lonely Planet”.
Në vitin 2017, ishte vetëm një linjë udhëtimi me “British Airways” nga aeroporti “Gatwick” i Londrës në Tiranë. Tani, ka mbi dhjetë linja, më e lira është “WizzAir”, që ju çon për tre orë për vetëm 27 £.
“Ka patur një rritje të konsiderueshme në numrin e pasagjerëve që zgjedhin Shqipërinë si destinacionin e pushimeve”, tha për “The Face”, Zsuzsa Trubek, menaxhere e Komunikimit të Korporatës “Wizz Air”.
“Numri i pasagjerëve është rritur 27% në gjysmën e parë të vitit në 2023, krahasuar me të njëjtën periudhë në 2022. Për të përmbushur kërkesën, është rritur kapaciteti për të kryer 19 fluturime në javë”, tha ajo.
Shqipëria është ende një destinacion relativisht alternativ. Aktualisht, kryhen më pak se 20 fluturime në javë, dhe numri i britanikëve që shkojnë në Greqi çdo vit është pothuajse 40 herë më i lartë. Por, pritet që numri i turistëve drejt Shqipërisë të vazhdojë të rritet, një besim i çeliktë që ka çuar në investime nga e gjithë bota dhe ndërtimin e një aeroporti me vlerë 125 milionë dollarë në Vlorë, i cili është në punime e sipër, deri në përfundimin e tij në prill të 2024.
Gjithashtu, duke pasur parasysh se pothuajse askush jashtë Shqipërisë nuk dinte për vendin deri 20 e ca vjet më parë, zhvillimi i tij është marramendës.
“Ndërsa Amsterdami po largon të gjithë britanikët, italianët po lodhen gjithnjë e më shumë dhe Lanzarote po vuan sjelljen tonë të keqe, Shqipëria po na mirëpret krahëhapur, duke premtuar një paketë të plotë, gjithëpërfshirëse, diell, plazhe dhe festa të këndshme. dhe një litër birrë të mirë për 200 lekë (vetëm 1,50 £)”, tha ajo.
Shumë njerëz, tërhiqen kryesisht nga festivalet. “Kala”, një festival i nisur në vitin 2018 nga “Mainstage Festivals” dhe i vendosur në Rivierën Shqiptare, ka fituar shpejt zemrat e vizitorëve.
“Ne nuk mund të marrim meritën e plotë për rritjen më të gjerë të turizmit, mendoj se festivalet tona muzikore kanë ndihmuar që Shqipëria të vendoset në hartë për një numër të madh të rinjsh që nuk kishin dëgjuar më parë për të”, tha Juan J. Lopez, drejtor i Marketingut në “Mainstage”.
“Ambjenti në Dhërmi është perfekt, sepse shumica e hoteleve nuk janë shumë larg nga skena. Bonusi i madh? Çmimi i një festivali kampingu ku mund të kaloni një javë të plotë në një hotel në Shqipëri, që do të thotë të mos ketë netë pa gjumë në tenda”, tha Lopez.
Antonia dhe Georgie, të dy 28 vjeç, shkuan në “Kala” muajin e kaluar.
“Dhërmiu ishte vendi ku do të shkonim. Edhe shqiptarët vendas shkonin atje për pushimet e tyre, ishte një vend vërtet emocionues”, tha Georgie.
“Ishte një nga festivalet e para ku kemi qenë, të gjithë aty ishin vetëm për muzikë dhe Vibe të mirë, të gjithë kishin energji të mirë dhe ishte bukur të ishe në një hotel dhe jo në një tendë”, shtoi Antonia.
“Dhe sigurisht që kishte peizazhe, male, plazhe të bukura, kanioni në Gjipe, një ekstazë për syrin tuaj”, tha ajo.
Ky peizazh piktoresk është i përsosur për postimet e bukura si një kartolinë në Instagram. Për ata që nuk shqetësohen për festat, janë pamjet që i nxisin të vizitojnë, veçanërisht pasi ato janë relativisht të përballueshme.
”Kur bëhet fjalë për udhëtime, ka pak mistere të mbetura në Evropë. Shqipëria është vendi i fundit evropian, që nuk është kthyer në një destinacion të qëndrueshëm për pushime në plazh dhe i rrënuar nga turizmi masiv”, tha Lopez.
“Shqipëria ofron peizazhe mahnitëse mesdhetare, ujëra të mrekullueshëm bruz, plazhe të paprekura, ushqim të shkëlqyeshëm dhe çmime shumë të përballueshme”, shtoi ai.
Bardha Krasniqi, një fotografe me origjinë shqiptare, e cila u shpërngul në Britaninë e Madhe kur ishte ende një femijë, kthehet rregullisht në Shqipëri.
“Shkova në qershor dhe vura re se kishte më shumë turistë se zakonisht”, tha ajo.
“Njerëzit me të vërtetë duan të shohin dhe eksplorojnë diçka ndryshe. Shqipëria është në jug të Evropës, kështu që është si një Greqi tjetër. Është diçka e re dhe njerëzit nuk e dinin se ekzistonte. Ka kaq shumë larmi të natyrës, është një çmenduri”, tha Krasniqi.
Ky vizion idilik është përhapur falë rrjeteve sociale. Në fund të fundit, shumica prej nesh tani ndjekin në TikTok Thomas Cook për këshilla udhëtimi, përmes një katalogu gjithnjë e më të përditësuar të destinacioneve më të bukura në botë. Shqipëria u bë virale verën e kaluar, veçanërisht resorti i plazhit Ksamil, shkëlqimi i të cilit nuk po shuhet.
”Gushti do të jetë i çmendur dhe kjo për shkak të TikTok-ut, vitin e kaluar të gjithë ripostonin vendodhjet e tyre”, tha Krasniqi.
”Edhe këtë vit miqtë më kanë dërguar mesazhe si: “Nuk e dija që Shqipëria dukej kështu”, sepse jugu është shumë i bukur’, shtoi ajo.
“Kur shkova për herë të parë në jug të Shqipërisë, muajin e kaluar, takova dy vajza britanike dhe i pyeta se si e kishin zbuluar vendin. Ato thanë nga TikTok-u, është qartë se TikTok po promovon gjithandej Shqipërinë”, tha ajo.
Ekziston gjithashtu efekti “Dua Lipa”. Krahas figurave të njohura si Rita Ora dhe Bebe Rexha, Dua, e lindur në Shqipëri, është bërë një vajzë që promovon vendin përmes postimeve. Në fund të vitit të kaluar, ajo u bë qytetare nderi dhe madje përmbylli turneun e saj botëror “Future Nostalgia” në Tiranë.
Becky dhe Elena, të dyja 24 vjeç, vizituan Shqipërinë javën e kaluar.
“Ne nuk bëmë asnjë kërkim dhe përfunduam në një fshat, një orë larg Tiranës. Pamë anën më pak turistike”, tha Becky.
“Rreth orës 1 të mëngjesit, gjithçka ishte ndryshe. Përpara nesh u shfaqën vajza me bikini duke kërcyer në ballkone, njerëz që zhyteshin në pishinë dhe gjithçka ishte e ndezur njësoj si “My Super Sweet Sixteen”. Ne përfunduam në ato që vendasit i quajnë “vilat e festave” që merren me qira për një natë, të klasifikuara si shumë të zhurmshme nga policia e Tiranës”, shtoi ajo.
Personat e përfshirë në industri janë të prirur të theksojnë rolin e madh që luan turizmi në ekonominë lokale. “Kala”, për shembull, punon me 250 biznese lokale, krijon 200 vende pune çdo vit dhe ka ndihmuar në dyfishimin e sezonit turistik. Dhe organizatorët përpiqen të sigurohen që vendasve të mos u mungojë argëtimi.
“Çdo vit ne rezervojmë një pjesë të biletave për banorët e Shqipërisë, Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut, të cilët mund t’i blejnë ato me një çmim të reduktuar”, tha Lopez.
Shqiptarët po përballen me probleme të migracionit. Qasja nënçmuese e Partisë Konservatore ndaj migrantëve shqiptarë, e nxitur nga politikat e Suella Braverman, ka nxitur forma të reja të ksenofobisë. Çështja është komplekse, është e vërtetë që mafia shqiptare ka një rol kyç në tregun e drogës në Britaninë e Madhe, por shumë nga ata që mbërrijnë në BM trafikohen dhe detyrohen të punojnë për këto banda, dhe nuk është një zgjedhje e tyre.
Siç ka theksuar më parë David Neale, një ekspert i migracionit shqiptar, Shqipëria nuk është domosdoshmërisht një vend i sigurt.
“Një shkak i zakonshëm i arratisjes së shqiptarëve nga vendi i tyre është gjakmarrja”, shkroi Naele në “The Guardian”, duke shpjeguar se shumë prej tyre përballen me kërcënimin e sulmeve hakmarrëse nga familje të tjera, që zgjasin me breza.
Ky kontrast midis turizmit dhe torizmit është i vështirë. Ndërsa shumë prej nesh e kalojnë kohën me pushime në Shqipëri, shumë nga vendasit e saj po kalojnë një kohë të vështirë në shtëpi dhe po përballen me qëndrime ksenofobike, përkatësisht, nga Britania e Madhe.
“Fatkeqësisht, shumica e njerëzve nuk dinë shumë për Shqipërinë dhe mbështeten thjesht në stereotipe negative”, tha Lopez.
