Dokumentari i ardhshëm “Becoming Led Zeppelin”, i autorizuar nga anëtarët e grupit, do ta shënojë premierën në kuadër të edicionit të sivjetmë të Festivalit të filmit në Venecie, i cili mbahet muajin e ardhshëm.
Projekti me regji të Bernard MacMahonit do të përfshijë intervista të reja me muzikantët si: Jimmy Page, John Paul Jones dhe Robert Plant, si dhe intervista të rralla nga arkiva bateristin e ndjerë, John Bonham, i cili vdiq në vitin 1980.
Dokumentari është vendosur të shfaqet jashtë konkurrencës për “Luanin e Artë”, në festivalin e njohur italian i cili mbahet nga 1 deri më 11 shtator, në qytetin e bukur, Venecie.
Kjo është hera e parë që anëtarët e bendit “Led Zeppelin” kanë marrë pjesë në një dokumentar, në këto 50 vjetët e fundit. Bendi madje i ka ofruar regjisorit MacMahon qasje të paparë në arkivat e tyre.
Ende nuk ka datë të lansimit të filmit “Becoming Led Zeppelin”, për publikun e gjerë. / KultPlus.com
“The Power of the Dog” e Jane Campion, “Parallel Mothers” e Pedro Almodovar dhe Kristen Stewart si Lady Diana në “Spencer” janë ndër titujt që garojnë për çmimin kryesor në festivalin e filmit të Venecias të këtij viti, i cili zhvillohet 1-11 shtator . Festivali më i vjetër i filmit në botë, i konsideruar si një vitrinë për ata që pretendojnë çmimin Oskar, shpreson të mirëpresë të famshmit e Hollywood-it këtë vit pas një edicioni të përshkallëzuar të vitit 2020, transmeton KultPlus.
Regjisori nga Zelanda e Re, Campion, i njohur për “The Piano”, do të paraqesë dramën e tij me protagonist Benedict Cumberbatch si një pronar sadist i një ferme që fillon një fushatë kundër një vejushë të re, interpretuar nga Kirsten Dunst, në Montanën e viteve 1920. Një prodhim i Netflix, “The power of the Dog” ishte ftuar të shfaqej jashtë konkurrencës në festivalin e Filmit në Kanë, por zgjodhi Venecian, e cila ndryshe nga festivali francez nuk kërkon një shfaqje teatrale për filmat që garojnë për çmimin e lartë.
Almodovar i Spanjës ribashkohet me aktoren e tij të preferuar, Penelope Cruz, në “Parallel mothers”, ndërsa “Spencer”, nga regjisori kilian Pablo Larrain, përqendron filmin në një fundjavë në fillim të viteve 1990 kur Diana vendosi të ndahej nga Princi Charles. Këta janë në mesin e 21 filmave që garojnë për çmimin kryesor, që përfshijnë edhe debutimin e Maggie Gyllenhaal si regjisore e ” The Lost Daughter “, bazuar në një roman të Elena Ferrante dhe ” The Hand of God ” nga Paolo Sorrentino – një nga pesë titujt italianë që kërkojnë të marrin çmimin e Luanit të Artë./KultPlus.com
Rritja e nivelit të ujit po kërcënon trashëgiminë kulturore të Venecias, por thesare të patreguara mund të jenë fshehur tashmë në shtratin e detit. Nën valët e errëta të Lagunës së Venecias, studiuesit kanë zbuluar mbetjet e një rruge antike Romake dhe objekteve të tjera të mundshme, si një bankinë e të akuzuarve, që mund të paraprijnë themelimin e qytetit italian. Gjetjet e tyre u botuan të enjten në revistën Scientific Reports, transmeton KultPlus.
Udhëheqësja e studimit, Fantina Madricardo, një gjeofizikane në Institutin e Shkencës Detare (ISMAR) në Venecia, në vitin 2013 filloi një hulumtim në kanalet e Lagunës së Venecias për të kuptuar më mirë peizazhin antik të qytetit. “Është një paradoks që në një mjedis kaq të njohur si Laguna e Venecias, kanalet e baticës nuk ishin studiuar mirë”, tha ajo për ARTnews.
Ujërat e turbullta të Venecias dhe rrymat e shpejta të baticës e bëjnë të vështirë të eksplorosh shtratin e detit duke përdorur metodat tradicionale të arkeologjisë nënujore si zhytja. Sidoqoftë, teknologjitë më të reja kanë lejuar studiuesit si Madricardo të krijojnë harta 3D me rezolucion të lartë të dyshemesë së detit pa veshur rroba të veçanta për zhytje.
Përderisa po vëzhgonte të dhënat nga sistemet nënujore, Madricardo vuri re disa struktura që dukeshin të bëra nga njerëzit në një pjesë të lagunës së njohur si Kanali Treporti, në verilindje të Venecias qendrore. “Të gjithë ishin në rreshtim,” tha ajo. “Mendova: Kjo nuk mund të jetë rastësi”.
Pas një hetimi të mëtejshëm, Madricardo mësoi se arkeologët në vitet 1980 kishin gjetur një pjesë të kësaj karakteristike të gjatë dhe të çuditshme dhe spekuluan se mund të ketë qenë një rrugë. Duke përdorur të dhënat e tyre të reja, Madricardo dhe kolegët e saj numëruan 12 struktura të vendosura në një hapësirë prej 3,740 metrash në një thellësi prej rreth 13–16 metra. Me ndihmën e pamjeve nënujore të kapura nga zhytësit e policisë, Madricardo dhe kolegët e saj konfirmuan se këto struktura kishin gurë të rregullt, me fytyrë të lëmuar, që zakonisht përdoreshin për të asfaltuar rrugët romake. / KultPlus.com
Venecja dhe Budapesti mund të vendosen në listën e Trashëgimisë Botërore në rrezik të Unesco-s, ndërkohë që porti tregtar i Liverpulit mund të humbasë regjistrimin në Trashëgiminë Botërore, për shkak të zhvillimit të tij shumë të shpejtë, sipas institucionit.
Këto rekomandime nga organet këshilluese të Unesco-s janë botuar para takimit të Komitetit të Trashëgimisë Botërore, i cili do të vendosë nëse do t’i ndjekë ose jo, në Fuzhou, Kinë nga 16 deri më 31 korrik.
Në Venecia, impakti i aktiviteteve të turizmit masiv është veçanërisht një nga kriteret që e çojnë Unesco-n të kërkojë vendosjen e Qytetit të Dogës në listën e trashëgimisë në rrezik.
Në Budapest, janë brigjet e Danubit dhe lagjia e kështetjellës së Buda-s që parashikohen në mënyrë të veçantë të përfshihen në këtë listë për shkak të prishjeve të parakohshme dhe rindërtimeve në shkallë të gjerë, në veçanti të ndërtesave të larta që do të shtrembërojnë këto vende historike.
Barriera e Madhe e Koralit është e kërcënuar me të njëjtin fat për shkak të degradimit të saj të shkaktuar nga ndryshimi i klimës.
