Rikard Ljarja, një prej aktorëve më të mëdhenj shqiptar në tre vjetorin e ndarjes nga jeta u rijetësua në një dokumentar me regji të mikut të tij Mevlan Shanaj.
Dokumentari “Rikard” u shfaq në kinema “Millenium” në Shkodër mes miqve të shumtë duke sjellë mes të tjerave edhe disa rrëfime të vetë aktorit të madh.
Regjisori Mevlan Shanaj e quante ndjerin Rikard Ljarja aktorin më të madh të filmit shqiptar.
Bashkëshortja e Ljarjes, aktorja Marjeta Ljarja tha se përjetoi një emocion më të madh me shfaqjen e dokumentarin në Shkodër, qytetin e lindjes të Rikardit
Rikard Ljarja lindi më 1 prill të vitit 1943 ndërsa u nda nga jeta më 20 prill të 2020-ës kur ishte 77 vjeç./ballkanweb/KultPlus.com
Organizatat e shoqërisë civile që funksionojnë në kuadër të Koalicionit për Integritet dhe Transparencë në Universitet (KITU), të mbështetura nga Fondacioni i Kosovës për Shoqëri të Hapur (KFOS), do të promovojnë përmbledhjen e raporteve të tyre (2017 – 2022), me titull “Universiteti i Prishtinës nën llupë”, me ç’rast do të shfaqet edhe dokumentari “GJYSËM shekulli UNIVERSITET”, me autor Shkëlzen Gashin.
Promovimi do të mbahet më 15 shkurt 2023, në orën 18:00, në Modelariumin e Fakultetit të Arkitekturës (mbrapa Ministrisë së Arsimit). / KultPlus.com
Aktori i njohur me origjinë shqiptare, Jim Belushi ka ardhur për vizitë në Tiranë.
Ardhja e tij lidhet me një dokumentar që Belushi po e realizon për Tiranën dhe më pas do të shfaqet në një nga mediat kryesore në Amerikë.
Kryetari i Bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj ka pritur sot në zyrën e tij aktorin e njohur duke e dhënë edhe lajmin e madh për realizimin e dokumentarit.
Veliaj e konsideron këtë si një dhuratë të çmuar dhe promovim i kryeqytetit shqiptar.
“Shikoni kush na ka ardhur për vizitë! I madhi Jim Belushi po realizon një super dokumentar për Tiranën, që do të shfaqet në një nga mediat kryesore amerikane – një dhuratë e çmuar për promovimin e kryeqytetit shqiptar, të cilin e do shumë.
Tashmë që nga data e vdekjes së aktores ikonike Marilyn Monroe e deri tek viti 1962, pyetjet për të zbuluar më shumë rreth saj ende vazhdojnë.
Platforma e njohur Netflix, që prej kësaj të mërkure shfaq dokumentarin e titulluar “Misteri i Marilyn Monroe” i cili synon të tregojë të gjitha realitetet e errëta rreth vdekjes së saj.
“Vdekja tragjike e ikonës së Holivudit, Marilyn Monroe, shkaktoi komplote dhe thashetheme për dekada, shpesh duke lënë në hije talentin dhe mendjemprehtësinë e saj”, thuhet në përmbledhjen zyrtare.
“Duke bashkuar javët, ditët dhe orët e saj të fundit përmes regjistrimeve të padëgjuara më parë, të atyre që e njihnin më mirë, ky dokumentar e ndriçon më shumë jetën e saj magjepsëse, të ndërlikuar dhe ofron një këndvështrim të ri të natës fatale të vdekjes”.
Traileri nis me një pamje të afërt të fytyrës së Monroe, teksa dëgjohet një zë: “Gjërat e vërteta rrallë dalin në qarkullim – zakonisht dalin vetëm gjërat e rreme. Është e vështirë të dish se ku të fillosh nëse nuk e nis me të vërtetën”. / KultPlus.com
Tashmë që nga data e vdekjes së aktores ikonike Marilyn Monroe e deri tek viti 1962, pyetjet për të zbuluar më shumë rreth saj ende vazhdojnë.
Dokumentari i realizuar për Uta Ibrahimin po shfaqet nëpër festivale të ndryshme botërore, derisa shumë shpejt do të vijë edhe në Kosovë, shkruan KultPlus.
Përmes një postimi të bërë në rrjete sociale, është publikuar edhe një video e shkurtër e dokumentarit që përshkruan rrugëtimin e alpinistes, teksa kjo e fundit përpiqet të bëhet personi i parë nga Kosova që ngjitet në majën më të lartë në botë, Everest.
“Për ne si regjisorë, historia e Utës kapërcen aventurën dhe sportin. Jo vetëm sepse Uta vjen nga Kosova dhe u rrit gjatë një konflikti të ashpër etnik, por edhe sepse, si një grua nga Kosova, asaj i është dashur të luftojë për sponsorizim dhe njohje gjatë gjithë jetës së saj. Uta tani ka ngjitur gjashtë nga 14 majat e botës 8000 metra dhe qëllimi i saj është të ngjitet në pjesën tjetër. Askush, mbi të gjithë ne, nuk do të habitej nëse ajo e arrinte këtë më shpejt se sa vonë”, thuhet në njoftimin e regjisorëve.
Por ky film i shkurtër, i prodhuar nga Vest Media në bashkëpunim me Fondacionin Utalaya, ka të bëjë me ngjitjen e saj në Everest, atë që e vendosi atë në hartën brenda dhe jashtë vendit.
Duke përdorur pamjet që janë xhiruar me Utën, familjen dhe miqtë e saj në Kosovë, të kombinuara me pamjet personale të Utës të filmuara gjatë ekspeditës, mendohet që të jetë një histori që do të frymëzojë gratë dhe vajzat e reja anembanë botës. /KultPlus.com
Një dokumentar i ri që fokusohet në jetën dhe muzikën e producentit të ndjerë suedez, Avicii, do të publikohet dhe detaje të reja janë dhënë mbi të.
Siç raportohet nga Billboard, filmi, që publikohet më 2023, do të shfaqë “material të ri”, si dhe pamje nga prapaskenat, intervista me familjen, miqtë dhe kolegët, klipe arkivore dhe intervista me Aviciin
Ndërsa titulli i filmit ende nuk është zbuluar, një deklaratë për Billboard e përshkruan atë si një pasqyrë në “muzikën dhe artistin që përcaktoi një epokë dhe ndryshoi botën e muzikës përgjithmonë, dhe është një histori nga afër, intime dhe epike për sukseset e tij të pashembullta dhe përpjekjet e tij për të përballuar presionin”.
Dokumentari do të prodhohet nga regjisori dhe kinematografi Björn Tjärnberg dhe Candamo Film, në bashkëpunim me Televizionin Kombëtar Suedez. / KultPlus.com
Dokumentari i ardhshëm “Becoming Led Zeppelin”, i autorizuar nga anëtarët e grupit, do ta shënojë premierën në kuadër të edicionit të sivjetmë të Festivalit të filmit në Venecie, i cili mbahet muajin e ardhshëm.
Projekti me regji të Bernard MacMahonit do të përfshijë intervista të reja me muzikantët si: Jimmy Page, John Paul Jones dhe Robert Plant, si dhe intervista të rralla nga arkiva bateristin e ndjerë, John Bonham, i cili vdiq në vitin 1980.
Dokumentari është vendosur të shfaqet jashtë konkurrencës për “Luanin e Artë”, në festivalin e njohur italian i cili mbahet nga 1 deri më 11 shtator, në qytetin e bukur, Venecie.
Kjo është hera e parë që anëtarët e bendit “Led Zeppelin” kanë marrë pjesë në një dokumentar, në këto 50 vjetët e fundit. Bendi madje i ka ofruar regjisorit MacMahon qasje të paparë në arkivat e tyre.
Ende nuk ka datë të lansimit të filmit “Becoming Led Zeppelin”, për publikun e gjerë. / KultPlus.com
Një seri e dokumentarëve në lidhje me jetën e Lady Dianas dhe ndikimin që ka pasur ajo në shekullin e 20-të, do të nisin të publikohen të enjten në ITV.
Dokumentari do të përmbajë tri episode, ku secili do të bazohet në epoka të ndryshme të jetës së Dianas, ndërkohë që në episodin e parë që do të publikohet sonte, fokusi do të jetë në takimin e saj me Princin Charles dhe bashkimin me Familjen Mbretërore.
Sipas dokumentarit, Diana ishte magjepsur me Charlesin ndonëse nuk e njihte shumë mirë dhe vetëm pas disa takimeve, ata edhe ishin fejuar dhe ajo ishte shpërngulur në Pallatin Kensignton. Mirëpo, me kalimin e kohës, një prej femrave më të famshme në botë, kishte filluar të kishte dyshime se Charlesi kishte lidhje me Camilla Parker Bowles, e cila tani edhe është bashkëshortja e Princit, shkruan Express.co.uk, transmeton Koha.net. Kështu, Diana kishte filluar të ndihej e palumtur dhe po mendonte të linte gjithçka mbrapa, vetëm dy ditë para se të martohej me Charles.
Princi Charles dhe bashkëshortja aktuale Camilla Parker Bowles/Foto: AP
Dokumentari thekson se ishin motrat e saj, Lady Sarah McCorquodale dhe Jane, ato të cilat i kishin folur duke i thënë se tashmë ishte shumë vonë që të kthehej mbrapa.
Duke folur për televizionin italian Tv2000, ekspertja Elena Mora, sqaron se Diana e kishte kuptuar që nuk donte të martohej dhe se po planifikonte t’i jepte fund edhe fejesës.
