Një formacion i mbushur me ‘yje’, duke përfshirë Paul McCartney dhe Liam Gallagher, u bashkuan me ‘Foo Fighters’ për një homazh emocional për bateristin e grupit Taylor Hawkins në një koncert në Londër të shtunën mbrëma, transmeton KultPlus.
Hawkins, 50 vjeç, vdiq në mars në Bogota, Kolumbi, disa orë përpara se ‘Foo Fighters’ të dilnin në skenë në Festivalin “Estereo Picnic”. Grupi anuloi menjëherë datat e mbetura të turneut.
Koncerti i së shtunës ishte hera e parë që grupi kishte performuar së bashku që nga vdekja e Hawkins.
Sipas agjencisë së lajmeve “PA Media” të Mbretërisë së Bashkuar, një këngëtar i përlotur i ‘Foo Fighters’, Dave Grohl, i tha turmës në stadiumin Wembley të Londrës: “Taylor pëlqente të bënte muzikë dhe të regjistronte me këdo dhe me të gjithë. Ai i pëlqente të luante muzikë çdo ditë. Dhe nuk ka gjithashtu shumë njerëz me të cilët ai nuk ka bashkëpunuar kurrë. Kështu që ky koleksion miqsh, familjarësh dhe muzikantësh, të gjitha këto janë mbledhur nga ai dhe ne jemi të gjithë të lidhur këtu sot nga ai djalë.“
Tema e familjes ishte gjithmonë e pranishme gjatë gjithë shfaqjes. Gjashtëmbëdhjetë vjeçari Oliver Shane Hawkins iu bashkua grupit të babait të tij për një interpretim të fuqishëm të këngës së ‘Foo Fighters’, “My Hero”.
“Zonja dhe zotërinj, ne kemi një baterist tjetër që do të vijë dhe do të luajë me ne,” tha Grohl ndërsa mirëpriti djalin e Hawkins në skenë. “Dhe më lejoni t’ju them se nuk mendoj se kam parë ndonjëherë dikë që të godasë daullet aq fort sa ky person, por përtej kësaj, ai është një anëtar i familjes sonë. Dhe ai duhet të jetë këtu sonte me të gjithë ne, dhe mendoj se ka kuptim që të vijë dhe të luajë me ne sonte”.
Disa nga emrat më të mëdhenj të muzikës dolën për të nderuar Hawkins, duke përfshirë Roger Taylor dhe Brian May nga “Queen”, Rush, këngëtari i “AC/DC” Brian Johnson dhe Nile Rodgers. Chrissie Hynde e Pretenders, ylli i pop-it Kesha, sensacioni i ‘Eurovizionit’ Sam Ryder dhe frontmeni i “The Darkness”, Justin Hawkins gjithashtu iu bashkuan festës.
Në një mesazh të regjistruar paraprakisht, Elton John e quajti Hawkins “një baterist të jashtëzakonshëm” dhe e kujtoi atë “duke luajtur në albumin tim të fundit, për të cilin isha shumë i emocionuar dhe i nderuar“.
“Sonte ka të bëjë me kujtimin e tij, nderimin e tij dhe mos e harroni kurrë“, shtoi John, sipas PA.
Komedianët Dave Chappelle dhe Jason Sudeikis gjithashtu u ngjitën në skenë për të treguar anekdota rreth marrëdhënies së tyre me muzikën e Hawkins.
Të pranishmit në publik përshkruan atmosferën “të pabesueshme” në koncert, duke i thënë CNN se të gjithë ishin aty për të nderuar Hawkins dhe “nuk mund të kishte qenë më mirë”.
“Meqë ishte koncerti i parë që kur ai vdiq, ishte vërtetë emocionues, vërtetë i sinqertë”, tha Carolina Madeira. “Dave [Grohl] pothuajse qajti, dhe atmosfera ishte thjesht e pabesueshme, njerëzit po e brohorisnin, duke u përpjekur ta ndihmonin të vazhdonte të këndonte. Unë qaja si një fëmijë… të gjithë po shpërthyen në lot.“
35-vjeçarja tha se nuk e dinte se ku e kishte fuqinë djali i Hawkins për të performuar, duke shtuar: “Ai ishte aq i mirë në bateri, dhe ju mund të shihni se lidhja me grupin ishte e vërtetë, ju mund të shihni energjinë nga ai. Është një gjë e vështirë për të bërë, veçanërisht në moshën 16-vjeçare, ai ishte i jashtëzakonshëm.“
Koncerti i së shtunës ishte i pari nga dy ngjarjet festive për nder të Hawkins. Një koncert i dytë homazh do të mbahet më 27 shtator në Los Angeles. Fondet nga ngjarjet do të shkojnë për bamirësitë “Music Support” dhe “MusiCares”, të dyja të zgjedhura nga familja Hawkins.
Hawkins iu bashkua ‘Foo Fighters’ në 1997, duke u shfaqur së pari me grupin në turne duke mbështetur albumin e tyre të dytë, “The Color and the Shape”. / KultPlus.com
Me rastin e 25 vjetorit të vdekjes së Shën Nënë Terezës, presidentja e Republikës së Kosovës Vjosa Osmani, ka vizituar Muzeun në themelim “Nëna Terezë” në Prizren, përcjell KultPlus.
Më poshtë gjeni fjalimin e Presidentes Osmani në përurimin e Shtëpisë Muze të Nënë Terezës në Prizren:
I nderuar kryeministër, z. Kurti,
E nderuar zëvendëskryeministre,
Të nderuar anëtarë të kabinetit qeveritarë,
I nderuar kryetar i komunës, z. Totaj,
Të nderuar shkëlqesi ambasadorë nga vendet e ndryshme,
Të nderuar përfaqësues të Ipeshkvisë,
Të nderuar pjesëmarrës,
Është nder i madh për mua sot, që në 25-vjetorin e kalimit në amshim të nënës sonë, Shën Terezës, të marr pjesë në përurimin e ekspozitës kushtuar Nënë Terezës në muzeun e saj këtu në Prizren dhe të kujtoj së bashkë me ju veprën e madhe jetësore e shembullin e përkryer moral të cilin ajo ia fali njerëzimit.
Përurimi i kësaj ekspozite, sikurse edhe vetë themelimi i muzeut, është vetëm një hap i vogël në krijimin e kujtesës kolektive për nënën tonë të madhe, e cila përkushtimin ndaj njeriut e lidhi me përkushtimin ndaj hyjit, duke krijuar simbiozën e dashurisë së përhershme, të cilën pastaj ia dhuroi tërë njerëzimit si shembull të përkryer personal.
Përurimi i kësaj ekspozite, këtu, në tokën e familjes së Nënës sonë Terezë, është shenjë e kujdesit që ne, bashkëkombësit e saj, e tregojmë ndaj së shenjtës Agnesë, por edhe ndaj një familjeje, e cila ishte simbol i bujarisë, mikpritjes e ofrimit të dashurisë ndaj secilit, posaçërisht ndaj më të varfërve. Prandaj, më lejoni që të falënderoj Ministrinë e Kulturës dhe të gjithë ata që u kujdesën që sot ne të mund ta përurojmë këtë ekspozitë.
Kujdesi ndaj trashëgimisë së Nënës Terezës nuk është kujtesë e cila ndërlidhet vetëm me përkatësinë e saj etnike, ose me madhështinë e veprës së saj, por është kujdes para së gjithash ndaj shembullit të cilin ajo ia dhuroi njerëzimit. Nëpërmjet këtij shembulli personal ajo u shndërrua në simbol universal, duke e dëshmuar karakterin e popullit të saj, sipas të cilit nderi, bujaria e ndihma për të vobektin janë parime morale e zakonore.
Si pjesë e këtij kujdesi, institucionet e vendit tonë, së bashku me Ipeshkvinë e Kosovës, nga 26 gushti, që shënon ditën e lindjes së shenjtëreshës shqiptare, e deri më 5 shtator, kur po shënojmë çerekshekullin e kalimit të saj në amshim, me një varg aktivitetesh po shënojmë jetën dhe veprën e humanistes sonë të madhe. Këtë kujdes do ta ruajmë e thellojmë çdo vit, madje në vazhdimësi, sepse kujdesi ndaj të shenjtës sonë nuk mund të ndërlidhet vetëm me data të caktuara. Ajo duhet të na bashkojë e të na frymëzojë çdo ditë, sikur që ajo vetë e niste çdo ditë të ishte e para dhe e fundit njëkohshëm: përplot jetë e dashuri për njeriun.
Prandaj, përurimi i kësaj ekspozite, në muzeun që do ta bartë vulën e veprës së saj, ka peshë të veçantë kulturore e humane. Ne si bashkëqytetarë e bashkëkombës të shenjtës sonë e shumë vizitues të huaj do të kthehen këtu për t’i gjetur të dëshmuara rrënjët e familjes së Nënë Terezës e vatrën e cila rriti breza të tërë familjarësh të saj. Ai do të shërbejë këtu e tutje edhe si një qendër pelegrinazhi për të gjithë ata të cilët duke kërkuar mirësinë në jetë e shembujt e mëdhenj të altruizmit e të dashurisë ndaj njeriut, do të vijnë këtu të mësojnë se si një vatër e vogël në një vend të vogël, në të cilin jeton një popull me zemër të madhe, ia dhuroi botës shembullin universal të përvujtnisë e të sakrificës së pamatshme për njeriun.