Lidhur me portin tregtar të Liverpoolit, vendimi i Unesco-s mund të jetë edhe më i fortë pasi bëhet fjalë për ta tërhequr plotësisht nga Trashëgimia Botërore.
“Projekti i madh i zhvillimit të dyqaneve të qytetit të Beatles, i quajtur “Ujërat e Liverpoolit” do të kishte një ndikim thellësisht negativ, veçanërisht për ndërtesat historike”, sipas Unesco.
Pavarësisht paralajmërimeve të përsëritura nga Unesco, zhvillimi i këtij projekti nuk është ngadalësuar.
“Unë kërkoj që Unesco të pranojë ftesën tonë për të ardhur dhe për të vizituar qytetin në vend që të marrë vendimin e saj rreth një tryeze në anën tjetër të planetit”, shtoi ai./atsh/ KultPlus.com
Një nga rrugët kryesore në Venedik, Venecia si i thonë disa, një rrugë e vjetër dhe mjaft e vizituar nga turistet quhet “Via Scutari”, shqip “Rruga e Shkodrës”… Dëshmi e lidhjeve të hershme të Shkodrës me Republikën e Venedikut.
Lufta e Chioggia midis Genovas dhe Venecias në Itali përfundoi në 8 gusht 1381, me paqen e Torinos. Sipas traktatit, pavarësisht se ishte fitimtare, Venecia duhej të lëshonte Dalmacinë në Hungari, por njëkohësisht arriti të aneksojë shumë zotërime të tjera shqiptare, duke përfshirë: Durazzo (Durrës) (1392), Scutari (Shkodër) (1396), Alessio (Lezhë) dhe Divastro (Ulqin) (1403). Popullsia ishte e pakët për shkak të luftës, por edhe për shkak të murtajës.
Nga mesi i shekullit XIV. situata politike në Shqipëri ishte shumë e paqëndrueshme prandaj shumë shqiptarë, veçanërisht tregtarë, emigruan në Venecia ku u pritën me krahë hapur.
Shumë prej emigrantëve shqiptarë fillimisht punuan si marinarë dhe mercenarë: stradioti ose kalorësit e famshëm (stradioti, emër që buron nga emri i një përkrenare tipike, në çelik ose lëkurë që ata mbanin gjatë betejës). Stradioti ose stratooti (Greqisht: στρατιώτες, stratootes; shqip: stratootët) luftëtarët përgjithësisht shqiptarë, por edhe grekë, ishin ushtarë mbi kalë të armatosur lehtë, të njohur për guximin e tyre dhe të efektshëm në sulmet e tyre.
Nga shekulli i 15-të deri në mesin e shekullit të 18-të. stradioti (kalorësit) u vlerësuan shumë dhe u punësuan nga Republika e Venecias dhe Mbretëria e Napolit, por shtetet e tjera në Evropën Qendrore dhe Jugore gjithashtu i rekrutuan ata në ushtritë e tyre.
Galeria veneciane shekulli XII-XV.
Në atë kohë, shumica e shqiptarëve vinin nga Morea (atëherë gadishulli i Peloponezit), ku banorët ishin të shumtë.
Rrjedha migratore gjithashtu vazhdoi në 1388 ndërsa Serenissima lejoi ardhjen e shqiptarëve të tjerë, mundësisht të besimit katolik, me anije nga Ragusa dhe Ulqini.
Mosha minimale ishte dhjetë vjeç dhe atyre iu desh të paguanin gjashtë dukate për të kaluar Adriatikun. Kush nuk mund të paguante, duhej të punonte falas për të paktën katër vjet për shtetin venecian, por pasi u pa se nevoja e qytetit për fuqi punëtore ishte shumë më e madhe, atëherë Senati vendosi të ulë çmimin e udhëtimit në katër dukate dhe kohëzgjatjen e punës alternative për udhëtim në dy vjet.
Në Shqipëri, pas zhdukjes së familjes Balsha, banorët e Shkodrës kishin marrë mbrojtjen e Venedikut: më 1474 ata luftuan kundër ushtrisë turke të udhëhequr nga Suleiman Pasha. Në 1479, Antonio di Lezze la kështjellën e mbrojtur heroikisht, me 450 burra dhe 150 gra që e ndoqën atë në Venecia duke mbajtur sende të shenjta, armë dhe ato që kishin mbetur nga pasuria e tyre.
Komuniteti i vogël shqiptar i qytetit të Shkodrës, i cili i mbijetoi rrethimit të turqve, u strehua në territorin e Republikës së Venedikut dhe më vonë u vendos në qytetin e Gradisca (qytet në Friuli-Venecia të Italisë). / Albanianews.it / Nga Gino Luka / KultPlus.com
Mediat italiane i kanë kushtuar një artikull të veçantë shqiptarëve.
I gjithë shkrimi ka të bëjë me faktin që disa shqiptarë janë duke kërkuar që të blejnë hotelet apo restorantet që janë në shitje në Venecia.
Ky është parë si një lajm jo i mirë nga media italiane “Il Gazzetino”, e cila ka ngritur dyshime për burimin e të ardhurave të tyre. Artikulli që mban titullin: “Dyqane e hotele, gjysma e Venecias në shitje. Dhe shqiptarët janë duke e blerë”, duket sikur kërkon të përhap panik tek italianët për këtë fakt.
“Shqiptarët po tentojnë të blejnë gjysmën e Venecias. Ose për interes të tyre, ose për llogari të të tjerëve apo për të pastruar paratë e pista, ende nuk është e qartë”, shkruan media italiane.
Ndërkohë për të ka folur Presidenti i Federatës së Sipërmarrësve, Roberto Magliocco, prej të cilit ka nisur edhe ‘alarmi’, që duket se bazohet tek origjina e personave të interesuar për të blerë bizneset. Paragjykimi dallohet në deklaratën e tij kur thotë se blerësit nuk janë as kinezë apo rusë, por shqiptarë.
“Çdo ditë në Venezia po mbyllen lokale, restorante e hotele duke transformuar qendrën e saj historike. E kjo është vetëm njëra faqe e medaljes, faqja tjetër është se të tjerë e kryesisht shqiptarë po tentojnë të blejnë bizneset e tyre. As mos mendoni se blerësit që janë ofruar janë kinezë o rusë. Janë shqiptarë që sidomos kërkojnë të blejnë në sektorin e hotelerisë. Nuk dihet nëse e bëjnë për interes personal, ose në emër të dikujt tjetër që nuk kërkon të shfaqet. Fakt është që mbi këtë fakt po hetojnë autoritetet kompentente për të kuptuar nëse pas tyre janë investime kapitalesh me prejardhje të dyshimtë o prova të riciklimit ndërkombëtar”, shprehet Magliocco për median italian.
I gjithë shkrimi ka të bëjë me faktin që disa shqiptarë janë duke kërkuar që të blejnë hotelet apo restorantet që janë në shitje në Venecia.
