‘A ka një kujtim të më ngrohë në këto ditë për mua?’

Shumë këngë të grupit Jericho tashmë janë reflektim i ngjarjeve të përditshme që përplasen me të kaluarën. E tillë është edhe kënga “Nëntori i ftohtë”, që çdo nëntor vjen si rikujtim i historisë, si reflektim i përditshmërisë në kërkim të forcës për të kënduar apo për të ngjallur shpirtin me këtë melodi që depërton thellë.

Muzika e Jericho-s është një shkrirje midis rock, alternative, elektronikë dhe muzikës tradicionale etnike shqiptare, karakteristikë për rajonin e Kosovës dhe Shqipërinë e veriut.

KultPlus sot ju sjellë këngën “Nëntori i ftohtë”, me videoklip e tekst.

A ka një kujtim të më ngrohë në këto ditë për mua?
A ka ndonjë udhë e si burrë ta kthej kokën t’shikoj?
A ka një kujtim, të na jep një kuptim, a s’më thua?
A më tregoni, ku ta gjej forcën sot të këndoj?

Akoma të freskët e kam at shikim të përbuzjes
Akoma të freskët të ftohtin e dhimbjes në asht
Akoma të freskëta edhe gjurmët që këmbët i lanë rrugës
Syri më mbeti i ngrirë në shtëpinë që më kurrë nuk e pash

REF:
Nëntori i ftohtë
Më ndjek dhe sot
Nëntori i ftohtë
Jehon në mot

Kaluam një shekull në ecje por prap u rrëzuam
Kaluam një shekull por prap s’mund të qëndrojmë në këmbë
Kaluam një shekull mësim, e si asgjë s’mësuam?
O i paditur, syri i pangopur një popull e shembë

Sa gjatë do të shkojë derisa ne ta duam vetveten
Sa gjatë do të shkojë derisa fatin vet ta ndryshojmë
Sa gjatë do të shkojë derisa tjetrit t’ia cmojmë jetën
A më tregoni, ku ta gjejmë forcen sot të kendojmë

REF:
Nëntori i ftohtë
Më ndjek dhe sot
Nëntori i ftohtë
Nëntor…

Më shanë e më ranë, i pabesë do të bëhesh më thanë
Më zhveshën e veshën, as vehten s’e njoh më kush jam

Vellon që ma kanë qepur, sa krenar sot e mbaj
Vallës që ia kanë hedhur, sikur një nuse sa bukur hapin që e mbaj

‘A ka një kujtim të më ngrohë në këto ditë për mua?’

Shumë këngë të grupit Jericho tashmë janë reflektim i ngjarjeve të përditshme që përplasen me të kaluarën. E tillë është edhe kënga “Nëntori i ftohtë”, që çdo nëntor vjen si rikujtim i historisë, si reflektim i përditshmërisë në kërkim të forcës për të kënduar apo për të ngjallur shpirtin me këtë melodi që depërton thellë.

Muzika e Jericho-s është një shkrirje midis rock, alternative, elektronikë dhe muzikës tradicionale etnike shqiptare, karakteristikë për rajonin e Kosovës dhe Shqipërinë e veriut.

KultPlus sot ju sjellë këngën “Nëntori i ftohtë”, me videoklip e tekst.

A ka një kujtim të më ngrohë në këto ditë për mua?
A ka ndonjë udhë e si burrë ta kthej kokën t’shikoj?
A ka një kujtim, të na jep një kuptim, a s’më thua?
A më tregoni, ku ta gjej forcën sot të këndoj?