“Megjithatë, kjo është në avantazhin tonë, pasi aventurierët kur vijnë në Shqipëri habiten shumë kur zbulojnë se të gjitha këto paragjykime jane larg realitetit”, tha ai.
Becky dhe Elena e përjetuan këtë nga afër.
”Të gjithë shqiptarët që na priten ishin të këndshëm me turistët”, tha Becky.
Një punishte vere u ofroi ushqim falas, një vendas i ftoi për raki, një tjetër u ofroi atyre një udhëtim me varkë dhe një taksist madje ndaloi për t’u blerë bakllava.
”Ne e vizituam vendin me shumë paragjykime, pasi familja dhe miqtë tanë ishin të pasigurt, por ishte vërtet argëtuese. Njerëzit ishin vërtet të sjellshëm”, thanë Antonia dhe Georgie.
Një banakier vrapoi për të gjetur vodka për ta, ndërsa një pronar gazetash u dha atyre një kovë akulli pasi mendonte se birrat që shiste nuk ishin mjaftueshëm të ftohta.
Për Krasniqin, pushuesit e verës 2023 do të thyejnë industrinë e turizmit të Shqipërisë.
”Ky vit do të përcaktojë se si njerëzit e trajtojnë dhe respektojnë atë”, tha ajo, duke shtuar se vendi mund të shndërrohet në një tjetër Ibiza, me shpresën se vizitorët do të ndikohen pozitivisht. Ashtu si çdo vend në zhvillim, ekziston rreziku drejt nje kolapsi te turizmit, që numëron mbrapsht drejt erozionit kulturor. Po kështu, nëse të ardhurat nga turizmi rrjedhin në ekonominë lokale, kjo mund të çojë në një rezultat pozitiv për të gjithë.
Sido që të jetë, është e qartë se “Albmania” do të vazhdojë të përhapet në të gjithë Britaninë e Madhe, pasi infrastruktura shtesë dhe një valë e re ngjarjesh e ëmbëlsojnë marrëveshjen, tashmë joshëse.
Së shpejti, vendit nuk do t’i referohen më si Kroacia e Re, Maldivet e Evropës, Karaibet e Evropës, Greqia e ardhshme, por thjesht Shqipëria. /atsh / KultPlus.com
Lumi i Shalës, në liqenin e Komanit po tërheq çdo vit një numër të lartë turistësh vendas e të huaj, për shkak të bukurisë që natyra i ka falur kësaj zone.
I cilësuar nga mediet e huaja si një “parajsë e vogël”, ky lum është padyshim destinacioni më i preferuar sidomos nga të rinjtë.
Emanuel Pjetri, guidë turistike në Pukë, tha për ATSH-në se ” nga 1 qershori e deri tani mund të ketë pasur afërsisht 12 000 vizitorë. Në ditë ky lum është vizituar nga 400 -500 persona në ditë, ndërsa fundjavat normalisht ka pasur një numër më të lartë”. Sipas tij, për të vizituar lumin e Shalës udhëtimi me varkë nga Komani zgjat 1 orë e 20 minuta.
“Turistët shijojnë eksplorimin e zonës me varkë, ngjitjen në majat përreth me pamje spektakolare, si dhe zhytjen në ujin e freskët të lumit të Shalës, ushqimet tradicionale që ofrohen në bujtinat e ngritura pranë tij”, theksoi Pjetri.
Pjetri tregon se vizitorët në udhëtimin e tyre vizitojnë kanionin te lumi i Shalës, ujëvarën e Qerretit të Vilës, Shpellën e Kaurrit (murgjëve) etj.
Lumi i Shalës buron rrëzë Alpeve Shqiptare dhe ka një gjatësi prej 37 km prej burimit në majën e Radohinës e deri në Drin. Lumi Shalës dallohet me ujin e tij të veçantë ngjyrë blu e thellë.
Ai është i pasur me një shumëllojshmëri peshqish, por më e përhapura është trofta, që rritet vetëm në ujërat e ëmbla. Ngjyra e kaltër dhe e ftohtë e ujit është karakteristike e këtij lumi, shkëmbinjtë e thepisur që e rrethojnë, duken sikur prekin qiellin./ atsh / KultPlus.com
Kryeministri Edi Rama ka publikuar në rrjetet sociale pamje nga Driloni i cili do jetë një pol i ri ekoturistik në Pogradec dhe në qarkun e Korçës.
Rama nënvizon se Driloni këtë verë do të jetë falë vënies në jetë të një super projekti transformues në një nga destinacionet mahnitëse për të gjithë vizitorët, të huaj apo vendas.
Projekti rikualifikues që shtrihet në 170 hektarë të parkut parashikon investime në infrastrukturë për xhiro me biçikleta, kullat e vëzhgimit për shpendët, vijat ujore që mund të përshkohen me varka apo edhe mjetet elektrike miqësore me mjedisin.
Rikualifikimi i projekti po zbatohet në bashkëpunim mes Agjencisë Kombëtare të Zonave të Mbrojtura dhe AADF.
Të gjitha ndërhyrjet janë bërë me qëllim ruajtjen e mjedisit dhe biodiversitetit të zonës, si edhe do të pasohet nga një plan menaxhimi.
Ky projekt lejon që vizitorët të mos shëtisin vetëm në pedonalen e Drilonit, por përmes kalimeve dhe urave të shkohet deri tek burimet e Drilonit dhe në Tushemisht./ atsh / KultPlus.com
Në vitin 2021, Shqipëria priti 5,6 milionë turistë të huaj, të joshur nga plazhet e saj perfekte të Jonit, nga peizazhi i përthyer i Alpeve Shqiptare dhe nga një trashëgimi e pafund historike, shkruan Victoria Zarate* për gazetën më të madhe spanjolle ”El Pais”.
”Megjithëse grumbullimi i turistëve këtu nuk ka filluar ende, çdo vit i kushton më shumë vendit ballkanik që të ruajë reputacionin e tij si sekreti më i ruajtur në Ballkan, një alternativë e qetë dhe ekonomike për bregdetin e Mesdheut që ofron Spanja, Italia apo Greqia.
Por, ka ende shumë për të eksploruar në Shqipërinë e paprekur, përtej resorteve të viteve ’90 dhe plazheve të mbushura me motorë uji, që përcaktojnë 400 kilometrat e vijës së saj bregdetare ku bashkohen detet Jon dhe Adriatik. Një mënyrë ndryshe dhe që lidhet me trashëgiminë e saj të pasur është ta vizitoni vendin përmes rrjetit të gjerë të hapësirave të certifikuara si objekte agroturistike, që ofrohet në të gjithë gjeografinë e saj.
Pas zhdukjes së një pjese të mirë të kooperativave bujqësore, të shkaktuara nga rënia e regjimit komunist, në fillim të viteve ’90 të shekullit të kaluar, fermat panë rënien e prodhimit të tyre, që rifilloi një dekadë më pas. Të njohura në prodhimin e grurit, misrit, duhanit, mishit dhe produkteve të qumështit, shumë prej tyre tani kanë rimarrë shkëlqimin e dikurshëm, të gjallëruar nga brezat e rinj që shkuan jashtë vendit, veçanërisht në kuzhinat italiane, për të mësuar se si të gatuajnë. Ata përpunojnë ushqimet lokale dhe përcaktojnë historinë e tyre në vendin e tyre të lindjes. Një dhuratë premtuese për bizneset e reja, që transferojnë të kaluarën bujqësore shqiptare në akomodime rurale, taverna dhe kantina të suksesshme, ku mund të provoni librin tradicional shqiptar të recetave me një shije bashkëkohore apo të degustoni verë apo të zgjoheni në një mjedis të pakrahasueshëm dhe me çmime më të ulëta konkurruese.
Në këtë itinerar që nis pak kilometra nga Tirana (në këtë qytet operon aeroporti kryesor ndërkombëtar, me kompani si ”Wizz Air” që ofron fluturime direkte nga Madridi dhe Barcelona), histori personale grumbullohen sapo kalon pragun e çdo vendi. E para na çon vetëm 20 minuta me makinë në drejtim të Prezës, një fushë e rrethuar nga malet e Krujës dhe Dajtit dhe një qytet mjaft i vizituar për kështjellën e tij mesjetare që shërbeu si një bastion strategjik për heroin kombëtar, Skënderbeu. Pak metra larg sheshit kryesor, kantina ”Enol” ju pret me një fermë dhe punishte vere dhe ju fton të ndani produktet e saj vendase në kopshtin e saj të pyllëzuar, të ngrohur nga mbulesat e kuqe të tavolinave, me buqeta lulesh të egra dhe një furrë me tulla në natyrë. Eni dhe Olsi, djemtë e themeluesit të saj Qemal Alushi, vendosën një ditë të ndiqnin pasionin e tij për verën dhe të përmbushnin një ëndërr të vjetër rinore për të prodhuar verën e vet.
Hardhitë e para në kodër që ndajnë ullinjtë, kumbullat dhe pemët e tjera frutore, u mbollën në vitin 2002 dhe u përpunuan në vjeljen e tyre të parë shtatë vjet më vonë. Me një prodhim aktual që arrin në 10 000 shishe në vit, verërat e saj përziejnë notat e kabernetit, sangiovese dhe merlotit dhe mund të shijohen para tryezës së drurit, të ndjekur nga fjalët që Olsi, mjeshtri i verës, flet me entuziazëm në lidhje me kultivimin e saj. Por, asgjë nuk mbaron këtu. Ata gjithashtu zhvillojnë degustime të disa varieteteve të rakisë, një pije shumë e popullarizuar në Shqipëri me shije mjalti, kanelle dhe karafili. Eni merr përsipër pjesën gastronomike të biznesit me nënën e tij, me një menu të bërë nga produkte artizanale si reçel, gjalpë, djathë dhe kos të bërë me qumësht të mbledhur në fshatrat e afërta. Shkoni herët të provoni gjithçka në shtëpinë e tyre, si për shembull një antipastë për t’ju hapur oreksin apo kecin e pjekur në hell.
