KultPlus ju sjell këngën “Nënë moj do pre gërshetin”, të Vaçe Zela. Sjell mjaft bukur nga Anjeza Shahini.
na na na na na naaaaaa…. nene moj do pres gershetin e do dal malit perpjete shoke e shoqe po ma presin na ta bjeshk ku puthin rete
dil moj nane lajmero dasmoret se do shkoj une partizane mos me bej nuse zakoni do marr pushke ne male te dal
Ref.: ne mu t’ka ky rrip i pushkes nene moj ne shi e n’er do ta lidhe ne balle te luftes do ta lidhe ne balle te luftes me gershetin tim te prer o mori nan do ta lidhe ne balle te luftes do ta lidhe ne balle te luftes me gershetin tim te prer o moj nan
ne te marrt malli per mua dil degjo krismat nga mali mbi lirin asgje nuk dua se jam nuse partizani
mos i pyet zogjt neper pyje ku kam qene e ku skam qene gjurme me gjurme do le ca yje te me gjesh kudo moj nane./KultPlus.com
Ismail Kadare është një nga shkrimtarët më gjenialë bashkëkohorë, disa herë i nominuar për çmimin “Nobel” në letërsi. Ai shquhet për novela, romane, por ka botuar edhe vëllime me poezi, shkruan KultPlus.
Sonte KultPlus do t’ju sjell një nga thëniet më të famshme të tij.
Mësimi numër një që duhet nxjerrin “liderët” shqiptarë është se nuk ka dhe nuk mund të ketë lavdi për askënd, në qoftë se populli yt jeton në robëri e mjerim./KultPlus.com
Familjarët e Anton Çettës kanë reaguar rreth vendimit të vendosjes së shtatores së tij në oborrin e Katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Në një postim nga e bija e Anton Çettës, Agata Çetta thuhet se ata nuk janë në pajtim që kjo shtatore të vendoset në oborrin e katedrales në Prishtinë sepse kjo bie ndesh me me parimet dhe qëllimet Anton Çettës.
Tutje në postimin e Agata Çetta kërkohet mirëkuptim për vendosjen e shtatores në oborrin e Fakultetit Filologjik.
Më poshtë mund të lexoni deklaratën e plotë:
Deklaratë nga familja e prof. Anton Çettës rreth vendimit për vendosjen e shtatores së prof. Anton Çettës, në oborrin e Katedrales “Nënë Tereza”, Prishtinë
Familja e prof. Anton Çettës, deklaron që nuk është në pajtueshmëri me vendimin që është marrë nga Ipeshkëvia e Kosovës, që me datën 15 janar 2021, shtatorja e prof. Anton Çettës të vendoset në oborrin e Katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë.
Ky veprim nuk qëndron në përpuethshmëri me misionin e prof. Çettës.
Siç dihet, veprimtaria e tij ka qenë në sferën e shkencës, arsimit dhe politikës kombëtare në një kuptim mbipartiak e mbifetar. Kujtesa për këtë veprimtari duhet të ruhet në hapësirat publike që i përgjigjen më mirë misionit të tij të madh kombëtar dhe duhet të ruhet si e tillë edhe për brezat që vijnë pas.
Më poshtë mund të gjeni shkresën e dërguar në formë zyrtare, më datë 24.12.2020, nga familja e prof. Anton Çettës drejtuar Imzot Dodë Gjergjit – Ipeshkëv i Kosovës.
I nderuar Imzot Dodë Gjergji,
Në cilësinë e familjes Çetta, ju dërgojmë këtë letër përmes së cilës deklarohemi rreth vendosjes së shtatores së babait pranë Katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë.
Ne vlerësojmë nismën Tuaj për të respektuar figurën multidimensionale të babait tonë. Por duke njohur mirë shpirtin e tij, dhe duke qenë të vetëdijshme për jetën dhe veprën e tij, vazhdojmë të besojmë fort se, misioni i tij fisnik u realizua duke u bazuar në vlerat e pajtimit, paqes, tolerancës fetare e mbi të gjitha mbi dashurinë e madhe ndaj popullit të vet shqiptar.
Ne vlerësojmë se figura e babait duhet të jetë model që transmeton tek gjeneratat e reja vlerat duke tejkaluar të gjitha dallimet e një shoqërie multireligjioze ku ndodhemi ne, model i paanësisë dhe dinjitetit.
Vendosja e shtatores brenda mureve të oborrit të Katedrales, do të binte ndesh me parimet dhe qëllimet e tij, prandaj ne si familje nuk e miratojmë një vendim të tillë dhe shpresojmë shumë në mbështetjen Tuaj dhe mirëkuptimin e vendosjes së shtatores përballë Fakultetit Filologjik aty ku e ka miratuar Kuvendi Komunal.
Me respekt,
vajzat e Anton Çettës,
Donika Çetta Junçaj dhe Agata Çetta/ KultPlus.com
Deklaratë nga familja e prof. Anton Çettës rreth vendimit për vendosjen e shtatores së prof. Anton Çettës, në oborrin e…
Sami Frashëri, (1850-1910) , një nga rilindasit dhe nacionalistët më të flaktë për çështjen shqiptare në shekullin e XIX është një figurë qendrore e kombit shqiptar.
Është një personalitet dhe funksionar i perandorisë osmane, por njëkohësisht përparimtar me ide perëndimore bashkëkohore që mendonte për një Shqipëri të pavarur si komb-shtet.
Në kohën kur ‘’E sëmura e Bosforit’ po bëhej gati të përdorte akoma levat e saj mbi Ballkanin, kur shtetet e Ballkanit mendonin më shumë të zhvasnin sesa të jetonin në paqe, shumë personalitete shqiptare që jetonin jashtë atdheut u vunë në lëvizje.
Samiu ishte një personalitet në fushën e kulturës që përdorte 9 gjuhë të huaja, dije të gjera në shumë fusha të shkencave shoqërore si dhe të natyrës, enciklopedist dhe publicist.
Në lidhjet e shumta dhe letrat epistolare që ka me shumë personalitete të kohës ai ka një letër shumë interesante me një personalitet tjetër të mendimit dhe iluminizmit shqiptar, Jeronin de Radës.
Më poshtë janë shprehur mendimet e Sami Frashërit për situatën e krijuar në ato vite, lufta për bashkimin e shqiptarëve, problemin themelor të gjuhës dhe fesë si dhe problemi i Shqipërisë për ndarjen dhe luftën nga shtetet ballkanike, ndikimin e Turqisë.
Ndë Kostandinupojë më 20 të shkurtitë 1881
Zot i nderçur’ e vëlla i dashurë
Përgjigjemi në dy letra të zotërisë sate, njera shkruarë më 28 të sht Mërtirit (novembre), tjatra më 2 të shkurtit (fevrier) 1881. Edhe të lutemi të na ndjejsh që mënuamë të përgjigjeshimë mbë kohë në të parët.