Akoma të freskët e kam at shikim të përbuzjes
Akoma të freskët të ftohtin e dhimbjes në asht
Akoma të freskëta edhe gjurmët që këmbët i lanë rrugës
Syri më mbeti i ngrirë në shtëpinë që më kurrë nuk e pash

REF:
Nëntori i ftohtë
Më ndjek dhe sot
Nëntori i ftohtë
Jehon në mot

Kaluam një shekull në ecje por prap u rrëzuam
Kaluam një shekull por prap s’mund të qëndrojmë në këmbë
Kaluam një shekull mësim, e si asgjë s’mësuam?
O i paditur, syri i pangopur një popull e shembë

Sa gjatë do të shkojë derisa ne ta duam vetveten
Sa gjatë do të shkojë derisa fatin vet ta ndryshojmë
Sa gjatë do të shkojë derisa tjetrit t’ia cmojmë jetën
A më tregoni, ku ta gjejmë forcen sot të kendojmë

REF:
Nëntori i ftohtë
Më ndjek dhe sot
Nëntori i ftohtë
Nëntor…

Më shanë e më ranë, i pabesë do të bëhesh më thanë
Më zhveshën e veshën, as vehten s’e njoh më kush jam

Vellon që ma kanë qepur, sa krenar sot e mbaj
Vallës që ia kanë hedhur, sikur një nuse sa bukur hapin që e mbaj

Petrit Çarkaxhiu: Dhimbjen për Suad Jaminin e kaloj me muzikë

Vokalisti i rok grupit të njohur Jericho, Petrit Çarkaxhiu pas një koncerti të zhvilluar në Tiranë u shpreh se pas ndarjes nga jeta e batistit të grupit, Suad Jamini, mënyra më e mirë për të kaluar dhimbjen ishte të vazhdonte të merrej me muzikë.

Çarkaxhiu tregoi se nuk e mendon shkëputjen nga “Jericho” edhe pse nuk i thotë “Jo” projekteve veçmas. Jericho i njohur për tekstet kuptimplotë, të bazuar kryesisht në dhimbjen që solli lufta në Kosovë vazhdon të jetë një nga rok grupet më të pëlqyera në trojet shqiptare.

Në “Pop Culture” në TCH ai u pyet se a ka çfarë të shkruajë në kaq kohë pas luftës.
“Mallkimi i këtij populli është se gjithçka ecën shumë ngadalë. Të njëjtat probleme që kishim përpara 20 viteve, i kemi edhe sot. Fatkeqësisht, “Jericho” kanë gjithmonë se për çfarë të shkruajnë”, u shpreh ai.

Me humor u shpreh gjithashtu se femrat si në Kosovë edhe në Shqipëri janë njëlloj të bukura, me përjashtimin se këto të fundit janë më femërore. Aktualisht, grupi “Jericho” ka punuar disa këngë, të cilat priten të dalin shumë shpejt./ KultPlus.com

Petrit Çarkaxhiu këndon melodinë të cilën ia kushton basistit të ndjerë Suad Jamini (VIDEO)

Kanë kaluar më shumë se dy muaj qëkur ka ndërruar jetë basisti i rock-grupit Jericho, Suad Jamini, duke lenë një zbrazëti të madhe tek ky grup dhe tek të gjithë ata që e njohën shpirtin e punën e tij.

Vokalisti i grupit, Petrit Çarkaxhiu, mbrëmë ka interpretuar këngën të cilën Jamini e donte shumë por që nuk arriti ta incizonte. Çarkaxhiu tutje ka shtuar se këtë këngë ia kushton atij dhe se nata e Bajramit mbetet një nga netët më të vështira për ta.

“N’kete nate t’madhe te Bajramit e kujtojme Sukin … me kangen qe e deshti shume e qe mezi s’pritke me inçizu! Le te mbetet kange per ty! Po na mungon shume, oshte nate e gate per neve”, ka shkruar vokalisti i grupit Petrit Çarkaxhiu në rrjetin social Facebook, shkruan KultPlus.


NATE E GATE”

Edhe sot rashe ne gaflet
Kush oshte ai qe m’jep gajret
Zoti jem ku ke mbet
A nuk ma hek ti kete siklet

Nate e gate mu oshte ka m’pret
Yll e hàne ku ke trete
Zoti jem ku ke mbet
A nuk ma hek ti kete siklet

“Mos hup ymyt prej mshires Teme
Haberdarin ta dergoj
A e harrove Madhnine Teme
Afer teje tek qendroj”

Jericho sonte në Rockuzinë

Sonte në Rockuzinë do të kthehet për herë të tretë për një performacë plotë energji grupi i njohur kosovar Jericho.

