Etiketë: nena tereze

Si sot, më 10 dhjetor 1979, Nënë Tereza merr Çmimin Nobel për Paqe. Ato ditë në Oslo të Norvegjisë, Don Lush Gjergji e zhvillon një intervistë me te dhe e boton në revistën tonë Drita. Po e risjellim në portalin tonë për të kujtuar atë ditë të madhe dhe si Nënë Tereza e ka përjetuar këtë shpërblim prestigjioz botëror.

Çfarë do të thotë për ju dhe për motrat tuaja Çmimi Nobel për Paqe?

Nëna Tereze: “Për motrat e mia asgjë, sepse asgjë nuk ndryshon në Kongregatën tonë. Ky Çmim, si dhe të tjerë që kam marrë gjatë këtyre viteve, është vetëm për të varfëritë tanë, mendoj se ka qenë dhuratë prej Zotit, ndihmë e madhe që të mund të bëjmë diçka vitin e ardhshëm për familjet tona.

Prandaj, jemi lutur shumë për këtë qëllim, nga që, siç e dini dhe ju vetë, viti i ardhshëm (1980) është viti kushtuar familjes. Sot, njerëzit vuajnë shumë dhe nëse ne mund të bëjmë diçka për të bashkuar familjet, për t’i ofruar secilit shtëpi, kjo do të ishte një punë e madhe. Ky çmim arrin në çastin e duhur. Ky çmim tregon se bota po i njeh të varfëritë, prandaj edhe e ka për detyrë t’u ndihmojë. Ky është kontribut i madh për paqe, ngaqë bota më në fund ka kuptuar se puna e dashurisë është e rëndësishme për paqen.”

Si e shihni Ju, si personalitet religjioz, problemin e paqes në botë dhe çfarë mendoni se duhet të bëhet për ta forcuar paqen?

Nëna Tereze: “Para së gjithash, ne duhet t’i kthehemi të luturit në familje, sepse pa lutje besimi ynë është i dobët. Nëse me të vërtetë besojmë dhe lutemi, ne do të bëjmë jetën tonë të konsekruar, do të japim kontributin tonë për paqen. PA DASHURI NUK DO TË KETË KURRË PAQE!”

Cili është rreziku më i madh për paqen?

Nëna Tereze: “Rreziku më i madh për paqen është aborti, ngaqë nëse ne mund të shkatërrojmë jetën, që na e ka dhënë Zoti, dhe nëse nëna mund të bëhet ekzekutuese e fëmijëve të vet, atëherë çfarë do të mund të thuhej vallë për vrasjet dhe luftërat e botës? Sot, njerëzit nuk e duan më njëri-tjetrin dhe këtu qëndron fillimi i rrezikut për paqe në botë. Aborti është filli i të gjitha të ligave të botës.”

Si e pranuan të varfëritë këtë Çmim?

Nëna Tereze: “Tani bota po i njeh të varfëritë dhe unë mendoj se do të mendojë më seriozisht për këtë problem. Të varfëritë tanë janë të lumtur me pak, me një buzëqeshje, një dorështrëngim, me pak oriz… Ata janë protagonistët e vërtetë të “Çmimit Nobel për Paqe.”

Cili është mesazhi i paqes për botën në ditën e Çmimit Nobel për Paqe, tani kur jeni bërë zyrtarisht “Nëna e Paqes?”

Nëna Tereze: “Duajeni njëri-tjetrin siç u do Zoti. Ne do të qëndrojmë të bashkuar nëse lutemi, nga që të luturit ushqen besimin dhe besimi ushqen dashurinë. Nëse ne besojmë dhe dashurojmë, atëherë do të mund të bëjmë diçka të bukur për Zotin dhe për të tjerët”.

“Çmimi Nobel për Paqe” është shpërblimi më i lartë në mbarë botën. Nga ana tjetër, në Shqipëri, vëllezërit tanë nuk kanë kurrfarë lirie fetare. Çfarë mund të na thoni për këtë?