Në këtë muze do të gjendet jo vetëm historia e familjes Bojaxhiu, por edhe modeli në të cilin do të mbështetet secili i ri ose e re, ëndrra e të cilëve do të jetë që një ditë të ndjekë shembullin e Nënë Terezës për t’u shërbyer njerëzimit, për t’ua gëzuar zemrat atyre.
Kërkesa e Nënë Terezës drejtuar motrave të saj që duhet të bëjnë gjithçka që të varfërve, e sidomos më të varfërve mes tyre “t’ua dhurojnë lumturinë, të cilën mbase të pasurit siç thoshte ajo mund ta sigurojnë me para”, është shembull se si njeriu mund të jetojë në lumturi, duke ua siguruar atë atyre që nuk mund ta gëzojnë vetë, duke u ofruar përkrahje, mbështetje e dashurinë, atyre të cilët kujtojnë se nuk mund ta arrijnë atë asnjëherë.
Parimi i saj jetësor që, nëse dëshiron të njëjtësohesh me të varfrit, nuk mjafton vetëm t’i përkrahësh ata, por duhet të provosh që të bëhesh njëri nga ta, të ndiesh me ta e për ta, është parimi më i thellë universal, shembullin e të cilit Nënë Tereza ia fali njerëzimit. “Vokacioni në vokacion”, sikurse e quante ajo këtë lloj përkushtimi, e që përkon me thirrjen e dytë të saj , e cila iu shfaq asaj gjatë një udhëtimi me tren nëpër fushat e Indisë, pas atij të parit, të cilin ajo e mori në Letnicë të Kosovës është shembulli i papërsëritshëm në historinë e njerëzimit, kur njëjtësimi në dashuri, sprova për t’i ngjarë atij të cilit i shërben, është model i pakapërcyeshëm nga i cili mund të mësojmë vazhdimisht e të cilin duhet ta provojmë ta ndjekim përjetësisht.
Prandaj, sot, kur po e kujtojmë 25-vjetorin e kalimit të saj në amshim, themi me krenari se Nënë Tereza paraqet jo vetëm simbolin e dashurisë, të paqes e humanizmit, por edhe një fat të madh historik, të cilin ne, pasardhësit e saj, duhet ta kujtojmë çdo ditë e ta themi me zë të lartë se ajo u shndërrua në fytyrën morale të njerëzimit, duke e shfaqur traditën morale të saj e të familjes, dhe traditën e popullit të vet shqiptar.
Historike, edhe ngaqë, në kohën e represionit etnik serb kundër Kosovës e të vetizolimit komunist në Shqipëri, ajo u shndërrua në simbolin tonë përfaqësues. Duke e theksuar përkatësinë e saj etnike kudo që shkonte, vlerat e familjes e traditën e popullit të saj, e duke e nënvizuar atdheun e saj, sikurse e quante ajo, “atdheun e vogël, po të quajtur Shqipni”, ajo e ktheu vëmendjen e botës kah një popull i vogël, por zemërgjerë e paqedashës.
Prandaj, në ditët sikurse kjo, por edhe në secilën ditë të jetës sonë, ne duhet të mos reshtim së theksuari emrin e saj, mësimet e saj, personalitetin e saj të jashtëzakonshëm. Si institucione dhe si njerëz të politikës ne duhet ta përbrendësojmë dashurinë e saj për njerëzit dhe t’i theksojmë pa pra porositë e saj paqedashëse e humane, sikur bënte presidenti ynë historik, dr. Ibrahim Rugova, në vitet ’90, duke e humanizuar të bërit politikë, sipas modelit human të Shën Terezës.
Pra jemi krenar që botës ia kemi ofruar shembullin e gruas shqiptare të quajtur, Agnesë Gonxhe Bojaxhiu – Nënë Tereza, modelin e gruas së butë por të vendosur, e përkushtuar skajshmërisht ndaj njerëzve dhe e dashur për të gjithë, e gatshme që çdo herë të sakrifikojë për të tjerët; njeri që e njeh dhimbjen dhe provon që t’ua shërojë atë të tjerëve, me fjalë të ëmbla e me vepra, sikurse thoshte edhe vet ajo, “vepra të vogla, por me dashuri të madhe”.
Zoti e bekoftë Shën Terezën!
Zoti e bekoftë edhe këtë muze që po e përurojmë sot!
Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Bajram Begaj dekoroi me titullin “Naim Frashëri” artisten e mirënjohur Rita Ora me motivacionin “Në vlerësim të kontributit të dhënë në lartësimin e vlerave artistike dhe njerëzore përmes artit. Me mirënjohje për aktivitetin dhe rolin e saj si ambasadore në çështje me ndjeshmëri të lartë kombëtare dhe globale”.
Në ceremoninë e dekorimit, duke iu drejtuar familjarëve, miqve, të ftuarve dhe përfaqësuesve diplomatik të pranishëm, Presidenti Begaj u shpreh i sigurtë se ky nderim sot mbart vlerësimin e çdo artdashësi në Shqipëri, Kosovë dhe kudo në botë. “Janë miliona njerëz që mendojnë se ti je shembulli më i qartë se kur talenti dhe dimensioni njerëzor ndërthuren së bashku, krijojnë vlera të jashtëzakonshme që frymëzojnë globalisht”, tha ai.
“Më lejo të shpreh konsideratën time për të gjithë përkushtimin tënd për artin dhe kulturën. Njëkohësisht, gjej rastin të inkurajoj që të sjellësh për botën, por edhe për kombin tonë shembullin se si arti, vendos ura komunikimi në të gjitha dimensionet, bashkon njerëzit dhe shëron zemrat. Dhuntia jote, një zë i mrekullueshëm, së bashku me shumë talente te tjera që mbart, të kanë shndërruar në një njeri që ka rrëmbyer zemrat e miliona artdashësve”, theksoi Begaj.
“Me krenari, të gjithë kemi parë se si zëri yt jo vetëm e ka pasuruar fondin e muzikës botërore, por është një zë i fuqishëm edhe në shumë kauza sociale e kulturore, të cilat ndihmojnë për ta bërë botën një vend më të mirë për të gjithë. Shqipëria dhe Britani e Madhe kanë një histori të gjatë bashkëpunimi. Ne festuam 100 vjetorin e marrëdhënieve tona. Java e kulturës britanike që ne festojmë, tregon se jo vetëm nëpërmjet kulturës, por edhe përmes biznesit, ekonomisë dhe politikës, lidhja jonë do të jetë e fortë për shumë vite të tjera në vijim”, u shpreh Begaj.
“Uroj që edhe në të ardhmen ta sfidosh veten duke u nxitur nga kjo ambicie artistike e fortë dhe duke plotësuar ëndrrat e tua, ta bësh mbarë botën të ëndërrojë. Së fundi, me lejo të them se, nëse për botën je një artiste e madhe, për ne je gjithnjë një burim krenarie!”, përfundoi Begaj./atsh/ KultPlus.com
Me rastin e 25 vjetorin e shkuarjes në amshim të Nënës Terezë, kryeministri i Republikës së Kosovës Albin Kurti ka vizituar Muzeun në themelim “Nëna Terezë” në Prizren, i cili Shën Nënën Terezë e ka quajtur Nënëloke të bamirësisë.
KultPlus ju sjell të plotë fjalimin e kryeministrit të Kurtit.
Fjalimi im me rastin e vizitës së Muzeut në themelim “Nëna Terezë” në Prizren me rastin e 25 vjetorit të shkuarjes së saj në amshim
NËNËLOKJA JONË E BAMIRËSISË DHE E DASHURISË
E nderuara Presidente e Republikës së Kosovës, znj. Vjosa Osmani-Sadriu,
E nderuara Zëvendës Kryeministre e Republikës së Kosovës, znj. Emilija Rexhepi,
I nderuari Ministër i Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit, z. Hajrulla Çeku,
I nderuari Kryetar i Komunës së Prizrenit, z. Shaqir Totaj,
Të dashura motra të nderit,
Zonja dhe zotërinj,
Të nderuar të pranishëm,
Kam nderin dhe kënaqësinë e veçantë, që sot, këtu bashkë me ju, të përkujtojmë bijën tonë, Nënën e përbotshme, shenjtoren shqiptare, Shën Terezën, në këtë Muze i cili do të ruaj frymën e saj dhe
vazhdimësinë e mirësisë, humanizmit dhe shpresës, në Kosovën tonë.
Ky muze, i cili Prizrenit ia kthen Shën Nënë Terezën në përditshmëri, hap shtegun e synimit të saj i cili mishërohej në misionin e madh që ajo kishte: të krijonte institucione qëndrueshmërie në shërbim të më të varfërve.
Çdo ditë ecim nëpër bulevardin qendror të kryeqytetit tonë dhe çdo ditë duket se aty rrezaton një ngrohtësi e padukshme dashurie amnore. Jo gjithmonë e mendojmë se pse është kështu. Na duket aq e vetëkuptueshme, si çdo përkëdheli e pakusht nënash. Bulevardi mban emrin e një gruaje, e një bije të këtij populli, të lindur e të rritur në këto troje, që me veprën e saj bamirëse mahniti gjithë botën.