“Të gjithë e dinë se Diana dëshironte të ikte vetëm dy ditë para ditës së dasmës dhe të shpëtonte. Mirëpo motrat i thanë: e dashur, fytyra jote është tashmë në të gjithë filxhanët dhe peshqirët e Pallatit. Është pak vonë”, ka rrëfyer Mora.
Siç thuhet, edhe Princi i Walesit ishte i pajtimit që t’i jepte fund rrugës për në martesë me Dianan dhe po synonte të merrte mbështetjen e shoqërisë me një letër që babai i tij, Princi Philip i kishte shkruar, ku kinse ai e kishte obliguar atë që të martohej me Dianan.
“Edhe Charlesi dëshironte të shpëtonte”, ka shpjeguar Mora.
Vetëm dy ditë para ditës së dasmës, ai u kishte treguar shokëve të tij një letër në të cilën babai në fakt e urdhëronte që për nder të vajzës dhe për mbrojtje të familjes, të martohej me të.
“Dhe ai e kishte përdorur këtë si një alibi për të thënë se ishte i detyruar të martohej. Kjo nuk ishte në rregull, ai ishte princ, një zotëri 30-vjeçar. Nuk duhej të pajtohej me martesën që nuk e donte”, ka vazhduar Mora.
Pavarësisht dyshimeve nga të dyja palët, megjithatë martesa u zhvillua në sytë e miliona njerëzve anë e mbanë botës dhe bëri bujë të madhe.
Dasma e Princit Charles me Lady Diana/Foto: AP
Episodi i parë i dokumentarit për Dianan tregon se si ajo kishte pësuar depresion pas lindjes së fëmijës së parë, Princit William në këtë martesë.
Nga viti 1986, Charles kishte rifilluar lidhjen e tij me Camillan, gjë që e shtyu Dianan të largohej edhe më shumë, dhe nganjëherë madje, edhe të hidhej në krahët e meshkujve të tjerë, siç ishte rasti me instruktorin e saj të kalërimit James Hewitt.
Ndërkohë, në vitin 1992, lidhja mes Dianas dhe Charlesit ishte thyer në mënyrë të pakthyeshme gjë që kishte çuar në një marrëveshje dypalëshe që të ndaheshin. Divorci i tyre u finalizua në vitin 1996, dhe vetëm një vit më vonë, Diana kishte vdekur tragjikisht, në një aksident komunikacioni në Paris.
Ajo ka lënë pas dy fëmijë, Princin William dhe Princin Harry. Ata të dy tashmë janë të martuar. William ka tre fëmijë ndërkaq Harry dy. / Koha.net / KultPlus.com
Princi William dhe Princi Harry në përurimin e shtatores së nënës së tyre, Diana, muajin e kaluar/Foto: AP Foto: AP
Imazhi dhe jeta e Princeshës Diana do të shfaqen përmes një filmi artistik dhe një serie dokumentarësh.
Filmi titullohet “Diana”, prodhuar nga “72 Films” i cili përdor dëshmi që nuk janë dëgjuar më parë, foto dhe letra për të paraqitur jetën e Dianës nga adoleshenca deri në momentin kur ajo u bë gruaja e Princit Charles të Uellsit.
Mark Rafael dhe David Glover janë producentët ekzekutivë të filmit.
“Ka diçka pak magjike në lidhje me Princeshën Diana dhe pavarësisht nga vështirësitë në jetën e saj personale”, pohuan Mark dhe David.
“Në datën 1 korrik në 60 vjetorin e saj të lindjes është koha e duhur për të rishikuar jetën dhe trashëgiminë e saj dhe për të eksploruar se si nga një adoleshente relativisht e panjohur te personi më i trishtuar që ka jetuar ndonjëherë”, tha David Glover.
Dokumentari i titulluar “Dekadat e Diana” në çdo episod 60 minutësh, do të nxjerrë në pah mënyrën se si Diana frymëzoi ndryshime të thella shoqërore në periudha të ndryshme të jetës së saj.
“Kjo është historia e Dianës, por është gjithashtu historia jonë, dhe se si jeta e saj na ka ndikuar, madje edhe në mënyra që ne nuk i dimë plotësisht”, shtuan producentët.
Diana, nëna e Princit William dhe Princit Harry, vdiq në një aksident automobilistik ndërsa ndiqej nga një paparac në moshën 36 vjeç në gusht 1997.
Djali i saj Harry tha se ai kishte përdorur alkool dhe drogë për të përballuar vdekjen e nënës. /paolina/ KultPlus.com
Këngëtarja me famë botërore Britney Spears ka postuar një mesazh të gjatë në rrjetin social Instagram, me ç’rast ka shprehur shqetësimin e saj në lidhje me dokumentarët e shumtë që bëhen për jetën e saj e në veçanti kur bëhet fjalë për procesin gjyqësor, shkruan BBC, përcjellë KultPlus.
29 milionë ndjekës patën rastin që të shohin postimin e saj ku Spears është shprehur duke shkruar pjesërisht, “Kaq shumë dokumentarë për mua këtë vit me përshtypjet e njerëzve të tjerë në jetën time. Këta dokumentarë janë kaq hipokritë, ata kritikojnë mediat dhe pastaj bëj të njëjtën gjë?????”.
Ajo tutje ka shkruar se është e kënaqur që po i kujton të gjithëve se pavarësisht periudhave të vështira në jetën e saj, ajo ka pasur edhe kohë të mahnitshme. Kurse, sipas saj, bota është fokusuar më shumë në negativitet.
Pas betejës gjyqësore midis saj dhe babit, Jamie Spears për pasurinë e saj prej 60 milion dollarësh, Spears është hapur për interesin e ri në jetën e saj.
Po ashtu, këngëtarja ka thënë se menjëherë pas publikimit të ‘’Framing Britney Spears’’ nga The New York Times, ajo qau për dy javë pavarësisht se nuk e ka shikuar atë.
Tani, BBC ka lëshuar dokumentarin e tyre të titulluar “The Battle For Britney”. Ndërsa, është bërë e ditur se seanca tjetër në lidhje me procesin gjyqësor të saj do të zhvillohet në LA më 23 Qershor dhe Spears pritet të flasë për herë të parë. / KultPlus.com
Realizimi i filmave në kuadër të emocioneve që shpalosen tërësisht në një histori eksperimentale jashtëzakonisht të vrazhdë është gjithmonë një nisje e rrezikshme, e sidomos kur ato emocione rezonojnë fuqishëm me situatën pandemike e cila aktualisht po vë në pikëpyetje të gjitha mundësitë për të jetuar me të tjerët duke çuar në një përfundim të distancuar nga ‘turma e çmendur’, e pikërisht këtë histori e sjell edhe regjisori Fisnik Maxville në dokumentarin e tij ‘’Nostromo’’, shkruan KultPlus.
Regjisori i filmit i cili fitoi çmimin ‘Pack & Pitch’, të Talenteve të Sarajevës me filmin e tij “The Land Within Me”, kësaj radhe erdhi me një dokumentar për të shfaqur një histori të një njeriu i cili dëshiron të jetojë vetëm duke dhuruar kështu emocione unike të përplasura së bashku në një vetmi dëshiruese.
‘’Nostromo’’, ngërthen në vete tre histori të tre personazheve të dokumentarit, i cili për regjisorin radhitet si dokumentari i tij i tretë me metrazh të gjatë. Dokumentari është filmuar në vitin 2019 në territoret veriore të Kanadasë, ku ekipi ka kaluar rreth 6 javë nga procesi i xhirimit në një ishull shumë të vogël të titulluar ‘Great Slave Lake’, pak para fillimit të stinës së dimrit.
Ndërsa, se si erdhi ideja për realizimin e këtij dokumentari dhe nga ku lindi inspirimi, për KultPlus, ka folur edhe vetë regjisori.
“Historia e protagonistit tim kryesor, Oliver, më është sjellë nga një mik që personazhin e ka takuar dy vjet më parë. Miku im më tregoi për këtë personazh i cili vendosi të shkojë të jetojë vetë, në ‘egërsinë’ e Kanadasë, duke u përpjekur të ndërtojë një jetë të mirë, prandaj në ato momente unë menjëherë ndjeva që potenciali narrativ ishte absolutisht i pranishëm”, tregon Maxville.
Sipas tij, finalizimi i dokumentarit ishte mjaft i shpejtë, pasi që ai e ka shkruar historinë gjatë stinës së verës në vitin 2019 për rreth dy muaj kur edhe është arritur të financohet. Së pari, është kërkuar financimi i një filmi të shkurtër, i cili u mundësua në Zvicër. Pastaj, nga fundi i vitit 2019 deri në gjysmën e parë të vitit 2020 është përfunduar dhe redaktuar i tërë filmi duke kaluar në fazën e post-produksionit.
“Ishte vërtetë e vështirë të editoje një film artistik (tani 82 minuta) me buxhetin e një filmi të shkurtër, por e gjithë ekipi e kuptoi që ia vlente”, potencon ai.
Për Maxville, ishte një surprizë e madhe që dokumentari ishte zgjedhur në kategorinë ‘filmi më i mirë’ në konkursin kombëtar në festivalin ‘’Visions du Réel’’, sepse Zvicra është shumë e njohur për filmat dokumentarë, dhe për këtë arsye, të jesh pjesë e garës, ishte tashmë një sukses i madh për të.