Jericho është një rock grup i formuar nga disa të rinj shqiptarë nga Kosova, në maj të vitit 1997 në Prishtinë. Ky grup njihet për muzikën dhe tekstet e tyre mjaft të veçanta.

Muzika e Jerichos është përzierje e muzikës rock, alternative, elektronike dhe muzikës tradicionale shqiptare e cila është karakteristikë e regjionit te Kosovës dhe Shqipërisë veriore. Përveç instrumenteve standarde të rokut, ata përdorin edhe instrumente orientale të cilat bëjnë pjesë në muzikën tradicionale shqiptare, siç është tupani, kavalli dhe zurna.

Tekstet e këngëve në përgjithësi janë të shkruara në dialektin gegë, i cili flitet në Kosovë, Maqedoni dhe Shqipërinë veriore, ku, shpesh përdoret edhe në poemat epike shqiptare. Të gjitha këngët e Jerichos, trajtojnë tema sociale, me theks të veçantë për problemet që populli shqiptar i ka pasur dhe vazhdon t’i ketë me qeverisjen e vendit. Një nga këngët e para si dhe ajo që i mundësoi Jerichos të ndërtoj një publik rreth vetes është ”Don’t f*** with Albanians”. Këngët e Jericho-s janë të njohura kryesisht në mesin e të rinjve shqiptarë që jetojnë në Ballkan, por janë transmetuar edhe në stacionet e ndryshme të pavarura dhe Radio alternative në të gjithë vendet ish-jugosllave.

Me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë së shtetit shqiptar, ky grup, publikoi këngën ”Nëntor i ftohtë”. Një “nëntor i ftohtë” kur populli po festonte një shekull si shtet i pavarur. Ky titull “i ftohtë”, sipas vokalistit Petrit Çarkaxhiu, ishte si pasojë e mosinformimit dhe injorancës së popullit për këtë datë të rëndësishme, mirëpo edhe për gjendjen e atëhershme në të cilën gjendej populli shqiptar. Kjo këngë është e ndarë në tri pjesë, ku pikërisht pjesa e parë flet për 28 nëntorin e 1912-ës, ku, sipas Petritit ishte viti më i vështirë i popullit shqiptar, sidomos për ata të cilët u ndanë me forcë nga Shqipëria.

Përveç këngëve të lart përmendura, grupi “Jericho” njihet edhe për shumë këngë të tjera si: ”Zgjohu”, ”Tomlin e nonës”, ”Kur do t’pushojë kjo kangë”, ”Albanian Rhapsody” e shumë të tjera. Tani anëtarët e grupit janë në përgatitje të albumit më të ri të tyre.

Pjesëtarët e këtij rock grupi janë:

Petrit Çarkaxhiu – Vocal & Rhythm Guitar
Leonard Canhasi – Solo Guitar
Suad Jamini – Bass Guitar
Visar Rexha – Drums

Jericho rikthehet në Rockuzinë me një performancë magjike

Pas kërkesave te shumta nga fansat, këtë të enjte në Rockuzinë do të kthehet për herë të dytë për një performacë plotë energji grupi i njohur kosovar Jericho.

Jericho është një rock grup i formuar nga disa të rinj shqiptarë nga Kosova, në maj të vitit 1997 në Prishtinë. Ky grup njihet për muzikën dhe tekstet e tyre mjaft të veçanta.

Muzika e Jerichos është përzierje e muzikës rock, alternative, elektronike dhe muzikës tradicionale shqiptare e cila është karakteristikë e regjionit te Kosovës dhe Shqipërisë veriore. Përveç instrumenteve standarde të rokut, ata përdorin edhe instrumente orientale të cilat bëjnë pjesë në muzikën tradicionale shqiptare, siç është tupani, kavalli dhe zurna.