Agnes Gonxhe Bojaxhiu, e bija e Dranes (Drandofile) nga Gjakova dhe e Kolës (Nikollë) nga Prizreni, lindi më 26 gusht 1910 në Shkup, në kohët kur nuk ishte e lehtë të ishe shqiptare. Kola ishte një atdhetar i përkushtuar, që kishte përkrahur edhe financiarisht lëvizjen e pavarësisë së Shqipërisë dhe vitin 1919 ai udhëtoi në Beograd, në një takim politik rreth Kosovës. Pas kthimit nga ky takim u sëmur rëndë dhe vdiq në rrethana të dyshimta, si duket i helmuar. Gonxhes së vogël nëntëvjeçe iu desh të rritej pa babë. Mirëpo, me gjithë goditjet që do t’i sillte jeta, ajo nuk do të përkulej kurrë para sfidave të jetës.
Më 14 gusht 1927, derisa lutej në kishën e Zonjës së Bekuar të Letnicës, ajo ndjeu se i kishte ardhur thirrja për punën e saj të ardhshme si motër misionare. Pas një viti u nis për në Irlandë, ku nisi jetën si murgeshë katolike, dhe prej aty shkoi në Indi, për t’u gjendur ndër ata që thuhej se ishin më të varfrit e më të varfërve të botës. Betejën kundër varfërisë dhe vuajtjeve të njerëzve të braktisur nga të gjithë e nisi me 12 motra të bamirësisë në paralagjet e qytetit të Kalkutës në Indi. Kur vdiq, shoqata e saj kishte rreth katër mijë motra bamirëse nëpër gjithë botën. Por, siç thoshte ajo, “varfëria më e madhe nuk është të mos kesh çfarë të hash, por të mos jesh i dëshiruar, të mos jesh i dashur nga të tjerët, të mos kesh dikë që kujdeset për ty. Kjo është varfëria më e madhe.”
Pra, si vajzë shqiptare nga njëri cep i Evropës, Tereza kapërceu detin për t’u shkolluar në ujdhesën e Hibernisë, në skajin tjetër të kontinentit. Si evropiane, kapërceu oqeanin për të shërbyer në Indi. Si indiane e birësuar, Nënë Tereza kapërceu ndasitë klasore, etnike, racore e fetare për t’u bërë mburojë më të pambrojturve.
Në jetën e saj Nënë Tereza përjetoi dëshpërime e thyerje të rënda shpirtërore, me vdekjen e hershme të babait, me ndarjen nga nëna dhe motra, me pamundësinë për t’i takuar ato edhe në çastet e tyre të fundit të jetës. Kur erdhi në Shqipëri, në vitin 1991, dhe vizitoi varret e nënës dhe të motrës, ajo tha se i ka falur tashmë të gjithë ata që i kishin sjellë kaq shumë vuajtje. Nënë Tereza po ashtu vizitoi disa herë edhe Kosovën, sidomos kishën e Letnicës, ku për herë të parë kishte vendosur për rrugën e saj jetësore të bamirësisë. Në Kosovën e pushtuar, populli ynë organizoi shëndetësinë e bamirësinë po me emrin e Nënë Terezës, me shoqatën historike të solidaritetit.
Edhe në kohët më të vështira për kombin shqiptar gjatë viteve të nëntëdhjeta, ajo dërgonte mesazhe përmes lutjeve, duke iu drejtuar kreut të shtetit shqiptar se “së bashku mund të bëjmë diçka të bukur për Zotin dhe popullin tone”; “Dua të lutem për popullin e varfër të Shqipërisë dhe për Kosovën që po vuan«, lutje këto që nxjerrnin nga ajo shqiptarësinë karshi periudhave të rënda që kalonte kombi ynë.
“Atdheun do ta doni më shumë kur të doni më shumë njëri-tjetrin”. Ishin këto fjalët e Nënë Terezës, që kumbojnë edhe sot.
Me shoqatën e saj “Misionaret e Bamirësisë”, Shën Nënë Tereza nuk e çrrënjosi dot varfërinë, nuk zhduku prore të gjitha vuajtjet e njerëzimit, por ajo u kthye në një rreze shprese dhe në një udhërrëfyese të bamirësisë e të dashurisë, përtej kufijve shtetërorë, përtej ndarjeve racore, klasore e kombëtare. Me shembullin e saj ajo na mësoi se në secilin prej nesh ekziston një fuqi e jashtëzakonshme njerëzore për të mirën dhe për dashurinë.
Figura e saj ka përshkuar një çerek shekulli pas vdekjes – si simbol i krenarisë së kombit, si thirrje e popullit në ditët e vështira, si frymëzim në përpjekjet tona për rimëkëmbjen. Nënë Tereza qe personalitet transcendental. Ajo kapërceu caqet e natyrës, të sajesës dhe të bindjeve që kufizonin dhe ndanin njerëzit dhe sillnin vuajtjet dhe padrejtësitë e njerëzimit.
Nënë Tereza ndoqi shembullin e Krishtit dhe kujdesi i saj amnor ishte ngushëllimi i munguar shpirtëror i skamnorëve, fjalët e saj ishin balsam për dhembjet e më të përvuajturve. Fjala e ëmbël dhe çiltëria duhet të nisin nga vetë ne, sepse siç thoshte ajo “nëse i gjykon njerëzit, atëherë nuk ke kohë që t’i duash”.
U shpërblye me çmimin Nobel për Paqe si rrallëkush që nuk merret me politikë qoftë dhe tërthorazi. U shpall qytetare nderi e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, duke marrë shpërblimin që deri atëherë u ishte dhënë vetëm katër vetave. Kisha Katolike e lumnoi dhe e shenjtëroi për shërbimin e saj, dhe besimtarët e Kalkutës e përqafuan për shenjtoren e tyre mbrojtëse.
Nënë Tereza u bë emër i madh i botës dhe i njerëzimit sepse besonte në fuqinë e veprës së vogël të dashamirësisë. Ajo porosiste njerëzit që ta donin njëri-tjetrin. Ajo vepronte pa pritur një çast më të mirë për veprim. “I druhemi së nesërmes,” thoshte, “sepse e bjerrim të sotmen.” Fjala e saj na grish të punojmë për të mirën sidomos tani, në 25-vjetorin e ikjes së saj në amshim.
Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së Xavier Perez de Cuellar ftoi Nënë Terezën të marrë pjesë në seancën e Asamblesë së Përgjithshme dhe të flasë me përfaqësuesit e të gjitha vendeve të botës. Kur mbërriti në sallën e madhe të Pallatit të Qelqtë më 26 tetor 1985, para ‘ajkës’ së diplomacisë botërore tha: “Ju prezantoj gruan më të fuqishme në botë”. Dhe ai mendonte shumë seriozisht, sepse Nënë Tereza, e imët dhe e palosur, me një sari të veshur dhe me sandale lëkure, ishte vërtet gruaja më e fuqishme në botë.
Ajo ishte një nga ne, kurse të gjithë ne jemi të vetëdijshëm për veprat e saj me të cilat krenohet i gjithë njerëzimi. Drita hyjnore e saj buron nga thirrja për t’u përkushtuar me mendje dhe me zemër njerëzve që kanë nevojë t’u ndihmohet. Sot përkulem para shënjtores sonë, Nënë Terezes, e cila me veprën e saj nuk mbushi boshllëk, por e ngriti kombin tonë, jo ku ai mungonte por ku ai e meriton.
Për gjithë veprën e saj të jashtëzakonshme, gjashtë vjet më parë, më 4 shtator 2016, u kanonizua nga Papa Françesku në një ceremoni në Sheshin e Shën Pjetrit në qytetin e Vatikanit. Duke i dhënë botës dashuri e mirësi, ajo u bë sinonim i dashurisë e mirësisë. Për ne ajo do të mbetet përherë edhe nobelistja edhe shenjtorja jonë e parë shqiptare me të cilën do të krenohemi si popull, duke ndjekur përherë këshillën e saj se “paqja fillon me një buzëqeshje”.
Kryetari i Komunës së Prishtinës Përparim Rama së fundmi ka përkujtuar Shën Nënë Terezën në 25 vjetorin e vdekjes së saj, përcjell KultPlus.
Më poshtë gjeni postimin e plotë të tij:
Përulje dhe falënderim të përjetshëm për Shën Nënë Terezën, simbolin e paqes, mirësisë dhe humanizmit.
Sot, me rastin e 25 vjetorit të kalimit në amshim të Shën Nënë Terezës, bëmë homazhe para shtatores së saj në Prishtinë.
Kujtimi dhe nderimi për Shenjtoren tonë dhe veprimtarinë e saj na motivon për të shërbyer me dashuri dhe integritet për të gjithë qytetarët pa dallim. / KultPlus.com
“Fokus Award” është festivali që kurërozon konkursin e përvitshëm të organizuar me pjesëmarrjen e qindra fotografëve shqiptarë, nga trojet por edhe shumë fotografë dhe artdashës nga e gjithë bota, përcjell KultPlus.
Kuratori i festivalit, Burim Myftiu për KultPlus ka bërë të ditur se këtë vit do të organizohen gjithsej katër ekspozita. Njëra nga to i përket fotografit të famshëm italian, Francesco Cito.
“Fokus Award” sjell në Shqipëri, Francesco Cito (Napoli, Itali, 1949), një nga të paktët italianë që fitoi dy çmime ‘World Press Photo’ (çmimi më i rëndësishëm ndërkombëtar për fotografinë). Ai përshkruhet nga Ferdinando Scianna si: “fotoreporteri më i mirë italian i kësaj kohe. Ai ka instinktin për faktet, pasionin për rrëfimin, aftësinë për të bërë esencialitetin të kalojë përmes imazheve, me fuqinë e sintezës dhe saktësinë vizuale.”