‘Visions du Reel’ u cilësua nga regjisori si një nga festivalet më të mira të dokumentarëve në botë prandaj edhe rreziku për të paraqitur këtë lloj filmi që është shumë i vrazhdë, shumë i dhunshëm, dhe shumë eksperimental, është shumë i lartë por megjithatë ai shprehet i kënaqur dhe i lumtur që shumica e kritikave ishin shumë pozitivë dhe inkurajues.
Pjesëmarrjen në këtë festival me filmin ‘’Nostromo’’, regjisori e ka shoqëruar edhe me rrëmbimin e çmimit për filmin më të mirë. Këtë vlerësim dhe arritje të veçantë regjisori e ka pritur me një habi të vërtetë.
“Ishte një befasi e plotë, për arsye se konkursi i dokumentarëve zviceranë është shumë i vështirë dhe dalja nga festivali me çmime për filmin më të mirë nuk është vetëm një befasi por një nder masiv”, shprehet ai.
Tutje ai ka shprehur dëshirën dhe shpresën e madhe që filmi të shfaqet edhe në Kosovë.
“Unë gjithashtu shpresoj që ne do të jemi në gjendje ta sjellim filmin në Kosovë shumë shpejt. Atëherë, padyshim, një shfaqje në kinema do të ishte e shkëlqyeshme, por situata aktuale është aq e komplikuar për tu trajtuar”, përfundon Maxville.
Ndërsa, rrugëtimi i dokumentarit pas këtij çmimi të fituar është menduar të pritet një reagim mbështetës për potencialin e filmit nga disa kompani shpërndarëse. “Visions du Réel”, ishte një premierë botërore dhe tani filmi pritet që të ketë premierën ndërkombëtare të filmit në festivale të tjerë gjithashtu shumë të mëdha. / KultPlus.com
Këngëtarja e njohur amerikane, Pink, ka ndarë detaje nga dokumentari i saj i ri, i cili do të shfaqet në platformën digjitale “Amazon Prime Video”.
Me titull “P!NK: All I Know So Far”, dokumentari vjen i punuar nga regjisori i filmit “The Greatest Showman”, Michael Gracey. Ai sjell pamje nga prapaskenat e turneut të vitit 2019 të këngëtares, “Beautiful Trauma Tour”, kësaj mundohet ta balancoj jetën si nënë e dy fëmijëve, grua, afariste dhe performuese.
“I realizuar nga regjisori shumë i talentuar Michael Gracey. Me protagonist fëmijët më të lezetshëm, të krijuar nga unë. Edhe unë përfshihem në këtë dokumentar të ri. Bashkohuni me ne në prapaskenat e turneut, dhe shikojeni si realizohen këto ngjarje”, kishte shkruar Pink në postimin e saj në Twitter.
✨MAY 21st. ALL I KNOW SO FAR. Directed by the one and only Michael Gracey. Starring the cutest kids, made by me. I’m in there, too 👩🏼🎤 Come jump on the tour bus and see how it really goes. Cause it’s Wembley F*cking Stadium. @PrimeVideo ✨#comingsoonpic.twitter.com/2Ebh4cmNUo
Dokumentari i cili e përfshinë një përzierje të pamjeve nga prapaskenat e koncerteve, intervista dhe xhirime personale të këngëtares dhe familjes së saj, do të lansohet më 21 maj 2021.
Vitin e kaluar, Pink e kishte ndarë me publikun lajmin se ajo dhe djali i saj janë prekur nga koronavirusi, menjëherë pasi ishin diagnostikuar, duke shpjeguar se kjo sëmundje ua kishte vështirësuar frymëmarrjen dhe Jameson ishte ankuar për dhimbje të mëdha të gjoksit. Këtë eksperiencë këngëtarja e përshkroi si një prej gjërave më të frikshme që i ka kaluar në jetë.
Pas shërimit nga COVID-19, këngëtarja e famshme e muzikës i dhuroi 1 milion dollarë, të cilat i kishte ndarë në dy pjesë të barabarta për fonacionet, “Temple University Hospital Emergency Fund” në Philadelphia dhe “City of Los Angeles Mayor’s Emergency COVID-19 Crisis Fund”. / KultPlus.com
2017 MTV Video Music Awards – Arrivals – Inglewood, California, U.S., 27/08/2017 – Pink. REUTERS/Danny Moloshok
Paul Lendvai, dikur një gazetar që nga Hungaria shkoi në Shqipërinë e viteve ‘80, sot profesor dhe njohës i shkencave politike, sjell për herë të parë për publikun shqiptar dokumentarin ‘‘Shqipëria nga Skënderbeu te Enver Hoxha’’.
Më shumë se 30 vite më vonë, përmes këtij filmi dokumentar do të mund të kthehet koka pas në Shqipërinë e atyre viteve ku edhe vizitat e gazetarëve planifikoheshin nga sistemi.
Filmi shoqërohet me vijën melodike të këngës ‘’Enver Hoxha tungjatjeta’’, ndërsa pamjet e para të dokumentarit e nisin rrugëtimin e tij në Tiranë me imazhin e Stalinit në shtatore. Radhët e gjata, mungesa e ushqimeve, “tollonat” dhe shumëçka që sot duket e harruar rikthehet me imazhet e këtij filmi.
“Në një moment, drejtuesve të udhëheqjes nuk i pëlqeu filmi, nuk mundet t’i pëlqente, dhe filluan të diskutonin mes tyre se kush i kishte mundësuar këtij ardhjen në Shqipëri”, kujton përkthyesi e atëhershëm i dokumentarit, Sokol Mici.
Filmi dokumentar shfaqet në kuadër të ditëve të kujtesës si një ndër ngjarjet e Institutit për Demokraci, Media dhe Kulturë. \ a2news / KultPlus.com
Platforma gjigante digjitale Netflix e ka paralajmëruar lansimin e një dokumentari të ri, për jetën e reperit Notorious B.I.G. me titull, “Biggie: I Got A Story To Tell”.
Ky film i cili për producente ekzekutive e ka nënën e reperit të ndjerë, Violetta Wallace dhe reperin e famshëm Sean “Diddy” Combs, do të lansohet në këtë platformë më 1 mars të këtij viti, pak kohë para përvjetorit të 24-të të vdekjes së tij.
“Biggie: I Got A Story To Tell” e rrëfen fëmijërinë e reperit legjendar dhe rrugëtimin e tij drejt famës, ndërsa në të shfaqen yje të njohur të muzikës, si Faith Evans, anëtari i grupit “Junior M.A.F.I.A.”, Lil Cease dhe të tjerë.
Dokumentari në fjalë po promovohet me frazën: “Çdo legjendë e ka një tregim të prejardhjes”. Ai e feston jetën e reperit dhe tekstshkruesit të njohur për publikun mbarë botëror, nëpërmjet pamjeve të rralla prapa skenave dhe dëshmive të disa prej miqve dhe familjarëve të tij të ngushtë.
Christopher Wallace, i njohur me emrin skenik Notorious B.I.G., vazhdon të jetë një prej ikonave të muzikës Hip-Hop, i shquar për stilin e veçantë të të performuarit dhe tekstet autobiografike në këngët e tij.
Në muajin nëntor të vitit 2020, reperi i ndjerë Notorious B.I.G. u nderua me përfshirjen në shtëpinë e të famshmëve të Rock & Rollit, me ç’rast Diddy e dha një fjalim prekës në kujtim të tij.
Reperi nga New Yorku është një prej yjeve të paktë që është nderuar në këtë mënyrë gjatë vitit të kaluar, krahas yjeve tjerë të muzikës si Whitney Houston, bendet “T. Rex”, “Nine Inch Nails”, “Depeche Mode” dhe të tjerë. / KultPlus.com
Radio Televizioni Shqiptar transmetoi në kanalin e parë RTSH1 dokumentarin “Diplomaci për Kombin”, realizuar nga një ekip profesionistësh me përvojë të gjatë krijuese me producent gazetarin e njohur Tom Therçaj.
Dokumentari pati jehonë dhe shikueshmëri të lartë, pasi në produksionin prej 55 minuta ishin gërshetuar histori, fakte dhe ngjarje interesante.
Jeta dhe veprimtaria 40 vjeçare e misionarit nga Kosova Tahir Shabani, tashme President i Institutit për Bashkëpunim dhe Zhvillim me qendër në Francë, ishte ilustruar me dokumente origjinale, fotografi dhe sekuenca filmike ku mbresëlënëse ishin ngjarjet e luftës në Kosovë dhe veprimtaria diplomatike e këtij intelektuali të përkushtuar për çështjen kombëtare.
Ashtu siç me të drejtë thuhet, lufta nuk kërkon vetëm ushtarë, armë dhe municione,lirisë së Kosovës martire i kanë shërbyer edhe qindra vetë në Evropë, SHBA dhe vende të tjera duke lobuar e sensibilizuar përfaqësuesit e lartë të diplomacisë e politikës dhe institucionet vendim-marrëse. Njëri prej tyre është edhe Tahir Shabani. Siç thuhet në dokumentar, ai mori vendimin për t’u larguar nga Kosova kur ishte 19 vjeç, aq sa bashkëmoshatarët e tij që u vranë në lule të rinisë vetëm se kërkonin të drejta të barabarta, mbrojtjen e flamurit, njohjen e republikës, simboleve dhe gjuhës amtare.
