Ka puthje që shprehin vetvetiu vendimin dënues në dashuri, ka edhe puthje që përçohen nga vështrimet a puthje që jepen në kujtime.
Ka puthje të heshtura, puthje fisnike ka puthje të çiltra, enigmatike ka puthje që i japin veç shpirtrat ka puthje të ndaluara, por krejt të mirëfillta.
Ka puthje përvëluese që të plagosin, ka puthje topitëse për shqisat, ka puthje të mistershme që kanë lënë një mori ëndrrash ndër degdisje të përhumbura.
Ka puthje problematike që ndryjnë kode që askush s’i ka deshifruar, ka puthje që ngjizin tragjeditë sa trëndafilëve në karfica ua kanë zhveshur petalet.
Ka puthje aromatike, puthje të vakta dridhma në dëshirime intime, ka puthje që lënë gjurmë ndër buzë porsi një fushë plot diell mes akujsh.
Ka puthje që duken si zambakët të mahnitshme, të shkujdesura dhe të dëlira, ka puthje tradhëtare, puthje frikacake, ka puthje të mallkuara, puthje të gënjeshtërta syresh.
Juda që puth Jezusin duke lënë gjurmën e fajit në fytyrën e tij hyjnore, ndërsa Magdalena me puthjet e saj ia kalit mëshirueshëm agoninë atij.
Qysh atëherë ndër puthje gëlon nga dridhmat dashuria, tradhëtia e dhimbjet, dhe në martesat e gjindjes ngjasojnë me puhizën që lodron me lulet.
Ka puthje që shkaktojnë përçartje pasionesh dashurore zjarrmish çmendurie, ti i njeh ato mirëfilli, ngaqë janë puthjet e mia unë i kam sajuar veç për gojën tënde.
Puthje të flakta që lënë gjurmë të skalitura e mbartin brazdat e një dashurie të ndaluar, puthje të stuhishme, puthje të egra që vetëm buzët tona i kanë shijuar.
A të kujtohet vallë e para puthje…? Krejt e papërcaktueshme; çehrja jote qe mbuluar nga skuqje të purpurta dhe ndër spazma ndjenjash të papërmbajtshme, sytë t’u mbushën me lot.
A të kujtohet vallë kur një mbrëmje teprimesh e marrëzirash ishe çmendur nga xhelozia, duke hamendësuar fyerje të paqena, gjersa re pezull në krahët e mi… dhe një puthje na pati tronditur, e çfarë kundrove më tutje…? Buzët e mia të përgjakura.
Unë të pata mësuar të puthësh: puthjet e ftohta kanë zemër të paepur si guri, kurse unë të pata mësuar të puthësh me puthjet e miatë sajuara nga unë, veç për gojën tënde./ Përktheu Elvi Sidheri KultPlus.com
Në mbledhjen e sotme, Qeveria e Kosovës ka marrë vendim për miratimin e Projektligjit për Ratifikimin e Marrëveshjes së Bashkëfinancimit për Studimin e Fizibilitetit dhe Projekt-Idesë për Lidhjen Hekurudhore Durrës – Prishtinë.
Sipas njoftimit të bërë nga qeveria, qëllimi i kësaj marrëveshje është përcaktimi i proceduarve dhe ndarja e kostove ndërmjet palëve për financimin e Studimit të Fizibilitetit.
“Qëllimi i kësaj marrëveshje është përcaktimi i procedurave dhe ndarja e kostove ndërmjet palëve për financimin e Studimit të Fizibilitetit të këtij projekti, gjegjësisht për zbatimin e Memorandumit të Mirëkuptimit ndërmjet Këshillit të Ministrave të Republikës së Shqipërisë dhe Qeverisë së Republikës së Kosovës”, bëhet e ditur në njoftimin e qeverisë. /KultPlus.com
Rrugës së ecur me këmbët kallo dhembja nuk mund të hedhet në kontejnerë bota vazhdon ballon e marrëzisë
Kronikave të zeza I shtohen gratë e mbijetuara fjalët që plotësojnë fjalëkryqet e jetës tjerat shtrirë në njërën prej divaneve
Përditshmëria lëvizë shumëzon veten
Diku ekziston një kuptim që mund të krijohet mbase duhet të mos ecim më kështu do t’i shpëtojmë bijtë nga përkulja që përditshmëria ua fal /KultPlus.com
Të shtënat me armë që tronditën Filadelfian në 4 korrik, pas performancës së Ava Max kanë tronditur këngëtaren me origjinë shqiptare që thotë se e ka përjetuar keq incidentin.
Pasi ajo performoi në koncertin “Wawa Welcome America”, në Ditën e Pavarësisë së SHBA-së, një person ende i paidentifikuar, qëlloi drejt turmës së njerëzve.
Në një postim në rrjetet sociale artistja shpreh frikën dhe pasigurinë teksa sulmet me armë në Shtetet e Bashkuara nuk kanë të ndaluar.
“Kudo që shkojmë jemi të tmerruar. Jemi të traumatizuar. Kjo gjë duhet të marrë fund”, shkruan ajo.
Koncerti “Wawa Welcome America” u zhvillua në Benjamin Franklin Parkway më 4 korrik me të ftuar specialë muzikorë. Së bashku me Max, të ftuar ishin edhe Jason Derulo dhe Tori Kelly. / KultPlus.com
Guy de Maupassant (Gi De Mopasan) ka lindur në Kalanë e Miromesnil, pranë Dieppe (Francë) më 5 gusht 1850.
Vlerësuar si një nga themeluesit e tregimit modern, Maupassant u ndikua fuqimisht nga Zola dhe Flaubert, si dhe nga filozofia e Schopenhauerit. Tregimet e tij dhe romanet e tij paraqesin një denoncim të gjerë të shoqërisë borgjeze, marrëzisë së saj, lakmisë së saj dhe mizorisë së saj. Burrat shpesh përshkruhen si kafshë të vërteta dhe dashuria reduktohet në një funksion thjesht fizik për ta. Ky pesimizëm i fortë përshkon të gjithë veprën e Maupassant.
Romanet e tij karakterizohen nga një stil i shkurtër dhe konciz dhe nga mënyra e zgjuar në të cilën zhvillohen temat individuale. Disa nga historitë e tij bien gjithashtu në zhanrin horror.
Familja Maupassant erdhi fillimisht nga Lorraine, por kishte kaluar në Normandi rreth mesit të shekullit të 19-të. Më 1846 babai i tij u martua me Laure le Pottevin, një grua e re që i përkiste borgjezisë së lartë. Laure dhe Alfred vëllai i tij, kishin qenë shokë lojërash me Gustave Flaubert, i biri i një kirurgu në Rouen, i cili do të ketë një ndikim të fortë në jetën e Mopasanin. Nëna ishte një grua me një talent të veçantë letrar, e pasionuar për klasiken, në veçanti për Shakespearen. E ndarë nga burri, ajo kujdeset për dy fëmijët e saj, Guy dhe vëllain e saj më të vogël Hervé.
