Qilimat tradicionalë të zonës së Gjirokastrës u ekspozuan fundjavën që lamë pas në Pazarin e qytetit të gurtë.
“QilimFest” ishte konceptuar si një mënyrë e veçantë për njohjen me mënyrat e përpunimit të tekstilit tradicional dhe punimeve karakteristike me të si: qilima, rrugica, sixhade, etj.
Në pika të ndryshme të Pazarit karakteristik ishin vendosur elementët e përgatitjes dhe endjes së qilimave tradicionalë. Pjesë e guidës për të pranishmit ishte këndi i qethjes së bagëtive, tjerrjes dhe endjes së leshit, dizenjimit, këndi i tezgjahut etj.
Pjesë tërheqëse e këtij aktiviteti ishin edhe performancat artistike të grupeve të muzikës popullore, të lehtë dhe muzikës instrumentale. Sipas kryetarit të bashkisë Flamur Golemi, organizimi i “QilimFest” është pjesë e programit të aktiviteteve për gjallërimin e qytetit dhe tërheqjen e turistëve vendas dhe të huaj.
“Prej fillimit të vitit ne kemi organizuar aktivitete të ndryshme të cilat i shërbejnë edhe zhvillimit të turizmit”, tha Golemi.
Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro, u shpreh se aktivitetet që promovojnë vlerat e traditës popullore, janë elementë të veçantë për nxitjen e turizmit dhe tërheqjen e vizitorëve vendas dhe të huaj, aq më tepër në atraksione të tilla siç është Gjirokastra.
”Synojmë që tashmë në Gjirokastër të kemi një zhvillim cilësor dhe të qëndrueshëm të turizmit gjithëvjetor”, u shpreh Kumbaro.
Kumbaro u shpreh se “meritën për organizimin e këtij aktiviteti e ka bashkia dhe shoqata e bizneseve të Pazarit, të cilat kanë hyrë në kalendarin e tyre të përjavshëm e përmuajshëm për ta bërë Gjirokastrën jo vetëm me 3 muaj turizëm, por me 12 muaj”.
Pjesëmarrës në këtë aktivitet kanë qenë edhe disa ministra të Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut. Hajrulla Çeku, ministër i Kulturës së Kosovës, është shprehur se Shqipëria dhe Kosova tashmë po formësojnë një treg të përbashkët turistik.
“Ne do të mbështesim gjithmonë e më shumë organizimin e aktivitete të tilla të cilat promovojnë vlerat e traditës sonë kombëtare dhe janë të kërkuara për turizmin”, u shpreh ministri Çeku.
Qilimat me motive dhe ngjyra të shumëllojta, të cilët mbuluan kalldrëmet e gurta, janë realizuar që prej fillimit shekullit të kaluar si pjesë e një traditë po aq të vjetër sa Gjirokastra.
Gjatë gjithë ditës artizanet gjirokastrite demonstruan traditën e punës në tezgjah, të shoqëruar me kënde të ndryshme muzikore të polifonisë, muzikës instrumentale dhe grupeve live të jetës së natës.
Sipas artizaneve gjirokastrite, këto aktivitete vlejnë shumë për të promovuar këtë traditë të hershme të endjes së qilimave, por edhe për të mësuar brezin e ri në mënyrë që trashëgohet brez pas brezi.
“Procesi i punës për një qilim fillon me endjen me fill pambuku, më pas fillohet thurja me fill leshi që është i cilësisë së parë. Gjithashtu, për bërjen e një qilimi duhet dhe vizatimi teknik, i cili ka të bëjë me simbolet kombëtare dhe kulturore të vendit tonë. Për prodhimin e një qilimi prej 1 metër katror duhen gati shtatë ditë dhe një punë intensive prej tetë orësh”, shprehen artizanet.
Përgjatë muajit maj bashkia Gjirokastër do të vazhdojë organizimin e aktiviteteve të ndryshme duke mundësuar edhe tërheqjen e turistëve në qytetin e gurtë./ atsh / KultPlus.com
Doctor Strange dhe libri i tij i magjive ka mbledhur një shumë të mirë prej 185 milionë dollarësh në kinematë e Amerikës së Veriut gjatë fundjavës, duke riafirmuar dominimin e arkës së Marvel Cinematic Universe të Disney pas një viti më të lëkundur dhe të goditur nga pandemia për ekskluzivitetin, transmeton KultPlus.
Afati kohor i “Doctor Strange në Multiverse of Madness” përfaqëson një rikthim në formë për MCU të Disney pasi publikoi “Black Widow” në epokën e COVID (debutimi me 80 milionë dollarë, plus 60 milionë dollarë në Disney Plus), “Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings” (debutimi me 75 milionë dollarë) dhe “Eternals” (debutimi me 71 milionë dollarë). Për shkak të pandemisë dhe rrethanave të tjera lehtësuese, ato këste nuk arritën t’i përmbushin paraardhësit e tyre të ekskluzivitetit për sa i përket shitjeve të biletave.
Këto rikthime në arkë shënojnë fundjavën e 11-të më të madhe të hapjes në histori. Duke pasur parasysh anomalinë e arritjes së atyre lartësive në arkë, “Doctor Strange 2” dha lehtësisht fundjavën më të madhe të hapjes së vitit 2022, si dhe debutimin e dytë më të madh në kohët e COVID-19. Para kësaj fundjave, “The Batman” ishte fundjava më e madhe e hapjes së vitit me 134 milionë dollarë. “Spider-Man: No Way Home” ende renditet si fundjava më e madhe e hapjes së pandemisë (dhe e dyta më e madhe ndonjëherë) me 260 milionë dollarë.
Jashtë shtetit, filmi fitoi 265 milionë dollarë nga 49 territore, duke e çuar totalin global në 450 milionë dollarë. Meqenëse “Doctor Strange 2” nuk ka gjasa të luhet në Kinë, Rusi apo Ukrainë, filmi do të mbështetet në shikime të përsëritura nga audienca anembanë globit për të shtyrë shitjet e biletave përtej shifrës së lakmuar prej 1 miliard dollarësh. Vetëm “Spider-Man: No Way Home” ka qenë në gjendje të kapërcejë atë prag që kur u përhap COVID.