Tahiri ishte i skeduar nga regjimi i kohës, pasi familja Shabani njihej për qëndrimin disident. Janë disa ngjarje e rrethana historike që përcaktojnë jetën e individit, por edhe fatin e shteteve. Të tilla janë ngjarjet e vitit 1981 në Kosovë. Përcaktuese për regjimin që shkaktoi dhunën, diskriminimin e raprezaljet, por edhe për ata që e pësuan, shqiptarët, e sidomos studentët e paraverës së përgjakshme në Prishtinë, ku u vranë dhjetëra të rinj protestues dhe qindra të tjerë u plagosen. Si shumë bashkëmoshatarë të tij, Tahir Shabani zgjodhi Evropën e vlerave të lirisë. Fillimisht në Zvicër e me pas në France si azilant politik. Që nga dita e parë do të aktivizohej në lëvizjet politike të shqiptarëve dhe do të merrte pjesë në tubimet masive të shqiptarëve në diasporë në përkrahje dhe mbështetje të të drejtave të shqiptarëve që jetonin në ish-Jugosllavi dhe që shkeleshin barbarisht nga regjimi serb. Fundi i vitit 1989 dhe viti 1990 shënojnë dy ngjarje të mëdha: themelimi i LDK-së në Kosovë, forca e parë politike e organizuar dhe legale, përfaqësuese e interesave të shqiptarëve. Një vit më vonë edhe në Shqipëri triumfon pluralizmi politik. Këto dy ngjarje ndryshuan rrënjësisht filozofinë dhe organizimin politik të shqiptarëve. Tahir Shabani do t’i përjetonte ato si një rilindje. Agjenda e re do të ishte instalimi i raporteve me institucionet e OKB- dhe parlamentin europian.
Gjatë vizitës së parë në Shqipëri, në vitin 19991, Tahiri vëren varfërinë e thellë të bashkëkombësve të tij dhe vendos t’i përkushtohet aktiviteteve humanitare. Për ketë qellim në vitet 1991-1992 Tahir Shabani atashohet pranë organizatës Farmacistët pa Kufinj, të cilëve u shërben si përkthyes dhe udhërrëfyes për ti orientuar ndihmat drejt Shqipërisë. Nëpërmjet diplomacisë humanitare arrin të sensibilizojë individë, shoqata dhe institucione që e mbështeten në misionin fisnik për furnizimin e vendit me medikamente të rëndësisë së parë. Shtëpia e tij u shndërrua në një institucion lobimi e veprimtarie diplomatike, ku pulson zemra për çështjen kombëtare dhe qëndron ndezur zjarri i atdhedashurisë. Nuk mjaftonte vetëm vullneti i mirë i Tahirit dhe miqve të tij për të lobuar e mbledhur fonde ndaj veprimtaria u legalizua duke i dhënë formë juridike Shoqatës “Nëne Tereza” në Gjenevë, në vitin 1992 Tahir Shabani organizon në Francë dhe në Zvicër aksione humanitare për mbledhje ndihmash në fushën e mjekësisë duke arritur të sjellë në vitin 1993 në veri të Shqipërisë, në Tropojë një kamion me aparatura, paisje dhe ilaçe mjekësore të domosdoshme. Fale interesimit të tij, shumë mjekë dhe infermierë do të (trajnoheshin) specializoheshin në Francë dhe Gjenevë, kontribut që do të vijonte me mbështetjen për administratën publike, binjakëzimet dhe specializimin në europë të juristëve e diplomatëve të rinj. Në vitin 1994, Këshilli Bashkiak në Bajram Curri e shpall Tahir Shabanin – Qytetar Nderi, të Tropojës.
Veprimtaria e tij do të pasqyrohej në mediat e shumta kombëtare e ndërkombëtare, në shtypin e shkruar dhe median televizive. Periudha që ka shënjuar kursin e jetës se Tahir Shabanit ka qenë periudha e luftës së Kosovës. Në vitet 1998 – 1999 ai angazhohet në aktivitetet humanitare dhe diplomatike, duke siguruar ndihma, dërgesa humanitare me avion ushtarak në mbështetje të popullsisë së zhvendosur, me mbështetjen e shtetit të Francës dhe të Kryqit të Kuq Ndërkombëtar, Organizatës Ndërkombëtare të Emigracionit, të mediave dhe diplomatëve të huaj, duke i shërbyer me përkushtim çështjes shqiptare. Gjatë asaj periudhe të vështirë organizon disa takime e konferenca shtypi me përfaqësuesit politik dhe ushtarakë të shtetit shqiptar në të cilat i bëhej jehonë luftës së drejtë që shqiptarët u detyruan ta bënin për të mbrojtur jetën dhe vendin e tyre. Fusha ishte e gjerë: diplomacia kulturore, ekonomike dhe parlamentare. Sytë dhe vëmendja drejtoheshin drejt personaliteteve të shquar në europë, me ndikim në politikë, shkencë, kulturë dhe ekonomi.
Pas çlirimit të Kosovës, aktivitetit i Tahir Shabanit përqendrohet në përpjekjet për rindërtimin e vendit, në ndihmat për spitalet, shkollat dhe institucionet e reja. E vështirë të përshkruash kontributin e tij në trekëndëshin diplomatik: Gjenevë, Prishtinë –Tiranë. Siç do të shprehej presidenti i parlamentit të Gjenevës Eric Leyvraz, gjatë vizitës të organizuar nga miku i tij Shabani në Tiranë, Tahiri është një ambasador i palodhur i çështjes kombëtare, pasionant dhe i përkushtuar. Falë ndihmës dhe bashkëpunimit të tij janë organizuar veprimtari të larmishme kulturore, artistike, shkencore, ekonomike, e diplomatike. Ai ka dhënë përkrahje të vazhdueshme për delegacionet pranë organizatave të OBSH, OBP, OBT, OKB-së dhe agjensive të specializuara të OKB-së. Vend të rëndësishëm zë bashkëpunimi në fushën akademike. Tahir Shabani ka mundësuar instalimin e raporteve të universiteteve publike e private, me institucionet arsimore europiane. Në këtë veprimtari diplomatike dhe humanitare ka gjetur mbështetjen, bashkëpunimin dhe përkrahjen e parlamentit, Senatit dhe Qeverisë së Francës, të Komunave dhe Asociacionit të tyre në Annecy – HauteSavoie – Francë dhe nga autoriteteve e Institucioneve në Gjenevë dhe Zvicër.
Ky misionar i përkushtuar i shqiptarizmes, lirisë dhe të drejtave kombëtare, asnjëherë nuk ka menduar për shpërblime apo vlerësime. Por, mediat dhe institucionet kombëtare dhe ndërkombëtare kanë pasur vëmendjen e duhur, duke e konsideruar si një faktor dhe model të qytetarit që nuk vë asgjë para interesave kombëtare. Është mjaft e gjatë lista e shoqatave, organizatave dhe institucione që kanë certifikuar me mirënjohje veprimtarinë e misionarit Tahir Shabani-Ambasador i Paqes. Një vlerësim i lartë me Dekoratë Presidenciale nga Ilir Meta, Presidenti i Republikës së Shqipërisë. “Për merita të veçanta civile”. Për shërbimin e çmuar në promovimin e faktorit shqiptar në botë dhe rrjetin e bashkëpunimit të organizatave dhe institucioneve shqiptare me homologët ndërkombëtarë, veçanërisht për njohjen edhe zgjerimin e kontakteve të lëvizjes sindikaliste shqiptare me partnerët evropianë. Dekorata e Pavarësisë së Kosovës, nga kryetari i Komunës së Vitisë Sokol Haliti, për veprimtarin e çështjes kombëtare në Mërgatë nga Kosova. Lider i Paqes Botërore nga Komiteti Botëror i Paqes i 202 vendeve të Botës, Institucion i Bashkësisë Ndërkombëtare. Vizioni dhe misioni për të bashkëpunuar në ndërtimin e paqes, vëllazërimit dhe modesti si një familje e Tokës. Ambasador për Paqe nga Federata e Paqes Universale dhe Federata e Grave për Paqen Botërore në Gjenevë. Universiteti Hasan Prishtina – Certifikatë e Mirënjohjes – Për një kontribut të jashtëzakonshëm në Universitetin e Prishtinës “Hasan Prishtina”, në veçanti në drejtim çështjeve ndërkombëtare, për 50 vjetorin e Universitetit. Diplomacia Kulturore dhe Universiteti – Shkëmbimet e Arsimit në Evropë. / KultPlus.com
Ndonëse historia jonë është e kurorëzuar me ngjarje të rëndësishme falë veprimtarisë së individëve të shquar, një rol tejet të madh ka edhe Parashqevi Qiriazi. Pikërisht për të vlerësuar figurën e saj të madhe, në Bibliotekën Kombëtarë të Kosovës në Prishtinë u promovua ditari i saj si dhe u shfaq dokumentari për të, shkruan KultPlus.
Parashqevi Qiriazi e cila tanimë me kontributin e madh për arsimin, kulturën dhe diplomacinë shqiptare është kthyer në mësuese të mbarë popullit, kësaj here i erdhi publikut kosovar përmes dorëshkrimeve të saja, nën titullin “Ditari i Parashqevi Qiriazit, Ditët e mia në Konferencën e Versajës” dhe fjalëve të të tjerëve për të.
Holli i Bibliotekës Kombëtare mirëpriti profesor universitar, përfaqësues institucionesh e kontributdhënës të kulturës për të ndjekur aktivitetin kushtuar Qiriazit në 50 vjetorin e vdekjes së saj. Përderisa të pranishmit morën ulëset, Valdeta Kasapi filloi moderimin, duke i uruar pjesëmarrësve shikim të mbarë për dokumentarin i cili shpalosi jetën dhe veprën e Qiriazit.
Figura të rëndësishme dhe njohës të kontributit të saj, kishin përzgjedhur fjalë të veçanta për të kujtuar Qiriazin në dokumentarin e përgatitur nga Ministria e Kulturës së Republikës së Maqedonisë së Veriut, Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të shqiptarëve dhe Instituti për studime shqiptaro-protestane në Tiranë.