Guy jeton me nënën e tij në Etretat deri në moshën trembëdhjetë vjeç; shtëpia e tyre është Villa dei Verguies, ku në mes të detit dhe kopshteve të harlisur, Guy rritet me pasion për natyrën dhe sportet në natyrë.
Më pas Guy studion në seminarin në Yvetot, ku ai do të bëjë gjithçka për t’u dëbuar. Ai zhvillon një armiqësi të fortë ndaj fesë. Ai më vonë u bashkua me Lycée du Rouen ku shkëlqen për talentin e tij letrar; në këto vite ai iu kushtua poezisë dhe mori pjesë në disa përfaqësime pro-dramatike.
Pas diplomimit në vitin 1870, lufta franko-prusiane shpërtheu dhe vendosi të regjistrohej si vullnetar. Ai lufton me nder dhe pas luftës, në vitin 1871, lë Normandinë për të shkuar në Paris. Këtu ai do të kalojë dhjetë vjet duke punuar si punonjës në Departamentin Detar. Pas një periudhe të gjatë dhe të mërzitshme, Gustave Flaubert merr Guy de Maupassant nën mbrojtjen e tij, duke e shoqëruar atë në debutimin e tij në gazetari dhe letërsi.
Në shtëpinë e Flaubert ai takoi romancierin rus Ivan Turgenev dhe francezin Émile Zola, si dhe shumë protagonistë të tjerë të shkollës realiste dhe natyrore. Maupassant fillon të shkruajë vargje interesante dhe vepra të shkurtra teatrale.
Më 1878 ai u transferua në Ministrinë e Arsimit, duke u bërë një redaktor i rëndësishëm i gazetave të suksesshme si Le Figaro, Gil Blas, Le Gaulois dhe L’Echo de Paris. Shkrimi i romaneve dhe tregimeve bëhet vetëm gjatë kohës së lirë.
Më 1880, Maupassant botoi kryeveprën e tij të parë, tregimin “Boule de Suif”, i cili mori një sukses të menjëhershëm dhe të jashtëzakonshëm. Flaubert e quan atë “një kryevepër të destinuar të zgjasë me kalimin e kohës”. HKy botim e bën atë të famshëm: në mënyrë të galvanizuar ai punon në mënyrë metodike duke ardhur për të shkruar nga dy në katër vëllime në vit. Periudha 1880-1891 karakterizohet nga një punë intensive. Maupassant kombinon talentin dhe kuptimin praktik për biznesin, cilësitë që do të garantojnë shëndetin dhe pasurinë.
Më 1881 ai botoi “La Maison Tellier”, vëllimi i tij i parë i tregimeve të shkurtra: në dy vitet e ardhshme vëllimi do të numërojë dymbëdhjetë botime.
Në 1883 përfundon romani “Une vie”, i cili shet 25,000 kopje në më pak se një vit. Romani i dytë “Bel-Ami” botohet më 1885 dhe arrin numrin e jashtëzakonshëm të 37 ribotimeve në katër muaj. Botuesi “Harvard” komisionon romane të reja për Maupassnt. Pa shumë përpjekjesh, ai shkruan tekste interesante nga pikëpamja stilistike dhe përshkruese, dhe shumë e thellë nga pikëpamja e përmbajtjes. Në këtë periudhë ai shkroi “Pierre et Jean”, i konsideruar nga shumë njerëz si kryevepra e tij e vërtetë.
Maupassant ndjeu një lloj neverie natyrore ndaj shoqërisë dhe për këtë arsye ai e donte vetminë dhe meditimin. Ai udhëton shumë, duke lundruar me jahtin e tij privat “Bel Ami” – i quajtur në nder të romanit të tij – midis Algjerisë, Italisë, Britanisë së Madhe, Sicilisë dhe Auvergne. Nga secili prej udhëtimeve të tij ai kthehet me një vëllim të ri.
Pas vitit 1889 ka shumë pak herë që ai kthehet në Paris. Në një letër për një mik ai besonte se kjo ishte për shkak të shqetësimit që ai ndjente tek shikonte Kullën Eifel, inauguruar pak kohë më parë: jo rastësisht ai së bashku me shumë personalitete të tjera të kulturës franceze të kohës ishte një nga firmëtarët e peticionit që kërkonte të pezullohet ndërtimi i saj.
Udhëtimet e shumta dhe aktiviteti i thellë letrar nuk e pengojnë Maupassantin të bëjë miq figura të rëndësishme të botës letrare të kohës: ndër këta në veçanti janüe Alexandre Dumas bir dhe filozofe e historiani Hippolyte Taine. Gjatë viteve që e shenjtërojnë suksesin e veprave të Maupassant, Flaubert do të vazhdojë të sillet si një kumbar, një lloj udhëzuesi letrar. Pavarësisht nga një gjendje në dukje e fortë, shëndeti përkeqësohet dhe madje bilanci mendor i Maupassant shkon në krizë. Është pothuajse e sigurt se shkaku i sëmundjeve është për shkak të sifilizit, të trashëguar nga babai ose ndoshta i transmetuar nga marrëdhënia e rastit me ndonjë prostitutë. Gjendjet e shpeshta hallucinatore shoqërojnë frikën e vazhdueshme të vdekjes. Pas përpjekjeve të njëpasnjëshme të vetëvrasjes, shkrimtari dërgohet në klinikën e famshme të Dr. Blanche, në Passy. Pas tetëmbëdhjetë muajsh çmendurie të furishme, Guy de Maupassant vdiq më 6 korrik 1893 në moshën 43 vjeçare. Ai është varrosur në varrezat Montparnasse në Paris. / KultPlus.com
Katër matematicienë, përfshirë ukrainase Maryna Viazovska, janë vlerësuar me medaljen prestigjioze Fields, çmimin më prestigjioz për matematikë.
Kështu njoftoi juria e Unionit Ndërkombëtar Matematikor më 5 korrik.
Viazovska është gruaja e dytë që fiton këtë çmim, i cili konsiderohet i barabartë me çmimin Nobel për matematikë.
Fituesit e tjerë ishin matematikani francez, Hugo Duminil-Copin nga Universiteti i Gjenevës, matematikani koreano-amerikan, June Huh nga Princeton dhe matematikani britanik, James Maynard nga Universiteti i Oksfordit.
Maryam Mirzakhani, një profesoreshë me origjinë iraniane në Universitetin e Stanfordit, ishte gruaja e parë që mori çmimin për punën e saj në 2014. Ajo vdiq nga kanceri i gjirit në 2017. /REL/ KultPlus.com
Koncerti i Fischermanns Orchestra është ngjarja që do t’i paraprijë edicionit të 13-të të Anibar, përcjell KultPlus.