Kemi kënduarë, që motit, këngëtë që ke mbledhurë e punëratë që ke bërë zotëria Jote në gjuhët tënë e për kombinë tënë edhe i kemi pëlqyerë shumë, sikundrë edhe gramatikënë e zotit të nderçurë djalit zotërisë satë z Giussep Radësë, të cilit i gëzohemi edhe e përqafojmë vëllazërisht.
Të përgjigjemi përpara për punët t’allfabetësë: Allfabeta, që ka bërë shoqëria jonë na duketë se është shum’ e leht e e plotë, edhe gjuha jonë shkruehtë me të fort mirë.
Kjo allfabetë ësht’ edhe e pëlqyerë e e dheksurë prej gjithë shqiptarëvet, e sot është e përhapurë nëpër gjithë Shqipërinë. P’andaj na duketë që s’është nevojë të kërkojmë tjetërë alfabetë.
Për punët të fletësë (a ditaresë) jemi menduarë që kohët, edhe shumë herë kemi kërkuarë pandaljenë (la permission) nga kuvern’ e turkutë, po s’na është dhënë; e turku nukë do xjuarjenë e shqiptarëvet edhe lindjen e Shqipërisë përsëri, po do t’e ketë fjetur’e të verbërë.
Kemi shumë nevojë po do t’e sjellë puna që t’e nxjerëm (le publier) në Shqipëri, nukë me gjuhëra shumë po vetëm në gjuhët shqip të pandemë e të njëjtë, sikundrë duhetë të jetë edhe Shqipëria, se shumë gjuh’ë e shumë djalekta sjellinë, ndarje e mërgimi.
Vërtet sot kemi disa djalekta, po këto nukë janë të huaja njera nga jatera; po ca nga fraset edhe nga fjalët e gjuhësë kanë humburë më ca anë të Shqipëris’e të kolonivet e kanë rojturë më ca anë të tjera, shumë fjalë, pase e mbrujtime të fjeshta e të mira që rojnë në Shqipëri janë humburë nëpër kolonit, shumë të tjera janë humburë në Shqipëri e rojnë nëpër koloni(a kolonjat), kshu edhe në mest të Gegërisë e të Toskërisë edhe të gjithë këtyre fjalëve e fraseve bashkë, edhe gjuha shqip do të bëhetë e begatë (riche), e gjerë e do të shpëtonjë nga të pasurit nevojë më fjalë të huaja, edhe gjithë djalektatë do të gjendenë të gjitha të bashkuara e të përzjera.
Të vimë në punët e ndarjes Shqipërisë më tri degë të bashkuara (a trois etats confederes). Kjo punë as e mirë na duketë, as mund të bënetë kurrë në Shqipëri; se e para nukë duamë të ndahemi, po duamë të bashkohemi satë muntmë më teprë; e dyta, Shqipëria nuk ësht’ ndarë pas fevet, edhe shqiptarët e çdo feje nukë janë të ndarë më vet’he po gjendenë të bashkuarë më çdo anë, përveç në Shqpëri të poshtërme që s’ka katolikë.
Shumë fara e fise janë që pushtojnë muhametanë e të krishterë, edhe një i krishterë është m’i aftrë me një muhamentan që ka në farët të ti, se nga një i krishterë që është nga një farë e tjatërë; edhe me të gjithë të pjekurit të huajët, do-me-thënë të turqet, të krekërvet, të shqehet (des slaves) e të tjerëve, që rahana nat- e ditë të na ndajn’ e të na çajnë, vëllazëria në mest tënë nukë na është prishurë, edhe të gjithë shqiptarëtë duanë të quhenë vëllezërë edhe djemt’ e një mëmëdhethi të dashurë; edhe në ka më nonjë anë ndarje duhet t’e çkulim e t’e hedhimë poshtë, duke lënë fetë për në kish’ë për në xhami, e duke bërë gjithë vëllezërë sikundrë n aka bërë natura e sikundrë kemi qënë të moti.
Pun’ e vëllazërisë shqiptarëvet edhe e bashkimit e e ngjalljes Shqipërisë është pun’ e Lidhjesë (de la Ligue) që e ka zënë punënë shëndoshë edhe po vete gjithënjë mbarë; pun’ e të ngjallurit të gjuhësë shqip edhe të bashkuarit të djalektavet t’asaj e të ndritësuarit të kombit tënë që është një pun’ë e shenjtëruarë t’e mbaronjë pa ndihmën e burave si zotëria Jote e si të tjerë djem e të ndrituarë të mëmëdhethit tënë që janë në kolonjat e Italisë e gjetëk.
Po tani nuk po vemi përpara si duamë se gjendemi në një vënt që s’ka dliri(liberte) e papengim për të këtilla punëra, edhe më teprë sot që mbretëri e turkut ka zën’ e s’zë besë më shqiptarët, po i vështron si armiqt e saj.
Punërat që po bën lidhja e Shqipërisë në Gegëri, që nonjë muaj e tëhu, mbase nuk i kini dëgjuarë, se fletët e Evropesë nukë bëjnë shumë fjalë , duk me qënë që më nj’anë Turqia nukë le të dëgjohenë nëpër botët më nj’anë armiqtë tanë greqt’ e shqehtë, duanë t’i tregojnë të vogëla e të mosgjëjta.
Lidhja e shqiptarëvet që ka kërthizën në Pizdren, në Gegëri, ka kërkuarë shumë herë që nga tre vjet e tëhu, bashkim’i i Shqipërisë më një provincë me otonomi po mbretëria gjer më sot e kish gënjyerë me fjalë, edhe s’ka dashurë të bënjë gjë farë për Shqipërinë.
Këtë herë shqipëtarëtë e kupëtuanë fort mirë që mbretëria nukë do të bënjë gjë kurrë për ta, edhe Lidhje e Pizdrenit pa nevojë të bashkojë Shqipërin’ e t’ë bënjë një me otonomi, e mbase me ç’këputje (indepedance) fare, pas punës, kështu Lidhja mori emërin e kuvernos të përdorme (gouvernement provisoire) edhe përzuri kuvernatorëtë turq nga gjithë vilajet i Kosovësë edhe nga Pizdreni, nga Djakova, nga Tetova, nga Dibra etj.
10000 shqipëtarë të armatosurë kanë zënë Ysqypnë (Shqupnë) edhe udhënë e hekurtë; 10000 të tjerë bëhenë gati për të unjurë në Toskëri.