Në arkat e brendshme, vazhdimi i “Doctor Strange” tejkaloi të gjithë shifrat e fundjavës së hapjes së paraardhësit të tij në një ditë të vetme. “Doctor Strange 2” fitoi 90 milionë dollarë vetëm të premten, ndërsa aventura e vitit 2016 “Doctor Strange” solli 85 milionë dollarë mes të premtes dhe të dielës. Marvel dhe filma të tjerë të mëdhenj ekskluziviteti priren të jenë të ngarkuar për sa i përket shitjeve të biletave, sepse fansat duan të jenë ndër të parët që e shohin filmin — që të mos shfaqen spoilerët në internet dhe të prishin argëtimin. Gjithsesi, vazhdimi do të kalojë shpejt shifrën përfundimtare të filmit origjinal “Doctor Strange”, i cili përfundoi shfaqjen e tij teatrale me 232 milionë dollarë në vend dhe 677 milionë dollarë në mbarë botën.
“Doctor Strange 2” po përfiton si filmi pasues i gjigantit të arkëtarëve të Sony “Spider-Man: No Way Home”, i cili u bë një ngjarje filmi që duhet parë dhe fitoi 1.89 miliardë dollarë në mbarë botën. Me aventurat magjepsëse të Peter Parker-it si një pararendës, plus makinerinë e marketingut të Disney-t që ngacmonte shumë disa surpriza të mëdha, “Doctor Strange” u ul në ajër – madje edhe për një film Marvel.
Imax, 3D dhe ekranet e formateve të tjera premium kontribuan gjithashtu në fitime më të larta për “Doctor Strange 2”, i cili kushtoi 200 milionë dollarë për t’u prodhuar, pa përfshirë tarifat e majme të marketingut. Sipas Disney-t, 36% e shitjeve të përgjithshme të biletave në arkë erdhi nga formatet premium. Me 33 milionë dollarë vetëm nga Imax, “Doctor Strange” renditet ndër 10 fundjavat më të mira të hapjes globale të kompanisë./ KultPlus.com
Shtëpia e Evropës në Kosovë, e mbështetur nga Zyra e BE-së në Kosovë, organizojnë një sërë aktivitetesh për të shënuar 9 Majin – Ditën e Evropës. E ardhmja e gjelbër dhe transformimi digjital – Art i Rrugës.
Shefi i BE, Thomas Szunyog, është shprehur i lumtur që këtë ditë po e shënon në Kosovë, teksa ka thënë se shpreson që Kosova të integrohen në Bashkimin Evropian.
“Unë jam shumë i lumtur që gjendem sot këtu për ditën e Evropës për të festuar ditën e Evropës. Është traditë që ta festojmë ditën e Evropës, vitin e kaluar e kemi nisur nga Dragodani, sot po e nisim nga rrethi i Prishtinës, ku do të mbahen edhe festivale me shumë artistë. Unë mendoj se kombinimi i ngjyrave për ditën e Evropës është shumë e rëndësishme. Dhe shpresojmë që Kosova të integrohet në Bashkimin Evropian”, tha ai, raporton “Ekonomia Online”.
Kryetari i Prishtinës, Përparim Rama, ka thënë se është kënaqësi kur sheh përkrahjen e BE-së për Kosovën. Ai ka deklaruar se artistët e Kosovës, do t’i japin ngjyrë murit të hirit në Kosovë edhe me flamurin e Ukrainës në shenje solidariteti për ta.
“Është kënaqësi me qenë me shefin e BE-së këtu për të shënuar Ditën e Evropës. T’u pas parasysh që Kosova është duke bërë një punë të madhe për t’iu bashkuar komuniteti evropian, kjo sot tregon një suport të BE drejt anëtarësimit të Kosovës në BE”.
“Kjo tregon suport për Prishtinën intervenimet në kryeartët që t’i japim ngjyrë dhe jetë më të mirë qytetarëve të Prishtinës. Sot këtu bënë grup artistësh mi dhënë ngjyrat e Evropës këtij muri të hint, ngjyrat e Kosovës dhe Ukrainës duke treguar që jemi me popullin e Ukrainës dhe lutemi që lufta në Ukrainë të përfundojë sa më parë”, tha Rama. / Gazeta Express / KultPlus.com
Pas një periudhe gjashtëmujore pa aktivitete, shoqata URACult kthehet me organizime interesante dhe shpreson të zgjoj kurreshtjen e publikut jo vetëm në Köln por edhe në gjithë këtë pjesë të Gjermanisë.
„URACult Kultur Soirée“ quhet mbrëmja e parë (8. Maj nga ora 17:00h në Altes Pfandhaus në Köln) dhe sjell një program të larmishëm. Në pjesën e parë të mbrëmjes do të prezentohet romani më i ri i autores Lindita Arapi „Të murosurat“. Pason një diskutim me temën „Heroinat e heshtura – gratë shqiptare ndërmjet traditës dhe vetëvendosjes“ në të cilin do të diskutojnë: Elda Sorra, Sefedin Rreci, Zana Niedermeyer dhe Lindita Arapi nën moderimin e Adelheid Feilcke.
Jola Shkodrani (çelo) dhe Mirela Zhulali (piano) do të përmbyllin mbrëmjen me programin e tyre muzikor „Një udhëtim në tinguj popullor“ .
Aktivitetet e shoqatës ndër më aktivet në Diasporë, vazhdojnë me 9. dhe 10. Maj me shfaqjen teatrale „Kthimi i Karl- May-it“ të autorit Jeton Neziraj e në regji të Blerta Nezirajt. Shfaqja e cila në Gjermani për herë të parë është shfaqur vitin e kaluar në Ludwigshafen, vazhdon rrugëtimin për në Hamburg (8. Maj) për të mbërrijtë në Dortmund ku do të shfaqet dy ditë me radhë në sallën kryesore të teatrit të këtij qyteti.