Pas punës së tij të parë si fotograf i pavarur në 1975 (në të njëjtin vit ai mori kopertinën e tij të parë për revistën Sunday Times), në moshën e vetme 30 vjeç ai ishte një nga fotoreporterët e parë që arriti në mënyrë klandestine në Afganistanin e pushtuar, duke ecur më shumë. se 1200 kilometra me grupe të ndryshme guerile (Muxhahiddin).
Që atëherë ai mori pjesë, në disa raste si korrespondent për shumë gazeta ndërkombëtare, në konfliktet në Liban, Bregun Perëndimor, Rripin e Gazës, Afganistan, Kuvajt, Bosnjë, Kosovë dhe Shqipëri. Në Itali ai u përfshi kryesisht në lidhje me faktet e mafies dhe Kamorrës
Që nga viti 1980 e deri më sot, përveç se u plagos tre herë në terren (dy herë nga ushtarët izraelitë dhe një nga rebelët palestinezë), ai mblodhi faqet e para dhe publikimet e reportazheve në organizatat kryesore kombëtare dhe ndërkombëtare të lajmeve, gazetat dhe revistat: Epoca, l’Europeo, Panorama, L’Espresso, Il Venerdì di Repubblica, Sette-Corriere della Sera, Life, Stern, revista Die Zeit, revista Sunday Times, The Observer, Revista Indipendent, Paris Match, revista Figaro dhe shumë të tjera. / KultPlus.com
Nëpërmjet një postimi në rrjetet sociale ajo ka bërë të ditur se këto ditë do të jenë ditë të mrekullueshme dhe ajo mezi po pret që këtë udhëtim ta ndaj me qytetarët.
“Dje zbrita në Shqipëri për një udhëtim që më është aq afër zemrës dhe do të thotë shumë për mua. Tirana feston shpalljen “Kryeqytet Rinor i Evropës 2022!”. E nisëm ditën duke vizituar shkollën e muzikës Liceu ‘Jordan Misja’ dhe e përfunduam duke darkuar me kryebashkiakun @erionveliaj në bashki. Do të jenë disa ditë të mrekullueshme dhe mezi pres ta ndaj këtë udhëtim me ju”, ka shkruar ajo. / KultPlus.com
Freddie Mercury do të mbahet mend për gjurmët e mëdha që la në historinë e muzikës botërore, për vokalin e tij të fuqishëm dhe për energjinë e tij të mrekullueshme që shpaloste në skenë, shkruan KultPlus.
Më poshtë mund të lexoni disa fakte jo shumë të njohura për këngëtarin.
Bohemiian Rapsody- Një histori e shekullit rreth traumave të Freddie-t
Freddie e shkruajti këtë këngë në 1975 dhe në atë kohë “Bohemiian Rapsody” u konsiderua kënga më e gjatë e regjistruar ndonjëherë. Kënga zuri vend në albumin e katërt të grupit, A Night at the Opera. Mediat e huaja shkruanin në atë kohë që kënga në të vërtetë fliste për traumat që këngëtari kishte përjetuar në fëmijëri.
Festat deri në mëngjes me Princeshën Diana
Thuhej se princeshë Diana takohej me Freddien dhe ekipin e tij gjatë kohës kur kishte probleme martesore me princin Charles. Duke parë atë të trishtuar, Freddie i kishte thënë Dianës: “Eja e dashur, dil dhe argëtohu pak”. Pasi ishte e pamundur që Diana të vizitonte klubet e natës, Freddie ishte ai që i kishte sugjeruar që princesha të maskohej si burrë dhe të dilte në klubet për personat gay. Diana e pranoi idenë me entuziazëm, dhe u gëzua veçanërisht me “lirinë” që fitoi ngase mund të argëtohej si çdo person i zakonshëm.
Pse nuk donte të dihej varri i tij?
Në testamentin e tij, Freddie në vullnetin e tij të fundit e detyroi ish-të fejuarën e tij Mary Austin që të kujdesej për hirin dhe kurrë të mos tregonte publikisht atë që kishte bërë me urnë. Në fillim të këtij viti, një pllakë u zbulua në Varrezat e ëest London: “Në kujtim të Farok Balsar. Unë gjithmonë do të jem me ju me dashurinë time. M”. Ende, askush nuk ka konfirmuar zyrtarisht se urna e muzikantit legjendar ndodhet poshtë pllakës.
Freddie nuk ka asnjë përmendore në Londër
Ndikimi i tij vihet ende në diskutim në publikun britanik. Konservatorët mohojnë rëndësinë e tij, kryesisht për shkak të zgjedhjeve private dhe mënyrës së jetesës. Edhe pse adhuruesit e tij janë përpjekur të ngrenë një monument në Londër për vite me radhë, kjo ende nuk ka ndodhur. Busti i tij përkujtimor ndodhet në Zvicër, në qytetin Montreux, i cili është bërë një vend pelegrinazhi për tifozët e Freddie dhe grupin Queen.
Koncerti për Guinness
Gjysmë viti pas vdekjes së Freddie, grupi organizoi një koncert në stadiumin ëembley të Londrës. Të gjitha të ardhurat shkuan për bamirësi për një organizatë në luftën kundër AIDS, Fondi “Mercury Phoenix”. Koncerti është në Librin e Rekordeve Guinness dhe konsiderohet të jetë koncerti më i madh bamirës rock ndonjëherë.
Ai ishte tejet i turpshëm
Edhe pse ai ishte i njohur për performancën e tij të egër dhe “skandaloze”, shumë njerëz që e njihnin Merkurin personalisht thonë që ai ishte shumë i turpshëm, kjo është një nga arsyet që ai rrallë paraqitej në intervista.
Para se të bëhej yll rocku, punonte në aeroport
Shumë kohë para se të bëhej një nga këngëtarët më ikonikë në historinë e muzikës, Freddie nxirrte jetesën duke punuar në aeroportin Heathroë të Londrës. / KultPlus.com
O Zot, Kur kam uri, më jep dikë që ka nevojë për bukë. Kur kam etje, më dërgo dikë që ka nevojë për ujë. Kur kam të ftoftë, më dërgo dikë ta ngroh. Kur ndjehem e pakënaqur, më dërgo dikë ta ngushëlloj.
Kur kryqi im peshon rëndë, më bëjë ta bashkëndajë kryqin e tjetrit. Kur jam e varfër, më dërgo te ata që kanë nevojë. Kur nuk kam kohë, ma jep dikë që ta ndihmoj për një çast. Kur jam e nënçmuar, bëjë të kam dikë që ta lavdëroj.
Kur jam e ligështuar, më dërgo dikë ta forcoj. Kur kam nevojë të më kuptojnë, më dërgo dikë që ta dëgjoj e ta kuptoj. Kur kam nevojë të kujdesen për mua, më dërgo dikë të kujdesem për të. Kur mendoj vetëm për vetveten, tërhiqe vëmendjen time tek të tjerët. / KultPlus.com
Ai ka qenë në mes të një rikthimi epik pas një pushimi tre vjeçar nga skena muzikore.
Dhe Lewis Capaldi i emocionoi fansat të premten pasi njoftoi se më në fund do të publikonte një këngë të re, ndërsa pranoi se ishte i emocionuar për të ndarë këngën, transmeton KultPlus.
Gjatë shfaqjes së tij të dytë të shitur në “O2” të Londrës, këngëtari, 25 vjeç, debutoi këngën e tij të re ‘Forget Me’, e cila do të dalë më 9 shtator.
Kënga e re vjen tre vjet pas publikimit të albumit debutues të Lewis Divinely, “Uninspired To A Hellish Extent”, i cili kaloi 10 javë në krye të top listave në Mbretërinë e Bashkuar.
Vitin e kaluar artisti skocez i shtyu të gjitha shfaqjet e tij live për t’u fokusuar në regjistrimin e një vazhdimi.
Gjatë koncertit të riplanifikuar, Lewis njoftoi: “Unë thashë në fillim të shfaqjes se ka kaluar një kohë që nuk kam nxjerrë muzikë të re, një kohë shumë e gjatë, në fakt tre vjet, por fatmirësisht më 9 shtator kjo ndryshon. Javën e ardhshme do të publikoj këngën time të parë nga ky album i radhës. Quhet ‘Forget Me’, kështu që ky është një lajm i mirë. Përveç kësaj, unë do ta luaj atë këngë për të gjithë këtu sonte. Për herë të parë po u tregoj këngën time 20 mijë njerëzve. Unë jam shumë i emocionuar.“
Krijuesi i hitit ‘Before You Go’ ishte në humor të lartë teksa u ngjit në skenën në kryeqytet përkrah Natasha Bedingfield.
Pavarësisht shpresave nga fansat se Lewis do të ketë një album të ri në punë, ylli pranoi në korrik se nuk ka ‘nuk ka muzikë të re’.
Sipas BBC, krijuesi i “Someone You Loved” u tha fansave në Latitude Festival: “Kam riprogramuar shumë shfaqje vitin e kaluar, sepse kam thënë: “Djema, më duhet të përfundoj albumin tim të ri”. Dhe duhej ta bëja, por jam tmerrësisht dembel.“
Me kënaqësinë e duartrokitjeve dhe brohoritjeve të zhurmshme, ai më pas shpjegoi: ‘Pra, ne do t’ju luajmë të gjitha gjërat e vjetra’, më vonë duke shtuar ‘sepse është gjithçka që kemi’.