Nëna Tereze: “Nuk di se çfarë të them, nga që nuk di se çfarë në të vërtetë po ndodhë atje. Nganjëherë marr ndonjë letër nga nëna dhe motra ime, nga Tirana. Ato shkruajnë vetëm disa fjalë, ato kanë aq dëshirë të madhe për t’u takuar edhe një herë me mua dhe me vëllain tim, Lazrin…

Atë që do të mund të thosha është se unë lutem shumë për Shqipërinë, që Zoti Ynë t’i ndriçojë që të mund të kuptojnë këtë: nëse duan të jetojnë në paqe duhet ta duan njëri-tjetrin…

Mendoj se Kisha jonë shqiptare ende nuk e ka kaluar të Premten e Shenjtë, por feja jonë na mëson se jeta e Jezusit nuk mbaron aty, por vazhdon në kryq dhe bëhet e plotë me ringjalljen. Populli ynë nuk duhet dhe nuk mund ta harrojë kurrë këtë. Këtu qëndron fshehtësia e suksesit të krishterë. Krishti dha jetën e vet që të bëhet jeta jonë, e pranishme tek çdo njeri, çdo familje… Ai sigurisht nuk do të na harrojë kurrë…”

Si e përjetuat udhëtimin e Papës në Turqi, si një dëshirë dhe përpjekje ekumenike. Si e vlerësoni takimin ekumenik dhe lutjen e mbrëmjes së djeshme në Katedralen e Osllos? Cili është mendimi juaj i përgjithshëm sa i përket dukurisë ekumenike?

Nëna Tereze: “Puna jonë është ekumenike, sepse ne punojmë me secilin pa dallim, për të ndihmuar njerëzit të afrohen me njëri-tjetrin, për t’i bërë që ta njohin Zotin si dashuri. Ne nuk punojmë vetëm me të krishterë, por edhe me myslimanë, budistë, hindus, me të gjithë. Kur të mbretërojë dashuria, atëherë do të kemi unitetin e Kishës në botë”.

Këtu jemi të gjithë, myslimanë, katolikë, komunistë, ateistë, të gjithë shqiptarët, që të thërrasin me shumë dashuri dhe mirënjohje: NËNA JONË TEREZE. Po, pas vdekjes suaj?

Nëna Tereze: “Kurrë nuk kam menduar për këtë. Sot, unë jam në Norvegji, dhe unë jam norvegjeze, nesër diku tjetër. Nuk ka rëndësi se ku do të përfundojë trupi im. Ajo që është me rëndësi është se unë e gjej veten duke jetuar në amshim me Zotin”.

Po t’u kërkohej të bëni një definicion për vetveten: kush jeni Ju?

Nëna Tereze: “Origjina ime është shqiptare. Shtetësia ime është indiane. Unë jam katolike, grua fetare. Për nga thirrja ime, unë i takoj tërë botës. Por zemra ime i takon tërësisht zemrës së Jezusit”.

Sot, në ditën e dorëzimit të Çmimit Nobel për Paqe, duke iu kthyer të gjitha shpërblimeve, mirënjohjeve që keni marrë, cili çmim është më i shtrenjti, më i afërti për Ju?

Nëna Tereze: “Shpërblimi im më i madh është dashuria ndaj Jezusit. Ai është çdo gjë për mua. Gjëja më e madhe për mua do të ishte të bëj që dashuria universale të mbretërojë, sidomos për ata që vuajnë!”./drita.info

Nëna Terezë është një ndër figurat më të rëndësishme shqiptare dhe misioni i saj për të ndihmuar të varfërit nëpër botë, ka bërë që ta vlersojë bota, sikurse edhe deri me vlerësimin me cmimin Nobel për Paqe, shkruan KultPlus.

Dhe si rrjedhojë, përgjatë misionit të saj ajo është takuar me shumë personalitete.
KultPlus ju sjell kësaj radhe takimin me Hillary Clinton, takim ky që është realizuar në Washington DC, në vitin 1994./KultPlus.com

“Të duash do të thotë të bësh gjëra të vogla me dashuri të madhe.”

“Mos i prisni kryetarët. Bëjini gjërat vetë, njëri për tjetrin.”

“Fjalët e mira mund të jenë të shkurtra dhe të lehta për t’u thënë, por jehona e tyre është vërtetë pa fund.”

“Vuajtja është dhuratë e madhe e Zotit.”

“Duhet të flasim më pak. Një vend për t’u lutur nuk është vend për thashetheme.”

“Unë nuk lutem për sukses. Kërkoj plotësinë e fesë.”

“Nëse i gjykoni njerëzit, nuk keni kohë t’i doni ata.”

“Folu butësisht njerëzve! Tregoje mirësinë në fytyrë, në sy, në buzëqeshjen tënde, në ngrohtësinë e buzëqeshjes tënde, gjithnjë të kesh buzëqeshje gazmore! Jep jo vetëm kujdesin, por edhe zemrën!”

“Ne s’mund të bëjmë dot gjëra të mëdha, vetëm gjëra të vogla me dashuri të madhe.”