Këtu pranë, në rrugën që të çon në Durrës, bregdeti më i ngarkuar i Adriatikut në vend dhe porti kryesor, ka disa adresa për t’u marrë parasysh. Nga njëra anë, ”Gjepali”, i aksesueshëm vetëm me makinë, duke kaluar një shteg me korsi të ngushta mes fushave dhe qarqeve lumore që ”çmendin” edhe Google Maps. Historia e këtij kompleksi rural filloi 23 vjet më parë, kur themeluesi i tij Fundim Gjepali emigroi në Itali në kërkim të një fati më të mirë. Pasi u bë një kuzhinier i njohur në qytete si Roma dhe Tirana (në këtë të fundit ai ka një restorant të kuzhinës së lartë), ai krijoi paralelisht këtë shtëpi-fermë të stilit toskan, me kuzhinë që kënaq dashamirësit bio. Një bujtinë e ndërtuar mbi pllaka terrakote dhe e zbukuruar me vepra të piktorëve shqiptarë, ku mund të provoni specialitete vendase si byrek me qumësht dhe përzgjedhjen e verërave italiane.
Për ata që vendosin të kalojnë natën atje (dhoma të disponueshme nga 30 euro), mëngjesi nuk do t’ju zhgënjejë me bukë, perime dhe fruta, të sjella nga kopshti i tyre.
Pranë akomodimit avangardë në formën e kabinave prej druri, me pamje nga një liqen i bukur, është gostia gastronomike e ofruar nga Huqi (nga 50 euro nata për dhomë dyshe) në rrugën për në Gjirin e Lalzit, katër kilometra nga Maminasi në Radë, që gjallërohet me shëtitjet me varka dhe ditët e peshkimit, përveç kënaqësisë së krijuar nga kopshti i tij i populluar nga pulat, rosat dhe lepujt. Përpara kësaj kanavace idilike me pamje nga Adriatiku, qëndron një fermë dhe restorant i drejtuar nga një ish-oficer i ushtrisë, i cili donte të ndërtonte një projekt në tokën e të parëve të tij, që do t’i bënte homazh natyrës që e rrethon. Kur vjen vera dhe darkuesit ulen në tavolinë, një ”meze” me manaferra dhe mjedra të mbledhura nga fusha e tyre, i paraprin një liste të gjatë gatimesh tradicionale si lakror me domate dhe qepë, spinaq ose kos, djathë dhie apo keci, i pjekur në dru, brenda një pusi të thatë, tre metra të thellë.
Sekretet e mëdha të Shqipërisë së Veriut
Duke u ngjitur në rrugën drejt veriut, për të parë liqenin e Shkodrës, i cili vepron si një kufi natyror me Malin e Zi me gjiret e tij të vegjël ku mund të laheni, ofrohen perlat e mrekullueshme të agroturizmit ku mund të ndaloni gjatë udhëtimit tuaj. Qyteti i vogël i Krujës ia vlen të vizitohet. Këtu lindi fisniku shqiptar Skënderbeu, i cili orkestroi kundërshtimin ndaj pushtimit osman, i pranishëm në të gjithë morfologjinë e tij, të dukshme nga maja e kodrës që dominon kështjellën kryesore. Më poshtë është pazari i tij historik, ku mund të humbisni mes rrugëve me kalldrëm, me tezga që alternojnë suvenire të një cilësie të dyshimtë, me mostrat e zanateve vendase si mbulesa tavoline me grep, qilima, piktura apo antika.
Pasi jeni lodhur, ju meritoni një pushim në hotelin dhe restorantin malor ”Shkreli”, 45 minuta nga Kruja. Ai ndodhet në zemër të Parkut Kombëtar të Qafshtamës, i njohur për ujërat e tij, që furnizonin familjen mbretërore shqiptare gjatë pushimeve të tyre në vitet ’30. I ngritur në 1 300 metra mes pyjeve me pisha, liqeneve të vegjël dhe rrugëve gjarpëruese që lidhin bashkitë e Burrelit dhe Dibrës, ky resort me sauna dhe spa, i frymëzuar nga shtëpitë tradicionale prej guri të njohura si kulla që shërbenin edhe si strehë, ka dhoma të thjeshta prej druri në në mes të askundit (nga 60 euro për natë). Edhe pse kanë vetëm një pemishte të vogël dhe fusha aty pranë të ushqyer nga manaferrat e egra dhe pemët frutore, restoranti i tyre është besnik i kuzhinës lokale të ofruar nga furnitorët vendas nga fshatrat Cudh dhe Krujë. Ajo që e bën të famshëm është mjalti aromatik, të cilin vizitori do të mund ta marrë nga dora e parë, së bashku me aktivitete të tjera në natyrë si shtigjet e ecjes, biçikleta me katër rrota apo shëtitjet gjatë muajve të dimrit.
Rrugës për në Shkodër do të hasni në dy ndalesa me shumë interes. E para të çon te bujtina ”Dini”. Pa akses të drejtpërdrejtë me transport publik, kjo shtëpi për mysafirë e drejtuar nga familja Kol Marku, pesë kilometra larg qytetit verior të Rubikut, lindi pas udhëtimit të këtij ish-minatori nëpër Kretë dhe Greqi, i cili u kthye për të përmbushur ëndrrën e tij për të ripërdorur gurin në shtëpinë e të parëve të tij dhe për ta shndërruar në një banesë. Me katin përdhes për restorantin, dy katet e sipërme strehojnë gjashtë dhoma me pamje nga lugina (nga 30 euro për natë). Një stallë e vogël për dhi dhe pula, ngjitur në shtegun ku rriten domate, fasule, qershi ose kunguj si dhe pjeshkë dhe fiq, krijon ambientin e tij të lezetshëm, që ndiqet nga një menu e përditshme nga bashkëshortja, Hale Marku. Gjatë muajve të nxehtë, nuk ka asgjë më të mirë se të ulesh në kopshtin e vogël dhe të pushosh duke pirë dhallë, e bërë me qumësht dhie. Një rostiçeri e rrumbullakët nëse shtoni tortën e bërë vetë me reçel dhe biskota.
Vetëm 30 kilometra larg Shkodrës ndodhet një nga fermat më të famshme në të gjithë vendin, ”Mrizi i Zanave”. Në kuzhinën e tij që nuk ”fle” kurrë, pijet freskuese të konservuara dhe mishrat e përpunuar marrin kuptimin e tyre të plotë. Ky projekt, i drejtuar nga shefi i kuzhinës Altin Prenga dhe vëllai i tij Antoni, është fundi i lumtur i një historie të dedikuar plotësisht punës, që nisi në vitin 1998, kur ai emigroi në Itali si adoleshent për të larë enët. Atje, më vonë, do të punonte si kuzhinier duke ndjekur hapat e të atit, kuzhinier i një mense të vjetër, siç njiheshin në kohën e komunizmit si kafene, ku shërbehej edhe ushqim tradicional. Pas kthimit, ai vendosi të hapte restorantin e tij, i frymëzuar nga vepra e poetit kombëtar Gjergj Fishta dhe Mrizi i tij i Zanave.
Çdo vit, ata shërbejnë më shumë se 100 000 porosi midis sallës së tyre të gjerë dhe oborrit të mbuluar, me një menu që josh stomakun dhe syrin dhe ndryshon sipas periudhës së vitit, duke përdorur përbërës nga ferma e tyre dhe e 400 familjeve aty pranë. Një shëtitje nëpër fermë ju lejon të shihni disa nga punishtet ushqimore që Altini i transformoi në vitin 2018, ku përpunojnë domate të thata, reçel, perime turshi, djathëra të bërë vetë ose miell nga mulliri i tyre i vjetër, si dhe lëng qershie që mirëpret darkuesit e saj. Si pikë kulmore, një punishte vere moderne, ku fermentohet rrushi i kallmetit. Pavarësisht nga madhësia e tij, rekomandohen rezervime paraprake, edhe për drekat që shërbehen gjatë ditëve të javës. E njëjta gjë vlen edhe për konakun që zë fermën e vjetër prej guri që i përkiste gjyshit të Altinit. Tani, e kthyer në një strehë moderne, me nëntë dhoma të lira (nga 40 euro për natë), ajo josh nga dritaret e mëdha prej xhami që përshkojnë shtëpinë, me pamje të papërsëritshme të pemishteve dhe ullishteve.
Jugu me kantina të fshehura dhe verëra firmato
I futur në listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s në vitin 2005, Berati tërheq një pjesë të mirë të turizmit të vendit për shkak të pseudonimit të tij “Qyteti i një mbi një dritareve”, apo ndoshta sepse është i izoluar apo sepse shërben si prelud i plazheve të kristalta që të presin në jug. Megjithatë, një tjetër realitet më pak i vizituar, shtrihet rreth qarkut të tij, por po aq stimulues sa kalaja e tij jetëgjatë, kishat bizantine apo rrugët që popullojnë shtëpitë e tij të famshme të stilit osman.