Muzikanti i talentuar bëri një performancë emocionale me fuqinë e tij të zërit, i njohur për krijimin e baladave të thella.
Koleksioni i këngëve të Lewis përfshin hite të njohura si “Before You Go”, “Grace” dhe “Bruises”.
Kjo vjen pasi këngëtari pranoi se ishte ‘i tmerruar’ për vazhdimin e albumit të tij të parë debutues.
Vitin e kaluar ai në Instagram shkroi: “Do të gënjeja nëse do të thoja se nuk kam qenë i frikësuar për të bërë albumin tim të radhës që nga momenti kur përfundova “Divinely Uninspired To A Hellish Extent”. Kam shkruar shumë melodi dhe mezi pres që ti t’i dëgjoni”.
Lewis publikoi “Divinely Inspired To A Hellish Extent” në maj 2019, duke kaluar 10 javë në vendin e parë të albumit.
Pasi publikoi vetë këngën e tij të parë “Bruises” në 2017, Capaldi u bë artisti më i shpejtë i pa nënshkruar ndonjëherë që ka kaluar shifrën e 25 milionë luajtjeve në kanalin Spotify. / KultPlus.com
Suksesi i jashtëzakonshëm dhe i papritur i “Bohemian Rapsody”, filmi mbi historinë e grupit ”Queen”, që me një buxhet prej 52 milionë dollarësh ka arritur të fitojë një miliard dollarë duke fituar katër Oscar, përfshirë atë për aktorin më të mirë në rolin kryesor (Rami Malek), është demonstrimi më i bujshëm i asaj që grupi përfaqëson në historinë e rock-ut dhe deri tani në imagjinatën kolektive, transmeton KultPlus.
Dhe nëse kjo histori fillon të ngatërrohet me mitin, kjo ndodh sepse Freddie Mercury ishte një nga personazhet më shpërthyes, më transgresivë dhe më të guximshëm që është parë ndonjëherë në skenë.
Fatkeqësisht, Fredi, i cili vdiq më 24 nëntor 1991 në Londër, është gjithashtu një nga viktimat më të famshme të SIDA-s, të cilin e vrau në moshën 45-vjeçare, në rezidencën e tij në Londër, kur HIV pozitiv ishte ende një dënim me vdekje.
Siç e kujtojnë shumë tani falë filmit, emri i tij i vërtetë ishte Farrock Bulsara.
Ai u lind në Zanzibar dhe kishte prejardhje parsiane dhe indiane.
Me grupin e tij, së bashku me Brian May, John Deacon dhe Roger Taylor, ai kishte gjetur sintezën e personalitetit të tij si një roker i dashuruar pas operës, por i cili, i rritur në vitet ’60 dhe i formuar në vitet ’70, adhuronte Jimi Hendrix, Elvis Presley, Led Zeppelin, Black Sabbath, Liza Minnelli, David Bowie dhe rock Glam i Marc Bolan.
Ai ishte padyshim një njeri me kuriozitet të madh muzikor që i pëlqente të përziente zhanre, i aftë për njohuri të shkëlqyera si “Bohemian Rapsody” dhe pjesë të këndshme si “Barcelona Barcelona”.
Një dashamirës i hiperbolës, me një sens humori provokues, ai vazhdon të nderohet nga një audiencë transversale dhe që ka lënë pas një seri mbresëlënëse hitesh nga “We Are The Champions” te “Radio Ga Ga”, nga “Love of My Life” te “Under Pressure”, nga “Somebody To Love” te “Love of My Life”, “Crazy Little Thing Called Love” apo “We Will Rock You” .
Ai ishte një interpretues që përdorte teatralitetin si armë dhe shpesh pasqyronte një ndjenjë çlirimtare që shkonte së bashku me aftësitë e tij të jashtëzakonshme vokale dhe talentin e tij si pianist.
Freddie Mercury ishte thjesht i paimitueshëm. / KultPlus.com
Kolektivi për Mendim dhe Veprim Feminist ka njoftuar se protesta për rastin e dhunimit të 11 vjeçares në Prishtinë, po vazhdon dhe kjo do të ndodhë derisa shteti nuk përgjigjet, përcjell KultPlus.
Përdhunimi i vajzës 11 vjeçare nga 5 djem e burra dhe dështimi institucional nuk mund të tejkalohet me dy shkarkime, dorëheqje e lojë fasjësimesh mes institucionesh. Dhuna ndaj vajzave dhe grave është në nivele pandemike, andaj dhe luftimi i saj duhet të jetë urgjencë kombëtare.
Njoftime të reja tregojnë që 11 vjeçarja ka qenë edhe më herët viktimë e përdhunimit dhe trafikimit. Për më shumë ajo ka qenë nën mbikëqyrjen e shtetit kur u përdhunua në gusht. Ajo u la nga shteti pa mbrojtje i cili u bë bashkëfajtor në përdhunimin e saj. E kjo jo si incident i izoluar por si sjellje e vazhdueshme e shtetit në raport me vajzat dhe gratë që përjetojnë dhunë me bazë gjinore në Kosovë. Shteti vazhdon ta ushqejë fenomenin e dhunës ndaj grave duke mos ndëshkuar mostrajtimin e duhur të rasteve të dhunës ndaj grave.
Neglizhenca e shtetit është duke ua rrezikuar dhe më tej vajzat dhe gratë në Kosovë, sidomos atyre të mitura. 85% të viktimave të dhunës seksuale në periudhën 2019-2021 kanë qenë të mitura sipas Institutit të Mjekësisë Ligjore të Kosovës. Tutje, raporte kanë treguar se gjykatat vendore kanë dhënë dënime nën minimumin e lejuar me ligj në më shumë se gjysmën e rasteve të dhunës seksuale.
Ndaj kësaj braktisje shtetërore dhe pasigurie, ne zgjidhje të vetme e kemi protestën. Të hënën ne mblidhemi dhe i përgjigjemi me revoltë mos adresimin e duhur të kërkesave tona të së mërkurës. Në përgjigje të adresimit të kërkesave tona nga Qeveria dhe detajeve të reja që e përfshijnë edhe Prokurorinë, protestën tonë do ta nisim tek Qeveria e do ta përfundojmë tek Këshilli Prokurorial. Pas Qeverisë, ne do të ulemi dhe do ta bllokojmë hyrjen e Këshillit Prokurorial deri sa të marrim përgjigje për kërkesat tona.
Kërkesat për Qeverinë të hënën janë:
1. Legalizimin e përdorimit dhe shpërndarjen e gazit irritues për vetëmbrojtje (pepper spray)
2. Shkarkimin e zyrtarëve policorë përgjegjës për rastin e përdhunimit të së miturës;
3. Krijimi i një njësiti të specializuar për dhunë seksuale në Polici;
4. Siguri, drejtësi dhe rehabilitim për të mbijetuarat e dhunës seksuale, përfshirë këtu këshillimin psikologjik të vazhdueshëm të të miturës 11 vjeçare të ofruar nga shteti;
5. Futjen e lëndës së edukatës seksuale në shkolla përfshirë këtu edhe qendrat e korrektuese. Edukimi mbi seksualitetin dhe integritetin fizik është qenësor në të kuptuarit e drejt të konceptit të dhënjes së pëlqimit si parakusht i krijimit të çdo marrëdhënieje seksuale.
6. Minstri i Financave, Transfereve dhe Punës, Hekuran Murati të krijojë komision hetues për përdhunimin e të miturës i cili zhvillon punimet publikisht dhe publikon konkluzionet dhe rekomandimet e tij;
7. Këshillit Prokurorial të Kosovës t’i propozojë presidentes shkarkimin e Kryeprokurorit të Prokurorisë Themelore në Prishtinë Kujtim Munishi.
“Protesta e së mërkurës kundër përdhunimit të 11 vjeçares nga 5 djem e burra, na çoi tek informata të reja që e dyfishojnë fajin e shtetit në këtë krim. Të premten u arrestuan edhe 6 burra tjerë të cilët në qershor e kishin trafikuar, e kishin dhunuar dhe e kishin shfrytëzuar për shërbime seksuale të miturën. Përkundër kësaj, ne jemi pa llogaridhënie prej Prokurorisë së Shtetit që kanë dështuar ta mbrojë viktimën dhe ta parandalojë përdhunimin e saj në gusht. Në anën tjetër, Qeveria sot na njoftoi që ka nisur punën për kërkesat tona. Ndonëse e mirëpresim këtë, ne do t’i qëndrojmë mbrapa të gjitha kërkesave tona deri sa të gjitha të realizohen. Në këto kushte, protesta e nesërme nuk mund të ndalet tek Qeveria. Ajo do të vazhdojë drejt KPK-së, ku do të kërkojmë shkarkimin e Kryeprokurorit të Prokurorisë Themelore në Prishtinë, Kujtim Munishi. Sa më shumë prej nesh, aq më të forta/ë jemi!“, thuhet në njoftimin e tyre./ KultPlus.com
Në shënim të 25 vjetorit të shkuarjes në amshim të Shën Nënë Terezës, si pjesë e agjendës shtetërore të “Ditëve të Nënë Terezës”, ftoheni të përcillni hapjen e ekspozitës kushtuar Shën Nënë Terezës.