„Kemi shfrytëzuar pauzën për përgaditje të programit tonë vjetor e gëzohemi që ngadalë po i kthehemi normalitetit dhe qysh në fillim do të kemi mundësinë të ofrojmë një program treditor“ flet kryetari i shoqatës Ali Salihu.
Shoqata URACult e cila qe gati tetë vite është aktive në shkëmbimin dhe promovimin kulturor, ka planifikuar aktivitetet edhe për gjysmën tjetër të vitit por nuk është e sigurtë se a do të mund të realizoj të gjitha. „Mjerisht, sivjet do të na mungoj mbështetja e Ministrisë për Kulturë, Rini dhe Sport të Republikës së Kosovë sepse konkursi i fundit saj për mbështetje të projekteve, kishte aq shumë barriera për shoqatat që janë aktive në Diasporë sa që e bënë aplikimin të pamundur“ flet Salihu i cili vlerëson ndihmën e MKRS-së në të kaluarën por nuk i kupton kushtet e shtruara në konkursin të sivjetëm. „Shpresojmë që Ministria e Punëve të Jashtme dhe Disaporës por edhe anëtarësia jonë do të na mbështesin në realizimin e projekteve tona sepse promovimi dhe diplomacia kulturore janë shumë të rëndësishme dhe ato nuk guxojnë kurrsesi të ndalen, as atëherë kur mungon mbështetja si shkak i byrokracisë institucionale“ shpreh optimizmin e tij kryetari Salihu dhe fton bashkëatdhetarët që së bashku me miqtë e tyre joshqiptarë të viztojnë organizimet e URACult-it./ KultPlus.com
Zonja e parë e SHBA-sw Jill Biden bëri një vizitë të papritur të dielën në Ukrainë, ku u takua me zonjën e parë ukrainase Olena Zelenska në një shkollë që është shndërruar në një strehë për njerëzit që ikin nga dhuna dhe bombardimet ruse.
Biden kaloi kufirin Sllovaki-Ukrainë në qytetin e Uzhhorod në cepin jugperëndimor të vendit pasi vizitoi refugjatët ukrainas që u larguan nga atdheu i tyre në Sllovaki.
Zelenska, gruaja 44-vjeçare e presidentit ukrainas Volodymyr Zelenskyy, ka qenë e fshehur, së bashku me dy fëmijët e tyre, që nga fillimi i pushtimit rus të Ukrainës 10 javë më parë.
Gjatë këtij takimi, Biden i dhuroi lule Olenas nw Ditën e Nënës dhe të dyja u përqafuan përpara se të takoheshin në një dhomë të vogël anësore në strehë.
“Doja të vija në ditën e nënës”, tha Biden. “Ne menduam se ishte e rëndësishme t’i tregonim popullit ukrainas se kjo luftë duhet të ndalet dhe kjo luftë ka qenë brutale. Dhe populli i SHBA-së qëndron me popullin e Ukrainës.”
“Ne e ndiejmë atë,” u përgjigj Zelenska.
“Së pari do të doja t’ju falënderoja për një veprim shumë të guximshëm,” tha Zelenska. “Sepse ne e kuptojmë se çfarë i duhet zonjës së parë të SHBA-së për të ardhur këtu gjatë një lufte kur aksionet ushtarake po zhvillohen çdo ditë, ku sirenat ajrore po ndodhin çdo ditë, edhe sot”.
“Ne të gjithë e ndiejmë mbështetjen tuaj dhe të gjithë e ndiejmë udhëheqjen e presidentit të SHBA-së, por dëshirojmë të theksojmë se Dita e Nënës është një ditë shumë simbolike për ne, sepse ne gjithashtu ndjejmë dashurinë dhe mbështetjen tuaj gjatë një dite kaq të rëndësishme.” (AFP/AP/Zëri i Amerikës) / KultPlus.com
Muzikantët e grupit irlandez të rrokut U2 dhanë një shfaqje surprizë në një ambjent nëntokësor në kryeqytetin ukrainas të Kievit, i cili po përdorej si strehë kundër bombave.
Lideri i bandës Bono dhe kitaristi “The Edge” luajtën disa nga hitet më të mëdha të tyre, si dhe këngë të tjera si “Stand By Me”.
“Presidenti Volodymyr Zelensky na ftoi në Kiev për të performuar një shfaqje solidariteti me popullin ukrainas”, shkroi grupi në Twitter.
“Njerëzit në Ukrainë nuk po luftojnë vetëm për lirinë e tyre, ata po luftojnë për të gjithë ne që e duam lirinë”, tha Bono, sipas transmetuesit irlandez RTE./KultPlus.com
Ministria e Financave, Punës dhe Transfereve njofton se më 16 maj 2022 do të mbahet ankandi i pestë për vitin 2022. Në këtë ankand, do të emetohen Obligacione me maturitet 3 vjeçar në shumën prej 30 milionë euro.
“Investimi në Obligacione është investim i sigurt, i garantuar me Ligjin për Borxhin Publik, ku interesi i përcaktuar nga tregu ju garantohet për të gjithë kohëzgjatjen (3 vite) dhe është tërësisht i liruar nga tatimi. Për detaje rreth pjesëmarrjes në ankande për blerjen e letrave me vlerë, ju lutem kontaktoni ndonjërën nga Bankat Komerciale që operojnë në Republikën e Kosovës”, thuhet në njoftim. / KultPlus.com
Këto nuk janë shkrime të miat. Ndonëse do të kisha dëshiruar diçka të tillë, që pretendimet prej shkrimtari nga fëmijëria të ndjekura po me kohë të flashkur si dëshira, sadopak, të jetësoheshin. Këto, pra, i ka shkruar njëri me pamjen e meitit, që erdhi befas në bujtinën time dhe, po ashtu, mbas tridhjetë ditësh, u largua prej saj.