Tekstet e këngëve në përgjithësi janë të shkruara në dialektin gegë, i cili flitet në Kosovë, Maqedoni dhe Shqipërinë veriore, ku, shpesh përdoret edhe në poemat epike shqiptare. Të gjitha këngët e Jerichos, trajtojnë tema sociale, me theks të veçantë për problemet që populli shqiptar i ka pasur dhe vazhdon t’i ketë me qeverisjen e vendit. Një nga këngët e para si dhe ajo që i mundësoi Jerichos të ndërtoj një publik rreth vetes është ”Don’t f*** with Albanians”. Këngët e Jericho-s janë të njohura kryesisht në mesin e të rinjve shqiptarë që jetojnë në Ballkan, por janë transmetuar edhe në stacionet e ndryshme të pavarura dhe Radio alternative në të gjithë vendet ish-jugosllave.

Me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë së shtetit shqiptar, ky grup, publikoi këngën ”Nëntor i ftohtë”. Një “nëntor i ftohtë” kur populli po festonte një shekull si shtet i pavarur. Ky titull “i ftohtë”, sipas vokalistit Petrit Çarkaxhiu, ishte si pasojë e mosinformimit dhe injorancës së popullit për këtë datë të rëndësishme, mirëpo edhe për gjendjen e atëhershme në të cilën gjendej populli shqiptar. Kjo këngë është e ndarë në tri pjesë, ku pikërisht pjesa e parë flet për 28 nëntorin e 1912-ës, ku, sipas Petritit ishte viti më i vështirë i popullit shqiptar, sidomos për ata të cilët u ndanë me forcë nga Shqipëria.

Përveç këngëve të lart përmendura, grupi “Jericho” njihet edhe për shumë këngë të tjera si: ”Zgjohu”, ”Tomlin e nonës”, ”Kur do t’pushojë kjo kangë”, ”Albanian Rhapsody” e shumë të tjera. Tani anëtarët e grupit janë në përgatitje të albumit më të ri të tyre.

Pjesëtarët e këtij rock grupi janë:

Petrit Çarkaxhiu – Vocal & Rhythm Guitar
Leonard Canhasi – Solo Guitar
Suad Jamini – Bass Guitar
Visar Rexha – Drums

“Ku mbet’ f’tyra e gjithë ai nam i tan Shqipnisë” (VIDEO)

KultPlus, sot po e sjellë këngën “Shkaba” nga Jericho interpretuar nga vokalisti Petrit Çarkaxhiu.

Kjo këngën e publikuar në maj të vitit 2012-të, është një këngë e radhës që Jericho sjellë fuqishëm kombinimin e rokut me dialektin gegë.

SHKABA

Edhe malet edhe fushat po vajtojnë
Kang’t e trimit n’zemër t’djalit mâ s’jetojn’
Fjalt’ e pleqve nëpër oda kokan tha
Nji shejtan, ma t’mirt’ e votrës na i ka vra

Paska ardhë ahir zamani more vlla
N’krye t’venit nji xhahil syt me na pa
Oh ky devër o i fesatit n’mes vllaznisë
Gratë e huja dojnë me na i bo t’zot’t e shpisë

Ku mbet’ besa ku mbet fjala e burrnisë
Ku mbet’ f’tyra e gjithë ai nam i tan Shqipnisë
Ku mbet vallja, ku met kanga me tupan
Ku mbet loti i dashnisë o për vatan

Përmi stanet e çobanit fluturo
Ti moj shqipja e vatanit mos harro
Me i hap krah’t me na dhon zemër për mejdan
Në emër t’Zotit o për kët’ vend bahem kurban

Ref:

Çohu n’kam se na erdh vakti
Sot flen o veç i ngrati
Vet jemi t’zot e ktij vendi, o dora e hasmit
Ka kush i del vatanit

Vet’ jemi t’zot e k’tij vendi, o zagart’ e hasmit
Ka kush i del vatanit

Çlirimi i Adelina Ismailit dhe ‘Dont fuck with Albanians’ nga Jericho (FOTO)

Qyteti satelit

Të privuar nga media dhe informimi secila familje shqiptare kishte blerë një antenë satelitore, duke e kthyer qytetin në një “kopsht të këpurdhave të bardha”. Ju mund të shënonit saktësisht në peizazhin e qytetit se cilat ishin banesat shqiptare. Satelitët “mundësuan për herë të parë të shohim një botë përtej 3 kanaleve televizive serbe”. Njëkohësisht shqiptarët kishin mundësi edhe në programin dy-orësh që Radio-televizionit Shqiptar e siguroi si hapësirë informuese vetëm për ta. “Një herë në javë, kasetat me lajme dhe incizime nga terreni në Kosovë dërgoheshin për Shqipëri për programin 2-orësh”, thekson Dragaj.