Ky është parë si një lajm jo i mirë nga media italiane “Il Gazzetino”, e cila ka ngritur dyshime për burimin e të ardhurave të tyre. Artikulli që mban titullin: “Dyqane e hotele, gjysma e Venecias në shitje. Dhe shqiptarët janë duke e blerë”, duket sikur kërkon të përhap panik tek italianët për këtë fakt.
“Shqiptarët po tentojnë të blejnë gjysmën e Venecias. Ose për interes të tyre, ose për llogari të të tjerëve apo për të pastruar paratë e pista, ende nuk është e qartë”, shkruan media italiane.
Ndërkohë për të ka folur Presidenti i Federatës së Sipërmarrësve, Roberto Magliocco, prej të cilit ka nisur edhe ‘alarmi’, që duket se bazohet tek origjina e personave të interesuar për të blerë bizneset. Paragjykimi dallohet në deklaratën e tij kur thotë se blerësit nuk janë as kinezë apo rusë, por shqiptarë.
“Çdo ditë në Venezia po mbyllen lokale, restorante e hotele duke transformuar qendrën e saj historike. E kjo është vetëm njëra faqe e medaljes, faqja tjetër është se të tjerë e kryesisht shqiptarë po tentojnë të blejnë bizneset e tyre. As mos mendoni se blerësit që janë ofruar janë kinezë o rusë. Janë shqiptarë që sidomos kërkojnë të blejnë në sektorin e hotelerisë. Nuk dihet nëse e bëjnë për interes personal, ose në emër të dikujt tjetër që nuk kërkon të shfaqet. Fakt është që mbi këtë fakt po hetojnë autoritetet kompentente për të kuptuar nëse pas tyre janë investime kapitalesh me prejardhje të dyshimtë o prova të riciklimit ndërkombëtar”, shprehet Magliocco për median italian./ sot.com/ KultPlus.com
Edhe pse kishte shumë dyshime se Festivali i Filmit në Venecia do të mbahet këtë vit për shkak të pandemisë, Luca Zaia, kryetar i komunës Veneto, ka deklaruar se ngjarja do të ndodhë ashtu siç ishte planifikuar, pra në muajin shtator, shkruan agjencia Female First.
Zaia, i cili është në bordin e drejtorëve të këtij festivali për Bienalen e Venecias, është cituar nga mediat lokale se do të ketë më pak filma këtë vit gjatë festivalit.
Sidoqoftë, lista komplete e filmave nuk do të publikohet deri para fundit të korrikut.
Ndërsa në fillim të vitit ky festival zbuloi se Cate Blanchett do të jetë në krye të jurisë.
Drejtori i festivalit Alberto Barbera tha: “Cate Blanchet nuk është vetëm një ikonë e kinemasë bashkëkohore, por edhe e adhuruar nga regjisorët më të mirë të 20 viteve të fundit. Përkushtimi i saj në fushat humaniste dhe të artit dhe në mbrojtjen e mjedisit, si dhe mbrojtja e emancipimit të gruas në industrinë e filmit e kanë bërë atë një inspirim për shoqërinë. Talenti i saj i madh si aktore, i kombinuar me inteligjencën e saj unike dhe pasionin e sinqertë për kinemanë, janë kualitete ideale për presidentin e një jurie”.
Ndërsa Blanchet ka thënë: “Çdo vit me padurim i pres përzgjedhjet në Venecia dhe çdo vit befasohem. Venecia është festivali me atmosferik i filmit në botë, festim i një mediumi provokues dhe frymëzues siç është kinemaja në të gjitha format e saja. Është një privilegj dhe kënaqësi që të jem presidentja e jurisë këtë vit”. /KultPlus.com
Festivali i Filmit i Venecias do të mbahet siç është paraparë në fillim të shtatorit. Këtë e ka bërë të ditur guvernatori i rajonit, Luca Zaia të dielën, përcjell agjencia Reuters.
Përhapja e koronavirusit në Itali është duke u ngadalësuar. E organizuar nga kompania “Biennale di Venezia”, Festivali i Filmit e Venecias është festivali më i vjetër i filmit në botë dhe një nga më prestigjiozët.
Për shkak të masave kufizuese të vendosura nëpër botë për të parandaluar përhapjen e koronavirusit, masa që kanë prekur edhe industrinë e filmit, në festival këtë vit do të ketë më pak produksione, ka thënë Zaia, që po ashtu është anëtar i bordit i “Biennale di Venezia”.
Festivali i Filmit i Cannesit, më i madhi në botë, ka pezulluar edicionin e sivjetmë të paraparë të organizohet këtë muaj për shkak të pandemisë.
Italia planifikon të largojë kufizimet e udhëtimeve nga 3 qershori dhe udhëtarët nga shtetet e Bashkimit Evropian do të jenë në gjendje të futen në Itali pa futje në karantinë dyjavore.
Italia regjistroi 119 raste të reja me fatalitet nga COVID-19 të shtunën, duke sjellë numrin total të vdekurve në 32.375. /KultPlus.com
Ekspozita Ndërkombëtare e Artit, nga kuratorja Cecilia Alemani, e cila pritej të zhvillohej në vitin 2021, është shtyer për në vitin 2020. Pritet të zgjasë shtatë muaj dhe do të mbahet nga data 23 prill deri më 27 nëntor të vitit 2020, njofton KultPlus.
Vendimi për të shtyrë Biennalen deri në 2021 ka ardhur si pasojë e faktorit kohë, pasiqë konsiderohet e pamundur që të bëhet një organizim i tillë në një periudhë që nuk dihet saktë se si do të zhvillohet tutje.
Situata aktuale, deri më tani, ka paragjykuar përfundimisht realizimin e ekspozitës në tërësi, duke rrezikuar realizimin, transportin dhe praninë e punimeve dhe rrjedhimisht cilësinë e vetë ekspozitës.
‘Prandaj, pas konsultimit me Kuratorin Hashim Sarkis dhe duke marrë në konsideratë problemet, arkitektët e ftuar, vendet pjesëmarrëse, institucionet, ngjarjet e kolateralit po përballen, duke falënderuar të gjithë ata për përpjekjet e tyre të deritanishme, La Biennale ka vendosur të shtyjë datën e hapjes’, thuhet në komunikatën për media.
Të gjitha ngjarjet e tjera mbeten të konfirmuara: Festivali i 77-të Ndërkombëtar i Filmit në Venecia me regji nga Alberto Barbera nga 2 deri në 12 Shtator; Festivali i 48-të Ndërkombëtar i Teatrit me regji nga Antonio Latella nga 14 deri në 24 Shtator; Festivali i 64-të Ndërkombëtar i Muzikës Bashkëkohore me regji nga Ivan Fedele, nga 25 shtatori deri më 4 tetor; Festivali i 14-të Ndërkombëtar i Vallëzimit Bashkëkohor me regji nga Marie Chouinard nga 13 deri në 25 Tetor.