Më kujtohet, kur u shfaq, drita e dobët nga poqa e veshur me pluhur, nuk ishte në gjendje fytyrës së zbetë dhe të rraskapitur t’ia fshihte gjithaq vijat e ashpra, që i dolën në pah kur ktheu rrugën nga banaku për te tavolina e vjetër përballë, ku ende lironin tym duqet e mbetur të duhanit nga ata, që kishin pirë birra Peje dhe ashtu xurxull ishin larguar prej andej. Zuri vend aty ku kundërmimi i rëndë i gogësimave të ajgëtuar me atë të hudhrës me specat e djegës t’i zinte hundët. Një copë herë ndenji i heshtur në atë pjesë dhe, me siguri se do të harrohej aty edhe kur do t’ia veja drynin bujtinës, po të mos ishte shpërthimi i një kolli të thatë, që prej andej thyente heshtjen thuajse shurdhe. I mësuar me hallet e atyre që kthenin në bujtinë mbas bredhjeve të kota të ditës për të gjetur strehim, iu afrova me një filxhan çaji. Mirësjellja ime sikur ia ngjalli pamjen dhe ia kthyen gojën prej nga mun-dimshëm nxori fjalët “një hiç-hiçi, në këtë cep të botës së hiçit, kërkon vrasës…”
Ato që m’i tha, e që nuk i pritja prej atij që nuk dallonte prej atyre që në bujtinën time, të shumtën, kërkonin mëshirë dhe ndonjë skutë për të zënë një sy gjumë, sakaq m’i kthyen pamjet e hetuesve të shumtë që prej ditësh nuk më ndaheshin pasi kishin gjetur kufomën në liqen të njërit që për tri ditë ishte strehuar në bujtinën time, e si duket kishte qenë dëshmitarë i mbrojtur, të cilit vrasësit i kishin rënë në gjurmë përkundër shtirjes si i pastrehë dhe i pagojë… Por, mendja ma thoshte se në atë kohë të natës, ashtu i shkallmuar, nuk ishte hetues as i sojit të tyre tebdil, pos ndonjë i dëshpëruar, nga ata që kthejnë këtu me oshtimat dhe dërdëllitjet e rëndomta për ta kaluar natën, paçka se gojën e kanë me plot mbllaçitje për vrasje, vrasës e çmos… Meqë e mora për të tillë, i thashë se nëse kërkonte vrasës me pagesë, nuk ka më…I fundit ka përfunduar në liqen para tri ditësh…
Ma ktheu se vrasës do të ketë përderisa të ketë edhe njerëz… Tek e fundit, vrasja është pjesë e jetës, fundi i saj… Për dike edhe kapak i artë…
Fjalët për vrasës (në shumës dhe në trajtën e pashquar), të përcjella me disa të tjera që nuk i merreshin vesh, m’i përsëriti edhe kur po i ngjitnim shkallet për te dhoma e skajshme ngjitur me atë me shirita të verdhë të policisë, në të cilën kishte bujtur për tre net ai që ishte gjetur i mbytur në ujërat e liqenit…
“Nga dhoma karshi, shumë nga të strehuarit kanë dalë xhenaze. Ndërsa ky i fundit, ka përfunduar në liqen…”
Ma ktheu se vrasja shfaqet epilog i jetës, me të cilën matet edhe kuptimi i vlerës së saj…
Kisha ndërmend t’i thosha se vdekja dhe vrasja ishin të ndryshme, se edhe si të natyrshme paraqitnin një fund të ftohtë, siç desha t’i thosha se, nuk më vinte mirë që bujtina ime sikur po kthehej në strehë të fundit të atyre që nuk ka kush t’i mbronte nga vrasjet e paralajmëruara e të ngjashme, që edhe mund ta bezdisnin fare, por sapo hymë në dhomën e errtë me kundërmim myku, u shemb në shtrat.
Ia hodha sipër batanijen e vjetër dhe u largova me hapa të lehtë për të banaku, ku më priste kotja e rëndomtë me përfytyrimin e atyre që thuajse me vullnet kishin hequr dorë nga jeta qençe… Por, fjalët se kërkonte vrasës, ma tretën kotjen. Aq më tepër se nuk e kisha të qartë a kërkonte vrasës pse i duhej për ndonjë vrasje, apo për ndonjë vrasës pse kishte vrarë dhe duhej kapur?…
Sidoqoftë, ato që tha në mënyrë të papërcaktuar, në atë gjendje të shkallmuar fare e me pamjen e njeriut të dheut, sikur përjashtonin çfarëdo mundësie që ai të ishte në kërkim të ndonjë vrasësi, për t’u hakmarrë apo ngja-shëm. Kjo, megjithatë, nuk e përjashtonte dyshimin se mund të ishte ai ndër ata që kërkoheshin të vriteshin nga dikush, siç kishte ndodhur ditë më parë, me atë që ishte në bujtinë, ndonëse i shtirë si memec. Në atë hamendje, ashtu si fliste hapur për vrasës, sikur më hyri në kokë dyshimi se mund të kishte për qëllim t’ua humbte gjurmët vrasësve?… Pse jo?… Çfarë s’pjellë mendja në rrethana të tilla?…
Se mund të ishte ndër ata që kërkoheshin dhe, gjatë natës dikush do ta gjente në dhomën skaj asaj që policia ia kishte vu shiritat e verdhë, ma mori gjumin… Me atë hamendje, mezi prita mëngjesin, që sado kudo, të kuptoj diç më shumë për ato që m’i kishte thënë, qofshin edhe përçapje me të cilat ngatërrohen të tillët err e terr…
Që kokën time ta bënte edhe më lëmsh, sapo zbriti shkallët, pa një pa dy, më tha se kishte tridhjetë ditë kohë për vrasjen, kohë kjo që do ta harxhonte në bujtinë…
Ato që m’i tha për tridhjetë ditshin, sikur ma rrotulluan përfytyrimin e pakmëparshëm nga ai që kërkohej për t’u vrarë (nga ndonjë hakmarrje ose diç tjetër) te ai që kërkonte të vrasë?… Meqë nuk ta mbushte me asgjë syrin se ishte vrasës, mendja më shkoi se mund të ishte ndër ata që edhe kërkonte të vetëvritej?… Paralajmërimi i tillë, duhej t’i jepte kuptimin që nuk e kishte jeta e tij?…
