Artistja shqiptare Blerta Xhomo do të prezantohet me ekspozitë personale në Tiranë, shkruan KultPlus.
Xhomo punën e saj artistike do ta prezantojë në Galerinë “Art and the City” ku të pranishmit do të kenë rastin që të shohin veprat e artistes më për së afërmi. Kjo ekspozitë do të hapet më 15 shtator, prej orës 20:00./KultPlus.com
Filmi ‘Home’ i regjisores More Raça, së fundmi është shpërblyer në festivalin Baalbeck’s International Short Films Festival në Liban.
‘Home’ i cili poashtu vjen me skenar nga More Raça, ka marrë çmimin ‘Skenari më i mirë’, në këtë festival, shkruan KultPlus.
Ky festival është mbajtur në Baalback, ku morën pjesë filma nga shumë shtete të botës.
“Ky çmim është i rëndësishëm duke e pas parasysh që filmi është nga Kosova, dhe ka marrë pjesë edhe në atë pjesë të botës ku arti kinematografik është shumë i zhvilluar dhe kineastët janë të shpërblyer me çmime prestigjioze botërore”, ka thënë More Raça, për KultPlus.
‘Home’ deri më tani është shpërblyer edhe me shumë çmime të tjera ndërkombëtare. Ndërsa në kastën e aktorëve janë: Xhejlane Tërbunja, Sunaj Raça, Kumrije Hoxha, Bekim Mulaj, Florentina Ademi, Veton Osmani, Albulena Bardhi, Mirsad Ferati, Don Raça, Gani Morina./ KultPlus.com
Drejtoresha e Galerisë së Arteve të Kosovës, Arta Agani, ai i Galerisë Kombëtare të Tiranës, Artan Shabani dhe iniciatori i kësaj ekspozite Zeni Ballazhi, shihen të jenë bashkë për përgatitjet e fundit për hapjen e ekspozitës së Xhevdet Xhafës në Tiranë, shkruan KultPlus.
Ekspozita është një sjellje në etapa të ndryshme të krijimtarisë së artistit, sjellë po ashtu punë të papara më herët në publik. Veprat e Xhevdet Xhafes, të cilat janë të përfshira në këtë ekspozitë e titulluar Autobiografia reflektojnë punë nga krijimtaria e tij nga vitet ’60-ta.
Ekspozita e kuruar nga James Walsmley, është pjesë e kalendarit të përbashkët kulturor në mes të Ministrive të Kulturës të Shqipërisë dhe Kosovës dhe ajo është organizuar në bashkëpunim të ngushtë me Galerinë Kombëtare të Arteve të Shqipërisë. Ekspozita personale e Xhevdet Xhafes shënon kështu bashkëpunimin në suaza të zbatimit të këtij kalendari të përbashkët kulturor në mes Shqipërisë dhe Kosovës.
Ekspozita është një sjellje në etapa të ndryshme të krijimtarisë së artistit, sjellë po ashtu punë të papara më herët në publik. Veprat e Xhevdet Xhafes, të cilat janë të përfshira në këtë ekspozitë e titulluar Autobiografia reflektojnë punë nga krijimtaria e tij nga vitet ’60-ta.
Ekspozita hapet më sonte me fillim nga ora 19:30./KultPlus.com
Dje u mbushën 110-të vite që kur lindi në Pogradec shkrimtari i njohur Dhimitër Pasko me pseudonimin letrar Mitrush Kuteli. Pasi përfundoi shkollën në Bukuresht, ai u kthye në Shqipëri ku jetoi e punoi si shkrimtar, përkthyes dhe financier dhe ku vdiq në vitin 1967.
Po sjellim sot një letër që ai i ka dërguar Lasgush Poradecit:
I dashur Llazar,
S’di qysh të filloj e qysh të shkruaj. Me dhembje, duke shkelur brutalisht përmi shpirtin t’im, të pata shkruar përpara pak kohe, në një ditë, një k.p. dhe një letrë. Nuk isha zot i vetë vetes. Nervoz, i konsumuar dita me ditën prej lufte e brengash, i munduar në çdo fillim lufte, i dërmuar shpirtërisht… të pata shkruar tepër ashpër. Më von, pas disa ore më ardhi keq… Po të ma dish gjëndjen nuk do më gjykosh rëndë. Qetohem. Turbullohem. Ngrihem. Vdes. Dhe sa herë nuk e thërres argumentin…
Dhe të them tashi si pat qënë puna që të shkrojta ashpër:
1) Përgjegjësia morale (dhe mbase më tepër) kundrejt një rrethi që s’më kupton e s’të kupton… pyetjet e dëndura: kur dalin poezitë e Lasgushit, sa e sa insceptibilitete.
2) Dëshira e madhe që të shoh të realizuar ëndërrën t’ime dhe t’ënden, të shoh në dorë volumin e poezive.
3) Pritje e gjatë e një letre konfirmimi prej teje. Më dërgove dorëshkrimin pa asnjë shpjegim. Pas tij asnjë letrë përveçse pasi e kishe vënë në postë. Të gjitha këto më prishnin mëntsh.
Po t’i lemë këto.
Është nje detyrë për ty dhe për mua që të dali volumi. Me që ti nuk munt, dergoma këtë dorëshkrim së bashku me shënimet e tua të fundit. Nga të 900 Schilingat që ke marrë mbaj 200 ti për harxhet e tua dhe dërgomë vetëm 700. Besoj të më sosin. Në qoftë se nuk do mjaftojnë do bëhem urë e gur e do t’i plotësoj. Korrekturat do t’i dërgoj aty. Ti të më tregosh formatin që të pëlqen. Të tjerat leri në kujdesin t’im. Pasi të dali volumi do mundim të shesim mjaft numura. Fitimi do të jetë t’ëndi. Me këto të holla të përkujdesesh për shëndetin t’ënd. Përveç këtyre si të dali libra do mundim të kërkojmë ndonjë subvencion për ty prej M. Së Arësimit ose gjetkë. Është momenti psikologjik më i sgjedhur. Kam mik një gazetar dhe një poet gjerman M. Rosenkranz– i cili ka shtypur disa volume poezie– që do të të bëjë recenzione në gjuhën gjermane. Unë do të shkruaj shqip dhe rumanisht. Gjithashtu do bëj një recenzion frëngjisht për revistën “Les Balkans” të Athinës. Do kësilloj me vepërim si thua ti, t’ja thyejmë gjunjët Djallit të Shqipërisë…
Kjo është udhë më e mirë dhe më korekte. Mos rri në mendime sepse jam menduar dhe kam vrarë unë mëndjen mjaft. Sgjidh rrugën e mirë për dërgimin e të hollave dhe mos vono. Çdo vonim të sjell dëm moral dhe material. Nuk është çudi se shtypja e librës do të të sjellë një reaksion psikollogjik dhe do mund të ketë reperkusione për ty.