Rreth 20 minuta nga qyteti me makinë ndodhet një destinacion kyç për adhuruesit e verës, ”Nurellari”. Kjo punishte vere që i përket familjes me të njëjtin emër është atraksioni i madh i qytezës së Peshtanit, i ndërtuar në juglindje të Beratit në një fushë të kufizuar nga lumi Osum. Fatos dhe Libonike Nurellari, agronomë dhe themelues, vendosën të rivitalizojnë një fermë të vjetër në qytet duke mbjellë hardhi rreth saj për të prodhuar verë. Shishet e para u prodhuan në vitin 1995 dhe që nga ajo kohë, së bashku me djemtë e tij të trajnuar si somelierë në Zvicër, Francë dhe Itali, kanë zgjeruar me sukses biznesin brenda dhe jashtë vendit. Një ish-magazinë është tashmë selia e kantinës së tij, e cila shquhet për dyshemenë e saj mbresëlënëse prej guri, kolonat e gdhendura dhe dyshemetë prej mermeri, të zbukuruara me mobilie nga artizanët vendas beratas. Këtu ata prodhojnë 30 000 shishe çdo vit që furnizojnë restorante të shumta në rajon, duke përfshirë rrushin vendas dhe ato të tjera ndërkombëtare si Montepulciano, Merlot dhe Cabernet Sauvignon. E hapur për vizita, degustime private dhe ekskursione gjatë vjeljes së rrushit, ajo ka një dyqan ku mund të rezervoni verëra dhe produkte të tjera që ata bëjnë vetë, si vaji i ullirit ose rakia e rrushit me aromë të quajtur ”Arrabon”. Nëse duam të zgjasim qëndrimin, ata kanë gjashtë dhoma (nga 45 euro nata).
Oferta e qarkut Berat vazhdon. Në verilindje pret kantina ”Alpeta”, e rrethuar nga ullishte dhe pemishte në qytezën e Roshnikut, ku jetojnë vetëm 120 familje. I shkëputur nga pjesa tjetër e botës, është një vend idilik për të parë një muzg mbi malin madhështor të Tomorit. Për të arritur në destinacion, duhet të merrni rrugën që kalon nëpër qytet deri në fund. Pasi kalojmë xhaminë do të gjejmë këtë kompleks të drejtuar nga Alfred dhe Petrit Fiska që strehon një punishte vere, restorant dhe bujtinë me konvikte të përbashkëta dhe dhoma private (nga 10 euro për natë). Të dy vëllezërit vazhdojnë trashëgiminë e babait të tyre, agronom në kohën e komunizmit, i cili mbolli vreshtat e para në vitin 1992. Me hapjen demokratike të Shqipërisë, biznesi lulëzoi falë tokës së re dhe prodhimit të 50 000 shisheve në vit, të njohura në të gjithë vendin për specialitetet e tij si përzierja e merlotit dhe kabernetit ose një raki rrushi të bardhë.
Të shëtisësh nëpër vreshtat e saj të ndërthurura me fiq ose të provosh të korrat e tij së bashku me ullinj, arra dhe djathëra vendas është një kënaqësi për shqisat, përpara se të zhytesh në kuzhinën fshatare të restorantit të tij me gatime si mish dhie që kullot në shpatet pranë Tomorit.
Kënaqësia e të ngrënit mish nuk mbaron këtu. Një devijim i shkurtër në veri do t’i shpërblejë dashamirësit e mishit me një ndalesë në kompleksin ”Kështjella”. Në mes të sheshit të qytezës së Poshnjës, lindi edhe një furrë buke e drejtuar nga vëllezërit Ismailaj gjatë rënies së regjimit komunist në vitin 1990. Nga prodhimi i miellit të tyre, ata e zgjeruan biznesin drejt blegtorisë dhe praktikave të tjera bujqësore, përfshirë mbjelljen e vreshtave për të prodhuar raki dhe verë. Paralelisht, ata konturuan fytyrën e re të ”Kështjellës”, me një restorant që të kujton planimetrinë e kalasë dhe dhomat në pjesën e pasme të godinës. Nuk është kurrë keq të rezervoni për të fjetur të qetë, pasi të keni provuar menunë e tyre tradicionale me perime vendase dhe mish të pjekur nga stalla e tyre.
Të kesh një stomak plot është mënyra më e mirë për të përballuar udhëtimin njëorësh që ndan këtë fermë nga rrënojat e Apolonisë, një mrekulli arkeologjike në zemër të Shqipërisë që shumë e barazojnë me një Athinë të vogël. Mbetjet e këtij qyteti të themeluar në shekullin VI para Krishtit japin një pasqyrë të mirë të lavdisë dhe shkëlqimit që gëzonte qytetërimi antik i Ilirisë në një pjesë të madhe të Gadishullit Ballkanik. Duke lënë bregdetin e Vlorës në të djathtën tonë, arrijmë në bujtinën ”Hadër Xhebro”, afër Nivicës. Me aksesin pothuajse të rezervuar për automjetet jashtë rrugës (është e rëndësishme të ndiqni udhëzimet e dhëna nga pritësit tuaj ose të organizoni një transport privat me ta), ia vlen të udhëtoni nëpër largësinë që mbron vendin nëse kërkojmë shkëputje absolute në një prej dhomave të saj komode, me kapacitet për pesë persona (nga 20 euro për person dhe natë, plus mëngjesin).
Kjo shtëpi për mysafirë, ”e ankoruar” në shpatin e malit të Kendrevicës, një nga peizazhet më spektakolare të Shqipërisë së Jugut për shkak të kanioneve dhe shkëmbinjve të saj, ka një baxho tradicionale ku barinjtë vendas dorëzojnë qumështin e tyre si në të kaluarën, me kalë ose me mushkë. Kjo pamje piktoreske mbetet e paprekur në funksion të fazës së re që po kalon kjo shtëpi e krijuar nga Hader Xhebro, tashmë në duart e fëmijëve të tij Arjola dhe Jaho, të cilët i kanë shtuar një vend shumë të veçantë biznesit familjar. Gjalpi, djathi, salca e kosit, e ngjashme me kosin, prodhohet gjatë gjithë vitit. Në ushqimet e gatuara në shtëpi, që shërbehen çdo ditë, nuk mungojnë prodhimet e qumështit dhe as mishrat që përshkojnë malet përreth, si qengji i marinuar në furrë apo lakrori tradicional apo ëmbëlsirat e tyre të bëra vetë si revania, që shërbehet me reçel qershie.
Tashmë në jug, e ashtuquajtura Riviera Shqiptare tërheq miliona turistë për limanet e saj dhe ujërat bruz në brigjet e detit Jon. I përfshirë nga Parku Kombëtar i Butrintit dhe rrënojat e tij nga qytetërime të ndryshme si ai grek, romak apo bizantin (mbetjet më të vjetra datojnë në epokën e bronzit), banorët e Ksamilit duket se po kërkojnë një drejtim të ri vitet e fundit, përtej hoteleve që shfaqen mes tepricave të apartamenteve turistike, të ndërtuara pa asnjë sens estetik apo frymë mjedisore, bare plazhi me muzikë dhe restorante me ushqime ndërkombëtare. Në këtë kamare spikasin vilat moderne të hotel ”Arameras”, një resort i hapur që vitin e kaluar me një plazh gjysmë privat, i ndërtuar me dru dhe gurë duke respektuar peizazhin që e rrethon dhe ”syrin vigjilent” të ishullit të Korfuzit përballë.
Pas kësaj ndalese në anën më parajsore të Shqipërisë, ndalesa e fundit na nxit ta mbyllim këtë itinerar në pikën e saj më të largët, ferma ”Sotira” (e aksesueshme me minibus publik nga qyteti i Gjirokastrës). Kjo fermë e vendosur mes pyjeve pothuajse të virgjëra të parkut Gërmenj-Shelegur në brendësi juglindore të vendit, është një Eden për adhuruesit e ushqimit bio.
Të vendosur në një lartësi prej më shumë se 1 000 metrash pranë kufirit grek, fqinjët e zakonshëm si arinjtë, ujqërit apo drerët lënë gjurmët e tyre në shtigjet midis pyjeve me pisha dhe liqeneve ku mund të bëni një piknik të improvizuar. Gjithçka filloi si një fermë peshku me troftën, së cilës i shtuan një restorant të vogël lokal ku ofrojnë peshkun e tyre të freskët. Më vonë ata ndërtua një fermë me dele, rosa, pata dhe pula që bredhin lirshëm në 20 hektarët e pronës së tyre. Kalërimi nëpër male dhe vreshta plotëson një përvojë për t’u mbushur me ajër të pastër dhe për të pushuar. Ato ofrojnë dhoma me banjo private dhe mobilie te punuara nga pronaret e fermës (nga 30 euro për natë). Një fund i vështirë për t’u përsëritur për shkak të trashëgimisë shqiptare, tokës legjendare që Skënderbeu donte të mbronte me çdo kusht, shekuj më parë./ a.jor.
(Victoria Zarate* është gazetare e lidhur me ”El Pais” që nga viti 2016. Ajo koordinonte më parë faqen e internetit Tentaciones dhe seksionin e saj të modës dhe stilit të jetesës derisa u mbyll në 2018. Ajo tani bashkëpunon me Icon, Icon Design, S Moda dhe El Viajero. Ajo ka punuar për ”Glamour”, ”Forbes” dhe ”Tendenca” dhe ka shkruar edhe për CN Traveler, AD, ”Harper’s Bazaar”, V Magazine (SHBA) dhe ”The New York Times T Magazine Spain”). / atsh / KultPlus.com
Këngëtari i njohur i muzikës latine Ricky Martin do të performojë për herë të parë në Tiranë. Ylli botëror i cili po zhvillon turin e tij “Ricky Martin Symphonic”, do të ndalojë dhe në vendin tonë.