Ekspozita hapet sot (5 shator), duke filluar nga ora 17:00, në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës.
Ndërkaq, më poshtë gjeni agjendën e plotë të ditës së sotme, kushtuar Shën Nënë Terezës. / KultPlus.com
Sot fillon Java e Bibliotekës në Kosovë. Tashmë tradicional, eventi më i madh kushtuar bibliotekarisë, i 19-ti me radhë, do të zgjasë deri më 11 shtator, përcjell KultPlus.
Ceremonia do të mbahet në Bibliotekën Kombëtare nga ora 11:00.
Java e Bibliotekës organizohet nga Biblioteka Kombëtare e Kosovës, në bashkëpunim me Shoqatën e Bibliotekarëve të Kosovës dhe mbështetet nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit.
Tema bosht e këtij edicioni është ‘Dokumentimi i kulturës së emigracionit: koleksionet e shtypura dhe digjitale’.
Ndërkaq ‘Java e Bibliotekës në Kosovë’ shënon këtë vit edicionin e tij të 19-të. / KultPlus.com
Sot bëhen 25 vjet nga vdekja e humanistes shqiptare, nobelistes dhe të bekuarës së Vatikanit, Shën Nënë Tereza.
Nënë Tereza, emri i plotë i së cilës, është Anjezë Gonxhe Bojaxhiu, ka lindur më 26 gusht të vitit 1910, në Shkup.
Ishte humaniste e njohur shqiptare, fituese e çmimit Nobel për Paqen, kurse me 19 tetor të vitit 2003 u shpall e bekuar nga Vatikani.
Ajo ishte nënë kujdestare e 7,500 fëmijëve në 60 shkolla, ishte nënë që mjekonte 960,000 të sëmurë në 213 dispanseri, ishte e vetmja në botë qe trajtonte 47,000 viktima të lebrozes në 54 klinika, kujdesej për 3,400 pleq të braktisur e të lënë rrugëve, në 20 shtëpi pleqsh, kishte birësuar 160 fëmijë ilegjitim e bonjakë.
Këto janë shifrat e mesit të viteve të 80-ta, dhe deri sa Nënë Tereza ishte gjallë dhe sot e kësaj dite shifrat kanë ndryshuar shumë.
Ajo ka ndërruar jetë më 5 shtator të vitit 1997 në Kalkutë të Indisë dhe janë shkruar e shkruhen edhe sot e kësaj dite me qindra vepra për të Lumën Nëna Terezë. / KultPlus.com
Edvard Grieg lindi më 15 qershor 1843 në Bergen, Norvegji. Ai është i njohur si një kompozitor nacionalist, duke marrë frymëzim nga muzika popullore norvegjeze, megjithatë familja Grieg ishte me origjinë skoceze – gjyshi i kompozitorit u largua nga Skocia pas betejës së Culloden për t’u vendosur në Norvegji, transmeton KultPlus.
Nëna e Grieg, një pianiste, e mësoi atë të luante piano që në moshën gjashtë vjeçare. Violinisti virtuoz norvegjez Ole Bull, i cili ishte mik i familjes, e njohu talentin e djalit dhe i bindi prindërit që ta dërgonin në Konservatorin e Leipzigut kur ai ishte 15 vjeç.
Nga 1863-1866 Grieg jetoi në Kopenhagë, Danimarkë, ku studioi me Niels Gade, kompozitori kryesor skandinav. Ai u takua gjithashtu me kompozitorin e tij norvegjez Rikard Nordraak, i cili shkroi himnin kombëtar norvegjez dhe u bë një burim i madh frymëzimi. Grieg kujtoi: “Nga Nordraak mësova për herë të parë se çfarë ishte kënga popullore norvegjeze dhe mësova të njoh natyrën time”.
Në vitin 1867 Grieg u martua me kushërirën e tij të parë, Nina Hagerup (1845–1935), një soprano lirike që u bë një ndikim i rëndësishëm në kompozimin e tij vokal.
Ndër pjesët më të njohura të Grieg janë Koncerti për Piano në A minor, Suite Holberg, Lirik Pieces dhe muzikë rastësore për shfaqjen e Henrik Ibsen Peer Gynt, e cila përfshin fragmentet “Morning Mood” dhe “In the Hall of the Mountain King”.
Grieg vdiq më 4 shtator 1907 dhe u varros në një shpellë malore në shtëpinë e tij në Troldhaugen, Norvegji. / KultPlus.com
Prestigjozja britanike “The Telegraph” ka botuar një shkrim me titullin domethënës: “E vërteta befasuese për shqiptarët në Britani”, ku pasqyron historitë e suksesit të tre shqiptarëve në Britani.
Shkrimi i plotë nga Jonathan Margolis:
Në rrugë të bllokuar nga trafiku në M4, një fuoristradë e zezë Mercedes vjen pranë meje. Nëpër xhamat e saj ngjyrë të errët, shoh shoferin që mban syze të errëta. Ai duket pak “i keq”. Ndërsa rruga hapet dhe ai ikën përpara, vërej targat që identifikojnë makinën si shqiptare. Ai mund të ketë qenë kirurg ose profesor, por unë jam mbushur me aq paragjykime sa të dyshoj.
Më kujtohet vizita ime e parë në Shqipëri në vitin 1985, kur vendi ishte Koreja e Veriut e Evropës, pa makina të tjera përveç atyre të zyrtarëve të lartë të Partisë Komuniste. Udhëtimet ishin gjithashtu të ndaluara, pantallonat ngjyrë kafe të shtetit, e vetmja veshje e lejuar për burrat, dhe të folurit me një të huaj dënohej me një vizitë nga policia e tmerrshme e Sigurimit të Sigurimit të Shtetit.
Një duhanxhi i kthyer në revolucionar, Enver Hoxha, e konsideroi Bashkimin Sovjetik dhe Kinën si komuniste të pamjaftueshme dhe e ktheu vendin e tij në një vend të izoluar. Në fund të viteve ‘80, ishte një nga vendet e fundit në Tokë ku mund të gjeje ende buste të Stalinit në sheshet publike. Mos e shqetësoni SUV-të e shndritshme: i vetmi luks konsumator që pamë ishte një thotë dolli i ndryshkur në një vitrinë dyqani i rrethuar nga një turmë e madhe.
Sot, Shqipëria është një vend demokratik, kandidat për anëtarësim në BE dhe një anëtare e NATO-s. Por ajo është e mbushur me korrupsion dhe nepotizëm. Shqipëria renditet në vendin e 110-të të 180 vendeve të vlerësuara nga indeksi më i fundit i perceptimit të korrupsionit të Transparency International. Shqipëria është gjithashtu e njohur si një burim i supozuar i një numri të madh refugjatësh .
Argumentet janë të ndezura për numrin e tyre dhe statusin ligjor, por shqiptarët dhe kushërinjtë e tyre, kosovarët etnikisht shqiptarë, shpesh provokojnë zemërim në Britani. “Asnjë shqiptar i vetëm nuk duhet ti jepet azil dhe as të lejohet të aplikojë për të”, komentoi së fundmi një lexues i Telegrafit. “Drejt në aeroport dhe në shtëpi.”
Por, pyesja veten, dhe jo pa sinqeritet, a ka shqiptarë normalë e të denjë që do të bëhen shqiptarë krenarë britanikë? Isha i etur për të pasur një pamje më të plotë për shqiptarët në Britani. Udhëtimi im i vogël i zbulimit filloi në “Illyrian Grill House”, një restorant shqiptar në Palmers Green, në veri të Londrës, në një rrugë periferike që doli të ishte një lloj Shqipërie e Vogël. Mësimi i parë që mora ishte se bizneset shqiptare nuk bërtasin për të qenë shqiptar. “Mesdhetar” është përshkrimi i zakonshëm. E dyta është se restoranti shërben një mëngjes masiv dhe të shijshëm shqiptar, me sallam të bërë vetë, djathë shqiptar, vezë të skuqura, ullinj dhe speca të skuqur që lëkunden për hapësirë në pjatë.
Restoranti është plot me familje të bukura, dy nga burrat kanë veshur këmisha të Arsenalit. Stafi simpatik, të gjithë shqiptarë dhe me kostum të pjesshëm kombëtar, ishin mikpritës.
Atë mbrëmje, unë dhe partneri im u kthyem për një darkë të bollshme dhe gazmore si dhe për të takuar bashkëpronarin, 33-vjeçarin Olti Bokciu.
Ne provuam pjata si levreku i pjekur në skarë i marinuar me vaj dhe djathë të bardhë dhe një pjatë klasike shqiptare, Tave Dheu – mëlçi viçi i gatuar në një pjatë balte me speca, domate, hudhër dhe (më shumë) djathë – të gjitha të shoqëruara nga një verë e kuqe e shkëlqyer shqiptare.
Bokciu, një i ri serioz i cili prej 10 vitesh jeton në Britani, u habit që unë kisha qenë në vendin e tij para se ai të lindte. Ai ka një diplomë biznesi dhe gjithashtu zotëron një kompani ndërtimi, e kontraktuar për të punuar në këshilla. Ai preferon punëtorët shqiptarë dhe polakë, por me krenari më tha se kishte marrë një menaxher anglez dhe dëshiron t’u japë punë më shumë njerëzve vendas. Restoranti i hapur vetëm para 18 muajsh, ishte një projekt i lindur gjatë karantinës në pandemi.