Për pakë kohë do të dëgjoni një ngritje (revolution) të madhe në Shqipëri. Në u bëftë dot Shqipëria më vet’he, nukë do të kemi nevojë për prensër, as të krishten’ as muhametanë, që të na rjepën e të na pinë gjaknë’ vëndi ynë munt edhe do të kuvernohetë prej një farë dhmokratije prej pleqet, sikundrë kanë qenë prindët tanë që motit, edhe sikundrë jan’ edhe sot malësit’ e Shqipërisë, që janë thuase të dlirë e më vetehë.
Po të mbarohetë kjo punë, atëherë [krijohen mundësi] edhe për fletët edhe për të shkelurit e këngëvet të zotërisë s’ate e të tjera. Të falemi me nder e me shumë dashuri.
Sami Frashëri (marrë nga vepra 2 e Sami Frashërit)
Komuna Firmo së bashku me Komunat Villapiana, Cassano AllÍonio dhe Civita kanë kontribuar në krijimin e librit “M.i.C Book”, botuar nga botuesi romak Edizioni Efesto, një projekt i shoqatës jofimiprurëse “Apollo’nÁrts” dhe gjithashtu i financuar edhe nga rajoni i Kalabrisë.
Qëllimi këtij libri është ruajtja dhe përmirësimi i trashëgimisë kulturore dhe arkeologjike të rajonit. Fillimi i këtj projekti u pprezantua në festivalin M.i.C – “Made in Calabria Rock Festival A.D. MMXVIII”, i mbajtur më 4 gusht 2018 në territorin e Komunës së Villapiana.
Libri M.i.C. përmban shumë fotografi nga festivali, të artistëve që morën pjesë në të si Lacuna Coil, Joe Stump’s Tower of Babel, Elegy of Madness.
Në libër flitet për traditën muzikore në Kalabri, për artistët e mëdhenj kalabrezë të lindur në tokën arbëreshe dhe të zhvendosur jashtë vendit, si Larry Warren dhe Steven Tyler i Aerosmith, vëllezërit Porcaro etj..
Gjithashtu libri ka imazhe të disa zonave me interes kulturor në Kalabri, fotografi të vendeve arkeologjike të Magna Graecia. Ekziston gjithashtu një referencë për kulturën Arbëreshe në veçanti për traditën muzikore me theks tek “Vallja” përmes një fotografie të Domenico Longo, i cili përshkruan një moment tipik të kërcimit popullor tradicional arbëresh.
Një çift të cilët u ndanë gjatë gjimnazit dhe nuk u panë për 70 vite, më në fund janë ribashkuar dhe do të martohen.
Sipas CNN, historia e dashurisë së tyre daton 68 vite më parë, kur Fred Paul dhe Florence Harvey u takuan për herë të pare.
Dyshja u takuan kur ishin adoleshentë në Wandsworth, qytet i vogël në Newfoundland të Kanadasë. Ata kaluan çdo moment pranë njëri-tjetrit, nga ecjet pas meshës, e deri te vjedhja e puthjeve në orët e mësimit.
Çdo natë gjatë lidhjes së tyre dy vjeçare, Paul shkonte poshtë shtëpisë së saj për t’i thënë natën e mirë.
“Ishte dashuria ime e parë. E dashura ime e parë dhe dashuria ime e vërtetë”, ka thënë Paul tani 84-vjeç i cili gjatë një interviste dhënë për CNN tregoi detaje të lidhjes së tyre.
Por kur Paul mbushi 18 vjet, e Harvey ishte 15, rrugët u ndanë për ta.
Paul u zhvendos në Toronto për të vazhduar punën, e një vit më vonë, kur u rikthye për të, Harvey tashmë ishte larguar në një qytet tjetër.
Fati deshi që ata të mos takohen dhe të martohen me persona tjerë dhe të krijojnë familje. Por, gjithçka ndryshoi në vitin 2017, kur Harvey mbeti sërish beqare, pasi bashkëshorti Len ndërroi jetë nga kanceri.
Dyshja ishin të lumtur gjatë martesës së tyre prej 57 viteve dhe kanë pesë fëmijë së bashku. Dy vite më vonë, gruaja e Paul, e cila ishte afro 60-vjeçe, gjithashtu ndërroi jetë pasi vuante nga sëmundje të ndryshme. Edhe ata kishin dy fëmijë dhe bënin jetë të lumtur.
Pikërisht humbjet që i përjetuan bënë që dyshja sërish të ribashkohen. Kur Harvey dëgjoi se gruaja e Paul ndërroi jetë, i telefonoi për t’i shprehur ngushëllime.
Gjatë bisedës së tyre të parë, që ndodhin në festën e Shën Valentinit, ata diskutuan për jetën e tyre larg njëri-tjetrit, fëmijët, nipat e mbesat.
“Nuk mendoja se do të kthehesha kaq shumë pas. Filluam duke biseduar një apo dy herë në javë, për t’i shpeshtuar më vonë në disa orë në ditë. Vërtetë kemi qenë të lidhur pavarësisht që nuk jemi parë më për shumë vite”, tha 81-vjeçari Harvey.
Në korrik kur po festonte ditëlindjen, Harvery befasoi Paul me një vizitë në Toronto, ku më në fund u ribashkuan.
“Kur e kuptova se është në qytet dhe po më viziton, u ngrita nga shtrati për t’u veshur dhe t’i thënë mirësevjen. Me të parë e putha në faqe dhe aty menjëherë rrëmbeu zemrën time”, shtoi Paul.
Nuk iu deshën më shumë se tri ditë pas ribashkimit që dyshja të martohen. Familjarët e tyre janë skeptikë për ribashkimin e tyre të shpejtë, por Paul dhe Harvey nuk kanë dyshim se duan të kalojnë pjesën tjetër të jetës pranë njëri-tjetrit./ KultPlus.com
Në shtëpinë e të moshuarve në qytetin e Italisë, Montefalcione, është krijuar një “dhomë përqafimi” për banorët e qytetit të cilët nuk kanë mundur të përqafojnë të afërmit e tyre për shkak të pandemisë së koronavirusit të ri (COVID-19).
Propozimi u dha nga Konsorciumi A5 i Shërbimeve Sociale Irpinia në rajonin Avellino, në jug të vendit.
Me këtë zbatim u mundësohet njerëzve që jetojnë në shtëpinë e të moshuarve të përqafojnë, të flasin dhe të shtrëngojnë duart me të afërmit e tyre.
“Dhomat e Përqafimit” janë provuar dhe testuar në shumë qendra në Italinë veriore.
Për të hyrë në këto dhoma me pjesë plastike, vizitorët veshin rroba mbrojtëse./atsh/ KultPlus.com
U treguan aq të vendosur, aq të palodhur, duke na mbajtur në burg, saqë persekutimi i pandërprerë dhe frika e kazmës varrosi solidaritetin demokratik.