Lajmin e konfirmoi vetë këngëtari i cili në rrjetet sociale shkroi: “Po!!! Shumë i lumtur të njoftoj se do të jem në Tiranë, Shqipëri më 20 korrik me koncertin tim simfonik dhe Orkestrën Kombëtare të Tiranës. Shpresoj që të gjithë të mund të më bashkoheni në koncertin tim të parë në Shqipëri”.
Përpara koncertit të Ricky Martin, një tjetër këngëtar po aq i njohur dhe i dashur për publikun, do të performojë në Tiranë. Enrique Iglesias do të jetë në sheshin Skënderbej në fund të muajit qershor duke nisur kështu Javën Kulturore Spanjolle.
Lajmin për koncertet e dy prej figurave më të rëndësishme të muzikës latine e dha edhe kryeministri Edi Rama. / KultPlus.com
Nga Xhamajka në Pragë, përmes Dubait dhe Ishujve Aeolian, këtu janë 8 udhëtime spektakolare nëse jeni duke vendosur se ku do të shkoni me pushime, të cilat zakonisht varen nga tre faktorë; çfarë kërkoni – qoftë argëtim, det apo aventurë dhe zbulime të reja – sa kohë keni në dispozicion dhe sa dëshironi të shpenzoni.
Për t’iu përgjigjur çdo kombinimi të përgjigjeve, Grazia.it ka përpiluar një listë që i përshtatet nevojave dhe buxheteve të secilit. Ajo që bie në sy është se për herë të dytë në pak ditë, revista italiane ka renditur Shqipërinë në krye te destinacioneve të kësaj vere.
Nga çatitë spektakolare të Dubait te klubet magjepsëse të Panarea-s, duke kaluar nëpër trenat e Holandës që shohin fushat e tulipanëve. Përveç destinacioneve më tradicionale (si Malta, Pulia dhe Spanja) janë edhe ato të përshtatshme për një fundjavë, si bukuritë e Pragës dhe për ata që e duan natyrën, por nuk duan të humbasin jetën e natës së qytetit, është Estonia.
Dhe më pas vjen deti i Shqipërisë, ku plazhet dhe klubet mahnitëse alternohen me ambiente ku mund të relaksoheni dhe të kaloni një pushim të qetë. Së fundi: ata që duan të largohen me miqtë, por kanë pushime të ndryshme nga miqtë, mund të zgjedhin një nga udhëtimet grupore të organizuara nga projekte si WeRoad, është Havai. Ndërsa për aventurierët e vërtetë, së fundi, për ata që duan tokat e largëta dhe detin, është Xhamajka.
Nga Evropa në pjesën tjetër të botës, këtu janë tetë destinacione që janë të gjitha magjepsëse për t’ju dhënë idenë e përsosur se ku të shkoni për pushime këtë vit. / a2cnn / KultPlus.com
Një nga kompanitë më të mëdha mediatike që merret me promovimin e dhe kontrollin e cilësisë së turizmit në të gjithë botën, “Lonely Planet”, ka bërë një artikull për qytetin antik të Butrintit, të cilin e ka titulluar “Në Butrint të Shqipërisë udhëtohet (edhe) nëpër kohë”.
Shkrimi jep një panoramë të gjerë të qytetit të lashtë, ku përshkruan kohën se kur daton, vendndodhjen gjeografike, por gjithashtu citon edhe mitologjinë klasike, konkretisht poetin e lashtë romak Virgjilin.
Në artikull shkruhet: “Nga këta shekuj të parë, ka ende gjurmë të dukshme në zonën arkeologjike. Një pyll i dendur dhe i qetë dhe, në mes të tij, pamje të arkitekturës antike. Këto janë gjurmët e kalimit të qytetërimeve të shumta, të cilat nga shekulli i VIII pr.e.s. e tutje, u alternuan në këtë segment të bregdetit në jug të Shqipërisë.
Në këtë shtrirje jugore të Shqipërisë, jo shumë larg kufirit me Greqinë, bregdeti krijon një hyrje të thellë që i ngjan një liqeni të brendshëm. Është liqeni i Butrintit në fakt dhe lidhet me detin Jon nëpërmjet kanalit të Vivarit.
Pikërisht përgjatë rrjedhës së këtij kanali të qetë ndodhet një gadishull i vogël, i gjelbëruar dhe i rrumbullakosur, i pushtuar tërësisht nga Parku Arkeologjik i Butrintit, një vend i trashëgimisë së UNESCO-s që nga viti 1992. Sipas mitologjisë klasike, megjithatë, të mërguarit që u larguan nga Troja pas rënies së saj do të kishin themeluar qytetin e njohur në kohët e lashta si Buthrotum dhe është gjithmonë poeti Virgjili ai që kujton se Enea vizitoi Butrintin gjatë udhëtimit të tij në Itali”.
Në artikull nuk mungojnë as të dhëna historike që janë shkruar pë qytetin antik të Butrintit, si periudha kur ai u pushtua nga Ali Pashë Tepelena në fillim të shekullit të 19-të, ku citohet: “Por historia e Butrintit nuk përfundon me Perandorinë Romake. Qyteti ishte një rezidencë peshkopale në shekullin e 5-të, më pas u mor nga venecianët, iu dorëzua Napoleonit, më në fund u pushtua nga Ali Pasha në fillim të shekullit të 19-të”.
Artikulli përfundon shkrimin me një rekomandim për të gjithë turistët, se kur mund të jetë koha e duhur për të vizituar këtë qytet antik, e ku nuk lë pa përmendur as bregdetin e Sarandës, si një destinacion që nuk duhet humbur: “Rreth njëzet kilometra larg Butrintit ndodhet qyteti i Sarandës, një destinacion kryesor për ata që ëndërrojnë një pushim plazhi mes plazheve të bardha dhe ujërave të kristalta.
Vlen të organizohet një vizitë në zonën arkeologjike të Butrintit në sezonin e ulët ose, nëse kjo nuk është e mundur, në kohë më pak të ngarkuara, si në mëngjes herët, për të shmangur turmat”./ rtsh / KultPlus.com
Shëngjini do të presë nga 1-6 qershori festivalin ndërkombëtar të muzikës elektronike, UNUM.
Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro, ministri i Drejtësisë, Ulsi Manja, kryetari i bashkisë së Lezhës, Pjerin Ndreu dhe organizatorë të tjerë të këtij festivali zhvilluan një takim, që i paraprin nisjes së UNUM Festival.
Kumbaro tha se, ky festival do të mbledhë mijëra të rinj nga Evropa, duke u kthyer në kartivizitë prestigjioze të Shqipërisë turistike.
“Këtë vit ky festival vjen me mbi 90 artistë nga e gjithë bota, por edhe me ndjeshmërinë për mjedisin, me aktivitete për mirëmbajtjen e zonës dhe pastrimit, ndarjes së mbetjeve për riciklim, që janë po aq të rëndësishme sa vetë muzika”, tha Kumbaro.
Ministrja Kumbaro tha se, “është një festival miqësor me mjedisin në zonën ku zhvillohet nga data 1 deri më 6 qershor dhe sigurisht ka gjetur vendin ideal të një perle të bregdetit si Rana e Hedhun”.
Gjatë ditëve të këtij festivali do të zhvillohen aktivitete sportive, muzikore e promovuese të bregdetit shqiptar, të gjitha nën kurorën e mjedisit e zhvillimit të qëndrueshëm.
Një zonjë britanike ka përshkruar vizitën e saj në “Maldivet e Evropës” dhe arsyen pse ajo ra në dashuri me këtë vend, sipas gazeta e njohur britanike ”The Sun”.
”Për shumë njerëz, plazhet me rërë të bardhë dhe ujërat blu të pastër i bëjnë Maldivet një destinacion të rëndësishëm. Por, udhëtimi atje nuk është gjithmonë i lehtë.
Fluturimet janë të gjata dhe të shtrenjta, që do të thotë se njerëzit përfundojnë duke kërkuar alternativa më afër shtëpisë.
Megjithatë, një zonjë britanike dhe Tiktok-eri “The Travel Mum” zbulon se sa e lehtë është të udhëtosh diku me pamje të ngjashme, pa pasur nevojë të largohesh nga Evropa.
Në një video, ajo ka shpjeguar se si mund të shkohet në Ksamil, të cilit i referohet si “Maldivet e Evropës” dhe saktësisht se çfarë mund të presin vizitorët.
Pamjet e saj janë parë mbi një milion herë në Tiktok, ku ajo dhe familja e saj shihen duke shijuar plazhet me rërë me ujëra bruz si dhe perëndimin e diellit në ngjyrë portokalli të ndezur, nga ballkoni i hotelit.
Për më tepër, plazhi është shumë i qetë, që do të thotë se pushimet e saj dukeshin të qeta dhe relaksuese.
Njerëzit u mahnitën nga ajo që panë në video dhe thanë se do ta mendonin ta vizitonin vetë.
“Një vend që nuk e kisha menduar kurrë se do ta vizitoja. Do të shkoj të kërkoj më shumë në këtë vend”, shkroi një komentues.
“Duket një vend i mahnitshëm”, tha një tjetër.
Megjithatë, një komentues i tretë ishte i shqetësuar se sa i vështirë do të ishte udhëtimi atje.