Sateliti u ofroi mundësinë shqiptarëve të Kosovës për të parë dhe për tu parë dhe përtej MTV, VIVA, Euronews BBC,e të tjera, ishte videokaseta që u bë zëvendësim për mungesën e programeve kulturore në gjuhën shqipe. Në anën tjetër përtej muzikës rock me të cilën shquhej gjenerata e kohës – rryma të tjera muzikore vinin në shprehje me shumë tema të angazhuara duke adresuar brengën për rrethanat e kohës kur rezistenca paqësore tashmë ishte zbehur dhe në sfond dëgjoheshin zëra për krijimin e UÇK-së. Kujtojmë “Don’t fuck with Albanians” të grupit Jericho Walls, duke u cilësuar si një grup “në këngët e së cilit kulmon mllefi dhe shpërthen njëfarë çlirimi. Këngët e këtij bendi përbëjnë një kronikë fantastike të kohës, një perceptim dhe konceptim të ndryshëm të kontekstit tonë jetësor në të cilin sprovohen të gjitha vlerat e proklamuara politike shqiptare” të atij dhjetëvjetëshi. Për herë të parë një gjeneratë në Kosovë heq dorë nga durimi asketik për ta shpalosur rebelimin e vet”, e rreshtuar drejt ardhmërisë.

A mund ta quajmë rebelim edhe imazhin e çliruar të Adelina Ismailit në të ’90-tat si “një demonstrim i sovranitetit të trupit të zgjuar dhe njëkohësisht një sprovë dhe një provokim shqetësues për ideologjinë dominuese të “moralitetit shqiptar”. Dua të ndalem të kënga e saj “Ushtrinë time do ta bëj – me Ibrahim Rugovën” për simbolikën e fjalëve dhe të imazhit që ajo përçoi. Kujtoj festivalin “Show Fest” në një kohë kur Rugova ndoshta për arsye politike nuk po gjente forcën të pranonte publikisht se UÇK-ja ekzistonte, del një zë gruaje që përçon një mesazh sa të lirshëm aq të koduar, sa rebel e sa të sofistikuar, fundja nëse asgjë tjetër si një nevojë dhe kërkesë e një gjenerate që tashmë durimin dhe pritjen e kishte të harxhuar.

Kënga u përcoll fillimisht me imazh – veshje ushtrie duke simbolizuar rreshtimin dhe përbashkimin drejt lirisë, por përfundoj me zhveshjen e saj nga ato rroba në një imazh çlirimtar e fitimtar të vetës, trupit të saj dhe lirisë individuale e kolektive, jo vetëm si refleks I mesazhit të këngës por edhe më shumë si shpërfaqje e një çlirimi ndërshqiptar që tashmë pavetëdijshëm kishte ndodhur në raporte gjinore, moshore dhe shoqërore në përgjithësi në procesin e lëvizjeve socio-kulturore për pavarësi. Në këto rrethana të ndrydhjeve dhe përplasjeve të mëdha lindi hip-hopi në Kosovë, një skenë që edhe sot e asaj dite është dominante. “Një ditë do të jetë më mirë” kënga e grupit “Ritmi i Rrugës” ishte për shumëkë një këngë optimizmi në ditët gri. Sidoqoftë “për dikë që në atë kohë ishte tinejxher në Prishtinë, kujtimet e viteve të ’90-ta zgjojnë ndjenja të përziera. Dëshpërimi I jetës nën sistemin e aparteidit kundërpeshohet me nostalgjinë për ekspanzimin në kulturën urbane, e cila mbolli farën për atë që sot njihet si skena alternative mjaftë e gjallë dhe produktive e Prishtinës” thotë Maliqi.