Shumica e klientëve janë shqiptarë. Në mure ka fotografi të shqiptarëve të mëdhenj si Nënë Tereza, kostume kombëtare në vitrina të stilit muzeal dhe një bust prej druri të heroit kombëtar, Skënderbeut, një komandant lufte i shekullit të 15-të.
A e sheh Bokciu të ardhmen e tij këtu? “Sigurisht që do të qëndroj. Unë kam edhe dy vëllezër këtu, ata janë të martuar dhe kanë fëmijët që ndjekin shkollën. Gjithçka që kam, e kam për shkak të këtij vendi. Kjo është arsyeja pse në zyrën time kam flamujt e Mbretërisë së Bashkuar dhe Shqipërisë krah për krah. Në këtë vend ka punë sa të duash”.
Në dy orë bisedë, nuk dëgjuam asnjë ankesë. Pak njerëz të lindur në Britani mund të qëndrojnë kaq gjatë pa një ankim për Britaninë. Gjithashtu, ai nuk do të na linte të paguanim – shqiptarët janë shumë mikpritës.
Ky është një vend i mundësive. Puna është nëse je i përgatitur të punosh.
Mungesa e ankesave ishte e njëjtë edhe në bisedën time të radhës, me Adelina Morinën, një kontabiliste 43-vjeçare në një kompani globale softuerësh. Morina ka lindur në Kosovë dhe ka ardhur këtu në vitin 1992, 13 vjeç. Kur shpjegoj dyshimin tim refleks për Mercedesin me targa në Tiranë në M4, ajo buzëqesh dhe ngre supet. “Ka të mira dhe të këqija kudo,” thotë ajo. “Kam hasur paragjykime kur kam hyrë në vendin e punës. Njerëzit nuk kishin besim tek unë dhe gjërat ishin të vështira derisa unë u tregova dhe ata panë potencialin tim.”
Ajo pajtohet sinqerisht me pikëpamjen pro-britanike të Bokciut. “Kam kaluar më shumë se gjysmën e jetës sime këtu. Më pëlqen. Ky është një vend i mundësive. Ju mund të mos dëshironi t’i merrni ato, veçanërisht nëse pagesa nuk është e madhe, por puna është atje nëse jeni të përgatitur ta bëni atë. Prindërit e mi më mësuan të drejtën dhe të gabuarën, dhe ju nuk mund ta falni emigracionin e paligjshëm. Por është e lehtë të kuptohet pse njerëzit rrezikojnë kaq shumë për të ardhur këtu. Shqipëria është e bukur, por nuk ndjen asnjë mbrojtje nga ligji, as nga sistemi shëndetësor. Nuk ka infrastrukturë të duhur.” Kur ishte një nënë e re beqare në krizën financiare të vitit 2008, bëri tre ose katër punë në të njëjtën kohë për të rritur fëmijën e saj.
A shoqërohet ajo me shqiptarët këtu? Ajo është e afërt me motrën e saj në Hertfordshire, një menaxhere e lartë në farmaceutikë, dhe ndonjëherë shkon në gjënë më të afërt me një lokal shqiptar – Queen’s Arms në Kilburn, e cila, u habita kur dëgjova, është në pronësi të prindërve të Rita Orës. Këngëtares me origjinë nga Kosova. Lokali shërben ushqim shqiptar dhe ka muzikë live shqiptare. “Është një ambient komod”, thotë Morina, “dhe është bukur të flasësh shqip. Por jo shumë shpesh.”
Më pas, jam në Kings Road në Chelsea për të takuar Klentiana Mahmutaj, një avokate karizmatike 44-vjeçare e lindur dhe e shkolluar në Tiranë, dhe ndoshta – pas Rita Orës dhe koleges së saj këngëtare Dua Lipa – shqiptarja më e profilit të lartë në Britani.
Në Tiranë, babai i saj ishte botues, nëna mekanike, por të dy u bënë kundërshtarë të regjimit të Hoxhës. Klentiana e re u magjeps nga historia britanike dhe tani, vite më vonë, është e martuar me një avokat britanik dhe ka një djalë të quajtur Uilliam.
Si avokate, ajo ka ndjekur penalisht organet zyrtare, duke përfshirë Agjencinë e Mjedisit, Zyrën e Mashtrimeve të Rënda dhe Policinë Metropolitane – dhe është krenare, si një grua e lindur jashtë vendit, që ka lejen e sigurisë për të lejuar një punë kaq të ndjeshme. “Në Shqipëri, nepotizmi është i tillë që nuk do të mund të bëhesha juriste,” thotë ajo.
Me bindje konservatore dhe aktiviste për të drejtat e njeriut, Mahmutaj është në konflikt me çështjen e emigracionit shqiptar. Ajo vlerëson se perspektivat për shqiptarët në vendin e tyre janë të kufizuara nga korrupsioni, por këmbëngul se MB duhet të kapë kufijtë e saj. Ajo favorizon një politikë pragmatike të të qenit të hapur ndaj shqiptarëve që vijnë, që mund të jetë e dobishme për një Britani me mungesë kronike të fuqisë punëtore.
Megjithatë, ajo kundërshton mediat dhe politikanët që nënkuptojnë se të gjithë shqiptarët janë kriminelë duke vënë në pah përkatësinë etnike të atyre pak të dënuarve. “Në fakt nuk është e pasaktë, por të stereotiposh dhe të pikturosh të gjithë nga ai vend me të njëjtën furçë dhe t’i shash ata duhet të jetë gabim. Por kurrë nuk jam ndjerë subjekt i racizmit apo ksenofobisë, gjë që është e pabesueshme. Kur ndaj histori me shqiptarë të tjerë në Evropën kontinentale, ata nuk kanë përvoja të ngjashme.”
“Shqiptarët janë njerëz të talentuar,” thotë ajo. “Jemi vetëm 3.1 milionë vetë në Shqipëri, por ne kemi dhënë kontribute të mëdha këtu dhe në mbarë botën në akademi, në shkencë, në mjekësi, në banka. Secilit prej nesh i bie që të bërtasim se jemi shqiptar në vend që ta fshehim atë.”
Ashtu si Olti Bokciu, edhe Mahmutaj ka një flamur shqiptar në zyrë. “Britania është shtëpia dhe ky është vendi im, por është shumë e rëndësishme të kujtosh se kush je dhe nga vjen”./diasporashqiptare/ KultPlus.com
Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku së fundmi ka vizituar festivalin ‘Hardh Fest’ me ç’rast ka takuar shumë qytetarë dhe ka shijuar rrushin e verën cilësore që iu është ofruar nga prodhuesit vendorë, përcjell KultPlus.
“Të tilla festivale po i japin gjallëri gjithë vendit”, ka shkruar ai.
Më poshtë KultPlus ua sjell postimin e plotë të tij:
Një e diel shtatori, ideale për të kaluar ditën në vreshtat e Rahovecit. Periudha e vjeljes së rrushit të shijshëm të kësaj zone.
Sot bashkë me kryeministrin Kurti ishim në ditën e fundit të festivalit Hardh Fest. Takuam shumë qytetarë dhe shijuam rrushin e verën cilësore që na ofruan shumë prodhues vendorë.
Hardh Fest edhe këtë vit ofroi program fantastik. Aktivitete për fëmijë, vizita në asete të trashëgimisë kulturore për turistë, program të pasur kulturor e artistik e promovim të kulturës së rrushit, duke tërhequr kështu çdo vit e më tepër vizitorë.
Të tilla festivale po i japin gjallëri gjithë vendit. / KultPlus.com
Kryetari i Komunës së Prishtinës Përparim Rama së fundmi ka cilësuar festivalin Etno Fest si një platformë qendrore për shpalosjen e kulturës materiale e shpirtërore mbarëshqiptare, përcjell KultPlus.
“Për disa ditë me rradhë, do të keni rast të ndiqni shfaqje, ekspozita, instalacione, performanca e diskutime mbi aspekte të etnografisë shqiptare, e të shijoni specialitete të kuzhinës tradicionale”, ka thënë ai.
Më poshtë KultPlus ua sjell postimin e tij të plotë:
Ndër vite festivali Etno Fest është bërë platformë qendrore për shpalosjen e kulturës materiale e shpirtnore mbarëshqiptare.
Për disa ditë me rradhë, do të keni rast të ndiqni shfaqje, ekspozita, instalacione, performanca e diskutime mbi aspekte të etnografisë shqiptare, e të shijoni specialitete të kuzhinës tradicionale.
Një falënderim i veçantë për drejtorin dhe themeluesin e këtij festivali, z. Fadil Hysaj dhe ekipin e tij fantastik që sivjet po na e sjellin EtnoFestin për të 12-tën herë, duke e pasuruar kështu Prishtinën tonë të përjetimeve.
Mos e humbni rastin për të përjetuar vlerat të cilat shpalosë ky festival. / KultPlus.com
Një gjykatës amerikan ka hedhur poshtë padinë e një 31-vjeçari kundër Nirvana-s për kopertinën ikonë të albumit të grupit të vitit 1991, i cili e shfaqte atë të zhveshur kur ka qenë fëmijë.
31-vjeçari Spencer Elden tha se paraqitja e tij në albumin Nevermind përbënte abuzim të fëmijëve. Nga ana tjetër, gjykatësi i tha paditësit se tanimë është shumë vonë për pretendimin se ishte shfrytëzuar. Pas këtij vendimi, ekipi i tij ligjor u tha mediave amerikane se do të apelonte vendimin.