“Si udhëtohet atje? A është e vështirë?”, tha ai.
Në një video tjetër, zonja shpjegoi se atje mbërriti shumë lehtë.
Ajo tha se “ne vazhdojmë të dëgjojmë për Maldivet e Evropës, kështu që le t’i shohim. Ka disa gjëra që duhet të bëjmë për të mbërritur deri atje dhe e para është të marrim një avion për në Korfuz”.
“Tani që jemi në Korfuz po i drejtohemi portit dhe marrim një traget për në Sarandë. Ne kemi rregulluar paraprakisht të marrim me qira një makinë, çmimi i së cilës na u ul 25%, deri në destinacionin tonë përfundimtar në Ksamil”, shton ajo.
Përveç vendpushimit dhe sa e thjeshtë ishte për të mbërritur deri atje, TikTok-erja ishte gjithashtu e kënaqur me atë se sa e përballueshme ishte gjetja e akomodimit, me vendndodhje të përshtatshme.
“Ne kemi rezervuar një apartament në qendër, me dy dhoma gjumi, për vetëm 190 paund për gjashtë netë. Është një vend i shkëlqyer për të shijuar plazhet e shumta të bukura, por edhe për të eksploruar disa vende të mrekullueshme aty pranë. Sapo shpenzuam pesë paund në supermarket për të ushqyer pesë persona”, shton ajo.
“Ne jemi absolutisht të dashuruar me Shqipërinë”, përfundon zonja britanike.
Për ata që nuk janë të interesuar të marrin një traget nga Korfuzi, ka një mënyrë edhe më të lehtë për të arritur në Ksamil nga Britania e Madhe.
Fluturimet janë më të shpejta se sa deri në ishujt Kanarie, pasi të duhen vetëm tre orë për të mbërritur atje.
Linjat direkte lidhin Shqipërinë me Londrën, Manchesterin, Birminghamin, Bristolin dhe Newcastle.
Dhe ky vend i panjohur pushimesh është vetëm tre orë larg Britanisë së Madhe./ atsh / KultPlus.com
Me moton “Shqipëria mikpret botën”, Javët Kulturore Ndërkombëtare nisin me aktivitetet kulturore të Greqisë.
Kryeministri Edi Rama shprehet në një postim në rrjetet sociale se është kënaqësi nisja e Javëve Kulturore Ndërkombëtare me Javën e Greqisë fqinje, e cila është përkundur në djepin e një tradite të madhe.
Ndryshe nga viti i kaluar, në të cilin ishin pjesëmarrës 18 shtete, këtë vit do të jenë prezente 20 vende të ndryshme. Holanda, Mali i Zi dhe Azerbajxhani vijnë për herë të parë në edicionin e dytë të këtij eventi të madh kulturor.
E konceptuar si një mozaik aktivitetesh kulturore, çdo javë do t’i dedikohet një shteti, ku në fokus do të jenë promovimi i vlerave dhe shkëmbimi i eksperiencave.
Nëpërmjet këtij organizimi synohet njohja dhe forcimi i marrëdhënieve me partnerët ndërkombëtarë.
Mbi 700 artistë do të bëhen pjesë e programit, ku ndër ta do të jenë dhe emrat të njohur të arenës ndërkombëtare.
Edicioni i dytë i këtij viti përfundon më 30 nëntor 2023./ atsh / KultPlus.com
Shqipëria sërish është bërë pjesë e mediave prestigjoze botërore.
Washington Post u ka sugjeruar qytetarëve amerikanë nëntë destinacione pushimesh verore më pak të mbipopulluara me njerëz, mes tyre edhe Shqipërinë.
Media amerikane shkruan që në vend të Mykonosit në Greqi, pushuesit mund të provojnë Shqipërinë, pasi do të gjejnë ujë të pastër kristal dhe çmime të përballueshme.
“Në vend të Mykonosit, provoni Shqipërinë. Greqia renditet lart për udhëtarët amerikanë këtë verë dhe ministri grek i turizmit Vasilis Kikilias po parashikon 10 deri në 20 për qind më shumë vizitorë në vend këtë vit se sa i kaluari. Si fillim, ishulli grek i Mykonos ishte destinacioni kryesor ndërkombëtar në trend i Airbnb për përdoruesit amerikanë. Për një alternativë me ujë të pastër kristal dhe çmime të përballueshme, provoni fqinjin verior të Greqisë, Shqipërinë. Do të gjeni plazhe mesdhetare përgjatë Rivierës Shqiptare, dhe në brendësi, malet janë idilike për ecje, çiklizëm dhe qytete antike”, shkruan media e famshme.
Kryeministri Edi Rama ka shpërndarë në rrjete sociale artikullin e Washington Post.
“JA EDHE KOLOSI MEDIATIK Washington Post, me jehonën e tij për Shqipërinë turistike e cila u jepet lexuesve si alternativa më e mirë edhe krahasuar me të superfamshmin Mikonosin fqinj, duke i ftuar të provojnë eksperiencën unike përgjatë bregdetit shqiptar me plazhe të kristalta qytete antike dhe male perfekte për sporte natyrore si paketa më e plotë e turizmit të qëndrueshëm, në vend të destinacioneve të mirënjohura por edhe të mbipopulluara të Mesdheut”, shkruhet në postimin e Ramës./Top Chanel/KultPlus.com
Karaibet e Evropës i gjeni në Shqipëri, shkruan Mark Stratton për ”The Telegraph”.
”Me ujërat e tij bruz, rërën e bardhë dhe palmat, qyteti bregdetar shqiptar i Ksamilit ofron një version ekonomik të plazheve tropikale.
Pashë një postim në Instagram pak kohë më parë që përshkruante qytetin bregdetar shqiptar të Ksamilit si Karaibet e Evropës. Kishte më shumë se një ngjashmëri kalimtare, me palmat, plazhin verbues, detin e kaltër dhe çadrat e diellit me kashtë. Me shqetësimin aktual mbi emigracionin shqiptar që po zien, fillova të imagjinoja një rrëfim alternativ të britanikëve ”të uritur” për diell, që dynden në drejtim të kundërt për të kërkuar pak rreze dielli karaibike. Kështu që vendosa të bëj një vizitë, për ta parë tamam se si bëhej ky krahasim.
Ksamili është sigurisht më i shpejtë dhe më i lirë për të shkuar se sa ishujt Barbados. Fluturova për në Korfuz, ishulli më i afërt grek me Rivierën Shqiptare, që shtrihet përreth 160 kilometra përgjatë bregut lindor të detit Jon. Nga qyteti i Korfuzit është një kalim me traget për 40 minuta drejt Sarandës.
“Atje ka shumë siguri dhe qetësi”, më tha taksisti që më çoi në portin e Korfuzit.
Në Sarandë, guida Gëzim Shimi qeshi kur i thashë komentin e taksistit grek.
”I gjithë publiciteti është i mirë. Gjatë viteve të fundit, unë kam udhëhequr shumë britanikë kureshtarë për të parë se si është Shqipëria në të vërtetë”, më tha Gëzimi.
Udhëtuam 30 minuta në jug të Sarandës për në Ksamil, i cili ndodhet pak mbi kufirin e Greqisë Veriore. Ksamili nuk ekzistonte derisa regjimi komunist i Enver Hoxhës e vendosi atë në vitet 1960 si bazë për prodhimin e vajit të ullirit. “Është vetëm disa milje nga Korfuzi, kështu që vetëm ata me prejardhje të besueshme politike lejoheshin të jetonin këtu gjatë komunizmit”, tha Gëzimi.
”Shqiptarët rrezikonin jetën duke marrë varka të vogla apo edhe duke notuar drejt Korfuzit, për t’i ikur marrëzisë staliniste të Hoxhës”, shton ai.
Ksamili është një qytet i vogël, i mbrojtur nga tre ishuj të gjelbër në det. Plazhi është i mbushur me hotele, restorante dhe bare dhe është i ndarë për përdorim privat, megjithëse shumica ishin të mbyllura kur mbërrita para sezonit. Vetëm një numër i vogël njerëzish ishin të zhytur në shtretër, nën çadra me kashtë.
”Poda Boutique Hotel” është i hapur dhe unë takova autoren e postimit në Instagram që më tërhoqi këtu, Anna Poda, drejtoreshë menaxhuese e këtij biznesi familjar me 20 dhoma.
“Ju mund të shihni se deti bruz dhe rëra e bardhë janë pothuajse si të Karaibeve”, thotë ajo.
”Britanikët, gjermanët dhe italianët zënë tre vendet e para. Njerëzit vijnë për 310 ditë me diell çdo vit dhe çmime vërtet janë të mira”, shtoi ajo.
Sedimentet nga malet e mermerta përreth krijojnë një fund deti me rërë të bardhë që jep një ngjyrë të mrekullueshme qumështi. Dhe dhoma ime dyshe, me pamjen e saj të mrekullueshme të ballkonit drejt Korfuzit, kushton vetëm 80 paund për natë. Përgjatë gjithë kohës, Riviera Shqiptare ka pasur vlera të jashtëzakonshme, veçanërisht kuzhina e ndikuar nga italianët, e pasur me ushqime deti. Në hotel, një vakt me tre pjata me sallatë greke, linguini me midhje dhe levrek të pjekur në skarë kushton vetëm 2 250 lekë (17 paund).