Unë jam në mbarim e sipër të thezës. Kam 44 faqe dorëshkrim. Gjithsej do bëhen përmbi 500. Faqe shtypi do të jenë 300. Me sa vojtje e bëra vetëm unë e di. Asnjë tjetër. Mungesë materiale, mungesë morale… E si t’a mbaroj? Hiç. Perspektiva për shtypjen e kësaj proze nuk kam asnjë. Trokas derë më derë. Hiç.
Po ta levdonja Bankën e Shqipërisë do kisha “situatë”. Po shpirti është shpirt. Për pastërtinë e tij dhe për idealin e shqipes po hiqem zvarrë. S’ka gjësend. Si thua ti: Valoj me sulm e gas. U mbarua gazi? Digjet fitili dhe pa dritë nuk do mbetemi. Ç’thua ti? Nuk është kështu?
“Shqipëria e re nuk ka dalë prej shumë kohe. Me këtë numër do shikosh ndryshime. Zgjohemi, vepërojmë dhe godasim me ashk. Dhe do vazhdosh të lëçitësh (daca nu se vinde magarul acela de proprietor). Pe mine ma doboara reumatismele. Afi plona Ah. Doamne.
Cancua nuk më shkruan asgjë. Ka frikë mos i presin kreditin nga banka sepse unë qenkam jashtë ligjit.
Me postën e parë pres dorëshkrimin dhe të tjerat.
Me dashuri e dhembje!
(Shkruan Konica.al)./ KultPlus.com
Fjalë në përurimin e dy vëllimeve të revistës ‘Thesar kombëtar i mërgatës shqiptare në Suedi’ 7 dhe 8, organ i Shoqatës së Shkrimtarëve dhe të Artistëve Shqiptarë në Suedi.
Shkruan Hysen Matoshi
Të nderuar zonja dhe zotërinj,
Roli i mërgatës shqiptare në procesin kombformues dhe shtetformues është i madh. Që nga Rilindja Kombëtare Shqiptare e këtej mërgata ka dhënë ndihmesë të çmueshme për ndërgjegjësimin kombëtar dhe për krijimin e institucioneve funksionale shtetërore. Një punë të madhe e ka bërë edhe sa i përket prezantimit të shqiptarëve në botë, të çështjes shqiptare, të kërkesave legjitime duke i shtruar ato pranë institucioneve shtetërore të vendeve të tyre pritëse dhe gjithashtu edhe duke i paraqitur ato para institucioneve relevante ndërkombëtare. Tashmë është e njohur gjithandej se pa mërgatën tonë nuk do të mund të sigurohej madje as ekzistenca fizike e shqiptarëve në trojet etnike.
Ndonëse mërgata është pjesë e shkëputur fizikisht nga Atdheu, ajo ka qenë pjesa më e lidhur shpirtërisht me Atdheun. Kundërshtimi i robërisë, projekti i pavarësisë dhe i ngritjes së institucioneve vetjake, luftërat çlirimtare në Kosovë dhe në viset e tjera etnike shqiptare do të ishin të pamundshme pa mbështetjen jetike të mërgatës sonë.
Mërgata jonë, veç tjerash, ka vijuar të jetë pjesë e pandashme e korpusit kulturor shqiptar dhe një faktor kreativ në zhvillimet që kanë të bëjnë me vlerat tona të përgjithshme identitare kombëtare. Këtu duhet shtuar gjithsesi edhe faktin se mërgata shqiptare njëkohësisht ka qenë një urë lidhëse ndërmjet kulturës e vlerave tona identitare me ato të kombeve të ndryshme të botës. Në saje të kësaj mërgate bota na njeh më mirë dhe, pa asnjë dyshim, botën e njohim më mirë.
Të nderuar të pranishëm
Në këtë kontekst duhet të trajtohet edhe kontributi i mërgatës shqiptare në Skandinavi, me theks të veçantë të asaj në Suedi. Sot ne kemi para vetes njërën ndër dëshmitë e punës së palodhshme të vëllezërve tanë, të realizuar gjatë vitit të fundit, përkatësisht veprimtarinë botuese të Shoqatës së Shkrimtarëve dhe të Artistëve Shqiptarë në Suedi, që mban emrin e Papa Klimentit XI. Botimi i dy vëllimeve, të titulluara si Thesar kombëtar i mërgatës shqiptare në Suedi, është dëshmi e dyfishtë e punës së mërgatës sonë, si rezultat vjetor i punës për përgatitjen e tyre dhe, edhe më tepër si dëshmi e dokumentimit të veprimtarisë shtetndërtuese e çlirimtare, duke nisur që nga vitet 90 e për të vijuar deri në ditët e sotme. Këto vëllime, që po e shohin dritën e botimit, janë treguese të kapaciteteve aktuale kreative e intelektuale të shqiptarëve në Suedi, por edhe një faktografi relevante për rolin historik të kësaj pjese të kombit tonë në vitet vendimtare të ndryshimit të rrjedhës historike.
Në pika të shkurtra dua të vë në pah vetëm disa nga vlerat e shumta të këtyre vëllimeve. Vëllimi i shtatë ka më shumë në përmbajtjen e tij aspekte kulturore, vlerësuese dhe pothuajse edhe shteruese informative lidhur me veprimtarinë e Shoqatës, sikundër që gjejmë aty edhe shkrime letrare, historiografike, recensione, fjalë rasti, intervista etj., të cilat e formësojnë një mozaik llojesh shkrimore, temash dhe çështjesh që preokupojnë shqiptarët kudo ndodhen ata. Pavarësisht karakterit heterogjen të vëllimit, duhet pohuar se lexuesi ynë do të mund të mësojë më shumë dhe gjithsesi edhe të krijojë një perceptim objektiv lidhur me kapacitetet organizative, kulturore, shkencore e përgjithësisht intelektuale, të shqiptarëve në Suedi.
Vëllimi vijues është një përpjekje serioze për të qartësuar rolin jetik të mërgatës sonë në Suedi për pavarësinë dhe lirinë e Kosovës. Fjala është për një vëllim sui generis, krahasuar me vëllimet pararendëse dhe përgjithësisht me botimet e mërgatës sonë, ngaqë synimi i tij është dokumentariteti, nxjerrja në dritë e fakteve deri tani jo aq të njohura për opinionin e gjerë lidhur me kontributet konkrete materiale e morale të shqiptarëve të Suedisë dhënë krijimit të mekanizmave të pavarur shtetërorë të Kosovës dhe lidhur me çlirimin e saj.