Dokumentari i cili përveç fjalimeve, përbënte fotografi që nga fëmijëria e deri në moshën më të vonshme të Qiriazit, dokumente e dorëshkrime të saj, nuk mbeti vetëm nën hijen e syrit të publikut kosovar. Pikërisht në ato momente, kjo përmbledhje po shfaqej edhe në Paris, përkatësisht në Asamblenë e Përgjithshme të UNESCO-së.
Pas dokumentarit, foltorja u hap për organizatorët për të nderuar figurën e ndritur të Qiriazit. Kryetari i Shoqatës për kthimin e shqiptarëve të shpërngulur, Jahjaga Lluka theksoi rëndësinë e unifikimit të shqiptarëve dhe punës së vazhdueshme për faktografimin e individëve dhe ngjarjeve të rëndësishme të historisë kombëtare.
Në anën tjetër, kryetari i Institutit të Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të shqiptarëve, Skender Asani theksoi se mos bërja mjaftueshëm për figurën e kësaj gruaje të madhe shqiptare e shtyu këtë institucion që të publikonte ditarin e Qiriazit.
“Ne sot përmes ditarit dhe filmit dokumentar po prezantojmë një episodë të shkurtër nga jeta e Parashqevi Qiriazit sepse emri i saj është shumë më i madh dhe mbetemi me shpresë që profili i plotë i kësaj gruaje shqiptare do të studiohet nga ekipet e specializuara”, u shpreh drejtori i Institutit.
Ai shtoi se familja Qiriazi paraqesin shiritin e çmueshëm të memories kombëtare, duke përmendur mësonjëtoren, Kongresin e Manastirit dhe përpjekjet shekullore për Pavarësi.
“Familja Qiriazi me përpjekje titanike ishte prej flakadanëve kryesor që kësaj ngjarje i hapi udhën dhe shtigjet e errëta të historisë”, tha Skender Asani.
Tutje, drejtori i Institutit shprehi dëshirën e tij që Parashqevi Qiriazi të shndërrohet në pasaportë kulturore e diplomatike për shtetin e Kosovës.
Në anën tjetër, për të folur në cilësinë e kritikut letrar i pranishëm ishte edhe publicisti Emin Azemi. Ai tha se Ditari i Qiriazit “Ditët e mia në Konferencën e Versajës” shpalosin angazhimin e drejtpërdrejtë të një gruaje shqiptare në ngjarje madhore të kohës.
“Ditari që tanimë kemi në duar dëshmon që një prej hallkave që lidhte gjithë ato ngjarje të bujshme në prag dhe pas Konferencës së Versajës ndodhi në duart e brishta të Parashqevi Qiriazit, që atëherë as që e dinte se po e shkruante diplomacinë shqiptare”, theksoi Emin Azemi.
Tutje, publicisti shtoi se shënimet e marra nga Qiriazi nga 1 janari e deri më 26 tetor të vitit 1990 janë përmbledhje e një kronike autentike mbi zhvillimet në prag të Konferencës së Versajës dhe pas saj.
“Pasi ta kemi lexuar këtë ditar do të mbetemi për një çast të fikësuar me një pyetje: “Si ka arritur kjo grua e shquar, e rrethuar me vetminë e dilemave delikate që shtronte koha kur nuk mjaftonte as fuqia e dhjetëra burrave për të ça akullin e refuzimit ndaj çështjes shqiptare?”, vlerësoi Azemi.
Emin Azemi tha se ky ditar i shkruar me shkrim dore dhe e konceptuar si një agjendë ngjarjesh ditore, do të shërbej për hulumtim dhe frymëzim për studiues, historian, shkrimtarë e skenaristë të shumtë, duke qenë se Parashqevi Qiriazi arriti të përhapte zërin e kombit shqiptar.
“Ajo arriti të bëhej zëdhënëse e kauzës shqiptare në një konferencë ndërkombëtare ku logjika e ftohtë e gjeopolitikës ishte më e ashpër se dëshirat dhe aspiratat e shqiptarëve për të jetuar brenda një sovraniteti të pacenuar territorial e kombëtar”, tha për fund Azemi.
Parashqevi Qiriazi përbën një ndër personat më të rëndësishëm të historisë, e që dëshmon edhe për fuqinë dhe përkushtimin e grave pavarësisht periudhave kohore. / KultPlus.com
Është publikuar trileri i plotë i dokumentarit të yllit, Billie Eilish.
I paralajmëruar në muajin shtator, dokumentari me titull “Billie Eilish: The World’s A Little Blurry”, pritet të lansohet nëpër kinema dhe në platformën “Apple TV+”, në shkurt të vitit 2021.
Ky projekt i shumëpritur nga adhuruesit e këngëtares 18-vjeçare, vjen me regji të R.J. Cutler ndërsa është prodhuar në bashkëpunim me shtëpinë diskografike të Eilishit, “Interscope Records”.
Në janar të këtij viti, Billie pati treguar se është tmerruar nga ideja e lansimit të dokumentarit, i cili e shtjellon jetën e saj prapa kamerave.
“Nuk e kam shikuar asnjë fragment të tij. Po ndihem e frikësuar rreth lansimit të tij. Ata më kanë xhiruar vazhdimisht nga korriku i vitit 2018. Kush ka aq shumë pamje të vetes, të cilat nuk i ka parë ende? Jam plotësisht e tmerruar”, kishte deklaruar Eilish gjatë një interviste të realizuar pak para performancës së saj në koncert.
Javën e kaluar, Billie Eilish dhe vëllai i saj Finneas O’Connell, e interpretuan një ‘cover’ të këngës së Krishtlindjeve, “Silver Bells”. / Koha.net / KultPlus.com
San Marzano është një nga komunat arbëreshe në Jug të Italisë, ku janë ruajtur me gjuha, traditat dhe këngët shqipe. Në vitet ’70 të shekullit të shkuar profesor Carmine de Padova, i cili është personazhi kryesor që rrëfen për videon e mëposhtme të RAI-t, kishte hapur një klasë në shtëpinë e tij, ku shkonin fëmijë e të moshuar për të mësuar shkrimin e gjuhës mëmë. Bashkëpunëtor i ngushtë me profesor Tullio de Mauron, që gjithashtu shpjegon në video fenomenin e ruajtjes mbi 5-shekullore të gjuhës nga komuniteti arbëresh, ai është angazhuar në projektet të ndryshme artistike dhe shkencore.
Ka ngritur zërin shpeshherë për harresën në të cilën po lihej gjuha e komunitetit ku bënte pjesë, duke mos e përfshirë si pjesë e kurrikulave shkollore deri ditën që vdiq në vitin 1999. De Padova ishte themeluesi i Qendrës së Kërkimeve Arbëreshe C.R.I.A. (Centro Ricerche Italo Albanesi), atribut për të cilin u ftua të merrte pjesë në Festivalin Folklorik të Gjirokastrës më 1978, ku i shoqëruar nga një grup arbëreshësh të San Marzano-s, mbajti edhe një fjalë përshëndetëse. Në Gjirokastër, arbëreshët u prezantuan me programin e tyre artistik dhe me veshjet e veçanta që mbajnë sanmarzanezët, të realizuara më së shumti me katër ngjyra, të zezën, të kuqen, të bardhën dhe të artën./ KultPlus.com
Në provincën e Potenzës ngrihet Shën Konstandin Shqiptari (San Costantino Albanese). Në këtë vend, të themeluar nga shqiptarët që kanë emigruar në Itali, ata ende jetojnë traditat e lashta gjuhësore, fetare dhe popullore të vendit të tyre të origjinës. Kështu nis dokumentari i vitit 1951 publikuar së fundmi nga arkivi i filmit në Bolonja. Një dokumentar i cili ilustron një nga ritualet më të zakonshme të komunitetit: martesën.
Një baba (me gajde) të ndihmuar nga djali i tij i vogël kujdeset për delet e kullotës. Gratë prashisin ndërsa një burrë mbjell. Zëri i fjalëve thotë se komuniteti përbëhet nga njësi familjare patriarkale të vetë-efiçente, të dedikuara për punë, ndershmëri dhe respekt për të moshuarit. Brenda një shtëpie: bariu kthehet duke njoftuar se po qarkullon zëri i një kërkese të ardhshme fejese për vajzën e tij. Gjyshja godet fëmijën që ka vënë duart në tenxhere. Në tryezë, diskutojnë propozimin e martesës. Në frontin e zjarrit, kujton gjyshin e tij (kujtime) kur ai u martua me gruan e tij e pyeti, duke sjellë, sipas traditës, një trung para derës së vajzës, duke ngulur sëpatë dhe duke pritur për babain e vajzës te marri vendim si një shenjë pranimit. Edhe tani pretendenti sjell trungun para derës: propozimi pranohet. Martesa festohet me një rite ortodokse bizantine. Ndërsa procesioni lë kishën, zëri tregon se si dhëndri ka pritur gjashtë vjet para se të martohej. Ne fillojmë vallet tradicionale, me zhurmën e gajleve. Së fundi, vajzat përshëndes nusen me një shami, e cila shkon me hipur dhëndrit në një gomar, për të kujtuar zakonin e lashtë të rrëmbimit. / Diasporashqiptare/ KultPlus.com
Në Rrafshin e Dukagjinit, në fshatin që shtrihet në veriperëndimin e Kosovës, Cërcën e Komunës së Istogut, për vite të tëra, brenda odave e kullave është dëgjuar e kënduar kënga për të birin e kësaj toke, trimin që pabesisht e vranë, shkruan KultPlus.