“Nuk ka rëndësi sa shumë jemi të angazhuar të bëjmë, por sa shumë dashuri vendosim në të.”

“Po prisja të isha e lirë, por Zoti ka planet e Tij.”

“Çfarë mund të bësh për të promovuar paqen në botë? Shko në shtëpi dhe duaje familjen.”

“Ne nuk kemi nevojë për armë dhe bomba që të sjellim paqe në botë. Kemi nevojë për dashuri dhe dhembshuri.”

“Disa njerëz vijnë në jetë si bekim. Disa të tjerë vijnë si mësim.”

“Nëse jeni të dekurajuar, kjo është një shenjë e krenarisë, sepse kjo tregon se keni besim në fuqitë tuaja.”

“Gjithmonë kur takohemi me njëri-tjetrin le të buzëqeshim, buzëqeshja është fillimi i çdo dashurie.”

“Jo të gjithë ne mund të bëjmë gjëra të mëdha. Por ne të gjithë mund të bëjmë gjëra të vogla me dashuri të madhe.”

“Në qoftë se ne të vërtetë duam të na duan, duhet të mësojmë se si të falim.”

“Dashuria fillon duke u kujdesur për më të afërmit.”

“Varfëria më e tmerrshme është vetmia dhe ndjenja e të qenit pa dashuri”

Nëna Terezë ka mrekulluar botën me veprat e saj humane, e cila ka shërbyer përgjatë gjithë jetës së saj për fëmijët e varfër, shkruan KultPlus.

Në këtë fotografi shihet Shën Tereza duke parakaluar para fëmijëve, dhe shikimi i tyre reflekton dashuri për Nënën Terezë, e cila jetën e saj e dedikoi për bamirësi.

Dhe pikërisht vepra e saj ka bërë që të shpërblehet edhe me cmimin Nobel për paqe, sikurse që emri i saj është shënuar anë e mbanë botës, duke kujtuar kështu kontributin e saj të madh./KultPlus.com

Për herë të parë pesë vite pas marrjes së Çmimit Nobel për Paqen bamirësja shqiptare Nënë Tereza jep një intervistë më datë 13 prill 1984, për emisionit e famshëm italian të atyre viteve, “Pronto… Raffaella?”.

Tereza e Kalkutës u shpall Shenjtore në vitin 2003 nga Giovanni Paolo i II-të, si dhe mbajtëse e Çmimit Nobel për Paqen në vitin 1979. Pesë vite pas marrjes së Çmimit Nobel, ajo ftohet në emisionin e drejtuar nga Raffaella Carrà “Pronto … Raffaella?”; në një intervistë historike duke u përqendruar së shumti në temën shumë të dashur të Saj: të paqes, të varfërisë, të plagës së abortit dhe dashurisë.
Ky emision i Raffaella Carrà me Nënë Terezën transformohet menjëherë në një mesazh të paqes nga Fondacioni i Misionaries. Nga fjalët e Nënë Terezës duket se Ajo kishte përjetuar ndër vite mbi lëkurën e Saj, midis shumë vështirësive, dhimbjeve e sakrificave, por edhe përmes fuqisë së besimit të atyre që besojnë në Zot.

“Unë jam duke luftuar me abortin. Sepse një fëmijë është dhurata më e madhe e Perëndisë, e është krijuar për t’u dashur e për t’u dashuruar. Ajo nënë që vret fëmijën e saj, quhet një vrasëse. Për këtë, aborti është fenomeni më shkatërrimtar i njerëzimit, pasi shkatërron paqen e familjes. Dashuria fillon brenda shtëpisë, e pikërisht ky shkatërrim ashtusoj fillon, nga shtëpia. E kështu, është e tmerrshme që një nënë të vrasë fëmijën e vet”. Këto qenë ndër të tjera, fjalët e Nënë Terezës në emisionin e Raffaella Carrà, që drejtuesja i ka rikujtuar edhe vite më pas, gjatë intervistave të shumta.

Një temë tjetër e prekur nga Nënë Tereza, ishte edhe varfëria. “Midis tyre, ka individë që nuk kanë asgjë; që nuk kanë askënd të padashur dhe të larguar nga shoqëria. Dhe këto persona janë krijuar nga një dorë që na ka krijuar të gjithëve ne, me dashuri. Pra, ne jemi vëllezër; ku edhe Jezusi dha jetën për ta i kryqëzuar”…

Video nga: www.raffaelacarra.tv
Përshtati nga italishtja: Edmond Prifti/Konica.al

Një shtatore e Shën Terezës, do të vendoset në Poreç të Kroacisë.