‘Me respektin maksimal për punën e bërë nga të gjithë ne, investimet e bëra nga pjesëmarrësit, dhe duke marrë parasysh vështirësitë që të gjitha vendet, institucionet, universitetet, studiot arkitekturore janë përmbushur së bashku me pasigurinë e dërgesave, kufizimeve personale të udhëtimit dhe Covid- 19 masa mbrojtëse që janë duke u miratuar, ne kemi vendosur t’i dëgjojmë ata, shumica, të cilët kërkuan që Bienaale di Architettura të shtyhej. Kam marrë shumë mesazhe që kërkojnë një shtyrje të vitit 2021. Tani planifikojmë të hapim Arkitettura e 17-të të Bienalës në maj 2021 dhe t’i lejojmë asaj një jetë më të gjatë deri në nëntor, siç ishte para pandemisë. Sidoqoftë, Arkitektura do të jetë në Venedik këtë vjeshtë duke organizuar disa ngjarje duke mbajtur në qendër të skenës pyetjen, më relevante se kurrë, për “Si do të jetojmë së bashku?”, ka deklaruar Roberto Cicutto.
‘Jam thellësisht e prekur nga këmbëngulja e të gjithë pjesëmarrësve gjatë tre viteve të fundit muaj’, deklaroi kuratori Hashim Sarkis.
‘Shpresoj që data e re e hapjes do t’i lejojë ata së pari për të kapur frymën e tyre, dhe pastaj për të përfunduar punën e tyre me kohën dhe fuqinë e saj me të vërtetë e meriton. Ne nuk e planifikuam atë në këtë mënyrë. As pyetjen që unë bëra “Si do të jetojmë së bashku? ” as pasuria e mënyrave si përgjigje ndaj saj, nuk kishin për qëllim adresimin e krizës së tyre po jetojmë, por ja ku jemi. Ne jemi në një farë mënyre me fat sepse jemi të pajisur mirë për të përvetësuar implikimet e menjëhershme dhe afatgjata të krizës në Bienalen e 17-të. Tema na siguron gjithashtu mundësinë për t’iu përgjigjur pandemisë në të menjëhershme. Kjo është arsyeja pse ne do të kthehemi në Venecia në muajt e ardhshëm për një seri të aktivitete kushtuar Arkitekturës.’, shprehet tutje ai. / KultPlus.com
Italia ishte vendi më i goditur në Evropë kur filloi të përhapet coronavirusit në këtë kontinent. Megjithatë me kalimin e javëve, primatin e vendit më të goditur në Evropë ia rrëmbeu Spanja, që shënon një numër shumë të madh të vdekjeve dhe të prekurve me coronavirus.
E rajonet që konsiderohen si më të prekura në Itali janë Lombardia dhe në përgjithësi pjesa veriore e vendit. Pas masave të rrepta mbrojtëse të vëna nga qeveria italiane në krye me kryeministrin Guiseppe Conte, i tërë vendi u fut në karantinë duke bërë që rrugët, metrotë, stacionet e autobusëve, portet detare e madje edhe trafiku ajror të duken të “zbrazët”.
Një prej vendeve që më së shumti është vërejtur karantinimi është qyteti i Venedikut, që zakonisht në këtë periudhë kohore është i stërmbushur nga turistë nga e mbarë bota të cilët shijojnë lundrimin me gondola nëpër kanalet e qytetit.
Pamjet e filmuara nga ajri tregojnë se si destinacionet e preferuara turistike tashmë e dy muaj janë të zbrazëta dhe përpos ndonjë shpendi, zor kush se vërehet duke lëvizur kjo për shkak të masave mbrojtëse ku përfshihet lëvizja kufizuese, qëndrimi në shtëpi dhe ndalja e punimeve në sektorë të ndryshëm.
Nga sheshi St Mark e deri te ura Rialto, pamjet nga droni tregojnë se si gjatë natës por edhe ditës, nuk ka lëvizje të mëdha e ky izolim që konsiderohet si më i gjati në botë, pritet t’i vie fund gjatë javëve të ardhshme, për shkak se ka rënie të prekurve dhe vdekurve nga COVID-19.
Venecia është një vepër arti e pashoqe. Qyteti është i ndërtuar mbi 118 ishuj të vegjel e duket sikur noton mbi ujrat e lagunës duke i dhënë formën e një peizazhit të paharruar, bukuria e të cilit ka frymëzuar Kanaleto, Guardi, Turner dhe piktorë të tjerë: Qyteti tregon vetveten që nga shikimi i parë. Gjithashtu, Laguna e Venecias përmbledh një ndër përqëndrimet më të mëdha të kryeveprave botërore; Nga katedralja e Torcelos deri te Bazilika e Sh. Marisë të Shëndetit, të gjithë shekujt e një Ere të Artë janë të përfaqësuar nga monumente të një bukurie të rrallë: Shën Marku, Pallati Dukal, Shën Zanipolo dhe Shkolla e Shën Markut, Shkolla e Shën Rrokut, Shën Gjergji i Madh e kështu me rradhë.
Ndikimi i venecias mbi zhvillimin e akitekturës dhe të arteve monumentale ka qënë shumë i madh. Në fillim ushtroi një ndikim mbi të gjithë tregjet dhe portet tregtare të Republikës (La Serenissima) të vendosura gjatë brigjeve të Dalmacisë, në Azinë e vogël dhe në Egjypt, në ishujt e detit Jon, në Eubea, në Peloponez, në Kretë dhe në Qipro, ku monumentet u ndërtuan duke u frymëzuar nga monumentet veneciane. Në të njëjtën epokë, në të cilën perandori i saj njohu humbjen e parë, Venecia themeloi një shkollë të ndryshme falë piktorëve të saj. Belini dhe Xhorxhione, dhe në vazhdim Ticiano, Tintoreto, Tiepolo e Veroneze ndryshuan shumë thellë kuptimin e hapësirës, të dritës dhe të ngjyrave duke i dhënë një ndryshim të madh historisë së pikturës dhe të artit dekorativ në Evropë.
Me veçantinë e një siti arkeologjik ende të gjallë, Venecia dëshmon vetë të kaluarën e saj. Qyteti, zotëri i deteve, është një urë në mes Lindjes dhe Perëndimit, në mes Islamizmit dhe Krishtërimit. Ai vazhdon të jetojë në qindra monumente dhe gjurmë të një epoke të kaluar.
Venecia ka një sëri të pa krahasueshme kompleksesh artiktektonike që përfaqësojnë epokën e lulëzimit të tij. Nga monumentet Solemn si ato të Piacës së Shën Markut dhe të Piacës së Bazilikës, Pallatin Dukal, Librerine Marciana, Museun Korrer, Prokuratiet e Vjetra deri në ato më me pak vlerë; vëndbanimet në rrugicat dhe në fushat e gjashtë lagjeve të tij (i sestieri), duke kaluar nga spitalet dhe insititucionet bamirëse dhe sigurimet shëndetsore që në shekullin e XIII-të kishin emrin e Shkollave. Arkitektura veneciane e mesjetës prezanton një tipologji të tërë ndërtesash, vlera e madhe e të cilave ecën me të njëjtin hap sikurse karakteri i jashtëzakonshëm i një ambjenti urban që i është përshtatur kërkesave të vendit.