Vëllimi i tetë i Thesarit, me dëshmitë dokumentare do t’i vërë në udhë të së vërtetës përpjekjet, ndonjëherë mohuese, por jo rrallë edhe glorifikuese e përvetësuese, lidhur me kontributin e mërgatës sonë. Ata që shpërfillin djersën e vëllezërve tanë, që për dekada i dhanë gjak jetës sonë dhe përpjekjeve për mbijetesë e liri, kanë para vetes një monument të çmueshëm dokumentar që flet vetë, por edhe ata që rrahin gjoks se kinse kanë ofruar një mal kontributesh do të duhej që më parë ta gjenin emrin e tyre në këtë regjistër lapidar të jetëdhënësve të Kosovës. Ndryshe fjalët lavdëruese nuk kanë asnjë kuptim. Ky është një hap i vogël në drejtim të njohjes së një të vërtete të madhe, sikundër është kontributi faktik i mërgatës sonë për çlirim kombëtar dhe për përparimin e vendit tonë.
Shoqata, kryetari i saj, z. Hysen Ibrahimi dhe i gjithë ekipi redaktorial, me botimin e të dhënave faktografike për fondin e trepërqindëshit në Suedi për vitet 1996, 1997 dhe 1998, fondin për ndihmë Drenicës për vitin 1998, fondin për pavarësinë e Kosovës më 1998, fondin për ndihma në raste të jashtëzakonshme dhe fondin për shkollën e mesme të Shalës së Bajgorës, kanë bërë një punë jashtëzakonisht të qëlluar, e cila shpresoj se do të jetë model edhe për të gjithë pjesëtarët e mërgatës sonë kudo ndodhet ajo. E vërteta duhet të thuhet, djersa e vëllezërve tanë nuk bën të thahet e harruar dhe e shpërfillur, ajo duhet të marrë trajtën e një monumenti shkrimor e dokumentar të cilin do t’ua lëmë amanet brezave që do të vijnë, ajo do të jetë një përmendore mirënjohjeje për familjet shqiptare që ndanë kafshatën e bukës për të ushqyer aspiratat çlirimtare të Atdheut.
Sjellja në këtë format e dy vëllimeve të Thesareve, por edhe e botimeve të tjera të kësaj Shoqate, janë një provë e fuqishme se shqiptarët, kudo që jetojnë në vendet evropiane, gjithnjë e më shumë po identifikohen si një komunitet i vyeshëm dhe kreativ në aspektin kulturor, qoftë nëpërmjet integrimit të tyre në jetën e shoqërive pritëse, qoftë duke i prezantuar vlerat tona kombëtare në shtetet përkatëse. Mbase interesi do të ishte edhe më i madh nëse në faqet e vëllimeve të Thesarit do të kishte më shumë tekste në gjuhën suedeze, veçmas për aspekte të historisë sonë kombëtare dhe shtetërore, për zhvillime të rëndësishme aktuale, sidomos nëse marrim parasysh faktin se hëpërhë ka vetëm një fond modest të këtillë faqesh.
Të nderuar kolegë,
Fjala thesar, që është kryefjalë e organit kulturor të Shoqatës së krijuesve tanë në Suedi, përveç domethënies së parë, që konsiston në gjëra të çmuara, në gjëra me vlerë materiale e kryesisht monetare, ka edhe domethënien figurative të identifikimit të vlerave kulturore, materiale e shpirtërore, por ka edhe domethënien e diçkaje që është shumë e shtrenjtë e shumë e dashur për dikë. Duke përgëzuar të gjithë stafin redaktorial dhe sidomos mbështetësit e këtij projekti, pa të cilët nuk do të ishte i mundshëm botimi i vëllimeve të Thesarit…, dua të vë në dukje se ne, si Institut Albanologjik, kontributet e këtilla të mërgatës sonë kanë një vlerë të paçmuar, janë një sihariq dhe një shenjë shprese se kultura, gjuha dhe vlerat identitare shqiptare mbijetojnë, zhvillohen dhe prezantohen në kontekstin e gjerë të hapësirës evropiane. / KultPlus.com
Dua Lipa i ka publikuar tashmë datat e koncerteve të turneut të saj, me titull “Dua Lipa: The Self-Titled Tour”.
Turneu ka për qëllim promovimin e albumit debutues të këngëtares, dhe do ta dërgojë atë në më shumë se 20 qytete të ndryshme të botës.
Koncerti i parë besohet se do të zërë vend në Brighton të Anglisë më 5 tetor, ndërsa turneu do të përfundojë më 17 shkurt të vitit të ardhshëm në Seattle të SHBA-së.
Në këtë projekt madhor të muzikës, Dua, do të shoqërohet edhe nga ylli Bruno Mars dhe grupi “Coldplay”./ KultPlus.com
Më se 100 vetë janë tubuar mbrëmë para Parlamentit të Maqedonisë për të protestuar kundër propozim-legjislacionit për zgjerimin e përdorimit zyrtar të gjuhës shqipe në gjithë Maqedoninë, derisa ligjvënësit e kanë filluar debatin për këtë dokument.
Protesta ishte organizuar nga disa organizata nacionaliste të linjës së fortë, përfshirë Kongresin Botëror Maqedonas.
Protestuesit mbanin parulla me mbishkrimin “Tradhtia nuk është demokraci” dhe kërkuan që qeveria ta tërheq këtë propozim.
Kryeministri i Maqedonisë, Zoran Zaev, ka premtuar miratimin e këtij legjislacioni kur e ka arritur marrëveshjen për koalicion qeveritar me partitë shqiptare, më herët këtë vit.
Legjislacioni aktual e definon shqipen si gjuhë zyrtare, por këtë status e ka vetëm në hapësirat ku shqiptarët e përbëjnë së paku 20% të popullatës.
Shqiptarët e përbëjnë pothuajse një të katërtën e popullatës së përgjithshme të Maqedonisë, që i ka më tepër se dy milionë banorë./ KultPlus.com
Ndër shqiptarët që kanë ngritur lartë emrin e Shqipërisë është edhe Xhilda Lapardhaja vajza e re nga Berati, aktore shume e njohur teatri, filmi dhe reklamash në shtetin fqinj, Itali.
Xhilda nuk është shumë e njohur për publikon tonë si emër, po si fytyrë me patjetër që po, pasi ka luajtur në seriale të tilla si “Un Medico in Famiglia”, “Non lasciamoci piu”, “Giornalisti”, “Un posta al sole”, “La squadra 1” etj…
Miniseria e filmit televiziv “La mia casa è piena di specchi” mbi jetën e Sofia Loren, me regji të Vittorio Sindoni dhe i prodhuar nga “Idea Cinema”, përveç pjesëmarrësve si aktorë të Sofia Loren, Enzo De Caro, Margareth Madè, ka në grupin e aktorëve edhe aktoren me origjinë shqiptare e pikërisht nga Berati, Gilda (Xhilda) Lapardhaja.