Në një prej fletëve të ditarit të Musine Kokalarit mbajtur në vitin 1979-1980, shkrimtarja dhe intelektualja e kulluar artikulon një të vërtetë të hidhur.
Edhe pse në pak radhë, ajo arrin t’i bëjë një skaner metodologjisë mizore të regjimit, për të shkatërruar gjithë shtresën e intelektualëve dhe kundërshtarëve të regjimit.
Kokalari e sheh thelbin e suksesit të komunistëve jo te mençuria e tyre, por tek vendosmëria e tyre për të vijuar me çdo formë shtypjen, dhunën dhe persekutimin e gjatë e të pambarimtë ndaj kësaj shtrese kundërshtare, duke pritur me durim që ata ta braktisnin qëndresën një nga një.
Ja çfarë shkruan Kokalari në ditarin e saj:
“Një e vërtetë e hidhur! Sido që kemi qenë vërtet njerëz të mirë, mbaruam shumë keq. U shpartalluam dhe moralisht. Duke rënë në burg si shumica, në vend që t’u shmangeshim në heshtje, t’u linim udhë, shumica u kacafytën me informatorët. U dhamë shkas që duke na zënë në fyt, shumë prej nesh u kthyen vetë në informatorë, me premtimin se do të mërrnin një vend të mirë në jetën e lirë. Këta nuk janë më të mençur se ne. Vetëm u treguan aq të vendosur, aq të palodhur duke na mbajtur në burg, saqë persekutimi i pandërprerë dhe frika e kazmës varrosi solidaritetin demokratik. Kështu të përçarë na shtrydhën, na shtypën dhe harruam që ne i përkasim një të kaluare të ndritur demokratike 100 vjeçare. Por prapë këta, nga gjiri i tyre, megjithëse kanë kaluar 35 vjet pushtet, gjer më sot s’kam parë individualitet të formuar, veç ligësisë…”/ kujto.al/ KultPlus.com
Kosova ka pranuar edhe një tjetër medalje në xhudo nga lojërat e Katarit, shkruan KultPlus.
Kosova, doli triumfues nga ky kompeticion, duke fituar 4 medalje, tre të bronzta dhe një të artë, po ashtu, Akil Gjakova u radhit në 8 më të mirët në këto gara.
Pas kësaj medalje të fituar nga Loriana, reagoi edhe trajneri, Driton Kuka, ku tha se ndihet krenar me sportistët e tij.
Më poshtë mund të lexoni statusin e tij të plotë:
Kosova e madhe …
Pesë garues – katër medalje e një vend i 7.
Loriana u përkujdes për medaljen e radhês!
Akili i shkelqyeshëm me plasman në 8 më të mirët!
World Judo Masters – ajka e xhudos Botërore
ma saktësisht,36 garuesit më të mirë sipas Ranglistës Botërore në çdo kategori!
U jam mirënjohës për krejt kohën,mundin e sakrificën për ju!
Krenar me ju!/ KultPlus.com
JavaScript SDK
IFrame
Close
Step 1: Include the JavaScript SDK on your page once, ideally right after the opening body tag.
Step 2: Place this code wherever you want the plugin to appear on your page.
Kosova e madhe …
Pesë garues – katër medalje e një vend i 7.
Loriana u përkujdes për medaljen e radhês!
Akili i…
Përveçse me role që e kanë skalitur në kinematografi, siç është ai i endacakut, Charlie Chaplin ka lënë edhe shumë aforizma brilantë, shkruan KultPlus.
Ai jetoi 88 vjet dhe la 4 porosi të rëndësishme gjatë jetës së tij, të cilat KultPlus ju sjellë më poshtë.
“Asgjë nuk është e përjetshme në këtë botë, as problemet tona.”
“Më pëlqen të eci në shi sepse atëherë askush nuk i sheh lotët e mi.”
“Një ditë e humbur në jetë është kur nuk qeshim.”
“Gjashtë mjekët më të mirë në botë janë: Dielli, Pushimi, Ushtrimet, Dieta, Vetëvlerësimi dhe Miqtë.”/KultPlus.com
Një prej shoqatave më të rëndësishme të komunitetit shqiptar në SHBA është “Qendra Shqiptare e Nju Jorkut”.
Pararendëse e saj ishte Shoqëria “Kosherja” e themeluar në vitin 1930, si një organizatë, e cila kishte për qëllim të mbante gjallë rrënjët, gjuhën dhe kulturën shqiptare.
Më 1948 ky organizim do të merrte emrin “Qendra Shqiptare e Nju Jorkut” dhe presidenti i parë do të ishte Musa Hajro, i cili u pasua nga Asim Lulo, Eqerem Ruca, Lemi Kokalari, Myfit Demirali, Drita Kokalari.
Një nga veprimtaritë më të suksesshme të Qendrës ishte hapja e shkollës “Kosherja”, ku fëmijët e emigruar mësonin të shkruanin dhe lexonin gjuhën shqipe.
Por Qendra organizonte gjithashtu një sërë veprimtarish kulturore dhe artistike. Një nga ngjarjet më të shënuara është vënia në skenë e dramës “Besa” të Sami Frashërit më 30 shtator 1950, ku rolet e personazheve do të luheshin nga vetë anëtarët e shoqatës.
Për të ruajtur lidhjet mes anëtarëve dhe familjeve të komunitetit shqiptar në Nju Jork, Qendra organizonte çdo vit piknikë, ose udhëtime me anije.
Por përveç veprimtarive me ndikim për komunitetin shqiptar në Amerikë, pas vitit 1990, “Qendra Shqiptare e Nju Jorkut” u aktivizua fuqishëm për të ndihmuar shqiptarët që jetonin në atdheun e tyre, të cilët ndodheshin në gjendje tragjike dhe po përjetonin një krizë humanitare, pas çlirimit nga diktatura komuniste.
Qendra Shqiptare ishte e para që u vu në lëvizje dhe u bë burimi kryesor i sigurimit të fondeve për “Fondacionin Shqiptar të Ndihmës” dhe rezultati ishte sigurimi dhe dërgimi në Shqipëri i ndihmave në ilaçe dhe mjete spitalore me vlerë mbi 10 milionë dollarë.
I njëjti angazhim i Qendrës ndodhi edhe për të ndihmuar kalimin e krizës humanitare që pasoi genocidin serb në Kosovë.
Kjo foto është realizuar në piknikun e organizuar nga Qendra Shqiptare e Nju Jorkut më 15 korrik 1962. Foto kortezi e “Muzeu Kokalari”./ KultPlus.com
Këngëtarja e njohur amerikane, Demi Lovato, e cila shquhet për zërin unik dhe të fuqishëm, si dhe performancat e jashtëzakonshme live, është përzgjedhur për të performuar në ceremoninë inauguruese të Bidenit president.
Lajmin e ka bërë të ditur vet këngëtarja, përmes një postimi në Twitter.