Në detin Mesdhe laguna e Venecias përbën një shëmbull të një nguljeje gjysmë-liqenore e dobësuar gjatë ndryshimeve të pësuara. Në këtë ekosistem në të cilin cektinat – stome terrenesh deltinore që janë të zhytura periodikisht në ujë dhe që pastaj dalin në sipërfaqe- kanë rëndësi të njëjtë me ishujt, shtëpitë e bëra mbi trarë dhe fshatrat e peshkatarëve kërkojnë të jenë të mbrojtura në të njëjtën mënyrë sikurse pallatet dhe kishat.
Venecia simbolizon fitoren e njerëzimit kundër elementeve dhe epërsisë së njerëzve mbi natyrën armike. Qyteti është i lidhur në mënyrë direkte dhe konkrete me historinë botërore. “Mretëresha e Deteve”, heroikisht e vendosur në ishujt e vegjël, nuk limitoi horizontin e saj vetëm në lagunë ose në detin Adriatik, por në atë të Mesdheut. Ishte në fakt nga Venecia që Marko Polo (1254-1324) u nis për të zbuluar Kinën, Anam, Tonkino, Sumatra, Indinë dhe Persinë. Varri i tij në Shën Lorenco kujton rolin që kanë pasur tregëtaret venecianë në zbulimin e botës, mbas arabëve, por shumë përpara Portugezëve.
Mes Historisë dhe Natyrës
Pak larg nga qyteti historik hapet laguna e Venecias, një hapësirë e madhe dhe e qetë ujore, e rrethuar nga vende gjysmë të zhytura, ku zhurmat e qytetit i lënë vendin qetësisë. Janë qindra ishujt që ndodhen në lagunë: disa janë të mëdhenj të tjerë të vegjël, disa të banuar e disa më pak të banuar, disa të pabanuar; disa duken stabël, disa të tjerë janë në formim, disa të tjerë rrezikojnë të zhduken. Këtu gjejnë mikpritje zogj të ndryshëm si pulëbardhat, martin peshkatarë, skifterat, zhyterrat etj.. Këtu mbretërojnë barkat e peshkatarëve. Është pjesa e Venecias ku dominon natyra, por edhe vendi ku shenjat e historisë tregojne sa të largëta dhe antike janë origjinat e qytetit.
Lidi i Venecias është sot një lagje rezidenciale qytetare dhe stacion detar, një ndër më të famshmit dhe elegantet e Italisë. Shtrihet mbi një ishull në formë të gjatë, rreth 1.5 km larg Venecias. 500 m nga Lido gjindet ishulli i Shën Lazrit të Armenëve, e zënë nga një komunitet fetar armen që ka një tipografi poliglote, një biblotekë të pasur, një muze historik dhe një pinakotekë.
Murano ësht nga kohë të largëta ishulli industrial i prodhimit të xhamit. Një qendër e rëndësishme e lagunës, e shtrirë mbi 5 ishuj të vegjël, 1.2 km larg Venecias. Kanali i Xhamllareve është plot me barka trasporti të mbushura me materiale të para dhe kasa me sende me vlerë në xham, si dhe me barka plot me turistë.
Pallati Justinian, i vendosur mbi baza të panjohura, mban Muzeun e Arteve në Xhama. Këtu ruhet një koleksion me vlerë xhamash arkeologjik (egjyptian, aleksandrin, romak), venecian (XV-XVII shek.) dhe modern që i përket shek. XII të kishës së Shejtëve Maria e Donato, me vlerë për anajatën dhe mazaikët bizantin. Të kujtohen edhe Pallati da Mula e kisha e Shën Pietrit Martir, që ruan pikturat e Gjovani Belinit, Tintoretos e Veronezes.
Gjatë rrugës Venecia-Murano, takohet ishulli i Shën Mikelit që pret varrezat e Venecias. Elegante është kisha e Shën Mikelit, vepër e arkitektit (Mauro Codusi 1478). E pa ngatërrueshme për kambanaren e saj të shtrembër, Burano ndodhet në qendër të lagunës së veriut, 9 km nga Venecia. Është sot një qendër karakteristike e peshkimit, ndërtuar mbi 4 ishuj të vegjël të lagunës, e njohur për artin e merletos që nga shek.XVI. Struktura urbane e përbërë nga rrugë të ngushta, orjentohet drejt Piaca Galupit, ku duken kisha, bashkia, dhe shkolla e merletos.
Torcello, dikur qendra kryesore e estuarit, noton në lagunën me peshën e historisë dhe të mitit të saj, duke fshehur në arkitekturat madhështore gjurmët e origjinave antike. Sot është një fshat i vetëm sipër një ishulli në pjesën veriore të lagunës,10km nga Venecia.
Katedralja e Shën Marisë dëshmon mrekullinë antike: u rindërtua, bashkë me këmbanaren e madhe, në shek.XI mbi një ndërtesë të mëparshme të shek.VII. Brenda është me tre anajate; mund të admirohen kollona ma kapitele klasike e bizantine, dysheme në sharm dhe mozaikë me vlerë, piktura të katërqindës. Përballë Katedrales ndodhen Pallati i Arkivit dhe Pallati i Këshillit, ku ka qendrën Muzeu i Estuarios. E veçantë është shënjtja Foska, një kishë e vogël romake me bazë qëndrore, e rrethuar nga jashtë nga një portik.
Peizazhi Kulturor
Venecia, qytet i një aspekti karakteristik dhe të vetëm, lind në një arqipelag të përbërë nga 118 ishuj, të lidhur nga një rrjet prej 150 kanalesh dhe nga 500 ura. Kanalet përbëjnë arteriet kryesore të trafikut e përshkohen nga anije, barka, vaporre, motorrskafe dhe nga gondola, barka të gjata tipike të lagunës veneciane. Lëvisjes këmbësore i është rezervuar një labirint rrugësh të ngushta dhe të vështira, të quajtura me emra të ndryshëm (calle, ruga, fondamenta, salizzada, rio terrà, sottoportico, ramo..), që kapërcejnë mbi ura të lezetshme. Rrugët e ngushta hapen nga njëherë në të gjëra të quajtura campi o campitelli, që shpesh ruajnë në qendër parapetin e pusit. Pasuria e pafundme historike-artistike e kulturore e të kaluarës shprehet nëpërmjet pallateve, pallateve të vogla dhe kishave të arkitektures së mrekullueshme, përmes veprave me shumë vlerë të pikturës dhe skulpturës, përmes arkivave, muzeve, koleksioneve private, në biblotekat e rendësishme dhe në shumicën e instituteve, disa prej tyre të vlerës internacionale.