Sidoqoftë dhe, pa marrë parasysh në ishte vrasës ose që duhej të vritej nga dikush, apo që kishte vendos që jeta e tij të merrte fund aty me ndonjë vetëvrasje, që të dukej si vrasje që do të flitej dhe përflitej pastaj gjithandej, ato që thoshte çdo ditë fare prajshëm për kohën e mbetur, ma krijonin përshtypjen se kisha përpara një njeri, si shumë të tillë, që kishte prekur fundin dhe se nuk e shihja të udhës që duhej ndërmarrë diçka për ta parandaluar atë veprim pa marrë parasysh çfarë do ta kishte fundin… Tek e fundit, njeriu që nuk e ka në dorë lindjen, së paku vdekjen mund ta zgjedhë dhe ta përcaktojë me përpikëri…Te kjo çështje nuk ka privilegje fare…
Ditën e tridhjetë, dukej i qetë, njeri tjetër. Pasi më tha se kishte ardhur koha që me vrasësin të përfundonin në liqe, pasi paralajmëronte një vrasje të përbashkët, që assesi nuk ta hante mendja, ma la para një zarf me porosinë, që si shkrime nga autori Hiç Hiçi, të hidheshin në internet…
Shënimet i lexova me kureshtje të madhe. Nuk u habita kur në atë që e shihte si “Teatër i të vrarëve”, përfshihesha edhe unë… U habita, megjithatë, për nxjerrjen e disa përçasjeve të mia që nuk i kishim biseduar fare dhe disa shënime të tjera, që ishin të imagjinuara, por përkonin me realitet…
Megjithatë, ato nuk ma hoqën dyshimin se ç’ishte ai në të vërtetë: i vrarë apo vrasës? Apo, të dyja? Sado që kjo e fundit është vetëm figurative?…
Titullin “RRUSHJA” e sajova, edhe pse mund t’i shkonte edhe ndonjë tjetër, nga dy pjesët, siç i kishte ndarë përshkrimet. Kjo as që ka rëndësi, meqë i mbetet lexuesit ta emërtojë në përputhje me përjetimin…/ KultPlus.com
Deklarata e 9 majit të vitit 1950 ishte koha kur u hodh hapi i parë drejt krijimit të asaj që sot njihet si Bashkimi Evropian.
Ministri i Jashtëm i Francës, Robert Schuman, lexoi për shtypin ndërkombëtar një deklaratë ku i bënte thirrje Francës, Gjermanisë dhe vendeve të tjera evropiane për t`i bashkuar prodhimet e tyre të qymyrit dhe çelikut, që do të ishte themeli i parë konkret për një federatë të ardhshme evropiane.
Vendet të cilave u drejtohej thirrja kishin dalë të rrënuara materialisht dhe moralisht nga konfliktet me njëra tjetrën. Ajo që propozonte Schuman ishte krijimi i një institucioni evropian mbi kombëtar, i cili do të administronte industrinë e prodhimit të qymyrit dhe çelikut, sektor i cili në atë kohë ishte baza e fuqisë ushtarake.
Vite më vonë, në Samitin e Milanos në 1985, krerët e BE-së vendosën që data 9 maj të shpallej dhe festohej si Dita e Evropës.
Kjo ditë shënohet edhe në Kosovë me një sërë aktivitetesh nga Zyra e BE-së në Prishtinë, të cilat do të fokusohen te të rinjtë, energjia e gjelbër dhe digjitalizimi.
Duke filluar nga ora 10:00, ambasadori i BE-së Tomash Szunyog dhe kryetari i Prishtinës, Përparim Rama, do të vizitojnë një grup artistësh grafiti që punojnë në muralin e Ardhmërisë së Gjelbër dhe Transformimit Digjital në rreth-rrotullimin kryesor në hyrjen jugperëndimore të qytetit.
Në ora 11:00, Szunyog dhe Rama do t’iu bashkohen përfaqësuesve të shteteve anëtare të BE-së përpara hotelit “Grand” në një shëtitje me biçikleta dhe trotinete elektrike dhe aktivitete të tjera që promovojnë lëvizshmërinë alternative dhe të ardhshme.
Szunyog do të vizitojë mini-ekspozitën “E Ardhmja e Gjelbër” në Shtëpinë e Evropës në mesditë, dhe do të merr pjesë në koncertin hapës të Ditës së Evropës dhe Chopin PianoFest nga ora 19:00.
Në ora 20:30, BE-ja në Kosovë do të organizojë pritjen e Ditës së Evropës dhe ceremoninë e ndarjes së çmimit Evropiani i Vitit në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës. / KultPlus.com
Aktori britanik Dennis Waterman – i cili luajti në shfaqje televizive të suksesshme si Minder, The Sweeney dhe New Tricks – ka vdekur në moshën 74-vjeçare, përcjell KultPlus.
Waterman luajti si truproje Terry McCann në Minder dhe ai së pari gjeti famë si polici i ashpër George Carter në The Sweeney.
Në një deklaratë nga familja e tij thuhej: “Me pikëllim të thellë njoftojmë se i dashuri ynë Dennis, ndërroi jetë shumë paqësisht në spitalin e Spanjës, pasditen e së dielës, me Pamin pranë tij.
“Familja kërkon që privatësia jonë të respektohet në këtë kohë shumë të vështirë”.
Sweeney ishte një dramë policore e viteve 1970 që fokusohej në dy anëtarë të Skuadrës Fluturuese, një degë e Policisë Metropolitane e specializuar në trajtimin e grabitjeve të armatosura dhe krimit të dhunshëm në Londër. /KultPlus.com
kur e mendoj shkumjen tande i kthehem dy gotave që i pim’ aty e gjej vetën, ty, e neve. n’dy gota na flet e ardhmja jonë por ti ik e gjeje veten, fluturo, ç’mallu, shlirou’ e përjeto, merre për dore ndjenjën që bashkë na bani mu e ty! kur e mendoj shkumjen tande të jem i njejti dua prap’ jo se m’mbeti ambël por i ambël ishte përjetimi i parë kur në sy të pashë! mu duk të njihja dy jetë, në dy gota flet e ardhmja jonë në të tretën ti ke vdekë, sot rri vetëm, duhan, pak kafe e muzikë vaji i burrit thonë kanga e në secilën kangë po më vjen ti, ik gjeje veten, fluturo ç’mallu, shlirou’ e përjeto merre për dore ndjenjën që bashkë na bani mu e ty. se unë sot rri vetëm duhan, vaj e muzikë në dy buzë kafeje më vjen ti sakaq edhe më ikë. /KultPlus.com
Shfaqja “Era” do të jepet premierë në teatrin e Ferizajit “Adriana” të hënën, pra, më 9 maj, autor i së cilës është Albana Muja dhe regjisor Agim Sopi, shkruan KultPlus.