“Jam e nderuar t’iu lajmërojë se do t’i bashkohem Joe Bidenit dhe Kamala Harrisit, në ngjarjen e tyre të veçantë, “Celebrating America”, e cila mbahet më 20 janar në ora 20:30 ❤️🤍💙. Mbeta pa fjalë kur më kërkuan të performoj në këtë event! Na ndiqni përmes kanaleve të ndryshme televizive dhe transmetimeve online në Amerikë”, kishte shkruar Lovato në mesazhin e saj./ KultPlus.com
Loriana Kuka e ka fituar medaljes e bronztë në Mastersin e Dohas, pasi e ka mposhtur xhudisten angleze Natalie Powell të mërkurën, duke e çuar në katër numrin e medaljeve të fituara nga Kosova në Katar.
Xhudistja kosovare Kuka vuajti dhe iu desh të djersitet shumë për ta mundur anglezen në luftën finale për medaljen e tretë më të mirë në turneun e Katarit në kategorinë deri në 78 kilogramë.
23-vjeçarja nga Peja e hodhi në dysheme Powellin dhe shënoi pikë ippon në kohën shtesë (Golden Score).
Kjo është medalja e katërt e Kosovës në turneun e parë të këtij vitit në xhudo, pas të artës që e fitoi Distria Krasniqi dhe dy të bronztave të tjera të fituara nga Majlinda Kelmendi dhe Nora Gjakova një ditë më parë.
Kuka pati një fillim mbresëlënës në Doha, duke i fituar bindshëm dy luftërat e para, kundër xhudistes nga Gaboni Sarah-Myriam Mazouz dhe ndaj francezes Audrey Tcheumeo.
Ajo, megjithatë, e humbi mundësinë për të luftuar për medalje të artë apo argjendtë, duke pësuar disfatë kundër ish-kampiones së botës nga Japonia, Shori Hamada.
Garuesja nga Peja nuk e humbi motivin dhe i fitoi dy luftërat e nevojshme për ta rrëmbyer medaljen e bronztë në repechage, kundër kubanes Kalimea Antomarchi dhe ndaj anglezes Powell.
Dje garoi edhe Akil Gjakova, i cili megjithatë dështoi në përpjekjet e tij për të fituar medalje./ KultPlus.com
Shkrimtari dhe gazetari Arbër Selmani, së shpejti do të botojë librin me shkrime gazetareske ‘Kosova në 14 tregime kulturore, 2’, shkruan KultPlus.
Njëlloj sikurse me librin e parë edhe të 14 tregimet e librit të dytë janë botuar në gazetën për kulturë KultPlus, duke marrë një numër të madh të komenteve pozitive.
Libri ‘Kosova në 14 tregime kulturore, 2’ do të botohet gjatë muajit shkurt dhe do të ketë një promovim të vogël.
Selmani deri më sot ka botuar dy libra, njërin me poezi për fëmijë (Pse hidhërohet gjyshi – 2005) dhe librin me shkrime gazetareske ‘Kosova në 14 tregime kulturore’ – 2019.
Ai gjithashtu është shumë i njohur edhe për poezinë e tij ‘Kur vdiq baba’, e cila deri më sot është përkthyer në shumë gjuhë të botës dhe ka marrë një shpërndarje të madhe në rrjetet sociale.
Arbër Selmani ka bërë të ditur se krahas kësaj ai do të bëjë edhe një përmbledhje të shkrimeve të tija letrare pjesë e së cilës do të jetë edhe poezia ‘Kur vdiq baba’./ KultPlus.com
Sot përkujtohet 90-vjetori i ndarjes nga jeta të atdhetarit të shquar Mihal Grameno (1871- 1931). Mihal Grameno është një ndër figurat e atdhetarizmit shqiptar, publicist, shkrimtar dhe veprimtar i lëvizjes patriotike e demokratike.
Mihal Grameno lindi në Janar të vitit 1871 në Korçë. Mësimet e para i mori në qytetin e lindjes. Në moshë të re emigroi në Bukuresht të Rumanisë, ku u lidh me shoqërinë patriotike shqiptare “Drita”, njoftoi Muzeu Kombëtar.
Në vitet 1907-1908 iu bashkua çetës së Çerçiz Topullit dhe së bashku me luftëtarët e çetës kombëtare luftuan në Shqipërinë e Jugut për çlirimin kombëtar. Në vitin 1909 mori pjesë në Kongresin e Manastirit.
Gjatë viteve 1915-1919 jetoi në Amerikë, punoi për lëvizjen e atdhetarëve shqiptarë të atjeshëm. Më pas vazhdoi veprimtarinë si publicist duke mbrojtur idealet demokratike.L
Mihal Grameno është një ndër novelistët e parë të letërsisë sonë. Kështu përmendim novelat e tij “Oxhaku” (1909), “E puthura” dhe “Varri i Pagëzimit”.
Ai shkroi dy veprat: komedinë “Mallkimi i gjuhës shqipe” (1905) dhe dramën historike “Vdekja e Pirros” (1906), të cilat trajtojnë tema patriotike. Gjithashtu, Mihal Grameno drejtoi gazetat “Lidhja orthodhokse” (1909-1910) dhe “Koha” (1911-1926). Vdiq në Korçë më 1931. / KultPlus.com
Ndryshimi në skenën politike të vendit, nuk duhet të jetë çështje formale, pra e zëvendësimit të një garniture me një tjetër, por kthesë rrënjësore, që për pikënisje ka marrjen me shkakun e gjendjes dhe jo kapjen me pasojat…
iNga antikiteti e deri te koha jonë, ligjet fizike, sikur kanë qenë pikënisje e interpretimit të ligjeve shoqërore dhe politike. Kauzaliteti i asaj që Arkimedi e quan “matje matematike” ka ndarë por edhe ka pëcaktaur vijat midis të kuptuarit e veprimit nga formula e shkakut te ajo e veprimit (pasojës), si dhe pasqyrimin e tyre të plotë në jetën shoqërore dhe politike në të gjitha kohët, pa marrë parasysh sistemet mbi të cilat janë ndërtuar dhe zhvilluar.
Nëse nuk ka pasë dhe as që ka mundësi të ndryshohet doktrinariteti midis shkakut dhe pasojës në raportet e tyre dhe as t’i shtohet as mungohet diçka, përkundër “teorisë së infinitit”, pra të parimit që dëshmon se relativiteti është pjesë e ndryshimit që kundërshton çfarëdo dogme që mund të ngritet mbi të, siç ka vepruar religjioni dhe ideologjia, megjithatë nuk ka munguar ngatërrimi i shkakut me pasojat jashtë varësisë së tyre, si veprim i qëllimshëm për të zhvendosur rregullat dhe të vërtetat në përputhje me fuqinë politike dhe monopolet e caktuara shoqërore që kanë ndikuar dhe ndikojnë sistemet e vlerave.