Një orkestër arkaike, gjëmuese me fanfara bronzi të ndezura si zjarri, me tone vokale të tymit të punk-ut e tapiceri arkitekturore, si dhe me tone elektronike dhe grovulime rrethore që lëvizin gjymtyrët. Kjo trupë aventureske prej pesëmbëdhjetë vitesh është në rrugë duke i dhënë popullit mesazhin e saj muzikor, vazhdimisht në lëvizje. Duke luajtur më shumë se 300 koncerte në katër kontinente: festivale ndërkombëtare të xhazit deri në klube të hapura – kthehen përsëri tek rrënjët – në rrugë, në skenë, për njerëzit.
Presioni zanor i seksionit të borisë, shtytja djallëzore e seksionit të ritmit, improvizimet e mbipopulluara shpirtërisht dhe gjestet e duarve që ndryshojnë aranzhimet me shpejtësi rrufeje i bëjnë ata një nga grupet më interesante për t’u parë dhe dëgjuar drejtpërdrejt.
Koncerti do të mbahet në Kinemanë “Jusuf Gërvalla” më 9 korrik duke filluar nga ora 20:00 dhe Anibar ju fton për të dëgjuar një grup të veçantë dhe për të pasur një eksperiencë të paharrueshme!
Ajo donte të ndryshonte botën, duke filluar nga bota e saj dhe e përkushtuar me gjithë shpirt.
Jeta e Frida Kahlos u zhvillua me një intensitet të fortë emocional, një grua me tundime kontroverse; e mbushi biografinë e saj me dashuri, luftë dhe shpresë, duke i treguar botës se mund të jetohet edhe një jetë tjetër, përveç asaj “të shkruar”.
U shqua për aftësinë e jashtëzakonshme në pikturë dhe poezi, sidomos për dashurinë e trazuar me atë që do ishte burri i saj në dy martesat: po aq i famshëm, Diego Rivera. Kemi të bëjmë me një grua që theu konvencionalitetin, qe në gjendje të përfaqësonte veten dhe të shndërrohej në një mrekulli. Kishte aftësinë të paraqitej mashkullore, të dilte në krah të feminizmit në një kohë kur bota ishte zemëruar përmes mbishkrimit të maskilizmit mbizotërues. Refuzoi nënshtrimin ndaj universit mashkullor, u vetëmjaftua, u shndërrua në simbolin e feminizmit dhe barazisë gjinore. Me veprimet dhe krijimet e saj, mbështeti idenë se të gjitha qeniet njerëzore kanë të njëjtin pozicion në piramidën e jetës.
Thuhet se ka realizuar mbi 150 piktura, të paktën 55 prej tyre janë autobiografike. Gjithë shtegtimi i jetës së saj përfaqësohet në këto piktura enigmatike, që vijojnë të magjepsin audiencat mbarë. Arti i saj është i sinqertë dhe i thellë, ashtu siç ishte edhe ajo vetë. Aktualisht një nga pikturat e Frida Kahlos mban rekordin si më e shtrenjta e shitur ndonjëherë nga një artist i Amerikës Latine, pikërisht “Raices”, e cila u ble për më shumë se 5 milionë dollarë në 2006. Po ashtu ishte artistja e parë meksikane që shiti një nga veprat e saj në Muzeun e Luvrit.
Andre Breton, themeluesi i surealizmit dhe një nga admiruesit e saj më të mëdhenj, e klasifikoi punën e saj si surealiste. Sidoqoftë, Frida Kahlo këmbëngulte se ajo pikturon jetën e saj, jo ëndrrat, për këtë arsye nuk mund të konsiderohej e tillë. Kur Bretoni e vizitoi atë në Meksikë, pranoi se kishte gabuar. Surealiste nuk ishte Frida, por i gjithë vendi i saj. Jeta dhe vepra e Frida Kahlos janë të pandara, njëra nuk mund të kuptohet pa tjetrën. Piktorja magjepsëse ishte asokohe një artiste interesante, por mbi të gjitha gruaja e Diego Riveras, piktorit të famshëm meksikan. Me kalimin e viteve, ndryshoi edhe situata. Rivera kujtohet shpesh si burri i Frida Kahlos, piktores së madhe.
Kahlo ishte vajza e një fotografi gjerman dhe një gruaje meksikane. Lindi në Meksiko Siti më 6 korrik 1907, megjithëse më vonë u përpoq t’i bënte njerëzit të besonin se kishte lindur në vitin 1910, vitin e revolucionit meksikan. Kur ishte 6-vjeç, e zuri poliomeliti, çka i shkaktoi probleme në ecje. Për t’u rehabilituar, i ati e inkurajoi të merrej me aktivitete të rënda fizike si futbolli dhe boksi. U shërua pjesërisht, po sëmundja e bëri një fëmijë të vetmuar, e cila kalonte ditë të tëra e mbyllur në dhomën e saj. Në shkollë e quanin “Frida këmbëdruri”, sepse njërën këmbë e kishte më të hollë e më të dobët se tjetra, madje shumë prej pikturave i nënshkroi me këtë pseudonim. Ndërkohë pësoi edhe një aksident tjetër të rëndë, çka bëri që t’ia ndryshonte përgjithmonë jetën. Filloi të pikturonte, ndërsa ishte e lidhur me shtratin dhe që prej nuk ndali kurrë. Me Diego Riveran i prezantoi një mik i përbashkët dhe dashuria e tyre qe me shikim të parë: ai ishte 43-vjeç, kurse ajo 22. Babai e paralajmëroi se po bëhej “një demon”, kurse e ëma i thoshte se dukej si shkrirja e një elefanti me pëllumbin. Ai e tradhtonte, ajo e donte marrëzisht. Ai e adhuronte, por nuk ishte në gjendje t’i ofronte një jetë të përbashkët që të ishte ekskluzive. Megjithatë, ata evoluan si bashkërisht, ashtu edhe veçmas, duke skalitur hapësirën e tyre në historinë e një bote të paanë. Dy artistët jetuan një marrëdhënie pasionante, të shënuar nga tradhti reciproke dhe vuajtje fizike të Fridës. Ndërkohë, puna e saj rritej dhe bëhej gjithnjë e më interesante. Ekspozoi në qendra të ndryshme arti në Shtetet e Bashkuara dhe Evropë. Episod shumë i dhimbshëm ishte zbulimi i marrëdhënies së Riveras me të motrën e saj, e cila kishte qenë e besuara e Fridës. Ngjarja çoi në divorc, për t’u rimartuar pas një viti. Mësimet e dashurisë pasqyrohen në vuajtjet që burojnë në artin e saj, veçanërisht në autoportretet. Piktura e saj projekton vështirësitë, njeh ekspozimin ndaj jetës dhe përshkruan rrugën e vetëpranimit, hap pas hapi. Në përgjithësi, jeta e saj qe një kalvar fatkeqësish dhe sëmundjesh që minuan pjesën më të madhe të jetës dhe aspiratave që ajo kishte. Frida pohoi se vuajtja është një gjendje e vetëdijes, përmes një fraze që do të mbetet përgjithmonë në kujtesën tonë: “Unë pi për të mbytur dhimbjet, mirëpo ato kanë mësuar të notojnë”.