Hej, hej, me gojë hapun ka mbetë Serbia,
Thonë kush asht ai Selman Kadria
Deri sot jo s’e kem njoftë Cerrcën
Sot na e vranë Miliq Kërrstën
Janë pikërisht këto vargjet e para të kësaj kënge, që nën tingujt e çiftelisë shpalosin guximin e veprën e Selman Kadrisë, njeriut që vrau një nga serbët që kreu krimet më mizore ndaj shqiptarëve, Miliç Kërstiqin – i njohur më shumë me mbiemrin Kërrsta.
Për jetën e Selman Kadrisë tashmë ka filluar të realizohet edhe një dokumentar. Është pikërisht gazetari Zekë Sinanaj ai i cili tash e një kohë të gjatë ka filluar të hulumtoj më tepër për të.
Në një intervistë për KultPlus, Sinanaj ka treguar se kur kishte kuptuar se e bija e Selman Kadrisë është ende gjallë, ai e kishte ndjerë të nevojshme që të dokumentonte këtë fakt.
“Unë krejt rastësisht e kam kuptuar që e bija e Selmon Kadrisë është ende gjallë dhe jeton në Istog. Prandaj dhe e ndjeva të nevojshme që të realizoj dokumentarin për jetën e tyre”, ka thënë Sinanaj.
Sinanaj tregon se e bija e Selman Kadrisë nuk e di as sa vite i ka, ngase që nga vrasja që kishte bërë i ati i saj, ata ishin fshirë nga regjistrat.
Tutje ai ka treguar se dokumentari do të përmbajë edhe inskenimin e vrasjes së Miliç Krstës e Selman Kadrisë.
Sipas regjisorit, dokumentari do shfaqet në qershorin e vitit të ardhshëm, kohën kur Selman Kadria është vrarë. Ai synon që premierën krahas transmetimit në RTK ta bëjë edhe në Istog, vendin ku Selman Kadria ka lindur.
Por, kush është Selman Kadria?
Selman Kadri Hasanaj, i njohur ndryshe si Selman Kadria lindi në vitin 1906 në Cërcë të Istogut dhe vdiq në vitin 1938. Babai i Selman Kadrisë quhej Kadri Hasanaj, kurse nëna e tij e kishte emrin Fatime Hasanj, e cila poashtu kishte prejardhjen nga Istogu, fshati Moistir i kësaj komune. Selaman Kadria kishte edhe dy motra, Rroshe dhe Shkurte Hasanaj.
Biri i familjes së njohur Hasanaj nga fshati Cërcë u rrit në një kohë kur kombi shqiptar po kalonte periudhën më të vështirë të historisë së tij, ai u lind dhe u rrit nën frymën e patriotizmit për çlirimin e Shqipërisë dhe të bashkimit të trojeve etnike shqiptare.
Selman Kadria ashtu si çdo kush tjetër që u rrit në atë periudhë, nuk pati ndonjë fëmijëri të veçantë që ta dallonte nga të tjerët. Por, në bazë të atyre pak shkrimeve e dokumentarëve që janë bërë për të, thuhet se Selman Kadria, si fëmijë ishte i zgjuar e i shkathët, por edhe guximtar. Ai shquhej edhe për zërin e tij melodik, që kur u rrit i mundësoj atij që të bëhej rapsod i odës së burrave, e që së bashku me lahutën e çiftelinë e tij, do të këndonte këngë të së kaluarës të kombit shqiptar, të bëmave, por edhe heronjve.
Selman Kadria pati fatin të vijoj mësimet në një shkollë të hapur në Istog nga austro-hungarezët. Aty ai mësoj shkrimin e leximin, e po në atë vend ai morri hapat e parë të rrugës së tij atdhetare. Ai u formësua edhe në oda, prej ku mësoj për heroizmin e Skënderbeut, pikërisht në oda ai u njoftua për luftërat që tashmë po bënin Azem Galica, Beqir Rexha, Ram Alija e shumë të tjerë. Por, edhe për masakrat e dëbimet që po i shkaktonte xhandarmëria serbe.
Thuhet se në periudhën e reformës agrare të vitit 1919, familjes së Selman Kadrisë ju kishte konfiskuar e gjithë pasurinë, duke e kaluar në pronësi të vojvodës së Istogut, Miliç Kërsta. Prandaj edhe Selman Kadria kur u rrit, ishte i detyruar që të punonte në punën e rrogëtarit.
Gjatë gjithë kësaj kohe ai ishte dëshmitar i terrorit që i bëhej popullit shqiptar, banorëve të Istogut, e fshatit ku ai ishte rritur, nga banda e Vojvodës së Istogut, Miliç Kërstiq.
Selmna Kadria jetoj në kohën kur në Istogun e fëmijërisë së tij terrori ishte bërë i pashmangshëm, ai tashmë kishte njohuri për masakrën e Rakoshit, ku Miliç Kërstiq së bashku me çetën e tij kishte prerë e kishte vrarë meshkujt e asaj ane, masakrën e Bollopojës së Ulët ku ishin vrarë 12 fëmijë të moshës gjashtë e dymbëdhjetë vjeçare. Selman Kadria jetoi në kohën kur Miliç Kërstiq kishte djegur për së gjalli 9 fshatarë të Uçës, të ngujuar në kullën e Burimit të poshtë, kjo si shenjë hakmarrjeje për bariun e vrarë të Kerstiqëve. Miliç Kërrsta kishte vrarë edhe të atin e Selman Kadrisë, kur ky i fundit ishte vetëm 7 vjeç.
“Po k’saj radhe o pushka e Selmanit dridhi eshtnat o të Car Dushanit”
Selman Kadria së bashku me dy shokët e tij, Brahim Ukë Kabashin nga Gurrakoci dhe Ali Kabashin nga Tomoci, që të tre rapsod odash dhe shokë të mirë, lidhin besën për të vrarë tre xhandarët më të njohur të rrethit të Istogut, Ars Peroviçin, Arseni Qyrkun edhe Miliç Kërrsten.
Ndonëse thuhet e shorti kishte rënë ndryshe, pra Brahim Uka të vriste Miliç Kërrstën e Selman Kadria, Ars Petroviçin, Selmani i kishte kërkuar Brahimit që t’i ndërrojnë “viktimat”, sepse Selman Kadria kishte kohë që e kishte planifikuar vrasjen e Miliç Kërrstës. Madje ai ishte afruar aq shumë më të duke u bërë kështu një njeri i besueshëm, e kumbara i Miliç Kërrstës.
Meqenëse Selman Kadria punonte si punëtor me mëditje tek vrasësi i familjes së tij, Miliç Kërrsta, e kishte më të lehtë që të jetësonte planin e tij. Pikërisht një ditë pas marrëveshjes me shokët e tij, në muajin qershor të vitit 1938, Selman Kadria shkon së bashku me Miliç Kërrstën për të peshkuar në lumin e fshatit.
Si njeriun e tij të besuar, Miliç Kërrsta ia lë në dorë, armen e tij Selman Kadris, derisa ai po bëhej gati që të peshkonte. Selmani e sheh si një mundësi të volitshme dhe e di se nuk do të mund të ketë një shans tjetër. Me pushkën e Miliç Kërrstë në dorë, ai i drejtohet dhe i thotë:
O Miliç Kërrsta! Si m’besove kaq shumë, kur e din se ma ke vra të gjithë familjen!?
Thuhet se i befasuar nga akti i tij, Miliç Kërrsta i kishte thënë Selman Kadrisë që t’mos luaj me armë.
Selman, mos luaj me pushkë, se nuk luhet me armë!
Por, Selman Kadria ashtu i vendosur siç ishte nuk u tremb e as nuk u zmbraps nga fjalët e Miliç Kërrstës.
Jo nuk po luaj, por po të vras.
Përfundon kështu dialogu i tyre, por dhe jeta e vojvodës së Istogut Miliç Kërrsta. Selman Kadria kufomën e tij e mbulon me gjethe e me rrema, ndërsa ai vet ikë në Çarrishtën e Januzajve.
Përplot dy ditë e kërkuan Miliç Kërstën për ta gjetur në vendin ku Selman Kadria e kishte varrosur. Duke e ditur se personi i fundit me të cilin e kishin parë Miliç Kërrstën ishte Selman Kadria. Për kapjen e Selman Kadrisë shteti mobilizoi gjithë mekanizmat e mundshme, ushtrinë, xhandarmërinë, vullnetarët si dhe dhunshëm, mbarë fshatarët e fshatrave të Podgurit.
Madje për vrasjen që kishte bërë Selman Kadria kishte dëgjuar edhe mbreti Zog, dhe duke pasur parasysh mizoritë e Kërrstës kundër shqiptarëve, kishte ofruar të holla për atë që e shpëton dhe e dërgon në Tiranë, Selman Kadrinë.
Selman Kadria nga pamundësia për të dalë jashtë kufirit, për ditë të tëra kishte qëndruar i fshehur në male dhe i pangrënë. Thuhet se përmes një djaloshi, bari dhish, Selman Kadria i kishte dërguar të fala dajës Ramë Vuthaj (daja i babës së Selmanit), nga i cili kërkon për t’i sjellë bukë te vendi i quajtur Kroni i Keq.