Në rrethanat tona, kur ndryshimet politike janë më së të domosdoshme, ngatërrimi eventual ose i qëllimshëm midis shkakut dhe pasojës, ngre çështje nga ato morale, politike, intelektuale te një shoqërie e cila nuk ka qenë në gjendje që tranzicionin (kapërcimin nga totalitarizmi në demokraci liberale),që edhe përkundër implikimit në të të faktorit ndërkombëtar, ta shfrytëzojë për këtë qëllim, por për të kundërtën, paçka se gjithë faktorët e saj përfshirës i vë para përgjegjësisë historike…
Pa hy në pasqyrimin e thellë të këtij zhvillimi që mund të quhet edhe antihistorik si dhe gjendjen që ka prodhuar në planin shoqëror dhe politik, veçmas në rrënimin e gjithëmbarshëm të sistemit të vlerave dhe të humbjes së kredibilitetit të shtetit më të ri në Kontinentin e Vjetër, që e ka sjellë deri te dyshimi i arsyeshmërisë së tij, megjithatë duhet thënë se vënia në binarë të duhur të një procesi, siç është ndryshimi, nga një gjendje çfarë e kishim te një tejtër, çfarë duhet të jetë, me të cilën e kanë gojën plotë akterët politikë (ata që përnjëmend e kërkojnë dhe ata që i frikësohen me arsye), pa marrë parasysh qasjen, gjithsesi nënkupton perceptimin si kthesë të përmasave të mëdha, madje edhe epokale.
Pra, kjo kërkon kthimin te kauzaliteti i formulës së shkakut, te shkaktarit, dhe jo ngarendjes tek pasojat, me ç’rast populizmi ia zë vendin pragmatizmit politik mbi konceptet themelore të ndryshimit. Kjo pikënisje, ka rëndësi të madhe, meqë krahas zbarkimit nga militantizmi me të cilin është indoktrinuar skena politike dhe shoqërore me faktorët e saj manipulues, në radhë të parë klientenizmin politik që ka përfshirë thuasje të gjithë aparatin shtetëror, atë arsimor dhe strukturat tjera të sistemi të kapur, njëherësh ndihmon që politika të ndërtohet mbi parime të qarta, ku ndryshimi duhet të përfshijë faktorët që e rikthejnë autoritetin e shtetit të rrënuar në shtyllat kryesore të tij: gjyqësorin, policinë, ekonominë dhe të tjerat, me çka krijohen rrethanat për nj shtet të lirë, demokratik, ku respektohet mendimi i lirë në përputhje me konceptin e sekularizmit shtetëror dhe laicizmit arsimor dhe kulturor të qytetërimit perëndimor.
Me këtë rast, duhet theksuar se shteti i Kosovës si e arritura më e madhe e shqiptarizmit në këtë shekull, si dhe ruajtja e tij nga çfarëdo formule, me të cilat do të sakrifikohej ai, siç ishin ato të “ndryshimit të kufinjve” dhe skenarët tjera nga Beogradi dhe Rusia për qëllime të tyre hegjemoniste, e që për fat të keq u përqafuan edhe nga faktorë të rëndësishëm politikë në Kosovë dhe Shqipëri, që u vunë në sherbim të tyre, paraqet kredon e avangardizmit politik mbi të cilin legjitimohet politika e ndryshimit në raport me realitetin e deritanishëm që atë e ka zhvlerësuar dhe sjellë në një gjendje të rëndë në të cilën ndodhet sot.
Andaj, ndryshimi duhet të përceptohet si kauzë, si një maratonë dhe assesi si një sprint afatshkurtër për marrjen e pushtetit, ku zëvendësimi i një formacioni politik (klike) bëhet me një tjetër, gjë që e riciklon të keqen.
Pra, ndryshimi mbi parimet e kauzës afatgjate, që gjithësesi kërkon edhe votën e shumicës për të ardhur në pushtet, nuk nënkupton që fuqina e saj të kthehet në një mjet për pushtet të pakufijshëm të një idividi apo të grupi të caktuar. Përkundazi, vota e shumicës duhet të shërbejë për arritjen e qëllimeve me të cilat një brez merr përsipër përgjegjësinë historike të ndryshimit, ku keqeverisja, korrupcioni, abuzimi me shtetin dhe kapja e tij, zëvendësohet me pushtetin e të mirës… / KultPlus.com
Sot në sallën e vogël të Teatrit Kombëtar, Qendra ‘Multimedia’ promovoi dy vëllimet e ‘Antologji e dramës bashkëkohore në Kosovë’. Vëllime këto që përfshijnë gjithsej 16 autorë dhe 16 drama, shkruan KultPlus.
Si panelistë të këtij promovimi ishin dy dramaturgët Besim Rexhaj dhe Arian Krasniqi, të cilët konsideruan se botimi i kësaj antologjie është një punë me vlerë të madhe e cila ndoshta do të duhej të shihte dritën e botimit qysh moti.
I pari që mori fjalen ishte Besim Rexhaj, i cili theksoi se dita e sotme është një ditë tejet e rëndësishme jo vetëm për kulturën por edhe për dramën shqiptare. Ndër të tjera ai u shpreh se kjo gjë e gëzon atë shumë, mirëpo në anën tjetër, ai mendon se në kushte normale do të duhej të kishte edhe shumë antologji të tjera të dramës shqipe.
‘Pa dashur të gëromojmë se pse tash po bëhet ky botim dhe jo më herët, nuk mund të mos them se kjo ka të bëjë me një politikë margjinalizuese të qarqeve që janë përgjegjëse për mbështetjen dhe kjo natyrisht deshtëm apo nuk deshtëm ne adreson këtë në Ministri të Kulturës dhe në institucione tjera mbështetëse, mbase duhet të ketë pasur përpjekje, nxitje apo ide të cilat mund të ofroheshin nga vetë Fakulteti i Arteve, nga Biblioteka Kombëtare, Instituti Albanologjik (pjesa që mirret me dramaturgjinë) etj.’ deklaroi tutje Rexhaj
Ndër të tjera, Rexhaj theksoi se përmbledhja e dramave shqipe ka filluar me këto dy vëllime, mirëpo sipas tij, nuk do të mbaroj me kaq pasi pritet edhe një vëllim i tretë.
Arian Krasniqi theksoi se botimi i kësaj antologjie është një punë shumë e vyeshme dhe se kjo antologji do të shërbejë si një lloj panorame dramaturgjisë bashkëkohore shqiptare në Kosovë, për krijuesit që aktualisht e shkruajnë edhe e inskenojnë dramën.