Ky film i dedikohet jetës së nënës së ikonës italiane të filmit, Sofia Scicolone, ose në art Sofia Loren. E bazuar mbi skenarin e Maria Scicolone, motra e divës, filmi do të na tregojë ndodhitë e Loren në harkun kohor që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore deri tek triumfi që aktorja pati në vitin 1962, kohë kur ajo fitoi statujën si aktorja më e mirë protagoniste në filmin “La Ciociara”.
Përveçse do të shohim edhe aspekte më pak të njohura të jetës së saj, siç është fëmijëria. Për të interpretuar Sofia Lorenin gjatë rinisë së saj është përzgjedhur Margareth Madé, e kjo nuk është një sipërmarrje e lehtë për këtë vajzë të re që do i duhet të përballojë mitin e Sofias.
“Nuk e kam fshehur asnjëherë që jam shqiptare. Në të gjitha prezantimet e mia tek regjisorët italianë kam përdorur të dhënat e mia personale. Nuk kam dashur të ndryshoj as mbiemrin, ashtu siç bëjnë shumë prej aktorëve të tjerë të huaj…”.
Kështu do të shprehej kohë më parë Xhilda Lapardhaja. Ajo është tepër e njohur në botën e reklamës, skenës, filmit dhe televizionit italian.
Xhilda Lapardhaja, vajza nga Berati, që ëndërronte të bëhej balerinë, është një prej aktoreve të reja që po përçon më së miri imazhin pozitiv të Shqipërisë në botë. Vajza që ka pozuar për “Valentino”, “Omnitel” etj. e që është bërë e njohur edhe në Shqipëri përmes roleve si aktore në “Un medico in famiglia”, “Non lasciamoci piu”, “Giornalisti”, “Un posta al sole”, “La squadra 1?, “Madre come te” etj.
Ëndërron në fakt të shkelë me një projekt artistik edhe në tokën shqiptare. E para “ftesë” i erdhi nga fotografi Roland Tasho për reklamën e birrës “Tirana”, ku Lapardhaja shfaqet përkrah balerinit Ilir Shaqiri. Por, ajo synon më shumë…
Lapardhaja është lindur në Berat në vitin 1982, në lagjen karakteristike të Mangalemit. E vogël, Xhilda Lapardhaja regjistrohet në shkollën e baletit në Tiranë.
Përparimi i shpejtë në shkollën e baletit bëri që në vitin 1992, në moshën 10-vjeçare, të fitojë një bursë studimi për në Operën e Parisit.
Por, atje qëndroi vetëm disa muaj dhe zhvendoset në Itali për t’u bashkuar me familjen e saj, që tashmë kishte ardhur në Romë. La Parisin dhe u regjistrua në Akademinë Kombëtare të Baletit në Romë.
Gjatë studimeve në Akademi punoi me pasion, iu përkushtua këtij profesioni me të cilin kishte lidhur të ardhmen. Por, një aksident dhe një ndërhyrje kirurgjikale në gju në moshën 17-vjeçare, i la në mes këto ëndrra. Mjekët e rekomanduan se nuk mund ta ushtronte më tej këtë profesion.
Për gati një vit u ndje keq jashtë skenës së baletit. Por, pamja dhe talenti i Lapardhasë tërhoqën vëmendjen e manjatëve të botës së reklamës dhe u angazhua menjëherë duke pozuar nën sharmin e veshjeve “Valentino”.
Imazhi i Xhildës u përzgjodh edhe si përfaqësues i mesazheve publicitare të “Poste Prioritare”, të prodhimeve “Buitoni” në Francë, të spoteve kundër drogës, apo posterave gjigante publicitare të “Omnitel”, kompanisë gjigante të telefonisë celulare në Itali.
Megjithatë, Xhilda synonte me çdo kusht të bëhej aktore. Një dritare për këtë i ishte hapur që në moshën 15-vjeçare. Regjisores italiane Franceska Arkibuxhi i nevojitej një personazh i ri për njërin prej filmave të saj dhe po vizitonte shumë shkolla të mesme për këtë qëllim.
Mes shumë konkurrenteve u përzgjodh edhe Xhilda Lapardhaja, edhe pse në “provën” finale regjisorja vendosi t’ia besonte rolin një tjetër vajze. Megjithatë, nuk do të kalonte pa u vënë re.
Vetë regjisorja do t’i kërkonte numrin e telefonit dhe adresën me premtimin se do të rikthehej. Pak javë më pas, Xhilda do të debutonte në telefilmin “Un medico in famiglia”, në rolin e Dolores. Njëri pas tjetrit do të vinin role të tjera në botën e telenovelave.
Tani 35 vjeç, rolet ku ka interpretuar Lapardhaja, janë të shumta. Që nga telenovelat e ndjekura edhe në stacionet shqiptare, si “Un Medico in Famiglia”, “Non lasciamoci piu”, “Giornalisti”, “Un posta al sole”, “La squadra 1?, “Madre come te”, në serialin televiziv “Orgaglio”, në kinema me filmat “Prima del tramonto”, “Il ritorno”, apo “Casa Eden”, e deri në teatër përkrah aktorit të madh, Paolo Vilaxho… / KultPlus.com
Kryetari i Bashkisë së Tiranës Erion Veliaj, do të jetë folësi i radhës të TEDxPrishtina. Për prezantimin e Veliajt, është rezervuar data 7 tetor, shkruan KultPlus.
Erion Veliaj u zgjodh si kryebashkiaku i 42-të i Tiranës në qershor të 2015-ës. Udhëheqja e tij e Tiranës është theksuar nga fokusi në krijimin e një qyteti miqësor për fëmijët, pasi beson se fëmijët janë më të shpejtit në përqafimin e ideve të reja, andaj dhe janë aleatët më të mirë që mund të ketë në përpjekjen për të ndërtuar një qytet më të gjelbër, më njerëzor dhe më të qëndrueshëm, me komunitete më të forta dhe cilësi më të mirë të jetës.
Para qeverisjes së tij, Veliaj shërbeu si deputet dhe ministër i Mirëqenies Sociale dhe Rinisë nga viti 2013 deri në vitin 2015. Në atë kohë, ai paraqiti reforma me ndikim në pensionet, pagesat e mirëqenies, mundësitë e punësimit dhe arsimimin profesional. Për herë të parë, Veliaj ka strukturuar degët e Partisë Socialiste në vendet ku diaspora shqiptare banon dhe ka kontribuar me sukses në organizimin e procesit të votimit të emigrantëve shqiptarë në zgjedhjet e vitit 2013. Para se të bashkohej me radhët e Partisë Socialiste në vitin 2011, Veliaj kishte një përvojë të gjatë si udhëheqës dhe themelues i lëvizjes “MJAFT”, një organizatë qytetare e cila fitoi popullaritet të madh për metodat shumë efikase dhe novatore të protestës paqësore.