Rama fillimisht shkon në Istog, te kryetari i komunës Rale Vuliq, ku tregon për vendndodhjen e Selman Kadrisë dhe premton që do ta vërë në kurthe këtë të fundit. Në takimin e tyre te Kroi i Keq Rama i tregon Selmanin për bastisjet, rrahjet, maltretimet dhe burgosjet që pushteti serbosllav kishte ndërmarrë mbi fshatarë për ta gjetur apo hetuar vendstrehimin e Selmanit. Ai i thotë Selmanit se mënyra e vetme për të shpëtuar është rruga për në Tutinë, pas bjeshke, e pas disa kohësh të dalë në Shqipëri.
Ashtu siç ishin marrë vesh, të nesërmen u takuan në vendin e caktuar. Daja Ramë me vete kishte marrë kalin, rroba grash dhe një sëpate që gjoja pas kthimit të pres dru. Selmani me kërkesën e dajës së tij vishet me rroba grash dhe detyrohet që të fsheh pushkën e tij në një vend që të mos rrezikohet gjatë udhëtimit.
Me pritat që tashmë xhandarmëria serbe i kishte bërë gati dhe sjelljen e dyshimtë të dajës Ramë e fusin në mendime Selman Kadrinë, i cili më pas heq rrobat që i kishte veshur dhe i thotë dajës se do shkoj ta marrë pushkën.
Gjatë përpjekjeve të tij për të zbritur nga kali, Selman Kadrisë i ngatërrohet njëra këmbë në zëngji dhe daja Ramë e godet atë me sëpate në shpinë. Ndonëse me plagë në trup, Selman Kadria niset për të marrë pushkën, e pas tij me të njëjtin qëllim edhe Daja Ramë.
Me të arritur te pushka, me anë të fishekëve të zbrazur në erë, daja lajmëron vendndodhjen e tyre. Selmani për të mos rënë në duar të serbëve, niset për t’i dhënë fund jetës sipër Majës së Gollakut, por që nuk arrin dot. Xhandarmëria serbe kishte arritur që të kap Selmanin e alivanosur dhe ta dërgoj atë në oborrin e kishës, në qendër të Istogut, ku e torturuan deri sa ky i fundit vdiq.
Pas një kohe, dy të rijnë të moshës 14 dhe 16 vjeç e nxjerrin gjakun e Selman Kadrisë duke e vrarë Ramë Vuthin. Djemtë që e vranë dajën Ramë, ishin djemtë e axhës së Selman Kadrisë.
Madje thuhet se Bardhi, 14 vjeçar kishte shtënë i pari mbi Ramë Vuthin dhe i kishe thënë këto fjalë: O Ramë Tekerrlaçi, ku i ki armët që ti kanë dhanë për Selmanin?, e menjëherë pas tij edhe djali tjetër ku dhe e kishin vrarë.
Si ishte jeta pas kësaj trimërie?
Selman Kadrisë sot i pushojnë eshtrat në varrezat e reja të fshatit Cërcë. Varri është i punuar me gur mermeri dhe është ngritur në vitin 1941, në kohën e Shqipërisë, u punuar me fjalë guri dhe shkronja të mëdha shtypi, në varrin e Selman Kadrisë sot gjendet ky epitaf:
Ju shtegtarë që kaloni,
Pranë këtij trimi ndaloni,
Veprën mos t’ia harroni
Bijëve tuaj tua kujtoni
Selman Kadrija la pas vetes gruan, Zojën dhe tre fëmijët, djalin Jasharin, dhe dy vajzat Rroshen dhe Shkurtën. Kjo e fundit, e bija e Selman Kadrisë, është ende gjallë dhe jeton në Istog, në fshatin Uqë, familjen Kajtazaj, aty ku tash e sa vite është e martuar.
KultPlus ka arritur që të kontaktoj me nipin e Selman Kadrisë, djalin e Jasharit, Agron Hasanaj. Ai ka rrëfyer jetën e babit të tij pas vdekjes së Selman Kadrisë. Sipas tij jeta e babit të tij nuk ishte e lehtë, ngase Selman Kadria para se të kryente vrasjen, me qëllim që të mbronte familjen i kishte dërguar ata në Vrellë të Istogut.
Hasanaj tregon se gjyshja e tij, gruaja e Selman Kadrisë, një vit pas vdekjes së burrit të saj është martuar në një familje tjetër, e kësisoj edhe babi i tij me të motrat u rritë në po atë familje. Madje për babain e Agronit ishte e vështirë edhe të gjente punë.
“Një hoxhe nga Vrella i quajtur Mulla Musa e ka ndihmuar babin tim që të shkojë në shkollë, dhe kësisoj ai ka përfunduar normalen për tu bërë mësues. Ka punuar si mësues në fshatin Dush, por më pas e kanë larguar nga puna duke i thënë se djali i Selman Kadrisë nuk bënë që të punojë në këtë shkollë. Pastaj babai kthehet në Vrellë dhe punon një kohë si korril e më pas në një shitore në Vrellë”, ka thënë Agron Hasanaj.
Selman Kadria është nderuar me urdhrin ‘Heroi i Kosovës’ nga presidenti i vendit, Hashim Thaçi në vitin 2019 për veprimtarinë e tij kundrejt çështjes shqiptare dhe kryengritjes kundër pushtimit Serb. Urdhri “Hero i Kosovës” është dekoratë shtetërore e Kosovës që u jepet figurave historike shqiptare dhe të Kosovës të kohëve moderne nga Lidhja e Prizrenit e këndej, si dhe qytetarëve të Kosovës që kanë bërë vepra trimërie për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës ky urdhër përmban portretin e Skënderbeut./ KultPlus.com
Gjashtëdhjetë e pesë trëndafila, një pikturë për të dëshmuar jetën, sëmundjen dhe luftën me të. Historia e katërmbëdhjetë vjeçares nga Prishtina, Yllka Leti, e cila vuan nga fibroza cistike, e të cilës këndi i lojërave ju bë një fushë betejë me jetën.
“Gjëja e parë që do të bëja kur ta marr vesh që se kam më sëmundjen është t’i gjuaja hapat nga dritarja e mandej kisha dalë dhe sa kisha mujtë veç kisha bërtitë”, thotë ajo gjatë dokumentarit “65 Roses”, shkruan KultPlus.
Minutat e këtij filmi sjellin rrëfimi e detajuar të jetës së Yllkës, që nga ëndrrat, dëshirat madje edhe pengesat që ajo kalon ditë pas dite. Vera e vitit që lam pas shënoi edhe xhirimet e para të këtij dokumentari, përgjatë dy muajve ekipi nga Shkupi që tashmë ishte vendosur në Prishtinë, përcolli Yllkën dhe historinë e jetës së saj. Regjisori i këtij dokumentari Murat Zherka në një intervistë për KultPlus ka treguar se që nga hera e parë kur e kishte dëgjuar historinë e Yllkës ai kishte qenë kureshtar që ta zhvillonte tregimin e saj edhe më tutje.
“Që nga hera e parë kur kemi dëgjuar për historinë e Yllkës, unë personalisht por edhe i gjithë ekipi me të cilin zakonisht bashkëpunoj, kemi qenë shumë të interesuar për të kuptuar më shumë dhe për ta zhvilluar këtë tregim edhe më tutje. Ajo çka na bëri më së shumti përshtypje, ishte karakteri i Yllkës dhe mënyra se si ajo ka vendosur t’i qaset jetës me të gjitha sfidat që ajo mund ta ballafaqojë një 14 vjeçare dhe jo vetëm. Kështu, ky ishte tregimi i përsosur për ta shndërruar në dokumentar”, ka deklaruar Zherka.
Ai nuk e quan Yllkën aktore, por një artiste të vërtetë ngase sipas tij personaliteti përplot energji i Yllkës e ka lehtësuar edhe procesin e realizimit të këtij dokumentari. Tutje Zherka ka shtuar se qasja në jetën e Yllkës gjatë realizimit të këtij dokumentari e bëri atë por edhe pjesën tjetër të epikes të mësojnë shumë nga ajo. Yllka u tregoi edhe një herë që çdo sfidë kalohet atëherë kur jemi optimist, me shpresë e mbi të gjitha edhe atëherë kur nuk dorëzohemi lehtë.
“Mesazhi më i mirë që e kemi marrë nga Yllka dhe nga krejt kjo përvojë është fuqia dhe mos-dorëzimi i Yllkës, e kjo na jep një mësim shumë të mirë për krejt ne – që çdo sfidë mund të mposhtet nëse jemi optimistë dhe me shpresë”, ka deklaruar regjisori i dokumentarit “65 Roses”.
Dokumentari që në minutat e parë ngërthen në vete mesazhe, optimizëm e lumturi për jetën. Por, ajo se çka e bënë edhe me të veçantë këtë dokumentar është edhe shtojca e tre personave të tjerë, Flora, Mary dhe Jared, ku të tre me përvojën e tyre i japin forcë dhe kurajë Yllkës që të vazhdoj përpara dhe të mos dorëzohet. E krahas kësaj është Yllka ajo që inspiron ata edhe më tepër, entuziazmi, karakteri dhe hareja që ajo ngërthen në çdo sekondë të ditës bëhen frymëzuese.
Ishte premiera e këtij dokumentari koha kur Yllka për herë të parë dëgjoi atë se çka Flora, Mary dhe Jared kishim për të thënë.
Murat Zherka për KultPlus tregon se Yllka nuk ishte në dijeni për këto mesazhe, ngase kjo ishte mënyra e tyre për të falënderuar Yllkën për shoqërinë dhe bashkëpunimin që krijuan.