‘Përmbajtja e antologjisë të dramës bashkëkohore në Kosovë përmbledh breza dhe gjenerata të ndryshme të krijuesëve të artit dramatik. Brenda këtyre kopertinave është bërë një punë e vyeshme’, theksoi tutje Krasniqi.
Dy vëllimet e antologjisë përfshijnë 16 autorë dhe 16 drama.
Vëllimi I:
“Parfumeria” nga Haqif Mulliqi “Shfaqja e fundit” nga Fadil Hysaj “Monedha e Gentit” nga Milazim Krasniqi “Kafeneja në udhëkryq” nga Visar Krusha “Gjashtë” nga Arian Krasniqi “Bodrumi” nga Ilir Gjocaj “Vrasja e Mushkonjës” nga Xhevdet Bajraj “Gishti” nga Doruntina Basha
Vëllimi II:
“Aroma e hënës” nga Mehmet Kraja “Fluturimi mbi teatrin e Kosovës” nga Jeton Neziraj “Gruaja në dritare” nga Arta Arifi “Binjakë siamezë” nga Ekrem Kryeziu “Loja e pafund” nga Besim Rexhaj “Hamleti sipas Horacit” nga Ag Apolloni “Shkumësi” nga Naser Shatrolli “Veriu” nga Agush Mulliqi.
‘Antologji e dramës bashkëkohore në Kosovë’ u botua nga Qendra ‘Multimedia’ me mbështetje të Bashkimit Evropian. / KultPlus.com
Gjiganti i transmetimit zbuloi planet gjatë së martës, për të lëshuar një film të ri në çdo javë gjatë 12 muajt e ardhshëm, transmeton KultPlus.
Disa nga filmat përfshijnë: “The Harder The Fall” me protagonistë Regina King dhe Idris Elba. Jonathan Majors, Lin-Manuel Miranda dhe Halle Berry do të bëjnë debutimin e tyre me “Tick, Tick…Boom” dhe “Bruised”.
Ata janë vetëm disa nga artistët kryesorë në një përbërje të mbushur me yje që përshijnë Jennifer Laërence, Leonardo DiCaprio, Meryl Streep, Gal Gadot, Dwayne Johnson dhe Ryan Reynolds.
Lajmi vjen ndërsa COVID-19 ka detyruar kinematë në të gjithë vendin të mbyllen, duke lëvizur shumë filma në shërbimet e transmetimit. / KultPlus.com
“Revisiting Museums of Influence. Four decedes of Innovation and Public Quality in European Museum”, ka prezantuar së fundmi portretet e 50 muzeve europianë që kanë sjellë inovacionin, për nga trashëgimia dhe cilësia e ofertës kulturore përgjatë 40 viteve të fundit.
Pjesë e këtij klasifikimi, ishte dhe ‘Muzeu Kombëtar i Fotografisë Marubi’.
Në këtë klasifikim ishin disa nga muzetë europianë më të njohur, si Rijksmuseum, Hollandë; MuCEM- Museum of European and Mediterranean Civilizations, Francë; The British Galleries at the Victoria and Albert Museum, Britani e Madhe; Museum of Broken Relationships, Kroaci; War Childhood Museum, Bosnjë dhe Hercegovinë.
Kujtojmë se ky muze fotografik, mban një koleksion prej më shumë se pesëqindmijë negativësh që shtrihen nga gjysma e dytë e shekullit të nëntëmbëdhjetë, e deri në fundin e shekullit njëzet.
Muzeu “Marubi” priti në 2019 më shumë se 16 mijë vizitorë, ku çdo vit e më shumë është kthyer në një pikë kryesore për turistët vendas por dhe ata të huaj.
Në lidhje me këtë klasifikim, reagoi edhe stafi i Muzeut “Marubi”, në rrjetin social Facebook ku u shprehën ndër të tjera se ndihen mjaft të motivuar nga ky klasifikim:
“Vlerësime të tilla na shtyjnë së pari të falenderojmë stafin, bashkëpunëtorët, miqtë e muzeut, vizitorët vendas e të huaj të cilët shpesh kanë ndarë me ne edhe përshtypjet e tyre, gjë që na ka ndihmuar edhe në cilësinë e shërbimeve të ofruara.
Kjo na motivon çdo ditë e më shumë të jemi më pranë komunitetit artdashës e po ashtu një publiku të ri, të apasionuar e të vëmendshëm ndaj trashëgimisë kulturore të lënë nga brezat e që transmetohet sot përmes formave inovative e bashkëkohore.
Ju faleminderit e shihemi te Marubi “, shkruhet ndër të tjera, në faqen zyrtare të Marubit në Facebook. / KultPlus.com
Kundër censurës së bërë nga ‘Radio Kosova’ ndaj transmetimit të audio dramave të bazuara në rrëfimet e familjarëve të personave të pagjetur nga lufta.
Ballafaqimi me të kaluarën e shkeljeve të rënda të të drejtave të njeriut është sfidë për shoqëritë që kalojnë tranzicione politike dhe shoqërore.
Është proces afatgjatë, i cili përgjithësisht përfshin një numër aktorësh dhe mekanizmash të ndryshëm me jo vetëm perceptime të ndryshme për të kaluarën, por edhe vizione të ndryshme për të ardhmen. Parimi kryesor i ballafaqimit me të kaluarën ka të bëjë me vendosjen e viktimave civile të luftës në qendër të procesit.
Në Kosovë, me përfundimin e luftës, 6063 persona janë raportuar të pagjetur, ndërsa aktualisht numri i të pagjeturve është 1638 – nga mosha, gjini dhe etni të ndryshme. Ndonëse më shumë se 70% e rasteve të raportuara për të pagjetur janë evidentuar, identifikuar dhe mbetjet trupore u janë dorëzuar familjarëve për (ri)varrim, kryerësit e veprave kriminale mbeten akoma të lirë, gjersa drejtësia dhe llogaridhënia mbeten procese për tu dëshiruar. Kjo, më tej, bën që të dihet fare pak për rrethanat e zhdukjes, çfarë ka ndodhur me të pagjeturit dhe çfarë mund të bëhet më shumë për zbulimin e krimeve të lidhura me këto raste.
Të shtyrë nga kjo dhe nga rëndësia që çështja e personave të pagjetur të aktualizohet dhe të adresohet nga mekanizmat për ballafaqim me të kaluarën, në vitin 2019, Integra, forumZFD programi në Kosovë dhe Qendra Burimore për Persona të Zhdukur kanë publikuar librin e kujtimeve “Të jetosh me kujtimet e të pagjeturve”, që shpalosë rrëfimet e 10 familjeve me rreth 33 anëtarë të pagjetur nga lufta e fundit në Kosovë.