Frida Kahlo vdiq më 13 korrik 1954, në moshën 47-vjeçare. Dy vjet më vonë, vdiq Diego, i cili kërkoi që të varrosej pranë saj. Sidoqoftë, dëshira e fundit nuk iu plotësua.
Pra, jeta e saj na jep një mësim të madh: “Duhet ta duam veten mbi gjithçka”; duhet t’u themi “Mjaft!” vuajtjeve tona, vetëm kësisoj do të jemi në gjendje të kultivojmë esencën dhe të shpalosim me fisnikëri stilin tonë personal. / KultPlus.com
Kitaristi legjendar amerikan Carlos Santana, është rrëzuar në skenë gjatë një koncerti në ajër të hapur pranë Detroit, Michigan.
Personeli mjekësor e trajtoi 74-vjeçarin në Clarkston dhe më vonë u dërgua në departamentin e urgjencës të një spitali lokal për vëzhgim, transmeton klankosova.tv.
Santana, i cili ka lindur në Meksikë, më vonë shkroi në faqen e tij në facebook se ai “harroi të hante dhe të pinte ujë” dhe “kështu që u dehidratova dhe u shua”.
Menaxheri i tij Michael Vrionis tha se muzikanti po shkonte mirë.
Megjithatë, menaxheri shtoi se një shfaqje e planifikuar për 6 korrik në Burgettstown, Pensilvani, ‘do të shtyhet për një datë të mëvonshme’.
Janë shfaqur pamjet që tregojnë Santana-n duke u ndihmuar në skenë në teatrin muzikor të Clarkson’s Pine Knob të martën./ KultPlus.com
Kanionet e Osumit përveç se janë kthyer në një destinacion turistik për vizitorët vendas e të huaj, po promovohen edhe nga medie të ndryshme të botës.
Televizioni Euronews Bulgaria ka përgatitur një video mbi bukuritë që të ofrojnë Kanionet e Osumit, duke ftuar qytetarët bullgarë t’i vizitojnë ato.
Ministrja e turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro publikoi sot pamje nga kjo video e përgatitur nga gazetarët e Euronews Bulgaria.·
“Mirëmëngjes me promovimin që Euronews Bulgaria i bën “kanionit piktoresk të Osumit në vendin e shqiponjave” duke ftuar publikun bullgar për ta vizituar Shqipërinë këtë sezon”, shprehet Kumbaro.
Të cilësuara edhe si “Koloradoja e Shqipërisë”, pamjet që të ofrojnë kanionet e Osumit janë mahnitëse, gjithë lartësi, kontraste për sa i përket dritës, bimësi e larmishme, një atraksion i vërtetë për turistët vendas dhe të huaj.
Në një distance prej 13 kilometrash dhe rrethuar me shkëmbinj prej 100 metrash, praktikuesit e rafting kalojnë shumë ujëvara si dhe një sërë operash arti natyral të krijuara nga erozioni, të pagëzuara me emra si “syri”, “porta e djallit”, “krokodili” apo “katedralja”. / atsh / KultPlus.com
Një rekord i vetëm i Bob Dylan pritet të arrijë deri në 1 milion funte kur të dalë në ankand në Christie’s të enjten, transmeton KultPlus.
Disku përmban një version të ri të këngës klasike të yllit Blowin’ In The Wind, të realizuar në mars 2021 me bashkëpunëtorin e tij për një kohë të gjatë T Bone Burnett.
“Ndihej e shenjtë,” i tha ai BBC News. “Gjithmonë ndihet e shenjtë për mua, duke luajtur me Bobin – dhe mendoj se e kemi bërë me një hap, nëse nuk gabohem”.
Është regjistrimi i parë i ri në studio i këngës që kur Dylan e shkroi atë në 1962.
Publikimi i vetëm shfaq gjithashtu një lloj të ri disku që kombinon disa nga materialet e përdorura në CD dhe vinyl dhe premton cilësi dhe qëndrueshmëri më të mirë të zërit sesa vinili.
Mund të luhet në çdo pllakë të rregullt, formati i ri përshkruhet si “kulmi i zërit” nga Burnett, i cili ndihmoi në zhvillimin e tij.
Në fund të fundit, vetëm një fans i Dylan-it me xhepa të thellë do të zotërojë versionin e ri të Blowin’ In The Wind. Megjithatë, fansat mund të shkojnë në Christie’s në Londër për të dëgjuar albumin përpara se të shitet./
Një regjistrim i vetëm i Bob Dylan mund të shitet për 1 milion funte
Një rekord i vetëm i Bob Dylan pritet të arrijë deri në 1 milion funte kur të dalë në ankand në Christie’s të enjten.
Disku përmban një version të ri të këngës klasike të yllit Blowin’ In The Wind, të realizuar në mars 2021 me bashkëpunëtorin e tij për një kohë të gjatë T Bone Burnett.
“Ndihej e shenjtë,” i tha ai BBC News. “Gjithmonë ndihet e shenjtë për mua, duke luajtur me Bobin – dhe mendoj se e kemi bërë me një hap, nëse nuk gabohem”.
Është regjistrimi i parë i ri në studio i këngës që kur Dylan e shkroi atë në 1962.
Publikimi i vetëm shfaq gjithashtu një lloj të ri disku që kombinon disa nga materialet e përdorura në CD dhe vinyl dhe premton cilësi dhe qëndrueshmëri më të mirë të zërit sesa vinili.
Mund të luhet në çdo pllakë të rregullt, formati i ri përshkruhet si “kulmi i zërit” nga Burnett, i cili ndihmoi në zhvillimin e tij.
Në fund të fundit, vetëm një fans i Dylan-it me xhepa të thellë do të zotërojë versionin e ri të Blowin’ In The Wind. Megjithatë, fansat mund të shkojnë në Christie’s në Londër për të dëgjuar albumin përpara se të shitet./ KultPlus.com
Histori të ndryshme suksesi janë prezentë prej vitesh, si në Kosovë ashtu edhe në mbarë botën. Një rast i tillë është Ardijana Rexhaj e lindur në Kosovë dhe e rritur në Norvegji, e cila e la jetën e saj në Norvegji dhe u kthye në Kosovë për të hapur një biznes, konkretisht Kerkoj.com. Një biznes që ka të bëjë me shitjen, blerjen dhe dhurimin e gjërave të ndryshme, shkruan KultPlus.