Duke patur parasysh figurimin e qytetit, nuk ka kënd në Venecia që nuk është plot karakter dhe me një identitet të fortë kulturor. E famshme dhe e vetmja në botë është e mahnitshmja Piaca e Shën Markut, një sallon i pafund mermeri, përgjithmonë qëndra e jetës veneciane. Me formë drejtëkëndëshi, është e rrethuar nga pallate dhe harqe të vazhdueshme. I bën si sfond e mrekullueshmja Bazilika e Shën Markut me këmbanaren e izoluar, prej nga ku mund të admirohet e gjelbërta e lagunës. Kulla e Sahatit, me dy statujat e Moreve, që i bien orëve, dhe Procuratie Vecchie, ndërtesa e gjatë që zë pjesën veriore. Në perëndim gjëndet Ala Napoleonica, e shtuar në vitin 1810; në jug Procuratie Nuove, e filluar në vitin 1584 nga Vincenco Scamozzi dhe e përfunduar në vitin 1640 nga Baldassarre Longhena.
Pak larg, përballë pellgut të Shën Markut, gjëndet Pallati Dukal, Banesa e Dogës: është simboli i fuqisë dhe i lulëzimit të Republikës antike.
Edhe Libreria Marciana, kryevepër e rilindjes e filluar nga Jacopo Sansovino në vitin 1536 dhe përfunduar nga Scamozzi në 1588, shtrihet mbi molin e Shën Markut. Një ndërtesë e gjatë, me portë të artë e mbizotëruar nga një kolazh jonik me ballkone, koronuar nga një stoli dhe nga një parmak i zbukuruar me statuja.. Afër bregut ngrihen dy kollona të shek. XII, me statuja antike të luanëve të Shën Markut dhe Shën Teodorit. Në lagunë, përballë piacës të Shën Markut, gjëndet Ishulli i Shën Gjergjit të Madh.
Duke lundruar mbi Kanalin e Madh, rruga më e madhe ujore e brëndshme e qytetit, mund të admirohen shumë ndërtesa, pallate, kisha dhe ura, një pasuri arkitekturore që shkon nga shek.XII deri në shek.XVII, një koncert i paharrueshëm ngjyrash dhe dritash. Nga të cilat kujtojmë, Pallatin Corner i quajtur edhe Ca’ Grande, arkitekturë e madhe e Sansovinos nga klasikja, Ura e Galeria e Akademisë, më e madhja mbledhje e pikturave venete, Ca’ Rezzonico, ndërtesë e fuqishme baroke e Longhenes dhe qendër e Muzeut të Shtatëqindës Veneciane, gotikja Ca’ Foscari me tetë harqe, Pallati Corner-Spinelli, kryevepër e Candusit, e mrekullueshmja Ca’ d’Oro, me magjiken veshjen prej mermeri dhe akoma Ca’ Pesaro, Pallati Vendramini Calergi, Il Fondaco dei Turchi dhe il Fondaco dei Tedeschi,etj…
E famshme dhe madhështore është Ura e Rialtos, e ndërtuar në vitin 1592 nga Antonio da Ponte: një hark i vetëm i koronuar nga një seri harqesh. Nga Piaca Shën Marko në Rialto drejtohen, me emra të ndryshëm, Merceriet, me tipiket dhe të gjalla rrugë qytetare. Gati në fundin e tyre, kisha e Shën Salvatorit ruan vepra me vlerë artit, nga të cilat, La Trasfigurazione e Tizianos dhe la Cena in Emmaus e Givanni Bellinit.
Shumë e pasur dhe me vlerë është pasuria e ruajtur në të gjitha kishat. Kujtojmë, nga të cilat, Il Trittico con Madonna e Santi të Giovanni Bellinit dhe la Pala dell’Assunta të Tizianos të ruajtura në Shën Maria Gloriosa dei Frari. Të bukura, për të përmendur disa, janë arkitekturat fetare: Shën Zanipolo(SS Gjoni dhe Pali), kisha e madhe gotike; Santa Maria della Salute, kryevepër baroke; Shën Sebastiani e famshme për pikturat eVeronezes, Santa Maria dei Miracoli e rilindjes; Il Redentore, kryevepra e Palladios e ndërtuar në ishullin e Gjudekes.
Ca’ FoscariCa’ Foscari, me fasadën e saj të bukur dhe të ekuilibruar, është një ndër shëmbujt më domëthënës të informacionit arkitektonik të familjeve të mëdha të realizuara në shek.XV mbi bregun e Kanalit të Madh. Bëhet fjalë për një ndërtesë të mrekullueshme gotike të vonshme të ndërtuar rreth gjysmës së Katërqindës për Francesko Foskarin, doga i Venecias nga viti 1423 deri në vitin 1457. Fasada prezanton dy lozha me tetë harqe, më i thjeshti në katin e parë dhe më i përbëri në katin e dytë. Në pjesën e sipërme hapen një seri dritaresh në qendër një kuadrifore.Në mes të katit të dytë dhe të tretë rrjedh një stoli në mermer. Në katin tokësor gjashtë dritare të thjeshta me hark të mprehtë janë të vendosura në krahët e portës. Aktualisht në pallat ka qendër Universiteti.
Shën Zanipolo e Shënjtit Xhovani dhe PaoloKisha e Shën Zanipolit, e ndërtuar nga fretrit domenikanë nga vitet 1246 dhe 1430, është një shembull i madh i arkitekturës gotike veneciane. Mbi fasadën madhështore në të thatë, e papërfunduar, hapet porta madhështore dhe harkmprehti mbi kollonat në mermer, vepër e Bartolomeo Bonit (1459-1461). Madhështore është absidi poligonal i treqindës, me dy rradhë dritaresh. Brendësia është e hapur dhe solomne; tri anijata të ndara nga pilastra cilindrike me pesë kapela absidale të hapura mbi transet. I bukur është kori gotik, me urdhërat e tij binjak që lejojnë hyrjen në absid të një drite shumë të fortë. Struktura e kishës së Shën Zanipolos është e njëjtë me atë të Frareve. Si kjo e fundit, Shën Zanipolo përmbledh monumente të dogve dhe personazheve të njohur të Venecias nga shek.XIV deri në shek.XVII: Me vlerë të madhe artistike janë varrezat e shumta. Për të përmëndur disa: monumentat e rilindjes të dogeve Pietro Mocenigo, Pietro Lombardo dhe Andrea Vendraminit, kryevepër e artit mortor të Tullio dhe Pietro Lombardit, e ato gotike të doges Marko Kornerit, me statuja të Nino Pisanos, dhe e doges Antonio Venier. Nga shumica e veprave të artit të ruajtura kujtohen : politiku i Shën Vincencit Ferrer të Gjovani Bellinit; Elmosha e Shën Antonios, pala e Lorenco Lotos; katër pëlhurat e Paolo Veronezes; Lavdia e Shën Domenikos e G. Batista Piacetes në tavanin e Kapelës së Shën Domenikos.
