Nga: Jim Morrison
Shipëroi: Bujar Meholli
Zgjohu!
Shkundi ëndrrat nga floknaja jote
vogëlushi im i dashur,
më i miri im.
Zgjidhe ditën dhe shenjën e saj,
ajo, hyjnesha ditë,
është gjëja e parë që do të shohësh.
Seç është një plazh i madh dhe i gjerë
ku sipër tij rrëzëllen hëna e ftohtë si stoli,
çiftet garojnë lakuriq aty poshtë
qetë-qetë…
Ne ishim fëmijë të ndjeshëm
paksa çmendarak
me trurin mbështjellë nga pambuku i foshnjërisë,
shumë zëra dhe muzikë rreth nesh…
Dalloji ata që keqkuptojnë të Lashtit
koha ka ardhur përsëri,
ata të zgjedhësh, po po, ata,
nën dritën vezulluese të hënës
afër një liqeni të lashtë..
Futu më pas në pyllin e ëmbël
shtrihu brenda asaj ëndrre të ngrohtë,
eja me ne pastaj
të vallëzojmë kur gjithçka rreth nesh
shpartallohet.
Indianët janë shpërndarë kudo,
në ag autostrada pikon gjak
fantazmat vijnë vërdallë vogëlushit
në mendjen e brishtë të tij futen…
Aty brenda ka një emblemë
ky është teatër antik dhe i çmendur
që bën programimin e jetëve tona
dhe ikën me shpejtësinë e me zhaurimën e dallgëve…
Barnat kanë mbaruar.
Dritaret hapur rrinë
është vetëm njëri ndër të tjerët
që mund të kërcejë dhe të na shpëtojë.
Duke përqeshur fjalët hyjnore
muzika ndez temperamentin tonë.
O krijues i madh i qenieve
pa na e dhuro një orë
që ta ushtrojmë artin tonë,
kështu t’i përsosim jetët tona.
Kemi nevojë të bëjmë llogari të mëdha.
Kur mbretërit e vërtetë vriten
xhelatët lirshëm vërdallosen
janë një mijë magjistarë që lindin,
e pra ku është ajo festa e premtuar?
Nga albumi An American Prayer /KultPlus.com