Shumë prej personave që ishin të detyruar të largohen nga vendlindja e kanë gjetur veten duke përqafuar mundësitë që ofrojnë sistemet arsimore në vendet e tyre të adoptuara, duke arritur qëllime akademike që janë edhe më mbresëlënëse, duke pasur parasysh pengesat që kanë kapërcyer.
Historia e një familje refugjatësh nga Kosova në Norvegji
“Nëna dhe babai im janë nga Istogu dhe pak para se të fillonte lufta, babai im shkoi në Norvegji, i detyruar të lë nënën, vëllain dhe mua në Kosovë edhe për tre vite të tjera, kjo për shkak që ishte djali i vetëm në familje dhe të gjithë ishin të shqetësuar për shkak të situatës së luftës. Kur unë isha në moshën katër vjeçare patëm mundësinë të bashkohemi me babain në Norvegji. “Nëna dhe babai im kanë qenë gjithmonë njerëz shumë të aftë, megjithatë, presioni për t’u përshtatur me mjedisin e ri dhe për të ushqyer familjen ishte i madh.”
Fillimi i një karriere të bujshme
Me shpresën për të filluar një karrierë të suksesshme u largova nga shtëpia në moshën 18 vjeçare për të studiuar në Oslo, në degën e Administrimit të Biznesit, ku kam studiuar për 4 vjet dhe gjithashtu kam punuar 4 punë part-time përgjatë studimeve. Pasi mbarova fakultetin, jam kthyer në vendbanimin e mëparshëm për të punuar me babain tim, i cili kishte hapur një kompani në vitin 2007. Aty punova për 3 vite ku edhe e bleva apartamentin e parë në moshën 24 vjeçare. Mirëpo, migrimet e mia ishin të vazhdueshme, pas 3 viteve punë me babain, u transferova përsëri në Oslo, ku fillova të punoj si konsulente në një nga 5 kompanitë më të mira të konsulencës në botë.”
Lindja e natyrshme e idesë
“Babai im po kërkonte të blinte tokë në Kosovë ose në Ulqin dhe më tha se po haste në shumë vështirësi sepse nuk kishte ndonjë platformë e përshtatshme dhe serioze e cila përmbante informacionet dhe shërbimin e duhur. Kompanitë ishin jo serioze dhe nuk kishin përgjigje konkrete, babai më njoftoi për problemet që i hasi gjatë procesit, duke më propozuar kështu idenë për të krijuar një platformë në të cilën edhe njerëzit nga Kosova por edhe nga diaspora do ta kishin shumë të lehtë të qasen, të blejnë, të shesin apo dhurojnë. Unë jam mirënjohëse për besimin që ai kishte tek unë, megjithatë nuk isha e sigurt se si mund t’ia dilja, pasi e ndieja se ishte shumë ndryshe dhe e panjohur fillimi i një kompanie, për më tepër në një vend dhe industri që dija shumë pak, edhe pse kisha lindur këtu.
Vendosshmëria për të sjell diçka ndryshe
“Për ditë të tëra kam menduar se si kjo platformë do të dallohej në treg, fillova me krijimin e kornizave bazike sepse po ndjenja se ishin të nevojshme për një fillim të mbarë dhe për një bazë të fortë. Ishte dhe është ende e rëndësishme për mua që i gjithë krijimi i biznesit është nga shqiptarët për shqiptarët, nga programerët, dizajnerët, shkrimtarët e përmbajtjes, etj. E nisa këtë rrugëtim duke punuar me kohë të plotë në Norvegji, ishte shumë e vështirë të kontaktoja njerëz të ndryshëm dhe njëkohësisht të punoja punën e atëhershme, dhe pas përfundimit të orarit të punoja në Kërkoj. Kërkoj është e vetëfinancuar, prandaj kam punuar 12 orë në ditë në Norvegji sepse më duheshin financa për të zhvilluar biznesin. Pas një viti pune intensive, gjetja e personave që mund të punoja, dhe duke u ndjerë më e gatshme për të vazhduar me planet e mia, caktova një datë për ta lënë punën time në Norvegji, dhe për të ardhur në Kosovë. Plani fillimisht ishte që unë të qëndroja në Kosovë për 1 vit, jo të vendosem përgjithmonë këtu. Pra, mendova se unë mund të filloja biznesin tim, ta vendosja atë në një pozitë të qëndrueshëm dhe më pas të punoja në mënyre hibride – duke qëndruar këtu dhe me familjen time në Norvegji herë pas here, por më pas ndodhi pandemia dhe kjo prishi disa gjëra, por mund të them që rregulloi disa të tjera.”
Emri kërkoj erdhi duke ‘kërkuar’
Unë kam menduar, pyetur dhe kërkuar një emër të duhur me javë të tëra. Madje e mora edhe fjalorin shqip dhe e lexova faqe për faqe duke u munduar të gjeja diçka që tingëllonte si e duhur për atë që kompania do të ofronte. “Kërkoj” si platformë është për shitje, blerje, dhe vendosje me qera, e cila ka shumë kategori dhe shumë nënkategori. Synimi është që “Kërkoj” të jetë vendi i bizneseve dhe individëve, që “Kërkojnë”, dhe duke e menduar fjalën Kërkoj disa herë, u ktheva dhe vendosa ta zgjedhja këtë emër, ku më pas e bleva domenin e faqes së internetit dhe në vitin 2019 e themelova biznesin tim në Istog.
Themelimi i një biznesi, arsye për të qëndruar në Kosovë
“Kërkoj” është 100% pjesa kryesore që më ka bindur të qëndrojë në Kosovë. Me kalimin e kohës, sigurisht, ka pasur edhe arsye të tjera që kanë kontribuar në dashurinë time për vendin dhe njerëzit këtu. Megjithatë, zhvillimi i “Kërkoj” ka qenë shumë përmbushëse për mua. Zhvillimi i një vendi ku mund të shisni, blini ose dhuroni diçka për njerëzit dhe bizneset e vogla më ka dhënë një qëllim edhe më të madh për të krijuar diçka të dobishme dhe kuptimplotë. Në Kërkoj, kemi edhe kategorinë e punës, ku si individ mund të plotësoni CV-në tuaj dhe të kërkoni punë. Në gjithçka që kemi krijuar dhe kemi zhvilluar, qëllimi im – dhe misioni i biznesit është të zgjidhë problemet që babai im dhe persona të tjerë kanë kur kërkojnë një vend të përbashkët për shërbime dhe artikuj të ndryshme.
