Monolog shinash

Poezi nga Rozafa Shpuza

Sonte shinat u derdhën si ujna lehonash
që s’janë të zojat me i rezistue britmës.
Diku u ndez nji far e buzët u hapen paksa
sa me zhvirgjënue natën e zhugatun
prej trille semaforësh.

Sonte shinat u derdhën si ujna lehonash
tue m’ba qull hijen, që saora u zhba …
shtëllunga dëshirash m’kapin përflokësh,
teksa thithi deri n’amshim cigaren.
Sonte shinat u derdhën si ujna lehonash
por per mue askush s’u kujtue,
ndaj shtërngova me dhambë bishtin e kallun t’vetimës
e u bana gati me lindë s’parit… / KultPlus.com