Padia u fokusua në një fotografi të Elden, e cila e paraqiste atë duke notuar në një pishinë drejt një kartëmonedhe dollarësh të shpuar me një grep peshku. Ai argumentoi se nuk kishte qenë në gjendje të pranonte që fotografia të përdorej. 31-vjeçari kërkonte 150,000 dollarë (130,000 £) si dëmshpërblim.
Fotografi Kirk Weddle ishte mes të pandehurve, si dhe ish-anëtarët e Nirvana-s, Dave Grohl dhe Krist Novoselic, si dhe Courtney Love, e veja e këngëtarit të ndjerë Kurt Cobain.
Elden e paraqiti çështjen e tij në vitin 2021, duke argumentuar se ai ishte ende brenda të drejtës së tij për t’u ankuar për imazhin dhjetëvjeçar, sepse ai kishte vazhduar t’i shkaktonte shqetësim dhe humbje të fitimeve në moshën madhore. Padia u rrëzua dhe më pas u rikthye në Janar.
Gjykatësi i Los Anxhelosit vendosi të premten se Elden e parashtroi çështjen e tij përtej statutit 10-vjeçar të kufizimeve.
Prindërit e Elden u paguan 200 dollarë (173 £) për foton në vitin 1991 nga ai që atëherë ishte një grup relativisht i panjohur. Shitjet në mbarë botën të Nevermind kaluan 30 milionë, duke e bërë atë një nga albumet më të shitur të të gjitha kohërave./tvklan.al/ KultPlus.com
Adele është një hap më afër arritjes së statusit ‘EGOT’ pasi fitoi çmimin Emmy për specialitetin e jashtëzakonshëm (të regjistruar paraprakisht) për specialin e saj të CBS, “One Night Only”, transmeton KultPlus.
Me çmime të shumta ‘Grammy’ nën rripin e saj dhe një çmim ‘Oscar’ për këngën më të mirë origjinale, këngëtares i duhet vetëm një çmim ‘Tony’ për të arritur ‘EGOT’-in e pakapshëm. Është një titull që u jepet artistëve që kanë fituar: Emmy, Grammy, Oscar dhe Tony.
Specialja u transmetua nëntorin e kaluar dhe përfshinte një intervistë të re me Oprah Winfrey. Ajo u faturua si “biseda e saj e parë televizive e gjerë rreth albumit të saj të ri ’30”, historitë pas këngëve, jeta pas divorcit, humbja e peshës dhe rritja e djalit të saj.
Adele hapi specialen me këngën e saj fituese të çmimeve Grammy, “Hello”. Ishte performanca e saj e parë në gjashtë vjet.
“One Night Only” fitoi gjithsej pesë nominime duke përfshirë: “directing for a variety special”, “lighting design/ lighting direction for a variety special”, “sound mixing for a variety series or special and technical direction/ camerawork/ video control for a special.”
Adele tani ka kaluar përpara Lady Gaga-s, e cila gjithashtu u nominua në kategorinë për specialitetin e saj me Tony Bennett, “One Last Time: An Evening With Tony Bennett & Lady Gaga”.
CBS
Vetëm 17 persona kanë arritur të arrijnë statusin EGOT. Grupi përfshin Audrey Hepburn, Rita Moreno dhe Andrew Lloyd Webber.
Së fundmi, Jennifer Hudson iu bashkua klubit EGOT më 13 qershor pasi fitoi çmimin Tony për muzikën më të mirë si producente në “A Strange Loop”. / KultPlus.com
Ish-gruaja e Michael Jackson, Debbie Rowe lë të kuptohet në mënyrë tronditëse se ajo ishte pjesërisht fajtore për vdekjen e tij, transmeton KultPlus.
Fotografia: Rex Features
Në një dokumentar amerikan, Rowe, 63 vjeçe, qan ndërsa thotë se mund të kishte bërë më shumë kur ai ishte i varur nga qetësuesit.
Në një klip ajo thotë: “Duhet të kisha bërë diçka dhe nuk e bëra. Ka një numër njerëzish që vdiqën nga varësitë dhe në një farë mënyre unë isha pjesë e saj.“
‘Këngëtari vdiq nga një arrest kardiak në qershor 2009 me mjaft qetësues të fuqishëm ‘Propofol’ në sistemin e tij, saqë do të mposhte një rinoceront‘, tha për dokumentarin ish-mjeku ligjor i LAPD, Ed Winter.
Rowe u martua me Jackson në vitin 1996 dhe ishte nënë zëvendësuese e fëmijëve Prince dhe Paris. Ajo ishte asistente e dermatologut të njohur Arnold Klein, i cili vdiq në vitin 2015. Ai i dha Xheksonit dhe shumë të tjerëve, qetësues të fortë.
Fotografia: Rex Features
Rowe tregon për Fox TV: “Unë isha në thelb po aq e keqe sa ai (Klein) dhe më vjen shumë keq që mora pjesë në të.”
Rowe refuzoi të fliste për Jackson në mënyrë specifike në dokumentar dhe zgjodhi të fokusohej në vend të kësaj te Klein, i njohur gjithashtu si ‘Babai i Botox’-it.
Por ajo ka qenë për dekada në media rreth të qënurit infermierja e Jackson dhe asistente e Kleinit ndërsa ai trajtonte muzikantin.
Gjatë një gjyqi civil për vdekjen e Jackson në 2013, ajo fajësoi ish-shefin e saj për ushqyerjen e vesit të drogës së Jackson.
Klein, i cili ishte gjithashtu i njohur për trajtimin e yjeve të tjerë si Elizabeth Taylor, vdiq në moshën 70-vjeçare në Kaliforni në vitin 2015.
Në anën tjetër, marrëdhënia e Rowe me Michael ishte e mbuluar me fshehtësi. Vetëm pak njerëz morën pjesë në dasmën e tyre të pazakontë, e cila u zhvillua në Sheraton në Hotel Park në 13 nëntor 1996, ndërsa Jackson ishte në turne për albumin e tij “HIStory”. Në mënyrë të habitshme Rowe kishte veshur një fustan të zi jo-tradicional të nusërisë. Fshehtësia rreth dasmës ishte aq intensive sa nuk u konfirmua apo mohua pasi ndodhi.
Kujtojmë se “Who Really Killed Michael Jackson”, që shfaq intervista ekskluzive dhe të papara kurrë më parë, do të shfaqet premierë të martën, 6 shtator në Fox Tv. / KultPlus.com
“Wuman” është festivali i parë i muzikës elektronike i cili organizohet dhe drejtohet nga gjinia femërore. Me sloganin “Hernation. Collective Future”, festivali mbledh në Kosovë gratë dhe vajzat DJ, më me ndikim dhe më në zë të muzikës techno-electro për festivalin një ditor, përcjell KultPlus.
Qëllimi kryesor i këtij festivali është që të fuqizohet dhe mbështetet roli i gruas në shoqërinë sociale, duke promovuar vlerat dhe pozitën e gruas në fushën artistike dhe ndikimin e saj në zhvillimin kolektiv.
Nesër (10 Shtator), që nga ora 8:00 do të nisin aktivitetet e festivalit në Nerodime, Ferizaj.
Tashmë është publikuar edhe ‘LINEUP’ me emrat të cilët do të performojnë: Dani Ramos nga Berlini, Hatari nga Zvicra, Pa Emër nga Tirana, Ivana Dragsic nga Shkupi dhe Dona K nga Zvicra.
Përpos muzikës, festivali do të përfshijë edhe aktivitete të tjera gjatë ditës, me temë dhe theks të veçantë zhvillimin e gruas.
Festivali është i hapur për të gjithë ata që e njohin dhe e pëlqejnë muzikën elektronike.
‘Wuman’ synon të zgjerohet dhe të depërtojë edhe në rajon në edicionet e radhës Ndërkaq, është mbështetur nga Komuna e Ferizajit, Qeveria Japoneze, Banka Boterore dhe CDF. / KultPlus.com
Filmi kosovar me regji të Blerta Bashollit, ‘Zgjoi’ ka filluar rrugëtimin e tij në kinematë gjermane. Nga data 8 shtator do të keni mundësi ta shihni në shumë kinema në qytete të ndryshme në Gjermani, shkruan KultPlus.
Njoftimin e ka bërë vetë aktorja kryesore, Yllka Gashi e cila ka thënë se gjatë këtyre ditëve në disa nga shfaqjet e filmit, prezente do të jenë edhe Blerta Basholli dhe Fahrije Hoti.
Postimi i plotë i saj:
Të dashur miq, Filmi ynë “Zgjoi” ka filluar rrugëtimin e tij në kinematë gjermane. Nga data 8 Shtator do të keni mundësi ta shihni në shumë kinema në qytete të ndryshme në Gjermani. Për më shumë informata rreth datave të shfaqjes së filmit vizitoni faqen e distributorëve. https://jip-film.de/hive Gjatë këtyre ditëve në disa nga shfaqjet e filmit do të jenë prezente autorja e filmit Blerta Basholli dhe znj. Fahrije Hoti – inspirimi i filmit “Zgjoi”. Shpërndajeni lajmin mes miqëve e familjarëve që kanë deshirë ta shohin filmin. Falemnderit shumë! / KultPlus.com