Pallati DukalRreth vitit 1340 u vendos ndërtimi i Pallatit Dukal, banesa e dogeve dhe qendër e gjykatës së Serenisimas, në zëvëndësim të një ndërtese me të vjetër të dëmtuar disa herë nga zjarre të ndryshme. Punët vazhduan në mënyrë të panderprerë deri në fund të 1463. Ndërtesë e parregullt, është e hapur në pjesën e poshtme të portikut. Harqet e sipërme janë në numër dopio në krahasim me ata të poshtëm, më të ngushta dhe vertikale, dhe të kapërcyera nga sy në formë rrethi. Pjesa e sipërme është e ndërtuar nga një sipërfaqe e madhe në të cilën gjënden dritare me forma harkut. I veçantë është parametri mermer që prezanton skica gjeometrike të bardha dhe rozë, gati duken se imitojnë një bazë orientale. Në fund të pallatit,bedenat përbëjnë një ornament tjetër kromatik. Ballkoni që shikon drejt Lagunës, ballkoni i vogël, është vepër e Pier Paolo delle Mesegnes (1404); tjetri drejt Piaces të Shën Markut vien nga porta e Letrës, vepër e Xhovani dhe Bartolomeo Bonit (1438), që të fut në oborrin e bukur. Vihet re edhe monumentalja Shkalla e Gjiganndëve të Antonio Rizos (1484-1501) dhe Shkalla e Artë, e filluar përpara vitit 1549 nga Sansovino dhe Scarpanino. Apartamenti dukal, me vlerë për tavanet e pasur dhe qymlekët e mëdhenj, ruan vepra të jashtëzakonshme që i përkasin artistëve si; Ticiano, Gjovani Belini, Karpaco, Tiepolo, Tintoreto dhe Veronese.
Kisha e Shën Domenikos
Qendra historike e UrbinosLind në pjesën e fundit të Piacës së Rilindjes, përballë obeliskut dhe qoshes së pallatit Dukal. Kisha, e porositur nga komuniteti domenikan, shugurohet në vitin 1365 por ndërtimi i saj, siç vihet re nga data e disa pikturave absidale, është e mëparshme. Balli është i ndërtuar me tulla dhe ka formën e një kesolleje dhe paraprihet nga një dopjo shkallë e realizuar mes viteve 1449 dhe 1454 nga fiorentini Maso di Bartolomeo. Dritarja e pasme në formë hene, është e Luka della Robbia (1451): grumbulli i deltinës në dritaren me xhama mbi sfondin bojëqielli, përfaqëson Zojën me Fëmijë dhe shenjtorët Domeniko, Tommaso D’Aquino, Alberto Magno dhe Pietro Martire. Bëhet fjalë për një kopje, origjinali është i ruajtur në pallatin Dukal. Kanë mbetur, stolia në dhe e pjekur dhe okuli i madh në qendër, i zbukuruar me stoli me motive nga bimësia. Pjesa e jashtme është ndryshuar nga hapja e dy dritareve. Interieri i tempullit, i cili është ripunuar në shekullin XVIII nga arkitekti Filippo Barigioni, ka humbur pjesën më të madhe të dekorimit. Mund të admirohen disa vepra të Vanni e të Concas. /Albert Vataj /KultPlus.com
Virusi i njohur me emrin “Korona” tashmë ka përfshirë pjesën më të madhe të botës, shkruan KultPlus.
Italia mbetet një nga vendet më të prekura në Evropë. Më poshtë i sjellim disa fotografi nga fotografi Marco Di Lauro ku shihet qytet i zbrazët i Venecias si shkak i virusit të frikshëm. /Getty Images /KultPlus.com
VENICE, ITALY – MARCH 9: A completely empty Riva degli Schiavoni next to San Marco Square is seen on March 9, 2020 in Venice, Italy. Prime Minister Giuseppe Conte announced a “national emergency” due to the coronavirus outbreak and imposed quarantines on the Lombardy and Veneto regions, which contain roughly a quarter of the country’s population. Italy has the highest number of cases and fatalities in Europe.
The movements in and out are allowed only for work reasons, health reasons proven by a medical certificate.The justifications for the movements needs to be certified with a self-declaration by filling in forms provided by the police forces in charge of the checks.
(Photo by Marco Di Lauro/Getty Images)VENICE, ITALY – MARCH 9: A completely empty Rialto bridge is seen on March 9, 2020 in Venice, Italy. Prime Minister Giuseppe Conte announced a “national emergency” due to the coronavirus outbreak and imposed quarantines on the Lombardy and Veneto regions, which contain roughly a quarter of the country’s population. Italy has the highest number of cases and fatalities in Europe. The movements in and out are allowed only for work reasons, health reasons proven by a medical certificate.The justifications for the movements needs to be certified with a self-declaration by filling in forms provided by the police forces in charge of the checks. (Photo by Marco Di Lauro/Getty Images)VENICE, ITALY – MARCH 9: A Venetian seats at an historical caffe called: “ The lost Paradise” at the fondamenta della Misericordia on March 9, 2020 in Venice, Italy. Prime Minister Giuseppe Conte announced a “national emergency” due to the coronavirus outbreak and imposed quarantines on the Lombardy and Veneto regions, which contain roughly a quarter of the country’s population. Italy has the highest number of cases and fatalities in Europe. The movements in and out are allowed only for work reasons, health reasons proven by a medical certificate.The justifications for the movements needs to be certified with a self-declaration by filling in forms provided by the police forces in charge of the checks. (Photo by Marco Di Lauro/Getty Images)VENICE, ITALY – MARCH 9: A completely empty San Marco Square is seen on March 9, 2020 in Venice, Italy. Prime Minister Giuseppe Conte announced a “national emergency” due to the coronavirus outbreak and imposed quarantines on the Lombardy and Veneto regions, which contain roughly a quarter of the country’s population. Italy has the highest number of cases and fatalities in Europe.
The movements in and out are allowed only for work reasons, health reasons proven by a medical certificate.The justifications for the movements needs to be certified with a self-declaration by filling in forms provided by the police forces in charge of the checks.
(Photo by Marco Di Lauro/Getty Images)foto LaPresse-Anteo Marinoni09/03/2020-Venezia (IT.)cronacaVenezia isolata, oggi 9 marzo 2020, come da decreto legge per arginare l’epidemia di Covid19 che ha colpito l’Italia.Nella foto:immagini della città sotto quarantena, negozi e bar, ristoranti chiusi o semideserti, piazza San Marco e Rialto senza la folla di turisti e veneziani, pochi mezzi pubblici solcano il Canal Grande e gondole ferme agli ormeggi con i gondolieri in attesa di clienti: mercati di frutta e verdura disertati dai veneziani e pochi passanti nelle calli.photo LaPresse- Anteo Marinoni09/03/2020 – Venice (IT.)newsVenice isolated, today 9 March 2020, as per a law decree to stem the Covid19 epidemic that hit Italy.
In the photo: images of the city under quarantine, shops and bars, closed or semi-deserted restaurants, Piazza San Marco and Rialto without the crowd of tourists and Venetians, few public transport ply the Grand Canal and gondolas stopped at moorings with gondoliers waiting for customers : fruit and vegetable markets deserted by the Venetians and few passersby in the streets.
Edhe pse tërheqë turistë nga e gjitha bota, presidenti i rajonit të Venecias ka marr një vendim që të ndërpresë këtë festival kaq të njohur, shkruan Reuters, përcjell KultPlus.