Veliaj është Magjistër në Integrimin Europian nga Universiteti i Sussex, në Mbretërinë e Bashkuar ndërsa ka kryer Fakultetin në Shkencat Politike nga Universiteti Shtetëror i Grand Valley, Michigan. / KultPlus.com
Një nga zërat më brilantë të muzikës shqiptare, Elhaida Dani e cila ka qenë shumë pak aktive në muzikë gjatë dy viteve të fundit, tashmë do të sjellë këngën e saj të re të titulluar “Më mbaj”, shkruan KultPlus.
Kjo këngë vjen pas një pauze nga këngëtarja, ku për herë të fundit ajo u prezantua me këngën “I’m Alive”, me të cilën këngë Elhaida Dani prezantoi Shqipërinë në Eurovision 2015.
Ajo ka fituar më herët edicionin e “The Voice of Italy”, çmim që e mori pasi u pëlqye nga mbi 70 për qind e publikut italian. / KultPlus.com
Dy artist të mëdhenj shqiptarë, mbrëmë kanë arritur të mrekullojnë publikun në Buenos Aires. Ermonela Jaho e Saimir Pirgu kanë sjellë një interpretim të shkëlqyer para publikut atje gjatë prezantimit të shfaqjes operistike “La Traviata”, shkruan KultPlus.
Duke sjellë në skenë dy rolet kryesore, me një lojë të mrekullueshme, duke kaluar nga skena në skenë, artistët shqiptarë kanë mahnitur të pranishmit.
Violeta, e sjellë nga Ermonela Jaho dhe Alfredo sjellë nga Saimir Pirgu, janë mëshiruar për mrekulli nga këta dy artistë të cilët u duartrokitën nga publiku i cili qëndroi në këmbë hiq më pak se pesë minuta.
Përmes disa fotografive të publikuara nga Ermonela Jaho, ju mund ta ndjeni fuqinë e interpretimit të këtyre dy artistëve dhe shpirtin artistik që është derdhur në një skenë të madhe siç është ajo në Argjentinë.
Sa duket një interpretim i egër me plot shpirt e emocione, aq edhe një fuqi e madhe që shkrinë një histori, ky interpretim do të mbahet gjatë në mendje nga publiku që e ka ndjekur nga afër. Por, këto emocione e këtë fuqi, mund ta ndjejmë edhe në përmes këtyre fotografive/ KultPlus.com
Kënga “Lonely Together” e cila erdhi para një muaji, bashkëpunim ky në mes të Aviciit dhe Rita Orës, jehonën e saj pritet ta rrisë tashmë edhe përmes videoklipit, shkruan KultPlus.
Rita Ora në rrjetin e saj social Instagram, ka publikuar një pjesë të shkurtër nga klipi i kësaj kënge.
Rita ka treguar që klipi i plotë do të vijë shumë shpejt.
Kjo këngë e cila është pjesë e albumit më të ri të Aviciit “Avīci”, muajin e kaluar ishte lansuar vetëm si audio. / KultPlus.com
Modelja e njohur Agnesa Vuthaj ka prezantuar koleksionin e saj më të ri të çantave në New York, me rastin e javës së modës.
Ish-miss Kosova është pjesë e kompanisë “Flying Solo” dhe prezantimi i çantave të koleksionit pranverë/verë 2018 është bërë në lokacionin e kësaj kompanie në New York.
Çantat ajo i ka prezantuar edhe në rrjetet sociale duke i reklamuar përmes disa modeleve të ndryshme. / KultPlus.com
Seminari Ndërkombëtar për Gjuhën, Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare i cili çdo vit sjellë në Prishtinë poetë, shkrimtarë e studiues nga e gjithë bota, ka edhe revistën e vet ku botohen punimet e realizuara gjatë Seminarit, shkruan KultPlus.
Drejtori i këtij Seminari, Rrahman Paçarizi, përmes rrjetit social Facebook ka bërë të ditur se revista e këtij seminari ka fituar të drejtën e përfshirjes në platformën e revistave shkencore ndërkombëtare.
“Revista e Seminarit Ndërkombëtar për Gjuhën, Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare e ka marrë zyrtarisht numrin ISSN, që është kusht teknik për t’u përfshirë në platformat e revistave shkencore ndërkombëtare.
Kjo u bë e mundur falë angazhimit dhe përkushtimit të bashkëdrejtores nga Tirana, profesoreshës Aljula Jubani”, ka shkruar Paçarizi në faecebook. / KultPlus.com
Poem kosovar – kënga e tretë e shkruar nga Mitrush Kuteli.
Ta shemba shkjah kufirin
që ngrite ti
në vendin tim e përmbi varr
të babës tim.
Ta shemba,
ta dogja,
me zjarrin e shpirtit,
të vuajtjes
dhe të urrejtjes.
Me zemërim,
me vrull të madh,
e bubullimë
që s’ka mbarim
Se vjete ti më çave,
më ndave,
më vrave,
armik – lugat,
armik -xhelat!
Ti bëre azape:- s’u tremba.
Ti ngrite kufire me gjemba,
fortesa ti ngrite:
t’i shemba!
Tani!
Tani!
Atje ku ti
o Mal i Zi
ngrite kufi
që ndanin,
e çanin
vëllazëri:
Hej!
Sot,
shkon
e valon,
parmenda!
T’i bëra të gjitha rrëmujë
dhe ty
gjyrma t’u çduk
si në ujë.
Ta shemba armik kufinë
–derë burgu–
dhe është tani
si ish!
–si do të jetë–
përjetë:
Lëndinë!
Poeti i njohur kosovar, Fahredin Shehu ka përfaqësuar shtetin e Kosovës në edicionin e 32-të të Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë “Vilenica 2017” i cili është mbajtur në Slloveni, shkruan KultPlus.
Në këtë festival, poeti Shehu ka bërë tre prezantime në qytete të ndryshme të Sllovenisë në mesin e poeteve si Andrej Blatnik, Lidija Dimovska, Thorsten Ahrend, Dubravka Ugrshiq, Lidija Bakiq, Kerrie O’ Brien, Esther Kinski…
Shehu është prezantuar në tre okazione, me tri poezi, ‘Ana kristalinë e kohës’, ‘Atje’ dhe ‘Dragoi’.