Më 23 nëntor, dëshira e shqiptarëve të Poreçit po bëhet realitet. Siç thuhet në njoftimin që ka ardhur në adresë të portalit Koha.net, “truporja e Shën Terezës, simbolit të humanizmit dhe dashurisë së kombit tonë do të vendoset ne njërin nga sheshet më të bukura të qytetit”.

“Me iniciativën e aktivistëve shqiptarë Idris Sulejmani, Marijan Bisaku, Vilson Bisaku, Robert Daka, don Rikard Lekaj si dhe përkrahjen e të gjithë shqiptarëve të Poreçit që 2015 filluan përgatditjet për vendosjen e trupores së Nënë Terezës në Poreç”, thuhet në njoftim.

Ky manifestim të cilin e organizojnë Shoqatat Shqiptare në Istër do të zgjasë 2 ditë:

22.11.2017 në ora 19.00 – në katedralen e Pullës do të mirëpritet martiri i gjallë shqiptar, Kardinali Ernest Simon Troshani. Rrëfimin e jetës së tij martire kanë mundësi ta dëgjojnë të gjithë njerëzit e vullnetit të mirë.

23.11.2017 Ceremonia e vendosjes dhe bekimit të trupores së Shën Terezës

10.30 – Hapja e ceremonisë dhe fjalët përshëndetëse të mysafirëve

12.00 – Mesha e shenjtë në Bazilikën e Poreçit

13.00 – Shpalosja dhe bekimi i trupores së Shën Terezës

Përveç përkrahjes masive të shqiptarëve në tërë Istrën, kjo ceremoni do të mbledhë edhe mysafirë nga të gjitha trojet shqiptare: Shqipëria, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi, Lugina e Preshevës, Çamëria dhe Dijaspora./KultPlus.com

Në ditën e tretë të shtegtimit të Imzot Dodë Gjergji në Kalkuta të Indisë, ipeshkvi kremtoi meshën tek varri i Shën Nënë Terezës, në bashkëmeshim me argjipeshkvin e Kalkutës, Imzot Thomas D’Sousa, në prani të motrës eprore të Misionareve të Dashurisë, m. María Prema Pierick, bashkësisë së motrave dhe laikëve vullnetarë, shkruan KultPlus.

Gjatë meshës me Bashkësinë e Misionareve të Dashurisë në Kalkuta, ipeshkvi shprehi kënaqësinë e tij që ka mundësi të kremtojë këtë meshë në këtë vend të shenjtë e plotë bekime. Ai në fjalën e tij e shpjegoi arsyen e shtegtimit dhe të pranisë në mesin e motrave të Shën Nënë Terezës:
“Jam këtu për të falënderuar Zotin për Nënë Terezën. Për të falënderuar Gonxhen tonë që pati guximin ta fillojë dhe t’i prijë një revolucioni të ri ndër ju, që është revolucioni i bamirësisë dhe i mëshirës.Në lutjen time këtu e kam edhe popullim tim, që është populli i Nënë Terezës, që kjo bijë dhe nënë e shenjtë të jetë në zemrat e secilit për t’u ba në ta dritë bamirësie dhe shkëndijë paqeje, për të cilat kemi nevojë në mesin tonë”, ka thënë ai.

Pasi kremtuan meshën e shenjtë bashkë me bashkësinë e motrave, njerëzve vullnetarë të pranishëm, Ipeshkvi Imzot Dodë Gjergji ndezi qirinj tek varri i Nënë Terezës dhe u ndal në lutje, bashkë me argjipeshkvin D’Sousa dhe Eproren e Misionareve të Dashurisë M. María Prema Pierick. Njërin nga këta qirinj të ndezur, do ta sjell ipeshkvi në Katedralen “Nëna Tereza”, në Prishtinë./KultPlus.com

Nënë Tereza kishte aq shumë kursime në Bankën e Vatikanit dhe nëse do t’i tërhiqte ato, institucioni do të mund të falimentonte, sipas një gazetari italian.

Libri i fundit i Gianluigi Nuzzit “The Original Sin” shpalos detajet e Vatikanit kur kryepeshkopi amerikan Paul Marcinkus ishte caktuar president i kësaj banke. Në atë kohë Nëna Terezë besohet se “kishte më së shumti para në llogari”.