Shfaqja është një dramë e një familje kosovare, ku tranzicioni i stërzgjatur i pasluftës ka vë në pikëpyetje vlerat e përgjithshme morale e njerzore të një familje e cila përballet me dhimbjet që shfaqen nga e kaluara tragjike.
Trupa teatrore për këtë shfaqje do të jetë: Mevlan Saraçi, Vjosa Abazi, Blin Sylejmani, Uratë Shabani, Dardane Mehemti, Jajush Ramadani, Gresa Gashi, Nexhat Xhokli, Arben Marevci, Erza Sejdiu, Sherif Bega dhe Ali Krasniqi.
Ndërkohë, të gjitha detajet mund t’i shihni në posterin origjinal të shfaqjes. /KultPlus.com
Oh, do të kisha dashtë shumë që edhe ti t’kujtoje ditët e lumtuna të dashnisë tonë. Sa e bukur ishte jeta, e sa djegës ishte dielli. Me pirgje bijn gjethet e vdekuna. A e sheh: nuk kam harrue, gjethet e vdekuna bijn me pirgje si kujtimet e keqardhjet, dhe era e veriut merr gjithçka me vedi në natën ma të ftohtë që harron. A e sheh: nuk e kam harrue kangën që më ke këndue…/ KultPlus.com
Festivali folklorik “Hasi Jehon” është listuar si aset i mbrojtur në kategorinë e trashëgimisë kulturore e shpirtërore. Në vendimin e ministrit të Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çeku, thuhet se festivali “Hasi Jehon”, është institucion unik i ruajtjes, prezantimit, bartjes dhe promovimit të vlerave të trashëgimisë kulturore shpirtërore të shqiptarëve.
“Festivali shërben si një shkollë edukative për ruajtjen, bartjen e promovimin e trashëgimisë kulturore e shpirtërore të gjeneratave të reja”, thuhet në vendim.
Organizatorëve të festivalit vendimin ia dorëzoi, Vjollca Aliu, drejtoreshë e Departamentit të Trashëgimisë Kulturore, në natën e tretë të edicionit të 33-të të festivalit “Hasi Jehon”.
Drejtori i festivalit “Hasi Jehon”, Haziz Hodaj, shprehu kënaqësinë për këtë arritje të festivalit, të cilin ai ka organizuar dhe drejtuar për shumë vjet. Këtë arritje ai ua dedikoi themeluesve dhe të gjithë kontribuesve që prej themelimit të SHKA “Malësori”, që është nikoqire e festivalit, tha Hodaj. Ai tha se festivali do të shërbejë si një qendër edukative, ku do të edukohen të rinjtë për të bartur në brezan trashëgiminë kulturore e shpirtërore shqiptare.
Festivali folklorik “Hasi Jehon” është themeluar më 1976 nga Shoqëria Kulturore Artistike “Malësori” dhe të rinjtë e fshatit Gjonaj, të Prizrenit. Në dy dekadat e fundit festivali është zgjeruar me aktivitete të shumta dhe ka marrë karakter kombëtar, ku marrin pjesë shumë grupe artistike nga të gjitha viset shqiptare.
“Hasi Jehon” ruan dhe kultivon:paraqitjet burimore dhe koreografi profesionale, vallet autentike, burimore shqiptare, këngë popullore e folklorike, kostume e veshje tradicionale të të gjitha trevave shqiptare, lojëra popullore, ritet e ceremonitë tradicionale, instrumentet muzikore, etj. /rtklive /KultPlus.com
Përkujtohet sot në 75 vjetorin e lindjes kompozitorit i njohur, Kujtim Laro.
Kujtim Laro (1947-2004) u lind në maj të vitit 1947 në qytetin e Vlorës. Studimet e larta i përfundoi në vitin 1970 në Institutin e Lartë të Arteve, më vonë shërbeu si pedagog për shumë vjet në Akademinë e Arteve. Ka punuar edhe si drejtor artistik pranë Ansamblit të Ushtrisë.
Laro mbante titujt “Artist i Merituar” dhe “Naim Frashëri” i klasit të parë. Kompozitori Kujtim Laro ka lënë pas rreth 35 kolona zanore filmash shqiptarë, dhjetëra këngë festivalesh, etj.
Në kujtesën e shqiptarëve ai mbahet mend më së tepërmi si kompozitor filmash. Firmën e tij mbajnë kolonat zanore të filmave të njohur, si “I teti në bronz”, “Në fillim të verës”, “Lulëkuqet mbi mure”, “Udha e shkronjave”, “Liri a vdekje”, “nëntori i dytë”, “Militanti”, “Vendimi”, “Yjet e netëve të gjata”, “Nusja dhe shtetrrethimi”, “Partizani i vogël Velo”, “Fletë të bardha” etj. Krijimi i tij i fundit ka qenë muzika e filmit “Lule të kuqe, lule të zeza”.
Kjo pikturë që paraqet një femër të re në moshë, e cila ushqen me gji një të moshuar të burgosur, është shitur për 30 milionë euro. Piktura është realizuar nga Bernardino Mei dhe mund tëduket perverse, por historia pas saj është tepër e dhimbshme dhe është siguruar nga shumë dokumente historikë.