Në natën përmbyllëse në këtë festival u bë edhe ndarja e çmimit për shkrimtarin ukrainez Yurij Andrukovich në shpellën Vilenica./ KultPlus.com
Etno Fest “Tradita vazhdon” vjen me edicionin e shtatë me radhë, ku edhe kësaj radhe pritet të ketë pjesëmarrës të shumtë dhe nga vende të ndryshme, përcjellë KultPlus.
Ky manifestimin ndërkombëtar kulturoro-sportiv në mundje tradicionale i cili organizohet nga Shoqata qytetare për arsim, kulturë, sport dhe ekologji “AKSI”, vjen më datë 17 shtator në Qendrën rekreative – sportive në Studeniçan.
Në këtë manifestim, pritet të marrin pjesë mbi dyqind mundës (pehlivanë) nga Kosova, Shqipëria, Bullgaria, Greqia, Turqia dhe Maqedonia, ku garuesit do të ndahen në pesë kategori.
Meqenëse manifestimi ka edhe karakter kulturor, AKV Emin Duraku, SH.K.A Yeni Yol dhe SH.K.A Kitka do të prezantohen me valle të ndryshme. Të gjithë ata që duan për së afërmi të shohin dhe të ndjejnë traditën e vjetër shqiptare të Karshiakës së Shkupit, do të jenë të mirëseardhur në këtë manifestim ndërkombëtar që është pjesë specifike e etnologjisë së kësaj treve.
Manifestimin financiarisht e mbështet Ministria e Kulturës së Republikës së Maqedonisë, TIKA-Agjencia Turke për Bashkëpunim dhe Koordinim, Konfederata Botërore e Etnosporteve si dhe Federata Botërore e Organizatave Ballkanike.
Studeniçan mirëpret mundësit nga Ballkani. / KultPlus.com
Multi-Cult Fest rikthehet me edicionin e dytë, i cili do të mbahet më 29 shtator, në Teatrin e qytetit në Gjilan, duke filluar nga ora 18:00, shkruan KultPlus.
“Multi-Cult Fest” është një festival që synon të rrisë shkëmbimin kulturor ndërmjet të rinjve me prejardhje të ndryshme etnike në Kosovë, duke ju ofruar mundësi për të bashkëvepruar dhe komunikuar përmes artit. Ajo çfarë e veçon këtë festival është promovimi i multikulturalizmit në Republikën e Kosovës, duke ndihmuar thellimin e bashkëpunimit dhe dialogut ndërmjet të rinjve që vijnë nga komunitetet e ndryshme.
Edicioni i parë i Multi-Cult Fest ishte i financuar nga Bashkimi Evropian – përmes skemës së grandeve nga Culture for All – dhe targetonte vetëm të rinjtë e shkollave të mesme nga komunitetet serb, turk dhe rom së bashku me të rinjtë kosovar të rajonit të Gjilanit. Ndërsa, këtë edicion Multi-Cult Fest përkrahet nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit dhe Komuna e Gjilanit, ku në programin performues do të ketë grupe profesionale nga e gjithë Kosova që vijnë nga komunitetet e lartë cekura.
Këtë edicion programi i Multi-Cult Fest do të ketë performancë me këngë dhe valle, pikturim dhe promovim të ushqimit tradicional.
Festivali i parë i këtij lloji në rajonin e Anamoravës.
Multi-Cult Fest implementohet nga organizata jo-qeveritare KAND – Center For Social and Cultural Development./ KultPlus.com
Artisti vizual dhe regjisori me qëndrim në Kosovë, Alban Muja, i ndikuar kryesisht nga proceset transformuese sociale, politike dhe ekonomike në rajonin e gjerë përreth, ai hulumton historinë dhe temat socio-politike, duke i lidhur ato me pozitën e tij në Kosovë sot. Veprat e tij mbulojnë një gamë të gjerë të mediumeve, duke përfshirë: video instalimet, filmat e shkurtër, filmat dokumentarë, vizatimin, pikturën, fotografinë dhe performancën, të cilat janë shfaqur gjerësisht në festivale të ndryshme, panaire arti, ekspozita grupore dhe vetanake. Ai poashtu ka ndjekur rezidenca të ndryshme dhe ka fituar një mori të bursave, shkruan KultPlus.
Muja kësaj radhe prezantohet edhe në Autostrada Biennale me dy vepra: “Catch me ” (Më kap) dhe Borders without borders” (Kufijë pa kufijë). Ekspozita e tij qëndron e hapur deri më 23 shtator në stacionin e autobusëve në Prizren, 6 ditë në javë (përveç të hënës).
“Unë jam pjesëmarrës me dy projekte. “Borders without borders” është ende projekt në proces, që ka filluar vitin e kaluar dhe ende nuk ka mbaruar. Projekti përbëhet nga 12 fotografi të objekteve kufitare të zonës Schengen e cila lidhet shumë mirë me temën që e ka zgjedhur kuratori, përkatësisht edicioni i sivjetmë i bienales. Unë këtë projekt apo projektet tjera, nuk mendoj patjetër se cilin koncept apo cilën ekspozitë do të marrë pjesë por provoj t’i hulumtoj ato tema që mua më interesojnë dhe varësisht nga konceptet kuratoriale të ekspozitave të ndryshme, ato janë pjesë të ekspozitave”, është shprehur Muja.
Projekti tjetër me të cilin po prezantohet Muja, thirret “Catch me”. Ky është një projekt që artisi e ka realizuar para 10 vitesh në kufirin Amerikë – Meksikë, ku atë kohë ka shkuar për të realizuar një projekt tjetër, ndërsa projekti “Catch me” ka ardhë si plan B. Të dyja këto projekte flasin për kufijtë, për rëndësinë e kufijve por dhe shpesh për kufijtë e hekurt që sot ekzistojnë mes popujve apo vendeve të ndryshme.
“Normal si artist dhe njerëz kreativ ne duhet gjithë kohen të luftojmë kufijtë, pasi besoj që një artist apo dikush që i përket subjekteve kreative, lëvizja është fundamentale, pa lëvizje është e pamundshme me qenë pjesë e skenave të ndryshme. Prandaj dy projektet njëfarë mënyre e tregojnë njëfarë realiteti por njëkohësisht e marrin një farë shikimi prej larg, në formë të kritikes për atë që ndodhë sot në 2017, por edhe në 2007 apo edhe më herët siç ka ndodhur me kufijtë në përgjithësi, dhe duke e krahasuar këtë, si projekt, me pozicionin e popullit ku unë jetoj, apo prej nga vij, ku liria e lëvizjes apo kufijtë janë shumë të hekurt”, është shprehur tutje Muja, përcjellë KultPlus.
Motivi i organizatorëve të Autostrada Biennale për të bërë një event të tillë në Prizren, Mujës qysh në fillim i është dukur pak ambicioz, madje ai ka menduar që është gati e pamundur të realizohet.