“Nëse vetëm Nëna Terezë do të mbyllte llogarinë apo t’i transferonte paratë, instituti do të ishte në rrezik”, ka shkruar Nuzzi, raporton “La Presse”.

Italiani ka shtuar se zbulimi i llogarisë së Nënës Terezë është dëshmi e qëndrimit të gjatë Marcinkusin brenda çështjeve të Vatikanit, shkruan koha.net.

“Është një fuqi bllokuese në Vatikan që pengon reformat e Papa Françeskut sikurse bëri me Benediktin XVI – ekzistonte me Marcinkusin dhe menaxhmentin paralel të tij të Institutit për Punë të Religjionit – dhe ekziston akoma. Llogaria e Nënës Terezë në bankën e Vatikanit është dëshmi që këta njerëz ishin dhe janë akoma brenda sistemit gjyqësor dhe kanë besim në ta. Atyre iu besoi edhe Nëna Terezë, që siç thuhet, hyri në Institutin për Punë të Religjionit përmes një dere të dytë dhe u mirëprit nga De Bonis, krahu i djathtë i Marcinkusit”, ka shkruar më tej Nuzzi, transmeton Koha.net.

Nuzzi ka shtuar se Marcinkus u caktua president i bankës së Vatikanit nga Papa Paul VI në vitin 1970, dhe menjëherë kishte kërkuar të merrte një ndihmës, dhe zgjodhi Donato De Bonisin.

“Nga ai moment, fuqia e tyre u rrit dita ditës. De Bonis e njihte bankën në çdo detaj. Me mjeshtëri ai lëvizi në ndërtesat e shenjta”, ka shkruar Nuzzi.

Don Fatmir Koliqi ka dhënë një intervistë për AgenSir në Itali, me rastin e shugurimit të Katedrales “Nënë Tereza”, në Prishtinë, i cili ka treguar edhe për gatishmërinë për pritjen e shtegtarëve nga e gjithë bota, përcjellë KultPlus.

Nga AgenSIR

Shenjtërorja e kushtuar Shën Nënë Terezës në Prishtinë do të jetë e gatshme t’i pranojë shtegtarët nga e gjithë bota: “Do të jemi të gatshëm t’i pranojmë shtegtarët me gëzim dhe me dashurinë e Nënë Terezës. Populli ynë njihet tashmë gjithandej për mikpritje” – shpjegon famullitari Don Fatmir Koliqi, për AgenSir, përcjellë KultPlus.

“Jemi duke i shqyrtuar – vazhdon të shpjegoj Don Fatmiri – modalitetet, përmbajtjen dhe veçoritë që do të mund t’i ofrojmë shtegtarëve. Për Kishën tonë nuk do të jetë e vështirë t’i ushqejmë besimtarët me përshpirtërinë e Nënë Terezës, sepse i përkasim të njëjtit gjak. Shtegtarët që do të na vijnë në Shenjtërore do të mund të njihen me rrënjët, familjen dhe kulturën e Nënë Terezës, ku ajo ka jetuar për 18 vite”.

Don Fatmiri ka idenë për të propozuar “një rrugëtim në vendet e Nënë Terezës”, i cili do të kalonte prej Prishtinës, nëpër Katedralen e Prizrenit, vend i prindërve të Shenjtës, një vend historikisht i pasur me përshpirtëri, arkeologji të krishterë, me kulturë, me dialog ndërfetarë dhe ekumenizëm. Pastaj, ky rrugëtim do të kalonte te Shenjtërorja e Letnicës, ku Nënë Tereza kishte vendosur për t’u bërë misionare në shërbim të të varfërve, e do të përfundonte në Shkup, në vendin e lindjes së saj.
Kjo Shenjtërore në Kosovë, – vazhdon famullitari – do të ketë detyrë primare të dëshmojë ungjillin e Jezusit për “të jetuar si paraardhësit tanë, duke e dëshmuar bukurinë e fesë sonë”. Në “periudhat e vuajtjeve të mëdha”, gjatë okupimit otoman dhe komunizmit “Kisha jonë ka qenë shtyllë mbrojtëse për popullin tonë, në të gjitha kuptimet”. Sot kosovarët “janë në kërkim për t’i ri-gjetur rrënjët e tyre të krishtera, që të parët e tyre i kishin humbur gjatë shekujve. Do të jemi afër me ta në mënyrë të veçantë e do t’iu ndihmojmë ta ri-përqafojnë fenë e etërve të tyre. Nënë Tereza, bija e popullit tonë, do të jetë personi kyç në këtë ecje të fesë”. /KultPlus.com