Bëhet fjalë për Karnevalin e
Venecias, dhe anulimi i këtij Karnevali vjen pas shqetësimeve nga koronavirus.
Luca Zaia ka marë një vendim që aktivitetet e kulturës dhe sportit të ndërpriten deri më 1 mars./KultPlus.com
Italia shpalli gjendjen e emergjencës në Venecia, pasi niveli i ujit në qytetin Italian arriti në 1.87 metra, duke përmbytur bazilikën historike dhe duke sjellë ndërprerje të energjisë elektrike.
Me shumë se 80 për qind e qytetit të mbrojtur nga UNESCO, ishte nën ujë kur batica arriti pikun.
Kryeministri Italian Giuseppe Conte i përshkroi përmbytjet si një goditje në zemër të vendit, dhe njoftoi lëvrimin e shpejtë të fondeve për lehtësimin e situatës.
Ai tha se qeveria do të përshpejtonte ndërtimin e strukturave mbrojtëse në qytetin-lagunë, duke ju referuar kryesisht të ashtuquajturit projekti “Moisi”, një sistem barrierë hidraulike, që do të mbronte venecian në rastin e rritjes së nivelit të detit.
“Projekti është shoqëruar me polemika e skandale por jemi në fazën finale të tij. Nuk kemi rrugëzgjidhje tjetër veçse ta përfundojmë në mënyrën më të shpejte dhe efikase”, deklaroi kryeministri.
Me shpalljen e gjendjes së emergjencës personat e prekur mund të sigurojnë deri në 5 mijë euro dëmshpërblim ndërsa bizneset deri në 20 mijë euro.Ndertimi.Info / KultPlus.com
Filmi “Joker”, me aktor protagonist, Joaquin Phoenix, fitoi “Luanin e artë” në Festivalin e Filmit të Venecias.
Regjisori Todd Phillips i ka vendosur ngjarjet në fillim të viteve ’80-të dhe zbulon sesi një kloun i varfër e i sëmurë mendor i bashkohet botës së krimit.
Të shtunën e kaluar, kur filmi u shfaq premierë në qytetin italian mori një duartrokitje tetë minuta.
I drejtuar nga regjisori Todd Phillips, filmi zbulon përvojën e klounit të varfër e të sëmurë mendor Arthur Fleck, që vjen nga universi i Batmanit dhe i qaset botës së krimit. Ngjarjet e filmit janë vendosur në fillim të viteve ‘80 në qytetin Gotham.
Kritika e ka vlerësuar maksimalisht lojën e aktorit protagonist, ndërsa shumë parashikojnë se Phoenix do të jetë edhe fitues i çmimit Oscar.
Ndërkohë Çmimi i Madh i Jurisë dhe “Luani i argjendtë” i shkoi bashkëprodhimit franko-italian të regjisorit Roman Polanski, “J’Accuse”. /KultPlus.com
Vepra e artistit Driant Zeneli “Ndoshta kozmosi nuk është aq i jashtëzakonshëm”, e kuruar nga Alicia Knock dhe e prezantuar në edicionin e 58-të të Bienales së Venecias ka tërhequr vëmendjen e shumë medieve ndërkombëtare.
Revista italiane e dizajnit dhe arkitekturës “Elle Decor” në një artikull të publikuar e ka renditur pavionin shqiptar të përfaqësuar nga vepra e Znelit ndër 10 pavionet për mos tu humbur në Bienalen e Venecias.
Nën temën ““You Live In Interesting Times”, titulli i zgjedhur nga Ralph Rugoff – pavionet kombëtare në Bienalen e Venecias të 2019-ës marrin përsipër çështje botërore si ndryshimet klimatike dhe padrejtësitë sociale, eksplorojnë kushtet njerëzore dhe riinterpretojnë zakonet popullore me një lexim bashkëkohor, që ofron nuanca të pasura.
Midis tyre, shkruan “Elle Decor”, ne kemi përzgjedhur 10 pavionet e lartë të Bienales së 2019-ës, që shpalosen në Arsenale dhe Giardini, duke shfaqur atmosferë dhe gjuhë kreative.
“Pavioni shqiptar zbulon një ekspozitë të titulluar “Ndoshta kozmosi nuk është aq i jashtëzakonshëm” nga Driant Zeneli me kurimin e Alicia Knock. Në qendër të kësaj pune të artistit të ri është ripërcaktimi i koncepteve të tilla si dështimi, utopia dhe ëndrrat, të zbatuara përmes filmave narrative dhe shfaqjeve që hulumtojnë obsesionin e qenieve njerëzore për të kapërcyer kufijtë e tyre”, shkruan “Elle Decor”.
Ndër dhjetë pavionet përveç Shqipërisë. “Elle Decor” rendit edhe Mongolinë, Danimarkën, Brazilin, Gjermaninë, Belgjikën, Izraelin, Austrinë, Lituaninë dhe Vendet Nordike. Kuratorja Alicia Knock tha se “vepra e Zenelit shpreh se si ëndrrat mund të bëhen realitet”.
“Ky kozmos nuk është ndërtuar vetëm nga unë, por shumë persona që kemi punuar për një vit për të realizuar këtë vepër, duke filluar nga këta 5 heronj që janë protagonistë të veprës. Vepra ime u dedikohet të gjithë atyre që besojnë në ëndrra dhe kërkojnë çdo ditë të shtyjnë limitet e tyre”, është shprehur artisti Driant Zeneli në çeljen e Bienales.
“You Live In Interesting Times”, është titulli i edicionit të 58-të të Bienales së Venecias dhe i referohet një mallkimi antik kinez, që evokon kohëra pasigurish, krizash dhe kaosi; “kohë interesante”, si këto që po jetojmë. Ky edicion kurohet nga Ralph Rugoff, nën presidencën e Paolo Baratta-s. Sipas Rugoff, “ndoshta arti, në mënyrë indirekte mund të kthehet në një guidë se si të jetojmë e të mendojmë”.
Në këtë edicion marrin pjesë 90 shtete, të vendosur në Giardini e Arsenale. Ndërsa 21 ngjarje kolaterale zhvillohen nëpër Venecia./k.s/ KultPlus.com
Venecia është përmbytur nga një valë e lartë e cila ka lënë tre të katërtën e qytetit nën ujë. Turistët dhe banorët kanë qarkulluar me çizme të mëdha pasi që erërat e forta kishin rritur nivelin e ujit nga 156 cm në më shumë se 5 metra përpara se të tërhiqeshin.
‘Acqua alta’ krijoi kaos në Venedik, pasi shkollat dhe spitalet u mbyllën dhe qytetarët u këshilluan që të mos largoheshin nga shtëpitë e tyre, shkruan The Guardian.
Por përmbytja nuk trazoi romancën e një qifti i cili shijoi romancën e qytetit edhe gjatë përmbytjeve. Më poshtë mund të shini disa fotografi të publikuara nga The Guardian./KultPlus.com