Bazuar në këtë libër, nën regjinë e Kushtrim Koliqit dhe me angazhimin e shumë artistëve profesionistë, Integra me partnerët e njëjtë dhe me mbështetje nga institucione të ndryshme, kanë realizuar ciklin prej 10 audio dramave me po të njëjtin titull “Të jetosh me kujtimet e të pagjeturve”, duke kontribuuar në ngritjen e vetëdijes kolektive dhe njohjen publike të vuajtjeve me të cilat familjarët e personave të pagjetur ballafaqohen tash e më shumë se 20 vjet.
Pas finalizimit të prodhimit të audio dramave “Të jetosh me kujtimet e të pagjeturve”, në mirëkuptim dhe në dakordim reciprok, Integra dhe Radio Kosova kishin arritur marrëveshje që cikli 10 episodësh i audio dramave të transmetohej në Radio Kosova, pa kompenzim, duke konsideruar rëndësinë që premiera e këtij prodhimi t’i ofrohej transmetuesit publik, i cili, pëveç tjerash ka për mision informimin e drejtë dhe të paanshëm.
Fillimet e bashkëpunimit me Radio Kosova ishin korrekte, duke u marrë vesh për aspekte teknike të promovimit, të transmetimit dhe të ritransmetimit të audio dramave. Me pajtim dy-palësh, premiera e episodit të parë të audio dramave u transmetua me datë 14 dhjetor 2020, duke u ritransmetuar ditën e nesërme. Episodi i dytë u transmetua me 21 dhjetor 2020 dhe që bazohej në rrëfimin e një gruaje serbe nga Shtërpca për burrin e saj të pagjetur si pasojë e luftës.
Me ta kuptuar që ky episod i dedikohej rrëfimit të një familjareje serbe, Radio Kosova, në mënyrë arbitrare, pa paralajmërim, nuk e transmeton reprizën të planifikuar për datë 22 dhjetor 2020, ora 20:10.
Pas veprimeve të tilla, Integra thërret takim urgjent me drejtuesit e Radio Kosovës, të cilët të mllefosur e të nervozuar shprehen që nuk janë të pajtimit që të transmetojnë përmbajtje të bazuara në rrëfimet e familjarëve të viktimave jo-shqiptare, përkundër faktit që të 10 episodet e audio dramave i kanë poseduar paraprakisht.
Duke marrë për shkas që 3 audio drama nga cikli 10 episodesh bazohen në rrëfime të familjarëve jo-shqiptare, Radio Kosova me vendim të prerë refuzon transmetimin e tyre, duke detyruar palën tjetër (Integra) të ndërpresë bashkëpunimin me automatizëm.
Vendimi për censurimin e audio dramave të bazuara në rrëfime të famijarëve të të pagjeturve nga lufta, na zë në shok e të shqetësuar, duke na lënë të kuptojmë së në Kosovë vazhdon të ushqehet e të mirëmbahet diskursi publik etnocentrik në raport me të kaluarën e luftës, ku dominon narrativë e njëtrajtshme dhe e politizuar.
Me këtë veprim, Radio Kosova si institucion publik, i financuar nga taksat e qytetarëve të Republikës së Kosovës, me dy këmbë shkelë mbi të drejtën elementare të përfaqësueseve të viktimave civile të luftës, duke ua mohuar të drejtën për t’u shprehur, për të ditur, dhe për pjesëmarrje në ndërtimin e kujtesës kolektive. Me këtë qasje Radio Kosova, po ashtu, ka shkelur një nga parimet kyçe të demokracisë – lirinë e shprehjes. Mohimet, censurimet apo interpretimet tjera të së vërtetës i shohim si përpjekje për pengimin e proceseve të ballafaqimit me të kaluarën, thellimin e çarjeve dhe antagonizmave etnike, dhe shtrembërimin e kujtesës të së kaluarës.
Ky pozicionim i Radio Kosovës është jo etik dhe dhimbshëm karshi familjarëve të personave të pagjetur, të cilët, përkundër dallimeve, kanë mbledhur forcën që të bashkëpunojnë dhe ti artikulojnë kërkesat e tyre përmes Qendrës Burimore për Persona të Zhdukur.
Ne i bëjmë thirrje institucioneve vendore, spektrit politik, mediave, aktivistëve të të drejtave të njeriut, organizatave të shoqërisë civile dhe institucioneve ndërkombëtare që të reagojnë me urgjencë për këtë censurë të Radio Kosovës, sepse me një qasje të tillë të transmetuesit publik ne konsiderojmë që pamundësohet një proces i shëndoshë i ballafaqimit me të kaluarën në Kosovë, mohohet e drejta e viktimave dhe familjarëve të tyre për drejtësi, dhe rrezikohen parimet themelore të demokracisë. / KultPlus.com
KultPlus ju sjell një këngë të vjetër shkodrane, të intepretuar nga një këngëtare e jashtëzakonshme, që me zërin e saj të fuqishëm i jep këngës jetë.
”Vaj si qenka ba dynjaja”, e kënduar nga Xhejlane Gutaj, është një këngë e cila vazhdon edhe sot të dëgjohet, pasi posedon një melodi melankolike e rrënqethëse.
Bashkangjitur gjeni videon dhe tekstin e këngës.
Vaj si qenka ba dynjaja! Mos me tu ba me kenë gjallë. un o i mjeri unë fukaraja Paskam ndodhun un o pa igball! Gjithë prej hallit e sikletit M’u ba borxh me dal me u tret, Mora rrugën e gurbetit Selametin o për me gjet Rrugen mbarë o me lot e lava Dersa mbrrina jabanxhi.
Zemra m’thot gjithmonë pse kjava Qysh se i vogël e dej’ n’pleqni. Me taman kenka thanë motit Vendit t’ huj mjerë kush e shkel. Paska qenë o shkru’ prej Zotit Me mbaru’mun o me siklet! M’u rrit mjekrra m’u bo grrathë, grrathë I mjeri unë o për t’ri tem! Shkoj nër shokë s’ma bajnë nji vend T’ju diftoj dertin qi kam. / KultPlus.com
Sot ka ndërruar jetë piktori dhe skenografi i njohur shqiptar Rexhep Aliaj.
Lajmin për vdekjen e Aliajt e bëri vëllau i tij Robert Aliaj, përmes një postimi në rrjetin social Facebook.
“Kur ndërrojnë jetë prindërit, thuhet se ke humbur të kaluarën. Kur ndërron jetë bashkëshorti, ke humbur të tashmen. Për fëmijët nuk guxoj të shkruaj. Kur ndërron jetë vëllai / motra, ke humbur një pjesë të së kaluarës, të tashmes dhe të ardhmes. Thonë se dashuria nuk vdes kurrë, dhe kështu, mbase, as të dashurit nuk vdesin?”, shkruan ai duke ndarë edhe disa fotografi të artistit tashmë të ndjerë. / KultPlus.com