“Yllka nuk ishte në dijeni për këto mesazhe. Kjo ka qenë një surprizë e vogël që ekipi i filmit ka dëshiruar t’ia bëjë Yllkës si shenjë falënderimi për bashkëpunimin dhe shoqërinë që e kemi”, ka pohuar Zherka. Gjithashtu ai ka shtuar se qëllimi i realizimi të këtij dokumentari ishte pikërisht vetëdijesimi se kjo sëmundje ka këmbë e duar, dhe ekziston edhe në vendin tonë, si dhe për të vënë edhe më shumë në pah faktin se përkrahja shoqërore e shtetërore për këtë sëmundje është e mangët.
Regjisori i këtij dokumentari në fund të intervistës ka thënë se pjesëmarrja në “Dokufest”, pra në vet vendin ku jeton edhe Yllka është një kënaqësi e madhe. Ai shpreson që mesazhi i këtij dokumentari të përhapet edhe më shumë, të krijohet edhe më shumë jehonë për talentin e Yllkës si dhe sëmundjes Fibroza Cistike.
Që nga koha e lansimit dokumentari “65 Roses” ka marrë pjesë në festivale të shumta ku dhe ka fituar çmimin “Filmi më i mirë dokumentar i shkurtër” në Moskë (Moscow Shorts), si dhe Best Short Documentary (Dokumentari më i mirë i shkurtër) në Festivalin e Filmit në Firence të Italisë (Florence Film Awards). Udhëtimi i këtij dokumentari nuk përfundon në festivalin e filmit DokuFest, “65 Roses”, historia e shkurtër por domethënëse e jetës së Yllkës do të jetë prezent edhe në Balkan Panorama Film Festival që do të mbahet në Izmir të Turqisë më 15-21 tetor. / KultPlus.com
Action Bronson ka sjellë dokumentarin e realizuar gjatë vizitës në Kosovë.
Action Bronson në vitin 2018 mori pjesë në festivalin “Sunny Hill” bashkë me Dua Lipën e disa emra të njohur.
Këtë udhëtim, ai e shfrytëzoi edhe për të bërë një vizitë në Kosovë dhe Maqedoni, bashkë me disa miq të tij.
Madje, ai ka realizuar edhe një dokumentar, ku sjell pamje nga vendet që vizitoi, ushqimet që i provuan si dhe vizitat tek familjarët e tij.
Me këtë dokumentar, ai tregon nga afër për mikpritjen që shqiptarët u bëjnë të gjithëve, si dhe kulturën që ka Kosova dhe Maqedonia, ndërsa nuk munguan pamjet nga festivali “Sunny Hill”.
Si i dhënë pas kuzhinës, Bronson në pjesën më të madhe të dokumentarit tregon për ushqimet që i ka ngrënë ku ka shkuar si dhe ato që i përgatiti bashkë me hallën e tij.
Për më shumë, ndiqeni videon e mëposhtme, ku gjendet dokumentari i plotë i reperit dhe kuzhinierit të njohur./ln/KultPlus.com
Republika e Kosovës konsiderohet një vend që brenda vetes ngërthen tema mjaft të rëndësishme e shumë të ndjeshme ku secila prej tyre ka potencial që të kthehet në libër, film apo dokumentar. Jo rrallë kjo edhe është bërë, por nuk ka mjaftuar që ky thesar të shkojë drejt fundit. Regjisorët vazhdojnë të hulumtojnë për të sjellë temat më të rëndësishme të Kosovës përmes filmave e dokumentarëve, në këtë formë ato histori e ngjarje të mbesin të dokumentuara përmes artit e të shpalosen për botën, shkruan KultPlus.
Regjisori i njohur Ben Apolloni, i cili njihet për shfaqjet teatrale e filmat e shkurtë, që kanë rezultuar mjaft të suksesshëm, ku secili prej tyre ka prekur tema të ndjeshme, kësaj radhe vjen me një dokumentar në të cilin pritet të trajtohet një temë historike mjaftë e rëndësishme për Kosovën.
Në një intervistë për KultPlus, Apolloni ka treguar më shumë rreth konceptit e realizmit të këtij dokumentari, për të cilin shpreson të lansohet për publikun po këtë vit.
Bëhet fjalë për një dokumentar mbi ngjarjen historike të Kushtetutës së Kaçanikut, ku pikërisht kështu edhe mban titullin dokumentari. Një ngjarje kjo të cilën Apolloni e konsideron tejet të rëndësishme e që meriton të shkruhen libra, e të bëhen filma e dokumentar për të.
Ai tregoi se si ide bazë e ka pasur qysh në vitin 2006, ku në një bisedë me njërin nga organizatorët e mbledhjes së 7 shtatorit, Hebib Shehun, ky i fundit i kishte treguar për mënyrën se si ishte organizuar ajo mbledhje në rrethana të jashtëzakonshme, ku edhe delegatët edhe organizatorët (qytetarët e Kaçanikut), kishin rrezikuar jetët e tyre, të miqve e familjarëve. ”Mënyra se si është organizuar kjo mbledhje, është pothuajse skenar i gatshëm për film artistik, të cilin unë me shumë qejf do ta kisha realizuar, mirëpo në pamundësi financiare po përpiqem që ta bëjë film dokumentar. Mirëpo nuk do të lë anash as idenë e një filmi artistik mbi këtë temë”, deklaron Apolloni për KultPlus.
Dokumentari “Kushtetuta e Kaçanikut”, që njëherë e kishte titullin e punës “Dasma e fshehtë”, trajton mbledhjen e Kuvendit të Kosovës të vitit 1990, ku delegatët shqiptarë, në pamundësi për të punuar në objektin e Kuvendit, ishin detyruar që të gjejnë një vend alternative që ta votojnë Kushtetutën e Kosovës, mbledhje kjo e cila është mbajtur në Kaçanik. Këtë datë Apolloni e konsideron edhe si ditëlindjen e Republikës së Kosovës, duke dashur kështu që të shpreh mirënjohjen e tij drejt të gjithë atyre që morën pjesë në këtë akt heroik, e në mënyrë të veçantë qytetarëve të Kaçanikut, të cilët siç tregon Apolloni, ata bënë çdo gjë që të mbrojnë delegatët e Kuvendit në krye me Ilaz Ramajlin, që të kryejnë punën e tyre pa pengesa e në mënyrë të sigurt.
Foto nga ‘Kushtetuta e Kaçanikut’
”Rrethanat kanë qenë të atilla që po të mos kishte funksionuar çdo gjë si është më së miri, ka ekzistuar mundësia e ndonjë masakre atë natë në Kaçanik. Dhe mos të harrojmë, unë jam kaçanikas dhe mburrem që bashkëvendësit e mi kanë bërë punë të mëdha për ndërtimin e shtetit të Kosovës”, shprehet tutje Apolloni.
Ndër të tjera, regjisori tregon se përmes këtij dokumentari do të tentojë të shpalosë edhe emra të rinjë të cilët ai i konsideron heronjë. Sipas tij, përveç heronjve që i njohim, prapa tyre ka pasur edhe shumë heronj të tjerë që kanë qëndruar në hije, apo prapa perdes së teatrit të historisë. “Pra, me këtë dua që t’i nxjerri në skenë edhe ata të ‘panjohurit’”, shprehet tutje ai.
Xhirimet e dokumentarit do të zënë vend kryesisht në Kaçanik, por edhe në Prishtinë e në qytete tjera dhe sipas Apollonit xhirimet mund të zgjasin aq sa ka nevojë të xhirohet për të krijuar rrëfimin e kësaj ngjarjeje. Sipas tij, një informacion apo një deklaratë e ndonjë personazhi mund të nxisë drejt xhirimeve të diçkaje të cilën nuk e kanë planifikuar apo për të cilën nuk kanë qenë të informuar më parë. Ndërkaq, protagonistët e këtij dokumentari do të jetë edhe ai që ka qenë protagonist i kësaj ngjarjeje historike, Ilaj Ramajli, por edhe bashkëpunëtorët e tij si Hebib Shehu, Refik Raka, Feride Hyseni etj.
Dokumentari ishte planifikuar që të fillojë në prill, mirëpo për shkak të vonesës të fondeve nga Ministria u pamundësua një gjë e tillë.
“Sivjet është 30 vjetori i Kushtetutës së Kaçanikut dhe dëshira ime është që ta përfundoj dhe shfaqi dokumentarin si premierë pikërisht më 7 shtator, por ky vit i ‘sëmurë’ që ka ngatërruar çdo gjë, shpresoj të mos më ngatërrojë edhe planet e këtij projekti’, thotë Apolloni.
Premiera e dokumentarit do të shfaqet në Kosovë mirëpo do të shqyrtohet mundësia edhe për transmetim në vende tjera. Secili film apo shfaqje ka tendencë të përçojë ndonjë mesazh, të shpreh apo të shfaqë diçka. Duke qenë se qysh në titull të këtij dokumentari vërejmë se bëhet fjalë për një ngjarje tejet të rëndësishme për historinë e Kosovës edhe mesazhi që ky dokumentar tenton të përçojë tek publiku është i rëndësishëm dhe kuptimplotë.
“Ne duhet të kujtojmë këtë ngjarje dhe ngjarje të tjera të rëndësishme për vendin tonë. Për shtetin e Kosovës kanë sakrifikuar shumë njerëz, shumë gjenerata dhe ky shtet që kemi është produkt i sakrificave të shumë gjeneratave para nesh. Ky shtet nuk ka lindur ashtu rastësisht dhe lehtësisht si kërpudha pas shiut. E duke mësuar se çfarë kanë bërë gjeneratat para nesh për krijimin e shtetit, ne do ta kuptojmë më mirë rolin që kemi tani për ta ndërtuar këtë shtet”, përfundon Apolloni. / KultPlus.com