“Rinjohja” me Kosovën pas kthimit në vendlindje
Nuk dija asgjë për Prishtinën, as ku ishte Grandi, e lëre më diçka tjetër, më duhej të mësoja gjithçka nga fillimi, të njihesha me Kosovën dhe të njihja anëtarë të ndryshëm të familjes që nuk kisha pasur mundësi t’i njihja si fëmijë. Kur karantina mbaroi dhe ne filluam jetën pas pandemisë, fillova dalëngadalë të krijoj kontakte dhe të njohë më shumë njerëz. Tani që pandemia ka mbaruar, ende nuk është e lehtë, veçanërisht në fushën e programimit, nevoja për programer të talentuar është e lartë – e po ashtu është edhe më sfiduese për një kompani të vetëfinancuar si Kërkoj, të përmbushë të gjitha kërkesat në një fazë kaq të hershme.
Çka pas 5 viteve?
“Qëllimi ynë kryesor pas 5 vitesh, është të bëhemi tregu kryesor për njerëzit në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar. Të jemi në shtëpinë e të gjithëve dhe të drejtojmë si individët ashtu edhe bizneset online duke u ofruar atyre mundësinë për të shitur artikujt e tyre, për të gjetur punën ose për të rritur biznesin e tyre. Diçka që është po aq e rëndësishme për mua është mjedisi dhe të sigurohemi që vendi ynë të kontribuojë në mënyrën më të mirë të mundshme për një të ardhme më të gjelbër për brezat tanë të rinj. Mendoj se kjo pjesë e imja është shumë e ndikuar nga edukimi im në Norvegji ku natyra është gjithmonë e ruajtur dhe e rëndësishme. Unë dua që kjo të jetë po aq e rëndësishme edhe për njerëzit tanë në Kosovë. Kjo është gjithashtu arsyeja pse fokusi ynë nuk është të qenit një E-commerce, por është të shesim gjëra që mund t’i konsideroni si të panevojshme dhe të përdorura. Dhënia e një jete të re artikujve të ndryshëm, shitja e tyre tek dikush që ka nevojë ose edhe të ia dhurojmë ato. Qëllimi ynë është që të kemi kontejnerë në të gjitha qytetet e Kosovës ku njerëzit mund ti dhurojnë sendet e tyre që nuk i duan ose nuk i përdorin, kështu që ne mund t’ia dhurojmë njerëzve në nevojë, si dhe të reduktojmë mbushjen e deponive dhe të hedhim gjërat që janë të ripërdorshme. Për të mos përmendur që dëshira ime për Kërkoj është që t’u jap njerëzve dhe bizneseve kudo që janë në Kosovë një mundësi për të shitur gjërat e tyre, nëse dikush është në një fshat duke bërë xhampera me grep, mund t’i shes ato në Kërkoj.
Ne sapo kemi filluar, Kërkoj është ende në fazat e para, mirëpo ne jemi rritur si staf, me programera, dizajnera dhe asistentë të shitjes. Shpresojmë që njerëzit të shijojnë përdorimin e platformës Kërkoj po aq sa ne jemi duke shijuar krijimin e saj, dhe të na japin komentet e tyre përgjatë eksperiencës së tyre, pasi që ne duam të bëhemi më të mirë dhe të plotësojmë të gjitha nevojat që nuk plotësohen si tek njerëzit këtu, ashtu edhe tek diaspora.
Shpresoj të shoh “Kërkoj” në të gjithë Ballkanin në vitet e ardhshme. Emri “Kërkoj” mund të ndryshojë, por koncepti do të jetë gjithmonë i njëjtë në secilin vend, si në Shqipëri, Mal të Zi, Kroaci e shumë vende të tjera”, ka thënë ajo.
Disa njerëz janë të determinuar që të arrijnë suksesin pavarësisht vështirësive që dalin në pah gjatë rrugëtimit të tyre. /KultPlus.com
“Çdo element i trashëgimisë kulturore është një vepër arti më vete, e kuruar deri në detaj nga artizanët tanë”. Kështu është shprehur ministrja e Kulturës, Elva Margariti, për ciklin e aktiviteteve “Origjina dhe artizanati”, që Muzeu i Artit Mesjetar, c, sjell në kuadër të programit “Edukimi mbi kulturën”.
Në fokus do të jetë njohja me trashëgiminë kulturore, përcjellja ndër breza e punëve të dorës e në veçanti njohja me krijmtarinë artistike, artizanale në qarkun e Korçës.
Fëmijët do të njihen më mirë me trashëgiminë artistike, pjesë e përditshmërisë sonë dhe traditat e kaluara brez pas brezi, të sjella nën vëmendje nga artizanët, të cilët jo vetë do të prezantojnë punët e tyre, por dhe do të sjellin veprimtari të ndryshme artistike.
Muzeu Kombëtar i Artit Mesjetar, në fondet e tij përmban shumë elementë popullorë, të cilat do të ekspozohen si një shembull i mirë i pasurisë sonë kombëtare.
Qëndistaria, është një nga elementët kryesorë, tradicionalë, i kaluar brez pas brezi, kryesisht nga vajzat dhe përdorej jo vetëm për të zbukuruar veshjet, por përdorej edhe për të dekoruar ambjentet ku jetonin./ KultPlus.com
Sylejman Elshani është emëruar në pozitën e zëvendësministrit në Ministrinë e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve.
Emërimi i tij është bërë nga Kryeministri, Albin Kurti pas lirimit nga detyra që iu bë ditë më parë Sejnur Veshallit
Në vendim thuhet se Elshani do të jetë përgjegjës menaxhimin e aktiviteteve në fushat e përcaktuara nga ministri por edhe ta zëvendësojë atë kur nuk është prezent.
Në anën tjetër, Sejnur Veshalli ka thënë se iu është bërë e padrejtë shkarkimi i tij nga detyra./KultPlus.com
Shfaqja muzikore “Zgjimi i Pranverës”, me regji të Zana Hoxhës, u prezantua edhe para publikut në Slloveni.
Përveç presidentes së Kosovës, Vjosa Osmani, prezente në këtë ngjarje ishte edhe ministrja e Kulturës së Sllovenisë, Asta Vrečko.
Me regji të Zana Hoxhës kryevepra e autorit Frank Wedekind “Zgjimi i Pranverës” është adaptuar në Kosovën e viteve të ’90-ta.
Nevoja e të rinjve për të kuptuar dhe për t’u kuptuar ka qenë dhe vazhdon të jetë sfidë, sidomos historia që i ka përcjellë të rinjtë tanë në vitet e ’90-ta, kohë protestash e rezistence, kohë kur liria kolektive dhe personale ishte e kufizuar nga regjimi politik i Millosheviqit dhe patriarkati, përderisa solidariteti mbante gjallë frymën e rezistencës kolektive.