Megjithatë, nuk kishte asgjë nga Karaibet kur një shi i lehtë filloi të nesërmen në mëngjes. Për fat të mirë, një peizazh historik, aq i mirë sa kudo në Evropë, është pranë Ksamilit, me qytetërimet greke, romake dhe osmane që kanë lënë gjurmët e tyre.
Butrinti është një nga tre vendet e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s të Shqipërisë dhe një vlerë arkeologjike. Virgjili e përmendi atë në “Eneidën” si datimin para rënies së Trojës, por lavdia e vërtetë filloi rreth shekullit III para Krishtit me romakët që u futën brenda dhe lanë struktura karakteristike sublime, përfshirë një teatër 3 000 vendesh me mbishkrime latine.
Një orë ecje me makinë na çoi në malet për në Gjirokastër, shtëpitë trekatëshe osmane prej guri dhe kalaja e përmasave të Kështjellës Windsor pothuajse nuk kanë ndryshuar që nga shekulli XVIII. Ajo u njoh nga UNESCO në vitin 2005. Kuzhina është e ndikuar nga osmanët. Për drekë, hëngra imam bajalldi, një pjatë e quajtur sipas emrit të një kleriku mysliman, i cili konsumoi shumë patëllxhanë të mbushur dhe i ra të fikët.
Diku tjetër, plazhi i Porto Palermos mbikëqyret nga një kështjellë me mure të trasha e ndërtuar nga Ali Pashë Tepelena si një mburojë kundër britanikëve në Korfuz.
Porto Palermo ka gjithashtu një bazë të braktisur nëndetësesh me një tunel të gjatë. Gëzimi tha se u deshën 30 vjet për ta ndërtuar, kryesisht sepse Hoxha u konfliktua me BRSS-në dhe Kinën, të cilët po financonin ndërtimin e saj. Si kompensim, ai refuzoi të kthente katër nëndetëse sovjetike.
Natën e fundit e kalova pranë Vlorës, ku deti Jon takohet me Adriatikun dhe hoteli ”Paradise Beach” ka dhoma dyshe të mëdha me pamje nga deti për 75 paund. Ajri i mbrëmjes ishte i ngrohtë, deti në ngjyrë blu dhe stafi më trajtoi si një mik të humbur prej kohësh.
Kujt i duhen Karaibet kur keni përpara një gotë raki që i kthen ishujt e largët grekë në silueta?”./ atsh/ KultPlus.com
Mozaiku i Muzeut Historik Kombëtar, i cili iu nënshtrua restaurimit, u përurua sot në një ceremoni të veçantë në sheshin “Skënderbej”.
Ministrja e Kulturës, Elva Margariti, e pranishme në ceremoninë e përurimit tha se, “është emocionuese që ia dolëm kësaj dite, që përtej vështirësive të orëve të para pas tërmetit, u kthye për të gjithë ne në një motivim pune, shprese, për të arritur këtu ku jemi, për të rimëkëmbur atë çfarë është e bukura jonë shqiptare, por mbi të gjitha për t’i ridhuruar Tiranës një kartëvizitë të vërtetë, siç është mozaiku i Muzeut Historik Kombëtar”.
Margariti u shpreh se, nuk do t’ia kishte dalë dot e vetme, pasi theksoi ajo, “është patjetër falë edhe mbështetjes së skuadrës së madhe të Ministrisë së Kulturës, që në asnjë moment nuk hezitoi që të hartonte me qindra projekte objektesh të dëmtuara”.
Ajo dha një falënderim të veçantë edhe për ambasadorin Soreca, i cili theksoi Margariti, “besoi që në fillim dhe na shtriu dorën e bashkëpunimit dhe gjithë ambasadorët e pranishëm këtu që kanë qenë prezentë, jo vetëm në rastet e vështira, por sa herë që kemi pasur për të celebruar atë çfarë na lidh bashkë, që është e bukura”.
“Faleminderit edhe ambasadores Hohmann që e mori stafetën në një moment të vështirë, kur dukej se kantieret e restaurimit ishin futur në problematikat e mëdha, por së bashku ia dolëm të arrijmë në këtë ditë”, u shpreh Margariti.
Ministrja Margariti theksoi se restaurimi i mozaikut ka qenë punë e gjatë dhe e vështirë.
“Të restaurosh një mozaik, të vendosësh ca teserina mund të dukej si një rrugë e lehtë, por nuk ka qenë e tillë. Më vjen mirë që kemi bashkëpunuar me të njëjtën fabrikë, e cila në vitet ’80 ka realizuar këto teserina dhe ndodhet në Venecia. Me habinë e madhe të tyre panë se si kishim ruajtur në magazinat tona këtë numër të lartë të teserinave dhe sot i riprodhoi me të njëjtën cilësi si atëherë, për të bërë këtë kartëvizitë që është shumë simbolike”, tha Margariti.
Margariti bëri të ditur se, shumë shpejt do të nisë projekti i madh për restaurimin e plotë të Muzeut Historik Kombëtar.
Ndërsa ambasadorja e Bashkimit Evropian në Tiranë, Christiane Hohmann në fjalën e saj falënderoi të gjithë ata që kanë punuar për restaurimin e mozaikut.
“Jnë vërtet artistë, të cilët me të gjitha aftësitë e tyre, me artin e tyre kanë bërë një punë të mrekullueshme. Kanë mësuar edhe studentët, duke i përçuar këto aftësi tek të rinjtë. Falënderoj Ministrinë e Kulturës dhe të gjithë ekipin e UNOPS, nuk mund t’ia kishim dalë pa ju”, tha Hohmann.
Ambasadorja Hohmann u shpreh se, “ju dëgjuat që bëhet fjalë për 123 tonalitete ngjyrash që janë përdorur për të gjithë pjesëzat që bëjnë mozaikun. Mendoni sa aftësi janë përdorur këtu dhe të gjitha këto do vazhdojnë të përdoren edhe në të ardhmen”.
“Janë të gjitha këto aftësi, të cilat përbëjnë çdo pjesë të këtij mozaiku, jo vetëm këtij që kemi këtu, por edhe të jetës sonë. Janë këto aftësi, të cilat do të përdoren edhe në të ardhmen, për t’i bërë ballë çdo vështirësie që do të vijë edhe në sferën ekonomike. Kemi gjithë këtë larmi aftësish dhe pikërisht kjo është edhe motoja e BE-së, të bashkuar në diversitet, në këtë larmi, që ne ofrojmë dhe këtë dëshirojmë që të bëjë Shqipëria kur të bëhet shtet anëtar i BE-së”, tha Hohmann.
Projekti madhor i restaurimit të mozaikut të Muzeut Historik Kombëtar u mundësua falë programit “EU4Culture”.
Mozaiku i fasadës së Muzeut Historik Kombëtar, sipas shënimeve, është një mozaik gjigant me dimensione 10 me 40 metra, i cili zotëron sheshin “Skënderbej”. Vepra e shtrirë në 400 metra katrorë u finalizua më 1981.
Në të janë 13 figura të paraqitura në disa grupime. Majtas është grupi i luftëtarëve dhe shigjetarëve ilirë dhe shqiptarëve të luftës antiosmane. Pastaj, përfaqësohet Rilindja Kombëtare me dy figura dhe partizani fitimtar. Dy figurat simbol, punëtori dhe fshatarja, janë në qendër të sipërfaqes, kurse djathtas pesë figura simbolizojnë Luftën Antifashiste Nacionalçlirimtare./atsh/KultPlus.com
Barometri botëror i turizmit UNWTO ka nxjerrë indeksin e destinacioneve turistike me performancën më të mirë të vitit, e Shqipëria renditet aty e treta pas Katarit dhe Arabisë Saudite.
Disa vende raportuan rritje të jashtëzakonshme të mbërritjeve për 2023-shin krahasuar me vitin 2019: Katari, 98% më shumë, Arabia Saudite 64%, dhe Shqipëria 54%. Raporti i agjencisë së OKB-së konfirmon një trend të vënë re prej kohësh tashmë: Interesi i turistëve të huaj për Shqipërinë, është rritur ndjeshëm. Shifrat flasin qartë: sektori i turizmit po forcohet dita-ditës edhe jashtë sezonit veror.
Të dhënat e Instat-it treguan se në muajin janar pati një shtim të vizitorëve me pothuajse 100% krahasuar me të njëjtën periudhë të 2022-shit. Me rritje dyshifrore ishte edhe numri i turistëve të brendshëm, nga gati 260 mijë janarin e vitit të kaluar në 456 mijë janarin e këtij viti. Në 2022-shin, rreth 7.5 milion vetë e vizituan Shqipërinë, një rritje kjo prej 32% krahasuar me një vit përpara.
Turizmi në vendin tonë ka përjetuar një rritje të konsiderueshme vitet e fundit, çka është përcjellë edhe në revista e gazeta prestigjioze ndërkombëtare, duke tërhequr festivale muzikore dhe duke bërë që të vërshojnë komente të shkëlqyera nga influencuesit e Instagram dhe YouTube.
E mbyllur nga bota për gati gjysëm shekulli, Shqipëria, thonë korrespondentët e huaj, ka punuar fort për imazhin e saj për të tërhequr turistët në vijën e saj bregdetare prej afro 300 miljesh, në peizazhin e mrekullueshëm, në kalatë dhe kështjellat, si dhe në gamën e larmishme të maleve dhe liqeneve.