Burri pas hekurave të qelisë u dënua me “vdekje prej urisë”, pasi kishte vjedhur një bukë përgjatë mbretërimit të Luigjit XIV nëFrancë. Ai e kishte vjedhur bukën, për arsye se në shtëpinë e tij mbizotëronte varfëria ekstreme dhe fëmijët e tij nuk kishin me çfarë të ushqeheshin. Femra që është e pikturuar në foto, ishte vajza e tij dhe njëkohësisht, personi i vetëm që e vizitonte nëqeli. Asaj iu lejua ta vizitonte të atin e saj çdo ditë, por iu ndalua që t’i çonte atij ushqim për shkak të dënimit të marrë.
Pas 4 muajsh në burg, të gjithë u habitën se si kishte mbijetuar i burgosuri pa humbur në peshë. Autoritetet nisën të hetonin dhe zbuluan se e bija e tij, vizitorja e vetme në qeli, e ushqente tëatin me qumësht prej gjirit të saj (pasi në atë kohë kishte lindur një fëmijë).
Gjyqtarët, pasi e kuptuan çfarë po ndodhte dhe pasi reflektuan mbi dhembshurinë e vajzës për të atin e saj, e falën atë dhe e liruan nga qelia. Ky rrëfim nxjerr edhe një herë në pah se sa e madhe është dashuria e një femre për familjarët e saj, por qëmeshkujt shpesh priren ta anashkalojnë këtë fakt. Një femër mund të bëhet copash, të lërë mënjanë veten dhe nevojat e saj, vetëm për të parë sa më mirë personat që ka përzemër. Ndaj, edhe një herë kjo pikturë na fton të mos i gjykojmë gjërat nëmënyrë sipërfaqësore, pasi pas tyre mund të ketë mesazhe dhe kuptime shumë më të thella./bota.al/ KultPlus.com
Kulla Veneciane në Durrës po i nënshtrohet restaurimit dhe rijetësimit.
Kryeministri Edi Rama ka publikuar një fotogaleri nga punimet që po kryhen në këtë Kullë, e cila do t’i ofrojë turistëve një tjetër ndalesë tërheqëse në Durrës.
“Ja dhe Kulla Veneciane në Durrës që po i nënshtrohet një restaurimi të thellë, përpara një rijetësimi të bukur, për të ofruar për vizitorët e turistët në rritje një tjetër ndalesë tërheqëse në qytetin bregdetar”, shprehet Rama.
Punimet po realizohen falë financimit të Bashkimit Evropian, nëpërmjet programit #EU4Culture.
Projekti synon rijetësimin e Kullës, duke e kthyer në një qendër interpretimi të trashëgimisë kulturore nëpërmjet aplikacioneve, performancave digjitale etj., duke ofruar për vizitorët, një mënyrë te re të të njohurit të historisë së qytetit të Durrësit. / KultPlus.com
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, po vazhdon vizitën e saj në Kosta Rika, ku edhe është takuar me Presidentin e ri të vendit, Rodrigo Chaves, shkruan KultPlus.
Përmes një postimi në “Facebook”, Osmani ka thënë se i çmonë marrëdheniet e shkëlqyera bilaterale me këtë shtet.
Postimi i plotë:
“Kisha nderin e veçantë që si përfaqësuesja e parë e popullit të Kosovës që viziton Kosta Rikën, të takoj Presidentin e ri të vendit, z.Rodrigo Chaves.
Me Presidentin Chaves u pajtuam që t’i çojmë marrëdhëniet tona të shkëlqyera bilaterale në lartësi të reja, duke përfshirë thellimin e bashkëpunimit në politikën e jashtme dhe rritjen e interaksionit ekonomik e tregtar.
Populli i Kosovës i është gjithmonë mirënjohës Kosta Rikës që njohën pavarësinë tonë qysh në ditën e parë të shpalljes, më 17 shkurt, pikërisht kur Republika e Kosovës filloi kapitullin e saj të ri si një shtet i pavarur e sovran.
Presidentit Chaves i përcolla urimet më të mira në marrjen e përgjegjësive së detyrës së tij të re, udhëheqjes së popullit të Kosta Rikës drejt një të ardhmeje të begatë e të sigurt”. /KultPlus.com
Mbrëmë në Teatrin “Hadi Shehu” është shfaqur premiera e shfaqjes “Kaligula”, përcjell KultPlus.
Komuna e Gjakovës ka njoftuar për këtë shfaqje, derisa ka shkruar se kjo premierë ka ngjallur emocione të jashtëzakonshme te publiku.
Me një tekst të shkëlqyer nga Albert Kamy, regji impresionuese nga Kushtrim Mehmeti dhe lojë brilante të trupës së “Hadi Shehut”, kjo premierë ka ngjallur emocione të jashtëzakonshme tek publiku, i cili për herë të parë pas pandemisë po i kthehet teatrit në kapacitete të plota.
“Kaligula”, është edhe një tjetër dëshmi se Teatri “Hadi Shehu”, vazhdon të mbetet njëri prej tempujve të kulturës jo vetëm për Gjakovën por edhe më gjerë.
Në këtë premierë janë paraqitur aktorët Edi Gjakova, Yllka Lota, Besfort Berberi, Vlora Dervishi, Arbies Komoni, Muradije Muriqi, Myrvete Kurtishi, Valon Pallaska dhe Altina Kusari, ndërkaq në skenografi në mënyrë maestrale ka punuar skenografi Petrit Bakalli. /KultPlus.com
Ai ishte një prej figurave më të ndritura që ka njohur albanologjia. Lindi me 25 shkurt 1877 në Bzenec, apo siç njihet ndryshe Bisenz, në jug të Moravisë dhe vdiq në rrethana tragjike, në maj të vitit 1942. Përveçse si albanolog, ai pati një kontribut të çmuar edhe si studiues i filologjisë balto-sllave dhe si bibliotekar i Universitetit të Vjenës.
Admirues i madh i Fishtës, Konicës, Skiroit, Naimit dhe traditës bektashiane, njohës i De Radës dhe i arbëreshëve, simpatizues i Shantojës dhe i Koliqit, Jokli pati një letërkëmbim të dendur me shumë personalitete kulturore dhe politike shqiptare.