Rinia dhe nevojat e natyrshme të rinisë nuk kanë qenë prioritet andaj edhe informacionet për seksualitetin, ndjenjat, dashuria e përvojat e tyre kanë qenë të limituara dhe të neglizhuara nga familja, shkolla e shoqëria. Dhuna në shkollë, abuzimi fizik dhe seksual, paragjykimet, shtatzënia e paplanifikuar dhe aborti kanë qenë dhe mbesin probleme reale të shoqërisë sonë kosovare.
Kjo shfaqje, duke përfshirë të gjithë krijuesit e saj, i dedikohet të gjithë të adoleshentëve të rënë në vitin 1998-1999 në luftën e fundit në Kosovë.
Shfaqja rreth vetës ka grumbulluar një grup profesionalistësh që u kujdesën për secilin detaj. Muzikantët: Alzan Gashi, Arbër Salihu & Drin Tashi, koreografia: Robert Nuha, kostumegrafia: Yllka Brada, skenografia: Youliana Voykova – Najman, inspicient: Bajram Mehemtaj dhe asistente: Elira A Lluka. / KultPlus.com
Giorgio Armani mirëpriti të ftuarit në Paris për shfaqjen e modës të martën në një mjedis minimalist, intim, duke shfaqur një koleksion të lëmuar të zhytur në diamantët, teminat dhe shkëlqimin, transmeton KultPlus.
Dizajnerja italiane, krijimet e së cilës vishen nga mbretërit dhe yjet e Hollivudit, dërgoi modele me fustane prej tyli të zi me nivele, xhaketa elegante me shkëlqim të shtuar dhe bluza të tejdukshme me detaje lulesh.
Modele me xhaketa me stampa lulesh dhe pantallona blu të stilit jodhpur të prera nga pëlhura të ylberta dolën në pistë, ndërsa të tjerët shfaqnin majat ose xhaketat e fryra, të mbuluara me dhjetëra harqe me fjongo tyl rozë.
Ceremonia e ndarjes së çmimeve nuk është kurrë larg dhe Armani ofroi një përzgjedhje fustanesh magjepsës, të hollë ose voluminoz, të mëndafshtë ose kadifeje, pa rripa ose të mbuluar me temina, me ngjyra që variojnë nga roza Barbie në blu të thellë.
Në fund të emisionit, Armani, gati 88 vjeç, mezi doli nga errësira për harkun e tij të zakonshëm.
Java e Modës në Paris, e cila vazhdon deri të enjten me shfaqje nga Balenciaga, Jean Paul Gaultier dhe Fendi, është një vitrinë prestigjioze për një grup të zgjedhur shtëpish të modës, rrobat e të cilave janë të qepura me dorë nga artizanët shumë të aftë.
Ndërsa moda e lartë përbën një pjesë të vogël të shitjeve për markat luksoze, ajo është një shtytës kryesor i marketingut për industrinë./ KultPlus.com
Ndërsa Kate Middleton dhe Meghan Markle ripërcaktuan “flokët blu” me bojën e tyre të gjatë dhe të drejtë, në vitet ’90, Princesha Diana ishte e famshme për prerjen e saj të shkurtër të flokëve. Modeli i saj i flokëve në formë katrore mund të jetë ende një ëndërr për të gjithë, por pamja e saj shumë e shkurtër ishte ajo që e bëri atë të dallohej.
Në episodin e fundit të serialit të Vogue në YouTube, Vogue Visionaries, Sam McKnight, stilisti personal i Princeshës së Uellsit, flet për mënyrën sesi vendosi t’i vinte asaj një paruke me kurorën e saj për një kopertinë reviste në vitin 1990.
Pas përfundimit të sesionit fotografik, Princesha e pyeti McKnight: “Çfarë do të bënit me flokët e mi nëse do të të thoja të bëje çfarë të duash?” Parukierieri u përgjigj: “Do t’i prisja të gjitha dhe do ta bëja përsëri nga e para” , thotë ai në video.
Atëherë Diana u përgjigj: “Epo, pse nuk i pret tani?”. Parukieri o njohur foli edhe për marrëdhënien e ngushtë që u krijua mes tyre pas këtij prerje flokësh. “Nuk e dija që me një vendim të momentit do të bënim histori në fushën e bukurisë”.
“Ishin fillimet e viteve ’90 dhe në atë kohë punoja në shumë sfilata dhe kopertina, ku shumica e modeleve kishin flokë të shkurtër. Ishte koha kur modelet e shumtë të viteve 80 u bënë më androgjene dhe chic”.
Parlamenti Evropian ka miratuar rezolutën ku thuhet se marrëveshja përfundimtare midis Kosovës dhe Serbisë duhet të “bazohet në njohjen të ndërsjellë”.
Kjo është hera e parë që në një dokument të institucioneve evropiane përmendet njohja reciproke. Pesë shtete të BE-së nuk e njohin Kosovën, por PE-ja është institucioni i vetëm që e trajton Kosovën si shtet.
Megjithatë, rezolutat e miratuara nuk janë dokumente obliguese për shtetet e BE-së.
Në seancën e PE-së u miratuan raportet për Kosovën, Serbinë dhe Bosnjë e Hercegovinën. Në tri raportet u bë thirrje për mbështetje të perspektivës evropiane të këtyre vendeve.
“Raportet me Serbinë duhet të normalizohen përmes marrëveshjes e cila duhet të bazohet në njohjen e ndërsjellë”, tha deputetja gjermane, Viola von Cramon, e cila ka hartuar raportin për Kosovën.
Në raportin për Kosovën sërish bëhet thirrje për liberalizimin e vizave.
“Vota e sotme dëshmon përkushtimin e Parlamentit për integrimin e Kosovës në BE dhe jep një udhëzime se si mund të zbatohen standardet evropiane në Kosovë. Kosova ka dëshmuar në vazhdimësi përkushtimin për të avancuar në reformat e lidhura me BE-në dhe është pozicionuar qartë si një partner i besueshëm, i fuqishëm i lidhur me aleancën evropiane dhe transatlantike. Për fat të keq, BE-ja ka dështuar që të sigurojë lëvizjen pa viza për qytetarët e Kosovës. Unë shpresoj vërtetë se ky është raporti i fundit ku përmendet dështimi i liberalizimit të vizave”, tha Viola von Cramon.
Votimi i raporteve për Kosovën, Serbinë dhe Bosnjë e Hercegovinën pason debatin e mbajtur një ditë më parë për këto dokumente./REL / KultPlus.com
Lojërat Mesdhetare do të marrin fund sonte përmes një ceremonie mbyllëse.
Në këtë garë mori pjesë edhe Kosova në sporte të ndryshme.
“Dardanët” përfunduan në vendin e 16-të pasi i fituan gjashtë medalje në “Oran 2022”, i cili u mbajt në Algjeri.
Pesë medalje i siguroi sporti i xhudos dhe një ai i boksit, në një total prej tri të artave dhe tri të bronztave.