Ajo u rendit së fundi nga Organizata Botërore e Turizmit si një nga vendet me rimëkëmbjen më të mirë të turizmit pas COVID-19, me numrin e vizitorëve dhe të ardhurat nga turizmi që i kapërcejnë edhe nivelet e përpara pandemisë./TopChanel/KultPlus.com
Si asnjëherë më parë, një emër si Vogue Italia, vjen në Tiranë. Kjo arrihet falë bashkëpunimit mes Qendrës për Hapje dhe Dialog (COD), Institutit Italian të Kulturës dhe Vogue Italia.
Fashion Panorama-The Italian New Wave është një projekt i Ministrisë së Punëve të Jashtme dhe Bashkëpunimit Ndërkombëtar të Italisë, me kurator ‘Vogue Italia’. Ekspozita bën ndalesën e saj të parë ndërkombëtare, në Tiranë.
Ekspozita u lind me synimin për t’i dhënë zë dhe shikueshmëri gjeneratave të reja të stilisteve dhe stilistëve italianë, duke përçuar gjerësisht vizionin dhe punën e tyre.
Synimi i ekspozitës është të rrëfejë modën bashkëkohore italiane përmes vizionit dhe punës së 10 stilistëve: ACT Nr 1, Gisele, Cormio, Lessico familiar, Magliano, Marco Rambaldi, Medea, Panconesi, Niccolo Pasqualetti dhe SSHENA, të cilët përkrah ripërpunimit të traditave artizanale në formë rishtare dhe me gjuhë e metoda novatore, kanë mundur të ruajnë një marrëdhënie të fortë dhe të integruar me industritë e tjera të lidhura me kulturën dhe krijimtarinë italiane, si dhe të trajtojnë në mënyrë origjinale aspirata dhe tema të dashura për shoqërinë bashkëkohore.
Gjithmonë në ndjekje të bashkëkohores dhe të interpretimit të rrymave dhe kontrasteve që përshkojnë shoqërinë, moda ofron mundësinë e ripërcaktimit të identitetit shoqëror dhe dëshirave, gjatë përditshmërisë tonë.
Ekspozita, e cila sapo ka nisur rrugëtimin e saj, do të qëndrojë e hapur për publikun deri më 2 qershor, në mjediset e COD./ atsh / KultPlus.com
“The Christian Science Monitor” ka botuar, të premten e 20 shkurtit 1931, në ballinë, rrëfimin e dytë të reporterit amerikan Reuben Henry Markham rreth 7 udhëtimeve që ai ka realizuar asokohe nëpër Shqipëri, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar:
Drini, i padisiplinuari i Shqipërisë, duhet të kontrollohet në regjimin modern të rendit dhe ligjit
Burimi : The Christian Science Monitor, e premte, 20 shkurt 1931, ballinë
Kullat e rrënuara të bëhen shtëpi
Fiset e kullave do të kenë shkolla, rrugë dhe gjykata
Nga R. H. MARKHAM
Korrespondenti i stafit të The Christian Science Monitor
Shkodër, Shqipëri — Shkodra, ose siç quhet zakonisht në botën perëndimore Scutari, ka qenë prej kohësh një qytet sovran, megjithëse tani është rrëzuar, ose të paktën reduktuar në gradën e një princeshe modeste.
Ajo ndodhet në skajin veriperëndimor të Shqipërisë në skajin e poshtëm të një liqeni që mban të njëjtin emër. Liqeni dhe qyteti bashkëjetojnë me vështirësi, sepse është një trup ujor me temperament, edhe nëse nuk është plotësisht përgjegjës për dëmet që shkakton.
Këtu është një lumë që “ngacmon” gjithë rrethin. Quhet Drin, por mendoj se duhet të quhet Drin Pasha, pasi u ngjan pushtuesve të egër të vjetër, të cilët vendosën fortesa në të gjitha këto kodra dhe për shekuj me radhë morën haraç nga tokat përreth.
Drini, i cili përshkon gjithë Shqipërinë, është i egër dhe i furishëm në pjesën më të madhe të rrjedhës së tij dhe ka një mënyrë të çuditshme dhe të pakëndshme për të dalë në det. Deri para një gjysmë shekulli më parë, ai thjesht përshëndeti kalimthi qytetin e Shkodrës, dërgoi përshëndetje për liqenin afër, u kthye në jug dhe derdhej i qetë në Adriatik përmes një duzinë degësh (grykësh), të cilat nuk i shkaktuan askujt dëm. Por gjatë një pranvere jashtëzakonisht të lagësht, ai doli nga shtrati dhe nxitoi në lumin e shkurtër të Bunës që mbart ujërat e liqenit të Shkodrës.
Grumbullon tonelata zhavorri
Dhe ky rezultoi të ishte një nga pushtimet më shkatërruese që ka pësuar ndonjëherë kjo luginë, e mësuar prej kohësh të shkelej nga këmbët e pushtuesve. Sepse kanali i vogël modest i Bunës nuk ishte aq i madh dhe as i thellë sa duhet për Drinin e egër të vjetër.
Duke mbledhur tonelata zhavorri dhe rërë në rrugën e tij nëpër më shumë se 100 milje male, ai i derdhi të gjitha në shtratin e tij të ri, duke e mbushur atë shpejt, në mënyrë që ujërat të mos arrinin në det.
Megjithatë Drinit plak nuk i interesonte asgjë për këtë; asgjë nuk mund ta ndalonte atë. Nëse do të ishte në gjendje ta drejtonte tufën e tij të shkumëzuar e të leshtë nëpër malet më të padepërtueshme të Ballkanit, me siguri do t’u gjente një shtëpi (stan) në fund dhe meqenëse nuk mund t’i fuste në liqen.
Por atje nuk ka vend për to; liqeni është plot pa to. Rrjedhimisht në stinë të caktuara bëhet pothuajse një det; ai shtrihet në të gjitha brigjet e saj, mbulon pemët në breg, dërgon qindra fshatarë në male, pret tregjet në rrugët e Shkodrës dhe madje pushton gjysmë duzine qytetesh jugosllave, si çdo pasha tjetër pushtues,duke bërë një çështje ndërkombëtare për këtë.
Kështu Drini i vullnetshëm i shqetëson mjaft diplomatët dhe kur ata e qortojnë, ai përgjigjet se fillon në Jugosllavi dhe ka të drejtë të mbarojë aty nëse do, duke pretenduar se në pasaportë ka vetëm një vizë tranziti shqiptare.
Megjithatë, kjo është konsideruar si një përgjigje shumë e pakënaqshme dhe do të merren masa për të kulluar Bunën dhe për të mbajtur brenda kufijve rrjedhën e padisiplinuar. Duhet të mësojë se ligji dhe rendi sundon në Shqipërinë e re.
Këtë e ka mësuar vetë Shkodra. Për shekuj ishte një zonë e vogël autonome dhe shërbeu si kështjella e shumë zotërve të fuqishëm. Është e njohur në mbarë Ballkanin. Zotërit e saj dominonin dikur pjesë të Malit të Zi, të gjithë Shqipërinë veriore dhe pjesën më të madhe të Maqedonisë. Ata shkëmbenin me Kostandinopojën, Venedikun dhe Vjenën.
Përzierje e shumë racave
Shkodra ka shumë ngjyra, një qytetërim të caktuar, një farë begatie. Të gjitha gjuhët fliten në të, të gjitha monedhat kalojnë këtu. Në të përzihen shumë raca. Qytetarët e saj udhëtojnë shumë larg, kthehen dhe enden përsëri. Në dyqane shiten mallra të huaja.
Disa nga shkollat e saj janë të shkëlqyera dhe sigurisht që ka qenë një qendër jetike e kulturës shqiptare. Por ajo ka qenë viktimë e kapriçove dhe çrregullimeve. Liqeni mbi të cilin është ulur është i padisiplinuar, lumi që vërshon pranë saj është shkatërrues; kështjellat shkëlqejnë nga të gjitha majat rreth saj, malet madhështore që e rrethojnë kanë qenë foletë e Robin Hoods-ve më të guximshëm të Evropës. Dhe gratë në të, madje edhe të krishterët, përzihen me ndrojtje me fytyra të mbuluara ose të shmangura.
Shqipëria e re nuk mund të ndërtohej në krahët e këtyre maleve të egra, në hijen e despotëve. Shkodra është e rrethuar si Orienti dhe e kërrusur nën një të shkuar të rrëmujshme. Është një qytezë e pashallarëve me mjekër të thinjur.
Por tani Shqipëria është e re dhe virile, me fytyrë të pambuluar dhe shpatulla të ngritura. Pra, ka një mbret të ri, ka ndërtuar një kryeqytet të ri në fusha të hapura dhe shikon nga perëndimi. Burrat e fisit të Shkodrës do të fitojnë rrugë, shkolla, gjykata dhe rend, lumenjtë do të kthehen në shtëpi dhe rinia do të flakë peshën e përkuljes së epokave kaotike skllavëruese.
Aktori dhe producenti i njohur amerikan, Danny Glover, ka vizituar një ditë më parë muzeun “Gjergj Kastrioti Skënderbeu” në Krujë.
Lajmi bëhet i ditur nga Muzeu Historik dhe Etnografik në Krujë ku ka publikuar në rrjetet sociale foto dhe video nga vizita e producentit të njohur amerikan në këtë muze.
Glover pasi ka vizituar muzeun ka parë edhe filmin e Skënderbeut i cili transmetohet në muze.
Bëhet me dije se vizita e Glover vjen pas ftesës që bashkia Tiranë i ka dërguar atij për të mësuar më shumë mbi heroin tonë kombëtar Gjergj Kastriot Skënderbeun dhe historinë e Shqipërisë. / atsh / KultPlus.com