“Gjithçka që mund të them është se deri më tash ka qenë eksperiencë e mirë, e hatashme dhe shpresoj që këta do të vazhdojnë t’i sjellin edhe Prizrenit edhe Kosovës pse jo edhe skenës se artit në rajon një eveniment të rëndësishëm i cili nuk e ka bazë qytetin por e ka lëvizjen dhe besoj që kjo i duhet dhe besoj që jo vetëm shoqërisë ku ka ndodhë por edhe rajonit dhe shpresoj që do të vazhdojë dhe do t’i sjellë çdo dy vite artistë, projekte, që në njëfarë mënyre kanë me u ballafaqu me realitetin që ndodhë në vend por edhe realitetin që sjellë vendi”, ka folur Muja rreth këtij eventi.
“Më kap” tregon veprimin fizik të artistit të hedhur mbi kufirin amerikano-meksikan. Artist vetë vjen nga një vend, ku liria e lëvizjes nga një shtet në tjetrin, për shumicën e njerëzve në vendin e tij është vetëm një ëndërr, pak a shumë e njëjtë me atë të meksikanëve kur ata duan të kalojnë kufirin me SHBA.
Projekti “Kufijë pa Kufijë” përfshin 26 fotografi të 26 ndërtesave kufitare, të 26 shteteve të Shengenit të BE-së. Sot, këto ndërtesa kanë mbetur “të braktisura”, ngjashëm me mënyrën se si ndarjet kufitare ndër shtetet e BE-së kanë vepruar që të ekzistojnë. Megjithatë, duke vazhduar me praninë fizike, duke na kujtuar për një ndarje të kaluar që nuk ekziston më, këto ndërtesa gjithashtu ngrenë pyetje se çfarë funksioni tjetër mund të kenë ose të luajnë në të ardhmen.
Vetë artisti vjen nga një vend, ku ende ekzistojnë ndërtesat funksionale të kufirit dhe liria e lëvizjes është e kufizuar. Artisti ka zgjedhur të fotografojë ndërtesat e braktisura të kufirit, në shtetet anëtare të BE –së dhe të nxisë pyetje rreth vërtetësisë së ekzistencës ose mos ekzistimit të kufijve midis këtyre shteteve – shumica e të cilave ndajnë një të kaluar, shpesh një konflikt, por gëzojnë sot lirinë e lëvizjes me njëri-tjetrin.
Nga njëra anë, një ndërtesë kufitare është ende funksionale kur hynë nga një shtet jo-Shengen në një shtet Shengen. Nga ana tjetër, brenda vetë zonës së Shengenit, ndërtesa të tilla kufitare janë konfiskuar për t’i shërbyer ndonjë qëllimi tjetër. Për ata njerëz që janë të kufizuar nga liria e lëvizjes, ndërtesa të tilla përfaqësojnë shumë më tepër sesa vetëm një prani fizike – ato mund të sjellin kujtimet e refuzimit, vështirësive dhe dhimbjes dhe shumë njerëz sot zgjedhin të marrin rrugë të paligjshme për të kaluar ndarjet kufitare.
Ata e bëjnë këtë në kërkim dhe besim të një jete më të mirë, kryesisht vijnë nga zonat e luftës ose shoqëritë e pasluftës. Meqenëse artisti vjen nga një vend, dhe një rajon, i cili ka pësuar përvoja të tilla dhe ku liria e lëvizjes vazhdon të jetë e kufizuar, tregimet dhe narracionet e tilla janë të ngjashme. Kufijtë ishin shkaktarët e luftës; disa u bënë arsye për të ndarë familjet për dekada të tëra. I tillë ishte rasti midis ish-federatës socialiste të Jugosllavisë dhe Shqipërisë së mëparshme komuniste, ku kufijtë po forcoheshin, në një kohë kur BE ishte tashmë në procesin e hapjes së tyre.
Megjithatë, sot duket se përforcimi i kufijve po shfaqet sërish si një temë e debateve konfliktuale. Dhe kur bëhet fjalë për këto ndërtesa të braktisura të kufirit brenda BE-së, a duhet të ekzistojë një platformë për diskutim, nëse këto ndërtesa mund ti shërbejnë një funksioni kulturor? Si duhet të përkujtohen ato sot? A duhet të shërbejnë, si një kujtim i asaj se çfarë kuptimi kishin në të kaluarën, duke shkuar drejt një të ardhmeje më të hapur?
E kaluara e përbashkët midis shteteve anëtare të BE-së, mund të lexohet dhe regjistrohet edhe përmes arkitekturës së strukturave të tilla kufitare. Kjo është arsyeja pse ato do të dokumentohen, fotografohen dhe ekspozohen përmes një botimi me fotografi, duke e vënë në pikëpyetje potencialin për të ndryshuar qëllimin e këtyre objekteve sot. / KultPlus.com
Vepra “Silentium Est Pax” e Memli Kelmendit më 16 shtator do të interpretohet në Les Musicales de Redon në Francë dhe do të interpretohet nga ansambli i mrekullueshëm Ensemble Sottovoce poashtu nga Franca.
“Kjo vepër është kompozuar muajin e kaluar dhe i dedikohet ansamblit “Sottovoce Ensemble” nga Franca. Nga performancat e tyre që kam dëgjuar, më ka pëlqyer jashtëzakonisht tingulli që kanë dhe sidomos repertuari përzgjedhur. Besoj që shumë shpejt do të kemi video incizimin nga koncerti që do të mbahet këtë javë”, tha Memli Kelmendi.
Në këtë mbrëmje do të interpretohen vepra nga kompozitorë të njohur botëror si Mozart, Byrd, Philips, Gjeilo, Bosc… për këtë ansambël kanë kompozuar kompozitorë të njohur si Nobuya Momta (Jaoponi), Florent Gauthier (Francë)…/ KultPlus.com
Poem kosovar-kënga e dytë e shkruar nga Mitrush Kuteli.
Ma thonë emrin Asim Qerim
mbetur jetim
që në vogëli.
Jam si më sheh
e si më njeh:
kësulëbardhë e kryelidhë,
kryelidhë me një shami,
me tri shami:
për trimëri!
Jam eshtërmadh
i vrazhdët jam
e bojalli-
dhe sytë e mi:
janë plot shkëndi,
si batërdi.
Dhe kam uri
si s’ka njeri
për Drejtësi
e për Liri
si gjithë asimët
e gjithë qerimët
e Vendit tim.
Ma thonë emrin Asim Qerim,
mbetur jetim
që në vogëli.
Se babën tim ma vranë
naçallnikët,
podporuçnikët.
Ma vranë,
se urdhër dha Vojvoda
e Krali- vetë:
Të vritet.