Në anën tjetër paralelisht me këto aktivitete shumë djem të rinj ndërprenë studimet e tyre dhe shkuan jashtë Kosovës duke qenë të përndjekur nga Ushtria Jugosllave me idenë se duhet të përfundonin shërbimin ushtarak… sa ironike!!! Disa, filluan ti bashkohen UCK-së nëpër male. Dukej qartë se rezistencës paqësore po I vinte fundi dhe kjo do të shënjohej me demonstratat e studentëve me 1 Tetor ’97. “ Sot për sot” ishte slogani I jetës për shqiptarët, pasi e nesërmja ishte e pasigurt për të gjithë dhe lufta tashmë ishte në derë. “ Në ditët e numëruara dhe me pak domethënie të mesit të Marsit ’99 një kampanjë e një grupi të të rinjve përqafoj qytetin. Slogani i njohur i këpucëve sportive “NIKE” që promovonte shpejtësinë, u mishërua me trupat e NATO-s si thirrje për intervenim më të shpejt. “JUST DO IT” për të mbyllur këtë kapitull të errët të historisë së shqiptarëve të Kosovës përgjatë të ’90-tave.

Eliza HOXHA

Copëz nga punimi “Qyteti Satelit” – mbijetesa shoqërore dhe kulturore e shqiptarëve të Kosovës përgjatë viteve të ’90-ta, prezantuar në kuadër të konferencës “ Lëvizjet shoqerore gjatë socializmit dhe të ’90-tave në Kosovë”, organizuar nga Alter Habitus në Prishtinë . / KultPlus.com

Artistët shqiptarë me koncert në Vjenë

Më 30 shtator në Vjenë do të mbahet koncerti i mbështetur nga shumë artistë që veprojnë në Austri, shkruan KultPlus.

Ky koncert i cili do ta mbahet në Ruckergasse në Vjenë, sjellë artistët shqiptar që janë Agim Llapashtica-Gima, Flaka Goranci, Menan Bërveniku, Flamur Ahmeti, Petrit Carkaxhiu dhe Fatlind Dehiri-Paja nga Jericho dhe Duo Ela- Alfred Bushi, Elizabeta Okonska dhe violinisti Ferdi Fanaj.

Ky koncert është organizuar për të mbështetur përfaqësuesin shqiptar Januz Saliuka, i cili nga radhët e partisë social-demokrate SPÖ kandidon në zgjedhjet nacionale të 15 tetorit për deputet në Parlamentin e Austrisë.

Ky koncert mbahet më 30 shtator me fillim nga ora 19:00./ KultPlus.com

Legjendat e muzikës shqiptare, sonte në Zanzi Jazz Bar

Zanzi Jazz Bar në Prishtinë po vjen me një koncept të ri dhe tejet tërheqës që ju kushtohet artistëve më të mirë shqiptarë të të gjitha trojeve, shkruan KultPlus.

Kështu, çdo të shtunë, duke filluar nga sonte, do të mbahet tributë për bendet që kanë lënë gjurmë të thella në historinë e skenës së muzikës moderne shqiptare.

Seti i parë i këtij projekti, i cili mbahet sonte, ju kushtohet legjendave të muzikës shqiptare si: Gjurmët, Telex, Muharrem Qena, Minatori, Jericho etj.

“Ky është një koncept i ri i Zanzit që i kushtohet të gjithë artistëve më të mirë shqiptarë. Çdo të shtunë bëjmë tributë për bendet që kanë lënë histori në skenën e muzikës. Çdo javë janë të përzgjedhur të ndryshëm. Kështu të gjithë artistët më të mirë të të gjitha kohërave do të jenë pjesë e këtij projekti”, ka treguar organizatori Nesim Maxhuni për KultPlus.

Gjithçka do të vijë e sjellë mrekullisht sonte nga ora 22:30 në Zanzi Jazz Bar në Prishtinë, nga instrumentistët: Lis Asllanaj, Art Lokaj, Fatjon Miftari dhe Nesim Maxhuni. / KultPlus.com