Është meritë e tij që, qysh në vitin 1914, u kryen në Vjenë regjistrimet e para të zanoreve në gjuhën shqipe me subjekte shqipfolës. Ai njihet si autor i shumë studimeve që trajtojnë kryesisht probleme etimologjike dhe çështje letrare të gjuhës shqipe.
Jokli ia kushtoi jetën e tij gjuhës shqipe që, sipas Çabejt, është pasuria e vetme dhe më e çmuar që kemi si komb.
Fundi i jetës së tij ishte tragjik. Ai u arrestua nga Gestapoja më 4 mars 1942 në banesën e tij. Si datë e vdekjes së Norbert Jokl konsiderohet 6 maji i vitit 1942. / KultPlus.com
Karl Marksi krehu mjekrën me duar dhe hyri në shpellën mbi tokë. Një hije dielli përthyhej mbi nëngur dhe një rreze reje fshehu erën që gromësinte me kollë mbi qiell.
Karl Marksi vuri syzet mbi hundë dhe mbylli sytë për të parë më qartë në qerpikët që i thernin faqen plot djersë. Nga muret e larta të shpellës binin pika të rënda uji që kërcitnin frikësueshëm në errësirën mbi gurë dhe bënin të kruheshin vetullat e tij të trasha si të ariut prej nga rrëzoheshin një nga një qimet në nënfytyrë.
Asgjë nuk shihej, gjithçka dëgjohej.
Pastaj Karl Marksi futi thonjtë e gishtërinjve në flokët e gjatë zi e bardhë dhe nisi të shkruante çdo gjë, ashtu, kot së koti fare, për majmunët, për njerëzit, për merimangat, për minjtë, mizat, gjarprinjtë, punën…
Një morr, një midhje dhe një gaforre lëvizën para, pas dhe përfundi ballit që bëri të rrudhej nga gërvishja, thimthimi, djersët dhe pikat e gjakut me pagjumësinë që zgjatej në natën e pafund të Karl Marksit, të cilën kishte vendosur ta shpiente larg, shumë larg vetes, krejtësisht dikund tjetër.
Ai u ndal të pyetej: Ku? Ku?
Karl Marksi menjëherë kroi kokën dhe fill e vuri gishtin në tëmth. Nuk dinte dot ku gjendej. Pastaj ai hapi hartën e grisur dhe vërejti poshtë: një flakë e kuqe mbërtheu Ballkanin dhe zhurma zërash e klithmash e krismash e kërcënimesh mbushën malet e tij me njerëz pa brekë në bythë e pa mend në kokë.
Karl Marksi qeshi dhe nxori lapsin t’u shkruante edhe një letër Engelsit dhe Leninit.
Ballkanasit, të përgjakur deri në brez, duartokitën.
Karl Marski dhe Fridrih Engelsi ua bënë me dorë.
Vladimir Iliq Lenini hoqi kapelën nga koka tullace dhe e tundi në ajri. Mjekra e rruar me kujdes iu dridh nga gëzimi.
Një grumbull i zi sorrash fluturoi sipri dhe glasoi mbi duart që ende rrihnin shuplaka mu sikur flatrat e sorrave që lypnin vende të reja në verra, në shelgje, në dushk…mbi kulme të shtëpive dhe mu në oxhaqe të tyre.
Karl Marksi krehu mjekrën me gishtërinj dhe hyri në shpellën mbi tokë duke qeshur dhe duke shkelur synë.
Shqiptarët kishin vënë shatat mbi krahë dhe mbi tokë. Fushat i bënin male dhe malet i bënin fusha. Detet i bënin liqene dhe liqenet i bënin lumenj…
Uji shterej dhe shqiptarëve ua lagte bythën. Gjerdhe të reja zinin livadhet, shëkmbinjtë e tyre.
Syrgjynosun andërr kam pa babën Tue kthye vadën n’livadh te Lisi i Kanjushës tue ja ndjellun kthimin
E nânën n’bahçe me kepë t’reja rreth qafe
Asht nji nga ditët historike po me ndaljën e luftës nuk ndalet mjerimi E parëndomtë âsht ajo ditë vuejtjesh si kalendar datash të shlyeme
Gra e nâna dhe aty këtu naj burrë Tue lyp trupa nëpër varreza masive naj shéj vaje me bâ taman
Zogjtë fluturojnë ngatrrueshëm Krahëdjegun të mbijetuemit kthehën tek trualli
(Disa nuk u kthyen kurrë Edhe pse me vite e vite i kërkuen Për nji vorr nji prehje)
Ndoj oxhak qindroi mbi të lejlek i djegun si flamur i leckosun dhe votra nxjerr tim
Ndoj vorr mbet zbrazun Sall me emnin e t’vramit
Ndoj orë u gjet tue matë kohën e tjetërkujt Ndoj këpucë tue shkel udhët pa njeri
Ndoj shpi me shpella t’hapuna nga gjyle topi si gojë kulshedre Ku mundet nji dritare me u vù Ndoj mur si qiell i zhbiruem kujtimesh dhe sh’pia n’tuebâmje
Si në fotografinë e Hazir Rekës Nji derë megjithë xhama të veturës Zastava 101 prodhim jugosllav ngjyrë e verdhë dheu gjetun në varrezat e kerreve shtangun në baltën e gjallë që ende avullon e vjen aromë shpie
Shqiptari që mbeti gjallë lyen me lloq koren e jetës ardhmëninë e tij e të fëmijëve… / KultPlus.com
Koncerti i cili do të paraprijë edicionin e pestë të “PrlVocalFest” do të mbahet në Kishën Katolike “Shën Ndou” duke filluar nga ora 19:00, përcjell KultPlus.
Në këtë koncert, në skenë do të jetë mezosopranoja Elikonë Hysaj-Shala nën shoqërimin e pianistes Pranvera Hoxha-Bryma me mysafirë special, korin e fëmijëve dhe të grave “Okarina”, të cilët do sjellin një program shumë simpatik e të veçantë për publikun.
Numri i pjësmarrësve është i kufizuar, andaj ju lutemi të rezervoni ulësen tuaj në linkun e mëposhtëm! Përmes një emaili ju mund të rezervoni dy ulëse.