Se ish Kosovar!
Dhe se ish zot
mbi këtë Dhe!
Dhe tokën që kisha nga Baba
nga gjyshi
rrënjë pas rrënje
prej qindra vjet,
prej mijëra vjet
ma muar.
Ah!
Ma muar Vatanin
që e desha
si xhanin!
Ma muar
me armë në duar
me gjak nëpër duar
Agrarët!
Xhandarët
Tuxharët!
Të gjithë tok
u bënë shok:
si sorrat!
për kërme.
Oborrin ma muar
deri në shtëpi
dhe ngrehe për vete shtëpi
në sytë e mi.
Dhe unë,
ja, unë!
që isha zot
që qëmot:
mbeta pa dhe,
bujk pa dhe
bari pa kope
këtu,
në dherin tim.
Dhe plori m’u ndryshk,
Hambari m’u myshk…
Po shpresa s’m’u vyshk!
Durova,
durova,
Sa nuk duron njeri,
as Perëndi!
Më thanë të shkruhem vojnik
e mynafik
i kombit tim.
Më dhanë armë të vras
vëllanë,
sipas kanunit
të gjakut…
Po s’desha!
Dhe në e bëra ma falni,
se jam gjaknxehtë.
Më thanë të ngrihem të ik
ku qielli puthet me dhenë;
Stamboll,
Anadoll,
e më tej.
Se vetëm andej
paska për ne
popull pa zot –
vend boll…
Po malli i tokës s’më la,
po malli i fushës s’më la,
as gjaku i babës s’më la.
Dhe mbeta këtu,
i huaj,
si qen,
në vendin tim,
të babës tim…
Mbeta rajá,
e ndër rajá,
si për hatá;
në uri,
në qesëndi,
në skllavëri
të shqaut të zi.
Më thanë të ik në Allbani,
vatan i ri
i kombit tim,
si shkoi Selmani,
Hasani
e Dani.
Po dot nga toka s’u ndava
dhe mbeta të jem
ku jam
e ku do të jem.
Më thanë të shkoj në sheher
të shqahut të madh,
me sharrën në krah,
me kryet përdhé,
jaban
e beter;
portë më portë,
derë më derë,
i mjerë
e zemër sterrë,
për një kotherrë
bukë.
Po malli i vendit s’më la.
Ah, malli i gjakut s’më la
e mbeta këtu,
rajá.
ndënë raja
të ha një bukë – zehër
lagur me lot,
njomur me vrer
dhe të pres, po të pres!
Një tjatër mëngjes.
E dit për dit,
E net për net, e vjet pas vjet
rrojta
e vojta
kaba
ndënë shkjah:
raja
ndënë raja,
si në hata
si tjatër s’ka!
Po prita
Dhe prita
Të vijë dhe për mua
Drita!
Tani
Tani,
Liri!
‘T’padashtun’ nga Edon Rizvanolli, i cili pati premierën në Karlovy Vary, është filmi që do të përfaqësoj Kosovën si propozimi zyrtar për konsiderim në kategorinë ‘Filmi më i mirë i huaj’ të Akademisë Oscar.
Ky film me skenar dhe regji nga Edon Rizvanolli është dramë e cila merret me pasojat dhe traumat e shkaktuar nga lufta e vitit 1999 në Kosovë. Filmi trajton ngjarjen e një adoleshenti i cili jeton me nënën e tij kosovare në Amsterdam dhe që rikthimi i traumave të nënës së tij ia rrotullojnë botën.
Në rolet kryesore janë Adriana Matoshi dhe Jason de Ridder.
Komiteti selektues u shpreh: ‘Pas shikimit të filmave konkurrues, për këtë vit, për përfaqësim të Kosovës në Oscar, komiteti selektues shpreh kenaqësinë, si për numrin e filmave, po ashtu edhe për kualitetin artistik të tyre. Të tre filmat, në vecoritë e tyre, sjellin rrëfime filmike, të trajtuara nga perspektiva shumë interesante dhe autoriale. Megjithatë, me shumicë votash, komiteti u përcaktua për “T’padashtun”, si filmi përfaqesues i Kosovës, për këtë vit në Oscar.’
Komiteti selektues përbëhet nga : Astrit Kabashi, Doruntina Basha, Arben Bajrkataraj, Antoneta Kastrati, Ilire Vinca, Visar Morina, Zymber Kelmendi.
‘T’padashtun’ është i mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës dhe Fondi i Filmit Holandez./KultPlus.com
Është hapur edicioni i 8-të i konkursit tashmë tradicional ndërkombëtar të fotografisë “Fokus 2017”.
Të gjithë të interesuarit që të jenë pjesë e këtij konkursi duhet të dërgojnë fotografitë e tyre të cilat do t’i nënshtrohen procesit të selektimit nga ana e kuratorëve të kësaj ngjarjeje, fotografët Burim Myftiu dhe Osman Demiri. Fotografitë e nominuara për ekspozitë do të përzgjidhen në bazë të kritereve teknike dhe vlerave artistike. Fotografitë më të mira, do të shpërblehen me 3 çmime nga juria profesionale ndërkombëtare.
Themelues i këtij konkursi është fotografi Arben Alliaj i cili me shumë entuziazëm vazhdon këtë traditë, në qytetin e tij në Fier. Ekspozita ekskluzive me fotografi të nominuara do të hapet më 3 nëntor 2017, në Galerinë e Arteve në Fier.
Afati i fundit për aplikim është deri të premten më 15 shtator 2017 në emailin: [email protected]./ KultPlus.com
Pavarësia Sopa është vajza e cila ka lindur dy minuta pas shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, dhe pikërisht kjo vajzë para disa muajve i kishte dërguar një mesazh ish presidentit të SHBA-ve, George Bush, shkruan KultPlus.
Dhe Ambasada e Kosovës në Washington DC, ka bërë të ditur se tashmë vetë George Bush i ka kthyer mesazhin kësaj vogëlusheje kosovare.
“Dje vizituam vajzën më simpatike, Pavarësia Sopa, të cilës i dërguam një mesazh të veçantë nga një mik shumë i madh i pavarësisë së Kosovës. Muaj më parë, Pavarësia i dërgoi një kartolinë Presidentit Bush, dhe ai i ktheu mesazhin. Pavarësia na tregoi që do të bëhet aktore në Hollywood kur të rritet, dhe me aq sa pamë, do të jetë e shkëlqyer. Gjithashtu tha që emrin nuk do t’a ndërroj kurrë, siç bëjnë shumë aktorë në Hollywood, në mënyrë që t’i tregoj gjithë botës historinë e Kosovës”, kanë bërë të ditur nga Ambasada e Kosovës në Washington DC./KultPlus.com