Distria Krasniqi, Loriana Kuka dhe Laura Fazliu u veshën me ar në këtë garë prestigjioze, kurse Akil Gjakova, Flaka Loxha dhe Shpejtim Bajoku u ngjyrosën me bronz.
Për gjithë këtë sukses, sot ka reaguar edhe presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani e cila është shprehur se këta janë sportistët tanë fantastike, ky është imazhi ynë në botë.
“Me gjashtë medalje, tri të arta dhe tri të bronzta, sportistët tanë po kthehen triumfues në Kosovë.
Këta janë sportistët tanë fantastik, kjo është Kosova, ky është imazhi ynë në botë. Kosovën e nderojnë bashkërisht vajzat dhe djemtë tanë si: Distria, Loriana, Laura, Flaka, Akili, Shpejtimi e shumë të tjerë.
Faleminderit për emocionet që na i dhuruat këto ditë!”, ka shkruar Osmani.
Pra, edhe një herë ishte kryesisht xhudoja ajo që ia zbardhi fytyrën Kosovës, ndërsa garuesit tjerë kryesisht patën paraqitje të zbehta dhe rezultate dëshpëruese.
Kosova në Lojërat Mesdhetare u përfaqësua nga 39 garues në 13 sporte të ndryshme.
Pjesa e fundit e ekspeditës kosovar mbërrin sot në atdhe. / KultPlus.com
Është ngritur një padi për vdekjen e një 8-vjeçare nga Temple, e cila vdiq ndërsa merrte pjesë në “Sfida e Blackout” të TikTok, transmeton KultPlus.
Sfida inkurajon mbytjen e vetvetes duke përdorur rripa, tela çante ose sende të tjera të ngjashme derisa një person të humbasë mendjen, sipas Qendrës Ligjore për Viktimat e Mediave Sociale. Organizata ngriti dy padi për vdekjen e 8-vjeçares Lalani Erika Walton nga Temple dhe 9-vjeçares Arriani Jaileen Arroyo nga Milëaukee, Wisconsin.
Padia pretendon se algoritmi i TikTok e shtyu qëllimisht dhe në mënyrë të përsëritur sfidën në “For You Page” të dy vajzave.
“Lalani mori celularin e saj të parë në ditëlindjen e saj të tetë dhe menjëherë pas kësaj shkarkoi TikTok dhe filloi të postonte video të saj duke kënduar dhe kërcyer,” tha SMVLC. “Pa e ditur as nëna e saj, Christina Arlington Smith, as njerka, Rashika Watson, algoritmi i TikTok po e drejtonte Lalanin drejt “Sfidës së tij të errësirës” vdekjeprurëse.
8-vjeçarja nga Temple sapo ishte kthyer nga një udhëtim rrugor pasditen e 15 korrikut 2021 me njerkën e saj “gjatë së cilës ajo ishte zbavitur duke parë videot e TikTok në pajisjen e saj”.
Njerka e saj i kërkoi asaj të pastronte dhomën e saj ndërsa ajo pushonte nga makina dhe më vonë u zgjua nga një sy gjumë për të zbuluar se Lalani kishte vdekur nga vetëasfiksimi si rezultat i drejtpërdrejtë i sfidës së TikTok, thuhet në padi.
Në mënyrë të ngjashme, 9-vjeçarja Arriani nga Wisconsin filloi të përdorte TikTok dhe të postonte video të saj duke kërcyer dhe kënduar, sipas SMVLC.
“Ajo gradualisht u bë e fiksuar me pjesëmarrjen në sfidat e TikTok,” tha organizata. “Për shkak se shumë nga këto sfida të Tik Tok përfshinin ngrënien dhe kërcimin, prindërit e Arianës nuk i konsideruan ato si të rrezikshme.”
Më 26 shkurt 2021, nëna e Arrianit ishte në kishë ndërsa babai i saj punonte në katin e poshtëm. Vëllai i vogël i Arrianit lajmëroi të atin se ajo nuk po lëvizte dhe u konstatua se ajo kishte vdekur nga vetëasfiksimi.
“Ajo kishte qenë në këtë gjendje për të paktën gjysmë ore para vëllait të saj 5-vjeçar”, tha SMVLC. “Z. Arroyo thirri 911 dhe shërbimet e urgjencës e çuan Arrianin në Spitalin e Fëmijëve, ku mjekët e vendosën atë në mbështetje jete.”
Familja e Arrianit mori vendimin për të tërhequr mbështetjen e jetës pasi testimi zbuloi se ajo kishte humbje të plotë të funksionit të trurit, sipas padisë.
“TikTok duhet të mbahet përgjegjës për nxitjen e përmbajtjes vdekjeprurëse për këto dy vajza të reja,” tha Mattheë P. Bergman, avokat themelues i SMVLC. “TikTok ka investuar miliarda dollarë për të dizajnuar qëllimisht produkte që nxisin përmbajtje të rrezikshme që ai e di se janë të rrezikshme dhe mund të rezultojnë në vdekjen e përdoruesve të tij.”./ KultPlus.com
Sapo ta mbarosh atë afresk do të jemi bashkë përgjithmonë, një herë e përgjithmonë, pa kurrfarë argumenti apo ndonjë gjë tjetër, sall dashuri do të kemi për njëri-tjetrin.
Eja dhe bëj gjithçka që do t’ju thotë Emi Lu*.
Unë të adhuroj më shumë se kurrë më parë.
Vogëlushja jote, Frida!
Përktheu: Bujar Meholli
*Artiste kaliforniane e pikturës dhe muraleve. Mike e ngushtë e Fridas dhe Diegos.
Takimi me Diego Riveran
Pikturat që Frida bënte në shtëpi ia dërgoi Diegos, që ishte një ndër personalitetet e shquara të artit pamor. Arti i saj i bëri aq shumë përshtypje saqë ai vendosi ta bëjë pjesë të skenës politike dhe kulturore në Meksikë. / KultPlus.com
Deputeti i Parlamentit Evropian, Jordi Sole, në një fjalim në Parlamentin Evropian ka thënë se pavarësia e Kosovës është e pakthyeshme dhe legale.
Sole ka thënë se mosnjohja e pavarësisë së Kosovës nga Spanja është një reflektim i frikës raporton Gazeta Express.
“Pavarësia e Kosovës është e pakthyeshme, legale dhe demokratike. Mosnjohja nga Spanja është një reflektim i frikës për të krijuar precedentë në lidhje me mënyrat për t’u bërë shtet”, ka thënë ai.
Tutje eurodeputeti katalonas tha se pengimi i perspektivës evropiane të Kosovës e dobëson BE-në.
“Pengimi i perspektivës evropiane të Kosovës është egoiste dhe na dobëson neve si Bashkim Evropian” , ka thënë Sole./ KultPlus.com
